HOE BEGRIJPEN WE ONZEN TIJD
Toekatsjefski en Üe
Luisterrijke Processie
Breote Reklaum
SANA
I
DRAFKOERSEH
De Strijd om AMNESTIE
Middenstandsbelangen
De Stakingen in de V. S. van Amerika
Treinverkeer leper-Rosseiare
WEEKBLAD: 40 CENTIEMEN.
34° JAAR. - Nr 25.
«DE POPERINGENAAR j
SANSEN-VANNESTE g
KATHOLIEK NIEUWS-, NOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD. - VERSCHIJNT WEKELIJKS
- Van God naar den Mensch. - Gezagskrisis
Wet let uitbreiding van de Geiinsvergoeding
M de Werkgevers en de niet-ioontrekkenden.
INTERNATIONAAL OVERZICHT
Meifeest van
I. 1. H. Km. Be Sa®|k®r
DEKEN VAN ROESELARE
OP HEDEN ZONDAG 20 JUNI 1937.
Ifisïsrtiüg 'm de
STAD POPEIRNGE
ter eere van O. L. VROUW van ST JAN
op KiRMIS-ZONDAG 4 JULI 1937, om 10 uur.
der CHiCOSQ
DE GEBEURTENISSEN
IN RUSLAND
STAD POPERINGE
Buitengewone Internntionnle
ft3 6 ,9370IKerntss-Binsdagl
PRIJZEN 0p Hippodroom Groote Heerlijkheid
De verminderde Amnestiewet gestemd
doer den Senaat
Met 90 sieifMien tegen 64 en 6 entlieusSingen
DE HETZE DER VUURKRUI-
SERS TEGEN DE AMNESTIE
Zij willen betoogen te Brussel.
BONDAG 20 JUNI 1937.
Uitgever
POPERINGE
5$ Telefoon Nr 9. Postch. Nr 155.70. 1
1 =3
ABONNEMENTSPRIJS
VOOR 1 JAAR (per post)
Binnenland 20.— fr. ff
Belgisch Kongo 40.fr. g
Frankrijk 40.fr. jË
Alle andere landen 00.fr. H
Medewerkers zijn verantwoordelijk voor g
hun artikels.
immuun
TARIEF VOOR BERICHTENi
Kleine berichten per regel 1.25 fr.
i Kleine berichten {minimum) 4.fr.
i 2 fr. toel. v. ber. m. adr. t. bur.
Berichten op 1" hl. periregelS.fr.
Berichten op 28 bi. per regel 2.50 fr.
Berichten op 38 bi. per regel 1.50 fr.
Rouwber. en Bedank, (min.) 7.fr.
Te herhalen aankondigingen
nrijs op aanvraag.
Annoncen zijn coorat te betalen en
moeten tegen den Woensdag avond
ingezonden worden. Kleine be-
richten tegen den Donderdag noen.
(VERVOLG)
Er zijn geen diepzinnige thecrieën noo-
dlg om te begrijpen dat de afstand tus-
gchen geloovigen en ongeloovigen enorm
Js. Maar wie zou vermoeden dat Juist deze
tweespalt de as is waarrond onze wereld
draait. Het ware natuurlijk een schoone
droom moesten alle menschen in den
Schepper gelooven. Daarmee waren met
den slag alle moeilijkheden overbrugd,
poch zoolang deze droom... een schoone
droom blijft, dient er met de werkelijkheid
afgerekend. En -die is zoo rooskleurig niet.
Er zijn geloovigen die het accent van hun
leven op hun wezenlijke eindbestemming
plaatsen en er zijn ongeloovigen die het
leven vooral or> deze aarde afstemmen.
Welnu hst OVERWICHT van een van de-
Be lsvensopvattlngen beïnvloedt het we
reldgebeuren.
i De middeleeuwen zijn hierom groot ge
weest dat ze Jaloersch de eenheid in geloof
bewaard heV'en.
Niemand onder ons is ongevoelig voor
sociale wanorde. Niemand onder ons kan
Eich akkoord verklaren met schreeuwende
wantoestanden die een ruim deel onzer
medebroeders in de ellende dompelen,
blaar het mag ook r et klem gezegd wor
den dat er een grondig verschil is tusschen
LEVFV-T OM TT.TDET.T.TKE GOEDEREN
en LEVEN MET HET OOG OP EEN
EEUWIG RIJK.
Sommigen halen de Middeleeuwen neer
to heeten ze een donkere bladzijde uit de
beschavingsgeschiedenis. Doch opzettelijk
wordt er verzwegen dat te d'en tiide het
leven gedragen werd door het geloof. En
Wat men ook bewere: een leven geschraagd
door een geestelijke begeerte, door een
drang naar hst hoovara en het betere,
door een bezielend geloof in een eeuwige
toekomst is een schoon, een rijk, een edel
leven.
Zoolang het leven vastgehaakt wordt
Ban de bovenwereld, zoolang ook zal de
Inensch zich zelf verhellen.
Doch op zekeren schoenen (of leelijken
dag) zijn er wijsgeeren opgestaan die de
wereldas veranderd hebben. Ze hebben den
aardbei losgemaakt van de hemelsche lo-
komotief. Ze hebben al het bovenaard-
Bche, bet bovennatuurlijke eenvoudig uit
geschakeld. Ze hebben den mensch zijn
droom, zijn onstoffelijken droom benomen.
Ze hebben den mensch het heimwee, het
verlangen naar een ander leven ontstolen.
