Het was maar een schoone droom De Kerk in „de Branding MIJN ZOONTJE VIJF tilËUWE KARDINALEN Het Huwelijk van Prins Stahremberg OPGELET We zenden ons blad kosteloos IN ONS LAND 1 SANSEN-VANNESTE 34» JAAR. - N' 5Ï, KATHOLIEK NIEUWS-, NOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD. - VERSCHIJNT WEKELIJKS DE HEILIGE VADER BENOEMT INTERNATIONAAL OVERZICHT OP POLITIEKE REIS DOOR EUROPA; BEZOEKT DE FRANSCHE MINISTER DELBOS ROEMENIE. u to Welgelukte Volksvergadering te Poperinge SNEEUWSTORM IN ENGELAND aan wie nu inschrijft voor 't jaar P0" De reeds verschenen nummers van ons boeiend mengelwerk MIJN ALLES zenden wij kosteloos aan wie ze ons vraagt en tevens inschrijft voor een abonnement 1938. BINNENLANDSCHE LEENING 1922 Reeks 184973 Nr 15 wint 500.000 fr. Reeks 150735 Nr 6 wint 100.000 fr. De Burgeroorlog in Spcnjo AAN ONZE ABONNENTEN RUSLAND VERANDERT VAN GOFLGGSHAVEN NORDUQïg NOR 0KA PP EiS ZONDAG 19 DECEMBER 1937 pitiiiiHuiiiHniiiiiiüüiHnimanit^miUHtiiraniiiniiiiuimmiitiiiiiimiL^ DE POPERINGENAAR g Uitgever POPERINGE 1 Telefoon Nr 9. Po.tch. N'155.70. ABONNEMENTSPRIJS VOOR 1 JAAR (per post) j§ Binnenland 25.— fr. g Belgisch Kongo 45.— fr. fg Frankrijk 45.— fr. p Alle anders landen 65.fr. V"dewctkers tim veraniweordelijb voor hun uttiktlx. s WEEKBLAD: 50 CENTIEMEN. mwmm TARIEF VOOR BERICHTEN. Kleine berichten per regel 1.25 fr. fï Kleine berichten (minimum) 4fr. i 2 fr. toel. v. ber. m. adr. t, bur. Berichten op 1" bl. per regel S.— fr. i Berichten op 2' bl. per regel 2.50 fr. Berichten op 3* bl. per regel 1.50 fr. Rouwber. en Bedank, {min.) 7.~fr. Te herhalen aankondigingen orijs op aanvraag, j Annoncen zijn vooraf te betalen er. j moeten tegen den Woensdag avond j ingezonden worden. Kleine be- richten tegen den Donderdag noen. Een hemelt ie was hun huis. In vroeger Jaren. De kinderen speelden en snaterden voor en na de klas. tot zs moe in hun beddeken vielen. En LouJse, als Pol naar zijn werk was en de kinderen naar school, dan zat ze te baaien of stond bij de waschkuip, en zong dat het kletterde door de buurt. Eu keek nu en dan naar de klok, of de kleuters nog niet gingen binnenvallen en Pol terug komen. En 's avonds dansten de kleinen vader tegen, met de handen in de lucht. En sleurden hem binnen en trokken aan zijn mouwen en hingen aan zijn armen. Zoo ging het. Een hemeltje was hun buis. Toen... in vroeger dagen. Maar nu... Haar zuster Marie zat met haar te praten, stillekens. En moest haar bezien dat ze zoo njag^r en vervallen was. En keek naar haar bleek gezicht en naar de blauwe randen, onder 'r roods oogen. Louise, zei ze, ge zljt te beklagen met uw Pol. Och, zuchtte ze, door dien ellendigen drank. Want hij is toch goed van aard. Ge moest hem eens vlakaf vermanen. En zeggen dat ge naar uw ongeluk gaat, en hsel uw huisgezin. Och, Marie, als hij zoo thuis kemt en op zijn beenen staat te waggelen, dan is 't best te zwijgen. Dan verstaat hij geen reden. 'k Heb het al een paar keeren ge waagd. met zachtheid. Maar dan gaat hij aan het schelden. Dat het mij niet aan gaat... En diep zuchtte ze. En we:nen kon ze niet meer met haar roode cogen. De kinderen waren al lang gaan slapen. Tot na den elven was ze blijven opzitten. Om naar hem te wachten en zijn eten warm te houden. Dan was ze op haar bed gaan zitten, af. De voordeur hoorde ze opeens open vliegen, en dan sjoffelen ln den donkere. En 'nen stoel verschuiven. En naar iets scharrelen. En Iets omver vallen. En dan werd de tafel met 'nen ruk om gekanteld en kletste een teljoor in stuk ken op den vloer. En stampte en tierde hij: Gaat ge uit uw bed komen? met uw luiaardij!... Mij alleen laten sukkelen in den donkere!... Ge zorgt maai- voor uw eigen!... Ge deugt voor niets!... 