kosteloos
i2c Góede Herder
Ruwe Handen
DE PROVINTIEVERKIEZINGEN
Na den Slag
De Handen uit de Mouwen
Destfooper's takken, ItGO
ZONDAG 11 DECEMBER 1932.
KATHOLIEK NIEUWS-, NOTARIEEL-EN AANKONDIGINGSBLAD.
spoedig
zacht met
In ieder Gezin
een degelijk
Katholiek Weekblad
Kieskanton Diksmuide
De Katholieke Zegepraal schitterend bevestigd.
Wat over den Uitslag in ons Arrondissement.
Bij de Hernieuwing van den Zegepraal.
Vaa nu M Nieuwjaar
Wat de laatste Verkiezingen ons leeren
Viering der
Katholieke Zegepraal
op 6 December te
leper
iWEEKBLAD: 3S CENTIEMEN.'
29* JAAR. N' 50.
"DE POPERÏNGENAAR"
Uitgever
SANSEN-VANNESTE
POFERINGE
Telefoon Nr 9. - Postch. Nr 15.570.
ABONNEMENTSPRIJS
VOOR 1 JAAR
In Stad
In 't Land
Frankrijk
Ctnvro, Engeland
A—er'ka, Canada en an
dere landen
17,— fr.
18,60 fr.
35,— fr.
40,— fr.
60,-
PESDffiENUS
TARIEF VOOR BERICHTEN:
Kleine berichten per regel 1,00 fr.
Kleine berichten (minimum) 4,00 fr.
2 fr. toel. v. ber. met adr. t, bur.
Berichten op 1' bl per regel 2,59 fr.
Berichten op 2* bl. per regel 3.75 fr,
Berichten op 3* bl. per regel 1,5') I".
Rouwber. en Bedank, (min.) 7.00 fr.
Te herhalen aankondigingen:
prijs op aanvraag.
Annoncen zijn vooraf te brtalen
en moeten tegen den Woeiaivig
avond ingezonden worden. - Kleine
berichten tegen den Vrijdag neen.
We ontkennen het belang niet der crisis
v or landbouw, handel en nijverheid; we
f ven toe dat groote vraagstukken aan de
c> :eorde staan, maar het is toch geen re
el :n om met onverschilligheid en koudheid
zijn sympathie en belangstelling te wei-
f .ren aan een verloren schaap en zijn
goeden herder. Een goede herder kan in
teressanter zijn dan een kabinetsvormer.
Was er maar dit parabel in 't Evangelie,
het zou al genoeg zijn om de goedheid des
herten te laten kennen van Dengene die
zieh-zeff genoemd heeft: De goede Her
der Hij kon het zoo goed uiteen doen
omdat Hij zelf de hoofdrol vervulde in
dit stukje.
De Farizeërs waren mannen waar er
geen rechter kant aan te krijgen was.
Ze controleerden den Zaligmaker in al
wat Hij zei of dei, en al vonden ze niets
contrarie, ze verdraaiden zijn woorden
en legden ze verkeerd uit. Gelijk ge
heime policie zaten ze Ilem overal op
de hielen; met detectieven-oogen be
spiedden ze Hem en omdat ze Hem nooit
konden in foute betrapen, verweten ze
Hem: «Hij gaat in de huizen der zon
daars en eet er. Hoe meerder zondaars,
hoe meer Hi] met hen bevriend is.
Daarop vertelde Hij zelve over zijn
verloren schaap, met woorden nog frisch
na 19 eeuwen.
Een schaapje, aan alle schapen gelijk,
was nog in de jeugd de jeugd, een
lange speeltijd. Het vond het te eng en
te vernepen in den schaapstal. Het was
moe van altijd hetzelfde geblaat te hoo
ien, eeuwig en ervig hetzelfde vervelend
geblaf der honden, de herhaalde verma
ningen van den herder. De lucht scheen
buiten frisscher dan deze van den be-
dossemden stal, het gras groener en de
klavertjes malscher ginder ver. En de
goeste zei: «Toe, ga maar.».
(Een mensch bestaat alzoo; we wil
len altijd elders grazen dan waar ze ons
stakebandden. Hier Is 't gras vertrap-
peld reeds, we reikhalzen zoo ver we
kunnen, maar hetgeen buiten ons be
reik ligt komt ons imr r vcor als het
schoonste en 't appetijtigste.)
Het mocht nooit te verre loopen of
«effens was er de hond achter.
Het schaapje nog te klein om te
weten wat kwaad is was vertrokken
zonder entwat te zeggen. Het heeft niet
lang geredeneerd (als schapen redenee
ren?); het was verkeerd opgestaan. Het
is weg op een koelen morgen, stille-weg,
dievelings alzoo langs de hage, weg zon
der zijn adres achter te laten, weg en
deure op avontuur terwijl de schaper zijn
hielen gekeerd was. Dat was zijn mis
daad.
Het vergat al te mee een keer brave
te zijn maar deed nooit geen ander groot
kwaad: het was geen schurftig schaap,
het deed niets expres om den herder te
tergen, het had den herder -geen zottig
heid gezeid, de scheur niet in brande
gestoken, de deur niet toegeklakt, enkel
schampavie gespeeld, zoo ineens parti op
den dril en zonder een briefje op de
tafel te laten. Het ging al verre lijk in
't soldatenliedje binst den oorlog: Tu
partis un jour, sans un mot d'amour,
sans regrets, pour toujours.
Het schaapje ziet alles door esn groe
nen bril, zoo Is de groene jeugd. Door
die groene glazen verandert alles in fris-
sche weide, ook de naakte stoppelvelden.
Het schaapje peinsde (als schaapjes
peinzen?)Ik ben nog niet ver.
Ja, je doet, een keer dat ge weg zJjt
van huis, weg van den herder, gij zijt
gauw te ver, mijn schaapje, je meugt
dat niet vergeten als gij alleene gaat
weiden.