Ze hebben den mensch zelf tot God ver
beven.
Dit wijsgeerig dogma heeft ontzettende
gevolgen gehad. Men zal dadelijk begrij
pen dat de wereld hierdoor een nieuw le
vensinzicht moet krijgen en dat wanneer
de eenheid onder de menschen verbroken
ls inzake geloof en godsdienst, er slechts
een bittere strijd uit voortvloeien kan.
Welnu deze kloof tusschen geloof in God
to geloof in den tot God verheven mensch
Is de allereerste oorzaak van onze mizerie
rooals het dadelijk blijken zal. En zooals
ten ziet ligt de oorzaak hiervan niet in
stoffelijke zaken, maar in de hersenen
van enkele wijegeeren. De gedachte kan
een vreeselijk wapen ten kwade worden als
K een valsch vertrekpunt neemt.
Dit beteekent niet dat de wijsgeerige re-
Voiutionnairen al deze ontstellende gevol
gen rechtstreeks gewild hebben. Denkers
brouwen systemen waarvan ze de prakti
sche verwezenlijking (eei'wen later) on
mogelijk overzien kunnen. Een van deze
revolutionnaire denkers Diderot schreef in
1781 .reeds dat «eens den aanval geblazen
op de formidabele godsdienstige verschan
sing men onmogelijk ophouden kan en
doorwerken moetThans beseffen we
tot waar er doorgewerkt werd.
Het is duidelijk dat de opstand tegen
de Kerk de wereld onderste boven koeren
moest. Er is inderdaad een hemelsbreed
verschil tusschen de leer die aan de men
schen het vergankelijke van dit leven pre
dikt en de leer die den mensch tot koning
van deze aarde verheft.
In plaats van den klemtoon op het
hiernamaals te leggen, zal de mensch zijn
leven in het teeken der aardsche goederen
stellen. De aardsche goederen worden geen
MIDDEL meer maar DOEL. Van dienaar
in dienst van het goddelijke wordt de
mensch oppermachtig heerscher. Hier
door verandert letterlijk alles: tmoraal, po
litiek, ekonomle, enz.
Allereerst brak dus het offensief los te
gen de Kerk... uit naam der verdraag
zaamheid. Dit was de eerste uiting van het
vrijheidsbeginsel dat weliswaar nog in de
kiem stak, doch dat de eerste stap was
van een wereldrevolutie waarvan we nog
steeds de gevolgen dragen.
Wanneer het koningdom zijn gewicht
in de schaal wierp om de eenheid onder
Rome te behouden sloeg de opstandigheid
over naar het koningdom. Wanneer de
schuur vuur vat bestaat er veel kans dat
heel de doening door de vlammen verteerd
worde. En zoo is het ook vergaan met de
zaaiers van de leekengedachte. Het eene
domein na het andere vatle vuur om ten
slotte tot een reusachtige revolutie over
te slaan, zoo grondig in de diepte en zoo
omvangrijk in de breedte dat tot op heden
nog alles in lichtelaaie staat.
Van de Kerk naar het koningdom, tot
de republiek. Het is immer aangenomen
geweest dat de koning zijn gezag recht
streeks van God erfde. En we weten welke
tragische momenten Louls-Filip in 1830
beleefd heeft om aan te nemen dat hij zijn
kroon, niet van God maar van het Fran-
sche volk verkreeg. De toenmalige tsaar
van Rusland heeft in een dramatische
tusschenkomst de nieuwe Orleanistische
koning tot de aanvaarding van dit begin
sel kunnen bewegen.
De Pransche Revolutie is het die het
beginsel van de menschelijke souvereini-
teit gelanceerd heeft. En hieruit stammen
rechtstreeks de huidige gezagsdragers, of
ze nu koningen of presidenten heeten. De
republiek is een kind der revolutie maar
ook de macht van het koningdom werd er
door vernietigd. Wanneer de mensch tot
koning der aarde uitgeroepen wordt, kun
nen noch goddelijke, noch door God-ge
wilde gezagsdragers aanvaard worden.
Slechts de mensch duidt zijn hoofden aan.
Deze eerste toepassing van het leeken-
dogma is reeds van een geweldige kracht.
Waar het de godsdienst achter zich houdt
tuimelen de grondvesten van den Staat.
Republieken treden naar voor en koningen
dienen hun macht af te staan aan door
menschen-gekozen regeerders. Waar het te
bont ging werden ze eenvoudig verjaagd
of gedood.
De godsdienstige revolutie realiseerde
zich het eerst op politiek gebied. Dit is
volstrekt niet verwonderlijk. Van den
dienaar een meester maken, leidt natuur
lijk tot het verjagen der bestaande mees
ters, t. t. z. God verpersoonlijkt door zijn
Kerk en het Koningdom, cnrechtstreeksch
erfgenaam van het goddelijk gezag. Er
mag immers niet vergeten worden dat een
revolutionnaire gedachte zich niet beperkt
tot één haard. Z^oals een plaatselijke on
gesteldheid op heel het lichaam terugslaat,
zoo ook verspreidt een opstandige bewe
ging, gedragen door een grondgedachte
zich over nagenoeg geheel de wereld. is
geen grooter besmettingshaard dan een
grondgedachte die in schijn volkomen
juist blijkt maar in werkelijkheid een ver
keerd uitgangspunt neemt en meteen een
verkeerde aankomst geeft.
