Gij steunt uw tegenstrevers
HITLER, de nieuwe Messias
NAAR OMHOOG
gesprongen handen
SPUROL
KATHOLIEK NIEUWS-, NOTARIEEL- EN
TWEE NIEUWE HEILIGEN
H. Bcrnadette en H. Jeanne, bidt
voor ons. A-
POLITIEKE KRONIEK
ZENDT UW ADRES
NU OF NOOIT
ABONNEER KATHOLIEK!
Abonnementsprijs
1934
Mi
Voor de Missionarissen
en Missiezusters uit het Popermgsche
De Begrooting van het Onderwijs voor de Kamer
De Liberalen verklaren alle toelagen
aan de Katholieke scholen te weigeren waar
zij dit kunnen.
De Vlaamsche Academie huldigt Conscience
Vlaanderen 1933 en zijn eersten Schrijver
ZONDAG 10 DECEMBER 1333.
m WEEKBLAD: 35 CENTIEMEN.
30° JAAR. N' 50,
DE POPERINGENAAR
Uitgever:
SANSEN-VANNESTE
POPERINGE
Telefoon Nr 9. - Postch. N' 15.570
ABONNEMENTSPRIJS
VOOR 1 JAAR (per post)
Binnenland 18,00 fr.
Belgisch Congo 35,— fr.
Frankrijk 35,fr.
Alle andere landen 55,fr.
TARIEF YOOB BERICHTEN:
Kleine berichten per regel 1,00 fr.
Kleine berichten (minimum) 4,00 fr.
2 fr. toel. v. ber. met adr. t. bur.
Berichten op 1* bl. per regel 2,50 fr.
Berichten op 2* bl. per regel 1,75 fr.
Berichten op 3' tol. per regel 1,50 fr.
Rouwber. en Bedank, (min.) 7,00 fr.
Te herhalen aankondigingen:
prijs op aanraag.
Annoncen zijn vooraf te betalen
en moeten tegen den Woensdag
avond ingezonden worden. - Kleine
berichten tegen den Vrijdag noen.
<er r»i x&asrw!*;
Heel zeker. En ik zou schaamrood worden moest ik in uwe
plaats zijn. Kent gij een Liberaal die iederen dag een katholiek dag
blad aan huis krijgt Die vindt ge nietZe zijn er veel te fier voor,
en ze hebben gelijk.
Kent gij een Socialist die eiken dag zijn geld en zijn sympathie
geeft aan een van onze bladen? Ge vindt er geen tien in gansch
het Vlaamsche land. Ze zijn er veel te fier voor. En ze hebben
gelijk-
En gij? Ge zijt een Katholiek, ge beweert ten minst toch het
te zijn, en ge krijgt iederen dag thuis, ofwel een socialistisch ofwel
een liberaal dagblad! Welnu dan zijt ge ne flauwerik. De Socialis
ten verwijten aan onze menschen bijna iederen dag dat ze geen
ruggegraat hebben. En ik zeg dat de Socialisten gelijk hebben.
Want bijna de helft van onze menschen lezen neutrale of anders
denkende bladen. Menschen zonder ruggegraat! Moest ge een
ruggegraat hebben, dan zoudt ge sterk op uw beenen staan, en
niet wijken voor uw katholieke plicht.
Och ja, we kennen dat liedje sinds lang: Dat kan U geen
kwaad, och? Gij kunt daar tegen, is het niet zoo? Sukkelaar. Weet
ge dan niet dat iederen mensch spreekt gelijk zijn gazet? In onze
conversatie vertellen we voort aan de anderen wat we eenige oogen-
blikken of uren te voren in ons dagblad gelezen hebben. En als dat
dagblad liberaal getint is, dan zal ook onze conversatie dat liberaal
tintje dragen. En wat vertelt uw zoogezegd neutraal dagblad over
de Kerk, over haar glorie, over haar lijden en strijden, over het
katholiek leven hier en op een ander, over katholieke persoonlijk
heden, enz.? Och ja, dat is zoo belangrijk niet, och? Daar zijt ge
reeds onverschillig voor geworden, daar voelt ge niets meer voor;
zoover heeft uw dagblad U reeds gebracht... Pas maar op dat ge
stilaan cok niet onverschillig wordt voor uw zielezaligheid, of dat
God met den tijd niet onverschillig wordt ten uwen opzichte.
Wilt ge ne keer rap zwijgenHoe durft ge dat zeggenDe
katholieke gazetten beteekenen niet veelDat is gelogen om ,U
zelf in eigen oogen te verschoonen
Moesten alle Katholieken doen wat gij doet, onze gazetten zou
den niets meer beteekenen. Hoe meer lezers een dagblad heeft, des
te beter het ook verzorgd is.
