CEDACÜTÉtf GEMENGDE STR00!> appelgelei. DE VJNKENMAATSCHAPPIJ j afsterven te klerken van Heer JEROME VAN ACKÊR WEKEL1JKSCH LITURGISCH BULLETIJN AUGUSTUS - KOORNMAAND MAAN WE ZENDEN ONS BLAD 8,80 FRANK. ONS WEKELIJKSCH RAADSEL SPktLTUDr REX1STEN DOOR SOCIALISTEN AANGEVALLEN TE MECHELEN HET STRATOSFEERTOESTEL VAN PROF. JEAN PICCARD DOOR HET VUUR VERNIELD De speeltijd een van de beste oogenbükken van den dag van een scholier.. COM MERC! A ALE 'het was, volgens de schaduw geworpen door den toren der kerk op den grond, toen de foto genomen werd. Na één uur gerekend te hebben gade geleerde sterrekundige zijn antwoord: het was 2 u. 30 min. De beklaagde werd vrijgesproken dank zij de getuigenis van de schaduw.V Begrepen? ZE ZATEN in de cinema, hij en zij:' Plots onderbrak ze de stilte en spri.kï" Hebt ge gezien hoe de filmheld haar' kuste? vroeg ze. Zoo moest ge dat met mij ook eens doèn Gaarne, antwoordde hij, maar Han moet Ik er evenveel voor betaald krijgen'!' Daar is liefde bij! WANNEER IS 'N VROUW... 'N MADAM? Dat is een vraag Die men onlangs te stellen kwam Op een examen* te Praag! '\i' i Wie kan me daarop een antwoord ke ven? 'k Zal U een beetje gaan helpen, luistirt. 1) Als ze nooit met overeengeslagen beenen gaat zitten... ook' al zijn ze nog zoo goed gevormd. Welopgevoede vróuwen nemen zoo'n houding nimmer aan. 2) Vrouwen die inderdaad dames willen zijn... doen twee onderrokken aan. 3) Zij laten hun haar niet meer kort knippen... da's uit de mode. Integendeel, haar dat tot het middel reikt, wordt thans als buitengewoon «chic» beschouwd, 'j 4) De zoom van de kleeren mag in geen geval meer dan 20 cm. van den grond ver wijderd zijn. 5) Dames rooken niet. 6) Dames dragen lange, of ten minste half lange mouwen. Dat zijn de bijzonderste punten... Voor goed te zijn zouden er nog wel 'n twintig tal moeten bijgevoegd worden... maar zoo'n «-chicaneurszijn we nu precies ook niet. ER WAREN eens twee menschen die zaken deden, sprak de onderwijzer in de klas. De eene verwierf fortuin door eerlij ken handel, de andere ging' failliet. Welke van de twee mannen zoudt ge willen zijn, Isaak. Hij die failliet ging, meester. Hoe dat? Maar die heeft toch geen cent meer! Hi! Hi! Hi! lachte Isaakje geniepig, dat moet ge maar ne keer aan mijn papa vragen 'N GEDACHT: Komt eene begane dom heid goed uit, dan heet de dader verstan dig. Te overwegen! M'N BESTE VRIENDEN TEER Hier ben ik weer Als geneesheer Met een remedy Die Gewis Doeltreffend is, "t Is eene remedie om op enkele ocgen- blikken tijds van de grootste versnoftheid ofte neusverstopping verlost te zijn. Ze komt nog van m'n overgrootvader (niet de versnoftheid maar de remedie). Ge zet U in uwen fauteuil ofte zetel en zorgt er voor het hoofd zooveel mogelijk onder een deken verstopt te houden. Ge neemt een paar fiesschen iambic ofte gueuze en drinkt ze leeg. Daarna een halve flesch oude roode wijn, en 'n scheut of twee geneverke lief, goede oude klare. Daarna spoelt ge uwen mond met 'n glas water, dat g'achterop dan ook maar naar binnen giet. Als ge dat alles in uwen ketel gegoten hebt, gaat ge U boven op 'n ka chel zetten, waarin g'een vuur aansteekt, dat ge stilaan aanwakkert. Ge steekt uw ooren vol watte en houdt uwen mond en oogen gesloten. Op zeker oogenblik zult g'het in uw binnenste voelen beginnen ko ken... en de verdamping zal langs uwen neus geschieden. Een half uurken daarna zijt ge genezen. i Beproeft 't maar eens! GEHUWD OF ONGEHUWD? vroeg de rechter aan de vrouwelijke getuige. Ongehuwd, antwoordde deze met een diepen zucht. i Gehuwd cf ongehuwd? stelde weer de réchter de vraag, dezen keer aan den mannelijken get: ige. Gehuwd, antwoordde deze, met nog een dieperen zucht. Da's 't verschil van de differentie, zie! HEWEL, we moeten zoo stillekens aan gelijk gaan geven aan de Italianen als ze zeggen... al sprekende over 't weer: België, is de p...pot van