Engeland's Koningspaar
plechtig gekroond
De strip veer Amnestie
DE RUSTPOOS
I SANSEN-VANNESTE f
POPER1NGE
.10 BLADZIJDEN. - 40 CENTIEM..
34« JAAR, - N' 2H
KATHOLIEK NIEUWS-, NOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD. - VERSCHIJNT WEKELIJKS
SINKSEN
DE ZEVEN GAVEN
iHiiimiiiiiimmiiiiiii
De V.O.S.-Betoogiug te Brussel
ien eenig schouwspel
De Engelsche Vorsten door
millioenen menschen
toegejuicht
wmmm
De Katholieke Vlaamsche Volkspartij
en de Amnestiekwestie
HET DIRECTORIUM DER K.V.\L~KEURT HET VERBOD DER
AMNESTIEBETOOGING AF EN SPREEKT ZICH UIT VOOR
ALGEMEENE AMNESTIE
Scherpe Interpellaties in de Kamer over 't Terbod
Tan betoogen. Een motie van afkeuring van M. Max
ZONDAG 16 MEI 1937. eg
HtwamtiHittiiinKntiiiituüiuuiuiniintiiiiHiitiiuiiiiUHiniminHmnDuii^
J DE POPERINGENAAR
Uilgever:
I Telefoon Nr 9. Po.tch. N' 155.70.
-1 n
ABONNEMENTSPRIJS
VOOR 1 JAAR (per po*t)
Binnenland 2D.fr. jg
Belgisch Kongo 40.fr. g
ij Frankrijk 40.f***
p Alle andere landen 60.fr. g
g Ifrdeiverkeu zijn verantwoordelijk voor
hun artikels.
£ul^3imi!IUilinilfIKllllItnUIUllTBBHiIltintHli!UUHIUIBRHiI181|}lliHIBlB
mwmrn
TARIEF VOOR BERICHTEN.
jg Kleine berichten per regel 1.25 fr.
g Kleine berichten (minimum) 4.— fr.
2 fr. toel. v. ber. m. adr. t. bur.
g Berichten op la hl. per regel 5.fr.
Berichten op 2" bl. per regel 2.50 fr. i
g Berichten op 3" bl. per regel 1.50 fr.i
1 Rouwber. en Bedank, (min.) 7.— fr.
Te herhalen aankondigingen
prijs op aanvraag,
g Annoncen zijn vooraf te betalen en g=
p moeten tegen den Woensdag avond
E ingezonden worden. Kleine be- s
B richten tegen den Donderdag noen. §i
We zijn in de eeuw der publiciteit.
Ook de H. Geest krijgt een artikel
in de bladen.
We geven weinig om meer weer te
krijgen.
«Ik zal den Vader bidden en een
anderen Helper zal Hij u geven, om
jn eeuwigheid bij u te blijven.
Op den Sinksendag werd deze bede
verhoord. Het Pinkstervuur, de vlam
mende tongen, de stralen van Gods
Jicht en liefde kwamen neer.
De Vertrooster bracht vreugde en
vrede aan de apostelen, Hij schonk
een soort levensblijheid en optimisme
die geen moeite ontzien en geen mis
lukking vreezen.
Heden mag Hij ook tot ons komen,
de Vader der armen, Hij mag meer
dan woorden van bemoediging geven
en de zonnozijden tooner onzer mi
series. Hij mag gerust in elke paro
chie een bureel van weldadigheid
openen en alle zielen openbaren on
derstand verleenen. Hij is de Gave en
de Gever.
Hij is de zoete uitgenoodigde der
ziel, waar Hij zelf kermis houdt. Zon
der Hem kan geen schepsel troosten
en alle feestmaal is treurig, omdat
Hij alleen de traiteur is die verkwik
king en verfrissthing aanbiedt, waar
van een menschenhert nooit kan zeg
gen: Ik heb er mijn bekomste van.
Hij brengt rust na den arbeid, ver
zoet ons juk, vermindert onzen last.
Hij weet solaas in elk geval. Met zijn
raadpleging komt alles terecht.
Zonder den H. Geest, die de opper
ste liefde is van den Vader en den
Zoon, hebben wij de liefde niet.
En als wij de liefde niet hebben,
dan zijn wij een «cimbalum tinniens»,
zei Paulus, t.t.z. in moderne taal een
«grosse caisse» die veel gerucht maakt
maar zoo ijdel is, als ze groot is.
Geef ons de volheid uwer gaven.
Kom leeraar, geef ons bijzondere
les, opdat wij kinderen worden des
lichts.
Wasch rein wat bezoedeld is, wasch
mijn ziel in 't nieuw. Besproei onze
parterres waar de bloemen onzer
deugden den kop laten neerhangen
van droogte. Leg een pansement op
elke hertewonde. Gij zijt nooit wer
keloos. Gij richt een hulppost in voor
elke ramp.
Buig wat weerspannig is, plooi onze
neigingen als de mandenmaker zijn
wissen.
Breng op den rechten weg wat ver
dwaald is door slechte lezing. En al
wie niet op weg is naar den hemel
IHIIIRaHHHRHHHHHMHIl
loopt op een dwaalspoor. Al wie den
weg naar de kerk vergeten heeft is
een verloren schaap.
