op de HANDELSFOOR te IEPER NIET... TOMOX NIEUW LIEBIG-PRODUCT VOORAL VERGEET TOMOX De Foor zal open blijven van Donderdag 9 tot Maandag 13 April van 9 tot 19 uur. "DE POPERINGENAAR,, - "DE HALLE„ in de Beknien der Middelbare ScBicol onder de bescherming van Garage ievos êüewaifckel FORD-Verdeelers te IEPER Tel. 55 een flesch TOMOX mee te brengen anders mislukt mijn eten I NIEUW LIEBIG-PRODUCT vleeschsoep met tomaten vormt de basis Voor een goede tomatensoep. TOMOX, zeer verdicht mengsel van vleeschextract en tomaten, geeft ook aan spijzen, soepen, sausen en meel- deegen de kracht van het vleesch alsmede de frisch- heid van de tomaat en schenkt ze dus meer waarde. Door TOMOX geen flauwe spijzen meer, geen slappe soepen, geen mislukte sausen, geen smakelooze meel- deegenalles gaat, mits TOMOX, ongelooflijk gemak kelijk en spoedig. En dan, welk een bezuiniging I De Jonkvrouw van Lindendale W. VAN HEILE. BIJVOEGSEL aan van ZONDAG 5 APRIL 1936. Nr 14 GEDACHTEN HET MANNEKE (T UIT DE &J^MAAN niHUHIBIBIHIlU|IBBlHBIIIIIRBIIHBBIUIIBBaHIHIIIBHIlBBIIEBiaUllB3BBH Mengelwerk van S April 1936. Nr 63. door XXXVI NIEUWS. Bert Pyeke had 's morgens de gazet ge lezen. Hij moest nu niet veel uitvoeren. De Parure was stil in het winterseizoen. Tilde kwam in de kamer. Verduiveld, nu heb ik groot nieuws gelezen, zei Bert. En Walter zou ons daar niets van schrijven. Hij blijft altijd, de zelfde aardigaard. Wat is er dan? Over Paula Delange. Het gerecht Is bezig met den moord, door die twee scha vuiten gepleegd. En nu is het uitgekomen dat Paula Delange een rijk meisje is, maar dat die oude loeder, haar nonkel met al lerlei knepen haar fortuin op zijn naam gezet had. Zij zal alles terug krijgen... hoeveel percies staat er niet bij, maar het moet een fortuintje zijn. Bert Pycke las het lang artikel voor. Zijn vrouw luisterde verrast en geboeid toe. Wat zegt ge er van? yroeg Bert dan. ,'t Kan wonderlijk gaan in de wereld. Ja, wie had <ïat gepeinsd. Ik heb me dan toch leelijk In die Paula bedrogen. Ha, nu deugt ze wel voor u... omdat Ze geld heeft? Ik kan goed begrijpen, dat Walter er niets over geschreven heeft aan ons. Ik ken hem. Hij zal om dat geld nog niet veel Keven. Meer om Paula, want hij heeft zich met haar verloofd, toen hij meende, dat ■e niets fcwat. Hij weet toch wel, dat geld altijd van pas komt. Bert overliep nog eens het bericht. Het had hem diep getroffen. Wel, we moeten Paula maar eens u)t- noodigen hier te komen, zei hij dan. Vooreerst niet... Hoe, vooreerst niet? Ge waart ze toch goed gezind. En krabbelt ge nu terug? Maar denk toch eens na, Bert! Pau la zou wel denken, dat wij opeens veran derd zijn, omdat ze geld heeft. Wel ja, ik haal toch liever Iemand in de familie met schijven dan zonder. Ik zeg het gelijk ik het meen. Aan arme fa milie hebt ge niets... Nu schrijf ik nog niet. Ik ken Walter. Hij zal niet wrokken... maar wel uit eigen beweging komen met Paula. Hij houdt van mij en hij wil geen verdeeldheid ln de familie. Hij is te vredelievend. Wel, wel, had ik dat geweten van Paula's toestand toen te Brugge. Maar ik hield haar voor een sluw buitenmeisje. Ja, ja, een die met haar kozijn mee- gehuicheld had. Ge waart leelijk mis. En toon nu maar niet te rap uw verandering! En Bsrt... ge moet niet zoo aan het geld hangen. Dat is mis van u. Ik ben geen wrek, leef en laat leven, maar beste vrouw, zonder centen is een mensch niets... Ik heb gemist met Paula en dat kan den besten overkomen. Als ze een goede ponke bezit, kan ze haar geld in onze zaak steken. Wat zit er nu in uw hoofd? O, ik kijk altijd