VOOR AMNESTIE
Net IrNsche en
het Kallaansche Imperium
De Kamer bespreekt de
Amnestie-ontwerpen
De Amnestie-
Betooging
Brengt Amnestie
ons een
Regeeringscrisis?
Heden Zosidag 23 Mei moeten
alle Vlamingen naar Brussel
Mqqr volledige Amnestie
Geen duimbreed afwijken!
UURTABEL
DE KONING IN ZUID-WiSTVLAANDBKH
.34* JAAR.- N 21.
KATHOLIEK NIEUWS-, NOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD. - VERSCHIJNT WEKELIJKS
Het verbod van betoogen te Brussel ingetrokken
0®k de Katholieke Vlaamsche Volkspartij noodigt
haar leden en aangesloten Vereenigingen uit om
deel te nemen aan de Amnestie-Betooging
Hei «Verbond van Vlaamsche Kultuurvereenigingen»
richt een oproep tot de tienduizenden Leden van de
aangesloten Kultuurvereenigingen om heden Zondag
te Brussel te betoogen
INLICHTINGEN VOOR DE BETOOGING
INTERNATIONAAL OVERZICHT
De Regeering verzet zich tegen Bestuurlijke Amnestie en wil
voorwaarden stellen omtrent de verkiesbaarheid
der te amnistieeren personen
DAUWDRUPJES!
aanstaande week
De Kamer zal Woensdag aan
staande stemmen
Hij wordt overal geestdriftig verwelkomd
20NDAG 23 MEI 1937.
eiKtusiutDiiiiiiuiimiiiuiiiitniiuiRiniiiiiiiiimiiiHiiiiHiiiirniriniifini
«DE POPERINGENAAR
Uitgever
SANSEN-VANNESTE
POPERINGE
Telefoon Nr 9. Pottch. Nr 155.70.
WEEKBLAD: 40 CENTIEMEN.
ABONNEMENTSPRIJS
VOOR 1 JAAR (per poet)
Binnenland 20.-— fr.
Belgisch Kongo 40.fr.
Frankrijk 40.fr. g
Alle andere landen 60.fr. g
Medewerkers tijn verantwoordelijk voor
hun artikels.
1111(11
mtwmw
TARIEF VOOR BERICHTEN:
Kleine berichten per regel 1.25 fr.
Kleine berichten (minimum) 4.— fr.
2 fr. toel. v. ber. m. adr. t. bur.
Berichten op la hl. per regel 5.— fr. 0
j§ Berichten op 2" bl. per regel 2.50 fr.
g Berichten op 3' bl. per regel 1.50 fr. g
Rouwber. en Bedank, (min.) 7.fr. g
Te herhalen aankondigingenjg
prijs op aanvraag,
g Annoncen zijn vooraf te betalen en
Bmoeten tegen den Woensdag avond jj
1 ingezonden worden. Kleine be- g
richten tegen den Donderdag noen.
BURGEMEESTER MAX TROK ZIJN BESLUIT IN
Verleden week meldden wij reeds hoe in de Kamer eendrachtig
verzet was tot uiting gekomen van wege de parlementaire Vlaamsche
meerderheid tegen het verbod van den H. Max, burgemeester van
Brussel, en dat een motie van afkeuring voor H. Max was neergelegd
hij de Kamer, motie welke ongetwijfeld zou zijn gestemd geweest in
den loop dezer week.
II. Max heeft intussche.n ingezien dat hij den verkeerden weg' was
ingeslagen en de afkeuring van de Kamer willende ontwijken is hij
gelukkig-lijk op zijn stappen teruggekeerd en heeft zijn verbod voor
betoogen ingetrokken. Op het laatste uur konden wij dit achteruit
trekken van den H. Max in ons vorig nummer ook reeds mededeelen
Het intrekken van het besluit van den H. Max werd als volgt
officieel medegedeeld: «Op aanvraag van den Eersten Minister en
rekening houdend met de wenschen door al de groepen in de Kamer
uitgebracht, heeft de Burgemeester van Brussel besloten de betoo
ging der Vlaamsche Oud-Strijders op 23 Mei toe te laten.
Begrijpelijker wijze heeft deze toelating veel opluchting gebracht
in het land en vreugde in de Vlaamsche middens.
De kleine burgemeester van de groote hoofdstad, H. Max, heeft
dan eindelijk in 1937 moeten inzien dat aan de Vlamingen niet meer
goedmoeds hun recht mag worden ontzegd.
