EEN HEERLÜKE
SMAAK/
VOOR WELKE BEREIDING 00K
Uit Roesbrugge
GEDACHTEN
BOEKENNIEUWS
100- VERJARINGSFEESTEN
PAS VERSCHENEN:
De Jonkvrouw
van Lindendale
'T ROOS KRUIS
KOLONIALE LOTERIJ
HET HEILIG BLOED
TE VOORMEZELE
BERICHT
VLAANDERENS BEDE VAART
NAAR LOURDES ™040£
H. HARTEFEEST STAVELE
OP ZONDAG 28 JUNI 1936
6EMENGDE-STR00P
WEKELUKSCH
LITURGISCH BULLETIJN
JUNI - ZOMERMAAND
laai
Zoolang 1 geluk u dient,
Zoo telt gij menig vriend,
Maar, komt de haan aan 't draalen,
Weg zijn zij, als de kraaien.
Vertrouw geen Jood die eeden doet
Geen wolf die ge op den weg ontmoet,
Of bouw niet op de gunst van vrinden,,
Driemaal kunt g'u bedrogen vinden.
Wie barmhartig is en mild
Die wordt bij menschen en God gewild.
HIHfiBBBBBBBBMBatBBBflBBBflHBB
bETMANNEKI
UIT DE
l TOEN ADAM WAS GESCHAPEN
Stond hij daar gansch alleen
In 't Paradijs te gapen
En te smeeken om een been.
Och! geef mij er een!
Anders blijf ik hier niet alleen.
Want... alleen is maar alleen
Alleen dat is geen leven
Ne mensch is niet van steen
Zoo staat het toch geschreven.»
En toen kreeg onze vader Adam (d'r
zijn er die beweren dat 't was als straf
vcor zijn misnoegdheid! Eva als mede-
«llin! En da's dan 't beginpunt ge-
ëst van alle mizeries hier op aarde...
110? ne keer, zoo beweren de slechte
tongen, maar Ik, die altijd de heldhaftig
ste verdediger geweest ben en nog ben
van de zwakke vrouwkens, ik roep hen toe
dat ze dolen, want wat zouden wij mans
gaan beginnen zonder vrouwvolk in ons
huishouden? 't Is allemaal gemakkelijk
op den nekpee te zitten van onze mede
zusters, tot zoolang dat wij straffe, ge
zonde, kloeke beren zijn, maar ai miji
wee als er ons ne keer iets mankeert... en
»ls we geen moeder de vrouw hebben om
ons 'n beetje te swanjeeren- en op te
monteren! Ja, ja, menschen, 'k schaam
ik mij niet dat te bekennen, 't Manneken
is, och erme, 'n beetje ziekskens geweest,
en hij was hij fel content 'n Marenta te
hebben die hem zoo goed kon verzorgen,
en van de slag heeft hij gezworen nooit
geen venijnige artikelkens meer op 't
vrouwvolk te pennen...!
Enfin, 't principaalste is dat w'er weêr
boven op zijn en 't ons gegeven is voor
one beste Lezers en alderliefste Lezeres-
kens wsêr 'n artikelken neer te pennen...!
MADAM, zei de maarte, 't is van
daag mijn uitgangsdag. Mag ik misschien
terstond na 't middageten vertrekken, dan
kom ik juist vóór 't avondeten terug?
Wel, zei madam, ga maar even vóór
t middageten weg, en kom even... na
•t avondeten weêr terug!
Zoo'n vrek.
ADJOS, vaarwel! Sterke geslacht!
Nog' een beetje,
West je,
En ge ligt voor goed in den gracht!
Als ge nog een tijdje wacht
Zijt ge heel en al versmacht
Door der vrouwen overmacht.
Die bij gemis aan <terkte en kracht
Tcch hebben de sluwheid in pacht.
Ja. mannen, zingt er maar ne mi
ser: re over, want uwe fierheid als ver
tegenwoordigers van 't sterke geslacht,
heeft wsêr ne feilen deuk gekregen.
In Engeland hebben ze namelijk op de
spoorwegen nieuwe speciale kompartimen-
teft voor «rooksters» gemaakt... en dit
(o! schande mannen, over u en uwe na
komelingen tot in 't vier en dertigste
knoopsgat) op aanvraag van de mannen...
die den rook niet kunnen verdragen!
Hij zal nog' gelijk halen Dokter Levine
van Chicago, die beweert dat binnen
enkele jaren, de vrouwen fameuzere rook
sters dan de mannen zullen geworden
zijn. En om zijn gezegde te staven, voegt
hij ei' aan toe't zal met den tabak
't zelfds spsl worden als met de par
fums»! Want wist ge dat 't in den tijd
alleen de mannen waren die zich par
fumeerden! Onder de regeering van
koningin Elisabeth van Engeland ver
scheen er een wet, waarbij 't aan de
vrouwen, die ook stilaan begonnen de
mannen na te apen, verboden was zich
met reukwatsr te besproeien... uit schrik
dat er nist meer genoeg zou overbhjven
voor 't mannenvolk. Maar, enfin, ge weet
zoo goed als ik, hé, beste Lezers, dat als
't vrouwvolk iets in zijnen bol krijgt, d'r
geen tegenpruttelen aan is, en 't toch zijn
gedacht doet. En alzco is 't dan gegaan
met de «parfums» eek! En de mannen
zijn nog ne keer de peer geweest.
Maar 'k geloove dat we, eer dat 't met
den toebak aldus zal gesteld zijn, toch nog
den tijd hebben van 'n pijpken leeg te
smooren... en dat doen we ook.
EN WAT HEEFT papa geantwoord?
vroeg zij.
Hoe gauwer, bos liever! zei hij.
Trouwen? vroeg zij.
Neen, de deur uit! zei hij.
Ja... dat zeiden zij bei!...
WIJL 'K MIJN PENNE op 't papier nu sla
Denk 'k hoe 'k 't best u kan verschalken...
Want... als een ezel Is aan 't balken
Roept hij enkel maar: ia... ia!
En daarom word, het ook stilaan tijd
da 'k ne keer van fantaisie verander,
'•'ant anders word ik ook nog voor ezel
uitgescholden... en om dit te voorkomen
gaan w'hier een epistel weven over... ia!
Maar dien niet van een ezel!
