De Schoolkwestie
SiXEN nadert
9e inüie Sden te Brussel
Groote Carnavalstoet
Voor Amnestie I
MISSIE-ZIEKENDAG van PINKSTERHI
Op Zondag 9 Mei 1937
LICHTZINNIGHEID BIJ KINDEREN
Rerum Novarum
in heeS den lande
met geestdrift gevierd
Brussel verboden grond voor de VlamingéÜ
WEEKBLAD: 40 CENTIEMEN.
34" JAAR. - N' 19.
«DE POPERINGENAAR» f
Uitgever: §j
SANSEN-VANNESTE 1
POPERINGE
KATHOLIEK NIEUWSNOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD. - VERSCHIJNT WEKELIJKS
en de nieuwe eischen der
Liberalen en Socialisten
Voor uitbreiding der Nissiën en behoud
van het Geloof
INTERNATIONAAL OVERZICHT
ZIJN HEILIGHEID DE PAUS
M0EÏ ANDERMAAL RUST
NEMEN
Hel aftappen van hef Maaswater veor hei Alberf-kanaa!
Zuiien de werken moeten stop gezet worden
ISsigie en Nederland voor het Internationaal Kof
STAD IEPER
15.030 FRANK PREMIEN EN VERGOEDINGEN
Daarbij verscheidene FANIONS
voor de deelnemende Maatschappijen.
JaarSijksche Troepenschouw Ie Brussel
Ge Frafersieilen mogen boSoogen tegen Amnestie
maar Burgemeester Mas verbiedt
de Vlaamsche betooging voor Amnestie
ONDERHANDELINGEN
MET DE REGEERING
ZONDAG MEI 1937.
Telefoon Nr 9. Poitch. Nr 155.70. g
ABONNEMENTSPRIJS
VOOR 1 JAAR (per post)
Binnenland 20.fr. g
Belgisch Kongo 40.fr. g
Frankrijk 40.fr.
Alle andere landen 60.— fr. g
Vcimtrters tim verantwoordelijk voor g
hun artikels.
i'lHilll!lllillllllllllill!:l]!!!l!IIIH!li!llllll!lllllllll!illlllliillllllHIIIIIIIII]l!ll!)tf
MGENiAR
^UtillHlllltllülimillllUllllUllüliilllilUiliUlUIMlIllllUiiUIiliiUilKllüllllillill^
TARIEF VOOR BERICHTEN: 1
Kleine berichten per regel 1.25 fr.
I Kleine berichten (minimum) 4.fr. 1
2 fr. toeL v. ber. m. adr. t. bur.
H Berichten op 1® bl. per regel 5.— fr.
§1 Berichten op 2» 1>1. per regel 2.50 fr.
M Berichten op 2° bl. per regel 1.50 fr. I
Rouwber, en Bedank, (niin.) 7.fr. i
Te herhalen aankondigingen
orijs op aanvraag.
Annoncen zijn v ooral te betalen en
I moeten tegen den Woensdag avond
ingezonden worden. Kleine be-
richten tegen den Donderdag noen.
De tegenwoordige schoolwet voorziet
thans dat waar e:n voldoende aantal
ouders dit eischen eene officieele school
moet opgericht worden.
Voor het geval een gemeentebestuur
onwillig: is en weigert In te gaan op een
ernstig verzoek van het vereisohte aantal
oud: rs, zijn volgens diezelfde schoolwet
er dwangmiddelen bepaald om de stich
ting van dergelijke school te bewerkstel
ligen,
Daarmede zijn de andersdenkenden nog
niet tevreden. Omdat sommige gemeenten
terecht niet wilden ingaan op petities die
allen ernst misten, spreken zij van wille
keur der gemeenten en eischen nu een
Ilisuwe wet, waardoor het Ministerie van
Onderwijs, van uit Brussel zielf zou be
slissen.
Nu wordt een nteuwe wet voorgesteld
waardoor in alle gemeenten eene officieele
school moet tot stand komen, zelfs op
gïoote gehuchten, zoodra ouders van 35
schoolgaande kinderen dit eischen!
Deze petities moeten rechtstreeks naar
Brussel en niet meer naar de gemeente
gezonden worden!
Waarom?
Omdat men aan de ruziestokers de ge
legenheid wil gev n OP GELIJK WELKE
MANIER het aantal handteekens te ver
zamelen en oni het toezicht der plaatse
lijke overheid te kunnen uitsluiten.
□e gemeentelijke overheid die ter plaats
ls kun den ernst d:r petities onderzoeken,
het Ministerie van Onderwijs kan dat
niet van uit Brussel en dcet het ook liever
niet!
Men wfl immers van ginder uit in ieder
gemeente een officieels school en alle pe
tities in dien zin zullen welkom zijn.
Dat is niet redelijk!
Het is wel redelijk dat aan een vol
doende aantal ouders die ernstig en ge
meend een school wagen volgens hun
opinie, voldoening zoude werden gegeven:
cut ken de Wetgever, gezien dat er ver
schillende opinies bestaan, niet weigeren.
