De Volkenbond en de kleine Staten
DE REGEER1NSSCRISIS
Het Groot Belang d§r
Provinciale Verkiezingen
uiduitslag
HeilOnze Leider
ZOO
ZOO
MANIES VAN STEMMEN
Algemeens sinking uitgebroken
aan de Haven 3e Antwerpen
'5 PAUSEN ENCYCLIEKEN
Provinciale Verkiezing van 7 Juni 1936
m 33 JAAR. N' 23.
KATHOLIEK NIEUWSNOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD- VERSCHIJNT WEKELIJKS
DE HEILIGE VADER IS ZIJN 80e JAAR INGETREDEN
iÜbHÜ
mPlil
Vo&rrevQiiflfionnaire toestand
in FrdiBnicriik
Os sfcckisitieii breiden xsch uit ever geteei het Laid
MACHTELOOSHEID DER SOCIALISTISCHE REGEERING
(Zie vervolg og le pladj.
INTERNATIONAAL OVERZICHT
Heer Van Zeeland weigert een wienwe Stegsering
te vormen
De Heer Vanderveide wordt verzocht verslag uit te brengen over
de voorwaarden onder dewelke een Nationale Regeering
onder Socialistische leiding mogelijk is.
ElissCfhappelSjke Waarschuwing
STEMMEN
DE KIEZERS
POPERINGE: Poperinge, Reningelst,
MEESEN i Mefse?' ,Dran°uter- ,kT'
ROESBRUGGE: Roesbrugge, Krcm-
KATHOLIEKE UNIE-LIJST
STEMMEN
DE KIEZERS
IEPER"eFer> Beselare, Bikschote,
Boezinge, Brieien, Dikkcbusch,
Elverdinge, Geluveld, Langemark, Oost-
vleteren, Poelkapelle, Sint-Jan-bij-Ieper,
Vlamertinge, Voormezele, Woesten, Zil-
lebeke, Zuidschote.
WERVIK Wervik, Neerwaasten, Ko-
men, Komen - ten - Brieien,
Geluwe, Hollebeke, Houtem - bij - Komen,
Zandvoorde.
PASSCHENDALE: P—be„d.ie,
KATHOLIEKE UNIE-LIJST
WE ZENDEN ONS BLAD
GEVOLG VAN KOMMUWSTISCKE AGITATIE
Leiders Sractea de staters in tergen te Sseisden
ZONDAG 7 JUNI 1936. gm>
12 BLADZIJDEN: 35 CENT.
DE POPERINGENAAR
f! Uitgever
SANSEN-VANNESTE
POPERINGE
Telefoon Nr 9. - PostcH. Nr 155.70. 1|
ABONNEMENTSPRIJS
VOOR 1 JAAR (per post)
Binnenland 19.— fr.
Belgisch Kongo 40.— fr.
frankrijk 40.fr. g
\il« andere landen 60.fr.
mwmw
m TARIEF VOOR BERICHTEN:
Kleine bericnten per regel 1.fr.
j Kleine berichten (minimum) 4.fr.
2 fr. toel. v. ber. m. adr. t. bur.
Berichten op l8 bl. per regel S.fr.
Berichten op 29 bi. per regel 2.50 fr.
Berichten op 3® bl. per regel 1.50 fr. j
Rouwber. en Bedank, (min.) 7.fr. j
Te herhalen aankondigingen
orijs op aanvraag.
Annoncen zijn vooraf te betalen er
moeten tegen de Woensdag avonc!
ingezonden worden. Kleine be- M
richten tegen den Donderdag noen. g
muil
'1
De plechtigheden in Sint Pieters-basiliek, op den dag der verjaring,
Op den laatsten Meidag trad de hoog
ste waardigheidsbekleder op deze aarde
Zijn tachtigste jaar in.
Hij die gedurende 30 jaar bibliothecaris
was en aartsbisschop van Milaan en in
Februari 1922 tot Paus werd gekozen en
den naam aannam van Pius XI heeft als
dusdanig enorme arbeid afgelegd. Een man
van jaren, vol wijsheid en kennis, vol
initiatief denk om zijn arbeid voor de
missies en voor de katholieke aktie, denk
aan zijn reeks wereldbrieven blijft in
zijn hooge ouderdom nog vol drijfkracht
en werklust.
Hij is plaatsvervanger van Kristus hier
op aarde, Hij is leider van dat wereldom
spannende organisme: de Kerk, Hij is Va
der van ons allen. En daarom willen we
zijn verjaardag blij meevieren.