Europa, want wat dat er hier valt, valt er nergens... Is me dat "een wecrken j_, winter in volle zomer, en .de zon die ons alzco in den steek laat.... Te dier gelegenheid is or.ze vriend Fcns- ken weer ne keer met 'n gedicht-ken voor de pinnen gekomen over DE ZON. De zon is een bol van vuur Daarna regelen we ons uur Het jongsken van de zon, dat is de maan Die ziet ge 's nachts soms aan den hemel [staan De zon is schrikkelijk ver van hier Ze zeggen dat ge met nen «tram de plaisir» Wei een reis van honderd jaar zoudt maken Om aan d'eerste statie van de zonne te ge- Jraken. Maar... op dien tijd zijt g'allange dood. De zon is verschrikkelijk groot Wel honderdmaal van Brussel naar Parijs. Voor de zon smelt, sneeuw en ijs. In'Congo daar brandt de zon nog zoo fel Daar maakt ze de negers zwart van vel. 's Avonds als de zen is onder gegaan Dan moeten de menschen slapsn gaan. De franskiljons, die kunnen niet verdragen Dat de zon op onze dagen Voor den Vlaming schijnen zou... want Ze schreeuwen moord en brand Als de Vlaming vraagt z'n recht. Daarmee heb ik alles over de zon gezegd. JA, sprak ze, ik weet niet wat het eigenlhk is, maar ik heb zoo nen haat op gevat- tegen dien Piet, dat ik wel zou wil len dat er hem een ongeval overkwam. Daar weet ik een gosd middel, zei het lieftallig vriendinnetje... trouw met hem! AL WAS UW KELE NOG ZOO DROOG En hadt ge geen. potje gedronken Ge jaagt, zeker met uw pikkels omhoog t Al van! uwen stoelgeklonken Moest g'uwen radio openzetten En hooreii: luisteraars wilt even letten Hier volgt de radio-uitzending i Waii een... rammeling. t Is pertang ff geen gebeurd is In :een Amèrikaansch'e School. Ne perfester van de School Sint George te Chicago had ff in zijnen bol gestoken, -om 'in onverbeterlijk element van zijn klas, namelijk 'n jongetje-van zes jaar, totjbe- te-re .gevoelens ie brengen, hem een ram meling tce te dienen... vóór den micro foon, opdat de luisteraars zich zoüdenlre- kenschap kunnen geven van 't gehuil; en ff geschreeuw van den jongen nletdéüg. Maar ff'schijnt ook dat' de ouders van 't jonge slachtoffer zoo verbolgen waren over dien maatregel, dat ze sito sito naar den directeur van de school geloopen, zijn, 'en géëischt hebben denzélMen. maatregel toe te passen... op den perfester, namelijk, ook zijn broek eens af te streepen vóór den T. S..F, en zijn gehuil aan de luisteraars te laten, haaren. 'k Weet nog niet of den directedr !op dienjeisoh is ingegaan! GIJ ZlJT niet zoo dichterlijk als jiet lief van Paula; sprak ze tot heuren ver loofde, die noemt haar zijn suikerpeer, zijn oogappel, zijn perzik. Dat is allemaal goed en wel, mgar ge vergeet dat hij commerce doet in fruit', en dat ik een kaashandel heb, antwoordde' hij, ik kan U toch mijn gruyère, of mijn Herfsche kaas niet gaan noemen, hé! Of hij gelijk had! ZONDER VEINZEN NOCH BEDROG Beste gezellen Wil 'k U 't een en 't and're nog Vertellen Of verhalen Waar leder 't zijne kan uithalen. Een bacterioloog, da's ne man die de microben bestudeert, heeft aan veel sosj-e- teiten een -verslag gezonden inzake de overtalrijke microben die op bankpapier te vinden zijn. Volgens dien geleerden sjarel, zou het bankpapier dus onverbiddelijk moeten worden afgeschaft, om de openbare ge zondheid te beveiligen. 't Klinkt nogal vreemd hé! want, wij kennen heel wat menschen die door bankpapier gezond geworden zijn VOLGENS een Fransch dagblad hebben de... Belgische Senators, gedurende ééne nachtzitting, aan de buvette de volgen de hoeveelheden drank, naar binnen ge werkt: 170 liters koffie, 50 liters thee, 350 fiesschen bier, 40 liters melk, 't sap van 400 citroenen, en een... onbeperkt aantal allerhande soorten 1-emonaden, dit alles vergezeld van 18 kgr. suiker en 16 kgr. biscuitjes en koekskens. Als 't waar is... kan 't er door, op z'n minst gezegd! MIJNHEER, sprak de preutsche ma dam tot heuren buurman, lk zag zoosven dat uw zoon een meisje trachtte te kussen. En is hij er in gelukt? vroeg de man. Neen! Dan was 't mijn zoon niet! 