De officieele nota waarmede werd gemeld dat H. Max de duimen
legt verklaart dat H. Max is geweken op aanvraag van den Eersten
Minister. Feitelijk zou de H. Van Zeeland, inziende dat de bij de
Kamer ingediende motie een gevaar zou zijn voor het bestaan van
zijn Regeering daar zij haar gezag erbij zou hebben ingeschoten, bij
de H. Max hebben aangedrongen en zelfs krachtdadig laten verstaan,
dat liet verbod onmogelijk zou kunnen worden gehandhaafd. En
II. Max heeft toegegeven.
Eindelijk mogen de Vlamingen nu eens betoogen te Brussel. Aan
hen nu te toonen dat zij een grootsche betooging op touw kunnen
zetten en dat zij wel degelijk iets over hebben voor bet verkrijgen
van hun rechten. Het mag niet bij ijdele woorden blijven.
Daarom moet gansch Vlaanderen heden Zondag 23 Mei te Brussel
opstappen achter de V.O.S.-sen en Amnestievlaggen. Deze betooging
is voor Vlaanderen een beslissende krachtproef. Die proef moet een
stikses worden.
De Katholieke Vlaamsche Volkspartij verklaart:
Op de vergadering van 8 Mei 1.1. heeft het Directorium der Katho
lieke Vlaamsche Volkspartij zich uitgesproken voor volledige en alge-
heele amnestie op militair en politiek gebied alsook voor de ruimst
mogelijke amnestie voor administratieve fouten.
In een geest van Vlaamsch-nationale solidariteit, noodigt de Ka
tholieke Vlaamsche Volkspartij al haar aangesloten vereenigingen en
leden uit om talrijk deel te nemen aan de betooging die heden Zondag
te Brussel door het Verbond der Vlaamsche Oud-Strijders wordt inge
richt
Het VERBOND VAN VLAAMSCHE KULTUURVEREENIGIN
GEN, erkentelijk om de geestdriftige instemming van gansch het
Vlaamsche volk wanneer op 31 Maart 1935 werd aangekondigd dat
de verboden betooging om het Vlaamsche recht door ons slechts als
verdaagd werd beschouwd:
richt met betrouwen een dringenden oproep tot de tienduizenden
leden van de aangesloten Kultuurvereenigingen die te dezer gele
genheid hun gewaardeerden steun aan het Verbond toezegden om
heden Zondag 23 Mei te Brussel deel te nemen aan de betooging voor
Amnestie.
Het gaat immers niet alleen om eerherstel of. kwijtschelding van
straffen maar ook om de eindelijke erkenning van onze Nationale
idealen.
Nu of nooit moet Vlaanderen, door een geweldige indrukmakende
krachtprestatie blijk geven van den onverbiddelijken wil, allen vreem
den dwang ten spijt, de plaats in te nemen die de Vlaamsche Natie
toekomt.
DAVIDSFONDS,
VERBOND VAN VLAAMSCHE OUD-STRIJDERS,
VLAAMSCH ECONOMISCH VERBOND,
VLAAMSCHE TOERISTENBOND,
VLAAMSCHE KRUIS,
VLAAMSCH VERBOND VOOR BRUSSEL.
Alles werd reeds geschreven en gezegd over Amnestie. Daar
omtrent twintig jaar zijn verloopen en Belgie is het eenige land waar
die zaak niet lang geregeld en vergeten is.
Werd er gemist onder den oorlog, Belgie heeft ook vreeselijk te
kort gekomen aan zijn plicht tegenover ons Vlamingen.
Wij willen goede Belgen zijn, maar willen behandeld worden als
recht en plicht gebiedt.
Belgie heeft tegenover de Vlamingen veel goed te maken.
De spons moet over alles gevaagd, van weerskanten, en kleine
politiekers moeten in hun opruierswerk gemuilband worden.
Dat ze in Kamer en Senaat die treurige zaak spoedig oplossen,
en 't land zal er het best mee gediend zijn.
.Vlamingen, toonen wij te Brussel dat we een macht zijn!
Dit is de waardige taal welke ook Hooger Leven voert t. o.
het Amnestievraagstuk.
De Heer Van Zeeland heeft zijn woord gegeven, hij moet het
houden. Hij moet bewijzen dat hij de grootstijlschc Staatsman is,
daarvoor hij zich uitgegeven heeft en dien allen gul en gaarne in
hem hebben erkend.
