Voor een schooner Vlaanderen
KATHOLIEK NIEUWS-, NOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD,
VEURNE. - BOETPROCESSIE
ORDIGERS AAN HET WOORD
DE KATHOLIEKE VERTEGENV
De 75° Verjaring der verschijningen van
0. L. Vrouw van Lourdes
Te Loiardes
Zomer M Arthur henderson
sproeten WÊSk
sprutoluII^^ fm:
Belgie en Duitschland
ZONDAG 23 JULI 1933,
WEEKBLAD: 35 CENTIEMEN.
30» JAAR. N'' 30.
"DE POPERINGENAAR"
Uitgever
SANSEN-VANNESTE
POPERINGE
Telefoon N'9. - Postch. N' 15.570.
TARIEF VOOR BERICHTEN
Kleine berichten per regel 1,00 fr.
Kleir.e berichten (minimum) 4.CO fr.
2 fr. toel. v. ber. met adr. t. bur.
Berichten op 1' bl per regel 2.50 fr.
Berichten op 2' bl. per regel 1 75 fr.
Berichten op 3* bl. per regel 1.50 fr.
Rouwber. en Bedank, (min.) 700 fr.
Te herhalen aankondigingen.
prijs op aanvraag.
Annoncen zijn vooraf te betalen
en moeten tegen den Woensdag
avond ingezonden worden. - Kleine
berichten tegen den Vrijdag noen.
ABONNEMENTSPRIJS
VAN NU TOT NIEUWJAAR
'per post)
Belgie 8,3
Frankrijk, Congo 16,1
Engeland, Holland, China
Afrika 17,2
Amerika 26,4
Na de
Economische Wereldconferentie
vereerd met de deelneming van Z. Exc. Mgr. Lamiroy, Bisschop van Brugge, en
van Z. Exc. Mgr. Coppieters, Bisschop van Gent.
Op Zondag 30 Juli, te 3 Ve uur namid- dragen. Velen dragen zware kruisen en
dag, zal de wijdvermaarde Boetprocessie gaan barvoets. De Processie is verrijkt
haar jaarlijkschen omgang doen. De Pro- met aflaten enkel toepasselijk aan de
cessie, eenig in haren aard, dagteekent overledenen.
van 1644. Meer dan 40 groepen verbeelden Alle godvruchtig» personen die begee-
het Oud- en Nieuw Testament, en de ren als boetelingen deel te nemen in deze
deelnemers spelen hun rol gelijk in den Processie, gelieven hun aanvraag te doen
ouden tijd. Bovendien is de Processie sa- bij den Eerw. Heer Bestuurder der Soda-
mengesteld uit vrijwilligers, mannen en liteit, te Veurne. Da laatste H. Mis
vrouwen van gelijk waar die komen, uit wordt gelezen in Sint Nikiaaskerk, te
geest van eerherstel en boetvaardigheid, 11 Va uur.
om een boetekleed aan te doen en iets Bijzondere treinen en trams in alle
lastigs, volgens hun krachten te helpen richtingen.
flBBaoaB&BaBaaassBSQiaBEQBnsBBSBasBssesaBBBn&BBBBSBSBisaBiiMa
Zaterdag en Zondag, 15 en 16 Juli, heb- hoogen kerkvoogd geschaard,
ben te Lourdes vijftig duizend personen Pater Lhande, de beleende Baskische re
de jubileumfeesten bijgewoond bij de 75" denaar, hield een zeer pakkend sermoen,
verjaring der laatste verschijning'. Onder de Belgische kerkvoogden was
Kardinaal Verdier, aartsbisschop van Mgr. Van Cauwenbergh, hulp- en wij-
Parijs en verscheidene aartsbisschoppen, bisschop van Mechelen.
bisschoppen en priesters waren rond den
Het staat dus bepaald vast dat de Eco
nomische Wereldconferentie, op het einde
dezer maand, voor onbepaalden tijd zal
uiteengaan, zonder dat de mirakuleuze
verwachtingen die bij hare bijeenkomst
in het verschiet werden gesteld, ook maar
in het minst werden verwezenlijkt.