Op 't oogenblik van 't doopsel van de
fameuze Queen MaryEngeland's
grootste boot, werd er opgemerkt dat het
de eerste maal was dat een paketboot
van de Cunard Linenen naam kreeg
die niet op iauitging, als deze der
'■dere schepen van die fameuze maat-
'ppij; de Aquittania, de Mauretania,
Jerengaria, enz...
s g- nu niet te zeer gepresseerd zijt,
1 Lezer en alderliefste Lezereskens,
ISHUBIBBBBBBBBBBBBBBMBB
■ngelwcrk van IC Juni 1936. Nr 73.
zal 'k mij permltteeren TJ hier de oplossing
van dat raadsel te geven... want 't berust
op 'n misverstand... en 't zal U leeren
dat 't niet allemaal ezels zijn die zich
vergissen... zelfs als er sprake is van ia!
Toen 't nieuwe rcuzeschip dus moest
worden gedoopt, begaf er zich nen direc
teur van de Cunard Line naar 't Paleis
van wijlen Koning George V en sprak:
Majesteit, de maatschappij die ik
vertegenwoordig heeft de eer U om een
groote gunst te verzoeken: deze van aan
hare nieuwe paketboot den naam te geven
van een der meest geliefde en meest
geëerbiedigde koninginnen van Engeland.
De Koningin, mijne gade, sprak
Ce or; e V, zal zeker verrukt zijn voor
uwe lieve attentie...
De directeur wilde nog iets broebelen
maar... d'audiëntie was afgeloopen en
toen 's avonds de beheerraad van zijn
compagnie vergaderde, verklaarde hij:
Ik mocht toch aan den Koning niet
zeggen dat ik niet zijne vrouw, Koningin
Mary, bedoelde, maar wel zijne groot
moedei', de vroegere Koninginne Victor-ia!
We hopen maar dat de directeur en
de gansche companjie thans getroost zijn
over hun misverstand... maar als ze koet-
kekoet aan hunnen ia houden, hebben
z'hunnen Engelschen naam van Mary
maar te veranderen in den Vlaamschen
naam Mariaen hunne eer zal gered
zijn!
EN VERMITS we toch van koningen
spreken.
Karei V, de machtige keizer, in wiens
rijk de zon niet onderging, was gewoon
iederen morgen geknield de H. Mis bij
te wonen.
Op zekeren dag dat hij het hoogoffer
bijwoonde, werd door een aanzienlijk
afgezant audiëntie aangevraagd: maar de
keizer liet hem ten antwoord geven:
Ik ben zelf op audiëntie bij mijn aller
hoogst en Meester!
Wat 'n voorbeeld!
HOP! HOP! HOP!...
Peerdjen in galop
Over stok en over steenen
Maar pas op breek niet de beenenl...
Allee! Waar heb ik dat nu weêr ne
keer gaan halen, want 't is niet over dien
hop! als uitroeping dat we 't hier gaan
hebben... maar wel over d'echte hop...
waarvan Poperinge de streek is.
De vier voornaamste landen die hop
kweeken, namelijk de Vereenigde Staten
van Noord-Amerika, Engeland, Tcheko-
Slowakije en Duitschland, besteedden In
1935 aan het kweeken daarvan 45.100 hec
taren, dat is 2.300 hectaren meer dan in
1934. In de Vereenigde Staten was de
opbrengst 213 duizend kwintalen, de over-
vloedigste dei- 20 laatste jaren. De ge
zamenlijke opbrengst van de vier voor
noemde landen bedroeg 496.000 kwintalen
hamulus lupulusda's de schoone
Latijnsche naam voor die vrucht.
In de landen van geringer belang wor
den er samen 10.000 hectaren aan het
kweeken van hoppe gewijd en was de
opbrengst 90.000 kwintalen en... Pope
ringe is daar bij! en geere bij».
Als ge daar nu nog niet fier over zijt,
dan geef 'k het op met u te spreken over
d'hop en *k zegge... stop!
MADAM PEFFE zat in heursn zetel en
in eens, zich krabbend, sprong ze op:
Dat is toch verdraaid iets met die
vlooi, zei ze.
Maar doe ze dan dood, zei haar
vriendin.
Ge zoudt toch zeker niet willen hé,
antwoordde madam Piffe, 't is den
eenigen soevenirdie 'k nog heb van
mijn lief hondje dat overlest gestorven is.
Awel merci!
EN OM ONS 'n beetje te verzetten
Gaan w'U een truksken leeren
Wil er eens goed op letten
Ge kunt er nog mee... profiteeren!
Wie kan er een lucifer doorkraken?
Da's niet moeilijk, hoor ik al zeggen.
Welnu, ge moet niet te vroeg victorie
kraaien; probeer het eerst eens, maar ge
moet precies doen zooals ik zeg.
Leg een steksken tusschen de toppen
van uw eerste drie vingers, dus wijsvinger
en vierde vinger onder den middelvinger
boven de lucifer. Strek dan den arm
rechtuit, ter hoogte van den schouder en
tracht nu de lucifer door te breken. Ge
moet daarbij alle vingers recht houden.
Ge zult dan tot uw verwondering merken
dat een lucifer zeer sterk kan zijn... en
dat er daarmeê nog al eenige potjes te
verdienen zijn!
EEN GLAZENWASSCHER was bezig
de vensters te zeemen van een twintigste
verdieping. Opeens werd hij duizelig en
viel uit de vensterbank. Maar hij bleek
niets dan een paar schrammen te hebben.
Maar dat is toch onmogelijk!
Heelemaal niet... hij had het geluk
naar binnen, te vallen!...
MOEST MEN U thans eens wagen
Welke d'hoofdstad van Australië is
Ge stondt met uw mond vol tanden gewis,
Want zooiets verneemt ge toch niet alle
En bij dat al [dagen!
'n Waart ge niet alleen in uw geval!
Zou 't misschien Sidney niet zijn? of
Melbourne, oftewel Adelaide nog? Neen,
dat was allemaal goed in den tijd dat we
nog ter schole gingen, want thans heeft
Australië 'n spiksplinternieuwe hoofdstad,
de jongste van onze planeet, en die werd
Canberra gedoopt! 't Schoonste van de
grap nu is, dat Canberra niet gebouwd
is door menschen die daar wenschen te
wonen, maar wel voor zulke menschen...
en 't verschil is oneindig als ge 'n mi
nuutje napeinst hebt ge 't direct beet. De
stad werd gebouwd zoo in eenen keer,
voor vijftig duizend inwoners ongeveer:
huizen, straten, parken, alles werd aan
gelegd... Maar als alles nu in gereedheid
was, wie dat zich liet wachten, dat waren,
de toekomende... hoofdstedelingen. De
klanten kwamen niet af... en alzco heeft
Australië 'n hoofdstad zonder... hoofden
noch inwoners!