Indien hij een duimbreed afwijkt van wat hij in het openbaar
expliciet en impliciet, en in private onderhandelingen vóór de verkie-
*È)g, nadrukkelijk heeft toegezegd, dan stelt hij zich eenvoudig in de
rij van de tallooze vulgaire politikasters, de belovers tot ze gekozen
Waren, die het democratisch regiem hier in 't gedrang hebben gebracht.
De katholieke Vlamingen mogen het niet ontzien hem hun trouwe
aanhankelijkheid te onttrekken, indien hij zich niet scrupuleus betoont
de man van één woord te zijn.
DE VERZAMELING
DE STOET wordt gevormd tc 10 uur.
fk vtrzamefing geschiedt achter den
'bamscheii Schouwburg Handelskaai,
hoeikaai: Arduink-aai, Pakhnisstraat. De
Autocars kunnen op de Groendreef par-
«eerea
DE WEGWIJZER
De wegwijzer van den stoet werd be
paald ats volgtAntwerpsche laan, Kruid
tuinlaan, Adolf Maxiaan, de Brouckere-
ptaats, Anspachtaan, Beursplein, Anspach-
laao, Verversstraat, Lombardstraat, Sint
(Zie vervolg bovenaan 7' kolom.)
DE TEGENSTELLING
LONDEN-ROME.
De animositeit ontstaan lusschen
Engeland en Italië sedert de Ita-
liaansch-Abessynische oorlog, blijft
voortbestaan, alhoewel van tijd tot
tijd een rede of een daad van weers
zijden getuigenis brengt van verzoe
ningsgezindheid. De overwinning van
de Italianen in de laatste Afrikaan-
sche oorlog heeft hun prestige ge
weldig doen aangroeien en daar de
Engelschen het Initiatief en de lei
ding hebben genomen in de toenma
lige anti-Italiaansèhe aktie, heeft de
mislukking hiervan zeker niet bijge
dragen om het ontzag voor het groot
ste rijk der wereld te verstevigen. De
grootscheepsche Italiaansche buiten-
landsche politiek 13 ingegeven door
het gewonnen prestige. Italië beschikt
over groote troeven in zijn diploma
tisch spel, die Engeland wel tijdelijk
verloren heeft. En die troeven trach
ten de Britten thans terug te winnen.
Het is alleen aldus dat te verklaren
zijn de pogingen om het oude gezag
terug te winnen. Hierbij denken we
aan het reusachtige bewapeningsplan
dat alom verbazing heeft verwekt, en
aan de grootsche kroningsplechtighe
den, die aan de wereld herinnerd heb
ben dat het Britsche Rijk een vijfde
van de totale aardoppervlakte beslaat
en een bevolking telt van meer dan
450 millioen iniooners, hetzij een vier
de van de geheele wereldbevolking!
Toch zijn de Engelschen niet gerust;
het beheer van het Rijk is nog nooit
zoo zwaar gevallen en Italië kan hen
werkelijk nog groote moeilijkheden
berokkenen.
PAN-ISLAMISME.
Voor het oogenblik heeft Engeland
af te rekenen met een beweging, die
een groot deel van zijn koloniaal rijk
in gevaar brengt, het Pan-Islamisme.
Zoolang de Muzulmannen verdeeld
leefden in onderlinge twisten, ver
oorzaakt door ekonomische ijverzucht
of door tegenstrijdige interpretatie
van de Koran, hun bijbel, wist de
Brit zijn heerschappij over hun ge
bieden maar steeds uit te breiden en
te verstevigen, hoe ongewenscht en
gehaat die heerschappij voor de Mu
zulmannen ook was. Sedert den oor
log is er een duidelijk streven op te
merken naar de hereeniging van de
Muzulmansche volkeren hoe groot de
verscheidenheid van ras en kuituur
ook mogen zijn. De godsdienst is voor
hen immers een veel sterker bindmid
del dan de ethnische, kultureele of
geschiedkundige gemeenschappelijke
factoren. En het bewijs hiervoor le
vert de fanatieke strijd in Indie tus-
schen de Hindoes en de Muzulman
nen die toch tot hetzelfde volk be
hoor en (natuurlijk in acht genomen
de samenstelling van dat volk, dat in
zijn kasten met geen onzer Europee-
sche volkeren kan vergeleken wor
den). Tot nog toe ontbrak het de
Muzulmannen aan een krachtige lei
der, die de noodige wilskracht en het
noodige doordrijvingsvermogen bezat
om de beweging voort te stuwen. Doch
in de verschroeiende woestijn van
Arabie werd een prins gestaald door
strijd en ontberingen, die zich geroe
pen denkt de groote taak tot een goed
einde te brengen. Deze man is Ibn
Saoed, die met zijn Wahabieten reeds
het grootste gedeelte van Arabie on
der zijn gezag wist te vereenigen en
naar wien nu reeds de Muzulmannen
van de gansche wereld opkijken als
naar een nieuwe profeet. In Palestina
en Syrië is er een krachtige opstan
dige beweging uitgebroken, waartegen
de Engelschen belangrijke troepen-
kontingenten hebben moeten stellen.