I Inzake monetaire en tol-politiek is het
een compleet fiasco geworden. De ver
schillende landen of groepen handhaven
hardnekkig hun wederzijdsch standpunt.
De sub-commissie van economische
aangelegenheden daarentegen is druk be
zig de fragmentarische resultaten die er
inzake internationale handelspolitiek be
reikt werden, in een eindrapport vast te
1 leggen. We hebben in de eerste plaats het
accoord dat door de groote voortbrengst-
landen van tarwe werd onderschreven,
i Verder wanhoopt men niet tusschen dit
en een paar dagen een beperkingsaccoord
tusschen de bijzonderste voortbrengstlan-
den van koffie en rubber te komen.
Dit is alles wat er op twee maanden tijd
bereikt werd. Het staat dus paalvast dat
het onmogelijk is, inzake economische en
monetaire politiek, tusschen de 65 landen
uit al de werelddeelen die te Londen ver
tegenwoordigd waren, een eensgezindheid
te bekomen, al wordt, in schijn tenminste,
de hoop niet opgegeven de besprekingen
te hernemen, zoodra de toestanden in de
Vereenigde Staten het zullen toelaten de
dollar te stabiliseeren.
Het zal geraadzaam zijn daar geen'te
hooge verwachtingen op te bouwen. Naar
alle waarschijnlijkhied is de laatste der
Economische Wereldconferenties gehou
den geworden. Dag aan dag, immers, ma
ken we het mee dat de wereld zich in
groote economische groepen verdeelt.
Amerika wendt zich van Europa af, en
ziet in dat hare belangen in Zuid-Amerika
en Asië gelegen zijn. De eerste onderhan
delingen om tot een pan-Amerikaansche
blok te komen werden reeds te Washing
ton ingezet.
Van Britsche zijde wordt alles in het
werk gesteld om de accoorden van Otta
wa tusschen Engeland en zijn Dominions
nauwer toe te halen. Om van de Econo
mische Wereldconferentie nog te redden
wat er te redden is zal Mac Donald de
pond-sterling-groep economisch nader bij
elkander brengen, al ziet men niet in wat
hij in het werk zal stellen om Canada,
dat meer aan den dollar dan aan het pond
vasthoudt, over te halen.
Dan hebben we in Centraal en Ooste
lijk Europa nog het zoogenaamd agrari
sche blok waarvan Polen, Rumenië, Bul-
garië, Tcheko-Slowakië, Yougo-Slavië,
Estland, Letland, Griekenland en Hon-
garië deel uitmaken. Hun politiek stuurt
aan op het vormen van een Europeesch
blok. De industrieele landen van Europa,
betoogen ze, hebben er allen baat bij de
voorkeur te geven aan onze landbouwpro
ducten omdat daardoor de koopkracht
van 100 millioen menschen vermeerderd
wordt. Als voorbeeld halen ze Polen aan
dat in 1927, toen de prijzen der land
bouwproducten op hun hoogste waren,
voor »13 milliarden aan industrieele aan-
koopen in Westelijk Europa besteedde.
Zoodat ze terecht mogen besluiten dat de
lotsverbetering der landbouwers grooten-
deels aan de nijverheid zal ten goede ko
men.
Ten laatste hebben we dan de groep
landen, die aan den gouden standaard
zijn getrouw gebleven, en, die onlangs een
accoord' hebben gesloten om eensgezind
de gevaren die hun wederzij dsche munten
bedreigen het hoofd te bieden. Maar dit
accoord geldt enkel op monetair gebied
en er wordt betoogd dat het gewis tot een
economische overeenkomst zou moeten
uitgebreid worden. Dit is natuurlijk mo
gelijk, al is het voorzichtig desaangaande
geen illusies te koesteren.