's Anderendaags 's morgens schoven ze aan de koffietafel aan. Hij zat daar met een rood, verlept ge zicht, en een koppel oogen die nog in 't nat zwommen. Da kinderen beten door hun boterham, keken in hun kom koffie en durfden niets zeggen. Alleen Mon, 't oudste jongentje, kwam niet aan tafel. Mw stond door 't venster te kijken, met zijn, handjes ln zijn broek zakken. Mon, kom aan tafel, gebood hij. Hier nevens mij. Neen! beet de kleine zonder om te zien. Gaat ge komen, zeg ik u? Kom, zei moeder, kom, kind. Schoorvoetend kwam de kleine naast vader zitten, maakte een kruis en deed zijn handjes samen. Pol bezag zijn jon gen eii wist niet wat zeggen. En eindelijk: Ge ziet er uit of ge bang zijt? Van uw eigen vader? De kleine sprak niet. Van jongs af doen gelijk ik! Doen gelijk uw va-der! Verstaan! Nooit, zei de kleine bitsig. Nooit doen gelijk gij, Neen! Om ons mosder ongelukkig te maken, zeker? Om 't verdriet van ons moeder te zijn? Nooit!... Pol zijn gezicht was vaalbleek geworden. En stommelings zat hij te kijken. i3B'323E Onze foto toont het beeld van het aflezen, door een Sekretaris van het Vatikaan, van de breve, waarbij Mgr Gerlicr, Aartsbisschop van Lyon, Primaat van Gallië, wordt uitgeroepen tot Kardinaal. Maandagmorgen heeft Zijne Heiligheid Paus Pius XI vijf nieuwe Kardinalen be noemd. In zijn rede om de nieuwe Kardinalen, die ln het Heilig College hun intrede zul len doen, bekend te maken, kon Zijne Heiligheid het niet nalaten ook Zijn be zorgdheid en Zijn lijden te vermelden. Als de H. Vader een blik werpt op het Verre Oosten, ziet Hij de talrijke nadee- jen, die de verkondigers van het geloof in <ie bloeiende missiegebieden aldaar reeds hebben geleden en nog grootere rampen die voor de toekomst te vreezen zijn als gevolg van omwentelingen, die de oorlogs verwikkelingen als iets natuurlijks ge woon zijn te vergezellen. Als wij evenwel onzen blik op Europa richten, zeide de H. Vader, dan zien Wij met niet minder zorg wat in Rusland, zoo goddeloos en zoo schandelijk bedreven wordt en ook de zaken, die in Duitschland tot schade van het Christelijk leven wor den voorbereid, terwijl het volk in het katholieke. Ons bijzonder dierbaar Spanje nog steeds wordt beproefd door droeve en GaHBHHHHMlIHHKBIKiSIS komervolle gebeurtenissen, al is de hoop op verlichting reeds te zien DE VIJF NIEUWE KARDINALEN Mgr Pierre Gtrlier, Aartsbisschop van Lyon, Primaat van Gallië; Mgr Arthur Kinsley, Aartsbisschop van Westminster; Mgr Giuseppe Pizzarde, Sekretaris der bijzondere Kerkelijke Zaken; Mgr Adeato Piazza, Patriarch van Venetië; Mgr Er- maveciado Pelligrinetti, Nuntius in Yougo- Siavië, zijn officieel tot het ambt van Kardinaal verheven. HET HEILIG COLLEGE TELT <i9 NIEUWE KARDINALEN Door het noemen van deze vijf nieuwe Kardinalen, telt het Heilig College thans 69 leden; dit cijfer werd tot op heden zel den bereikt. Het maximum is 70 Kardi nalen. Zij zijn verdeeld als volgt: 39 Ita lianen en 30 vreemdelingen tusschen de welke: 6 Franschen, 4 Amerikanen, 3 Duit- schers, 3 Spanjaarden, 2 Polen, 2 Tche- ken, 1 Belg, 1 Oostenrijker, 1 Engelsche, 1 Hongaar, 1 Argentiniër, 1 Braziliaan, 1 Canadees, 1 Portugees en - Syriër. DE DROOM. Het is ongeveer twintig jaar gele den. De echo van het laatste kanon gebulder en van het laatste geknet ter van de machinegeweren icas uit- getrild. Meer dan tien millioen doo- den werden betreurd! Nooit meer, hijgde de afgematte menschheid, nooit meer, zou zich de herhaling voordoen van het schouw spel, dat gedurende vier jaar, de we reld in een brandpoel en in een moordkuil had veranderd. Daar was de vinger Gods te zien geweest. Het