Minvermogenden
KLOPT m OP s
f Zeer ierw. Heer Kanunnik COLINS
is heengegnnn
De Fraasch-EageSsclh©
Militaire Samenwerking
Wonderbare geoezing te Lourdes
Het geschil Btalië-A bessiir
Musn der Verkiezingen
in Beigie
WEEKBLAD: 35 CENTIEMEN
KATHOLIEK NIEUWSNOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD. VERSCHIJNT WEKELIJKS
INTERNATIONAAL OVERZICHT,
uimiiiiiniiiiiiiuniiiaiiiiniiininiiuiuniHai
un luchtvaartkamp
m ftsaseriitfi
MAKALE DOOR DE ABESSINIERS BEDREIGD.
DE ITALIANEN RUKKEN VOORUIT OP T SOMALI-FRONT
DE REGENS BELEMMEREN DEN STRIJD.
ZONDAG 19 JANUARI 1936
33a JAAR. N' SL
«DE POPERINGENAAR»
Uitgever:
SANSEN-VANNESTE
POPER1NGE
Telefoon Nr 9. - Po*tch. Nr 15.570
ABONNEMENTSPRIJS
VOOR I JAAR (per post)
i Binnenland 19>—
i Belgisch Congo
I Frankrijk 48,— fr.
Alle andere landen 60,— fr*
PQPEBDrcm&R
TARIEF VOOR BERICHTEN:
Kleine bel ichten per regel 1,00 fr
Kleine berichten (minimum) 4,00 fr
2 fr. toel. v. ber. m. adr. L bur.
Berichten op 1* bi. per regel 5.00 fr.
Berichten op 28 hl. per regel 2.50 fr.
Bf richten op 3' M. per regel 1,50 fr.
Kuuwber. en Bedank, (min.) 7,00 fr
Te herhalen aankondigingen:
prijs op aanvraag.
Annoncen zijn vooraf te betalen en
moeten tegen den Woensdag avond
ingezonden worden. Kleine be
richten tegen den Donderdag noen
Ja, en de kleinste, die stond maar
te roepen: «Klopt er op, klopt er
op! Ze waren nog eens terug
gekomen toen ze zagen dat za nog
bewoog... Waar gaan we naartoe,
waar gaan we naartoe!
Zoo gingen de gesprekken hun
gang; 't was ook te verschrikkelijk:
twee schoolbengels van vijftien jaar
hadden een oude vrouw, die aan den
boschkant woonde, met een ijzeren
staaf afgemaakt om haar h'r geld af
te nemen: twaalf frank.
't Dorp stond in rep en roer: ieder
een moest er over spreken... maar 't
gewone groepje babbelaars had toch
weer 't hooge woord: de bakker,
de oud-kolenhandelaar, nu rentenier,
de kleermaker en een klapei of
vijf: groote gebaren telkens 't
verhaal opnieuw in geuren en kleu
ren, met de griezeligste omstandig
heden vooral; en natuurlijk het noo-
dige kommentaar: Werk dan al uw
leven lang dan komen er zoo'n
paar straatjongens ze slaan U neer
als een hond om twaalf frank
't is verschrikkelijk de wereld loopt
op h'r einde, geloof me maar...
Er. allen zijn het eens om te beslui
ten: Waar gaan r» waar
gaan we naarto-
Die brave mensciiea .„en toch
gelijk. Brave menschen? Wacht
even: praten kunnen ze mooi genoeg,
maar...: de bakker is reeds tweemaal
gescheiden, en, z'n beste vriend, de
kleermaker, eenmaal, cl belet hen dit
(zoo zeggen de menschen) absoluut
niet een vroolijk leventje te leiden;
't renteniertje: nooit heelemaal dron
ken, maar ook nooit heelemaal nuch
ter; en z'n vrouw, ja, wat zou ze er
van zeggen, ze mag immers ook in
tijds 'n bottel. D'andere vrouwen?
Ofwel hadden ze nooit kinderen, of,
die er hebben verwaarloozen ze; kijk
maar naar 't bendje, ginder op 't
kerkplein: daar spelen ze altijd om
dat 't zoo'n goed voetbalplein is; ver
der zijn ze echter nooit geweest
misschien wel eens in 't portaal om
verstoppertje te spelen. Waarom roe
pen die ouders dan nu moord en
brand? Zijn ze zóó zeker dat hunne
kinderen met zulke voorbeelden
nooit op den dool zullen geraken?
De ouders van de jongste der twee
moordenaars zijn toch ook geschei
den. En kijk dan maar eens wat
nader toe: de helft van die kleinen
daar, dat zie je aanstonds, kinderen
van alkooliekers: n last die hen nu
al drukt, arme, bleeke sukkelaars.
Wat moet er van zoo'n stakkerds ge
worden later? Vooral daar het eenige
afdoende redmiddel hen geweigerd
wordtde Godsdienst.
Laat ze nu nog perfekt kunnen le
zen, schrijven, rekenen; laat ze zich
bekwamen in 'n heele boel andere
vakken: wat zal het hen helpen als
eens de driften bij hen erfelijk
belasten dan nog wel aan 't woe
len gaan?
A
En, dan denkt men verder: niet
meer aan de ouders, die nooit echte
ouders waren: maar aan de school
zonder God.
Dat is haar oogst: misdaad op mis
daad. En 't is logisch. Geen God: dan
ook geen moraal meer.
Die jongens willen zich vermaken en
ze hebben geen geld (want ze kunnen
nog niet werken), dan moeten ze 't
zich maar aanschaffen zonder wer
ken; en, moet er iemand om gedood,
wel, eenvoudig dan doen ze 't.