En graag willen we onze onderdanig
heid en gehoorzaamheid en liefde op de
zen verjaardag uitzeggen. Want of nu is
een koningskind, of een zoon van een
landbouwer of van een brievendrager, Hij
is door de Voorzienigheid van de Vader
in den hemel geworden onze zoete Heilige
Vader.
Over dien bisschop van Rome, over dien
Paus van de Katholieke Kerk zijn wij
fier, want zulk een man kent geen land,
zulk een leider bezit geen volk.
Laten we ook zijn waarschuwingen aan-
hooren eer het te laat is.
Heil Onze Heilige Vader, den Paus van
Rome. A. N.
25 Belangrijke Documenten van 's Pausen leerambt.
Een der belangrijkste bronnen om het
grootsche Pontificaat van onzen H. Vader
Paus Pius XI te leeren kennen zijn onge
twijfeld ds verheven Encyclieken, welke
tijdens dit Pausschap zijn verschenen.
Al geeft de opsomming dezer documen
ten slechts een uiterst onvolledig beeld
van hetgeen zij inhouden, wij meenen
toch, dat ze den katholiek kan aansporen
er een steeds dieper studie van te maken
en zoo het Christelijk leven in zichzelf en
In de samenleving te verdiepen.
In het eerste jaar van Zijn Pontificaat,
den 23 December 1922, publiceerde Z. H.
Paus Pius XI de Encycliek übi Arcano
over den Vrede van Christus in het Rijk
van Christus, waarin een uiteenzetting
werd gegeven van de kwalen der moderne
samenleving en v .n het eenige middel,
dat afdoende redding kan brengen: den
terugkeer naar Christus, den Vredevorst.
Den 26 Januari 1923 verscheen bij gele
genheid van het derde eeuwfeest van den
H. Franciscus van Sales de Encycliek Re-
rum omniumwaarin de deugden van
dezen heilige, bijzonder zijn zachtmoedig
heid, zijn nederigheid en zijn zielenijver
ter navolging werden voorgehouden. Bij
dezelfde gelegenheid werd de H. Kerklee
raar Franciscus van Sales aan de journa
listen tot patroon gegeven.
Den 29 Juni van hetzelfde jaar bood het
zesde eeuwfeest van den H. Thomas van
Aquino aanleiding tot een nieuwen we-
reldbrief Studiorum Ducem waarin de
bestudeering van diens godgeleerde en
wijsgeerige werken dringend werd aanbe
volen.
Den 12 November behandelde de Ency
cliek Ecclesiam Dei bij het eeuwfeest
van den H. Martelaar Josapiiat de her-
eeniging met de Slavische Kerken.
Van den 18 Januari 1934 dateert de
Encycliek Maximam gravissmiamque
over de statuten der diocesane associaties
in Frankrijk. Deze brief was bijzonder tot
het Fransehe episcopaat en vork gericht.
Den 11 December 1325 werd door de En-
vuas Primas» het feest van
Christus' Koningschap ingesteld.
Kort daarop, den 28 Februari 1926,
w.ndde de H. Vader in de Encycliek Re-
rum Ecclesiae Zijn blik naar dc missie
landen en spoorde Hij alle geloovigen aan
de Missies door gebed en offers te steunen.
In Rite expiatis van 30 April herdacht
de H. Vader het zevende eeuwfeest van
den H. Franciscus van Assisië, terwijl Hij
é:n 18 November in Iniquis afflictisque
over de kerkvervolging in Mexico han
delde.
Het jaar 1927 ging zonder Encycliek
voorbij: daarentegen bracht 1928 drie
Pauselijke wereldbrieven: «Mortalium
animosvan 6 Januari over de eenheid
der Katholieke Kerk; Miserentissimus
Redemptor van 8 Mei over het gemeen
schappelijk eerherstel aan Jezus' Godde
lijk Hart; en Rerum orientaliumvan
8 September over het bevorderen van de
studie der Oostersche Kerk.
Ook in 1929 verschenen drie Encyclieken
in de laatste helft van December. Op 20
December Mens nostra over de geeste
lijke oefening der retraites; op 23 Decem
ber o Quinquagesimo ante een lof- en
dankgebed des Pausen bij Zijn gouden
priesterfeest; op 31 December Divini il-
lius Magistriover de Christelijke opvoe
ding der jeugd.
Ad Salutem verscheen den 20 April
1930 bij gelegenheid van het 15° eeuw
feest van den H. Augustinus; de 31 De
cember bracht de Encycliek Casti con-
nubiiover het christelijk huwelijk.
