HOE BEGRIJPEN WE ONZEN TIJD Toekatsjefski en Üe Luisterrijke Processie Breote Reklaum SANA I DRAFKOERSEH De Strijd om AMNESTIE Middenstandsbelangen De Stakingen in de V. S. van Amerika Treinverkeer leper-Rosseiare WEEKBLAD: 40 CENTIEMEN. 34° JAAR. - Nr 25. «DE POPERINGENAAR j SANSEN-VANNESTE g KATHOLIEK NIEUWS-, NOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD. - VERSCHIJNT WEKELIJKS - Van God naar den Mensch. - Gezagskrisis Wet let uitbreiding van de Geiinsvergoeding M de Werkgevers en de niet-ioontrekkenden. INTERNATIONAAL OVERZICHT Meifeest van I. 1. H. Km. Be Sa®|k®r DEKEN VAN ROESELARE OP HEDEN ZONDAG 20 JUNI 1937. Ifisïsrtiüg 'm de STAD POPEIRNGE ter eere van O. L. VROUW van ST JAN op KiRMIS-ZONDAG 4 JULI 1937, om 10 uur. der CHiCOSQ DE GEBEURTENISSEN IN RUSLAND STAD POPERINGE Buitengewone Internntionnle ft3 6 ,9370IKerntss-Binsdagl PRIJZEN 0p Hippodroom Groote Heerlijkheid De verminderde Amnestiewet gestemd doer den Senaat Met 90 sieifMien tegen 64 en 6 entlieusSingen DE HETZE DER VUURKRUI- SERS TEGEN DE AMNESTIE Zij willen betoogen te Brussel. BONDAG 20 JUNI 1937. Uitgever POPERINGE 5$ Telefoon Nr 9. Postch. Nr 155.70. 1 1 =3 ABONNEMENTSPRIJS VOOR 1 JAAR (per post) Binnenland 20.— fr. ff Belgisch Kongo 40.fr. g Frankrijk 40.fr. jË Alle andere landen 00.fr. H Medewerkers zijn verantwoordelijk voor g hun artikels. immuun TARIEF VOOR BERICHTENi Kleine berichten per regel 1.25 fr. i Kleine berichten {minimum) 4.fr. i 2 fr. toel. v. ber. m. adr. t. bur. Berichten op 1" hl. periregelS.fr. Berichten op 28 bi. per regel 2.50 fr. Berichten op 38 bi. per regel 1.50 fr. Rouwber. en Bedank, (min.) 7.fr. Te herhalen aankondigingen nrijs op aanvraag. Annoncen zijn coorat te betalen en moeten tegen den Woensdag avond ingezonden worden. Kleine be- richten tegen den Donderdag noen. (VERVOLG) Er zijn geen diepzinnige thecrieën noo- dlg om te begrijpen dat de afstand tus- gchen geloovigen en ongeloovigen enorm Js. Maar wie zou vermoeden dat Juist deze tweespalt de as is waarrond onze wereld draait. Het ware natuurlijk een schoone droom moesten alle menschen in den Schepper gelooven. Daarmee waren met den slag alle moeilijkheden overbrugd, poch zoolang deze droom... een schoone droom blijft, dient er met de werkelijkheid afgerekend. En -die is zoo rooskleurig niet. Er zijn geloovigen die het accent van hun leven op hun wezenlijke eindbestemming plaatsen en er zijn ongeloovigen die het leven vooral or> deze aarde afstemmen. Welnu hst OVERWICHT van een van de- Be lsvensopvattlngen beïnvloedt het we reldgebeuren. i De middeleeuwen zijn hierom groot ge weest dat ze Jaloersch de eenheid in geloof bewaard heV'en. Niemand onder ons is ongevoelig voor sociale wanorde. Niemand onder ons kan Eich akkoord verklaren met schreeuwende wantoestanden die een ruim deel onzer medebroeders in de ellende dompelen, blaar het mag ook r et klem gezegd wor den dat er een grondig verschil is tusschen LEVFV-T OM TT.TDET.T.TKE GOEDEREN en LEVEN MET HET OOG OP EEN EEUWIG RIJK. Sommigen halen de Middeleeuwen neer to heeten ze een donkere bladzijde uit de beschavingsgeschiedenis. Doch opzettelijk wordt er verzwegen dat te d'en tiide het leven gedragen werd door het geloof. En Wat men ook bewere: een leven geschraagd door een geestelijke begeerte, door een drang naar hst hoovara en het betere, door een bezielend geloof in een eeuwige toekomst is een schoon, een rijk, een edel leven. Zoolang het leven vastgehaakt wordt Ban de bovenwereld, zoolang ook zal de Inensch zich zelf verhellen. Doch op zekeren schoenen (of leelijken dag) zijn er wijsgeeren opgestaan die de wereldas veranderd hebben. Ze hebben den aardbei losgemaakt van de hemelsche lo- komotief. Ze hebben al het bovenaard- Bche, bet bovennatuurlijke eenvoudig uit geschakeld. Ze hebben den mensch zijn droom, zijn onstoffelijken droom benomen. Ze hebben den mensch het heimwee, het verlangen naar een ander leven ontstolen. Ze hebben den mensch zelf tot God ver beven. Dit wijsgeerig dogma heeft ontzettende gevolgen gehad. Men zal dadelijk begrij pen dat de wereld hierdoor een nieuw le vensinzicht moet krijgen en dat wanneer de eenheid onder de menschen verbroken ls inzake geloof en godsdienst, er slechts een bittere strijd uit voortvloeien kan. Welnu deze kloof tusschen geloof in God to geloof in den tot God verheven mensch Is de allereerste oorzaak van onze mizerie rooals het dadelijk blijken zal. En zooals