De GÉiiinnioG Derde YERSCHE SOEP Ons Vrouwenhoekje a//e chwen VERBUIGING VOGR BESCHAAFDE OMGANGSTAAL 3 F5 HET PAKJE VAN 5 B LO K J E S -"6 O'C 'iï DE C TA RUFTTE M GEDACHTEN HETjV.ANNEKE UIT OE MAAN WILLIAM HOLT LIEFDE PER TELEVISIE SPREEK EN SCHRIJF BESCHAAFD! HANDELSBELANGEN Maar tegen welken prijs, mijn beste, en welke karwei MisHet kost mij slechts 20 cen tiem per persoon en 1 minuut koken volstaat. Welk goeds kunt ge wel veror beren Het is integendeel uitste kend de voortreffelijke smaak van het sappigste vleesch ge paard met den heerlijken geur van versche groenten. Neem dit Liebig Blokje ik verlang dat ge mij anders dan op het woord gelooft. BIJVOEGSEL AAN DE EoPEïtïNGENAAR BW DE TALLE VAM ZOND.% G 4 JUNI 4939. Mr 23. Dj? hooger klimt als hem betaamt Velt lager als hij had geraamd. Wil aan de armen bijstand biên En gij zult u gelukkig zien. Niet al te traag', noch al te snel, Tv,,-, n--all de dingen wonder wel. rssuasasïSHHBBRBNaaBEBHiasaBi 'T STAAT GESCHREVEN 'n Mensch moet eten om te leven Maar mag in geweten Niet leven om te eten!... Als 't maar waar is, want weet ge: dat iemand van 70 jaar een hoeveelheid van 10.000 kgr. voedsel aan eten en drin ken heeft genomen, gedurende zijn le vensloop? Hij zou nogal verwonderd op kijken, wanneer hij 't menu van het ach ter hem liggende leven kon zien: een op tocht van 52 vrachtauto's, elk beladen met 2.000 kilo's. En sedert hij in de wieg kwam heeft hij meer dan 1.000 maal zijn eigen gewicht in voedsel opgenomen. Aannemende dat hij een gezonden eet lust heeft en rekening houdende met zijn kinderjaren, zou 't brood dat hij gegeten heeft, 12.000 kgr. bedragen en voorgesteld worden door een brood van 3 li nrter lang en breed en 4 meter hoog, dat 100 sterke mannen nauwelijks van den grond zouden kunnen heffen. Zijn verbruikte aardappel zou twee meter boven zijn hoofd reiken en zoo dik zijn, dat twee van de grootste mannen hem niet zouden kun nen omvatten. Die patat zou zoo maar 5.500 kilos wegen en voor 't verplaatsen er van zouden drie sterke paarden noo- dig zijn... als 'm niet rond moest zijn, anders bolt 'm toch van zelf. En dan hebben we nog niet gesproken over de groenten, 't vleesch, enz... enz... maar g'hebt er toch al een klein gedacht van... en de rest zal voor 't naaste weke zijn! Anders krijgen we toch 'n indigestie! HOE IS dat gisteravond afgeloopen, toen ik u thuis bracht en uw vrouw zoo vreeselijk kwaad op u was? Oh, best! Ze is later op haar knieën naar me toegekropen. Hoe bestaat 't? Ja, ze zei: Kom eens onder dat bed vandaan als ge durft! THANS BESTE SNAKEN Wil 'k iets Diets U maken Dat U moet stellen tevreê 't Zal gaan Over 't ontstaan Der kleur van de zee! Zooals ge weet vertoont het zeewater niet altijd dezelfde kleuren. Nu eens is 't groen, dan weer blauw of grijs, soms geelachtig of donkerbruin, bijwijlen zelfs betrekkelijk zwart. En dat verschijnsel heeft verschillends oorzaken. Wanneer het water grijs en donker is, wordt dit teweeggebracht dooi de weerspiegeling van donkere wolken. Vele kleurvariaties ontstaan echter door microscopisch kleine planten en dieren. Ook het zoutgehalte van het zeewater be- invloedt er de kleur van. Hoe meer zout. hoe blauwer de kleur. Ingesloten zeeën, zooals de Middellandsche Zee, hebben om die reden een prachtige dieoblauwe tint,. In de Poolzéën is 't zoutgehalte, ten gevolge van den toevoer van versch wa ter, van 't smeltend ijs, minder groot en daar is de kleur dan ook groener. Dat groen wordt