Maak ons beter. Waren wij beter,
wij zouden gelukkiger zijn, doe het
ons verstaan.
Verbeeder de harten, Gij die met
zooveel tact de harten kunt raken,
ook de versteendste.
Geef aan uw geloovigen uw zeven
gaven. Er is een categorie van chris
tenen, die uw adres nog kennen: ver
vaardig uw meesterstukken, maak uw
tempels schoon, 'geef ons heiligen.
Vernieuw de aarde.
Geef ons de vrees van het kind
voor Vaders grootheid en macht, maar
ook die kinderliefde die betrouwen
heeft in Vaders goedheid.
Geef ons de sterkte, de zekerheid
van het succes, de innige overtuiging
dat de Kerk onoverwinnelijk is. Steek
ons een riem onder 't hart, wanneer
onze omgeving wankelt.
Maak van ons apostelen der Katho
lieke Actie en van uw missionarissen
wereldveroveraars. Geef volgens den
Pauselijken wensch dat de zieken hun
lijden heden opofferen voor de mis
siën.
Geef ons raad wanneer onze oogen
schemeren en ons hoofd draait, dic
teer ons wat wij te doen hebben. Doe
ons klaar zien, wanneer wij leven van
illusiën.
Leer ons uwen raad volgen ln de
Pauselijke Encyclieken en de Bis
schoppelijke Brieven.
Geef ons de wetenschap om niet
te luisteren naar valsche profeten, om
ons te plaatsen op het eenig ware
standpunt, het plan van God over
onze ziel en over gansch de wereld.
Geef ons 't verstand om de geloofs
waarheden te aanveerden, waardoor
wij meer weten dan door een Ency
clopedie.
Open onzen gezichteinder op het
eeuwige, om niet meer kleingeestig te
zijn.
Geef ons de wijsheid, uw uitste-
kendste gave om het goddelijke te
smaken, om God te zien in alles en
alles in God, om de wonderbare schep
ping te bewonderen en de nog won
derbaarder genadewerken.
Doe ons reeds ondervinden hier op
aarde te midden druk en wee, hoe
zoet de Heer is, om alzoo heimwee te
kriigen naar den hemel.
H. Geest wij vragen U veel, maar
zoo hebt Gij het liefst.
En wij weten ook dat uw geschen
ken langs uwe Bruid passeeren. onze
goede Moeder Maria. A. B.
INTERNATIONAAL OVERZICHT
KONING GEORGE VI
DE WERELDTENTOONSTELLING.
Binnen enkele dagen wordt te Pa
rijs de Wereldtentoonstelling geopend.
Eerst moest de plechtige opening ge
beuren op 1 Mei, de nieuwe Nationale
Feestdag van het Frankrijk waar het
Volksfront heerscht, en omdat er ge
vreesd werd dat de werken niet zou
den gereed komen, tengevolge van de
onwil der arbeiders, kwam de Eerste
Minister Blum persoonlijk op de wer
ken een rede houden om geestdrift
te wekken voor fret werk en tot spoed
aan te manen. Die arbeiders die door
de socialistische en communistische
syndikaten waren uitgekozen moesten
dan ook langs hun zwakke zijde aan
gepakt worden, namelijk hun haat te
gen alles wat niet marxistisch is en
dus... noodzakelijk fascistisch is, vol
gens de hen aangeleerde logika. Daar
om moest de tentoonstelling worden,
volgens Blum, de zegepraal van Volks
frontkuituur op de fascistische. Doch
zelfs dat kon de opgeruide arbeiders
niet geestdriftig maken. De werken
op de wereldtentoonstelling kwamen
niet klaar voor 1 Mei. De opening
moest met bijna een maand uitge
steld worden en intusschen werd de
triomf van het volksfront op die ten
toonstelling bewezen door het feit dat
de pavïllioenen van de fascistische
landen voor 1 Mei gereed kioamen en
door de instorting van een brug die
het verkeer naar de tentoonstellings
terreinen over een groote laan moest
leiden.
Blum wordt maar slecht beloond
voor al wat hij tot nu toe voor de
arbeiders gedaan heeft. Verhoogingen
ran loonen, verkorting van de ar
beidsduur, betaalde verlofdagen, te
gemoetkomingen op alle gebied, alles
wat hij beloofd had toen hij aan het
bewind kwam heeft hij toegestaan
en... toch zijn de arbeiders niet te
vreden. Zij willen meer en meer. Zij
willen meer verlofdagen, nieuwe ver
hoogingen van loon, nog verder ver
korting van de arbeidsduur, vroegere
op-pensioenstellingenz., enz. Onge
lukkige. Blum, wat moet hij al enkel
keeren met de handen in het haar
gezeten hebben, en vertwijfeld ge
dacht hebben: Hoe moet dat ein-
DE SLECHTE GEEST!
