Bedelprinsesje
mm stroop
GEDACHTEN
het m anneke
uit de
y'L^erscheurende bewoordingen
schenken «Q weer in
zijn houtvester 1^.
wJedeni tu teleurgesteld is
T IS KOFFIE
VAN 'T PARADIJS
Gij wse), mévrouw, dai
c?3 Gemengde Strcsp-
gsïond en voedsqm is..
BRIEF UIT BRUSSEL
AANBESTEDINGEN
LITURGISCH BULLETUN
Uitslag van Aanbestedingen
EEN HUWELIJKSFEEST
ONTAARDT IN VECHTPARTIJ
TE KORTENEERG
JULI - HOOIMAAND
IBBBESBBBBBBBBBBBflBflflBBülSBSia
CELLES BIJ AVELGEM
BEDEVAART
EN BROEDERSCHAP
DER AUTORIJDERS.
'T ROOS KRUIS
Als eens al het graan, dat voor ons volk
par de stokerij gaat, in den baktrog
j-ft-affl, zouden wij vrij wat beter gevoede
0 beter opgevoede gezinnen zien.
Gedeelde smart Is halve smart, gedeel
de vreugd is dubbele vreugd.
lEBBIlliaBlliSllilMCBHBaBHaBNM
nergens is het leven beter
Dan in 't schoon Vlaanderland
Jïergens frisscher 't schuimend bierken
Waar elkeen naar watertandt
Nergens zijn de meisjes aardig
Posz'lig lief en vlug bij d'hand
Als de dartel blije-sijsjes
Uit het schoone Vlaanderland.
't Is 't seizoen van de kermissen, tegen
woordig, en dan mag er wel 'n goed potje
Wei' genomen worden en ne goeien flikker
gedamfc, maar natuurlijk alles in alle
deftigheid en eer en deugd, alles bij mate,
want anders loopt het toch mis, en komt
't berouw naderhand, dikwijls als 't te laat
b!
Pakt dus maar ne goeie pot, maar geen
overdaad!
Sia ne goeie flikker, maar maak er geen
misbruik van, want in de staten van het
Amerikaansche Midden-Westen breidt
zich thans eene beweging tegen het dan
sen uit. De aanhangers dezer beweging,
dis den dans onzedelijk en schadelijk voor
de gezondheid vinden, hepen uiteindelijk
öi geheel Amerika een dansverbod te be
reiken! En als we de moderne dansen
eens gosd nagaan, kunnen w'hen slechts
overschot van gelijk toekennen!
'T GEBEURDE in Engeland in 'n ze
kere stad.
Een heer die in een drukke straat, plot
seling bemerkte dat er ne gauwdief ln
zijn zak aan 't futselen was, schreeuwde
Houdt den dief! Houdt den dief!
Drie en twintig menschen wierpen hun
prrapluie of hun wandelstok weg en zet
ten het op een loopen.
'N GEDACHT:
Ds eene leeft in diepe zorgen;
Hij heeft geborgd
De andere echter is geborgen;
Hij heeft gezorgd!
IN SANTIAGO, 'k zeg het met verdriet
Zijn al .d'horlogemakers thans faljiet
Want in geen enkel huis, m'n beste vrin-
[den
Ie er ginder noch klok noch uurwerk meer
[te vinden.
Santiago, de hoofdstad van Chili, bezit
althans het grootste uurwerk dat er in de
gansche wereld te zien is. Het is aange-
Sracht op een der zijden van den San-
Christobalberg, eene hoogte die even bul
ten de stad gelegen ls, en aldus kan van
heinde en verre d'uur gezien worden... en
sinds de Santiagoërs 't gemeenschap
pelijk uurwerk bezitten... zijn al hun
huisklokken, wekkers en uurwerken naar
«matant» ofte 't pandjeshuis verhuisd...
tot groote scha van d'horlogemakers dier
stad.
DE BARBIERS VAN LABERDAAN
Zijn in staking gegaan
Waarom? 'k Zal 't U dra gaan leeren;
Omdat de mannen zich niet meer laten
scheren I
Een damestijdschrift van Laberdaan
gaf overlest een patroon uit, met de be
schrijving van de manier, waarop de vrou
wen zelf kravatten konden maken voor
hunnen man.
De mannen nu, die met die kravatten
ofte dassen bedreigd waren, hebben als
't tegenoffensief 't dragen van nen baard
uitgeroepen... en zoo zijn de barbiers in
verplichte staking gegaan, zoodat die fa
meuze kravatten voor iedereen... een strop
geworden zijn!
DE BEROEMDE Dultsche schrijver Ll-
licncrow, trof eens in gezelschap een
edelman aan die het dadelijk had over
de roemrijke daden van zijn voorvaderen.
Liliencrow ergerde zich vreeselijk, want
hij wist, dat de opschepper alles behalve
moedig was.
Eindelijk werd hij het moe en zei:
Baron, als ik u zoo hoor praten,
moet ik onwillekeurig aan aardappelen
der.ken!
Waarom aan aardappelen? vroeg de
edelman.
Wel, antwoordde de schrijver met
een veelbet-eekenend lachje, omdat daarbij
ook al het bruikbare onder den grond zit!
ONS LAND IS, NAAR 'T IMMER BLEEK
De gematigde kluchtstreek
't Is ook nog, van nen and'ren kani
Een fameus... modderland...
dit als variante van 't geen z'ons ln de
school leerden nl. dat ons land... ons
vader- of moederland een gematigde
luchtstreek is! Maar als we alles goed
nagaan mogen we nog onder de besten
gerekend worden, en hebben we zeker een
voetje voor op... Uranus. Een sterrekun-
dige heeft onder andere berekend dat het
op de planeet Uranus 22 jaar aan een
stuk wintert. Hij ontving reeds 1287 brie
ven van koolmarsjangs die vroegen of er
mogelijkheid bestaat met Uranus ham
delsbecrekkingen aan te knoopen... en
geen wonder ook want een Amerikaansch
perfester voorspelt dat in 't jaar 2.000 de
dames geenmantels en dikke stoffen
meer zullen dragen, doch kleedingstukken,
gemaakt uit glasdraden, welke bovendien
electriich zullen verwarmd worden... Dus
waar moeten de marsjangs dan met hun
kolen blijven?... Maar 't is waar ook, te-
isfiSHaaznBSESBaflsaHHEaxiBsa
Mengelwerk van 12 Juli 193G. Nr 3.
door
H. COURTHS-MAHLER
Graaf Botho liet dezen brief aan zijne
jonge vrouw lezen. Deze was, ondanks al
haar geluk, toch zeer bedroefd dat zij de
ooreaak was van de breuk tusschen vader
en zoon. Maar zij had te veel van hem
gehouden om hem op te geven. Nu ried
zij hem dringend aan, om het voorstel
van Rainau aan te nemen, en een poging
tot verzoening met zijn vader te doen,
opdat ook de schaduw over haar geluk
Weggenomen zou worden. Hij ging dus op
de uitnoodiging in.
Na een teeder en innig afscheid van
vrouw en kind, ging Botho op reis.
Er kwam dan ook inderdaad in het
bcsch een ontmoeting tusschen vader en
zoon tot stand. De moeder was in 't ge
heim vooraf naar Rainau gekomen, om
den teerbeminden zoon terug te zien.