dan veroorzaakt door het microscopische liven in 't water en door 't weerkaatste licht van den klauwen he mel dat zich mengt met geelachtige tin ten van zand en rotsen op den bodem dei- zee. En daarmee ziet gs nog lie keer... schijn bedriegt. PAT KOMT EEN horlogewinkel binnen en vraagt een wekker. Hier hebt g'er een, prees de horloge maker. Loopt secuur! Hoe laat hebben we het nu? Twee minuten voor drie. Nu, op klokslag drie, geen seconde vroeger, geen seconde later, zal hij afloopen. En werkelijk, op klokslag drie, begon 't geratel. Prachtig! zei Pat. Prachtig. Maar zoo'n ding moet ik niet hebben, 's Nachts om drie uur slaap ik en 's namiddags om drie uur werk ik, want vandaag is het mijn vrije dag. 'k Moet een wekker heb ben, die mij 's morgens om half zeven wekt Nog ne slimmerik! ALLO! ALLO! RING! RING... 't Was de belle die ging En, met 'n hart lijk 'n boon, Liep 'k naar de telefoon En ziehier zonder veel tam-tam Wat 'k zoo al vernam!... 't Is de moeite waarde... want 't was mijnen particulieren correspondent in Amerika die mij aan 't opbellen was, om mij 'n interessant nieuws te vermelden over den... telefoon in Amerika!... Ge ziet dat w'op geen kosten zien om U van alles op d'hoogte te brengen, hé! beste Lezers en alderliefste Lezereskens. Ehwel, luistert dan waarover 't gaat. De jongste cijfers... dat zijn de laat ste... ieeren ons dat in 1940, rond de 41 miltioen telefoons in de geheele wereld zullen in gebruik zijn en dat Amerika, ofschoon het slechts 1/17' van de wereld bevolking bevat, ongeveer de helft van die telefoons zal bezitten. In ons land is 't een hooge uitzondering, wanneer telefoonboeken, die in de open bare telefooncellen ten gebruike van het publiek liggen, alvorens 't halve jaar ver streken is, moeten vervangen worden. Mengelwerk van 4 Juni 1939. Nr 12. t oorspronkelijke detective-roman door Ik geloof niet dat hij zelf het bekend zal maken. En als hij het niet weten wil is hij slim genoeg om het verborgen te houden. Goed, maar hoor eens vader, U moet mij nu meer vertellen, dan u gedaan hebt. Ik ben geen kind meer. Ik heb nooit eenige belangstelling voor uw zaken ge had. Zeg eerder dat gij er minachting voor hadt. Misschien wel, dat gewroet om goud steeds meer goud te verdienen heeft mij nooit kunnen bekoren. Welnu houd je er dan ook verder buiten. Ja maar hier geldt het heel iets an ders. U zult mij onmogelijk kunnen over tuigen, dat de moord op Evan, het zon derlinge gedrag van Jozef en de uitvin ding, waarvan u gesproken hebt niet in eenig verband met elkaar zouden staan. Ik heb de overtuiging, dat U in dit alles wel degelijk een draad vinden kunt. De bankier zweeg. Je bedoelt, zei hij na eenigen tijd be daard, dat ik comedie zou spelen. Als u het zoo noemen wilt, ja in ze keren zin wel. Wel luister dan, dat is ook zoo. Da delijk toen de professor vermoord werd, had ik reden te veronderstellen, dat zijn zoon Jozef -n deze niet vrij uitging, hoe verschrikkelijk die veronders elling ook is. Ik hoopte, dat niemand anders die verden king zou opvatten. Waarom ik hem wel '.verdacht kun ik je niet zegden. Maar nu Meestal zien zij er na het verstrijken van het halve jaar nog uitstekend uit. Maar in New-York is 't gemiddelde leven van een telefoonboek in zoo'n cel niet langer dan... twee dagen... zoo rap zijn ze ver sleten door 't doorbladeren. Zelfs in de buitenwijken van de millioenenstad moe ten de telefoonboeken, die ongeveer 1 kilo wegen, minstens eenmaal per week vernieuwd worden! We zijn hier nog zoo ver niet... geluk kig maar ook! PAT heeft een baantje op een kruitfa briek gekregen, maar neemt het met de voorzichtigheid niet zoo nauw op en op een ochtend betrapt zijn voorman hem er op, dat hij een sigaret rookt. Weet ge wel, dat door een zelfde stommiteit hier jaren geleden twintig menschen de lucht ingevlogen zijn? Zoo, antwoordt Pat kalm! Nu, daar hoeft ge nu niet bang voor te zijn! Waarom niet? vraagt de verbaasde voorman. Omdat we hlej; maar met zijn tienen werken. 