't Manneken uit de Maan. (BBasasaaBBSBasaaeasBBBsaaBa Ba pen en zaait men niet; maar raapzaad web- LIJKïtEDE uitgesproken door den Heer Vemoeve Raymond, bij het graf van Heer Jerome Vanacker, spelend lid der Muziek- en TooneelmaatschapplJ te Klerken i: Diepbedroefde familieleden, J Waarde Medeleden, Vrlendtn, Jerome Vanacker is ©verleden! Weder om is een muzikant gestorvenZiedaar de Sroevige mare welke Dinsdag 20 Juni 11. .over ons vredig dorp verspreid werd. We konden het niet aannemen! Er zijn zoo van die plotse teneerslagen- d-e gebeurtenissen, die op het oogenblik dat ze ons medegedeeld worden, ons on mogelijk schijnen; zoo onverwachts en brutaal is het nieuws, dat we het niet kun nen, gelooven. Maar opeens zien wp in dat het werkelijkheid is en des te geweldiger dan grijpt dit treurige nieuws ons aan, des te dieper voelen we de droefheid, des te knsllender beklemt ons het hart. Immers, wie kan zich voorstellen dat Jerome overleden is! Over een paar we ken, was hij nog, vol leven, in de muziek- herhaling aanwezig. En wat was hij lustig! Nog hooren. we zijn instrument galmen. ■Immers we repeteerden marchen, daar .den volgende Zondag, onze maatschappij een uitstap deed? We zien hem dan op trekken naar Avekapelle om deel te nemen aan het festival. Den Zondag daarop lag onze vriend- reeds op het ziekbed, aangevallen door buitengewone hevige pijnen! Opeens, plots en geweldig had de ziekte hem aan gegrepen. Zoo brutaal was de aanval, dat, in een drietal dagen, de ziekte den over ledene, had neergeveld. Waarlijk, onze gemeente, en vooral onze Muziek- en Tooneelmaatschappij worden, in de laatste maanden, op een bijzondere wijze beproefd! Het is pas enkele maan den geleden dat we onzen Vriend Aloys Vandamme naar zijn laatste rustplaats droegen. Het is treffend dat twee onzer oudste en trouwste leden, in zulke korte tijdruimten-, uit ons midden gerukt wer den. Rond de Jaren 1896, trad Jerome, als le vensblije jongeman, in onze Muziekmaat schappij. Kalm en rustig gingen de jaren voorbij, toen de groote oorlog uitbrak. Je rome moest optrekken en deze schrikkelij ke wereldramp bracht bij hem, zooals bij iedereen, ontreddering in zijn leven. Jero me kende jaren van ontberingen en ge varen. Wanneer de tijden van ellende en ver driet voorbij waren, was hij een der eer sten om de pas herstichte Muziekmaat schappij bij te treden! We hebben hem leeren kennen ais nauw gezet en bezorgd bestuurslid en als een lustige muzikant. Warneer we feest vier den. was hij daar om de blijde noot in het gezelschap te laten weerklinken en om al zijn medeleden te verlustigen. Veertig jaar lang was hij een onzer leden die het best meenén, een der trouwsten, een der regel- matigsten! Heeft hij één herhaling gemist, als het anders kon? Maar waar we den overledene het best hebben leeren kennen, dat was in de Too- neelgilde. Met den dood van wijlen Aloïs Vandamme, was hij onze oudste tooneel- spsler geworden. Wie zal ons de gezellige avond-en opsommen welke wij te zamen doorbrachten? Vriend Jerome, daar was het dat we uw eenvoudig gemoed leerden kennen, gij waart iedereen aangenaam, vijl gij mee gaand en eenvoudig waart. Ah! Jerome! Uw plots heengaan ont roert ons zoo geweldig. Uw verdwijnen laat bij ons een zoo diepgevoelde ledige plaats achter! Diepbedroefde familieleden, wij verstaan en deelen uw verdriet! Maar laat ons niet weenen! Jerome heeft geleefd in de een voudigheid des harteii, zooals de Heer het behaagt! Jerome, uw vrienden van de Muziek maatschappij en Tooneelgilde zeggen U vaarwel... tot weerziens hierboven! «BBBBBSBBBEBBiiEflfllBËtaSBBBflflB Geschiedenisstukken van 1147 en 1208 melden, dat reeds in deze verre tijden, de abten van St Bertinusklooster van Pope- ringhe het recht hadden om te vonnissen. Dit voorrecht met al de