Maar dan is het toch ook redelijk dat
de vraag van deze ouders zoude werkelijk
zóó gem.'end zijn en dat het werkelijk
gaat om bevrediging van hun opinie.
Waarom zijn de Liberalen en Socialisten
er dan itgen dat in de wet zelf de voor
waarden zouden bepaald worden waaraan
c. petities moeten beantwoorden?
OI is het niet onredelijk zooals het
trouwens reeds gebeurde onder de tegen-
waoidigc schoolwet dat petities vcor
t-ïn nieuwe school worden ingediend, de
school gebouwd wordt en er dan geen kin
deren genoeg naartoe gaan om een klas
te bevolken?
Waarom dergelijke onzinnige to:stan-
c:n niet voorkomen door op wettelijke
rijse den ernst der petities te waarborgen?
Waarom?
Kieram: omdat z.ij, spijts alles, door
dwang er. bedriegslijko petities, officieele
schelen willen stichten cck in gemeenten
waar dit nu niet gewenscht wordt, tenzij
door een klein aantal twistzoekers en
ruaioerstokers!
O zaak is nochtans doodeenvoudigr
niemand is ertegen dat waar het ernstig
gevraagd wordt, een officieele school
rouce tot stand komen, maar dat men
dan ook door een wettelijke bepaling er
rcor zorge dat het waarachtig en werke
lijk verlangen der plaatselijke bevolking
worde uitgedrukt door een petitie die op
een ernstige manier kan geschieden en
waarvan de handteekens plaatselijk en
ook in hoogïr beroep op voldoende wijze
kunnen gecontroleerd worden.
Is dat niet zoeken naar de waarheid?
Is dat niet volkomen redelijk zijn?
Waarom dan dat weigeren?
Omdat men tegen alles in, ook tegen
het verlangen der plaatselijke bevolking,
officieele scholen wil stichten! Daarom!
En omdat men na dien eersten stap den
tweeden wil doen: ieder officieele school
een neutrale school! Ook daarom! En
vooral daarom
En hier pakken wij de Socialisten1 en
Liberalen bij hun woord. Ze zeggen eeuwig
en erviig-: De vrijzinnigen hebben geen
scholen volgens hun levensopvattingen.
Daarom willen wij de officieele school.
De wil der ouders moet geëerbiedigd wor
den!!
Goed zoo! Maar dat ze 't in de wet
zetten.
Maar ook daarvan willen zij niet weten.
Ze redeneeren zij alzoo: In ieder ge
meente een officieele school! Iedere offi
cieele sohool neutraal! En dan heeft ieder
een school volgens zijn opinie!
En de Katholieken dan?
Volgens hun opinie mogen zij liun kin
deren toch niet naar een neutrale school
zenden! Dat is hun streng verboden door
hun geweten en door een uitdrukkelijk
kerkelijk gebod.
En dan?
De Gfficieele scholen voor de vrijzinni
gen alleen?
Ds Katholieken dus uitgesloten?
Nog eens is dat redelijk?
Heet ge dat: Ssholen volgens den wil
der ouders»?
We herhalen het: weest redelijk tegen
over iedereen!
Dan alleen is er schoolvrede mogelijk.
We zeggen aan de Socialisten en Li
beralen: Zet uw schoons leuze: scholen
volgens den wil der ouders» in de wet»!
't Is niet zoo moeilijk dit te verwezen
lijken.
a) Waar de ouders een vrije school
stichten die voldoet aan de voorwaarden
der wet, neemt ze aan. 't Is de wil der
ouders!
b) Waar een officieele school gevraagd
wordt, laat het over aan de meerderheid
der ouders der schoolgaande kinderen
welke de geest der school zal zijn; en ge
voidest aan den wil der ouders.
Dat is eerlijk! Dat is redelijk!
En daarbij, Socialisten en Liberalen,
dan komt ge niet in tegenspraak met uw
eigen princiepen.
Nu wél!
Ge spreekt wel van scholen volgens den
wil en de levensopvatting der ouders.
Maar- ge sluit door uw nieuwe eischen
in uw wetsontwerp, den wil en de levens
opvatting uit van de overgroots meerder
heid der ouders.
Ge wilt op kosten van 't gemeenebest
alles volgens den wil en de levensopvat
ting van de ntet-katholieken en ge ver
waarloost den wil en de levensopvatting
van de Katholieken die het leeuwenaan
deel in deze kosten betalen.
Ge wilt geen school vrede, maar school
strijd!
IfiflMEaa&ÜEHSEaSEIIMCBSISailSaiBIESaiBEBQESSEEB&SBaSBBSSa
Op het verlangen van Z. H. Paus Pius XI
wordt er op den eersten Sinksendag aan
alle zieken gevraagd, hun lijden en smar
ten van een dag op te dragen voor de uit
breiding van de Missiën en voor het be
houd van het Geloof.
Deze oproep wordt gericht tot alle zie-
k:n door lichamelijk lijden gekweld.
