1 DE H. FAMILIE Meer eenheid in het Katholiek leven GEZINSOPVOEDING WEEKBLAD: 35 CENTIEMEN. mmmssmmiaEZ KATHOLIEK NIEUWSNOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD. Hoe schoon is toch het huiselijk waar de liefde troont! liehtm1f"iL0m.-—"eve Wezens Boete STEUN AAN DE ARP4EN BIJ HET AANKONDIGEN DER NIEUWE BELASTINGEN VAN TWEE KWALEN IS HET BEST DE MINSTE TE KIEZEN ONTSLAGGEVER OF NIET? DE STUDIEDAGEN VAN DEN BELGISCHEN BOERENBOND HET HEILIG JAAR Een Vlaamsehe Privaat Raadjever aan I»et Hof Het LourdesaSbum BEHOUD DER KUST Ruwehancfen Dcos4en7Mrank. Cm aanslagen te verijdelen EJH5 "DE POPERINGENAAR" Uitgever SANSEN-VANNESTE POPERINGE Telefoon N' 9. - Postch. N' 15.570. ABONNEMENTSPRIJS VOOR I JAAR (per post) In 't Land 18,60 fr. Frankrijk 35,— fr. Congo, Engeland 49,- fr. Amerika, Canada en an dere landen 60,— fi. mmmm TARIEF VOOR BERICHT"7',T: Kleine berichten per regel 1,00 fr. Kleine berichten (minimum) 4,00 tr. 2 fr. toel. v. ber. met adr. t. bur. Berichten op 1* bl per regel 2,50 fr. Berichten op 2* bl. per regel 1.75 fr. Berichten op 3" bl. per regel 1.50 fr. Rouwber. en Bedank, (min.) 7.00 fr. Te herhalen aankondigingen: prijs op aanvraag. Annoncen zijn vooraf te beta', n en moeten tegen den Wocn ,iag avond ingezonden worden. - I'.fetne berichten tegen den Vrijdag noen. De H. Familie te Nazareth was on getwijfeld een schoon menage. Het ge zegend drietal leefde er gelukkig. Vader en Moeder waren tevreden om dat het Kind wel mee wilde. Hoe zouden Jozef en Maria geen vreugde gesmaakt hebben bij zoo een goeden Zoon? Wie Jezus heeft op aarde kan niets beters wenschen. O, het verborgen leven in dat heilig huisje, waar we niets van weten en alles kunnen raden. Twee heiligen en tus schen hen een knaap, het leven van hun leven. Jezus, haal eens een kruik water naar de bronzoo spreekt het moe derlijk gezag. Hij, die meren, zeeën en oceanen heeft gedolven en gevuld schepte nu water uit den steenput voor het gebruik van het huishouden. Jezus, houd eens die haspe sjette om op te winden Hij die gekomen was om don Wil zijns Vaders te volbrengen en Hem glorie te geven, vond dat niet vervelend of be neden zijn weerdigheid, Hij hield zijn armen wijd open, gewillig en geduldig om de sjette alleen en niet zich-zelf op te wónden. De vloer moest gevaagd worden dat gebeurt in de beste familiën en Hij die met een stormwind de wolken weg vaagt, hield het vuilblekken met 't stof van den eerden vloer (wat de duivelen ook voor God's Zoon belachelijk vonden). Binst de wijle gingen de dorpelingen voorbij dit huis lijk voor een ander, in niemands gedacht zou het opgekomen zijn daar in passante zijn klak af te nemen. En binst de wijle zag de jonge Knaap de engelen diep voor Hem buigen uit eerbied en Hij schouwde ook met zaligheid in de diepten voor Gods on eindigheid... met zijn vuilblekken in zijn handen. steken. Hij heeft geen tengere juffervin gertjes, als Hij de vijve geeft aan zijn gezellen voelen ze reeds het verbod vel van zijn platte hand. Het handwerk geeft appetijt en Maria spaart het beste uit haren mond voor degenen die meest moe ten arbeiden. Van 's morgens tot 's avonds werkt Hij; nu en dan komen er tijden dat het werk presseert; Hij schoffelt niet, Hii doet alles wel. Vader blijft meester en baas in het huiselijk leven, schikt het werk, ontvangt de bestellingen en de be talingen. Nooit meent de Leerling dat Hij, het beter weet, nooit zegt HijWij zul len 't alzoo doen, vader! Hun leven gaat voorbij in den regelmatigen rythme van 't dagelijksch werk. Hij mag al in de twintig zijn, 't is nog altijd met de zelfde bereidwilligheid van 't kind: Ga en Hij gaat; doe daten Hij doet het. Hij is hun onderdanig. Het gaat nog altijd lijk bij de vlucht naar Egypte in hun stille avondston den vertellen ze er soms van toen God het bevel gaf tot de landverhuizing, was het geen engel die den terugtocht blies aan Maria's ooren. Maria werd niet geraadpleegd; God. adresseerde zich di- rekt tot Jozef. Het Kind kreeg geen order, het werd opgenomen en gedragen; het had niets te praten. En 't is nog alzoo. Jezus heeft eigenlijk meest te zeggen, Hij is bekleed met een goddelijk gezag, Hij is de ge zant des hemels, al dat ge walt, maar die meest ts zeggen heeft, neemt nooit het hooge woord en spreekt minst. Hij doet maar zijn mond open als Hij ge vraagd wordt. Jozef is de meester en 't hoofd van 't huisgezin, hij is de heiligste niet, hoe braaf en deugdzaam ook, hij is minder dan de twee andere personen. Maria is heiliger en weerdiger dan Jozef en zij gehoorzaamt hem. Jezus overtreft on- heeft zij Hem dien Onze Vaderniet geleerd dien Hij later aan zijn aposte len zou herhalen! Jozef zou den Jongeling