SNUIF
ENSDE STROOP
GEDACHTEN
De Jonkvrouw
van Lindendale
W. VAN HEILE.
ALLERHANDE
OP DE TENTOONSTELLING
DER LANDBOUWMACHIENEN
TE BRUSSEL
FAILLISSEMENTEN IN BELGIE
BERICHT
DE NIEUWE SPOORWEGBRUG
TE DIKSMUIDE-KAASKERKE
AANBESTEDINGEN
Uitslag van Aanbestedingen
VROUWENHOEKJE
PEPERMINT
'T ROOS KRUIS
WEKELIJKSCH
LITURGISCH BULLETIJN
GEWELDIGE ONTPLOFFING
TE ANTWERPEN
WERKMAN DOODGEBLIKSEM
TE HEMIKSEM
DE IJSELIJKE MISDAAD
TE BRUGGE
FEBRUARI - SCHRIKKELM.
EEN DIEF DOET
EEN ERNSTIGEN VAL TE LUIK
VERVANGT OP
VOORDEELIGE WÜZE
BOTER...
'TIS DE...
COMMERCIEELE
APPELGELEI
in alle Kruidenierswinkels
Der menschen praat ls altijd kloeker
dan hun daad.
Het is beter aan een haard waar men
Jacht dan in een paleis waar men weent.
Zoo gij de waarheid niet vriendelijk
kunt verdedigen, laat haar dan in hare
eenzaamheid. Ze zal zichzelf wel verdedi
gen.
Wat baat het ons alles te weten in-
;ien wij er niets meê verrichten? Het
:omt overeen met niets te weten.
Niets is gevaarlijker dan ne goê raad,
gevolgd door een slecht voorbeeld.
IBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB
T VOORNAAMSTE nieuws, beste gezellen
Da'k U vandaag heb té vertellen
Is, 'k verklaar het U gezwind
Da'k geen belangrijk nieuws 'n vindl
Nog 'n geluk da'k zulke verstandige en
geduldige Lezers en Lezereskens heb, of
Ie had zeker al lang mijnen bongekre
gen!
G'hebt er U zeker reeds van over lang
rekenschap van gegeven dat ik hier in dit
blad zoo een beetje de functie waarneem
Van ne clown in de cirk! En als 'k er in
geluk soms 'n kleine glimlach op uw we
zen te verwekken, voel 'k mij al meer dan
beloond voor m'n moeite!
Allo! allo! 't is de moment niet van sen
timenteel te doen! 't Feit is da'k hier met
jiieuws voor den dag moet komen dat
Óen beetje eigenaardig klinkt en niet te
ftUedaagsch is!
Politiek nieuws? Maar menschen toch,
dat vindt ge met gansche karrevrachten
óp d'eerste bladzijde en op andere nog van
dees gazet!
Nieuws over moorden, branden, ongeluk-
kén allerhande!? Al de dag- en weekbla
den zijn er vol van en daar is precies niet
Vóel lachen aan! Enz... enz...
Enfin, 't eenigste dat er nog overblijft,
dat is... 't zeevernieuwsen dat is nu
precies mijnen rayonen niemand die
zal beweren da'k er niet huis in ben... in
't zeeveren, wel te verstaan!
We gaan dus maar beginnen
Met van die nieuwskens te verzinnen
En lacht ge soms... ook al wat groen...
En geenen bult,
't En is niet mijne schuld
En 'k en kan d'er niks aan doen! V"»
EEN NEGER bracht zijn ouden vriend
een bezoek en was verrast dezen aan te
treffen in een wiegstoel. Het viel hem op,
dat zijn vriend niet alleen bleef zitten,
maar dat hij tevens onafgebroken voort
ging te wiegen.
Ge zijt toch zeker niet ziek? vroeg
hij zijn vriend.
Er was een oogenblik stilte.
Toen sprak de vriend:
Neen hoor, gelukkig niet!
Maar waarom zit ge zoo te wiegen?
Dat zal ik u vertellen. Ik heb een
nieuw horloge gekocht en als ik nu ophoud
met wiegen, blijft dat uurwerk staan!
ZIET ZE MAAR schuren en wasschen
Ziet ze maar wrijven en plassen
Dat z'er van hijgen
Om heur toch schoon te krijgen
Proper en net
Want ze was precies
Zoo morsig en vies
Als een vuil Jeannet
Zij, dat is de «Vrijheid» of beter... het
fameus standbeeld van de Vrijheid, dat in
ae haven van New-York de reizigers van
de groote atlantiekers verwelkomt.
Die Vrijheid is voorgesteld door een
overgroot vrouwmensch van 50 meter
hoogte, en als ge dan daar nog de 35 me
ter bijvoegt van 't voetstuk waarop ze ge
plaatst is, maakt dat 85 meter. Dat
vrouwmensch is zoo kolossaal, dat ne
mensch van middelmatige grootte, 'n
wandelingsken kan doen onder heuren
neus, op den rand van heur bovenlip. Heur
ooren zijn zoo groot dat vijf personen er
ping-pong kunnen in spelen en van eiken
oogappel hebben z'een soort observatorium
gemaakt!
Hewel! nu zijn ze ginder bezig die
vrouw heuren rug en geheel den santer
boetiek aan 't afschuren, heur ooren aan
't uitspaten, heuren neus aan 't snuiten,
want met den tijd was ze zoo vuil gewor
den als 'n... vuil Jeannet. De vogels had
den er laten opvallen... wat viel, en de
tijd had heur ook al rimpels gegriefd on
der den vorm van scheuren allerlei.
't Onderhoud van dat standbeeld kost
Jaarlijks aan de stad New-York, 't ronde
sommeken van twee honderd duizend
frankskens! 'n Dure twalet.
'k Beklaag nu al mijn jonkmans... vrij
heid, maar moest Marenta me zoo duur
komen te staan, d'r ware geen troosten
meer aan!
CHEF IN EEN WARENHUIS tot een
zoekenden heer:
Zoekt ge iets liefs, meneer?
Neen, ik zoek mijn vrouw!
iii
MUSSOLINI KRABT AL IN ZIJN HAAR
Want stilaan wordt hij gewaar,
Wat 'n stommiteit hij heeft uitgestoken,
Rechtuit gesproken,
Door d'Abyssijen, die zwarte raven
te willen gaan beschaven
Hij had zeker niet gedacht dat 't zoo
moeilijk zou gegaan zijn...
In 1914 dachten de Duitschers ook op
1, 2, 3 in Parijs te zijn en Kaiser Wilhelm
Zwei had al uitnoodigingen rondgestuurd
voor een triomfantelijk banket in een Pa
ri jzer Palace. Maar hij had ook 't vel van
den beer verkocht alvorens hem te hebben
IBBBBBBSQBBBBB&BBflBBBBBBEBflfl.