Duizende zieken uit de Katholieke we
reld, zij die door eene voorbijgaande kwaal
zi;n aangetast en zij die ongeneesbaar
zijn; zij die thuis alleen hun smart dra
gen en zij die samen wonen in klinieken,
hospitalen of krankenhuizen, allen kun-
a:n aan dien pauselijken wensch voldoen.
Slechts één dag wordt hun gevraagd
maar een bepaalde dag, een dag van ver
heven beteekenis en van groote waarde
voor het missieapostolaat der Kerk.
Aan het Bestuur van den Priestermls-
«iebond werd de organisatie van dezen
dag Gpgïdragen en deze priestervereeni-
ging, die in bijna alle landen bestaat, ls
dan ook geestdriftig dit initiatief van het
Hoofd, der Kerk bijgetreden
In ons land heeft de Priestermissiebond,
in verstandhouding met de leiders van het
Zieksnapostolaat, voor dezen missiezondag
een prentje uitgegeven dat gratis gestuurd
wordt aan al degenen die het zullen aan
vragen. Het Nationaal Secretariaat van
den Priestermissiebond rekent dan ook op
de medewerking van de parochiale gees
telijkheid voor hun zieke parochianen en,
meer bepaaldelijk nog op de almoezeniers
van de ziekenhuizen, alsmede op de orga
nisatie van de katholieke aktie, om dezen
missie-ziekendag, die voor de missies van
zulk groot geestelijk belang is, zooveel mo
gelijk bekend te maken en te steunen.
De prentjes met gebed zijn te verkrijgen
op het Nationaal Secretariaat van den
P. M. B., 40, Middaglijnstraat, Brussel (3).
GEZINSOPVOEDING
't Is "n gebrek dat we veeleer 'n tekort
mogen noemen; 'n tekort waarvan de oor-
niet diep ligt.
Het kind is nu eenmaal geen volwasse
ne, die zijn g-ezond verstand laat spreken.
Hst redeneert niet eer het iets aanpakt.
Bet ziet alleen de oppervlakte der dingen
rondom zich, en het gevaar is hem onbe
kend.
Het sa.S met vuur spelen ln de schuur en
op hooge beamen klimmen om 'n vogel-
lest. Op rijdende wagens klauteren of
aan tram of auto hangen vinden onze
rakkers alleen, maar prettig! En wat den
ker. van de twee bengels, die 'n electrische
tram in gang staken en botsing verwekten,
Biet al de noodlottige gevolgen voor hun
éigen persoontje?
Laat ze nu steeds heelhuids van hun
kattekwaad afkomen.
't Zijn toch maar kinderen! zal men
zeggen. "-En zijn wij ook niet zoo ge
feest?.,.
Inderdaad. We gunnen de kinderen vol
gaarne hun Jolige prat! Dat moeten ze
televen!
Toch motten we hier even den vinger
«bs te ken., en ons afvragen, beste ouders,
«f het altijd bij die onschuldige streken
Zal blijven? Denken wij er om dat ons
kind een rr.ansch in wording is! Laten we
hu den lossen teugel aan zijn speelsche
driften, dan kan met de jaren, die onbe
suisde deugniet rich wel eens ontpoppen
tot 'n roekelooae nietdeuger!
Van vele handelingen immers vraagt
«et kind zich niet direct af of ze geoor
loofd. zijn, ja. dan niet; noch hoe het spel
letje zal uitvallen!
Zijn verstand kan het nog niet volledig
fe'oniiken. Aan ons dus het hierin bij te
•taan.
■Willem komt thuis en in vijf minuten
öjn huiswerk af. Maar laten we het
ééns nazien: slordig geschreven en alles
tehalve juist. H«et ware glad verkeerd hem
®jj dit eerste feit, zoo maar b' de ooren
to trekken, of van de martenez te spreken.
Liever eens ge voedelijk met hem praten:
•ongeil, wat zal Je doen als je groot bent...
Je niet, Juist kan rekenen of als Je ge-
°,ak'4s; Lar ls! Voor zoo'n verstan-
K iongen als gijl...
Dan kan hij herbeginnen, en beter op
letten.
Voor de catechismusles zal men de kin
deren doen inzien, dat die niet moet ge
leerd worden voor den meester cf mijn
heer pastoor, doch voor eigen voordeel en
uit liefde tot God.
Wellevendheid aan tafel of op straat,
niet uit vrees voor den blik van ouders of
meesters, doch om als 'n opgevoed mensch
door de wereld te komen.
Liegen schrijft men gemakkelijk toe
aan lichtzinnigheid. Het is meer de grilli
ge verbeelding van het kind, die hierin
'n voorname rol speelt. Dit niet aannemen
ware misdadig. Niettemin is het plicht de
liefde tot de waarheid aan te kweeken.
Zullen we nu zoo gedurig met het kind
redenseren?
Op de gevolgen van hun daad wijzen,
kan soms bij zeer volgzame kinderen vol
staan. De meesten echter zullen nog wel
herbeginnen. Gedurig hetzelfde hooren
herhalen, zijn ze gauw beu.
