Bedelprinsesje mm stroop GEDACHTEN het m anneke uit de y'L^erscheurende bewoordingen schenken «Q weer in zijn houtvester 1^. wJedeni tu teleurgesteld is T IS KOFFIE VAN 'T PARADIJS Gij wse), mévrouw, dai c?3 Gemengde Strcsp- gsïond en voedsqm is.. BRIEF UIT BRUSSEL AANBESTEDINGEN LITURGISCH BULLETUN Uitslag van Aanbestedingen EEN HUWELIJKSFEEST ONTAARDT IN VECHTPARTIJ TE KORTENEERG JULI - HOOIMAAND IBBBESBBBBBBBBBBBflBflflBBülSBSia CELLES BIJ AVELGEM BEDEVAART EN BROEDERSCHAP DER AUTORIJDERS. 'T ROOS KRUIS Als eens al het graan, dat voor ons volk par de stokerij gaat, in den baktrog j-ft-affl, zouden wij vrij wat beter gevoede 0 beter opgevoede gezinnen zien. Gedeelde smart Is halve smart, gedeel de vreugd is dubbele vreugd. lEBBIlliaBlliSllilMCBHBaBHaBNM nergens is het leven beter Dan in 't schoon Vlaanderland Jïergens frisscher 't schuimend bierken Waar elkeen naar watertandt Nergens zijn de meisjes aardig Posz'lig lief en vlug bij d'hand Als de dartel blije-sijsjes Uit het schoone Vlaanderland. 't Is 't seizoen van de kermissen, tegen woordig, en dan mag er wel 'n goed potje Wei' genomen worden en ne goeien flikker gedamfc, maar natuurlijk alles in alle deftigheid en eer en deugd, alles bij mate, want anders loopt het toch mis, en komt 't berouw naderhand, dikwijls als 't te laat b! Pakt dus maar ne goeie pot, maar geen overdaad! Sia ne goeie flikker, maar maak er geen misbruik van, want in de staten van het Amerikaansche Midden-Westen breidt zich thans eene beweging tegen het dan sen uit. De aanhangers dezer beweging, dis den dans onzedelijk en schadelijk voor de gezondheid vinden, hepen uiteindelijk öi geheel Amerika een dansverbod te be reiken! En als we de moderne dansen eens gosd nagaan, kunnen w'hen slechts overschot van gelijk toekennen! 'T GEBEURDE in Engeland in 'n ze kere stad. Een heer die in een drukke straat, plot seling bemerkte dat er ne gauwdief ln zijn zak aan 't futselen was, schreeuwde Houdt den dief! Houdt den dief! Drie en twintig menschen wierpen hun prrapluie of hun wandelstok weg en zet ten het op een loopen. 'N GEDACHT: Ds eene leeft in diepe zorgen; Hij heeft geborgd De andere echter is geborgen; Hij heeft gezorgd! IN SANTIAGO, 'k zeg het met verdriet Zijn al .d'horlogemakers thans faljiet Want in geen enkel huis, m'n beste vrin- [den Ie er ginder noch klok noch uurwerk meer [te vinden. Santiago, de hoofdstad van Chili, bezit althans het grootste uurwerk dat er in de gansche wereld te zien is. Het is aange- Sracht op een der zijden van den San- Christobalberg, eene hoogte die even bul ten de stad gelegen ls, en aldus kan van heinde en verre d'uur gezien worden... en sinds de Santiagoërs 't gemeenschap pelijk uurwerk bezitten... zijn al hun huisklokken, wekkers en uurwerken naar «matant» ofte 't pandjeshuis verhuisd... tot groote scha van d'horlogemakers dier stad. DE BARBIERS VAN LABERDAAN Zijn in staking gegaan Waarom? 'k Zal 't U dra gaan leeren; Omdat de mannen zich niet meer laten scheren I Een damestijdschrift van Laberdaan gaf overlest een patroon uit, met de be schrijving van de manier, waarop de vrou wen zelf kravatten konden maken voor hunnen man. De mannen nu, die met die kravatten ofte dassen bedreigd waren, hebben als 't tegenoffensief 't dragen van nen baard uitgeroepen... en zoo zijn de barbiers in verplichte staking gegaan, zoodat die fa meuze kravatten voor iedereen... een strop geworden zijn! DE BEROEMDE Dultsche schrijver Ll- licncrow, trof eens in gezelschap een edelman aan die het dadelijk had over de roemrijke daden van zijn voorvaderen. Liliencrow ergerde zich vreeselijk, want hij wist, dat de opschepper alles behalve moedig was. Eindelijk werd hij het moe en zei: Baron, als ik u zoo hoor praten, moet ik onwillekeurig aan aardappelen der.ken! Waarom aan aardappelen? vroeg de edelman. Wel, antwoordde de schrijver met een veelbet-eekenend lachje, omdat daarbij ook al het bruikbare onder den grond zit! ONS LAND IS, NAAR 'T IMMER BLEEK De gematigde kluchtstreek 't Is ook nog, van nen and'ren kani Een fameus... modderland... dit als variante van 't geen z'ons ln de school leerden nl. dat ons land... ons vader- of moederland een gematigde luchtstreek is! Maar als we alles goed nagaan mogen we nog onder de besten gerekend worden, en hebben we zeker een voetje voor op... Uranus. Een sterrekun- dige heeft onder andere berekend dat het op de planeet Uranus 22 jaar aan een stuk wintert. Hij ontving reeds 1287 brie ven van koolmarsjangs die vroegen of er mogelijkheid bestaat met Uranus ham delsbecrekkingen aan te knoopen... en geen wonder ook want een Amerikaansch perfester voorspelt dat in 't jaar 2.000 de dames geenmantels en dikke stoffen meer zullen dragen, doch kleedingstukken, gemaakt uit glasdraden, welke bovendien electriich zullen verwarmd worden... Dus waar moeten de marsjangs dan met hun kolen blijven?... Maar 't is waar ook, te- isfiSHaaznBSESBaflsaHHEaxiBsa Mengelwerk van 12 Juli 193G. Nr 3. door H. COURTHS-MAHLER Graaf Botho liet dezen brief aan zijne jonge vrouw lezen. Deze was, ondanks al haar geluk, toch zeer bedroefd dat zij de ooreaak was van de breuk tusschen vader en zoon. Maar zij had te veel van hem gehouden om hem op te geven. Nu ried zij hem dringend aan, om het voorstel van Rainau aan te nemen, en een poging tot verzoening met zijn vader te doen, opdat ook de schaduw over haar geluk Weggenomen zou worden. Hij ging dus op de uitnoodiging in. Na een teeder en innig afscheid van vrouw en kind, ging Botho op reis. Er kwam dan ook inderdaad in het bcsch een ontmoeting tusschen vader en zoon tot stand. De moeder was in 't ge heim vooraf naar Rainau gekomen, om den teerbeminden zoon terug te zien. Daarna was zij nauwelijks in staat om weer van