Spreek en schrijf beschaafd
Ons Vrouwenhoekje
GEDACHTEN
HETMANNÏKE
WEKEUJKSCH
LITURGISCH BULLETIJN
GEBOORTEN, STERFGEVAL
LEN EN HUWELIJKEN IN 1938
KATH. UITZENDINGEN
VOOR PLECHTIGE KOMMUNIEKANTEN
BUITENGEWONE PRACHTIGE WITTE KLEEDEBEN
Huis MARlE-JOSf, 5, Henri seraiaan, Oostende nabij it Groot» PostJ
ROMAN van
HCOURTHS-MAHLER
HET VADERLANDSCH LIED
EWMA TOMATEN
Oorspronkelijke Detective-Roman
van WILLIAM HOLT,
BIJVOEGSEL AAN
DE POPERINGEaaaR EN «DE r ALLE VAN ZONBAG 13 MAART 1939. Nr 11,
Noord, Oost, Zuid en West,
Thuis is 't altijd best.
Voor vier personen heeft men noodig:
40 groote gave andljviebladeren (bijv. het
buitenste van struiken die verder voor sla
worden gebruikt), 200 gram jonge kaas,
in dikke plakken gesneden, 25 gram (2 af
gestreken eetlepels) bloem, 40 gram (2
afgestreken eetlepels) boter, liter melk
en wat paneermeel.
Wasch de heele andljviebladeren en
verwarm ze in eew ruime pan met water
en wat zout een paar minuten, tot ze
soepel zijn. Laat ze «ev vergiet uit
lekken.
Snijd de kaas in zooveel kleine staaf
jes als er andljviebladeren zijn, rol in elk
blad een staafje kaas en schik de rolletjes
laagsgewijs in een diep vuurvast schoteltje.
Verwarm al roerende de bloem met 2/3
van de boter tot een gelijk papje, giet
daarin met kleine beetjes tegelijk lang
zamerhand de melk, laat de saus even
doorkoken en maak ze op smaak af met
wat zout en wat nootmuskaat. Giet de
saus over de rolletjes, strooi er wat pa
neermeel over, leg er de nog overgehou
den boter in kleine klontjes op en .laat
het schoteltje in den oven een korstje
krijgen (ongeveer een kwartier).
Bladeren van kropsala of van kool kun
nen ook gebruikt worden voor de berei
ding van dit tusschengerecht.
JONGE MEISJES PER POND
VERKOCHT
In sommige zigeuhërdorpeh in Joego
slavië worden ion ge meisjes, die den
huwbaren leeftijd hebben bereikt, aan
de aanstaande echtgenooten per gewicht
verkocht. De gemiddelde prijs is twee of
drie stuivers per pond, zoodat een jong
meisje van ongeveer 50 kilo tusschen de
honderdvijftig en twee honderd frank op
brengt. Maar het zingen en dansen zijn
bij den verkoop eveneens van groot be
lang.
Daar de primitieve weegwerktuigen al
daar weinig juist het gewicht aanduiden,
is het begrijpelijk dat dit nog aleens aan
leiding geeft,tot onëenigheid. In het zi
geunerdorp Bogojevo heeft men daarom
een speciale weegschaal aangeschaft,
waarop per ons nauwkeurig de waarde
van het meisje gewogen wordt.
Het verkoopen van bruiden is in geheel
Zuid-Joego-Slavië gewoonte: alleen in de
zigeunerdorpen echter wordt de prijs per
pond be/aald.
TEGEN DE VALLING
Om van een valling verlost te komen,
zal men zijn toevlucht nemen tot de oude
remedie, die nog bijna steeds met goed
gevolg wordt aangewend. In een tas melk,
goed wam en goed. gesuikerd, laat men
vier of vijf druppels versche teint ure
d'iode vallen. Tweemaal daags vooral
voor het slapen gaan de tas gebruiken.
OM TE VERMAGEREN
We lezen dat een goede remedie om te
vermageren hierin zou bestaan:
1. Dat men niet mag drinken terwijl
men eet.
2. Dat men na de maaltijden een tas
zeer warm water of thee moet nemen,
waarin een sneetje citroen.
3. Dat men lederen dag een half
uurtje aan lichamelijke oefeningen moet
doen (bijvoorbeeld de turnles volgen,
welke ie derail morgen door de radio uit-
gèzonden wórdt).
