IEPER's SCHOONSTE DAG
De Economische Revolutie
in DUITSCHLAND
VLAGGEFEEST DER EOERENGILDF. TE STADEN.
TWEE GENEZINGEN
TE KOEKELARE
BBraBonesssvaeaasran ;IHS»whhb
commentaar; met een gedachte zijn al
len bezig: bidden!
Indien er van ontgoocheling sprake is
geweest, dan kunnen wij ons voorstellen
dat een zeker soort publiek, waarvan wij
er, God zij dank, maar weinig van ge
zien hebben, teleurgesteld was. Dat er
zekeren waren, die Beauraing als een
soort nieuwe vermakelijkheid beschou
wen, is buiten allen twijfel. Dat was al
te zien aan de kleeding van een paar
dames, voor zooyer er nog van kleeding
en van dames te spreken is. De massa,
evenwel, die naar Beauraing getogen is,
ging uit ware devotie; uit de Vlaande
ren uit nieuwsgierigheid maakt men geen
reizen zooals bedevaarders die er hun
nachtrust aan opofferden. De houding
van het volk bij het passeeren der grot
was voorbeeldig en roerend. Uren en uren
lang is daar die onafgebroken stoet van
geloovigen voorbijgetrokken, zingend en
biddend, zonder ophouden, duizenden en
duizenden, en eenmaal voorbij de grot en
terug op den grooten weg, sloten de
meesten zich dan nog eens aan, bij den
nieuwen stoet, om nog eenmaal voorbij
dit oord te kunnen trekken, en er hun
gebed, met de daarliggende zieken te ver
eenigen.
Ontgoocheling voor hen, die een mi
rakel verwachtten? De eenige mirakels
die verwacht werden, waren hoogstens
een paar genezingen tengevolge der groo-
te devotie en het massagebed. Wij hebben
bij de bedevaarders geen ontgoocheling
kunnen vaststellen. Het volk is gekomen
uit ware devotie. De menschen hebben
als het ware gewacht op een gelegenheid,
om in massa op te komen naar Beauraing,
en de H. Maagd te komen eeren.
De woorden van een Tilmant zijn een
stoot daartoe geweest. Een algemeene da
tum was vastgesteld, en het katholieke
volk heeft zich aaneengesloten, en het is
zijn bedevaartweg gegaan naar Beau
raing.
Het is waarlijk de groote dag van Beau
raing geweest. Een groote dag van diep
geloof en caritas, een dag die zeker geen
genoegen zal hebben gedaan aan men
schen, die beweren, dat godsdienst maar
privaatzaak voor hen is.
Trouwens, de geweldige massa geloo
vigen, die van overal naar Beauraing ge
stroomd is, weet wat het sprookje van
Ontgoochelingte beduiden heeft, en
zal het in zijn verhalen aan familieleden
en bekenden, gauw genoeg uit de wereld
hebben geholpen.
Anderen nog hadden misschien iets
vreeselijks als geheim verwacht, bijzon
derlijk omdat Tilmant Cöme tijdens een
vroegere verschijning had gezegd Al
les! Tot mijn laatsten druppel bloed
Maar deze woorden hadden geen enkel
verband met het geheim en waren en
kel en alleen de woorden van zijn ant
woord op een persoonlijke vraag.
TILMANT COME HOOPT
DE VERSCHIJNING NOG TE ZIEN
Gezien de verschijning aan Tilmant Cö
me nog geen vaarwel heeft gezegd hoopt
hij dat deze zich later nog aan hem zal
voordoen.
Een hijzonder feit is nog dat Tilmant
Cöme, die weinig taalkjannis bezit en
slecht kan schrijven, de woorden die hem
werden voorgezet tijdens zijn vizioen,
juist heeft kunnen spellen, zonder een
enkele fout tegen de Fransche taal, waar
in de woorden werden voorgehouden.
