Tekorten aan Katholieke Mentaliteit Economische Vraagstukken DE ECONOMISCHE WERELDCONFERENTIE GEOPEND AMBTSJUBILEUM Stukzitten^ Zonneslag PURQt KATHOLIEK NIEUWSNOTARIEELEN AANKONDIGINGSBLAD. te Roeselare WONDERE GEBEURTENISSEN TE BEAURAING EEN POLITIEKE REDE VAN MINISTER POULLET Stukloopen ZONDAG 18 JUNI 1933, WEEKBLAD: 35 CENTIEMEN. TARIEF VOOR BERICHTEN "DE POPERINGENAAR Uitgever SANSEN-VANNESTE POPERINGE Telefoon N' 9. - Postch. N' 15.570. Kleine berichten per regel 1,00 fr. Kleine berichten (minimum 4.00 fr. 2 fr. toel. v. ber. met adr. t. bur. Berichten op 1* bl per regel 2,50 fr. Berichten op 2* bl. per regel 1.75 fr. Berichten op 3* bl. per regel 1.50 fr. Rouwber. en Bedank, (min.) 7.00 fr. Te herhalen aankondigingen: prijs op aanvraag. Annoncen zijn vooraf tc betalen en moeten tegen den Woensdag avond ingezonden worden. - Kleine berichten tegen den Vrijdag noen. ABONNEMENTSPRIJS VOOR 1 JAAR (per post) In 't I.and II Frankrijk 3i Congo, Engeland 4i Amerika, Canada en an dere landen 6i (Vervolg.) VRIJE MEDEDINGING, ECONOMISCH NATIONALISME of INTERNATIONALE SAMENWERKING Zondag gaat het Brood des Hemels Stoetsgewijze door de stad, Christen menschen, gaat al mede, En aanbidt uw gxootsten Schat. Buigt uw hoofd voor d'heillg' Hostie, Voor dat Brood dat Jesus is, Jesus, God en Mensch te samen, 's Altaren geheimenis. Oog en mond en hand misklappen Als zij zeggen: dat is brood; God zei 't anders, d'eeuwge Waarheid, 's Avonds vóór zijn marteldood. 't Broed is 't Vleesch en 't Bloed der God- Jesus Christus in persoon, [held, Spijs en drank voor onze zielen. En der zielen eeuwig loon. Golgotha zag Jesus' Menschheld, Wij. wij zien noch God, noch Mensch, Maar gelooven vroom en vastlijk Op Gods Woord en Wil en Wensch.. Thomas moest zijn vinger steken In de wonde van Gods zij, Vooraleer in Hem te g'looven. Laat ons wijzer zijn dan hij; Laat ons g'looven en belijden Dat dat Brood de Godheid is, t Vleesch en Bloed van Onze Vrouwe, 't Kindje der Besnijdenis, Die gevlucht heeft naar Egypte* En. met Jozef wrocht en leed, En daarna drie volle jaren Zijne leering kermen deed, Die, op 't punt ons te verlaten, Brood veranderd' in Zijn Vleesch, 't Heilig Sacrament instelde, Leed en stierf en weer verrees. Lof en eer aan G-od den Vader, God den Zoon en God den Geest, Eénen God en drie Personen Zijn in 't Godsbrood steeds geweest. 't Godsbrood is 't begin en 't eind» Van wat is en wezen zal, Onze Schepper en Verlosser, Onze hulp en troost en al: Laat ons juichen, jub'len, zingen Voor het Heilig Sacrament; Laat ons al doen wat wij kunnen God is nog veel meer gewend. Heiligen, die vroeger leefdet En bet Godsbrood hier aanbadt. Leert aan alle stadsgenooten Dat de Hostie God bevat; Leert ons uwe hemelzangen Opdat elkeen medezing', Leert ons God aanbidden, eeren* Vraagt voor ons Gods zegening. 18 Juni 1933. Vele katholieken brengen in ter hunner verontschuldiging hunne milde medewer king aan werken van liefdadigheid, en meenen op die wijze voldaan te hebben aan hunnen socialen plicht. Goddank dat ze deze nog niet ln den steek laten doch deze werken vermilderen slechts de kwa len in plaats van ze af te schaffen, of te doen verdwijnen ln de maat van het mo gelijke. Voorkomen is beter dan verhelpen en zelfs dan te moeten vernietigen. Het volk vraagt hedendaags geen ver zachtingen door de katholieken, maar wel een opgeven