ten ziet ligt de oorzaak hiervan niet in stoffelijke zaken, maar in de hersenen van enkele wijegeeren. De gedachte kan een vreeselijk wapen ten kwade worden als K een valsch vertrekpunt neemt. Dit beteekent niet dat de wijsgeerige re- Voiutionnairen al deze ontstellende gevol gen rechtstreeks gewild hebben. Denkers brouwen systemen waarvan ze de prakti sche verwezenlijking (eei'wen later) on mogelijk overzien kunnen. Een van deze revolutionnaire denkers Diderot schreef in 1781 .reeds dat «eens den aanval geblazen op de formidabele godsdienstige verschan sing men onmogelijk ophouden kan en doorwerken moetThans beseffen we tot waar er doorgewerkt werd. Het is duidelijk dat de opstand tegen de Kerk de wereld onderste boven koeren moest. Er is inderdaad een hemelsbreed verschil tusschen de leer die aan de men schen het vergankelijke van dit leven pre dikt en de leer die den mensch tot koning van deze aarde verheft. In plaats van den klemtoon op het hiernamaals te leggen, zal de mensch zijn leven in het teeken der aardsche goederen stellen. De aardsche goederen worden geen MIDDEL meer maar DOEL. Van dienaar in dienst van het goddelijke wordt de mensch oppermachtig heerscher. Hier door verandert letterlijk alles: tmoraal, po litiek, ekonomle, enz. Allereerst brak dus het offensief los te gen de Kerk... uit naam der verdraag zaamheid. Dit was de eerste uiting van het vrijheidsbeginsel dat weliswaar nog in de kiem stak, doch dat de eerste stap was van een wereldrevolutie waarvan we nog steeds de gevolgen dragen. Wanneer het koningdom zijn gewicht in de schaal wierp om de eenheid onder Rome te behouden sloeg de opstandigheid over naar het koningdom. Wanneer de schuur vuur vat bestaat er veel kans dat heel de doening door de vlammen verteerd worde. En zoo is het ook vergaan met de zaaiers van de leekengedachte. Het eene domein na het andere vatle vuur om ten slotte tot een reusachtige revolutie over te slaan, zoo grondig in de diepte en zoo omvangrijk in de breedte dat tot op heden nog alles in lichtelaaie staat. Van de Kerk naar het koningdom, tot de republiek. Het is immer aangenomen geweest dat de koning zijn gezag recht streeks van God erfde. En we weten welke tragische momenten Louls-Filip in 1830 beleefd heeft om aan te nemen dat hij zijn kroon, niet van God maar van het Fran- sche volk verkreeg. De toenmalige tsaar van Rusland heeft in een dramatische tusschenkomst de nieuwe Orleanistische koning tot de aanvaarding van dit begin sel kunnen bewegen. De Pransche Revolutie is het die het beginsel van de menschelijke souvereini- teit gelanceerd heeft. En hieruit stammen rechtstreeks de huidige gezagsdragers, of ze nu koningen of presidenten heeten. De republiek is een kind der revolutie maar ook de macht van het koningdom werd er door vernietigd. Wanneer de mensch tot koning der aarde uitgeroepen wordt, kun nen noch goddelijke, noch door God-ge wilde gezagsdragers aanvaard worden. Slechts de mensch duidt zijn hoofden aan. Deze eerste toepassing van het leeken- dogma is reeds van een geweldige kracht. Waar het de godsdienst achter zich houdt tuimelen de grondvesten van den Staat. Republieken treden naar voor en koningen dienen hun macht af te staan aan door menschen-gekozen regeerders. Waar het te bont ging werden ze eenvoudig verjaagd of gedood. De godsdienstige revolutie realiseerde zich het eerst op politiek gebied. Dit is volstrekt niet verwonderlijk. Van den dienaar een meester maken, leidt natuur lijk tot het verjagen der bestaande mees ters, t. t. z. God verpersoonlijkt door zijn Kerk en het Koningdom, cnrechtstreeksch erfgenaam van het goddelijk gezag. Er mag immers niet vergeten worden dat een revolutionnaire gedachte zich niet beperkt tot één haard. Z^oals een plaatselijke on gesteldheid op heel het lichaam terugslaat, zoo ook verspreidt een opstandige bewe ging, gedragen door een grondgedachte zich over nagenoeg geheel de wereld. is geen grooter besmettingshaard dan een grondgedachte die in schijn volkomen juist blijkt maar in werkelijkheid een ver keerd uitgangspunt neemt en meteen een verkeerde aankomst geeft. Welnu de stelling dat de menveh heer en regeerder over zich zelf is loochent het oorzakelijkheidsbeginsel, en vervalscht meteen heel zijn leven. Hoe deze verval- sching verder doorgewerkt heeft, hoe ze na het politiek gezag, ook het sociale en het ekonomische aangetast heeft, zien we in een volgende