Gij steunt uw tegenstrevers HITLER, de nieuwe Messias NAAR OMHOOG gesprongen handen SPUROL KATHOLIEK NIEUWS-, NOTARIEEL- EN TWEE NIEUWE HEILIGEN H. Bcrnadette en H. Jeanne, bidt voor ons. A- POLITIEKE KRONIEK ZENDT UW ADRES NU OF NOOIT ABONNEER KATHOLIEK! Abonnementsprijs 1934 Mi Voor de Missionarissen en Missiezusters uit het Popermgsche De Begrooting van het Onderwijs voor de Kamer De Liberalen verklaren alle toelagen aan de Katholieke scholen te weigeren waar zij dit kunnen. De Vlaamsche Academie huldigt Conscience Vlaanderen 1933 en zijn eersten Schrijver ZONDAG 10 DECEMBER 1333. m WEEKBLAD: 35 CENTIEMEN. 30° JAAR. N' 50, DE POPERINGENAAR Uitgever: SANSEN-VANNESTE POPERINGE Telefoon Nr 9. - Postch. N' 15.570 ABONNEMENTSPRIJS VOOR 1 JAAR (per post) Binnenland 18,00 fr. Belgisch Congo 35,— fr. Frankrijk 35,fr. Alle andere landen 55,fr. TARIEF YOOB BERICHTEN: Kleine berichten per regel 1,00 fr. Kleine berichten (minimum) 4,00 fr. 2 fr. toel. v. ber. met adr. t. bur. Berichten op 1* bl. per regel 2,50 fr. Berichten op 2* bl. per regel 1,75 fr. Berichten op 3' tol. per regel 1,50 fr. Rouwber. en Bedank, (min.) 7,00 fr. Te herhalen aankondigingen: prijs op aanraag. Annoncen zijn vooraf te betalen en moeten tegen den Woensdag avond ingezonden worden. - Kleine berichten tegen den Vrijdag noen. <er r»i x&asrw!*; Heel zeker. En ik zou schaamrood worden moest ik in uwe plaats zijn. Kent gij een Liberaal die iederen dag een katholiek dag blad aan huis krijgt Die vindt ge nietZe zijn er veel te fier voor, en ze hebben gelijk. Kent gij een Socialist die eiken dag zijn geld en zijn sympathie geeft aan een van onze bladen? Ge vindt er geen tien in gansch het Vlaamsche land. Ze zijn er veel te fier voor. En ze hebben gelijk- En gij? Ge zijt een Katholiek, ge beweert ten minst toch het te zijn, en ge krijgt iederen dag thuis, ofwel een socialistisch ofwel een liberaal dagblad! Welnu dan zijt ge ne flauwerik. De Socialis ten verwijten aan onze menschen bijna iederen dag dat ze geen ruggegraat hebben. En ik zeg dat de Socialisten gelijk hebben. Want bijna de helft van onze menschen lezen neutrale of anders denkende bladen. Menschen zonder ruggegraat! Moest ge een ruggegraat hebben, dan zoudt ge sterk op uw beenen staan, en niet wijken voor uw katholieke plicht. Och ja, we kennen dat liedje sinds lang: Dat kan U geen kwaad, och? Gij kunt daar tegen, is het niet zoo? Sukkelaar. Weet ge dan niet dat iederen mensch spreekt gelijk zijn gazet? In onze conversatie vertellen we voort aan de anderen wat we eenige oogen- blikken of uren te voren in ons dagblad gelezen hebben. En als dat dagblad liberaal getint is, dan zal ook onze conversatie dat liberaal tintje dragen. En wat vertelt uw zoogezegd neutraal dagblad over de Kerk, over haar glorie, over haar lijden en strijden, over het katholiek leven hier en op een ander, over katholieke persoonlijk heden, enz.? Och ja, dat is zoo belangrijk niet, och? Daar zijt ge reeds onverschillig voor geworden, daar voelt ge niets meer voor; zoover heeft uw dagblad U reeds gebracht... Pas maar op dat ge stilaan cok niet onverschillig wordt voor uw zielezaligheid, of dat God met den tijd niet onverschillig wordt ten uwen opzichte. Wilt ge ne keer rap zwijgenHoe durft ge dat zeggenDe katholieke gazetten beteekenen niet veelDat is gelogen om ,U zelf in eigen oogen te verschoonen Moesten alle Katholieken doen wat gij doet, onze gazetten zou den niets meer beteekenen. Hoe meer lezers een dagblad heeft, des te beter het ook verzorgd is. MOESTEN ALLE KATHOLIEKEN HUN PLICHT DOEN, ONZE PERS ZOU DE BESTE EN DE MACHTIGSTE VAN HET LAND ZIJN. We zouden de groote helft van de dagbladen in handen hebben, daar waar we er nu maar een op vier bezitten. Ten andere onze dagbladen kunnen zeer goed de vergelijking door staan met gelijk welk ander