Waarom ook niet?
Goed? Kwaad? Wat wil je kinde
ren daarmee paaien als 't toch* lou
ter woorden zijn, als alle echte gods--
dienst wegvalt en de zekerheid van
loon en straf voor elke daad later.
Roep dan maar, bakker of kleer
maker of wie ook! Uw protest is noch
een reden noch een rem. Versterk uw
deuren, neem er nog vier waakhon
den bij; 'n dief raakt wel overal bin
nen en welke hond wordt toch eens
vergiftigd.
A
Er zijn nog zooveel andere schul
digen: dagbladen, boeken, reklaam-
borden, kinema. 't Kind kan niet
naar school gaan of het moet er
voorbij: op alle muren aankondigin
gen: «Plezier, dol plezier; da's 't le
ven! En weer hetzelfde logisch
besluit: Daarvoor moet je geld heb
ben; dat neem je waar 't gemakke
lijkst te krijgen is, dus bij de zwak-
sten. oudjes en gebrekkigen.
«Klopt er maar op!»... En op 'n
nacht is 't gebeurd.
«Vooruit nu: voor mij dat geld:
'k ben jong en 't leven is te schoon»,
'n Barbaarsche levenshouding, maar
waar we zeker naartoe moeten als 't
geloof in Christus en Zijn liefdewet
verworpen worden.
Maar hij is de grootste schuldige,
die God overal bulten wil drijven, en
die systematisch de leekenmoraal op
dringt, in scholen, gestichten en hos
pitalen: DE VRIJMETSELAAR.
Men heeft eens ergens een oproep
bekend gemaakt: Vrijmetselaars ge
vraagd voor onbetaalde verzorging
van melaatschen ln China.Vraag
maar op: ze komen toch niet maar
ze zullen nog een beetje harder blaf
fen tegen alwie maar eenigszins me-
dehelpt om hiervoor apostels en
dikwijls ook martelaars te vormen.
Ze schelden verontwaardigd: Op
zestien jaar trekt ge de kinderen aan
naar 't klooster.». En zij? Ze ma
ken moordenaars van vijftien jaar.
Och, spreek toch geen strenge straf
over deze twee dompelaars vooraleer
al die andere, groote schuldigen re
kening geven...
A
Zelfs voor hen die diep gelooft met
christen ideaal voor oogen en die de
krachtbron kent der heilige Commu
nie, kan het soms zoo'n strijd worden
op leven en dood tegen de bekoring.
En wat dan? Indien alles wegvalt
en daarbij heel de omgeving van
moderne heidenen en genieters U
meetrekt; en als ge maar twee
zwakke kinderarmen hebt om U te
verdedigen?
...Aan de vruchten kent men den
boom.
De leekenmoraal: de schandvlek,
maar tegelijkertijd ook de straf on
zer moderne tijden.
Naar PIERRE L'ERMITE
Wanneer wij deze verschrikkelijke zin
snede ueersenrijven, kunnen wij het zelf
nog niet gelooven dat het de brutale,
droevige, senrijnende werkelijkheid is. Al
cnegenen the Kan. Colens persoonlijk heb
ben gezeild gevoelen door dit verlies een
zwaren slag, een pijnlijk en druzkend
leed. Wij, die in zijne onmiddeiiijKe na-
bijneid heboen geleefd, die hem gekend
heooen ais den geliefden leider, den geest-
driiugen bezieler, den heiligen proost van
onze christelijke arbeidersbeweging, zijn
diep getrotfen, zooais men gewonen is
bij net neengaan van een gelieiden vriend.
In zijn hartelijkheid, zijne toewijding,
zijn vaderlijke goedheid, zijn innig me-
devoelen in de minste onzer moeilijkhe
den, ligt het geheim van de sympathie
die hij wist op te wekken.
Wij weten dat wij door Kan. Colens'
ulster ven een onherstelbaar verlies onder
gaan, waarvan wij den omgang slechts
zonen kunnen peilen eens dat, de sombere
dagen van de teraardoestelhng zullen
vooroij zijn, eens dat de dagenjzsche on
dervinding ons zal leeren weize kraent,
weizen sterzen steun, welze liefdevolle
toewijding ons werd ontnomen.
Groot en pijnlijk zal de ontsteltenis zijn
in ganscn ae christelijke arbeidersbewe
ging. Al diegenen die Kan. Coiens moch
ten ontmoeten op onze Congressen, op
onze bociaie Weizen en Vergaderingen,
werden getroffen door de blijde hartelijk
heid van onzen Kanunnik aie, spijts zijn
steens wanzeiende gezondheid, steeds min
zaam, opgetogen en geestdriftig was in
zijn omgang.
uanscn ue christelijke arbeidersbewe
ging ondergaat door dit afsterven van den
gecs-elijzen raadgever van het Algemeen
Cnristea Werkers verbond, een oaaerstei-
baar verlies.
liinerdaad, Kanunnik Colens was een
waar leider. Hij naa werkelijk de gave van
bet gezag, dat hij op een hem eigen wijze
wist te uoen aanvaarden. Hij was een be-
wondeienswaaraigen ziaren geest die, on
middellijk, in de meest verwarde toestan
den, den juislen weg tot de meest rede
lijke en veilige oplossingen wist te onaer-
soneiaen. Hij was in den sUizten zin van
bet wooid, een waar menschen-ieider.
Kanunnik. Colens werd te Brugge ge-
bo.cn den 1 December 1677. Na zijn hu
maniorastudiën in het St Loaewijkscoliege
van zijn geboortestau, ging nij naar het
Seminarie Deo Kill te Leuven in i860.