haar zoon te scheiden. Op haar verlangen gaf hij haar een foto van zijn vrouw en zijn kind, die hij bij zich droeg. Zij wilde althans een portret van haar kleindochtertje bezitten. En zoodra zij het 'teve, zachte gezicht van haar schoon dochter gezien had, kon zij zich de han delwijze van haar zoon indenken. Voor «uk een vrouw was een man in staat om •l'es op te geven. Toen maakte de gravin aan haar zoon J^send, dat zijn vader den volgenden dag n net bosch een hert zou gaan schieten. hij gebruik van maken, om Vad- onderhoud met hem te hebben. !r en zoon stieten den volgenden Ü&lï I\ uuu" öiatil/Cii UUU V uig vaiu-vn €licaar> Graaf Botho smeekte zijn Ifev gen dan zijn z'a lang al opgebrand... niet de handelaars maar de kolen! IN LONDEN, schreef een geestelijke, wordt er schromelijk veel gevloekt. Geen wonder, zei een Londenaar toen hij het las, weet hij dan niet dat er in Londen 565.000 telefoons zijn... ...En eer ge 't juiste nummer hebt! HOEVEEL voor dit appartement? vroeg de gebeurlijke huurder. Duizend frank ir de maand, zei de eigenaar. Drie plaatsen, duizend frank! Maar waar is de stal? Welke stal? Wel... om den ezel ln te zetten, die zoo'n prijs zou betalen! Gelapt! SLAAKT 'N HOERAKREET m'n beste [luidjes Nu ter eere van de bruidjes Die vandaag, hun diamanten bruiloft vie- [ren, Laat ons jubelen, laat ons gieren, Laat ons drinken bier en wijn Want 'n vrooljk feest zal 't zijn! Zoo had de burgemeester van Belgrado zijne stadgenooten aangesproken... maar wie zich niet zien 'n liet, dat was 't kop pel dat zijn diamanten bruiloft vieren moest!... want dat zat voor 't oogenblik op 't banksken voor den jugepee... om de echtscheidhige aan te vragen. Nicolas Maslarwich, 103 jaren oud, en zijne liefste ega 101 jaar oud, waren 60 Jaar getrouwd en d'r zou dus gefeest wor den om die gebeurtenis te vieren, toen madam 't in heuron bol stak, d'echt- scheidinge aan te vragen... De reden? We zijn te leelijk geworden om malkander den heelen dag te moeten aanschouwen, verklaarde 't oudje. Daarna verklaarde ze nog dat ze graag onmiddellijk bij heur eigen familie zou willen terugkeeren... want ze kon niet meer zeggen, wat de vrouwen gewoonlijk in dergelijk geval verklaren: ik keer te rug bij mijn mama! Wie met dat geval nog 't meest gezien is geweest dat is de arme jugepee, want aangezien de twee honderdjarigen zoo doof waren als ne pot. heeft hij daar zoo moeten huilen en schreeuwen om zich verstaanbaar te maken, dat hij er zoo schor en heesch van geworden is, als ne kwakkel. Triestig voorbeeld voor de jeugd! Dat de menschen in 't algemeen *n beetje meer inschikkelijk waren, en me kaar beter verstonden, die echtscheidings- plaag zou al ras geweerd worden. 't Is daarom m'n beste menschen Dat we hier proficiat wenschen Aan Meneer Astaar, nen Amerikaan Die ook zou trouwen gaan, Maar eerst eens goed zag uit zijn oogen, En riep: O! wat ware "k toch bedrogen Moest Tc met zoo'n hekse trouwen 'k Zou 't me eeuwig lang berouwen en hii liet ze staan. Maar de vrouw liet hem alzoo niet los, en, om de kroon op heur werk te zetten, eischt ze niet min der dan honderdduizend dollar vergoe ding voor t verbreken van een trouwbe lofte. Waarom werd die belofte verbroken? vroeg de rechter. Omdat haar eischen te groot en voor mij te pijnlijk waren, antwoordde de jonge man. Ik moest mijn haar laten verven, en mijn neus twee centimeter kor ter laten maken. Mijn ooren moesten ook 'n Ietsje gesnoeid worden... Daarop viel zijn ex-toekomende hem ln de rede en sprak: en als lk niets zeg van uw groote voeten en handen, dan is het, dan is het omdat lk wil dat ge op een grooten voet leeft... en mij op uw han den draagt! En de rechter, die klaar zag ln 't spel, voegde er aan toe: Vergoeding afgewezen. En alzoo heeft hij zeker aan meneer Astaar de moeite van 'n echtscheiding, die vroeg of laat toch komen moest, be spaard. Dat de les haar vruchten drage... tot spijt van d'echtscheldingsadvocaten. WIE HEEFT die pijp gebroken, vroeg een advokaat aan zijn twee jongens. 'k Wil niet liegen, papa, zei de oud ste, lk was het die ze liet vallen. Omdat ge zoo uw schuld bekent, zal lk U niet straffen, zei de papa. 's Avonds zei de advocaat tot zijn vrouw: Ik had steeds gehoopt dat mijn oud ste ook advocaat zou worden, maar ik ben vreeselijk ln hem teleurgesteld. Waarom? vroeg de moeder. Hebt ge niet gehoord dat hij niet kan liegen? vroeg de vader. TE OUTBRUST Was men fel ongerust Daar men hoe men ook telde en hertelde Een felle vermindering vaste stelde In de bevolking van die stad Zonder, onbetwist Dat men wist Waaraan men dat te wijten had. De burgemeester was al bipv. al zijn haren kwijtgeraakt, zoodanig had hij er de laatste tijden zitten in krabben, om toch maar te vinden, waarbij hst kwam dat zijne bevolking zoo verminderde. En hij was er dubbel door aangedaan, daar deze ontvolkingsziekte! Vooral de vrou welijke kunne had aangetast en dat er niet zoodanig veel van die lieve pceskens in zijn stad rondliepen. Enfin, d'r werd een onderzoek komilfo ingesteld, en 't wierp zijn vruchten af... want 't wees uit dat de mannen van Outbrust, bijzonder geerne 'n fleschken whisky door hun keelgat lieten loopen, en dat ze reeds bij gebrek aan centen 560 vrouwen hadden ingeruild, tegen flss- schen met dien drank. We geven wij wel van tijd tot tijd eens af op onze vrouw, zoo om te zwanzen, maar ze voor 'n flesch whisky verkoopen, dat bestaat bij ons niet, hé! dat 't moest sjenever drie sterrekens zijn, 'k zou nog zeggen!... DIEKEN, de meid van madame Krol, moest naar de markt om Vleesch en Peer Lavei, 'nen meiskeszot, kwam heur tegen. Dag mijn lief kind, zei Peer, waar gade naar toe? IBBBBBBBBBBBBflEBBiaaBBnBBBflaB genade aan te nemen. Maar Graaf Arnim scheen werkelijk