MOESTEN ALLE KATHOLIEKEN HUN PLICHT DOEN,
ONZE PERS ZOU DE BESTE EN DE MACHTIGSTE VAN
HET LAND ZIJN. We zouden de groote helft van de dagbladen
in handen hebben, daar waar we er nu maar een op vier bezitten.
Ten andere onze dagbladen kunnen zeer goed de vergelijking door
staan met gelijk welk ander blad en moeten in de verste verte niet
onderdoen voor liberale en socialistische bladen. Ge hebt dus geen
reden om een van die andersdenkende bladen te nemen. Doe wat
de anderen doen, en leest UW gazetten. Wordt 'n Katholiek met
een ruggegraat!
Allons jongens, vooruit! We staan voor het einde van het
jaar, en meteen ook voor de vernieuwing van de abonnementen.
Uw plicht gedaan. Ge hebt de zware gewetensplicht enkel een
uitgesproken katholiek dagblad in uw huis te dulden. Als er
andere bladen komen zijt ge in geweten niet in orde, en ge zult
later rekenschap te geven hebben over de onverschilligheid die ge
gezaaid hebt in uw hart en wellicht ook in het hart van uw vrouw
en uw kinderen.
Denkt een beetje meer aan uw zielezaligheid. Deze gaat voor
alles. P. KENIS, O. P.
IBBBSBBaBSaBBflBflBilSBaaBBBaBflaiflflBflBBBHflBBflBBBflflBBBBjSBflflB»
(Somme). De revolutie van 1789 brak
uit.
Zij moet zich schuil houden en Mis
hooren hier en daar in een scheur,
't Is het schrikbewind. Later vlucht
ze naar Zwitserland en naar Duitsch-
land.
In 1797 keert ze terug naar haar
vaderland.
In 1800 sticht ze te Besangon een
kloostertje met 5 zusters. Ze houden
klas en bezorgen ook zieken. De
kloostergemeente breidt zich uit en
in 1810 roept Joachim Murat, schoon
broeder van Napoleon en koning van
Napels, die Fransche Zusters naar
zijn stad om daar een nieuwe stich
ting aan te vangen.
In 1819 wordt het klooster door
Z. H. den Paus goedgekeurd. Maar
de tegenkanting kwam vanwaar men
ze nooit zou verwachten. Dat is het
lot der heiligen, Gods lievelingen.
Gelijk ze mij hebben vervolgd, zoo
zullen ze u ook vervolgen.Onze
Lieve Heer heeft nooit maar één pro
ces gehad en 't was van een hooge-
priester.
Beter varen dan de Meester ls
slecht varen, als men het wel ingaat.
En nu zult gij zien hoe een zwakke
vrouw een prins der Kerk kan over
winnen door geduld en ook door wel
levendheid. In 1882 verbood de con-
stitutionneele aartsbisschop van Be-
sangon, Cortois de Pressigny, aan de
overste Jeanne Thouret, nog den voet
te zetten in het moederhuis van Be-
sangon. Sterk door de goedkeuring
van den Paus ging ze eenvoudig, be
leefd, zonder list of verbittering om
den aartsbisschop te spreken.
Zij werd niet aanhoord, maar ge
slagen. Zij kon antwoorden: «Heb
ik wel gesproken, waarom slaat gij
mij. Ze zweeg. Die prelaat heeft
zeker niet verwacht dat een eeuw
later die slag een weerklank zou vin
den, zelfs tot in «De Poperingenaar».
Ze vroeg zijn zegen en kreeg hem
niet, maar slagen in de plaats. De
aartsbisschop noemde een nieuwe
overste en verbood aan de zusters
nog iets gemeens te hebben met de
oud-overste. En feitelijk werd de deur
voor haar neus toegedaan. De portie
res antwoordde: «Wij hebben bevelen
ontvangen.In het huis dat ze zelf
gesticht had, mocht ze niet binnen.
Als een heilige zweeg zij, bad en ver
duurde alles. Eenige maanden later
stierf die aartsbisschop te Parijs,
noch bloemen, noch kronen, en de
overste werd door den Paus in haar
rechten hersteld.
Ondertusschen nam de Congrega
tie meer en meer uitbreiding.
In 1926 ls zij in dat zelfde klooster
te Besangon weergekeerd. Een altaar
werd haar toegewijd. Een plechtig
triduum werd in de kathedraal ge
vierd.
Den 8 December 1933, heiligver
klaring.
In de basiliek van St Pieter te
Rome mocht haar beeld prijken ne
vens dit van de andere verstekelin-
ge, in het fëerisch licht der apo
theose, schitterend van duizenden
lampen.
Maar wat is dit bij 't licht der
glorie?
