ien toer van den horizont Voor het behoud van Frankrijk's Machtspositie "De Kerk in de branding. Staatsminister Poullet op haast Koninklijke wijze ten grave gedragen We zenden ons bind kosteloos Sprekers: Z. E. H. Kan. K. DUBOIS en A. DANGREAUa GE WETENS VORM EN ZONT>AG 12 DECEMBER 1937 WEEKBLAD: 50 CENTIEMEN. .34" JAAR. N 5| DE POPERINGENAAR SANSEN-VANNESTE KATHOLIEK NIEUWS-, NOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD. - VERSCHIJNT WEKELIJKS INTERNATIONAAL OVERZICHT ien vluchtig overzicht over cEe Nieuwe wet op de - Ouderdomspensioenen aan wie nu inschrijft voor 't jaar SCHRIJFT ONS EEN KAARTJE om een abonne ment voor 1938 te vragen, of STORT 25 FRANK op postcheckrekening 15.570 van V. Sansen-Vanneste, Uitgever, Poperinge. (Dit geldt niet voor 't Buitenland) De reeds verschenen nummers van ons boeiend mengelwerk MIJN ALLES zenden wij kosteloos aan wie ze ons vraagt en tevens inschrijft voor een abonnement 1938. AAN ONZE ABONNENTEN Cp DCNDERDAG 16 December 1937, te 7 uur Grcofe VOLKSVERGADERING te Poperinge In de Feestzaal wan het Colkg* INGANG c 2 FRANK WAT BEDOELT HET MANNENVERBOND MET ZIJN VOLKSVERGADERINGEN? IBBBBSBBBBBBBBBBSBBBBBC^aBBMBBaiBBRRCBBESSBBBBBBBSaSSBBn Uiige ver POPERINGE Telefoon Nr 9. Po.tch. N' 155.70. ABONNEMENTSPRIJS VOOR I JAAR (per post) Binnenland 25.— fr. Belgisch Kongo 45.fr. Frankrijk 45.fr. Alle andere landen 65.fr. V-iewcrktrt tim verantwoordelijk voor hun artikels. mwww TARIEF VOOR BERICHTEN» "5SS89SH 1. VODDEMAN. Tn de groote steden ziet men arme men schen, oude kraken, met een haak schar- ten ln de vuilbakken en daar het rebut en den afval uithalen om het te passéte brengen. Alles komt te pas; werpt niets weg De grootste voddeman der wereld roept het. Er Is een ministerie van oude vodden, er ls een hoogcommissaris voor slunsen en beenen met een vierjarig plan. Hij laat niets verloren gaan. weet nut te trekken en winst te halen uit alle oud Ijzer, afval, enz... Voddenraper, slunsenkul is een eere- tltel geworden. Het is een stiel, een firma ïnet hooge kapitalenil n'y a pas de not métier Goering in zijn laatste redevoering noemde zich de grootste voddeman van DuitschlandDat pluimpje stak hij zelf op zijn hoed. ti Sauf respect is er nog een meerder, le divin chiffonnlsrE1J, die al onze ge breken en fouten, onze zonden opraapt, al die oude vodden en klodden, mensche- lijke krankheden, lafheid, ondank enz. opkoopt, verwerkt en verteert ln den brandoven zijner goedheid en bermhertig- heid. Hij is de groote om werker! De duisternis verandert in licht. Het verslet: ne verandert ln goede stof. Van zondaars heiligen maken; ls er wel een grooter transformatie? En een heilige is geen. ersatz. Een zondaar is een natuurproduct. Maar een heilige is een wonder van Gods ge nade. Alles kcmt te pas, alles komt terecht voor die God bemint; ook onze zonden. Niets gaat er verloren. 2. DIT DEN ASSE. Mr Goering zei ook in zijn laatste rede dat er tusschen Rome en Berlijn een sta len as bestaat. Men spreekt van assen. As tusschen Rome en Berlijn; as tus- eéuen Berlijn en Tokio, enz... As tusschen Ion-den en Parijs. Nog nooit sprak men zoo van assen. En nog nooit is de wereld zoo uit den asse geweest als nu. Groote mannen op hun pierlaflinksche doppen groote redevoeringen af; dictators in colerie; furiën in grand' tenue; tenoren voor den microfoon. En zacht en kalm in de volle sereniteit zijner tochtig jaren, bidt een oude grijs aard te Rome en doet meer voor den vre de dan al de staatshoofden thoope. Hij draagt het gewicht van de wereld in zijn hand; dftftr is de as tusschen hemel en aarde! De volkeren maken verdragen en sluiten akkoorden. Peerden kan men binden met een kordeel. Menschen kan men binden door hun gegeven woord en hun belofte van getrouwheid. Maar als de gewetens in caoutchouc zijn en elastiek, als de moraal verdwenen is en de trouw aan het gezwo ren woord, uit de mode geraakt, dan blijft er maar één dingen over, ook de men schen te binden met touwen. 