Daarna was zij nauwelijks in staat om
weer van haar zoon te scheiden. Op haar
verlangen gaf hij haar een foto van zijn
vrouw en zijn kind, die hij bij zich droeg.
Zij wilde althans een portret van haar
kleindochtertje bezitten. En zoodra zij het
'teve, zachte gezicht van haar schoon
dochter gezien had, kon zij zich de han
delwijze van haar zoon indenken. Voor
«uk een vrouw was een man in staat om
•l'es op te geven.
Toen maakte de gravin aan haar zoon
J^send, dat zijn vader den volgenden dag
n net bosch een hert zou gaan schieten.
hij gebruik van maken, om
Vad-
onderhoud met hem te hebben.
!r en zoon stieten den volgenden
Ü&lï I\ uuu" öiatil/Cii UUU V uig vaiu-vn
€licaar> Graaf Botho smeekte zijn
Ifev
gen dan zijn z'a lang al opgebrand... niet
de handelaars maar de kolen!
IN LONDEN, schreef een geestelijke,
wordt er schromelijk veel gevloekt.
Geen wonder, zei een Londenaar
toen hij het las, weet hij dan niet dat
er in Londen 565.000 telefoons zijn...
...En eer ge 't juiste nummer hebt!
HOEVEEL voor dit appartement?
vroeg de gebeurlijke huurder.
Duizend frank ir de maand, zei de
eigenaar.
Drie plaatsen, duizend frank! Maar
waar is de stal?
Welke stal?
Wel... om den ezel ln te zetten, die
zoo'n prijs zou betalen!
Gelapt!
SLAAKT 'N HOERAKREET m'n beste
[luidjes
Nu ter eere van de bruidjes
Die vandaag, hun diamanten bruiloft vie-
[ren,
Laat ons jubelen, laat ons gieren,
Laat ons drinken bier en wijn
Want 'n vrooljk feest zal 't zijn!
Zoo had de burgemeester van Belgrado
zijne stadgenooten aangesproken... maar
wie zich niet zien 'n liet, dat was 't kop
pel dat zijn diamanten bruiloft vieren
moest!... want dat zat voor 't oogenblik
op 't banksken voor den jugepee... om de
echtscheidhige aan te vragen.
Nicolas Maslarwich, 103 jaren oud, en
zijne liefste ega 101 jaar oud, waren 60
Jaar getrouwd en d'r zou dus gefeest wor
den om die gebeurtenis te vieren, toen
madam 't in heuron bol stak, d'echt-
scheidinge aan te vragen... De reden? We
zijn te leelijk geworden om malkander
den heelen dag te moeten aanschouwen,
verklaarde 't oudje.
Daarna verklaarde ze nog dat ze graag
onmiddellijk bij heur eigen familie zou
willen terugkeeren... want ze kon niet
meer zeggen, wat de vrouwen gewoonlijk
in dergelijk geval verklaren: ik keer te
rug bij mijn mama!
Wie met dat geval nog 't meest gezien
is geweest dat is de arme jugepee, want
aangezien de twee honderdjarigen zoo
doof waren als ne pot. heeft hij daar zoo
moeten huilen en schreeuwen om zich
verstaanbaar te maken, dat hij er zoo
schor en heesch van geworden is, als ne
kwakkel.
Triestig voorbeeld voor de jeugd!
Dat de menschen in 't algemeen *n
beetje meer inschikkelijk waren, en me
kaar beter verstonden, die echtscheidings-
plaag zou al ras geweerd worden.
't Is daarom m'n beste menschen
Dat we hier proficiat wenschen
Aan Meneer Astaar, nen Amerikaan
Die ook zou trouwen gaan,
Maar eerst eens goed zag uit zijn oogen,
En riep: O! wat ware "k toch bedrogen
Moest Tc met zoo'n hekse trouwen
'k Zou 't me eeuwig lang berouwen
en hii liet ze staan. Maar de vrouw liet
hem alzoo niet los, en, om de kroon op
heur werk te zetten, eischt ze niet min
der dan honderdduizend dollar vergoe
ding voor t verbreken van een trouwbe
lofte.
Waarom werd die belofte verbroken?
vroeg de rechter.
Omdat haar eischen te groot en
voor mij te pijnlijk waren, antwoordde
de jonge man. Ik moest mijn haar laten
verven, en mijn neus twee centimeter kor
ter laten maken. Mijn ooren moesten ook
'n Ietsje gesnoeid worden...
Daarop viel zijn ex-toekomende hem ln
de rede en sprak: en als lk niets zeg van
uw groote voeten en handen, dan is het,
dan is het omdat lk wil dat ge op een
grooten voet leeft... en mij op uw han
den draagt!
En de rechter, die klaar zag ln 't spel,
voegde er aan toe: Vergoeding afgewezen.
En alzoo heeft hij zeker aan meneer
Astaar de moeite van 'n echtscheiding,
die vroeg of laat toch komen moest, be
spaard.
Dat de les haar vruchten drage... tot
spijt van d'echtscheldingsadvocaten.
WIE HEEFT die pijp gebroken, vroeg
een advokaat aan zijn twee jongens.
'k Wil niet liegen, papa, zei de oud
ste, lk was het die ze liet vallen.
Omdat ge zoo uw schuld bekent, zal
lk U niet straffen, zei de papa.
's Avonds zei de advocaat tot zijn
vrouw:
Ik had steeds gehoopt dat mijn oud
ste ook advocaat zou worden, maar ik
ben vreeselijk ln hem teleurgesteld.
Waarom? vroeg de moeder.
Hebt ge niet gehoord dat hij niet kan
liegen? vroeg de vader.
TE OUTBRUST
Was men fel ongerust
Daar men hoe men ook telde en hertelde
Een felle vermindering vaste stelde
In de bevolking van die stad
Zonder, onbetwist
Dat men wist
Waaraan men dat te wijten had.
De burgemeester was al bipv. al zijn
haren kwijtgeraakt, zoodanig had hij er
de laatste tijden zitten in krabben, om
toch maar te vinden, waarbij hst kwam
dat zijne bevolking zoo verminderde. En
hij was er dubbel door aangedaan, daar
deze ontvolkingsziekte! Vooral de vrou
welijke kunne had aangetast en dat er
niet zoodanig veel van die lieve pceskens
in zijn stad rondliepen.
Enfin, d'r werd een onderzoek komilfo
ingesteld, en 't wierp zijn vruchten af...
want 't wees uit dat de mannen van
Outbrust, bijzonder geerne 'n fleschken
whisky door hun keelgat lieten loopen,
en dat ze reeds bij gebrek aan centen
560 vrouwen hadden ingeruild, tegen flss-
schen met dien drank.
We geven wij wel van tijd tot tijd eens
af op onze vrouw, zoo om te zwanzen,
maar ze voor 'n flesch whisky verkoopen,
dat bestaat bij ons niet, hé! dat 't moest
sjenever drie sterrekens zijn, 'k zou nog
zeggen!...
DIEKEN, de meid van madame Krol,
moest naar de markt om Vleesch en Peer
Lavei, 'nen meiskeszot, kwam heur tegen.
Dag mijn lief kind, zei Peer, waar
gade naar toe?