van steen te zijn. Hij was zoo onvermurwbaar, dat hij het hu welijk van zijn zoon beneden diens stand niet erkende, en dat hij zijn zoon slechts dan vergeven en weer tot zich nemen zou, indien hij zich van dat burgermeisje liet scheiden. Je kunt haar immers met geld scha deloos stellen,zei hij grof. Nu verloor Graaf Botho zijn kalmte. Hoe weinig kent u mijn vrouw, in' dien u zich verbeeldt, dat zij zich met geld zou laten afschepen! Wij zijn voor God verbonden en niets kan ons scheiden. U stelt het ouderlijk huis voor mij, met vrouw en kind open, of de deuren er van blijven voor goed voor mij gesloten. riep hij opgewonden. Blijf dan maar weg ik heb- je niet geroepen,beet de ander hem hardvoch tig toe, en draaide zich tot weggaan om. Vader, is dat uw laatste woord? riep zijn zoon hem pijnlijk getroffen na. Mijn laatste. Ik heb geen zoon meer, tenzij hij alleen tot mij terugkeert. Daarmee was Graaf Arnim tusschen de boomen verdwenen. Zoo kalm en koud ais hij geschenen had, was hij evenwel niet. Maar hij wilde zijn wil doorzetten. Als verpletterd, keerde Botho naar Rainau terug. Vader is onverbiddelijk,sprak hij te gen Zijn vriend. Deze probeerde hem te troosten, zoo goed het ging. Laat je hoofd niet hangen. Je moeder zal met kracht voor je opkomen, zoodra je vader maar weer gekalmeerd is. De tijd zal hem ook zachtzinniger stemmen. Wij doen het later nogeens een keer over, zei hij. Graaf Botho wilde weer dadelijk terug reizen, maar dat stond zijn vriend niet toe. Je blijft nog een paar dagen. Mijn houtvester heeft het leger van een hert met zestien takken opgespoord. Daar zul len wij morgén op afgaan. Nauwelijks had Rainau dit gezegd, of Vleesch koopen, zei Mieken. Och, lief kind, wilde mij hên? zei Peer lieftallig. Merci, zei Mieken kortaf, ik moet geen kalfsvleesch hên. SPANJE, EENS ZOO KATHOLIEK Wat gaat ge krank, wat zijt ge ziek Gij beleeft thans Een echte duivelsdans. Erkent noch God noch zijn gebod En 'k heb compassie met uw lot! Als toppunt van godsdiensthaat hebben ze nu ginder een belasting gelegd op het luiden der klokken, en een censuur inge steld op de sermoenen. De burgemeester van Casas Bajas, heeft aan de geestelijken eene 'beslissing over gemaakt van den sociaiistischen gemeen teraad, waardoor voor het luiden der klok ken voor de vroegmissen 25 peseta, voor hoogmissen 50 peseta, voor begrafenissen van 50 tot 200 peseta wordt geëischt. Wanneer de pastoor zich tot zijne ge- loovigen wil richten, moet hij den tekst van zijn sermoon aan den burgemeester voorleggen, ter goedkeuring. Deze zendt dan een afgevaardigde van 't gemeente bestuur naar de kerk, om er over te wa ken, dat de pastoor niets aan het voor gelegde sermoon verandert. Bij overtre ding, wordt de priester dan gerechterlijk vervolgd. Kan het hatelijker? En zeggen dat on ze socialisten en communisten droomen van iets dergelijks bij ons in te voeren... maar daarvoor is onze bevolking nog niet... rijp! Hopen we dat hun kreet: na Spanje, Frankrijk, en na Frankrijk België, nooit bewaarheid worde! JUSTINE, sprak meneer Snibbekens tot zijn meid, waarom doet ge 't gas niet uit? Om geen stekskens te moeten gebrui ken, meneer, madam, heeft gezegd van zuinig te zijn! NOG 'N GEDACHT: Een harde steen, die wet het ijzer En harde slagen maken wijzer. ^LANGS KLEINE, KLEINE PAADJES Zijn samen wij gegaan Langs paadjes die soms kronklen En hellen af en aan Door geurig-groene beemden, Heb ik U heengeleid Door beemden, waarin spreiën De bloemen een tapijt Bij klare frissche beekjes Hebben wij saam gedroomd Bij beekjes die hel klaatren En kabb'len onbeschroomd En onder d'hooge boomen Mijn schat, mijn hartelust Heb ik dan blij en teeder Uw wangen zoet gekust... En zoo nog honderd verzekens bij als ge wilt, enfin, al wat een kalverliefde U als dichterlijke ontboezemingen in kan geven. Die verzen dus had de 21 jarige loodgieter Eugeen Heerlen gefluisterd in 't oor van 't liefken zijner droomen, dat helaas voor hem niet ten volle 18 jaar oud was. En daar zij nog te jong was om aan trouwen te denken, trok hij er met heur van onder. Dat is liefde! Hola! Neen, zei de politie, dat noemen wij... oplichting, en Eugeen werd gevat en opgesloten, en zal nu op zijn eentje mogen mediteeren over het verschil van zijne opvattingen over lief de... en die van de politie! WAAR LOOPT ge zoo rap naartoe? vroeg Klaps teert aan zijn vriend Oore mans. Naar huis, zei deze, mijn coffrefort staat open en de vrijer van mijn oudste dochter is juist t'huis. Als er niets in steekt, kan hij er toch niets uitpikken! zei Klapsteert. Neen, zei Ooremans. maar hij zou kunnen zien dat er niets inligt!... 't Manneken uit de Maan. EEN LEKKERE SMAAK! EEN FIJNE GEUR! EN NIET DUUR! Geen twijfel, Vraagt bij uwen winkelier het Jubi leum koffertje, gegarnierd met een keuze van allerfiijnste pralienen en gegeven op 30 kaarten (1 kaart per halve kgr. koffie). - Voor 't groot GER. TRUANT-DUCOURANT Veurnestraat, 12-22, Poperinge. Bereken een* uK nieuws gierigheid, wal tl| U kosl - en gij iuh, ver baasd sljn over de be tparing dis gij tioel. IN ALLE KRUIDENIERSWINKELS K3BBüiaaS!EBSBlBBBHBBZdIÜSfHiSBa ren, dat wilddieven, die al eenigen tijd in het bosch stroopten, het bewuste hert neergelegd hadden. Rainau werd driftig. Ik zal mij dag noch nacht rust gun nen, tot ik die stroopers betrapt heb. Zij kapen mij het beste wild voor mijn neus weg! bulderde hij. Botho bood aan, om zich voor de stroo pers mede op de loer te leggen. En zoo geschiedde het. De twee mannen en de houtvester stelden zich in het bosch op post. Het kwam met de wilddieven tot een treffen. Dit vond plaats op de grens tusschen Rainau en Hochberg, niet ver van het slot van laatstgenoemden naam. Het werd een gevecht op leven en dood en Graaf