uiteenzetting. IMB3aHiaaBlH0B!3MB»SEfflBBEaBSHM3asaBElHHHEÏ5H8Ba«®a!MBaiSa» In het Staatsblad van 13 Juni is de wet verschenen, zooals zij door de Kamer en den Senaat werd goedgekeurd. Artikel 1. Zijn aan de wet onderwor pen, de werkgevers die er toe gehouden zijn en de gewezen werkgevers die er toe gehouden waren in uitvoering van de wet van 4 Oogst 1930 aan de leden van hun personeel kindertoeslagen te verzekeren. Het organiek koninklijk 'besluit, waar van sprake in art. 9, kan bovendien er aan onderwerpen: a) De personen die een beroep uitoefe nen of hebben uitgeoefend, zonder door een dienstkontrakt te zijn gebonden. b) De werkgevers op wie, krachtens ar- "tikel 3 en artikel 44 quinquies van de wet Van 4 Oogst 1930, bedoelde wet niet toe passelijk is, alsmede de gewezen werk gevers op wie dezelfde bepalingen toepas selijk waren. Het toepassingsterrein van deze wet zal overigens bij hetzelfde besluit nauwkeurig Worden omschreven. Artikel 2. De aan deze wet onder- Worpen personsn zijn er toe gehouden van een onderlinge kas voor gezinsver goedingen deel uit te maken. Nochtans hebben de compensatiekassen éi;, overeenkomstig de wet van 4 Oogst 1930, werkzaam zijn, het recht een onder linge sectie tot stand te brengen, waarvan alleen hun aangeslotenen zullen kunnen de:l uitmaken. De onderlinge sectie aan een compen satiekas gehecht moet van deze volkomen Worden onderscheiden, zoowel op geldelijk én op rekenplichtig gebied. Zij is, namelijk op dezelfde wijze als de onderlinge kassen voor kindertoesla gen volkomen vreemd aan de nationale compensatie, die, krachtens de wet van 4 Oogst 1930 onder de verschillende com pensatiekassen voor kindertoeslagen be staat. Artikel 3. De onderlinge kassen en secties voor kindertoeslagen zullen ten minste even belangrijke of gelijkwaar dige kindertoeslagen verkenen als deze die de arbeiders krachtens de wet van 4 Oogst 1930 genieten. Ds toeslagen zullen vanaf het eerste kind worden verleend. Artikel 4. De bijdrage te storten door de aan de wet krachtens art. 1 onder worpen werkgevers, zal, in een of meer stortingen, 270 fr, per jaar bedragen. Artikel 5. Het organiek koninklijk besluit zal diegene vaststellen, die, op gror.d van dezelfde bepaling, aan de wet onderworpen gewezen werkgevers en door de andere onder de wet vallende perso nen dienen gestort. Het bedrag van de bijdragen die door het organiek koninklijk besluit worden bepaald, zal verschillen naar den graad van bemiddeldheid van de onder de wet vaüende personen welke te dien einde in taiegorieën •worden verdeeld* IH°t kleinste bedrag van bijdrage zal niet meer dan 36 fr. per jaar of 18 fr. per half jaar beloopen. De belangrijkste bijdrage zal, ln een of meer stortingen, 270 fr. per jaar niet over schrijden. Van de onder de wet vallende perso nen, die de kleinste bijdrage zullen stor ten, zal er een aanvullende storting van niet meer dan 4 fr. per jaar of 2 fr. per half jaar als aandeel in de bestuurskosten of op onverschillig welke wijze worden gevergd. Artikel 6. Het organiek koninklijk besluit kan beslissen dat, op aanvraag van den aan de wet onderworpen persoon, de door hem verschuldigde bijdrage zal kunnen geïnd worden tegelijker tijd als de rechtstreeksche belastingen, welke zul len verschuldigd zijn wegens de door hem te onderteekenen aangifte in uitvoering van art. 53 van de samengeordende wet ten op de inkom stenbelasting. Artikel 7. Ten einde aan al de ge rechtigde kinders die bij artikel 3 voor ziene minima toelagen te verzekeren, zal bij het organiek koninklijk besluit tus schen de onderlinge kassen en sscties voor kindertoeslagen zelf een regime van onderlingen steun worden vastgesteld. D;<ze steun zal worden verleend door het toedoen van een nationale onderlinge kas voor kindertoeslagen. Artikel 8. De geschillen tusschen de onderlinge kassen en secties voor kinder toeslagen en de personen op wie deze wet toepasselijk is, zullen, zelfs wanneer de vsrweerder handelaar is, door den vrede rechter worden beslecht. Hetzelfde .geldt voor de geschillen die mochten oprijzen tusschen de personen op wie de wet toepasselijk is en de na tionale kas voor kindertoeslagen. De vrederechter zal bevoegd zijn, in laatste instantie, tot de waarde van 1000 frank en ln eerste instantie tot onver schillig welke waarde door den eisch beoogd. De oproeping tot minnelijke overeen komst voor den vrederechter is voor de dagvaarding verplichtend. Artikel 9. Op de voordracht