IBBBBBBBBBBBBflEBBiaaBBnBBBflaB
genade aan te nemen. Maar Graaf Arnim
scheen werkelijk van steen te zijn. Hij
was zoo onvermurwbaar, dat hij het hu
welijk van zijn zoon beneden diens stand
niet erkende, en dat hij zijn zoon slechts
dan vergeven en weer tot zich nemen zou,
indien hij zich van dat burgermeisje liet
scheiden.
Je kunt haar immers met geld scha
deloos stellen,zei hij grof.
Nu verloor Graaf Botho zijn kalmte.
Hoe weinig kent u mijn vrouw, in'
dien u zich verbeeldt, dat zij zich met geld
zou laten afschepen! Wij zijn voor God
verbonden en niets kan ons scheiden. U
stelt het ouderlijk huis voor mij, met
vrouw en kind open, of de deuren er van
blijven voor goed voor mij gesloten. riep
hij opgewonden.
Blijf dan maar weg ik heb- je niet
geroepen,beet de ander hem hardvoch
tig toe, en draaide zich tot weggaan om.
Vader, is dat uw laatste woord? riep
zijn zoon hem pijnlijk getroffen na.
Mijn laatste. Ik heb geen zoon meer,
tenzij hij alleen tot mij terugkeert.
Daarmee was Graaf Arnim tusschen de
boomen verdwenen. Zoo kalm en koud ais
hij geschenen had, was hij evenwel niet.
Maar hij wilde zijn wil doorzetten. Als
verpletterd, keerde Botho naar Rainau
terug.
Vader is onverbiddelijk,sprak hij te
gen Zijn vriend. Deze probeerde hem te
troosten, zoo goed het ging.
Laat je hoofd niet hangen. Je moeder
zal met kracht voor je opkomen, zoodra
je vader maar weer gekalmeerd is. De tijd
zal hem ook zachtzinniger stemmen. Wij
doen het later nogeens een keer over,
zei hij.
Graaf Botho wilde weer dadelijk terug
reizen, maar dat stond zijn vriend niet
toe.
Je blijft nog een paar dagen. Mijn
houtvester heeft het leger van een hert
met zestien takken opgespoord. Daar zul
len wij morgén op afgaan.
Nauwelijks had Rainau dit gezegd, of
Vleesch koopen, zei Mieken.
Och, lief kind, wilde mij hên? zei
Peer lieftallig.
Merci, zei Mieken kortaf, ik moet
geen kalfsvleesch hên.
SPANJE, EENS ZOO KATHOLIEK
Wat gaat ge krank, wat zijt ge ziek
Gij beleeft thans
Een echte duivelsdans.
Erkent noch God noch zijn gebod
En 'k heb compassie met uw lot!
Als toppunt van godsdiensthaat hebben
ze nu ginder een belasting gelegd op het
luiden der klokken, en een censuur inge
steld op de sermoenen.
De burgemeester van Casas Bajas, heeft
aan de geestelijken eene 'beslissing over
gemaakt van den sociaiistischen gemeen
teraad, waardoor voor het luiden der klok
ken voor de vroegmissen 25 peseta, voor
hoogmissen 50 peseta, voor begrafenissen
van 50 tot 200 peseta wordt geëischt.
Wanneer de pastoor zich tot zijne ge-
loovigen wil richten, moet hij den tekst
van zijn sermoon aan den burgemeester
voorleggen, ter goedkeuring. Deze zendt
dan een afgevaardigde van 't gemeente
bestuur naar de kerk, om er over te wa
ken, dat de pastoor niets aan het voor
gelegde sermoon verandert. Bij overtre
ding, wordt de priester dan gerechterlijk
vervolgd.
Kan het hatelijker? En zeggen dat on
ze socialisten en communisten droomen
van iets dergelijks bij ons in te voeren...
maar daarvoor is onze bevolking nog
niet... rijp! Hopen we dat hun kreet: na
Spanje, Frankrijk, en na Frankrijk België,
nooit bewaarheid worde!
JUSTINE, sprak meneer Snibbekens
tot zijn meid, waarom doet ge 't gas niet
uit?
Om geen stekskens te moeten gebrui
ken, meneer, madam, heeft gezegd van
zuinig te zijn!
NOG 'N GEDACHT:
Een harde steen, die wet het ijzer
En harde slagen maken wijzer.
^LANGS KLEINE, KLEINE PAADJES
Zijn samen wij gegaan
Langs paadjes die soms kronklen
En hellen af en aan
Door geurig-groene beemden,
Heb ik U heengeleid
Door beemden, waarin spreiën
De bloemen een tapijt
Bij klare frissche beekjes
Hebben wij saam gedroomd
Bij beekjes die hel klaatren
En kabb'len onbeschroomd
En onder d'hooge boomen
Mijn schat, mijn hartelust
Heb ik dan blij en teeder
Uw wangen zoet gekust...
En zoo nog honderd verzekens bij als ge
wilt, enfin, al wat een kalverliefde U als
dichterlijke ontboezemingen in kan geven.
Die verzen dus had de 21 jarige loodgieter
Eugeen Heerlen gefluisterd in 't oor van
't liefken zijner droomen, dat helaas voor
hem niet ten volle 18 jaar oud was. En
daar zij nog te jong was om aan trouwen
te denken, trok hij er met heur van onder.
Dat is liefde! Hola! Neen, zei de politie,
dat noemen wij... oplichting, en Eugeen
werd gevat en opgesloten, en zal nu op
zijn eentje mogen mediteeren over het
verschil van zijne opvattingen over lief
de... en die van de politie!
WAAR LOOPT ge zoo rap naartoe?
vroeg Klaps teert aan zijn vriend Oore
mans.
Naar huis, zei deze, mijn coffrefort
staat open en de vrijer van mijn oudste
dochter is juist t'huis.
Als er niets in steekt, kan hij er toch
niets uitpikken! zei Klapsteert.
Neen, zei Ooremans. maar hij zou
kunnen zien dat er niets inligt!...
't Manneken uit de Maan.
EEN LEKKERE SMAAK!
EEN FIJNE GEUR!
EN NIET DUUR!
Geen twijfel,
Vraagt bij uwen winkelier het Jubi
leum koffertje, gegarnierd met een
keuze van allerfiijnste pralienen en
gegeven op 30 kaarten (1 kaart per
halve kgr. koffie). - Voor 't groot
GER. TRUANT-DUCOURANT
Veurnestraat, 12-22, Poperinge.
Bereken een* uK nieuws
gierigheid, wal tl| U
kosl - en gij iuh, ver
baasd sljn over de be
tparing dis gij tioel.
IN ALLE KRUIDENIERSWINKELS
K3BBüiaaS!EBSBlBBBHBBZdIÜSfHiSBa
ren, dat wilddieven, die al eenigen tijd
in het bosch stroopten, het bewuste hert
neergelegd hadden. Rainau werd driftig.
Ik zal mij dag noch nacht rust gun
nen, tot ik die stroopers betrapt heb. Zij
kapen mij het beste wild voor mijn neus
weg! bulderde hij.
Botho bood aan, om zich voor de stroo
pers mede op de loer te leggen.
En zoo geschiedde het. De twee mannen
en de houtvester stelden zich in het bosch
op post. Het kwam met de wilddieven tot
een treffen. Dit vond plaats op de grens
tusschen Rainau en Hochberg, niet ver
van het slot van laatstgenoemden naam.