Botho werd door den kogel van een strooper in het hart getroffen. Wat waren zij er nu mee gebaat, dat zij één wilddief hadden kunnen vangen? Het was niet eens de man, die het doodelijk schot op Botho gelost had. Terwijl de houtvester den gevangen strooper wegleidde en de anderen op de vlucht sloegen, bracht Baron Rainau tot in het diepst van zijn ziel geschokt, het lijk van zijn vriend met een paar bosch- wacht-ers naar Hochberg. Het was zeer vrc- den morgen; in het slot lag alles nog rust, en de gravin moest gewekt worden. Nadat het lijk in de slothal neergelegd was, kwam de gravin in nachtgewaad luid jammerend aangesneld. Zij viel over het lijk van haar zoon in zwijm. Ook de graaf kwam beneden. Zijn hoo- ge gestalte wankelde, en zijn gezicht werd even bleek als dat van den doode maar tegenover de omstanders kwam hij geen oogenblik uit de plooi. Welke strijd hij daarna in de eenzaam heid van zijn kamer met zichzelven uit vocht, heeft nooit eenige sterveling ge weten. De gravin lag bezwijmd in zware koort sen toen het stoffelijk overschot van haar zoon in den familiegrafkelder bijgezet werd. Niemand dacht in deze droeve dagen aan de jonge Grayin Hochberg-Lindeck. die nu weduwe geworden was- met uitzon- (Van onzen bijzonderen Correspondent.) Brussel, 9-7-36. Groote en kleine gebeurtenissen, maai de kleine gebeurtenissen eerst. Ge weet dat M. F. Van Z-eeland te Ge neve het voorzitterschap gekregen heeft van den Volkenbond, die ook een krisis doormaakt. Daarover kan ik echter niet uitwijden. M. Van Zeeland is Zondagavond te Brussel teruggekeerd-, en Maandagmorgen was hij reeds bezig met den Ministerraad voor te bereiden, 's Avonds ging de Mi nisterraadzitting door, en ae duurde tot over middernacht, 't Was eene voorberei ding tot de parlementaire debatten van ■deze week. Daarover krijgt ge straks meer. De Federatie van de Christens Vrou wengilden vergaderde Zondag in 't gewoon lokaal, Poststraat 111, te Brussel. Versla gen werden voorgedragen door Mei. de Labieux. E. P. Arendt S. J. en Mevr. W. Ugeux. Het ledental ls met 14.000 eenhe den verhoogd. Er werd aangedrongen op progressieve verhooging' van kindertoeslag tot honderd frank per kind; versterking der sancties voor verlating van familie; herziening van hH rechtkundig statuut der gehuwde vrouw; veralgemeend kies recht; vrouwelijke politie in betrekking tot de bescherming van moeder en kind; gelijk loon v„or gelijk werk; verbetering der arbeidsvoorwaarden, enz.; het gezag der moeder bekrachtigd bij wangedrag van den vader; uitbreiding der toelagen voor het Nationaal Werk der Kindsheid; schoolplicht tot 16 jaar; verbetering der gezondheidsvoorwaarden van het werk. DE GROOTE GEBEURTENIS VAN DE WEEK De Kamerzitting van Dinsdag. Het publiek, dat steeds verlekkerd is op dramatische Kamerzittingen, is er Dins dag leelijk ingeloopen. Nooit te voren was er zoeveel belangstelling om een ingang- kaart te bemachtigen die toegang geeft tot de openbare tribunen van de Kamer. Er is gezegd en dat zal wel zijn geweest dat de verlustigden op heete debatten, reeds van voor het middaguur jacht maakten om kaarten te bemachtigen. Een uur later waren er honderden belang stellenden die op wacht stonden om dépu- tés van kennis aan te spreken en aldus aan inaangskaarten te geraken. Nooit te voren hebben de deurwaarders het zoo druk gehad cm inlichtingen te verschaf fen en de déoutés aan te wijzen die wel diensten zouden kunnen bewijzen. Maar 't bezit van eene kaart faalde deze maal. Geen kans om er eene te kunnen bemach tigen. Waarom die groote belangstelling? Wel eenvoudig: Jef Jacquemotte, de leider der communisten, had eene groote Interpella tie aangekondigd. En voor 't gewoon pu bliek is 't eene buitenkans Jlef Jacque- motte te mogen hooren. De Kamerzitting begon op klokslag 14 uur. De tribunen waren nauwelijks half vol. Waar bleef het publiek dan? Er was niet meer volk dan op de gewone zittin gen. Bezoekers waren reeds goed voor zien van roods en grijze kaarten. (De roo- de kaarten zijn deze voor de tribunen der Kwestuur, en de gri.ize voor het andere verdiep). Geen middel om toegang te vinden. Da ontstemming van 't publiek hield verband met het gedrang om naar boven te geraken. De deurwaarders heb ben het schier nooit zoo lastig gehad. Po- litie-agenten en gendarmen moesten bij springen om de orde -te verzekeren. Maar 't publiek geraakte maar niet boven. Intusschen was i.e Kamerzitting reeds begonnen, en Jacquemotte, met een groo ten bundel beschreven papieren, droeg zijne proza voor met eena stem die nau welijks hoorbaar was. Waaruit g-e moet besluiten, dat Jacquemotte wilde meêhel- pen om het nieuwsgierige publiek op fles- schen te trekken. Eerst gewillig eene uur later versterkte hij zijne stem, en tegen 4 uur namiddag gaf hij volop katoen maar om 4 uur nam zijne lezing een einde. Wel waren er eenige onderbrekin gen geplaatst, maar 't was tot het einde toe een betrekkelijk kalm debat. Hoe was dat spel in-eengestoken? Slechts één uitleg is te geven: Kamiel Huysmans, die Kamervoorzitter is, had geheel dat ge doe ineengezet. Ernstig bekeken heeft hij een waardig Kamerdebat willen verzeke ren, En Jacquemotte heeft hem geholpen. Binst het debat werden wel eenige onder brekingen geplaatst, maar dat bleef bin nen de groote lijnen van een betrekkelijk waardig Kamerdebat. Maar 't publiek is eraan geschoren ge weest. De députés hebben al het mogelijke gedaan om hunne kennissen -te gerieven van kaarten, maar die kaarten hebben tot niets anders gediend dan om wat ont goocheling naar huis meê te nemen. Wat de interpellatie zelf betreft, voor zitter Huysmans gaf het voorwerp ervan aan bij zijn openingswoord: Jacquemotte had het tegen den Eersten Minister en den Minister van