Welnu de stelling dat de menveh heer
en regeerder over zich zelf is loochent
het oorzakelijkheidsbeginsel, en vervalscht
meteen heel zijn leven. Hoe deze verval-
sching verder doorgewerkt heeft, hoe ze
na het politiek gezag, ook het sociale en
het ekonomische aangetast heeft, zien we
in een volgende uiteenzetting.
IMB3aHiaaBlH0B!3MB»SEfflBBEaBSHM3asaBElHHHEÏ5H8Ba«®a!MBaiSa»
In het Staatsblad van 13 Juni is de wet
verschenen, zooals zij door de Kamer en
den Senaat werd goedgekeurd.
Artikel 1. Zijn aan de wet onderwor
pen, de werkgevers die er toe gehouden
zijn en de gewezen werkgevers die er toe
gehouden waren in uitvoering van de wet
van 4 Oogst 1930 aan de leden van hun
personeel kindertoeslagen te verzekeren.
Het organiek koninklijk 'besluit, waar
van sprake in art. 9, kan bovendien er
aan onderwerpen:
a) De personen die een beroep uitoefe
nen of hebben uitgeoefend, zonder door
een dienstkontrakt te zijn gebonden.
b) De werkgevers op wie, krachtens ar-
"tikel 3 en artikel 44 quinquies van de wet
Van 4 Oogst 1930, bedoelde wet niet toe
passelijk is, alsmede de gewezen werk
gevers op wie dezelfde bepalingen toepas
selijk waren.
Het toepassingsterrein van deze wet zal
overigens bij hetzelfde besluit nauwkeurig
Worden omschreven.
Artikel 2. De aan deze wet onder-
Worpen personsn zijn er toe gehouden
van een onderlinge kas voor gezinsver
goedingen deel uit te maken.
Nochtans hebben de compensatiekassen
éi;, overeenkomstig de wet van 4 Oogst
1930, werkzaam zijn, het recht een onder
linge sectie tot stand te brengen, waarvan
alleen hun aangeslotenen zullen kunnen
de:l uitmaken.
De onderlinge sectie aan een compen
satiekas gehecht moet van deze volkomen
Worden onderscheiden, zoowel op geldelijk
én op rekenplichtig gebied.
Zij is, namelijk op dezelfde wijze als
de onderlinge kassen voor kindertoesla
gen volkomen vreemd aan de nationale
compensatie, die, krachtens de wet van
4 Oogst 1930 onder de verschillende com
pensatiekassen voor kindertoeslagen be
staat.
Artikel 3. De onderlinge kassen en
secties voor kindertoeslagen zullen ten
minste even belangrijke of gelijkwaar
dige kindertoeslagen verkenen als deze
die de arbeiders krachtens de wet van
4 Oogst 1930 genieten.
Ds toeslagen zullen vanaf het eerste
kind worden verleend.
Artikel 4. De bijdrage te storten door
de aan de wet krachtens art. 1 onder
worpen werkgevers, zal, in een of meer
stortingen, 270 fr, per jaar bedragen.
Artikel 5. Het organiek koninklijk
besluit zal diegene vaststellen, die, op
gror.d van dezelfde bepaling, aan de wet
onderworpen gewezen werkgevers en door
de andere onder de wet vallende perso
nen dienen gestort.
Het bedrag van de bijdragen die door
het organiek koninklijk besluit worden
bepaald, zal verschillen naar den graad
van bemiddeldheid van de onder de wet
vaüende personen welke te dien einde in
taiegorieën •worden verdeeld*
IH°t kleinste bedrag van bijdrage zal
niet meer dan 36 fr. per jaar of 18 fr. per
half jaar beloopen.
De belangrijkste bijdrage zal, ln een of
meer stortingen, 270 fr. per jaar niet over
schrijden.
Van de onder de wet vallende perso
nen, die de kleinste bijdrage zullen stor
ten, zal er een aanvullende storting van
niet meer dan 4 fr. per jaar of 2 fr. per
half jaar als aandeel in de bestuurskosten
of op onverschillig welke wijze worden
gevergd.
Artikel 6. Het organiek koninklijk
besluit kan beslissen dat, op aanvraag van
den aan de wet onderworpen persoon,
de door hem verschuldigde bijdrage zal
kunnen geïnd worden tegelijker tijd als
de rechtstreeksche belastingen, welke zul
len verschuldigd zijn wegens de door hem
te onderteekenen aangifte in uitvoering
van art. 53 van de samengeordende wet
ten op de inkom stenbelasting.
Artikel 7. Ten einde aan al de ge
rechtigde kinders die bij artikel 3 voor
ziene minima toelagen te verzekeren, zal
bij het organiek koninklijk besluit tus
schen de onderlinge kassen en sscties
voor kindertoeslagen zelf een regime van
onderlingen steun worden vastgesteld.
D;<ze steun zal worden verleend door
het toedoen van een nationale onderlinge
kas voor kindertoeslagen.
Artikel 8. De geschillen tusschen de
onderlinge kassen en secties voor kinder
toeslagen en de personen op wie deze wet
toepasselijk is, zullen, zelfs wanneer de
vsrweerder handelaar is, door den vrede
rechter worden beslecht.
Hetzelfde .geldt voor de geschillen die
mochten oprijzen tusschen de personen
op wie de wet toepasselijk is en de na
tionale kas voor kindertoeslagen.
De vrederechter zal bevoegd zijn, in
laatste instantie, tot de waarde van 1000
frank en ln eerste instantie tot onver
schillig welke waarde door den eisch
beoogd.