was een les. De grondslag moest ge legd worden voor een eeuwige vrede. Wilson bracht die grondslag. Onder frenetiek applaus van alle volkeren verrees te Genève het huis van de eeuwige vredede Volkenbond. De menschheid droomde een stoute droom. Geen oorlog meer, vrede, ge luk, ivelvaart... voor altijd. Het was slechts de droom van een generatie. O! hoe begrijpen we thans de woor den uit de misgebeden: omdat Gij, alleen ons die kostbare vrede kunt geven, het eenige goed... DE REDE VAN MUSSOLINI. De Volkenbond werd niet wat ervan verwacht werd. Eerst en vooral ble ven de Vereenigde Staten afwezig uit de hooge vergadering. Voorvoelden zij wat er zou gebeuren .Wist het nuch tere volk van Wilson, dat het maar een droom was en dat drocmen be drog zijn? De ontnuchtering kwam weldra voor iedereen. De Volkenbond bleek niets anders te zijn, dan een instrument in de handen van de over winnaars, vooral van Frankrijk,, om de overwonnenen klein te houden en ze te verplichten een onmogelijk vre desverdrag na te leven. Duitschland, de beleedigingen moe, trok zich terug. Japan, kreeg geen gelijk en verliet als een nukkig kind het paradijs van Genève. Italië bleef, ook al trachtte de geheele Volken bond het hem onmogelijk te maken de oorlog in Abessynie te winnen. Van toen af echter begon zich de geur der ontbinding te verspreiden. De droom bleek niets dan bedrog te zijn. De menschheid ontwaakte en voelde des te bitterder de koude werkelijkheid. Men sprak van hervorming, aanpas sing. Niets aan te doen. Men had de lijkbidder en de grafdelver gezien. De aanwezigheid van Sovjet-Rusland deed huiveren. Elf December 1937. Vóór het Paleis van Venetie, staat een ontzagelijke menigte, trillend van verwachting. Duce, duce, duce! Mussolini treedt op het balkon. Italië verlaat zonder spijt de Volkenbond, zegt hij. De me nigte juicht. Italië heeft wapenen in de lucht, op het land en ter zee! Het volk juicht nog meer. Wij verlaten den weerzinwekkenden tempel waar men niét voor den vrede arbeidt maar waar men den oorlog voorbereidt! Een donder van toejuichingen breekt los. Het is om Mussolini te haten, om het Italiaansche volk te misprijzen. En toch begrijpen we. Mussolini is cyniek, hij is paradoxaal. Hij is voor de vrede en zegt dat Itatie talrijke en ontzaglijke wapenen heeft. Dat is de taal van de nieuwe generatie: Wij bieden de olijftak van de vrede uit een bosch van millioenen bajonet ten! Voor de generatie van giste ren, is dat onbegrijpelijk. Zeer vaag nog voelen we dat achter die ruwe woorden een werkelijkheid geboren wordt die we eerst binnen jaren zul len verstaan. DE VOLKENBOND IS DOOD. Hoewel de stap van Italië sedert lang verwacht werd, zal de rede van Mussolini toch een verrassing zijn, niet zoozeer om hetgene hij gezegd heeft, dan wel, omdat we nu eerst voor goed bewust zijn dat er met de Volkenbond niets meer zal te doen vallen, dat de Volkenbond een ver schijnsel is geweest in de geschiede nis, zonder meer, en dat de Volken bond thans dood is, morsdood, ook al zal hij nog een tijd voor den schijn in leven gehouden worden. De Ver eenigde Staten, Duitschland, Japan, Italië, vier van de machtigste mo gendheden, zijn geen lid meer van de Volkenbond. Naast Frankrijk, Enge land en Rusland zijn het alleen nog kleine Staten die lid gebleven zijn, en ook zij hebben in de laatste tijd meer dan eens hun wantrouwen betuigd in het instituut van Genève. HET GEVAAR. Niemand zal treuren om het heen gaan van de Volkenbond, vooral de kleine landen niet, want de droom begon stilaan het karakter te krijgen van een akelige droom. Denken we maar eens na hoe angstvallig Neder land, de Scandinaafsche landen, Po len, enz. het