Poperingenaar
DRIE KONINGEN
Rusland 1017-1938
Messina slachtoffer van een der
grootste rampen
De Landbouwers en de Land
bouwtentoonstellingen
Vergadering van den
Katbtlieben Gargersbend Ge Tiett
A.
V. V. K.
V.
AAN AL ONZE LEZERS EN LEZERESSEN
van
«r*r POPERINGENAAR
DE HALLE
GEO.
MBBSsaaaiaBüssB
150 LIJKEN
VAN DUITSCHE SOLDATEN
EN LIJKEN VAN FRANSCHE
SOLDATEN GEVONDEN TE
WIJTSCHATE
Bijv. van Zondag 1 Januari 1939
Cud-Minister Sop goes list woord
over 's Lands Financiën
EEN AARDBEVING WELKE NIET MINDER DAN
84.000 MENSCHENLEVENS KOSTTE
STALINE
REDE VAN
OUD-MINISTER SAP
IN NOORD- EN OOST-AFRIKA ITALIAANSCHE EISCHEN
KAREL MARX
>3,
Zalig Nieuwjaar! Beste menschen!
Zóó roep ik U toe(Lit jaar!
Veertien maal zond ik die wenschen.
Bij 't begin van elk nieuw jaar!
'k Wensch U, wat gij wenscht te vinden,
'k Spreek in name van ons blad,
Die zijn Lezers mint, als Vrinden,
In ons Land, in Dorp, en Stad!
Blijft gezond van lijf en zinnen.
God houde U goed en sterk!
Wilt uw Vlaanderland beminnen,
Volk en Taal en Kunst en Werk!
Na den wensch gaan w'U beloven,
Eerlijk en uit ganscher hart,
'n Schoon weekblad met daarboven
Nog twee kleuren, groen en zwart!
Alles zullen we vertellen,
Over Koning, Congo, Land
Vlaamsche eischen gaan we stellen,
Willen Vlaamsch in Vlaanderland!
Nieuwe Foto's, alle weken,
Over Oorlog, Missie, Zee!
't Is daarbij immer gebleken,
Dat we strijden voor den vreê!
Sport, Muziek, Tooneel verklaren,
Dat krijgt ge naar uwen tand!
Jong gehuwden, die gaan varen.
Die leest g'in den Burgerstand!
Oudjes doen we nog verjongen!
Jongverliefden leeren wat!...
Vlaamsche Vrienden, onbedwongen,
Koopt en propageert ons blad!
Nieuwjaar 1539.
IBBSBBflBBBBSBSgBEBBSIlSSBSBBB ÏS3S3BBBSE
Elk jaar, toen ik de Tentoonstelling var.
landbouwmachines, meststoffen, zaaizaden
en land/bouwproducten doorwandel, doe ik
steeds de volgende bemerking: Zeker, de
meerderheid der stands zijn van gewichtig
belang voor de landbouwers en voor allen
die een beroep uitoefenen in betrekking
met den landbouw. Deze tentoonstelling
wordt aandachtig bezocht door een zeer
groot getal belanghebbenden, gebeurlijke
koopeTs, aan wien de deelnemers bereid
willig volledige inlichtingen verstrekken,
raad geven en... voorstellen doen van ver
koop. Maar is de verhouding der Belgische
landbouwers, die de tentoonstelling be
zoeken, ingericht door de Société de Mé-
oanique et d'Industrles Agricolesvol
doende?
Stellig, het getal bezoekers neemt toe
van jaar tot jaar, maar Ik ben de meening
toegedaan dat dit getal nog grocter, nog
veel grooter zou moeten zijn. Indien men
beschouwt dat er in ons land ten minste
600.000 volwassen personen zijn die zich
uitriuitelijk bezig houden met den land
bouw en dat zij gedurende het uitoefenen
van hun beroep b. v. gedurende 40 ja
ren een tiental malen deze tentoonstel
ling zouden moeten bezoeken, zou men een
getal bereiken van 125.000 landbouwers,
die, elk jaar, deze tentoonstelling zouden
moeten bezoeken.
Hierbij dienen nog gevoegd de scholen
van het platteland, de landbouwlnstltuten,
de landbouwhulshoudschoten, de tijdelijke
landbouwscholen, de grondeigenaars, de
handelaars In landbouwmachines, mest
stoffen, zaaizaden en andere landbouw
producten, alsook nog de groote massa der
stedelijke bevolking die, wat men er ook
van zegge, toch belang stelt in het econo
misch en sociaal leven op den buiten.
Het totaal getal der bezoekers zou aldus
ten minste 250.000 moeten bedragen. Daar
de tentoonstelling gewoonlijk acht dagen
duurt, zouden er aldus ongeveer 30.000 be
zoekers moeten defileeren, per dag! Waar
schijnlijk is men ver var, dit getal?