De oproeping tot minnelijke overeen
komst voor den vrederechter is voor de
dagvaarding verplichtend.
Artikel 9. Op de voordracht van de
in Rasd vergaderde Ministers, zal de Ko
ning de noodige maatregelen vaststellen
om ondisr billijke voorwaarden, het bij
deze wet ingevoerd stelsel voor kinder
toeslagen te regelen.
Te dien einde, mag hij strafbepalingen
voorzisn voor de onder de wet vallende
personen' en andere, die tevens zijn be
sluiten of tegen de bes'uiten van den be
voegden Minister overtredingen mochten
begaan, enz., enz.
Artikel 10. Deze wet zal van 1 Januari
1938 trapsgewijze toepasselijk worden ge
maakt. De trapsgewijze uitvoering zal bij
het organiek koninklijk besluit worden
belaid*
msamtmwm
ZUIVERINGSAKTIE IN RUSLAND
Wat er in Rusland sedert enkele
maanden omgaat, zal de geschiede
nis ons eerst binnen een dertigtal ja
ren, met een zekere betrouwbaarheid
kunnen verklaren. Voor het oogenblik
weten we alleen, dat in het Sovjet
paradijs de politieke veroordeelingen
en terechtstellingen niet van de lucht
zijn. De mannen van het eerste uur,
de helden die de Sovjet-Republiek
hébben helpen oprichten vallen de
eene na de andere onder de kogels
van de communistische gerechtigheid.
De redenen, die Stalin of het Volks-
kommissariaat van Binnenlandsche
Zaken tot deze zuiveringsaktie aan
zetten? Is het de spionnage ten voor-
deele van een vreemde mogendheid,
meer bepaald Duitschland, waaraan
de beschuldigden zich zouden bezon
digd hebbenIs het de schrik, die
Stalin voelt voor een mogelijke aan
slag op zijn leven of op zijn leiders
schap? Willen de aanhangers van
Trotski het bewind omverwerpen om
een meer revolutionnaire en meer
oorlogsgezinde regeering in het leven
te roepen? We kunnen op geen van
die vragen bepaald antwoord geven
thans. Het zijn evenveel gissingen.
In ieder geval gaat er thans in Rus
land iets om, dat er op wijst dat er
alles behalve eensgezindheid heerscht.
Stalin is de onverbiddellijke meester
van het Kremlin en wie maar eenigs-
zins de degelijkheid van zijn bewind
durft in twijfel te trekken is zijn
vijand en die moet verdwijnen. Reeds
maanden geleden naar aanleiding van
het eerste proces der Trotskiïsten
bleek, dat Maarschalk Toekatsjefski,
de opperbevelhebber van het Scmjet-
leger, die de meeste hoogere officieren
aan zijn zijde had, en dus het sterk
ste leger van de wereld, het niet eens
was met Stalin en men sprak zelfs
van een zeer scherpe verhouding tus
schen beiden. Hierbij dacht men dat
het voordeel aan de zijde van den
maarschalk was, omdat het leger ach
ter hem stond. De laatste gebeurtenis
sen hebben het tegenovergestelde be
wezen. Stalin is de meester gebleven
en Maarschalk Toekatsjefski is intus-
schen veroordeeld geworden en met
een zevental generaals van zijn aan
hang ter dood veroordeeld geworden
en terechtgesteld. De geheime Russi
sche politie-organisatie, de G.P.U., is
machtiger dan het leger. Zij weet al
les te ontdekken en dient haar mees
ter Stalin, met de meeste trouw,
SPIONNAGE VOOR DUITSCHLAND
De processen, die voor het Hoogere
Russische Gerecht, ingespannen wor
den dragen alle een speciaal karak
ter. De beschuldigden hebben geen
advokaat om zich te verdedigen. Zij
bekennen alle de hen te laste gelegde
feiten, ofwel ze beschuldigden zich
zelf van een reeks misdaden die niet
door het onderzoek werden uitgewe
zen. UTt de berichten van het Tass-
agentschap blijkt dat alle veroordeel
den zich hebben schuldig gemaakt
aan spionnage ten voordeele van een
vreemde mogendheid en die mogend
heid is Duitschland. Zij zouden na
melijk militaire plannen aan Berlijn
hebben meegedeeld, en aldus gepoogd
hebben met behulp van Duitschland
een fascistisch regime in te voeren in
Rusland. Wat hiervan waar is kan
moeilijk uitgemaakt worden voor het
oogenblik. Toch is het niet zoo zeer
onwaarschijnlijk. Over enkele weken
werd het bericht verspreid, dat Hitier
op voorstel van zekere zijner militaire
raadgevers', de mogelijkheid onder
zocht voor een toenadering met Rus
land. Het is echter bij een bericht
gebleven; nadere inlichtingen hebben
we tot nu toe niet kunnen verkrijgen.
Daarbij is een Russisch-Duitsche toe
nadering reeds veel vroeger overwo
gen geworden en de voorloopige vrede
van Brest-Litovsk, tusschen Rusland
en Duitschland na de nederlaag van
de Russische troepen schijnt van die
geest doordrongen te zijn.
VOOR EEN RUSSIN ""I-DUITSCHE
TOENADERING
Deze stelling heeft blijvende voor
standers gevonden zoowel in Duitsch
land als in Rusland en Maarschalk
Toekatsjefski met zijn lotgenooten
behoorden hiertoe. De eenige hinder
nis voor de verwezenlijking van de
toenadering, was de schijnbare diepe
tegenstelling tusschen de communis
tische en de nationaal-socialistische
wereldbeschouwing. Doch velen oor
deelden naar het Fransche spreek
woord: Les extrèmes se touchent.
