De Stelling van K. V. V. definitief vastgesteld 't Is Hebreeuwsch E'üeg ®§i ealtfengen f©i De Burgeroorlog in Spanje IN ONS LAND .Brandwonden r?0NDAG 22 NOVEMBER 1936.. «DE POPERINGENAARI I SANSEN-VANNESTE I 12 BLADZIJDEN: 35 CENT. «33* JAAR. - Nr 47. KATHOLIEK NIEUWS-, NOTARIEEL- EN AANKOND1GINGSSLAD. - VERSCHIJNT, WEKELIJKS, PRINS BOUDEWIJN mm.,.: ROND EEN RADIO PROCES WE ZENDEN ONS BLAD 2 FRANK. INTERNATIONAAL OVERZICHT, 'S KONINGS NAAMFEEST TE BRUSSEL DE NATIONALEN DRINGEN STEEDS VERDER MADRID BIN NEN. DE SPAANSCHE HOOFDSTAD ZWAAR GEHAVEND DOOR BOMBARDEMENT EN BRAND. ZWARE VERLIE ZEN BIJ DE ROODEN. 2 TOT 3.000 BELGEN STRIJDEN IN HET ROODE LEGER. DE REGEERING VAN BURGOS ERKEND DOOR DUITSCHLAND EN ITALIË DE STRIJD OM MADRID GRUWELDADEN DE MILITAIRE KWESTIE HET TAALVRAAGSTUK SN HET LEGER KOSTELOOS VERVOER VOOR MILITIANEN EEN POLITIEKE RAAD VOOR REX MEETING DER LIBERALEN OVERHOOP GEZET DOOR DE AMNESTIEONTWERPEN VOOR DE KAMERAFDEELINGEN Het Militair Wetsontwerp De Regeering wijst olie amendementen af Purof erop Faro/ oeneei r- v RliBlpmHMMMi 01 Uitgever: POPERINGE Telefoon Nr 9. - Postch. Nr 155.70. ABONNEMENTSPRIJS VOOR 1 JAAR (per post) I Binnenland 20.fr. g g Belgisch Kongo 40.fr. Frankrijk 40.fr. 3 g Alle andere landen £0.fr. g s Medewerkers zijn verantwoordelijk voor s hun artikels BfflEEKUn P TARIEF VOOR BERICHTEN: P Kleine berichten per regel 1.fr. g §j Kleine berichten (minimum) 4.fr. fff ■j§ 2 fr. toel. v. ber. m. adr. t. ,bur. H Berichten op la hl. per regel 5.fr. g ■M Berichten op 2a bl. per regel 2.50 fr. g g Berichten op 3° bl. per regel 1.50 fr. g g Rouwber. en Bedank, (min.) 7.fr. P P .Te herhalen aankondigingen: =g ;g prijs op aanvraag, g Annoncen zijn vooraf te betalen en g ;gmoeten tegen den Woensdag avonds H ingezonden worden. Kleine be- •s richten tegen den Donderdag noen. gl ^ïllllllllllllllllllllllllllllllllllllllliüHlIllllllllülllllllllllllllllllllllilllllllfllllüS ■na Woensdag vergaderde het Directorium der Kath. VI. Yolks- ■partij en maakte de volgende nota op: Zekere bladen hebben een bericht meegedeeld volgens het welk de onderhandelingen tusschen de K.V.V. en het VI. Nat. Verbond zouden afgebroken zijn. Het Directorium verklaart eens en voor altijd dat geen mededeeling hoegenaamd buiten haar mag gedaan worden in alle zaken die êe leiding der Kath. VI. Volkspartij betreffen. De Heer Prof. De Bruyne heeft officieel, Vrijdag, te Leu ven de stelling van de K.V.V. in alle thans hangende geschil punten vastgelegd in volgende redevoering Niet zonder een gevoel van diepen 'wee- maed is het dat ik hier dezen avond het woord voer. Ik herinner mij ds hoop die mij bezielde wanneer ik vóór enkele maan den in deze zalfde stad de eer had te spre- l:;n op het Congres van de Vlaamsche Concentratie. Op dezen gezegenden dag van 13 Juli hebben wij misschien allen den indruk gehad dat wij eindelijk op weg warén naar een grootsche politieke één heidsformatie. Het Congres van Meehelen heeft dezen indruk nog versterkt en ein delijk bleek he^ mogelijk dat al de oude veeten zouden vergeten worden en dat er zou gewerkt aan eenzelfde taak in een ge zuiverde atmosfeer. Wij weten wel dat in heel de Vlaam sche gemeenschap de verzuchting naar sa menwerking en naar éénheid voort wil le ven; wij weten dat het volk niet begrijpt waarom de éénheid nog niet tot stand is gekomen; wij weten dat Vlaanderen eischt dat de éénheid uiteindelijk verwezenlijkt worde. Dien eisch zal de K. V. V. voor waar niet tegenwerken; ook haar edelste droom, haar hoogste en haar vaste wil is hei onverpoo. t en oversaagd te arbeiden voor de welvaart van de gemeenschap langs den weg om van de politieke een heid. Ir.dien de sterk aangevoelde behoefte aan eenheid de onmisbare voorwaarde is van de sterk doorgedreven verwezenlijking van de éénheid, mogen wij nochtans niet vergeten dat het onmogelijk is onmiddel lijk over te springen vair de behoefte aan éénheid naar het verwezenlijken van de eenheid. Wij verheugen ons allen dat de nood naar eenheid onder de Katholieken en meer bepaald onder de Katholieks Vla mingen zóó levendig is en het zou misda dig zijn clie behoefte tegen te werken: de K. V. V. zal al doen wat zij kan om de atmosfeer te behouden die alleen de tege moetkoming, de samenwerking, ja, de ver smelting mogelijk maakt. Maar de atmosfeer, hoe noodzakelijk ook, is niet voldoende. Herinnert u hoe, tijdens de Fransche Revolutie, in Juni 1732, de geheele Wetgevende Vergadering, in een geestdrift