't Moet er maar triestig zijn.
WAT ook triesti was...
Een paartje zat te vrijen op een bank
in 't park. Plots werden ze uit hun extase
opgeschrikt door een man die een bordje
in zijne hand hield...
Mag ik u verzoeken eventjes op te
.staan? vroeg hij.
Waarom? vroeg de jonge man bits.
Ik wilde op die bank een bordje
hangen «pas geverfd»!
'N GEDACHT.
't Is voorwaar geen handig man
Die zijn geluk niet grijpen kan.
Want dien het oordeel eens ontglijdt
Die is het al zijn leven kwijt.
WAS IK EEN BANDIET
(Gelukkig ben 'k het niet!)
'k Weet wel waar 'k mijn slag zou slaan,
'k Zou dan, zonder zwichten
Eventjes naar Amerika gaan
Om daar m'n «zaakje» te verrichten!
En 'k kwam geroosterd op borst en rug,
Met de zonne in mijn lijf terug.
Want 't spreekt van zelf da'k ginder
mijn slag zou slaan, niet om den slag
zelve, maar wel, om In ëen Amerikaan-
sche gevangenis terecht te komen... en
daar van 't plezante leventje op d'aard
te kunnen profiteeren. 'k Heb het u
immers nog gelegd: die prisons zijn echte
aardsche paradijzen! G'bebt ginder alles
gratis pro deo: eten, en goed eten, weeë,
verlichting, vuur, spelen, enfin alle com
fort en alsof dit nog niet volstond, hebben
z'er nog iets bijgelapt, waardoor g'oprecht
heimwee naar die gevangenissen zoudt
beginnen te krijgen, namelijk de... zonne
baden!
Als g'hier de mode wilt volgen en uw
vel zoo bruin wilt laten roosteren als dat
van nen boestring, dan moet ge diep in
uwen portemonee tasten... en naar de
zee of naar nen Solarium trekken en
dat kan onzen bruinen niet trekken!
AAN E EN CINEAST werd gevraagd
hoe 't kwam dat griezelfilms niet meer
in den smaak vallen van 't schoone ge
slacht.
Vroeger, was 't antwoord, kon het
de dames niet veel schelen als... hun haar
«ten berge rees», maar nu dat bijna
ledereen gepermanenteerdis, is een
griezelfilm ongewenscht
EN HOE ZIJT GE eigenlijk hier
gekomen? vroeg de goedhartige madam in
de gevangenis aan een inbreker.
Door mijn geloof, zei deze.
Door uw geloof?
Ja... ik geloofde dat er niemand
thuis was!
STILTE, RUST EN VREDE
Is des menschen bede
Is des menschen lust
Na 't gewoel der dagen
Kan hem niets behagen
Dan 't genot der rust.
't Is daarom, waarom ervan verschieten,
Da'k er ook ga van genieten.
Maar eerst wil 'k u nog enkele tegen
strijdigheden doen kennen, die misschien
wel in staat zullen zijn een glimlachje
op uw wezen te verwekken;
Een rechter die krom ligt.
Een typiste die 't vertikt.
Een konijn dat het hazenpad kiest.
Een siroopfabrikant die zuur kijkt.
Een daklooze die in zijn schelp kruipt.
Een grondwerker die in de wolken Is.
Een zaadhandelaar die op zwart zaad zit.
Een blinde die wat door de vingers ziet.
Een maaier die er gras over laat groeien.
Een barrevoeter, wien de moed in de
schoenen zinkt.
Een kaalhoofdige die met de handen in
het haar zit.
Een pianist die thuis de eerste viool speelt!
JA MENEER BROEBELBERG, Ik ben
zeer vereerd door uw aanzoek, maar Ik
vrees dat gij mij voornamelijk wilt
trouwen, om mijne fortuin!
Ach, lieve uffra Amelie, zei de fliere
fluiter, geloof nu toch niet dat ik in U
het gouden kalf aanbad.
Voor 'n komplimentje kan 't er door.
't Manneken uit de Maan.
IBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB
bij de Muziek van Roesbrugge
OP ZONDAG 21 JUNI 1936
Uitgeverij «Het Poirtersfonds», vereeni-
ging ter verspreiding van goede en goed-
koope boeken. Eindhoven (Holl.)Brus
sel: Postbus 596.
Jozef Simons, «IN ITALIË». - Ver
meerderde druk, rijk geïllustreerd en met
verscheidene penteekeningen van Honoré
Levecque te Brugge.
Zijn reisverhalen zijn zoo sappig
Vlaamsch, zoo door en door gemoedelijk
van man tot man verteld, dat ze haast
vertellingen zijn in den familiekring, 's
winters rond de stoof gekeuveld. Simons
bereikte dit verrassend resultaat, dat de
honkvaste Vlaamsche lezer zich gaat af
vragen: «Enne... wanneer gaan we nu
weer naar 't buitenland
Lamberts Swerti.
Het boek wordt franco tehuis toege
stuurd mits storting op postrekening
Nr 403001, Levecque, Brugge. - Prijs
gewone uitgave: 8 fr.prachtuigave14fr.
IBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB
Waarom lijden u>|
HOOFDPIJN
MIGRAINE
TA
sloor
W. T HE1LE.
Jufvrouw, zei de voorzitter, gij zijt
'rioofd geweest met Floris Delange. Was
f niet eens sprake geweest van een
lastig huwelijk, toen Floris verleden
»m«r zoo erg ziek was enin stervens
gevaar verkeerde?
Ja, mijnheer, antwoordde Paula
Mcht.
Ze werd aan bange dagen herinnerd.
Maar het deed kaar pijn, hierover te
aioeten spreken. Waarom moest dat alle-
aiaal opgerakeld worden voor het talrijke
PUbl'ek. Wat hadden de nieuwsgierigen
er mede te maken? Haar oom en neef
tekenden immers hun schuld. De ge-
woornen moesten echter alle omstandig-
he aeu kennen.
Paula beheerschte zich tot kalmte. Ze
zou het allernoodzakelijkste meedeelen.
Mijn oom wilde me haastig doen
trouwen met Floris... en ik weigerde,
omdat ik geen vertrouwen mesr had in
mijn neef, antwoordde ze. Ik begeerde
tem niet meer tot man.