Justitie, omdat de lijs ten niet afgekondigd waren van de in richtingen die kredieten gekregen hebben van de Nat. Maatschappij voor Nijver heidskrediet; van de Algemeen-e Spaar- en Lijfrentekas, het Kerdiskonteering- en Waarborginstituut; de niet-afkondiging van de lijsten der verleende toelagen; de voorwaarden waarin een Minister in func tie aan een vreemd-en Staat (het Vati- kaan) geheime inlichtingen had gegeven; d-e bemoeiingen van het Parket om bur gerlijke en strafrechterlijke verantwoor delijkheid vast te stellen, enz. Ik kan natuurlijk de rede van Jacque motte niet samenvatten, M. H. De Man, Minister van Geldwe zen, heeft dan nog gedurende uurs ge antwoord op de rede van Jacquemotte, en de rol uiteengelegd van de organismen die de crisiskredieten hebben toegestaan. Dat was een zakelijke rede. Woensdag werd die voorlichting aange vuld door eqn belangrijke rede van Mi nister Bovesse (Rechtswezen). Donderdag wacht nu eene interpellatie van M. Sindic (Bexist) oyer d-e politico- flnancieele schandalen SSMSSEEE.IIOSaBSBBSBSÏEEHgaa dering van Rainau. Kij zou het liefst zelf naar haar toegesneld zijn, om haar de gruwelijke tijding zoo voorzichtig moge lijk mee te deelen. Maar daar kon niets van in komen, omdat de justitie zijn -blij ven noodzakelijk achtte. Hij schreef aus aan de jonge gravin, zoo omzichtig als hij kon, en vroeg haar, waar hij haar mee van dienst kon zijn. De oude gravin werd buiten kennis aan het ziekbed gekluisterd, en Graaf Arnim weigerde zelfs aan de lijkbaar van zijn zoon, om haar en haar kind te herkennen. Zij moesten hem maal laten weten wat hij voor hen doen kon. Eerst na een paar weken ontving' Rai nau het antwoord op zijn brief. Deze luidde Zeer Geachte Baron. Nu pas ben ik in staat om uw brief te beantwoorden en u voor uw goedheid te bedanken. In dien u niet degene geweest was, die mij ■den dood van mijn onvergete lijken, dier baren man gemeld had, zou ik het eerst in de couranten gelezen hebban. Ik heb u tot zoover niet kunnen schrijven, om dat ik volkomen door den slag verplet terd was, en niet in staat tot denken u weet immers zelf, hoeveel wij van el kaar gehouden hebben. Maar ik wil u niet spreken over mijn verdriet dat zoo on uitsprekelijk groot is. Dat Graaf Arnim ook nu nog weigert om mij en mijn kind te erkennen, verbaast mij niet. Waartoe zou het nu nog dien-en? Wanneer hij zélfs uit liefde voor zijn zoon niet tot deze er kenning kon besluiten, nu heeft ze geen reden van bestaan meer. Voor hem zijn wij vreemde, lastige personen, meer niet. De toekomst van mij en mijn dochtertje zullen Graaf Arnim verder niets meer aangaan. Het heeft mij onnoemelijk leed gedaan, dat het mij zelfs niet vergund werd om aan het graf van mijn geliefden man te bidden. Maar daarin moet ik be rusten; de graaf zou mij als een bedela res van zijn deur verjagen, indien ik hem dat verzocht. Ik draag in mij het bewust zijn om, dat de ziel van mijn geliefden doode overal -bij mij zal zijn, dat wij ook over den doöd heen, Onafscheidelijk zijn. I ik moet leven fcerwille van mijn Daar zal wel wat afwisseling bijkomen. DE STAKINGSBEWEGING De stakingsbeweging wil nog altijd niet uitsterven. Wel ls in 't textielbedrijf eene bevredigende oplossing bereikt. In Groot-Antwerpen blijft het stakings- vuur aanhouden. Het personeel der pe troolinrichtingen heeft Maandag morgen 't bijltje neergelegd. In de beschuitfabrie ken De Beuckelaere en Parein w-erd ook de staking uitgeroepen. Het bedienden- personeel doet meê aan de beweging. De beweging wordt geleid door de christen en socialistische syndikaten. In den Grand Bazarduurt de staking voort, spijts de verwittiging van 't beheer dat afdanking zal volgen indien de staking voortgaat. De matrozen en zee-officieren staken voort, spijts de bemoeiing van Mi nister Delattre. De dokwerkers, in dienst van de Age-nce Maritime Internationale, vertikken het d-e booten te lossen. In den Titan Anversoisgaat men naar eene oplossing. Bij de Antwerpsche trams steeds voortzetting Van de staking. Maan dagavond heeft de Paritaire Kommissie te Brussel -beraadslaagd. De uitslag is mij nog niet bekend, Te Turnhout, in de papierfabrieken, duurt de staking immer voort. Er werd Maandag onderhandeld d-och e.en akkoord werd niet bereikt. De bouwwerkers zij-n ook in staking getreden. Te Ni-euwpoort twee stakingen: deze van de bemanning van Annavan de Firma Handel en Scheepvaart, en in de Ferro-nnerie du Littoral. Ongeveer 200 sta kers. De werklieden vragen een opslag van 10 t.'h. en een vast loon van 30 fr. per dag voor degene die boven d-e 21 jaar oud zijn. De werkgevers willen slechts 5 t.h. toe staan. Te Oostende schijnt de stakingsbewe ging uitgebrand. De 4.000 steengravers van Lessen zijn terug aan den arbeid. In de stekjesfabriek te Geeraards-ber gen is Dinsdag een staking uitgebroken omdat d-e nieuwe loonregeling werd ver kracht. In 't kolenbekken van Charleroi zijn Maandag twee nieuwe stakingen uitge broken, maar 't 'betreft meer een konflikt met het beheer en in betrekking met het bestuur sge zag. De kommissie der frontaliersheeft Dinsdagmorgen een onderhoud gehad in 't Ministerie van Buitenlandsche Zaken. Er werd lang gesproken over de afhou ding van de 2-0 t.h. der loonen van de Belgische werklieden die in Frankrijk werken. De Belgische werklieden gaan een opslag krijgen van 10 t.h. en 15 -betaalde Verlofdagen. Te Moeskroen-, Herseaux, Dottenijs en te Meenen is de werkherneming zoo goed als algemeen. De tapijtweverij en de br-ei- werkfabrikatie maken nog uitzondering. In de cementfabrieken van de streek van Doornijk hebben de werkgevers nieu we voorstellen gedaan. De vertegenwoordigers van de ch-ristene en socialistische syndikaten treden schier overal gemeenzaam op om een overeen