Laten we dan eerst zien of ze blijk ge
ven van goeden wil. Schiet deze tekort
dan kan men ze iets ontnemen, waarop
ze zeer gested zijn. Bijv. 'n uitstapje, 'n
fietstochtje, hun nagerecht of de Zon
dagscent.
Omgekeerd kan men ze ook nu en dan
iets beloven, waarvoor ze 'n tijd lang hun
best moeten doen.
Hoe nauwer de gunst hun aan 't hart
ligt, hoe gemakkelijker we Ons doel zullen
bereiken.
Vergeten we echter niet dat de straf
niet de eenige toevlucht is. Indien een blik
of een woord volstaan, wordt ze overbodig.
Laten we echter nooit dreigen! We ma
ken het kind bevreesd en leeren het dan
handelen uit berekening.
We beTuiten.
Met lichtzinnige kinderen moet eerst
gepraat worden. We leeren ze dan na
denken en zich onderwerpen aan ds leid
draden van oversten, aan de geboden van
God.
Beloven en afnemen alleen met het doel
goede gewoonten aan te kweeken. Met de
jaren dan zal het verstand beter leeren
handelen; uit plicht en om Gods wil!
G. O. W.-VL.
Op dien Sinxendag, in de vroegte,
scheen de zon zóó helder. Maar opeens
waaide het, met geweldig gedruisch, alsof
het huis ging omvervliegen. En vlammen,
gelijk roode tongen, flikkerden beven hun
nen kop, in de groote kamer.
En ze werden iets gewaar in hun lijf,
die apostelen. Die simpele, schuchtere
visschïrs, met een paar bomen en een
douanier bij. Die eertijds benoemd waren
om vreemde mensdhen aan te spreken.
Ze werden gewaar, dat ze nu anders ge
worden waren, en voor geen man zouden
achteruitgaan.
Ze trokken de vensters open, en keken
op de straat. Die zwart zag van volk. En
van op het balkon spraken zij tegen dat
volk, en kregen er op éénen slag drie dui
zend mee.
Zóó begonnen zij, op dien Sinxendag.
Met twaalf man zouden zij al de overige
menschen anders en beter gaan maken.
Twaalf man. Dat pakten zij aan.
De wereld was schoon toen, in de volle
lente. De bergen en velden stonden
frisch, groen, om er in te bij tan; de bloe
men geurden door de lucht; ae vogels
zongen in de bocaien; de zon scheen lus
tig over het land, en de menschen keken
blijgczind.
En toch pakten die twaalf apostelen
hen. aan, over heel de beschaafde wereid.
Zij trommelden hen samen op de markt;
zij riepen hen bijeen in de huizen; zij
gingen tusschen hen zitten in de werk
winkels en fabrieken; zij spraken hen aan
op de kaaien, waar de schepen gelost en
geladen werden.
Altijd hetzelfde, kort en geweldig:
Christus is voor u gestorven, maar le
vend uit zijn graf gekomen. Wij hebben
Hem gezien. Want God ziet u geeme, al
lemaal, gelijk een Vader zijn kinderen
geerne ziet...
...En gij ook, verloopenen en sukke
laars, menschen zonder hart, gij cok moet
elkaar geerne zien...
Zóó iets hadden zij nooit gehoord. Me
kaar geerne zien! Ouders die hun kinde
ren moesten beminnen; mans en vrou
wen die alles voor malkaar moesten over
hebben; bazen en meesters die moesten
zorgen voor werklie en onderhoorigen;
werklie en slaven die broeders moesten
zijn van hun bazen en meesters.
Maar dan zou de wereld een Paradijs
worden?
Inderdaad. Want als zij keken naar de
eerste Christenen en hoe die leefden; en
goed en godsdienstig voor elkaar waren;
en zongen van geluk in hun huizen; en
hun hart openzetten voor dompelaars en
slaven in de werkwinkels en fabrieken;
dan bekenden zij: «Ziet eens, hoe die
Christenen mekaar beminnen
Die Christenen legden hun dat uit.
Christus had gezegdAan één teeken
zullen de menschen erkennen dat gij mijn
leerlingen zijt: als gij mekaar geerne
ziet!
Dat trof de menschen over heel de
wereld.
En zij kwamen naar de apostelen, om
ook te worden gelijk die.
Dat ging op geen acht dagen. Maar dat
ging. En de volken die leelijk waren en
zender hart, werden anders en schoon en
christelijk en gelukkig.
Weer is 't Sinxen. En weer moeten wij
doen wat die twaalf apostelen deden.
Weer is de wereld schoon, maar zijn
veel mensohen leelijk, van binnen.
Weer staat de wereid in volle leute, en
frisch in 't groen en geurig van de bloe
men en lustig van de vogelen.
Veel menschen zijn schoon en christe
lijk en gelukkig, in alle landen. Maar veel
anderen zien er blijgezrnd uit, op hun
gezicht, maar niet in hun hart. In hun
hulzen is het killig en betrokken, kinde
ren mogen daar niet komen, ten hoogste
ééntje, want dat is een last. Mans en vrou
wen gaan van elkaar loopen, en 't huwe
lijk springt uitéén. Er is maar één God:
het geld; maar één hemel; het plezier.