Hij studeerde aldaar aan het Hooger in-
nticuut voor Wijsbegeerte en werd doctor
in w ïjSbegeerte volgens St Thomas in 169a.
twee jaren te nebben doorgebracht
in net Uroo. Scininaiie te Brugge, trok
hij opnieuw naar Leuven in lDui om er
theologische studiën te beginnen en be-
ii.ii.de er den doctortitel in 1905.
Na een paar maand coadjutorschap te
Torhout te hebben waargenomen, werd
hij in 1900 benoemd tot Onderpastoor van
de St Pieters en Pauluskerk te Oostende
en meteen aangesteld tot geestelijken
raadgever van de christelijke arbeiders
organisaties van Oostende. Daar was hij
werkeüjk ln zijn element, daar leerde hij
de arbeidersklas liefhebben met de groote
liefde die hem steeds heeft gekenmerkt
en die best tot uiting komt in zijn boek:
De vorming van leiders voor sociale wer
ken Daar heeft hij zich gespannen voor
net werk waaraan hij gansch zijn leven
zou wijden. De Oostendsche organisatie
werd door hem hervormd, hij stichtte er
eene vereeniging voor de Staatsbedienden
en bracht er vrouwenwerken tot stand.
in fais werd hij aangesteld ais geeste
lijken raadgever van het arrondissements-
werzersveroond Oostende - Veurne - Diks-
muiae.
in 1921 werd hij den geestelijken raad
gever van net Algemeen Christen ,W«r-
zersveroond van België en hd van net
Algemeen Secretariaat van Sociale Wer
ken.
In 1925 werd door hem de economische
organisatie van de christelijke arbeiders
beweging op touw gezet: Belgische Aroei-
aerscooperatie, Spaarbank, yerzekeringen,
enz., enz.
ln 1951 werd hij Ridder in de Leopolds
orde. Tenslotte kon hij in 1952 voorgoed
de verwezenlijking aanvatten van zijn le
vensdroom, ni. de stichting van de Cen-
craie voor Volksontwikkeling van het Ai-
gemeen Christen Werkers veroond, het
meest geliefde werk onder al zijne schit
terende verwezenlijkingen.
Slechts enkele weken geleden legde hij
de laatste hand aan een werk dat ais het
ware zijn testament zal zijn aan onze
priesters-sociale raadgevers van de chris
telijke arbeidersorganisaties, ln dit boekje
straalt volledig uit de groote helde die in
dit priesternart was ontloken voor de ar
beidersklas. De taak van de proosten m
de organisatie voor volwassen arbeiders»
zal onze proosten aanzetten om het ze
genrijk werk van Kan. Colens in zijn
geest voort te zetten. In deze broohuur
zegt hij ergens het volgende: «De arbei
der is een miskende, vernederde en lij-
denae broeder, maar een broeder met
praentige gaven. Werkelijk, is bij niet
onze liefde waardig?
Meer kan men niet zeggen. Kanunnik
Coiens heeft de werkliedenstand bemind
met gansch zijn edelmoedig hart, met
ganscn zijn vurige apostelziei. In dienst
van de arbeidersklas heeft hij gansch zijn
leven doorgebracht, heeft hij tot over
spanning toe gewroet, ten koste van zijne
gezondheid. Voor ons, die hem gekend en
bemind hebben, zal hij steds het prach
tigste vorbeeld blijven dat ons kan gege
ven woraen in ons dagelijksch leven van
sociale weruers.
Het Secretariaat van het AC.W.
TREKKING DER
VERWOESTE GEWESTEN 1921
121° Trekking van 15 Januari 1935.
R. 27878 Nr 16 wint 1 miiiioen.
Al de andere nummers van deze reeks
zijn betaalbaar met 250 frank.
Naar een verklaring van Laval in
de Fransche Kamer hebben de mili
taire staven van Engeland en Frank
rijk besprekingen gevoerd van tech-
nischen aard. Dat is gebeurd in het
begin van de maand en enkele da
gen later vernamen we dat de Fran
sche vloot zou kruisen in de Middel-
landsche Zee, terwijl de Engelsche
vloot oefeningen zou uitvoeren in de
nabijheid van Gibraltar en langs de
Spaansche kust in de Atlantische
Oceaan. Officieel heet het, dat die
verrichtingen niets te maken hebben
met het Italiaansch-Ethiopiseh Con
flict, maar de verleiding was te groot
om het niet in verband te brengen
met de Oost-Afrikaansche oorlog. De
dagbladen en vooral de Duitsche heb
ben de Engelsch-Fransche militaire
afspraken en de vlootmaneuvers van
beide landen druk gekommenteerd
in dien zin.
Trouwens de oorsprong van de
Fransch-Engelsche militaire samen
werking vloeit rechtstreeks voort uit
de vijandige spanning tusschen Italië
en Engeland. In Oktober 1935 heeft
Engeland tot Frankrijk de vraag ge
richt, wat het zou doen in geval de
Engelsche vloot in de Middellandsche
Zee door Italië aangevallen werd,
gelet op artikel 16 van het pakt van
d- Volkenbond dat de wederzijdsche
steun voorziet van alle leden tegen
over een land dat zou aangevallen
worden. Frankrijk heeft daarop ge
antwoord dat het bij voorbaat het
princiep van die solidariteit aan
vaardde, maar op een algemeene
wijze, namelijk voor alle gevallen die
zich zouden kunnen voordoen op het
vasteland. Zoo stond Frankrijk borg
voor hulp aan Engeland, niet alleen
in het geval van aanval van Italië
tegen Engeland, maar voor alle mo
gelijke aanvallen van het vasteland,
op voorwaarde echter dat Engeland
zich ook verbond voor alle aanvallen
waarvan Frankrijk het slachtoffer
kon zijn. Frankrijk zag hierin het
middel om Engeland aan zich te ver
plichten in geval van 'n Duitsche
aanval. Engeland daarentegen wilde
liefst de wederzijdsche hulp beper
ken bij 'n aanval van Italië op een
van de twee partijen. Engeland was
op dat oogenblik min of meer be
dreigd in de Middellandsche Zee.