Een agent van den propagandadienst
van een zeer belangrijk organisme in be
trekking met de landbouwers zegde mij
onlangs het volgende: «Wanneer ik een
groot getal toehoorders wil hebben op de
voordrachten die Ik houd. kondig ik een
tombola aan...Zou het nolig zijn zul
ke list te gebruiken om de onverschüd-
gener toe te brengen de tentoonstelling
te bezoeken? Of zouden de belanghebben
de firma's meer gepast vinden de rt-ls te
betalen van mogelijke klienten? Belache
lijk zuilen dg eenen zeggen; droef zullen
anderen antwoorden. ZOO is het echter.
In feit, waarom zouden de landbouwers,
met hun gezande beoordeeling, niet beter
hun ware belangen begrijpen, zonder
daartoe toevlucht te nemen tot listen die
de klanten, ten slotte, zouden betalen?
Ik verklaar nederig dat ik elk jaar her
haaldelijk naar de tentoonstelling ga, te
Heysel. De eerstkomende tentoonstelling
zal plaats hebben van 12 tot 19 Februari.
Doe zooals ik doe: neem nota van die da
gen. Gij zult er u niet over beklagen. Gij
zult er veel leeren en u op de hoogte hou
den van de verbeteringen aan de land
bouwmachines gebracht. Ik verzeker u dat
ik er mij goed bij bevind zulks te doen.
LOUIS DELMÉE,
Lee raar bij de Provinciale School
voor Kuituur en Veeteelt, van
Henegouwen, tc Aat.
IBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB
I tl H LI Uitgever Sansen-Vanneste, Poperinge. - Tel. 9
Bij het ploegen werd op de hofstede der
Wed. J. Desomer te Wijtschate een kuil
blootgelegd niet lijken.
De opgravingsdienst van Brugge werd
verwittigd die een totaal van 42 Duitsche
soldaten opdraafde. .De ongelukkige oor
logsslachtoffers lagen in rijen bijeen en
alles duidde aan dat ze daar begraven
waren geweest.
Verdere opzoekingen werden gedaan en
6 lijken werden nog gevonden bij W.
Trève, alsook een 8-tal Fransche solda
ten waarvan eenige nog konden vereen
zelvigd zijn.
Nu komt R. Vansteenkiste, toen hij bij
het ploegen op een schedel stootte, een
grooten kuil te ontdekken vol lijk#n van
Duitsche soldatenpeilingen op een S-tal
nieters vaneen gedaan deden bestatigen
dat minstens een honderdtal lijken van
Duitsche soldaten daar bedolven liggen;
de lijken liggen er allen dooreen. Zoo-
dra het weder dit toelaat zal tot de ont
graving overgegaan worden om de lijken
naar een Dnitsch kerkhof over te brengen.
Geen een der Duitsche gesneuvelden kon
vereenzelvigd wordenze droegen een
zinken naamplaatje maar de tijd heeft
deze plaatsjes doen wegkankeren.
Gruwelijke vondst en dat 20 jaar na den
oorlogI In honderden families zal dit
nieuws alweer een pijnlijke herinnering
bijbrengen aan de geliefden, verdwenen
zonder ooit nog nieuws te geven 1
God spare ons van oorlog!
Herodes was van langsom wreeder; hoe
ouder, hoe wreeder.
Toen hij vernam dat mannen uit verre
landen gekomen waren om den pasgebo
ren Koning der Joden te huldigen, was
hij ontsteld.
Waarom vreezen voor een kind?
Achterdochtig van natuur gelijk alle
dwingelanden, vreesde hij voor zijn troon
en had hij een spionnendienst In regel.
Listig en sluw als hj was, meende hij
ook die Oosterlingen te kunnen verschat
ken. Hij ontbood hen, ontving ze wel en
zei; Gaat en doet nauwkeurig navraag
naar het kind en als gij het gevonden
hebt, meldt het mij, opdat lk ook het ga
aanbidden
Aanbidden? HIJ verheugde zich
erom die wijzen wat wijs gemaakt te
hebben.
't Is wel aanbiddendat gij zegt,
Herodes, terwijl gij een moordplan op
touw zet?
Het kind was nog zoo klein en reeds
werd het vervolgd.
Herodes loech In zijn baard: «Hoe fltn
heb lk toch de zaak ineen bestoken. Ha l
die naïeve mannen uit het Morgenland!
Hij was zeker van zijn slag, hij had
geen gehe'me politie of detektieven meer
noodig. Alles was ln de minste punt'es
voorzien en geregeld, alles, uitgenomen
hetgeen feitellfk zou gebeuren.
De men9chelijke rede bolt altijd entwaar
te kort.
De mensch wikt, God beschikt.
God lacht met zi'n vijanden, HIJ heeft
altijd 't laatste woerd. Arme menschen-
verstand. Herodes heeft ln z!1n helsch
nlan de hoogere macht niet meegerekend,
die met een zandeken het raderwerk der
duivelsche machien kan stopzetten.
Door een slmpelen droom en er zijn
men'chen die alle nachten droomen
werden de drie Koningen gewaarschuwd
En ze vonden het interessanter langs den
zelfden weg niet terug te keeren en al-
zoo de gelegenheid te hebban andere
paysngente zien. De tyran was teleur
gesteld.