In afwachting is het alleen aan de
Kerk te oordeelen naar de waarheid der
verschijningen. Ondertusschen maken
zich wetenschap en kritiek enkel belache
lijk. Door velen zou alleen misschien een
mirakel gelden als wanneer een doode
uit zijn graf op zou staan, zooals Lazarus,
maar dan nog zouden zij toestanden van
cataleptischen aard boven halen.
DE GETROFFEN MAATREGELEN
Dat er bijzondere maatregelen moes
ten getroffen worden, om in Beauraing
de orde te handhaven, spreekt vanzelf.
Pessimisten vreesden de grootste onge
lukken. Er Is niets gebeurd. Buiten een
paar gevallen van menschen, die door de
groote hitte ongesteld werden, wordt er
niets vermeld van ongelukken, die zich
zouden hebben voorgedaan.
Het dient hier gezegd, dat de orde
dienst onberispelijk was. De treinen
kwamen met de noodige tusschenruimte
regelmatig binnen. Twintig oversten en
onderoversten waakten kalm en stipt op
den goeden gang van het treinverkeer.
Een 100-tal bedienden staan In de statie
van Beauraing, en zorgen ervoor dat de
bedevaarders in dichte drommen regel
matig uit de statie gaan, in de beste
orde. Al de bedevaarders onderwerpen
zich gewillig aan het consigne. En een
eindelooze stoet van Walen en Vlamingen,
en ontelbare vreemdelingen, stapt devoot
en biddend voorbij, den doornboom, waar
O. L. Vr. verscheen. Allen ontblooten eer
biedig het hoofd, spijts de brandende zon,
en in den stoet kan men op plaatjes de
namen lezen van de meest verwijderde
gemeenten uit Vlaanderen, zoowel als uit
de meest afgelegen gemeenten uit de Ar
dennen. De laatste trein kwam te Beau
raing binnen om 5 ure, doch rond dien
tijd, waren reeds duizenden bedevaarders,
die van de vroege morgenuren, of reeds
van den dag te voren, ln Beauraing wa
ren, vertrokken.
De rijkswacht heeft voortreffelijken
dienst gedaan. 120 Gendarmen waren op
geroepen voor deze gelegenheid, en dank
zij hun tactisch optreden en vooral de
groote discipline, die heerschte onder de
bedevaarders, verliep alles uitstekend.
De plaats, om de autos te gareeren, was
goed gekozen, en dicht bij de statie gele
gen, op een 400 tot 500 meter van de grot.
De groote weide stond vol met honderden
en honderden autos. Wat er van dit gras
land zal overgebleven zijn, is waarschijn
lijk een stuk omgewoelde grond, zoodat
de gareerprijs wel als een welverdiende
schadevergoeding kan beschouwd worden.
EEN INCIDENT
Onder de menigte had zich een officier
met zijn dame en een andere vrouw ge
mengd. De officier had steeds een spot
lach op de lippen en beide vrouwen waren
op ergerlijke wijze gekleed. Bij het volk
ging licht protest op en door de gendar
men werd proces opgemaakt tegen beide
dames om hunne onzedelijke kleedij.
Dat zijn de echte feiten, in tegenstel
ling met zekere anti-godsdienstige bladen,
die dagen meldden dat een koster en zijne
vrouw de licht gekleede vrouwen hadden
aangevallen.
DE GENEZINGEN OP 5 OOGST
Zaterdagavond reeds werden te Beau
raing 9 gevallen van genezingen aange
haald, genezingen voorgevallen rond de
grot of den meidoorn. Vijf ervan werden
na een eerste onderzoek als treffend be
schouwd.
Onder die negen begunstigden waren
niet min dan acht Vlamingen.
Ook in het naar huis gaan van vele
zieke bedevaarders hebben zich genezin
gen voorgedaan maar tot nog toe blijft
het geraadzaam maar de feiten aan te
halen die als bepaald treffend werden
beschouwd of die maar moeilijk in twij
fel nog kunnen getrokken worden.