Frankrijk was enkele jaren geleden
nog veel rechtstreekscher bedreigd
door Italië en wie weet zou 'n mis
lukking van Mussolini in Oost-Afrika
de tijdelijke Fransch - Italiaansche
vriendschap doen keeren tot her
nieuwde vijandschap met bedreiging
van de Zuid-Oostelijke grens en van
zijn koloniën in Noord-AJrika:. Tu-
nizië en Algerië.
Welke van de twee standpunten ge
zegevierd heeft bij de besprekingen
vait nog moeilijk uit te maken. Er is
zoo weinig over bekend. Toch schijnt
het dat het Fransche standpunt door
Engeland voor 't groot deel bijgetre
den werd, want de Duitsche pers
heeft zich razend op die militaire
toenadering geworpen en het een
schending van het Verdrag van Lo
carno genoemd. Duitschland had te
veel vertrouwd op de stelling van
Engeland om zich niet te verbinden
op het vasteland. Het had wellicht
gehoopt op de stilzwijgende steun van
Engeland. En nu werpt dit land zich
in de armen van zijn aartsvijand. Is
dat niet om razend te wordenReeds
heeft het 'n uitkomst gezocht om het
verloren terrein terug te winnen. Het
beweert dat Engeland zich niet een
zijdig met Frankrijk mag verbinden,
maar gelijkaardige besprekingen moet
voeren met de Duitsche legerstaf
Ook in de Italiaansche pers begint
het vertrouwen in de vriend Frank
rijk te tanen. Frankrijk heeft welis
waar remmend gewerkt bij de be
handeling van het geschil voor de
Volkenbond, maar de omstandigheden
hébben het verplicht steeds meer en
meer 'n anti-Italiaansche houding
aan te nemen. Het heeft moeten deel
nemen aan de sankties tegen Italië
en nu zendt het reeds zijn vloot naar
de Middellandsche Zee. Er is wel de
gelijk reden om te vreezen dat de
oude Italiaansche-Fransche animosi
teit zal terugkeeren van in den tijd
dat men sprak over dreigend oorlogs
gevaar tusschen Italië en Frankrijk
en dat er groote Fransche legerma-
neuvers gehouden werden in de Al
pen. Als de Ethiopische veldtocht mis
lukt, zal de Italiaansche expansie-
zucht zich weer naar Noord-Afrika
richten.
Het i3 ook 'n fijne zet van Enge
land om zijn vloot uit de Middelland
sche Zee terug te trekken en Ae ver
dediging van de weg naar Indië tij
delijk over te laten aan 'n voor het
oogenblik nog met Italië bevriend
land. Al» het bij gebeurlijke vredes
onderhandelingen Italië nog wat toe
geeft, daar waar de eigen belangen
niet bedreigd zijn, dan worden beide
landen nog goeie vrienden. Voorwaar
Engeland kent de kunst om te heer-
schen.
Er wordt beweerd dat Frankrijk
graag met Engeland 'n overeenkomst
had gesloten in den aard van het
Fransch-Russische militaire bondge
nootschap. Doch Engeland schijnt
hiervoor maar weinig te voelen. In
de Parijsche Editie van de New-York
Heraldwordt zelfs gemeld dat er
geen Fransch-Engelsch militair bond
genootschap zou ontstaan zijn, alleen
maar 'n vrij los plan voor wederzijd
sche hulpverleening in geval van niet
verwekte aanval in toepassing van
art. 16 van het Volkenbondspakt. Dit
zijn natuurlijk maar woorden, pakt,
overeenkomst, bondgenootschap kun
nen in toepassing dezelfde waarde
hebben. Volgens dit blad ook, zouden
de strijdkrachten te land, te water
en in de lucht onverwijld gemobili-
zeerd worden en zouden de Engelsche
strijdkrachten mogen gebruik maken
van Fransche legerkampen, vliegvel
den, oorlogshavens met arsenalen en
dokken. Engeland zou met zijn vloot
de Fransche kusten helpen verdedi
gen terwijl de Engelsche luchtvloot
de Fransche industriecentra zou be
schermen.
Welke ook de juiste vorm van de
Fransch-Engelsche militaire samen
werking moge zijn, het is niettemin
een verrassende gebeurtenis op een
oogenblik dat er geruchten zijn van
Italiaansch-Japansche en Duitsch-
Japansche besprekingen, op een
oogenblik dat er sprake is van de
oprichting van 'n anti-Geneefsch
front.
De geschiedenis is een eeuwig
herbeginnen. De bondgenootschappen
van vóór den oorlog ontstaan weer,
de namen alleen veranderen. De be
dreiging van oorlog is niet meer van
de lucht. Met Gods hulp en wellicht
dank zij 'n spoedige herneming van
het ekonomische leven over geheel de
wereld zal grooter onheil voorkomen
worden.
(Verboden nadruk.) ROSKAM.
DOOR DE COMMISSIE VAN GENEESHEEREN BEVESTIGD
In het laatste nummer van het Jour
nal de la Grottepubliceert Dr Vallet,
voorzitter van de Geneesheerencommissie
te Lourdes, een officieel verslag over het
ziekteproces en de plotselinge genezing
van Mejuffer Margaretha Degoile.