vooruit... Ik heb er al lang van gesproken ons hotel te ver- grooten. We moeten meer gasten kunnen plaatsen. Er kan nog een verdieping op. En Paula's geld zou goed geplaatst zijn, als we het daarvoor gebruiken. Eeu veilige belegging. Let op, dat ge daar niets van aan Paula of Walter schrijft! Ik zou beschaamd zijn. Maar Bert, wat scheelt er u toch? Eerst zoo leelijk doen... Paula eigenlijk verwijten, dat ze op den kap van mijn broer wil leven... en nu al op haar geld azen. Wat kent Walter van zaken? Hij zou dat kapitaal in slechte papieren steken die de eerste de beste agent hem aan smeert... en bedrogen uitkomen. Is het dan niet verstandig hem goeden raad te geven? En als hij zulk een idealist is, wel, dan is het zijn plicht zijn familie te hel pen. Hij mocht hier toch altijd logeeren zooveel hij wilde. Maar ge babbelt juist of we op dat geld zitten wachten en in nood verkeeren. 't Is percies omdat we een goede zaak hebben, dat Paula's geld hier het veiligst zou zitten. Zet dat uit uw hoofd! Haar kapitaal zal wel in land gestoken zijn. Wat brengt dat op? Ik weet het niet en het gaat me niet aan. Een kleine percent. En Walter is geen vent om boertjes te dwingen, stipt te beta len. Als de een of andere slimmerik bij hem kwam schreemen en klagen over een koe, die den moord gestoken heeft, of over een slechten oogst, zou hij de pacht kwijt schelden. Dat hij alles in ons hotel steekt... Dan doe ik de zaken voor hem en hij krijgt een goede percent en heeft geen hoofdbrekens. Tce, 't is nu genoeg, sprak Tilde on geduldig. Peins liever eens aan Flora hoe schoon zij zich gedragen heeft! Die leek wel zot! Ze heeft de concur rente in huis gehaald en bij Walter ge bracht... Dat begrijp ik niet. Ze is ver draaid al zoo onnoozel als uw broer zelf... Andere menschen dan wij, BeHl Wij verharden in de zaken, in de Jacht naar het geld. We moeten in een paar maanden alles winnen... en dat maakt ons begeerig. Flora heeft een schoone rol gespeeld. Ze begreep, dat Walter Paula beminde.., ook al verleden Zomer. Zij heeft het meisje leeren kennen en bemerkt, dat ze braaf- en deugdzaam is. En Ja, toen werkte ze mee om Walter en Paula te vereenigen. Het is edelmoedig van haar. Ik hoop dat ze een man zal leeren kgnnen die haar past en haar waardig is. Ze verdient gelukkig te zijn. De generaal staat thans op wacht En moet patatten schillen Terwijl de simpele piot Doet d'ofiicierkens drillen. Ja, 'k was daar laatst in de kazerxi En 'k zal het nooit vergeten 'k Zag daar juist 'n kolonel Uit zijn gamelle eten! De vrouwen dragen nu de broek En doen de mannen koken Zij zitten samen op café Een sigaret te rooken. En komen zij dan zat naar huls Dan zit de vent te wiegen. Zoo gaat het toch bij velen thuis En 'k wil er niet om liegenl Die Rik toch! VOOR AL T GELD VAN D'AARD 'k Zeg het heel bedaard En 'k herhaal het honderd beeren En zou 'k mijne Lezereskens willen af- [fronteeren. Maar dan moet ze rapper zijn... Ze had verleden Zomer Walter aan den haak kunnen slaan. Enfin, ik ga weer aan mijn werk. En haal nu geen dwaasheden uit! Ik verbied u over dat geld te schrijven, aan Walter of Paula. Ge moet uw fatsoen houden. O, zoo haastig is dat niet. Ik ga een wandeling doen... Ja... dat zal uw gedachten wat ver zetten. Maar Bert Pycke nam haastig schrijf gerief. Vrouwen hebben geen verstand van rap handelen, mompelde hij. Altijd als ik wat nieuws uitdacht of een verandering deed, moest Tilde een paar maanden za gen eer ze Ja zei... Wat goed en voordee- lig is moet men niet uitstellen. En Bert schreef: MIJN BESTE WALTER, Ik lees daar