En inderdaad, er komt geen einde
aan de eischen van de verwende ar
beiders. Klaarblijkelijk hebben de so
cialistische Ministers geen vat meer
op hunne kiezers. Vanaf het oogen-
blik dat de Volksfrontregeering de
leiding van het land in handen ge
nomen heeft is duidelijk gebleken dat
de groote massa der arbeiders onder
een machtige en geheimzinnige in
vloed staat, waartegen de regeering
machteloos is. De wilde stakingen en
jabrickbezettingen heeft ze niet kun
nen doen ophouden, zelf niet met be
roep te doen op de socialistische ge
voelens van de massa, zelfs niet door
de arbeiders te smeeken hun eigen
Volksfrontregeering toch het leven
niet onmogelijk te maken. Hier is
Moskou aan het werk, die de arbei
ders aanzet meer te vragen dan het
land kan geven die hen in een be
stendige geest van opstand tracht te
houden omdat alleen de wanorde, de
anarchie, zelfs het falliet van Frank
rijk kan leiden tot de verwezenlijking
van de communistische droom, de
vestiging van de Sovjet-Staat in
frankrijk. En de regeering Blum
weet dat Frankrijk naar den diepe
rik gaat en het tracht te remmen,
maar toch zoo voorzichtig... om asje
blieft niet de gunst te verliezen van
hare roode kiezers. En tegenover het
buitenland moet ze toch ook toonen
dat ze nog wat te zeggen heeft. Zoo
begint ze stilaan in te grijpen, niet
het minst onder de druk van de
groeiende oppositie. Zie maar eens
met welk een lankmoedigheid de roo
de vlaggen telkens weer afgehaald
werden van de tentoonstellingsgebou
wen. En nu zal het buitenland komen
oordeelen.
De wereldtentoonstelling zal veel
volk aanlokken, als er toch maar geen
nieuwe relletjes zich voordoen, als het
maar gedurende een zestal maanden
kon rustig blijven tot de tentoonstel
ling voorbij is, intusschen zou wel
licht toch een uitkomst kunnen ge
vonden worden. Zulke overwegingen
hebben de huidige Fransche regeering
aangezet om een tijd van pause aan
te kondigen en er de eerbiediging van
te vragen aan het geheele Fransche
volk. Een rusttijd! Om uit te blazen
van al die toegevingen en om weer
op adem te komen na al de doorstane
schrik; schrik voor nieuwe eischen,
schrik voor opstand, schrik voor de
aangroeiende put in de schatkist.
VREES VOOR DE TOEKOMST.
Blum blijkt nu toch van de verte
genwoordigers van de arbeiders en
van de werkgevers de verzekering ge
kregen te hebben dat de gevraagde
rustpause zal geërbiedigd worden.
Hopen we dat deze korte tijdsspanne
ook de rust in de opgehitste gemoe
deren terug zal brengen, die aan de
arbeiders het bewustzijn moet bren
gen van de gevaarlijke weg die ze
opgegaan zijn. De overhaaste bevre
diging van hun eerste eischen heeft
de schatkist reeds eens genoopt tot
de ontwaarding van de munt. Nu be
kent de Fransche Minister van Fi
nanciën dat de devaluatie mislukt is.
Dat beteekent eenvoudig dat de toe
stand weer al zoo verslecht is dat
nieuwe drastische maatregelen zich
opdringen. De geweldige aangroei van
de Staatsuitgaven voor sociale doel
einden is niet gekompenseerd gewor
den door de groote inkomsten die ver
hoopt werden van de grootere export
onder het impuls van de devaluatie.
De schatkist wordt leeggepompt en
zelfs de groote Engelsche leening van
over een drietal maanden heeft niet
kunnen beletten dat het deficiet weer
tot astronomische cijfers is aange
groeid. Het wantrouwen tegenover de
Fransche financiën heeft ook Ame
rika en Engeland aangegrepen en
waarschijnlijk zal Frankrijk nog
moeilijk een leening kunnen plaatsen
op de markt van Londen of New-
York. Blijft dan over ofwel een nieu
we devaluatie ofwel het terugtrekken
van een gedeelte van de toegestane
sociale vergoedingen. Doch beide
maatregelen zouden een geweldige
terugslag kunnen hebben. De binnen-
landsche toekomst van Frankrijk is
zwanger van onweerswolken. Vrees en
onrust maken de lucht zwoel. Intus
schen hebben al de oppositiepartijen
een gezamenlijk front gemaakt. Zul
len zij bij machte zijn tijdig de bres
sen te stoppen in de vermolmde dij
ken voor dat de vloed voor goed over
de nog vruchtbare landouwen spoelt,
en alles vernietigt?
(Verboden nadruk.) ROSKAM.
DUIZENDEN LIEDEN BRENGEN
DEN NACHT OP STRAAT DOOR.
Om toch maar een goed plaatske te
hebben om den stoet in a! zijn bijzonder
heden te kunnen in oogenschouw nemen,
hadden veel personen reeds den voor
avond te voren plaats genomen langs den
te volgen weg. De meesten lagen gerold
in dagbladen met er hun grooten regen
mantel over, nog anderen waren verbroe
derd en zaten kaart te spelen wijl aldoor
maar (en meer dan een groepje was er)
in straatmuzikanten verkleede mannen
met accordeon, piston en fluit de men-
schen gingen wakker houden en hen wis
ten te overhalen om tusschen slapen en
waken in hun Engelsche populaire liedjes
mee te neuriën.
Men schat dat ongeveer 10.000 perso
nen, meest vrouwen, gansch den nacht
doorbrachten op straat.
