Tekorten aan Katholieke Mentaliteit
Economische Vraagstukken
DE ECONOMISCHE
WERELDCONFERENTIE GEOPEND
AMBTSJUBILEUM
Stukzitten^
Zonneslag
PURQt
KATHOLIEK NIEUWSNOTARIEELEN AANKONDIGINGSBLAD.
te Roeselare
WONDERE GEBEURTENISSEN TE BEAURAING
EEN POLITIEKE REDE
VAN MINISTER POULLET
Stukloopen
ZONDAG 18 JUNI 1933,
WEEKBLAD: 35 CENTIEMEN.
TARIEF VOOR BERICHTEN
"DE POPERINGENAAR
Uitgever
SANSEN-VANNESTE
POPERINGE
Telefoon N' 9. - Postch. N' 15.570.
Kleine berichten per regel 1,00 fr.
Kleine berichten (minimum 4.00 fr.
2 fr. toel. v. ber. met adr. t. bur.
Berichten op 1* bl per regel 2,50 fr.
Berichten op 2* bl. per regel 1.75 fr.
Berichten op 3* bl. per regel 1.50 fr.
Rouwber. en Bedank, (min.) 7.00 fr.
Te herhalen aankondigingen:
prijs op aanvraag.
Annoncen zijn vooraf tc betalen
en moeten tegen den Woensdag
avond ingezonden worden. - Kleine
berichten tegen den Vrijdag noen.
ABONNEMENTSPRIJS
VOOR 1 JAAR
(per post)
In 't I.and II
Frankrijk 3i
Congo, Engeland 4i
Amerika, Canada en an
dere landen 6i
(Vervolg.)
VRIJE MEDEDINGING, ECONOMISCH NATIONALISME of INTERNATIONALE
SAMENWERKING
Zondag gaat het Brood des Hemels
Stoetsgewijze door de stad,
Christen menschen, gaat al mede,
En aanbidt uw gxootsten Schat.
Buigt uw hoofd voor d'heillg' Hostie,
Voor dat Brood dat Jesus is,
Jesus, God en Mensch te samen,
's Altaren geheimenis.
Oog en mond en hand misklappen
Als zij zeggen: dat is brood;
God zei 't anders, d'eeuwge Waarheid,
's Avonds vóór zijn marteldood.
't Broed is 't Vleesch en 't Bloed der God-
Jesus Christus in persoon, [held,
Spijs en drank voor onze zielen.
En der zielen eeuwig loon.
Golgotha zag Jesus' Menschheld,
Wij. wij zien noch God, noch Mensch,
Maar gelooven vroom en vastlijk
Op Gods Woord en Wil en Wensch..
Thomas moest zijn vinger steken
In de wonde van Gods zij,
Vooraleer in Hem te g'looven.
Laat ons wijzer zijn dan hij;
Laat ons g'looven en belijden
Dat dat Brood de Godheid is,
t Vleesch en Bloed van Onze Vrouwe,
't Kindje der Besnijdenis,
Die gevlucht heeft naar Egypte*
En. met Jozef wrocht en leed,
En daarna drie volle jaren
Zijne leering kermen deed,
Die, op 't punt ons te verlaten,
Brood veranderd' in Zijn Vleesch,
't Heilig Sacrament instelde,
Leed en stierf en weer verrees.
Lof en eer aan G-od den Vader,
God den Zoon en God den Geest,
Eénen God en drie Personen
Zijn in 't Godsbrood steeds geweest.
't Godsbrood is 't begin en 't eind»
Van wat is en wezen zal,
Onze Schepper en Verlosser,
Onze hulp en troost en al:
Laat ons juichen, jub'len, zingen
Voor het Heilig Sacrament;
Laat ons al doen wat wij kunnen
God is nog veel meer gewend.
Heiligen, die vroeger leefdet
En bet Godsbrood hier aanbadt.
Leert aan alle stadsgenooten
Dat de Hostie God bevat;
Leert ons uwe hemelzangen
Opdat elkeen medezing',
Leert ons God aanbidden, eeren*
Vraagt voor ons Gods zegening.