Nochtans, er moet voor België een uit
weg gevonden worden. Immers, meer dan
gelijk welk ander land ter wereld zijn
we op den internationalen handel aange
wezen. We voeren de helft onzer levens
middelen in en het grootste deel der
grondstoffen die onze fabrieken verwer
ken kolen uitgezonderd. Oiize bevolking'
leeft grootendeels niet van den landbouw
maar van de nijverheid. In 1931 bereikte
de Belgische uitvoer 3 van den totalen
internationalen handel en rangschikte
België zich vijfde achter de Vereenigde
Staten, Engeland, Duitschland en Frank
rijk. Een eervolle plaats, voorwaar.
België heeft, weliswaar, de accoorden
van Oslo samen met Denemarken, Zwe
den, Noorwegen en Nederland ondertee
kend en met Nederland en Luxemburg
de accoorden van Ouchy, maar die ac
coorden, iedereen is het eens om het vol
mondig te verklaren, hebben bitter wei
nig aarde aan den dijk gebracht. Verder
is het te voorzien, dat een nauwere toena
dering met de Scandinaafsche landen op
dit oogenblik moeilijk is. Ze hebben zich
bij den pond-sterling-groep aangesloten
en hunne monetaire politiek staat dus
niet vast. De Zweedsche kroon volgt de
Engelsche valuta in al haar peregrinaties
op de borden der wisselmarkten.
Sommigen stellen een verruiming van
de accoorden van Ouchy in het verschiet.
Het is te zeggen dat ze de bijtreding van
Frankrijk verwachten. Koesteren we des-
aangaande geen illusies. Frankrijk met
zijn machtig koloniaal rijk stelt het niet
slecht. Een economisch verbond met Bel
gië en Nederland zegt dan ook niet veel.
Trouwens de vele moeilijkheden die
Frankrijk in den loop der laatste jaren
aan den Belgischen handel in den weg
heeft gelegd schakelen iedere mogelijk
heid tot een verbond uit.
Men denkt er in Frankrijk ook zoo over.
De Parijsche INFORMATION een
toonaangevend finantieel dagblad, schreef
in haar nummer van 8 Juli, dat de Eco
nomische Wereldconferentie te Londen
had afgedaan maar dat de tweede Eco
nomische Conferentie zal trachten de ak
koorden van Ottawa op de Amerikaan-
sche economische politiek aan te passen.
Zware taak, voorwaar! die de Engelschen
meer dan een moeilijkheid en meer dan
een ontgoocheling zal kosten. Maar zoo
is de gang van de wereld. We moeten er
rekening mede houden, en onze afzonde
ring inrichten met de hulp van onze kolo
niale bezittingen, die van Frankrijk een
Keizerrijk maken met oneindige econo
mische mogelijkheden, en, dat, in zijn
structuur, meer eenheid bezit dan het
Engelsch Keizerrijk.
Over België geen gebenedijd woord. We
zullen onze eigen redding moeten bewer
ken. Daarom moeten we ons naar het
Noorden keeren. Een tolunie tusschen
België en Nederland dringt zich in de
eerste plaats op. Verder zijn we groote
afnemers van grondstoffen en levensmid
delen. Duitschland en Frankrijk moeten
ons andere voordeelen in ruil geven, zoo
niet koopen we in andere landen die daar
toe geneigd zijn. Ten laatsten moeten we
uit onze Colonie meer voordeelen trachten
te halen. Is het niet treurig dat slechts
25 der goederen die Congo invoert van
Belgische fabricatie zijn? Daarin is dus
nog veel te verhelpen. De Regeering kan
op dit oogenblik niet vooruitziende genoeg
zijn. Van de houding van onzen interna
tionalen handel want dit is onze groote
bron van inkomsten zal het immers
afhangen of België in orde. en rust zal
leven. H. M.
de voorstellen, noch der mogelijke gevol
gen eener wettelijke tuschènkomst.