Mengelwerk van 23 Februari 1936. Nr 57.
door
Dus, gij waart ook bang voor uw le
ven? vroeg de rechter.
En Paula betoogde, dat ze daartoe alle
reden had.
Haar oom en neef bevonden zich op het
gerechtshof, ze zaten in een cel.
Eerst werd de oude Delange binnenge
leid. Verschrikt keek hij Paula aan, maar
dadelijk kreeg hij zijn zelfbeheerschte
houding terug.
Ha, ze is bovei water, zei hij hoo-
nend. Heeft uw vrijer u laten gaan?
Zwijg en antwoord als er u iets ge
vraagd wordt, sprak de rechter streng.
O, ge weet, dat ik me niet als een
boef laat behandelen. Ik kan niet doen
Wat ik wil, maar wel zeggen wat ik wil.
Ge zoudt beter doen die waarheid te
spreken.
Die zeg ik al zoolang heel deze zage
rij duurt.
Ja, hier is jufvrouw Delange uw
njcht. En ze heeft me verteld, dat ze van
Uw hof gevlucht is, om haar leven te red-
dén.
Wel zoo! O, ik begrijp wel, dat ze niet
óver haar slecht gedrag zal spreken. Als
ut haar weg houd van een verleider, be
dreig ik haar leven.
v- Oom, ge belastert me, zei Paula.
f- Waart ge niet met Floris verloofd,
Voor Haverbeke kwam?
Ja, en ook toen mijnheer Haverbeke
was, want ik hield hem eerst voor
yalsch. Maar dan heb ik ondervonden, hoe
floris bestond... en gij ook, nonkel, die me
yreeselijk belastert hebt, om een haastig
huwelijk door te drijven,
geschoten, en d'eerste DuitscKers die Pa
rijs bereikten, waren de krijgsgevangenen!
D'Italianen nu hebben zich op denzelf
den leest geschoeid, en bij den aanvang
van 't Italo-Abyssijnsch conflict, waren er
al Italiaansche reisagentschappen die in
hunne prospectussen, reklame maakten
voor eenen tocht aan verminderden prijs,
naar 't slagveld van Addis-Abeba.
Maar... zooals de zaken thans staan,
schijnt het ten minste... zullen d'ama-
teurs nog 'n goed tijdje mogen wachten...
als 't maar niet is tot in der eeuwigheid.
Amen!... En Amen wil zeggen: Zoo zij het!
Daarmeê kent ge mjn gedacht.
TWEE ARTISTEN, een Amerikaan en
een Engelschman, waren aan het stoefen
over den bijval dien ze destijds behaalden.
Bij mijn eerste optreden, zei de Ame
rikaan, kreeg ik zooveel bloemen, dat ik
des anderendaags mijn vrouw in een bloe
menwinkel kon installeeren.
O, dat is nog niets, zei de Engelsch
man. Toen ik de eersten keer optrad,
schonk het publiek mij een huis.
Een huis? vroeg de andere verbaasd.
Dat schijnt niet aannemelijk.
Heusch waar, hield de Engelschman
vol. Alleen stond het nog niet in elkaar,
toen ze het op het tooneel wierpen
't Waren kareelsteenen, zeker!
•K ZEG HET ONVERHOLEN
De beulvan Polen
Alfred Sanderuck
Heeft geen geluk,
En kent, bij mijn ziel.
Niet goed zijn stiel!
Ge moet nu niet denken, beste Lezers
en alderliefste Lezereskens, dat ik hier
spreke en connaissance de causezoo
als z'in de Vlaanders zeggen of met ken
nis van zaken, gelijk er in 't woordenboek
staat, want een beul ben ik zelf nooit ge
weest, al scheldt Marenta me soms wel uit
vöbr vrouwenbeul
In Polen, moet ge weten, worden de ter
dood veroordeelden opgehangen... en San
deruck had er op die manier al ettelijke
honderden naar 't pierenland geholpen...
maar hij kreeg zeker zelf heimwee naar
dat... land, bij zoover dat hij wilde zelf
moord plegen bij verhangingen dit cm-
dat hij sedert geruimen tijd geen werk
meer had bij gebrek aan boosdoeners. De
aandoening of 't feit zoolang zonder prak
tijk te zijn geweest, maakt dat hij slecht
zijn maat nam en dat de schuifknoop die
hem moest versmachten niet... schoof!
Alfred werd gered, tegen zijnen zin! En
daarbij is hij nu zijn broodwinning kwijt
ook, want de Poolsche overheid heeft be
sloten dat hij zelf, door zijne mislukte
zelfophanging, 't beste bewijs van zijne
onbekwaamheid geleverd heeft!
't Beste wat hem overblijft is te herbe
ginnen... en als 't dezen keer lukt, zal hij
tenmiste... in eere hersteld zijn!
ZE DACHT dat 't ne familienaam was!
Noch hij noch zij hadden ooit een voet
buiten het land gezet, maar beiden waren
tegen elkaar aan 't opsnijden.
Ha! zei ze vol bewondering, Turkije,
Indië, Japan, het is alles om voor te knie
len. Maar het wonderlijkst van al is Chi
na, het hemelsch rijk.
Ha, China! sprak de andere. En de
pagoden, hebt gij ze gezien?
Of ik ze gezien heb! antwoordde zij.
Ik heb met hen gedineerd.
NE GOEIE COMMERCANT,
'k Zeg het fijn,
Moet fel geslepen zijn
Want
In deze crisisjaren
Zijn er met gansche scharen
En met de vleten
Die niet weten
Van wat hout pijlen maken
En 'dan ook hun handel staken.
En 't zijn maar de slimmen die blijven
duren want... de wereld wil bedrogen zijn.
Te Ohio, in de Vereenigde Staten, is er
nen hotelhouder die aan den ingang van
zijn eetzaal een grooten spiegel heeft aan
gebracht, die zoo geslepen is dat, als men
er bij 't binnenkomen in kijkt, men zich
mager en uitgemergeld voorkomt. Blijft
men er echter nog ne keer voorstaan bij
't uitkomen der zaal, dan ziet men een
korpulent en voldaan spiegelbeeld zoodat
men die plotse verandering ten goede gaat
zetten, op rekening van 't goede dat men
daarbinnen gewerkt heef;, wat dan na
tuurlijk een aanbeveling voor den res
taurant is.
Slim zijn...
Die Amerikanen moeten toch maar ver
domde ezels zijn... zich zoo te laten beet
nemen... 't En zou bij ons geloof ik niet
pakken.
EEN HEER zat bij het diner naast een
oude dame, die zeer doof was.
Ik weet nog uw naam niet, zei ze te
gen haar buurman; wilt ge mij ook zeg
gen hoe gij heet?
Snuif, mevrouw, was het antwoord.