pact trachtten uit te leg gen, zoodat ze geen doortocht moes ten verleenen aan vreemde legers. Want het was toch duidelijk dat de le den van de Volkenbond zich verplicht hadden doortocht te verleenen aan vreemde legers, zoo een of ander land, zonder reden aangevallen werd. Er zijn jaren voorbij gegaan vooraleer men aan den ernst en het gevaar van die bepaling is gaan denken. Eerst tijdens de laatste twee jaar is men hiervan bewust geworden en daarom hebben de kleine landen, leden van de Volkenbond, het noodig geacht het betrokken artikel onduidelijk te ma ken, door te verklaren dat ae ten al len tijde soeverein zouden beslissen over het ja dan niet toelaten van vreemde legers over hun grondgebied. In Maart 1936 zijn de oogen open gegaan. Toen de Rijnzone door Duit- sche legers herbezet werd, was er veel kans dat het mecanisme van de Vol kenbond zou in werking gesteld wor den, onder de druk van Rusland, om de aanvalvan Duitschland col lectiefte bestraffen en dat zou dan noodzakelijk door een tocht van Fran- sche, Engelsche, Russische legers over Belgisch, Nederlandsch en Poolsch grondgebied hebben moeten gebeu ren. Gelukkig dat de Volkenbond al een gevoelige klap gekregen had tij dens de oorlog in Oost-Afrika en dat de Engelschen nog gezond dachten! Ook in Belgie heeft men het gevaar begrepen. Dat bewijst de kentering in de buitenlandsche politiek. Ook hier heeft men de verplichtingen, voortvloeiend uit het pact van de Volkenbond, tamelijk vrij geïnterpre teerd. Alleen is het niet te verrecht vaardigen geweest dat Belgie zich la ten kiezen heeft tot lid van de Raad van de Volkenbond. Hierop hebben we destijds voldoende gewezen. Thans zal men echter ook wel uit de droom tot de werkelijkheid terugkeeren. De pers heeft reeds de uitspraak mede gedeeld van de kerkelijke rechtbank over de ongeldigverklaring van het zoogezegde eerste huwelijk van den Oostenrijkschen Prins Stahremberg. Dat Vooruiter als de kippen, bij is geweest om naar aanleiding van dat von nis de Kerk aan te vallen, zal niemand verwonderen. Vanheeft zich met een ontroerende zedigheid de handen voor het aangezicht geslagen en breekt een lans voor de diepere, echte zedelijkheid Hoe Vooruitdie diepere, echte zede lijkheid opvat kunnen we bijna eiken dag nagaan in het roode orgaan. Bij het lezen van dit blad Is het raadzaam, standvastig de neus dicht te nijpen, om niet ongesteld te worden van de rotte geuren, door dien mesthoop verspreid. Laat ons dus nogmaals sa herinneren, naar aanleiding van die ca 'pa r.e, dat de Kerk nog nooit een huwelijk heeft ont bonden, dat geldig aangegaan en voltrok ken werd. Wel kan ze verklaren dat een zoogezegd huwelijk ONGELDIG werd aangegaan en dat er dus nooit spraak is geweest van een echte huwelijksverbin tenis. Wat nu het geval van Prins Stahrem berg betreft, zooals De Standaard het heel juist heeft ri cn opmerken: Het zoogezegd eerste hu welijk van Prins Sta hremberg Is door de kerkelijke Instanties ongeldig verklaard, het was dus geen hu welijk. Als de kerkelijke instanties dat erkennen mag msn overtuigd zijn dat de zaak ten gronde werd onderzocht en de ongeldigheid, die nietigheid meêbrengt geen twijfel overlaat. Prins Stahreniiberg M duw thans niet opnieuw gehuwd Uit het kerkelijk onderzoek is gebleken dat Prins Stahremberg vóór en bij 't aan gaan van zijn. huwelijk, eender dat zijr. bruid er iets van afwist, een voorbehoud en condities had gesteld, waaruit vast stond, dat bij den Prirn de ernstige wil om een ordentlijk huwelijk aan te g-aan absoluut ontbroken heeft. Het moet wel zijn dat Vooruitzijr. lezers als zwakzinnig beschouwt, wanneer hij beweert dat de Kerk dit vonnis heeft uitgesproken