Tot nu toe werd de pachtprijs altijd
vastgesteld door een akkoord tusschen
eigenaar en pachter en Zelfs in geval
eener wettelijke tusschenkomst, zal in de
toekomst, de verstandhouding tusschen
eigenaar en pachter.feitelijk den toestand
regelen in de meerderheid der gevallen.
Het is zeker niet gemakkelijk om, volle
dig' juist, een gepasten pachtprijs vast te
stellen en de som waarvoor overeengeko
men wordt, is daarom ook gewoonlijk, aan
zien als een forfaitair bedrag tegen hetwelk
de eigenaar de uitbating' van het verhuurde
goed afstaat aan den pachter met de kans
voor dezen laatste eene meerdere of min
dere winst bij de uitbatig te verzekeren.
Geen rechtgwrarct melis zou echter als
redelijk kunnen aanzien een bedrag waar
bij aan een der verdragsluitende partijen
een aanzienlijk inkofrien verzekerd wordt,
terwijl er voor de andere partij geen de
minste kans gelaten wordt om eenige
winst te verwezenlijken, zelfs niet de ver
goeding voor geleverden arbeid.
Hiermede zullen, hoop ik, veruit de
meerderheid der eigenaars kunnen in
stemmen.
Van mijn kant ben ik overtuigd dat een
groot aantal eigenaars het inzicht niet
hebben een overdreven pachtprijs te be
komen, en indien feitelijk de pachtprijzen
doorgaans te hoog zijn, dan is het omdat
eenerzijds de vraag opgedreven wordt door
de dichtheid der bevolking en anderzijds
omdat de eigenaars nog niet de werkelijk
heid van den toestand in den landbouw
hebben begrepen.
Het is niet voldoende aan te nemen
zooals velen doen, dat er minder winst ge
maakt wordt als vroeger, de waarheid is
dat de landbouwers sedert een paar jaren
met verlies werken. Zwaar verlies voor
1932, zwaar verlies voor 't oogenblik.
De boeren die sedert jaren in het be
drijf zijn, betalen nu met de spaarcenten
van vroeger en de beginnelingen geraken
stilaan dieper in de schuld.
In het algemeen belang is een vermin
dering der pachtprijzen wenschelijk; voor
de bestaansmogelijkheid der boeren is zij
noodzakelijk.
Rond 1926 heb Ik weieens vooruitgezet
dat vijfmaal de pachtwaarde 1914 eene
basis was waarrond een behoorlijke pacht
prijs kon worden vastgesteld. Zeven en
zelfs achtmaal de normale prijs van 1914
was verdedigbaar en betaalbaar in 1928-29.
Nu echter zijn de toestanden zoodanig
dat vijfmaal de pacht van! 1914 niet meer
kan aanzien worden als normaal. Zooals
de hooger aangehaalde indexcijfers be
wijzen waren de inkomsten over 1932 on
geveer aan 5 maal waarde 1914 en indien
de uitgaven ook tot dat peil daalden dan
eerst zou voor de pacht ook die basis kun
nen dienen.
Een ander voorbeeld: indien wij in het
indexcijfer der uitgaven de 21 die de
pachtprijs vertegenwoordigen uitschake
len, dan overtreffen de uitgaven nog de
inkomsten met 14 punten goudwaarde.
Een eigenaar die dus in 13$2 zelf zijne
hofstede zou uitgebaat hebben, zou in de
veronderstelling dat hij vakman is en
meêgewerkt heeft, zooals de boeren doen,
niet enkel geen pacht hebben gekregen,
maar nog van het kapitaal verspeeld
hebben.