OM BLANKE HANDEN TE KRIJGEN
Blanke handen verkrijgt men bij ge
bruik van de volgende deeg: Schil zeer
bloemige aardappelen, verplettert ze ep
mengt ze aan met wat melk. Dit mengsel
is het uitstekende deeg waarmee men de
handen moet inwrijven. Probeer het: het
is gemakkelijk, goedkoop en doeltreffend.
OM DE KRULLEN LANGER
TE DOEN HOUDEN
Om de krullen langer te doen houden
zal men ze, vooraleer naar bed te gaan,
inwrijven met suikerwater. Onze groot
ouders pasten dit eenvoudig middel reeds
toe. Men kan in een likeurglaasje water
een stukje suiker laten smelten.
Hoovaardlgheld zonder goed,
Is een lichaam zonder voet.
Veel smeren op zijn renten
Maakt slechte testamenten.
Hoofdigheid in man of vrouw
Brengt het huisgezin in rouw.
■BCHCSSBBBERSBSiB&SBlBSaaBIBII
Dra is de Lente daar.
En boomen vol
Met bloesems en met blaren,
En kan men overal
Op bergen en in dal
Gaan ruikertjes vergaren.
Wat is de Lente mooi
Het vogeltje in zijn kooi
Treurt om verloren dingen
En kwijnend durft het thans
'n Weemoedig liedje zingen.
Doch Maart is nog niet henen,
Wat brengt Gij ons nog mee
Is 't lachen of Is 't weenen,
Is 't vreugde of is t wee?
Och, wat 't ook wezen moge,
't Zij vreugde of 't zij pijn,
Houdt steeds den kop omhooge,
't Zal morgen beter zijn.
Morgen? 't Is tegenwoordig zoo'n aar
dige tijd, dat een mensch niet meer weet
wat denken.
Vondel schreef eens:
De wereld is een schouwtooneel,
Elk speelt zijn rol en krijgt zijn deel!
Of dat nu de volle waarheid is, weet ik
niet. Het gaat tegenwoordig juist zooals
op het tooneel.
Eenige personen spelen een rol, en al
de anderen zijn maar figuranten. Welk
hu het deel zal zijn van al die groote rol-
Spelers, dat is 'n andere vraag. Er zijn er
in elk "geval veel die geen schoone rol
Spelen.
Dat is juist als bij mij thuis. Ik ben
figurant en Marenta speelt de groote
hoofdrol. Daarop antwoordt Marenta en
kel met één klaar en duidelijk woord:
«zot!
Misschien heeft ze gelijk want ik geloof
dat de heele wereld een beetje zot wordt.
De wereld die wordt rot.
Het menschdom is halfzot,
En zoo moet 't al kapot.
Ik zag deze week 'in een dagblad zoo
een teekening, die me oprecht getroffen
heeft, 'n Bolleke, de aardbol, waar langs 2
zijden oorlogsvuur uitspoot. En hoog in
den hemel twee wolkskens waarop twee
engelen. En die twee engelen zegden tegen
mekaar: «Die sukkelaars daarbeneden,
Vergeten zeker, dat ze daar maar een kort
istondeke vertoeven!Dat iedereen dat
nu eens dacht en bedacht, 't zou veel be
ter gaan. Maar och arme, grootheids
waanzin en IJdelheid zijn twee groote
plagen.
Marenta (mijn plaag) komt er nog eens
oen woordje aan toevoegen. Ik vergelijk
flat allemaal aan een kiek. zegt ze, die
een ei legt. 't Beestje doet haar best, en
dan worden die eieren door ons opge-
etenZeer goed Marenta. Maar wij zijn
dan kiekens die geen eieren maar belas
tingen betalen om kanonnen, vliegma-
chienen en bommekes te fabriceeren. En
den eenen of anderen dag zullen die
bommetjes als onzachte eieren op onzen
eigen bek gesmeten worden.
Vrede op aarde aan de menschen van
goeden wil! Maar die goeie wil is ver te
zoeken.
MOCHT de nieuwe Paus in zijn vre
deswerk gelukken en de wereld op een
beteren weg brengen.
Weet men dat Mgr. Pacelli gedurende
negen jaar te Berlijn Nuntius was. Het is
t3 Berlijn dat hem eene hulde te beurt
is gevallen die nog nooit aan een Prins
der Roomsch Katholieke Kerk gebeurde.
Toen hij in 1929 terug naar Rome vertrok,
vormden twintig duizend toortsdragers
een eereboog van uit het» centrum van
Berlijn tot aan het Anhaltstation.
DAMES. HEEREN, ZONDER DRALEN,
Wil ik U nu gauw verhalen,
Wat er dees week is geschied.