zonder weerga, den Ko ning toejuichte, met tranen zwoer de ■rondwet gezamenlijk tegen allen te ver- ledigen, en haar gemeenschappelijke lief- Je voor het Vaderland uitdrukte in de be roemd geworden omhelzingen van de leden .ier Assembles. Een concentratie, voorwaar, zóoaïs geschiedenis er weinig heeft gekend! Drie maanden later zouden de menschen die geestdriftig en misschien oprecht den vredeskus hadden gegeven aan hun mede afgevaardigden, de collega's, die zij had den omhelsd, naar het schavot voeren. Wij zijn er stelling van overtuigd, zoo Iets moet in ons land onmogelijk zijn. Meer nog, alle broedertwist, alle wrok, alle wantrouwen, alle haat, alle egosti- sche strekkingen dienen door elk van ons onmeedoogend uit het hart geweerd. Ds Katholieken, die, wanneer er sprake is ge weest van samenwerking met de Nationa listen of met Rex, aangedurfd hebben te zeggen: «Nooit», zijn vergeten dat het woordje Nooitnoch politiek, noch christen klinkt. Zooveel dingen zijn er die ons zóó in- tisrn en organisch verbindenallen stellen wij de geestelijke waarden boven al, en daarom verschillen wij grondig van gelijk welke partij die de basis van het Chris tendom verwerpt; allen zijn wij tegen den klassenstrijd en de uitbating van ds eenen door de anderen; allen zijn wij ons de ge varen bewust van het communisme en met dezelfde kracht willen wij allen, schouder aan schouder, onze vrouwen en kinderen, onze kloosterlingen en priesters, geheel onze beschaving verdedigen tegen het bolshevisme; allen stellen wij ons zon der voorbehoud op een ongemengd Vlaamsch nationaal standpunt en wij wil len, onversaagd dat allen in dit land dit standpunt leeren kennen, leeren erkennen en leeren bijtreden. Allen willen wij het herstel van het gezag, de zuivering van de politieke zeden, de hervorming van het Parlement. Waarom hebben wij dan tot hiertoe geen éénheid verwezenlijkt'? Laat mij toe, vooraleer ik die princi piële vraag onderzoek, op twee feilen te wijzen. Misschien was de verstandhouding tusschen de vroegere partijen zóó niet mo gelijk, dan toch uiterst moeilijk. Misschien was het noodig dat de partijen zich her vormden om de samenwerking mogelijk te maken. De Katholieke Unie heeft radi caal die hervorming doorgevoerd. En nu vraag: de vernieuwde Katholieke Vlaam sche Volk-partij of zij vanwege de andere formaties, in bizondsr vanwege de Rex- t.weging, een zelfde innerlijke hervor ming mag verhopen, indien haar bestaan de organisatie een hinderpaal blijkt te z: n voor éénheid. Sedert maanden spreekt en schrijft en tv/lot met in dit land over concentratie en in ds troebele verwarring die daarmede samengaat zijn er menschen die, alhoe- v i zij beweren tot geen partij te behoo- rsn, toch vsrre zijn van onpartijdig te oordeelen en aan de K. V. V. het verwijt tcsstursn niets voor de concentratie op tcuw te zetten. De K. V. V. hesft officieel andere volks- genooren sneodigd om samen de sta- tirien, hst i-jgramma, dsn naam van een g'inssnschappslijke formatie te beleggen. Ik vraag het U, welke andere groepeering h' eft spontaan hetzij officiesl, hetzij offi- ci.us, aan de vernieuwde K. V. V. de hand gereikt, zsifs na het manifest waarin zij h-.ar eigen standpunt heeft bspaald. De K. V. V. wil de concentratie van al ds katholieke krachten en alles wil zij of feren voor die concsntratie, zelfs haar eigen zelfstandig bestaan, indien zij de waarborgen krijgt dat de beginselen die zij, bij geweten, zich verplicht acht te vsrdedigen, gehuldigd blijven. Die waar borgen kan zij slechts krijgen indien er absolute duidelijkheid tot stand komt in zake doeleinden en programma. Het is niet Voldoende, al is het noodzakelijk, dat wij het eens zijn over een klaar-afgelijn.de basis waarop die éénheid opgebouwd moet Worden. Het Is niet mogelijk dat de con centratie zou geschieden op vage formules cf op dubbelzinnige bewoordingen die de deuren wijd open zouden zetten voor on voorziene bewegingen en voor avonturen. Misschien willen wij allen het zelfde, le den van het V. N. V., van Rex-Vlaanderen, van de K. V. V. Misschien zijn het slechts de woorden die ons scheiden; wij hopen het uiterharte; en moest het zoo zijn, dan rekenen wij het tot een plicht tegenover 'Cr-s volk en ons geweten, onmiddellijk de formatie te vormen waarnaar de gemeen schap dorst, en alle kwesties van perso nen uit den weg te ruimen. Maar het zij met de grootste duidelijk heid gezegd. Zij die hopen dat de K. V. V. onvoorwaardelijk en eenvoudig haar pro gramma zal opofferen ten bate van het dynamisme van andere formaties en dat zij van het tooneel zal verdwijnen om vrij spel te laten aan andere groepeeringen, zijn volkomen mis. Indien er éénheid komt in Vlaanderen, zal het zijn op grond van de eensgezindheid van allen en niet dank zij de onderdrukking van de eenen door de anderen aangaande zaken die van essentieele beteekenis zijn! De toestand is de volgende: aan den eenen kant, een verbond van Vlamingen en Walen in het Blok der Katholieken van België, aan den anderen kant, een verbond van Vlamingen en Walen in het akkoord V. N. W.