Te 1 uur van den morgen werd het
verkeer stopgezet langs de bijzonderste
plaatsen waar de stoet moest voorbijtrek
ken. Gansch den nacht werd er gedanst,
gezongen en gefeest. Het Engelsen natio
naal lied bleef niet uit de lucht. Een
dichte nevel hing over de stad maar trok
's morgens weg, tot groote blijdschap van
de menigte.
Vanaf 4 uur brachten de bussen, trein
en ondergrondsche spoorlijnen een vloed
golf menschen aan. De eene trein volgde
op den andere, steeds zonder ophouden.
Te 5J/i uur waren reeds minstens 50.000
personen opeengepakt in de Mail. een
groote laan van anderhalf km. lang.
Vanaf 5 tot 7 J4 uur was het een
herophoudend defileeren van soldaten die
van uit hun kazernes hen opstellen gin
gen langs den 10 km. lange weg waar de
stoet voorbij moest. Eerst alle politieman
nen. dan de enorme marinelegcrs met
daarna de zoo prachtige, karakteristieke
roode militian n met zwarte vederhoed,
die over de gansche lijn van het twee km.
lange James Park in enkel rij langs we
derkanten der baan in houding stonden...
en dit vanaf 6 ure tot 12 ure... 6 uren
lang.
En steeds maar groeide de menigte aan
en te 6 u. werden de straten afgezet door
politie cn padvinders. Er heerschte een
stemming van. uitbundige vroolijkheid.
Vanaf 7 uur waren alle tribunes bezet.
En steeds kwamen de toeschouwers toe.
Op de Westruinsterwijk was de menigte
ook overtalrijk. In den vroegen morgen
schatte men reeds de menigte op 200.000
eenheden. De politie en soldaten hadden
de handen vol om de menigte in bedwang
te houden.
En steeds kwam de menigte toe. De
massa die opeengepakt stond langs den
weg te volgen door den stoet alsook deze
die plaats had gevonden in private huizen,
werd geschat op ongeveer 4 millioen per
sonen.
Uit alle werelddeelen waren lieden sa
mengestroomd te Londen, en wel niet het
minst uit de Engelsche Kolonies en Do
minions. Uit Tschecko-Slowakije was ook
een jonge werklooze toegekomen die ver
trokken was met 25 kronen op zak. Te
Londen had hij die nog. Langs gansch
den weg werd hij door iedereen geholpen,
zelfs door den kapitein der boot op Dover.
Te Londen kreeg hij ook nog een mooi
plaatsje en was de gast der journalisten.
De jongen die 20 jaren telde kende geen
woord Engelsch.
Aangaande het weder bleef dit betrek
kelijk goed tot in den namiddag. Rond
2 uur begon het dan te druppelen en
weldra bleef dc regen alsdan aanhouden.
Dit belette niet dat iedereen op zijn ver
worven plaatsje bleef.
DE STRATEN VAN I.ONDEN
RIJK VERSIERD
Niet alleen een uitbundige vreugde
heerschte gansch den nacht voor de
plechtigheden alsmede den dag zelf, maar
ook de straten van Londen, en bijzon
derlijk deze welke door den stoet zou
worden gevolgd, v ar>.u rijk versierd en
bewimpeld.
Aan de meeste huizen hingen vanaf de
dakgoot tot aan dc eerste verdieping me
talen «guirlandes», meest zilver cn blauw
kleuren, die, van langs onder fel verlicht
een tooverachtig effect teweeg brachten
waarover ieder vreemd bezoeker niet
kon nalaten zijn bewondering voor nit
te drukken. Verder hingen overal vaan
dels van het Britsche Rijk, van Schot
land, van Ierland, van het land van Wa
les, van Canada cn van alle landen be-
hoorende tot het Britsche Rijk. Overal
hingen portretten van het Vorstenpaar.
Hun beeltenis was ook herhaaldelijk ge
schilderd op het plaveisel. Overal waren
wapenschilden waar de letters G.-E. door
een gevlochten waren. Millioenen vlaggen
en wimpels wemelden in de straten.
Overal waren sierlijke masten aange
bracht. Ieder Engelschman droeg de En
gelsche kleuren in het knoopsgat.
Londen verkeerde waarlijk in een feest
stemming.
IN DE WESTMINSTER ABDIJ
In de Westminster Abdij waren stalen
tribunes aangebracht die plaats boden aan
7.700 personen, plaatsen voorbehouden
aan genoodigden. De tribunes waren met
blauw fluweel bekleed en reikten tot aan
het massale orgel.
Kwart nadat de poorten der Abdij wa
ren geopend waren alle plaatsen reeds
bezet. Tegen 9 uur waren al de genoo
digden, t.t.z. al de buitenlandsche verte
genwoordigers en de prinselijke gasten,
reeds toegekomen.
4.0«0 JOURNALISTEN
Van het dagbladwezen werd ook een
groote krachtinspanning gevergd. Uit alle
landen der wereld omzeggens, behalve uit
Italië, waren journalisten opgekomen. Er
waren er niet min dan 4.000. Gansche ap
partementen waren door filmmaatschap
pijen en dagbladen mits groote bedragen
gehuurd. Film- en foto-opnamen werden
per boot langs de Theems of per vlieg
tuig naar hun bestemming gebracht wijl
overal een druk gebruik, werd gemaakt
van de telefoons.