Onder de verscheidene genezingen zijn
deze van E. Z. Vincentia van 't hospitaal
van Meulebeke, van Malvina Plysson uit
Koekelare, van Elisabeth Depoorter ook
van Koekelare en van Edouard Van Halt,
van Beveren-Waas de merkwaardigste.
Hier geven wij daarover daarover ver
der relaas.
DE MERKWAARDIGE GENEZING VAN
ZUSTER VINCENTIA
VAN 'T HOSPITAAL VAN MEULEBEKE
Aan het hospitaal te Meulebeke was
de Eerw. Zuster Vincentia, geboren Ju
liette Dopreytere, te Harelbeke den 8 De
cember 1908, geprofest den 15 Mei 1933
gehecht.
Vrijdag 4 Oogst had men gedacht
de Zuster te berechten, maar zij wilde
naar Beauraing; zij had meer dan twee
tassen bloed gespuwd en lag op 41 graden
koorts door vliegende tering. Samen met
een zieke uit het hospitaal welke aan pott-
ziekte lijdt, werd de Zuster per auto ver-
yoerd en Zaterdag morgen vroeg was zij
te Beauraing. Zij werd voor de grot ge
bracht nabij den Meidoorn. Een ligstoel
werd haar bezorgd dank aan Dr Mais-
triaux en zij mocht er blijven bij de grot.
De Zuster had buitengewoon betrouwen
op God en O. L. Vr., zegde dat zij wel wil
sterven als 't moet, maar liefst genezen,
daar zij nog zoo jong is; zij bad den ro
zenkrans. Aan hst tweede tientje zweette
zij hevig en voelde een snak in den linker
schouder. Zij verloor driemaal het be
wustzijn, slaakte luide kreten, haar oogen
puilden uit, zij sprong boven op haar ze
tel, voelde geen de minste pijn meer en
riep «Ik ben genezen! Dit tijdens het
vizioen van Tilmant Cöme.
Vijf dokters waaronder Maistriaux on
derzochten haar twee maal, vonden geen
enkel spoor meer van ziekte en konden
niet zeggen dat het de linker schouder
was die vroeger aangetast was. De gene-
zene dronk twee tassen melk en at twee
dikke boterhammen; zij had geen koorts
meer. Dr Maistriaux verklaarde haar ge
nezen, maar vroeg bewijzen harer ziekte.
Er was geen geneeskundig getuigschrift
voorhanden, maar Dr Bouckaert, uit
Kortrijk, heeft haar vóór 8 dagen gera-
diografeerd; deze zal dus moeten het be
wijs leveren.
De genezen zuster is klein van gestalte,
heeft thans gezonde kleuren, levendige
oogen. Zij loopt rond en lacht als vroe
ger. Weer staan we hier voor eene gene
zing die opgang baart. De geestelijke over
heid dient nader te onderzoeken.
Deze genezing heeft groote vreugde in
het klooster van Meulebeke verwekt en
er een overtalrijk bezoek uitgelokt.
HET GEVAL EDOUARD VAN HALT
Edouard van Halt, van Beveren-Waas,
is thans 21 jaar oud. Op 14-jarigen leef
tijd kreeg hij de vallende ziekte. Zij werd
erger en erger. Verleden maand lag hij
4 dagen buiten kennis. Hij ging naar
Beauraing, vergezeld van zijn dokter. De
reis vermoeide hem zoozeer, dat hij in
stervensgevaar kwam. Op het oogenblik
der verschijning van Tilmant wilde men
hem inspuitingen geven. Toen vroeg
Edouard Van Halt om te mogen opstaan.
Hij voelde zich genezen.
Om IEP ER te verstaan en haar glorie
rijken DAG moet gij die heerlijke
stad gekend hebben vóór den oorlog; ook
moet gij getreurd hebben binst den
kriegom hare vergane schoonheid en
geteisterde grootheid; eindelijk moet gij
Zondag laatst medegejuicht hebben haar
Gloria in excelsisin de heropgebouw
de kathedraal.