van de in Rasd vergaderde Ministers, zal de Ko ning de noodige maatregelen vaststellen om ondisr billijke voorwaarden, het bij deze wet ingevoerd stelsel voor kinder toeslagen te regelen. Te dien einde, mag hij strafbepalingen voorzisn voor de onder de wet vallende personen' en andere, die tevens zijn be sluiten of tegen de bes'uiten van den be voegden Minister overtredingen mochten begaan, enz., enz. Artikel 10. Deze wet zal van 1 Januari 1938 trapsgewijze toepasselijk worden ge maakt. De trapsgewijze uitvoering zal bij het organiek koninklijk besluit worden belaid* msamtmwm ZUIVERINGSAKTIE IN RUSLAND Wat er in Rusland sedert enkele maanden omgaat, zal de geschiede nis ons eerst binnen een dertigtal ja ren, met een zekere betrouwbaarheid kunnen verklaren. Voor het oogenblik weten we alleen, dat in het Sovjet paradijs de politieke veroordeelingen en terechtstellingen niet van de lucht zijn. De mannen van het eerste uur, de helden die de Sovjet-Republiek hébben helpen oprichten vallen de eene na de andere onder de kogels van de communistische gerechtigheid. De redenen, die Stalin of het Volks- kommissariaat van Binnenlandsche Zaken tot deze zuiveringsaktie aan zetten? Is het de spionnage ten voor- deele van een vreemde mogendheid, meer bepaald Duitschland, waaraan de beschuldigden zich zouden bezon digd hebbenIs het de schrik, die Stalin voelt voor een mogelijke aan slag op zijn leven of op zijn leiders schap? Willen de aanhangers van Trotski het bewind omverwerpen om een meer revolutionnaire en meer oorlogsgezinde regeering in het leven te roepen? We kunnen op geen van die vragen bepaald antwoord geven thans. Het zijn evenveel gissingen. In ieder geval gaat er thans in Rus land iets om, dat er op wijst dat er alles behalve eensgezindheid heerscht. Stalin is de onverbiddellijke meester van het Kremlin en wie maar eenigs- zins de degelijkheid van zijn bewind durft in twijfel te trekken is zijn vijand en die moet verdwijnen. Reeds maanden geleden naar aanleiding van het eerste proces der Trotskiïsten bleek, dat Maarschalk Toekatsjefski, de opperbevelhebber van het Scmjet- leger, die de meeste hoogere officieren aan zijn zijde had, en dus het sterk ste leger van de wereld, het niet eens was met Stalin en men sprak zelfs van een zeer scherpe verhouding tus schen beiden. Hierbij dacht men dat het voordeel aan de zijde van den maarschalk was, omdat het leger ach ter hem stond. De laatste gebeurtenis sen hebben het tegenovergestelde be wezen. Stalin is de meester gebleven en Maarschalk Toekatsjefski is intus- schen veroordeeld geworden en met een zevental generaals van zijn aan hang ter dood veroordeeld geworden en terechtgesteld. De geheime Russi sche politie-organisatie, de G.P.U., is machtiger dan het leger. Zij weet al les te ontdekken en dient haar mees ter Stalin, met de meeste trouw, SPIONNAGE VOOR DUITSCHLAND De processen, die voor het Hoogere Russische Gerecht, ingespannen wor den dragen alle een speciaal karak ter. De beschuldigden hebben geen advokaat om zich te verdedigen. Zij bekennen alle de hen te laste gelegde feiten, ofwel ze beschuldigden zich zelf van een reeks misdaden die niet door het onderzoek werden uitgewe zen. UTt de berichten van het Tass- agentschap blijkt dat alle veroordeel den zich hebben schuldig gemaakt aan spionnage ten voordeele van een vreemde mogendheid en die mogend heid is Duitschland. Zij zouden na melijk militaire plannen aan Berlijn hebben meegedeeld, en aldus gepoogd hebben met behulp van Duitschland een fascistisch regime in te voeren in Rusland. Wat hiervan waar is kan moeilijk uitgemaakt worden voor het oogenblik. Toch is het niet zoo zeer onwaarschijnlijk. Over enkele weken werd het bericht verspreid, dat Hitier op voorstel van zekere zijner militaire raadgevers', de mogelijkheid onder zocht voor een toenadering met Rus land. Het is echter bij een bericht gebleven; nadere inlichtingen hebben we tot nu toe niet kunnen verkrijgen. Daarbij is een Russisch-Duitsche toe nadering reeds veel vroeger overwo gen geworden en de voorloopige vrede van Brest-Litovsk, tusschen Rusland en Duitschland na de nederlaag van de Russische troepen schijnt van die geest doordrongen te zijn. VOOR EEN RUSSIN ""I-DUITSCHE TOENADERING Deze stelling heeft blijvende voor standers gevonden zoowel in Duitsch land als in Rusland en Maarschalk Toekatsjefski met zijn lotgenooten behoorden hiertoe. De eenige hinder nis