3. HET GEETJK IS SIMPEL. De Kerk is oud. Ze is 1900 Jaar oud. Ze is nog kloek en gezond, een wonder van eenheid, een mirakel van heiligheid. Geen staat ln Europa kan zulk een kerstebrief toonen. En er zal als 't God belieft ook een tijd komen waarop men zal zeggen; De Kerk is 3000 of 4000 jaar oud. Eerbied voor den ouderdom a. u. b.Groote mannen luis tenen niet naar de Kerk, en 't zijn maar brcekventjes; marionnetten voor een avondfeest. Da wereld verwacht haar ge luk van den vooruitgang der economie en der beschaving; maar de wereld heeft meer heiligheid noodig dan wetenschap, zoo leert de oude moeder, de H. Kerk aan hare kinderen. Het geluk ls simpelDat ls de .eenvoudige titel van een boek van Pierre TErmite. Le bonheur est ft base de vertu schreef Cardinaal Baudrillart. Het ls nut teloos de waarheid te kamoufleeren. De bloeddruk van de. weneld is te hoog, de weelde steekt. Een attaque is te vreezen!... 4. DE PAUS KENT ZIJN STIEL. De duivel doet zijn werk. Hij doet con currentie, hij kent zijn stiel. De Paus kimt ook den zijnen, gelukkig- lijk is Hij zieker van zijn slag. En tegenover het nieuw heidendom dat slechter is dan ten tijde van het Rome der Keizers, stelt Hij zijne Katholieke Actie, providentieel ingegeven. Zooals hij zegde aan Kardinaal Liénart van Rijsel; «Wij zijn teruggekeerd naar de eerste tijden van de Kerk. De wereld is weer heidensch geworden, wij moeten ze heroveren voor Christus. Daarom moeten wij opzien naar de apostelen en 'hen navolgen. Wanneer na Sinxen, ze uittrekken om de wereld te bs- keeren, hadden zij niet van 's anderen daags priesters en bisschoppen om hen te helpen. Vóór de eerste priesterwijdingen duurde het maanden en jaren. Ondertus- schen vroegen zij aan de nieuw bekeerden die maar leeken waren, de medehulp van hun apostolaat en te samen bereidden zij de verovering der wereld. Doe ook zoo, de wereld ls te bekeeren. En gelukkiger dan- de apostelen hebt gij een prachtige keurbende. Gij zult daar onuitputbare schatten vinden van toewij ding Binst zijn slapelooze nachten kijkt de Paus, zooals hij zelf zegde, naar het beeld van het H. Treesje van Lisleux; hij raad pleegt de ster van zijn Pontifikaat, zijn lievelingsheilige, die hij zelf tot de eer der altaren verhief en tot patrones aanstelde der missiën. Heel de wereld is thans een missie. Het is in 't licht van die ster dat hij het schip van de Kerk naar de haven leidt. Kinderen der Kerk, wees niet bang, va der staat aan 't roer! A. B. iiiiiiuiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiH DE KENTERING. In ons blad van verleden Zondag kon den wij nog ter laatste ure het afsterven mededeelen van den H. Prosper Poullet, die steeds een der meest vooraanstaande figuren der Katholieke beweging ls ge weest. Heer Poullet werd op 5 Maart 1233 ge boren te Leuven. Hij studeerde aan de Hoogeschool te Leuven en ln 1893 werd hij leeraar aan. deze Universiteit. In 1900 werd hij Lid van den Provincieraad van Brabant en in 1904 Lid van den Gemeen teraad van Laken. In 1908 werd hij Lid van de Kamer van Volksvertegenwoordi gers en in 1911 reeds werd hij voor de eerste maal Minister en werden hem de Kunsten en Wetenschappen toevertrouwd. Deze functie bleef hij vervullen ook gedu rende den oorlog. Onder den oorlog was hij een der wei nige Ministers die toen de actie der Vla mingen, actie die toen door de Belgische Regeering en Militaire Overheden zoo werd onderdrukt, begreep en die dan ook meermalen tussohenkwam ten gunste van de Vlaamsche soldaten en officieren. Na den oorlog, bij de heropening van het Parlement, werd hij voorzitter van de Kamer. In 1919 werd hem opnieuw een portefeuille toevertrouwd in de Regeering Delacroix. Hij werd alsdan Minister van Spoorwegen, Telegraaf en Posterijen. Hij trad af in 1920, maar werd weer Minister ln 1924 en nam verscheidene portefeuilles Waar, tot hij in 1926 Eerste-Minister werd, aan het hoofd van een Socialistisch-Chris- telijk Demokratische Regeering, na een maandenlangs regeeringscrisds. Het waren toen ook beroerde en benarde tijden en dan onderging onze frank, onder bijzonder zware aanvallen, een gevoelige devaluatie. Dit werd een harden slag voor den H. Poullet, die hem schromelijk heeft doen lijden en hem zijn gezondheid knakte. Na de Regeering Poullet kwam een Re geering Jas.par aan het hoofd, die den frank stabiliseerde aan het peil 107. Heer Poullet werd dan Minister van State. Nadien herstelde zijn gezondheid eenigs. zins, maar toch niet heelemaal, en na herhaaldelijk een ministeïportefeuille en ook het eerste ministerschap te hebben van de hand gewezen, werd hij in 1932 opnieuw Minister van Binnelnandscne Zaken, in de Regeering de Broqueville. Door den Koning werd H. Poullet tot Burggraaf verheven. In de eerste Regeering Van Zeeland, onder