baten en voor deden uit het ambt spmütende wlerd hun, als heeren van de stad, bij gezegeld-en brief van 26 Februari 1620, door de Aarts hertogen Albrecht en Isabella hernieuwd en bevestigd in hoog-, middel- en neder- gerecht. Voor gerechtshof, in dezen tijd Vier schaar genoemd, beschikte de Abt in het begin der jaren 1600, van een gedeelte van «Het Haantje», herberg, welke later in Het Paterscollege veranderde en heden daags De Openbare Stadschaalis. pie den zak open houdt, doet zoo als die .hem vult. Niemand en verliest jietgen-e eal''ander wint. AUengsk-ens een, Zoo komen ze'r al. 1 Z lle Zond. na Sinksen. St-Piet. Ball» den. leper Tuinfeest. Evangelie: Jezus geneest een doofstomme. 2 M H. Alphonsus v. Liguori. Portiuncuhj 3 D Vind. v. h. lichaam v. d. Steplianus 4 W H. Dominicus 5 D O. L. Vrouw ter Sneeuw 6 V O. H. Gedaanteverandering 7 Z H. Donatus, H. Cajetanus v. Sienip» ZONDAG 1 AUGUSTUS 1937: II* Zondag na Pinksteren. Het Breviergebed en de Mis van dezen dag hebben betrekking op het mysterie van Paschen. Het Brevier verhaalt dat Koning Ezechias van een zware ziekte genas en het Epistel van de Mis leert ons dat ook Christus gestorven is voor onze zonden, begraven werd en den derden dag verre zen is, volgons de Schrift.Ezechias is dus de voorafbeelding van den verrezen Chris tus en de Tempel van Jeruzalem waar d2 heilige Koning na zijn genezing G'od ging danken, is de voorafbeelding van het he- melsch Jeruzalem dat Jezus bij zijn he melvaart binnentrok. Ook bewijst de H. Paulus in het Epistel dat Christus verre zen is. Hij is verschenen aan Petrus en aan de overige apostelen, en aan meer daa 500 broeders te gelijk... De Psalmen der Mis hebben betrekking op die leer. Het Graduale, genomen uit Psalm 27, herhaalt deze woorden van Da vid, die worden toegepast op Christus aan zijn Kruis: «Tot U, Heer, heb ik geroe pen; -blijf niet zwijgen en ga niet van mij heen. Op God hoopte mijn hart en Ik werd geholpen: en mijn vleesch bloeit we der op en uit den grond mijns harten zal Ik hem loven. Het Paaschmysterie waarvan Ezechias de voorafbeelding en Christus de werke lijkheid was, wordt in ons voortgezet door het Doopsel, waar onze ziel wordt gezond gemaakt en tot een nieuw leven veiTijst. En daarom heeft het Evangelie ook be trekking op het Doopsel. In dien tijd, zegt de H. Marcus, brachten ze een doof stomme bij Jezus en smeekten Hem de hand op te leggen. Jezus nam hem afzon derlijk buiten het volk; en Hij stak zijn vingeren In zijn ooren. Vervolgens raakte Hij zijn tong aan met wat speeksel. En opziende naar den Hemel, verzuchtte Hij en zeide: Effeta, dit is: wordt geopend. En terstond werden zijn ooren geopend en de band zijner tong werd geslaakt en hij sprak duidelijk en goed. En zij waren bui tenmate verbaasd en zeiden: Hij heeft al les wel gedaan... Bij het Doopsel neemt de priester ook speeksel en raakt daarmede de ooren en de neusgaten van den doopeling aan, ter wijl hij zegt, gelijk Jezus: Effeta, dit is:! wordt geopend. Zoo werden de oroen van den gedoopte geopend voor de waarheden van ons -geloof en eens zal hij het woord Gods kunnen verkondigen en zijn geloof belijden. De genezing van Ezachias is al dus een voorafbeelding niet alleen van Christus' verrijzenis maar ook van allé christenen, wier ziel door het doopsel met Jezus verrijst en wier lichaam het recht verkrijgt om eens te verrijzen met Jezus. En dit Effeta krijgt nog een groot» scher beteekenis omdat het volgt op eene voorgaande ceremonie van het doopsel. De priester neemt wat gewijd zout, legt het in den mond van het kind en zegtf Ontvangt het zout der wijsheid. Even als het zout smaak geeft aan de spijzen, die anders smakeloos wouden zijn, zoo ook geeft de bovennatuurlijke wijsheid, die da christen mensch in het Doopsel ontvangt, den smaak der goddelijke dingen. Graag voedt hij er zijne ziel mede. En zoo wordt voor den christen