DE KONINKLIJKE STOET
VERLAAT HET PALEIS.
Te half negen verliet de eerste koets
van de luisterrijke stoet die naar West
minster Abdij moest rijden, het Konink
lijk Paleis.
Zooals men weet wordt hij alle plech
tigheden de traditie steeds in eere gehou
den in Engeland. De kroningsplechtighe
den werden dan ook gansch gehouden
zooals het over eeuwen gebeurde bij de
kroningsplechtigheden der eerste koningen
van Engeland; Victoria. Men kan zich dan
ook indenken welk een wemeling van kleu
ren en kleedijen de stoet en gansch den
verloop der plechtigheid bood. Wat een
pracht en wat een weeldij en kleuren
schittering werd er niet geboden te Lon
den Woensdag 1.1.
In de eerste koets bevond zich de bur
gervader van Londen. Daarop volgde het
zware rijtuig, het ouderwetsch en tradi-
tionecle rijtuig waarin de burgemeester
van de City zich gewoonlijk naar offi-
cieele plechtigheden begeeft.
Dan volgen de auto's met de genoodig
den de Prinsen, de Prinsessen, de buiten
landsche Generaals, Admiraals en Eerste
Ministers cn Ministers van Buitenland
sche Zaken, de Duitsche Maarschalk von
Blomberg, de Rus Litvinoff en een Prins
van het verre en ongelukkige Abessynië,
vertegenwoordiger van deu Negus. In an
dere rijtuigen volgen dc Prinsen uit
Britsch Indië en uit de Engelsche kolo
nies; de Sultans van Transjordanië en van
Nigeria, de Maharadjahs van Britsch In
dië, in hun glanzende en schitterende
kleedij, waarop edelsteenen, die millioenen
vertegenwoordigen.
Kanadeesche ruiters: Australische en
Zuid-Afrikaansche ruiters; Nieuw-Zee-
landers omringen de hooge personages
die al die landen vertegenwoordigen.
Onder de Prinsen bevonden zich Prins
Karei van België, Graaf van Vlaanderen,
Prinses Juliana en Prins Bernard van
Nederland, Prins Gustaaf-Adolf van Zwe
den en zijn Gemalin, Prins Olaf van Noor
wegen, Prins Frederik van Denemarken,
Prins Cyriel van Bulgarië, Prins Paul en
Prinses Olga van Yougo-SIavië, Prins
Felix van Luxemburg; Prins MichïcI van
Rumcnië, Prins Chichibu, broeder van
den Keizer van Japan, Prins Paul van
KONINGIN ELISABETH
Griekenland cn verders alle buitenland
sche vertegenwoordigers.
De menigte, om het iemand na te zeg
gen, keek zich de oogen zat aan al die
kleurenpracht. En er wordt gejuicht, on
ophoudend gejuicht.
Doch dit gejuich stijgt nog als Konin
gin Mary verschijnt in haar glazen rijtuig
in gezelschap van de Kkmingin van Noor
wegen. De weduwe van den Torigen Vorst
zal thans de kroning van haar zoon bij
wonen.
DE GROOTSCHE HULDE AAN
HET KONINGSPAAR.
Daar rijden afdeelingen kavallerie en
artillerie, te samen een 1000-tal ruiters;
het escorte van het koninklijk rijtuig, dat
getrokken wordt door acht grijze paarden.
Die staatsiekoets is iets eenigseen ver
gulde koets waarop allerhande versier
werk.
De postiljons met hun scharlaken jas,
witte broek, witte pruik en zwarte jockey-
pet trekken de aandacht van de menigte.
Acht palfreniers loopeu naast de acht
paarden. Voetknechten en leden van de
koninklijke lijfgarde in hun uniforms uit
de 16» eeuw stappen naast de portieren
van het rijtuig. Zij dragen rood-zwarte
uniforms en hellebaarden. Naast, voor en
achter het koninklijk rijtuig rijden offi
cieren van de lijfgarde in hun rood-wit
uniform en met hun zwarte laarzen en
wit gepluimde helmen.
Slechts in Engeland kan zulk een
schouwspel worden genoten. Kracht van
de traditie, van de stevige en onvergan
kelijke Britsche traditie.
De Britsche Vorsten in hun rijtuig met
fluweel behangen groeten minzaam de
menigte die aldoor maar toejuicht. Praal
en pracht, wemeling van kleuren; glin
stering van edelsteenen en te midden twee
jonge Vorsten door duizenden en nog
duizenden geestdriftig toegejuicht. Zinne
beeld van Engeland's macht en grootheid.
De koninklijke koets moet een weg van
anderhalven kilometer afleggen. En on-
stuiining breekt het golvend gejuich van
de mcnschenzee los. Het God Save the
King weerklinkt.
De toeschouwers roepen, juichen, jube
len. Hoeden en zakdoeken gaan de hoogte
in. Velen dansen van pret en genot. Ja,
zelfs zoo dol bezeten waren ze in hun
koningssympathic dat sommigen, die wat
langs achter stonden plots, als de Ko
ning en Koningin voorbijtrokken, op
den rug, schouders en hals sprongen van
de vóór hen staande personen die, spijts
htm evengrootte vorstensympathie, het
toch niet verkroppen konden dergelijke
sympathiebetuigingen op zoo n manier te
laten uitdrukken. Verder langs de Ce
notaph, standbeeld ter ecre van de ge
sneuvelde Engelsche soldaten, rijdt de
koets langzaam naar AVestminster Abdij
waar de kroning zal plaats hebben.