TWEEDE BEDRIJF.
Vorst Herodes vond dat die mannen
zoolang wegbleven, en, toen hij ongedul
dig zijn dienaars zond om hun den over
eengekomen protokol te herinneren, wa
ren de drie Koningen al ver uit de voeten.
De vos was bedrogen.
De heerschzuehtig Herodes ontstak in
woede. Razend besloot hij een bloedige
wraakneming, niet op de drie Koningen,
maar op het onschuldig kind. Hij had al
vele moorden op zijn kerfstok, zelfs van
dichte familie; hij zou ook niet voor een
kindermoord terugdeinzen. Het Kind moest
het beaeuren, het kind zijn der rekening.
De heilige familie lag in een zaligen
slaap gedompeld. Daar verschenen nog
misschien in Jozefs droom de geschen
ken, die de vereerende bezoekers hadden
nagelaten. De geur van welriekende
myrrhe en wierook wasemde nog binnen
de muren.
Jozef droomde van die gelukkige ston
den, toen een engel hem ontwekte: Sta
op, neem het kind en zijne moeder me: u
en vlucht naar Egypte, en blijf aldaar tot
dat ik het u zeggen zal. Want Herodes
wil het kind zoeken om het te dooden
Geen ultroepingsteeken vanwege Jozef;
hij dramatiseerde niet, maakte geen scène;
de heiligen nemen niets tragisch op.
Jozef fcritikeerde niet; Waarom moe
ten wij vluchten? Zend liever de tien pla
gen van Egypte op het lijf van Herodes
Jozef zei misschien. «Het kind is geko
men om de wereld te redden. Het zal zich
zelf en ons ook kunnen redden».
Neen, blindelings zal Jozef gehoorza
men. zonder uitstel het bevel uitvoeren.
De engel vroeg niet eerst: Zijt gij nog
moe?
Een gebiedende toon, een imperatief zoo
kategoriek mogelijk; 's nachts in de duis
ternis, en de engel sprak niet over ver-
hulswagens. Nu als ge niet veel meu
bels hebt en geen wijnkelder, moet ge
geen gecapitonneerde wagens hebben,
Oud-Stri'ders die zoo menigmaal 's
nachts insliepen, verdoken in het hooi of
het strooi op dilte of in de schuur en wak
ker werden geblazen: Aleste!verstaan
best den toestand en het onbehaagli.%
gevoelen. Da piotten rousoeteerden
Waarom ons derangeren 's nachts? Er
is geen haast erbij; laat ons eens onzen
tuk uitslapen
Het heil werd in de vlucht gezocht. De
heilige familie zal 's nachts vertrekken
met den lanteem aan den diessel, gelijk
een uitgeschudde of een s'-chte hetaalder,
la cloche de bois zooais de Franschen
zeggen. En een houten klokke houdt
geen leven.
OP REIS.
Het H. Schrift laat dikwijls het inte
ressantste raden.
Jozef stond op, nam het kind en zijne
moeder en begaf zich op reis.
Eet evangelie verteit dat zoo bondig en
eenvoudig alsof die emigratie heel natuur
lijk scheen.
Er was geen oogenblik tijd te verliezen.
Alle moment kenden Kerode's soldaten
in de streek patrouilleeren en de klink
van de deur in hand r.emen en het zwaard
zwaaien.
De heilige familie maakte zich uit de
voeten. Eet was geen reis, eerder een
vlucht met den angst van elk uur: Zul
len ze ons niet achterhalen? Welke
avonturen zullen we zoo al tegenkomen?
Het Is het raadsel van den Egyptischen
Sphinx. Een sprong in 't onbekende.
Jozef vraagt zich niet af: Zal ik ginder
werk vinden; hoe aan mijn brood gera
ken? 9. HIJ wist dat vroeger in Egypte
een andere Jozef woonde, een onderko
ning die zonder I» speculeeren ln graan,
minister van bevoorrading was voor een
heele bevolking ln de magere Jaren van
de crisis. Indien God zorgde voor een heel
volk van afgodendienaars, wat zou Hij
niet doen voor zijn heilige familie? Zij
zouden wel entwaar een huizeken vinden
niet te hoog van steke en van pacht.
Jozef zat er niet mee ln, niet meer dan
het ezeltje dat meer distels knabbelde dar.
haver ln de rusturen.
Het ezeltje zag er mager uit lijk Iemand
die op regiem staat, maar het deed zijn
best.
Vooruit! Wat God bewas1* wel be
waard. Als ze gerucht hoorer meenen ze
dat de vijanden hun op de hielen sitter.
En het ezeltje heeft geen. changement
de vltesse ter contrarie het ls de helft
van tijd koppig en sluit zijn frein
De sublieme karavaan trekt voorbij de
woestijn. Maria voelt de punt van dat
zwaard waarvan Simeon sprak. De vluch
telingen binst den oorlog ondervonden ook
wat het was. Stelt u in 't kas zegeen
ze te Poperinge.
«Al gelijk God wilis het gedtalogeerd
gebed van Jozef en Maria. Fiat!