dewelke een nieuwe devaluatie plaats greep, werd H. Poullet minister zonder portefeuille. Hij verdween als mi nister bij die tweede Regeering Van Zee land. Sindsdien hield hij zich omzeggens van het politiek terrein teruggetrokken. Zijn gezondheid was ondermijnd. Burggraaf Poullet werd ook Voorzitter van dis Parlementaire Katholieke Fractie en van het Centraal Bestuur van de Ka tholieke Unie. E. Poullet is ook een der eersten ge weest die een wijziging van België's in ternationaal statuut van na den oorlog voorhield en naar meer onafhankelijkheid streefde. Sedert Oogst II. was Staatsminister Poullet ziekelijk, kwam later weer licht aan de betenhand, maar den Woensdag der vo rige week werd hij terug ongesteld. Zijn toestond verergerde, hem werden de laat ste H.H. Sakramenten toegediend en zijn kinderen werden aan zijn doodsbed ge roepen. Den Vrijdag werd dan zijn af sterven gemeld. Met den H. Prosper Poullet is een groot Katholiek, een goed Christen, een helder ziend politieker, een overtuigd demokraat, een hoogstaande geleerde en een schran dere verdediger van da Vlaamsche rechts- eischen verdwenen. In hem verliest de Katholieke Partij een harer meest gezag hebbende en invloedrijkste vertegenwoor digers en de Kerk een trouwen zojn. Dinsdag 11. werd zijn stoffelijk over schot plechtig ten grave gedragen te Leu ven. Het was haast een koninklijke be grafenis. In de rouwkapel werden drie lijkheden uitgesproken, o.m. ook door Se nator Verbist, Voorzitter van K. V. V., die wijlen H. Poullet hulde bracht on de on metelijke diensten die hij gedurende veer tig jaren aan de Katholieke Partij heeft bewezen, alsook an het Volks- en Staats leven in België. (Zie vervolg 2» blad.) Met den dag wordt het duidelijker, dat we sedert 1929 een tijdperk in getreden zijn, waarbij de stellingen, de leuzen, de begrippen, na den oor log ontstaan, een voor een afgetakeld worden. Ze waren ook maar houdbaar zoolang ze steunden op een wereld van overwinnaar en overwonnelingen. Meer en meer groeit de gedachte van gelijkberechtiging, door het natio- naal-socialisme gepropageerd, tn aan zien. We leven in een tijdperk van kentering. Het is onmogelijk om nog te redeneeren volgens de vooroorlog- sche maatstaven; evenmin zijn de op vattingen, die na den oorlog ontstaan zijn en die tot 1929 géheerscht heb ben, nog steekhoudend. Als we een overzichtelijke balans opmaken van de machtsverhoudingen in de wereld, zien we, dat het vasteland Europa, niet meer het overgroote overwicht heeft maar dat er buiten Europa machten aan'het groeien zijn, die een beslissenden invloed zullen uit oefenen in de toekomst. Er zal een tijd komen dat alle lan den van Europa van deze verande ring, zullen dienen rekening te hou den en dat alle landen, groote en kleine, een soort pan-Europeesche po litiek van eensgezinde verbondenheid zullen dienen aan te nemen, willen ze niet dat het oude Europa vroeg of laat onder de plak van buiten-Euro- peesche werelddeelen komt te stcan. Er zijn wel verschijnselen die deze mogelijkheid laten veronderstellen, maar intusschen is er nog scherpe verdeeldheid en onderlinge strijd, die vooral uiting vindt in de tegenstellin gen: Duitschland-Frankrijk en Enge- land-I talie. DE STRIJD FRANKRIJK-DUITSCKLAND. Voor het oogenblik wordt een strijd gevoerd tusschen Duitschland en Frankrijk voor de opperheerschappij op het vasteland. Deze opperheer schappij is tot nog toe in handen geweest van Frankrijk, dank zij het prestige van de overwinning in 1918 en het politieke stelsel van de Vol kenbond en van de satellieten, die moesten dienen om Duitschland te omsingelen en het onmachtig te ma ken voor het geval dat het weer een poging zou doen om uit zijn minder waardige positie herop te staan. Dat ivas de bekende politiek van wijlen Barthou. Deze politiek slaagde uitstekend tot over een viertal jaren. De Kleine Entente was zeer nauw verbonden met Frankrijk. Het had er trouwens door de verdragen van Trianon en St Germain, vel aan te danken. Daar naast was ook Polen een sterke vriend, maar zelfs Oostenrijk) en Hongarije steunden het Fransche spel doordat ze zich aan Frankriik hadden laten binden door belangrijke .Ueningen-die Duitschland destijds zelf niet kon verstrekken aan zijn oude bondge- nooten. Geheel Midden-Europa, dus: Tsjecoslovakije. Roemenie en Joego slavië, die de Kleine Entente vormen. Polen, Oostenrijk en