De veertigste verjaardag van Rerum
Novarum scnonk op 15 Mei 1931 de we
reld de Encycliek Quadragesimo Anno
waarin de Katholieke maatschappijleer
opnieuw aan de menschheid wordt voor
gehouden; terwijl den 29 Juni de Ency
cliek Non abbiamoopkwam voor de
Katholieke Actie in Italië, welke door het
fascisme bedreigd werd.
Een zeer bijzondere Encycliek Nova
impendetschonk ons de H. Vader den
2 Oktober, een opwekking tot den kruis
tocht van naastenliefde met het oog op
den nood der tijden.
Lux ventasvan 25 December 1931
was aan het tienjarig eeuwfeest van het
oecumenisch concilie van Ephese gewijd
en behandelde met de Godheid en
menschheid van Christus het Goddelijk
moederschap van Maria.
In het jaar 1932 verschenen twee Ency
clieken; den 3 Mei het door zoo 'n ontroe
rende Vaderliefde gedragen rondschrijven
Caritate Christi compulsiover smeek
beden en eerherstel aan Jesus' Goddelijk
Hart in deze tijden van zwaren nood voor
het menschelijk geslacht; den 29 Septem
ber de wereldbrief Acerba animiwe
derom over de Kerkvervolging in Mexico.
Nadat dan den 6 Januari 1933 het
schrijven verschenen was, waarbij een
buitengewoon H. Jaar werd afgekondigd,
volgde dan 3 Juni van datzelfde jaar de
Encycliek Dilectissima Nobisover de
onrechtvaardige behandeling der Katho
lieken in Spanje.
Tenslotte heeft de H. Vader nog, nadat
Hij hi 1934 geen Encycliek had uitgege
ven, tegen het einde van 1935, den 20 De
cember jl., het magistrale document Ad
catholici sacerdotiidoen verschijnen, dat
als een hoogste samenvatting van 's Pau
sen innerlijkste gedachten kan beschouwd
worden.
De Maasbode
De stakingen en bezettingen van fabrie
ken in de omgevingen, van Parijs zijn
aanstekend geworden.
Te Parijs en omgeving werd eerst ge-
Kaakt in metaal-, automobiel- en vlieg-
fcu.Tsnnijverheden en bezetten de stakers
te fabrieken. Door hun vrouwen, familie
vrienden werd hen de noodige bevoor-
bezorgd, zij nestelden zlofi zoo ge-
m°£elijk, rustbedden werdén
om to slapen, wijl er in die
fabrieken of op de speelpleinen ervan ge
danst, gevoetbald, gekegeld en gespeeld
werd op allerlei wijze.
De stakingziekte breidde zich nog verder
uit, ook in voedingsfabrieken werd het
werk stil gelegd alcook in transporthui
zen. Hierdoor werd. de bevoorrading van
de Parijsofae Hallen uiterst bemoeilijkt en
wordt de vcedingskwestie voor. Parijs min
o! meer hachelijk.
Al de illusies die de volkeren, on
middellijk na den oorlog koesterden,
verdwijnen thans een voor een als
sneeuw voor de zon. Men heeft over
al gehoopt dat na de ijselijke slach
ting van de wereldoorlog een tijdperk
van vrede en welvaart zou aanbreken
van heel lange duur, een tijdperk
van rechtvaardigheid en van goede
verstandhouding onder alle landen.
Hierbij werd vooral gehoopt op de
Volkenbond die in zijn statuten de
waarborg scheen te bevatten voor al
die mooie verwachtingen. Wel heeft
de Volkenbond in kleine .geschillen
doeltreffende uitslagen bereikt, die op
zich zelf reeds haar verder bestaan
zouden rechtvaardigen. In 1920 heeft
hij een geschil tusschen Zweden en
Finland over eenige eilanden in de
Oostzee bijgelegd en daardoor een
zekere oorlog vermeden. Hetzelfde re
sultaat bereikte hij voor conflicten
tusschen Griekenland en Italië in
1923, tusschen Griekenland en Bul
garije in 1925, tusschen Polen en
Litauen in 1927, enz. Verder echter
is hij hoofdzakelijk een instrument
geweest in handen van de groote mo
gendheden voor de verdediging van
hun eigen belangen. Frankrijk heeft
zich er steeds van bediend om het
verdrag van Versailles naar de letter
te doen toepassen en daardoor de
heropstanding van Duitschland on
mogelijk te maken. Engeland heeft
nooit meer de Volkenbond verdedigd
dan na het uitbreken van Italo-Abes-
synisch conflict omdat het hierin een
gevaar zag voor zijn wereldpositie.