van princiepen en handelin gen die in hunne oogen eene onrechtvaar digheid bevatten, en het tot stand komen van eene orde die meer rekening houdt met de menschelijke waardigheid, en de maatschappelijke rechtvaardigheid. De rechtvaardigheid weigeren om zich de weelde te verschaffen de naastenliefde te beoefenen draagt alleen maar den schijn van katholieke geest doch in werkelijk heid Is dit tegen de katholieke mentali teit, omdat volgens 't woord van GOD de naastenliefde moet de Zoen zijn die recht vaardigheid met den vrede verbindt, en niet onafhankelijk van beide kan optre den. Een katholiek van den ouden stem pel betaalt eerst zijn schulden en oefent dan de vrijgevigheid. Hij moet eerst zijn verplichting van rechtvaardigheid vervul len, eer hij mag spreken van de aalmoesen die hij geeft. Een katholiek die zijn ka tholiek zijnals ontegensprekelijk wil doen doorgaan met te zeggen in zijn naïeve telt; Ik geef zooveel voor dit werk, en zooveel voor dat werk, zooveel aan de zen en zooveel aan genen, heeft het heel verkeerd op met de echte opvatting van het katholicisme alsof dit de toetssteen ervan ware. Die geeft uit katholieken geest, geeft in 't verborgen veel liever dan in 't openbaar, en spreekt maar noodge dwongen over zijn aalmoesen, en toch al leszins nooit om ermede zijn katholicisme te bewijzen, dat er eer door vermindert. Daarbij een echte katholiek houdt zich niet bezig met den minderen man op eene wijze welke deze niet verlangt noch ver wacht. Een katholiek roept de Christelijke Leer niet ln om zijn weerstand aan som mige volkseischen te wetilgen; echt ka tholicisme is geen werk van eigen ver beelding, maar het aanvaardt de Christe lijke Leer gelijk ze ls en gelijk de KERK ze uitlegt en vindt redens genoeg om zijn optreden ten voordeele van den minder bedeelde te wettigen, zelfs tegen zijn be vooroordeelde vrienden ln. Vooraleer ver der het onderzoek te drijven nopens Te korten aan Katholieke Mentaliteitla ten we eerst den tijd aan sommige per sonen die nog nooit aan hunne katholieke mentaliteit hebben getwijfeld, eens goed op de knieën een ernstig gewetensonder zoek te doen, en als ze geen schaduwen er op vinden dan mogen ze zich gerust nog ander het getal der Dwazenrekenen waarvan de H. Schrift zegt dat het getal oneindig ls, en er bij voegt Niemand is wijs tenzij hij die nadenkt in zijn hart, m. a. w.: die 't harte niet te hoog draagt maar het laat doorvorschen door het ver stand, verlicht door den geest van GOD, die luide genoeg spreekt voor degenen welke luisteren willen naar GOD's KERK en in ingekeerdheid kunnen overwegen. Niemand dus heeft het recht zijn Ka- bholiciisme ln te roepen om den arbeider het vermogen te ontzeggen zijn elschen te doen gelden voor een mensch waardige behandeling, waar het gaat over sociaal leven, godsdienstig en zedelijk leven, 1.1. z. over het samenleven van menschen als menschen en van menschen als verant- woordelijke wezens tegenover zich zelven, tegenover anderen en tegenover God. De vraag bij Katholieken mag nooit zijn: Wat zal ik verliezen bij het aan brengen eener verandering? maar Wordt door deze verandering de rechtvaardigheid onder de mensdhen meer gediend? En is er persoonlijk verlies, dan ls het maar restitutie van een schuld, en DAT AL LEEN ls KATHOLIEKE ZIJN IN DOEN EN LATEN, ja zelfs wanneer het kost en ontberingen oplegt! De vruchten