blad en moeten in de verste verte niet onderdoen voor liberale en socialistische bladen. Ge hebt dus geen reden om een van die andersdenkende bladen te nemen. Doe wat de anderen doen, en leest UW gazetten. Wordt 'n Katholiek met een ruggegraat! Allons jongens, vooruit! We staan voor het einde van het jaar, en meteen ook voor de vernieuwing van de abonnementen. Uw plicht gedaan. Ge hebt de zware gewetensplicht enkel een uitgesproken katholiek dagblad in uw huis te dulden. Als er andere bladen komen zijt ge in geweten niet in orde, en ge zult later rekenschap te geven hebben over de onverschilligheid die ge gezaaid hebt in uw hart en wellicht ook in het hart van uw vrouw en uw kinderen. Denkt een beetje meer aan uw zielezaligheid. Deze gaat voor alles. P. KENIS, O. P. IBBBSBBaBSaBBflBflBilSBaaBBBaBflaiflflBflBBBHflBBflBBBflflBBBBjSBflflB» (Somme). De revolutie van 1789 brak uit. Zij moet zich schuil houden en Mis hooren hier en daar in een scheur, 't Is het schrikbewind. Later vlucht ze naar Zwitserland en naar Duitsch- land. In 1797 keert ze terug naar haar vaderland. In 1800 sticht ze te Besangon een kloostertje met 5 zusters. Ze houden klas en bezorgen ook zieken. De kloostergemeente breidt zich uit en in 1810 roept Joachim Murat, schoon broeder van Napoleon en koning van Napels, die Fransche Zusters naar zijn stad om daar een nieuwe stich ting aan te vangen. In 1819 wordt het klooster door Z. H. den Paus goedgekeurd. Maar de tegenkanting kwam vanwaar men ze nooit zou verwachten. Dat is het lot der heiligen, Gods lievelingen. Gelijk ze mij hebben vervolgd, zoo zullen ze u ook vervolgen.Onze Lieve Heer heeft nooit maar één pro ces gehad en 't was van een hooge- priester. Beter varen dan de Meester ls slecht varen, als men het wel ingaat. En nu zult gij zien hoe een zwakke vrouw een prins der Kerk kan over winnen door geduld en ook door wel levendheid. In 1882 verbood de con- stitutionneele aartsbisschop van Be- sangon, Cortois de Pressigny, aan de overste Jeanne Thouret, nog den voet te zetten in het moederhuis van Be- sangon. Sterk door de goedkeuring van den Paus ging ze eenvoudig, be leefd, zonder list of verbittering om den aartsbisschop te spreken. Zij werd niet aanhoord, maar ge slagen. Zij kon antwoorden: «Heb ik wel gesproken, waarom slaat gij mij. Ze zweeg. Die prelaat heeft zeker niet verwacht dat een eeuw later die slag een weerklank zou vin den, zelfs tot in «De Poperingenaar». Ze vroeg zijn zegen en kreeg hem niet, maar slagen in de plaats. De aartsbisschop noemde een nieuwe overste en verbood aan de zusters nog iets gemeens te hebben met de oud-overste. En feitelijk werd de deur voor haar neus toegedaan. De portie res antwoordde: «Wij hebben bevelen ontvangen.In het huis dat ze zelf gesticht had, mocht ze niet binnen. Als een heilige zweeg zij, bad en ver duurde alles. Eenige maanden later stierf die aartsbisschop te Parijs, noch bloemen, noch kronen, en de overste werd door den Paus in haar rechten hersteld. Ondertusschen nam de Congrega tie meer en meer uitbreiding. In 1926 ls zij in dat zelfde klooster te Besangon weergekeerd. Een altaar werd haar toegewijd. Een plechtig triduum werd in de kathedraal ge vierd. Den 8 December 1933, heiligver klaring. In de basiliek van St Pieter te Rome mocht haar beeld prijken ne vens dit van de andere verstekelin- ge, in het fëerisch licht der apo theose, schitterend van duizenden lampen. Maar wat is dit bij 't licht der glorie? Men slaat geen vrouw, zelf niet met een bloem. Een aartsbisschop sloeg haar in 't wezen en een eeuw later kuste een Paus haar relikwieën. De H. Kerk kent het om iemand te rehabiliteeren. Wie zich vernedert zal verheven worden. Omdat ze klein waren behaagden ze den Allerhoog- sten. Indien iemand klein is hij kome tot mij. Den 7 Januari 1844 kwam bij den meulenaar