-Rex. De eenen behooren door den dwang van het verleden tot de regeeringspartijen, de anderen, tot de op positie. De eenen worden geleid door een Directorium waarvan de leden elkander controleeren, de anderen, vooral de Rex- isten, door een Leider die optreedt als een CHEF met onbegrensde kracht. In de K. V. V. en in de P. C. S. komt het gezag van onder d. w. z. van de ar- rondissementeele groepeeringen, in het V. N. V. en bij Rex, gaat de kracht van boven naar onder. De Vlamingen van beide formaties verklaren zich allen Vlaamsch-Nationaal, doch de eenen ont zeggen aan de Walen, het vormen van Waalsche afdeelingen in het Vlaamsche land, de anderen laten in Vlaanderen een beweging' toe, die in laatste instantie ge leid wordt door een Waal. Reeds door die tegenstellingen worden moeilijke problemen gesteld: ik beschouw ze, wat mij betreft, van bijkomstigen aard, En ik ben de meening toegedaan dat, indien er waarlijk onoverkombare hinderpalen bestaan, deze veel dieper lig gen dan de geschetste opposities. Wat kan er dan de christen denkende Vlamingen beletten één enkele politieke formatie te vormen met één zelfde pro gramma en een zelfde systeem standre- gelen? I. HET VLAAMSCHE VRAAGSTUK ILtvfecri "wij rooroevofc Ket Vin cv*v* col i-c- vraagstuk ondeféSeken 'in'K®t' kader tan de laatste verklaringen van het V. N. V. Wij willen duidelijkheid en waarborgen: gij zult mij dus toelaten, hoop ik, te stre ven naar de grootst mogelijke klaarheid in de aflijning van ons standpunt. En vooreerst laat mij zeggen dat wij be slist weigeren onze nationalistische broe ders te beschouwen als slechte burgers: wij gelooven niet aan hun louter vernie lende anti-belgische bedoelingen en mee- nen dat wij metterdaad hetzelfde nastre ven als zij. Wij willen immers dat de Vlaamsche volksgemeenschap door een publiekrech terlijk statuut zou gewaarborgd worden in haar volledige ontwikkeling. Wij meenen dat daartoe een zekere autonomie vereischt is, zonder dewelke de kuituur en de wel vaart, de doelstellingen en de wilsuitingen van de Vlaamsche gemeenschap niet kun nen verzekerd worden. Wij zijn dus van oordeel dat geheel het publieke leven, niet alleen het onderwijs of de openbare be sturen, doch ook de magistratuur, de eco nomie, het leger door en door bezield, doorkneed en doordrongen moeten worden van zuiver Vlaamschen en volkschen geest. Dat dit een zekere decentralisatie on derstelt die op de eene of de andere wijze een zekere verwezenlijking van de federa tieve gedachte medesleept, en in de rechts opvattingen niet alleen het individu, de familie, de bedrijfsorganisatie, maar ook de volksgemeenschap erkent, is evident. Doch m. i. sleept dit niet het verdwij nen mede van het Koninkrijk België, noch de verzwakking van den hervormden Bel gischen Staat, noch de volledige afzonde ring van de Vlaamsche en Waalsche ge meenschap. De ontwikkeling van de Vlaamsche en van de Waalsche volksgemeenschappen most mogelijk zijn, en zij is het, indien de goede wil naar verstandhouding be staat, zonder twee buitenlandsche poli- tieken, zonder twee legers met eigen leger staven, zonder verschillende schoolstatu- ten, zonder twee verschillende wetboeken, zonder twee verschillende sociale wetge vingen. Wil het V. N. V. Iets anders? Wij mee nen het niet. Zelfs wanneer wij hooren spreken van het ideaal van den Dietschen staat, willen wij niet de minste ergernis voelen. En zelfs wanneer wij hooren. zeg gen dat voor het oogenblii.de kwestie van de dynastie zich niet stelt, willen wij met een dergelijke bevestiging vrede ne men, indien zij vatbaar is voor de volgen de interpretatie. Moest ten gevolge van bloedige broeder twisten of van internationale oorlogen, het Koninkrijk België uiteenvallen en moest het Vlaamsche volk bedreigd worden in zijn leven door de overheersching van een volksvreemde dwingelandij, dan zou Vlaanderen uit