'T IS WAARHEID, DAT 't Meervoud van blad Ge kunt er naar raden, Is bladeren of bladen. Men zegt bladen als er spraak is van papier 't Staat zoo vast als twee en twee is vier En bladeren, geldt, zonder verder geknoei Als er spraak is van den plantengroei. En toch durf 'k beweren dat er een tijd geweest is dat men schreef op... bladeren! Op Ceylon namelijk, groeit er een reu- zenpalm, de Talipotpalm, als ge toch alles wilt weten ook nog genoemd met zijn scientifieken naam de Cor.vpha Umbra- culifera, als ge nog meer dan alles wilt weten! Alle deelen van dezen boom wor den voor 't een of 't andere doel gebruikt. 't Eigenaardigste van deze palmsoort is evenwel dat de bladeren vroeger door de Boeddhistische monniken gebruikt wer den als schrijfoampier. Ze schreven er op met metalen stiften en als deze velletjes schrijfpapier gedroogd waren, konden ze jarenlang bewaard blijven. Deze palmen groeien maar één keer in hun leven en wel tusschen hun vijftigste en tachtigste jaar. Uit den pyramidevor- migen bloemtros, die boven 't geweldige bladerendak uitgroeit, en samengesteld is uit millioenen geel-witte bloesems, groei en de kokosnoten. Wanneer deze rijp zijn, sterft de boom... maar hij heeft dan toch meer dan iets goeds in zijn leven gedaan... 't geen niet van alleman kan gezegd wor den. MEVROUW MULLER doet zwaar aan politiek. Op een goeden dag terugkeerend van een politieke samenkomst, zegt zij, nog onder den indruk van hetgeen de spreker heeft betoogd: We moeten Europa schoon vegen! Prachtig, antwoordt mijnheer Muller. En als ge nu eens met ons huis begon? Die was iiuchter! 'K WIL U THANS VERNOEMEN Dat ook -de bloemen Hebban 'n vast uur van ontluiken Waarop ze dan ook dubbel goed ruiken. Ja, er bestaan zekere soorten van plan ten, welker bloemen op vaste uren ont luiken. In Juni-Juli mag men bijvoorbeeld stipt betrouwen op gele havikskruiden, die stipt om 6 uur ontluiken. De gewone goud bloem zet om 7 uur heur koppeken open; het klokje herleeft om 8 uur; de veld- goudbloem ontluikt om 9 uur: de giroffel... dat begint al naar de luiaardij te rieken... om 10 uur; de. hondsroos (pissenlit) dei- bergen, om 11 uur; de middagblcem om 12 uur... daarvan dan heuren naam ook; het bertramkruid om 14 uur: het roode havikskruid om 15 uur; de nachtschoone om 16 uur; de nachtsilene om 17 uur en de toortsdistel om 23 uur!... Maar... <Tr moet nog één ding aan wor den opgemerkt, opdat ge, moest g'er aan denken dat allemaal ne keer na te gaan, mij niet zoudt uitmaken voor ne leuge naar en dat is... dat deze bloemen zich na tuurlijk niet bekommeren om onzen vet- telijken tijd. en alleen voortgaan op de zon. In of we ze gelijk geven! EEN NEGERDOMINEE, die het niet erg breed had in de wereld, deed een beroep op de mildheid van 't bestuur van den kerkeraad, maar kreeg tot antwoord, dat de tijden zeer slecht wareh èh er alleen hulp kon verleend worden als 't absoluut noodig was. Een week later kreeg 't bestuur 't vol gend schrijven: M'n teenen steken door mijn schoe nen, een deel van mijn zitvlak steekt door mijn broek, mijn haar steekt door mijn hoed. Zend hulp, want ook mijn kaak beenderen steken buiten m'n arm hoofd! 