Soubirous een kind ter wereld; nog een mondje meer, en de molen gaf meer meel aan ande ren en bracht niet genoeg op voor eigen volk. Het kind groeide op tot een schuch ter meisje, kort van adem, op zijn borst gepakt; haar schoonste gave: ja, ze was brave. Ze ging heur schaapjes weiden in 't gebergte, op de plaats waar nu menschenkudden komen zonder einde, met herders en opperherders. In 1858 verscheen in een grot een verrukkelijk Mariabeeld; het meisje zag de H. Maagd. En heden op die plaats branden duizend kaarsen. Leefde ze nog, ze zou op heur negentig gaan, de bloem der Pyreneeën. Voor een meisje van veertien jaar verscheen die hemelsche gestalte, witter dan de besneeuwde bergtop pen, wit zonder vlek en met een gou den liefderoos aan de voeten. En Ber- nadette werd ook wit. 't Is 75 jaar geleden en van alle landen komen ze naar die plek; in plaats der blatende schapen hoort men de verzuchtingen der lijdenden en de prevelingen der hopenden. De bron ontsprong, wier water rei nigt alle kwaal en wascht de smet en blijft zelf ontsmet. Hier knielen ze neer die beschaamd zijn al voren plaats te nemen in hun parochie kerk; hier dragen ze een kaars die thuis de processie nooit meegaan. Hier barst het geloof uit, het tra- nenwater borrelt uit steenen. Het bevoorrechte meisje ging naar 't klooster te Ne vers in 1866; het kreeg er speldeprikken vanwege me dezusters: «Ze denkt dat ze beter is dan wij, omdat ze O. L. Vrouw zag. Ze mocht over de verschijningen niet meer spreken. Ze mocht vernemen (daags na haar profes)uit den mond van haar overste in tegenwoordigheid van Mgr. den Bisschop, den lof harer medezusters en voor haar dit vlie mend gezegde: «Celle-la n' est bonne a rien.(Deze deugt voor niets.) «We zijn er mee verlegen Monsei gneur», zei de overste. Den 8 December van 't Heilig Jaar deugt ze om door het Oppergezag der H. Kerk heilig t worden ver klaard en de Verschijning voor altijd te zien. De H. Maagd had haar be loofd: «Ik zal u gelukkig maken, niet in deze wereld, maar in de an dere. Ze is gelukkig, gelukzalig sedert 1925, heilig sedert 7 December. Welk geluk als men daarom nog goed is. De datum is goed gekozen, de Feestdag van Degene die 4 jaar ha de dogmaverklaring, zelf haar titel verklaarde aan Bernadette: «De Onbevlekte Ontvangenis En Francis Jammes, de oude ka tholieke dichter, die niet ver van Lourdes woont, zong: U, j'ai vu, dans la nuit solenneüe et [superbe Dn peuple qui dormait sur l'herbe. J'ai vu dans cette nuit un évêque a l'autel Officier, sous les feux que eliarriait le ciel 0'était vous, Bernadette, o pauvresse a [genoux! Qui, morte, votre tour vous révéliez a [nous. (Les Géorgiques Chrétienncs.) II. Jeanne Thouret, ook een kind der bergen, werd geboren den 27 Fe bruari 1756, te Sancey in de Fran- che-Comté (Frankrijk), trad later in 't klooster bij de Zusters van Liefde anjs, bezorgde de zieken te Bray Laat ons eens allemaal eerlijk zijn. We meenen werkelijk het nationaal- socialisme doorgrond te hebben en het te kennen. We kennen het niet. We hebben ons weer, zooals het altijd met ons het geval is, tevreden ge steld met een a peu prés We sta ren ons blind op de diktatuur die ons aantrekt of afstoot. We keuren de Jodenvervolging goed of af. We ko men er omtrent allemaal toe het pri maat, de over heer sching van het mi litaire in de jeugdopleiding te erken nen. We hebben zoo'n vaag gevoel dat, als er gevaar dreigt, het uit het Oosten komen zal. We zullen kordaat toegeven dat Hitier iemand is en dat zijn regeering Duitschland tot iets maken zal. En verder? Verder weten w'er niets meer over. Welnu dergelijke opinie over het nationaal-socialisme is teenemaal on beholpen en primair. En in dit geval is het voorzichtig van er maar niet over te praten. We mogen absoluut niet vergeten dat het nationaal-socialisme een