nu leeren recht werken. Hij die lederen kunstenaar zou kunnen leeren, gaat zelf naar de vakschool bij den nederigen stielman. Alzoo moet Gij de zaag houden, kijk eens hoe vader dat doet. Probeer eens, schoone recht. Let op dat Gij uw hand niet kwetst. Sta, gij zit op een knoop.» Zoo vermaant Jozef. De goddelijke Werkjongen leert zijn ambacht: Hij leert niet voor pastor, Hij leert voor timmerman. Zijn eerste werk is bijlange nog geen meesterwerk, Hij is nog leerling, Hij van wien de Psalm 74 zegt dat Hij de zon en de maan fabri- keerde. Het eerste hout dat hij verwerkt zal maar dienen voor stoofhout. Hij zaagt voort en Jozef ziet al bekommerd de eerste zweetdruppelen parelen op het reine voorhoofd. Al 't geluk van Jozef is te mogen tegen Hem zeggen: mijn zoon. Maria hoort in de plaats ernevens het schravelen van de scherpe zagetan- den. Jezus staat daar niet op een rustal- taar in uitstelling om de aanbiddingen te ontvangen, Hij staat aan de werkbank met zijn voeten in de schavelingen. Hij die al die gouden nagels sloeg in het nachtelijk uitspansel, leert hier den na gel recht inslaan in 't eikenhout en zijn vader vermaant Hem: Zie maar dat Ge den nagel op den kop slaat en niet op uw vingeren.Zoo leerde Hij hat alaam hanteeren en zijn vader moest Hem alles toonen en vorendoen alsof Hij hard van leeren was. Ondertusschen komt Maria eens kij ken om te zien of het al gaat. 21e be waarde al zijn woorden in haren geest en door de intuïtie der liefde las zij in zijn hert ZIJ was zijn moeder. Hij kon al een deur maken, een tafel, een venster met zijn verbindingen ineen- I eindig zijn moeder die van Hem, haren Maria had haar" Kind in zijn eerste Schepper, het leven kreeg en die van jaren leeren recht klappen. Wie weet Hem, haren toekomstigen Verlosser, a J haar genaden ontving en toch houdt Jezus zich als de minste, de laagste, de laatste, als een kind dat nog zich-zelf niet kan bestieren, als een kind naar wiens gedacht niet gevraagd wordt, wiens meening niet meetelt als het een mee ning heeft, maar het mag nog geen heb ben, 't is maar een kind. Hij gehoorzaamt zonder tegenspraak, Hij gehoorzaamt vlijtig en blindelings, Hij onderwerpt zijn oordeel, ook als zijn onfaalbare Wijsheid het anders ziet, Hij ziet Gods' wil in den wil zijner ouders. En als Jozef zoo wel niet meer achter kan, staat Jezus een uur eerdei op en werkt nog een half uur langer 's avonds. Hij onderwerpt zich niet omdat Hij zijl' vader vreest, Hij most hem niet vree zen; Hij is gewillig en bedienstig voor zijn moeder, niet alleen omdat Hij haar bemint en haar noodig heeft. HIJ be mint haar en zoo teeder, maar Hij kan haar ook missen, Hij kan alleen voort voor alle eeuwigheid. Hij ziet den hemel schen Vader in Maria en Jozef en dat ls de eenige en ware reden zijner vol- komene gehoorzaamheid. En als Jozef oud en versleten is, zegt Jezus alzoo op een avond: «Vadertje zit maar in den zetel van nu voort, want gij hebt genoeg gewrocht in uw leven. Voor ons dagelijksch brood zal ik, als 't God belieft, voortaan het zwaarste werk doen, ik voel mijn armen sterk ge noeg. Op het opschrift der firma wordt bij gevoegd: «Vader en Zoon». De klanten die het lezen zeggenDe zoon heeft de affaire van zijn vader overgenomen en de winkel draait voort. Men had zoowel kunnen als opschrift geven: Villa «Het Geluk». Stil en ver borgen genoten ze er het echt familie leven. Niemand leefde hier voor zich zelf, allen waren eensgezind, hadden de zelfde mentaliteit, leefden in een nauwen kring van innigheid, waar elkeen maar peinsde op de twee anderen; één hert en één ziel, drie personen en één geluk. A. B. iaa35B&£;esEBaBBBaRs&iiaziEsiBDa:33iaaBE3i3;2asB23S9asss2:a£se££X Ja hoe edel schoon en hoe verdienstelijk toch kan het huiselijk leven wezen, als er de ware liefde troont I Vader Nelis werkt dag op dag neer voor zijn duurbare vrouw en zijn zoo lieve kin deren. Hij offert gaarne zijn zweet en bloed voor 't welzijn van zijn duurbaarste wezens hier op aarde, zonder hiervan voor uit maar alles zelf en alleen te willen ge nieten of te verlangen, wat lust en zinnen streelen kan. Neen het geluk van zijn liefste gade en van zijn teedere kinderen staat hem boven alles. Ja hiervoor weet hij alles te offeren en desnoods te lijden. Niets vuriger dan hun welzijn weet hij steeds te verlangen of te betrachten. Vreugde en genot kan hij altijd met hen deelen in ruime mate. Dat is oprecht ware liefde, die weet of fers te brengen en lijden te trotseeren voor 't welzijn van anderen, maar die tevens ook een schat van verdiensten vergadert voor 't eeuwig leven! Buurman Feüx gaat ook regelmatig naar zijn werk en beijvert zich zelf om een mooi drgloon te verdienen. Maar