Miserere, is mijn lied.
Ongeval, en brand en moord.
Is nog alles wat men hoort.
Marenta zegt dat er maar een categorie
menschen meer bestaat, die gelukkig is.
Ik vraag dewelke. Zij dié niet kunnen
lezen zegt ze. Dan kennen ze ook al die
miserie niet. Dat is misschien wel een
beetje waar, maar ze kunnen toch luiste
ren en 't wordt wel overal voort verteld.
Verlfeden Zondag. Menschen die een ge
zellig familiebezoek hadden afgelegd.
Vroolijk willen ze de tram nemen te
Haacht. Ze steken de straat over, toen er
plots een auto in volle vaart komt afge-
snord. Vlak in dien hoop menschen. Zes
dooden op den slag. Vijf zwaar gekwetsten.
Menschen, 'n zedeles! Houdt U klaar.
Want uw uur is U onbekend.
EN IN FRANKRIJK hebben ze weer
RADIOBERICHTEN
WEEK VAN 12 TOT 18 MAART 1939
Warschau, 12 Maart, 8.15: Kerkdienst.
Brussel VI., 12 Maart, 15.15: Koncert.
Brussel VI., 12 Maart, 18.45: Voordracht.
Brussel Ér., 12 Maart, 19: Voordracht.
Luxemburg. 12 Maart, 11.30: Voordracht.
Luxemburg. 16 Maart, 11.15: Liturg, zang.
Luxemburg. 16 Maart, 21.45: Koncert.
Poste Parisien, 18 Maart, 17.40: Voordr.
Poste Parisien, 18 Maart, 18.25: Actualit.
Toulouse, 12 Maart. 11.45: Voordracht.
Straatsburg, 12 Maart, 11.30: Voordracht.
Parijs Radio, 12 Maart, 11.50: Voordracht.
Parijs Radio, 12 Maart, 17: Vastenpreek.
Parijs Radio, 15 Maart, 20.30: Orgelrecital.
Rijsel, 16 Maart, 8.40: Gramofoon.
Rome en Milaan, 12 Maart, 10: H. Mis.
IB9999B99999999B99B9S9BBBH99
Rolf had zich al op een wenk van Fee in
de kleine muziekkamer terug getrokken.
Fee volgde hem en drukte zijn hand.
Nu moge God hen helpen, Rolf!
Hij trok haar naar zich toe.
Je beeft zoo, Fee.
Ze keek hem met vochtige oogen aan.
Het gaat om het geluk van twee men
schen, Rolf.
Schat! zei hij innig en kuste haar
oogen.
Het 'aantal geboorten, voor het jaar
1938 bedraagt 130.604. De cijfers voor de
voorgaande jaren zijn: voor 1935: 127.405;
voor 1936: 126.710; voor 1937: 127.506. Het
cijfer van 1938 wijst dus op een verhoo
ging van ongeveer 3000 op een jaar tijds.
De cijfers voor de sterfgevallen luiden
als volgt: In 1935: 102.132; in 1936:
101.595; m 1937: 104.163; in 1938: 108.682.
Er is dus in de laatste drie jaar insgelijks
een zekere stijging van het aantal sterf
gevallen waar te nemen.
Wat het aantal huwelijken betreft, is
de toestand omgekeerd; er is een aan
zienlijke verlaging.
De cijfers luiden: In 1935: 63.160 hu
welijken; in 1936 64.749; ln 1937 63.435;
in 1938: 61.402.
IBB9flBBBEBBBBBflBBflBBBB39BBflB
van angst, dat je niet komen zou.
Er speelde een mat lachje om j haar
mond.
Het viel me moeilijk, omdat ik niet
wist of .ie me nog lief had. Ik was bang,
dat ik je voor Altijd van me gestboten
had. Vergeef wie, wat ik je heb aange
daan. Ik ben er hard voor gestraft, zei
ze onder tranen.
Hij kuste haar bevenden mond eri haar
oogen, die hem zalig tegen straalden.
Praat niet meer over vergeven* God
zij dank, dat ik je weer in mijn a-men
heb. Wat heb ik naar dien blik vol liefde
verlangd! O, Judith, het waren !feulke
moeilijke tijden zonder jou.
Ze vlijde zich tegen hem aan ifi een
heerlijk gevoel van geborgen zijn. j
Mijn liefde is altijd bij Je geureest.
Mijn dwaze trots wilde die alleen maar
niet toonen.