Hongarije, het stond allemaal aan de zijde van Frankrijk en steunde een politiek die er hoofdzakelijk op gericht was te zorgen dat Duitschland het Verdrag van Versailles eerbiedigde en dus in een minderwaardige posotie gehou den werd. De tijden zijn veranderd ook op dat gebied. Het natïonaal-so- cialisme heeft goed gezien dat hel juist door invloedname in Centraal- Europa de macht van Frankrijk kon breken en zijn eigen aanzien ver meerderen. DUITSCHE INVLOED IN CENTRAAL-EUROPA. Het was verrassend te nierken hoe snel de Duitsche invloed in de boven vermelde landen van Centraal-Euro pa, ten nadeele van Franlwijk, aan groeide. Frankrijk voelde zijn na-oor - logsche politiek failliet lijden en vond geen andere uitkomst, dari het slui ten van een militair accoord met Rus land om zijn vroegere positie te her stellen. Doch meteen beging het daar door de grootste flater die men zich kon indenken. Dat was nu juist de kans die Duitschland uitbete om zich de Centraal-Europeesche landen voor goed aan zijn zijde te krijgen, als we uitzondering maken voor Tsjecoslo vakije; het communistische gevaar roas het schrikbeeld dat de kleine landen van weerszijden den Donau tot Frankrijk den rug deed toekee- ren. In Frankrijk gingen stilaan stem men op tegen het verderf (lijk accoord met Rusland en thans schijnt er veel kans te bestaan dat de nieuwe regee ring Chautemps de weg terug gaat bewandelen. Het Russische bondge nootschap heeft heelemaal geen be vrediging geschonken. Angstvallig heeft men vermeden de vriendschap met Engeland te kwetsen en het is werkelijk de samenwerking met de Brit die het Fransche prestige nog eenigszins hoog gehouden heeft. De reis van Chautemps en Delbos naar Londen is een gelegenheid geweest om deze vriendschap op de noodige temperatuur te houden, vooral na de Duitsche sympathieroes naar aanlei ding van het bezoek van Lord Halifax aan Hitier, ook al heet het dat de reis van de twee Fransche ministers reeds vóór die van Lord Halifax ont worpen was. DE RONDREIS VAN DELBOS. Maar niettegenstaande dit alles is de Fransche machtspositie in verval, terwijl de Duitsche de stijgende lijn volgt en de Fransche thans reeds evenaart. De herinnering aan ds glo rie van voorbije dagen heeft de te genwoordige regeering in Frankrijk aan het herstel van vroegere vriend schapsbanden doen denken. Delbos is daarom naar Polen gereisd en van daar naar de drie landen van de Kleine Entente. Ds persverklaringen zijn heel vaag. Toch blijkt het dui delijk dat Delbos zooveel mogelijk vermijdt de sympathie voor Duitsch land te kwetsen! Zijn optreden is te gen geen enkel land gericht! Het Poolsch-Fransch verbond is nog steeds in volle levenskracht, zegt hij. Doch er bestaat ook een dergelijk verbond met Duitschland. Het is ondenkbaar dat Delbos geen nieuwe voorstellen zou mee hebben. Welke die echter zijn, kunnen we voorloopig niet uit maken. Maar zeker zullen ze in ver band staan met de Fransch-Russische verhoudingen. Tengevolge van de ern stige inlandsche moeilijkheden die Rusland thans doormaakt bestaat er zoel mogelijkheid dat Frankrijk zijn militair accoord, zooniet opzegt, want dat is bijna niet mogelijk dan toch omzet in een veel lossere band. In hoeverre Delbos in zijn taak zal lukken zullen we eerst na verloop van tijd kunnen uitmaken. (Verboden nadruk.) ROSKAM. !MiBflaaEEMBBEBMBanaBBiiBHiaRiaaBaaaaaaaHanBHiaaflaiBBiiaBaBaaBBaaanaaHaiaaMiB i|ii.iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiililll!!l!lll!ll!lllllllliilliiiiiiilli!l!llHill!!lllllillllllill!i!l!li!l!iUlliiiiiiili Ha de lijkwagen stapten de HH. Miniiter* gevolgd door de Hoogeschool Profes soren. Op den voorgrond zien v.e do HH. Mcyersoen, Voorzitter van den Senaat, Huysmans, Vooratier der Kamer. Na hen, van links nasr rechts: HH. Pierlot, Janson cn du Bus de Wsmaffe. Verder: H.H. Marck, Carton de Wiart, Spaak "hber.g. Na her H. Van de Vyvcre en op den achtergrond H. Gouverneur Baels. In Juni laatstleden werd door de Kamer der Volksvertegenwoordigers de wet ge stemd op de ouderdomspensioenen, waar door wijzigingen werden gebracht aan de vroegere pensioenwet. Op 16 November laatst is deze wet, na eenige veranderin gen in Senaat, teruggezonden' naar de Kamer en werd deze week gestemd. Eerst moeten wij doen opmerken dat er twee soorten verzekerden zijn, namelijk: de verplichte en de vrije. De verplichte verzekerden zijn al de