De praktische, ekonomische en socia
le organisatie van de beide rijken ver-
toonen veel gelijkenis. In beide geval
len hebben we te doen met totalitaire
Staatsopvattingen, met uitgebreide
bureaucratie, waarin maar weinig
overgelaten wordt aan het privaat
initiatief. Alleen het nationaal ka
rakter van het nationaal-socialisme
schijnt te strijden met het interna
tionaal karakter van het communis
me. Maar is dit laatste niet veeleer
een middel waarvan het nationale
Rusland zich wil bedienen om ver
deeldheid te zaaien in de wereld en
aldus des te gemakkelijker de opper
heerschappij te veroveren? Van een
communistisch Rusland naar een na-
tionaal-socialistisch Rusland bleek de
stap voor de aanhanger van Toekat
sjefski niet heel groot te zijn, en de
voordeelen van een Russisch-Duitsche
samenwerking zouden achteraf onbe
rekenbaar geworden zijn. Verbeeld
wat een expensieterrein voor Rusland
weggelegd ligt in Azie. Onbedreigd is
het Westenmeer gesteund door
Duitschland zou het gemakkelijker
Japan tot machteloosheid gedoemd
hebben. Frankrijk en Duitschland
zouden Engeland vernietigd hebben
en het rijke Indie zou als een rijpe
vrucht in Russische handen gevallen
zijn. En als tegenwaarde kon dan ge
makkelijk Oekraina aan Duitschland
afgestaan worden.
DE TEGENSTELLING
Doch Stalin en ook Hitier schijnen
anders te oordeelsn. Zij blijven ver
woede tegenstanders. Stalin wil de
konsekwente bestrijder van de kris-
tene en kapitalistische beschaving blij
ven. Hitier wil diezelfde kristelijke
beschaving tegen het communisme
redden, hoe ook zijn opvatting van
de kristelijke beschaving zijn mege
Voor de Katholieke Kerk is het in
ieder geval beter dat voorloopig de
Russisch-Duitsche toenadering niet
tot stand komt. Het ware een ramp.
Ook voor de vrede.
Ieder van de Russische processen
is een nieuw bewijs voor verdeeldheid
in het binnenland en waarschijnlijk
een stap verder naar de uiteindelijke
ontbinding van het kommunistische
bewind. Ook in Rusland slaat ook
eens het uur voor een meer natuur
rechtelijke Staats- en volksordening!
(Verboden nadruk.) ROSKAM.
IIIBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB
De staking uitgebroken ln de fabrieken
der Republic Steel hebben een groote uit
breiding genomen. In de fabrieken zelf
werken arbeiders voort, beschermd door
de politie, die bevoorraad worden met
vliegtuigen en een trein pullman-wagens
hebben gekregen om te slapen. Deze sta
king werd in gang giszet door het syn-
d'ikaat van dsn syndikaat-leider Joe Le
wis. Lewis heeft bevel gegegen aan de
arbeiders van andere fabrieken ook in
staking te gaan, zoodat 15.000 arbeiders
het werk hebben neergelegd te Johnstown
en 80.000 werklieden der metaalfabreken
legden ook heit werk neer; 600.000 mijn
werkers dreigen ook te staken. Do bewe
ging heeft zslfs het inzicht van Lewis
overtroffen en, de man is ze niet meer
meester. Spoorwegen en betonnen banen,
die leiden naar de fabrieken, werden op
geblazen en de politie moest herhaaldelijk
hardhandig optreden. In de stad Monroe
staan 5.000 gewapende burgers gereed om
ds stakers buiten de stad' te houden.
Anarchie dreigt in het stakingsgebied.
Z. E. H. KAN. DE SAEGHER
Sint Michielsparochie en geheel de Stad
Roeselare viert heden Zondag hst vijf-en-
twintigjarig Dekenschap van Z. E. H. Kan.
DE SAEGHER.
Te 9 uur: Optocht der Katholieke
Maatschappijen, die dsn Zeer Eerw. Jubi
laris naar de kerk zullen geleiden.
Te 10 uurPlechtige Hoogmis met Pon
tificale Assistentie door Z. H. Exc. Mgr
Lamiroy en Gelegenheidssermoen door
Hoogeerw. Heer Maliisu, Vicaris-Generaal.
Uitdeelinig van Gedachtenissen.
Na de Hoogmis: Feestzitting in Pa-
triaFeestrede door M. Joz. Vanden
Berghe-Moerman, Bestendig Afgevaardig
de. Aanbieding van het Jubelgeschenk.
Hulde der Scholen.
Te 12 uur: Officieele Ontvangst door
de Stadsoverheid van Z. E. H. Jubilaris
en van het Feestcomiteit.
Te 1 uur, in het Arsenaal: Feestmaal.
's Avonds te 7 u., op de Gr. Markt:
Muzlekconcerten Luisterrijke Verlich
ting Groot Openluchtspel Koese-
lare aan het H. Hart Daarna: Prach
tig Vuurwerk.
Aan Zeer Eerw. Heer Kan. De Saegher,
bieden wij onze beste gelukwenschen aan
over zijn 25-jarig jubelfeest als Deken van
Roeselare, en wsnschen hem nog vele ja
ren met zijn gekenden ijver en juiste kijk
zijn Dekenij te mogen beheeren dit tot
welzijn der godsdienstige overtuiging on
zer heele Vlaamsche bevolking.