18 Juni 1933.
Vele katholieken brengen in ter hunner
verontschuldiging hunne milde medewer
king aan werken van liefdadigheid, en
meenen op die wijze voldaan te hebben
aan hunnen socialen plicht. Goddank dat
ze deze nog niet ln den steek laten doch
deze werken vermilderen slechts de kwa
len in plaats van ze af te schaffen, of te
doen verdwijnen ln de maat van het mo
gelijke. Voorkomen is beter dan verhelpen
en zelfs dan te moeten vernietigen.
Het volk vraagt hedendaags geen ver
zachtingen door de katholieken, maar wel
een opgeven van princiepen en handelin
gen die in hunne oogen eene onrechtvaar
digheid bevatten, en het tot stand komen
van eene orde die meer rekening houdt
met de menschelijke waardigheid, en de
maatschappelijke rechtvaardigheid. De
rechtvaardigheid weigeren om zich de
weelde te verschaffen de naastenliefde te
beoefenen draagt alleen maar den schijn
van katholieke geest doch in werkelijk
heid Is dit tegen de katholieke mentali
teit, omdat volgens 't woord van GOD de
naastenliefde moet de Zoen zijn die recht
vaardigheid met den vrede verbindt, en
niet onafhankelijk van beide kan optre
den. Een katholiek van den ouden stem
pel betaalt eerst zijn schulden en oefent
dan de vrijgevigheid. Hij moet eerst zijn
verplichting van rechtvaardigheid vervul
len, eer hij mag spreken van de aalmoesen
die hij geeft. Een katholiek die zijn ka
tholiek zijnals ontegensprekelijk wil
doen doorgaan met te zeggen in zijn
naïeve telt; Ik geef zooveel voor dit werk,
en zooveel voor dat werk, zooveel aan de
zen en zooveel aan genen, heeft het heel
verkeerd op met de echte opvatting van
het katholicisme alsof dit de toetssteen
ervan ware. Die geeft uit katholieken
geest, geeft in 't verborgen veel liever dan
in 't openbaar, en spreekt maar noodge
dwongen over zijn aalmoesen, en toch al
leszins nooit om ermede zijn katholicisme
te bewijzen, dat er eer door vermindert.
Daarbij een echte katholiek houdt zich
niet bezig met den minderen man op eene
wijze welke deze niet verlangt noch ver
wacht. Een katholiek roept de Christelijke
Leer niet ln om zijn weerstand aan som
mige volkseischen te wetilgen; echt ka
tholicisme is geen werk van eigen ver
beelding, maar het aanvaardt de Christe
lijke Leer gelijk ze ls en gelijk de KERK
ze uitlegt en vindt redens genoeg om zijn
optreden ten voordeele van den minder
bedeelde te wettigen, zelfs tegen zijn be
vooroordeelde vrienden ln. Vooraleer ver
der het onderzoek te drijven nopens Te
korten aan Katholieke Mentaliteitla
ten we eerst den tijd aan sommige per
sonen die nog nooit aan hunne katholieke
mentaliteit hebben getwijfeld, eens goed
op de knieën een ernstig gewetensonder
zoek te doen, en als ze geen schaduwen er
op vinden dan mogen ze zich gerust nog
ander het getal der Dwazenrekenen
waarvan de H. Schrift zegt dat het getal
oneindig ls, en er bij voegt Niemand is
wijs tenzij hij die nadenkt in zijn hart,
m. a. w.: die 't harte niet te hoog draagt
maar het laat doorvorschen door het ver
stand, verlicht door den geest van GOD,
die luide genoeg spreekt voor degenen
welke luisteren willen naar GOD's KERK
en in ingekeerdheid kunnen overwegen.
Niemand dus heeft het recht zijn Ka-
bholiciisme ln te roepen om den arbeider
het vermogen te ontzeggen zijn elschen
te doen gelden voor een mensch waardige
behandeling, waar het gaat over sociaal
leven, godsdienstig en zedelijk leven, 1.1. z.
over het samenleven van menschen als
menschen en van menschen als verant-
woordelijke wezens tegenover zich zelven,
tegenover anderen en tegenover God.
