Zonneslag E. P. PETIT Heilig Hartefeesten te Zontiebeke ZCMDAG 19 JUNI 1932. 29° JAAR. N' 25. KATHOLIEK NIEUWS; NOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD. De zieke wereld NIEUWE CONSULTATIE DER GENEESHEEREN EBssiEaaaaaiaasBEiSsraEJfcaKüiSES Tragische en Onlogische toestand Onze Boeren in Zuid-West Frankrijk Praatjes over Buitenlandsche Politiek Wat zal men doen te Lausane Een belangrijke Katbeiieke Manifestatie in 't vooruitzicht JAARLIJKSCH MARKTFEEST met Prijskamp voor Paarden PAARDENLOQPWEDSTRIJDEN £5.000 FRANK PRIJZEN. BEWOGEN KAMERZITTING WEEKBLAD: 35 CENTIEMEN. -DE POPERINGENAAR Uitgever SANSEN-VANNESTE POPERINGE Telefeon PT 9. - Postch. Nr 15.570. Abonnementsprijs tot einde 't jaar: voor Belgie per post 10.50 ff. te storten op onze postcheckrekening met volledig adres; voor Frankrijk 22.20 fr. voor andere landen 25.00 fr. te zenden per internationaal post- mandaat met juiste adres. TARIEF VOOR BERICHTEN: Kleine berichten per regel 1,00 fr. Kleine berichten (minimum) 4,00 fr. 1 fr. toel. v. ber. met adr. t. bur. Berichten op 1* bi per regel 2,50 fr. Berichten ep 2' bl. per regel 1.75 fr. Berichten op 3* bi. per regel 1.50 fr. Rouwber. en Bedank, (min.) 7.G0 fr. Te herhalen aankondigingen: prijs op aanvraag. Annoncen zijn vooraf te betalen en moeten tegen den Woensdag avond ingezonden worden. - Kleine berichten tegen den Vrijdag noen. Door het kerkelijk gerecht van *t bisdom Gent wordt een onderzoek ingesteld over de faam van heiligheid, de deugden en de mirakelen van den dienaar Gods E. P. Adolf Petit S. J., geboren te Gent in 1822 en te Drongen overleden in 1914. Werkmanskind en zelf leerjongen bij een facteur van pianos, begon hij zijn levens baan als proletariër. Eens bad hij achter een pilaar in St Baafskerk en trok zonder het te weten de aandacht op zich van een rijke dame, die in dien tijd, toen er nog geen Kajotters bestonden, hem aanbevool aan de Paters Jezuïeten. De jongen belde aan St Barbara's College en werd in kiel en klompen ontvangen door den Pater- Overste, dlo zich niet kon inhouden van lachen met de aanvraag van dat baasken om te mogen studeeren voor priester. Hij werd om zijn ware godsvrucht en hooge zielegaven aanvaard, deed goede studiën, waarna hij in 't noviciaat der Paters Jezuïeten binnentrad. Hij onderhield stipt de minste voor schriften van den H. Regel. Die puntjes zijn klein maar het plichtmatig onderhou den ervan gedurende 70 jaren en meer is geen kleine zaak. Hij leerde gemakkelijk, had een klaren geest, niet diep, niet oorspronkelijk of geni aal maar goed in evenwicht, kortom ge zond verstand. Hij deed hoogere studiën en promoveerde tot doctor in de Godge leerdheid in de Hoogeschool van Leuven. Hij werd leeraar der 4* Latijnsche Klas te Namen, van Poësis te Antwerpen en van Rhetorika te Brussel. Klein van gestalte zooals zijn naam het zei, had hij geen despotisch gezag over zijn leerlingen, maar won aller sympathie; ze hadden hem in niets willen misdoen, zij beminden hem daarvoor te zeer. HIJ had een groote klandizie aan zijn biechtstoel en werd genoemdDe groote Peniten- cier Een grooten Invloed had hij lata: als geestelijke leider in de vorming der jonge kloosterlingen en als Instructor van het Derde Jaar. hij hield een school van zelf volmaking. Zijn leiding muntte uit door goedheid, eenvoud, zelfverloochening en betrouwen, bijna de kleine weg der gees telijke Kindsheid van H. Treesje. Hij had altijd den glimlach op het wezen tot op den ouderdom van negentig Jaar, toen fierecijn en allerlei kwalen van den ouden dag hem kwelden. Een onge hoorde gemeenzaamheid en familiariteit had hij met O. L. Heer. Bijzonderlijk als predikant van retraiten voor leeken, voor priesters en rellgleusen heeft hij onzeg lijk veel goed gedaan. Gedurende een hal ve eeuw predikte hij zonder ophouden in t land en ook in t buitenland. Een boek verscheen over hem In 't Fransch door P. Laveille S. J. en eer. In 't Vlaamsch door P. Van Mierio. Hij was al dicht bij de negentig toen hij nog de retraite predikte voor de semina risten te Brugse, de schoonste i .traite van mijn leven en die meest deugd deed. Hij zocht geen letterkunde noch wel sprekendheid maar raakte hvt hert zijner toehoorders; hij predikte eenvoudig zijn ervaringen, geschiedenissen, parabels, &»*kdoten, zoo simpel ais voor eerste-kom- muniekanten, heel concreet lijk O. L. Heer zelve het deed. Men voelde zoo wel, dat men met een heilige te doen had. Dagelijks, van te 4 uur 's morgens in de kapel gaf hij zich over aan bet inwen dig gebed en deed zijn voorraad op, om binst den dag van den overvloed van zij'n geestelijk leven aan anderen mede te dee- len. Raad en leidh.v, gaf hij ook aan voor aanstaande mannen, bisschoppen, staats lieden enz. docr gesprek en briefwisseling. Hij is een baanbreker geweest voor het werk der retraiten, voor de godsvrucht tot het H. Kart en voor de veelvuldige Com munie. Hij schreef