menschen, zoowel mannen of vrouwen, die voor een patroon werken. De vrije verzekerden zijn de ambachts lieden, timmerlieden, schoenmakers, enz., die werken voor eigen rekening, ook de kleine landbouwers en middenstanders. De onafhankelijke arbeiders, 't is te zeggen, ce boeren en de middenstanders, zullen niet meer, zcoals dit door de wet van 1930 voorzien was, tot de verplichte verzekerden, maar tot de vrije verzeker den behooren. En nog een woordje over de ouderdoms rente toeslag of kostelooze toeslag of, zoo als de menschen dat noemen, het pensioen. Vele menschen denken dat iedereen, gelijk welken ouderdom hij 'heeft bereikt, het volle pensioen kan genieten. Dat is verkeerd, want het pensioen is minder of meerder al naar gelang den ouderdom. Al de gehuwde personen geboren tot in 1869 inbegrepen, kunnen nog 3200 fr. pen sioen ontvangen, terwijl deze van 1870 en 71 maar 3100 fr. ontvangen en deze van 1872 en 73 slechts 3000 fr. Een gehuwde persoon, geboren in 1880, zal aan den ouderdom van 65 Jaar nog slechts 2600 fr. pensioen kunnen genieten en zoo verder minder naar gelang den ouderdom. We ihooren onze lezers al zeggen: maar dat is geen 3200 fr. zooals altijd werd gezegd. Neen, dat is geen 3200 fr. per jaar, maar, en nu opgelet, indien gij regelmatig gestort hebt, zooals we zoo menigmaal .gevraagd hebben, dan zult ge zeker een rente verworven hebben-, die zeker de 600 fr. zal overschrijden en deze 600 fr. of meer, al naar gelang van uwe stortingen, zullen samen met de 2800 fr. pensioen meer dan 2200 fr. per jaar bereiken... Een ouderling van 65 jaar en alleen levende, zoo kan hem een pensioen van 2100 fr. 'toegezegd worden. Woont de ouderling met kinders, familieleden of geheel vreemde menschen, dan kan hij hoogstens 1850 fr. ontvangen. Leven twee ■ouderlingen van 6*5 jaar te zamen, to. v. broeder en zuster, dan kan hoogstens voor ieder 1600 fr. pensioen toegekend worden. De ouderlingen die in een gesticht wo nen kunnen 160O fr. per jaar toegezegd worden, zelfs dan wanneer ze ten laste zijn van den Openbaren Onderstand. Maar de Openbare Onderstand heeft het recht hoogstens twee derden van dit pensioen op te vorderen voor het onderhoud der ondersteunden. In alle geval moeten de geplaatste ouderlingen voor hen zelf minstens het derde van het .toegekend pensioen ont vangen. De wet op de pensioenen, zooals zij nu gestemd is, brengt vele verbeteringen, maar beantwoordt nog niet aan de gedane beloften door sommigen aan de menschen wijs gemaakt. Zij maken de menschen wijs dat alle ouderlingen een kosteloos pensioen zullen ontvangen, een pensioen van 6000 fr. en dat aan 60 jaar. 't Is ge makkelijk te beloven, doch die .beloften moeten kunnen gehouden worden. We zijn absoluut niet tegen deze ver- hoogingen, we vermeenen zelfs, dat in een nabije toekomst, de thans gestemde wet zal moeten verbeterd worden, zoo voor wat aangaat het verlagen van den ouder dom als de verhooging van het pensioen zelf. Maar onze lezers moeten goed in 't geheugen houden dat noodt een pensioen zal toegestaan worden aan dezen welke geene regelmatige stortingen gedaan heb ben en moest deze verhooging van pen sioen en verlaging van ouderdom wettig worden, dan zal ongetwijfeld ook een verhoogde bijdrage moeten gestort wor den. De wet wil dus dat iedereen zich ver- zekere voor zijn ouden dag. Wie niet stort voor zijn pensioen zal nooit iets kunnen genieten. Mochten de menschen daarvan overtuigd worden, ze zouden ons dan niet meer komen zeggen: We wisten niet dat we moesten storten! Zoovelen die ons nu komen vragen om den achterstel in te halen! Allemaal nut teloos. We herhalen: wie niet stort, 't zij man of vrouw, zal nooit iets ontvangen. Zoo menigmaal hebben wij reeds uwe aandacht geroepen op uw stortings jaar. Dezen die begonnen zijn in 1931, zijn heel en al in regel en de anderen zullen eenige jaren verliezen, zoo zij van nu af hunne storting doen, wel te verstaan indien zij niet te oud zijn. Wie de helft der ver plichte stortingen niet gedaan heeft, kan geen pensioen genieten. Volgens de nieuwe wet zijn de grootste voordeelen voor den verplicht-verzekerde. Immers, deze krijgt op 65 jaar, zoo hij regelmatig gestort heeft en de verbintenis neemt op te houden van bezoldigd werk te doen, zoo krijgt hij het pensioen zonder onderzoek. Deze wijziging is een van de belangrijkste die de nieuwe wet omvat en moet een