Als men Jezus met zich heeft ls het ner
gens ballingschap.
Het Kindje mag reeds ju peerdeken
doen op den rug van een levend ezeltje,
geen uit de bazar. Het lacht.
In al heur miserie lacht Maria ook terug
op 't Kindje.
God lacht met Herodes.
Alleen Herodes kan niet lachen. Woe
dend laat hij alle klnders vermoorden en
de moeders weenen omdat ze er niet meer
zijn. Wat kwaad deden die schaapjes?
Geen zierelken.
De uitwijkelingen landen aan. Hun be
trouwen op God is duurzaam als die oude
Pyramieden der Pharao's, van verre zicht
baar. Wie op God betrouwt ls nooit
bedrogen.
De menschen ln Egypte zien algauw roet
wien ze te doen hebben.
Jozef is een fraaie man, en Maria mist
het nieten ze jeunen hun den penning.
Zoo verdient hij een goên boterham.
Voor den eenen mag hij een tafel timme
ren, voor den anderen een kleerkasse of
een schapra t'hoope slaan. En St Jozef
moest niet gaan doppen.
Herodes stak de moor. Op het cadran
der geschiedenis slaat Gods uur.
Het KincHe leefde nog, dat naar Si
meon's profetre het licht zou zijn voor de
heidenen. Daar te midden dat heidendom,
verstond Maria die voorzegging. God die
eens aldaar Mozes redde uit het water,
God die eens zijn volk redde van de Egyp
tische slavernij, tal ook zijn Zoon gave en
gezond naar 't vaderland terugbrengen,
naar Nazareth, hun land van belofte.
A. B
IBBBBBBBBBS8BBSBBBBBBBBBBBBBBEïï®BEaBBBBBB32SB2Bï£!ESB3EïBïBBIBBBBBlBBBBBBBBBlBBBlBBBBB
Door de socialistische revolutie onder i staan itusschen Kerk en Communisme,
leiding van Kerenski, in Maart 1917, wordt
het Tsarisme in Rusland omver geworpen,
maar het is geen Jaar later of hij zelf moet
vluchten voor de bolsjewiki die in den
nacht van 6 op 7 November 1917 de twee
de revolutie te Moskou uitroepen. De re
volutie slaagt buit en de verwachtingen van
Lenine zelf, dank zij het organisatorisch
talent van Trotsky die er toe komt zijn
volk te groepeenen, te beheerschen en m
een bepaalde richting te leiden.
Een zicht op de puinen van Messina.
Wie het tegenwoordige Messina kent,
de prachtige stad met hare 180.000 inwo
ners, zal waarschijnlijk 28 December 1.1.
nog wel eens hebben teruggedacht aan
een der grootste rampen welke de wereld
ooit troffen.
liet was inderdaad over 30 jaar dat den
morgen van 29 December het gerucht ver
spreid werd dat een vreeselijkc aardbeving
Messina had geteisterd en dat men zich
nog geen rekenschap kon geven van het
aantal ongelukkigen die bij de ramp om
het leven gekomen waren, noch van de
reusachtige schade welke door het nood
lottige natuurverschijnsel was veroorzaakt
geworden.
Te dien tijde telde Messina, het zoo
Xtti&fliilc geteisterde Messina met minder
dan 120.000 inwoners, waarvan er niet min
der dan 84.000 de schrikkelijke ramp met
het leven betaalde, 'n Algemeene rouw
verspreidde zich over Italië en da heelc
wereld deelde in dien rouw en ieder deed
wat bij vermocht om de ongelukkigen en
hunne geteisterde stad hulp te bieden.
Niet alleen Messina werd echter door
die aardbeving geteisterd, maar ook de
steden Gioja, Palmi en Regio di Calabria
die aan de overzijde geheel van de wereld
werden weggevaagd. Nooit heeft men na
dien God zij lof nog een zoo- vree-
selijk schouwspel bijgewoond, nooit werd
de aarde door een dergelijke ramp nog
getroffen.
Bij velen zal de ramp van Messina al
hoewel reeds zoolang - 50 jaar gele
den, nog versch in het geheugen liggen.
de huidige heerscher over het
U.R.S.S.-gebied.
Men streed voor vrijheid en ontvoog
ding. Men wilde absoluut veriest worden
van den harden knoet der oppermachtige
Tsaren. Nochtans terwijl den strijd nog
volop aan gang is, drie maanden na het
uitbreken der tweede revolutie, is er een
dictator ln Rusland die zich niet het
minst gelegen laat aan. de eischen van het
volk, 't is Lenine. Het volk wil de Consti
tuante samenroepen. Lenine zegt neen en
't is neen. Is het er tijdens deze 20 Jaar
op verbeterd? Verre van daar! Is er
schrikwekkender dictator denkbaar dan
den huidig regeerenden blceddorstlgen
Staline?