geestelijke werken voor priesters en een boekje voor, kloosterzus ters. Hij was een blijmoedige optimist en her haalde dikwijls; Leve de bermhertig- heid! En als de Heer mij zal vragen in 't oordeel, zei hij; Pater Petit waart gij voorzichtig en wijs genoeg in den biecht stoel? dan zal ik antwoorden: «Goede Jezus, waart gij in rijn plaats geweest, gij zoudt ook zrj goed en meegaande ge weest zijn, is 't alzoo niet? Die ouderling van 92 jaar liet zich nog op de armen dragen der goddelijke Voor zienigheid als een klein kind en vandaar zijn vrede en welgezindheid. Wanneer hij zei, zooals niemand anders het zeggen kon om weenenden te troosten: God ls toch zoo goed, mijn kind, betrou wen, altijd betrouwen, het hout van het kruis is het beste om de liefdevlam te onderhouden, de lijdenden zijn de lieve lingen van den Heer dan hadden deze woorden een accent, een zalving en eene kracht die diepe indrongen. Was hij in nood, dan ging hij tot voor het tabernakel en badJezus, ik kom U alles vertellen, alsof Gij het nog niet zoudt Weten.» Te midden zijn ser.noen keerde hij zich naar het altaar met de woorden, luidop ge sproken Nietwaar, Jezus, 't is alzoo, ge lijk ik zeg? Dit maakte op de toehoor ders een onweerstaanbaren indruk. Daags vóór O. H. Hemelvaart stierf in "t Jaar 1914 de goede Pater Petit. In een zijner sermoenen stelde hij eens de Hemelvaart voor alsof hij er bij was: Ik volgde H- m achter de wolk, vond den hemel prachtig en vroeg aan den en gel: «Maar, is er Lier ook plaats voor ttlj? Ik kreeg een heele kleine stoel, Beer laag en zeer g-woon, een kinderstoel tje, Zou men mij geen betere plaats kun nen bezorgen waar Ik wat meer kan zien Dat hangt van u af, pet.it Fère Petit, Wij hebben opdracht deze tronen te ver vaardigen maar dat kunnen wij alleen met het materiaal dat door hun toekom- Itlge bezitters verschaft wordt; indien uwe troon niet mooi eenoeg ls, hij kan nog Versierd worden en veel hooger, meer naar Voren geschoven worden, op de voorbehou den eereplaats. Zoo sloot de Engel het paradijs en ik bevond mij terug op mijn bidstoel met De wereld, we moeten het waarachtig niet meer aan onze lezers vertellen, is erg ziek en van genezing is er nog niet veel te bfepeuren. Er werden in de laatste twee jaren her haalde consultaties der geneesheeren ge houden, maar de adviezen waren zoo uit eenloopend, dat het rechte geneesmiddel maar niet gevonden kon worden. Nu gaan ze andermaal rond het ziekbed van den lijder vergaderen, of, om van beeldspraak af te zien, heeren diplomaten en Staatssfgevaardigden gaan weer bij eenkomen te Genève en te Lausanne om: Primo, de Conferentie voor Ontwape ning uit haar docdenslaap te doen ont waken en, secundo, om gevolg te geven aan de herhaalde vermaningen der exper- ten van Easel die, in 1931 tot tweemaal toe dringende maatregelen hadden aanbe volen om aan de wereldcrisis op econo misch en financieel gebied een einde te stellen, althans haar zooveel mogelijk te verzachten. De heeren Herriot en Mac Donald heb ben, vóór dat ze naar Zwitserland afreis den, eerst te Parijs beraadslaagd, over welk gesprek het gebruikelijk communi qué ls verschenen, 't ls te zeggen eene no ta die zoo vaag mogelijk was opgesteld: De officieuse en vriendschappelijke gedachtenwisseling heeft een gemeen schappelijkheid van inrichten getoond, wellce veroorlooft rechtvaardige en kracht dadige oplossingen voor de conferentie van Lausanne te voorzien, evenals de ver sterking van het vertrouwen en de hand having van den vrede onder de volken Daar kunt ge natuurlijk alles of niets uit maken en het publiek, door al zooveel communiqués en door niet minder con ferenties te leur gesteld, staat er zoo sceptisch tegenover als het maar zijn kan. Toch hebben al die teleurstellingen deze goede zijde, dat de diplomaten zoo stilaan tot het besef komen, dat ze geen enkele fout meer te begaan hebben, dat ze geen nieuwe teleurstelling op al de andere mo gen stapelen en dat de ellende in de wereld te groot wordt om met de noodlijdenden en met de onder den druk der uitgaven verpletterde landen weer eens den gek te scheren. Van den anderen kant is nu stil aan die overtuiging in den koker der consul tanten gedrongen, dat Daiisehland niet meer betalen zal, en dit een feit is, het welk eene gansch andure wending aan de besprekingen en beslissingen der Confe rentie zal, en moet, geven. t Is nu maar de kwestie van de formuul te vinden die aan de schuldeischers van Duitschland, die op hunne beurt schulde naars van Amerika zijn, toelaat deze kwestie van de schrapping der oorlogs- sehulden, welke onafwendbaar is, derwijze aan de publieke opinie voor te leggen, dat het voor niemand een neerlaag en voor allen het gelukkig einde eener nachtmer rie ls. 