Het werd een gevecht op leven en dood
en Graaf Botho werd door den kogel van
een strooper in het hart getroffen. Wat
waren zij er nu mee gebaat, dat zij één
wilddief hadden kunnen vangen? Het was
niet eens de man, die het doodelijk schot
op Botho gelost had.
Terwijl de houtvester den gevangen
strooper wegleidde en de anderen op de
vlucht sloegen, bracht Baron Rainau tot
in het diepst van zijn ziel geschokt, het
lijk van zijn vriend met een paar bosch-
wacht-ers naar Hochberg.
Het was zeer vrc- den morgen; in
het slot lag alles nog rust, en de gravin
moest gewekt worden.
Nadat het lijk in de slothal neergelegd
was, kwam de gravin in nachtgewaad luid
jammerend aangesneld. Zij viel over het
lijk van haar zoon in zwijm.
Ook de graaf kwam beneden. Zijn hoo-
ge gestalte wankelde, en zijn gezicht werd
even bleek als dat van den doode maar
tegenover de omstanders kwam hij geen
oogenblik uit de plooi.
Welke strijd hij daarna in de eenzaam
heid van zijn kamer met zichzelven uit
vocht, heeft nooit eenige sterveling ge
weten.
De gravin lag bezwijmd in zware koort
sen toen het stoffelijk overschot van haar
zoon in den familiegrafkelder bijgezet
werd.
Niemand dacht in deze droeve dagen
aan de jonge Grayin Hochberg-Lindeck.
die nu weduwe geworden was- met uitzon-
(Van onzen bijzonderen Correspondent.)
Brussel, 9-7-36.
Groote en kleine gebeurtenissen, maai
de kleine gebeurtenissen eerst.
Ge weet dat M. F. Van Z-eeland te Ge
neve het voorzitterschap gekregen heeft
van den Volkenbond, die ook een krisis
doormaakt. Daarover kan ik echter niet
uitwijden.
M. Van Zeeland is Zondagavond te
Brussel teruggekeerd-, en Maandagmorgen
was hij reeds bezig met den Ministerraad
voor te bereiden, 's Avonds ging de Mi
nisterraadzitting door, en ae duurde tot
over middernacht, 't Was eene voorberei
ding tot de parlementaire debatten van
■deze week. Daarover krijgt ge straks
meer.
De Federatie van de Christens Vrou
wengilden vergaderde Zondag in 't gewoon
lokaal, Poststraat 111, te Brussel. Versla
gen werden voorgedragen door Mei. de
Labieux. E. P. Arendt S. J. en Mevr. W.
Ugeux. Het ledental ls met 14.000 eenhe
den verhoogd. Er werd aangedrongen op
progressieve verhooging' van kindertoeslag
tot honderd frank per kind; versterking
der sancties voor verlating van familie;
herziening van hH rechtkundig statuut
der gehuwde vrouw; veralgemeend kies
recht; vrouwelijke politie in betrekking
tot de bescherming van moeder en kind;
gelijk loon v„or gelijk werk; verbetering
der arbeidsvoorwaarden, enz.; het gezag
der moeder bekrachtigd bij wangedrag
van den vader; uitbreiding der toelagen
voor het Nationaal Werk der Kindsheid;
schoolplicht tot 16 jaar; verbetering der
gezondheidsvoorwaarden van het werk.
DE GROOTE GEBEURTENIS
VAN DE WEEK
De Kamerzitting van Dinsdag.
Het publiek, dat steeds verlekkerd is op
dramatische Kamerzittingen, is er Dins
dag leelijk ingeloopen. Nooit te voren was
er zoeveel belangstelling om een ingang-
kaart te bemachtigen die toegang geeft
tot de openbare tribunen van de Kamer.
Er is gezegd en dat zal wel zijn geweest
dat de verlustigden op heete debatten,
reeds van voor het middaguur jacht
maakten om kaarten te bemachtigen.
Een uur later waren er honderden belang
stellenden die op wacht stonden om dépu-
tés van kennis aan te spreken en aldus
aan inaangskaarten te geraken. Nooit te
voren hebben de deurwaarders het zoo
druk gehad cm inlichtingen te verschaf
fen en de déoutés aan te wijzen die wel
diensten zouden kunnen bewijzen. Maar
't bezit van eene kaart faalde deze maal.
Geen kans om er eene te kunnen bemach
tigen.
Waarom die groote belangstelling? Wel
eenvoudig: Jef Jacquemotte, de leider der
communisten, had eene groote Interpella
tie aangekondigd. En voor 't gewoon pu
bliek is 't eene buitenkans Jlef Jacque-
motte te mogen hooren.
De Kamerzitting begon op klokslag 14
uur. De tribunen waren nauwelijks half
vol. Waar bleef het publiek dan? Er was
niet meer volk dan op de gewone zittin
gen. Bezoekers waren reeds goed voor
zien van roods en grijze kaarten. (De roo-
de kaarten zijn deze voor de tribunen der
Kwestuur, en de gri.ize voor het andere
verdiep). Geen middel om toegang te
vinden. Da ontstemming van 't publiek
hield verband met het gedrang om naar
boven te geraken. De deurwaarders heb
ben het schier nooit zoo lastig gehad. Po-
litie-agenten en gendarmen moesten bij
springen om de orde -te verzekeren. Maar
't publiek geraakte maar niet boven.
Intusschen was i.e Kamerzitting reeds
begonnen, en Jacquemotte, met een groo
ten bundel beschreven papieren, droeg
zijne proza voor met eena stem die nau
welijks hoorbaar was. Waaruit g-e moet
besluiten, dat Jacquemotte wilde meêhel-
pen om het nieuwsgierige publiek op fles-
schen te trekken. Eerst gewillig eene uur
later versterkte hij zijne stem, en tegen
4 uur namiddag gaf hij volop katoen
maar om 4 uur nam zijne lezing een
einde. Wel waren er eenige onderbrekin
gen geplaatst, maar 't was tot het einde
toe een betrekkelijk kalm debat.
Hoe was dat spel in-eengestoken? Slechts
één uitleg is te geven: Kamiel Huysmans,
die Kamervoorzitter is, had geheel dat ge
doe ineengezet. Ernstig bekeken heeft hij
een waardig Kamerdebat willen verzeke
ren, En Jacquemotte heeft hem geholpen.
Binst het debat werden wel eenige onder
brekingen geplaatst, maar dat bleef bin
nen de groote lijnen van een betrekkelijk
waardig Kamerdebat.
Maar 't publiek is eraan geschoren ge
weest. De députés hebben al het mogelijke
gedaan om hunne kennissen -te gerieven
van kaarten, maar die kaarten hebben tot
niets anders gediend dan om wat ont
goocheling naar huis meê te nemen.
Wat de interpellatie zelf betreft, voor
zitter Huysmans gaf het voorwerp ervan
aan bij zijn openingswoord: Jacquemotte
had het tegen den Eersten Minister en
den Minister van Justitie, omdat de lijs
ten niet afgekondigd waren van de in
richtingen die kredieten gekregen hebben
van de Nat. Maatschappij voor Nijver
heidskrediet; van de Algemeen-e Spaar- en
Lijfrentekas, het Kerdiskonteering- en
Waarborginstituut; de niet-afkondiging
van de lijsten der verleende toelagen; de
voorwaarden waarin een Minister in func
tie aan een vreemd-en Staat (het Vati-
kaan) geheime inlichtingen had gegeven;
d-e bemoeiingen van het Parket om bur
gerlijke en strafrechterlijke verantwoor
delijkheid vast te stellen, enz.