«SaDX&SSIESBBSESilESXSQBanaBBB
iBia
Van wege de Handels- en Nijverheidskamer van Roeselare en Om
liggende, ontvangen wij volgende Motie, gestemd en goedgekeurd
door den Middenraad van deze Kamer
MOTIE GESTEMD EN GOEDGEKEURD
DOOR DEN MIDDENRAAD VAN DE
HANDELS- EN NIJVEKHEIDSKAMER
VAN ROESELARE EN OMLIGGENDE
Aangezien de afschaffing van het spoorverkeer tus
schen Roeselare en leper !n 1931-1932 voorgesteld
werd als voorloopig om wille «ener proefneming en
bezuinigingsredenen
dat deze proefneming op financieel gebied een
mislukking daarstelt daar de voorziene winsten niet
verwezenlijkt werden en er een hooger deficiet dan
met het spoorverkeer te boeken valt.
dat de ontvangsten van de huidige autobusuit
bating maar de helft meer bereiken van hetgeen vroe
ger geboekt werd door het spoorverkeer en de privaat
autobuslijn.
dat zelfde wijze van uitbaten onder zelfde voor
waaiden op geen enkel ander lijn van het net toe
gepast werd.
Aangezien het vervoer der reizigers per autobus tus
schen beide steden aanleiding gaf tot herhaalde klach
ten zoowel over het ongemak der reizigers als over
het traag verkeer;
dat het niet aanneemlijk valt dat de afstand
tusschen Roeselare en leper, 22 Km., vroeger in
26-28 minuten, nu in 55 minuten afgelegd wordt
spijts de moderne verkeersmodel iikheden.
dat het niet mogelijk valt. Roeselare, midden der
Provincie nijverheids- en handelscentrum, van uit
Poperinge en grensstreek, leper en omstreken, per
spoor te bereiken zonder een afstand van 40 tot 56
Km. te moeten afleggen.
Aangezien het verders blijkt dat er mogelijkheid be
staat een soedkooper, spoediger en aangenamer ver
voer bii middel van autorails in te richten;
dat de kostprijs van zulkdanige uitbating ver
beneden de uitbatingskosten der huidige autobusuit
bating is, en zou toelaten een besparing van wellicht
fr. 400.000 per jaar te doen.
dat door de korte afstand der spoorlijn Roesela re-
leper deze wijze van verkeer volkomen aangewezen is.
dat er mogelijkheid bestaat het bestaande uit
batingscontract, nadeelig voor de N. M. B. S. en ook
voor de gemeenschap, mits drie maand voorbericht op
te zeggen.
Aangezien de stad Roeselare waarvan de bevolking
de 30.000 benadert er alle belang bij heeft het ver
keer der grensstreek der steden Poperinge en leper
alsook der omstreken, bevolking 45-50.000, welke nu
over Kortemark en Torhout naar het Noorden ge
schiedt, alsook voor het midden der provincie te zien
plaats grijpen over Roeselare;
dat er van Roeselare uk tal van andere verkeer»-
mogeli.ikheden bestaan.
dat voor wat handel en nijverheid betreft, de
wekelijksche markten van Poperinge, leper en Roe
selare, een spoediger en aangenamer verbinding zich
opdringt.
dat verders het verkeer van bedienden en werk
lieden tusschen leper en Roeselare, ook tusschen een
landbouwstreek en nijverheii'•centrum, \"eel gemakke
lijker, aangenamer en spoediger zou geschieden door
een autoraildienst.
Aangezien de tusschen gelegen gemeenten ln 1931-
1932 tevreden waren ower de alsdan bestaande toe
stand (spoorverkeer en privait autobuslijn);
dat bij een herinrichting van het spoorvrrkeer
de autobuslijn op privaat initiatief, zooals overal, zou
kunnen uitgebaat worden; dat de gemeente Moorslede
nog bediend wordt van een tweede autobusliin naar
Meenen, waarvan de tar^—weinig of niet verschil
len met de huidige autobuslijn.
dat er tusschen het spoorverkeer en de privaat
autobuslijnen een akkoord zou kunnen getroffen wor
den omtrent de verkeersmogelijkhede dezer tusschen-
gelegen gemc-'-m.
dat de herinrichting v^n het spoorverkeer slechts
een herstel zou zijn van een vroeger bestaande toe
stand.
dat de snoorliin uitgebaat onder vorm van auto
rails reeds een verzekerde klientee! zou hebben door
het transit van het Wasten naar het Noorden^ en van
Poneringe-Ieper naar het midden der provincie.
T>-"kt de wp"1""'1 r:* r'-' 1 AnT
N. M. B. S. alsook de Administratie van het Mini
sterie van Verkeer nu zalfde geest van besparing alt
dezi* voorgehouden bij de afschaffing zou nastreven.
Hoopt dat de Heer Minister van Verkeer alsook de
N. M. B. S. zullen inzien dat de herinrichting van
het sévwrverkeer tusschen Roeselare en lener, tusschen
het Westland en het nvdden der provincie, best ae
al?pmeene brlanr,m zal dienen.
Verzoekt Heer Minist-r van Verkeer alsook dö
Ra?'! vrw Beheer en Directie der N. M. B. S. on
middellijk mratregelen te treffen om het spoorverkeer
onder vorm vim cutorails op de liju Roeselare-Ieper
te herstallen.