allerlei nieuws over Paula Delange, onze schoonzuster te wege. Ge hadt ons dat wel eens kunnen schrijven, maar ik begrijp dat ge een beetje kwaad zijt op mij. Wel, jongen, ik beken, dat ik me deerlijk vergis heb. Maar als ik eerst tegen uw kennismaking met Paula was, handelde ik toch uit echte bezorgdheid voor u. Ge moet erkennen, dat ik wel een slech ten indruk moest hebben van die parochie ginder, die Lindendale heet, maar ze beter Moordenaarsdale zou noemen. Ja, ik stond wantrouwend. Ik heb daar zulke rare menschen ontmoet. Peins eens terug aan den burgemeester, het hoofd van dat nest! Wat klap sloeg hij er uit, de pintendrinker. En dan de veldwachter. En de menschen die u uitjouwden. Maar Paula Delange woonde eb als een engel bij duivels: dat weet ik nu en ik kom eerlijk voor mijn fout uit. En het spijt mij, dat ik ze toen te Brugge niet beter heb ont vangen. Ze zal het mij vergeven. Ge moet eens met Paula naar hier komen. Ge moogt niet lang wachten. En Paula kan bij ons Maar 'k geloove dat niemand het mij ten kwade zal duiden, als ik hier de drie voornaamste hoedanigheden opsom, die de vrouw moet bezitten! Ze moet jong zijn, schoon.,, en. dom, dan is ze de ge droomde vrouw voor onze moderne man nen, Kunt ge niet raden waarom... dom? Wel, die moderne kwispels hebben zelf, zoo een tekort aan verstand, dat ze schrik hebben een slimme vrouw te hemen, om dat ze dan toch onderliggen! En alzoo heeft alles z'n reden van be staan! En voor de rest 'n trekken we het ons, niet nan. PAS HAD HIJ HAAR gevraagd de zijne te worden, of ze begon te huilenl Waarom huilt ge? vroeg hij teeder, heb ik U beleedigd? O! neen, snikte zij, 't zijn tranen van vreugde. Moeder zei altijd dat ik zoo een domme gans was, dat nooit een ezel mij zou vragen... en nu is 't toch gebeurdl 'N RAAD: Uw kleed zij warm Nooit vollen darm IIBBBBBIBBBBIBIBBBBIBBBBBEIB een tijd uitrusten van alles wat ze te gén heeft gekomen. Het is nu stil aan zee. Uw zuster durft het niet goed te vragen, omdat ik zoo leelijk heb gedaan. Ze meent dat gij zoudt denken, dat ik nu schrijf, omdat uw verloofde iets bezit. Ge kent me beter, hé! Ik zeg wel eens iets leelijks in drift, maar dat ben ik een uur later vergeten. Het schijnt, dat ik be weerd heb, dat Pa-ula nooit bij ons mag komen. Als ik zoo iets stoms gezegd heb, peins er dan niet meer aan. Dat rolt van de lippen, maar komt niet uit 't hart. We moeten in eendracht en vriendschap leven. Ge weet dat ik u altijd met raad en hulp wil dienen. Dat hebt ge genoeg ondervon den. Verleden Zomer kwam ik u, in het druk ste van het seizoen, als mijn hotel vol zat van beneden tot boven, uit de handen van het gerecht halen. Het was gauw geklon ken hé? En zoo wil ik u in alles met raad en daad bijstaan. Mijd u van allerlei gasten, die op u zul len toevliegen, als musschen op een be zaaiden akker, nu men weet, dat Paula iets bezit. Geloof niets van voordeelige geldbeleggingen, van winstgevende onder nemingen en speculaties. Gij zijt veel geleerder dan ik, maar toch niet op de hoogte van de financies. Ge hebt u daar nooit mee bemoeid. Pas op voor bedriegers, voor de haaien en jak halzen. Bij mij krijgt ge raad en hulp! Zoodus. we verwachten u en Paula zoo rap mogelijk. Zeg haar, dat uw schoonbroer niet zoo kwaad is, als hij toen te Brugge leek, omdat hij slecht Ingelicht was. Ieder kan dolen. En Tilde en ik waren zeer bezorgd voor u. We kwamen toch dadelijk naar u toe, om u te verplegen. En ja, ik beken ook, dat we Flora Win kels een goede vrouw voor u achtten. Maar vaneigen moet ge uw goesting doen en ge moogt niet tegen uw zin trouwen. En nu ben ik er van overtuigd, dat Paula ook een parel is. Wel, beste Walter, kom Zondag eens met haar, want hoe eer het heele misverstand En slaapt met maten Dat zal U baten. ACH HEER! ACH GOD! 