Beschouwen wij de zaken eens op een
onbevooroordeelde wijze en onderzoeken
wij eens dat er ln Rusland ca 20 Jaar
communisme verbeterd ls. Wij nemen aan
dat het Rusland van heden niet meer het
zelfde ls als dat van vóór 20 Jaar, want
Staline ook heeft de eer een revolutie ge
leid te hebben. Geen revolutie geleid te
hebben. Geen revolutie van een paar we
ken of maanden maar een revolutie die
langzaam maar zeker de geesten en toe
standen moest omvormen, een revolutie
die, alhoewel er geen legers tegen mekaar
ln het harnas gejaagd werden toch niet
zonder bloedvergieten kon voltrokken wor
den. Veertien jaar na Lenlne's dood (21
Jan. 1924) blijft er van zijn verwezenlij
kingen slechts bitter weinig over. Men zou
haast geneigd zijn het' communisme van
Staline te bsschouwen als een nieuw soort
fascisme, alhoewel hij nog Immer een we
reldrevolutie nastreeft, een shrwe anti
godsdienstige propaganda voert, en nog
steeds de leer van Lenine en Marx als dé
blijde boodschap doet doorgaan, spijts de
ernstige afwijkingen op bepaalde punten.
I. RUSLAND EN DE GODSDIENST
Is de godsdienstvervolging sedert het
verdwijnen van Ler.Ine geluwd? Verre van
daar, Staline ook heeft zijn deel ln het
aantal verbrande kerken, en de 2609 pries
ters die in 1937 werden aangehouden, ver
bannen of gedood staan op rekening van
den vrijheidsgezinder!dictator.
Wij geven grif toe dat den schijn
verwekt wordt alsof er geen vette zou be-
Lenire's boeken bevatten teksten die het
communisme als een trouw en dankbaar
kind der Kerk willen doen doorgaan, maar
schijn en werkelijkheid zijn zoo ver van
elkander gelegen dat er geen vergissing
mogelijk ls voor hem die onbevooroordeeld
wil oordcelen.
De huichelarij gaat zoo ver dat men er
niet voor terug schrikt de communisten
aan te zetten zich godsdienstig te toonen
om alzoo gemakkelijker ingang te vinden
bij de christen bevolking. Mgr. Szeptyncki
schrijft hierover het volgende:
Uit Moscou kwam het bevel aan alle
communisten van gansch de wereld
Het hoofdbestuur van Moscou beveelt
aan al de communisten zich te gedragen
als ware christenen, als gedoopten. Ze
moeten biechten en ter H. Tafel naderen,
zich aansluiten bij de broederschappen en
de christelijke instellingen, en als de beste
christen werken en zich voordoen, om doel
matig op deze wijze de christenen te be
driegen en te verleiden(Doeumentatie-
ranport A. C. W. 25 Juli '37) Laag en
lafhartig om van te gruwen!
De grondwet van de U. S. S. R. schijnt,
ook afbreuk te hebben gedaan met de
godsdienstvervolging. Art. 124 wordt im
mers besloten als volgt Om aan de bur
gers de gewetensvrijheid te waarborgen,
ls in de Sov'et-Uriie ce Kerk van den
Staat gescheiden...».» Bittere ironie, als
er nergens toelating verleend wordt om
tot een Kerk te beboeten.
Godsdienst en godsvrucht, diep in het
hart gedragen, zorgvuldig verstopt in de
ondoorgrondba arbeid der menschelijke
gedachten, is in Rusland toegelaten maar
wee hem die er ook maar de minste be
lijdenis aan ~eeft.
EL RUSLAND EN KET KAPITALISME
Waar Lenine en Marx het sociaal-eco
nomisch communisme beschrijven ver
werpen rij alle privaat-eigendomsrecht, en
brengen zij een overheerlijke lofzang aan
het proletariaat door het verketteren van
alle stelsels die maar eenigszins naar ka
pitalisme ruiken. Een theoretisch com
munismedat na 4 jaar zijn onmacht
moest 'bekennen als oen door den hon
gersnood van 1921-22 verplicht was een
nieuwe economische politiek in te voeren.
Door deze politiek werd het weer toege
laten een klein persoonlijk bezit te héb
ben, handel te drijven voer eigen rekening
b ank verrichtingen er. geld verhandelingen
te doen. De weg voor het kapitalisme was
weer geopend. Men heeft niet reel Jaren
moeten wachten of Rusland, dat be* de-
mokratlsch bind moest zijn bij uitstek,
wordt geregeerd door een hyper-kapitalis
me dat zijn. weerga niet kent in Europa.
De Staat met zijn funktlonaxissen, bu
reaucraten en postjesbekleeders heeft de
meest rendeerer.de fabrieken in handen, en
geven de Soviet-overheden de kans een
aristocratisch-kapitalistisch leven te lel
den. De levensduurte is op ongelooflijke
wijze gestegen en zelfs de werklieden die
een normaal hoog loon verdienen, beschik
ken over een koopkracht die onder een
rechtmatig gemiddelde staat. Rusland heeft
een nieuwe aristocratie geschapen die op
vele punten verder van het volk verwijderd
staat, en pijnlijker aandoet dan deze on
der het Tsarendom.
Hl, HEEFT DE RUS EEN
VADERLAND?