Besluit deze m tie over te maken aan; j
Den Heer lin'o^r van Verkeer.
De F^d van B-heer «»u Directie d/»r N.M.R
en te vragen a*n de pctronale organismen waarbij
de Handels- en Nijverh»idsk*mer van Roeselare aan
gesloten is, alsook aan het Stadsbestuur te Roeselare,
deze motie krachtig te willen ondersteunen.
Roeselare, den 10 Juni IQ37>
Drie groote marmerblokken, met een
gierwicht van enkele tonnen, zijn dicht bij
het koor der St Pieterskerk te Rome los
geraakt en neergeploft zonder iemand te
raken. Een onderzoek werd daarop inge
steld, waaruit bleek dat nog 30 kolommen
op de 150 scheuren vertoonden. De her
stellingswerken zullen millioenen vergen.
^Q&2EQSaSffiaBBIS^B3aaflHE8a33^iaaHB
Bij twee pakken SAMEN gekocht
een pakje GRATIS.
Beste Huismoeders, profiteert ervan,
IBBBBBBBBBBBBBBBHBBBBBBMBBBB
Stakers worden door de politie met de matrak uiteengedreven.
STALIN, de Russische Führer,
heer en meester in zijn land, die, trouw
gediend door zijn geheime G.P.U.-poIitie
alle komplotten weet te ontdekken en met
zijn tegenstanders kort spel schijnt te
tnaken.
1 saV Wr H H H om 2.30 uur zeer stipt namiddag
GEWAARBORGDWoestensteenweg. De medewerking der
beste renpaarden is verzekerd.
Groot gemak van Treins en Trams in alle richtingen
MAARSCHALK JEGOROV,
die zich terugtrekt als hoofd van den Ge
ueralen Staf in Rusland en benoemd werd
tot Minister van Oorlog als opvolger van
Maarschalk Toekatsjefski, die, samen met
zes andere Russische Generaals, Zaterdag
12 dezer, met mitraljeuzen neergeschoten
>verd, plichtig aan hoogverraad.
IflBBBBBBBBBflBBBBBBBBSBBBBSBMSBBBHlBBBBBHBBiESBBfllSflBBBSBBBfl
De Senaat had dus op Donderdag 10
Juni de bespreking aangevat van het re-
geeringsontwerp tot het verleenen van
politiéke amnestie. Tijdens het debat kwa
men talrijke sprekers tusschen, zoo voor
of tegen het ontwerp.
Heer Van Zeeland deed ook een oproep
tot de H.H. Senatoren opdat zij het ge
amendeerd (nopens de verkiesbaarheid
der terdoodveroordeelden) ontwerp zou
den goedkeuren.
Senator van Oostende-Diksmuide-Veurne,
Tijdens het debat sprak Heer Sobry,
volgende rede uit
«HET GEKNOEI
IS NIET UITGEBLEVEN»
De H. Sobry (kath., in 't Ned.) wenscht
in zijn persoonlijken naam te spreken. Hij
stelt vast dat het huidig regeeringsontwerp
niet meer datgene is wat het Vlaamsche
volk wil en eischt en wat het ook reeds
sedert lang zou bewerkstelligd hebben in
dien het alleen er over had kunnen be
slissen.
Het amnestie-ontwerp dat ons thans
voorgelegd wordt, en wel 19 jaar na den
wereldoorlog, draagt de ballast eener ver
minking, die we niet kunnen aanvaarden,
zegt spreker.
Hierbij stellen we voor de zooveclste
maal vast dat, wanneer het gaat om een
Vlaamsche aangelegenheid, het geknoei
niet uitblijft.
Ons Vlaamsche volk kan deze minach
ting en achteruitstelling niet meer dulden.
Deze verminking, die het ontwerp ont
wricht heeft en het gebracht heeft van
een volledige en onvoorwaardelijke am
nestie tot een onvolledige en voorwaar
delijke amnestie zal tot gevolg hebben
dat de kwestie verder gesteld blijft.
Dit geknoei, hoe pijnlijk en hoe bitter
het den Vlaming ook voorkomt, moet toch
onvermijdelijk dit meebrengen dat het
een hefboom te meer zal zijn om het
Vlaamsche volk tot een zoodanigen staat
te brengen dat het in een geest van soli
dariteit en nauw aaneensluitende een
dracht zich met de macht zijn rechten
zal toeëigenen.
De gemoedsgesteldheid van het Vlaam
sche volk is duidelijk.
Het wil beslist, en het gaat er niet van
af, de integrale en onvoorwaardelijke am
nestie.
In verband daarmee kan ik niet nalaten
te verwijzen naar twee groote feiten, die
de beteekenis hebben van waarachtige
mijlpalen op den weg van den Vlaamschcn
strijd en die steeds dichter wijzen naar
de eindzege. Ik bedoel hier de Ijzerbede
vaart van 1936 en de jongste grootsche
Vlaamsche betooging te Brussel.
De Ijzerbedevaart van 1936 was de uit
drukking van de diep en sterk groeiende
Vlaamsche concentratie, en lag dan ook
duidelijk in het teeken van de komende
Vlaamsche macht.
In naam der 200.000 bedevaarders werd
de regeering verzo'cht zonder uitstel vol
ledige en onvoorwaardelijke amnestie te
verleenen.
Wie nog twijfelt aan de onweerstaan
bare macht van deze Vlaamsche uiting,
vergist zich.