De klokken van Westminster bimbam-
bommen. Het volk juicht. En de Britsche
Vorsten treden de kerk binnen te elf uur
stipt.
DE KRONINGSPLECHTIGHEDEN
IN DE WESTMINISTER ABDIJ
Als de Koning en de Koningin de West
minster Abdij binnentraden schalden de
juichtrompetten. De Koningin is bleek en
ontroerd. Zij draagt een perlemoeren kro
ningsrobe bestikt met goud en edelstee
nen. Zij wordt voorafgegaan door herau
ten en hovelingen die de kroonjuweelen
dragen, den scepter en de ivoren staf met
de duif en de Kroon.
De Aartsbisschop van Canterbury ont
ving de Vorsten. Zich wendend naar de
richting der vier windstreken werd aan
den Koning viermaal gevraagd of hij de
Kroon van Engeland aanvaardt en be
reid is zich toe tc wijden aan al de vol
keren die van zijn kroon afhangen.
(Zie vervolg op 2' blad.)
BURGEMEESTER MAX BLIJFT
HALSSTARRIG.
Na het verbod van betoogen te Brussel
te hebben opgeloopen vanwege Burge
meester Max, hebben de bestuursleden
van V.O.S. de onderhandelingen voort
gezet om het verbod te zien intrekken en
aangedrongen ook bij de Regeering om
voldoening te bekomen.
De Minister van Binnenlandsche Za
ken, H. De Schrijver, heeft dan aange
drongen bij Burgemeester Max opdat deze
zijn besluit zou intrekken, maar tever
geefs. Ook H. Van Steeland, Eerste Minis
ter, zou den H. Max hebben verzocht vol
doening te geven aan de Vlamingen, maar
de Burgemeester bleef ook nog halsstarrig
weigeTen zijn verbod in te trekken. Naar
het schijnt zou Burgemeester Max zflfs
geweigerd hebben de betooging op een la-
teren daturn te laten doorgaan.
De Hetren Van Zeeland en De Schrij
ver hebben verklaard de daad van den
H. Max zeer te betreuren, maar de wet
wapent hen niet om het verbod van den
H. Max ongedaan te'maken.
Bijna alle bladen van het land, ook tal
rijke Franschtalige, zooals La Libre Bel-
giqueuitgezonderd nochtans de
Waalsche Liberale en Socialistische bla
den betreuren de handelwijze van Bur
gemeester Max en scherpe kritiek tegen
hem wsrd dan ock geuit. Alles vruchteloos.
V.O.S. geeft echter den moed nog niet
■op. Eerst werd gemeld dat de betooging
op 23 Mei zou doorgaan te Antwerpen.
Thans werd gemsld dat de betooging, toe
gelaten of niet, toch zou doorgaan te
Brussel op den gestelden dag.
HET VERBOD VOOR DE KAMER.
V.O.S. heeft na het opgeloopen verboa,
hiertegen protest geuit bij de Regeering
en bij de leden der Wetgevende Kamers,
en meteen op dezen berosp gedaan om
het besluit van Burgemeester Max onge
daan te kunnen krijgen. Aan de Vlamin
gen wordt geen vrijheid van meening,
geen betoogingsrecht verleend in de hoofd
stad van hun land, wat toch strijdig is
met de bepalingen van de Belgische
Grondwet. Aan de hand van zijn gemsen-
te-reglement. schorst Burgemeester Max
dus de Grondwet. Dat is toch onduldbaar.
Vanwege de Katholieke Vlaamsche
Rechterzijde had de H. Van Cauwelaert
opdracht gekregen in de Kamer de Re
giering te interpelleeren over het verbod
van betoogen te Brussel op 23 Mei. Op
vraag van den H. De Schrijver, Minister
van Binnenlandsche Zaken, werd besloten
door den Voorzitter van de Kamer dat
deze interpellatie zou kunnen doorgaan op
aanstaanden Dinsdag 18 Mei, gezien er
onderhandelingen gevoerd waren nopens
die kwestie.
Naderhand sproneen alle onderhande
lingen af op de halsstarrigheid van Heer
Max en er werd dan ook aangekondigd
dat de interpellatie dan wel op Donderdag
13 Mei zou kunnen gehouden worden.
MBBBBBBBBBBBEBBflBBaBBBBBEBiBBBBIBBBSBIIBESSSSaaBBBSBBRBBB
DE REXISTEïï EN DE AMNESTIE.
In De Nieuwe Staatheeft de H. Paul
de Mont zich uitgesproken voor amnestie,
maar meteen verklaard dat de Rexiten
over deze kwestie nog geen stelling hadden
genomen. Anderzijds verklaarde de Rexist
H. Leruitte, Volksvertegenwoordiger, dat
de Waalsche Rexisten niet voor amnestie
kunnen stemmen.
DE AMNESTIE
EN DE KATHOLIEKE
VLAAMSCHE KAMERGROEP.