Als Duitschland en Japan gewaar
werden dat men de Volkenbond te
gen hen zou uitspelen hebben ze on
der klinkende voorwendsels luidruch
tig ontslag ingediend. Sedert een tien
tal jaren heeft de Volkenbond een
groot deel van het vertrouwen van
de nuchter denkende menschen ver
loren, doch door de mislukking van
zijn optreden tegen Italië schijnt de
geheele wereld hem te willen uitstoo-
ten als een kostelijk, vervelend en
nutteloos organisme.
We mogen gerust beweren, dat het
dank zij de kleine landen is, die steeds
een konsekwente houding aangeno
men hebben in zijn schoot, dat de
schijn zoo lang gered is geweest.
Doch deze zelfde kleine landen zijn
thans bewust geworden dat hun vei
ligheid geenszins gewaarborgd is door
die Volkenbond. Zij voelen zich ver
strikt in het stelsel van pacten en
allianties waarmee ze verbonden wer
den aan de groote mogendheden. Ze
hebben hierbij een groot deel van
hun bewegingsvrijheid ingeboet en
dreigen allemaal meegesleept te wor
den in de conflicten van die zelfde
groote mogendheden. Doch meteen
zijn ze ook bewust geworden dat ze
in onderlinge verstandhouding zich
kunnen bevrijden van de vasaliteit
die hen bindt aan de groote landen
en dat ze aldus hunne ekonomische
en politieke belangen wederzijds kun
nen steunen. Sedert enkele weken
zijn er drukke onderhandelingen aan
den gang onder de vertegenwoordi
gers van die kleine landen die alle
in het teeken staan van ZELFSTAN-
DIGHEIDSPOLITIEK. «Los van de
groote mogendheden is de leuze van
die beweging, bij ons geconcretiseerd
tot de kreet los van Frankrijk
Ilet is Beek, de Poolsche Minister, die
er de ziel van schijnt te zijn. Voort
durend is hij op reis; nu eens te
Brussel dan weer te Boedapest, te
Boekarest of te Weenen. Overal schijnt
zijn optreden gunstig onthaald te
■gaaüiaEliaCBiaiBBBBBlBliHBBSBZBlHBBEBBSSBaaBBBElBmBSiaSBQH
ivorden behalve door Frankrijk die
natuurlijk vreest daardoor de steun
van zijn satellieten te verliezen.
Bij zijn laatste bezoek aan Zuid-
Slavie werd door een der vertegen
woordigers van dit land gezegd: We
willen niet dat anderen over ons lot
beschikken zonder onze deelneming
wat heel duidelijk tegen de over
dreven bemoeizucht van Frankrijk
gericht is. Door het toedoen van
Beek werden reeds vriendschappelijke
betrekkingen aangeknoopt tusschen
Zuid-Slavie en Hongarije en dat is
heel wat als men bedenkt hoe ge
spannen de toestand tusschen die
tivee landen geweest is na de moord
op koning Alexander.
Doch Beek schijnt nog verder te
willen gaan. Hij zou een Volkenbond
der kleine Staten willen oprichten.
Doch eerst zouden deze zich moeten
terugtrekken uit de thans bestaande
Volkenbond. En dat is geen onwaar
schijnlijkheid. Over een drietal weken
zijn de vertegenwoordigers van Ne
derland, Noorwegen, Zweden, Dene
marken en Finland bijeengekomen
om deze eventualiteit te bespreken.
Intusschen Hs de Volkenbond weer
bijeengekomen om zijn verdere hou
ding tegen Italië te bepalen. De sanc
ties blijven behouden en de nieuwe
vergadering werd vastgesteld op 15
Juni. Heel waarschijnlijk wachten de
vertegenwoordigers dier landen tot de
volgende vergadering om een beslis
sing te treffen. Is Engeland bewust
van die groote verandering7 We zijn
ervan overtuigd. Dat land is er zelfs
niet vreemd aan. Engeland heeft er
belang bij dat de kleine landen zich
onttrekken aan de invloed van de
groote landen, vooral van Frankrijk.
Het is steeds voorstander geweest van
de Neutraliteitspolitiek van de kleine
landen. Het is in het licht van deze
gegevens dat we de reis van Cham
berlain, een paar maanden geleden,
moeten verklaren. Maar deze zelfde
landen gaan verder dan Engeland
verwacht heeft. Het is daarom dat
Eden in de laatste Volkenbondsver
gadering voorstellen gedaan heeft om
de Volkenbond herin te richten op
nieuwe grondslagen.
To be or not to bedat is de
groote kwestie die zich thans stelt
voor het instituut te Genève en die
in de eerste tijden zal moeten opge
lost worden. De kansen op voortbe
staan zijn heel gering. Mussolini die
de invloed van de sancties pijnlijk
begint gewaar te worden dreigt met
terugtrekking zoo deze niet opgehe
ven wordt. Zal dat de.'definitieve slag
toebrengen?