'N GEDACHT: De vriendschap moet niet beginnen maar eindigen met vertrou welijkheid! 'K VERKLAAR HET MET GEWELD Neen, 'k ben geen pantoffelheld Hoewel ik voel me nog het best Thuis in mijn eigen nest. Dat 'n is geen bewijs... Maar wacht eens even pantoffel!... nest!... Tiens! 't Komt me voor alsof is daarover nog iets te ver tellen heb... Ah! daar is 't! luistert. In Bulgarije komt er veel een soort meezen voor, die hun nesten bouwen uit biezen en andere stollen; dat materiaal samengebracht, doet veel denken aan vilt, en is van zoo'n stevige kwaliteit, dat de boeren deze nesten, zonder er ook maar iets aan te veranderen... gebruiken als pantoffels. Voor goedkoope pantoffels dat zijn goedkoope pantoffels! Wanneer men een Bulgaarsche boeren woning betreedt, ziet men de nestpantof fels bij deure staan. Iedereen die bin nen gaat trekt zijn schoenen uit en ge bruikt een paar van die slachen waar bij men er in 't geheel niet op let welk paar men aantrekt... d'r staat immers geenen nummero op. ook niet! Alle... 't is nog ne keer iets raars. 't Is 'n raar liêken uit waar z'in zingen: En die 't werken uitgevonden heeft dat is nen uil... Maar hij heeft veel... slachtoffers ge maakt want voglens de laatste internatio nale statistieken zijn er op de wereld 865 mülioen menschen die werken om te le ven. Daaronder zijn er 550 millioen die hun bestaan in den landbouw vinden... Als ge nu denkt dat er op de wereld 2 milliard menschen zijn, moet ge be kennen dat er bij de rest... veel chan- gards zijn ook! HOE KOMT HET, dat ge uw vinger tje pijn gedaan hebt, liefje? Ik heb er met den hamer op gesla gen. Maar ik heb u niet eens hooren hui len. Ik wist niet dat ge thuis waart, mama. EN OM TE SLUITEN hier 'n liêken over: UITZOEKEN MAAR! I. Meer dan eens heb ik gelezen In de bladen groot en klein Dat het mansvolk tegenwoordig Zeker niet bevreesd moet zijn Om een lieveken te vinden... Daar is vrouwvolk met de macht Dat sinds vele, vele jaren Zuchtend op een ventje wacht. Refrein Uitzoeken maar: 'k heb keus genoeg Ik laat de meisjes 't zoet verlangen Want ik vind 't nog steeds te vroeg Om mij in 't net te laten vangen Eenmaal getrouwd dan zit ge vast Dus Jongens lief, goed opgepast. II. Mieken is pas 20 jaren En als Mieken mij ontmoet Geeft ze zedig met haar oogskens Vrlend'lijk mij een stillen groet En hoe dat het toch wil lukken Ga ik 's Zondags naar de Mis 'k Zie dat Mieken dan. toevallig Met mij... aan de kerkdeur is. Refrein: 0 III. Veva is een aardig kindje Niet te groot en niet te klein En van leden en manieren Als geen ander net en fijn Maar hoe dat 't alweer wil lukken Zet 'k een voetje op de baan Zwierezwaaiend met heur rokskes Zie ik Veva vóór mij gaan. Refrein: IV. En Karlientje van den slachter Schoon gevormd en wel gedraaid Heeft twee oogskens, waaruit immer 't Vuur ken van de liefde laait. En, hoedat 't nog eens wil lukken... Als 'k bij dat lieve wicht Ga bestellen, karbonaadjes Krijg ik dubbel mijn gewicht. Refrein: Pietemelle van thuis neven Heeft voor dactylo geleerd 't Is een alleraardigst kopje, Naar de mode gefriseerd. En hoe 't alweer wil lukken Alle weken krijg ik zoo Twee dozijnen mooie kaarten Onderteekend: Dactylo Refrein VI. Tecla Tops, die lange jaren In de boter handel dreef... Zit met duiten, en potdorie 't Is een flinke, knappe weef. H-oe dat nu ook weer wil lukken Gist'ren sprak zij, onbeschroomd Toen 'k haar op de baan ontmoette o 'k Heb dees' nacht van U gedroomd Refrein: VII. Het besluit nu van mijn liedje... Wel ge weet er alles van... Ieder meisje spant heur strikken Als ze vangen wil 'n man Maar of 't meisje nu Karlientje Pieternelle of Tecla heet... 