zelfbehoudsinstinct zich vrij werken en voor zich het recht opeischen van steun te zoeken bij diegenen die door de natuur en door de geschiedenis er op aangewezen zijn steun aan Vlaanderen te verleenen. Doch God zij dank voor liet oogenblikstelt zich een dergelijk pro bleem niet en wat ons betreft, wij hebben vertrouwen genoeg in de Voorzienigheid en in ons zelf, in de wijsheid van den Ko ning en in den goeden wil van onze Waal sche broeders, om stellig te hopen dat een dergelijk vraagstuk zich nimmer stellen zal en dat Vlaanderen zich zal ontwikke len naar de schoonste toekomst die het droomen kan, in broederlijke samenwer king met Wallonië, en onder het wijs be leid van een volksch-voelenden Vorst, die beide volkegemeenschappen verstaat, be mint en dient. Indien deze interpretatie van de ver klaringen van het V. N. V. juist is, kun nen wij slechts met heel ons wezen op gaan in vreugdevol gejubel. Moesten wij integendeel mis zijn in onze interpretatie en moesten er werkelijk Vlamingen zijn die, uit eigen beweging, alles in 't werk willen stellen om het Koninkrijk uiteen te doen vallen, zelfs wanneer de Vlaam sche gemeenschap zich binnen zijn gren zen zou kunnen ontwikkelen, dan zouden wij ons genoodzaakt zien een onloochen- (Zte vervolg op 2e blad.) Bemint malkander. Dat ls evan gelie. Maar evangelie is voor velen he breeuwsch. De consciëntie slaapt. De hane kraait eiken morgen zich zeiven wakker en slaat met zijn vleu gels den vaak uit zijn lijf. Het slapend geweten kraait niet meer. Geniet, slaap, rust. Volg uw goes- ten in. Vind alles uit voor 't schoon leven. Doreer het louter goud, beschilder de leliën, parfumeer de violetten om nog meer te genieten, zoo raadt de wellusteling aan. Verzaak u zelf, bemin uwen even naaste. Dat is evangelie. Onverstaanbaar-Hebreeuwsch. Om dat te begrijpen moet gij eerst een kuur doen. Cure te Vichy? of elders. Een zielekuur, een kuur van eer lijkheid. Een retraite. Waar ze uw ziele een bad laten nemen, waar de predikant u zout geeft en... misschien ook peper. Dan zult Gij u lekker voelen als 't gedaan is. A. B. BEEKüBaasEaaaEBigsas'aaaHaiEGZB ANTI-TERINGZEGELS mtüiiin wmmm, De anti-teringzegel zal dit jaar de beel tenis dragen van Prins Boudewijn. De gunst van het publiek voor de anti- teringzegels dragende de Beeltenis van Koningin Astrid, uitgegeven verleden Jaar, is noc in iedjrs.geheugen. Dapa-van SiE aaari. isisBci- op i uceemoex zullen verschijnen, dragen de Beeltenis van. Prins Boudewijn. Deze zegels zullen te koop gesteld wor den in al de postbureelen van hst land, vanaf 1 December tot 15 Januari aan staande. Zij blijven geldig voor het fran- keeren tot op 30 September 1937. Er zijn 8 waarden waarvan de 5 eerste, de meest gebruikte voor de 'briefwisseling (10, 25, 35, 50 en 70 centiemen), eenzélfde opdruk van 5 cent. zullen dragen ten bate van liet Nationaal Werk tot Bestrijding der Tuberculose. De andere waarden zijn: 1 fr. 25 cent.; 1,75 fr. 25 cent.; 2,45 fr. 2,55 fr. Geen enkel onderwerp kon beter geko zen worden voor de komende jaarlijksche uitgiften dan het beeld dergenen op de welke de bevolking de teedere bezorgdheid overgebracht heeft, welke de Koningin zoo kwistig rondom haar uitdeelde. Na de Prins Boudewijnzegels, zullen in December 1937 de anti-teringzegels met de beeltenis der prinses Josephine-Char lotte en, in 1938, deze van Prins Albert van Luik, uitgegeven worden. SBBBBBBBSBaBBBBBBEflBBBBBBBBB Te Londen werd tegen de uitgever van een gesproken-dagblad een proces inge spannen voor bedreigingen door de be stuurders van het Radio-Instituut. SIR JOSUAH STAMP bij zijn aankomst in het Ministerie van Financiën gekiekt. Hij gaat de kommissie voorzitten, gelast het onderzoek te doen. EBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB in Belgie, van nu tot einde jaar, aan wie ons zendt in postzegels of stort op post- checkrekening 155.70 van V. Sansen-Van neste, Drukker. Poperinge, de som van Voor het Buitenland zende men ons per Internationaal Postmandaat: Uit Frankrijk: 4,80 fr. Uit Amerika: 7,20 fr. maakt er geen deel van uit, omdat het niet wil,. In de Donaucommissie daarentegen heeft Duitschland her haaldelijk gepoogd om vertegenwoor digd te worden zonder dat het hierin gelukt is. Ook voor het verkeer op het Kielkanaal, nog genoemd Kaiser Wilhelmskanaal, werd Duitschland onder voogdij gesteld. Zooals voor de onticapening kan Duitschland zich hier weer beroepen op de niet ge houden belofte van de