Voorloopig schijnt in Palestina alles
weer rustig. Doch wat wordt het als
het oproer eens in alle koloniën te
gelijk uitbreekt. En hier ligt een wa
pen dat Mussolini te geschikter ston
de zal gebruiken. Immers tijdens zijn
reis naar Lybie heeft de Duce de Mu
zulmansche hoofden met groote voor
komendheid behandeld en zich opge
worpen als de beschermer van de Is
lam. Hem werd plechtig het zwaard
van de profeet overhandigd en nu
reeds zien de Muzulmannen die onder
het juk van de Engelschen leven, in
Mussolini een toekomstige hulp. Dat de
Italianen goede ophitsers zijn werd
bewezen door de opstand die ze in
Egypte verwekt hebben verleden jaar
en die geleid heeft tot de zelfstandig
heid van het Nijlland, op binnen-
landsch gebied.
DE WEG NAAR INDIE.
Het belangrijkste twistpunt tus-
schen Engeland en Italië zal steeds
de heerschappij in de Middelandsche
Zee blijven. Engeland beheerscht
thans die zee bij middel van talrijke
strategische punten die het bezet
houdt: Gibraltar, Malta, Cyprus, de
kust van Egypte, de kust van Pales
tina, het Suez-kanaal door zijn be
langrijk aandeelenportefeuille in de
maatschappij die het kanaal beheert.
Doch Italië eischt thans die heer
schappij voor zich en dat vindt zijn
uitdrukking in het feit dat ze de Mid-
dellandsche Zee noemen Mare Nos
trum a, onze zee, en het bezit bijna
evenveel strategische punten waar
door het de scheepvaartwegen be
heerscht. Eerst en vooral is het land
zelf bijna heelemaal omspoeld dooi
de zee, Sicilië ligt vlak tegenover
Tunis in Noord-Ajrika en tusschenin
ligt nog het eilandje Pantellaria, dat
veel beter gelegen is dan Malta en
dat buitengewoon versterkt blijkt ie
zijn. Het imperium dat Italië wil op
bouwen zou de landen moeten om
vatten die zich rondom de Middel-
landsche Zee dringen. Natuurlijk kan
zulks maar verre toekomstmuziek
zijn. Maar nu reeds begint men de
groeiende invloed van Italië te ge
voelen in Albanië, Griekenland, Tur
kije, Egypte en Tunis toaar de Italia
nen de groote meerderheid van de
blanke bevolking uitmaken. Als Fran
co in Spanje overwint zal daar na
tuurlijk hetzelfde gelden. In die om
standigheden is de zeeweg naar Indie
zoo veilig niet meer voor Engeland
als hij tot nu toe geweest is.
VOORLOOPIG GEEN KONFLIKT.
Of het nu zoo spoedig tot een kon-
flikt zal komen tusschen de twee lan
den gelooven we echter niet. De tij
den zijn hiervoor nog niet rijp. Noch
Engeland, noch Italië kunnen thans
gebaat worden door een oorlog. Niet
temin is het wedeYzijésch kleineeren
en bespotten waarr'.de Italianen en
de Engelschen zich in de laatste tij
den schuldig gemaakt hebben niet
van aard om de zoo noodzakelijke
vrede te bevorderen. De Italianen po
chen met hun macht, spotten met de
Engelsche heerschappij op zee, ver
klaren dat Gibraltar door één Ita
liaansche bom kan vernietigd wor
den. De Engelschen zeggen dat de
Italiaansche slechte soldaten zijn en
dat ze op hun broek krijgen in Spanje
zooveel ze maar hebben willen. Mus
solini spreekt harde woorden. Eden
antwoordt op de bedreigingen met
andere bedreigingen. En toch is de
eenige weg, die thans voor beide lan
den open ligt geen andere dan die
der verzoening. En dat kunnen we
door de verbittering heen voelen. Na
de bittere pil van Oost-Afrikaansche
oorlog kwam toch het Gentleman's-
agreement dat hun beider houding in
de Middellandsche Zee bepaalde. Naar
aanleiding van de- kroningsplechtig
heden werd hartelijkheid betoond te
genover alle landen van de wereld,
ook tegenover Italië en kort daarop
sprak Graaf Ciano een zeer gema
tigde en verzoeningsgezinde rede uit,
waarbij hij aandrong op een spoedig
tot stand komen van een westelijk
pact.