Ik zie leper in vredestijd, met de ves
tingen, de versterkte wallen, de wateren
met de langhalzige zwanen als sierlijke
koninginnen drijvende langs de waterle
liën, en in den zomeravond hoor ik een la
ten jachthoorn, een middeneeuwsch luid
spreker zijn lied uitgalmen. Hij roept
niet: «Té wapen!». Geen nood. De
stad mag rustig inslapen, 't is eerder een
langoureus liefdelied over 't Minneplein.
De oude steê heeft veel vijanden en
veel oorlogen overleefd.
Als een vredetempel hoog boven 't West-
land prijkt de statige kathedraal met den
slanken toren, ernevens, in 't centrum der
stad, zwaarder dan een oud feodaal slot,
een civiele burcht, die vreemde overheer-
sching nooit wilde dulden, de Halle met
haar Belfort. Halle, stad op haar eigen,
Kathedraal, stad boven de steê.
Het was te schoon, het breekspel kwam.
Op die praalgebouwen kwamen Kastars
terecht, grooter dan de steen in de cata-
pulte die, rondreed ln den jubelstoet van
Zondag avond.
Het oorlogsmonster kon over onnutte
bolwerken en kasematten, ln enkele da
gen, het werk neerhalen van twintig
eeuwen beschaving, en binst vier Jaren
een triestige expositie houden van ver
woesting.
Personen uit onze gewesten waren te
genwoordig bij de genezingen der Zuster
uit Meulebeke, van deze van Malvina
Plysson en van Edouard Van Haff
DE SPRAAK TERUGGEKREGEN
Zondag 6 Augustus is een speciale trein
vertrokken uit Zulte te 8.20 u. 's morgens.
Met deze bedevaart was de 33-jarige Gen-
til Deuttelleur, wonende Waregemsche
Steenweg, te Zulte, die drie jaar geleden
de spraak verloor. Op de terugreis van
Beauraing, omtrent Dinant, 6 ure Zon
dagavond, heeft hij de spraak teruggekre
gen.
Tijding werd gestuurd aan de ouders,
gansch Zulte was te been wanneer de
trein Zondagavond te 23.30 u. binnenliep.
Een dankbedevaart werd heden Zondag
ingericht.
Een meisje van 22 jaar oud, dat
sedert 10 jaar moeizaam voortging op
krukken, is plotseling, en uit eigen bewe
ging opgestaan, de krukken van zich af
werpend. Zij kon gaan. Zij heeft zich
door de geneesheeren aan de grot laten
onderzoeken.
Donderdag 3 Augustus genas te
Beauraing; Madame Piedbceuf, 35 jaar
oud, rue Roture (volkskwartier Outre
Meuse), Luik. Sedert drie jaar niet meer
in staat te gaan. Onwel geworden tijdens
gebed vóór den Boom der Verschijningen,
werd ln een naburig café binnengedragen.
Plots rechtstaande, is beginnen te loopen.
Al deze gevallen moeten nu natuurlijk
zorgvuldig onderzocht worden.
NOG EENE SCHOONE GENEZING
Het Christen Werkersverbond van Tor
hout had op Donderdag 3 dezer eene be
devaart Ingericht naar Beauraing. Er was
een speciale trein met 400 leden en 10
zieken, onder leiding van E. H. Wyseur,
onderpastoor. Ook Senator Becelaere en
dokter Leuridan maakten deel uit van de
vrome groep.
Tusschen de bedevaarders bevond zich
de 4-jarige Julia Delaere, met hare moe
der, eehtgenoote van Isidoor Delaere, een
arbeider, vader van verschillende kinde
ren, woonachtig op de wijk Engelsch Hof.