om vrouw en kinderen bekommert hij zich niet al te veel, of toch gaat hij er niet liefderijk ge noeg mede om. Werken en een keurig dag loon opstrijken, wel dat doet hij meest voor zich zelf. ja om meest al zijn eigen grillen en willen, zijn lusten en zinnen te kunnen voldoen. Moeder en kinderen moe ten doorgaans steeds gereed zijn om va der bij dage in alles aan huis in zijn goes- ten te voldoen en 's avonds dan trekt hij er maar al te dikwijls op uit om In drank en vermakelijkheden van allen aard zijn eigen plezier en zelfgenot te gaan zoeken. Vrouw en kinderen zijn voor hem schier maar bijzaak, hij jeunt hun maar het ove rige, dus wat meer slechts dan d„ krui mels die van tafel vallen, zoodat die we zens van hem maar weinig troost en geluk genieten. Dat ls, wat men helaas op onze dagen, maar al te veel ontmoet en wat toch met geen liefde mag bestempeld, maar enkel als grove ikzucht en ijdel be- geeren moet aanzien worden. Immers wat geluk kan zulke handelwijze nog in die huisgezinnen verwekken? Niets dan IJdele treurnis en diepen weemoed! Moeder Ju'ia werkt en zorgt bij dag en bil nacht schier, om haar man steeds te behagen en te verzorgen, in alles wat hem voordeeltg en aangenaam kan wezen. Zij weet alles in 't huishouden te bedeelen, te bezuinigen en te beredderen, om Rldus hare lieve kinderen met de teederste zor- °r?"in«en- Niets valt haar te zwaar opvoedine t* w?Uke 'n godsdienstige t<lebeöo^^ Jaar, ln .laar uit t ppv'-jfc uit feu moedigen krui,sen voor P dSDatk ls1 voorwaar oprecht zuive» die offers brengt en vreugde flee, ook moedig weet te lilden voor van anderen, zonder voor haar zt te begeexen. Wat een hemelschf wordt er ook voor haar weggelegd! Buurvrouw Philomena is ook wel immer in de weer, maar verlangt en betracht al les meest voor haar zelven: genot en ver maak, lekkere prijzen, mooie kleederdracht en zelfvoldoening! Man en kinderen ja, die mogen ook wel iets hebben of krijgen, maar moeten toch eerst alles doen en laten wat zij begeert, zoo niet maken zij haar knorrig en ongelukkig, omdat zij haar niét lief hebben, zoo beweert zij. Maar Philomena ls volkomen mis! Zij zelf kent de ware liefde niet en weet ze nog veel min te beoefenen: rigen baat is haar eenige en slechte drijfveer. Zij mag er ook niets meer elders voor verwachten, immers hier wil zij er al voor beloond wor den. De ware liefde Is niet zelfzuchtig, maar weet steeds offers te brengen en te lijden voor 't geluk van anderen. Liefde en lijden zijn onafscheidbaar en kunnen alleen het waar geluk in het huishouden helpen ver zekeren en den vrede aldaar bestendig maken. Ja ware liefde -.aagt alleen maar naar het geluk der geliefde wezens. Indien deze volkomen gelukkig zijn, voelt de liefde zich voldaan, meer egeert zij niet. Al haar streven is op dat doel gericht zegt Light- hart ons zoo schoon I Helaas, velen op onze dagen ""«trachten In alles alleen maar hun eigen belang, of meest toch slechts eigen voldoening, zij beoefenen dus de edeie ware liefde niet, die zooals wij reeds zegden - offers en lijden voor 't geluk van anderen vergt! Wilt gij daar een "oLmaakt voorbeeld van, gaat met uw verbeelding naar den Calvarieberg! Boven op dien heuvel staan drie kruisen. En aan .tie kruisen menschen, met opengesprelde armen, als roepende ten hemel! Een van de dr'e had de Liefde gekend. Zijn leven had de zaligheid, het geluk van anderen beoogd. En i.iet slechts de zaligheid van wie Hem lief waren, maar van allen, van allen! De zaligheid, het ge luk ook van zijn vijanden. De zaligheid van gansch de menschheid! En voor die zaligheid had Hij alles ten offer gebracht. Sterkend met Zijn kracht wat in zwakheid moest verloren gaan. was Zijn leven één offerande geweest, één toewijding, leven de Liefde. Doch nu was Zijn einde nabij, Zijn kracht was gebroken, Zijn taak was bijna volbracht. En ik hoorde Zijn stem: Mijn God waarom hebt gij mij verla ten Hij kende de Liefde. Hij was Liefde. Maar de Wijsheid, die het Kruis noodig acht om tct den troon te voeren, die in de diepste smart de Liefde haar hoogste hoogte doet bereiken, die Wijsheid riep Hij orn antwoord! Doch Zij zweeg. Alles om mij was donker. De hemel was vol sterren. De duistere dennen reik ten nog de vragende armen omhoog. En in mij was het ten volle bewust: Wie de Liefde wil, aanvaarde het Kruis. En die de Wijsheid wil, volgc den weg der smart, ■r Liefde tot Lijden. Door Lijden tot Usheid Ter gelegenheid der Jongste verkiezin gen voor Kamers en Senaat, hebben hun H.H. de Bisschoppen van Belgie een ge wichtige beslissing genomen. Zij hebben aan alle Katholieken verklaard. dat het een zware gewetensplicht was hun stem te geven aan de kandidaten der katho