In alle tijden zijn de kleine landen
slachtoffer geweest van de imperia
listische politiek der groote landen.
Het is wellicht daarom dat diezelfde
kleine landen steeds de groote ver
dedigers zijn geweest van de vrede
en van de ontwapening. Op ekono-
misch gebied zijn zij het ook die
steeds bereid zijn geweest om de noo
dige offers te brengen ten einde cri
sistoestanden te overwinnen. Gaan we
thans een nieuwe toekomst tegemoet
waarin de kleine Staten vrij van de
druk der mogendheden, vrij van fas
cisme en van communisme tegenover
de groote landen een tegengewicht
zullen gaan vormen? Het is mogelijk.
Wellicht wordt hiermee een nieuw
tijdperk ingeluid in de wereldgeschie
denis waar de internationale politieke
en ekonomische verhoudingen veel
zuiverder zullen zijn.
(Verboden nadruk.) ROSKAM.
DE KONING ZET ZIJN
RAADPLEGINGEN VOORT
Op Vrijdag 29 Mei werden nog door den
Koning ontvangen de HH. Borginon, VI,
Nat.; Jacquemotte, Kommunist; Devèze,
Liberaal; Dierckx, Liberaal; Jennissen,
Liberaal-Wallingant; Jaspar, Katholieke
Staatsminister; ook de Heer Bovesse, Li
beraal, Minister van Ondenvijs.
Zaterdag ontving de Koning de HH.
graaf de Broqueville, Katholiek; Van
Cauwelaert, Katholieke Staatsminister;
Heyman, Katholiek en oud-Minister.
Op Sinksendag werden de raadplegin
gen geschorst en Maandag ontving de Ko
ning nog de HH. Carton de Wiart en
Theunis, beiden Katholieke Staatsminis
ters.
De Koning heeft zich dus goed op de
hoogte willen stellen van den politieken
toestand en daartoe niet enkel Staatsmi
nisters en leiders van de traditioneele
partijen ontboden en ontvangen, maar de
vertegenwoordigers van alle politieke
groepen zonder uitzondering. De Koning
heeft zorgvuldig nota genomen van alle
meeningen die bij hem werden medege
deeld.
DE HEER JACQUEMOTTE
BIJ DEN KONING
Voor de eerste maal in de geschiedenis
Van Europa werd een kommunistische lei
der door een Koning ontvangen, namelijk
de Heer Jacquemotte, de leider der Bel
gische Kommunisten, die door onze Ko
ning eveneens werd ontboden, zulks op
Vrijdag 29 Mei 11.
Om door den Koning ontvangen te wor
den droeg de Heer Jacquemotte zijn ge
woon dagelijksch bruin kos.uum. Zijn
klak had hij thuis gelaten en hij had een
strooien hoed opgezet. Hij droeg eveneens
een zware aktentasch.
Na de ontvangst bij den Koning ver
klaarde hij dat hij niet in persoonlijken
titel was gegaan bij den Koning, maal
ais vertegenwoordiger van gansch zijn
partij. Naar de Heer Jacquemotte, zouden
de Kommunisten een Regeering, bestaande
uit Socialisten, Demokratische-Liberalen
en Kristen-Demokraten steunen.
De Heer Jacquemotte verklaarde ook
nog' aan den Koning te hebben gezegd
dat hij anti-koningsgezind is en blijft,
evenals zijn partijgenooten. Toen hij be
merkte dat de Koning notas nam. van zijn
verklaringen, overhandigde hem de Heer
Jacquemotte een reeks op voorhand opge
stelde nota waarin o. m. voorkomt dat de
Kommunisten in princiep onverzettelijke
tegenstanders van de monarchie blijven;
dat België een pakt van wederzijdschen
bijstand moet sluiten met de Sovjet-Unie;
dat de toestand van de werklieden sedert
Februari 1935 nog verslecht is; dat de Re
geering beslag zou moeten leggen op de
winsten gedaan op de devalvatie; dat de
fascistische organisaties moeten ontwa
pend worden; dat het kiezerskorps op 24
Mei 11. de politiek van den Heer Van Zee
land heeft veroordeeld.
Dergelijke nota, in het Fransch opge
steld, werd ook medegedeeld aan de pers
leden die buiten, Jacquemotte stonden af
te wachten.
DE LIBERALEN
STELLEN EEN KOMMISSIE AAN
De Liberale gekozenen van Kamer en
Senaat en de uittredende gecoöpteerde
Senatoren vergaderden om te beraadsla
gen over den binnenlandschen politieken
toestand.