Het huppelt lijk een zotje, wikkelt zijn
koddeken, d?nst op en neer, weet niet
waar dat het heeft van welligheid en
vrijheid in de wijde wereld. En alles
schijnt zoo nieuw en het trekt zijn
groote oogen open. En zulk goe gras en
zooveel soorten, helder water uit het
vloeiend beekje, warme zon op zijn
rugge, dat was een leventje ja, ja. En
den schaper niet meer hooren grommen
en de honden niet meer hooren leelijk
doen, wat wilt ge meer om speelsch te
dartelen? En 't is een hemelsch weertje,
*t wil niet gedroomd worden. Binst zulk
een schoonen dag wie peinst er op den
avond? En als 't moe is van berg-op,
berg-neer te loopen en al zijn willekens
en grillekens te voldoen dan gaat het
in de schaduw een tukje deen.
t
Het herbegon in den namiddag zijn
plezierreis langs paden waar het nog
nooit voorbijkwam. Met de bende wa
ren 't altijd dezelfde eentonige wegen.
V/at een lust voor een lam dat niets
liever doet dan wegloopen. Het verste
van zijn gedachten was weerekseren. Had
het moeten verlangen om weere thuis,
het zou bij elke haag, bij eiken draai
van den weg, bij eiken gracht gezeid
hebben: «Ka! 't Is nu alhier, 'k moet
dat onthouden tot in 't keeren.O, het
was zoo plezierig buiten de schreve te
loopen, zco aangenaam dat het aan geen
terugtocht dacht. En spelevarend geraak
te het verder en verder; elke goeste vol
deed het, nu van dat een bete, dan van
't andere een monósvul; nu eons staan,
dan weer voortloopen en zottebollen.
Maar schoone liedjes duren niet lang.
De avond daalde en de nachtkoude
Viel mot de duisternis. Het zakte in de
medder van een vuilen dijk en geraakte
er met moeite uit. Het was nog niet
bskemen van zijn schrik of het stropte
in de doemen en liet er veel van zijn
vacht. Hier is 't voeder schraal, biezen
en droog gras. Daar gapen ook bergklo
ven en ravijnen.
Het wordt benauwd en verwekt berouw
en weent: Och onnoozel schaap, hoe
heb Ik toch zoo dwaas kunnen zijn den
veiligen stal te ontvluchten waar ik zoo
v,-el was, ik moest met den klaren weere
thuis zijn. Wat hoor ik... de wolf huilt
alreeds, ik zoek mijn heil In de vlucht...
('en weg om weer te keeren ken ik niet.
V/as ik nooit weggeloopen,... ik bibber
van de koude en thuis te midden de
kudde is 't zoo warm;, ik ben moe en
kan niet verder meer; ik voel mij hier
zoo alleen in 't eenzame veld om den
nacht over te brengen zoo ver van huis.
O! Het spijt mij, de herder was altijd
zoo goed voor mij. Het is nog zoo lang
eer het dag Is, als het ooit nog weer dag
wordt.Het staart zich blind in den
denkeren nacht.
Zou die idylle, zoo schoon begonnen,
nu tragisch eindigen?
De herder telde 's avonds zijn scha
pen en kwam aan zijn getal niet. Mis
schien was hij gemist, hij hertelde en
hertelde neg: altijd kwam bij er één te
kort. Een schaapje kwijt. Het is verlo
ren omdat het den herder verloor. Er
ontbreekt één. Zonder te peinzen, zonder
te redeneeren, begint bij te zoeken. De
herder aarzelt geen oogenblik, beter dan
al wat goed is krachtiger dan een die geen
schaper is, hij weet dat hij nog alles
kan als 't schaap niets meer vermo"
dubbel herder voor de verdwaalde. Hij
ls anders altijd bij zijn bende, kan e:
biet van weg. teiwij er één deureloopt.
Gij moet niet vragen hoe ongerust de
herder was.
Hij liet de negen en negentig getrou
we schapen achter, om het eenige ver
loren op te zoeken. Hij nam zijn makke
en zijn lantaarn, deed aanbevelingen aan
zijn gebuur dat hij voor de twee kud
den de wacht had willen houden, ver
maande zijn twee honden: «Max en Ba
ron, opgepast zulle! En hij ging, gaan
was gaan. Ach mijn lief beestje,
zuchtte hij, waar moogt gij toch ver
dwaald zijn; blaat, ik zal uw stem her
kennen, gij spreekt geen vreemde taal:
naar welken kant moet lk mij bege
ven?
De herder stelde belang ln zijn schaap,
hij was geen huurling die dacht: 't Is
toch een andermans, 't is "t mijne niet.
Hij zag zijn schaap zoo geern, hij kende
ze allen bij naam van 't eerste tot 't
laatste en zij kenden hem ook. Nu dit
icn verloren s, „..g hij het nog liever;
hij had zijn leven offervaardig veil om
desnoods met een tijger te worstelen.
Het was zijn schoonste schaap niet van
heel de kudde, 't is waar, maar allen
waren hem dierbaar aan 't hert. Het
was zijn beste niet, anders was 't niet
misloopen. Maar toch beminde hij het
alsof hij maar dat en had; het mocht
eten uit zijn hand. Hij had het niet
doorgezonden, het was van zelf ont
vlucht 't was 't schocnste van zijn
historie niet en zonder reden.
Hij ging en zocht overal. In 't eerst
had hij het spoor kunnen volgen bij
't lantaarnlicht, hier altijd voort, in de
mullige dreef, al schapepooten, maar
ginder op de harde kalsij geen spoor
meer en dan de weide... niets dan dwaal
sporen. Zal hij weerekeeren? Het schaap
kan dolen, de herder niet.
De herder zong zijn geliefkoosd deun
tje:
Ik wil mijn kudde gansch verzaken
Wat zou ik haar nog meer bewaken
Zij slechts mi.in eenig lam voortaan
Voldaan.
Het lied beurde hem op. Met nieuwen
moed stapte 1$ voort. Hij vond er zoo
in, dat hij zijn lieveling missen moest en
hij verlangde ernaar zijn herte uit, zoo
danig dat hij de blenen aan zijn voeten
niet meer voelde.
Een ander een vreemdeling, een
huurder zou zeggen: ben moe
geloopen, 'k ben al ver g ik keer
terug, daar kan ik niet sukkelen.