Maar ze sprak niet over de valsche
'den die haar oom voor dat huwelijk had
opgegeven.
En van toen af aan werd gij als een
•oort gevangene behandeld, hé? vroeg de
rechter. Vertel ons dat eens in enkele
'oorden.
Paula sprak haastig, ze zat hier als op
een folterstoel. Ze wist dat aller blikken
5P haar gevestigd waren, dat ieder aan
dachtig luisterde en ze snakte naar het
«sde van die getuigenis, Zö wilde weg
«a verlangde naar de stille
kamer van Flora. En vlug vertelde ze hoe
haar oom haar tot gehoorzaamheid wilde
dwingen. Ze opgesloten was geworden
eerst op een zolderkamer en dan in het
keldertje onder de schuur, tot eindelijk
Wieze Every haar verloste.
Maar ze trachtte alles wat te ver
zachten.
Ja, ik heb Paula schandelijk behan
deld, zei plots de oude Delange. Ik wilde
haar doen trouwen met Floris, om in het
bezit te blijven van haar geld en goederen
en mijn bedrog te verduiken.
't Is wat ik voor de gezwoornen klaar
moet laten uitkomen, hernam de voor
zitter. Br was een reden om Wieze Every
te doen verdwijnen... Dat meisje mocht
door haar beschuldigingen tegen Floris
het huwelijksplan niet in gevaar brengen.
Floris moest de brave jonkman schijnen.
Maar Paula wist alles van Wieze zelf,
merkte de verdediger van Delange op.
Haar oom vocht tegen de wanhoop, hij
wilde iets onmogelijks... een bewijs, dat
hij niet meer wist, wat hij deed. Zijn geest
was door angst verward.
O, hij had zijn verstand nog goed
bijeen, beweerde de prokureur. Hij koos
het uiterste middel... hij hoopte door
schrikaanjaging' Paula Delange aan zijn
wil te onderwerpen. Zij is een meisje met
krachtdadigheid, met eerbare gevoelens.
Een zwakkere zou voor al die dreigmid
delen bezweken zijn. Gij weet heel goed,
welk een macht zekere personen door
vrees kunnen verkrijgen over van hen af
hankelijke personen. En toen alles mis
lukte, door de vlucht van Paula, sloegen
Delange en zijn zoon Wieze Every uit
wraak dood.
Paula zat daar met gebogen hoofd. Ze
wist het wel, het was alles waar, wat die
magistraat in zijn roode mantel zegde...
en toch voelde ze medelijden met haar
oom, die als een wrak in de bank der be
klaagden leunde.
Paula moest dan vertellen, dat ze den
nacht bij de Verlaans had doorgebracht
en den volgenden morgen al vroeg weg-
reisde, Uit vrees voor haar oom en neef.
TANDPIJN
GRIEP
RHEUMATIEK
ZENUWKOORTS
PIJN DER
I MAANDSTONDEN
Bals de Wonderbar* Bruine Poeders Van]
der Apotheek DE POORTERS
Sint-Niklaas-Waas.
U oogenblikkelijk zonder Bch*d«lfy!£e fovolgsn j
van daz« pijnen zullen bevrijde;
JDe doo* v. 8 poeder* 4 fir»_
De driedubbele doo»
23 poedert 10.00 fir.
Te verkrijgen in alle S
goede Apotheken of J
vrachtvrij tegen
postmandaat
Gebruikt ze eens, U I
zult nooit geen an-j
dere meer gebruiken!
Wanneer er ergens iemand honderd
jaar oud wordt, dan worden feestelijkhe
den op touw gezet om den jubilaris te
vieren.
Thans krijgt Roesbrugge een eeuwellng
in z'n midden, en namelijk: de Harmo
nie der gemeente, wat ook binnenkort
zal gevierd worden.
We vinden in de Geschiedenis van
Roesbrugge-Haringedoor L. A. Rub-
brecht, het volgende aangeteekend: «Het
muziekgenootschap L'Uniongeeft zijn
eerste feest op Kermis-Donderdag 8 Sep
tember van 't jaar 1836
Verder vinden we ook nog: Zondag
19 Augustus van 't jaar 1849 geeft het
muziekgenootschap van Roesbrugge, met
de -medehulp van 't gemeentebestuur, zijn
tweede muziekfeest; het eerste greep
plaats in 1836. De muzieken en pompiers
korpsen van Bergen, Hondschoote, Po
peringe en Steenvoorde namen er deel
aan
De Beer Robbrecht vertelt verder niets
meer over d Harmonie. Maar we kun
nen, wanneer we de oude papieren en
archieven van het genootschap zelf eens
uitpluizen, veel over de werking der maat
schappij vinden. Dat Ge TTarmonTfe met
veel moeilijkheden te kampen had In de
100 jaren dat ze bestaat, is klaar en dui
delijk in de verslagen te zien, maar dat
ze, soms zeer erg ziek zijnde, toch altijd
door d-sn strijd geraakt is, dat -bewijst het
fait dat ze thans nog in volle gezondheid
bloeit.
In de jaren 1850-60, 'n twintigtal jaren
na de stichting, kwam er de miserie: hun
-muziekmeesters moesten ze afdanken...
gebrek aan centen... tot een brave heer,
te dien tijde deurwaarder te Roesbrugge,
kosteloos «chef» speelde. Ah... maar
schoone liedjes duren niet lange... De
deurwaarder wordt griffier benoemd te...
Veurne en patat!... daar ligt in 't jaar '52
de muziek weer aan z'n eigen overgelaten.
Maar 't verslechte nog... in '58... bij de
inhuldiging van den burgervader te Roes
brugge, wanneer de muzikanten in ruzie
kwamen en het dreigde heelemaal in den
dieperik te geraken. Maar de gemeente,
die tot dan toe de Harmonie liet draaien
zooals 't ging, kwam er nu tusschen. En
dank zij de milde subsidies door het ge
meente-bestuur geschonken, leefde de
Harmonie L'ühionop en begon het
tijdperk van hoogen bloei. Ze trokken te
dien tijde (1880 en later) naar alle festi
vals, die te dien tijde talrijk waren. In
't jaar 1893 gaf Roesbrugge zelf een prach
tig feest met de medewerking van 21 mu
zieken.
Jammerlijk vinden we na 't jaar 1900,
wanneer de maatschappij steeds bloeien-
der werd, niet veel uitleg meer, enkel be
wijzen dat ze leefde, en dit doet ook ver
moeden dat alles in orde was.