De HH. Max, Dierckx en Dens werden
door de vergadering aangesteld om in
naam van de Liberale Partij eventueel
onderhandelingen te voeren met de per
sonaliteit die zou geroepen worden om de
nieuwe Regeering samen te stellen wijl
de HH. Joris, M.-H. Jaspar, Jennissen,
Godding, Catteau en Boël met hen in
voeling zouden blijven in afwachting van
nieuwe vergaderingen van de Liberale
voormannen.
Bij de Liberalen scheen geen groote
geestdrift voor de deelneming aan de
nieuwe Regeering,
DE SOCIALISTEN STELLEN OOK EEN
PROGRAMMA-KOMMISSIE AAN
De Algemeene Raad der Belgische
Werkliedenpartij vergaderde eveneens,
Eerst gaf de Heer Vandervelde een uit
eenzetting van den politieken toestand.
Hij bleek gunstig gestemd tegenover een
verdere samenwerking met een Regeering
Van Zeeland, in het teeken der Nationale
Unie.
Talrijke leden namen het .woord tijdens
I
M. Vandervelde omringd van journalisten.
de vergadering; de redevoeringen liepen
voornamelijk over de eischen der Socia
listen.
Onder deze eischen stippen wij: zoo de
Heer Van Zeeland niet Eerste-Minister
wordt, moet het voorzitterschap van den
Raad waargenomen worden door een So
cialist; het Ministerie van Binnenlandsche
Zaken moet eveneens gegeven worden aan
een van hun partijgenooten dit ten einde
toezicht te kunnen uitoefenen over de
Provinciën en Gemeenten; bestuursher-
vorming werd geëischt; onmiddellijke na
tionaliseering van instellingen voor sociale
verzekeringen; streng verbod van cumu
leering; een wet op het uitoefenen van
financieele mandaten door politieke geko
zenen; de 40-uur arbeidsweek; de pen-
sionneering op 60-jarigen leeftijd; enz.
Ten slotte werd een programma-kom
missie samengesteld uit de HH. Vander
velde, De Man, Wauters, Bouchery, De
Block, Spaak, Delattre, C. Mertens, Jau-
niaux, Merlot, Buzet en Anseele junior,
om de grondslagen van de verdere onder
handelingen en programmavoorstellen te
voeren en op te stellen.
Deze kommissie noemt, de "Kommissie
der XII
DE REXISTEN WILLEN NIET UITERST
RECHTS ZITTEN IN DE KAMER
Aan de Rexisfcen waren in de Kamer de
plaatsen uiterst rechts aangeboden. De
Rexist Volksvertegenwoordiger Pierre Daye
heeft de griffie van de Kamer medege
deeld dat zijn partijgenooten die plaatsen
niet wilden bezetten; zij wenschen in het
midden van de Kamer te zetelen, en niet
naast de Katholieken.
Toen de Heer Pierre Daye de Kamer
verliet, kwam hij den Heer Lippens, ge
wezen voorzitter van den Senaat en Libe
raal, tegen. Beide politiekers reikten elkaar
de hand en wandelden verder, vriendelijk
zijde aan zijde al redeneerend.
Hieruit blijkt dat de Rex-verkozenen
het niet gemakkelijk zal vallen het 'órde
woord van Degrelle, namelijk niet in kon-
takt te komen met verkozenen van an
dere partijen, te volgen.
DE KONING
EN DE NEDERLANDSCHE TAAL
Verscheidene Vlaamsche personaliteiten
die door den Koning ontvangen werden,
hebben verklaard dat de Koning zich met
hen in het Nederlandsch heeft onderhou
den, dit op een zeer vloeiende wijze.
Die personaliteiten werden ook door de
dignitarissen van het Hof in het Neder
landsch aangemeld.
NAAR NAUWERE AANSLUITING
MET FRANKRIJK?
Heer Vandervelde spreekt zich in
dezen zin uit.
Korten tijd nadat de uitslagen van de
verkiezingen van 24 Mei werden bekend
en bepaald werd dat de Socialistische Par
tij de sterkste geworden was in de Kamer,
heeft de Heer Vandervelde aan een Fran
sehe journalist verklaringen afgelegd.
Onder meer zegde de Heer Vandervelde
dat de Belgische internationale politiek
voortaan nog meer en meer zal aanleu
nen bij Frankrijk. De grondbeginselen
van het Fransch internationaal beleid
zullen ook de Belgische zijn.