Indien zulke slechte uitslagen te wijten
waren aan oorzaken van zeer voorbij-
gaanden aard en dat hij gevolg het slecht
jaar gevolgd of voorafgegaan wordt door
een goed jaar, zou men kunnen aanvoeren
dat de pachtprijs een forfaitaire overeen
komst is, die toelaat het slechte jaar te
verhelpen met de winst van een goed jaar,
maar indien, zooals nu, helt verlies ver
oorzaakt wordt door een buitengewone
inzinking der verkoopprijzen die sedert
1930 maar immer scherper wordt, dan
moet die inzinking ook gevolgd worden
door eene aanpassing der pachtprijzen.
Volgens alle voorhanden zijnde factoren
moet die aanpassing nu gevonden worden
beneden vijfmaal normale pachtprijs 1914.
Bij gelegenheid zal ik wel aantoonen
waarom ik geen heil verwacht van een
wettelijke algemeene regeling der pacht
prijzen (maximaprijzen) maar des te
meer blijf ik overtuigd dat de eigenaars
niet zullen wachten tot dat hunne pach
ters geheel ten onder zijn om de noodza
kelijke aanpassing te doen.
Meer dan ooit en om veel redens is eene
goede en vriendelijke verstandhouding
tusschen eigenaars en pachters onont
beerlijk. Ik ben er wel van bewust hier
een netelig onderwerp te behandelen, maar
ik acht mij in geweten verplicht te wijzen
op den ernst van den toestand. Zelfs som
mige boeren zien nog de werkelijkheid
niet in en gaan verbintenissen aan die zij
kort daarop niet kunnen volbrengen.
Volksvertegenwoordiger.
R. DE SMEDT,
IBBBBBBBBBBBBBBBBBBHBBBBflBBB
WIE WINT HET MILLIOEN
Wie, in de laatste jaren, niet van dicht
bij en aandachtig de snelle inzinking van
den verkoopprijs der landbouwprodukten
heeft gevolgd, Kan zich onmogelijk juist
voorstellen in welken lastigen en onhoud-
baren toestand de landbouwers zich thans
bevinden.
De meeste landbouwvoortbrengselen ko
men door bemiddeling van tusschenperso-
nen en dikwijls nog na bewerking in de
handen van de verbruikers terecht en zoo
komt het dat deze laatste doorgaans niet
weten wat er feitelijk, van hetgene zij als
inkoopprijs betalen, naar den voortbren
ger gaat.
Volgens de regelmatig verschijnende in
dexcijfers zou de levensduurte nu, in goud-
waarde berekend, ongeveer gelijk staan
met deze van 1914. Het gemiddeld cijfer
over de twaalf maanden van 1932 be
draagt 720 of in goudwaarde 103.
In dit algemeen indexcijfer van de kost
prijzen zijn ook de landbouwvoortbreng
selen begrepen, maar de verkooprijs dezer
produkten, afzonderlijk berekend, is aan
zienlijk lager dan van de andere artikelen
die in aanmerking komen voor het index
cijfer. Een afzonderlijke berekening voor
de landbouwprodukten, met veel zorg door
bevoegde deskundigen opgemaakt, geeft
voor 1932, de volgende cijfers:
Mgr. Tessens, vicaris-generaal van Me
chelen, dragend het Allerheiligste, bleef
voor eiken zieke staan, terwijl de gebeden
van den Eerw. Heer Swalus, door talrijke
luidsprekers verruimt, ten hemel stegen
en de duizendkoppige menigte zoowel als
de zieken en de gebrekkigen, de aanroe
pingen van den zielenherder beantwoord
de met de smeekbede Onze Lieve Vrouw
van Lourdes, genees onze duurbare zie
ken 1
De 75" verjaring der verschijningen van
O. L. Vr. in de grot van Massabielle aan
de kleine Bernadette Soubirous, werd
Zondag te Etterbeek op grootsche en
diep-roerende wijze herdacht.
Verscheidene honderden zieken en ge
brekkigen, waren in eindelooze rijen ge
plaatst langs de Cazernelaan, terwijl de
groote zieken op draagberries uitgestrekt,
in de schaduw der muren van het Jour-
dan-Godshuis lagen.