Het dier moet het maar eten, 't zal
leeren,- 't meest maar niet wegloopen
't had hier niets te kort.
Hij bemint zijn schaap, zijn voeten zijn
kapot gegaan en bloeden, hij lijdt hon
ger en dorst. Alle liefde wordt met lij
den betaald.
Neen, hij gaat en. langs den weg trekt
hij een handsvol steenklaver, juist van
die scort die het liefst eet. Hij roept...
de echo alleen antwoordt. Arm schaap,
kon de herder toch in tijds komen eer
de wolf nadert. Arm schaap, hebt gij
vergeten uw gelukkige dagen van vroe
ger. Dwaas v/aart gij als gij uw geluk
niet kendet. Waarom hebt gij uwen her
der vergeten en nooit gedacht aan 't ver
driet dat gij hem zoudt aandoen met te
vluchten? Hoe lang zal het duren,
schaap, eer de wtflf u te pakken krijgt?
De goede herder vreest niet voor die
ven, niet voor wolven, hij hoort de don-
derrobbels in de verte maar hij wil naar
huis niet keeren, eer hij zijn lieveling
terugvindt. Hij roept.
Het schaap heeft het eindelijk gehoo-d,
het antwoordt. Het kan niet van zelf te
gengaan, zijn hert klopt en jaagt; het zit
vast en vernesteld in de bramen, gewond,
uitgeput en t'ende. 't Is tijd want de
vreeselijke wolf nadert op het geblaat,
hij snoffeit in 't bosch en glsrteoogt in
't donker, hij hoort aan die stem dat
het nog een jong dingen is, een lam nau
welijks uit zijn kwafin.
De herder hoort zijn schaap maar ziet
het niet. Zal de gulzige wolf die gemak
kelijke prooi met haar en huid verscheu
ren? Er is geen worstelen aan, ln dien
ongelijken strijd.
Zal de herder morgen vroeg niets meer
vinden dan een plas blosd en eenige
witte vlokjes aan de hagedoomen? Voor
den wolf zijt gij maar een mondsvul,
schaap, hoe groot als ge zijt.
Overal zoekt hij, hij loopt de streek
af, t'enden adem. Hoe ver het ook ver
dwaalde, geen hoek, geen weg, geen ge
hucht of gewest geen doornstruik tot
waar zijn goedheid niet doordringt, zijn
kommernis gaat naar 't dichte woud,
zijn blik naar eiken afgrond. Hij moet
het vinden, zoo gejaagd is zijn liefde,
zoo goed zijn hert boven elk gedacht.
De wolf likkebaardt, bij is zijn stuk
zoo goed als zeker. Rap, rap, huilt
hij.Het schaapken schrikt, zijn bloed
verstijft. Het huppelt niet meer, 't ple
zier is gedaan, het voelt zich alle kracht
ontzinken, 't Zit vaste in de klem, in de
doornen... «Die niet hooren wil, moet
voelen
Kon het loopen en was het dag, het
zou niet verder loopen, het keerde vlug
ger weer dan het ontvluchtte. Het blaat
zijn spijt uit: «Hier ln dien doornstruik
kan lk mij toch niet thuis gevoelenen
roept op den meester. Nu repereert hij
't gerucht. Répérage par le sonHet
stil gebed wordt gehoord en verhoord.
Hij is daar als de nood het hoogst is;
hij steekt zijn beide armen uit en om
armt de doornen. Het schaapje zoekt de
reddende hand die de doornen niet voelt,
enkel maar de zachtheid der wol. En
die vingertoppen, ongevoelig voor eigen
leed, laaien overgevoelig voor een ander,
een anders zeer weg en de zoete mond
vraagt: Waar doet het pijn?
Het scherpe van het offer voelt hij
tastbaar met den vinger en ln teedere
verkleinwoordjes spreekt hij zoo mee
warig: Mijn schaapken, welk geluk,
was lk vijf minuutjes later gekomen...
gij waart eraan.
Het schaap blelt om te mogen mee
gaan, de herder vraagt niet beter. Bij
dien doornstruik zinkt hij zelf op zijn
knieën alsof hij moest vergiffenis vra
gen. Zal de herder groote oogen open
zetten en een vinger maken op zijn
stouterik? Neen. Het schaap is er ziek
van, maar nu het den herder weet is 't
zoo goed als genezen. Het krijgt geen
slagen. Een slag is een slag, en een
laaitje is cen laaitje.
Het schaapje zei niet: Wacht tot
morgen, tot de klaarte, nu is het te
donker om naar huis te gaan.
A. B.
Doos 4 ca 7^ Frank.Tubc 12 Frank. In alle Apotheken. 1
Gebruikt Chfcorui WÏFELIER-TAFFIN
'1 is de beste.
We meenen het nu het geschikt oogen
blik om op het onderwerp der pers terug
te komen.
De werkelijkheid schemert zwart op
wit geweldige cijfers voor de oogen, ja,
zelfs onteerende cijfers.
Weet Ge, beste Lezer, dat van de Bel
gische bladen er 1/3 katholiek en 2/3 niet
katholiek zijn.
Jaarlijks wordt er door het katho
lieke Belgie 6 miljoen frank aan de niet
katholieke pers gegeven; 6 miljoen frank:
een vracht van kogels die in de handen
onzer vijanden worden overgeleverd om
alles wat ons duurbaar is te laten kapot
schieten.
Want door die pers wordt een vergift
van ongodsdienstigheid en onwaarheid
ingespoten met kleine, haast onmerkbare
hoeveelheden. Dat vergift werkt niet plot
seling, neen, maar langzaam, doch zeker.
En zoo heeft de antikatholieke en neu'
trale pers menschen het geloof doen ver
liezen, die vroeger van de beste Katho
lieken waren. Dat vergift: niet over de
Goddelijke waarheden spreken, op tijd
en stond te bekampen en negeeren, som
tijds wel een gevaarlijke roman opne
men of zedekwetsende aankondigingen,
dat vergift heeft langzaam zijn verwoes
tingen aangericht in de ziel van den man,
in de ziel van vrouw en kinderen.