bewaarheid wat David zegt in het Offertorium: Gij hebt mij genezen» en- in het Graduale: «Mijn vleesch bloeit weder op. En ook deze woorden van den Intree-zang: «God laat de eensgezinden te zamen wonen in zijn huis». Door het Doopsel immers zijn wij binnen gekomen in d-e Kerk waar wij vol gens het Alleluia God toejuichen om al zijne bovennatuurlijke en natuurlijke ga ven. Het hondje verliest al... staan dat 't gewonnen £ee."t al loopen. IIBHIEBBaEBBBBSBBBSBSBIBBflEB HüïMANNtKE T STAAT UITDRUKKELIJK TE LEZEN Da "ff" vel van nen Amerikaan ff Mag nog zoo gerimpeld wezen, Op 't. cn? ver kemt voor te staan... a En ten-minste gewis 't Dubbel in waarde is! En dat staat nu te lezen in eene lijst, welke de Amerikaansche verzekerings maatschappijen gepubliceerd hebben, en waarop men zien kan, hoe hoog de rijkste Amerikanen hun vel verzekerd hebben... Ge zult geloof lk nog al verschieten van de cijfers, en dan zijn er nog de rijksten, lijk Ford en Mellon, van wie men beweert dat ze voor meer dan 5 millloen dollar ver zekerd zijn. uitgelaten, ,De Amerikaansche bewapeningsindus- trieel ofte kanonnengieter Pierre Dupont is verzekerd voor 3 millioen dollar, daarna komt Marshal Fielal, de bekende waren- hulsetgenaax van Chicago voor 2 mil- loen dollar. Dan komen er ten minste een goed honderdtal voor de som van 2 mil lioen en 'n vijfhonderd van 1 millloen, altijd dollars wel te verstaan, Ehwel, 't kan er door! DRIE AMERIKANEN waren bezig aan 't stoefen. Bij ons in San Francisco, zei de eene, is er een wolkenkrabber zoo hoog, dat ge den h-eelen dag noodig hebt, om met den ascenceurnaar beneden te komen. Bij ons in Chicago, zei de tweede, is er eene zoo boog, dat een zuigeling, als hij van de hoogste verdieping viel, als zesjarig kind beneden kwam. Bij ons in New-York, zei de derde, die de hoofdvogel afschoot, is er eene zoo hoog dat de werklieden cp het dak, plat op hifnnen buik moesten gaan liggen om de maan te laten passesren. Ze kun-nen d'r aan! WEG MET SCHOENEN EN BLOKKEN Met pantoffels en sokken Niets meer aan de teenen»! Dat is de kreet, dis men nu te Weenen Als heiligenpsalmen Hoort weergalmen Een stoet van 5.000 mannen... vrouwen en kin-deren er bij begrepen, zooals er in den Bijbel staat, en allen deel uitmakende van de Vereening tot de bevordering der Blootvoetslooperij trok verleden Zondag door de straten van d'Oostenrijksche hoofdstad. Spandoeken waarop te lezen stond weg met schoen-en, weg met sokken, weg- met alles wat de voeten kwelt wer den in den stoet meegedragen! 'Volgens de dokteurs ginder beweren, Eendt de aarde geneeskrachtige stralen uit, die rattekaal verloren gaan, wanneer hét msnschdom geschoeid door het leven schrijdt... Allo! laat ons allen dus maar roepen; leve de Barvoetsloopers't Leven zal er.een beetje goedkooper meê worden... en ff en is ook maar 'n gewente. En daarmeê denk ik er aan dat 't tijd is, da'k mijn eigen voeten ne keer ga was- schen, want 'k zou nog mogen barvoets loopsn... die fameuze geneeskundige stra len zouden nog al de moeite 'van de wereld hebben om d'r door te dringen! IS HET WERKELIJK WAAR dat een kemel weken lang zonder drinken kan blijven, vroeg de potjeslustende echtge noot aan zijn teedere wederhelft. Ja, waarom? Omdat ge mij gisteren avond voor kameel hebt uitgescholden... Ik duld niet langer zoo'n beleediging. En van pure koleire ging hij d'r nog eentje pakken. HEBT G'AL OOIT GEHOORD 'k Vraag 't U ongestoord Dat een beklaagde voor de rechtbank Aan de schaduw mocht wijten dank Omdat hij, 'k zeg 't U met pret Door haar van 'n veroordeeling werd ge- tred? in Belgie, van nu tot einde jaar, aan wie ons zendt in postzegels of stort op post- checkrekening 155.70 van V. Sansen-Van- neste, Drukker, Poperinge, de som van Voor het Buitenland zende men ons per Internationaal Postmandaat: Uit Frankrijk: 17,60 fr. Uit Amerika: 26,40 fr. IBBflEB9BflflEaBBaBBHBflBB3ilflB>VB F. BLANCKAERT-VERLEENE (Meesterkleermaker) Gasthuisstraat, 41, Poperinge. De.VOS DËSIRÊ, Koning. Onze Vink' .'