re- volutionnaire leer is, een totale levensbeschouwing, die de Duitsche gemeenschap in ALLE opzichten her nieuwen wil. Er is tusschen onze re- geeringsvorm en de nationaal-socia- listische geen punt van vergelijking, ook maar geen punt. Hier is het re- geeringsapparaat een frein, een rem, een neutraliseerend organisme om zooveel mogelijk de konflikten die in den schoot der gemeenschap moch ten ontstaan, uit te schakelen. In Duitschland vertrekt de regeering van enkele grondwaarheden, van dogmas die tot richtsnoer dienen moeten. Daar zooals in Italië bestaat een stelsel, een leer, een levensbe schouwing, waaraan de opbouw van de maatschappij bepaald onderge schikt is. Vandaag willen we dan ook één aspekt, één uiting, één zijde van het racisme onder de loupe nemen. Maar allereerst houden we eraan te verklaren dat het ons niet te doen is om te zien HOE Hitier regeert, doch wel WAT er bestuurd of gere geerd wordt. En dat is precies het zelfde niet. Of wij nu hier een ministerie X of Z hebben, en of het rechts of links regeert. WAT geregeer l wordt blijft volstrekt hetzelfde, met andere woorden, wij, de massa, veranderen niet. In Duitschland wel. De re geering Hitler is de regeering Bru- ning niet, maar ook het Duitschland van Hitler is het Duitschland van Bruning niet meer. En 't is het Duitschland van Hit ler dat ons interesseert. Het is inderdaad in de laatste twee jaar merkwaardig veranderd. Het brengt ons geen sikkepit verder de situatie te verbloemen met te vertel len zonder het natuurlijk te ge- looven dat de Duitschers het na tionaal-socialisme dulden zonder het te beleven. Er steekt dynamiek, hoogspanning vitaliteit in Duitschland. De Germa- manen passen zich geestdriftig het levensrythme van hun beweging, in casu het racisme, aan. En het is juist dit enthousiast beleven dat ons scep tisch stemt. Als we inderdaad als Katholieken de geestelijke, de bovennatuurlijke waarden van het nationaal-socialis me onder kritiek nemen, dan begint het er werkelijk gevaarlijk uit te zien. Het zondigt reeds aan de basis. Aan het vertrekpunt is het reeds in kon- flikt met de encycliek <Immortale Deivan Paus Leo XIII. Voor het racisme primeert de natie, waarvoor de enkeling alles veil moet hebben. En de Kerk houdt het primaat van den mensch, van het gezin voor. Doch niet enkel de basis is onbe trouwbaar. Zooals de zaken thans een wen ding nemen, wordt heel het gebouw van verdacht allooi. Kijken we maar even wat er prak tisch van punt 21 uit het Hitleni- aansch programma geworden is. Be doeld programmapunt proklameerdc immers de geloofsvrijheid voor alle doktrien die het moreel gevoel van het ras niet kwetsen zou. Toetsen we dit dan even aan de kristclijke le vensopvatting. Het resultaat is ont stellend. De heroïsche mensch zooals hij voor het nationaal-socialisme een dogma geworden is, de kloeke, held haftige Germaan, die vóór alles het Derde Rijk aanbidt, kan toch, niet meer in harmonie gebracht worden met het evangelie van den Nazarener. En vermits nu mülioenen natio- naal-socialisten dergelijk ideaal na streven, blijft er t»ch maar één op lossing, en ze is ongelukkiglijk op komst. Aangezien het nationaal-socialisme een totalitaire levensbeschouwing blijken wil, moet het dan ook een eigen, specifieke godsdienst scheppen. Het gebeurt. Het is werkelijk be droevend. Het is zelfs bijna ongelooflijk dat een politiek stelsel zich zoo erg aan zich zelf vergaapt, dat het de pre tentie krijgt van een eigen godsdienst te lanceeren. En toch gebeurt het. Streven we nu nog om 't even wel ke vernieuwing en reorganisatie na, doch houden we ten minste de han den af van het goddelijke. De geestelijk-godsdienstige baro meter is thans in Duitschland zeer veranderlijk met sterke neiging naar slecht weer. Veel katholieke nationaal-socialis- ten hebben Hitier boven God verko