De vraag bij Katholieken mag nooit
zijn: Wat zal ik verliezen bij het aan
brengen eener verandering? maar Wordt
door deze verandering de rechtvaardigheid
onder de mensdhen meer gediend? En
is er persoonlijk verlies, dan ls het maar
restitutie van een schuld, en DAT AL
LEEN ls KATHOLIEKE ZIJN IN DOEN
EN LATEN, ja zelfs wanneer het kost en
ontberingen oplegt!
De vruchten van gezamenlijk werk moe
ten in verhouding worden verdeeld; dat
zijn de werken van het geloof, en niet al
leen de woorden. Woorden uit een Katho
lieken mond zijn ook maar klanken als
ze niet als echt bewezen zijn door daden.
En deze alleen zijn de getuigen en de
woordvoerders van eene echte, onver-
valschte Katholieke mentaliteit. Katho
lieken moeten eerst aan zich zelven de on
derwerping aan een rechtvaardig lot aan
prediken eer ze vooruit komen met die
preek voor den ongelijk-berechtigde, en
met de rechten van dezen, hun eigen plicht
herkennen, 't Is hard om zeggen, maar
't is de waarheid, en de waarheid eindigt
altijd met te bevrijden?
We spreken niet van het aan banden
leggen maar voor de bevrijding van de
Katholieke mentaliteit. Zich de arbeiders
niet aantrekken of hun lot op een slech
te wijze aantrekken komt op het zelfde
neer.
We vellen geen oordeel nopens de mee
ning of intenties van de Katholieken maar
alleen over de gedachten van velen onder
hen. En we meenen te mogen bevestigen
mt vrienden en vijanden die klaar willen
zien, dat de oorsprong van de groote ge
schillen en konflikten en ook hun behoud
wel liggen in een VERSCHIL EN TEGEN
OVERSTELLINO VAN MENTALITEI
TEN, de eene van EVOLUTIE, ik zeg niet
altijd van vooruitgang, en de andere van
CONSERVATISME, dat, zander het te
willen misschien, uitkamt op stilstand of
achteruitgang van het maatschappelijk
leven, doordien er geen aanpasst-g meer
is op de nieuwe nooden.
In het konflikt van dezs 2 zienswijzen
en daaropvolgende levensrichting, ligt wel
eene hoofdoorzaak van de anbchristelijking
van de massa.
De nieuwe eeuw, ingeluid door het ma-
chlenewenk, eisoht een hersmelten van
vele politieke en sociale Instellingen; eene
her/lening van Ingewortelde gebruiken en
zegswijzen, die als klinkende munt nog
blijven gelden, alsof ze de eenig gangbare
levenshouding ontegensprekelijk bevatten
en uitdrukken. Wat alleen onaantastbaar
en eeuwig blijft, is ons CHRISTENDOM,
zijn DOGMA'S, zijn ZEDELEER en zijn
HIËRARCHIE.
Er was dus spraak van een verzaken
aan lievelingsged achten, aan tradities
waarin men zich op het gemak weldoen
de, weg en weer wentelde, aan voordeelen
waarvan men niet gaarne afscheid nam.
In 't kort, men had moeten herbouwen.
Welnu, men herbouwt nooit zander af
breken, en men breekt nooit af zonder te
schenden of pijn te doen; en zeker onze
gedachten en gewoonten hangen innig sa
men met ons vleesch. Al wie ze ons ont
rukt, vooral bij de sterke persoonlijkheden,
ontneemt stukken van onszelf, vergroeid
met het merg van ons wezen.
Het is eene grove dwaling te blijven den
ken dat de formulen die in het verleden
uitmuntend hebben geslaagd, nog heden
moeten bewaard worden in hunne vroe
gere beteekenls.
Er zijn veel van die slagwoorden die
pasten op een verleden slagveld, maar die
nu sedert eene nieuwe uitrusting is inge
voerd nog slechts dienstig zijn om voor
gaande veroveringen te verliezen. We moe
ten hedendaags op onze hoede zijn meer
dan ooit voor die personen die een schat
bezitten van slagwoorden, want ze slaan
veel halve durfkracht ln duigen. Slag
woorden moeten woorden zijn, die niet
dienen om een verouderde slag te slaan,
die veelal een misslag is, maar om een
hedendaagsche slag ten voordeele van het
recht van nu, met liefde, in huis te halen.