Men slaat geen vrouw, zelf niet
met een bloem. Een aartsbisschop
sloeg haar in 't wezen en een eeuw
later kuste een Paus haar relikwieën.
De H. Kerk kent het om iemand te
rehabiliteeren. Wie zich vernedert zal
verheven worden. Omdat ze klein
waren behaagden ze den Allerhoog-
sten.
Indien iemand klein is hij kome
tot mij.
Den 7 Januari 1844 kwam bij den
meulenaar Soubirous een kind ter
wereld; nog een mondje meer, en
de molen gaf meer meel aan ande
ren en bracht niet genoeg op voor
eigen volk.
Het kind groeide op tot een schuch
ter meisje, kort van adem, op zijn
borst gepakt; haar schoonste gave:
ja, ze was brave. Ze ging heur
schaapjes weiden in 't gebergte, op
de plaats waar nu menschenkudden
komen zonder einde, met herders en
opperherders.
In 1858 verscheen in een grot een
verrukkelijk Mariabeeld; het meisje
zag de H. Maagd.
En heden op die plaats branden
duizend kaarsen. Leefde ze nog, ze
zou op heur negentig gaan, de bloem
der Pyreneeën.
Voor een meisje van veertien jaar
verscheen die hemelsche gestalte,
witter dan de besneeuwde bergtop
pen, wit zonder vlek en met een gou
den liefderoos aan de voeten. En Ber-
nadette werd ook wit.
't Is 75 jaar geleden en van alle
landen komen ze naar die plek; in
plaats der blatende schapen hoort
men de verzuchtingen der lijdenden
en de prevelingen der hopenden.
De bron ontsprong, wier water rei
nigt alle kwaal en wascht de smet
en blijft zelf ontsmet. Hier knielen
ze neer die beschaamd zijn al voren
plaats te nemen in hun parochie
kerk; hier dragen ze een kaars die
thuis de processie nooit meegaan.
Hier barst het geloof uit, het tra-
nenwater borrelt uit steenen.
Het bevoorrechte meisje ging naar
't klooster te Ne vers in 1866; het
kreeg er speldeprikken vanwege me
dezusters: «Ze denkt dat ze beter is
dan wij, omdat ze O. L. Vrouw zag.
Ze mocht over de verschijningen niet
meer spreken. Ze mocht vernemen
(daags na haar profes)uit den mond
van haar overste in tegenwoordigheid
van Mgr. den Bisschop, den lof harer
medezusters en voor haar dit vlie
mend gezegde: «Celle-la n' est bonne
a rien.(Deze deugt voor niets.)
«We zijn er mee verlegen Monsei
gneur», zei de overste.
Den 8 December van 't Heilig Jaar
deugt ze om door het Oppergezag
der H. Kerk heilig t worden ver
klaard en de Verschijning voor altijd
te zien. De H. Maagd had haar be
loofd: «Ik zal u gelukkig maken,
niet in deze wereld, maar in de an
dere.
Ze is gelukkig, gelukzalig sedert
1925, heilig sedert 7 December.
Welk geluk als men daarom nog
goed is. De datum is goed gekozen,
de Feestdag van Degene die 4 jaar
ha de dogmaverklaring, zelf haar
titel verklaarde aan Bernadette: «De
Onbevlekte Ontvangenis
En Francis Jammes, de oude ka
tholieke dichter, die niet ver van
Lourdes woont, zong:
U, j'ai vu, dans la nuit solenneüe et
[superbe
Dn peuple qui dormait sur l'herbe.
J'ai vu dans cette nuit un évêque a l'autel
Officier, sous les feux que eliarriait le ciel
0'était vous, Bernadette, o pauvresse a
[genoux!
Qui, morte, votre tour vous révéliez a
[nous.
(Les Géorgiques Chrétienncs.)
II.
Jeanne Thouret, ook een kind der
bergen, werd geboren den 27 Fe
bruari 1756, te Sancey in de Fran-
che-Comté (Frankrijk), trad later in
't klooster bij de Zusters van Liefde
anjs, bezorgde de zieken te Bray
Laat ons eens allemaal eerlijk zijn.
We meenen werkelijk het nationaal-
socialisme doorgrond te hebben en
het te kennen. We kennen het niet.
We hebben ons weer, zooals het altijd
met ons het geval is, tevreden ge
steld met een a peu prés We sta
ren ons blind op de diktatuur die ons
aantrekt of afstoot. We keuren de
Jodenvervolging goed of af. We ko
men er omtrent allemaal toe het pri
maat, de over heer sching van het mi
litaire in de jeugdopleiding te erken
nen. We hebben zoo'n vaag gevoel
dat, als er gevaar dreigt, het uit het
Oosten komen zal. We zullen kordaat
toegeven dat Hitier iemand is en dat
zijn regeering Duitschland tot iets
maken zal.