zen. Wat de andere betreft, straks daarover meer. Maar vooral de protestanten heb ben den boel verkorven. Daar geven ze nu eens het schitterendste bewijs van de tijdelijkheid van hun leer. Ze willen katholieker zijn dan de Paus, anders gezegd, Germaanscher dan Hitier. Er woedt inderdaad een scherpe strijd in het protestantsche leger. Een heele groep Lutheranen verklaren na melijk dat het thans absoluut over bodig is Goden en heiligen in Pales tina ts zoeken, waar ze in het land zelve voorhanden zijn. Met andere woorden: God is God, het Derde Rijk is zijn Rijk en Hitler is zijn profeet. Heel de opvatting van het kristen- dom wordt aldus over boord gegooid. Noch de lijdersfiguur van den Zalig maker, noch het kruisbeeld, noch de broederliefde, noch het Oude Testa ment (met Joden in de hoofdrollen) kunnen genade vinden. Het is om erbij te lachen ware het zoo tragisch niet. Want graaf Reventlow, intellek- tueel en vriend van Hitier, heeft thans deze geloofsopvatting overge nomen, en streeft thans openlijk voor het scheppen van een Germaanschen godsdienst. Ondertusschen wordt den Katholie ken het zwijgen opgelegd, worden konfessionneele vereenigingen opzet telijk gedwarsboomd, worden de ka tholieke priesters die sceptisch tegen over de nationaal-socialistische le vensbeschouwing staan af en toe in 't gevang gestoken. Wat brengt de dag van morgen? Het veld ligt braak. Eerst een grootscheepsche volksbe weging, dan een pennetrelc... en 't is gepast. Er ligt stellig veel goeds in het nationaal-socialisme. Dit is echter geen reden om er onbevangen tegen over te staan. Het kan in hoofdzaak vóór of tegen God worden. Dan is natuurlijk onze meening beslist. Mocht het streven naar de reorga nisatie van het leven geen kopij zijn van het nationaal-socialisme. De ge zondmaking behoeft andere grond slagen, waarvan het katholicisme de allereerste moet zijn. (Nadruk verboden.) Herwig. fBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBaB^aBBBBBflBBBBBBBaaBBasaSSB^^Ba GODSDIENST. Op een schoonen morgen daalde een kleine spin langs een langen draad naar beneden tot aan den voet van een boom. Zij zette zich vlug aan 't werk en begon een web te spinnen. Aan den langen draad, waar langs ze naar beneden was gedaald, maakte ze het bovenste einde van het web vast, en de andere draden bevestig de zij aan de takken van een heester. Aldus spon zij een groot en prach tig net. En de vliegenvangst slaagde uitstekend. Maar na eenigen tijd vond zij het net te klein, en begon ze 't langs alle kanten te verbreeden. Dank zij dien sterken draad die naar boven liep, kon zij dat werkje prachtig uitvoeren. De spin was er fier op. En alles ging naar hartelust. Van dag tot dag werd haar lijf dikker en haar maag gulziger. Maar op zekeren mistigen herfst morgen, werd ze slecht gemutst wak ker. 't Was erg vervelend. Van vlie gen, geen spoor. 'k Zal dan eens onderzoeken», dacht ze eindelijk, «of er ergens niets te herstellen valt. Terwijl zij alzoo rondreisde in het web, kreeg zij opeens, in den hoog- sten top van 't nest, een langen draad in 't oog. «Wat komt die hier doen? vroeg zij zich af, en hij gaat een voudig de lucht in! Zij verhief zich op haar achterste pooten, en met haar talrijke oogen keek zij omhoog. Hoe zij ook keek en nog keek, zij kon er niet wijs uit worden, waartoe die omhoogloopsnde draad wel dienen kon. En zonder verder nadenken, met een enkelen hap sneed de spin den draad door. Op 't zelfde oogenblik viel het web dooreen. En er bleef niets anders over van het ééns zoo kunstig geweven net dan enkele natte flarden. Zij stond daAr te kijken. En nu begreep zij. Hoe was 't mogelijk dat te vergeten! Zij was al lang vergeten: dat zij zelf op een schoonen morgen langs dien draad naar omlaag was gekomen. Vergeten: hoe nuttig die draad ge weest was, in 't vlechten en 't