Er mist ja, bij veel Katholieken eene
verstandswelwillendheideene recht
geaarde neiging om welwillend zoeken te
verstaan wat past op 't oogenblik voor
't volkswelzijn, en deze is eene van de
moeilijkste vormen der naastenliefde.
KUNNEN EEN WELWILLEND OOR
LEENEN aan de gedachten die men niet
deelt wanneer die gedachten niet veroor
deeld of gevaarlijk verklaard zijn door de
LEERENDE HOUDSTER DER WAAR
HEID: de Kerk; ziedaar eene bij uitstek
KATHOLIEKE MENTALITEIT, 't Is niet
voldoende, b. v. te zeggen: Laat mij toe
een ander gedacht er op na te houden en
van de gave van spraakvaardigheid die
men bezit misbruik te maken om minder
- geschoolden tot hardnekkige weerstand
aan te hitsen tegen eene andere zienswij
ze, die misschien wel meer kansen bezit
om de redding te brengen in de heden
daagsche nooden. Katholieken die tot
1 hiertoe altijd hebben mogen als orakels
1 spreken hebben dikwijls de beoefening
van de zelfkritiek zoo verwaarloosd, dat
ze ook niet meer aan anderen het recht
toekennen kritiek uit te oefenen op hun
zoogezegde «orakels».
Van zoohaast hunne orakels miskend
worden, stellen zij zich tot vijanden van
de anderszienden. Zij zelf kennen zich
alle recht toe, om met mser klinkende dan
verlichtende slagwoorden, anderszienden
klein te maken, en dezer houding te kri-
ticiseeren-, maar halt! daar houdt het
i recht zijn laatste grens. Wat zij aan zich-
zelven overmoedig toestaan, weigeren ze
brutaal aan anderen. MET WELK
RECHT?
Is 't omdat ze vreezen te begeven of om
dat ze aan hun prestige meer prijs hech
ten dan aan de Katholieke Waarheid en
Voorzichtigheid? Dan mag men nooit meer
zeggen dat die Katholieken dragers zijn
van de KATHOLIEKE MENTALITEIT.
Men mag ze moedig noemen; de Katho
lieke geest zal zulks overmoed noemen,
en 't was dien overmoed van Petrus dien
Christus laakte met de woorden: WACHT
JONGEN, GE ZULT WELDRA ONDER
VINDEN WAT UWE HOUDING EN UWE
WOORDEN WAARD ZIJN, TOT UWE
GROOTE ONTGOOCHELING.
Alles heeft zijn tijd op aarde. En wie
zich niet plooit naar zijn tijd, zal de tijd
tegen zich gekeerd vinden. Van zijn tijd
zijn ls, daarom niet meegaan met den
stroom, doch t is weten vanwaar de
stroom komt, en datgene tegengaan wat
den stroom heeft "veroorzaakt, eerst dat
gene wat men zelf, bewust of onbewust,
heeft bijgebracht om den stroom te helpen
afwijken van zijne goede bedding, en dan
niet den vollen stroom tegengaan, wat
nutteloos is, maar wel DAT wat wij en
anderen, Ja zelfs ter goede trouwe ln den
huldigen stroom hebben aangebracht.
Daarin helpt ons de Kerk. Zij toont aan
(Zie vervolg onderaan 4" kolon).
KONING JORIS VAN ENGELAND,
die de Wereldconferentie opende.
In zijn openingsrede, die met veel aan
dacht'aanhoord werd door de talrijke aan
wezigen, wees Koning Georges van Enge
land op de noodige solidariteit der volke
ren en verzocht alle afgevaardigden om
met den besten wil de hoofden te saam
te steken om in minzaamheid, hand in
hand, de noodige maatregelen te zoeken
om de wereldcrisis te bekampen.
De Koning van Engeland bevestigde al
dus de vroegere verklaring van onzen Ko
ning Albert.
Na de rede van den Koning van Enge
land kwam de Engelsche eerste minister,
Mac Donald aan het woord en pleitte voor
een regeling van de sohuldenkwestie.