Ze bleven lang. ze wisten zelf niet hoe
lang, in innige omhelzing staan, als vrees
den ze, dat ze weer gescheiden zouden
worden.
Eindelijk werd de deur zachtjes open
gedaan en Fee verscheen met een guitig
lachje, maar met vochtig glanzende oogen
op den drempel.
Mag ik vragen of we soms aan ;tafel
kunnen gaan, Rolf beweert, dat hij oijivalt
van den honger, als hij niet wat te;eten
krijgt, zei ze vroolijk.
Judith vloog op haar af en omhelsde
haar.
Fee, lieve Fee, mijn goede engeL
Ook Richard kwam op Fee toe en jcuste
haar hand. j
Ik ben al gewend om uit deze Jlieve
feeënhanden niets dan goeds te ontvan
gen. Vandaag hebben ze me het bestf ge
geven van alles mijn levensgeluk, zei
hij, diep ontroerd. j
Fee legde Richard en Judiths handen
ln elkaar.
Jullie hebben het me erg moeilijk ge
maakt, hoor, houdt elkaar nu vast.
En zich naar de deur wendend riep Ee:J
KOSTUIMPJES, MANTELS» enz-
zoo gauw mogelijk in orde brengen, wil
ié daarom morgen bij me op Heidehof
komen?
Wil je dan weer teruggaan naar Hei
dehof? Ik dacht dat je weer hier zoudt
gaan wonen, antwoordde hij.
Fee lachte.
Neen. ik blijf tot mijn huwelijk op
Heidehof. Na ons huwelijk zullen we 's zo
mers op Neulinden en 's winters hier wo
nen. Zoo heb ik het met Rolf afgespro
ken. Dus je komt morgen naar Heidèhof?
Je kunt bij me blijven eten en dap be
spreken we meteen alles.
Hij kuste haar hand.
Ik zal komen. j
Over Judith spraken ze geen van béiden
haar naam werd niet genoemd.
Mengelwerk van 12 Maart 1939. Nr 22.
Weten ze dat ik hier ben?
Rolf wel, Judith niet.
Hij sprong op.
Dan mag ik zeker wei afscheid ne
men vóór ze me zien. Ik verzoek er je
dringend om.
Ze greep zijn hand en keek hem stv.ee-
kend aan
Neen. ik laat je in geen geval gaan,
maar ik beloof je, dat Judith je alleen
zal zien, als ze zelf wil. Blijf hier in de
huiskamer. Ik zal Judith zeggen, dat je
hier bent en niets van haar komst af wist
en dan zal ik het aan haar overlaten of
ze weg wil gaan of je goedendag zeggen.
Wacht hier even
Hij haaide zwaar adem.
Je meent het goed, maar ik ben
bang, dat Je moeite vergeefs zal sfljn.
Fee schudde met stralende oogen het
hoofd.
Daar ben ik niets bang voor en als
ze komt, maak 't haar dan gemakkelijk.
Ze ging haastig de kamer uit; want
Liesbeth liet Roil en Judith al binnen.
Fee begroette hen en wisselde tersluiks
een veelbeteekenden blik met Rolf.
Fee sloeg haar arm om Judith heen en
keek haar aan.
Lieve Judith, Richard Wernher is
hier. Hij moest me over zaken spreken en
wist niet. dat je vandaag zoudt komen.
Toen hij het hoorde, was het te laat voor
hem om nog weg te gaan en om jou een
ontmoeting te besparen. Hij is in de huis
kamer en ik heb hem gezegd dat ik jou
de keus zou laten of Je wilt weggaan of
hem goedendag zeggen. We laten je nu al
leen Rolf en ik, maar bedenkt, dat het je
levensgeluk geldt.
Ze omhelsde haar vriendin hartelijk en
flutsi-ïrde haar nog in:
En Judith, bedenk, dat hij nog even
veel van Je houdt als vroeger, anders zou
ik je ook niet voor deze keus hebben ge
steld.
Zo liet Judith alleen in de hall staan.
Ze greep zijn hand.
Maak je niet ongerust, Rolf, het
komt alles in orde.
Heb je met Richard over Judith ge
sproken? vroeg hij.
Zé vertelde hem alles.
Hij zuchtte.
Dan staan we weer op hetzelfde
punt.
Fee schudde lachend het hoofd.
De zaken staan veel beter dan je
denkt. Vertrouw maar op mij.
-- Denk je, dat je hen weer bij elkaar
zult brengen?
Ze knikte.