Ge zoudt thuis, voorwaar, geen vreem
deling dulden, die uw Kruisbeeld vermor
zelt, uw Lieve-Vrcuwbeeldje van de
schouw rukt, zedelooze klap vertelt, het
gebed uwer oude moeder belachelijk
maakt, uw priester en geestelijke over
heid aanrandt, die uw kinderen opstand
aanpredikt tegenover ouders en ander
wettelijk gezag. Maar waarom laat ge dan
een blad binnenkomen dat zulks doet?
Waarom laat Ge zedelooze bladen als
La Dernière Heure uw kinders beder
ven; zij mogen het blad niet lezen, zegt
Ge, maar lezen het toch achter uwe rug.
Oogen open! Ontwaart het gevaar
Doet uw plicht! Weet dat de pers op
het oogenblik een overweldigende macht
bezit en daarom gij die uw geloof en
zeden lief hebt, die orde en rechtvaar
digheid betracht, welke alleen kunnen
gedragen worden door de fondamenten
van Godsdienst en Zedelijkheid, steunt
dan uit al uw krachten: UW EIGEN
PERS.
En hierdoor wordt ook verstaan uw
katholiek plaatselijk wekelijkse!» blad.
Leest een blad dat er naar streeft ons
katholiek Vlaamsch midden tegen alle
onheil te vrijwaren: Geen rijker kroon
dan eigen schoon
Abonneert U op een katholiek weekblad
dat er op gericht is het geestesleven on
zer door-Vlaamsche bewoners op een hoog
peil te brengen, de schatten van eigen
bodem te leeren kennen, smaken en waar-
deeren, en diegene te verdedigen welke,
hun uiterste krachten inspannen vcor het
zedelijk en stoffelijk welzijn hunner me
debewoners.
Zijt ge werkman, burger of landbou
wer ge vindt ef uw belangen in verdedigd
in den geest van het onsterfelijk Rerum-
Novarum.
Al wat ge weten moet op sociaal ge
bied, staat er in vermeld.
't Juiste en logische standpunt in de
oplossing der Vlaamsche kwestie wordt
U eerlijk voorgehouden, terwijl het ge
zond godsdienstig leven de eereplaats in
neemt, in aansluiting met de schoone
verzen van onzen Vlaamschen Priester
dichter Guido-Gezelle:
Ja, nievers ln een ander land
Hoe vruchtbaar 't moge wezen,
Kan Jezus in zijn blinkend hand
Meer hemelblomkes lezen
En ten andere, nooit kan er genoeg
zaam voeling en samenwerking bestaan
tusschen de menschen, vereenigingen van
een gewest, en de christelijke leiders
daarvan, welke niets anders wenschen dan
hun ten dienste te staan. En in dien zin
ook voornamelijk is de lokale pers een
groote gevoelszenuw welke zijn invloed
uitzendt tot al de Lezers die ze bereikt.
Daarom leggen we er nogmaals nadruk
op: beheriigt de goede pers, doet uwe
plichten dan voornamelijk: propagan-
deert en werkt voor uw katholiek lokaal
blad.
De tijd van het hernieuwen der abon
nementen is daar: Abonneert U op week
bladen die durven uitkomen voor hun
katholiek en Vlaamsch zijn en steunt
geen bladen die steeds tusschen twee
waters willen zwemmen.
(BE!3SB3a3S3SEaiSB!SBaaSS3S!3B9
De schitterende zegepraal der katho
lieke partij is een feit, dat zelfs door
onze tegenstrevers niet geloochend wordt.
Laten wij ons echter niet bedwelmen
door den overwinningsroes. Een ledige
schatkist, krisis en werkloosheid, een
liberale minderheid, verbitterd door hare
verpletterende nederlaag, de vrijmetse
larij met haar scherp anti-katholiek en
uitgesproken anti-Vlaamsch karakter, de
aangroeiende macht der socialisten, steeds
ongeduldiger om het bewind ln handen
te krijgen, duistere internationale toe
standen, dit alles voorspelt de regeering
esn zware taak en dagen van hardnek-
kigen strijd. Zijn wij nog vier Jaar ver
wijderd van nieuwe wetgevende verkie
zingen? Wij gelooven het niet. Aan stok
ken om in het regeeringsrad te steken,
zal het immers niet ontbreken. Alle
maatregelen door de regeering genomen
om 's lands financiën gezond te maken,
zal de tegenpartij bekampen en gebrui
ken om de Katholieken te bestrijden.
Wij rekenen er stellig op dat onze
gekozenen gewetensvol hunnen plicht
zullen volbrengen. Door de kiezers blijft
echter ook iets meer te doen dan ka
tholiek te stemmen; wij moeten in de
maat onzer krachten medewerken aan
de verdediging, den vooruitgang en de
eendracht der partij. Daarvoor zijn
nauwe samenwerking en stevige orga
nisatie onmisbaar.
Laat de organisatie der katholieke
partij in de gemeenten van ons kieskan
ton niets te wenschen? Kan de werking
van hst kieskomiteit Diksmuide niet ver
beterd worden? Naar onze bescheiden
meening zou een gunstig antwoord met
de waarheid niet overeenstemmen. Vast
en zeker dient daaraan veei verandering
en verruiming gebracht. Op elke ge
meente zouden enkele mannen van goe
den wil een kem moeten vormen,
men noeme dit aktiekomiteit of gelijk
hoe. Dit plaatselijk komiteit houdt te
geschikter tijde vergaderingen, waarin
zooveel belangrijke besprekingen kunnen
plaats grijpen. Het houdt zich steeds
ter beschikking van alle kiezers, die in
bijzondere gevallen de tusschenkomst van
Volksvertegenwoordiger of Senator ver
langen. Het belegt desnoods eene alge
meens vergadering, om het volk ln te
lichten over pas gestemde belangrijke
wetten, enz., enz. In den schoot van dit
De Katholieken hebben hun zege van
27 Nov. 1.1. schitterend bevestigd en zelfs
versterkt. In alle distriktan hebben wij
nog stemmen bij gewonnen.