lieke partij, dhkr deze partij het ©enig ste bolwerk was der godsdienstige vrij heden Deze tusschenkomst der Kerkelijke Overheid, werd in hevige en hoonende bewoordingen, door Liberalen, Socialis- en en vrijzinnige Fronters afgekeurd. Wij moesten dit van deze menschen verwach ten; zij zullen immers nooit aanvaarden dat een katholieke Bisschop iets kan doen dat goed is of redelijk, of gepast. De overgroote meerderheid der Katho lieken hebben zonder aarzelen het orde woord van hunne Bisschoppen gevolgd, maar wij betreuren dat bij sommige en bijzonderlijk bij de oude Katholieken, de uitspraak der Geestelijke Overheid met een zekeren tegenzin aanvaard werd. En kelen hebben lang geaarzeld eri na een pijnlijken gewetensstrijd toegegeven anderen zijn overtuigd gebleven dat de Kerkelijke Overheid geen bindende wet kon stellen in politieke aangelegenheden. Het is immers een feit dat duizende Ka tholieken gestemd hebben voor de ver schillende frontpartijen, en duizenden nog geloovige werklieden, voor de socialisti sche partij. Hoe is net mogelijk dat er in ons land nog Katholieken te vinden zijn die niet beter hunne plichten tegenover hunne Kerkelijke Overheid begrijpen? Het is waar dat een k.ezing niet recht streeks valt onder het gezag der Kerke lijke Overheid, maar in een kiesstrijd, zooals wij zooeven doorgemaakt hebben, was het toch zonneklaar dat godsdien stige belangen op het spel waren. Geen enkele Katholiek kan loochenen dat de Bisschoppen het recht hebben te bepalen tot hoever hun geestelijke macht moet tusschenkomen in gemengde zaken. In dien immers de leeken zich het recht zouden mogen voorbehouden zelf te be palen wat de Geestelijke Overheid in deze gelegenheid mag doen, dan zou men tot het onaanvaardbaar besluit moeten ko men dat de Bisschoppen, in het uitoefe nen van hun kerkelijk ambt, aan de be slissingen der leeken moeten gehoorza men. Evengelijk moeten alle menschen met gezond, verstand aanvaarden dat in de huidige omstandigheden, de Bisschoppen gelijk hadden richtlijnen aan de Katho lieken te geven. Als twee partijen open baar verklaren dat zij den oorlog tegen den godsdienst zullen voeren en dat een derde partij zich verbindt den godsdienst te verdedigen, dan is het toch natuurlijk en redelijk dat de Bisschoppen, die aan gesteld zijn om het geloof te verdedigen, aan hunne onderdanen de verplichting opleggen van voor deze derde partij te stemmen en het verbod geven van hare machtspositie te verminderen. De tusschenkomst der Bisschoppen in de huidige kiezing is zoo klaarblijkend gewettigd, dat de oorzaak der verkeerde handelwijze van sommige Katholieken, niet hoofdzakelijk in het feit van deze tusschenkomst kan gevonden worden. De reden ervan moet gezocht worden in het feit dat een deel der Katholieken reeds vóór de kiezing aanvaard hebben, dat het katholiek leven en het politiek leven twee verschillende zaken zijn, dat zij bijgevolg in katholieke zaken aan de Bisschoppen onderdanig moeten zijn maar dat zij het recht hadden hun politiek leven volgens eigen goeddunken te regelen. Indien men de gebeurtenissen der laat ste Jaren onderzoekt, is het niet moeilijk de oorzaken te vinden van dit feit. Im mers, sommige katholieke leiders hebben met de beste inzichten bezield theo- riën verdedigd waarvan wij nu de gevol gen moeten betreuren. I. De werking der organisaties van Katholieke Aktie we:d door sommigen op verkeerde wijze opgevat en uiteenge legd. Volgens de Pauselijke voorschriften moeten deze organisaties hunne werking uitoefenen buiten alle politieke partijen, maar men heeft zooveel nadruk gelegd chaam in klessrtijd op te treden. Maar deze theorie werd heel anders uitgelegd: de sociale organisaties moeten volledig onofhankelijk staan van alle politieke partijen, en er geene betrekkingen mede hebben; er mochten zelf geen betrekkin gen bestaan tusschen sociale organisaties en inrichtingen waarvan de politiek het eigen doel niet 15, maar die toch de politieke belangen van hun leden verde digen. Op deze wijze Is ook bij Katholieken de volgende mentaliteit ontstaanmen kan een goede christen syndikalist zijn, een getrouw mutuaUst en een voorbeeldig lid van een katholièke boerengilde, zon der de minste betrekking te hebben met de katholieke partij en geen de minste verplichting om hare leiders te volgen. Weten onze Lezers dat er in ons land gewesten bestaan waar het aan sociale werkliedenorganisatif verboden is be trekkingen ts hebben van gelijk welken aard met de christelijke werkersverbon den, zelfs wanneer deze regelmatig aangesloten zijn bij de katholieke partij, enkel en alleen omdat de werkersver bonden een politieke aktie voeren! III. Alle politieke aktie en alle poli