.maatschappij werd cp 6 Oktober 1936 gesticht en daaropvolgends hielden we reeds onze zitting in Juni 11. We mogen zeggen dat wij in het Watou- sche de grondleggers zijn van deze her- wc-rdene liefhebberij. Zendag 18 Juli als slotpartij hielden we ons Koningschap: 20 vogels in 't gelid. Har.de strijd tusschen vogels van Chris- tiaen Maurice, Leup-e Omer en Devos De sire, en 't was slechts op het nippertje dat Devos Désiré de Koningstitel behaalde; zijn lievelingsdiertje zong 189 liedjes. Proficiat en goed heil met het beestje. Aan den Heer Voorzitter besten dank voor zijne mildheid en kommer in de Vin- kengilde. Vlaanderen van O-ost tot West is een groote Vink-eniersgilde aan 't worden. W. D., Schrijver. IBSBB339BB!3IBSSBBB£8!SaBXS593B Eerste keus Kostumen, Overjassen, Fantazijbroeken. Speciale zwarte stoffen vöor ceremonie. Eenige verkooper der «BELGICA»-Regen- mantels. Lederartikeier. en spe cialiteit van'f.odens, gewaarborgde herkomst van Alsace en Tyrol. UNIFORMEN. Allee! wat is me dat nu weer ne keer voer iets? zult g'U afvragen, 'k Versta er de botten van. Hew-el, mijn beste Lezers en alderlisfste Lezereskens, cm uli-e de waar heid te zeggen, 'k bevond mij in 't zelfde geval, toen 'k het voor den eersten keer las... maar met den uitleg is mijn ver stand verhelderd, 'k hoop dat 't bij U ook 't geval zal zijn. In Texas was er ne man beschuldigd etn oude vent vermoord te hebben. De be klaagde verdedigde zich en gaf een alibi op: Om 2 u. 30, zei hij, toen de moord gs- scheidd-e, war. ik aan den ingang der kerk. Twee jonge meisksns, die bij een gods dienstige plechtigheid aanwezig waren, be weerden den verdachte aan den ingang der kerk'gezien te hebben om die uur. De advokaat voor d-3 verdediging nu, bezat Jiiist een foto van de twee meiskens, ge maakt op den dag van het drama, toen zij Uit de kerk kwamen. Het was mooi weer en de zon schitterde fel. Toen had hij een gedacht. Hij deed een... sterrekundige roe pen en vroeg hem uit te rekenen hoe laat Twee Rexistische propagandisten die propagandanummers voor Rex aan het uitdeelen waren te Mechelen werden door vier socialisten aangevallen. De beide Rexisten moesten onderdoen voor de over macht en werden deerlijk toegetakeld zoodat zij geneeskundige zorgen moesten inroepen. De politie stelde een onderzoek in en zoekt de gevluchte aanranders op. GHHBBflBBlBBBBBBHBQBBBBBBBBBB Moeders, weet dat niets voed zamer is dan een boterham met Gemengde Stroop. Het is het krachtopbouwend middel bij uitnemendheid, dat den werklust van Uw kinderen zal opweken# want zij bevat 60 suiker. Oplosiin- vorij* Raadsel: VOL - HARD - VOLHARDEN, Niauw Raadsel: Het eerste is de plaats Waar men veel schepen ziet. Is twee van ieder baan Het veiligste plekje niet? Het derde zit goed vast, Aan mensch- en dierenkop. Gaat naar 't geheel als 't past, En niet meer naar den «dop». IBBBBBBBBBBBBBBBBBB9BaBBBBBB me-ende dat er nooit kans op zou bestaan, om elkaar toe te behooren, had zij hem verboden, verder te spreken. Haar beven en blozen, haar hulpelocz-e, rmeek-ende blikken had hem verraden, hoe 't met haar hart gesteld was. Prof. Jean Piccard heeft gepoogd een nieuwe stratosfeertocht te maken in Ame rika. Bij het neerdalen van zijn ballon te Lansing in Iowa vatte zijn ballon vuur en werd gansch vernield. De luchtvaarder is ongedeerd. IBBBBBBBBBSIBVBEBflflBBBBBHBBflB een zucht kwam een zacht steunen over haar lippen: Neen, neen! u vergist u; ik smeek u: laat me heengaan; och laat me toch gaan, stamelde zij. Zij voelde, dat ze nu haar tehuis had verloren. Zijn beken tenis maakte haar tegelijkertijd onmete lijk rijk en bedelarm. Annie, smeekte hij teeder, zie me aan; en herhaal dan, dan je mij niet lief hebt. Hulpeloos schudde ze haar hoofd. Toen sloot hij haar vast in zijn armen, zoodat