In de Provintie West-Vlaanderen win
nen wij vier zetels, in Antwerpen 6 en in
Brabant ook 6. Binten de provintien He
negouwen en Namen, waar de Katholie
ken een kleinen achteruitgang hebben
moeten lijden ln. verge'ijki#* der cijfers
van 1929, zal de Katholieke Partij in alle
andere provintieraden talrijker vertegen
woordigd worden.
De Liberalen slikken nogmaals de groot
ste pil. In alle raden, behalve ln den Pro-
vintieraad van Namen, verliezen zij ver
scheidene zetels. In West-Vlaanderen ver
liezen zij er 4, in Antwerpen ook 4, ln
Brabant 6, enz., overal hebben zij ge
voelige slagen gekregen.
De Vlaamsche Nationalisten verliezen
ook nog in vergelijking van 1929 en van
27 November 1932. In alle gewesten zien
zij hunne getalsterkte inkrimpen. Hunne
pers zal zich misschien roemen met een
vooruitgang van enkele zetels in Limburg
maar zij zullen er niet bijvoegen dat die
gekozenen niet opgekomen zijn als Fron-
ters of VI. Nationalisten, maar als Katho
lieke Vlaamsche Volkspartij. Die gekoze
nen zijn geen Fronters maar Katholieken
met wat vooruitstrevende gedachten maar
die wellicht terug in de rangen zullen
aansluiten van de groote Katholieke Partij
De Socialisten mogen ook een vooruit
gang boeken, vooruitgang in bijna zelfde
evenredigheid als van de Katholieken.
Alles wijst er dus op dat de kiezers de
kleinere partijen verlaten en hun ver
trouwen geven aan de groote partijen die
een vast en bepaald programma uitwer
ken en die een groote macht kunnen
daarstellen.
In ons Arrondissement'Zijn wij, Katho
lieken, de groote overwinnaars.
In ons kiesdistrikt Poperinge hebben wij
sedert 1929: 1178 stemmen bijgewonnen,
en 522 bij de laatste stemming op 27 Nov.
laatstleden. Ook ln leper hebben wij een
merkwaardigen vooruitgang mogen boeken
bij de vorige kiezingen.
In vergelijking met de uitgebrachte
stemmen van 27 Nov. werden Zondag 1.L
min ongeldige of witte brieven in de bus
gevonden. In het kiesdistrikt Poperinge
100 min, en in het distrikt leper 26 min.
De c roep der Dinaso's werd dus weinig
aanhoord.
Anderzijds zijn te Poperinge een 100-tal
personen min ter stembu3 gegaan en te
leper een 150-tal min.
De VI. Nationalisten verliezen in Po-
peinge-Meesen-Roesbrugge nog 736 stem
men bij vorigen Zondag en te leper-Wer-
vik-Passchendale 453. We hadden dus wel
gelijk als wij verleden week drukten dat
de Nationalisten nog grooteren achteruit
gang gingen moeten boeken met de per
sonaliteit van Meester Butaye weg.
Als men nagaat waar de stemmen der
VI. Nationalisten zijn gegaan, dan komt
men tot enkele verbazende bestatigingen,
De Katholieken behalen er het grootste
deel van maar de Liberalen en de Socia
listen krijgen er ook hun deel.
De Liberalen, in tegenstrijd met wat
is gebeurd door gansch het land, boeken
hier eenen kleinen vooruitgang, ten ge
volge sympathiestemmen en hevige hope
looze propaganda.
Wij, Katholieken, hebben dus nog eens
te meer betoond welke kracht wij bezit
ten, en, laat ons voortwerken tot nog
meerderen bloei en groei van onze Partij
die zoo schitterend deze laatste Zondagen
heeft gepresteerd, en tot de verwezenlij
king van ons zoo mooi programma, dat
gesteund is op de pauselijke encyklieken
Rerum Novarum en Quadragesimo
Anno
!aB3Ëasaasa&£S3233BB&33s®asa£!s<22saB8&ssajEasaHB5aaüBzsiEa
De provinciale verkiezingen zijn achter
den rug en daarmee de heele reeks ver
kiezingen die we dit jaar hebben ge
kregen in een twee maanden tijds.
De parlementsverkiezingen hebben aan
de Katholieken van ons arrondissement,
voor wat de uitslagen betreft, alle rede
nen tot voldoening gegeven en de pro
vinciale verkiezingen van Zendag jongst
leden hebben de overwinning van 27 No
vember schitterend bevestigd en onder
lijnd.
Hulde aan onze gekozen provinciale
Raadsleden: de He? en Lepoutre en Hi-
laire Jtefebvre voor t Foperingsche en
de Heeren Valeer feéys 'én Amand Lom-
mez voor het Iepersche
De vertegenwoordiging van de belan
gen van ons arrondissement zijn in den
provincialen raad in goede handen en
we zijn er van overtuigd dat onze ge
kozenen daar in de toekomst goed en
nuttig werk zullen verrichten, zooals zij
het in het verleden hebben gedaan.
Laat ons hier dan ook neg een woord
van dank richten tot al diegenen, die
voor de provinciale verkiezingen zoo wel
te doen lukken, in de laatste week nog
de hand aan 't werk hebben geslagen.
Het kieswerk ls thans achter den rug
en nu vangt aan, ons katholiek politiek
werk van eiken dag!
De provinciale verkiezingen zijn ons
komen sterken in de overtuiging, dat
door gezonde Katholieke Vlaamsche
Volksche werking ons volk ln zijn
breedste lagen kan worden teruggewon
nen voor de katholieke partij.
Het zal afhangen van onzen gestadl-
gen, aanhoudenden en daadkrachttgen
arbeid, die we var» morgen af zullen
beginnen of zij, die thans nog meenen
op andere wegen den voorspoed en de
welvaart te moeten zoeken, tot ons zul
len terugkeeren of komen!