tieke mannen, zelfs de beste Katholie ken, werden door sommige katholieke leiders belachen, aangevallen en verdacht gemaakt Hoe dikwijls hebben Fransch- sprekende dagbladen, katholieke leden van Kamer en Senaat, de kristen demo cratische Ministers belasterd en tegen gewerkt? Hoe dikwijls werd een raad ge geven aan jonge katholieke krachten, af- keerig te blijven van het politieke leven, dat zoo werd er geleerd tengevolge van het huidige politieke stelsel, essen tieel bedorven is. En op deze wijze wer den door vele Katholieken, bijzonderlijk door jongeren, onze katholieke leiders als Katholieken van tweeden rang be schouwd, als menschen die uit persoon lijke ambitie het lage kieswerk wilden verrichten, maar die men zorgvuldig moest vermijden, wilde men een zuivere Katholiek blijven. Het is zoo dat men kan begrijpen dat het in de statuten van het werk van den H. Paulus, voorzien wordt dat een Katho liek die een politiek mandaat aanvaardt, door dit feit zelf uit het bestuur moet worden uitgesloten. Het is onbetwistbaar dat zulke theo- riën, wanneer «ij jaren lang ook door sommige priesters en religieusen worden aangeleerd, noodzakelijk een verwarring In de geesten moeten doen ontstaan; op deze wijze wordt de eenheid van het ka tholiek leven verbroken. Katholieken aan vaarden heel gemakkelijk dat zij een streng godsdienstig leven moeten leiden, dat zij op sociaal gebied ook wel hun plichten moeten vervullen en dat zij op dit gebied de getrouwe onderdanen zijn der Bisschoppelijke Overheid, maar dat het politieke leven een heele andere zaak is, dat aan een andere sfeer toebehoort, dat zij vrij sijn zich ermede te bekom meren of niet en dat alleszins hun gods dienstige overtuigingen met hun politieke zienswijze niets te maken heeft. Het is niet moeilijk te begrijpen welke de gevolgen zijn va? «uE'e mentaliteit, wanneer zieti plotseling een politieke ge beurtenis voordoet van het hoogste be lang voor het katholieke leven van het land. D« uitslag der jongste verkiezin gen voor Kamer en Senaat was beslis send voor het bestaan der katholieke scholen en het verdedigen der katholieke vrijheden. Godsdienstige vrede kon alleen bewaard blijven in ons land op één voor waarde: dat een voldoend getal katho lieke politieke mannen gekozen werden in Kamer en Senaat. Ingezien het dreigend gevaar en ge trouw aan hare hooge geestelijke zending, is de Kerkelijke Overheid verplicht ge weest aan alle Katholieken te herinneren dat het niet genoeg was om Katholiek te zijn, van aan Katholieke Aktie mede te werken of Ingeschreven te zijn in een katholieke sociale organisatie, maar dat •het een zware gewetensplicht was de ka tholieke politieke partij te ondersteunen op de noodzakelijke onafhankelijkheid en zijn stem te geven aan politieke man tegenover alle politieke werking, dat sommige organisaties van Katholieke Ak tie zijn komen te staan niet alleen bui ten de politiek, maar in werkelijkheid vijandige positie hebben genomen tegen over alle politieke organisaties. En dèitr de invloed van socialistische of liberale politieke partijen niet mogelijk was, wer den een heele reeks maatregelen geno men om de onafhankelijkheid der orga nisaties van Katholieke Aktie te verze keren tegenover deze partij waarvan de invloed mocht gevreesd worden: nl. de katholieke partij. Op deze wijze is bij dé leden dér organisaties der Katholieke Aktie de overtuiging ontstaan: dat men een heel goede Katholiek blijft, met een volledige en zelf met een meer zuivere katholieke werking, als men zorgvuldig alle betrekkingen vermijdt, ook met een katholieke partij. Wij geven hier een bewijs onder zoo vele andere, van deze mentaliteit. In een arrondissement heeft een organisatie van Katholieke Aktie geweigerd deel te ne men aan een algemeene katholieke be tooging, enkel en alleen omdat een ka tholieke Minister was uitgenoodigd om er een redevoering te houden. II. Voor redens van plaatselijken of persoonlijken aard. hebben Katholie ken de theorie verdedigd van het onder scheid tusschen sociaal en politiek. Deze theorie is heel goed te verdedigen als men hierdoor verstaat dat een sociale organisatie hare eigen werkkring heeft en niet ingericht is om als politiek li nen door de kiesorganisaties aangeduid. En zoo werden in één slag al die scheidsmuren tusschen Katholieke Aktie, sociale organisaties en, politieke aktie, omver geslagen. Het moet ons niet ver wonderen dat sommigen dit bevel der Kerkelijke Overheid met verbazing aan hoorden en met tegenzin aanvaarden. Het katholiek belang eischt dringend dat alle katholieke leiders, zonder uitstel, de lei ding zouden volgen die de Kerkelijke Overheid zoo klaarblijkend gegeven heeft. De eenheid