zij 't hevige slaan van zijn hart kon voelen. Dat kun je ni*, Annie; ik weet het wel; je kunt geen onwaarheid zeggen; op dit oogenblik kun je dat niet. Onze liefde is veel te groot en te innig dan dat wij haar zouden kunnen verloochenen. We hebben beiden eerlijk gestreden, eerlijk, en dapper, tegen, het heilige gevoel dat onze harten met zaligheid vervult en ons tocb. ongelukkig dreigde te maken. Maar, wees rustig, mijn lieveling, beef toch niet zoo, in je onuitsprekelijken angst. Je voelt immers dat ik je in mijn armen houd, en je tegen alle kwaad zal bescher men. Ik kan en wil niet langer zonder jou leven. Nog steeds rilde Annie van 't hoofd tot de voetenmaar ze hief hadr hoofd op, en zag hem aan. In haar oogen lag een uit drukking van onbegrensde liefde; maar óók van onbegrensd leed. En met een snik zei ze, zonder eenigen klank in haai' stem Nu moet ik dus toch weg van Sa-s- neck! Hartstochtelijk drukte hij haar tegen zich aan. Maar niet zonder mij, mijn innig geliefd meisje niet zonder mij. Verschrikt zag ze weer naar hem opt Wat wilt u daarmee zeggen? IN ALLE KRUIDÉNI';RSWIM:',PI 8 (BBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB ook, hoe het kwam, dat baron Hochbsrg voor Annie een zoo in 't oog loopenöe ge negenheid koesterde en daarmee was hem 't laatste greintje jaloezie dat hij nog ge voelde, uit 't hart genomen, Annie was zeer ontroerd over dit geschenk, dat van zooveel gevoel getuigde, en Norbert dacht, evenals de baron, hoe gelukkig 't toch zou zijn geweest, als Annie werkelijk zijn dochter was. Dan zoud-en hem en haar alle strijd bespaard zijn gebleven. Norbert had Annie, in overleg met tan te Elisabeth, een armband geschonken. Op het gladde plaatje, boven d-e sluiting wa ren de woorden gegraveerd: «Tot dank ,voor uwe liederen-. N. S. Op deze wijze had hij 't haar mogelijk gemaakt, om een geschenk van hem aan te nemen. Annie zag er onbeschrijfelijk lief uit, in haar vreugde en ontroering. Ze lachte en schreide, en kuste mevrouw von Saszn-eck steeds weer opnieuw de hand. En ten slot te zong ze, tot dank, haar mooiste li-edf- ren. Daarin sprak ze uit, wat haar in pro za niet -over de lippen kon komen. Haar toehoorders konden ex niet genoeg van krijgen en Annie werd niet moede, om steeds weer nieuwe liederen ten beste te geven. Op deze wijze beleefden zij allen harmonische, heerlijke uren. En elke avond, zoolang baron Hochberg op Saszneck logeerde, moest Annie zingen. De baron werd in dezen kring van vrien den een geheel ander mensch. Hij voelde dat hij hier begrepen werd, en zijn oogen schitterden, en zijn stem klonk vroolijker dan zij had gedaan in al de jaren, sedert hij zijn geluk had verloren. Er werd geen enkele wanklank in den kleinen kring gehoord, 't Scheen dat deze vier menschen innerlijk met elkaar' ver bonden waren. Baron Hochberg -bleef tot na Nieuwjaar op Saszneck. 't Afscheid viel hem zwaar, en bij 't heengaan zei hij tegen zijn nicht: Je zult me in 't vervolg misschien va ker op Saszneck zien dan Je lief is, Eilsa. Barones Caprice, antwoordde Marian ne lachend. Fred drukte, met een gelukkigen glim lach, haar arm. O wat vind ik dat een aardigen naam! neen daarvoor kan ik hem niet straffen! Kom, mijn bekoorlijke Barones Capricedeze wals dansen wij beiden verder. Norbert mag het aan zien; ck.armee is hij genoeg gestraft. Overmoedig lachend ging 't bruidspaar heen. Norbert keek hen met een zucht na. Op dat oogenblik zag hij Annie walsen met Max Piccolomini, die nu weer veran derd was in een knappen ulanen-officier. Hij bemerkte dat ze hem even aankeek, en toen haar hoofd blozend afwendde. Opnieuw verweet hij zich, dat hij woor den had gesproken die haar onrustig en bedroefd moesten maken. Wat had ze ang stig gesmeekt: Sluit niet zelf den weg naar Saszneck voor mij af! Deze woorden hadden hem tot naden ken gebracht, 't Moest alles tusschen hen opgehelderd worden, maar