Volgens Marx en lenine Riet. daar het
gedacht van Vaderland volgens hen een
kapitalistische uitvinding ls en de inter
nationale revolutie in den weg staat.
Staline denkt er anders over. Hij gaat er'
mse akkoord dat ai de arbeiders op de ge-
heele wereld maar één vaderland hebben
en dat vaderland ls Rusland. Voor dit Va
derland moet de arbeider kunnen sterven,
hij moït er fier over zijn, hij moet het
met woord en daad verdedigen. Waar
blijft dan de internationale gedachte ln
het communisme als al de aandacht ge
trokken wordt op een klein deeltje van den
aardbol: Rusland. Met die nieuwe vader
landse!» gedachte gaat ook een sterk mi-
litarsime gepaard. Hoe zier ook het com
munisme in het buitenland op anti-mili
taristische en pacifistische gronden steunt,
toch is het communisme van Staline
sterk-militair, Ja zelfs oorlogszuchtig. De
geestdrift voor het leger wordt door de
dagelijkse!» pers en door de jeugdtijd
schriften voortdurend gevoed. Wat te den
ken van uitlatingen als volgt: De Russen
moeten zich van kop tot teen wapenen om
Op uitnoodiging van den Katholieken
Burgersbosd van Tielt heeft oud-minister
Sap, Maan la namiddag, ln de groote zaal
van het Gildhofvan Tielt, een zeer be
langwekkende -ede gehouden over den po-
Utieken toestand en de financieele en eco
nomische politiek van de regeering.
Ondanks het
bijtende win
terweder was
de belangstel
ling zeer groot
en het aantal
toehoorders
kon op nage
noeg 800 man
geschat wor
den.
Talrijke over
heden van "Helt
en ommeland
waren er aan
wezig.
Zi' zijn in-lP
trede werd oud-S
minrtar Sap Ie~|||
vendig toege-»:;
juicht. Wfi
De vergade-lp
ring werd ge
opend door d:
Voorzitter var
den Burgers
bond, die den1
Hr Sap hartelijk verwelkomde als zijnde
vertrouwensman van de Burgers en Mid
denstanders van Tielt. Meteen herinnerde
Hr "'an Luchene aan 'ie gebeurtenissen
voorgevallen sedert de jongste redevoering
van den Hr Sap te Tielt.
BEZUINIGINGEN.
DE STRT^ tttcoo»»en XWEE
POLITIEK EN.
Oud-minister Sap houdt alsdan eene
uitvoerige rede over de financieele, eco
nomische en politieke crisis.
In zijn rede gaf Hr Sap een klaren kijk
op onzen finar.cieelen toectand en stelde
gansch het land voor zijne verantwoorde
lijkheid Inzake de financieele toekomst,
met dewelke ook onafscheidbaar h3t di-
lemn- vsrdt ge-te!d: terug naar den voor
spoed of naar de faljiet.
Terug naar den voorspoed:
Om uezen weg terug af te leggen ls er
moed noodig, omdat iedereen, zal moeten
berusten in de onvermijdelijke offers, wel
ke door het gezond verstand inzake de po
litiek van tering naar nering worden op
gelegd.
Naar de faljiet: daartoe leidt onvermij
delijk de huidige politiek van fmanclee.e
avonturen; van chronisch begrootlngste-
kort; van altijd maar hoogere uitgaven
zonder gelijkloopende inkomsten; van
steeds hoogere belastingen.
Daar valt nu te kiezen tusschen het ge
zond verstand en het avontuur.
Dit laatste ls de wsg der gemakzucht en
der struisvogelpolitiek van hen, die bang
zijn voor het gevaar, dat zij wel zien, maar
dat zij den moed niet hebben met doel
matige middelen af te weren. Verkiezen zij
een nieuwe devaluatie met alle noodlotti
ge gevolgen van inzinking en ontredde
ring, waarvan toch de geringe man het
eerste slachtoffer zal zijn, zooals de onder
vinding der vorige devaiuaties en rente-
omzetting heeft geleerd?
Het gezond verstand gebiedt dat alle
uitgaven herleid worden binnen de perken
der financieele mogelijkheid. Als men maar
100 fr. bezit, dan steekt men zich niet voor
1.000 fr. ln de schuld. Maar, om die poli
tiek te voeren moet er afgezien worden van
alle demagogie en moet er bewijs van bur
gerdeugd en burgermoed gegeven worden.
Men moet den durf hebben de maatrege
len te treffen, welke misschien tijdelijk of
fers opleggen, maar welke uiteindelijk teu
goede komen aan heel de gemeenschap eu
aart elk in 't bijzonder.
Het is onmogelijk in het huidig avon
tuur te volharden. Immers, 450 miljoen de-
flciet voor 1937 843 miljoen tekort voor
1938; onvermijdelijk deficiet van 500 mil
joen voor 1939; waar gaat dergelijke toe
stand ons leiden in 1940? Daar is geen an
dere uitweg dan de bankroet.
En dan? Algemeene verarming, ln de
eerste plahis met de nijpendste noodge-
volgen voor de arbeiders en de midden
standers.