Het zal afhangen van onzen geest van
breede goedwilligheid en sterke begin
selvastheid, van onze edelmoedige ge
steltenis tot duurzame verstandhouding
of onze partij steeds blijven en groeiende
zal worden meer en meer: de éénige po
litieke partij, wnarin zich allen thuis
moeten voelen, die met oprechte eer
lijkheid de katholieke tucht willen eer
biedigen en met ons wilen samenwerken
aan den opbouw van een staatsleven,
waarin ieder burger, gelijk tot welken
stand hij behoort, zijn recht op leven
kan laten gelden en dat recht op be
staan kan verdedigd zien.
De taak die ons wacht is niet licht,
maar ze is ook niet onmenschelijk zwaar.
Alle Katholieken, die het goed mee
nen, met de toekomst van ons land, met
het algemeen welzijn en dat is het wel
zijn van ons allen in 't bijzonder, moeten
thans begrijpen, dat de tijd gekomen
is, dat de katholieke eendracht en ver
standhouding moeten worden verstevigd
en versterkt.
Alle oneenigheld, alle getwist in eigen
rangen kan alleen het spel van onze te
genstrevers bevoordeeligen en bevorde
ren.
De tijden zijn ernstig en daarom moet
iedereen, den moed hebben om zijn ver
antwoordelijkheid op te nemen en zijn
stuk te staan.
De verkiezingssuceessen die we hebben
behaald, zullen maar vruchten opleveren
voor onze partij en ook voor het welzijn
van ons land wanneer we aan ons volk
kunnen het bewijs leveren, dat we het
ernstig meenen met het openbaar belang
en dat we onze katholieke beginselen,
waarvoor we ook in dezen kiesstrijd heb
ben gestreden, niet op zak steken.
op
Een sterkere organisatie, vooral
politiek gebied is broodnoodzakelijk.
Op de triomfvergadering die Dinsdag
avond in het Christen Volkshuis van
leper werd gehouden, heeft Kamerlid
A. De Schrijver van Gent pp de nood
zakelijkheid gewezen, in treffende be
woordingen eener goede en sterk geor
ganiseerde katholieke partij, van EENE
katholieke partij.
Die sterke katholieke partij moeten
wij voor ons arrondissement uitbouwen.
Het bestaande moet aangevuld en ver
stevfgd worden.
Van onder tot boven, dus van de
kleinste gemeente tot de grootste stad
moet in ons arrondissement een katho
lieke partijorganisatie krijgen, waarin
alle standen zich thuis gevoelen en waar
alle Katholieken, onder één katholieke
vlag, den geestdrift, de overtuiging en
daadkracht kunnen komen putten voor
den strijd van eiken dag.
Om dat te verwezenlijken is de mede
hulp van allen noodig, maar doen wij
vooral een beroep, op al diegenen dit
van goeden wil zijn.
Wij willen die organisatie breed open
zetten voor al diegenen, die de tucht
eerbiedigende, bereid worden gevonden
mee te werken aan het welzijn van ons
volk en van ons land.
Ons volk zal voelen, dat we gedurig
aan bekommerd zijn met ieders lot, ons
katholiek leger moet voelen dat de lei
ding werkzaam en doende is, daar moet
van de leiding bezieling uitgaan en le
vensblijheid, en de groote kenspreuk van
onze hernieuwde organisatie op katho
liek politiek gebied moet worden: Om
al wat den volke goed is om Christus'
wille
Katholieke werkers van elk uur, de
oogst zal groot zijn en daarom mag het
aantal arbeiders niet gering zijn!
Mannen van hst Iepersche! De trots
om het groot verleden uwer stad, waar
van uw Halle en uw Halletoren de zin
nebeelden waren, mag niet verloren
gaan, maar moet hooger opleven!
Mannen van het Iepersche! Gij, die
door den heropbouw van uwe prachtige
Kathedraal, het grootsche monument van
uw katholiek-zijn hebt willen vereeuwi
gen en daardoor beduiden, dat uw ka
tholieke overtuiging met den spitsen to
ren uwer Kathedraal die zijn Kruis bo
ven alle daken en monumenten steekt,
boven alles gaat!
Mannen van het Westland! Gij, die
uw ouwe trouwe aan Vlaanderen en het
Christikruis nooit hebt verloren en Vlaan
deren aan Christus wil bewaren, ondanks
en spijts alles!
Allen op de bres, de handen uit de
mouwen! Ons werk vangt aan!
Werk van organisatie in de katholieke
partij
Werk van volharding ln den strijd voor
het goede!
Werk van versteviging van ons ka
tholiek radikalisme
Werk van liefde en toewijding aan de
zaak van ons Volk!
Aan 't werken ter verovering!
ROBERT D. DE MAN,
Volksvertegenwoordiger.
gaB3£BBB&BBBa£aES&«a;3£i9B8!&i!BaaaM&SBff&SIEaSüS2iSS285^BBZaafitf33
komiteit worden dan ook een vijftal af-
geveerdigden aangeduid bij het Kanto
naal Kieskomiteit. Aldus zouden de ver-
schillige afgeveerdigden van iedere ge
meente samen meer dan honderd ieve-
rige, werkzame leden verschaffen aan
het kieskomiteit Diksmuide. Welke schoo
ne bijeenkomsten zou dit kantonaal Ko
miteit alsdan niet kunnen beleggen!
En welke rijke vruchten zouden zij op
leveren! Zonder aarzelen durven wij be
weren, dat een dergelijke organisatie,
vier jaren vroeger in werking getreden,
honderden stemmen in onze omschrij
ving zou gewonnen hebben, met eenen
tweeden Senaatzetel.
Bovenstaand organisatieplan is onge
twijfeld voor verandering en verbetering
vatbaar. Ons doel was enkel een leid
draad te geven, alsook eene aanwakke
ring om het schadelijk «dolce farniente»
van ons af te schudden, en zoo spoedig
mogelijk ernstig hand aan 't werk te
slaan. Wij staan gereed, en velen met
ons, om hieraan uit al onze krachten
mede te werken, God ter eere en ons
volk ten bate.- IK DIEN.
ZENDEN WE
ONS BLAD
aan alwie ons per
postkaart of brief
een postabonne
ment vraagt
voor 19 33
Op aanvraag zenden we de reeds
verschenen nummers ES3SBSH
van het Mengelwerk. RjtefsffJ
In eiken kiesstrijd hebben we Iets te
leeren.