Maandag 11. vergaderden de leden der
Katholieke Vlaamsche Kamergroep. Eerst
werd de amnestie besproken. De vergade
ring sloot aan bij het standpunt ingeno
men door ds K.V.V., standpunt dat wij
hieronder.op een andere plaats mededeelen.
De vergadering sprak zich dus uit voor
algeheele en onvoorwaardelijke politieke
en militaire amnestie. Voor wat betreft
de bestuurlijke amnestie, dient deze ver
leend in den geest van het wetsvoorstel
Blavier.
H. Van Cauwelaert kreeg ook opdracht
ds Rsgesring bij hoogdringendheid te In
terpelleeren over het verbod van betoogen
te Brussel.
Ds Katholieke Vlaamsche Senaatsgrosp
deelde ook zelfde zienswijze, t.t.z. deze van
algeheele en onvoorwaardelijks amnestie.
DE SOCIALISTEN TEGENOVER
DE AMNESTIE.
Bij de Socialisten is de meening betref
fende het verleenen van amnsstie zeer
verdeeld. De Socialistische Kamerleden
vergaderden ook om de amnestie te be
spreken.
De meeste Vlaamsche Socialisten bleken
de amnestie genegsn te zijn, wijl de Waal
sche sterk gekant waren tegen alle ge-
nrdeverleening. Er werd ook geopperd dat
bijkomende bepalingen dienden gevoegd
aan het amnestieontwerp om de verkies
baarheid van zekere geamnestieerden te
weren. T.n slotte werd een verzoenings
commissie aangesteld ten einde een ter
rein van overeenkomst te zoeken.
VOOR DE
BIJZONDERE KAMERKOMMISSIE.
DE VERKIESBAARHEID.
De bijzondere kamerkommissie belast
met het onderzoek der verschillende am
nestie-ontwerpen, vergaderde Dinsdag 11.
Door deze kommissie werd een amende
ment toegevoegd aan de ingediende wets
ontwerpen waarbij wordt bepaald dat en
kel aan de betrokkenen het recht van ver
kiesbaarheid kan worden verleend zoo zij
binnen zes maanden na het afkondigen
der wet een aanvraag cm dit recht naar
den Koning richten, en dat zij de verbinte
nis aangaan trouw te zijn aan den Ko
ning en aan de Grondwet, alsmede aan
de wetten van het Belgische volk. De Ka
tholieke Vlamingen onthielden zich bij
ds stemming over dit amendement, ten
einde de goedkeuring van de amnestie-
ontwerpen niet in gevaar te brengen.
Het Directorium der Katholieke Vlaam
sche Volkspartij hield Zaterdag eene bij
zondere vergadering die gewijd werd aan
het onderzoek der hangende politieke
vraagstukken.
De vergadering werd voorgezeten door
Senator Verbist. Waren aanwezig, de le
den van het Directorium en verder afge
vaardigden der katholieke groepen van
Kamer en Senaat. Het Directorium der
K.V.V. bepaalde zijne houding ten over
staan der amncstievraagstukken.
De K.V.V. blijft trouw aan haar pro
gramma van amnestie, teekent protest
aart tegen dc valsche voorstelling alsof
ijveren voor amnestie eene onvaderland-
sche daad zou zön en Leurt het verbod
af der amnestiebetooging. Met het oog
op den vrede in het land staat de K.V.V.
algeheele amnestie voor op rechterlijk en
politiek gebied alsook de ruimst mogelijke
amnestie voor administratieve fouten.
Nopens de alkoolkwestie werd een voor
bespreking gehouden, ingeleid door Sena
tor Orban en over het schoolvraagstuk
;net inleiding van Senator Verbist.
Over deze beide kwesties zal verder ge
handeld worden in het gemeenschappelijk
directorium van het Blok der Katholieken
van België, dat aanstaande week zijne hou
ding hierover zal vastleggen.
Tenslotte werd er ook van gedachten
gewisseld over de verhouding der partij tot
de parlementaire groepen.
Ds koninklijke koets terwijl ze hel Buckingham Palac- verlaat te midden Van de geestdriftige menigte op weg naar do
Westminster Abdij, waar do kroningsplechtigheden zullen plaats vinden.
Donderdag II. gangen toch door de aan
gekondigde interpellaties in de Kamer over
het verbod van betoogen getroffen door H.
Burgemeester Max.
HEER ROMS EE VRAAGT SCHORSING
VAN BURGEMEESTER MAX
Berst werd het woord verleend aan den
H. Romsée, VI. Nat., die verklaart dat het
erom gaat aan de Vlamingen hun grond
wettelijk recht van betoogen te behouden.
Ja of neen en dat het verbod van Burge
meester Max, na de toelating aan de Fra-
ternellen, een uitdaging is aan de Vla
mingen. Geen enkele tegenbetooging was
aangekondigd en er bestond geen gevaar
voor ordeverstoring. Voor de derde maal
wordt het den Vlamingen verboden te be
toogen te Brussel. Daardoor wordt de
maat vol. H. Max is een Vlaamschhater
die een sectarisme toepast dat alleen kan
ontstaan in de ziel van een renegaat. En
nochtans is de H. Max van Vlaamschen
oorsprong. Dc Regeering dient hier op te
treden; spreker vraagt dat de Regeering
Burgemeester Max zou schorsen omdat
hij aan zijn plicht te kort is gebleven. Dat
recht bezit de Regeering. H. Romsée
vraagt ook wat de Vlaamsche Ministers
thans gaan doen-. Hij vraagt ook een nieuw
statuut voor Brussel, met aanstelling van
een koninklijken kommissaris, die zou
moeten zorgen dat ook de Vlamingen thuis
zijn te Brussel, in de hoofdstad.