omdat het bier gaat om eer. machtig, invloedrijk persoon. Als mer. maar geld heeft, zegt «Van», zijn zulke vennissen gemakkelijk los. te krijgen. Ar me sukkelaars. Integendeel, «uilen daar nooit mogen op rekenen. •i Vanverkeert waarschijnlijk in de overtuiging dat geen enkel temer van de Vooruitiets afweet van geschridenis. Het zou ons zelf nis1- verwonderen dat hij zelf nog nocu heersn spreken heeft va» de onwrikbare houding van de Kerk te genover Hendrik VIII van Engeland en tegenover Napoleon I. Die mannen waren nog ietwat rijker en machtiger dan Prins Stahremberg. We kunnen hierbij nog een zeer pikante statistiek voegen. In "t jaar 1336 zijn 7$ soortgelijke zaken voor de Kerkelijke rechtbank aanhangig gemaakt; in 37 ge vallen werd de ongeldigheid uitgespro ken. Van die 73 gevallen werden er 4Ï kosteloos behandeld. Van die 37 gevallen nu, waarin de ongeldigheid werd uitge sproken in de rechtspleging ln 37 gevallen kosteloos geweest. Het woord is aan Vooruit iaBBHHBaaaaaiasiBBnBSHiBiaiaEiBisBRHiHaiaBiiisiBBiaiaHaiaaaaHiBB 11111111 111111 *0ÊÊÊÈÊÈL jéêÊèEXÊÈZ^. Verboden nadruk.) ROSKAM. UBaaBSIBl!BHSaBBBBBBEBBBaBaBHaBBBBaBBaBBBBffiBBBBBBaBBBBBBBUeaBBaBBDaBBHBBBBBBBBBBBBBBBaB Zaterdag aanstaande is het Kerstdag, wat ons genoodzaakt een dag vroeger te drukken, t.t.z. op Donderdag e. h. Aan onze inzenders en correspondenten rie den wij de dringen de bede al hun inzendingen zoohaast mogelijk te doen, en dit ten laatste tegen Woensdag middag. Alle groote aankondigingen moeten ingezonden worden vóór Woensdag. De kleine berichten vóór Donderdagmiddag. Voor wat cms den Donderdag toekomt kunnen wij de opname ervan niet verzekeren. De verkoopers zullen ons blad een dag vroeger ontvangen. IBBBflBBBBBaB:iilBBBS98BBk{BE4»K3»tt'ti9BlBSiaHiiiBB£BSIyijB3Ba^BISai8aBBBEIË t-ngo.ar.d beeft bet deze week bard te verduren gebad met de talrijke fineeuw* stormen die aan 1 et Ur.d ontzaglijke schade hebben aangebracht. Hier hebben *e een zicht op «Lt groote baan van Southampton naar Bournemouth. Over de Saruche weg zijn al de telefoonpalen bezweken ender den latt die de met fineeuw bedekte draden Ie» opleverden, 't Spreekt van zelf dat ook alle verbindingen tus- 'cken beide leden onmogelijk waren wat een groote economische (chade be rokkende voor beide handclscentra's. De sedert lang aangekondigde Volks vergadering van het Mannenverbond voor Katholieke Aktie had Donderdag avond plaats voor een talrijk en 'Uitgelezen pu bliek. Op het tooneel werd heel gelukkig het aktueel vraagstuk uitgebeeld, en we zagen het Kerkeschip, te midden de bruisende golven ln de branding van den strijd te gen duivelsche hellemachten, voortsteve- nen naar de veilige haven, de Roomsche Moederkerk. Na een inleidend woord van den Dicce- sanen Leider, L. Deschcdt, ving de Heer A. Dangreau, militantenleider uit Oosten de, aan met zijn spreekbeurt: «De roe ping van den leek in de Kerk Pijnlijk is 't vaststellen van 't verlies van zooveel ge doopten in naburige landen, die, wonderlijk genoeg, allen één front vormen om de Klerk aan te vallen en dit niet op een enkel dogma of geloofspunt, maar op gansch de geloofsleer. Die ver dwaalden verkeeren in de meening het menschdom te redden door de Godsge dachte in de nnertschen te dooden. Bij ons ook kennen we het liberalisme der ge- doopten, die in de kerk alleen zien de ge biedster en de verbiedster en niet de won derbare stichting van Christus om hier het verlossingswerk voort te zetten." Zoo zien we van die menschen, die zich ka tholiek noemen en 's Zondags naar de Mis gaan en hun Paschen vervullen en er niet naar omzien neutrale bladen als Het Laatste Nieuws- De Dagin hun huisgezin te lezen