Januari 72 79 77 116
Februari 70 76 74 116
Maart 72 73 73 117
April 74 70 71 113
Mei 73 75 74 110
Juni 64 76 72 110
Juli 58 77 71 111
Augustus 52 76 68 108
September 52 86 75 108
October 65 89 78 108
November 54 92 80 105
December 55 89 78 108
Over 't jaar '32'
gemiddeld 63 80 74 111
Wij zien dus dat de gemiddelde ver
koopprijs, van al de produkten op de hoe
ve voortgebracht voor het jaar 1932, ge
vallen is 74 van den vooroorlogschen
prijs terwijl de voortbrengstkosten 111
bedragen.
Er is dus eene onevenwichtigheid tus
schen de uitgaven en de ontvangeden van
37 punten goudwaarde.
Dit komt hierop neer dat de verbruiker
in 1932 evenveel landbouwprodukten kon
koopen met 74 goudfrank dan met 100 fr.
in 1914, terwijl de boer 111 fr. moest uitge
ven in plaats van 100 fr. De allerlaagste
verkoopprijzen betreffen de aardappels, de
suikerijen en het vlas, zoodat de boeren
van Midden- en Zuid-Vlaanderen, die
deze gewassen verbouwen, nog meer dan
andere getroffen zijn.
Het is voor iedereen duidelijk dat in
zulke omstandigheden de boeren met ge
voelig verlies werken en het niet onbe
paald kunnen uithouden.
Zooals in 's lands begrooting evenwicht
volstrekt vereischt is, zoo ook moeten de
ontvangsten en de uitgaven in den land
bouw terug een evenwicht vinden. Als be
schikbare middelen kunnen daarvoor in
aanmerking komen: verbetering van de
verkoopprijzen en vermindering van de
voortbrengstkosten
Om de verkoopprijs eenigermate op te
houden, wierden reeds enkele maatregelen
getroffen, waarover bij een eerste gelegen
heid enkele beschouwingen zuilen te pas
komen.
Aangezien tot nu toe de uitgaven de da
lende lijn van de ontvangsten niet hebben
gevolgd, moeten er langs dien kant ern
stige pogingen worden aangewend.
Om duidelijk aan te toonen welke uit
gaven voor vermindering in aanmerking
komen, geven wij hier het indexcijfer der
uitgaven afzonderlijk, erbij voegende voor
hoeveel per honderd elke uitgave tus-
schenkomt in het totaal bedrag derzelve.
Maand October 1932.
Gij herdenkt hier vandaag de Groe-
Dinge-zege: ALS KATHOLIEK: uit dank
baarheid jegens God, die in die tijden
de overweldiging van Vlaanderen niet
beeft toegelaten en daardoor belet heeft,
dat ons graafschap zou medebeleefd heb
ben, al de wederwaardigheden, in de Fran-
sche geschiedenis geboekt en waarvan de
Provencalers, de Normandiërs en ook onze
broeders van Fransch Vlaanderen thans
de gevolgen dragen en de levendige ge
tuigen zijn.
Uit dankbaarheid jegens God, die ons
bevrijd heeft voor eene nederlaag, welke
ging voor immer stopzetten: de eigen
kuituur van het Vlaamsche wezen met
al de gaafheid, de gemoeds- en geestes-
rijkheid eraan eigen; eene nederlaag,
waardoor THANS ook de scharen jongelin
gen en jonge meisjes zouden ontbreken,
geroepen om den nevel van onverschillig
heid en ongeloof, van zedelijke bedwel
ming en verkankering door te breken en
te verteren door de zon van hun vurig
heid, den glans van hun voorbeeld en
de macht van hun jeugdige veroverings
zucht!