En verder? Verder weten w'er niets
meer over.
Welnu dergelijke opinie over het
nationaal-socialisme is teenemaal on
beholpen en primair. En in dit geval
is het voorzichtig van er maar niet
over te praten.
We mogen absoluut niet vergeten
dat het nationaal-socialisme een re-
volutionnaire leer is, een totale
levensbeschouwing, die de Duitsche
gemeenschap in ALLE opzichten her
nieuwen wil. Er is tusschen onze re-
geeringsvorm en de nationaal-socia-
listische geen punt van vergelijking,
ook maar geen punt. Hier is het re-
geeringsapparaat een frein, een rem,
een neutraliseerend organisme om
zooveel mogelijk de konflikten die in
den schoot der gemeenschap moch
ten ontstaan, uit te schakelen. In
Duitschland vertrekt de regeering
van enkele grondwaarheden, van
dogmas die tot richtsnoer dienen
moeten. Daar zooals in Italië bestaat
een stelsel, een leer, een levensbe
schouwing, waaraan de opbouw van
de maatschappij bepaald onderge
schikt is.
Vandaag willen we dan ook één
aspekt, één uiting, één zijde van het
racisme onder de loupe nemen.
Maar allereerst houden we eraan
te verklaren dat het ons niet te doen
is om te zien HOE Hitier regeert,
doch wel WAT er bestuurd of gere
geerd wordt. En dat is precies het
zelfde niet.
Of wij nu hier een ministerie X
of Z hebben, en of het rechts of
links regeert. WAT geregeer l wordt
blijft volstrekt hetzelfde, met andere
woorden, wij, de massa, veranderen
niet. In Duitschland wel. De re
geering Hitler is de regeering Bru-
ning niet, maar ook het Duitschland
van Hitler is het Duitschland van
Bruning niet meer.
En 't is het Duitschland van Hit
ler dat ons interesseert.
Het is inderdaad in de laatste twee
jaar merkwaardig veranderd. Het
brengt ons geen sikkepit verder de
situatie te verbloemen met te vertel
len zonder het natuurlijk te ge-
looven dat de Duitschers het na
tionaal-socialisme dulden zonder het
te beleven.
Er steekt dynamiek, hoogspanning
vitaliteit in Duitschland. De Germa-
manen passen zich geestdriftig het
levensrythme van hun beweging, in
casu het racisme, aan. En het is juist
dit enthousiast beleven dat ons scep
tisch stemt.
Als we inderdaad als Katholieken
de geestelijke, de bovennatuurlijke
waarden van het nationaal-socialis
me onder kritiek nemen, dan begint
het er werkelijk gevaarlijk uit te zien.
Het zondigt reeds aan de basis. Aan
het vertrekpunt is het reeds in kon-
flikt met de encycliek <Immortale
Deivan Paus Leo XIII. Voor het
racisme primeert de natie, waarvoor
de enkeling alles veil moet hebben.
En de Kerk houdt het primaat van
den mensch, van het gezin voor.
Doch niet enkel de basis is onbe
trouwbaar.
Zooals de zaken thans een wen
ding nemen, wordt heel het gebouw
van verdacht allooi.
Kijken we maar even wat er prak
tisch van punt 21 uit het Hitleni-
aansch programma geworden is. Be
doeld programmapunt proklameerdc
immers de geloofsvrijheid voor alle
doktrien die het moreel gevoel van
het ras niet kwetsen zou. Toetsen we
dit dan even aan de kristclijke le
vensopvatting. Het resultaat is ont
stellend.
De heroïsche mensch zooals hij
voor het nationaal-socialisme een
dogma geworden is, de kloeke, held
haftige Germaan, die vóór alles het
Derde Rijk aanbidt, kan toch, niet
meer in harmonie gebracht worden
met het evangelie van den Nazarener.
En vermits nu mülioenen natio-
naal-socialisten dergelijk ideaal na
streven, blijft er t»ch maar één op
lossing, en ze is ongelukkiglijk op
komst.
Aangezien het nationaal-socialisme
een totalitaire levensbeschouwing
blijken wil, moet het dan ook een
eigen, specifieke godsdienst scheppen.
Het gebeurt. Het is werkelijk be
droevend.
Het is zelfs bijna ongelooflijk dat
een politiek stelsel zich zoo erg aan
zich zelf vergaapt, dat het de pre
tentie krijgt van een eigen godsdienst
te lanceeren.
En toch gebeurt het.
Streven we nu nog om 't even wel
ke vernieuwing en reorganisatie na,
doch houden we ten minste de han
den af van het goddelijke.
De geestelijk-godsdienstige baro
meter is thans in Duitschland zeer
veranderlijk met sterke neiging naar
slecht weer.