voor de verwezenlijking van de toenadering, was de schijnbare diepe tegenstelling tusschen de communis tische en de nationaal-socialistische wereldbeschouwing. Doch velen oor deelden naar het Fransche spreek woord: Les extrèmes se touchent. De praktische, ekonomische en socia le organisatie van de beide rijken ver- toonen veel gelijkenis. In beide geval len hebben we te doen met totalitaire Staatsopvattingen, met uitgebreide bureaucratie, waarin maar weinig overgelaten wordt aan het privaat initiatief. Alleen het nationaal ka rakter van het nationaal-socialisme schijnt te strijden met het interna tionaal karakter van het communis me. Maar is dit laatste niet veeleer een middel waarvan het nationale Rusland zich wil bedienen om ver deeldheid te zaaien in de wereld en aldus des te gemakkelijker de opper heerschappij te veroveren? Van een communistisch Rusland naar een na- tionaal-socialistisch Rusland bleek de stap voor de aanhanger van Toekat sjefski niet heel groot te zijn, en de voordeelen van een Russisch-Duitsche samenwerking zouden achteraf onbe rekenbaar geworden zijn. Verbeeld wat een expensieterrein voor Rusland weggelegd ligt in Azie. Onbedreigd is het Westenmeer gesteund door Duitschland zou het gemakkelijker Japan tot machteloosheid gedoemd hebben. Frankrijk en Duitschland zouden Engeland vernietigd hebben en het rijke Indie zou als een rijpe vrucht in Russische handen gevallen zijn. En als tegenwaarde kon dan ge makkelijk Oekraina aan Duitschland afgestaan worden. DE TEGENSTELLING Doch Stalin en ook Hitier schijnen anders te oordeelsn. Zij blijven ver woede tegenstanders. Stalin wil de konsekwente bestrijder van de kris- tene en kapitalistische beschaving blij ven. Hitier wil diezelfde kristelijke beschaving tegen het communisme redden, hoe ook zijn opvatting van de kristelijke beschaving zijn mege Voor de Katholieke Kerk is het in ieder geval beter dat voorloopig de Russisch-Duitsche toenadering niet tot stand komt. Het ware een ramp. Ook voor de vrede. Ieder van de Russische processen is een nieuw bewijs voor verdeeldheid in het binnenland en waarschijnlijk een stap verder naar de uiteindelijke ontbinding van het kommunistische bewind. Ook in Rusland slaat ook eens het uur voor een meer natuur rechtelijke Staats- en volksordening! (Verboden nadruk.) ROSKAM. IIIBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB De staking uitgebroken ln de fabrieken der Republic Steel hebben een groote uit breiding genomen. In de fabrieken zelf werken arbeiders voort, beschermd door de politie, die bevoorraad worden met vliegtuigen en een trein pullman-wagens hebben gekregen om te slapen. Deze sta king werd in gang giszet door het syn- d'ikaat van dsn syndikaat-leider Joe Le wis. Lewis heeft bevel gegegen aan de arbeiders van andere fabrieken ook in staking te gaan, zoodat 15.000 arbeiders het werk hebben neergelegd te Johnstown en 80.000 werklieden der metaalfabreken legden ook heit werk neer; 600.000 mijn werkers dreigen ook te staken. Do bewe ging heeft zslfs het inzicht van Lewis overtroffen en, de man is ze niet meer meester. Spoorwegen en betonnen banen, die leiden naar de fabrieken, werden op geblazen en de politie moest herhaaldelijk hardhandig optreden. In de stad Monroe staan 5.000 gewapende burgers gereed om ds stakers buiten de stad' te houden. Anarchie dreigt in het stakingsgebied. Z. E. H. KAN. DE SAEGHER Sint Michielsparochie en geheel de Stad Roeselare viert heden Zondag hst vijf-en- twintigjarig Dekenschap van Z. E. H. Kan. DE SAEGHER. Te 9 uur: Optocht der Katholieke Maatschappijen, die dsn Zeer Eerw. Jubi laris naar de kerk zullen geleiden. Te 10 uurPlechtige Hoogmis met Pon tificale Assistentie door Z. H. Exc. Mgr Lamiroy en Gelegenheidssermoen door Hoogeerw. Heer Maliisu, Vicaris-Generaal. Uitdeelinig van Gedachtenissen. Na de Hoogmis: Feestzitting in Pa- triaFeestrede door M. Joz. Vanden Berghe-Moerman, Bestendig Afgevaardig de. Aanbieding van het Jubelgeschenk. Hulde der Scholen. Te 12 uur: Officieele Ontvangst door de Stadsoverheid van Z. E. H. Jubilaris en van het Feestcomiteit. Te 1 uur, in het Arsenaal: Feestmaal. 