komst te -bewerken. Te Schelle zijn de werklieden der glas blazerij ii De Schelde in staking gegaan om loonsverhooging en betaalde verlof dagen. Het trampersoneel van Antwerpen heeft met 1.62-7 tegen 671 stemmen besloten de staking voort te zetten. VOOR EENE AFWISSELING Dinsdagnamiddag is er over Groot- Brussel een geweldig onweder losgebro ken. Te Woluwe werd het tramverkeer gestaakt door de overstroomingen. In de streek van Charleroi is hetzelfde gebeurd. Geheele straten werden onder water gezet. Te Mont-sur-Marchienne is een huis Ingestort. Te Hoei en omgeving hebben de oogsten veel geleden. Ook Amsterdam heeft van de brokken gedeeld. DE REGEERING De Ministerraad vergaderde Dinsdag avond .tot een stuk in den nacht, onder voorzitterschap van M. Van Zeeland. Wetsontwerpen werden besproken, on der meer betreffende voorgeschreven on- véreenbaarheden betreffende de parle mentsleden; de onvereenbaarheden van bedieningen in de kredietinstellingen. Wetsontwerpen zullen deze week nog neer gelegd worden. Onvereenbaarheden betreffende de pro vinciale- en gemeente-ambtenaren moe ten nog verder bestudeerd word-en. De geteisterde bevolking van Meetjes land (streek van Eekloo) zal schadever goeding ontvangen. De Minister van Binnenlandsche Zaken (M. De Schrijver) mag een ontwerp ge reedmaken. In princiep is gansch de Re geering akkoord. De Regeering he-eft verder een wetsont werp aangenomen betreffende de bezoldi ging d-er leden van de Rechterlijke Orde, het Rekenhof, de Mijnra-ad, de Besten dige Afvaardigingen, de Katholieke Gees telijkheid, het Leeraarskorps der lagexe- en bewaarscholen en van het hoog-er on derwijs. De afhouding van 5 t.h. op de Wedden zal teruggegeven worden. De Reg-eering heeft in Mimisteraadszit- ting van Maandagavond besloten de ge zinsvergoedingen te verhoogen op 15 fr. voor het 1» kind; 25 fr. voor het 2e; 50 fr. voor het 3«; 85 fr. voor het 4e; 120 fr. voor het 5« en -de volgende. Het Kongres der Kroostrijke Gezinnen, dat 11. Zondag te Gent werd gehouden, beeft onder dat opzicht een redelijke ver betering bekomen. In betrekking tot dat Kongres, nog het volgende Mgr Coppletèrs, Bisschop van Gent, heeft ten stadhuize de toongresleden dank gezegd en gelukgewenscht om hunne heerlijke po-gingen tot veredeling van het gezinsleven, vooral van de kroostrijke fa- mlliën. 's Namiddags ging Mgr Coppieters de led-en der St Rafaëlsgilde (Staatsbedien den) te Lo-urdes-Oostakker vervoegen, aanmoedigen en gelukwenschen. SST* ZIE VERVOLG HIERNEVENS. «BaBBBBBBBBBBBBBBHIBBBaBBBBBB kind al lijkt het leven mij een zwaren last. En ik zal leven; ik zal werken voor mijn kind, zooals ik het vroeger voor me- zelve gedaan heb. Daarom wijs ik uw edel voorstel van de hand, dat, ik weet het, uit een oprecht gemoed voortkomt. Maar de vrouw van Graaf Botho mag geen aalmoezen aannemen, en daarvoor is zij ook te ti'otsch. Voorloopig bezit ik nog genoeg om van te leven. En ik beschik ook over een appeltje voor dorst. Ik ga mij op een stil en vreedzaam plekje ver bergen, tot ik mijn zielsrust hervonden heb. Ik zal den gravinnetitel niet meer voeren; hij past slecht bij mijn beschei den bestaan, en de oude graaf behoeft zich niet ongerust te maken, dat ik als Gravin Hoch-berg-Lindeckmijn brood zal gaan verdienen. Dit alles schrijf ik u, geachte baron, voor ik mijn schepen ach ter mij verbrand. i) Ik dank u voor de trouwe vriendschap die u mijn lieven man altijd bewezen hebt. U mag er- zich, zooals u mij schreef, geen verwijt van maken, dat u Botho naar Rainau uitgenoodigd hebt, Wij zijn allen willooze werktuigen in de hand van een Hoogere Macht, die ons levenspad be stiert. En u heeft het goed gemeend. En daarvoor bedank ik u van ganscher harte. Wanneer u de gelegenheid heeft om naar het graf van mijn dierbaren man te gaan, leg dan de twee rozen, die ik u hierbij toezend, aan zijn voeten neer, met een stil gebed van mij en mijn doch tertje. Wij hebben ze bij "een bloemist zelf geplukt en tegen onze lippen en ons hart gedrukt. Al zullen ze verwelkt zijn, wan neer ze hun bestemming bereikt hebben onze liefde, die hen vergezelt, zal sterk en frisch blijven. Aanvaard bij voorbaat mijn innigen dank en vaarwel voor altijd. Uwe Maria Hochberg. Kort na de ontvangst van dezen brief kon Rainau zich een paar dagen vrij ma ken en hij haastte zich om de weduwe van Botho te gaan opzoeken. Hij hoopte haar te kunnen overhalen om hulp te aanvaar den, hetzij van hem, hetzij van de oude gravin, die na haar herstel zeer zeker het 14 Juli. Te 11 u., ten gemeentehuize te GITS, gewone jaarlijksche onderhouds werken aan de steenwegen van groot verkeer. Bestek 23.635 fr. Stukken ten gemeentehuize en bij arrondissements ingenieur R. Den Doncker, 58, H. Verriest- straat, Boeselare. 14 Juli. Te 3 uur, ten gemeentehuize te IZENBERGE, aanleggen van een elec- trisch laagspanningsnet. Bestek 201.748,55 fr. Stuk-ken ter inzage of te koop, prijs 50 fr., ten gemeentehuize (postch. 19.607). Aangeteekende Inschrijvingen 13 Juli. 15 Juli. Te 3 uur, ten gemeentehuize te RAMSKAPELLE, aanleggen van een electrisch laagspanningsnet. Bestek 52.029 fr. Stukken ter inzage of te koop, prijs 50 fr., ten gemeentehuize (postch. 25.616). 17 Juli. Te 10 uur, ten gemeentehuize te DADIZELE, gewone jaarlijksche onder houdswerken aan de steenwegen van groot verkeer. Bestek 12.470 fr. Stukken ten gemeentehuize en bij arrondissements ingenieur R. Den Doncker, 58, H. Verriest- straat, Roeselare. 18 Juli. Te 10.30 uur, voor den h. M. De Zeine, afdeelin-gshoofd bij het Provin cie-bestuur, B'urgplaats, Brugge, onder houdswerken in 1936, aan de prov. banen der omschrijv. IEPER. Bestek 244.465 fr. Stukken franco tegen 8 fr. op postcheckr. 828.08 van h. G. Claeys, bureelhoofd bij het prov. bestuur te Brugge. 