(Verboden nadruk.) ROSKAM.
■■BBIBBBBBSBRSaBflBIBBBBBBBBB
Heimatstudie In Verzckens!
'k Moest ze vreugdetraantjes noemen,
In den vroegen morgenstond,
Als ik tusschen gras en bloemen,
Heldre zilver drupjes vond!
Weiden, planten, boomen, struiken,
Weenen aan den waterkant,
Wijl uit roos en tulp opduiken.
Perels, klaar als diamant!
Fijne, frlssdhe zilvertranen.
Blinkend ln het morgenuur»
Op den vijver blanke zwanen.
God! Hoe schoon, is de natuur!
Beselare, Sinxen 1937. Geo.
IBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBEBB9BB>
▼an treinen en trams geven wij
De Kamer vatte Woensdag de bespre
king aan der verschillende ontwerpen voor
politieke, militaire en bestuurlijke amnes
tie. De tribunes waren bomvol en ver
scheidene Ministers waren aanwezig.
Aan den H. Vanden Eynde, Kath., werd
eerst het woord verleend. Spreker eischt
volledige amnestie. Na 20 jaar kan men
zich niet meer tevreden stellen met half
slachtige oplossingen. De amnestie moet
ook onvoorwaardelijk zijn. Ook voorwaar
den omtrent de verkiesbaarheid moeten
worden geweerd. Het Vlaamsche Volk
eischt ook bestuurijke amnestie. De on
schuldig gestraften moeten in al hun
rechten hersteld worden en zulks geldt
voor al de afgestemden van den Staat,
de Provincie en de Gemeenten.
De verslaggever, H. Bohy, kwam dan
aan het woord en gaf een historiek van
de amnestie-ontwerpen.
H. Delwaide, Kath., doet opmerken dat
in alle landen reeds amnestie werd ver
leend en dat België niet langer mag ach
terblijven op dezen weg. De toestanden
welke heerschten vóór den oorlog, zijn
aanleiding geweest tot het activisme. Na
den oorlog werd veel willekeur aan den
dag gelegd bij het veroordeelen der acti
visten. De Vlamingen eischen volledige
amnestie. De amnestie mag geen tweede
klas burgers maken. De burgerlijke en
politieke rechten mceten teruggegeven
worden en de gestelde voorwaarde voor
verkiesbaarheid is een fout. Ook bestuur
lijke amnestie moet worden verleend. Veel
straffen: werden te lichtvaardig uitgespro
ken. Spreker haalt dan verschillende ge
vallen aan.
Vervolgens nam de H. Van Zeeland,
Eerste Minister, het woord. Spreker wijst
eerst op de hevige tegenstrijdige harts
tochten die de amnestiebegrippen sedert
jaren in den lande hebben teweeggebracht.
Sedert maanden hield de Regeering zich
bezig met de amnestie en diende dan ook
een ontwerp in. België is het laatste land
om amnestie te verleenen, wijl Vlaande
ren het oorlogsactivisme opgelost wil zien.
De Regeering neemt voor haar het amen
dement aan betreffende de verkiesbaar
heid van de geamnestieerden. De Regee
ring kan evenwel de bestuurijke amnestie
niet aanvaarden en zij kan geen enkel
wetsontwerp aanvaarden dat inbreuk zou
doen op de rechten van de uitvoerende
macht. De Regeering is evenwel bereid
enkele suggesties voor te leggen wslke zou
den beantwoorden aan de rechtmatige
verzuchtingen van dezen die het ontwerp
voor bestuurlijke amnestie hebben neer
gelegd.
H. Devèze, Lib., wil van geen amnestie
hooren. Hij wordt toegejuicht door de Li
beralen.