's Avonds te 7 u., op de Gr. Markt: Muzlekconcerten Luisterrijke Verlich ting Groot Openluchtspel Koese- lare aan het H. Hart Daarna: Prach tig Vuurwerk. Aan Zeer Eerw. Heer Kan. De Saegher, bieden wij onze beste gelukwenschen aan over zijn 25-jarig jubelfeest als Deken van Roeselare, en wsnschen hem nog vele ja ren met zijn gekenden ijver en juiste kijk zijn Dekenij te mogen beheeren dit tot welzijn der godsdienstige overtuiging on zer heele Vlaamsche bevolking. «SaDX&SSIESBBSESilESXSQBanaBBB iBia Van wege de Handels- en Nijverheidskamer van Roeselare en Om liggende, ontvangen wij volgende Motie, gestemd en goedgekeurd door den Middenraad van deze Kamer MOTIE GESTEMD EN GOEDGEKEURD DOOR DEN MIDDENRAAD VAN DE HANDELS- EN NIJVEKHEIDSKAMER VAN ROESELARE EN OMLIGGENDE Aangezien de afschaffing van het spoorverkeer tus schen Roeselare en leper !n 1931-1932 voorgesteld werd als voorloopig om wille «ener proefneming en bezuinigingsredenen dat deze proefneming op financieel gebied een mislukking daarstelt daar de voorziene winsten niet verwezenlijkt werden en er een hooger deficiet dan met het spoorverkeer te boeken valt. dat de ontvangsten van de huidige autobusuit bating maar de helft meer bereiken van hetgeen vroe ger geboekt werd door het spoorverkeer en de privaat autobuslijn. dat zelfde wijze van uitbaten onder zelfde voor waaiden op geen enkel ander lijn van het net toe gepast werd. Aangezien het vervoer der reizigers per autobus tus schen beide steden aanleiding gaf tot herhaalde klach ten zoowel over het ongemak der reizigers als over het traag verkeer; dat het niet aanneemlijk valt dat de afstand tusschen Roeselare en leper, 22 Km., vroeger in 26-28 minuten, nu in 55 minuten afgelegd wordt spijts de moderne verkeersmodel iikheden. dat het niet mogelijk valt. Roeselare, midden der Provincie nijverheids- en handelscentrum, van uit Poperinge en grensstreek, leper en omstreken, per spoor te bereiken zonder een afstand van 40 tot 56 Km. te moeten afleggen. Aangezien het verders blijkt dat er mogelijkheid be staat een soedkooper, spoediger en aangenamer ver voer bii middel van autorails in te richten; dat de kostprijs van zulkdanige uitbating ver beneden de uitbatingskosten der huidige autobusuit bating is, en zou toelaten een besparing van wellicht fr. 400.000 per jaar te doen. dat door de korte afstand der spoorlijn Roesela re- leper deze wijze van verkeer volkomen aangewezen is. dat er mogelijkheid bestaat het bestaande uit batingscontract, nadeelig voor de N. M. B. S. en ook voor de gemeenschap, mits drie maand voorbericht op te zeggen. Aangezien de stad Roeselare waarvan de bevolking de 30.000 benadert er alle belang bij heeft het ver keer der grensstreek der steden Poperinge en leper alsook der omstreken, bevolking 45-50.000, welke nu over Kortemark en Torhout naar het Noorden ge schiedt, alsook voor het midden der provincie te zien plaats grijpen over Roeselare; dat er van Roeselare uk tal van andere verkeer»- mogeli.ikheden bestaan. dat voor wat handel en nijverheid betreft, de wekelijksche markten van Poperinge, leper en Roe selare, een spoediger en aangenamer verbinding zich opdringt. dat verders het verkeer van bedienden en werk lieden tusschen leper en Roeselare, ook tusschen een landbouwstreek en nijverheii'•centrum, \"eel gemakke lijker, aangenamer en spoediger zou geschieden door een autoraildienst. Aangezien de tusschen gelegen gemeenten ln 1931- 1932 tevreden waren ower de alsdan bestaande toe stand (spoorverkeer en privait autobuslijn); dat bij een herinrichting van het spoorvrrkeer de autobuslijn op privaat initiatief, zooals overal, zou kunnen uitgebaat worden; dat de gemeente Moorslede nog bediend wordt van een tweede autobusliin naar Meenen, waarvan de tar^—weinig of niet verschil len met de huidige autobuslijn. dat er tusschen het spoorverkeer en de privaat autobuslijnen een akkoord zou kunnen getroffen wor den omtrent de verkeersmogelijkhede dezer tusschen- gelegen gemc-'-m. dat de herinrichting v^n het spoorverkeer slechts een herstel zou zijn van een vroeger bestaande toe stand. dat de snoorliin uitgebaat onder vorm van auto rails reeds een verzekerde klientee! zou hebben door het transit van het Wasten naar het Noorden^ en van Poneringe-Ieper naar het midden der provincie. T>-"kt de wp"1""'1 r:* r'-' 1 AnT N. M. B. S. alsook de Administratie van het Mini sterie van Verkeer nu zalfde geest van besparing alt dezi* voorgehouden bij de afschaffing zou nastreven. Hoopt dat de Heer Minister van Verkeer alsook de N. M. B. S. zullen inzien dat de herinrichting van het sévwrverkeer tusschen Roeselare en lener, tusschen het Westland en het nvdden der provincie, best ae al?pmeene brlanr,m zal dienen. Verzoekt Heer Minist-r van Verkeer alsook dö Ra?'