't Kan aan de wereld weinig schelen hoe die formuul wordt gevonden en hoe ze wordt opgesteld, ze moet gevonden warden te Lausanne, of 't is niet noodig dat ze verder gaan palaberen te Genève en er nutteloos weken te vertoeven aux Ir ais de la princessc h Wij schreven vroeger dat, in 't belang van de vredesldee, het niet slecht was dat Frankrijk in de laatste kiezingen wat meer naar links en wat minder nationalistisch had gestemd. Dat zulks het geval ia blijkt uit de evolutie die de openbare meening in Frankrijk in het vraagpunt van het schrappen der herstelbetalingen heeft on dergaan, evolutie in de richting van een steeds grooter bereid-zijn om ten minste dit onderdeel van de noodlottige erfenis van den oorlog te likwideeren. Gelijk het kabinet-Herriot ook in andere internatio nale problemen een meer tegemoetkomen de houding aanneemt dan bijv. de regee ring Tardieu. Dit blijkt onder meer duidelijk in de kwestie van eene leening aan Oostenrijk. Terwijl Tardieu als politieke voorwaarde voor de hulpverleening stelde, dat Weenen zijn Donau-PIan onvoorwaardelijk moest aanvaarden, stelt Herriot er zich tevre den mede, te eischen, dat Oostenrijk aan geen economische- Donau-combinatie zal deelnemen, welke niet de goedkeuring van Frankrijk kan wegdragen. 't Zijn natuurlijk maar schakeeringen van woorden, m: r in afle geval "t is een stap vooruit op den weg, die leidt tot het scheppen eener atmosfeer, in dewelke in ternationale besprekingen met vrucht kunnen gevoerd ..-orden. Zoo ver staan we dan reeds dat de diplomaten van Lausanne en Genève niet meer zullen durven naar huri komen, of ze moeten een tastbaar resultaat op zak hebben. Het vertrouwen moet in de wereld terug keeren of de diplomatie ls ten doode op geschreven. Het Handelsblad TAXANDER. Dr SAKM De algemeene burgemeester van Berlijn heeft het thans niet gemakkelijk. Berlijn telt een half millioen werkloozen en ls daaromtrent in de onmogelijkheid zijne financieele verbintenissen na te gaan. Hier ziet men burgemeester Sahm, die hulp vroeg aan de regeering, vóór het paleis van den Voorzitter, na een on derhoud. iBSK23i3sassBaaBBas£aaaiaasia9s de oogen vol tranen. Daar ik begreep dat mijne menigvuldige gebreken mijn eeuwig geluk konden in gevaar brengen, nam ik een vast voornemen, ze voortaan kracht dadig te bestrijden en daden van deugden te vermenigvuldigen. Dat deed hij. A. B. Onder den titel Tragische filogiek brengt La Croixuit Parijs een artikel over de moeilijkheden met dewelke de wereld op dit oogenblik te kampen heeft. Men dacht, zoo schrijft steller van het artikel, dat na het afsluiten van het pakt van den Volkerenbond de bewa pening zou verminderd werden. Welnu, de legerplaatsen die ln 1914, 275 milliard fr. bedroegen, bereiken thans 525 milliard fr., dus het dubbele van wat er voor den oor log aan legeruitgaven verkwist werd. Men dacht dat door de toepassing van de beginselen van Wilson do autocrati sche keizerrijken voor goed van de wereld zouden verdwijnen. Welnu, ln vele hinden doemen dictaturen op, militaire diktatu- ren in Spanje, Portugal, Polen en Grieken land; een koninklijke dikte tuur ln Yougo- slavië; een burgerdiktatuur in Italië; een arbeidsdiktatuur in Sowjet-Rusland. In Duitschland dreigt eeh militaire diktatuur tot stand te komen. Het brutale wegzen den van Dr Bruening door veldmaarschalk Hindenburg wordt tot overmaat van onlo gischheid als een grondwettelijke maat regel betiteld. En Hitier gaat door voor den beschermer van de grondwettelijke vrij heden. Men geloofde met Hoover dat het vol staan zou de voortbrengst tot het hoogst mcgelijkspeil op te drijven. Hoover had het ordewoord uitgeroepen Maakt u rijkEn men voerde de opbrengst in zulke ruime mate op dat het menschdom gevaar loopt van honger te sterven op hepen graan en koffie (in tegenstrijd met den armen man Job die stierf op een mesthoop) Men heeft geloofd aan vele andere din gen nog en de knapste koppen meenden dat zij logisch redeneerden. En nu is ieder land verplicht tolmuren op te richten, en den invoer te beperken. Ieder land streeft er naar zooveel moge lijk uit te voeren en enkel druppeigewljze in te voeren. Amerika eischt dat Buropa zijn schulden zou betelen en meteen wordt de invoer van Europeesche produkten ln dit land belemmerd. Te Genève duren de byzantijnsche palabers voort. De deskun digen die over ekonomische vraagstukken beraadslagen, verklaren plechtstatig, dat die vraagstukken van poütieken aard zijn. En als er over ontwapening geredeneerd wordt zijn er zooveel meeningen als er koppen zijn. De militaire deskundigen goochelen met cijfers en geraken er niet wijs uit. Zij zouden nu gaarne het kar weitje aan de politieke mannen toever trouwen. Doch de politieke mannen laten zich leiden door de uitspraak van deskun digen. Door dit alles werd de beschaving naax den afgrond geleld. La Croixslaat hier wel degelijk den nagel op den kop. IBBBBHBBBIIBEBBBUBBBBBBiüBBM In antwoord op brieven welke ik ont vang van boeren uit 't Poperingsche, laat Ik weten wat volgt: Mr le Com te de Ga- lard, ChAteau de Magnas, par St Clar, Gers, heeft 4 hofsteden