van gezamenlijk werk moe ten in verhouding worden verdeeld; dat zijn de werken van het geloof, en niet al leen de woorden. Woorden uit een Katho lieken mond zijn ook maar klanken als ze niet als echt bewezen zijn door daden. En deze alleen zijn de getuigen en de woordvoerders van eene echte, onver- valschte Katholieke mentaliteit. Katho lieken moeten eerst aan zich zelven de on derwerping aan een rechtvaardig lot aan prediken eer ze vooruit komen met die preek voor den ongelijk-berechtigde, en met de rechten van dezen, hun eigen plicht herkennen, 't Is hard om zeggen, maar 't is de waarheid, en de waarheid eindigt altijd met te bevrijden? We spreken niet van het aan banden leggen maar voor de bevrijding van de Katholieke mentaliteit. Zich de arbeiders niet aantrekken of hun lot op een slech te wijze aantrekken komt op het zelfde neer. We vellen geen oordeel nopens de mee ning of intenties van de Katholieken maar alleen over de gedachten van velen onder hen. En we meenen te mogen bevestigen mt vrienden en vijanden die klaar willen zien, dat de oorsprong van de groote ge schillen en konflikten en ook hun behoud wel liggen in een VERSCHIL EN TEGEN OVERSTELLINO VAN MENTALITEI TEN, de eene van EVOLUTIE, ik zeg niet altijd van vooruitgang, en de andere van CONSERVATISME, dat, zander het te willen misschien, uitkamt op stilstand of achteruitgang van het maatschappelijk leven, doordien er geen aanpasst-g meer is op de nieuwe nooden. In het konflikt van dezs 2 zienswijzen en daaropvolgende levensrichting, ligt wel eene hoofdoorzaak van de anbchristelijking van de massa. De nieuwe eeuw, ingeluid door het ma- chlenewenk, eisoht een hersmelten van vele politieke en sociale Instellingen; eene her/lening van Ingewortelde gebruiken en zegswijzen, die als klinkende munt nog blijven gelden, alsof ze de eenig gangbare levenshouding ontegensprekelijk bevatten en uitdrukken. Wat alleen onaantastbaar en eeuwig blijft, is ons CHRISTENDOM, zijn DOGMA'S, zijn ZEDELEER en zijn HIËRARCHIE. Er was dus spraak van een verzaken aan lievelingsged achten, aan tradities waarin men zich op het gemak weldoen de, weg en weer wentelde, aan voordeelen waarvan men niet gaarne afscheid nam. In 't kort, men had moeten herbouwen. Welnu, men herbouwt nooit zander af breken, en men breekt nooit af zonder te schenden of pijn te doen; en zeker onze gedachten en gewoonten hangen innig sa men met ons vleesch. Al wie ze ons ont rukt, vooral bij de sterke persoonlijkheden, ontneemt stukken van onszelf, vergroeid met het merg van ons wezen. Het is eene grove dwaling te blijven den ken dat de formulen die in het verleden uitmuntend hebben geslaagd, nog heden moeten bewaard worden in hunne vroe gere beteekenls. Er zijn veel van die slagwoorden die pasten op een verleden slagveld, maar die nu sedert eene nieuwe uitrusting is inge voerd nog slechts dienstig zijn om voor gaande veroveringen te verliezen. We moe ten hedendaags op onze hoede zijn meer dan ooit voor die personen die een schat bezitten van slagwoorden, want ze slaan veel halve durfkracht ln duigen. Slag woorden moeten woorden zijn, die niet dienen om een verouderde slag te slaan, die veelal een misslag is, maar om een hedendaagsche slag ten voordeele van het recht van nu, met liefde, in huis te halen. Er mist ja, bij veel Katholieken eene verstandswelwillendheideene recht geaarde