ver- grooten van haar net. Vergeten: hoe zij dien draad nog noodig had, om tegen den komenden winter haar warm schuilplaatsje te bereiken. Dat alles was ze al lang vergeten, omdat ze er nooit had aan gedacht, terwijl zij zich maar altijd aan de vliegen te goed deed! En op een oogwenk was geheel haar levenswerk vernietigd geworden, om dat zij het nut niet had begrepen van dien draad, die naar omhoog voerde... (Vrij naar J. Jörgensen.) A Zoo komt de mensch van God, en moet naar God terug. Maar velen snijden, tijdens het le ven, den kostelijken draad door, die naar omhoog voert. En wanneer die draad wordt doorgehakt, dan ligt een gansch levenswerk in flarden. Moet de mensch, tijdens allerlei aardsche beslommering, dan niet ge stadig dien draad naar omhoog in 't oog houden, wil hij niet verzinken in dwaze kommerloosheid voor eigen levensbelang? sEBBaBBSBBZDasaBaaBsaausEaBS per postkaart aan den Uitgever V. SAN SEN-VANNESTE, Poperinge, en van nu tot Nieuwjaar ontvangt Ge kosteloos ons blad. Tegen Nieuwjaar wordt U dan een kwijtschrift per post aangeboden. iBBBaBaBEBasaaEaaagaaBEaasaa RllWt Ir» all© Apclh eken DE MENSCHEN ZIJN nieuwsgierig en belust op sensatie. Ze worden voldaan door de b'aden. MAAR Niet ieder dag- of weekblad moogt ge lezen. GE MOOGT NIET LEZEN het neutrale blad liet liberale blad het socialistische blad het anti-godsdienstige blad ook niet zeden-kwetsende geïllustreerde weekbladen. Het is al zand in uwe oogen, Vergift voor uw hoofd en hart. Gelooft niemand die zulke bla den komt aanbevelen. Laat U geen blauw bloemekes wijsmaken. NU is 't de geschikte tijd om elk niet-katholiek blad voor goed op te zeggen, en Uit uw huis Uit uw handen te gooien! Onvoorwaardelijk PLICHT VOOR ALLES! Geen verontschuldigingen Gij noch niemand! MAAR ALLEN; Binnenland Belgisch Congo Frankrijk Alle andere Landen 18.60 35.— 35.— 55.— AAN ONZE ABONNENTEN! IN 'T BINNENLAND Wie nu TEN ONZEN BU- REELE een postabonnement aan vraagt voor 1034, zal ons blad kos teloos ontvangen tot einde 1933. Dezer dagen begint het Postbe- heer met het innen van den abon nementsprijs voor 1934. De prijs voor heel het jaar is 18,60 fr. Aan alle Abonnenten vragen we te willen zorgen dat dit bedrag gereed ligge tegen de komst van den briefdrager. Het kwijtschrift wordt enkel éénmaal aangeboden Wil dus zorgen dat bet voldaan weze, waarvoor bij voorbaat dank. UIT FRANKRIJK Best is bet bedrag opzenden per INTERNATIONAAL POST- MANDAAT. UIT AMERIKA Onze Amerikaanscbe abonnen ten worden vriendelijk verzocht, in betaling van bun abonnement, GEEN DOLLARS meer te zen den, maar te betalen in belgas. De prijs voor Amerika is 11 bel gas of 55 frank, op te sturen aan ons bureel per INTERNATIO NAAL POSTMANDAAT. VROEG BEGONNEN IS... VEEL GEWONNEN t j»lljfe De kleine Maria Sieher, het 9-jarig dochtertje der gekende filmster Marleen Dietrich speelt ook reeds cinema. Het kreeg eene rol te vervullen in een his torische film over Catherina II, tzarin van Rusland, filmtooneel ineengestoken door zijn moeder. Het verbeeldt er de Tzarin toen ze nog kind was. BEaaaBsaGssEaasRsaa^Baaaaan MODERNE POLITIE r In Engeland is de trafic »-politie mo dern ingericht. Ze gaven ons daar staal tjes van tijdens den oorlog in onze Vlaamsche steden en dorpen. En zoo gaan ze voort mede met den tijd. Nu beleven we den tijd der vervoerongelukken en heel dikwijls is de verantwoordelijkheid daarvan op het tribunaal moeilijk vast te stellen. Nu zijn de Engelsche politie agenten met het bewaken der wegenis belast, voorzien van heel moderne foto toestellen. De agenten zijn talrijk en zoo dra oen ongeluk gebeurt, is er dra een bij die alle zichtjes opneemt om later als bewijsstuk te laten dienen. Bij het fotografceren worden de sporen die op de baan gesleept zijn, met kalk gevuld om op de foto wel uit te komen. moet De