18 Juli. Te 10.30 uur, voor den H. M. De Zeine, afdeelingshoofd bij het Pro vinciebestuur, Burgeplaats, Brugge, onder houdswerken in 1936, aan de prov. banen der omschrijving VEURNE-DIKSMUIDE. Bestek 286.000 fr. Stukken franco tegen 10 fr. op postch. 828.08 van h. G. Claeys, bureelhoofd bij het prov. bestuur te Brugge. 22 Juli. Te 11 uur, ten gemeentehuize te MERKEM, volledige electrificatie der gemeente. Stukken ter inzage ten ge meentesecretariaat. Aangeteekend inschr. 18 Juli. 25 Juli. Te 11 uur, ten gemeentehuize te DE PANNE, bouwen van een riool, Veurnesteenweg. Bestek 366.320 fr., borgt. 20.000 fr. Stukken ter inzage ten gemeente- secretariaat 9-12 uur en bij Ingenieur A. Mennes, 9, Van Ertbornstraat, Antwer pen (lastkoh., prijs 25 fr.) PAX 30 Juli. Te 3 uur, ten stadhuize te IEPER verbeteringswerken aan Dikke- buschvijver. Bestek fr. 1.321.633,36. L. DE WILDE, Baasrode, 1.310.574,88; J. Castelein, Gistel, 1.346.830,61; C. Monballiu en Zoon, Brugge, 1.591.712,69; M. Crampe, St Andries-Bru-gge, 1.884.706,14. 1 Juli. Te 3 uur, in De Drie Konin gen. te EESEN, door de Watering Bethoostersche Broekenaldaar, vol gende werken: lot 1: oprichten van een aermotor met pomp, bestek 11.000 fr., geen borgt; lot 2: bedelvingen, herstellen en nieuw oprichten van kunstwerken, be stek 16.813 fr. Lot I: J. DUTRIEU, Wetteren, 11.800 fr. Lot 2: A. CREVITS, Werken, 13.980; H. Slabbinck, Zedelgem, 15.900; E. Van- thournout, Gistel, 19.522 fr. 1 Juli. Te 11 uur, ten stadhuize te VEURNE, bestraten van de vestingen rond de stad. Bestek 1.247.000 fr. Verbeterde uitslagen: A) Stelsel lastenboek. Pr. HENDRYCKX, Veurne, 1.300.770 fr. (Zw gr. 14-20-14) of 1.621.680 (grès 12-18- 15)Fl. De Wispelaere, Brugge, 1.318.140 (Zw.); J. De Groeve, Lede, 1.332.740 (id.); D. Beun, leper, 1.357.145 (id.) B) Beton verharding: lindendreef kassei. Pr. HENDRYOKX, 1.093.440 (Zw.) of I.158.615 (grès); Fl. De Wispelaere, 1.137.615 (Zw.); J. De Groeve, 1.148.280 (Zw.) C) Mozaïkverhardi-ng. Fl. DE WISPELAERE, 1.272.770 (Zw. 8-10 (onvolledig); Pr. Hendryckx, 1.380.800 (Zw. 8-10) of 1.659.800 (steen van Attre 6-9) of 1.678.400 (steen van de Ourthe 6-9); J. De Groeve, 1.389.36-6 (Zw. 8-10); D. Beun, 1.412.246 (Zw. 8-10). 1 Juli. Te 2 uur, ten gemeentehuize te DRANOUTER, verbeteren van de land- bou-wwegen nrs 7, 13, 14 en 29. Bestek 262.139,48. A. VANDECASTEELE, Bikschote, fr. 290.039 (P.) of 298.032,80 (kl. gran.); D. Beun, leper, 303.687,84; H. Derijcke, id., 306.043,60; V. en L. Titeca, id., 316.275,28; H. Vanwijnsberghe, Poelkapelle, 318.175,40; J. Degroeve, Lede, 319.204,64. itaaflagsaBaaiaBUBBBBBBBBDHB Te Kortenberg werd het huwelijksfeest gevierd van de jonggehuwden Lecoutre- Vanden Ende. Het feest ontaarde in een gevecht in regel. Men ging elkaar te lijf met bijl en messen. Toen gendarmen, bij gestaan door burgers, wilden tusschenko- men gingen de bruiloftvierders de gen darmen en burgers te keer. Ten slotte bleef d-e overhand aan de openbare orde jnaar zes vechters werden ernstig verwond. Onder hen bevindt zich de bruidegom. Een gendarm en enkele burgers liepen ook verwondingen op. JBBBHBMBBBiaBBBiaBKBBBBBaaffiaiSIIIB De zegening met het Allerheiligste be sloot die godsdienstige betooging. Terugkeerend tot d-e Kroostrijke Gezin nen, in Kongres te Gent, werd in d-e lo kalen van d-e Beurs, op den Kouter een gemeenzaam middagmaal opgediend. Waren daar o.-a. aanwezig: Minister De Schrijver (Binnenlandsche Zaken)Staats minister F. Van Cauwelaert; Dhavé, Oli vier en Chalmet, Volksvertegenwoordigers. Generaal Lem-ercier, voorzitter'van den Bond der Kroostrijke Gezinnen, hield daar de slotrede. Maar daarmeê breek ik ook mijne proza op. iBHBBBBIBBBBBIBBiSBBBBISfllBBBiBBBB verlangen zou koesteren om iets voor de nabestaanden van haar beminden zoon te doen. Maar hij kwam reeds te laat. De jonge gravin was met haar dochtertje vertrokken, niemand wist waarheen. Haar woning was al door nieuwe huurders be trokken. Hij kon alleen te weten komen, dat zij haar meubels aan een opkooper verkocht had. Rainau keerde teleurgesteld naar huis terug. Hij zou zoo graag iets voor de jonge gravin en haar kind gedaan hebben. Maar hij kon zich best met haar trots vereeni- gen. Hij vatte evenwel het besluit op, om den brief van de weduwe later aan de oud-e gravin te laten lezen. Voorloopig lag deze nog zwaar ziek, cn haar herstel had een langzaam verloop. En haar zwakke wil scheen door haar ziekte geheel gebroken te zijn. Zij leefde werktuigelijk aan de zijde van haar man voort. En zij voelde ook, hoe zwaar deze er onder leed, dat hij zijn eenigen zoon in den bloei van zijn jaren had moeten verliezen. Maar hij wierp de schuld van alles wat er gebeurd was, op de vrouw, die hem zijn zoon afhandig gemaakt had. Indien deze dit huwelijk -tegen zijn wil niet gesloten had, zou alles anders uitge komen zijn. Dat was hem niet uit het hoofd te praten. De gravin vond het zeer verdrietig, toen zij na haar herstel van Rainau vernemen moest, dat haar schoon- en haar klein dochter spoorloos verdwenen waren. Zij zou zoo graag iets in stilte voor beid-en gedaan hebben. Ach, hoe graag zou zij zich de moeite getroost hebben om naar haar kleindochtertje te zoeken. Maar de ijzeren wil van haar man bond haar aan zijn bijzijn. Zij kon niets anders doen dan bidden, dat God het hardvochtige gemoed van haar man zou verteederen. III Maria Hochberg en haar dochtertje vertoefden reeds verscheidene weken in de herberg <1 De Witte Duifin Eoden- hausen. De rust en de stilte werkten wel dadig op haar zenuwen, maar het verdriet, 12 Z 6° Zondag na Sinxen. H. Joann. Gu- albertus, abt. Evang.: Tweede broodvermeerdering 13 M H. Anecletus, paus-m., H. Eugeniu* 14 D H. Bonaventura, biss. en kerkl. 