Een beetje luider asjeblief.
Snuif, mevrouw, herhaalde hij met
stemverheffing.
Neem mij niet kwalijk, ik ben een
beetje doof; wilt ge het nog een weinig
luider zeggen?
Snuif, mevrouw!
Heel mismoedig zei de dame, die het op
gaf:
Het is toch een ongeluk als ge niet
goed hoort; verbeeld u dat ik al drie kee-
ren meende te verstaan dat ge Snuif heet.
't STAAT GESCHREVEN IN DE BOEKEN
't Is een wet in ieder land
Dat ge naar den kost moet zoeken.
Werken is verdraaid geen schand
Steek de handen uit de mouwen
Moeielijk is elk begin
Maar wie werkt, blikt met vertrouwen
Zonder schroom, de toekomst in.
Daarom luidt m'n kreet
Vivat! Vivat!
<i Miss Patat
Die 't werken niet vergeet!
Ge moet gaan denken dat De Pope-
ringenaar 'n wereldberoemdheid aan het
verwerven is, en overal en elders gelezen
wordt, want pas 'n paar weken geleden,
zette ik mijne beste Lezers aan, goed te
kijken naar de manier waarop 't masken
van hun droomen, heur patatten schilt,
of daar hebt ge 't al!
O, al mijn goede bedoelingen legt ge
nu slecht uit...
Ge zijt de broer van mijn vader en
God weet, hoe gaarne ik u zou verdedigen.
Maar ik kan niet...
De oude Delange sprak Paula in alles
tegen en noemde haar een ondankbaar
schepsel. Behandelde ze hem zoo, voor al
zijn zorgen, sedert ze een arme wees was?
Vertel ons liever eens, warom ge Pau
la wildet dwingen met uw zoon te trou
wen! sprak de rechter.
O, was dat ook al misdadig!
Het bracht u toch bijna tot mis
daad... en ja, misschien heeft ook Wieze
Every daarvoor haar leven moeten verlie
zen. Delange, ge verbergt een geheim voor
uw nicht.
Wel, wel, nu is er al een geheim ook!
Gij en uw zoon hebben alle mogelijke
moeite gedaan om Paula met. Floris te
doen trouwen. Het was bij Floris geen lief -
de. Nooit ging hij met haar uit. Hij zat
bij andere meisjes. Hij liet Paula door u
als een gevangene behandelen.
Ik wilde voor het geluk en de toe
komst van mijn nicht zorgen, En zoek nu
geen geheimen. Maar ge wil^van mij geen
goeds gelooven, zei de oudé Delange. Ik
deug voor u aan geen kanten.
Hij wilde niets over een geheim beken
nen.
Dan moest Floris komen. Nijdig keek
hij naar Paula, die toch erg ontroerde,
nu ze haar neef zag. Ze dacht aan blijder
dagen, toen ze Floris lief had en veel van
hem kon verdragen en meende, dat ze met
hem eens gelukkig zou worden. Ze was erg
toegeeflijk geweest.
Maar welk een ontwaken uit een droom.
Ze leerde Floris kennen in zijn waar ka
rakter.
Floris Delange, zei de rechter, ge zit
nu tegenover Paula, met wie ge verloofd
geweest zijt. Ge hebt den slechten invloed
van uw vader ondergaan. En hij hi eft
nog macht over u. Wees nu oprecht en
spreek de waarheid, Ge zult uw gemoed
verlichten,
Ik heb de waarheid gezegd, beweerde
In Amerika hebben ze thans *n Miss Pa
tat gekozen... 't Verband tusschen de twee
feiten ligt er zoo dik op als 'n patatten-
schil... en 't is dus nog 'n pluimken bij op
mijnen bolhoed.
Die Miss Patatwerd verkozen op 'n
tentoonstelling van landbouwproducten,
tusschen driehonderd kandidaten, die, om
't rapste en 't beste, elk tien kilos patatten
te jassen hadden! 't Was uffra Duncan die
den titel won!
Allo! proficiat, Miss, en als 't U Iets
moest zeggen, kom maar ne keer af, ge
kunt Marenta 'n handje toesteken, want
'k heb er m'n goesting van (niet van Ma
renta!) alle dagen nen haring met... pa
tatten met de pel te eten!
EEN RIJK GEWORDEN BOER had pas
bericht gekregen dat hij als burgemeester
van een klein dorp aangesteld was.
Hij was er zoo trotsch op, dat hij oogen-
blikkelijk naar de naburige stad trok om,
in het volle besef van zijn waardigheid,
de verkeerstoestanden aldaar op te nemen.
Volgens dorpersgewoonte liep hij midden
op den weg en daar hij niet uitkeek, werd
hij aangereden door een vrouw met een
groentenkar.
Mensch, kijk toch waar ge loopt! riep
de vrouw.
Mensch!... Mensch... riep de gestoor
de boer; ik ben geen mensch, ik ben een
burgemeester; begrepen?
Proloog ofte
aanhef.
WAAR WE OOK ONS blikken wenden,
Of snuff'len met den snuit
We komen tot 't besluit:
Elk land, elk volk heeft zijn legenden.
Mezzanino ofte
middendeel.
Marenta is heel slecht g'humeurd
Hetgeen wel meer dan eens gebeurt
En 't moet U dus geen zier verwond'ren
Dat 't volop is aan 't dond'ren.
Epiloog ofte
slot.
Legende en donder!... wel 'k ben tevreden
Met die gegevens beide,
Ga'k mijn artikel smeden
En dat het goed gedijde!
Volgens Noorsche legenden wordt de
donder veroorzaakt door het heen en we
der bewegen van de vleugels van een reus-
achtigen arend, die Hraesvelgr (probeer
a. u. b. niet van uit te spreken) heet.
Sommige noordelijke volken schrijven
den donder toe aan een grooten adelaar
met veel jongen... De arend veroorzaakt
den donderslag, en de zwakke pogingen
van de jongen vormen het rommelen.
De bewoners van Vancouversland spre
ken van den machtigen vogel Toutouck:
een arend met een onmetelijke vlucht, die
den donder veroorzaakt door het slaan
met zijn vleugels. Door het uitsteken van
zijn tong brengt hij den bliksem teweeg!...
Dat gebeurt bij de menschen ook!...
'k Geloof dat 't tijd is da'k aan die le
gende 'n ende leg!
NEEF TOT SUIKEROOM:
Ik heb een mooie kans om een kap
perssalon over te nemen, maar hij zal een
paar duizend frank kosten. Kan ik op uw
steun rekenen?
Suikeroom
Natuurlijk, jongen, ik zal me bij u
laten scheren.
Met zeep, dezen keer!
ALVORENS de tafel af te dekken, krijgt
ge nog 'n dessertonder den vorm van
SNEEUWWITTEKEN
EN 'T PRINSKEN KLEIN.