geallieerden. Volgens Wilson moesten de bondge- nooten geleidelijk hun legersterkte herleiden tot deze van Duitschland. In de plaats hiervan hebben ze maar steeds meer beivapend. Men liet Duitschland in de meening dat eens alle stroomen die door verschillende landen liepen, zouden geïnternatio naliseerd loorden en ook dat werd nooit toegepast. Duitschland erkent voortaan geen enkele der stroom- commissies meer en zal doen alsof ze niet meer bestaan. DE TERUGSLAG Het bekend ivorden van de Duit- sche nota die naar de verschillende betrokken regeeringen gestuurd werd heeft maar weinig verrassing ge bracht. De menschen zijn tegenwoor dig al veel meer gewoon en de nieu we zet van Hitier werd trouwens ver wacht. Zooals voor ieder precedent heeft Hitier billijke tegenvoorstellen geformuleerd. De scheepvaart op de Duitsche stroomen blijft vrij voor alle landen die op vriendschappelijke voet leven mei Duitschland. Er zal zelfs geen onderscheid gemaakt ivor den tusschen Duitscfi en vreemde schepen Voor wat de scheepsrechten betreft echter zal Duitschland het princiep van wederkeerigheid in acht nemen, dat beteekent dat de Fran sche schepen zullen behandeld wor den zooals de Duitsche schepen in Frankrijk, de Nederlandsche zooals de Duitsche schepen in Nederland, enz. Duitschland heeft alleen willen zijn soevereiniteit vestigen op zijn eigen stroomen en op het Kielkanaal. Het feit van de afschaffing der interna tionale commissies op de stroomen, op zich zelf, wordt niet zoo tragisch opgenomen. Maar wat wel aan Duitschland verweten wordt is de wijze waarop dit is geschied, name lijk op eenzijdige wijze, zonder dat eerst langs de weg der onderhande lingen getracht werd hetzelfde te be reiken. Voor Frankrijk en Engeland moet het weer beteekenen een nieuwe reden om Duitschland te wantrou wen. Hitier heeft echter in de tekst de beslissing eerst getroffen werd nadat alle pogingen tot regeling van de kwestie mislukt waren. DE VREES VOOR ERGER Intusschen is echter de vrees ster ker geworden dat Hitier ook zijn an dere programmapunten op die wijze zal verwezenlijken en namelijk de aanhechting van Memeiland, het Duitsche gebied dat na den oorlog aan Litauen werd geschonken; de aanhechting van de vrijstad Dantzig en van de beroemde gang, enz. Dat Hitier dat zou wagen en daardoor zeker de oorlog uitlokken gelooven we niet en als Frankrijk en Engeland dit werkelijk vreezen, dan kunnen we alleen antwoorden dat ze alles zou den moeten doen om de herziening van de verdragen mogelijk te maken en dat ze in een geest van verzoe ningsgezindheid en van tegemoetko mend begrijpen de verstandhouding onder de Europeesche landen zouden herstellen. (Verboden nadruk.) ROSKAM. een Franschman en Duitschland zelf' BBaBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBIBBBBBBBBBBBBBBBBBISBBBBBBMBBBH] DE WEG DER VERZOENING Een drietal jaren geleden, werd door verschillende greote diplomaten van de geallieerde landen gewezen op de noodzakelijkheid van een herzie ning der naoorlogsche verdragen. Tot nog toe echter werd niets officieel ondernomen in dien zin, De eens ver worven rechten worden zoo moeilijk prijs gegeven en het overmoedige zelfvertrouwen der overwinnende lan den ivil nu nog, twintig jaar na het eindigen der ijselijlce moordpartij van geen billijke toegeving hooren. En toch...! Langs die weg aften lag de mogelijkheid van de c"' issing van bijna alle politieke en économische moeilijkheden, die Europa thans door- worstelt en die ieder oogenblik het spook van de oorlog -ie voorschijn roepen. Langs die weg alleen was de verzoening en de verstandhouding van alle Europeesche landen te be reiken. De verbittering bij de over wonnen landen is intussphen door niets gemilderd geworden eyi heeft alleen bijgedragen om het nationaal bewust zijn in die landen intens op te wek ken. Het is datzelfde stevig nationaal bewustzijn, de eensgezindheid van alle volksgenooten, die in Duitsch land het toonder van'de her opstan ding heeft mogelijk gemaakt. Alleen omdat hij weet dat hei Duitsche volk als een man achter hcvi staat, durft Hitier het aan, eigenmachtig en een zijdig, punt voor punï het Verdrag van Versailles op te zeggen. Het is om dezelfde reden dat de ex-geal lieerden zich telkens moeten neerleg gen bij het fait accomplihet vol dongen feit. Na de herbewapening, de herbezetting van de Rijnzone, de verlenging van de dienstplicht van een jaar op twee jaar, komt thans weer op een rustige Zaterdag, wan neer iedereen zich