Veel katholieke nationaal-socialis-
ten hebben Hitier boven God verko
zen. Wat de andere betreft, straks
daarover meer.
Maar vooral de protestanten heb
ben den boel verkorven. Daar geven
ze nu eens het schitterendste bewijs
van de tijdelijkheid van hun leer.
Ze willen katholieker zijn dan de
Paus, anders gezegd, Germaanscher
dan Hitier.
Er woedt inderdaad een scherpe
strijd in het protestantsche leger. Een
heele groep Lutheranen verklaren na
melijk dat het thans absoluut over
bodig is Goden en heiligen in Pales
tina ts zoeken, waar ze in het land
zelve voorhanden zijn.
Met andere woorden: God is God,
het Derde Rijk is zijn Rijk en Hitler
is zijn profeet.
Heel de opvatting van het kristen-
dom wordt aldus over boord gegooid.
Noch de lijdersfiguur van den Zalig
maker, noch het kruisbeeld, noch de
broederliefde, noch het Oude Testa
ment (met Joden in de hoofdrollen)
kunnen genade vinden.
Het is om erbij te lachen ware het
zoo tragisch niet.
Want graaf Reventlow, intellek-
tueel en vriend van Hitier, heeft
thans deze geloofsopvatting overge
nomen, en streeft thans openlijk voor
het scheppen van een Germaanschen
godsdienst.
Ondertusschen wordt den Katholie
ken het zwijgen opgelegd, worden
konfessionneele vereenigingen opzet
telijk gedwarsboomd, worden de ka
tholieke priesters die sceptisch tegen
over de nationaal-socialistische le
vensbeschouwing staan af en toe in
't gevang gestoken.
Wat brengt de dag van morgen?
Het veld ligt braak.
Eerst een grootscheepsche volksbe
weging, dan een pennetrelc... en 't
is gepast.
Er ligt stellig veel goeds in het
nationaal-socialisme. Dit is echter
geen reden om er onbevangen tegen
over te staan. Het kan in hoofdzaak
vóór of tegen God worden. Dan is
natuurlijk onze meening beslist.
Mocht het streven naar de reorga
nisatie van het leven geen kopij zijn
van het nationaal-socialisme. De ge
zondmaking behoeft andere grond
slagen, waarvan het katholicisme de
allereerste moet zijn.
(Nadruk verboden.) Herwig.
fBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBaB^aBBBBBflBBBBBBBaaBBasaSSB^^Ba
GODSDIENST.
Op een schoonen morgen daalde
een kleine spin langs een langen
draad naar beneden tot aan den voet
van een boom. Zij zette zich vlug aan
't werk en begon een web te spinnen.
Aan den langen draad, waar langs
ze naar beneden was gedaald, maakte
ze het bovenste einde van het web
vast, en de andere draden bevestig
de zij aan de takken van een heester.
Aldus spon zij een groot en prach
tig net. En de vliegenvangst slaagde
uitstekend. Maar na eenigen tijd
vond zij het net te klein, en begon
ze 't langs alle kanten te verbreeden.
Dank zij dien sterken draad die
naar boven liep, kon zij dat werkje
prachtig uitvoeren. De spin was er
fier op. En alles ging naar hartelust.
Van dag tot dag werd haar lijf dikker
en haar maag gulziger.
Maar op zekeren mistigen herfst
morgen, werd ze slecht gemutst wak
ker. 't Was erg vervelend. Van vlie
gen, geen spoor. 'k Zal dan eens
onderzoeken», dacht ze eindelijk, «of
er ergens niets te herstellen valt.
Terwijl zij alzoo rondreisde in het
web, kreeg zij opeens, in den hoog-
sten top van 't nest, een langen draad
in 't oog. «Wat komt die hier doen?
vroeg zij zich af, en hij gaat een
voudig de lucht in! Zij verhief zich
op haar achterste pooten, en met
haar talrijke oogen keek zij omhoog.
Hoe zij ook keek en nog keek, zij kon
er niet wijs uit worden, waartoe die
omhoogloopsnde draad wel dienen
kon. En zonder verder nadenken, met
een enkelen hap sneed de spin den
draad door.
Op 't zelfde oogenblik viel het web
dooreen. En er bleef niets anders over
van het ééns zoo kunstig geweven
net dan enkele natte flarden.
Zij stond daAr te kijken. En nu
begreep zij. Hoe was 't mogelijk dat
te vergeten! Zij was al lang vergeten:
dat zij zelf op een schoonen morgen
langs dien draad naar omlaag was
gekomen.
Vergeten: hoe nuttig die draad ge
weest was, in 't vlechten en 't ver-
grooten van haar net. Vergeten: hoe
zij dien draad nog noodig had, om
tegen den komenden winter haar
warm schuilplaatsje te bereiken.