van het katholiek leven moet hersteld worden en ieder katholiek moet beseffen en aanvaarden dat het niet vol doende is katholiek te zijn in zijn pri vaat leven, maar dat hij diezelfde grond beginselen moet toepassen in het verde digen van zijn sociale belangen en in het uitoefenen van zijn burgerlijke plich ten in de politieke aktie van zijn land. Het is verloren tijd het leven der Ka tholieken te willen indeelen in verschil lende en alleenstaande organisaties, zon der verband tusschen elkander. I-Iet is niet alleen verloren tijd, maar het is ook gevaarlijk werk, want moest zulke leiding gevolgd worden, dan zal het katholicisme zonder invloed blijven op het leven der gemeenschap. De eerste voorwaarde van het herstel der eenheid van gedachten en van wer king in het leven dsr Katholieken, zal zijn: dat alle katholieke leiders het eens worden om de verdeeldheid te bekampen en de samenwerking te verzekeren. LOUIS COLENS. On-e ti.fo vertoont enkele minbegnnstigden gezeten aan een WELVOORZIENE, tafel, hun aangeboden door eene liefdadige instelling te Brussel, op Kerstdag LL Nog maar pas had het Parlement het regeeringsontwerp over de gezondmaking der financies gestemd of de regeering nam de eerste dringende maatregelen om geld in de kas te doen stroomen. Immers, we mogen niet vergeten dat de kas verre van gevuld was. De aan kondiging van die eerste taksen en be lastingen heeft onder het publiek een nogal begrijpelijke verrassing, ja, we mo gen zeggen pijnlijke ontroering gebracht en dat is meer dan begrijpelijk. Zekere waren worden nogal getroffen en ondergaan daardoor een prijsverhoo- ging, waarvan iedereen den terugslag zal voelen. De Socialisten zijn er als de kippen bij en omtrent om die eerste maatrege len uit te buiten en de bevolking op te zweepen en op te ruien tegen de re geering. EVEN NADENKEN EN DE KOOFDEN KOEL KOUDEN Het is zeker geen aangenaam karweitje belastingen te moeten leggen en te stem men. De menschen betalen niet gaarne en vooral in crisistijd, dat staat vast. Maar,... sedert lang was het voor iedereen klaar dat er maatregelen dien den genomen te worden. Het was immers om die redenen dat de Liberalen de ont binding van het Parlement hadden ge- ëischt, opdat het land zich zou kunnen uitspreken over de te nemen maatrege len. Dit zou ook in de eerste plaats ge beurd zijn, hadden zij intusschen samen met de Socialisten de schoolpolitiek niet op den voorgrond komen schuiven. Niemand, geen enkele partij heeft ver zwegen dat er nieuwe offers zouden moe ten gevraagd worden om den toestand te redden en op te klaren. Voor welken toestand stond~men nu? De Staatskas was leeg, tengevolge van het achterblijven van de Duitsche her stelbetalingen en de gevolgen van de wereldcrisis, die de opbrengst der be staande belastingen heeft doen vermin deren, daar de zaken slecht gaan sedert jaren. Het was zoover gekomen, dat er op zeker oogenblik voor gevreesd werd of men bij 't begin van Januari nog wel zou in staat geweest zijn de loonen der Staatsagenten te betalen! De regeering stond dus voor de keuze: ofwel wilskrachtige en doortastende maatregelen nemen op gebiecT van bezui nigingen en nieuwe belastingen, om zoo doende de begrooting in evenwicht te brengen; ofwel de bankbiljettenpers laten draal en, dus nieuwe bankbriefjes bijmaken en dit zou voor onvermijdelijk gevolg heb ben gehad dat onze frank zou in waarde verminderd zijn en na enkele maanden den gang zou hebben gevolgd van den Duitsche Mark, 't is te zeggen te zak ken op nul! Had men de tweede manier moeten gebruiken, dan zouden de menschen, noch min noch meer geruïneerd gewor den zijn. Was het wenschelijk dergelijke poli tiek te voeren? Neen, duizend maal neen! Het ware misdadig geweest! Er bleef dus van twee kwalen de min ste te kiezen. De groote operatie te doen en belastingen te leggen en te bezuinigen waar het kon. Er werd voor een milliard honderd vijftig millioen frank bezuinigd. Om de begrooting in evenwicht te bren gen, moesten er dan nog 1.450 millioen belastingen gelegd worden. Daar de kas ledig was en er zoo spoe dig geld moet binnen komen: om de loonen van het Staatspersoneel te betalen; om de werkloozen verder te betalen; om pensioenen en dergelijke meer uit keeren heeft de regeering haar toevlucht geno men tot taksen en belastingen, die aan stonds geld in de kas brengen en daarom werden de taksen op de verbruiksartike- len aanstonds in voege gebracht. Die belastingen zijn zwaar om dragen we zijn er over akkoord en 't ware beter geweest ze niet te moeten leggen, maar... MOEST DE STEUN AAN DE WERK LOOZEN WORDEN STOP GEZET? Neen, roepen de tienduizenden werkloo zen met veel recht en reden. MOEST DE UITBETALING