Poperingenaar worden een vriend die in de verre verlaten streek alle week den blijden lach en het nieuws van den huize brengt. Gij vrienden van onze geloofsboden zendt nog deze week den prijs voor een abonnement 35 fr. voor Congo en 55 fr. voor alle andere landen aan E. H. J. D'HOORE, onderpastor, POPERINGE. Postcheck 41771, EsaaaBBBGiaaaaaaBBaa^QEE^raasissai^BaoaasaisaaBBBaaBBasiBaBBBBi Woensdag 11. kwam de begrooting van het openbaar onderwijs voor de Kamer. Gansch de dag werd in, beslag genomen met de bespreking der begroeting en de stemming werd verschoven tot 's anderen daags. Heer Blavier, Katholiek Volksvertegen woordiger, bracht verslag uit over den toe stand in het openbaar onderwijs en klaag de veel mistoestanden in zake de toepas sing van de taalwet aan, die ten heden dage nog bestaan in de scholen, bijzonder lijk te Brussel. Heer Marck, ook Katholiek Volksverte genwoordiger, legde eene verklaring af no pens het godsdienstig onderwijs om te verzoeken dat men rekening zou houden met den wil der bevolking. Om dit te sta ven gaf hij volgends cijfers op: In 1932 waren er 8.452 lagere scholen. Slechts in 242 werd de godsdienst niet on derwezen. De andere scholen telden 28.475 klassen. Daarvan waren er 26.291 die op het programma het godsdienstonderwijs voorzagen. Ze telden 835.347 leerlingen, ingedeeld als volgt: 27.450 volgden geen godsdienstles; 37.271 volgden esn school zonder godsdienstonderwijs; 750.626 volg den wel godsdienstonderwijs. Daaruit blijkt dat de groote meerder heid der ouders hun kinderen sturen naar scholen ingericht op grondslag van gods dienstig onderwijs. De overheid moet dus een schoolpolitiek voeren die met dit ver langen van de bevolking rekening houdt. In 1931 waren er in de lagere aangeno men scholen 286.178 leerlingen, en in de aanneembare 61.582 leerlingen. In de aangenomen bewaarscholen wa ren er 103.865 en in de aanneembare, 67.836 leerlingen. Er zijn er die vragen dat de Staat niet langer meer zou bijdragen tot de bekos tiging van het onderwijs van deze 630.000 kinderen zoolang zij niet in een officieele school zouden opgenomen zijn. Deze poli tiek druischt loodrecht in tegen de over tuiging van de groote helft der Belgi sche ouders, en kunnen geschillen uitlok ken die zeer nadeelig zouden kunnen wor den voor de toekomst van het land. Tijdens het verder debat legde de Heer Mundeleer, Liberaal, de verklaring af dat de Liberalen, overal waar zij het kunnen, alle toelagen aan het vrij onderwijs zullen weigeren. Dit is een gewichtige bekentenis en all« Katholieken zullen zich desnoods weten ts houden ter dezer zake. IBBBEBBBflhBBBBEBSBBBBBaBBBBl Belgische fabriek van Chicorei Wyppelier-Taffin. «BBBSBISBIBBBBBBBBaSIBaBSBBBBBNa LEENING DER VERWOESTE GEWESTEN 4% 1921. 104° Trekking. Op Vrijdag 1 December had de 104* trekking plaats der loten van de Ver woeste Gewesten. Reeks 197.703 Nr 4 wint 500.000 fr. De andere nummers dezer reeks zijn uitkeerbaar aan 250 frank. 233 Reeksen in uitdelging getrokken worden eveneens aan 250 fr. uitgekeerd. IBBflBSBflHaHflBBflBBHBBBBHBBBBiaBBiBBflaBflBBBflBBBBaBBflflBflflBBfl» hun oordeel over Conscience vastlegden IQ een merkwaardig gedenkboek. In de zitting van verleden Zondag heb ben letterkundigen van naam weer hulde gebracht aan Conscience en daarbij de positie bepaald van Vlaanderen 1933 te genover zijn meest populairen roman schrijver. En het is wel interressant na te gaan, welke gaven ze in hem hebben er kend en welke verdiensten zij hem, ala menschen van dezen tijd, blijven toe kennen. De officieele rede van minister Lippens kunnen we terzijde laten, hoewel het ter loops onderlijning verdient, dat de ver tegenwoordiger der regeering aan een Vlaamschen schrijver hulde brengt, ala aan een opwekker van de rasfierheid. Dokter Mule wees erop hoe Conscience steeds blijft