Aan dit verslag ontleenen wij het vol
gende, naar de vertaling van De Maas
bode
Mejuffer Degoile is 20 jaar oud en af
komstig uit Mauzun, een dorpje in Noord-
Auvergne. In Augustus 1954 is zij met de
diocesane bedevaart naar het bisdom
Clermont-Ferrand naar Lourues gegaan
en enkele dagen later, op 4 September
1954, is zij plotseling van. een chronische
hersenziekte en een totale verlamming ge
nezen.
Reeds als klein kind had mejuffrouw
Degoile vaak zware hoofdpijn, die hare li
chamelijke en geestelijke ontwikkeling be
lemmerden. Tengevolge van deze voortdu
rende ongesteldheid zon het kind slechts
zelden de school bezoeken pf met haai'
vriendinnetjes spelen.
In 1926 traden heftige pijnen op in de
ruggegraat. Een bekwaam geneesheer Dr
Vinal de Fiehac uit Clermont-Ferrand
werd in consult geroepen, die mejuffrouw
Degoile meermalen nauwkeurig onder
zocht en verschillende Rüntgenioto's liet
maken. Ondanks alle zorgen der genees-
heeren trad geen enkele verbetering in.
Integendeel, de pijnen weraen steeds hef
tiger en ook de rechterdij en rechterknie
werden aangetast.
De dokteis gaven den raad om de pa
tiënte naar een streek met een ander kli
maat over te brengen. Maar de ondraag
lijke pijnen waren een beletsel om het
kieine patiëntj* te vervoeren, zoodat zij
in het ziekenhuis te Clermont verder ver
pleegd werd. Ook de medische hulp van
Dr Beal, een oogspecialist, mocht nfft ba
ten. Mejuffrouw Degoile verloor meer en
meer het vertrouwen in de mogelijkheid
van haar genezing.
In 1933 werd de linkerarm geheel ver
lamd en deden zich ernstige verschijnse
len voor van tubercuiOoen aard. De toe
stand van de patiënte was van dien aard,
dat blijvende verpl.glng in een zieken
huis te Clermont nootzakelijk was. De
geneesheeren verklaarden tenslotte, dat
mejuffrouw Degoiie ongeneeslijk ziek was.
De patiënte, die lichamelijk zoozeer ach
teruitging, aat zij bijna geen voedsel meer
tot zich kon nemen, stelde al haar hoop
op redding en genezing in een bedevaart
naar Lourdes. Haar verblijf in het gena
deoord in Augustus 1934 schonk haar wel
den vrede des harten en, de tevredenheid
in haar lot. In het bureau van de artsen
commissie te Lourdes was het meisje on
derzoent en werd een rapport over, haar
ziektetoestand samengesteld.
Enkele dagen na naar terugkeer uit
Lourues, op aen avond van 3 September,
voelde mejuffrouw Degoile naar krachten
terugkeeren. Lij kou zien in naar bed op-
nenten en den anaeren morgen zeifs zon
der eenige nuip eenige senreuen wandeien.
Dok haar chroniscne hoofdpijnen waren
verdwenen, terwijl &e anaere ziektever
schijnselen niet meer waarneembaar wa
ren.
Dr. Vinal de Fléhac heeft, na een uit
gebreid onderzoek, verklaard, dat de pa
tiënte totaal genezen was.
Ook int net tweede onderzoek in Ja
nuari 1936 bleek, dat er geen spoor meer
van de vroegere ziekteverschijnselen te
oespsuien was.
In Beptemoer 1935 heeft mejuffrouw De
goiie nogmaals een bedevaart naar Lour
des ondernomen, waar zij door zestien
doctoren van het permanente artsenbu
reau onderzocht werd. Bij dit onderzoek
was ook tegenwoordig prof. Dr. Buy uit
Ciermont-ïerrand, cue de patiënte voor
liaar genezing meerdere malen onderzocht
en benandeid had.
Na uitvoerige beraadslagingen kwam de
ainsen-coinniissie tot de conciusie, dat de
ze plotselinge, totale en blijvende genezing
van mejuffrouw Degoiie met op natuurlij
ke wijze verklaard kan worden.»
VHvÜ ÊMMim
Onder de onderscheidene Oud-btrijders-
bonden var. het land werd een akkoord
bereikt tot het indienen van een voorstel
voor amnestie aan Oud-Strijders.
Dit voorstel werd de Kegeering voor
gelegd. Wij kunnen alleen hopen dat het
voorstel mocht aangenomen worden.
17 DOODEN
De grootste ramp die de verkeers-
luchtvaart in de V. S. reeds trof.
Tusschen New'-Ark en Los Angeles, r.a-
bij Evankley, is het verkeersvliegtuig
Southerner ten gronde gepioit. Er zijn
1? aooden waaronder 14 passagiers.
De oorzaak der ramp werd n»g niet
vastgesteld,
Het Regeringsvoorstel om den datum
der aanstaande verkiezingen eerst vast te
stellen op 6 Oktober e. k. werd ln de
hoofdafdeeling van de Kamer besproken
en verworpen met drie stemmen tegen
twee en drie onthoudingen. De hoofdaf
deeling stelde voor de verkiezingen vast
te stellen in Mei aanstaande.