Na den oorlog en meestal in de jaren
van '25 naar '30, had men weer met
groote moeilijkheden te kampen. Ditmaal
was geldgebrek niet de oorzaak, maar wel
gebrek aan verstand hij enkele leden,
waar de politiek (de pest der liefhebbers-
vereenigimgen) een beetje 'n rol in speel
de. Maar nu is 't al vergeten en de laatste
jaren is de Harmonie weer de muziek van
Roesbrugge van overtijd, waar er liefheb
berij is voor de muziekkunst, en waar
men een ferme pinte goê bloed opdoet.
De Harmonie L'Uniongroeie en
bloeie steeds meer en meer, tot verzet en
deugd van de menschen van Roesbrugge.
Moge de tweede eeuw dat ze nu ingaat
even goed zijn als de eerste. En waarom
niet nog beter? EGO.
Het is de gewoonte een eeuwfeest te
vieren en daaróm ook heeft het Bestuur
der Harmonie eraan gehouden dit luis
terrijk te vieren.
Dit zal gebeuren op Zondag 21 Juni en
Maandag 22 Juni.
Het -groot Muziekfeest zal gegeven wor
den met de medewerking der volgende
Muziekmaatschappijen
1. L'UnionRoesbrugge; 2. Dranou-
ter; 3. Elverdinge; 4. Oostvleteren; 5. Lel-
sele; 6. Houtem (Veume)7. Proven; 8.
Watou; 9. Stavele; 10.. Katholieke Mu
ziek Poperinge.
Een eenige kans voor de Muziekliefheb
bers der streek eens hun ooren te vol
doen.
Onthoudt den datum: 21 Juni.
Het volledig programma der feestelijk
heden zal de naaste week verschijnen in
ons blad.
Allen naar Roesbrugge om mee te vie
ren met de jubileerende Harmonie.
IBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB
PROCESSIE OP MAANDAG 22 JUNI
IBUBBEIEBBifliBB^^IIBBBQlBBB^illBIlilliB
Ze was bang terug te vallen in hun macht.
Ze hoopte op de hulp van Walter Haver
beke.
Hoe hebt gij mijnheer Haverbeke
leeren kennen? vroeg de voorzitter.
Paula ontstelde weer. Moest ze nu uit
voerig over haar verloofde spreken, den
braven, idealistischen Walter? Even dacht
ze over haar antwoord na. Ze wilde voor
zichtig zijn. ET werd zoo licht verkeerd
geoordeeld.
Eens viel een deugniet van Linden
dale me lastig, vertelde ze. Mijnheer Ha
verbeke kwam daar juist aan eii hielp me.
Hij bracht me naar huis. Dat was onze
eerste ontmoeting, sprak ze rustig. Hij
bracht zijn vacantie op Lindendale door.
René Laatem was ook in de zaal. Hij
bewoog zich zenuwachtig. Hij werd een
deugniet genoemd en hij mocht niets zeg
gen.
Als ik boodschappen deed, kwam ik
mijnheer Haverbeke nog een paar keer
tegen, vervolgde Paula. Hij logeerde op
een hoeve niet ver van ons.
Uw oom en Floris waren er kwaad
om, nietwaar? vroeg de voorzitter. Ze
wantrouwden mijnheer Haverbeke en uw
oom verbood u nog' met hem te spreken.
Ja.
Ze meenden, dat Haverbeke u be
minde.
Jawel, maar ze vergisten zich. Ik heb
toen met mijnheer Haverbeke getwist. Ik
geloofde dat hij Floris belasterde en pas
later heb ik ingezien, dat hij de waarheid
sprak, als hij beweerde, dat mijn neef ver
keerd leefde. Toen besefte Ik, dat mijn
heer Haverbeke oprecht was.
Even werd al het gebeurde van dien Zo
mer opgehaald. Een Assissenzaak wordt
zoo gerekt.
Maar de voorzitter bleef niet lang bij
dit punt: hij wilde geen tijd verliezen
met onnoodig gehaspel. Alles lag als een
boek klaar open.
Delange en zijn zoon bekenden immers.
Toch moest de voorgeschiedenis van de
nAsdaad even belicht worden.
Paula was blij, dat men niet over Flo-
Het Bestuur der Koloniale Loterij deelt
mede, dat de 20® snede (bruine biljetten)
die in omloop is, zal uitgeloot worden op
ZATERDAG 20 DEZER. De trekking
zat plaats hebben te Hasselt, in de zaal
Cameote 8.30 uur. Toegang kos
teloos. Concert en verrassings-tombola.
62.343 Loten, samen 15 miljoen.
Groot Loti 2 miljoen.
HEBT GE UW BILJET?
IBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB
Naar oude gewoonte geschiedt hier
jaarlijks eene novene ter eere van het
H. Bloed. Ze begint den Zondag na H. Sa
kramentsdag en eindigt dees jaar op
Maandag 22 Juni met een Plechtig Lof
(te 4 uur 's namiddags), gevolgd van eene
indrukwekkende Processie.
Van heinde en verre komen dien dag
de pelgrims bij duizenden de kostbare
relikwie vereeren.
Autobussen en cars, auto's, moto's en
veio's overrompelen omzeggens dit anders
zoo stil en klein dorpje, dat gelegen is
halverwege leper en den Kemmelberg.
Voormezele werd reeds vermeld in de
jaren 774 als een van de 800 parochiën
van het bisdom Therenburg. In 1069
kwam daar eene vergadering tot stand
van wereldlijke geestelijken, die in 1100
onder den naam van reguliere kanunniken
den regel van den H. Augustinus aan
namen.
In 1667 werd de proostdij tot abdij ver
heven. In deze streek waren er dan 5 ab
dijen, die elk een bijnaam droegen; zoo
was die van Waasten: de arme (l'indl-
gente); die van Voormezele: de rijke
(l'opulente); die van Eversam: de leven
dige (la bruyante) en die van Loo: de
eenzame (la solitaire)
Als dusdanig heeft de abdij van Voor
mezele blijven voortbestaan tot het Jaar
1794. Op den 10 Mei van dit jaar kwamen
de Fransche republikeinen op Voorme
zele af en verwoestten er de kerk, de abdij,
het kasteel, alsook de huizen op de dorp
plaats en op het gehucht St Elooi. De
laatste monnik, Petrus Caestryck, stierf
te leper op 30 Mei 1844. De abdij zou uit
hare puinen niet meer opstaan.