Sneeuwwitteken
De zon is nu ter rust gegaan
De nacht, door tak en twijgen
Valt neer, en in de dichte bla&n
De vogeltjes, ook zwijgen.
Ik dool alleen door 't wijdsche woud
Waar wilde dieren schuilen
Ik hoorde straks zoo woest en stout
De dolven woedend huilen
Wie helpt er mij! wie brengt me vlug!
Naar moêken lief terug.
't Prinsken:
Schoon kindje ik hoorde daar uw klacht
Schoon kindje wil niet vreezen
Betrouw op mij, en vóór de nacht
Zult gij bij moeder wezen
Geen wolf die U nog deren zal
Dat zweer ik op mijn degen...
Ik ken hier strik en strop en val
En slingerpad en wegen...
Ik help U dus... en breng U vlug
Naar moêken lief terug.
Sneeuwwitteken
Heb dank, maar zeg me nu gezwind
Wien 'k de eer heb hier te ontmoeten?
't Prinsken:
Ik ben een Prinske... een koningskind...
En wie mag ik begroeten?...
Sneeuwwitteken
Ik ben Sneeuwwitjen, lijk men zegt
'k Doe niets dan bloempjes plukken
Waarvan ik mooie kransen vlecht
Om er mij mee te smukken.
Hoe staat het mij... is 't naar uw zin?
't Prinsken:
O! Kleine Koningin.
Sneeuwwitteken:
Ach! Moeder zal zoo angstig zijn
Zoo'k langer nog blijf dralen...
't Prinsken:
Sneeuwwitteken, kon mee, om mijn
Gevleugeld paard te halen
Dan rijden wij... dan vliegen wij-
Langs heuvelen en dalen...
Wees zeker dat gij aan mijn zij
In 't woud niet zult verdwalen.
Sneeuwwitteken
Schoon Prinseken gij hebt mijn dank
Mijn leven... leven lang.
't Prinsken:
We rijden samen, hop! hop! hop!
Sneeuwwitteken
Nog sneller dan de winden
't Prinsken:
We rijden samen in galop
PT- ZIE VERVOLG HIERNEVENS.
Floris. Ik ben de moordenaar niet van
Wieze Every. Dat meisje is van ons hof
gezond vertrokken. Vraag aan haar vader
wie ze doodgeslagen en bij ons in den
grond gestoken heeft?
Haar vader is een nietwaard, dat
weet ik. Maar hij is aan deze misdaad niet
schuldig.
Ik ben het evenmin...
Wat heeft uw vader gedaan?
Niets...
Altijd dezelfde leugens!
De waarheid.
Paula moest nu herhalen wat Wieze
haar dien Zomer verteld had over haar
omgang met Floris.
Paula heeft den laster van een ge
meens sist geloofd, beweerde Floris.
Och, toe... ge liegt tegen alles in!
snauwde de rechter. Er zijn hier getuigen
van Boekei gewesst, die u dikwijls met
Wieze gezien hebben.
Dat volk spant samen. Wie weet, hoe
het geld al verdeeld is, dat Every van ons
als schadevergoeding wil aftruggelen. René
Laatem, die mij haat, heeft hem dat wijs
.gemaakt.
En hst is zeker ook nist waar, dat ge
Paula hielpt opsluiten in een keldertje.
Dat deed vader... en hij had gelijk.
Hij wilde haar beletten zich slecht te ge
dragen met Haverbeke. Den dag, dat die
kerel op Lindendale gekomen is, raakten
we in allerlei miserie. Paula bedroog me.
Welk een laster! zei Paula, nu veront
waardigd. Ik heb me niets te verwijten. Ik
koes eerst partij tegen mijnheer Haver
beke.
En nu zit ge bij hem! hoonde Floris.
Dat is niet waar. Ik woon bij een da
me te Gent. Steek niet alles op nonkel. Gij
deedt mee, om me te bedriegen, me te trei
teren. Gij ook hebt me willen beletten te
vluchten. En ware ik niet weggeloopen, ik
zou gevaren zijn als de arme Wieze Eve
ry, die me hielp. Zij is dood, maar ik ben
zeker, dat ik aan haar mijn leven te dan
ken heb. En gij zoudt mij betichten van
slecht gedrag, gij, die met mij verloofd
waart en tegelijk u met Wieze ophield, gij
AFLEVERING VAN DE VERGOEDING
4 T. H. GEÜNIFICEERDE SCHULD,
1' REEKS, VERBONDEN AAN DE PRE.
FERENTE AANDEELEN, BELGISCHE
SCHIJF, VAN DE NATIONALE MAAT
SCHAPPIJ VAN BELGISCHE SPOOR
WEGEN.
Het Staatsblad komt aan te kondigen
dat er, met ingang van Zaterdag 1 Fe
bruari 1936, ter Nationale Bank van Bel
gië, te Brussel en in al haar agentschap
pen buiten de hoofdstad zal worden over
gegaan, tegen afgifte van dividende cou
pon nr 9 verbonden aan de niet afgestem
pelde preferente aandeelen van de Natio
nale Maatschappij der Belgische Spoor
wegen, Belgische schijf:
1) tot de aflevering van de obligatiën
der 4 pets. geünificeerde Schuld, 1*> reeks,
vertegenwoordigend de vergoeding van
7 t. h. in hoofdsom verleend aan de
houders van preferente aandeelen die in
de verlaging van de vaste ente hebben
toegestemd;
2) tot de uitkeering van rente ad. 4 t. h.
's jaars, opgeloopen op deze vergoeding
van 1 September 1935 tot en met 31 Ja
nuari 1936.
Het blijkt uit dit bericht dat de belang
hebbenden dus niet de preferente aandee
len zelf aan de loketten van de Nationale
Bank moeten overleggen, maar slechts den
dividende coupon nr 9, dien zij vooraf
van deze aandeelen zullen hebben afge
knipt. (Medegedeeld)
«o»
FIRMA DER STREEK AAN DE EER
Dinsdag 11. werd de Tentoonstelling der
Landbouwmachienes, gehouden te Brus-
se, vereerd met het bezoek van den Heer
De Schrijver, Minister van Landbouw.
De Heer Minister hield zich langen tijd
op aan den stand der Firma Stevens Ge
broeders, uit leper en Poperinge, en be
wonderde er de talrijke landbouwmachines
er tentoongesteld, zooals Kurketrekkers,
voortreinen van pikmachienen, landrollen,
en allerlei andere machienen. Aan de ver
tegenwoordigers der Firma Stevens Ge
broeders stelde de Heer Minister talrijke
vragen tot nadere inlichtingen en wensch-
te hen hartelijk geluk om hetgeen daar
werd voorgebracht.