! vrw Beheer en Directie der N. M. B. S. on middellijk mratregelen te treffen om het spoorverkeer onder vorm vim cutorails op de liju Roeselare-Ieper te herstallen. Besluit deze m tie over te maken aan; j Den Heer lin'o^r van Verkeer. De F^d van B-heer «»u Directie d/»r N.M.R en te vragen a*n de pctronale organismen waarbij de Handels- en Nijverh»idsk*mer van Roeselare aan gesloten is, alsook aan het Stadsbestuur te Roeselare, deze motie krachtig te willen ondersteunen. Roeselare, den 10 Juni IQ37> Drie groote marmerblokken, met een gierwicht van enkele tonnen, zijn dicht bij het koor der St Pieterskerk te Rome los geraakt en neergeploft zonder iemand te raken. Een onderzoek werd daarop inge steld, waaruit bleek dat nog 30 kolommen op de 150 scheuren vertoonden. De her stellingswerken zullen millioenen vergen. ^Q&2EQSaSffiaBBIS^B3aaflHE8a33^iaaHB Bij twee pakken SAMEN gekocht een pakje GRATIS. Beste Huismoeders, profiteert ervan, IBBBBBBBBBBBBBBBHBBBBBBMBBBB Stakers worden door de politie met de matrak uiteengedreven. STALIN, de Russische Führer, heer en meester in zijn land, die, trouw gediend door zijn geheime G.P.U.-poIitie alle komplotten weet te ontdekken en met zijn tegenstanders kort spel schijnt te tnaken. 1 saV Wr H H H om 2.30 uur zeer stipt namiddag GEWAARBORGDWoestensteenweg. De medewerking der beste renpaarden is verzekerd. Groot gemak van Treins en Trams in alle richtingen MAARSCHALK JEGOROV, die zich terugtrekt als hoofd van den Ge ueralen Staf in Rusland en benoemd werd tot Minister van Oorlog als opvolger van Maarschalk Toekatsjefski, die, samen met zes andere Russische Generaals, Zaterdag 12 dezer, met mitraljeuzen neergeschoten >verd, plichtig aan hoogverraad. IflBBBBBBBBBflBBBBBBBBSBBBBSBMSBBBHlBBBBBHBBiESBBfllSflBBBSBBBfl De Senaat had dus op Donderdag 10 Juni de bespreking aangevat van het re- geeringsontwerp tot het verleenen van politiéke amnestie. Tijdens het debat kwa men talrijke sprekers tusschen, zoo voor of tegen het ontwerp. Heer Van Zeeland deed ook een oproep tot de H.H. Senatoren opdat zij het ge amendeerd (nopens de verkiesbaarheid der terdoodveroordeelden) ontwerp zou den goedkeuren. Senator van Oostende-Diksmuide-Veurne, Tijdens het debat sprak Heer Sobry, volgende rede uit «HET GEKNOEI IS NIET UITGEBLEVEN» De H. Sobry (kath., in 't Ned.) wenscht in zijn persoonlijken naam te spreken. Hij stelt vast dat het huidig regeeringsontwerp niet meer datgene is wat het Vlaamsche volk wil en eischt en wat het ook reeds sedert lang zou bewerkstelligd hebben in dien het alleen er over had kunnen be slissen. Het amnestie-ontwerp dat ons thans voorgelegd wordt, en wel 19 jaar na den wereldoorlog, draagt de ballast eener ver minking, die we niet kunnen aanvaarden, zegt spreker. Hierbij stellen we voor de zooveclste maal vast dat, wanneer het gaat om een Vlaamsche aangelegenheid, het geknoei niet uitblijft. Ons Vlaamsche volk kan deze minach ting en achteruitstelling niet meer dulden. Deze verminking, die het ontwerp ont wricht heeft en het gebracht heeft van een volledige en onvoorwaardelijke am nestie tot een onvolledige en voorwaar delijke amnestie zal tot gevolg hebben dat de kwestie verder gesteld blijft. Dit geknoei, hoe pijnlijk en hoe bitter het den Vlaming ook voorkomt, moet toch onvermijdelijk dit meebrengen dat het een hefboom te meer zal zijn om het Vlaamsche volk tot een zoodanigen staat te brengen dat het in een geest van soli dariteit en nauw aaneensluitende een dracht zich met de macht zijn rechten zal toeëigenen. De gemoedsgesteldheid van het Vlaam sche volk is duidelijk. Het wil beslist, en het gaat er niet van af, de integrale en onvoorwaardelijke am nestie. In verband daarmee kan ik niet nalaten te verwijzen naar twee groote feiten, die de beteekenis hebben van waarachtige mijlpalen op den weg van den Vlaamschcn strijd en die steeds dichter wijzen naar de eindzege. Ik bedoel hier de Ijzerbede vaart van 1936 en de jongste grootsche Vlaamsche betooging te Brussel. De Ijzerbedevaart van 1936 was de uit drukking van de diep en sterk groeiende Vlaamsche concentratie, en lag dan ook duidelijk in het teeken van de komende Vlaamsche macht. In naam der 200.000 bedevaarders werd de regeering verzo'cht zonder uitstel vol ledige en onvoorwaardelijke amnestie te verleenen. Wie nog twijfelt aan de onweerstaan bare macht van deze Vlaamsche uiting, vergist