en te laten lezen; films als te mijden gekeurd te gaan bezichtigen; ze oefenen geen kontrool uit over radio- beluisteringen en zenden hun kinderen even goed naar onzijdige scholen. Deze wraakroepende toestanden 'bestaan in Vlaanderen door schuld van ons, lakse christenen, en eischt dus ook van ons onze verantwoordelijkheid radikaler op te ne men en bijgevolg apostolische gedoopten te worden, van wie de Kerk nooit te veel kan vragen. De reaktie moet georgani seerd zijn en daarom is onze plaats, man nen van 1937, in de kern of militanten- groepen van 't M. V. K. A. Na een geestdriftig O Kruise...be steeg, onder voortdurend herhaald ap plaus, Kan. Dubois het verhoog. Met een terugblik op den groei van 't M.V.K.A., dat nu 5.000 leden telt, vat de gevierde Spreker het onderwerp aan: «De roeping van de Kerk in de wereld Van de Renaissance af, die met ver fijnde verwaandheid, over het stalletje van Bethlehem heen naar de heidensche oudheid ging zoeken naar een groot mensch, en zoo scheiding stelde tusschen Godsdienst en leven, ls die scheiding op onze dagen met brusk geweld doorgevoerd; en wij hebben met onze katholieke petie terigheid laten 'begaan. En zoo staan we nu met een heidensche, verminkte be schaving, die de invloed van Christus en de Kerk negeert in kunst, ontspanning, gerecht en volksopvoeding. De mensche- lijke persoonlijkheid heeft haar grootheid ingeboet doordat ze afgekeerd werd van Christus, haar eeuwigheidsdoel. Voor Links telt de mensch alleen als produktie- faktor, voor Rechts als cel in het biolo gisch lichaam van de maatschappij. En waar alle uitingen ln het leven, politiek, economie, enz. moesten dienen voor de mensch en de mensch voor God, zoo ken nen we nu integendeel die vele mistoe standen; het graotstadmilieu, waar een derde van ons Vlaamsche volk woont, de sexueele massadegradatie, die alle schaamtegevoel wegneemt en de materia listische levensbeschouwing van het So cialisme, die de gulzigheid naar de Heilige Hostie en het genadeleven wegneemt. Dit zal veranderen, niet in eersten aan leg door de politiek, maar door de Kerk, die met haar geest alle politiek moet doordoes amen. En omdat zij, met haar 19 eeuwen ondervinding, de mensch het best weet aan te pakken, daarom zijn wij, mannen van de K. A., zot en fanatiek, maar zot en bezeten van liefde voor de Kerk. Daar alleen is redding voor de we reld. De Kerk staat ln de branding te mid den der vier valsohe mystieken van onzen tijd. 1. Miskenning van de volksgemeen schap. Het Liberalisme d«t er alleen ln ziet, een collectie individuen waar de po litie-staat moet zorgen, dat ze in mekaars weg niet loopen. Het is het symbool van eigenliefde, zelfaanbidding en teugelooze vrijheid. Het Socialisme is een verlooche ning van de volksgemeenschap, aangezien het voor één stand werkt, zelfs ten koste van de andere. 2. De ve^offelijkings-mystieik, die als reaktie ontstond tegen Liberalisme en de rijpe vïucht is van Socialisme. Dit is de grondgedachte van het Communisme, dat de Gcdsgedachte op systematische ma nier uit het volk bant, omdat het alleen geloof hecht aan de stof, hetgeen enkel kan waargenomen Worden' door de zin tuigen. 