Wellicht wordt de nieuwe kiesstrijd zeer
nakend.
isa3naasiBffi33BB®2SBsaaaaaEBaaa®
Leest en overweegt den oproep U ge
daan door. de Nationale Maatschappij voor
den kleinen landeigendom, en, zoo gij,
voor U en uw huisgezin, van zin zijt te
pachten of te koopen 1) een hof van ten
hoogste 5 aren, ofwel 2) een huis en erve
van 10 tot 50 aren, of wel 3) een hofsteed-
je van ten hoogste 6 hectaren, laat niet
na zulks kenbaar te maken ten stadhuize
(secretariaat), opdat de stad, bij de Natio
nale Maatschappij voor den kleinen land
eigendom, betrachte wat gij begeert.
In 1895 vroeg Z. H. Paus Leo XIII, ln
een vermaarden wereldbrief, dat men den
werkman een stuk land zou bezorgen, cp-
dat hij het noodige voor zijn huisgezin
zou hebben, en onafhankelijker worde van
de arbeidsmacht. In 1935 vroeg Kus XI
de vermeerdering van den eigendom voor
de arme klassen.
Bij Besluit van 27 Februari 1935, richtte
België eene Nationale Maatschappij op
om de minvermogenden land te verpach
ten of te verkoopsn.
Pacht of koopt dus wat land, en verbe
tert uwen stand.
NATIONALE MAATSCHAPPIJ
VOOR DEN KLEINEN
LANDEIGENDOM
BIJ DE FRANSCHE REGEERING
OPROET TOT HET PUBLIEK
De Nationale Maatschappij voor den
Kleinen Landeigendom, ingericht door de
Besluitwet van 27 Februari 1935, heeft
haar werkzaamheden aangevat.
Deze instelling heeft voor doel kleine
landeigendommen ter beschikking te stel
len van minvermogende personen die door
het bewerken er van, ruimer den kost voor
hun gezin zullen kunnen verdienen; het
werk in de open lucht zal tevens een wel
doende bezigheid zijn gedurende de vrije
uren of tijdens de gedwongen werkloos
heid.
Om dit doel te bereiken, beraamt Je
Nationale Maatschappij het hiernavolgen
de plan:
1. Het aanleggen van gronden in tui
nen van ten hoogste 5 aren. De werklie
den, die van tuinbouw nog weinig afweten,
zullen met raad en daad worden bijge
staan, hetgeen hun mogelijk maken zal
met een beetje goeden wil de noodige
groenten en aardappelen voor het huis
houden te winnen. 100 m2 tuin, goed be
werkt, kunnen een schoone stuiver op
brengen.
2. Het tot stand brengen van kleine
teelten, over het algemeen van 10 tot 20
aren, kunnende gaan tot ten hoogste 50
aren, met eengezinswoning en bijgebou
wen. De kleine teelten, voorbehouden aan
diegene die reeds op de hoogte zijn van
den landarbeid, zullen aangelegd worden
in den omtrek van de nijverheidscentra
opdat de belanghebbenden gemakkelijk op
hun werk zouden kunnen geraken.
3. Het ter studie leggen van de in
richting van kleine landbouwbedrijven
van ten hoogste 6 Ha., voor personen die
met het landbouwbedrijf heelemaal ver
trouwd zijn.
Dank zij het geld door de Regeering ter
beschikking der Nationale Maatschappij
gesteld, zuilen deze kleine eigendommen
zoo goedkoop mogelijk kunnen verhuurd
of verkocht worden, en zulks met al het
gemak dat de wet reeds voor goedkoope
woningen voorziet.
De crisis is scherp, vele fabrieken zijn
gesloten en zullen misschien voor eeuwig
gesloten blijven.
De nijvere standen, getroffen of be
dreigd door de werkloosheid, moeten zich
inrichten om door eigen arbeid aan hun
gezin voedsel en welzijn te bezorgen. De
voedende aarde biedt u haar hulpbronnen;
laat niet na er gebruik van te maken.
Ondanks den harden tijd, zijt gij zeker
uw gezin aan den kost te helpen in de
kalme afwachting van betere dagen.
Laat u dus inschrijven op het Gemeen
tehuis opdat de Nationale Maatschappij
ingelicht weze over de behoeften in de
verschillende streken van ons land.
En dat al degenen, voor wie deze oproep
geen rechtstreeksch belang oplevert, ons
hun medewerking verleenen en ons de
gronden aanduiden die wij zouden kunnen
aanKoopen om ze te laten bewerken.
Namens den Beheerraad).
De Direct.-Generaal, De Voorzitter,
(get.) R. NARIQUE. (get.) F. GOSSERIES.
«uttBuaaaiiCiëKiBawMBaHiiaiëaBaiiiHi
HET RUSSISCH NIEUWJAAR
werd in de Russiiche kerk te Parijs ge
vierd. De Metropoliet Eugeen ontvangt
de gelukwenschen der geloovigen.
iaaaaasHasBaaBHBaasaHBSiaaiaal»
INSTORTING TE BRUSSEL
EEN WERKMAN GEDOOD
In een huis waaraan veranderingen wer
den gedaan is het keldergewelf ingestort,
te Brussel. Een arbeider werd hierbij ge
dood en drie anderen erg gewond.
Te Parijs werd een Ministerraad gehoud-n waarin ch datum d~r aanstaande wet
gevende verkiezingen bepaald werd. Minister-President Lavai verlaat het EVs-'e.
Donderdag kreeg de Regeering Laval! Niettemin blijft het verzet tegen d?n
opnieuw de meerderheid ln de Fransche He:r Laval zeer groot.
Kamer, met 315 stemmen tegen 251.
iBaaaaaaaBBB3MaBMEaaBEaaaB<nsaaaBBnuBaai9aaB9BBaBSBS5 £ü»39
OP HET NOORDERFRONT
DE STRIJD OM MAKALE.