van 30-40 hecta ren te verpachten. Die hofsteden zijn goed land, bijzonderlijk voor terwe. Daar zij wat verwaarloosd zijn, geeft hij »e, 2 jaar, omtrent voor niet, om ze ln orde te brengen, en dan een lange pacht aan 200 fr. de hectare, de grondlasten aan hem. Men is er niet afgezonderd. In de nabijheid, op zijne eigendommen, zijn er twee Vlaamsche boeren: Vande vondel, Oost-Vlaming, en Parein van Passehen- dale. In 't gebuurte 4 Vlaamsche boeren: Francois, Oost-Vlaming, Ternier van 't Veurnsche, Vangheluwe en Vandenberghe van 't Diksmuidsche. Ik zie dat ze allen goed overeenkomen en malkaar dienst be wijzen. Duar er hier geene hofsteden te kort zijn, zijn er geen onderkruipers als in Belgie. Wie van die hofsteden begeert, mag van mijnentwege, ln 't Fransch, naar Mr de Galard schrijven. Hij begeert bij het schrijven gevoegd: een getuigschrift van den Heer Pastor der parochie: dat het kristen menschen zijn, kennis heb ben van boeren, werkzaam en geen Tri- mards» die liever met de «Armagac» flesch werken dan met de ploeg, zooals er een tiental, uit het Zuid-Westen, het naar Belgie gelukkiglijk weer opgesteken heb ben. Er zijn minderweerdige hofsteden, maar dooreen zijn zij goed. Wij ondervinden dat ons hof en vele hoven MERKELIJK BETER zijn dan het hof welke mijne familie beboerde te EI- verdinge, EN ZELFS BETTER dan die welke zij beboerden te Klijtte. 't Profij tigste is eene hofstede koopen. Voor 3000 frank de hectare is er goed te vinden. Voor die de middels niet heeft te koopen, is soms het volgende te vinden: Eigenaars die geene kinders of familie hebben, om hun inkomen te vermeerderen, verkoopen hun hof voor eene levenslange rent, die wat meerder is dan een pacht. En zoo is men (met betaling der registratierechten) van den eersten dag eigenaar, zonder een cent kapitaal te besteden. Zoo kocht een mijner boeren over 5 jaar eene hofstede van 33 hectaren, die zeer goed land is, met goede gebouwen, gerievig, schoon huis met 2 verdiepen, voor eene levenslange rent van 1Q.0Q0 fr., dus een pacht van 300 fr. de hectare. Als de verkooper, die nu 68 jaar ls. komt te sterven ls hij ONBE LASTE eigenaar. Voor wie eene hofstede koopt geef ik voor raad met den tusschenhandelaar te bespreken dat er GEENE KOMMISSIE te betalen ls. Daar, volgens 't gebruik der streek, de verkooper 5 geeft van de koopsom, zal hij het wel oanveerden om de kommissie van den verkooper. Daarbij raad ik aan den prijs van verkoop met den eigenaar zelf te bespreken om zoo goedkoop mogelijk te koopen. Natuur lijk, niets zekerder, profijtiger en goed koopst dan zelf met den eigenaar te han delen. Sedert 6 Jaar ln t Zuid-Westen, na 9 jaar verblijf in Normandie, ondervind ik dat volgende tusschenliandelaars eerlijk zijn: 1. - Mr Rio, agent en lnmeubles, Lec- talvre, Gers. 2. - Mr Rouméguères, agent en lnmeu bles, 88, rue de Lorraine, Auch, Gers. 3. - Mr Riaumajou, propriétaire, rue de Montréal, Condorn, Gers. 4. - Mr Serain, agent en lnmeubles, Montestruc sur Gers, Gers. Men mag hun schrijven van mijnent wege. Karei Van Eecke, Aalmoezenier, Ch&teau d'Arcamont, Ste Coristig, Gers. sBBEaBa&BBacasBg&fsaB DoorZon Verbrande Huid,: Stukzitten bij Wielrljden én Stukloopen van Huid en Voeten, verzacht en geneest men met Doos 4- en T/xfrank, In alle Apotheken. De beste staatsmannen der verschillen de betrokken landen aijn op weg naar Lausanne om er tijdens de VIJF EN DER TIGSTE conferentie, die aan het vraag stuk der herstelbetalingen zal worden ge wijd, deze kwestie voor de tweede maal DEFINITIEF te regelen. Voor een gewoon mertsch, die eiken dag zijn bezigheid heeft om zijn brood te verdienen en die dan ook niet veel tijd kan besteden aan het volgen van al die doolwegen, waarlangs het herstelvreagstuk wordt gesleurd, is er omzeggens geen kans meer, can in het heels zaakje klaar te zien. Die menschen willen wij helpen en op den goeden weg zetten. DE WEG TERUG I VERSAILLES, LC' PAWESPLAN, YOUNGFLAN VERSAILLES Duitschland wordt verantwoordelijk ge steld voor de oorlcgschade en het bedrag dat te betalen valt zal later worden vast gesteld I Om te beginnen moet er 30 mil liard worcten betaald vóór einde April 1921. De Herstelkommissie bezlcot te Boulogne in 1920 dat Duitschland te betelen beeft in 42 Jaar de som van 279 milliard goud- Mark. Te Parijs werd die som herzien en in 1921 gebracht op 228 milliard goud- Mark. LONDEN: Algauw zou blijken dat Duitschland, al thans naar zijn meening, niet kon beta len. De akkoorden van Londen brachten in Mei 1921 de te betelen som terug op 132 milliard goudmark, te betalen ln Jaar lijksche afkortingen van 2 milliard ver meerderd met 28 per honderd van de waarde van den Duitsclïen uitvoerhandel. De moeilijkheden die vjigden samen met de Ineenstorting van de Duitsche munt brachten ons tot 1923 met de bezetting van het Roergebied. Als tusschenspel kreeg Duitschland van zijn eigen schuldeIsehers een leening los van 800 