Na de opening der oonferentie had een
feestmaal plaats waar alle afgevaardigden
aan deelnamen.
Een merkwardig feit ls dat twee Belgen
deel uitmaken van de vertegenwoordiging
van Perzië.
Dinsdag werden oe werkzaamheden
hervat en ieder leider der afvaardigingen
werd beurtelings een kwart uur sprekens
verleend. Beurtelings k./rmen de Heer Da-
ladler, van Frankrijk, Heer van Neurath,
25 JAAR BURGEMEESTER
Zondag heeft Roeselare met veel luis
ter het ambtsjubileum als 25 Jaar burge
meester van haar sympathieken katho
lieken burgemeester, senator Heer Jan
Mahieu-Iiebaert gevierd,.
Het feest begon met een plechtige Hoog
mis. Het banket werd voorgezeten door
door Z. Exc. Mgr Lamiroy en Minister
Poullet.
's Namiddags had een stoet plaats die
duizenden nieuwsgierigen naar Roeselare
lokte.
Roeselare beleefde een zijner schoonste
dagen en met heel de bevolking ls onze
wensch: Leve lang Heer Burgemeester
Mahieu, Mevrouw ""ahieu en de Familie
Mahieu!
Onderzoeken we nu eenlge betrachtin
gen die ontsproten zijn uit den industri-
eelen, economlsóhen en maatschappelijken
ommekeer, en die van dag tot dag grooter
worden, en zien we eens naar hetgeen men
er moet tegenover plaatsen uit naam der
christene beginsels.
Er bestaat bij den werkman een
eisch naar meer gelijkberechtiging; hij
ook wil rechter zijn van zijne verlangens
en van zijn noodwendigheden; hij wil
daarenboven samenwerking van gelijke
met gelijke, overtuigd dat zoo hij niets
kan zonder den werkgever, deze op zijne
beurt ook niets kan zonder den werkne
mer.
Wat kunnen wij daartegen opwerpen na
mens de katholieke princiepen? Niets...
De wijsbegeerte, de godsdienst en de
politiek, aanzien de arbeiders als ont
voogden; op hen alleen valt de verant
woordelijkheid van hun individueel en van
hun familieleven, en ook van hun zalig
heid. Waarom zouden ze onbekwaam zijn
de voorwaarden te beoordeelen van hun
dagloon, van hun werk, van hunne woning
of van hun streven en hun ideaal? De
voordeelen en privilegiën toegekend aan
de hoogere standen en aan de geestelijk
heid waren eene erkenning van de groote
diensten die zij bewezen aan de belangen
van het volk. Het volk had hunne be
scherming noodig, en er gingen met die
privilegiën veel zware plichten gepaard.
Maar als de arbeider het genot nu op-
eischt van eene normale, menschelijke
bedrijvigheid., uit welken reden zou men
hem dit mogen weigeren?
De geschiedenis van de laatste eeuw
heeft bewezen dat velen der Hoogere stan
den de belangen van het volk te slecht
gediend hebben opdat dit geduldig voort
zou blijven zwijgen. Met welk recht ver
klaren sommige partoons dat zij de va
ders zijn en de voorzienigheid van hun
volk? Wie heeft hun die zending gegeven?
Wanneer heeft Christus hun gezegd:
Weidt mijne schapen en mijne lamme
ren
Dat woord werd tot Petrus gesproken,
en wat zegt de Petrus van nu? Leest zijn
Wereldbrieven, en voornamelijk Quadra-
gesimo Anno
De werkman wil samenwerken, handelen
niet als onbeschaamde, verwatene en over
moedige maar als gelijkberechtigde
mensch.
Namens welk princiep kan het hem ge
weigerd worden?
Wellicht uit klassevooroordeel, doch ze
ker niet uit Evangelische geest. Eigenlief
de en vrees voor bedreigde voorrang en
macht, zoeken veelal schijnreden van
RECHTEN. Persoonlijk belang zit zoo
diep in den mensch, om he t er zoo maar
zonder volhardende beoefening van den
Katholieken geest ineens uit te rukken.