Deze verklaringen, die in breede krin
gen veel opzien hebben gebaard, beteeke-
nen ten slotte dat de Socialistische Partij,
de sterkste zijnde, alles naar eigen zin zal
willen leiden en dat de pogingen van zelf
standige politiek die in de laatste tijden
door den Heer Van Zeeland werden ge
voerd zullen worden afgebroken.
Die gezegden van den socialistischen
leider hebben bijzonder in Vlaamsche
Kringen een strenge afkeuring genoten
maar zij beduiden ook dat de Socialisten
ernaar streven een Statengroepeering te
vormen, ingegeven meer door de kleur der
politiek dan door de ware belangen van
de betrokken landen. De belangen van ons
eigen land moeten dus worden achteruit
gezet voor de belangen der Marxistische
broeders.
Die politiek van aansluiting met Frank
rijk en verdere rocd-getinte Staten kan
ons in allergevaarlijkste avonturen mee
slepen.
Onze Vlaamsche bevolking wordt wel
bereid gevonden om te zorgen voor de ver
dediging van het eigen grondgebied en
rechten, maar wil in leder geval niet ten
dienste staan van de Roode Internationa
le. Het ware al te onzinnig dat een klein
landeke als België zou moeten meegesleept
worden bij alle oorlogen die zouden kun
nen uitbreken in Europa, zoo bij voorbeeld
deze die Sovjet-Rusland zou aangaan.
Zulks ware waarlijk al te kras.
ZIE VERVOLG OP TWEEDE BLAD.
In al de kerken van het Bisdom
Brugge werd Zondag volgende waar
schuwing afgelezen:
Beminde Parochianen,
Wij herinneren U aan de gewichtige
vermaning welke wij U mededeelden over
enkele dagen tijdens de verkiezing voor
Kamer en Senaat.
Nu valt er te stemmen voor de afge
vaardigden der Provincie.
In katholiek en godsdienstig opzicht
zijn de Provinciale Kiezingen insgelijks
van groot belang.
De Provinciale Raad en de Bestendige
afvaardiging door hem gekozen, heeft
het bestuur der Provincie in banden, en
oefent aldus gezag uit over onze scho
len van alle graden en takken, over al
lerlei maatschappelijke inrichtingen, over
!EBBnK39flBBaBSSBBBBHS£!9BnBBflBBBBBBHBBBflBBaflBiSSSflflaaBRaflBB
inrichtingen van liefdadigheid, enz. Do
Provinciale Raadsleden oefenen zelfs een
rechtstreekschen invloed uit op de Wet
gevende Kamers, daar zij een aantal le
den voor den Senaat moeten aanstellen.
Het is daarom voor eiken goeden chris-
tenmensch een plicht van geweten: «ten
eerste zijn stem uit te brengen en zich
niet te onthouden of wit te stemmen;
ten tweede tè stemmen voor die kan-
didaten, die waarborg geven dat de on-
vervreembare rechten van godsdienst en
school zullen gehandhaafd worden, en
nog wel voor kandidaten, die behooren
tot een aaneengesloten partij, wier ge-
talsterkte die waarborg hecht en stevig
kan maken.
Ieder Katholiek zal als plicht aan
zien naar het woord van onzen Bis
schop te luisteren.
Kantons
Poperinge-Meesen-Roesbrugge
der Kantons
Westouter.
mei, Loker, Nieuwkerke,
Ploegsteert, Le Bizet, Waasten, Wulver-
gem, Wijtschate.
beke, Froven, Wa-
tou, Westvleteren.
VOOR DE KANDIDATEN DER
Kantons
I eper-W ervik-Passchendale
Bij de Provinciale Verkiezingen
van heden Zondag in West-Vlaan-
deren gaat het over het behoud of
verlies der katholieke meerderheid
in den Provincieraad.
Katholieke Kiezers, ge moet dat
indachtig zijn!
der Kantons
Zonnebeke.
VOOR DE KANDIDATEN DER
OPGELET. Er zijn maar twee
manieren om goed te stemmen:
ofwel aan den kop der lijst;
ofwel nevens den naam van EEN
kandidaat.
Dus NIET voor twee of meer.
Dat ware ongeldig.
Stemmen dat is het wit puntje
zwart maken van een zwart vier
kant. Er zijn nog honderden men
schen die telkens missen.
De onwetende leeren is een werk
van barmhartigheid. Doet dat bij
uw kennissen.
IBBBBBBBBBBBBBflBBBBBBBflflflBflllBBBBBBniniSnBBSB&iBE31BBBBBBBBBBB
in Belgie, van nu tot einde jaar, aan wie
ons zendt in postzegels of stort op post-
checkrekening 155.70 van V, Sansen-Van-
neste, Drukker, Poperinge, de som van
11,60 FRANK.