Van de 53 abten en proosten dient voor
al een woordje gezegd van Isaac, tweede
proost, daar hij nog veel voor zijn kloos
ter gedaan heeft. Van de Graven van
Vlaanderen bekwam hij de bevestiging
van de goederen zijner vergadering. De
Paus van Rome schonk hem de relikwie
van het H. Bloed (zand van den Calvarie
berg, vermengd met het kostbaar Bloed
van Christus).
Deze relikwie werd op 29 Juni 1152
stoetsgewijze van leper naar het klooster
van Voormezele overgebracht.
Sinds dien tijd tot heden blijft ze hier
vereerd. In tijden van onrust en beroerte
werd deze kostelijke schat in veiligheid
gebracht in de refuge der paters te leper.
Bij het begin van den oorlog 1914-1918
had E. H. Desmedt de relikwie laten in
metselen in den kelder der pastorij. Inj
Februari 1915 werd ze er uitgehaald door
een aalmoezenier van het Engelsch leger
en werd ze na allerhande wisselvallighe
den door de Eerw. Zusters van het kloos
ter naar Lourdes overgebracht. Van hier
bracht ze E. H. Pastoor Desmedt terug in
1920, en zoo had de 1® processie plaats
na den oorlog op 6 Juni 1920.
(Hier te Voormezele bestaat ook eene
Confrérie van het H. Bloed, dewelke Paus
Alexander VII met talrijke aflaten heeft
begunstigd. Ieder geloovige kan er in op
genomen worden.
De H. Relikwie wordt eiken Vrijdag
der week, gedurende de H. Mis van 7
uur, uitgesteld aan de vereering der ge-
loovigen, en gedurende de noveen eiken
dag, 's morgens in de Mis van 7.45 uur
en 's avonds in het Lof van 4 uur.
Jezus, door het duurbaar Bloed waar
mede gij den Calvarieberg overstroomd
hebt, ontferm U onzer.
Treinen met recbtstreeksclie heen-
en terugreis en treinen langs Lisieux,
Bordeaux, Parijs-Montmartre.
Het was den wensch der bevolking nog
in de maand Juni de plechtige toewijding
der gemeente aan het H. Hart te vieren.
Als blijvende hulde zal een allerprach
tigst bronzen beeld, op massief arduinen
voetstuk, onthuld en gewijd worden. Een
met smaak aangelegde en beplante tuin
zal de waarde van het kunstbeeld nog
meer doen uitkomen en de stemming der
plaats grooteren eerbied bijzetten.
Ter gelegenheid dezer plechtigheid zal
aan den bloeienden plaatselijken H. Har-
tebond een prachtig vaandel worden ge
schonken, waaróp de zinnebeeldige ver
werking wonderwel gekozen en uitge
wrocht is. De H. Johannes, patroon der
parochie, in knielende en biddende hou
ding, waakt over de kerk en smeekt het
H. Hart dat beschermend en zegenend
de handen uitstrekt en stralen van ge
nade over de bevolking doet nederdalen.
Dat is het hoofdgedacht.
De voorbereiding wordt hoe nader hoe
drukker en de algemeene sympathie groeit
stilaan tot geestdrift.
Voor den tijd die ons nog van den groo-
ten dag afscheidt, wordt voort druk ge
werkt aan het maken der laatste bloemen
en het vlechten van koorden. Daar zijn
er die beweren wel te weten dat er zoo
een 160.000 bloemen gemaakt werden.
Alle Zondagen is er na de Hoogmis her
haling van de huidecantate, die belooft.
In vele familiën wordt ook dagelijks
het gebed tot voorbereiding en zegen bij
de gewone avondgebeden gevoegd. Schoon
en troostend en belovend die eenvoudige
uitdrukkingen van geloof, hoop en liefde.
IBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB
Een snee brood, een
goede laag gemengde
stroop, de zoogenaamde
Commerciaale Appel»
gelei en gij hebt een
boterham, die veel beter
zal zijn dan om het even
welke, daar kunt gezeker
van zijn, voor Uw orga.
nlsme... en voor Uw
porte-monnale,
COMMERCIAALE
APPELGELEI
IN ALLE* KRUIDENIERSWINKELS
schenkomst van de H. Maagd. Niettegen
staande haar lang verblijf midden Waal-
sche medezusters, gelukte zij er niet in
ooit een woord Fransch aan te leeren.
Ze kon nog niet eens in die vreemde taal
om een stuk brood vragen en natuurlijk
werd ze dan ook onbekwaam geacht om
het bestuur over haar medezusters waar
te nemen.
Zeven jaar lang heeft ze onafgebroken
gevast om het kwaad uit te boeten dat
werd verricht door de ketterij der Albi-
geuzen, later herhaalde ze die vasten-
oefening nog eens voor een gelijken duur
tot het zieleheil van de zondaars in het
algemeen en eindelijk vastte ze nog eens
om alle onheilen van Gods Kerk af te
wenden.
Tien jaar vóór haar dood verloor zij
Inlichtingen en inschrijvingen bij de plaat- I het gezicht, maar geduldig verdroeg ze
selijke ijveraars of op het Hoofdsecreta- haar kwaal tot ze in geur van heiligheid
riaat: PLEIN. 13a, KORTRIJK. 'overleed op 16 Juni 1246.
IBBBBBBBBBBBBBBBBBH0HBEBBBBBHIBBÏBBBSSBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB1BBBBBBBBBBBBBBBBBB8BB
PAX
14 Z 2® Zond. na Sinxen. H. Sakrament»-
processie. H. Basilius, biss.
Ev.s Gelijkenis van de bruiloftgasten
15 M HH. Vitus, Modestus, Brescentia, m.
16 D H. Hart v. Maria. H. Ludgardis, m,
17 W H. Adulphus, biss. v. Maastricht
18 D HH. Marcus en Marcellianus, m.
19 V H. Hart V. Jex. H. Juliana de Fale
20 Z H. Silverius, paus, H. Paulinus
ZONDAG 14 JUNI.
2» Zondag na Pinksteren, Zondag onder
het Octaaf van Sacramentsdag Factus
est». - Wit. - 2® Gebed van het Octaaf;
3® gebed van den H. Basilius den Groote,
bisschop, belijder en kerkleeraar4e ge
bed van O. L. Vrouw Middelares.