Als Katholiek, zijt gij hier vereenigd in
feest uit fierheid om die kloeke, stoere
kerels die streden voor outer en haard
die, overtuigd dat het bloed, door hen
als overwinnaars of als verslagenen ver
goten, de toekomst van de Kerk, van het
huis en het Kruis in "Vlaanderen ging
bezegelen;
Fier zijt gij terecht om de katholieke
daad, de diep-katholieke actie in 1302
door uwe voorouders gesteld.
Onder de inspraak van deze beteeke-
nis voelt gij U fier tot het nageslacht te
hooren van het edel vroomvoelend ras, dat
den naam Vlaming draagt.
Breng ik uwe gedachten meer achter
uit, dan ziet U die voorouders gesproten
uit den Frankischen tak, die boven de
doopvont te Reims, in 496, de boeien ver
brak van het heidendom in wiens dienst
het tot dan toe offerde, om voor altijd
het geloof en het Kristi-kruis te omhel
zen en aan zijn nageslacht de trouwheid
aan Kerk en godsdienst als een duurbaar
erfpand mede te geven; om het Vlaamsch-
zijn met het katholiek-zijn onwrikbaar
te vereenigen.
Hoort gij die bekeerde Vlamingen in
de achtste eeuw niet roepen om bescher
ming tegen, en verlossing van de woede
der Noormannen?
Ziet U ze niet medetijgen ter kruis
vaart?
Zijt U ook geen getuige ervan dat in
de Groeningevlakte, de vernieuwing van
de beloften van het Doopsel te Reims met
Vlaamsch bloed geteekend werd?
Staat Vlaanderen niet overzaaid met
heerlijke monumenten uit de Middel
eeuwen, zoo sprekend van godsdienstzin,
zonder te gewagen van die prachtige
gothische kerken en kathedralen, boven
wier spits het kruis prijkt als een eeuwige
belijdenis dat Vlaanderen aflegt van zijn
[.geloof en zijn gehechtheid aan de Kerk,
waarvan elk huis Gods als een symbool
in miniatuur schijnt?
Voelt ge het hart niet van fierheid
zwellen, bij het gedacht aan beroemdhe
den uit de volgende eeuwen, meesterwer
ken van zuiver christelijke kunst, waar
onder de naam van een Vlaming mag
prijken?
Is Vlaming-zijn niet te vereenzelvigen
biet katholiek en kerkelijk zijn bij het
denken aan de gruweldaden uit de tijden
van de beeldstormerij en de vervolging
tijdens de ketterijen van Luther en Cal-
vijn; aan den Franschen inval in Vlaan
deren, na de Fransche omwenteling van
1789, wanneer ons Vlaamsche voorouders,
uit het geslacht der gemeentemannen van
1302 gesproten, in de Vlaamsche kata-
comben, de schuren, de bergplaatsen,
de verdoken hoekjes onzer bosschen,
hun godsdienstig gemoed konden bevre
digen, troosten, zalven en versterken?
Was het niet grootelijks wegens hun
gehechtheid aan het katholiek geloof en
de H. Kerk dat ook het Vlaamsche volk
een langer samengaan met Holland in
1830 voor onmogelijk deed achten?
Hebben uwe eigen grootouders in 1884
den manslag op de ziel van het kind door
de vrijmetselarij beraamd, niet heerlijk
gewroken?
Is later nog het katholieke Vlaanderen
biet aan de zijde gebleven van zijne
geestelijke overheid in den strijd door
ftus X geveerd tegen het modernisme
cf de wereldsche opvatting van de Kerk?
Hebt gij zelf niet met opgetogen ge- 1
moed hooren spreken van den Wseeld-
hn"i vaa dien zelfden Paus, v^dcor
BE BIDDENDE MENIGTE.
DE ZEGENING VAN HET II. SACRAMENT.
verdwijnen spoedig/ .^fj| f§:fjPlfS^|
ln alle Apotheken. A
Pacht
Loonen
Meststoffen
Veevoeders
Planten - zaden
Materiaal
Belastingen
Alg. Onkosten
Chicorei Wyppelier-Taffin.