millioen goudmark om de finan ces terug op te knappen. DAWESPLAN In Augustus 1924 werd het Dawesplan aangenomen. In theorie werden de schul den behouden op 132 miliard goudmark, maar de jaarlijksche stortingen zouden telken Jare veranderen. In 1928 zou de Jaarlijksche betaling aldus de som van 2,5 milliard goudmark bereiken. YOUNGPLAN In Januari 1930 werd ln Den Haag het .Yoijngplan aanvaard, r->t zoogezegde DE FINITIEVE REG ELI. .r bracht voor het raagstuk der Herstelschulden. Het Young- plan kwam ln voege op 17 Mei 1980 en verminderde de Jaarlijksche storting door Duitschland te doen tot 2 milliard goud- mark, ook de leveringen in natura weiden verminderd. De JaarUjksebe storting be vatte verder twee gedeelten: een onvoor waardelijk gedeelte, dat altijd moest be taald worden en een voorwaardelijk ge deelte dat ln zekere omstandigheden kan worden geschorst. Aan de Bonk voor In ternationale Betalingen werd de zorg op gedragen de stortingen te verdeelen onder de geallieerde rechthebbenden. De groote economische wereldcrisis heeft ook die definitieve regeling den bo dem ingeslagen en ln Juni 1931 werden door het Hoover-moratorium alle staten die schuld te betalen hadden aan Ameri ka, gemachtigd een jaar te wachten van betalen, zoodat Duitschland ook machti ging kreeg zijn ,-nuldeisobers een Jaar te laten wachten. Intusschen kreeg een Comité van Fi- nantleele Bevoegdheden opdracht de za ken ln Duitschland te onderzoeken en uit him verslag ln December 1931 neergelegd ls gebleken, dat Duitschland niet ln staat ls om het voorwaardelijk gedeelte zijner schuld te betalen op gevaar af Duitseh- land heelemaal to zien Ineenstorten. De zaak zou dan maar geregeld worden op een nieuwe conferentie te Lausanne op 25 Januari 1932, maar aangezien de schuldeischers, de geallieerden onder me kaar zelf niet akkoord waren, werd de conferentie uitgesteld tot 18 Juni 1932. Hier moet de kwestie dus nogmaals, voor den tweeden keer DEFINITIEF WORDEN GEREGELD I WAT HEEFT LAUSANNE NU TE RETEEKENEN? Vooraf moeten we echter hieraan nog toevoegen dat Amerika zeker spel heeft gespeeld en dat het aan zijn schuld eischers de verbintenis heeft doen teeke nen, dat zij de sommen waarvoor ze een jaar uitstel van betaling hebben gekre gen, moeten beginnen terug betalen op 1 Juli 1933 met de intresten erbij, ln tien jaarlijksche afkortingen. Wat heeft Lausanne nu te beteekenen? Voor de arbeiders van de heele wereld en voor de nijverheid en de wereld-eco nomie ls het hoogst wenschelijk dat er eindelijk een gezonde en uitvoerbare op lossing van het vraagstuk der herstel schulden zou worden gevonden. Immers de onzekerheid waarin de heele wereld verkeert, ls weinig bevorderlijk voor de herneming der zaken en bijgevolg voor de vermindering der werkloosheid. Anderzijds hangt van den uitslag dezer conferentie het evenwicht af van heel wat landsbegrootingen en een evenwichtige landsbegrooting is in het leven van een staat een der hoofdfactor?;* eener gezon de economie. Voor wat ons eigen land zelf betreft, hangt er van het al of niet lukken der conferentie van Lausanne heel veel af, met het oog op onze begrooting. Daarover verder een woordje meer. DE MOGELIJKHEDEN TE LAUSANNE De besprekingen worden ontegenspreke lijk te Lausanne beheerscht door het standpunt dat Amerika inneemt tegenover zijn Europeesche schuldenaars. Het is een feit dat de Amerikaansche openbare opinie, op den vooravond van de presidentherkiezing niet geneigd ls aan Europa zijn schulden kwijt te schelden, dus spreekt het vanzelf dat die schulde naars van Amerika ook aan hunnen schul denaar Duitschland, geen kwijtschelding kunnen verleenen. Maar Juist over die zeer logische rede neering rijn de Europeesche Staten het onder mekaar niet eens. Twee groepen staan tegenover mekaar: de groote zee machten als Engeland en Amerika, die de verdragen van Versailles en de andere willen herzien, waarbij zich ook Italië komt aansluiten. Anderzijds staan er de landen die van geen herziening willen weten en waarvan Frankrijk de toonaangevende macht ls. Er liggen nu echter drie verschillende oplossingen van de kwestie voor de hand. 1* De volledige vernietiging van alle oorlogsschulden. 2° Een heraanpassing van de schulden, namelijk een evenredige vermindering. 