H. Borginon, VL Nat., uit zijn ergernis
en walg om de comedie die in de Kamer
wordt gespeeld omtrent de amnestiekwes
tie. Spreker geeft dan een historiek van
den Vlaamschen Strijd van vóór den oor
log: ook nadien, hoe Vlaanderen onrecht
werd aangedaan, wat oorzaak werd van
het activisme. De VI. Nationalisten ziin
tegen elke beperkende bepaling, zij eischen
met het amnestie-ontwerp der Regeering.
Zoo een meerderheid voor onvoorwaar
delijke amnestie gevonden wordt, zal hij
tot die meerderheid behooren. Hij hoopt
evenwel dat amendement betreffende de
verkiesbaarheid, t.t.z. dat de geamnistieer.
den een verklaring van trouw aan den
Koning en aan de Belgische wetten moe
ten afleggen vooraleer verkiesbaar te wor
den, zal aangenomen worden. Veel acti
visten hebben gehandeld onder den drang
van hun Vlaamsch ideaal en het ware
onrechtvaardig die menschen uit de ge
meenschap te sluiten.
H. Blavier, Kath., ziet in amr.estiever-
leening een gebaar van macht en zelf
vertrouwen vanwege den Staat. Een partij
van weinig getalsterkte is de schuld ge
weest dat nog de spons niet werd geveegd
over het verleden. Aldus is het centrum
van wrok en haat blijven voortbestaan.
Dit moet verdwijnen. De bevrediging van
de Vlaamsche openbare meenirg t:u niet
worden beperkt zoo geen brsti v.l:'::e am
nestie zou worden verleend. I: veel ge
ringe gevallen bracht de administratieve
straf aan den ambtenaar de b.rooving
van zijn bestaan, van zijn inkomen en
pensioen, ook van zijn eer, van de vrucht
van een gansche soms onberispelijke loop
baan. De meesten hadden een leeftijd
bereikt waarin zji nog moeilijk aan een
bestaan konden geraken. Als activisten
werden zijn overal uitgestooten. Velen
hunner zijn ook reeds gestorven. Er heeft
ook geen rechtvaardige verhouding be
staan tusschen de straffen en de bedre
ven misstap. De onderzoekskommissies en
eereraden hebben geen voldoends waar
borgen gegeven. De middelen van verde
diging werden hen zelfs niet verleend. Zij
kregen geen inzage van hun dossier. De
eerlijke herziening dringt zich dus op.
H. Bekelers. G-oc., wenscht de oplossing
van de amnsstiekwestie. Hij komt ook
uit voor bestuurlijke amnestie,
H. de Laveleye, Minister, L:b., verklaart
zich eens met den H. Van Zeeland. De
wetten moeten gestemd worden in een
geest van verzoening. Het voorstel Bla
vier voor bestuurlijke amnestie kan hij
niet aannemen. In deze kwestie moet
evenwel iets worden gedaan. Hij belooft
dan ook dat de Regeering zal tusschen-
komen om talrijke gevallen een bevredi
gende oplossing te bewerken.
H. Broeckx, Lib., betuigde dan ziin in
stemming met het amnestie-ontwerp der
Regeering, inzake politieke misdrijven.
Het verkankeren van oude wonden moet
worden belet. Amnestie werd ook verleend
voor stakingsfeitsn, zij moet cok worden
verleend voor de politieke gestraften. De
amnestie ziet hij als een uiterst liberaal
beginsel en zal ze dus cok stemm-n.
Nadat H. Van Walleghem had verklaard
zich ie zullen onthouden bij de stemming,
werd de zitting geheven.
Donderdag avond zou moeten gestemd
worden over de amnestie.
DE SOCIALISTEN EN DE AMNESTIE
Aan alle Socialistische Kamerleden
werd van wege hun partij volledige vrij
heid verleend naar hun goeddunken te
stemmen aangaande de amnestie-vraag-
voiiedlge amnestie.
H. Vanderveide verklaart zich akkoord stukken.
BBBBBBBBBBBBBBBBBaaBBBBBBBWBBBBBBHBBEBBJBdBSHBEEBSBBeBillSSBiSÜBBEBRBZZSISEXKESBBSaaBBM
(VERVOLG)
Jansplaats, Duquesnoystraat, Putterij, al
waar de. ontbinding plaats grijpt.