gelden als de schrijver die zijn volk heeft loeren lezen, als het genie dat aan de rest van Europa de wederge boorte van het Vlaamsche land heeft ver kondigd. Conscience was en is de gelief koosde schrijver van hen die de taal des harten wenschen te hooren. Dr Maurits Sabbe, wiens eigen wer': langs sommige zijden met dat van Con: cienoe mag verwant heeten, betuigde hc. uit de verhalen van Conscience eenvou dige goedheid opstijgt waaraan ook de le zer van dezen tijd ontvankelijk blijft en dat daarom zijn boeken een deel vormen van de Vlaamsche volksziel. Prof. Vermeylen verwoordde de bewon dering welke de Vlaamsche kunstenaars van heden voelen voor de historische ro mans van Conscienoe, de waarachtige hoedanigheid bevatten, maar vooral voor de persoonlijkheid van den schrijver ais overtuigd Vlaamsch strijder. Timmermans kwam zeggen, gemoedelijk en zonder praal in dat officieele midden, hoe Conscience blijft voortleven, hoe hij ook nu nog optimisme blijft brengen aan de lezers die zoo vurig als voorheen naar zijn woord luisteren. Wij zagen in don kere hutten, in de kamers van de burgers, in de sombere kasteden en in de pacht hoeven en wij kregen onze menschen lief. Door Conscience vernamen wij, dat wij ook een schoone natuur om ons heen had den. Hij toonde ons die schoonheid, en wij kregen ze lief Tenslotte getuigde spreker: Conscience's werk sterft niet, want het is een stuk vaa ons leven geworden. De voorzitter van de Vlaamsche Acade mie, Herman Teirlinck, voerde de laatste het woord. Ook hij onderlijnde de betee- kenis van Conscience als nationaal schrij ver en voegde er bijHet werk van Cons cience is van uitzonderlijke waarde, want het leert ons zuiver en eenvoudig zijn, het leert ons adel en moed, offervaardigheid en schoonheid. Degenen die zich de hulde van 1912 nog herinneren, of het toenmalige ge denkboek kunnen naslaan, zullen vaststel len dat op de huidezitting te Brussel ge bleken is hoe, na twintig nieuwe jaren, Vlaanderen zijn houding tegenover Cons cience niet heeft herzien, hoe het zijn eer sten romanschrijver blijft es ren ais een hoogstaand mensch, een moerig kamppr en een talentvol schrijver. HENDRIK CONSCIENCE Hij leerde zijn valk lezen en de Vlaam sche taai liefhebben. Op 10 September laatstleden was het vijftig jaar geleden, dat Hendrik Cons cience, de Vlaamsche schrijver van wien het roerende getuigenis kon worden af gelegd: dat hij zijn volk leerde lezen, het tijdelijke met het eeuwige verwisselde om enkele dagen later door geheel dat volk koninklijk ten grave te worden geleid. Van deze algemeene volkshulde waarin, een halve eeuw geleden de erkentelijkheid van Vlaanderen tot uiting kwam jegens een van zijn eerste levenswekkers, kreeg dit jaar een schitterende herhaling, waarvan men een hoogtepunt mag zien in de hulde welke, op initiatief van de Vlaamsche Academie en in aanwezigheid van de Ko ninklijke Familie, verleden Zondag aan Conscience gebracht werd in het Paleis der Academiën te Brussel. Wij zeggen op zettelijk: één hoogtepunt, want naast deze hulde is daar nog de eenvoudige, maar even treffende hulde welke iedere lezer, die dit jaar boeken van den Vlaamschen verteller heeft gelezen, in zijn hart aan Conscience za? brengen of om zijn talent, of om zijn beteekenis als voorman in de Vlaamsche literatuur en in de strijdende Vlaamsche beweging. Velen, wellicht, zullen zich nog geheu gen hoe in 1912, bij gelegenheid van de honderdste verjaring van Conscience's ge boorte, heel Vlaanderen zijn grootsten volksschrijver hulde bracht en hoe de vooraanstaande schrijvers van dien tijd, 2icht genomen tijdens de plechtige zitting der Koninklijke Vlaamsche Academie. Minister Lippens aan het woord. Inzet: De Koninklijke Familie die da plechtigheid bijwoonde.

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1933 | | pagina 1