Ik kan natuurlijk de rede van Jacque
motte niet samenvatten,
M. H. De Man, Minister van Geldwe
zen, heeft dan nog gedurende uurs ge
antwoord op de rede van Jacquemotte, en
de rol uiteengelegd van de organismen die
de crisiskredieten hebben toegestaan. Dat
was een zakelijke rede.
Woensdag werd die voorlichting aange
vuld door eqn belangrijke rede van Mi
nister Bovesse (Rechtswezen).
Donderdag wacht nu eene interpellatie
van M. Sindic (Bexist) oyer d-e politico-
flnancieele schandalen
SSMSSEEE.IIOSaBSBBSBSÏEEHgaa
dering van Rainau. Kij zou het liefst zelf
naar haar toegesneld zijn, om haar de
gruwelijke tijding zoo voorzichtig moge
lijk mee te deelen. Maar daar kon niets
van in komen, omdat de justitie zijn -blij
ven noodzakelijk achtte. Hij schreef aus
aan de jonge gravin, zoo omzichtig als hij
kon, en vroeg haar, waar hij haar mee
van dienst kon zijn. De oude gravin werd
buiten kennis aan het ziekbed gekluisterd,
en Graaf Arnim weigerde zelfs aan de
lijkbaar van zijn zoon, om haar en haar
kind te herkennen. Zij moesten hem maal
laten weten wat hij voor hen doen kon.
Eerst na een paar weken ontving' Rai
nau het antwoord op zijn brief. Deze
luidde
Zeer Geachte Baron. Nu pas ben
ik in staat om uw brief te beantwoorden
en u voor uw goedheid te bedanken. In
dien u niet degene geweest was, die mij
■den dood van mijn onvergete lijken, dier
baren man gemeld had, zou ik het eerst
in de couranten gelezen hebban. Ik heb
u tot zoover niet kunnen schrijven, om
dat ik volkomen door den slag verplet
terd was, en niet in staat tot denken
u weet immers zelf, hoeveel wij van el
kaar gehouden hebben. Maar ik wil u niet
spreken over mijn verdriet dat zoo on
uitsprekelijk groot is. Dat Graaf Arnim
ook nu nog weigert om mij en mijn kind
te erkennen, verbaast mij niet. Waartoe
zou het nu nog dien-en? Wanneer hij zélfs
uit liefde voor zijn zoon niet tot deze er
kenning kon besluiten, nu heeft ze geen
reden van bestaan meer. Voor hem zijn
wij vreemde, lastige personen, meer niet.
De toekomst van mij en mijn dochtertje
zullen Graaf Arnim verder niets meer
aangaan. Het heeft mij onnoemelijk leed
gedaan, dat het mij zelfs niet vergund
werd om aan het graf van mijn geliefden
man te bidden. Maar daarin moet ik be
rusten; de graaf zou mij als een bedela
res van zijn deur verjagen, indien ik hem
dat verzocht. Ik draag in mij het bewust
zijn om, dat de ziel van mijn geliefden
doode overal -bij mij zal zijn, dat wij ook
over den doöd heen, Onafscheidelijk zijn.
I ik moet leven fcerwille van mijn
Daar zal wel wat afwisseling bijkomen.
DE STAKINGSBEWEGING
De stakingsbeweging wil nog altijd niet
uitsterven. Wel ls in 't textielbedrijf eene
bevredigende oplossing bereikt.
In Groot-Antwerpen blijft het stakings-
vuur aanhouden. Het personeel der pe
troolinrichtingen heeft Maandag morgen
't bijltje neergelegd. In de beschuitfabrie
ken De Beuckelaere en Parein w-erd ook
de staking uitgeroepen. Het bedienden-
personeel doet meê aan de beweging. De
beweging wordt geleid door de christen
en socialistische syndikaten. In den
Grand Bazarduurt de staking voort,
spijts de verwittiging van 't beheer dat
afdanking zal volgen indien de staking
voortgaat. De matrozen en zee-officieren
staken voort, spijts de bemoeiing van Mi
nister Delattre. De dokwerkers, in dienst
van de Age-nce Maritime Internationale,
vertikken het d-e booten te lossen. In den
Titan Anversoisgaat men naar eene
oplossing. Bij de Antwerpsche trams
steeds voortzetting Van de staking. Maan
dagavond heeft de Paritaire Kommissie
te Brussel -beraadslaagd. De uitslag is mij
nog niet bekend, Te Turnhout, in de
papierfabrieken, duurt de staking immer
voort. Er werd Maandag onderhandeld
d-och e.en akkoord werd niet bereikt. De
bouwwerkers zij-n ook in staking getreden.
Te Ni-euwpoort twee stakingen: deze
van de bemanning van Annavan de
Firma Handel en Scheepvaart, en in de
Ferro-nnerie du Littoral. Ongeveer 200 sta
kers. De werklieden vragen een opslag van
10 t.'h. en een vast loon van 30 fr. per dag
voor degene die boven d-e 21 jaar oud zijn.
De werkgevers willen slechts 5 t.h. toe
staan.
Te Oostende schijnt de stakingsbewe
ging uitgebrand.
De 4.000 steengravers van Lessen zijn
terug aan den arbeid.
In de stekjesfabriek te Geeraards-ber
gen is Dinsdag een staking uitgebroken
omdat d-e nieuwe loonregeling werd ver
kracht.
In 't kolenbekken van Charleroi zijn
Maandag twee nieuwe stakingen uitge
broken, maar 't 'betreft meer een konflikt
met het beheer en in betrekking met het
bestuur sge zag.
De kommissie der frontaliersheeft
Dinsdagmorgen een onderhoud gehad in
't Ministerie van Buitenlandsche Zaken.
Er werd lang gesproken over de afhou
ding van de 2-0 t.h. der loonen van de
Belgische werklieden die in Frankrijk
werken. De Belgische werklieden gaan een
opslag krijgen van 10 t.h. en 15 -betaalde
Verlofdagen.
Te Moeskroen-, Herseaux, Dottenijs en
te Meenen is de werkherneming zoo goed
als algemeen. De tapijtweverij en de br-ei-
werkfabrikatie maken nog uitzondering.
In de cementfabrieken van de streek
van Doornijk hebben de werkgevers nieu
we voorstellen gedaan.
De vertegenwoordigers van de ch-ristene
en socialistische syndikaten treden schier
overal gemeenzaam op om een overeen
komst te -bewerken.
Te Schelle zijn de werklieden der glas
blazerij ii De Schelde in staking gegaan
om loonsverhooging en betaalde verlof
dagen.
Het trampersoneel van Antwerpen heeft
met 1.62-7 tegen 671 stemmen besloten de
staking voort te zetten.
VOOR EENE AFWISSELING
Dinsdagnamiddag is er over Groot-
Brussel een geweldig onweder losgebro
ken. Te Woluwe werd het tramverkeer
gestaakt door de overstroomingen.