VAN DE OUDERDOMSPENSIOENEN WORDEN GESCHORST? Neen, zuchten de honderdduizenden ouden van dagen, en ze hebben meer dan gelijk! MOEST ONZEN FRANK NOG EENS WORDEN GEKELDERD EN TENNIE- TE GAAN? Honderd maal neen! roepen alle stan den van de maatschappij en ze hebben meer dan gelijk en redenen I ZOUDEN DE SOCIALISTEN ANDERS HEBBEN GEDAAN? Staatsminister Vandervelüe, leider van de socialistische partij heeft vcor de kie zing, den 6 November 1932, te Verviers een kiesrede gehouden. De Socialisten hoop ten dat ze de sterkste groep en dus re- geeringslsiding zouden in handen krij gen. De socialistische leider verklaarde daar op die meeting, dat hij niet loochende, dat, om evenwicht in de begroeting te brengen, er belastingen zouden moeten gelegd worden met een spoedige op brengst, belastingen op het verbruik, ver zwaring der lasten die thans wegen op het verbruik Wat Vandervelde daar voorzag wordt thans door de regeering gedaan en nu schelden de Socialisten die regeering uit. Ze heeft den raad van hun leider Van dervelde gevolgd!? Waren de Socialisten de bazen gewor den, dan zouden ze ook het begrootingste- kort van 2 milliard hebben moeten aan vullen. Maar nu, dat ze tegenover het volk geen verantwoordelijkheid dragen in de regeering, schelden ze naar hartelust en doen ze aan volksopruierij en ophit sing! KWESTIE VAN BEZUINIGINGEN We hebben er hooger op gewezen dat er reeds een milliard honderd vijftig mil lioen frank is zuinigd. Wil dat zeggen, dat er niets meer kan worden gedaan? Neen, want we weten heel wel, dat er nog misbruiken uit te roeien zijn. Maar alles kan niet in éénmaal gebeuren. Bij de bespreking van de begrooting van LANDSVERDEDIGING zal er van KATHOLIEKE ZIJDE gesproken worden over de bezuinigingen, die daar in het leger nog kunnen worden gedaan. De misbruiken inzake de opeenstapeling van werkelijke wedden en invaliditeitspen sioenen door hoogere officieren moeten zeker luide worden aangeklaagd en be streden. Dat schandaal zal moeten een einde nemen, wil men ons volk niet ver- (Zie vervolg onderaan 8" kolom.) Een erg geschil is ontstaan tusschen Engeland en Perzie kwestie petrool-brcn- ften op Perzisch grondgebied gelegen en waarover Engeland sedert jaren meester was; er zitten veel Engelscbe kapitalen in en voor Engeland was het een wel opbrengend zaakje. Nu werden de Engelschen door de Per sen buitengszet wat van wege Engeland hevige protesten uitlokte. De Persen wil len echter van niets hooren en blijven bij hun besluit. Engeland laat het echter ook niet liggen en God weet, wat dat zal medebrengen. Hierboven foto van den Perzischen Mi nister Teymurt-'.ch, die naar verluidt, zijn ontslag zou gegeven hebben, kwestie de moeilijkheden met Engeland. Minister Teymurtasch speelt een voorname rol in de politiek van zijn land, en reeds meer dan eens werd het nieuws van zijn af treden de wereld Ingezonden. Telkens echter bleek het nieuws valsch. Wat er nu van is moet de tijd nog uitwijzen. ■■BaQaas^&Haa&BBaBaaBHBiaBisi Volgens gewoonte, richtte de Belgische Boerenbond, tijdens de Kerstweek, zijn jaarlijksche studiedagen in. Men west dat als thema van die stu diedagen altijd het een of ander actueel vraagstuk gekozen wordt. Dit jaar, had den de inrichters zich als doel gesteld het standpunt te belichten dat de geor ganiseerde boerenstand inneemt tegen over de ingewikkelde vraagstukken van den tijd. Zooals vroegere jaren, werden de stu diedagen voorgezeten door Mgr Luytgae- rens, algemeen secretaris van den Eoe- renbond. Ais naar gewoonte, werden de eigen lijke studiedagen voorafgegaan door een jeugddag. Deze werd gehouden op Maan dag 26 December namiddag en In den voornoen van Dinsdag. Op het program ma stond het vaststellen van het stand punt van den Boerenjeugdbond in de algemeene boerenbeweging en van zijn standpunt op godsdienstig gebied. Men bemerkte de tegenwoordigheid van de afgevaardigden van het Doorluchtig Episcopaat en van talrijke vooraanstaan de personen. De Heer Minister van Land bouw, weerhouden door zijn ambtsbezig heden, had zich laten verontschuldigen. De eigenlijke studiedagen begonnen op Dinsdag 27 December te 14 uur. Het zal volstaan de behandelde onder werpen te noemen om al het belang van die studiedagen te doen uitschijnen. Er werd onderzocht: Hoe ver onize boerenorganisatle de belangen harer leden mag en moet be hartigen. Ons standpunt wat betreft de werking op godsdienstig en kristelijk-sociaal ge bied. Ons standpunt in zake beroepsonder- richt, met het oog: a) op den landbouw; b) op den tuinbouw. Ons standpunt in zake vermindering der productiekosten en verhooging der productenprijzen, met het oog: a) op den landbouw; b) op den tuinbouw. Ons standpunt