De grooten persen de kleinen uit; en de
kleinen mompelen van heel den boel in
gruis te slaan.
En liefde voor elkander bestaat daar
niet.
En toch werken wij aan hen, om hen
anders en schooner en beter en gelukki
ger te maken.
Waarom gaan wij dan niet snel vooruit,
gelijk de eerste christen:n?
Omdat wij niet genoeg deen wat die
deden; omdat wij mekaar niet geerne ge
noeg zien. Daarom! Wij rijn niet goed
genoeg, niet genoeg voor elkaar.
Dat, en dè,t bovenal moet de doolaards
en sukkelaars aantrekken. Zij moeten
kunnen zeggen, gelijk, in den ouden tijd:
Ziet eens, hoe die Christenen mekaar
geerne zien!
Bij ons moet het beter zijn dan bij hen.
Onze huizen, enz» werkwinkels, onze fa
brieken, onze pachthoeven moeten Para-
dijskens rijn, Paradijsfcens van goedheid
en liefde.
Dan zullen, de anderen willen worden
gelijk wij.
En dan ook zal 't weer echt Sinxen zijn.
TH. VAN TICHELEN.
«■flSBSiBBBBBBflEBBnBBBBBBESISBB
GE ZIJT OVER ONS BLAD TEVRE
DEN! NA LEZING, SCHUIF HET
IN HANDEN VAN EEN GEBUUR OF
VRIEND, ZOO STEUNT GE ONS.
DOE HET ZONDER UITSTEL.
DANK EROM.
DE BELANGRIJKE GEBEURTENIS
Niettegenstaande ik reeds verleden
week schreef over het nieuwe inter
nationale statuut van Belgie, voel ik
me thans weer verplicht om over deze
belangrijke zaak te schrijven te meer
daar intusschen de Engelsche Minis
ter van Buitenlandsche Zaken, Sir
Eden, persoonlijk te Brussel is ge
weest, in gezelschap van zijn ega,
niet om koffie te gaan drinken in de
Bon Marchéof om het oudste
menneken van Brusselniet een be
zoek te vereeren, rit. ar om juist de
nieuioe verhoudingen in West-Europa
te bespreken met de Belgische Eerste
Minister Van Zeeland en de Belgische
Minister van Buitenlandsche Zaken,
Mijnheer Spaak. In onze pers is in
tusschen over dit vraagstuk danig
veel geschreven geworden, en Mijn
heer Spaak heeft ook zooveel hier
over gezegd in de Kamer van Volks
vertegenwoordigers, dat de zaak verre
van duidelijker, integendeel meer ver
ward schijnt geworden.
De Fransche en Britsche gezanten
hadden aan onze regeering een nota
overhandigd waarbij wij voortaan
ontslagen werden van alle interna
tionale verplichtingen die ons konden
dwingen tusschen te komen om een
van de Locarno-Staten te helpen zoo
die aangevallen werden, buiten hun
schuld. Dat was duidelijk en meteen
aangenaam om te aanhoorep, maar
midderwijl blijkt dat er wel nog zou
den besprekingen blijven voort be
staan tusschen de Fransche, Engel
sche en Belgische legerstaven en ver
der dat artikel 16 van het Volken
bondspact ons toch nog moeilijkhe
den zou kunnen berokkenen.
Gelukkig heeft Minister Spaak op
een paar van die punten heel duide
lijk antwoord verstrekt; immers vol
gens hem is er absoluut geen sprake
meer van militaire afspraken van
Belgie met andere landen en wat
artikel 16 van het Covenant van de
Volkenbond betreft, wel komt daarin
voor dat een lid desnoods vrije door
tocht over zijn bodem moet verlee-
nen aan de andere leden van de Vol
kenbond in geval van een gezamen
lijke aktie tegen een bepaald land,
maar Minister Spaak maakt voorbe
houd in dien zin dat hierbij Belgie
volledig vrij zijn toestemming hier
toe verleend.
EN DUITSCHLAND
Toch schijnt alles nog niet in orde
na die zeer duidelijke verklaring.
Waarom kwam de Heer Eden per
soonlijk naar Brussel, nadat de nota
van Engeland en Frankrijk was over
handigd geworden? Om die nota te
bevestigen? Om getuigenis te geven
van de Engelsche sympathie tegen
over de nieuwe koersrichtlng van de
buitenlandsche politiek van Belgie
Daarvoor kon de Heer Eden wel zijn
luchtreisje en het verlies van zijn
Zondag bespaard hebben. Noodzake
lijk moet hier wat meer achter zitten.