neiging om welwillend zoeken te verstaan wat past op 't oogenblik voor 't volkswelzijn, en deze is eene van de moeilijkste vormen der naastenliefde. KUNNEN EEN WELWILLEND OOR LEENEN aan de gedachten die men niet deelt wanneer die gedachten niet veroor deeld of gevaarlijk verklaard zijn door de LEERENDE HOUDSTER DER WAAR HEID: de Kerk; ziedaar eene bij uitstek KATHOLIEKE MENTALITEIT, 't Is niet voldoende, b. v. te zeggen: Laat mij toe een ander gedacht er op na te houden en van de gave van spraakvaardigheid die men bezit misbruik te maken om minder - geschoolden tot hardnekkige weerstand aan te hitsen tegen eene andere zienswij ze, die misschien wel meer kansen bezit om de redding te brengen in de heden daagsche nooden. Katholieken die tot 1 hiertoe altijd hebben mogen als orakels 1 spreken hebben dikwijls de beoefening van de zelfkritiek zoo verwaarloosd, dat ze ook niet meer aan anderen het recht toekennen kritiek uit te oefenen op hun zoogezegde «orakels». Van zoohaast hunne orakels miskend worden, stellen zij zich tot vijanden van de anderszienden. Zij zelf kennen zich alle recht toe, om met mser klinkende dan verlichtende slagwoorden, anderszienden klein te maken, en dezer houding te kri- ticiseeren-, maar halt! daar houdt het i recht zijn laatste grens. Wat zij aan zich- zelven overmoedig toestaan, weigeren ze brutaal aan anderen. MET WELK RECHT? Is 't omdat ze vreezen te begeven of om dat ze aan hun prestige meer prijs hech ten dan aan de Katholieke Waarheid en Voorzichtigheid? Dan mag men nooit meer zeggen dat die Katholieken dragers zijn van de KATHOLIEKE MENTALITEIT. Men mag ze moedig noemen; de Katho lieke geest zal zulks overmoed noemen, en 't was dien overmoed van Petrus dien Christus laakte met de woorden: WACHT JONGEN, GE ZULT WELDRA ONDER VINDEN WAT UWE HOUDING EN UWE WOORDEN WAARD ZIJN, TOT UWE GROOTE ONTGOOCHELING. Alles heeft zijn tijd op aarde. En wie zich niet plooit naar zijn tijd, zal de tijd tegen zich gekeerd vinden. Van zijn tijd zijn ls, daarom niet meegaan met den stroom, doch t is weten vanwaar de stroom komt, en datgene tegengaan wat den stroom heeft "veroorzaakt, eerst dat gene wat men zelf, bewust of onbewust, heeft bijgebracht om den stroom te helpen afwijken van zijne goede bedding, en dan niet den vollen stroom tegengaan, wat nutteloos is, maar wel DAT wat wij en anderen, Ja zelfs ter goede trouwe ln den huldigen stroom hebben aangebracht. Daarin helpt ons de Kerk. Zij toont aan (Zie vervolg onderaan 4" kolon). KONING JORIS VAN ENGELAND, die de Wereldconferentie opende. In zijn openingsrede, die met veel aan dacht'aanhoord werd door de talrijke aan wezigen, wees Koning Georges van Enge land op de noodige solidariteit der volke ren en verzocht alle afgevaardigden om met den besten wil de hoofden te saam te steken om in minzaamheid, hand in hand, de noodige maatregelen te zoeken om de wereldcrisis te bekampen. De Koning van Engeland bevestigde al dus de vroegere verklaring van onzen Ko ning Albert. Na de rede van den Koning van Enge land kwam de Engelsche eerste minister, Mac Donald aan het woord en pleitte voor een regeling van de sohuldenkwestie. Na de opening der oonferentie had een feestmaal plaats waar alle afgevaardigden aan deelnamen. Een merkwardig feit ls dat twee Belgen deel uitmaken van de vertegenwoordiging van Perzië. Dinsdag werden oe werkzaamheden hervat en ieder leider der afvaardigingen werd beurtelings een kwart uur sprekens verleend. Beurtelings k./rmen de Heer Da- ladler, van Frankrijk, Heer van Neurath, 25 JAAR BURGEMEESTER Zondag heeft Roeselare met veel luis ter het ambtsjubileum als 25 Jaar burge meester van haar sympathieken katho lieken burgemeester, senator Heer Jan Mahieu-Iiebaert gevierd,. Het feest begon met een plechtige Hoog mis. Het banket werd voorgezeten door door Z. Exc. Mgr Lamiroy en Minister Poullet. 