Daarbij het valt zoo lastig aan den
mensch, te moeten bekennen dat hij te
weinig heeft gegeven aan zijn mede-
mensch; 't blijft altijd nog het eigenschap
van het klein getal te kunnen bekennen:
IK HEB GEMIST. Het is duidelijk voor
alle verstandige arbeiders dat ze op de
bekwaamheid niet kunnen aanspraak ma
ken om over alle zaken, vooral de techni
sche aangelegenheden, een beslissend oor
deel te vellen; ook dat willen ze niet. Ze
aanvaarden de rechten en de noodzake
lijkheid van 't kapitaal en van de geleerd
heid, waaraan zij in groote mate hun le-
vensbestaan te danken hebben maar ze
verzetten zich tegen absolutisme. Absolu
tisme zonder reoht op onderzoek of be
oordeeling is hetgeen den arbeider doet
gevoelen dat hij als min berechtigde wordt
behandeld.
Het is niet in de technische inrichting
dat verstandige arbeiders hun woord wil
len zeggen; ze weten dat ze daartoe geen
deskundigen zijn maar waar ze hun woord
willen meespreken en terecht, het ls ln
de sociale inrichting, omdat daarin hun
ne menschelijke waardigheid ln 't gedrang
komt; en daar hebben ze ook hunne on
aanvechtbare rechten, die ze van God ge
kregen hebben gelijk ledereen.
Benauwende cijfers.
De toekomst is niet rooskleurig,
maar ook niet hopeloos.
Op het feestmaal te Roeselare, ingericht
ter gelegenheid van het ambtsjubileum
van burgemeester Mahieu, legde de heer
Poullet, minister van Binnenlandsche Za
ken, een politieke verklaring af, die tref
fend was in al hare beknoptheid en zake
lijkheid.
Ik kom, zoo sprak Minister Poullet,
hier geen goedkeuring noch handgeklap
vragen. Ik breng hulde aan de dames van
Roeselare die me als vel- anderen hun
protest stuurden legen de getroffen, maat
regelen, doch zij deden het op zulke uit
zonderlijke beleefde wij-ze, in tegenstelling
met vele andere telegrammen die ik ont
ving, dat gij hun moogt meedeelen dat
hunne klacht op bijzonder welwillende wij
ze zal onderzocht worden. Ik wil hulde
brengen aan de geestelijkheid die niet
heeft geprotesteerd. En ik vraag hen een
gebed te doen voor opbeuring van het
land.
Waarom heeft de regeering de bespro
ken maatregelen getroffen?
De 1400 millioen belastingen opgelegd
door de regeerimg Renkln, de 1400 millioen
opgelegd door de regeering Jaspar in De
cember 1932, waren niet voldoende om
evenwicht te brengen, en daarom waren
nieuwe maatregelen noodig. Velen zijn
niet ingelicht over den nijpenden geldelij-
ken toestand waarin het land verkeert. De
opbrengst van de nieuwe belastingen is
onvoldoende, de reehtstreeksche belastin
gen geven 37 millioen min dan voorzien,
de douane- en accijnsrechten 227 millioen,
de registratierechten 200 millioen, de an
dere posten 47 millioen.
Een totaal tekort daar alleen dus van
500 millioen frank. Ito toestand is slecht
en de crisis duurt voort. De waarde van
den nationalen rijkdom is sedert 1930 ge
daald met 87 milliard frank.
In 1930 waren er 5.300 ondernemingen
die winst maakten, nu zijn er nog 4.000; in
1930 maakten er 1300 geen winst, nu zijn
er 2945 die geen .vinst maken. De dividen
den zijn gezakt met 30 t. h. en de loonen
bi de privaatnijverheid met 25 en 30 en in
sommige gevallen met 35 t. h. Het is dus
begrijpelijk dat de Staat niet hetzelfde
kan blijven doen als drie ja: r geleden. We
Koeten dien toestand overwogen. Niet
koppig zijn om verbeteringen te brengen
aan de genomen maatregelen waar er te
brengen zijn, dat zal de houding zij- der
h-geeiing, niemand mag dan ook koppig
kjn tegenover ons en overdreven ettchen
Keilen.