De Zondag onder het Octaaf van Sa
cramentsdag gaat in bijna alle parochieëtt
van het land de jaarlijksche Sacraments
processie uit. De bevlagde en versierde
huizen, de met zand, bloemen en knipsel
bestrooide straten geven aan stad en dorp
een feestelijk uitzicht. Alles wordt in het
werk gesteld om den doortoch van Chris
tus-Koning, in zijn H. Liefdesacrament,
zoo waardig en luisterrijk mogelijk te ma
ken. Voor de kinderen is het een met
ongeduld verbeide dag. Dagen op voor
hand droomden ze reeds van heiligen,
maagdekens en roze-engelkens. Vooral de
meisjes hebben reeds met moeder over
kleedjes, strikjes en krullen gesproken.
Van de processie wordt gebruik gemaakt,
zoo thuis als in de school, om de kinde
ren stil te houden. De bedreiging niet te
mogen meegaan, mist bijna nooit haar
doel. Is deze plechtigheid voor de kinde
ren een bron van droomerijen, voor de
volwassenen brengt ze ook haar kommer
en voorzorgen mede. De leden van de
fanfare onderwerpen hun instrument aan
een extra oppoetsing. Oude gildebanieren
en standaarden van godvruchtige genoot
schappen worden uitgehaald. Vooral de
koster met zijn helpers hebben hun
handen vol met het gereedbrengen van
lantaarnen, het uitstallen van heiligen
beelden, enz. Al deze uiterlijkheden zijn
zeker een welgemeende uiting van het
oude geloof, dat nog zoo diep in het hart
van onze Vlaamsche menschen is inge
worteld; maar toch wordt misschien wel
in vele gevallen de aandacht te veel op
het uiterlijke alleen gevestigd.
Het doel van dit alles wordt soms ver
geten. Ingetogenheid en godsvrucht wor
den verdrongen of althans verminderd
door ijdelheid en behaagzucht. Als over
tuigde Christenen moeten we alles in het
werk stellen opdat de wereldsche geest
in onze religieuse plechtigheden niet bin
nen sluipe. Met geloof en liefde moeten
de ouders hun kinderen voorbereiden op
deze plechtigheid, terwijl zij zelf met hen
moeten vereenigen om, bij den jaarlijk-
schen doortocht van Christus door het
dorp, Hem een geestdriftige, koninklijke
hulde te brengen.
DE H. LUDGARDIS, Maagd,
(Dinsdag 16 Juni.)
Deze patrones van de strijdende Vla
mingen werd geboren te Tongeren in 1182.
Door de zorgen van haar moeder bleef
het heilige kind beschut tegen het kwaad.
Twaalf jaar oud werd zij opgenomen ia
liet Benediktinessenklooster van St-Trui-
den. Herhaaldelijk werd zij door den
Heer met visioenen begunstigd. Eens zag
zij den Zaligmaker die zijn arm van het
kruis onthechtte om haar te omhelzen.
Een andermaal, terwijl in het koor op
Pinksteren het Veni Creatorwerd ge
zongen, werd zij vijf voet boven den
grond verheven in verrukking. Later gaf
zij gehoor aan het inwendig verlangen
om tot een strengere kloosterorde over
te gaan. Zij liet zich opnemen in de Cis-
terciënsersabdij te Aywières, in Waaisch
Brabant. Men wilde haar aldaar tot abdis
maken over de kloostergemeente. Aan
deze eer kon ze ontsnappen door de tus-
"*B (Zie vervolg hiernevens.)
ris' moordpoging op Walter bij de beek,
sprak. O, mócht ze toch heengaan! De
voorzitter scheen haar verlangen te begrij
pen. Vlug gleed hij nog over eenige bij
zonderheden en ten slotte zei hij:
Het is dus nu duidelijk, dat vader en
zoon Delange een huwelijk wilden van
Floris en Paula, on hun diefstal te ver
bergen en het geld van een weeze te be
houden. Alle middelen om dat huwelijk
te bekomen, schenen hun goed. Wieze
Every deed het mislukken door haar be
kentenis over het bedrog van Floris. Pau
la, die haar neef al wantrouwde, werd dan
geheel overtuigd dat hij een slecht leven
leidde. In zijn wanhoop gebruikte Delange,
door zijn zoon geholpen, allerlei dreig
middelen en toen heel hun plan in dui
gen stortte, wegens de vlucht van Paula
en de hulp van Wieze Every, werd Wieze
uit wraak doodgeslagen.
Paula mocht gaan, maar ze moest toch
in het gebouw blijven. Op haar verzoek
leidde de deurwaarder haar in een kamer
tje, waar ze alleen zat.
Op de ochtendzitting werden alle ge
tuigen gehoord en na een pauze zou de
zaak voortgezet worden om tegen den
avond te eindigen.
Paula was dus niet teruggeroepen ge
worden. De voorzitter ontbood haar nu.
Blijft ge vanmiddag liever weg?
vroeg hij.
O ja, mijnheer.
Wel, ge behoeft niet te komen. Ge
hebt u edelmoedig tegenover uw oom en
neef gedragen. Ik bewonder u en ik wensch
u in uw nieuw leven veel geluk. Een bange
tijd is nu voorbij.
Paula dankte voor deze vriendelijke
woorden. Ze begaf zich naar huis, waar
Flora haar wachtte.
Paula vertelde alles.
Nu is dat ook achter den rug, zei
Flora.
Goddank. En ik ben blij, dat Walter
zoo weinig mogelijk vernoemd is gewor
den. Het ware anders zeer vervelend ge
weest. Het publiek verzint soms van alles,
en liefst het ongunsfjgste, ook al heeft
is het aangewezen nieuw Liebig product, vleesch-
soep met tomaten.
Eet TOMOX in soepen, ragouts, stoofsels, groenten.'
met eieren, macaroni en alle meeldeegspijzen. Hier-i
door bedoelen wij dat, gezjen zijne waarde, TOMOX
in vele gevallen niet het hulpmiddel maar wel hel
hoofdmiddel vormt.
TOMOX, is een uiterst verdicht product, dat met
kleine hoeveelheden dient gebruikt te worden om
eene goede vleeschsoep te bereiden, volstaat een
koffielepeltje per tas zeer warm water. Vermijd er
te veel van in de sausen en bij de meeldeegspijzen te
doenproef en herproef en voeg het er slechts op het
laatste oogenblik bij ten einde het zijn fijnen smaak te
bewaren.