In de streek van Charleroi is hetzelfde
gebeurd. Geheele straten werden onder
water gezet.
Te Mont-sur-Marchienne is een huis
Ingestort.
Te Hoei en omgeving hebben de oogsten
veel geleden.
Ook Amsterdam heeft van de brokken
gedeeld.
DE REGEERING
De Ministerraad vergaderde Dinsdag
avond .tot een stuk in den nacht, onder
voorzitterschap van M. Van Zeeland.
Wetsontwerpen werden besproken, on
der meer betreffende voorgeschreven on-
véreenbaarheden betreffende de parle
mentsleden; de onvereenbaarheden van
bedieningen in de kredietinstellingen.
Wetsontwerpen zullen deze week nog neer
gelegd worden.
Onvereenbaarheden betreffende de pro
vinciale- en gemeente-ambtenaren moe
ten nog verder bestudeerd word-en.
De geteisterde bevolking van Meetjes
land (streek van Eekloo) zal schadever
goeding ontvangen.
De Minister van Binnenlandsche Zaken
(M. De Schrijver) mag een ontwerp ge
reedmaken. In princiep is gansch de Re
geering akkoord.
De Regeering he-eft verder een wetsont
werp aangenomen betreffende de bezoldi
ging d-er leden van de Rechterlijke Orde,
het Rekenhof, de Mijnra-ad, de Besten
dige Afvaardigingen, de Katholieke Gees
telijkheid, het Leeraarskorps der lagexe-
en bewaarscholen en van het hoog-er on
derwijs. De afhouding van 5 t.h. op de
Wedden zal teruggegeven worden.
De Reg-eering heeft in Mimisteraadszit-
ting van Maandagavond besloten de ge
zinsvergoedingen te verhoogen op 15 fr.
voor het 1» kind; 25 fr. voor het 2e; 50 fr.
voor het 3«; 85 fr. voor het 4e; 120 fr. voor
het 5« en -de volgende.
Het Kongres der Kroostrijke Gezinnen,
dat 11. Zondag te Gent werd gehouden,
beeft onder dat opzicht een redelijke ver
betering bekomen.
In betrekking tot dat Kongres, nog het
volgende
Mgr Coppletèrs, Bisschop van Gent,
heeft ten stadhuize de toongresleden dank
gezegd en gelukgewenscht om hunne
heerlijke po-gingen tot veredeling van het
gezinsleven, vooral van de kroostrijke fa-
mlliën.
's Namiddags ging Mgr Coppieters de
led-en der St Rafaëlsgilde (Staatsbedien
den) te Lo-urdes-Oostakker vervoegen,
aanmoedigen en gelukwenschen.
SST* ZIE VERVOLG HIERNEVENS.
«BaBBBBBBBBBBBBBBHIBBBaBBBBBB
kind al lijkt het leven mij een zwaren
last. En ik zal leven; ik zal werken voor
mijn kind, zooals ik het vroeger voor me-
zelve gedaan heb. Daarom wijs ik uw
edel voorstel van de hand, dat, ik weet
het, uit een oprecht gemoed voortkomt.
Maar de vrouw van Graaf Botho mag
geen aalmoezen aannemen, en daarvoor is
zij ook te ti'otsch. Voorloopig bezit ik nog
genoeg om van te leven. En ik beschik
ook over een appeltje voor dorst. Ik ga
mij op een stil en vreedzaam plekje ver
bergen, tot ik mijn zielsrust hervonden
heb. Ik zal den gravinnetitel niet meer
voeren; hij past slecht bij mijn beschei
den bestaan, en de oude graaf behoeft
zich niet ongerust te maken, dat ik als
Gravin Hoch-berg-Lindeckmijn brood
zal gaan verdienen. Dit alles schrijf ik u,
geachte baron, voor ik mijn schepen ach
ter mij verbrand.
i) Ik dank u voor de trouwe vriendschap
die u mijn lieven man altijd bewezen hebt.
U mag er- zich, zooals u mij schreef, geen
verwijt van maken, dat u Botho naar
Rainau uitgenoodigd hebt, Wij zijn allen
willooze werktuigen in de hand van een
Hoogere Macht, die ons levenspad be
stiert. En u heeft het goed gemeend. En
daarvoor bedank ik u van ganscher harte.
Wanneer u de gelegenheid heeft om
naar het graf van mijn dierbaren man te
gaan, leg dan de twee rozen, die ik u
hierbij toezend, aan zijn voeten neer,
met een stil gebed van mij en mijn doch
tertje. Wij hebben ze bij "een bloemist zelf
geplukt en tegen onze lippen en ons hart
gedrukt. Al zullen ze verwelkt zijn, wan
neer ze hun bestemming bereikt hebben
onze liefde, die hen vergezelt, zal sterk
en frisch blijven. Aanvaard bij voorbaat
mijn innigen dank en vaarwel voor altijd.
Uwe Maria Hochberg.
Kort na de ontvangst van dezen brief
kon Rainau zich een paar dagen vrij ma
ken en hij haastte zich om de weduwe van
Botho te gaan opzoeken. Hij hoopte haar
te kunnen overhalen om hulp te aanvaar
den, hetzij van hem, hetzij van de oude
gravin, die na haar herstel zeer zeker het
14 Juli. Te 11 u., ten gemeentehuize
te GITS, gewone jaarlijksche onderhouds
werken aan de steenwegen van groot
verkeer. Bestek 23.635 fr. Stukken ten
gemeentehuize en bij arrondissements
ingenieur R. Den Doncker, 58, H. Verriest-
straat, Boeselare.
14 Juli. Te 3 uur, ten gemeentehuize
te IZENBERGE, aanleggen van een elec-
trisch laagspanningsnet. Bestek 201.748,55
fr. Stuk-ken ter inzage of te koop, prijs
50 fr., ten gemeentehuize (postch. 19.607).
Aangeteekende Inschrijvingen 13 Juli.
15 Juli. Te 3 uur, ten gemeentehuize
te RAMSKAPELLE, aanleggen van een
electrisch laagspanningsnet. Bestek 52.029
fr. Stukken ter inzage of te koop, prijs
50 fr., ten gemeentehuize (postch. 25.616).
17 Juli. Te 10 uur, ten gemeentehuize
te DADIZELE, gewone jaarlijksche onder
houdswerken aan de steenwegen van
groot verkeer. Bestek 12.470 fr. Stukken
ten gemeentehuize en bij arrondissements
ingenieur R. Den Doncker, 58, H. Verriest-
straat, Roeselare.
18 Juli. Te 10.30 uur, voor den h. M.
De Zeine, afdeelin-gshoofd bij het Provin
cie-bestuur, B'urgplaats, Brugge, onder
houdswerken in 1936, aan de prov. banen
der omschrijv. IEPER. Bestek 244.465 fr.
Stukken franco tegen 8 fr. op postcheckr.
828.08 van h. G. Claeys, bureelhoofd bij
het prov. bestuur te Brugge.
18 Juli. Te 10.30 uur, voor den H. M.
De Zeine, afdeelingshoofd bij het Pro
vinciebestuur, Burgeplaats, Brugge, onder
houdswerken in 1936, aan de prov. banen
der omschrijving VEURNE-DIKSMUIDE.