's Namiddags had een stoet plaats die duizenden nieuwsgierigen naar Roeselare lokte. Roeselare beleefde een zijner schoonste dagen en met heel de bevolking ls onze wensch: Leve lang Heer Burgemeester Mahieu, Mevrouw ""ahieu en de Familie Mahieu! Onderzoeken we nu eenlge betrachtin gen die ontsproten zijn uit den industri- eelen, economlsóhen en maatschappelijken ommekeer, en die van dag tot dag grooter worden, en zien we eens naar hetgeen men er moet tegenover plaatsen uit naam der christene beginsels. Er bestaat bij den werkman een eisch naar meer gelijkberechtiging; hij ook wil rechter zijn van zijne verlangens en van zijn noodwendigheden; hij wil daarenboven samenwerking van gelijke met gelijke, overtuigd dat zoo hij niets kan zonder den werkgever, deze op zijne beurt ook niets kan zonder den werkne mer. Wat kunnen wij daartegen opwerpen na mens de katholieke princiepen? Niets... De wijsbegeerte, de godsdienst en de politiek, aanzien de arbeiders als ont voogden; op hen alleen valt de verant woordelijkheid van hun individueel en van hun familieleven, en ook van hun zalig heid. Waarom zouden ze onbekwaam zijn de voorwaarden te beoordeelen van hun dagloon, van hun werk, van hunne woning of van hun streven en hun ideaal? De voordeelen en privilegiën toegekend aan de hoogere standen en aan de geestelijk heid waren eene erkenning van de groote diensten die zij bewezen aan de belangen van het volk. Het volk had hunne be scherming noodig, en er gingen met die privilegiën veel zware plichten gepaard. Maar als de arbeider het genot nu op- eischt van eene normale, menschelijke bedrijvigheid., uit welken reden zou men hem dit mogen weigeren? De geschiedenis van de laatste eeuw heeft bewezen dat velen der Hoogere stan den de belangen van het volk te slecht gediend hebben opdat dit geduldig voort zou blijven zwijgen. Met welk recht ver klaren sommige partoons dat zij de va ders zijn en de voorzienigheid van hun volk? Wie heeft hun die zending gegeven? Wanneer heeft Christus hun gezegd: Weidt mijne schapen en mijne lamme ren Dat woord werd tot Petrus gesproken, en wat zegt de Petrus van nu? Leest zijn Wereldbrieven, en voornamelijk Quadra- gesimo Anno De werkman wil samenwerken, handelen niet als onbeschaamde, verwatene en over moedige maar als gelijkberechtigde mensch. Namens welk princiep kan het hem ge weigerd worden? Wellicht uit klassevooroordeel, doch ze ker niet uit Evangelische geest. Eigenlief de en vrees voor bedreigde voorrang en macht, zoeken veelal schijnreden van RECHTEN. Persoonlijk belang zit zoo diep in den mensch, om he t er zoo maar zonder volhardende beoefening van den Katholieken geest ineens uit te rukken. Daarbij het valt zoo lastig aan den mensch, te moeten bekennen dat hij te weinig heeft gegeven aan zijn mede- mensch; 't blijft altijd nog het eigenschap van het klein getal te kunnen bekennen: IK HEB