MUZIEKEN
De muzieken die aan de betooging deel
nemen worden verzocht in den stoet
Vlaamsche stapmarschen te spelende
betooging zou besloten worden met bet
spelen van De Vlaamsche Leeuw
De deelneming is reusachtig. Reeds
honderden gemeenten bestelden een ant-
nestievlag tegn 15 frank.
De herkenningsteekens van één frank
zullen door de inrichters afgeleverd wor
den samen met de reiskaartjes of op de
autobussen.
NOG ENKELE BIJZONDERHEDEN
Ieder betooger ral bet kenteeken der
betooging moeten dragen om in den stoet
op te stappen. Dit kenteeken kost 1 fr.
In den stoet zullen geen andere dan
V.O.S.- en Amnestievlaggen worden toe
gelaten. F.lke gemeente dient zich een
Amnestievlag aan te schaffen.
Ieder deelnemer wordt dringend ver
zocht liet ordewoord der inrichters stipt
te volgen, waardig en tuchtvol, kalm en
vastberaden.
Alle betoogers dienen te zorgen dat zij
rond 9.30 uur aankomen.
De betoogers die per trein reizen kun
nen een vermindering van 35 op het
spoor verkrijgen en 50% zoo ten min
ste 25 biljetten genomen worden. De te
rugreis moet ten laatste daags na de
heenreis geschieden. Er werd voorzien
dat niet minder dan 30 speciale treinen
zouden moeten worden ingericht.
Het gansche Vlaamsche volk. ook de
vrouwen, worden uitgenoodigd op te stap
pen in den stoet.
DE VERZAMELPLAATS DER
WEST-VLAAMSCHE BETOOGERS
De verzamelplaats voor dezen uit West»
Vlaande en is aan de Hooikaai en de Ar-
duinkaai.
UREN DER H. MISSEN
ZONDAG 23 MEI TE BRUSSEL NABIJ
STATIONS EN VERZAMELPLAATSEN
Voor de Vlaamsche Betoogers die te
Brussel moeten Mis hooren, volgende aan
wijzingen
Finis Terrae-kerk (Nieuwstraat)Mis
sen te 7, 8 en 9 uur.
St Niklaaskerk (achter Beursgebouw,
einde der Nieuwstraat, Boterstraat)Mis
sen te 7, 8 en 9 uur.
Begijnhofkerk (Begijnhofplaats, nabij
Lak-, .istraat)Missen te 7, 8 en 9 uur.
St, Ecchuskerk (Antwerpsche steenweg):"
Mis-en ts 7, 8 en 9 uur.
St Ja" kerk (Brabantstraat): Missen t«
7, 8 en 9 uur.
Sts Mariaksrk (Koningstraat, Schaar
beek) Missen ts 7. 8 en 9 uur.
Gesu-kerk der EE. PP. Jesuieten (Ko
ninklijke straat tegenover Kruidtuin):
Missen te 6.30, 7.15, 8 en 9 uur.
IMSHBBiagnaSBBBSlBBBBHH
Dinsdag E bracht Koning Leopold III
een bezoek aan de steden en gemeenten
van ZuidWest-Vlaanderen. Overal werd
hij met bijzonder groote geestdrift ver
welkomd en toegejuicht door de bevolking.
Zijn eerste bezoek was voor Kortrijk
waar hij te 2 uur toekwam en begroet
werd door Burgemeester H. Mayeur, Mi
nister Merlot, enz. Duizenden menschen
brachten hem een grootsche ovatie en
overrompelden de .politie om den koning
wat van dichterbij te kunnen zien.
Na Kortrijk werd het zuiveringsstation
van het Spierewater bezocht. Daar be
vonden zich nog de Ministers HH. Da Man
en Van Isacker, H. Gouverneur Baels, enz.
Van, daar trok de tocht over Dottenijs,
Herzeeuw, waar de nieuw opgerichte mo
derne kerk werd beschouwd; naar Moes-
kroen, waar de Middelbare Meisjesschool
werd bezocht alsook enkele arbeiders huis
jes; naar Halewijn, Meenen, waar de in
opbouwzijnde zweminrichting werd be
zocht; naar Wevelgem, waar de troepen
in oogenschouw werden genomen; naar
Moen-Heestert, waar de 101-jarige Sophie
Vervaecke het bezoek kreeg van den Ko
ning; naar Z we vegem ter bezichtiging der
Draadfabrieken Bekaert aldaar.