Dat alles was ze al lang vergeten,
omdat ze er nooit had aan gedacht,
terwijl zij zich maar altijd aan de
vliegen te goed deed!
En op een oogwenk was geheel haar
levenswerk vernietigd geworden, om
dat zij het nut niet had begrepen
van dien draad, die naar omhoog
voerde... (Vrij naar J. Jörgensen.)
A
Zoo komt de mensch van God, en
moet naar God terug.
Maar velen snijden, tijdens het le
ven, den kostelijken draad door, die
naar omhoog voert. En wanneer die
draad wordt doorgehakt, dan ligt een
gansch levenswerk in flarden.
Moet de mensch, tijdens allerlei
aardsche beslommering, dan niet ge
stadig dien draad naar omhoog in
't oog houden, wil hij niet verzinken
in dwaze kommerloosheid voor eigen
levensbelang?
sEBBaBBSBBZDasaBaaBsaausEaBS
per postkaart aan den Uitgever V. SAN
SEN-VANNESTE, Poperinge, en van nu
tot Nieuwjaar ontvangt Ge kosteloos ons
blad. Tegen Nieuwjaar wordt U dan een
kwijtschrift per post aangeboden.
iBBBaBaBEBasaaEaaagaaBEaasaa
RllWt
Ir» all© Apclh eken
DE MENSCHEN ZIJN
nieuwsgierig
en belust op sensatie.
Ze worden voldaan door de
b'aden.
MAAR
Niet ieder dag- of weekblad
moogt ge lezen.
GE MOOGT NIET LEZEN
het neutrale blad
liet liberale blad
het socialistische blad
het anti-godsdienstige blad
ook niet zeden-kwetsende
geïllustreerde weekbladen.
Het is al zand in uwe oogen,
Vergift voor uw hoofd en hart.
Gelooft niemand die zulke bla
den komt aanbevelen.
Laat U geen blauw bloemekes
wijsmaken.
NU is 't de geschikte tijd om
elk niet-katholiek blad voor
goed op te zeggen, en
Uit uw huis
Uit uw handen te gooien!
Onvoorwaardelijk
PLICHT VOOR ALLES!
Geen verontschuldigingen
Gij noch niemand!
MAAR ALLEN;
Binnenland
Belgisch Congo
Frankrijk
Alle andere Landen
18.60
35.—
35.—
55.—
AAN ONZE ABONNENTEN!
IN 'T BINNENLAND
Wie nu TEN ONZEN BU-
REELE een postabonnement aan
vraagt voor 1034, zal ons blad kos
teloos ontvangen tot einde 1933.
Dezer dagen begint het Postbe-
heer met het innen van den abon
nementsprijs voor 1934. De
prijs voor heel het jaar is 18,60 fr.
Aan alle Abonnenten vragen
we te willen zorgen dat dit bedrag
gereed ligge tegen de komst van
den briefdrager. Het kwijtschrift
wordt enkel éénmaal aangeboden
Wil dus zorgen dat bet voldaan
weze, waarvoor bij voorbaat dank.
UIT FRANKRIJK
Best is bet bedrag opzenden
per INTERNATIONAAL POST-
MANDAAT.
UIT AMERIKA
Onze Amerikaanscbe abonnen
ten worden vriendelijk verzocht,
in betaling van bun abonnement,
GEEN DOLLARS meer te zen
den, maar te betalen in belgas.
De prijs voor Amerika is 11 bel
gas of 55 frank, op te sturen aan
ons bureel per INTERNATIO
NAAL POSTMANDAAT.
VROEG BEGONNEN
IS... VEEL GEWONNEN
t
j»lljfe
De kleine Maria Sieher, het 9-jarig
dochtertje der gekende filmster Marleen
Dietrich speelt ook reeds cinema. Het
kreeg eene rol te vervullen in een his
torische film over Catherina II, tzarin
van Rusland, filmtooneel ineengestoken
door zijn moeder. Het verbeeldt er de
Tzarin toen ze nog kind was.
BEaaaBsaGssEaasRsaa^Baaaaan
MODERNE POLITIE
r
In Engeland is de trafic »-politie mo
dern ingericht. Ze gaven ons daar staal
tjes van tijdens den oorlog in onze
Vlaamsche steden en dorpen. En zoo gaan
ze voort mede met den tijd. Nu beleven
we den tijd der vervoerongelukken en
heel dikwijls is de verantwoordelijkheid
daarvan op het tribunaal moeilijk vast
te stellen. Nu zijn de Engelsche politie
agenten met het bewaken der wegenis
belast, voorzien van heel moderne foto
toestellen. De agenten zijn talrijk en zoo
dra oen ongeluk gebeurt, is er dra een
bij die alle zichtjes opneemt om later
als bewijsstuk te laten dienen. Bij het
fotografceren worden de sporen die op
de baan gesleept zijn, met kalk gevuld
om op de foto wel uit te komen.
moet De Poperingenaar worden een vriend die
in de verre verlaten streek alle week den blijden lach
en het nieuws van den huize brengt.