3° Een algemeen moratorium, dus een uitstel, om later alles terug te onder zoeken. Engeland ls samen met Italië van mee ning dat de eerste oplossing goed zou doen en een goede indruk zou laten ln Amerika, maar wij, Belgen en ook Frank rijk samen met Amerika zelf zouden er onder lijden. Immers eens Dtutscnland verlost van al zijn oorlogsschuklen, zou met zijn prachtig ingerichte nijverheid heel de wereld concurrentie aandoen en wij, Belgen zouden in on:begrooting een tekort ondervinden gedurende verschillen de j -en misschien van honderden mll- lioenen. Wat voor ons land een last zou vertegenwoordigen, die bijna onmogelijk docr belastingen ls te dekken en daarbij nog onze nijverheid en dus ook de arbei ders ln een onmogelijken toestand zou plaatsen. Aangezien de economische werkzaamheid door de crisis met ongeveer 30 procent is verminderd, zou men de te betalen schuld met 30 kunnen verminderen. Ingeval er daarover ook geen akkoord kan worden bereikt, blijft er nog slechts een nieuw toestel van betaling of een mo ratorium op langen termijn te verleenen, uitstel dat aan alle schuldenaars meet worden toegestaan, dtis aan Duitschland tegenever ons en aan ons tegenover Amerika. We meenen aldus ln groote lijnen, den stand van het vraagstuk te hebben ge schetst en de mogelijkheid te hebben ge opend om een tamelijk klaren kijk op de zaken te krijgen. Van Amerika ls -verder de gedachte uit gegaan een wereldconferentie te beleggen te Londen waarop verschillende groote internationale vraagstukken zouden wor den besproken en waarvan Amerika dus zou deelnemen. Zeker een uitstekende ge- daehte, daar de kwalen waaraan de we reld lijdt van internationalen aard rijn en slechts Internationaal kunnen worden opgelost. R. D. D. M. »Biaaas2EEaaz3EK»!Knf23>sssaa Niem.jad twijfelt meer aan den grooten lnvlced van de kinema ln het moderne leven, welke van dag tot dag vermeerdert. Indien de Katholieken dit alles onder stil zwijgen zouden willen voorbijgaan, heb ben rij slechts het feit te overdenken, dat Z. H. Pius XI geen gelegenheid verzuimt, om met nadruk te wijzen op de kinema als een der belangrijkste moderne ver schijnselen, die meer de belangstelling der katholieken verdienen, dan tot nu toe is geschied. De kinema bestaat. Zij oefent haar In vloed uit op de massa, dat is een feit. De kinema is heidensch. Niet brutaal, niet openlijk, niet hatelijk, maar fatsoen lijk heidensch, dat wil zeggen gevaarlijk. Dat is een tweede feit. De kinema onder wélken vorm ook, zelfs als een eenvoudig vermaak laat haar indrukken achter in de geesten, prent hun een levensbeschouwing in, geeft hun ge- wormten van denken, die noodzakelijker wijs heidensch zijn, omdat de film zelf tot in den grond heidensch is. Wat nu? Zuilen, de katholieken werke loos blijven tegenover deze aanvallen van het heidendom? Zullen zij een wapen on- gebraikï laten liggen, waarvan zij ook zich kunnen bedienen in den strijd? Zullen rij zonder weerklank laten de stem van hun verlichten Hoogepriester, die het lot der Heilige Kerk bestuurt en hen tot handelen aanspoort? Bij deze Katholieke actie door middel van de film KAN en MOET ledereen me dewerken op zijne wijze. Hoe? Deze vraag ral het Katholiek Filmkon- gres beantwoorden, dat gehouden wordt op 20 Juli a. s. onder voorzitterschap van Z. E. Kardinaal Van Roey, Aartsbisschop van Mechelen. Reeds heeft dit congres ln breede krin gen belangstelling gewekt, en menigeen vraagt zich af waar we heen gaan. Een geestig schrijver drukte zich eens uit als volgt: In de katholieke wereld zijn er tegenover het kinemaprobleem drie ca- tégoriën les adversaires, les découragés, et les convalncusDe tegenstanders, tie ontmoedigden en de overtuigden. De tegenstanders vormen een soort die stilaan uitsterft. Voor den oorlog toen de kinema pas begon, voorspelden zij dat het spel geen vijf jaren zou duren./Thans nu de kinema zich overal ln het volksleven een plaats heeft veroverd, stellen zij er zich hooghartig tegenover en meenen, dat wij katholieken daarvan niets willen we ten. Intusschen, zij staan alleen en het volk gaat toch naar de kinema. En dan dikwijls helaas naar een slechte film. Zij doen me denken aan dien ouden notaris die geen schrijfmachien op zijn bureel duldde. Indien iemand hem vroeg wat daarvan de reden was, kwam hij met een wetboek waarin heel duidelijk steiSd dat akten en stuks werden geschreven. En geschreven dat wil zeggen niet geklopt besloot de oude heer. Intusschen werkte de bediende tot diep in den nacht en kwam de notaris overal te laat. Hoeveel meer geldt het argument van met den tijd mee te gaan waar het een moreel belang betreft, waar reeds zoovele malen de Heilige Vader en de Bisschoppen hun sympathie hebben betuigd met de geloovigen, die zich niet afzijdig houden, doch trachten de goede kanten van de kinema uit te baten en haar te stellen in den dienst der volksopvoeding. Ontmoedigden op het gebied van kinema zijn er veel meer dan directe tegenstan ders. Zij de ontmoedigden, zijn menschen die sympathie voor de kinema hebben, die het gebied kennen en vaak ook aan de volksverbetering op dat gebied hebben gewerkt. Doch ze stonden alleen tegen over het groote heidensch blok en hebben hun aanvankelijke goede pogingen moeten opgeven. Nu voelen ze er niets meer voor: de Christenen hebben te laat ingegrepen, alles is verlorenls hun argument. Zeker, als de moed verloren ls dan zijn we alles kwijt. Maar het betrouwen ls het eerste noodzakelijke, en werkt men te zamen onder Gods zegen, dan kan alles gered en schooner opgebouwd worden. De derde categorie, de overtuigden. Moeten we hierover nog Iets mededeelen. Zij spreken voor zichzelf, overal getuige nis afleggend van hun actie en hun stre ven. Zij vormen de kernen overal, zij heb ben organisaties gesticht, hun aantal groeit met snelle sprongen. Zij zijn geestdriftig voor het congres en hopen er samen te werken met hunne vrienden, de ontmoe digden, die zeker het geschokt betrouwen versterken zullen en de tegenstandeis, de weinig verstokte tegenstanders die even zeker eens medestanders en medestrijders zullen worden. isasacBQssnziaaBSiiaBB&EESS&Eia STAD POPERINGE DEN DINSDAG DER KERMISWEEK 8 JULI 1932, om 9.30 u. 