Eerst en vooral heeft de Heer Eden
niet alleen over politieke vraagstuk
ken gesproken met de Heer Van Zee
land, maar ook over economische,
waarbij de Belgische Eerste Minister
toch heel wat meer bevoegd zal zijn
dan Mijnheer Eden zelf. Doch Eden
zal ook wel bijzondere onderrichtin
gen ontvangen hebben om te polsen
naar de plannen van Van Zeeland
betreffende het economisch herstel
van de wereld. Hetgeen we vernemen
is danig vaag, maar het blijkt toch
overduidelijk dat de Belgische Eerste
Minister veel meer moet bezig zijn
met zeer grootsche plannen voor een
herstel van de wereldekonomie dan
met een oplossing van de dringende
kwestie van de weer aangroeiende
Vlaamsche grieventrommel. Doctor
Schacht, leider van de Duitsche
Rijksbank en Relchswirtschaftminis-
ter, kwam naar Brussel om hem te
bezoeken. Nu is Eden gekomen.
Wij kunnen niet anders denken
dan dat het vooral in aansluiting van
het bezoek van Dr Schacht is dat
Eden Van Zeeland komt bezoeken.
Duitschland is de zieke zenuwknoop
van de zieke wereld. Van het eko-
nomische en politieke herstel van
Duitschland hangt hetherstel van
de wereld af, ook ekonomisch en po
litiek. Het ekonomisch herstel hangt
af van een bloedtransfusie die hier
bepaaldelijk beteekent een ruim op
gevatte kredietverlcening aan Duitsch
land. Het politieke herstel is verbon
den aan het Verdrag van Versailles
en aan de Volkenbond die eruit is
voortgevloeid. Zonder een herziening
van het Vredesverdrag van Versailles
in den zin van een belangrijke tege
moetkoming tegenover Duitschland
schijnt alle politiek herstel in West-
Europa noodzakelijk te moeten mis
lukken.
WEST-EUROPA
Welnu dit is nu juist weer duidelijk
gebleken naar aanleiding van het be
zoek van den Heer Eden. Duitschland
waardeert de poging van Belgie om
zelfstandig op te treden voortaan,
maar het kan niet bijtreden tot de
Fransch-Engelsche nota omdat Bel
gie trouw blijft aan het pakt van den
Volkenbond, dat het zeer onduidelijk
acht. Ook daarover schijnt te Brussel
onderhandeld te zijn geweest. Name
lijk wat moet er gedaan worden om
een nieuw Locarnopakt tot stand te
brengen en buiten Belgie dus weer
Frankrijk, Duitschland, Italië en En
geland te vereenigen in een bond ter
verzekering van de vrede in West-
Europa? Welnu het spreekt vanzelf
dat zoo Duitschland niet kan toetre
den bij de Fransch-Engelsche verkla
ring betreffende de erkenning van
Belgie's zelfstandigheid, het evenmin
zal toetreden bij een nieuw Locarno
pakt. Steeds blijft in den weg VER
SAILLES en ds VOLKENBOND en deze
laatste omdat hij tot nog toe alleen
de testamentuiivoerder is geweest van
het eerste. Alleen de likwideering van
het ongelukkig Verdrag en de her
vorming van de Volkenbond kunnen
voor de menschheid heel nieuwe per-
spektieven openen. Doch dit is ook
een van de neteligste kwesties die
men zich voorstellen kan want als
men roert aan Versailles dan betee
kent ■éit dat men moet erkennen alles
wat Hitier tot nog toe gedaan heeft,
schijnbaar in tegenstrijd met het in
ternationaal publiek recht. Dan moet
men ook de Duitsche kolonies terug
geven, wellicht zekere gebieden van
Duitschland afgegeven aan Polen en
aan Belgie. Dan meet men meteen
denken aan al de andere vredesver
dragen van 1919, zooals deze van
Trianon die nog onrechtvaardiger is
geweest dan die van Versailles. Daar
aan is verbonden de teruggave van
de Hongaarsche gebieden, die Tcheco-
Slovakije, Roemenie en Yoego-Slavie
op onrechtvaardige wijze verkregen
hebben. De eene moeilijkheid zou de
andere meebrengen.
Zouden Eden en Van Zeeland het
daarover gehad hebben?
(Verboden nadruk.) ROSKAM.
iBEzmazsssaasssHBBasBSiMSBESo
DE INSPANNINGEN DER LAAT
STE WEKEN HEBBEN HEM ZEER
VERMOEID
Da gezondheidstoestand van Z. H. den
Paus eisch't andermaal de grootste voor
zorgen. De inspanningen der laatste we-
weken, tijdens dewelke hij talrijke audiën
ties toestond, hebb:n den H. Vader ten
zeerste vermoeid. Dit is de oorzaak waar
om de Paus, spijts het onzekere weder,
naar Castel Gandolfo is vertrokken.
Volgens de eerste berichten scheen de
reis zeer goed verloopen te zijn. Dooh,
nauwelijks te Castel Gandolfo, versche
nen weer de teekenen van vermoeienis.
Maandag werd geen enkele audiëntie ver
leend. De Paus heeft volstrekte rust noo-
dig en de lezing van het decreet dat de
heldhaftigheid van de deugden gelukza
lige Marie.-Christina van Savoie verkon
digt lering die op Ons Heer Hemel
vaart doorging geschiedde in de meest
strikte intimiteit. Men weet dat dergelijke,
formaliteiten in andere omstandigheden
met grootsche plechtigheden gepaard
gaan.