Bestek 286.000 fr. Stukken franco tegen
10 fr. op postch. 828.08 van h. G. Claeys,
bureelhoofd bij het prov. bestuur te
Brugge.
22 Juli. Te 11 uur, ten gemeentehuize
te MERKEM, volledige electrificatie der
gemeente. Stukken ter inzage ten ge
meentesecretariaat. Aangeteekend inschr.
18 Juli.
25 Juli. Te 11 uur, ten gemeentehuize
te DE PANNE, bouwen van een riool,
Veurnesteenweg. Bestek 366.320 fr., borgt.
20.000 fr. Stukken ter inzage ten gemeente-
secretariaat 9-12 uur en bij Ingenieur
A. Mennes, 9, Van Ertbornstraat, Antwer
pen (lastkoh., prijs 25 fr.)
PAX
30 Juli. Te 3 uur, ten stadhuize te
IEPER verbeteringswerken aan Dikke-
buschvijver. Bestek fr. 1.321.633,36.
L. DE WILDE, Baasrode, 1.310.574,88; J.
Castelein, Gistel, 1.346.830,61; C. Monballiu
en Zoon, Brugge, 1.591.712,69; M. Crampe,
St Andries-Bru-gge, 1.884.706,14.
1 Juli. Te 3 uur, in De Drie Konin
gen. te EESEN, door de Watering
Bethoostersche Broekenaldaar, vol
gende werken: lot 1: oprichten van een
aermotor met pomp, bestek 11.000 fr.,
geen borgt; lot 2: bedelvingen, herstellen
en nieuw oprichten van kunstwerken, be
stek 16.813 fr.
Lot I: J. DUTRIEU, Wetteren, 11.800 fr.
Lot 2: A. CREVITS, Werken, 13.980;
H. Slabbinck, Zedelgem, 15.900; E. Van-
thournout, Gistel, 19.522 fr.
1 Juli. Te 11 uur, ten stadhuize te
VEURNE, bestraten van de vestingen rond
de stad. Bestek 1.247.000 fr.
Verbeterde uitslagen:
A) Stelsel lastenboek.
Pr. HENDRYCKX, Veurne, 1.300.770 fr.
(Zw gr. 14-20-14) of 1.621.680 (grès 12-18-
15)Fl. De Wispelaere, Brugge, 1.318.140
(Zw.); J. De Groeve, Lede, 1.332.740 (id.);
D. Beun, leper, 1.357.145 (id.)
B) Beton verharding: lindendreef kassei.
Pr. HENDRYOKX, 1.093.440 (Zw.) of
I.158.615 (grès); Fl. De Wispelaere,
1.137.615 (Zw.); J. De Groeve, 1.148.280
(Zw.)
C) Mozaïkverhardi-ng.
Fl. DE WISPELAERE, 1.272.770 (Zw.
8-10 (onvolledig); Pr. Hendryckx, 1.380.800
(Zw. 8-10) of 1.659.800 (steen van Attre
6-9) of 1.678.400 (steen van de Ourthe
6-9); J. De Groeve, 1.389.36-6 (Zw. 8-10);
D. Beun, 1.412.246 (Zw. 8-10).
1 Juli. Te 2 uur, ten gemeentehuize
te DRANOUTER, verbeteren van de land-
bou-wwegen nrs 7, 13, 14 en 29. Bestek
262.139,48.
A. VANDECASTEELE, Bikschote, fr.
290.039 (P.) of 298.032,80 (kl. gran.); D.
Beun, leper, 303.687,84; H. Derijcke, id.,
306.043,60; V. en L. Titeca, id., 316.275,28;
H. Vanwijnsberghe, Poelkapelle, 318.175,40;
J. Degroeve, Lede, 319.204,64.
itaaflagsaBaaiaBUBBBBBBBBDHB
Te Kortenberg werd het huwelijksfeest
gevierd van de jonggehuwden Lecoutre-
Vanden Ende. Het feest ontaarde in een
gevecht in regel. Men ging elkaar te lijf
met bijl en messen. Toen gendarmen, bij
gestaan door burgers, wilden tusschenko-
men gingen de bruiloftvierders de gen
darmen en burgers te keer. Ten slotte
bleef d-e overhand aan de openbare orde
jnaar zes vechters werden ernstig verwond.
Onder hen bevindt zich de bruidegom.
Een gendarm en enkele burgers liepen
ook verwondingen op.
JBBBHBMBBBiaBBBiaBKBBBBBaaffiaiSIIIB
De zegening met het Allerheiligste be
sloot die godsdienstige betooging.
Terugkeerend tot d-e Kroostrijke Gezin
nen, in Kongres te Gent, werd in d-e lo
kalen van d-e Beurs, op den Kouter een
gemeenzaam middagmaal opgediend.
Waren daar o.-a. aanwezig: Minister De
Schrijver (Binnenlandsche Zaken)Staats
minister F. Van Cauwelaert; Dhavé, Oli
vier en Chalmet, Volksvertegenwoordigers.
Generaal Lem-ercier, voorzitter'van den
Bond der Kroostrijke Gezinnen, hield
daar de slotrede.
Maar daarmeê breek ik ook mijne proza
op.
iBHBBBBIBBBBBIBBiSBBBBISfllBBBiBBBB
verlangen zou koesteren om iets voor de
nabestaanden van haar beminden zoon te
doen. Maar hij kwam reeds te laat. De
jonge gravin was met haar dochtertje
vertrokken, niemand wist waarheen. Haar
woning was al door nieuwe huurders be
trokken. Hij kon alleen te weten komen,
dat zij haar meubels aan een opkooper
verkocht had. Rainau keerde teleurgesteld
naar huis terug.
Hij zou zoo graag iets voor de jonge
gravin en haar kind gedaan hebben. Maar
hij kon zich best met haar trots vereeni-
gen. Hij vatte evenwel het besluit op, om
den brief van de weduwe later aan de
oud-e gravin te laten lezen.
Voorloopig lag deze nog zwaar ziek, cn
haar herstel had een langzaam verloop.
En haar zwakke wil scheen door haar
ziekte geheel gebroken te zijn. Zij leefde
werktuigelijk aan de zijde van haar man
voort. En zij voelde ook, hoe zwaar deze
er onder leed, dat hij zijn eenigen zoon
in den bloei van zijn jaren had moeten
verliezen. Maar hij wierp de schuld van
alles wat er gebeurd was, op de vrouw,
die hem zijn zoon afhandig gemaakt had.
Indien deze dit huwelijk -tegen zijn wil
niet gesloten had, zou alles anders uitge
komen zijn. Dat was hem niet uit het
hoofd te praten.
De gravin vond het zeer verdrietig, toen
zij na haar herstel van Rainau vernemen
moest, dat haar schoon- en haar klein
dochter spoorloos verdwenen waren. Zij
zou zoo graag iets in stilte voor beid-en
gedaan hebben. Ach, hoe graag zou zij
zich de moeite getroost hebben om naar
haar kleindochtertje te zoeken. Maar de
ijzeren wil van haar man bond haar aan
zijn bijzijn. Zij kon niets anders doen
dan bidden, dat God het hardvochtige
gemoed van haar man zou verteederen.