zich. De grootsche Vlaamsche betooging, van de maand Mei te Brussel, was een her haalde en even scherpe wilsuiting van het Vlaamsche volk voor integrale en onvoor waardelijke amnestie. De H. Sobry kondigt tenslotte aan dat hij zich 7,al uitspreken tegen het regee- ringsamendement en tegen geheel het re geeringsontwerp. DE STEMMINGEN Na H. Sobry kwamen nog talrijke spre kers tusschen. De HH. Verbist en Van- dieren deden nog een gezamenlijke poging om het recht op verkiesbaarheid toch te verleenen aan de terdoodveroordeelden, maar het mocht niet baten. Het amendement der Regeering betref fende de verkiesbaarheid werd dan goed gekeurd met 113 ste-mmen tegen 46. Stem den hier ja de Waalsche alsmede enkele Vlaamsche Katholieken, al de Liberalen en al de Socialisten, behalve de H. Vos die tegen stemde. Stemden tegen het mee- rcndeel der Vlaamsche Katholieken, waar onder (Je HH. Van Coillie, Verbist. Bos- suyt, de Spot, Sobry, Deponticu, enz., als ook de Socialist Herm. Vos, al de Vlaam sche Nationalisten, al de Rcxisten en al de Kommunisten. Ten slotte werd overgegaan tot de stem ming óver het geheeie ontwerp, met inbe grip van de weigering tot verkiesbaarheid der terdoodveroordeelden. Het geheeie ontwerp werd dan goedgekeurd met 90 stemmen tegen 64 en 5 onthoudingen. Stemden voor 23 Katholieken waaron der de HH. Bossuyt, Depontieu, de Spot, Van Hoestenberghe, de Liberaal Vander- poorten, al de Socialisten behalve vijf onder hen en al de Kommunisten. Stemden tegen 24 Katholieken waaron der ae HH. Verbist, Sobry, Van Coillie, omdat de wet geen volledige amnestie toekent, alsook 5 Socialisten, al de Libe ralen uitgezonderd een, al' de Vlaamsche Nationalisten en al de Rexisten. Onthielden zich 2 Katholieken de Heer Mullie die afgepaard had met H. Limaye die zou tegengestemd hebben en 3 Libe ralen. Deze stemming werd uitgebracht nadat de Senaat 14 uur zitting had gehouden. Het was dan even voor vier uur Vrijdag morgen. Er werd dus enkel een verminderde amnestie bekomen. In den loop der vorige week hielden een groep Vuurkruisers een onwaardige comedie tegen amnestie, op het Graf van den Onbekenden Soldaat, alwaar velen onder hen hun eereteekens, verworven binst den oorlog en verleend na den oor log, hebben weggeworpen. Daarmede was het voor zekere Voor kruisers nog niet genoeg. Bijzonderlijk deze van Henegouwen voeren een hetze tegen amnesti en Zondag 1.1. hielden de Vuurkruisers van ChaHeroi een vergade ring tijdens dewelke besloten werd een marsch op Brussel in te richten. De be tooging die zij te Brussel willen inrichten heeft voor doelhet wegzenden van de huidige Ministers, ontbinding van de Ka mers, verkiezingen met de amnestiekwes- tie als grondslag. Te Gent, op het Oord der Gefusiljeer- den, hebben ook enkele Vuurkruisers hun eereteekens weggeworpen rond de Execu- tiepaal. ZIJ HADDEN SPOEDIG ANDERE DECORATIES. Naar De Standaard meldt hebben de leden der Fratcrnellen en Vuurkruisers die Zondag hun decoraties wegwierpen in het Oord der Gefusiljeerdcn te Gent, als protest tegen* amnestie, 's anderen daags hun decoraties vernieuwd bij han delaars uit stad die ceremedalics ver- koopen. Het spel kunnen zij dus weer herbe ginnen. EEN NIEUWE COMEDIE O? HET GRAF VAN DEN ONBEKENDEN SOLDAAT Dinsdag 1.1. kwamen de voorzitters en afgevaardigden van de Unie der Frater- nellen bijeen te Brussel. In stoet bega ven zij zich naar het Graf van den Onbe kenden Soldaat waar zij, op militair com mando, neerknielden cn een minuut in zelfbeschouwing doorbrachten. Dan sprak een hunner, met een grafstem, en riep uit Vergiffenis voor dezen die U verraden hebben» en als in koor antwoordden dc anderen «Vergiffenis, vergiffenis!». Daar op trok de stoet zich ip sombere stem ming terug. Aan dergelijke comedies zou een einde moeten worden gesteld. Het Graf van den Onbekenden Soldaat mag niet meer ge bruikt worden tot betoogingen met po litieke doeleinden. Na deze comedie gespeeld te hebben vergaderden de leden der Fraternellen en besloten een betooging op touw te zetten, tegen de amnestie. Lijsten van protest tegen de amnestie zullen in omloop wor den gebracht en er werd besloten dat tot nader bevel de Fraternellen-oudstrijder» zich zouden onthouden deel te nemen aaa vaderlandslievende betoogingen op dewel ke Ministers of Parlementsleden, die cl» amnestiewet gestemd hebben, aanwezig zijn.

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1937 | | pagina 1