GEMIST. Het is duidelijk voor alle verstandige arbeiders dat ze op de bekwaamheid niet kunnen aanspraak ma ken om over alle zaken, vooral de techni sche aangelegenheden, een beslissend oor deel te vellen; ook dat willen ze niet. Ze aanvaarden de rechten en de noodzake lijkheid van 't kapitaal en van de geleerd heid, waaraan zij in groote mate hun le- vensbestaan te danken hebben maar ze verzetten zich tegen absolutisme. Absolu tisme zonder reoht op onderzoek of be oordeeling is hetgeen den arbeider doet gevoelen dat hij als min berechtigde wordt behandeld. Het is niet in de technische inrichting dat verstandige arbeiders hun woord wil len zeggen; ze weten dat ze daartoe geen deskundigen zijn maar waar ze hun woord willen meespreken en terecht, het ls ln de sociale inrichting, omdat daarin hun ne menschelijke waardigheid ln 't gedrang komt; en daar hebben ze ook hunne on aanvechtbare rechten, die ze van God ge kregen hebben gelijk ledereen. Benauwende cijfers. De toekomst is niet rooskleurig, maar ook niet hopeloos. Op het feestmaal te Roeselare, ingericht ter gelegenheid van het ambtsjubileum van burgemeester Mahieu, legde de heer Poullet, minister van Binnenlandsche Za ken, een politieke verklaring af, die tref fend was in al hare beknoptheid en zake lijkheid. Ik kom, zoo sprak Minister Poullet, hier geen goedkeuring noch handgeklap vragen. Ik breng hulde aan de dames van Roeselare die me als vel- anderen hun protest stuurden legen de getroffen, maat regelen, doch zij deden het op zulke uit zonderlijke beleefde wij-ze, in tegenstelling met vele andere telegrammen die ik ont ving, dat gij hun moogt meedeelen dat hunne klacht op bijzonder welwillende wij ze zal onderzocht worden. Ik wil hulde brengen aan de geestelijkheid die niet heeft geprotesteerd. En ik vraag hen een gebed te doen voor opbeuring van het land. Waarom heeft de regeering de bespro ken maatregelen getroffen? De 1400 millioen belastingen opgelegd door de regeerimg Renkln, de 1400 millioen opgelegd door de regeering Jaspar in De cember 1932, waren niet voldoende om evenwicht te brengen, en daarom waren nieuwe maatregelen noodig. Velen zijn niet ingelicht over den nijpenden geldelij- ken toestand waarin het land verkeert. De opbrengst van de nieuwe belastingen is onvoldoende, de reehtstreeksche belastin gen geven 37 millioen min dan voorzien, de douane- en accijnsrechten 227 millioen, de registratierechten 200 millioen, de an dere posten 47 millioen. Een totaal tekort daar alleen dus van 500 millioen frank. Ito toestand is slecht en de crisis duurt voort. De waarde van den nationalen rijkdom is sedert 1930 ge daald met 87 milliard frank. In 1930 waren er 5.300 ondernemingen die winst maakten, nu zijn er nog 4.000; in 1930 maakten er 1300 geen winst, nu zijn er 2945 die geen .vinst maken. De dividen den zijn gezakt met 30 t. h. en de loonen bi de privaatnijverheid met 25 en 30 en in sommige gevallen met 35 t. h. Het is dus begrijpelijk dat de Staat niet hetzelfde kan blijven doen als drie ja: r geleden. We Koeten dien toestand overwogen. Niet koppig zijn om verbeteringen te brengen aan de genomen maatregelen waar er te brengen zijn, dat zal de houding zij- der h-geeiing, niemand mag dan ook koppig kjn tegenover ons en overdreven ettchen Keilen. De toekomst is niet rooskleurig, maar Kj is ook niet hopeloos. We moeten ln sa menwerking