Om dit vereerend bezoek en het groot
belang dat de HH. Stevens met hun pro-
dukten verwierven te Brussel, bieden wij
hen ook onze beste gelukwenschen.
Faillissementen. N. V. Van der Graaf
C° (Afdeeling: Handelsinformaties) te
Brussel deelt ons mede:
Er werden over de afgeloopen week ein
digende 14-2-36, in België, 9 faillissemen
ten uitgesproken, tegenover 12 voor het
zelfde tijdperk van het vorige jaar.
Van 1-1-36 tot 14-2-36, in België, 74 fail
lissementen tegenover 107 voor het zelfde
tijdperk van 1935.
Detailbranchgewijze der faillissementen.
Gedurende de week Totaal sedert
7-2-36 tot 14-2-36 1 Januari 1936.
6. Handelaren in verschlll. goederen 52
1. Wisselmakelaar (niet officieel
aangesl. bij de Beurs v. Brussel) 3
1. Loodgieter 1
1. Koffiehouder 4
Concordaten. Van 1-1-36 tot 14-2-36,
in België, 24 aanvragen van een concor
daat en 14 bekrachtigingen, tegenover 61
en 21 voor het zelfde tijdperk van 1935.
Protesten. Er werden over de afge
loopen week, eindigende 14-2-1936, in Bel
gië, 1552 protesten uitgesproken tegenover
1894 voor het zelfde tijdperk van het vo
rige jaar.
Van 1-1-1936 tot 14-2-1936, in België,
9.018 protesten tegenover 10.179 voor het
zelfde tijdperk van 1935,
to»
De Provinciale Commissie van Schoone
Kunsten van West-Vlaanderen, laat weten
dat, in 1936, pemiën voor de globale som
van 3.250 fr., zullen toegekend worden
voor de Bouwkunst.
Mogen om de premiën mededingen al de
bouwkundigen die in West-Vlaanderen ge
boren zijn of er sedert vijf jaar verblij
ven, en ten hoogste 35 jaar oud zijn.
De belanghebbenden moeten, op hun
kosten, de ontwerpen hunner werken vóór
15 Juli 1938 indienen bij voornoemde Com
missie, Provinciaal Hof, Groote Markt,
Brugge.
Reglement te bevragen bij de Commissie.
BBBBHHQBQBEBBBQHIOBBSiflBBBSBBB
Sneeuwwitteken
Om mosder weer te vinden...
't Prinsken:
En weet ik waar uw huisken staat...
Dan kom ik zonder dralen
Sneeuwwit jen als een trouwe maat,
Dikwijls een... kransje halen.
Sneeuwwitteken
O! Prinsken goed... O! Prinsken klein
Gij zult steeds welkom zijn.
Sneeuwwitteken
Het zou in 't leven beter gaan
't Prinsken:
Wanneer de dwaze menschen
Sneeuwwitteken:
In plaats van dorens op de baan
't Prinsken:
Elkander 't was te wenschen
Sneeuwwitteken
Wat bloemen strooiden. Haat en Nijd,
't Prinsken:
Zijn dorens in het leven
Sneeuwwitteken:
Maar vriendschap als een bloem altijd
't Prinsken:
Heeft zoet genot gegeven!
't Manneken uit de Maan.
isaa^iiBHBiaMaaunaiaaHBHiaBB
die uw vader toeliet leugens te gebruiken,
om binst uw ziekte, een haastig huwelijk
mogelijk te maken. O, schaam u, Floris!
Ik weet wel, waarom ge me in den put
wilt steken. Haverbeke stookt u op.
Ik heb hem nog niet gesproken sedert
mijn vlucht!
Ge liegt dat ge zwart ziet...
Maar mijnheer Haverbeke is eerlijk.
Dat is me duidelijk geworden, toen gij
hem dezen Zomer valsch hebt beticht.
Och, al het spreken hielp niet! Floris
bleef loochenen. Hij wist niets van een ge
heim af, beweerde hij. Hij had met Paula
willen trouwen, omdat hij haar oprecht
lief had.
Schoone liefde! spotte de rechter.
Een gemeene, laffe huichelaar zijt ge!
Paula mocht heen gaan. In de gang
sprak ze nog even met Verlaan. Dan moest
ze naar den trein.
Het was donker geworden en weemoedig
glinsterden de lantaarns in den nevel.
Paula was blijde, dat ze Oudenaarde kon
verlaten. Ze voelde zich hier beklemd, om
dat ze dicht bij Lindendale was. En ze
huiverde, als ze aan de nu verlaten hoeve
dacht, aan de duistere, eenzame wegen.
O, wat verlangde ze terug te zijn bij Flora
Winkels, in de gezellige lichte kamer!
Met oom en neef had ze geheel afge
broken. Ze vóelde daar straks weer hun
haat. Was er geheim rond haar? Wat kon
het haar eigenlijk schelen, al verzekerde
de rechter dat hij het wel zou opklaren.
Ze verlangde naar rust, naar vrede, naar
kalm werk.
Maar over haar sombere stemming
gleed een heldere straal van hoop.
Walter beminde haar... hij zou komen...
O, zou het waar zijn dat ze de vrouw werd
van dien edelmoedigen, fijn voelenden
man? Zou hij haar voor altijd onder zijn
hoede nemen?
In den trein staarde Paula door het ven-
sterjehet was alom duister. Hier en daar
blonk een licht van een hoeve, waar nu de
avondslameur heerschte. Ze kende dat le
ven, dat gesjouw in donkerte en eenzaam
heid...
Sedert enkele dagen ls men alhier aan
de werken begonnen voor het aanleggen
der nieuwe spoorwegbrug over den IJzer,
gelegen op enkele stappen van het IJzer
monument.
De nieuwe spoorwegbrug zal ongeveer
3 meter hooger komen dan de tegenwoor
dige; de trekweg langs den IJzer zal later
een paar meter lager worden uitgediept,
zoodat die gevaarlijke overweg aan de her
berg Rust watzal verdwijnen, wat voor
de dagen der jaarlijksche Ijzerbedevaar
ten een goede oplossing zal zijn, daar al
dus alle gevaar voor ongelukken weggeno
men wordt.
De werken zullen naar het schijnt eene
10-tal maanden duren. Men is reeds volop
aan het slaan van de betonpalen, waarop
de brugpijlers zullen rusten, ook worden
diepe kuilen gegraven, zoodat er nog me
nig oorlogsmateriaal, betonnen abris, obus-
scherven, geweerkogels, prikkeldraad, enz.
dat daar overal bedolven zit, te voorschijn
komt.
Inderdaad op dit punt stond de beruchte
locomotief door alle oud-strijders van
den IJzer gekend, en waaronder sterke
abris en loopgrachten aangelegd waren.