in zake pachtkwestie. Mgr Luytgaerens trok het besluit der studiedagen in een toespraak die als titel droeg: Ons standpunt in zake or ganisatie en werking onzer boerenver- eenigingen ■In afzonderlijke vergaderingen werden speciale punten van onmiddellijk prac- tisch belang behandeld. Een tentoonstel ling was ingericht, die een echt aan schouwelijk onderwijs daarstelde, vooral vcor wat de fruitteelt en veeteelt betreft. Die studiedagen, die op 29 December middag gesloten werden, mochten zich in een grooten bijval verheugen. Zij zul len zeker bij de boeren den vereenigings- geest nog versterkt hebben. De boeren zijn er zi hevan bewust dat meer dan ooit de vereeniging noodzakelijk is, en dat het de vereeniging is die den landbouwer zal helpen de crisis met een minimum van schade te doorworstelen. Dit is gebleken uit de zeer drukke ge- dachtenwisselingen die op de lessen volg den. Na de sluiting der algemeene studie dagen, werd ook een studiedag gehouden voor de voordrachtgevers en voordracht geefsters die zich ten dienste stellen van den Belgischen Boerinnenbond (vrouwe lijke afdeeling van den Boerenbond). De opkomst was talrijk en de gedachtenwis- seling was druk en leerrijk. Op het oogenblik wordt gewerkt aan een Bul over 't Heilig Jaar 1933-1934, welke Bul spoedig zal verschijnen. Aan de viering van bet Heilig Jaar zullen volgens traditie vele aflaten verbonden zijn. Of ock de heilige deur van de St Pie- ter dit jaar geopend zal werden, is nog onzeker. Gewoonlijk wordt deze deur slechts in de algerae.ne jubjljaren ge opend. Voor het laatst is flit in 1925 geschied. In 1329, het jubeljaar, dat in verband met het 50-jarige priesterjubi leum van den Paus afgekondigd was, is de deur gesloten geblevcr. Aangezien het Heilig Jaar ditmaal ech ter de herdenking van het sterfjaar van Christus betreft, neemt men aan, dat dit maal de bij elk Heilig Jaar gevolgde ge woonte gehandhaafd zal worden. LEEST EN VERSPREIDT BE POPERINGENAAR ÉaBUgaaBSffiasisaEsaaMSisïsasiHsa Ds Koning komt van den Her Her man Teirlinck, Vlaamsclie schrijver, ta benoemen tot privaat raadgever van den Koning en den Hertog van Brabant. De Heer Teirlinck werd na den wa penstilstand benoemd tot professor in het Vlaamseh voer den Prins Leopold. «ESBBaBassasaasaasBgaissEssisB EINBTKEKIUNG Ziehier de uitslagen der trekkingen voor de 20 gratis -eizen naar Louides: Op 20 April: 3222 2951 4573 2177 2078 Op 20 Juli: 9910 5218 9684 8234 2316 Op 30 December: 7259 10794 19S4 6067 1819 10826 10153 3548 8395 5846 De eerste oplage is gansch uitgeput. Een tweede onverbeterde uitgave moest worden gemaakt om aan de vragen te kunnen vol doen. Daarom hechten wij aan deze twee de oplage weer 20 gratis reizen naar Lour- des, waarop de koopers dezer uitgave al leen recht hebben. De koopers der eerste uitgave hebben natuurlijk geen kans meer met hun vroeger nummer. De prijs blijft bepaald op 25 frank. Wie echter 1,50 fr. meer stort krijgt na elke trekking de lijst der winnende nummers franko thuis. Te storten op postcheck 1625.92 van F. Stuer, Merksem. Wij rekenen cp uwe hulp en propaganda ten bate onzer arme nieuwe parochiën en Onze Lieve Vrouw ter eere. De eerstvolgende trekking zal plaats hebben op 18 April 1933. Het Immaculatakomiteit, Bredebaan, 489, Merksem. üEsaüassnsEEiasaeasMHaBEaïïSffia ontwaardigd zien opspringen en wil men de reeds zoo geschokte reputatie van sommige hoogstaande officieren nog red den. Daar wordt veel gesproken en geschre ven over onze begrooting van Landsver dediging. Zeker ze moet zooveel mogelijk ingekrimpt worden, maar men moet ook durven onder de oogen van het volk brengen dat Belgie, in het kader van gelijkwaardige Staten niet aan de spits staat. Gaven aan hun weermacht uit in 1931: Polen 3.390 millioen Holland 2.448 Tsjecho-Slovak! je 2.233 Roemenie 2.187 BELGIE 1.443 In 1933 zal BELGIE slechts nog uitgeven 926 Dat zijn ook cijfers die ons volk ken nen mag. - .-/* Wy'^ÊÊm: Te Swinemünde in Duitschland wil het gemeentebestuur het zeestrand vlak be houden; om te beletten dat het zand door de wind tot duinen opgedreven worde is men er bezig overal riet te planten. Men ziet hier de werklieden aan dat werk bezig. «■B29aaBBaaMBBaMi»aBaaBssa Wanneer in Duitschland de overheden een verdacht pakje, ofwel voorwerpen ontvangen met een verdacht voorkomen zenden zij die dingen naar een chemisch instituut voor onderzoek. Op onze foto iet men een lid van het personeel van dat instituut, een beschermend kostutfm dragend die met de meeste omzichtigheid een verdacht pakje opendoet. «BBBHHaBaBaBBBBSaBB^tlEEErMI Belgische Fabriek CHICOREI WYPELxER-TAFFUI

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1933 | | pagina 1