3. De vergodd Blijking van volk, ras en staat. De hoogste waarde voor de mensch is de eindbestemming en al de rest ls maar goed of slecht ln de mate het betrekking heeft tot dit doel. 4. De verdierlijking, het nieuwe hel- densch leven met zijn genotsroes en com promis tusschen plicht en goesting. De eenig ware opvatting van de volks gemeenschap is ze beschouwen als het providentieel middel om te helpen door algemeen tijdelijk welzijn tot onze eind bestemming. Midden de ondergaande beschaving van West-Europa, zal Vlaanderen als kruis punt der groote beschavingen, weer de blijde boodschap brengen van de herker stening van de wereld in Christus. E. H. Veys, Decanale Proost, trok een pxassend besluit en met een dreunende Vlaamsche Leeuw en het Pauslied ein digde deze geslaagde vergadering. SCHRIJFT ONS EEN KAARTJE om een abonne ment voor 1938 te vragen, of STORT 25 FRANK op postcheckrekening 155.70 van V. Samen-Vanneste, Uitgever, "Poperinge. (Dit geldt niet voor 't Buitenland) DE ABONNENTEN VAN 'T BUITENLAND worden vriende lijk verzocht ons vóór Nieuwjaar, per INTERNATIONAAL POST- MANDAAT, te willen opzenden: Uit Frankrijk: 9 Belgas. Uit andere Landen: 13 Belgas. Uit Belgisch Kongo: 9 Belgas. Vrijdag had te Brussel de 187* trek king plaats van de Binnenlandsche Lee ning 1922. De loten vielen te beurt aan volgende reeksen De andere obligaties van deze reeksen zijn terugbetaalbaar met 312,50 frank of 300 frank, naar gelang zij al dan niet omgevormd werden. IBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB DE GRENZEN VAN NATIONALISTISCH SPANJE GESLOTEN Zware gevechten werden geleverd deze week rond Teruel. De roeden bsveren dat zij vooruitgang hsbben gemaakt en dat zij den spoorweg tusschen Terruel en Sar- ragossa hebben afgesneden. Anderzijds melden de Nationalen dat de aanvallen der rooden volledig afgeslagen werden. Eenheden der roode vloot hebben ook gepoogd de blokkade der kust, ingericht door de oorlogsbodems der Nationalen, te breken, maar konden er niet in gelukken. De grenzen van Nationalistisch Spanje werden gesloten, zoowel ts La Linea als aan de Fransche grens. Naar verluidt zou dit een teeken zijn van den aanvang van een groot offensief der Nationalen, dat op drie fronten tegelijk zou uitbarsten, namelijk in Aragon, vóór Pozzo Blanco en vóór Almeria. Bij vroegere offensieven der Nationalen geschiedde zulks ook. De Nationalen zouden over 350.000 man, duizend stuks geschut en 400 vliegtuigen beschikken. Intusschen heeft de niet-inmengings- kommissie besloten de besoreking van de terugtrekking der vreemde vrijwilligers die strijden in Spanje, te verdagen. IN 'T BINNENLAND De Postboden zijn op ronde met de kwijtschriften voor het abonnement 1938. - Ge lieve wel in acht te nemen dat het kwijtschrift enkel eenmaal aangeboden wordt; wil dus het bedrag ter be schikking houden der te huis blijvende familieleden. VOOR 'T BUITENLAND Zooals hiernevens reeds ge vraagd worden onze abon- nenten uit 't Buitenland vriendelijk verzocht ons het bedrag per internationaal postmandaat op te zenden in belga's; niet in franks. We rekenen op Het trouw- blijven van al onze abon- nenten en danken hen hier bij. Verleden week meldden we, en gaven we een paar foto's uit de politieke reis van den Franschen Minister van Buitenlandsche Zaken, H. Delhos. Thans ook heeft hij Roemenie bezocht, en hier zien we hem (rechts) in bijaijn van Koning Carol II (Ijl 't midden) door wie hij ontvangen werd. ffnNHHgaas3aBBksss&a&tfiBK*3BM9HHMHasP9Ssma»&ai»a thans werd Van Boorabefce -veroordeeld tot 7 maanden gevang, met onmiddellijke aanhouding, en 5 jaar ontzegging van zijr. burgerrechten. De Guillotienwas. het vroegere PierlalaBeide blaadjes waren spot- krantjes die met iedereen en met alles den draak hielden, te pas en te onpas, DE PENSIOENLASTEN BEDRAGEN S VAN DE GEZAMENLIJKE RIJKSLASTEN •h'c KONING LEOPOLD EN KONINGIN-MOEDER ELISABETH TERUG UIT ENGELAND Koning Leopold III is ook teruggekeerd uit Engeland, dit nog op einde van vorige week. Koningin-Moeder Elisabeth heeft haar verblijf in Londen vetlengd tot Woensdag 11. en is dan c.k naar België teruggekomen. Van een of andere verloving v n onzer. Koning of van Prins Karei is ir de bia- d-en niets meer gemeld. HET VLAAMSCH EKONOMISCH VER BOND VRAAGT PARITEIT TUSSCHEN VLAMINGEN EN WALEN IN ALLE OIFICIEELE EN OFFICIEUSS ORGA NISMEN Een afvaardiging van het Vlaamsch Ekonomiseh Verbond heeft zich begeven bij den Eersten-Minister, H. P.