'k Heb meêlij met uw lot Want 't Is ambetant Ge zijt gedoemd van jong te sterven En kunt dan tot uw spijt Nog zelfs niet d'eeuwigheid Verwerven! Gij... dat zijn de Verdragen... gelijk dit van Locarno bijvoorbeeld. Daar er voor 't oogenblik nog al veel gewag gemaakt wordt van dat verdrag, hebben de sta- tistiekers de gelegenheid bij den kraag ge nomen, om, onder dit oogpunt, nog ne keer van zich te doen spreken. In den loop der eeuwen, zoo hebben ze uitgecijferd, werden er niet minder da.n 8.0CO verdragen geslo ten, die, in den geest van de onderteeke naars, eeuwigdurend moesten blijven. Maar helaas 't was te schoone om waar te zijn want volgens diezelfde cij feraars, gaat 't gemiddelde leven van die tusschen haar en mij opgeruimd is, hoe beter, want dan zal ik pas gerust zijn. Ik ben een man, die gaarne ongelijk bekent, als ik mis geweest ben. Zoo, we verwachten u Zondag. Telefo neer, hoe laat ge te Oostende of te Veurne of te Adinkerke zijt en ik laat u per auto halen. Of kom al Zaterdag. Dat ware nog beter. Ook Tilde verlangt zeer naar u en naar Paula. Met beste groeten. Uw getrouwe, BERT. Pycke las den brief nog eens over en knikte tevreden. Dit is goed aaneengedraaid, zei hij. Ik ken Walter... hij is seffens gewonnen. En Zaterdag komt hij af. Bert had nu en dan geluisterd, of hij zijn vrouw niet hoorde; ze mocht hem niet verrassen. Er lag bovendien een gazet ge reed, om er den brief onder te schuiven, als Tilde moest binnentreden... En ook had Bert een prijslijst van wijnen onder de hand, waarop hij kon studeeren, om zich een natuurlijke houding te geven. Tilde was echter boven, om de ramen te openen en de frissche zeewind door de ka mers te laten waaien. Ze streed tegen de zilte en de natte van het winterseizoen. Bert schoof den brief in den omslag en schreef Haverbeke's adres. Ik maak er een expressbrief van, zei hij. En ik breng dien zelf naar Adinkerke, naar den trein, 't Is een goede wandeling. Weldra stond hij buiten op den dijk. Hij keek naar zijn hotel, Een verdieping er op... het ware ge makkelijk te doen, zei hij. Ha, dan klim ik een rang hooger... Ja, ja, ik heb goede gedachten. En Walter zal wel bijten. Ik bewijs er hem en Paula een goeden dienst mee. Wat weten ze van geldbelegging af? Paula begreep in al die jaren nog niet, dat ze door dien schavuit van een nonkel be drogen werd. Twéé naieve kinderen... Walter en Paula en ze zullen gelukkig zijn, dat ze mij als raadsman hebben. 't Scheen Bert toe, alsof de verdieping verdragen de twee jaar niet te boven! 't Ik bitter weinig, we moeten 't bekennen... maar van nen anderen kant, laten dl« statistiekopmakers, ons weten, dat de tus- schenruimce onder de oorlogen steeds grooter en grooter wordt! En dit troost ons voor 't andere! EEN POOLREIZIGER hield een confe rentie over zijn reis. In het Eskimoosch, sprak hij, is Ik heb U lief Jockchuldchau chou chocha- sipinkopanko j akakoskr a Nu versta ik, zei een der toehoorders, waarom de Poolnachten zoo lang moeten zijn! SPIJTS MIJN ZIEKEN KOP Peins 'k er op M'n allerbeste menschen U 'n plezante Zondag toe te wenschen. Marenta ook, van heuren kant, Biedt U naar alouden trant, Heur beste groeten aan. 