's morgens. 's Namiddags, om 2 uur, op de Hippo droom «Groote Heerlijkheid», Woestenstw. DE PRAALWAGEN IN DEN STOET Zondag laatst hadden alhier groot- sche feesten plaats ter cere van het Hei lig Hart, ter gelegenheid van de wijding der Vlagge van den H. Hartebond. Het weder alhoewel 's morgens onheil spellend, heeft toch het zijne bijgebracht om dit feest goed te deen slagen. De parochie, zoowel te lande als op de plaats, was prachtig en algemeen ver sierd met vlaggen,geplooide gehangsels, op schriften, bloemenkransen, schilderijen en H. Hartebeeiden; 24 zegepoortcn en span doeken opgemaakt naar het plan van een kunstenaar, prijkten te allen kante. Van korts na den middag kwam het volk in dichte drommen toegestroomd en weldra verdrong zich een zee van menschen in de bijzonderste straten, om Kristus- Koning te huldigen en getuigenis te ge ven van hun diep geloof. Rond 2 uur werd de stoet der 43 betoogende II. Har- tebenden gevormd met meer dan 4.800 mannen, waar tusschenin 11 muziekmaat schappijen en 38 vlaggen. Na den op tocht, wierd in de kerk, veel te klein voor de plechtigheid, een prachtige kan selrede gehouden door E. P. Vanden Branden en ds Vlagge gewijd door Z. E. H. Deken van leper. Een onvergetelijk schouwspel, meer dan drie duizend mannen vc drongen zich in deze kerkruimte, nooit is ons tempel zco grootsch versierd c we est dan heden met die geloovige mannen zoo dicht op elkaar gestapeld in alle hoeken en kanten. Uit volle borst klonk de muziek en de stem men onder de gewelven: Wij willen God... 't is Onze Vader! 't Kwam van diepe en 't was gemeend! Hoe tooverachtig dezen bosch van vlaggen in dubbel rij van 't al taar tot den Communiebank rond onze vlag geschaard! Hoe onvergetelijk deaen credo door deze massa gezongen onder 't neerbuigen der vlaggen en neerknie lend die mannen, aan den incarnatus est»! Onvergetelijk! deugdelijk! Te 5 u. trok de Geschiedkundige Stoet, gevolgd van de Processie, door het dorp. De stoet stelde voor: Kristus voorspeld, Zijn geboorte, Zijn verborgen en openbaar lie ven, Zijn lijden en dood, Zijn glorievolle verrijzenis; de processie bestond uit een veertigtal priesters, tachtig flambeeuw- dragers, het H. Sacrament en de Eurger- lijke Overheden der gemeente. Indrukwekkende ^ogenblikken beleefden de meer dan 15.000 toeschouwers, wan neer de sprekende en zingende groepen, die zoo ernstig en zoo eerbiedig hunne taak vervulden, hen voorbijtrokken. 't Volk leefde mede, aandacht en stil zwijgen, om niet een woord te verliezen der sprekende groepen. De tafereelen ln Joodsche kleederdracht van afwisselende kleuren was iets buitengewoons, we leefden mede Kristus Koning met de Engels en de herders, in de Roeselarestraat jubel de 't volk zelf mede de intrede van Kris tus Koning: Hosanna Alio David. Ont roerend schoon I Kristus Koning ge kroond, zijn val... wat aandoening onder de menigte! De H. Hartegroep rond den Koningswagen, met het gebarenspel, en uitgereikte handen ten hemel... ons t.oe-'S kome uw rijk! 't Was om de menschen1 te doen bidden! Die priesterstoet met 't Hoogweerdige en deze diepgebogen menschenzee,... daar verkroop er iets aan 't Herte,... liefde,... en Geloof van 't Vlaamsche volk. Op de markt, zoo smaakvol getooid, sprak de Heer Eecelaere, in een gloedvolle taal, over den Kristus-Koning en Zijne liefde, waarna de zegen met het- Allerheiligste gegeven werd. Ten slotte had een prach tige uitvoering plaats, met begeleiding van de muziek Ste Ceciliavan het lied Ons toekom* Uw Rijkdoor de 500 deelnemers van den stoet. Zoo een prachtig, welgeslaagd feest heeft men op Zonnibeke nog nooit be leefd; aan de priesters met hun onver- poesden ijver en aan de welwillende me dewerking van het Comlteit.aan den stich tenden ijver onzer werkloozen, onzer boe- rezonen, die gansch het dorp versierden, heeft men dien heerlijken uitslag te dan ken. Hulde dient ook gebracht aan de Rijkswacht die zich zoo eervol van haar moeilijke taak gekweten heeft. Zulke betooging laat ons volk zijn ge loof beleven; ze laten zien dat Kristus nog leeft in diepe liefde onder 't Vlaamschè volk. Eene les en vermaning voor die en kele ongeloovige menschen wiens eeniga tolk in den Gemeenteraad verklaarde: voor ons geen H. Hartefeesten! Zonnebe- ke heeft er geantwoord: Wij allen aan 't H. Harte! De vreemdelingen bij duizen den hebben ons Zonnebeke geloofd en hoog gedregen! Nieuw godsdienstig leven voor ons Iepersche, nieuwe werking voor ons geloovige mannenschap, openbaar op treden voor de verdediging onzer kristen» gedachten, dit weze voor onze ganschol streek de vervulling van dit koor: Ons toer-, kome uw rijk! I Mocht die dag voor goed in 't geheugen van alle inwoners blijven, mocht de Liefde- j Koning zijn zegen op alle huisgezinnen nederstórten en mochten alle parochianen aan Hem hunne wederliefde betuigen door een onberispelijk godsdienstig leven. 