24 FEBR. Te 11 uur, teil Gemeente
huize te NIEUWPOORT, bouwen van
een openbare stapelplaats. Stukken ter in
zage of te koop, prijs 15 fr„ ten Stads-
sekretariaat. Bestek 380.000 fr.
25 FEBR. Te 11 uur, ten Stadhuize
te WERVIK, bouwen van een nieuwe
kaai langs de Leie. Borgt. 23.000 fr. Stuk
ken ter inzage of te koop, prijs 20 fr_. ten
Stadssekretariaat (postch. 19592). Aange-
teekende inschrijv. 22 Februari.
29 FEBR. Te 10.30 uur, ten Stad
huize te Veurne, door de Intercommunale
Waterleidingsmaatschappij van Veurne-
Ambacht, 35, Kerkstraat, Veurne, herbe
steding van: a) het oprichten van een
vergaarbak in gewapend beton te Sint
André (OOSTDUINKERKE) b) oprich
ten van een pompstation te Sint André
(OOSTDUINKERKE) c) oprichten van
een filtergebouw en van een reinwater-
kelder te CABOUR. Stukken ter inzage
of te koop, prijs 20 fr., op voorm. Mij.
16 MAART. Te 11 u., ten Gemeen
tehuize te MIDDELKERKE, openbare
verhuring van het Casino-Kursaal van
Middelkerke (privaatkring, dancing-the
room, concertzaal, enz.). Inl. ten Gemeen
tesecretariaat.
«os
11 FEBR. Te 9.30 uur, ten Gemeen
tehuize te ST-JORIS-aan-IJzer, bestee-
ningswerken in weg Nr I. Best. 35.170 fr.
M. DECOCK, Oostende, 25.428,25 (in
betonblokken) of 38.066,10 (in Doornijk-
sche kalksteen) of 39.537,35 (in klein gra
niet) J. Wydooghe, Gistel, 26.378 (in
betonblokken) of 41.656 (in Doorn, kalk
steen); H. Pylyser, Oostduinkerke, 33.935;
O. Vanlerberghe, Pervijze, 41.147 fr.
14 FEBR. Te 11 uur, voor den Heer
Claeys, hoofding.-best. van Bruggen en
Wegen, 12, Vrijdagmarkt, Brugge, leve
ren van steenkorrels, noodig voor de be-
strijkingswerken van den Regiedienst van
DIKSMUIDE.
Perceel 1: L. CORNEZ, Chatelet, fr.
134.950,30 (slakken) Verkoopkantoor van
Porfier, Brussel, 147.811,25 (porf.)J. Fi-
vet en Zn, Purnode, 149.724,20 (zandst.)
Gauthier en Wincqz, S. A., Zinnik, fr.
152.933,60 (zandst.)F. Meuleman, Luik,
160.173,85 (zandst.)Carrières du Grand
Heid, S. A., Aywaille, 161,705,60 (zandst.);
N. V. Grès, Marbres et Petits Granits
d'Yvoir, Yvoir, 168.933,80 (zandst.).
Perceel 2: L. CORNEZ, 154.735.05 fr.
(slakken)Verkoopkantoor van Porfier,
172.576,40 (porf.)Deltenre N. V. Le Por-
phyre, Lessen, 175.385,48 (porf.)J. Fivet
en Zn, 184.961,50 (zandst.); N. V. Grès,
Marbres et Granits d'Yvoir, 188.820,02 fr.
(zandst.)F. Meuleman, 193.357,90 fr.
(zandst.).
(''EOlSTERÉ0,
Beste Engelsche
voorkomt
Hoofdpijn
Neusverstopping
Kortademlng
Zenuwverzwakking
enz. enz.
Te verkrijgen
enkel in de
BESTE WINKELS
Vraagt
het doosje met het
haantje.
Waarom lijden aanl
HOOFDPIJN
MIGRAINE
TANDPIJN
GRIEP
RHEUMATIEK
ZENUWKOORTS
PIJN DER
I MAANDSTONDEN
Jals de Wonderbare Bruine Poeder» vanj
der Apotheek DE POORTERE
Sint-Niklaas-Waas.
U oogenblikkclijk zonder ichadcl^lif gevolgen I
van deze pijnen zullen bevrijden.
_De doos v. 8 poeders 4 Fr
De driedubbele doos
25 poeders 10.00 Fr,
Te verkrijgen in alle
goede Apotheken of
vrachtvrij tegen
postmandaat.
Gebruikt ze eens, U
zult nooit geen an-
meer gebruiken.]
Een hoeve, afgezonderd, verlaten! En als
er dan vijandschap heerschte, een veete.
Als men gemakkelijk van uit een verbor
gen hoek kon spieden en zijn haat uiten
in geweld!
Weer huiverde Paula. Zoo was zij aan
willekeur overgeleverd geweest. Zoo had
ze haar lot zitten afwachten... zoo was
Wieze Every overvallen, mishandeld, ge
dood en begraven geworden, zonder dat
iemand in de omgeving het merkte.
O, de geheimzinnigheid van den avond
te lande.
Paula herademde toen ze de lichten van
Gent zag. Ze dankte God, dat hij een en
gel op haar weg had gezonden, toen ze
wanhopig, verlaten in die sombere straat
te Brugge stond! Ja, als een bewaarengel
was Flora Winkels in haar leven versche
nen.
Dadelijk ben ik weer bij Flora, zei
Paula, en die gedachte vervulde haar hart
met vreugde, na die neerdrukkende, ze
nuwschokkende ontmoeting met haar oom
en neef.
Welke karakters toch. Volhardend in
leugens, in boosheid, in zonde zaten vader
en zoon in hun cel. Hadden ze dan geen
geweten, geen besef van hun schrikkelijke
misdaad?
Aan Sint Pieters nam Paula de tram en
weldra stond ze weer op de Munkkaai.
Even later vertelde ze haar wedervaren
aan Flora, die aandachtig luisterde en dan
zei:
Welke schurken! Arm kind, dat ge
zoo lang bij hen hebt moeten wonen. Maar
steun nu op mij en op Walter... Ja, ook
op Walter. Hij zal wel ontdekken welk ge
heim uw jeugd omsluiert.
Och, bleef het dan maar een geheim!
Waarom?
Wie weet, wat er aan het licht komt.
Misschien iets, dat me van Walter zou
scheiden!
Nu sprak Paula plots haar groote liefde
uit... in dien eenen uitroep. Flora merkte
het. En het deed haar toch even pijn,
want ze had Walter ook lief.
Maar die droom was immers verzwon-
AVONDGEBED
't Eerste dat mijn Moeder vragen
leerde, in lang verleden dagen,
als ik hakkelde, ongeriefd
nog van woorden, 't was te gadef
bei mijn handjes doende Vader, 1
geef m'een kruisken als 't u belieft!