't Manneken uit de Maan. ■■■■£SmsaOS2iX3!H^lBaaa9BiBlUB er reeds stond en hij in Augustus geen badgasten meer zou moeten weigeren om plaatsgebrek. Vroolijk stapte hij heen, om zich naar Adinkerke te begeven. Hij rekende uit, dat hij met de tram kon terug keeren. XXXVII HET ANTWOORD. Walter Haverbeke zat od zijn kamer schoolwerk te verbeteren, 'j was in de beste stemming, blij, dat hij zijn werk had hernomen, al was het nog maar een paar uur per dag. En dan verloofd met Paula! Zondag zouden ze weer samen zijn. Dan kwam ze naar Brugge. Walter wilde haar de stad eens toonen. Ze moest de oudé pracht van Vlaanderen leeren kennen. En Walter dacht ook aan tochtjes naar Dam me en Oostkerke, naar Sluis en hst Zwin, naar Lissewege, Blankenberge, Heist en Knokke. En dan Breedene, Oostende, de West kust... er was zooveel te bezoeken. De meid klopte aan en gaf een express- brief af. Van Bert Pycke, dacht Walter, toen hij het adres bekeek en even verduisterd* zijn gezicht. Met verbazing eerst, met ergernis dan las hij den langen brief. Hij schudde hst hoofd. Wat een onbeschaamdheid, zei hij nijdig. Al met eens deugt Paula, want Bert heeft gelezen dat ze een kapitaaltje bezit. Welgestelde familie mag komen. De arme, beroofde Paula moest hier als een bedelares en intriguante verjaagd worden. En nu zouden we Zaterdag naar Bert moeten toevliegen, want, hij is niet ge rust, de sukkelaar met zijn bezwaard ge weten. Hoe durft hij? Tilde weet natuur lijk niets van deze brief af. Zij zou zoo niet schrijven. Neen, Bert, Zaterdag «f Zondag zult ge ons niet zien. l'l Vervolgt), maar zich dan niet te Rome vestigde, maar 'ergens in den omtrek omdat 't leven in Rome te duur was, dan wanneer in de sta tuten uitdrukkelijk vermeld staat, dat de winnaar in Italië's hoofdstad zelf moest vertoeven! Enfin, 't zijn weeral ne keer de vrouw- kens die 't moeben bezuren... en 'n chance dat er niet te veel Prijzen van Rome zijn... d'r zijn nu al lieve uffrakens ge noeg, die aan geenen man geraken! PEE KRAKELING was niet in den haak en hij ging bij den doktoor. Waar doet 't zeer? vroeg de doktoor. Hier menheer, zei Pee en Jiij voelde van onder aan zijn rug. Zijde soms gevallen of hebt ge een slag gekregen? vroeg den doktoor. Wacht eens, zei Pee, ja'k, over een maand of drie heb lk den dessel van een kar tegen mijn achterwerk gekregen. En hebt ge daar niets voor gedaan? vroeg de doktoor. Jawel, zei Pee, 'k heb den voerman een rammeling gegeven. TOEN WE NOG op de schoolbanken za ten en de meester ons vroeg: hoeveel men schenrassen zijn er? toen antwoordden wij: drie! meester, te weten: 't blanke ras, 't negerras en 't gele ras. Maar... zooals sindsdien onzen frank veranderd is van waarde, en in plaats van honderd centiemen, d'r maar 7 mesr waard is, is er in 't getal menschenrassen ook een klein veranderingsken gekomen En de groote geleerden diskuteeren En beweren Dat, indien het ln den tijd zoo was Er nu maar twee bestaan, te weten 't Blanke en 't zwarte ras, Daar ze 't gele van fcant hebben gesmeten. En ze zeggen daar nog bij dat er geen sprake kan zijn van 't gele ras, daar dit eene onderverdeeling is van 't blanke!! Tespitard, nog zoo ne fameuzen bol op oogpunt van menschenrassen Beweert dat er zijn negentien Maai- ik twijfel of hij ze allemaal heeft [gezien. Anderen beweren dat er maar acht zijn, onderverdeeld in vier en zestig families, enz... enz... Enfin... als de geleerden zoo voortgaan zich met allemaal die zaken te bemoeien, zullen we niets anders doen, dan weer ons kort broeksken aan te trekken en terug met pak en zak naar school te gaan, als we voor geenen ezel willen passeeren! 