Onverbiddelijk dringt zich dan op: be-
flBBBBflBBBBBSaBaaSgSHBSBSBBSIflSBBaBBBBaaBBBSBElSaSSÜEHiiü^aa
zuinigen. Men schreeuw® dan niet over
deflatie.
Hij if seen voorstander van deflatle-
politiek, en is accoorff met de; Ijeer Spaak
waar deze zegde:
Deflatleoolitlïfc is een politiek die «f
systematisch naar streeft de loonen, da
wedden, de ouderdomspensioenen, den
werkloozensteun en de tusechenkomst ta
de sociale wetten te verminderen. Die po
rtiek, zegde de Heer Spaak, is definatief
door het land veroordeeld, we willen er
niet van, nooit zullen we er onzen toe-
vlucht toe nemen...
Met vergelijkende tabels aan de hand
bewees de Hr Sap dat bezuinigingen kun-
nen doorgevoerd word°n op heel wat an
dere posten dan op het levensminimum
van de wedden, Iconen en pensioenen.
Willen wij den toestand redden, vervolgd#
spreker, dan hoeft er teruggekeerd tot d«
rtreng<-te politiek van bezuinigingen, zon
der aanslag op de sociale wetgeving, doch
met aanpassing van de uitgaven op d#
beschikbare kredieten.
Ts dat het do-1 van de volmacht, wolk#
!de huidige regeering gaat vragen? Zoo Ja,
j dan kunr.en wij hepen orv een betere toe
komst. Zoo niet, dan hollen wij naar d«
falfiet.
De regeering ls voor de keuze gesteld en
het parlement zal zijne verantwoordelijk
heid moeten opnetmn.
OVER DE OPSTOP ""TNG DER
WERKLOOSHEID
betoogde Hr Sap nog o. m.: We zijn niet
onmachtig en er kan zeker meer en doel
matiger worden gedaan dan zulks tot nu
het geval is. In zake oplossing van de
werkloosheid ls de Regeering in gebrek#
gebleven, t Is niet aan te nemen dat over
al, plaatselijks, zooveel kleine nuttige wer
ken die zender veel kosten zouden kunnen
uitgevoerd worden, blijven liggen terwijl
290 099 werkloazen met gekruiste armen
riaan. 't Is niet aan te r.emen dat de land
bouwers, b. v. hun werk niet gedaan krij
gen terwijl, nevens hun deur. w?rkloozen
gaan doppen. (Uitroepen: ZEER WEL,
ZEER WEL?)
AANGAANDE DE BURGOS-KWESTIE
wees Hr Sap op de groote meerderheid van
het land die dsze oplossing eischt.
BETREFFENDE DE
MILITAIRE VERDEDIGING
ls hij voorstander van een degelijke uit
rusting, doch men mag niet in overdrij
vingen vallen en men moet binnen de per
ken van de financieele mogelijkheden
blijven.
Cok schetste de H. Sap verder een
LANDBOUWPOLITIEK
zooals zij a A. dient te worden gevoerd.
De Hr Sap besloot dan zijn rede als
volgt:
Boeren, 't is toch zeker niet voor niet
dat gij, uw ouders, uw grootouders, sedert
1839 arm geleefd en hard gewerkt hebt om
dan toch eindelijk een menschenwaardig
bestaan te veroveren. T Is dan toch zeker
niet voor niet dat ge nu harder dan ooit
moet werken en zuiniger dan ooit moet
leven om toch door deze crisis heen ta
geraken. Boeren, zult ge door gemis aan
reactie, door gemis aan werkelijke en dur
vende samenwerking, de vruchten van een
eeuw afbeulend werd laten verloren gaan
en er lijdzaam in toestemmen dat men
u nog lager op de maatschappelijke lad
der doet afdalen?
En gij burgers, die met kleine en beperk,
te middelen, met den last van talrijke ge
zinnen, met onvoldoenden steun en plaats
ruimte, niettegenstaande harde mededin
ging, in een midden waar voor niemand
veel overvloed was u toch hebt kunnen
naar omhoog werken of ten minste hebt
kunnn star.d houden; gij burgers die door
uwe opvoeding, door uw kermissen, door
den lastigen strijd van T leven waarin g»
gewikkeld zijt, meer en beter dan ande
ren ziet dat we den berg afrei: :n en dat
ge als stand dreigt uitgeschakeld te wor
den, zult ge door gebrek aan reactie, door
lijdzaam toezien, de gebeurtenissen verder
tegen U laten ontwikkelen?
En gij, werklieden, die in de laatste ja
ren zoo prachtige veroveringen hebt ver
wezenlijkt, zult ge die ook ln gevaar laten
■brengen doordat in deze kxists de verant
woordelijke regeerders de ncodlge en har
de maatregelen niet kunnen of durven
treffen om iedereen boven water te hou
den?
Zie vervolg op 5" blad.