Gij vrienden van onze geloofsboden zendt nog deze week den prijs voor
een abonnement 35 fr. voor Congo en 55 fr. voor alle andere landen aan
E. H. J. D'HOORE, onderpastor, POPERINGE. Postcheck 41771,
EsaaaBBBGiaaaaaaBBaa^QEE^raasissai^BaoaasaisaaBBBaaBBasiBaBBBBi
Woensdag 11. kwam de begrooting van
het openbaar onderwijs voor de Kamer.
Gansch de dag werd in, beslag genomen
met de bespreking der begroeting en de
stemming werd verschoven tot 's anderen
daags.
Heer Blavier, Katholiek Volksvertegen
woordiger, bracht verslag uit over den toe
stand in het openbaar onderwijs en klaag
de veel mistoestanden in zake de toepas
sing van de taalwet aan, die ten heden
dage nog bestaan in de scholen, bijzonder
lijk te Brussel.
Heer Marck, ook Katholiek Volksverte
genwoordiger, legde eene verklaring af no
pens het godsdienstig onderwijs om te
verzoeken dat men rekening zou houden
met den wil der bevolking. Om dit te sta
ven gaf hij volgends cijfers op:
In 1932 waren er 8.452 lagere scholen.
Slechts in 242 werd de godsdienst niet on
derwezen. De andere scholen telden 28.475
klassen. Daarvan waren er 26.291 die op
het programma het godsdienstonderwijs
voorzagen. Ze telden 835.347 leerlingen,
ingedeeld als volgt: 27.450 volgden geen
godsdienstles; 37.271 volgden esn school
zonder godsdienstonderwijs; 750.626 volg
den wel godsdienstonderwijs.
Daaruit blijkt dat de groote meerder
heid der ouders hun kinderen sturen naar
scholen ingericht op grondslag van gods
dienstig onderwijs. De overheid moet dus
een schoolpolitiek voeren die met dit ver
langen van de bevolking rekening houdt.
In 1931 waren er in de lagere aangeno
men scholen 286.178 leerlingen, en in de
aanneembare 61.582 leerlingen.
In de aangenomen bewaarscholen wa
ren er 103.865 en in de aanneembare,
67.836 leerlingen.
Er zijn er die vragen dat de Staat niet
langer meer zou bijdragen tot de bekos
tiging van het onderwijs van deze 630.000
kinderen zoolang zij niet in een officieele
school zouden opgenomen zijn. Deze poli
tiek druischt loodrecht in tegen de over
tuiging van de groote helft der Belgi
sche ouders, en kunnen geschillen uitlok
ken die zeer nadeelig zouden kunnen wor
den voor de toekomst van het land.
Tijdens het verder debat legde de Heer
Mundeleer, Liberaal, de verklaring af dat
de Liberalen, overal waar zij het kunnen,
alle toelagen aan het vrij onderwijs zullen
weigeren.
Dit is een gewichtige bekentenis en all«
Katholieken zullen zich desnoods weten ts
houden ter dezer zake.
IBBBEBBBflhBBBBEBSBBBBBaBBBBl
Belgische fabriek van
Chicorei Wyppelier-Taffin.
«BBBSBISBIBBBBBBBBaSIBaBSBBBBBNa
LEENING
DER VERWOESTE GEWESTEN
4% 1921. 104° Trekking.
Op Vrijdag 1 December had de 104*
trekking plaats der loten van de Ver
woeste Gewesten.
Reeks 197.703 Nr 4 wint 500.000 fr.
De andere nummers dezer reeks zijn
uitkeerbaar aan 250 frank.
233 Reeksen in uitdelging getrokken
worden eveneens aan 250 fr. uitgekeerd.
IBBflBSBflHaHflBBflBBHBBBBHBBBBiaBBiBBflaBflBBBflBBBBaBBflflBflflBBfl»
hun oordeel over Conscience vastlegden IQ
een merkwaardig gedenkboek.
In de zitting van verleden Zondag heb
ben letterkundigen van naam weer hulde
gebracht aan Conscience en daarbij de
positie bepaald van Vlaanderen 1933 te
genover zijn meest populairen roman
schrijver. En het is wel interressant na te
gaan, welke gaven ze in hem hebben er
kend en welke verdiensten zij hem, ala
menschen van dezen tijd, blijven toe
kennen.