Op het Noorderfront schijnt het voor
deel van den strijd meest naar de Abes-
siniërs te gaan. Makaie zou bijna omsin
geld zijn door de Abessiniërs, maar door
dat zware regens zijn gevallen, zijn 8lle
wegen, oude en nieuwe, onbruikbaar ge
worden wat tot gevolg zou hebben dat bij
een terugtrekken, alle materiaal door de
strijders zou moeten achtergelaten worden.
Dit legt grootendeels uit waarom de
Italianen met den uitersten moed Makaie
verdedigen, stad die zij waarschijnlijk bij
droog weder zouden hebben ontruimd we
gens den druk van den vijand.
In het begin der week werd gemeld dat
bedoelde stad door de Abessiniërs was in
genomen maar zulks bleek onwaar; het
dient toch aangenomen dat gevechten
werden geleverd in de onmiddellijke nabij
heid der stad.
De Italiaansche vliegtuigen zijn steeds
zeer bedrijvig op het front en doen dage
lijks verkenningen of bombardementen.
Aan de Gheva- en Gabatstroom zouden
de Italiaansche troepen enkele Abessini-
sche legermachten hebben uiteengedreven.
De krijgers van den overgeloopen Ras
Goeksa moeten de politiedienst waarne
men in het veroverde gebied, onder toe
zicht van Italianen.
Door de regens werd de baan tusschen
Dessie en Addis-Abeba herschapen in een
moeras waarop alle verkeer onmogelijk is.
De Italianen houden steeds staande cat
de Abessiniërs dum-dumkogels zouden ge
bruiken.
Bij de haven van Massoua Is een Ita-
liaansch vliegtuig neergestort. De twee in
zittenden werden gedood.
Te Addis-Abeba werd de gedoode
Zweedsche doktor plechtig ten grave ge
dragen. De Negus woonde de begrafenis
plechtigheden bij.
Een Abessiniscne kolom die met voedsel
oprukte uit Amba Aaladji, naar de troepen
van het front, werd door de Italianen on
derschept die 1.000 zakken rijst en graan
buit maakten.
De strijd rondom Aksoum en Makaie is
zeer heftig en de Italianen schijnen ln
kritieken toestand aldaar te verkeeren.
De stad Sokota werd gebomDardeerd
door vüegtuigen. Giftgasbommen werden
op de stad geworpen. De stad werd groo
tendeels vernield en de kerk der gemeente
werd ook in puinen geslagen. Tien per
sonen werden blind gemaakt door de gift-
gassen en vijf andere afgrijselijk verbrand
over gansch het lichaam. Tien personen
kwamen om onder de puinen wijl veel an
aeren gekwetst werden.
Een Dencht werd de wereld ingestuurd
waarbij gemeld werd dat nabij Aksoum de
Aoessiniers vier vliegtuigen, 12 motorrij
tuigen en machiengeweren zouden hebben
veroveradoor de Italianen werd dit ech
ter gelogenstraft.
Aan ae uheraita zouden de Abessiniërs
een overwinning hebben behaald op een
Itaiiaanscne alaeeling die ba man verloor
evenais twee macniengeweren en een
groote hoeveelheid wapens en muilezels.
Totnogtoe zouden de Abessiniërs reeas
24 tanks nebben veroverd op de Italianen,
waarvan er 23 nog in dienst zuüen kunnen
worden gesteld. Militairen zulten opgeleid
worden om die yechunachienes te leeren
besturen;.
Of. HE/ SOMALI-FRONT
DE SEALIANEN RUKKER 7« KM.
VERJLEP OF.
De Italiaanse!u. ./roepen, samengetrok
ken nabij Dolo, hebben op 12 Jan. ff. de
legers van Ras Desta aangevallen en deze
teruggedreven. De legers van Ras Desta
bedreigden ltaliaanscn Ëomaffland. De
itananen zouden bij dezen aanval tot 70
Km. diep Abessinië zijn kunnen doordrin
gen.
Ras Desta, die eerst om versterkingen
seinde, zou intusschen zijn troepen weer
m handen hebben gekregen en neeft deze
stellingen doen innemen ten Noorden van
Dolo, om een gebeuriijken nieuwen Itali-
aanschen aanval het hoofd te kunnen
bieden.
Op het Somalifront vallen ook zware re
gens, die de krijgsverrichtingen ten zeer
ste beiemmeren.
Gezien de Vliegtuigen moeilijk de Abes-
sinische troepen kunnen ontdekken, die
zich weten te schuilen in de dichte struik
gewassen, vermelen deze nu systematisch
het vee dat er verspreid is tot voedsel yan
de Abessinische troepen.
Als gevoig van het verspreiden door de
Itaiiaanscne vliegtuigen van vlugschriften
gericht aan de Abessinische bevolking,
heeft de Dedjaz NasiDoe een boodschap
gericht aan den Italiaanschen Generaal
Graziani, waarin hij o. m. verklaart, dat
Abessinië steeds zijn gevangenen eerbie
digt, dat de Italiaansche vlieger waarover
wraak door de Italianen werd genomen,
door bombardementen, onthoofd werd
door boeren, dat oe Abessiniërs de inter
nationale wetten naleven wijl de Italianen
weeriooze burgersbevolking, rood-kruis-
posten, enz. bombardeeren, wat een in
breuk is van de internationale wetten en
de eer van Italië aantasten. De Abessiniërs
zullen intusschen hun grond tot het uiter
ste verdedigen.