HEER VAN CAUWELAERT
KEURT MAX AF
Vervolgens kwam H. Van Cauwelaert,
Kath., aan het woord. Sprexer sloot zich
aan bij de gezegden van den H. Romsée.
Dc willekeurige daad van H. Max is een
krenking van het recht van betoogen dat
een der voornaamste is van onze burger
lijke vrijheden en het wórdt in het Vlaam
sche land bevonden als een hoon en een
smaad. Spreker vraagt dan ook of de Re
geering tegenover dit machtsmisbruik niet
zal ingrijpen. Burgemeester Max heeft
een willekeurige toepassing gedaan van
een gemeentereglement en eigent zich een
politieke censuur toe, wat in strijd is met
de Grondwet en dat kan niet geduld wor
den. Aan niemand kan het recht betwist
worden uit te komen voor amnestie. Geen
wanordelijkheden waren te vreezen. De
hoofdstad behoort aan gansch het land.
Het Belgisch leger bestond uit 85 Vla
mingen en men zou die oudstrijders ver-
bicden te betoogyn voor een daad van
mildheid? Zoowei Vlamingen als Walen
moeten zich thuis gevoelen te Brussel. Dit
derdé verbod is een smaad voor de Vlaam
sche oudstrijders. Die toestand kan niet
blijven duren. De Vlamingen willen hun
recht, en eerbied voor hun recht. Het
Burgemeesterschap dient toevertrouwd
aan iemand die niet rechtstreeks onder
den invloed staat van een partij. Daarvoor,
heeft de Regeering zorg te dragen, indien
H. Max in zijn koppigheid volhardt. Heer
Van Cauwelaert hoopt dan ook dat de H.
Max zijn besluit zal willen intrekken.
DE VLAAMSCHHATER MAX
Dan kwam H. Max op de tribune, die
een bespottelijke verklaring aflegde. Hij
begrijpt de beroering verwekt door zijn
verbod en zou er zich zelfs over verheu
gen omdat dit bewijst hoe de Belgen ge
hecht zijn aan de eerbiediging van hun
grondwettelijke vrijheden. Als hij de be-
tcoging verboden heeft is dit niet omdat
hij tegen amnestie is, maar enkel om het
handhaven van ds orde. Het ware voor
hem misdadig en onwaardig moest hij de
Vlamingen uitsluitend of op willekeurige
manier het recht ontzeggen hun stem te
laten hooren te Brussel. Hij heelt even
wel les genomen aan de betooging van
1884. Sedert zijn burgemeesterschap vloei
de nimmer bloed te Brussel bij betoogin-
gen. Tegen zijn zin in zegt hij heeft
hij het verbod getroffen om wanordelijk
heden te vermijden. Eens de amnestie
kwestie van de baan en de atmosfeer zal
opgeklaard zijn zal hij de Vlamingen dan
voldoening geven.
Daarop verliet de H. Max de tribune.
Hij werd door niemand toegejuicht wijl
de vorige sprekers veel sukses mochten
genieten.
DE STEM DER REGEERING
H. De Schrijver, Minister van Binnen
landsche Zaken, antwoordde dan op de
interpellaties. De Vlamingen zullen dus,
naar H. Max heeft verklaard, later mogen
betoogen. Wanneer H. Max zijn oordeel
zou hebben gevraagd, zou hij hem aan
geraden hebben de betooging toe te la
ten. Het verbod van den burgemes ster
van Brussel is volkomen wettelijk. De Re
geering kan dit verbodsbesluit niet wij
zigen; zij heeft er het recht niet toe. De
Regeering kan dus niets doen. Spreker
werd herhaaldelijk onderbroken, daar hij
ten geenen deele voldoening schonk aan
de Vlamingen.
Vervolgens werd de H. Max en zijn ver
bod nog afgekeurd door de H.H. Boeckx,
Liberaal; Vandervelde en Balthazar, So
cialisten; Van Glabbeke, Liberaal; Rele-
com, ICommunist; Borginon, VI. Nat., en
Duysburgh, Rexist.
EEN MOTIE VAN AFKEURING
Ten slotte werd door de HR Van
Hoeck en Verpoorten, Kath., Borginon,
VI. Nat., Duysburgh, Rex., Balthazar,
Soc., en Noeckx, Lib., een motie ingediend
verklarend dat de Kamer, bezorgd om het
grondwettelijk recht van betoogen te
handhaven, betreurt dat de betooging der
Vlaamsche Oudstrijders door den H. Max
verboden werd en van meening is dat het
betoogingsrecht moet geëerbiedigd wor
den.
Intusschen was de H. Max reeds sedert
lang er van door getrokken. Het gaat hem
toch niet aan. Hij doet tcch naar zijn zin.
Aanstaands Dinsdag zal de Kamer
stemmen over de ingediende motie.