woordje uitleg hebben: De man wordt 65 jaar oud, is altijd als werkman werkzaam geweest en heeft regelmatig gestort. Hij staakt het werk én gaat het pensioen aanvragen. Er wordt voor hem geen het minste onderzoek meer gedaan. En deze werkman mag dan zijn eigen huis bezitten, een oorlogspensioen DE ABONNENTEN VAN 'T BUITENLAND worden vriende lijk verzocht ons vóór Nieuwjaar, per INTERNATIONAAL POST MAND A AT, të willen opzenden: Uit Frankrijk9 Belgas. Uit andere Landen: 13 Belgas. Uit Belgisch Kongo9 Belgas. hebben, ofwel welstellende kinders tellen, daar wordt naar dit alls niet gezien, hij krijgt het pensioen zonder onderzoek. Hij mag spaarpenningen bezitten. Niets wordt aangerekend. Werkt de werkman voort na het bereiken van zijn 65 jaar, ofwel is de man als vrije verzekerde aangeschre ven, dan wordt er onderzoek gedaan over de bestaansmiddelen van den aanvrager. Maar dan komen alle bestaansmiddelen ln aanmerking. Worden dan als bestaans middelen aanzien: de inkomsten van het loon, deze van geld en goed, het invalidi- teits- of oorlogspensioen, ook de inkom sten van de kinders die mogelijks als wel stellend zouden kunnen aanzien worden. Voor de vrije verzekerden, die gehuwd zijn, mogen de inkomsten de 6000 fr. niet overtreffen en voor de ongehuwden 4000 fr. per jaar. Van zekere inkomsten wordt er geen rekening gehouden, voor zooverre deze inkomsten geen 2800 fr. per jaar bereiken voor gehuwden en 1900 fr. voor ongehuw den. Laat ons een gehuwde werkman nemen die voort werkt na 65 jaar en 2700 fr. per jaar wint, doch nl-ets anders bezit. Zijn inkomen is dus min dan 2800 fr., dat niet in rekening mag gebracht worden, dus hij ontvangt heel het pensioen van 3200 fr.; zoo hij geboren is vóór 1870. Moest deze gehuwde werkman een loon verdienen van 6090 fr. 's jaars, dan kan hij geen pen sioen genieten. Laat ons nemen een gehuwde herber gier of winkelier, welke daarmede 5000 fr. per jaar verdient. Van deze 5900 fr. wordt er 2899 vrijgesteld. Er blijft dus 2290 fr. over. Hij zal een pensioen ontvangen van 3299 fr. 2209 fr. 1000 fr. Altijd ge boren vóór 1870. Jaarlijks moeten de neringdoeners bij den Heer Controleur het bedrag bekend maken van hun Inkomen. Het gebeurt wel, dat uwe aangifte gedaan zijnde, gij het volgende jaar en verder nog, dezelfde aan gifte doet, omdat er geen verandering in uwen handel of nering is gekomen. Maar het gebeurt ook dat de nering vermindert, dat gij dus min wint. Daarom moet gij bij den Heer Controleur elk Jaar uw aan gifte doen, want als gij 65 Jaar oud wc-rdt en uwe aanvraag voor het pensioen wilt doen, dan wordt uwe aangifte bij den Heer Controleur in aanmerking ge nomen om uw Juist inkomen te bepalen en uw pensioen toe te staan of te wei geren. Wij herhalen nu nogmaals dat, om het pensioen te kunnen genieten, de aan vrager moet in regel zijn met de stortin gen. Dus van heden af niet meer uit gesteld, maar ook niet wachten tot ge verjaart, om inlichtingen te vragen. Deze inlichtingen worden u gegeven in 't Volks huis, eiken Zondag van 9 tot 11 uur. IN 'T BINNENLAND De Postboden zijn op roede met de kwijtschriften voor het abonnement 1938, - Ge lieve wel in acht te nemen dat het kwijtschrift enkel eenmaal aangeboden wordt; wil dus het bedrag ter be schikking houden der te. huis blijvende familieleden. VOOR 'T BUITENLAND Zooals hiernevens reeds ge. vraagd worden onze abon- nentcn uit 't Buitenland vriendelijk verzocht ons het bedrag per internationaal postmandaat op te zenden in belga's; niet in franks. We rekenen op het trouw- blijven van al onze abon- nenten en danken hen hier bij. Kleine berichten per regel 1.25 fr, I Kleine berichten (minimum) 4.— fr. 2 fr. toel. v. ber. m. adr. t. bur. Berichten op 1' bl. per regel 5.—-fr. Berichten op 2' bl. per regel 2.58 fr. j Berichten op 3» bl. per regel 1.56 fr. Rouwber. en Bedank, (min.) 7.