Belgische fabriek van
MBBEBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB
TREKKING
DER VERWOESTE GEWESTEN
4 P. C. 1921
De Hitlerregeering weigert de
Markenkonventie na te leven.
Stopzetting van de betalingen
aan Belgie.
Zaterdag morgen heeft in de Nationale
Bank te Brussel de 101" trekking plaats
gehad van de leening der Verwoeste Ge
westen 5 pet. 1921.
Het lot van een milioen werd gewon
nen door Nr 11 van reeks 047.426.
De andere nummers van deze reeks zijn
betaalbaar met 250 fr.
IHBBBBBBBBBBBBBEBBBBBSBBSBBB
PROTEST DER BELGISCHE
REGEERING
In den Ministerraad
Vrijdag 14 Juli, in den morgen heeft de
Duitsche regeering het Belgisch goeverne-
ment laten weten dat zij weigert nog ver
der de Markenkonventie na te leven en
alle betalingen in uitvoering dezer over
eenkomst stop zet.
Men weet wat zulks voor Belgie betee-
kent: de Markenkonventie werd onder
teekend in Den Haag, als bijvoegsel van
het Youngplan tot regeling der Duitsche
herstelbetalingen. Duitschland moest ons
uit dien hoofde ongeveer 18 miljoen mark
per maand betalen. Sedert dan heeft
Duitschland, en tot de maand Mei laatst,
zijne maandelijksche stortingen verricht.
De Hitlerregeering heeft nu op 9 Mei
laatst eene wet afgekondigd op het mora
torium der Duitsche schulden. Algemeen
werd verstaan dat dit moratorium de ge
wone Duitsche schulden betrof, en geens
zins de oorlogsherstelbetalingen in uitvoe
ring' van de traktaten. Hitier heeft nu
beslist dat ook deze betalingen onder het
moratorium vallen, en zoo heeft hij nu
de betalingen aan Belgie, betreffende de
Markenovereenkomst, stop gezet.
De leden der Belgische regeering hebben
daarover Vrijdag avond beraadslaagd. In
de officieele mededeeling aan de Pers
wordt gezegd:
<i De minister van buitenlandsche za
ken bracht den raad op de hoogte van het
feit dat de Duitsche regeering heden liet
weten dat zij zich verplicht ziet de over
schrijvingen stop te zetten van de stor
tingen welke aan Belgie verschuldigd
zijn, in uitvoering van de marken-over-
De Heer Henderson, Voorzitter der Ont
wapeningsconferentie, bezocht thans ai
de Europeesche landen die vertegenwoor
digers naar die vergadering zonden. Hij
hoopt persoonlijk de vrede-zaak zoo goed
te kunnen verdedigen. Hier ziet men
hem te Parijs op bezoek bij den Heer
Paul Boncour.
■BBB3SBBBBBBBBBBBBBBSB9BBBBB
eenkomst, en dat overschrijvingen zullen
geschieden op de kredietrekening van de
Belgische regeering bij de konventie-kas
welke ingesteld werd bij de wet van 9 Mei
1933, tot vaststelling van het moratorium
der overschrijvingen.
De Belgische regeering teekende on
middellijk protest aan en zal aandringen
voor de stipte naleving van de marken
overeenkomst.
Het is natuurlijk te voorzien dat dit
protest geen het minste uitwerksel zal
hebben.
Deze Duitsche woordbreuk de hoe
veelste? brengt ons begrootingseven-
wicht weer leelijk in gevaar. Er zullen dus
in eigen land weer zoovele miljoenen per
jaar moeten gevonden worden, om het
tekort van de Duitsche woordbreuk aan
te vullen.
We moeten hebben een dwarsdoor
(Zie vervolg onderaan 3' en 4- kol.)