15 W H. Henricus, keizer, H. Ragennufla 16 D O. L. Vrouw van Carmelusberg 17 V H. Alexius, bel., H. Fredegandus. 18 Z H. Camillus de Leüs, belijder ZONDAG 12 JULI 6® Zondag na Pinksteren, «Dominus fortitudo- Groen. - 2® Gebed van den H. Johannes Gualbertus, belijder; 3® ge bed van den H.H. Nobor en Felix, mar telaren. Zooals de vorige Zondag, doet de eer ste tekst van de H. Mis ons weer den ken aan onze afhankelijkheid van God en de noodzakelijkheid van zijne hulp. Het Introïtus is een belijdenis en een gebed. Een belijdenis dat God de sterkte is van zijn volk en de beschermer van die in de Kerk van Christus werden op genomen. Een gebed waarin we den Heef vragen, dat Hij zijn volk zou redden, ze genen en bestieren tot in eeuwigheid. In het Epistel van deze Mis, wordt ons ver der, met de woorden van den H. Paulurt, het nauwe verband aangetoond tusschen Christus en de gedoopte» en de heilzam» en troostende gevolgtrekkingen die daar uit voorspruiten. Het feit dat we gedoopt zijn is, zooals de Apostel het laat ver staan, niet voldoende. Het brengt ook de zware verplichting mede te leven als chris- tene menschen. De H. Paulus vergelijkt het doopsel met den Dood en de Verrij zenis van Christus. Door het doopsel im mers zijn we gestorven voor de zonde en verrezen tot het leven der genade. Aatt dit leven moeten we uit al onze krachten houden, en steeds indachtig zijn de groote genade die we hebben ontvangen en het eeuwig geluk dat ons staat te wachten. Tijdelijke bekommernissen mogen ons niet van ons hoofddoel afleiden .Indien wij trouw blijven aan onze plichten zal Christus on» ook op tijdelijk gebied helpen. Dit zien we in het Evangelie van de vermenigvul diging der brooden, dat ons vandaag wordt voorgelezen. Ik heb medelijden met de menigte», zegde Jezus. En die menigte van ongeveer vierduizend menschen, wel ke Hem waren gevolgd om zijn woord te hooren, spijzigde Hij met zeven broo den. Dit Evangelieverhaal moet voor ons een opwekking zijn en een steun om trouw te blijven aan onze plichten. Want het is juist door het trouwe vol brengen van de wet van Christus en daar door alleen, dat we ook zijn kostbare hulp zullen ontvangen. Op Zondag 19 Juli wordt de na tionale bedevaart der Autorijders naar St Chris- tophorus gehou den. Te 11 uur wordt er een hoogmis gezongen in de pa rochiekerk die aan den bescherm heilige toegewijd is. Na die mis wor-den de rijtuigen In gezegend. Na den 19 Juli wordt de bedevaart voortgezet, lederen dag met een mis om 8 uur. Op Zondag den 26 Juli wordt de noveen gesloten met een plechtig lof te 16 uur; waarna een nieuwe en laatste inzegening der autos. De ceremoniën worden ingericht door de broederschap der Autorijders, dia kerkelijk ingesteld is in het heiligdom van Celles. Deze inrichting telt reeds over de 4000 leden, en doet een oproep tot al de Auto rijders van Belgenland om het hunne bij te dragen tot het uitbreiden van het sympathiegevoelen ten opzichte van d-eu grooten beschermheilige. Het komt er op aan dat de menschen die aanhoudend op de baan zijn en bloot gesteld aan dezelfde gevaren een ouder lingen bijstand zouden stichten van louter godsdi-enstigen aard. Zoc vordt er nu reeds om de veertien dagen in het voor deel d-er leden van de Broederschap, een mis opgedragen aan het altaar van Sint Christophorus. Om een dergelijke beweging nuttiger en nuttiger te maken aan onze gilde wordt een enk-el ding vereischt, namelijk, de aansluiting van allen bij de broederschap. Waarom lijden aan! HOOFDPIJN MIGRAINE TANDPUN GRIEP REI EU M ATI EK ZENUWKOORTS PIJN DER y 'MAANDSTONDEN gals de Wonderbare Bruine Poeders vanj der Apotheek DE poortere Sint-Niklaas-Waas. U oogenblikkelijk zonder ach&deiJjLe gevo!?«n van deze pijnen zullen bevrijden. De dooM v. 8 poedert 4 fr. De driedubbele doos 25 poedert 10.00 fr Te verkrijgen in alle goede Apotheken of vrachtvrij tegen postmandaat. Gebruikt ze eens, u zult nooit geen an dere meer gebruiken dat in haar ziel hui'de, wilde nog niet tot rust komen. De kleine Liselotte daarentegen voelde zich in De Witte Duifmet den dag behaaglijker en thuis. Zij stond nog steeds dagelijks bij het tuinhek op de auto van het slot te wachten. Zij straalde van £e- luk, wanneer zij er in slaagde om een steelschen groet van Jonker Hans op te vangen. Hij wuifde ook altijd lachende, wanneer hij op zijn pony voorbijreed. Dan was zijn trotsche zuster er niet bij, om hem de huid vol te schelden, wan neer hij d-e bedelprinses vriendelijk be jegende. Deze bijnaam, die Lori voor Liselctte verzonnen had, was door middel van het dienstpersoneel uit het slot, weldra deor het dorp verbreid. Maria had er geen vermoeden van, met welke leede oogen zij door de bewomrs van het slot en de dorpelingen aangezien werd. Zij deed niemand iets te kort, leefde stil voor zichzelve, en begeerde niets dan rust. Nu geloofde zij evenwel, lang genoeg met haar handen in den schoot gezrien te hebben. Zij schreef aan de groote fir ma, voor welke zij vroeger gewerkt had, of ze haar nieuwe opdrachten zou willen geven, die zij in Bodenhausen kon uit werken. Zij ontving al dadelijk toestem mend antwoord. De fijne, teere bloemen- still-evens, die zij vist uit te schilder :n, hadden groot-en aftrek gevonden. Nu had Maria een langdurig en ernstig onder houd met de waardin. Zij deelde haar mee, dat zij graag voor vast haar verblijf in ii De Witte Duifzou willen houden, omdat zij zich dan aan geen huishouding behoefde te wijden en den geheelen dag aan de schilderkunst besteden kon. Of Martha Schulz onder deze omstandighe den den pensionprijs nog' ipts verlagen kon? Zij zou graag met nog eenvoudige- ren kost genoegen nemen. ('t Vervolgt),

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1936 | | pagina 7