Overal werd de Koning geestdriftig ont
haald en toegejuicht. In iedere bezochte
stad of gemeente waren duizenden toe
gestroomd om onzen Vorst hulde te bren
gen. Waar de stoet langs de Pransche
grens voorbijtrok was ook de Fransche
zijde versierd en bevlagd en de Franschen
bleven ook niet ten achter om onzen Ko
ning toe te juichen, tot de tolbedienden en
gendarmen aan den grenspost van Hale
wijn toe. Het was een triomfantelijke
tocht.
Jammer dat cr.z* Emlr-i ook niet eens
onze gewesten een besoelc brengt.
De Koning trekt over de Spiere, die eertijd» verpestende wateren doorliet maar
waar bet water nu weer helder ia, dank liut zuiveringsstation.
llwi
mi
DE KONING AAN HET ZUIVERINGSSTATION VAN HET SPIEREWATER. TE HELKIJN
NAAR EEN REGEERINGSCRISIS?
Donderdag namiddag vergaderde d«
rechterzijde van de Kamer. Minister De
Schrijver drong aan opdat de eindstem
ming geen tegenstelling tusschen Vlamin
gen en Walen zou teweegbrengen. In der
gelijk geval zou de Regeering moeten af
treden meenende dat de Waalsche leden
haar ontwerp in den steek laten, en haaf
dus geen vertrouwen meer schenken.
De Regeering wil geen bestuurlijke am
nestie en wil het amendement op de ver*
kiesbaarheid omtrent de politieke amnes
tie er door halen, wat dus in tegenstel
ling is met de eischen der Vlamingen.
Gezien echter talrijke amendementen
Donderdag in de Kamer werden inge
diend, werd in de Rechterzijde voorgesteld
de stemming te verdagen tot aanstaande
w::k. Intusschen zou do betooging van de
V. O. S. ook haar invloed kunnen uit-
j c;':nen.
De Katholieke Vlamingen besloten ook
I all:- beperkende bepalingen te verwerpen.
CE KAMER STELT DE STEMMING DIT
Donderdag zette de Kamer het debat
voort betreffende de amnestie.
FLINKE REDE
VAN DEN H. VAN CAUWELAERT
H. Van Cauweiaert pleitte eerst Voor am
nestie. Hij schetste den gemoedstoestand ift
Vlaanderen, zette de beteekenis van am
nestie uiteen en deed uitkomen r~t ons
land het laatste is om amnestie t; eriee-
nen. De Vlamingen vragen vrede voor
morgen. De Walen mogen in deze kwestie
geen beroep doen op de dooden van den
IJzsr; de IJzersoldaten betoogen Zondag
voor amnestie. Voor den oorlog verkeerde
het Vlaamsche Volk in minderwaardige
toestand, wat de oorzaak van het vezet is
geweest. Op het einde van den -oorlog
werd aan de Vlamingen de belofte afge
legd van gelijkheid in rechte en in fei
te maar er zijn 20 Jaar noodig geweest
om een flauwen schijn van die gelijkheid
in rechte en in feite voor de Vlamingen
te verwezenlijken. De Regeering had moe
ten vergeven en vergaten. Volledige am
nestie moet worden verleend. Het amen
dement omtrent de verkiesbaarheid is zin
ledig en ongewoon. In het parlement zijn
er ook mser leden gekomen die minder ge
hechtheid hebben getoond aan het land
dan de. activisten. De meeste bestuurlijk
gestraften zijn slachtoffers van partijdig
heid en willekeurig oordeel. Omtrent de
bestuurlijke amnestie, welke moet worden
verleend, zou het ingediende wetsontwerp
terug naar de kommissie kunnen worden
gestuurd waar het zou onderzocht worden
samen met de voorstellen van de Re
geering.
H. Mundeleer verklaart dan dat de Li
beralen het ontwerp niet zullen goed
keuren.
H. Leuridan, zegt dat men nu geen op
lossing biedt maar enkel knutselwerk. Heer
Van Zeeland heeft zijn beloften niet ge
houden. Amnestie moest reeds sedert lang
verleend worden. De houding van Borms
tijdens den oorlog keurt hij goed en iR
zelfde omstandigheden had hij ook zoo
gehandeld, zelf nog meer en beter. Er moet
volledige en onvoorwaardelijke amnestl#
worden verleend.
H. Phüippart, Kath., uit zich tegen am
nestie.
(Zie vervolg op 2e blad.)