De officieele rede van minister Lippens
kunnen we terzijde laten, hoewel het ter
loops onderlijning verdient, dat de ver
tegenwoordiger der regeering aan een
Vlaamschen schrijver hulde brengt, ala
aan een opwekker van de rasfierheid.
Dokter Mule wees erop hoe Conscience
steeds blijft gelden als de schrijver die
zijn volk heeft loeren lezen, als het genie
dat aan de rest van Europa de wederge
boorte van het Vlaamsche land heeft ver
kondigd. Conscience was en is de gelief
koosde schrijver van hen die de taal des
harten wenschen te hooren.
Dr Maurits Sabbe, wiens eigen wer':
langs sommige zijden met dat van Con:
cienoe mag verwant heeten, betuigde hc.
uit de verhalen van Conscience eenvou
dige goedheid opstijgt waaraan ook de le
zer van dezen tijd ontvankelijk blijft en
dat daarom zijn boeken een deel vormen
van de Vlaamsche volksziel.
Prof. Vermeylen verwoordde de bewon
dering welke de Vlaamsche kunstenaars
van heden voelen voor de historische ro
mans van Conscienoe, de waarachtige
hoedanigheid bevatten, maar vooral voor
de persoonlijkheid van den schrijver ais
overtuigd Vlaamsch strijder.
Timmermans kwam zeggen, gemoedelijk
en zonder praal in dat officieele midden,
hoe Conscience blijft voortleven, hoe hij
ook nu nog optimisme blijft brengen aan
de lezers die zoo vurig als voorheen naar
zijn woord luisteren. Wij zagen in don
kere hutten, in de kamers van de burgers,
in de sombere kasteden en in de pacht
hoeven en wij kregen onze menschen lief.
Door Conscience vernamen wij, dat wij
ook een schoone natuur om ons heen had
den. Hij toonde ons die schoonheid, en wij
kregen ze lief
Tenslotte getuigde spreker: Conscience's
werk sterft niet, want het is een stuk vaa
ons leven geworden.
De voorzitter van de Vlaamsche Acade
mie, Herman Teirlinck, voerde de laatste
het woord. Ook hij onderlijnde de betee-
kenis van Conscience als nationaal schrij
ver en voegde er bijHet werk van Cons
cience is van uitzonderlijke waarde, want
het leert ons zuiver en eenvoudig zijn, het
leert ons adel en moed, offervaardigheid
en schoonheid.
Degenen die zich de hulde van 1912
nog herinneren, of het toenmalige ge
denkboek kunnen naslaan, zullen vaststel
len dat op de huidezitting te Brussel ge
bleken is hoe, na twintig nieuwe jaren,
Vlaanderen zijn houding tegenover Cons
cience niet heeft herzien, hoe het zijn eer
sten romanschrijver blijft es ren ais een
hoogstaand mensch, een moerig kamppr
en een talentvol schrijver.
HENDRIK CONSCIENCE
Hij leerde zijn valk lezen en de Vlaam
sche taai liefhebben.
Op 10 September laatstleden was het
vijftig jaar geleden, dat Hendrik Cons
cience, de Vlaamsche schrijver van wien
het roerende getuigenis kon worden af
gelegd: dat hij zijn volk leerde lezen, het
tijdelijke met het eeuwige verwisselde om
enkele dagen later door geheel dat volk
koninklijk ten grave te worden geleid.
Van deze algemeene volkshulde waarin,
een halve eeuw geleden de erkentelijkheid
van Vlaanderen tot uiting kwam jegens een
van zijn eerste levenswekkers, kreeg dit
jaar een schitterende herhaling, waarvan
men een hoogtepunt mag zien in de hulde
welke, op initiatief van de Vlaamsche
Academie en in aanwezigheid van de Ko
ninklijke Familie, verleden Zondag aan
Conscience gebracht werd in het Paleis
der Academiën te Brussel. Wij zeggen op
zettelijk: één hoogtepunt, want naast deze
hulde is daar nog de eenvoudige, maar
even treffende hulde welke iedere lezer,
die dit jaar boeken van den Vlaamschen
verteller heeft gelezen, in zijn hart aan
Conscience za? brengen of om zijn talent,
of om zijn beteekenis als voorman in de
Vlaamsche literatuur en in de strijdende
Vlaamsche beweging.
Velen, wellicht, zullen zich nog geheu
gen hoe in 1912, bij gelegenheid van de
honderdste verjaring van Conscience's ge
boorte, heel Vlaanderen zijn grootsten
volksschrijver hulde bracht en hoe de
vooraanstaande schrijvers van dien tijd,
2icht genomen tijdens de plechtige zitting der Koninklijke Vlaamsche Academie.
Minister Lippens aan het woord. Inzet: De Koninklijke Familie die da
plechtigheid bijwoonde.