bij voorbaat ver kneukelt in het vooruitzicht van een genoeglijke Zondag, de afkondiging van het artikel in het Verdrag van Versailles dat de internationalisatie van de Duitsche stroomen voorziet. Ook hier weer, gezien het mindere belang van het vraagstuk zal de uit vaardiging van Hitier tenslotte aan- vaard worden als een opgeloste kwes tie, al zullen de Fransche en Engel- sche bladen niet nalaten te protestee ren en al zal het wel aanleiding ge ven tot besprekingen tusschen de diplomaten van de geïnteresseerde landen. DE INTERNATIONALISATIE VAN i DE STROGMFN De iiiternatwnalisanè van 'de stro'o- men is niet iets nieuws. Het princiep werd in de loop van de 19e eeuw her haaldelijk vooropgesteld en zelfs naar aanleiding van de Balkanoorlogen in de praktijk gesteld voor de vaart op den Donau. Dit princiep huldigt het vrije verkeer op de stroomen die door verschillende landen loopen en ver biedt dan ook alle controle en regle menteering ten opzichte van de on derdanen van de door de stroom be- spoelde landen. Na de wereldoorlog werd dit princiep uitgebreid tot al de Duitsche stroomen die ook door andere ï::nden loopen en hierbij werd gedacui aan de veralgemeening van de t:c lassing tot alle landen. In Duitschland werden op die wijze de Rijn, de Elbe, de Oder en de Do nau geïnternationaliseerd. Voor ieder stroom werd een commissie ingesteld, waarvan deel uitmaakten de oever landen voor iedere stroom, wat heel logisch is; maar wat minder logisch wordt, is het feit dat totaal vreemde Staten, zooals Engeland, Frankrijk en zelfs Belgie er van deel uitmaken. In de Odercommissie is de sekretaris Prinses Josephine-Charlotte en Prins Boudewijn verlaten Sinter Goedele, na het Te EJeum, ter eere van bet Naamfeest van hun vader, Koning Leopold 111, te hebben bijgewoond. Pe heide Prinsjes zijn gehuld in een hagelblanke overjas. aaasEBaEBsaaasKaaisBEEisaasaïBBBBBZïHBBBSsseiesiiE'saaaBaBBBasfBi Stil maar zeker dringen de Nationa- len de stad Madrid binnen. Het Casa del Campo, de Universiteitswijk, het mo del-gevang, het stadion, een hospitaal en talrijke straten zouden reeds in hun bezit zijn. Verscheidene wijken der stad hebben zij bezet. Zij zijn geraakt tot aan de Noordstatie. Hun vooruitgang ging steeds gepaard met harde gevechten. Bijna telkens voer den de rooden tegenaanvallen uit, meestal uitgevoerd door de internationale brigade van de rooden. De internationalen mogen steeds de zwaartste slagen in ontvangst nemen. Door de rooden werden enkele gebouwen in de lucht geblazen. Rookzuilen stegen op uit het Koninklijk Paleis en het Montana- kazerne. De Noordstatie werd door het geschut der Nationalen bijna volledig vernield. Alle spoorlijnen zijn onbruikbaar. De Na tionalen rukken steeds voort onder de be scherming van hun tanks, roffelvuur der kanonnen en der vliegtuigen. Op zekere plaatsen hadden de rooden kleine forten opgericht. Deze werden stukgeschoten en daarna ingenomen. Van weerszijden vie len talrijke strijders. De stad werd herhaaldelijk gebombar deerd door de vliegtuigen der Nationalen. Talrijke gebouwen werden getroffen, onder meer het Paleis van den Hertog van Alva, dat in brand werd. gezet door een brand bom. Men schat dat de 'beschieting van Madrid door de Nationalen 250 dooden maakte en 800 gewonden. Sedert het begin zouden dan 500 dooden en 1200 gewonden gevallen zijn in de Spaansche hoofdstad. Een bom ontplofte op het hooge gebouw van de telefooncentrale en brand brak uit. De brand kon gedoofd worden in dit gebouw maar in de andere wijken moest men het vuur zijn vernielingswerk laten verrichten. In de Tenedeowijk zou een gamche in ternationale strijdkolonne zijn verslagen door de Nationalen. De internationalen zouden 700 man hebben verloren. Bijna dagelijks wordt van weerszijden het neerhalen van vliegtuigen vermeld. De berichten der rooden hierover schijnen steeds overdreven, net als bij alle andere wapenfeiten. De getalsterkte der National» troepen zou 40.000 man zijn. Totnogtoe zouden de Nationalen 22 Rus sische tanks hebben veroverd op de Roo den. De Nationalen die oprukken naar Ma drid langs het Westen en het Noorden maken ook vorderingen. El Escorlaal werd omsingeld en merkelijke vorderingen wer den gemaakt in de richting van Guada lajara. Radio-Sevilla meldde ook dat de Natio nalen binnen enkele dagen de watertoe voer naar Madrid zouden afsluiten en dat de stad dan zonder water, zonder voedsel en zonder munitie weldra zou moeten ca- pituleeren. Van de zeven groote banen die naar Madrid toeloopen zijn er 3 in handen der Nationalen en twee werden onder hun vuur genomen. Langs nog twee andere ba nen kunnen de rcoden niets krijgen daar zij op verderen afstand van Madrid af gesneden zijn. Er blijft hen nog een en kelen weg vrij open maar ook deze zou binnen kort kunnen afgesneden worden. De gasfabriek van Madrid brandde ook af. De wijk van het Noordstation brand de gedeeltelijk af. Het hospitaal van San Carlos werd ook in a.