— fr. j Te herhalen aankondigingen l orijs op aanvraag. Annoncen zijn vooraf te betalen ft! I moeten tegen den Woensdag avond j ingezonden worden. Kleine be richten tegen den Donderdag noen.J ^illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllüllllllllltliliDi ingericht verbond door het Manneqv voor Kath. Aktie, Wil het zich nevens de zooveel rumoeri ge en sensatie verwekkende bewegingen van onze dagen als een gevaarlijk con current aanstellen? Wil het zich ook eens de proef getroos ten, de massa voor e ..els. weken of maan den tot zich aan te trekken door verlokke lijke toekomstschemeringen? Is het ln dit licht niet dat het zijn volks vergaderingen belegt, als het gekozen middel omi de massa sympathiek te maken tegenover een gedachte die kans heeft ne vens vele andere door te dragen? Deze opvatting kan wel gedeeld worden door menschen die oppervlakkig in 't le ven staan, en geen spierke begrip hebben, noch van de zending, noch van de roe ping der Kerkelijke StrijdformatleHet Mannenverbond voor Katholieke Actie. Verleden Winter volgden 50 volksver gaderingen elkaar op in een tijdspanne van 3 maanden, en stonden in 't midden punt van de .belangstelling bij hei roekend Volk van Vlaanderen. Deze tocht doorheen de Vlaamsche Gouwe en was geen ij dele propagandatocht, maar een zielenverove- rende apostolaatstocht van door de Kerk gezondene strijders, die hun in onwetend heid en onverschilligheid gedooptenvolk wilden verheffen tot de hoogste toppen van het kriste lijk idealisme. De 40.000 Vlamingen, die onder 't be geesterend woord kwamen van bezielende sprekers, hebben verraden door hun ge bonden aandacht en hun diepe instem ming, door hun uitbundige geestdrift of hun ontroerende stilte, dat zij, en met hen het volk waarvan ze zijn niet rijp zijn voor een zielsdoodend materialisme, maar ten vurigste smachten naar den spoedigen uitbouw van de maatschappij op den vasten grondslag van het kristen geloof. Sedertdien hebben duizende mannen hun intrede gedaan in het strijdend Man nenverbond. Over geheel het bisdom wroet en groeit de jonge beweging onder Gods zegenden genadeinvloed. Het Mannenver bond voor K. A. wil niet rusten en her nieuwt voor da tweede maal zijn verove rende apostolaatstocht. Weerom worden de volksvergaderingen belegd. Niet 59 dit jaar, maar 190. Twaalf sprekersploegen staan paraat om het kerkelijk standpunt te slingeren over de steden en dorpen van Vlaanderen. Wat zullen ze de massa voorhouden? Kerkelijke Taal! Mannelijke Taal! Mo derne Taal! De Taal dis Kristus spreekt tot de gedoopt-en en de heidenen door Zijn Levende en Strijdende Kerk. Alleen Kristus' woord is de Waarheid 1 Alleen de Kerk bezit die Waarheid! Alleen die Waarheid is het secreet van de redding voor enkelingen en volkeren, ook nu ln het jaar 1937! Doch het volstaat niet dat de Kerk die Waarheid bezitte. Haar zending is het, ze wereldwijd te verspreiden opdat ze heer- schen zou over alle menschen en instel lingen en toestanden. Daartoe rekent ze, moet ze kunnen rekenen, op de volledige medewerking van al haar leden, van alie gedoopten. Maar de gedoopten z'jn helaas niet meer bewust van de grootheid hunner herkomst en bestemming, r.cch van den rijkdom hunner levensbeschouwing. Daarom zendt ds Kerk het Mannenver bond uit ter verovering, cm in haar haam het gedooptenvolk van Vlaanderen op te roepen tot den edelsten kamp van eeuwig- heidimenschen. ''".r ral het Mannenverbond weerom spn. j, de geheele volksgemeenschap: Tot ai ds gedoopten wil het zijn woord zeggen. Tot de gedoopten die afvielen van de Kerk, zoowel als tot de trouw gebleven kerkekinderen. Tot de gedoopten en de niet-gedoopten, 't zij ze slaaf geworden zijn van hun eigen ik, 't zij ze onder den knoet liggen van de bewegingen die de volksgemeenschap miskennen, verstoffelijken of vergodde lijken. Het vraagt enkel en alleen vrijmoedig en radikaal te kunnen spreken tot alle men-chen, die nog zoo eerlijk zijn dat ze de waarheid niet vluchten, maar ijverig willen zoeken, waar ze ook weze, ook des noods bij 't Mannenverbond, Het trekt ter verovering, niet bezield met pretentie, maar uitgerust met de ze ge-zekerheid van menschen die bouwen naar 't Godsplan. Spreken zal het, zonder vrees, ook zon der hardvochtigheid, zelfs niet tot den ergsten vijand, omdat het bezeten wil zijn door de hee lende Godsliefde. Met vrankheid en klaarheid wil het be wijzen dat de wereld alleen gered zal wor den door leeken die hun roeping opnemen en uitwerken als gedoopten, en, sterk door Gods hulp, willen kampen en wroeten, als 't moet tot der dood, om de Kerk weerom da mogelijkheid te geven alle menschen, instellingen en toestanden te doordringen van Haar Waarheid.sleer en Haar Levens geest. Mannenverbond voor K. A. GEZINSOPVOEDING Dat het begrip van goed en kwaad met den dag vager wordt, zal wellicht niemand betwijfelen. Velerlei oorzaken kunnen daar schuld aan hebben. Zeker is