1 De groep vlaggen der deelnemende H. Harte- bonden en andere ka tholieke maatschappij en was een tooverend schouwspel, waar allo blijde kleuren dooreen wemelden. Onze foto kan er enkel een klein ge dacht van weergeven. K2E2£83SSKSaS552aiiG5iBBB;2S£!2aaB8Sl££aaSRa3BBSnM39BB83Btn>mi De conservatieve katholieken (14 In getal) gevclgd door den heer Bevèze cn een groep liberalen, verbreken het rcgecringsakkoord tot stand gekomen op de onderwijsrc geling. Deze week heeft de Kamer het wetson- derwerp nopens de laalregeling in lager- en middelbaar onderwjs onder handen genomen. Woensdag moest het artikel 22bls ter stemming worden gebracht. Dit Artikel luidt als volgt: «Ten ein de, in de inrichtingen van middelbaar onderwijst de grondige studie van de tweede landstaal te verzekeren, mag de Minister van Kunsten en Wetenschappen daarin voorzien door middel van algemee ne leergangen, bijaldien in private school- lnrichtingen van de streek, een of meer vakken van het programma, door middel van andere talen dan de taal der streek, worden aangeleerd. Voor de aflevering en de homologatie van de getuigschriften, wordt met dit on derwijs geen rekening gehouden. De eerste alinea werd aangenomen doch toen de stemming kwam voor de tweede alinea van dit artikel hebben een groepje Waalsche en Brusselsche katholieken ge volgd door de H. Devèze met zijne libe rale aanhangers tegengestemd. Daar de socialisten tegen stemden uit oppositie geest werd de alinea verworpen. Geheel de Vlaamsche Katholieke Kamergroep met een getal Liberalen en de Fronters stemden voor toch waren zij niet talrijk genoeg om de meerderheid te bekomen. De uitslag was: 87 neen, 73 Ja en 2 ont houdingen. Onmiddellijk na dien uitslag heeft de Vlaamsche Kamergroep positie gekozen en de hoofdelijke stemming aangevraagd voor het geheel van het artikel verminkt van de 2« alinea. Bij de stemming werd dat artikel ver worpen met 118 stemmen tegen 28 en veer tien onthoudingen. Katholieke Vlaamsche Kamergroep, waaronder drie Vlaamsche Ministers, Fronters en Socialisten tegen een deel Liberalen en de franskiljonsche Katholieken. Toekomende week zal dus het artikel 22bis terug ter lezing voorkomen. Waar schijnlijk zal alsdan de Katholieke Vlaam sche Kamergroep een akkoord gesloten hebben piet socialisten en nationalisten om toch het artikel in zijn geheel door te doen gaan en alzoo de noodlge sancties te behouden tegen de vrije acholcn die do wet niet zouden willen naleven. Hieruit blijkt dat de franskiljons nog steeds hun strijd voortzetten, doch onge-t, lukkig blijkt ook uit dat er een scheuring is gekomen bij de rechterzijde en bij dei regeeringsmeerderheid. Daar de regeering de motie van ver trouwen niet gesteld had bij de stemming van de wet op het onderwijs, heeft zij geen ontslag hoeven te geven. Alinea 2 werd verworpen door al de. Socialisten, door de Brusselsche en Waal-1 eche Liberalen en door de volgende Brus-1 selsche en Waalsche Katholieken: Van den Corput (Neufchiteau)Carton de Wiart (Brussel), Coelst (Brussel), Da-1 vid (Verviers), Delannoy (Doornik), de1 Montpellier (Namen), de Pierpont (Di- nant), Drion (Charleroi)Everaerts de Velp (Nijvel), Fieullien (Brussel,) Gen- deblen (Aat), Hcusiau (Dinant), Jaspar (Luik), Merget (Aarlen), Sandront (Ver viers) Het Handelsblad» schrijft erover: Wij kunnen evenmin de 15 Katholie ken bewonderen die beweren de vrijheid van den huisvader to hebben gered, met de hulp der socialistische oppositie na tuurlijk. Wat zouden die redderszeggen ais morgen de Vlaamsche rechterzijde de hulp der Socialisten moest inroepen om hunnen aanleg schaakmat te zetten? Ze zullen verontwaardigd opspringen en het een schande noemen. Als zij het echter doen dan heet het een «acte <re civisme»! Neen, er ls Woensdag ln dé Kamer geen deugdelijk werk verricht. In alle geval, we zetten de 15 Katho lieke keld. raars van alinea 2 aan, hup triomf wat nederig te vieren. Ala jffl dan toch de vrijheid van den huisvadet hebben gered vergeten zij te melden dat ze daar 54 Socialisten voor noodig had den, die zich om die vrijheid zooveel bekommerden als om liet manneken uit de maan. Wij voegen erbij: Wisten die 15 Katholieken hoeveel Na tionalisten of onverschilligen zij reeds kweekten, co gouden erbij verschrikt staan, -1 - -

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1932 | | pagina 1