-.eh gelegd. Ds Fransche Ambassade en omliggende get ~uwen werden getroffen door bommen geworpen uit vliegtuigen. Er vielen ge lukkig geen slachtoffers. Van de orde der Minderbroeders in Spanje werden meer dan 200 broeders ver moord door de rooden. De eenen werden doodgeschoten, anderen werden verbrand. Meer dan 40 van hun kerken en kloosters werden verwoest. Al de schatten en kunst voorwerpen die in die kloosters en kerken waren zijn vernield. (Zie vervolg op 2« blad.) Met de militaire kwestie staan wij om zeggens even ver als te voren. Het wordt nog steeds besproken en bestudeerd. En kele feiten in verband met deze kwestie dienen evenwel aangestipt. In de bijzondere Kamerkommissie, ver gaderd cp Vrijdag 13 November, ver klaarde de Eersts-Minister de tegenvoor stellen niet te kunnen aannemen, en dus aan het eigen ontwerp vast te houden. De Regeering blijft evenwel bereid verdere nieuwe voorstellen ter studie te nemen. In zelfde vergadering verdedigde H. Bu- sst, socialist, een voorstel waarbij alle vrijstellingen aan de kroostrijke gezinnen zouden afgeschaft worden. Tijdens een vergadering van het hoofd bestuur van het A.C.W. verklaarde Volks vertegenwoordiger H. R.-D. De Man dat de huidige Regeering moet aanblijven, dat hij meent dat wij buiten een verhooging der militaire lasten niet kunnen, maar dat alle door de kroostrijks gezinnen verwor ven rechten moeten gehandhaafd blijven en de kleinst mogelijke toegevingen moe ten gedaan aan het militarisme. Hoeck, katholiek, Allewaert, katholiek, P. Days, rexist, en Desmidt, liberaal. Het amendement Allewaert voorziet een diensttermijn van ten hoogste 12 maan den. Om de dekking te verzekeren zou een vrijwilligerskorps moeten ingericht wor den. Om de kosten hiervan te dekken zou een speciale belasting gelegd worden op de gezinnen die geen soldaat leveren en geen twee kinderen hebben en ook op de jongelingen van meer dan 35 jaar. Het amendement van den H. Daye, rexist, voorziet 18 maanden dienst voor de infanterie, gedurende een overgangs periode, tot wanneer de militaire overheid 6200 bijkomende vrijwilligers zou hebben aangeworven. Zoodra die aanwerving van vrijwilligers zou voltrokken zijn, zou de diensttijd dan tot 14 maanden worden te ruggebracht. De twee andere amendementen zijn van meer bijkomenden aard. De socialisten van Kamer en Senaat hebben ook nog geen beslissing getroffen betreffende hun houding tegenover het militair vraagstuk. De Algemeene Socialistische Partijraad besprak ook de kwestie, maar kwam ook niet tot eenig 'besluit. Naar verluidt zou thans volgend ont werp 'het meest kans hebben: behoud van het princiep van 12 maanden dienst, maar binst de periode tijdens dewelke het con tingent 'beperkt is tengevoge de oorlogs jaren zou de diensttijd voor de infante rie binst die jaren gebracht worden van 16 tot 18 maanden. Deze periode duurt tot 1942. De Regeering heeft dus een wetsontwerp klaar gemaakt voor de oplossing van het taalvraagstuk in het leger. De groote lijnen van dit ontwerp zijn: splitsing van de militaire school in Fran sche en Vlaamsche afdeelingen; bij het uitgangsexamen zullen de leerlingen beide landstalen grondig moeten kennen; voor de onderofficieren zullen om de beurt Fransche en Vlaamsche examenszittings- tijd gehouden worden; uitzondering wordt gemaakt voor de oefenschool en de Krijgs school, later zullen hiervoor maatregelen getroffen worden daar binnen enkele jaren alle officieren dan tweetalig zullen zijn; de taaleenheid zal het regiment zijn, en soms de divisie in uitsluitend eentalige omschrijvingen; de administratie van het Leger zal Vlaamsch in het Vlaamsche ge deelte, en Fransch in Wallonië zijn; de officieren die de twee landstalen niet gron dig kennen zullen in de gelegenheid ge steld worden de tweede op voldoende wijze aan te leeren. Door Heer R.