het deels te wijten aan het gezin, waar 't kind zijn eerste gewetensvorming moest c vangen. Denken de ouders er voldoende aan dat hun. kind ook een geweten heeft, net als alle andere menschen. Het is wel is waar nog sluimerend en minder gevoelig. Maar het vermogen om goed en kwaad van el kaar te onderscheiden is in aanleg met de geboorte in het kind aanwezig. Aan ons te zorgen dat het begrip van goed en kwaad groeie met het kind en dat zijn geweten met den dag gevoeliger worde. Zeg niet mijn kind is nog zoo klein-, wat weet het van goed of kwaad. Dat moet de school maar leeren. Neen, volkomen mis! Die eerste gewetensvorming is van het hoogste belang, en in die eerste jaren kan het gezin meer dan de schooi. Ja voor het kind ter school gaat, kan met gewetens vorming reeds begonnen zijn. In onze vooroorlogsche gezinnen werd daar heel zeker meer aandacht aan geschonken. Hoe dikwijls hoorden we niet van ons moeder Sust.dat mag niet! en toedrukt keken we op, 't was Kwaad. Werden we op dief stal betrapt, al was 'het maar een stukje suiker, we werden op de vingers getikt, 'k Geloof dat veel moeders van nu, er nog een stukje zouden bijgeven. Zat zusje niet al te zedig op haar stoel, dan was er moe der weer al 'bij om te zeggen dat zusje schoon zitten moest. Dat zou men nu nog zeggen als Meneer pastoor binnenkomt. Door deze, en nog veel andere gelijkaar dige opmerkingen, zooals: afblijven, dat niet doen, dat is niet schoon van u, nu zijt ge wel stout, met zusje deelen, enz... wordt de kleuter aan het denken gebracht en wordt de kennis van goed kwaad met den <iag netter afgelijnd. Dat niet alles toegelaten is, en dat niet alles even .behoorlijk is, dringt stilaan in het kinder kopje. Juist omdat vader cf moeder nu eens afkeurt, dan weer goedkeurt; nu eens een tik geeft, dan weer streelt; nu eens met oogen en gezicht toejuicht, dan weer met dreigende vinger tusschenkomt. Ook BBBBBBSSBBBBBBBBBBIIBBBRlifli&iDI al eens wijzen op God de Heer die boos ziet als de kleine misdoet. Zoo komt al heel vroeg God in het kinderleven te staan, als de looner van het gc-ed en de straffer van het kwaad. Die voorstelling van God zal bij den kleins wel is waal zeer menschelijk zijn: als de oude man met den, langen, baard die alles opschrijft. Dat doet er niets aan, als de gedachte er maar is, de. voorstelling zal met de jaren wel veranderen. Al die kleinigheden mogen we niet door de vingers -zien, maar we moeten ze te baat nemen, tot weizijn van het kind. Het is hier niet zoo zeer de vraag, of het goed of kwaad is; maar of het geweten ont wikkelt en of men het kind niet leert de sitem van zijn geweten, te smoren. Wat zich hier bij het kind in 't kleine afspeelt, is niets anders dan het groote-menschen leven in 't kleine. Hoe klein het kind nog wez-, het is er reeds op uit om die lastige stem daarbinnen tot zwijgen te brengen. Het zal zich al verschoonen en het gaat zoo graag schuil achter het gedrag van anderen: Zij mogen wel! Zij doen het ook!zegt het al heel vroeg. Ja alles in het kleine, maar daarom niet van min der 'belang voor het kind. Hier komen noodzakelijk de kleine be rispingen en straften bij van pas. Daar door moet het kind leeren 'beseffen den ernst van de Overtreding. Een opvoeding zonder straf brengt bij -het kind de ge dachte, dat overtredingen niet zoo ernstig moeten opgenomen worden. Bedenk hier bij dat het volledig verkeerd is, het kind te 'kastijnen omdat het een telicor breekt, en een leugen zonder opmerking te laten passeeren. Zoo zoudt ge gewetens ver wringen in plaats van te vormen. Door die vele kleine middeltjes wordt in den huiskring reeds die eerste gewe tensvorming ingezet. Daarmee wordt een ondergrond gelegd waarop het leven door kan voortgebouwd worden. Het opzettelijk onderricht in school en kerk zullen die vorming voortzetten. Immers aan de vor ming van een goed geweten is alles ge legen. G. O. W.-VL. MMia^BBaBaBaasfliBssiaaaia^Aiia 2 AANSLAG OP EGYPTE'S EERSTE-MINISTER Op den Egyptischen Ministerpresident Kabas Pasba, werd, toen bij zich naar den Ministerraad wilde begeven, een moordaanslag gepleegd. De dader, Ezzeldine Ab« deü-Kader, die wij bier kort na zijne aanhouding met verbonden hoofd zien, lost* 4 schoten op den auto waarin de Ministerpresident gezeten, was, zonder hem noch tans te kunnen treffen*

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1937 | | pagina 1