ISBBBBISBElflflBBBBBBEBBBBBaBSQ
Donderdag werd doorheen geheel het
land het Rerum-Novaruimfeest met veel
geestdrift gevierd. In bijna alle steden
werden optochten en feestelijkheden in
gericht, die overal een groot sukses moch
ten boeken. Te Brussel vergaderden on
geveer 20.000 werklieden tn het Sportpa
leis om de feestvergadsring bij te wonen,
die een geestdriftig verloop had. Ook in
de andere steden werden de belegde ver
gaderingen even druk bijgewoond.
Het ls een heugelijke dag geweest voor
de Katholieken.
BBSHaaiBBSsiBEBaasBaaisBiazaaassESBSsaBB&BBEiüs
Het Albert-kanaal, waaraan neg steeds vcorigewerkt wordt, is bevoorraad met water uit de Maas. Nederland ontkent Belgis
het recht water uit de Maas te nemen voor deze bevoorrading en het geschil werd voor het Internationaal Gerechtshof vat»
Den Haag gebracht. De zaak werd deze laatste dagen door dit Hof behandeld. Men voorziet dat de uitspraak enkel binnen
enkels weken zal bekend gemaakt worden. Hierboven een zicht genomen tijdens eon zitting van het Internationaal Ge
rechtshof tijdens de behandeling nopens het aftappen van het Maaswater.
te 2.30 u. namiddag
Benevens de talrijke Maatschappijen der stad en de REUS GOLIATH
is de medewerking verzekerd van prachtige groepen uit Antwerpen, Boe.
zinge, Brugge, Gent (twee groepen), Hatluin (twee groepen), Kortrijk,
Lede, Mechelen, Roeselare, Zelzate. Prachtige Belgische en Fransche
afzonderlijken, enz.
IBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBMBIBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBI
De jaarlijksche troepenschouw die reeds
vóór enkele weken te Brussel moest plaats
hebben doch werd uitgesteld omdat de
Koning zich tijdens een val aan zijn lin
ker knie had bezeerd, heeft Dinsdag op
een zonnigen Lentedag plaats gehad.
Al de regimenten gelegerd te Brussel en
in den omtrek namen deel aan den optocht
en de wapenschouw. Het was luitenant-
generaal Tasnier, bevelhebber der plaats,
die de troepen in oogensckouw nam wijl
de Koning de troepen voor zich zag de-
fileereu. De kleine Prinsjes woonden het
defilee eveneens bij van uit een venster van
het koninklijk paleis. Een talrijke menigte
woonden de plechtigheid bij en juichte
herhaaldelijk de Koning en de kleine
Prinsjes toe.
Hiernevens Prins Karei, aaii het hoofd
der gidsen, die den groet brengt aan zijn
broeder tijdens het defilee. Foto hier
onder werd genomen toen de Koning
luitenant-generaal Tasnier, bevelhebber
der plaats, groet,
lfl3&235!3B!2E3Si8i58XBSE!B3BB3EBBISaK!35BBSEBBBBi
ilfBflRi
als ln 1918, dat er geschreeuwd en
nifesteerd wordt, telkens gerept wordt
van een gebaar van verzoening tegenovtf J
HET VERZET TEGEN DE
AMNESTIEVOORSTELLEN.
BETOOGING DER FRATERNELLEN.
Vanwege de Liberalen is een heftig
verzet gerezen tegen de ingediende am-
nestievoorstellen. Dit verzet kwam reeds
herhaaldelijk tot uiting en wel niet het
minst in de liberaie vergaderingen gehou
den op Vrijdag 30 April en Zondag 2
Mei. Tijdens deze laatste kregen alle libe
rale Ministers en Parlementsleden de ver
plichting alle amnestie te verwerpen. Heer
Bovesse werd er ook nog streng afgekeurd
en uitgescholden, en beticht verraad te
hebben gepleegd.
Ook de Fraternellen zijn weer aan het
roeren gegaan tegen de amnestie. Niet
alle fracties doen mee. Door de Frater-
nellen werd op Zondag 1.1. een betooging
op touw gezet te Brussel om protest aan
te teekenen tegen alle amnestie. Deze
betooging werd ten slotte een mislukking;
enkel een S.OOO-tal leden namen er aan
deel. Iiet was ten andere een doodschc
stoet die een hoon was voor de Vlamin
gen en hun taal. Bijna alle gedragen span
doeken in de Vlaamsche taal bevatten
taalfouten.
De Katholieke Associatie van het arron
dissement Brussel doet ook mede aan de
ophitsing tegen de amnestie en tijdens
een vergadering der Associatie werd het
ingediend regeeringsontwerp afgekeurd.
MANIFESTATIE VOOR AMNESTIE
TE BRUSSEL OP ZONDAG 23 MEI.