Beginnen wij met hetgeen het duide
lijkst spreekt. Men zou moeten blind en
doof zijn medeen, om niet te leeren uit
deze verkiezing dat wij in Belgie nog niet
rijp zijn voor een schooloorlog.
Als regeeringspartij, in een tijd van
crisis, van nood bij 't volk, van finan-
tieele miserie ln de Staatskas, van werk-
gebrek voor werkman en baas, aangevallen
met de woestheid van een vijand, die
machtig is en die waarachtig schoon spel
had, wat zou er natuurlijker zijn geweest,
dan dat wij een klopping zouden gekregen
hebben.
En verre van daar, wij komen met de
zegepraal uit den strijd. Waarom? Laten
wij u eerst op wijzen dat er veel gebeden
werd. 't Is waar, O. L. Heer geeft niet al
tijd wat wij vragen, onmiddellijk en zoo
als wij het gevraagd hebben, 't gebeurt wel
eens dat Hij een kwaad laat gebeuren, dat
een beproeving nuttig, zelfs noodig is
maar in zake Kerkvervolging en andere
beproevingen van dien aard, hebben we in
de geschiedenis gezien, dat deze die er
onder leden wel eens niet geheel onschul
dig waren, cm wille van hun onverschillig
heid, hun niets doen. Welnu, we gelooven
dat wij Katholieken in Belgie toch W' 1
nog zoo werkzaam zijn geweest, dat wij die
beproeving nog niet noodig hadden, 't We-
ze ons echter als een kostelijke vermaning.
Doch met ons klein menschelijk ver
stand kunnen wij eigenlijk niets van. Gods
geschikkingen doorgronden, en als een
voudige geloovigen doen we dan ook best
een vurig dankgebed aan God te sturen
om de behaalde zege.
Komen we terug tot onze vraag:
Menschelijkerwijze gesproken hoe komt
het dat wij zegepralend uit den strijd
komen?
Ja wel omdat we een ernstige politieke
partij zijn, de eenige die waarborg geeft
van rust en orde in 't land, maar boven
alles, omdat de onverstandige vijand ons
met den schooloorlog had bedreigd.
De bedreiging alleen en zij was daar
werkelijk getuige daarvan de Congres
sen en de reeds gestelde daden van den
vijand, de bedreiging alleen is voldoende
geweest, eenerzijds om al de Katholieken
weerom wakker te schudden en bijeen te
brengen, maar anderzijds ook om vele dui-
zende kiezers te verafschuwen van dat
kwade beest, dat de schooloorlog neemt.
Zelfs de vijand is dat ©ogenblikkelijk
gewaar geworden. De socialisten hebben
niet eens den moed gehad, in hun kies-
bladje, te zeggen dat zij gestemd hadden
op hun Congres. Zij zwegen... uit vrees
voor den Kiezer. En de liberalen, zij
den het neg beter. Vrederiepen zij,
alzoo gelijk de Duitschers onder den oor
log. «Kamcrad! gelijk de onschuldigste
kinders van de wereld, zij wisten van niets,
in hun Congressen hadden ze nooit van
Schooloorlog gesproken, en de laatste dag
kwamen de Liberale ministers ons dat ten
huize zweeren niemand onder ons heeft
daar ooit aan gedacht.
Allo! 't Is goed. Wij gelooven u... maar
moge ditmaal tcch uw berouw rechtzinnig
zijn. Nu hebt gij aan den lijve ondervon
den. wat de bedreiging heeft uitgewerkt;
zorgt maar dat ge hooit moet ondervinden
wat de daad zelf zou kosten. De aa zou
kunnen in oo veranderen.
Dit geldt voor de Liberalen.We kunnen
helaas! het zelfde niet zeggen voor de So
cialisten. Deze hebben reeds een deel van
ons volk in zoover vergoddeloosd en ge-
fanatiseerd, dat deze slachtoffers niet
meer reageeren.
Goddank, in Vlaanderen, althans, is nog
een gre-ot deel van ons volk nog maar aan
zijn eerste stadium van socialiseering, en
een grooter deel nog, is er volledig vrij
van gebleven, ook daarop wijst de Kiezing
ons. Een zeer groot deel van ons. volk
heeft aan den aanval weerstaan. Maar.
niettemin zijn de socialisten met 12000 in
de Provincie sterker gewerden.
Wij kunnen het niet genoeg herhalen
aan opze burgerij, aan onze Katholieke
burgerij vooral, in hun eigen belang. We
mogen er eens al kwaad om ziin, zooveel
we willen, we staan voor feitenhet stem
recht is algemeen de werkersklas is
veruit de talrijkste in België (trachten we
niet ons zelf te bedriegen met dat te wil
len loochenen of niet te zien) die wer-
kersklas is bestendig bloot gesteld aan de
venijnigste opruierij, met argumenten die
pak hebben op niet klaarziende menschen
en helaas soms ook op klaarziende, en
zij, die uit al hun krachten werken om die
werkersklas te ontwikkelen, om ze aan de
bekoring te onttrekken, met voor hun het
noodige of althans het redelijke te vra
gen, deze worden soms vroeger meer
dan nu, maar nu ook nog verdacht
gemaakt en verguisd.
Burgers, landbouwers, laten we met geen
vuur spelen. Alleen klassenverzoening kan
ons redden, ons, dit is, in de staat én
de Kerk én de burgerij én den boeren
stand medeen; en klassenverzoening ver-
ondersfeit, meer gelijkheid, broederlijk
heid, liefde en vooral rechtvaardigheid.
Luisteren we niet naar opinies die de
burgerij soms- willen opjagen tegen de
werkersklas. Maar luisteren we naar ons
gezond oordeel, en naar onze christene
gevoelens. Wij geven het geern toe, er is
reeds oneindig veel veranderd, én bij de
verstandigs werklieden die begri.inen hoe
veel hun toestand verbeterd is, én bij de
burgerij die besef gekregen heeft van den
al te grooten afstand die de beide klassen
van elkander scheidde.