De toekomst is niet rooskleurig, maar
Kj is ook niet hopeloos. We moeten ln sa
menwerking en verbroedering onzen steun
Vinden en de crisis daardoor trachten te
overwinnen, zooals we de crisis van den
oorlog, de crisis van het herstel, en de cri-
Ks van 1928 hebben overwonnen 1Lang-
'origc, algemeene toejuichingen volgden.
^BBBBBBflBBHBBBBfllSBBBEBaBBBB
Gebruikt Chicorei
Wyppelier-Taffin, 't is de beste.
Donderdag 8 dezer begaven de kinderen
zich naar Oiney om opnieuw bij Z. Ex-
cell. Mgr Heylen, bisschop van Namen,
aan te dringen op toelating tot het bou
wen der kapel welke zij, naar zij bevsti-
gen, op Haar verzoek aan de Verschijning
hebben beloofd.
De bisschop heeft aan Gilberte Volsin
en Gilberte Degeimbre welke hem het ver
zoek mede uit naam hunner maatjes op
nieuw voorhielden toegezegd dat hij op 26
Juni a. s. te Beauraing komt, en zelf het
H. Vormsel zal toedienen onder andere
aan Albert Voisin, en met hen over dit al
les rustig en lang zal spreken.
Sedert de genezing van de kleine Pau-
lette Dereppe (er wordt bevestigd dat de
genezing aanhoudt en alle wonden van
het gebeente toegegroeid zijn onder eeni-
ge nieuwe geneeskundige tusschemkomst)
is, vermoedelijk het treffendste geval, dit
van den genaamde Come Tilmant uit Met-
tet (bisdom Namen).
Sedert December j. 1. kon hij zich niet
meer bewegen, noch vooruit, noch achter
uit, en was tot elk werk onbaxwaam, we
gens verstijving van de wervelkolom. Be
handeling door dokter F. Gouy van Met-
tet, Radiografie opgenomen te Charleroi
in December j.l. Thans Zondagmorgen
j. 1. even ziek als in December naar Beau
raing gevoerd, niet in staat één enkele be
weging te doen, eeft hij na gebed nabij
Meidoorn en grot plots het gebruik van
alle ledematen teruggekregen. Het was bij
het verlaten van de grot dat hij er zich
plots bewust van werd door een ineens
opkomend weldadig gevoel door geheel
zijn lichaam vei klaart hij.
Het spreekt, hoe betrouwbaar boven
staande mededeeling ook is, dat wij dit
alles met het passende voorbehoud mede-
dieelen en er op dit oogenblik slechts in
formatie mede bedoelen.
Dokter Gouy uit Mettet bevestigde dat
wat er ook van zij, er geen spraak kan
zijn van veinzerij, dat de 3er Come Til
mant, 50 jaar oud, werkelijk geen enkele
beweging meer kon maken sedert Decem
ber j. 1., dat de patiënt plotseling is gene
zen, wat in geen geval normaal is, en dat
hij na onderzoek Zondagavond als genees
heer, verklaart dat de heer Come Til
mant volkomen genezen schijnt. Hij kan
van alle gewrichten het normale gebruik
maken, hij kan opnieuw vóór en achter
buigen zoocl- elke ge®- mensch.
Voor dankbetuiging is de h. Come Til
mant Maandag te Beauraing teruggekeerd.
NIEUWE VERSCHIJNINGEN?
Na zijne genezing verklaarde Tilmant
Come de verschijning van O. L. Vrouw
gezien te hebben. De eerste avond dat hij
HEER TILMANT COME
wonderbaar genezen te Beauraing.
DERDE VERSCHIJNING OP
H. SAKRAMENTSDAG
«Notrc Dame de Boring» vraagt eene kapel
De 58-jarige Come Tilmant die Zondag
1.1. te Beauring plots genezen werd van
een kwaal aan de ruggewervels en ver
klaarde op Zondag en Maandag de ver
schijning van O. L. Vrouw gezien te heb
ben ging op H. Sakramentsdag terug tot
aan de grot.
Aan de grot was hij tegenwoordig rond
8 uur in den morgen, alsmede een groep
bedevaarders uit het Kortrijksche. Zij»
(Zie ver-«-■'g 2' blad, 7» kolomj
Doos 4 en 7'/, frank. w
ln »l)e Apotheken.