De Provintie Bali, in dewelke de Italia
nen nu langs Dolo willen binnendringen,
is voor hen gevaarlijk, daar aldaar de ma
laria heerscfft. Deze ziekte heeft reeds veel
slachtoffers gemaakt. De weg langsover
Provintie Bali naa» Addis-Abeba, wordt
ook nog onderbroken door een woestijn
waarachter 160.000 soldaten zijn opgesteld.
Addis-Abeba is dus op verre na nog niet
bereikt.
De soldaten hebben er ook bijzonder
veel last van de muggen en andere ondra
gelijke insecten.
Te Mogadiscio is een nieuwe legerafdee-
ling zwarthemden uit Italië toegeko
men.
De stad Oealdia, nabij Dessie, werd door
vliegtuigen gebombardeerd. 14 Burgers
werden gedood en 35 gekwetst. Rood-
Kriiistenten werden eveneens geraakt. De
helft der stad werd verwoest en ging in
de vlammen op.
Volgens de laatste berichten uit Rome
nopens de gevechten nabij Dolo zouden
de Abessiniërs in die streek in wanorde
vluchten en groote verliezen hebben gele
den en naar een verklaring van den Negus
zouden de Abessiniërs grooten buit hebben
gemaakt, de Italianen achteruit hebben
gedreven, wijl de strijd nog voort woedt.
Geraakt daar wijs uit?
DE MAANSVERDUISTERING
IN ABESSINIE
De maansverduistering die wij op
Woensdag der vorige wees niet konoen
zien door de weersgesteltenis, was heel
goed zichtbaar in Abessinië en verwekte
er groote beroering onder de bevolking.
Zoowel de Abessinische krijgers ais de
Askaris hebben in dit natuurverschijnsel
een teeken des h mels tot overwinning ge
zien, en hebben te dier gelegenheid gezon
gen en gedanst.
MAARSCHALK BADOGLIO VRAAGT
80.U00 MAN VERSTERKINGEN.
Volgens een Engeisch dagblad zou Maar
schalk Baüogiio, aan de Itaiiaanscne ive
neering, versterkingen hebben gevraagd en
nog wei 80.000 man. De Italiaansche troe
pen der bergstreek zuilen naar Oost-AXri-
ka worden gestuurd.
MAARSCHALK BADOGLIO ZOU
WORDEN VERVANGEN OM
GEZONDHEIDSREDENEN.
De Daily Telegraph meidt dat Maar
schalk Baaogiio naar Italië zal terugkee
ren om gezondheidsredenen.
Dit bericht wordt te Rome gelogenstraft.
OVER VREDESVOORSTELLEN.
Naar verluidt zou Mussolini thans wel
bereid zijn vredesvooistenen te aanvaar-
uen, die nem wef eenigzins voldoening zou
den schenken.
Anderzijds werd herhaalde maal gezegd,
dat nieuwe vreaesonuernandefingen ge-
uaan werden zoo wef van wege ae Befgi-
scne Vorst als van ae Beigisane Regeermg
en ook door net Vatiuaan.
Deze geruchten werden naderhand gelo
genstraft zoowel door ae Beigiscne Regee
rmg ais door het Vatikaan. Er werd ook
gemeld dat Mussolnu zou vragen dat de
v oikenbond een Cnaerzoekskommissi»
naar Abessinië zou sturen.
10.000 ITALIANEN ZOUDEN HUN LANft
ONTVLUCHT ZIJN.
Volgens de Evening atauaard zouden
reeds seuert het begin van aen oorlog IQ
duizend Italianen, voornainenja uit kuid-
i'yrol, het iaud ontvlucht zijn om aan
nun militaire verpnoiitnigen met te moe
ien voldoen.
In Luid-blavië zouden zelfs concentra
tiekampen opgericht worden om die vluch
telingen onder dak te brengen. Zelfde
blad bevestigde nogmaals dat de oproer,
die zich te Merano voordeed, wel plaats
had.
intusschen logenstraft Italië alle der
gelijke berichten.
DE KOSTEN VAN DEN OORLOG.
De Italiaansche Regeering heeft een de
creet uitgevaardigd om een nieuw krediet
van 650 miiiioen lire ter beschikking te
stellen van het leger voor het bekostigen
eer krijgsverrichtingen in Oost-Afrika.
VITXORIO MUSoOLÏNI MAG VAN
GELUK SPREKEN.
Het vliegtuig van Vittorio Mussolini,
zoon van den Duce, nam ook deel aan het
bombardement van Ainba Araaam. Zijn
vliegtuig werd door een üouwitser geraakt
die ontplofte in de kabien en het machie-
negeweer buiten werking stelde. Niemand
werd gekwetst en de piloot kon nog onge
deerd de Itaiiaanscne linies bereiken,
DEZE DIE TERUGKEEREN.
In November en December zijn naar
Itaiië 1247 man teruggekeerd die leden
aan tropische ziekten. Slechts een gewon
de Italiaansche officier werd naar Italië
teruggebracht.
De tropische ziekten zullen de Italianen
nog veel fast veroorzaken.
29 TON GIFTGASSEN NAAR AFRIKA,
Tusschen 7 en 12 Januari, werden door
de Italiaansche stoomschepen 29 tan gift-
aoimnea naar Gost-Afrika vervoerd.
Ons dunkt zouden ze zulk moordmate-
riaai toch wel aan het Luez-kanaai mogen
ophouden.
iBaaaasttaassaa&KiKflaaBflBaaBaa
HEBT GE OOIT EEN GOED WOORDJfi
GEDAAN OM EEN EN ANDER KENNI4
AAN IE ZETTEN TOT HET ABONNEE-
REN OF ONS BLAD,
DANK EEQ.U