Voor het Buitenland zendo men ons per
Internationaal Postmandaat:
Voor Frankrijk: 24 frank.
Voor Amerika: 36 frank.
BBBBBBBBBBBBBBBBISaBBBflBBaiEB!
\A/U A
Wasch de aangedane
plaatsen met warm water en
Purolzeep; droog dan voor
zichtig af en doe er wat Purol
op. Hchaal ditelken dag, zoo
lang het noodig Is.
Puiol In goozen van 4 en 71/, frank en
PuroIzccp7'/j frank. In alle Apotheken.
Over het algemeen is er weinig of niets
van de rol en van het werk der provin
ciale raden geweten.
Deze laatste schijnen, in de oogen van
vele menschen als een vijfde wiel aan een
wagen.
Vandaar dan ook dat velen zich om de
provinciale verkiezingen vrijwel niet be
kommeren.
Voor katholieken allerminst past zulk
éen houding. De Provinciale raden spelen
ontegensprekelijk een voorname rol in
ons openbaar leven.
We moeten hier maar beginnen met te
wijzen op de sinds den oorlog te Brussel
gevolgde politiek van centralisatie die alies
wil opslorpen om te beletten dat nog iets
zou gedaan worden tegen den zin van die
franskiljonsche heeren. Ze beseffen maar
al te goed dat de provinciale raden hier
een leelijk beletsel waren. Daarom von
den ze niet beter dan op die gewestelijke
besturen allerhande lasten op te leggen en
dus doende te voorkomen dat ze nog ver
der zelfstandig zouden kunnen werken.
Wij echter zijn niet gediend met die
overmacht der Brusselsche alweters. Wij
hebben er bijgevolg voor te zorgen dat
Onze provincieraden in handen blijven
van menschen die gehecht blijven aan het
behoud van onze zelfstandigheid en ver
der een gezond bestuur kunnen verzeke
ren.
Een gezond bestuur beteekent hier voor
eerst een BEHOORLIJK GEBRUIK VAN
DE PROVINCIALE GELDEN, en daarbij
ook tegenover de lagere besturen, een
WERKELIJK ONPARTIJDIGE HOU
DING die de orde moet verzekeren en de
burgers tegen willekeur vanwege gemeen
tebesturen moet beschermen.
t^BBBBBBBBSRBBBBSlBBSBaaKXBS!
En als we spreken van een gebruik van
de provinciale gelden, dan denken wij op
niet enkel de door de wet opgelegde uit
gaven en het dekken der kosten voor het
onderhoud en de verbetering van het ei
gen bezit dor provincie, doch ook op aller
hande VRIJE WERKEN VAN MAAT
SCHAPPELIJK VOORUITZICHT, VAN
OPVOEDING EN CULTUREELE ONT
WIKKELING, van economische uitrus
ting enz. welke de provincie kunnen on
dersteunen.
Het belang hiervan zal geen verstandig
burger voorbijzien.
We zegden daareven: bescherming te
gen willekeur vanwege plaatselijke bestu
ren.
Een enkel voorbeeld ter illustratie: de
Commissie van Openbaren Onderstand in
een socialistische gemeente wilde het be
zoek der priesters aan de zieken in het
hospitaal beletten en verhinderen dat de
stervenden getroost en gesterkt worden
door de KH. Sacramenten. Dit Is gebeurd
en gebeurt nog. Alleen de provinciale
overheden kunnen zulkdanig optreden
verhinderen.
Zouden de provinciale verkiezingen dan
werkelijk zonder belang zijn? En zou het
dan waarlijk een gunstige gelegenheid
zijn om eens vrijen teugel te vieren AAN
EEN VLAAG VAN MISNOEGDHEID?
De katholieke meerderheid van onzen
provincieraad heeft tot hiertoe bewezen
op waarlijk ernstige wijze hare zending te
begrijpen.
Daarom verdient ze steeds onzen alge-
heelen steun en zullen alle kiezers die
niets voelen voor avonturen op één lijst
stemmen, nl. deze van het katholiek blok.
Rond 10 uur Dinsdagavond werd in de
haven van Antwerpen het werk neergelegd
aan twee schepen. Den Woensdagvoor-
middag daaropvolgend werd de algemeene
staking uitgeroepen. De staking werd niet
uitgelokt door de gyndikaten, zelfs niet
het Socialistisch, en kwam dus heel on
verwacht.
Het valt zonder twijfel dat de staking
uitgebroken is onder aanstoking van
Kommunisten die ook in België het voord
beeld van Spanje en Frankrijk willen na
volgen. (Zie verve, j op 2C blcul^j