'K ZOU HIER NU WEER moeten 'n la- chedingske zetten, 'k Ken er een goed... maar 'k ga 't hier niet vertellen! Waarom niet? Wel, 'n Amerikaansch koopman, met name Wakelin, had die mop aan zijn vrouw verteld. Mevrouw Wakelin, die naar de mop geluisterd had, kreeg een lach- kramp, die 90 dagen aanhield! Begrijpt ge nu? K HEB HET AL MEER dan eenen keer moeten hooren, vooral van Marenta, da'k ne fameuzen leugenaar ben, maar 'k moet ootmoedig bekennen, da'k ln die weten schap ver achteruit sta bij mijnen vriend Rik, die vast, in 't liegen cm prijsmet den hoofdvogel weg is, als hij zegt: Komt vrienden treedt wat nader bij Gij die wilt hooren liegen, 'k Heb daar lest nen olifant Hoog in de lucht zien vliegen. Hij speelde daar op zijnen poot En was een air aan 't zingen Dat al de sterren kwamen uit Om lustig rond te springen. Sa! vrienden, hebt ge 't niet gezien? Een ezel was aan 't zuipen Terwijl de voerman in de kar Daar stond van 't zweet te druipen. Opeens greep de ezel zijnen stok En ging voor goed aan 't kloppen De voerman kreeg zoo bitter troef En zocht zich weg te stoppen. Ik heb daar laatst nog wat gezien; Een boer lag vastgebonden En stond van boven op zijn kot Te bassen lijk de honden. Terwijl zijn Foks aan 't kijven liep Op meiden en op knechten, Was 't boerken voor een hespenbeen Hardnekkig aan het vechten. Schuw de menschen die zeggen «We zullen zienwanneer zij voor een (Iringenden eisch staan. Dat ls niet het Oogenblik om te zien, wel om te doen: men moet dan gezien hebben. Er zijn tal van menschen die altoos zullen zien en nooit iets zien. A Niet iedere ramp ls een onheil; tegen spoed, in de jeugd, heeft soms ne goé kant. IBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBSSBB UW VAN PURE FIERHEID Y Als altijd Voel 'k mijn boezem zwellen M'n beste gezellen Nu 'k U hier weêr Ne keer Allerhande dingen mag vertellen Waar ge belang kunt in stellen! Misschien wel en misschien niet, zooals d'andere zei... Eerst en vooral moet 'k U bekennen en ge zult, hoop ik, met mij akkoord gaan, dat 't wee» mij geenszins» aanstaat. Dezen morgen scheen de zonne zoo helder en schoon, da 'k dachte: hola! de Lente is daar... en van puur satisfaksie vergat 'k mijn onderbroek aan te trekken! Maar 'k was nog maar buiten, of 't begon al te druppelen... Maar 'k had nu daar iets geriskeerd da'k nog altijd be klaag, want door mijn onvoorzichtigheid heb ik nu 'n snotvalling zitten, en 'n erge, zulle Daarmeê ziet ge... ne mensch is nooit te oud om te leeren. 't Is dus weêr ne keer met ne zieken bol da'k mil aan 't pannen zet en... 'k Wenschte maar, 't Is klaar Dat 't alras Zomer was, Om verlost te zijn Van pijn En smarte Die kwellen 't lijf en 't harte... en bijzonderlijk waar ge geen schrik moet hebben van natte voeten... en van 'n plaag te halen! Gaat dat ne keer, zoeken in April! IK BEN uw gezeur moe! Verdwijn of ik stamp u buiten, sprak de zakenman tot de handelsreiziger. Ha! zei deze, dan heb ik juist iets voor u, mijnheer, zal ik u even onzen schoen met dubbele zolen laten zien! SPAREN! SPAREN! Geld vergaren Roept Marenta luid, Want gij vieze vent Smijt zoo cent per cent Al ons geld de vensters uit. Hewel! beste Lezers en alderliefste Lezereskens, zoo'n steenen moet ge naar uwen kop krijgen zie. En dat allemaal omda'k mij nen nieuwen impeidemiabel gekocht heb zie. Ne mensch moet toch fiseloof zijn in de wereld! Ja, ja, zoo zijn de vrouwen tegen woordig, zie... (ze zijn vanaf Eva zoo geweest). Voor hun twalet, om zelf schoon te zijn, is er niks dat duur genoeg is, hoeden van over d'ücnderd frank, zijden kouskens waar ge met erwten kunt door schieten, enz. enz.... en dan is 't al seffens te veel, kerdorie, als na mensch zich daar 