en verbroedering onzen steun Vinden en de crisis daardoor trachten te overwinnen, zooals we de crisis van den oorlog, de crisis van het herstel, en de cri- Ks van 1928 hebben overwonnen 1Lang- 'origc, algemeene toejuichingen volgden. ^BBBBBBflBBHBBBBfllSBBBEBaBBBB Gebruikt Chicorei Wyppelier-Taffin, 't is de beste. Donderdag 8 dezer begaven de kinderen zich naar Oiney om opnieuw bij Z. Ex- cell. Mgr Heylen, bisschop van Namen, aan te dringen op toelating tot het bou wen der kapel welke zij, naar zij bevsti- gen, op Haar verzoek aan de Verschijning hebben beloofd. De bisschop heeft aan Gilberte Volsin en Gilberte Degeimbre welke hem het ver zoek mede uit naam hunner maatjes op nieuw voorhielden toegezegd dat hij op 26 Juni a. s. te Beauraing komt, en zelf het H. Vormsel zal toedienen onder andere aan Albert Voisin, en met hen over dit al les rustig en lang zal spreken. Sedert de genezing van de kleine Pau- lette Dereppe (er wordt bevestigd dat de genezing aanhoudt en alle wonden van het gebeente toegegroeid zijn onder eeni- ge nieuwe geneeskundige tusschemkomst) is, vermoedelijk het treffendste geval, dit van den genaamde Come Tilmant uit Met- tet (bisdom Namen). Sedert December j. 1. kon hij zich niet meer bewegen, noch vooruit, noch achter uit, en was tot elk werk onbaxwaam, we gens verstijving van de wervelkolom. Be handeling door dokter F. Gouy van Met- tet, Radiografie opgenomen te Charleroi in December j.l. Thans Zondagmorgen j. 1. even ziek als in December naar Beau raing gevoerd, niet in staat één enkele be weging te doen, eeft hij na gebed nabij Meidoorn en grot plots het gebruik van alle ledematen teruggekregen. Het was bij het verlaten van de grot dat hij er zich plots bewust van werd door een ineens opkomend weldadig gevoel door geheel zijn lichaam vei klaart hij. Het spreekt, hoe betrouwbaar boven staande mededeeling ook is, dat wij dit alles met het passende voorbehoud mede- dieelen en er op dit oogenblik slechts in formatie mede bedoelen. Dokter Gouy uit Mettet bevestigde dat wat er ook van zij, er geen spraak kan zijn van veinzerij, dat de 3er Come Til mant, 50 jaar oud, werkelijk geen enkele beweging meer kon maken sedert Decem ber j. 1., dat de patiënt plotseling is gene zen, wat in geen geval normaal is, en dat hij na onderzoek Zondagavond als genees heer, verklaart dat de heer Come Til mant volkomen genezen schijnt. Hij kan van alle gewrichten het normale gebruik maken, hij kan opnieuw vóór en achter buigen zoocl- elke ge®- mensch. Voor dankbetuiging is de h. Come Til mant Maandag te Beauraing teruggekeerd. NIEUWE VERSCHIJNINGEN? Na zijne genezing verklaarde Tilmant Come de verschijning van O. L. Vrouw gezien te hebben. De eerste avond dat hij HEER TILMANT COME wonderbaar genezen te Beauraing. DERDE VERSCHIJNING OP H. SAKRAMENTSDAG «Notrc Dame de Boring» vraagt eene kapel De 58-jarige Come Tilmant die Zondag 1.1. te Beauring plots genezen werd van een kwaal aan de ruggewervels en ver klaarde op Zondag en Maandag de ver schijning van O. L. Vrouw gezien te heb ben ging op H. Sakramentsdag terug tot aan de grot. Aan de grot was hij tegenwoordig rond 8 uur in den morgen, alsmede een groep bedevaarders uit het Kortrijksche. Zij» (Zie ver-«-■'g 2' blad, 7» kolomj Doos 4 en 7'/, frank. w ln »l)e Apotheken.

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1933 | | pagina 1