H. MAX VERBIEDT ZE.
Als tegenzet tegen de manifestatie op
touw gezet door de Fraternellen tegen
amnestie en het gedoe der Liberalen en
Fraternellen hieromtrent had het Ver
bond der Vlaamsche Oudstrijders besloten
een massabetooging voor amnestie op
touw te zetten voor Zondag 23 Mei aan
staande, te Brussel.
Hieromtrent werd door het Verbond ver
scheidene mededeelingen verstrekt waar
uit wij o. m. knippen
De Fraternellen pakken uit met de
nationale eer.
Zij vergeten daarbij dat de militaire en
politieke amnestie door de regcering werd
voorgesteld. En dat zij, door zich op de
nationale eer te beroepen, de Heeren Van
Zeeland en Bovesse, onderteekeuaars van
liet ontwerp betreffende de politieke am-
nesti, ervan beschuldigen de nationale eer
te hébben gekrenkt!
Hebben de Fraternellen erover nage
dacht hoe potsierlijk dergelijke beschul
diging klinkt? Van Zeeland en Bovesse
tegen de nationale eer van Belgie!
Zou militaire, politieke en bestuurlijke
amnestie niet eerder bevorderlijk zijn voor
's lands eer?
Is het wel een eer voor Belgie het laat
ste, het allerlaatste land van Europa tc
zijn dat nog geen amnestie schonk voor
oorlogsfeiten?
Is het wel een eer voor Belgie dat liet
sedert meer dan 18 jaar de amnestieclau
sules van het Wapenstilstandsverdrag van
Compiègne, bekrachtigd door art. 212 van
het Verdrag vail Versailles met voeten
treedt? En aldus aan de gansche wereld
het eerste voorbeeld heeft gegeven van de
verdragschending
Is het wel een eer voor Beigie dat dc
hatelijke naoorlogsroes niet tot bedaren
komt, dat dc driften even hoog oplaaien
Vlaanderen?
Tegenover die houding stellen de VlaairA
sche Oud-Strijders, de voorzetters van do
IJzertraditie, in naam van Vlaanderens
bloedoffer aan den Ijzer, hun onvermini
derden eisch en roepen het Vlaamsche
volk op om met hen den beslissenden
strijd in te zetten tot het bekomen van
amnestie, voor militairen cn burgers, vol
ledig en onvoorwaardelijk!
Wij geven dan ook vandaag reed» het
ordewoordde katholieke Vlamingen met
speciale treinen en met autobussen, MOE
TEN op Zondag 23 Mei a. s. naar Brus
sel, achter de V.O.S.-sen, met de V.O.S.-
sen, voor amnestie betoogen, cm aan de
hoofdstad den wil van het Vlaamsche volk
tc doen kennen.
Op Zondag 23 Mei moet het te Brussel
Vlamingen regenen!»
Maar V.O.S. had zonder den waard ge
rekend, zonder M. Max, burgemeester van
Brussel, de groote Vlaminghater die wel
schijnt gezworen te hebben dat Brussel
verboden grond blijven moet voor de Wa
mingen. Van zoodra de aanvraag tot be
tooging door V.O.S. bij Burgemeester
Max toekwam weigerde hij dia toelating
te verleenen, omdat weer eens de open
bare orde zou worden verstoord
Deze maal wachtte II. Max zelfs niet
op dc bedreiging met tcgenbetooging om
zijn verbod uit te vaardigen. De Frater
nellen en enkele kringen van permanente
woclmakcrs mochten Zondag manifestec-
ren tegen amnestie, dus tegen ecii wets
ontwerp ingediend door de regeering en
geteekend door Ministers HIJ. Van Zee
land en Bovesse, maar de V.O.S.-sen. die
het sterkste deel der oud-strijders uitma
ken, mogen er niet voor uitkomen. Vla
mingen moeten immer worden geweerd
uit Brussel naar H. Max.
Brussel mag de macht der Vlamingen
niet zien, en den wil van het Vlaamsche
volk niet kennen.
Brussel is versperde grond voor de
Vlamingen.
Hoelang zullen de Vlamingen dat nog
duiden
Na het uitvaardigen van het verbod vatf
II. Max trad het Bestuur van het VetV
bond V.O.S. in voeling met den H. Dó
Schrijver, Minister van Binnenlandsché
Zaken, om toch toelating tot betoogen të
verkrijgen.
De ïf. Minister verklaarde zeer het vetV
bod van den H. Max te betreuren maar
dat bij, wettelijk gesproken, r.iet gewa*
pend is den H. Max zijn besluit te doei!
intrekken. -
Donderdag vergaderde liet Bestuur Vijl
bet Verbond V.O.S. Met verontwaardj*
ging werd kennis genomen van het bëi
sluit van H. Max. Tot drie maal toe wef4
liet dus door H. Max den Vlamingen vejfk
boden te manifesleeren te Brussel. Dit
verbod getuigt van de hatelijkste partij*
digheid. IJet Dagelijksch Bestuur kree®
opdracht de onderhandelingen met de r<f»
geering voort te zette.cn voeling te né
men met de Vlaamsche i'arlementsleder»
om toch de toelating tot betoogen te ver
krijgen.