'k Heb een krulske dan gekregen,
menig keer, en wierd geslegen
op m'n kake, zacht en zoet.
Och, gij zijt mij, bei te gader
afgestorven, moeder, vader,
't geen mij nu nog leedschap doet!
PAX
Maar dat krulske, 't ls geschreven,
diep mij in den kop gebleven,
teeken van mijn erf gebied;
die den schedel mij aan scherven
sloege, en liete 't kruisken dervem
nog en hadde hij 't kruisken niet!
G. Gezelle.
A
VOOR DE KEUKEN
AJUINEN, dat is goed om soep te ko
ken, zegt men. Zeker en ook goed cm als
groente opgediend te worden. Proheer
maar eens: Pel ze, laat ze eventjes in ko
kend water opkomen, verlekken en in een
kastrol zetten, breed genoeg, om ze allen
nevens malkaar te bevatten. In een andere
kastrol een lepeltje bloem met een stuk
boter laten bruinen. Een bierglas rooden
wijn over gieten, peper, zout, laurier aan
toevoegen. Laten doorstoven. Die saus over
de ajuinen gieten, zachtjes aan laten stoven
tot de ajuinen gaar zijn. Dan een scheutje
azijn aan de saus toevoegen. Opdienen met
schelletjes hesp of doorregen spek en
aardappelen.
EIERKOEK MET GELEI. 6 Eieren
voor 9 personen, klutsen imet een tikje
zout, in een goed geboterde pan laten bak
ken, dan op de helft beleggen met zoete
geleifruit naar keus. De andere 'helft er
over vouwen, met witte suiker bestrooien
en warm opdienen. Rap gemaakt en
goed.
A
OP 'T STADHUIS
De Vader komt de geboorte aangeven
van zijn zoon. De klerk slaat de registers
open en mompelt, op den datum denken
de: Het is de achttiende.
Achttiende! roept de vader, neen sa
pristi, 't is nog maar de elfde!
DENKT ALLEN
AAN ONZE MISSIONARISSEIN!
Laat onze missiegedachten brandven-
sters worden, versierd met voorstellingen
van voor- en tegenspoed in het bskeerings-
werk allerwegen over de wereld dat de zon
onzer liefde ze met heerlijkheid doorschij-
ne, dat de veelkleurige lichtbalken onzer
gebeden voor den voet van het altaar val
len. A.
IBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB
Te Antwerpen had zich gas opgehoopt
in een niet-verhuurde kamer. Toen twee
personen er wilden binnendringen, dewijl
zij een stekje aangestoken hadden, ont
stond een geweldige ontploffing, gevolgd
van brand. De twee personen werden erg
verbrand. Een groot gat werd in den muur
van het huls geslagen en de pompiers
moesten bijgeroepen worden om het vuur
te blusschen.
IBBBBBBBBBBBBBBBBI
In een fabriek van Hemiksem kwam
een arbeider in aanraking met een hoog
spanningskabel met een stroom van 16.000
volt. De ongelukkige werd op den slag
gedood.
RBBBBBBBBBBBIBBBBBMBBBBBBBBB
Nog werd het hoofd van vrouw Van
Craeynest-Logghe niet 'teruggevonden.
Naar de verklaring van den moordenaar
zou de ruzie onder de echtgenooten, die
aanleiding gaf tot den moord, ontstaan
zijn doordat de vrouw haar man een ver
wijt zou hebben gemaakt dat hij te veel
als nieuwjaar had gegeven aan zijn neef
jes, die dien dag -hadden komen nieuw
jaar vieren en elk 10 fr. kregen.
In de vaart werden nog peilingen ge
daan en een bil, alsmede een pak klee-
dingsstukken, o. m. een broek, een onder
broek, een beenhouwersvest en schoenen,
van Van Craeynest, werden opgehaald.
ZONDAG 23 FEBRUARI!
Quinquagesima, Esto mihi». - Paars.
- 2» Geb. van den H. Petrus Damianus,
bisschop, 'belijder en kerkleeraar.
Daar in den loop dezer week, op As*
schen-Woensdag, de veertigdaagsche vas*
ten begint, moet het ons niet verwonde*
ren dat de liturgie van Quinquagesima-
Zondag als een voorbereiding is opgevat
voor den grooten boetestrijd. De Kerk
legt ons woorden in den mond waarin we
onzen eigen overmoed erkennen en sterkte
en kracht zoeken bij God. In het Epistel
hooren we St Paulus over het groote ge
bod van de liefde. Zonder de liefde zijn,
alle andere deugden niets. Het Evangelie
geeft ons reeds een voorspelling van het
lijden, den dood en de verrijzenis van
Christus. De Vasten is immers de naaste
voorbereiding tot het Paaschfeest. De vie
ring van dit feest der feesten mag voor
ons geen gewone viering zijn, maar moet
ook iets werkelijks hebben. Gelijk Chris
tus op den grooten dag uit de dooden op
stond, zoo moeten ook wij nieuwe men
schen worden. Door boete, versterving en
gebed moeten we ons gedurende den lan
gen vastentijd vormen en bewerken opdat
we met Pasehen beter en schooner tot
O. L. Heer zouden kunnen gaan en met
dezelfde eenzoudige, zuivere vreugde als
vroeger de doopelingen, Paschen mee
vieren.
De veertigdaagsche Vasten, die vandaag
aanvang neemt, moet voor eiken kristen
een tijd van zuivering, van boete en van
verinnigd geestelijk leven.
Een tijd van zuivering, waarin we om
vergiffenis bidden voor onze talrijke zon
den. Een tijd van boete, waarin we bij
zonder door vasten ons lichaam kastij
den. Een tijd van verinnigd geestelijk le
ven, waarin we ernstig aan onze heilig
heid moeten werken en door het uit
roeien van het kwaad en de beoefening
van de deugd, meer en meer trachten te
gelijken op ons goddelijk voorbeeld, Je-
zus-Christus. In de eerste tijden der Kerk
bestrooide de boeteling zich in 't openbaar
met assche. Vandaar het gebruik van het
assche-kruisje.
Laten we, met oprechte gevoelens van
nederigheid, bewust van onze talrijke zon
den en onvolmaaktheden, voor den pries
ter nederknielen, in den geest der eerste
kristenen de gewijde assche ontvangend,
als een teeken van onze vergankelijkheid.
23 Z Quinquagesima. H. Petrus Mamianus
Evang. De lijdensvoorspelling.
24 M H. Mathias, apost., H. Modestus, bel.
25 D H. Walburgis, m., H. Aldetrudis
26 W Asch-Woensdag. H. Nestor, biss.-in.
27 D H. Leander, bisschop
28 V H. Romanus, belijder
29 Z H. Oswaldus,, biss. H. Adeltrudis 3
H. WALBURGIS, Maagd
(Woensdag 26 Februari).