III
Maria Hochberg en haar dochtertje
vertoefden reeds verscheidene weken in
de herberg <1 De Witte Duifin Eoden-
hausen. De rust en de stilte werkten wel
dadig op haar zenuwen, maar het verdriet,
12 Z 6° Zondag na Sinxen. H. Joann. Gu-
albertus, abt.
Evang.: Tweede broodvermeerdering
13 M H. Anecletus, paus-m., H. Eugeniu*
14 D H. Bonaventura, biss. en kerkl.
15 W H. Henricus, keizer, H. Ragennufla
16 D O. L. Vrouw van Carmelusberg
17 V H. Alexius, bel., H. Fredegandus.
18 Z H. Camillus de Leüs, belijder
ZONDAG 12 JULI
6® Zondag na Pinksteren, «Dominus
fortitudo- Groen. - 2® Gebed van den
H. Johannes Gualbertus, belijder; 3® ge
bed van den H.H. Nobor en Felix, mar
telaren.
Zooals de vorige Zondag, doet de eer
ste tekst van de H. Mis ons weer den
ken aan onze afhankelijkheid van God
en de noodzakelijkheid van zijne hulp.
Het Introïtus is een belijdenis en een
gebed. Een belijdenis dat God de sterkte
is van zijn volk en de beschermer van
die in de Kerk van Christus werden op
genomen. Een gebed waarin we den Heef
vragen, dat Hij zijn volk zou redden, ze
genen en bestieren tot in eeuwigheid. In
het Epistel van deze Mis, wordt ons ver
der, met de woorden van den H. Paulurt,
het nauwe verband aangetoond tusschen
Christus en de gedoopte» en de heilzam»
en troostende gevolgtrekkingen die daar
uit voorspruiten. Het feit dat we gedoopt
zijn is, zooals de Apostel het laat ver
staan, niet voldoende. Het brengt ook de
zware verplichting mede te leven als chris-
tene menschen. De H. Paulus vergelijkt
het doopsel met den Dood en de Verrij
zenis van Christus. Door het doopsel im
mers zijn we gestorven voor de zonde en
verrezen tot het leven der genade. Aatt
dit leven moeten we uit al onze krachten
houden, en steeds indachtig zijn de groote
genade die we hebben ontvangen en het
eeuwig geluk dat ons staat te wachten.
Tijdelijke bekommernissen mogen ons niet
van ons hoofddoel afleiden .Indien wij trouw
blijven aan onze plichten zal Christus on»
ook op tijdelijk gebied helpen. Dit zien
we in het Evangelie van de vermenigvul
diging der brooden, dat ons vandaag wordt
voorgelezen. Ik heb medelijden met de
menigte», zegde Jezus. En die menigte
van ongeveer vierduizend menschen, wel
ke Hem waren gevolgd om zijn woord
te hooren, spijzigde Hij met zeven broo
den. Dit Evangelieverhaal moet voor ons
een opwekking zijn en een steun om
trouw te blijven aan onze plichten.
Want het is juist door het trouwe vol
brengen van de wet van Christus en daar
door alleen, dat we ook zijn kostbare hulp
zullen ontvangen.
Op Zondag 19
Juli wordt de na
tionale bedevaart
der Autorijders
naar St Chris-
tophorus gehou
den.
Te 11 uur wordt
er een hoogmis
gezongen in de pa
rochiekerk die aan
den bescherm
heilige toegewijd
is. Na die mis wor-den de rijtuigen In
gezegend.
Na den 19 Juli wordt de bedevaart
voortgezet, lederen dag met een mis om
8 uur.
Op Zondag den 26 Juli wordt de noveen
gesloten met een plechtig lof te 16 uur;
waarna een nieuwe en laatste inzegening
der autos.
De ceremoniën worden ingericht door
de broederschap der Autorijders, dia
kerkelijk ingesteld is in het heiligdom
van Celles.
Deze inrichting telt reeds over de 4000
leden, en doet een oproep tot al de Auto
rijders van Belgenland om het hunne bij
te dragen tot het uitbreiden van het
sympathiegevoelen ten opzichte van d-eu
grooten beschermheilige.
Het komt er op aan dat de menschen
die aanhoudend op de baan zijn en bloot
gesteld aan dezelfde gevaren een ouder
lingen bijstand zouden stichten van louter
godsdi-enstigen aard. Zoc vordt er nu
reeds om de veertien dagen in het voor
deel d-er leden van de Broederschap, een
mis opgedragen aan het altaar van Sint
Christophorus.
Om een dergelijke beweging nuttiger
en nuttiger te maken aan onze gilde wordt
een enk-el ding vereischt, namelijk, de
aansluiting van allen bij de broederschap.
Waarom lijden aan!
HOOFDPIJN
MIGRAINE
TANDPUN
GRIEP
REI EU M ATI EK
ZENUWKOORTS
PIJN DER
y 'MAANDSTONDEN
gals de Wonderbare Bruine Poeders vanj
der Apotheek DE poortere
Sint-Niklaas-Waas.
U oogenblikkelijk zonder ach&deiJjLe gevo!?«n
van deze pijnen zullen bevrijden.
De dooM v. 8 poedert 4 fr.
De driedubbele doos
25 poedert 10.00 fr
Te verkrijgen in alle
goede Apotheken of
vrachtvrij tegen
postmandaat.
Gebruikt ze eens, u
zult nooit geen an
dere meer gebruiken
dat in haar ziel hui'de, wilde nog niet tot
rust komen.
De kleine Liselotte daarentegen voelde
zich in De Witte Duifmet den dag
behaaglijker en thuis. Zij stond nog steeds
dagelijks bij het tuinhek op de auto van
het slot te wachten. Zij straalde van £e-
luk, wanneer zij er in slaagde om een
steelschen groet van Jonker Hans op te
vangen. Hij wuifde ook altijd lachende,
wanneer hij op zijn pony voorbijreed.
Dan was zijn trotsche zuster er niet bij,
om hem de huid vol te schelden, wan
neer hij d-e bedelprinses vriendelijk be
jegende.
Deze bijnaam, die Lori voor Liselctte
verzonnen had, was door middel van het
dienstpersoneel uit het slot, weldra deor
het dorp verbreid.
Maria had er geen vermoeden van, met
welke leede oogen zij door de bewomrs
van het slot en de dorpelingen aangezien
werd. Zij deed niemand iets te kort, leefde
stil voor zichzelve, en begeerde niets dan
rust.
Nu geloofde zij evenwel, lang genoeg
met haar handen in den schoot gezrien
te hebben. Zij schreef aan de groote fir
ma, voor welke zij vroeger gewerkt had,
of ze haar nieuwe opdrachten zou willen
geven, die zij in Bodenhausen kon uit
werken. Zij ontving al dadelijk toestem
mend antwoord. De fijne, teere bloemen-
still-evens, die zij vist uit te schilder :n,
hadden groot-en aftrek gevonden. Nu had
Maria een langdurig en ernstig onder
houd met de waardin. Zij deelde haar
mee, dat zij graag voor vast haar verblijf
in ii De Witte Duifzou willen houden,
omdat zij zich dan aan geen huishouding
behoefde te wijden en den geheelen dag
aan de schilderkunst besteden kon. Of
Martha Schulz onder deze omstandighe
den den pensionprijs nog' ipts verlagen
kon? Zij zou graag met nog eenvoudige-
ren kost genoegen nemen.
('t Vervolgt),