dat kon niet gebeuren voordat hij geheel met zichzelf ln 't reine was gekomen tot zoolang mocht zij niet in zijn tweestrijd deelen: tot zoolan-g moest hij zich -beheerschen. En dat wilde hij dan ook doen. Nu hij ervan overtuigd was, dat hij van baron Hochberg niets had te vrcezen, was hij veel kalmer geworden kon wachten. Hoewel zijn innerlijk zich hevig ver zette tegen de dwang die hij zichzelf moest opleggen-, vond hij toch troost bij de gedachte, dat er spoedig aan dien twee strijd een einde zou komen. Hij wilde zich niet buigen voor deze dwaze Huiswet. Was hij niet flink genoeg, om zelf zijn lot in handen te nemen? Als hij vroeger had'kunnen leven zonder het majoraat, dan zou hij dat ook in de toe komst kunnen doen, Annie was eenvoudig, en had weinig eischen. zij zou tevreden zijn met een bescheiden leven, aan zijn zijde, wamt hij was er nu al van overtuigd, dat Bij hem lief had. Alléén omdat alj Mengelwerk van I Oogst 1937. Nr 25. door H. COURTHS-MAHLER Kerstmis naderde. Baron Hochberg kwam daags vóór 't feest op Saszneck. En cp kerstavond waren de vier personen, die zoozeer met elkaar sympathiseerden, tot een plechtige viering van dit feest, met el kaar veveenig-d, nadat het dienstpersoneel rijkelijk bedacht was gewerden. 't Scheen echter wel, dat de geheele feestelijkheid zich alleen om Annie draai de. De drie overige personen hadden met elkaar gewedijverd, om haar genegenheid te betoonen, en zij werden er ruimschoots voor beloond door Annie's schitterende oogen. Ze werd met zooveel geschenken over laden, dat ze sprakeloos voor 't tafeltje stond, waarop deze tentoongesteld waren. Weliswaar hinderde haar de gedachte, dat zij niet in dezelfde mate kon teruggeven, maar mei: maakte dat haar heel gemak kelijk. Norbert en baron Hochberg had den ieder niets anders dan een klein étui op haar kersttafel gelegd, terwijl mevrouw von Saszneck allerlei voorwerpen had uit gezocht, die 't hart van een jong meisje konden verheugen. Maar de inhoud van die étui's was zeer kostbaar. Baron Hochberg schonk Annie een gou den halsketting, waaraan een kunstig be werkt medaillon hing, dat in 't midden versierd was met een donkerblauwen saf fier. Aan den eenen kant van ff medaillon bevond zich een eenigszins verkleurde re productie van het portretje, dat hij zelf in zijn medaillon steeds bij zich droeg; en aan den anderen kant haar eigen portret, zooais zij al» Theklagefotografeerd was geworden. BIJ deze gelegenheid vernam Norbert nu Op deze wijze wilde hij Marianne aflei den. Is die Fred van mij geen lieve, beste jongen? vroeg ze, met lachende oogen. Ik geloof werkelijk, dat ik op weg ben, om «razend verliefd» op hem te worden! Wat zeg je wel van deze bekentenis eener schoone meisjesziel Dat ik je an harte toewensch, dat je Tred werkelijk lief zult krijgen, want dan ben ik er van overtuigd, dat jelui samen gelukkig zullen worden. Ze drukten elkaar opnieuw de hand. Op dit oogenblik was Fred bij hen gekomen. Jelui zien er uit als een paar samen zweerders. Neemt mij in je bond op, dan bunnen we d-e Rütliscène uit de Wil helm Teilopvoeren, zei hij lachend. We spraken juist over Othelloen ik dacht jou de hoofdrol toe, toen 'k je op zoo'n drafje naar ons toe zag komen, antwoordde Norbert. Neen, Fred; Norbert en ik hebben werkelijk, voor altijd vriendschap gesloten, zei Marianne, terwijl ze haar arm in dien van haar bruidegom schoof. Was dat dan nog noodig? vroeg Fred verwonderd. Marianne knikte met een schalks lachje. Ja, we konden elkaar vroeger niet uitstaan. En tot besluit van onze vijande lijkheden heeft hij me nog een scheld woord naar 't hoofd gegooid. Weet je, hoe bij mij genoemd heeft? Tred strcopte uitdagend zijn mouwen op. Zeg 't me, Marianne! Hij zal ff met ffjn bloed bcetenj riep hij op gemaakt somberen toon. VERBODEN NADRUK, ('t Vervolgt)

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1937 | | pagina 7