Toenadering en nog beter besef van den
werkelijken toestand, dit zijn de hoogst-
noodige voorwaarden om op den duur aan
een ramp te ontsnappen.
Laten we ons niet verblinden door on
ze zegepraal van heden. Vergeten we nooit
te denken aan den dag van morgen.
Ook over de Nationalisten heeft de ver
kiezing ons veel geleerd. Het is, alles door
een genomen, in achteruittocht. Het drei
gend gevaar van het anticlericalisme is er
zeker vcor iets tusschen. Maar de reeds
gestemde Vlaamsche wetten en de aange
kondigde volledige oplossing van het taal
vraagstuk zijn ej" ook niet vreemd aan.
Het ls echter nog niet overwonnen. Ge-
voelsmenschen vooral in streken waar het
nog nooit geheel binnen drong, zijn er
nog ontvankelijk voor. De minste aarzeling
bij de oplossing van het taalvraagstuk of
bij de toepassing der gestemde wetten,
zou ons aan verrassingen kunnen bloot
stellen.
Na het taalvraagstuk werd nu het mi
litarisme het stokpeerd van het nationa
lisme. Dat is geen bewijs van sterkte bij
een partij, aldus van programma te moe
ten veranderen om in 't leven te kunnen
blijven. V/e mogen echter uit het oog niet
verliezen, dat het militarisme in alle
landen een gevaar schept. Walsen wij
goed op de misbruiken. Het gezond oor
deel zegt, dat voor het oogenblik al
thans een leger een noodwendigheid
is. Maar een leger moet geen militarisme
aankweeken. Er zijn in dat opzicht
schreeuwende misbruiken. Laten we ook
hierin niet te laat ingrijpen. De zuiverste
vaderlandsliefde vraagt geen overtolligheid
bij de legeruitgaven, geen verspillingen
om niet te spreken van andere kwa r
volgen van het militarisme.
l9BH3&SiSa3SBBa3l82B3!SB2SaBaB83iBI333BB22B!!!SS5!*BSBaBaaHaBr
Wie die machtige feestvergadering bij
woonde heeft aan den lijve gevoeld wat
het is Katholiek zijn. De vergadering was
één uiting, één uitjubeiing van onze Ka
tholieke overtuiging.
Een aangenaam deuntje muziek bracht
alle aanwezigen in de vereischte stemming
en toen H. G. Deiahaye hulde bracht aan
de katholieke gekozenen scheen er geen
einde aan de ovatie te zullen komen.
Volksvertegenwoordiger De Man werd
luidruchtig begroet toen hij 't verhoog be
steeg. We zien dat hij reeds ons aller
vertrouwen heeft. Hij bracht hulde aan
de gekozene provinciale raadsleden. Hij
dankte in de eerste plaats Gcd en daarna
allen die meegeholpen hebben om de Ka
tholieke zege te bewerken. Doch nu niet
op de lauweren gerust, we trekken met
onze jonge kracht, ln dienende liefde, een
drachtig katholiek op Ter Verovering
Daarna kwam Senator Mullie aan het
woord die alle vrienden uit alle standen
dankte om hun medewerking. Nu echter
begint het werk en als vertegenwoordiger
der boeren wil hij hier bijzonder voor hen
spreken. We kunnen in deze lastige tijden
voor hen niet alles doen wat we zouden
willen, doch 't betrouwen dat in ons ge
steld werd, zal niet teleurgesteld worden.
We zullen ons best doen!
Heer Beckaert kwam aan de beurt en
wees ons op de plichten der Kiezers, 't Is
niet genoeg Katholiek te stemmen, nu
moet er in onze leiders een volledig be-
icssing mogelijk, zonder nauwe samenwer
king tusscnen alle standen, doch wij wil-
trouwen gesteld worden. Er is geen op-
len, naar de leering der Pausen zelf, be
sturen in rechtvaardigheid en liefde.
Daarom moeten allen als besluit nemen
de persoonlijke belangen van kant te stel
len om alleen de partij, ons volk en God
te dienen.
Volksvertegenwoordiger De Schrijver
bracht hulde aan de gekozenen, hij ver
zekerde ons in Mr. De Man den echten
man gevonden te hebben, wat dan ook
met een machtige ovatie begroet werd.
Hij sprak ons bijzonder over de eenheid
in onze Katholieke rangen, over de nood
zakelijkheid ons politiek te organiseeren
om een macht te vormen, die overal in
vloed heeft.
We moeten beseffen dat het noodig is
ons te organiseeren in een Katholiek-po
litieke partij.
We moeten er van doordrongen worden
van het onontbeerlijke, ons in één Ka
tholieke partij te organiseeren waar on
der alle standen de beste verstandhouding
moet heerschen.
We moeten oiuse rangen breed openen
voor alle verdwaalden die van goede wille
zijn.
We moeten onze Katholieke partij, met
haar goeden ouden geest, die er moet blij
ven, modern maken om tegenover de ko
mende moeilijkheden als een machtig,
modern uitgerust leger te staan.
Een machtige ovatie bewees dat de spre
ker begrepen werd.
We zullen dan allen, hand aan hand,
oprukken tot het minste hoekje van ons
land tot de Katholieke gedachte gewon
nen ls.
Zulke dagen doen onze organisaties
deugd en we mogen terecht zeggen
't Oosten gloort en da Zonne gaat aan
t dagen!
Mej. Raspsotins als cirkusartists.
De dochter van den vermaarden Rus-
slschen Pope Raspcutine die eene zoo
groote rol speelde in de Russische poli
tiek gedurende den laatstsn oorlog, doet
hedendaagsch haar debut in een cirkus
te Parijs. Onze foto toont haar in Rus
sisch kostuum met haar lievelingspaard,
in den stal van den cirkus.
DE ONTROOMER
l 'MELOTTE
'.net verlaagden melkbak I
draaiende op eene spi!@
voorstaanders des vooruitgangs.
Gl
is dc
Ont-
roomer
fjf
van ali
4.
land
bou
wers
Ontroomers MELOTTE, N. V.
Remicourt
uit natuurboter vervaardigd zijn lekker,
'laarbij nog voedzaam en ge .eud,