TOMOX is gezond, krachtig, smakelijk en laat toe,
vlug een aangename keuken te bezitten: het recep
tenboekje TOMOX, bijzonder door Popote geschre
ven, zal U op eenvoudige aanvraag aan de Cie Liebig,
Meir, 59, Antwerpen, gericht, gratis opgestuurd wor
den.
iemand zich eerlijk gedragen. En voor een
leeraar zou dit bijzonder onaangenaam
zijn.
Het is waar. Och, na eenige dagen
spreekt niemand meer over deze zaak.
Dan heeft men weer ander nieuws.
Na den middag zat Paula alleen. Ze
voelde zich vréémd te moede. Ze was met
haar gedachten in de rechtszaal... Ze kon
het geding niet van zich afzetten. De pro
kureur zou nu over haar spreken, over
haar lijden, haar angst, haar smart.
Maar ja, zooals Flora het zei, na ëen
paar dagen was het publiek heel deze
zaak vergeten.
Haar oom en neef zouden dan voor ja
ren in de gevangenis blijven.
Ik zal voor hen doen, wat ik kan,
besloot Paula...
Tegen vijf uur keerde Flora terug,
Ik ben langs het gerechtshof geko
men, zei ze. Het proces zal pas rond een
uur of zeven gedaan zijn.
Er staat zeker veel volk?
Ja...
O, ik ga er niet heen... Ik wil er niets
meer van zien.
Maar hoe zullen we den uitslag hoo-
ren?
Dan lees ik dat morgenochtend in de
gazet. Het is immers toch een veroordee
ling... Maar ik kan me daar niet laten
aangapen door al het volk. En het ergste
is nog al het gebabbel van parochianen.
Er zijn menschen van Lindendale die me
nu zouden vleien en fleemen en die me
vroeger spottend de Jonkvrouw noemden.
Paula dacht ook aan Every, die haar
weer zou lastig vallen om schadevergoe
ding, en die zeker geheel dronken zou zijn.
Om zes uur kwamen Walter en Joris.
Dat was een blijde verrassing.
Ik moest Paula wat bemoedigen en
natuurlijk reisde Joris met me mee, aei
Walter.
Paula keek hem dankbaar aan. Hoe
vurig dankte ze God voor den steun en
de liefde van dezen oprechten en edel-
moedigen man! Hoe verlaten zou ze an
ders in de wereld gestaan hebben, on
danks haar geld. Met een huivering dacht
ze aan de verlaten hoeve der misdaad...
O, ze moest er niet meer wonen!
Walter vroeg nu allerlei bijzonderheden
over het proces en hij was ook zeer tevre
den, dat er van hem weinig werd gewaagd.
Het verwonderde hem nog altijd, dat men
hem niet als getuige had gedaagd.
Te Brugge wisten weinigen, dat hij in
het ophefmakend geval gemoeid was ge
weest.
Kwart na zevenen werd er gebeld. Pau
la ontroerde. Zou iemand den uitslag van
het proces komen zeggen?
De anderen schenen het ook te denken,
en Walter zei:
Ik zal open doen.
Hij ging vlug naar de voordeur. Een
voor hem onbekende man stond daar en
leunde tegen den muur.
Jufvrouw Delange woont hier, hé?
zei hij met dubbele tong. Nummer zes
tien... 't is toch zoo...
Die kerel is dronken, begreep Walter,
en norsch vroeg hij:
Wat moet ge van Jufvrouw Delange
hebben?
De oude heeft tien en Floris vijftien
jaar kot. En ik krijg twintig duizend frank
schadevergoeding ,voor mijn dochter...
maar ze hebben niets meer, de deugnieten,
ze kunnen dat niet betalen, de schoelies.
O, gij zijt vader Every?
Ja... Twintig duizend frank voor
Wieze... Ze was zoo naarstig en braaf.
Maar Delange heeft niets meer. Ze moes
ten alles aan Jufvrouw Delange geven,
Dat is hier de kwestie niet.
Ja, ja... *t is de kwestie wel. Jufvrouw
Delange zou me dat geld moeten betalen,
hernam Every,
Schaam u, om dronken te loopen, als
het proces over uw arm kind gevoerd is
geworden, sprak Walter verontwaardigd.
Ik heb er een druppel op gepakt van
verdriet. O, de advokaat heeft zoo schoon
gesproken over onze Wieze, maar die on
der had toch niet mogen zeggen dat ik
een zatlap ben, een nietwaard. Ik had hem
willen vast pakken den locder... en ze sta
ken me buiten... en de gendarmen dreig
den me in den bak te draaien, 't Scheelde
niet veel, of ze zouden mij voor den moor
denaar uitgemaakt hebben. Het is een
schande. Ik heb zoo'n schromelijk ver-:
driet.
Man, ga naar huis en loop hier niet
voor schande rond, zei Walter veront
waardigd.
Alzoo niet! Ik moet bij Jufvrouw De
lange zijn. Om haar is onze arme Wieze
vermoord geworden, en ik vind het maar
recht, dat Paula die schadevergoeding be
taalt. Ze is nu rijk en ze krijgt nog eert
vent, die veel wint. Wij zijn arme duivels.
En Wieze bracht veel in, het braaf kind.
En gij verzoopt alles!
Dat is niet waar! Ik heb gedronken
uit verdriet. Met dat geld zou lk land
koopen en er hard op werken. Waar is
Paula?
Ge zult Jufvrouw Delange niet zien.
Ze heeft niets met u te maken!
Wie zijt gij? Kaar vent misschien.
Dat gaat u niet aan.
Ik wil met haar spreken. Twintig
duizend frank... maar ik zal het wel op
een akkoordje gooien. Dat ze me de helft
betaalt, en ik ben voldaan.
Geen cent krijgt ge, herr.am Walter,
die wel wist, hoe Paula vrouw Every on
dersteunde.
Maar hij zou daarvan niet gewagen te
gen den dronkaard, die in staat was. ook
dat geld op te eischen.
Ik wil Jufvrouw Delange spreken!
drong Every aan.
Wacht, ik zal eens om de politie zen
den. Ge maakt hier lawaai... er. Jufvrouw
Delange is u niets schuldig.
Bah, om te beginnen zou ik ook met
vijf duizend tevreden zijn. Wat is dat
voor haar. Ze krijgt het hof en al het
land.
Geen cent, voor U. Mac.k dat ge wég
komt»
('t Vervolgt),