Niet alleen in Duitschland, waar de H.
Walburgis het grootste deel van haar le
ven doorbracht, maar ook in Vlaanderen
is deze heilige geen onbekende.
Zij werd geboren in Engeland in het
jaar 710. Zij werd door haar heilige
ouders toevertrouwd aan de kloosterzus
ters van Winburn, die haar opvoeding
voltooiden. Maar Walburgis voelde zich
niet aangetrokken tot de wereld. Ze deed
afstand van alle rijkdommen om door haar
professie volgens den regel van Sint Be-
nediktus, Christus als haar eenigen brui
degom te verkiezen. Korten tijd daarna
werd- haar broeder Willibald door den
Paus als missionaris naar Duitschland
gezonden. Overtuigd van de groote dien
sten die de kloosterzusters daar zouden
kunnen bewijzen, vroeg hij in zijn vader
land om medewerking. Walburgis was
aanstonds bereid om met haar nicht Lioba
naar het vreemde land te reizen, waar ze
naar het pasgestichte klooster van Bis-
schofsheim werden gezonden. Toen haar
broeder tot bisschop was sgewijd, plaatste
hij haar aan het hoofd van de abdij van
Heidenheim, waar zij ook de opvoeding
van de vrouwelijke jeugd op zich nam.
Hier leef&e ze tot aan aan dood in 779.
Het goed dat zij gedurende haar leven
hier op aarde had gedaan, zette zij voort
van uit den hemel. Ontelbaar zijn de zie
ken en ongelukkigen die op haar graf om
hulp en genezing gaan b'ddsn, en er ge
holpen worden.
Een dief uit Luik had het gemunt op
de daken, waar hij lood ging stelen. Hij
had aldus reeds 600 kgr. lood ontvreemd
en wilde een nieuwe rooftocht houden op
een dak. Hij had reeds 100 kgr. lood los
gemaakt van de gebouwen van het stede
lijk gasthuis aldaar, toen hij naar bene
den tuimelde en een voet- en pol&breuk
opliep, alsmede een schedelbreuk. Niette
genstaande dit kon de man nog zijn huis
bereiken, maar kon niet meer ontsnappen
aan de politie.
IBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB
VERSCHENEN BOEKEN
De Huurovereenkomstencommen
taar bij het Koninklijk Besluit van 31
October 1934, door Felix Van den Abeele.
Drukkerij J. Van Mierloo-Proost, Turn
hout. Prijs: 6 fr..
Heel nuttig boekje met alle inlichtingen
over: De Huurovereenkomsten; verbre
king; beperking van sommige huurprijzen;
verlenging van huurovereenkomsten, enz.
den. En ze had het op zich genomen, twee
eenzamen, die elkaar lief hadden, samen
te brengen.
Paula, haal geen zwarte gedachten in
uw hoofd, zei ze. Wat het geheim ook zij,
het kan u niet in waarde verminderen
voor Walter. Gij zijt braaf, eerlijk, recht
schapen gebleven bij twee groote deugnie
ten. En houd nu de beste hoop!
Toen Paula om tien uur op haar slaap
kamer stond, voelde ze zich verlicht, dat
het wederzien van haar oom en neef nu
achter den rug was.
Ze hoopte op een heel ander wederzien,
dat van Walter.
En ze knielde neer en dankte God voor
zijn hulp en bad om rust en vrede in baar
leven.
XXXIV
SAMEN.
Het was een zonnige dag... Het heldere
licht speelde op de oude gevels van Brug
ge en vroolijk beierde het hooge belfort in
de ijle lucht. Het leek wel, of het voorjaar
werd in plaats van Winter.
Dat -gevoel had ook Walter Haverbeke.
Hij was even naar zijn schooi geweest, de
eerste maal na zijn zware ziekte. De be
stuurder raadde hem aan nog een paar
weken rust te nemen.
Walter had geen woord verteld over al
zijn avonturen van Lindendale. Hij zou in
een later proces wel als getuige gedaagd
worden. Maar misschien bleef alles hier
voor zijn kringen in Brugge verdoken. Niet
dat hij zich over iets moest schamen, maar
hoe minder opspraak toch, hoe beter voor
al voor een leeraar.
En nu wandelde Walter in blijde stem
ming naar het station. Hij zou naar Gent
reizen en straks Paula zien. Bij die ge
dachte popelde zijn hart. Paula! Hoe vu
rig beminde hij haar en hoe overtuigd was
zijn voornemen haar verder door het le
ven te lelden. Ze zou niet weigeren zijn
vrouw te worden.
Walter wilde haar echter niet bezoeken
voor het besme
ren van boter
hammen.
Kost minder, is
Zeer voedzaam,
bevat 60 °|0 sui
ker.
in afwezigheid van Flora. Eerst moest hij
Flora zelve spreken, al had hij haar in
een brief zijn gevoelens vertolkt. Maar ze
had recht op een nog nadere verklaring,
mondeling. Wat was ze edelmoedig ge
weest! Bert Pycke voelde daar niets van.
Bert behandelt alles zakelijk, zei Wal
ter. Och, Ik mag hem dat niet zoo kwalijk
nemen. Hij is in den handel groot ge
bracht, en al zijn zinnen werden gespitst
op geld verdienen. Voor Tilde is hij een
beste man. En zij zal zijn oordeel wel ver
anderen. Tilde heb ik al gewonnen. Er
mag tusschen ons geen verwijdering ko
men, omdat ik het meisje kies, dat ik lief
heb.
Walter was bijtijds te Gent, om Flora
aan haar school af te halen. Hij wist reeds
van dezen Zomer, aan welk een onder
wijsinrichting ze benoemd was.
Hij ging er dus heen en zag de kinderen
en leeraressen buiten komen. Hij verwij
derde zich wat. De meisjes moesten niet
zien dat een heer hun Jufvrouw afwachtte.
Flora praatte dan nog even aan een
hoek met kollega's, waarna ze alleen een
stillere straat insloeg. Dadelijk was Wal
ter bij haar.
Dag Flora, groette hij, toch wat ver
legen.
Zij werd rood. Maar ze stak hem gul de
hand toe en zei op hartelijken toon
Wel, dat ls een verrassing, Walterl
Ik ben blijde u te zien. Eindelijk? En hoe
voelt ge u?
Beter... Nog wat zwak, maar dat
sterkt eiken dag aan. Ik moet nu veel in
de lucht.
En getreft-heit met het weer: het is
als een zomersche dag geweest.
Ja, heerlijk!
Ge ziet nog wat bleek. Nu, dat is niet
te verwonderen.
Even aarzelde Flora.
Zijt ge al bij Paula geweest? vroeg
ze dan.
Neen. Ik wilde eerst met u spreken
Ge gaat dus mee?
Als ik mag.
.('t .VemJft),