-D. De Man werd aan den Minister van Landsverdediging de vraag gesteld onder welke voorwaarden in dienst zijnde militianen konden genieten van kosteloos v.ervoer, dit eens per maand. De Minister van Landsverdediging ant woordde hierop dat de militianen, die bij gebrek aan voldoende middelen niet kun nen genieten van de permissies hen ver leend eens per maand, ter gelegenheid van een permissie of verlof, kosteloos ver voer kunnen krijgen per spoor, of buurt spoorweg, heen en weer. De belangheb benden hebben eveneens recht op twee kostelooze reizen gedurende hun kamppe- riodis van 42 dagen. Die gunst wordt slechts verleend zoo ds militianen en hun gezin behoeftig zijn. In elk geval most de Rijkswacht worden verzocht een objectief verslag op te stel len en op te sturen naar de betrekken le geroversten, betreffende den geldclijken toestand van het gezin der militianen. De korpskemmandant treft dan "de noodige beslissing. Daarbij wordt nog aan al de miliciens zonder onderscheid, die thans langer dan den voorzitnen termijn onder de wapen* worden gehouden, een kostelooze reis ver« leend, eens per maand. Naar verluidt werd een Politieke Raad van de Rexistische Partij gesticht. Vertegenwoordigers van Wallonië: HH. Jos. Streel, Jean Denis en Carlos Dsruitte, Vertegenwoordigers der Vlaamsche Rex- ïstenHH. Pol de Mont en Mertens, hoog- leeraar te Leuven. Een derde vertegenwoordiger moet nog worden aangeduid. Vertegenwoordiger-, /an Brussel-omge ving: HH. Hubert d'Ydewalle en P. Daye. Technische leden: H. Xavier de Grun» ne, vertegenwoordiger van de parlemen taire groep; H. G. Wijns, voor de econo mische belangen; secretaris: H. Usmard Legros. Zaterdag werd de eerste vergadering ge houden, tijdens dewelke hulde gebracht werd aan L. Degrelle. richt te Charleroi. De socialisten richtten een tegenbetooging in en beide verga de J ringen werden dan verboden door de» Burgemeester. Maandag avond moest een meeting oer Liberalen doorgaan te Charleroi. H. Victóf de Laveleye, de nieuwe voorzitter der Li berale Partij, moest er het woord voereii, Als protest omdat hun eigen meeting ve^ boden was in die stad hebben de Rexist® de liberale meeting overhoop gezet en <ie redenaar belet te spreken. De politie moest herhaaldelijk ingrijpen. De wetsontwerpen der Regeering voof politieke, militaire en fiskale amnestie werden besproken ln de Kamerafdeelini gen. De amnestievoorstellen van de 1 Delwaide en Romsée kwamen ook ter b€r handeling. In het algemeen genomen hebben Kamerafdeelingen met een groote meer derheid de ontwerpen der Regeeo-ing goed gekeurd en deze van de HH. Delwaide en Romsée verworpen. H. Blavier, namens de katholieke Vla mingen, verklaarde dat deze voor alle voorstellen hadden gestemd maar dat zij betreuren dat de Regeeringswetsvoorstel- len niet ruim en edel gwioeg opgevat zijn en ook dat de bestuurlijke amnestie nog niet is geregeld. De liberalen waren gekant tegen alle po litieke en militaire amnestie. De kommunisten weinig, waren aan wezig onthielden zich bij het stemmen. De vlaamsche nationalisten legden een verklaring af in iedere afdeeling waarin zij verklaarden ge;n genoegdoening te kunnen nemen met de voorstellen der Re geering. Dat zij mits voorbehoud zouden stemmen voor de fiskale amnestie maar dat zij de voorstellen der Regeering in za ke politieke en militaire- amnestie niet konden goedkeuren en tegen stemden. De Speciale KamerkiOimtnissie verga derde Donderdag 11. Eerste Minister H. Van Zeeland, en Minister van Landsver dediging, Generaal Denis, waren aan wezig. Door den Minister van Landsverdedi ging werden alle Ingediende amendemen ten verworpen; alleen werd «en kleine toegeving gedaan in kwestie bijvoeging van wettelijke gezinsvergoedingen aan ze kere militianen. Ten slotte werd nog het voorstel gedaan dat aan het Regeerlngsontwerp een tij delijk karakter zou worden gegeven. De 12 maandendienst zou in de wet inge schreven worden, doch aan de Regeering zou machtiging worden verleend tot 1940- 1941, wanneer het aantal militianen weer zal gestegen zijn, de diensttijd te verlen gen tot 17-18 maanden. In geval de inter nationale toestand opklare en de Regee ring genoegaai-m vrijwilligers kan rekru- teeren, zou de diensttijd dan kunnen ver minderd worden. Minister Denis verklaarde zich bereid1 dit voorstel nog eens te onderzoeken. Op Vrijdag zou de kommissie dan een beslis sing moeten nemen, die dan zal voorge legd worden aan de Kamer. Deze beslissing zal ons te laat bekend worden omdat wij ze in dit nummer nog zouden kunnen vermelden. IBBBIBIBBHBIBESsISIfiSSaiEIBM

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1936 | | pagina 1