We hebben twee machtige bondge-
nooten: hun harten.
Men weet dat sinds gcrii;-/en tijd het
voornemen bestaat dé Brabanconne
te ontdoen van enkele ftoriturai en «Ita-
lianismendie het Vaderlaadsehe Lied
in een zekere mate ontsieren.
Een kommissie heeft deze kwestie be
studeerd.
Thans heeft kapitein Prévost, kapel
meester van het 1» Gidsen, de orkest
reering herzien ln den zin door de kom
missie bepaald.
De H. Jef Mennekens heeit enkele wij
zigingen aan den Nederlandschen tekst
aangebracht, terwijl de Fransche tekst
werd herzien door Mevr. May De Rudder.
Judith bleef een poos als verlamd staan
en keek met groote, angstige oogen naai
de gesloten deur, waarachter Richard
Wernher, niet minder opgewonden dan
zij, wachtte.
Ze liet de armen slap hangen en bleef
lang zoo staan, maar eindelijk richtte ze
zich op en liep langzaam met bonzend
hart naar de deur.
Daar bleef ze wachten en leunde een
oogenblik machteloos tegen de deurpost,
eindelijk tastte ze onzeker naar den knop.
Richard hoorde binnen haar hulpeloos
zoeken. Hij stond midden in de kamer,
de oogen strak op de deur gericht.
Langzaam ging die open en Judith
kwam, bleek tot de lippen, over de drem
pel. Ze stak hem de handen toe, als zocht
ze naar steun.
Vergeef!
Het klonk als een snik en ze wankelde,
alsof ze geen grond meer onder haar voe
ten voelde.
Doch hij was reeds naast haar en ving
haar in zijn armen op en vóór ze nog een
woord kon spreken, drukte hij haar tegen
zich aan en kuste haar lippen.
Ze lag bevend aan zijn borst, vol onuit
sprekelijke zaligheld. Met een droomeri-
gen blik keek ze naar hem op. zóó, als ze
het vroeger gedaan had, innig ehvol over
gave.
Judith, mijn trotsche Judith, vergeef
me dat ik je dezen weg liet gaan. Ik kon
het Je niet besparen als er nog geluk voor
ons mogelijk moest zijn. Ik heb gebeefd
Richard verscheen den volgenden dag
op het afgesproken uur op Heidehof en
werd door Fee hartelijk, maar een weinig
onrustig en verstrooid ontvangen, wat Ri
chard opviel. Ze bespraken de geldaange-
legenheden uitvoerig en zakelijk en daar
na zei Fee:
Nadat de wettelijke formaliteiten ver- En nu willen we hopen dat alles zich
vuld waren, was Fee op een morgen naar ten goede zal keeren. Hoe heeft je vader
<'-» stad gereden om voor het eerst weer het bericht van de vondst van het testa-
liet huis van oom Karl te betreden. De ment opgenomen?
kamers waren met bloemen versierd en Beter dan ik dacht, hij heeft er nu
de bedienden vertelden Fee, dat de Jonge al in berust.
mijnheer Richard Wernher daarvoor ge- Fee had niet erg aandachtig geluisterd
rorgd had. Fee had hem gezegd, wanneer en nu kwam er een uitdrukking van span-
te zou komen en hem verzocht haar in ning in haar oogen. Ze hoorde buiten een
het huls van haar oom te komen opzoe- rijtuig stil houden,
een. Ook Richard hoorde het en keek Fee
Hij kwam precies op tijd met een groo- vragend aan.
'e bouquet rozen om haar geluk te wen- Krijg Je nog meer bezoek?
ichen. Ze bracht hem naar de kamer Fee stond op. Haar lief gezichtje was
waar ze hem den eersten keer ontvangen wat bleek geworden.
4ad en verzocht hem plaats te nemen. Ja. Richard, mijn aanstaande en zijn
Ik kom nog eens op mijn aanbod te- zuster komen ook eten en ik geloof dat
rug betreffende het kapitaal dat ik tot Je ze daar zijn.
ÜTAchlkklng wil stellen. Ik zou dat graag Hij werd eveneen» bleek
i* de titel van Ket nieuw boeiend mengel,
werk dat we aanstaande week beginnen.
Na de mooie werken van H, Courths-
Mahler die we nu gaven zal deze detec
tive-roman zeker ook welkom zijn.
Lees dus de eerste bijdrage aanstaande
week.
Ct WAAS lOSOO COOR Ot C'
Vraag aan uw Briefdrager
Ew abonnement op dit blad.