'n pallule van nen imperdemiabel koopt, om niet mestnat geregend te worden. Waar gaan we naartoe? Niet da'k wil zeggen dat ge uw geld zoo maar de ven sters moet uitgooien (als 'k er onder moest staan dan was 't nog niks). Maar we moeten nu ook precies niet doen geljk dien bedelaar daar in Duitschland, die gansch zijn leven in de grootste armoede leefde... en toen hij stierf, vond men in zijn matras voor 750.000 frank goud- en papiermarken Als ge naar 't pierenland verhulst, hebt ge geen poen meer noodig! IK GA U een geschiedenis vertellen, waarvan uw haar zal krullen van plezier! sprak een kwaffeur tot een Schot, die zijnen baard kwam laten scheren. Ho! wacht dan even, riep de Schot, dan ga 'k gauw mijne vrouw er bij halen ook, die vraagt mij toch al een jaar lang om een permanente - 'K GELOOF NIET dat ge zoo simpel zijt Aan voorspellingen te gelooven Die geestdrift zou anders met den tijd Ook wel eens uitdooven! Want, 't geen nooit geen twijfel liet, Echts profeten 'n bestaan er niet! Van tijd tot tijd komen in de gazetten hetzij gevolgtrekkingen, hetzij voorspellin gen voor, die den eenen of den anderen gsduldigen cijferaar afleidt uit jaartallen: de som van de cijfers waaruit een merk waardig jaartal bestaat wordt bij dit jaar tal opgeteld en zoo bekomt men een nieuw jaartal, dat zich weer door een bijzonder feit moet onderscheiden In Frankrijk zijn ze daarmee al lang al bezig, en geschiedkundige documenten hebben het aardig en waardig genoeg be vonden om te worden ingeschreven... mis schien alleen maar... nadat 't uitgevallen was! 'n Paar vorbeeldsn? Lodewijk XIV werd Koning van Frank rijk in 1774. Tel de cijfers van 1774 samen; ge bekomt 19. Tel nu die 19 bij 1774, en g'hebt 1793, het jaar van zijn dood. Sterker is 't volgende voorbeeld, omdat het tot vier keers toe werd toegepast! In 1765 stierf de troonopvolger van Lode wijk XV. Voegt men bij 1765 't totaal der cijfers 19 (1 en 7 en 6 en 5 is 19), dan bekomt men 1794, val van Robespiere. 1794 en 21 (1 en. 7 en 9 en 4 is 21) geeft 1815, herstelling der Bourbons. Bij 1815 weer 15 (1 en 8 en 1 en 5) gevoegd maakt 1830, val der Bourbons. Nog eens 12 (1 en 8 en 3) erbij en men heeft 1842, dood Van den troonopvolger, den hertog van Or leans. En daarachter komen er nog, nog, nog! Zoo kunt ge zelf uitrekenen in welk jaar ge zult sterven... en tot 't besluit komen dat g'al lang naar 't pierenland moest verhuisd zijn: dus, allemaal zwans en komedie! WAAR WOONT GE? vroeg de rech ter aan den eersten landlooper. Nergens, zei deze. En gij? vroeg de juge aan den tweeden. Ik woon bij hem boven! klonk 't antwoord. ALS IEMAND WINT de prijs van Rome Mag hij van een schoon vwajagie pro- [fiteeren. Dan mag hij naar Italië stoomen Om daar nog 't een en 't ander bij te leeren. En als die prijswinner dan getrouwd was, ging doorgaans zijn Treze-Mie ook meê. Maar dat alles gaat nu veranderen, bijzonder in Holland want daar heeft de Minister van Onderwijs besloten, in de toekomst, voor degenen die een Prijs van Rome ontvangen, als voorwaarde te, stel len, dat zij ongehuwd zijn! Z'Hadden gin der vastgesteld dat jonge kunstenaars, die dezen prijs verwierven, kort daarop trouw den, en dan een deel van den verkregen prijs bezigden om hun echtgenoote cok 'n planzierken te doen, en heur van de vwa jagie te laten genieten. Hierdoor kreeg de Regeering argwaan!... In de laatste jaren gebeurde t onder andere, dat een jong kunstenaar, die den prijs verkregen had, naar Rome vertrok met zijn alter-ega,

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1936 | | pagina 21