De grootsche Vlaamsche betooging, van
de maand Mei te Brussel, was een her
haalde en even scherpe wilsuiting van het
Vlaamsche volk voor integrale en onvoor
waardelijke amnestie.
De H. Sobry kondigt tenslotte aan dat
hij zich 7,al uitspreken tegen het regee-
ringsamendement en tegen geheel het re
geeringsontwerp.
DE STEMMINGEN
Na H. Sobry kwamen nog talrijke spre
kers tusschen. De HH. Verbist en Van-
dieren deden nog een gezamenlijke poging
om het recht op verkiesbaarheid toch te
verleenen aan de terdoodveroordeelden,
maar het mocht niet baten.
Het amendement der Regeering betref
fende de verkiesbaarheid werd dan goed
gekeurd met 113 ste-mmen tegen 46. Stem
den hier ja de Waalsche alsmede enkele
Vlaamsche Katholieken, al de Liberalen
en al de Socialisten, behalve de H. Vos
die tegen stemde. Stemden tegen het mee-
rcndeel der Vlaamsche Katholieken, waar
onder (Je HH. Van Coillie, Verbist. Bos-
suyt, de Spot, Sobry, Deponticu, enz., als
ook de Socialist Herm. Vos, al de Vlaam
sche Nationalisten, al de Rcxisten en al
de Kommunisten.
Ten slotte werd overgegaan tot de stem
ming óver het geheeie ontwerp, met inbe
grip van de weigering tot verkiesbaarheid
der terdoodveroordeelden. Het geheeie
ontwerp werd dan goedgekeurd met 90
stemmen tegen 64 en 5 onthoudingen.
Stemden voor 23 Katholieken waaron
der de HH. Bossuyt, Depontieu, de Spot,
Van Hoestenberghe, de Liberaal Vander-
poorten, al de Socialisten behalve vijf
onder hen en al de Kommunisten.
Stemden tegen 24 Katholieken waaron
der ae HH. Verbist, Sobry, Van Coillie,
omdat de wet geen volledige amnestie
toekent, alsook 5 Socialisten, al de Libe
ralen uitgezonderd een, al' de Vlaamsche
Nationalisten en al de Rexisten.
Onthielden zich 2 Katholieken de Heer
Mullie die afgepaard had met H. Limaye
die zou tegengestemd hebben en 3 Libe
ralen.
Deze stemming werd uitgebracht nadat
de Senaat 14 uur zitting had gehouden.
Het was dan even voor vier uur Vrijdag
morgen.
Er werd dus enkel een verminderde
amnestie bekomen.
In den loop der vorige week hielden
een groep Vuurkruisers een onwaardige
comedie tegen amnestie, op het Graf van
den Onbekenden Soldaat, alwaar velen
onder hen hun eereteekens, verworven
binst den oorlog en verleend na den oor
log, hebben weggeworpen.
Daarmede was het voor zekere Voor
kruisers nog niet genoeg. Bijzonderlijk
deze van Henegouwen voeren een hetze
tegen amnesti en Zondag 1.1. hielden de
Vuurkruisers van ChaHeroi een vergade
ring tijdens dewelke besloten werd een
marsch op Brussel in te richten. De be
tooging die zij te Brussel willen inrichten
heeft voor doelhet wegzenden van de
huidige Ministers, ontbinding van de Ka
mers, verkiezingen met de amnestiekwes-
tie als grondslag.
Te Gent, op het Oord der Gefusiljeer-
den, hebben ook enkele Vuurkruisers hun
eereteekens weggeworpen rond de Execu-
tiepaal.
ZIJ HADDEN SPOEDIG ANDERE
DECORATIES.
Naar De Standaard meldt hebben de
leden der Fratcrnellen en Vuurkruisers
die Zondag hun decoraties wegwierpen
in het Oord der Gefusiljeerdcn te Gent,
als protest tegen* amnestie, 's anderen
daags hun decoraties vernieuwd bij han
delaars uit stad die ceremedalics ver-
koopen.
Het spel kunnen zij dus weer herbe
ginnen.
EEN NIEUWE COMEDIE
O? HET GRAF VAN DEN
ONBEKENDEN SOLDAAT
Dinsdag 1.1. kwamen de voorzitters en
afgevaardigden van de Unie der Frater-
nellen bijeen te Brussel. In stoet bega
ven zij zich naar het Graf van den Onbe
kenden Soldaat waar zij, op militair com
mando, neerknielden cn een minuut in
zelfbeschouwing doorbrachten. Dan sprak
een hunner, met een grafstem, en riep uit
Vergiffenis voor dezen die U verraden
hebben» en als in koor antwoordden dc
anderen «Vergiffenis, vergiffenis!». Daar
op trok de stoet zich ip sombere stem
ming terug.
Aan dergelijke comedies zou een einde
moeten worden gesteld. Het Graf van den
Onbekenden Soldaat mag niet meer ge
bruikt worden tot betoogingen met po
litieke doeleinden.
Na deze comedie gespeeld te hebben
vergaderden de leden der Fraternellen en
besloten een betooging op touw te zetten,
tegen de amnestie. Lijsten van protest
tegen de amnestie zullen in omloop wor
den gebracht en er werd besloten dat tot
nader bevel de Fraternellen-oudstrijder»
zich zouden onthouden deel te nemen aaa
vaderlandslievende betoogingen op dewel
ke Ministers of Parlementsleden, die cl»
amnestiewet gestemd hebben, aanwezig
zijn.