Het kind, dat geboren was met stompe
voetjes (paardenvoetjes)heeft nooit kun
nen gaan. Sedert 3 jaar lagen de voetjes
in ijzer. Het werd steeds gevoerd in een
wagentje.
Op de terugreis, tusschen Dinant en
Namen, werd het kind ongedurig en las
tig. Op zeker oogenblik zeide het; Moe
der, doe het Ijzer af. Ik kan gaan».
Moeder Delaere wilde haar dochtertje
niet gelooven. Dit hield echter aan, en de
moeder gaf ten laatste gehoor aan haar
verzoek. En de kleine Julia kon inderdaad
loopen en springen.
In de statie te Namen had eene groote
dankbetooging plaats, waarbij het kind
vrij over en weer liep.
Dokter Leuridan, die de kleine Delaere
steeds verzorgde, vond het geval zeer be
langwekkend.
Men zal de zaak ernstig onderzoeken,
en nagaan of de genezing blijft duren.
Bij dezelfde bedevaart bevond zich
ook de 25-jarige Andrea Van Aerens, se
dert 8 jaar lijdend aan eene zenuwziekte.
Bij de grot te Beauraing beefde zij ge
weldig. In den trein, op de thuisreis, nam
het beven geleidelijk af, en ten laatste
kon Andrea Van Aerens opstaan, en stel
de de dokter eene merkelijke verbetering
in haren toestand vast.
NOG VERSCHIJNINGEN
EN NATUURVERSCHIJNSELEN
Door verscheidene personen tegenwoor
dig te Beauraing Zondag 1.1. wordt be
weerd een verschijning gezien te hebben.
Deze zou zich eerst vertoond hebben ln
den bewegenden meidoorn onder vorm
van een schimmige menschelijke gedaan
te, vervolgens onder den vorm aangeduid
door de kinderen en Tilmant Cóme en
ten derde als een groot beeld, zittend met
het kindje Jesus in de armen, boven den
boom.
Die verschijning zou een uur lang aan
gehouden hebben.
Andere personen verklaren den Zon
dag morgen, rond 9 uur, gekleurde krin
gen of schuinsche vlammen gezien te heb
ben rond de zon. Zulks duurde een drie
tal minuten.
Deze personen blijven rotsvast bij hun
ne beweringen.
20 AUTOS UIT SPANJE TE BEAURAING
Zaterdag 5 Oogst waren 20 autocars
uit Spanje aangekomen met bedevaar
ders. Ook uit Breda, in Holland, waren
een 30-tal autocars aangekomen.
NOG EEN GENEZING
Mevrouw Bertha Clays-Embrechts, van
Beerse bij Turnhout, leed sedert 1922 aan
leverziekte. Sedert doorstond zij een heel
kundige bewerking. Een breede wonde
werd gemaakt, waardoor een bestendige
galhitloop onstonid. Op 21 Juni ontving
zij het H. Oliesel. Door een familielid
werd een takje van den boom der ver
schijning meegebracht en op de loopende
wonde gelegd. De galuitloop hield op en
de wonde groeide toe.
Verleden Donderdag deed zij een dank
bedevaart naar Beauraing.
Door het Bureau des Constatations
te Lour des zal zij hare genezing doen
vaststellen, met de vroegere doktersattes
ten ter hand.
We vernamen door getuigen en door de
bladen de genezingen van de Juffers Mal
vina Plysson en Elizabeth Depoorter van
Koekelare en Maandag namiddag trok
ken we daar eens naartoe.
Koekelare ligt tusschen Diksmulde en
Torhout, in de houtstreek Het is eene
groote gemeente, sierlijk gebouwd,
nauwe straten, en een groote schoone
kerk.
Koekelare werd in de laatste paar Ja-
De flinke groep der Viaamsche Katholieke Boerenjeugd van Staden die te dezer
gelegenheid samen kwam. In 't midden E. II. Coïpaert, uit Leuven.