Duitscber van geboorte, en stichter Van
bed moderne socialisme. Hij stierf te
Londen 55 jaar geleden.
de democratie te verdedigen tegen het
alom-dreigende fascisme. Het leger van
de Sovjet-Unie ls het leger van arbeiders
en boeren die durven strijden voor de red
ding van het proletariaat. Rusland is om
ringd met fascistische landen; het mag
zich niet laten ondedrukken, maar moet
de voordeelen van de communistische re
volutie vrijwaren tegen om 't even wie
Zoo doende ls Staline de sterkste verdedi
ger van den Vrede... »l (Richten April '38).
IV. RUSLAND EN ZIJN JEUGD
Na 20 Jaap- communistische regiem ls er
bij de jeugd ln Rusland wel veel veran
derd, Het is niet meer de opgezweepte jon
ge kracht van Ir. den tijd der bloedige re
volutie, maar wei een communistisch ge
vormde levenscel voor het roode Rijk. Een
jeugd die niets meer afweet ri bet vo
rige regiem, die opgegroeid ls ln de steeds
herhaalde gedachte dat het vroeger tijd
perk een hel was en dat het nieuwe re
giem het paradijs ls voor het jong leven.
Een godsdienstig idee heeft noodt hun op
voeding doorstraald, Integendeel al wat
godsdienst of godsdienstigheid was werd
stelselmatig aangevallen of minstens toch
geweer. Kunst en kuituur buiten Rusland
bestaat voor haar niet, de aangeleerde ge
schiedenis werd zorgvuldig gewikt en ge
wogen zoodat deze. enkel ten titel van
propaganda voor het communisme kan
worden beschouwd, de objectiviteit ls ver
te zoeken, ja, onvindbaar. Die Jeugd nu
komt stilaan op het voorplan te staan, en
verwerpt met de onbezonnenheid die eigen
is aan elke jonge kracht, de andere regeer
ders die zij aanziet als afvalligen en laf-
hantigen die de leer van Lenine hebben
laten verwateren.
Volgens sommigen zou er in Rusland
re;ds een Jeugd bestaan die zich gansch
afscheidt varj. de goddelooze revolution-
naire politiek van Staline. Die jeugd zou
den godsdienst, waarvan men haar nooit
sprak, als vanzelf hebben weergevonden,
zij zou zich interesseeren aan de cultuur
Deze plaats geeft ons een kl&r#
kijk op de gebieden omtrent de
welke Italië nieuwe eischen heeft
gesteld.
Eerstens hebben wij een l aart
van de MiddeUandscbe Zee en om
ringende landen en gebieden.
flier eischt Italië dat Frank
rijk geen versterking zou oprich
ten op het eiland Korsika, betoo-
gers eischten zc;f# het geheelo
eiland op.
Vérders wil 1 talie nog grondigs
wijzigingen te Tunis, dat onder
Franseb beheer staat, maar waar
tienduizenden Italianen wonen.
Italië wil, als minima eisch, dat
deze Italianen een bijzonder recht
statuut wordt gegeven, en als ma
xima eisch, de toekenning van Tu
nis aan Italië,
van de christelijke landen en. ontdekt heb- gegroeid en door vele jongeren ontdekt
Zie vervolg hiernevens. worden.»
Onze tweede kaart geeft ons een
duidelijk overzicht van de water
verbinding tusschen de Middc. aad.-
sche Zee en den Inüischen Oceaan.
Vooreerst wil 1 talie medezeggen
schap over het Kanaal van Suez,
dat thans onder Engelsch-Fransch
beheer staat. Italië wil niet meer
zoo Boog» dcortochtarechten beta
len.
Verders stelt Italië eiscben om
trent Djibouti, de haven die best
verbinding geeft met Abessinië en
vanwaar een spoorlijn loopt naar
Addis-Abeba. De» spoorlijn wordt
hier op de» kaart ook aangegeven.
Italië houdt voor dat bet Itaiiaansch
wordt en in de haven zelf een actie
trafiek naar Abessinië tegengewerkt
gevoerd wordt tegen Italië. Italië wil
op lijn minst groote» vrijheid van
handelen in de haven, en op zijn
hoogst het overdragen van het gan-
sche Fransche gebied. Italië wil ook
ia bet bezit gesteld worden van de
aandeelen die de Negus had in ge
noemde spoorlijn.
uraBMBMBBBaHSBBBHgaHaRSBaiBasssaisBaaBaBsaBaiaasszsa
ben dat di vaderlandsliefde voor een ech
ten Rus zonder godsdienst cn christelijk?'
zedelijkheid niet denkbaar ls. Deze jeugd
staat wel ln de rangen van de KomsomoF,
doch laat zich heeleaiaal niet winnen dooi
de oud-geworden communistische Idealen.
Op deze jeugd wordt door de uitwijkelin
gen een groote hoop gesteld. Bet is wer
kelijk moeilijk uit de soms tegenstrijdige
birichten de waarheid te achterhalen,
doch wij meenen dat de kerkvervolging
in Rusland voortduurt, zich sterker neg
ontwikkelt maar dat daartegenover de
godsdienstige gedachten nog niet zijn uit-
BYEN
ITAt-