-E. Janson, en heeft hem gevraagd, dat er zou ge streefd worden om de pariteit tct stand te brengen van Vlamingen en Walen ln alle ofïicieele en officieuss instellingen. De H. Jansen beloofde dezs aangelegenheid aan een ernstig en objectief onderzoek te onderwerpen. DE UITGEVER VAN HET BRUGSCIIE BLADJE «DE GUILLOTIEN» VEROOR DEELD WEGENS AFTRUGGELARIJEN Voor de Rechtbank van Brugge is ver schenen Edw. Van Hoorebeke, uitgever van het Brugsch biadje De Guillotien alsmede zijn medewerkers. Van Hoorebeke had esn bericht in zijn blad doen ver schijnen dat hij zich bezig hield met hy potheken. Een zekere Oscar Pieters uit Oostende beet in de koek. Pieters gaf aan Van Hoorebeke 7.000 fr. om grond te kno pen, maar Pieters zag nimmer noch grond noch hypotheek. De zaak kwam voor het gerecht en CM»BBBiaaEaBaHayaBi9&aflS!aMaBBUM8MBflas%;a2aua*!«iuunMH Op de begroeting van 193# van het Rijk wordt 2.576 millioen voorzien voor allerlei pensioenen, op een totaal va» 11.717 mil lioen uitgaven, hetzij dus- ongeveer 23 De ouderdomspensioenen alleen komen er in op voor een bedrag van 526,8 mil lioen, niet medegerekend de 115 millioen nieuwe lasten welke de laatste goedge keurde wijzigingen aan de pensioenwet zullen medebrengen. Het werd. dan ook vooropgesteld dat het noodzakelijk is dat een Koninklijk Kom- missaris wordt benoemd om «te gansch* kwestie in te studeeren, opdat men er toe komen zou alle misbruiken te kunnen, uit- HET GESCHIL BIJ DE BRUSSELSCHE LIBERALEN Het geschil onder de Brusse-lsehe libe ralen is nog niet beslecht. Thans werden evenwel de H.H. Max, Hymams- en Devèzt door het Comité der Liberale Associatie van Brussel verzocht op hun besluit terug te keeren. Het Comité betreurt ook de voorvallen, die aanleiding hebben gegeven tot deze ontslagnemingen. De standrege- Isn zouden herzien worden zoo de drie bovengemelde heeren tsrug hun heil wil len vinden ln den schoot der Brusselsche Federatie. Zie vervolg op 7a blad. gSra .v s s i w Naar we deze week in eeri HoiirmoiscK blad hebben kan nen ïezen, zouden «3 -s Sovjet- Russische marine troepen zin nens zijn den van ouds her bekende oorio» shaven Kronistad, alsook de an- legkaaien en dokken der vloot van de Fmsck® Cotf (op de kaart Finauc i Bus) naar de Witte Zee (Weisses Meer) over ta brengen. Dit gedacht, dat uilkovnt van de gansche Russische Ocstzee- vloot in 't algemeen, werd ook feï goedgekeurd door de marinevliegers die er even eens een hijzonder belang in stelden. De onlangs nicuw- herbouwde haven Pol jar nu, het vroeger Alezanrouck, dicht bij Murmansk gele gen, zou daarvoor een ideale plaats zijn. En de reden Iedereen weet dat de Noor derzeeën gedurende de Win ter gansch vastgevroren lig gen. In de seizoenen echter dio Winter vóór- ea nako men vormen zich ook tal rijke ondoorvaarbare ijs klompen en ijsbergen zoo- dat meestal de Russische oorlogsvloot zich genood zaakt zag gedurende bijna een half jaar aJle oefeningen stop te zetten. Met te ver huizen naar het Noordein echter zou dit niet meer g«» beuren daar aan de Noor* derrand de zee bijna nooit cV warme Golfstroom die uit Midden Amerika (Mexi- kaansche Golf) de AP&nilsche Oceaan doortrekt naar 't Noorden in. Zoo zoude* de Russen het gansche jaar door, Winter en Zomer, te Poljarnu hun oorlo^jjp oefeningen kunnen doorzetten. toegevroren ligt, clar?k z'.j

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1937 | | pagina 1