't Kan me bitter weinig schelen Want... ze... krijgen... mij... niet... beet! Refrein: 't Manneken uit de Maan. IBEB1 jij door toevallige omstandigheden ook dit gelooven moet, zeg ik je, help mij dat vreeselijk geheim te bewaren. Zal dat gelukken, vader? Ik heb- reden om te veronderstellen, dat dit zeker het geval zal zijn, dat Jozef Evan van de onverwachte ontmoeting die gij met hem gehad hebt dezen nacht, niet zal spreken. Het moet een geheim blijven reeds terwille van Alice alleen. Ik zal er niet over spreken. Maar ik zou toch gaarne weten... Neen, neen laten we er niet meer over spreken. Ik kan en wil je er niets meer van vertellen. Want wat ik er meer van weet ben ik als man van eer ver plicht te verzwijgen, ook tegenover jou. Beiden zwegen eenige oogenblikken. Toen zeide Antoon: Ik zal uw aanwijzing volgen. Maar ik voel me toch in- een valsche positie, vooral ook tegenover Werner. Hij wil het geheim ontdekken. Ik heb hem beloofd te zamen met hem te trachten de oplossing te vinden. O maar hij zal die niet in de goede richting zoeken en niets vinden. En als hij een spoor vindt zal het een valsch spoor zijn. Ge volgt hem maar op dat dwaalspoor. Doe het terwille, ik zeg het je nog eens van Alice. Goed, dan zal ik het doen, papa, want als gij zegt, dat het noodig is, dan zal het ook inderdaad noodig zijn. Terwijl vader en zoon hierover nog spraken, was Werner den tuin doorgeloo- pen en had dezen door het achterhek ver laten. Het was al weer bijna donker ge worden. Hij ontmoette op den zandweg, die achter den ruimen tuin van den Beu kenhof liep denzelfden speurder, dien An toon van Gielen den vorigen avond ge sproken had. Frits Werner, die den man ook herken de was spoedig met hem in een onder houd gewikkeld. Nog wat ontdekt, vroeg hij. Neen, niets bijzonders. Apropos, zeide Frits, ik heb van Van Een van de medewerkers van een Brit- schen televisiezender, zag zich blootge steld aan een trommelvuur van liefdes verklaringen, waaraan hij zich alleen kon onttrekken door zich zoo snel mogelijk te verloven. De man werkte verschillende keeren aan de televisie-uitzendingen mee en heeft blijkbaar zelfs op grooten afstand zoo'n goeden indruk gemaakt, dat er een heftigen storm tegen zijn vrijgezellenle- ven werd ontketend. Meer dan 800 lief desverklaringen werden hem door de post bezorgd. De vrouwen, die hem vereeren, zijn van zeer verschillende leeftijd, deze varieert tusschen 18 en 60 jaar! Nu echter de verloving bekend gemaakt is, zijn de liefdesverklaringen veel schaar- scher geworden. w BIJ MOEDER WAS HET ZOO HEERLIJK! Tn de herinneringen van veel volwassen menschen, leven tal van gebeurtenissen die voor -hen het ouderlijk huis zoo on vergetelijk maken. Dat zijn de gelukkigen die in hun jeugd thuis het vermaak en de gezelligheid gevonden hebben, welke anderen elders gaan of moeten zoeken. Kerstfeestjes en Paaschdagen van vroe ger schijnen nog steeds als lichtpunten in hun leven. Maar vooral zijn er de ver jaardagen van de kinderen, die moeder tot zoo'n feest wist te maken. Huiselijke feestjes beteelcenen inderdaad veel voor kinderen. Het zal hen steeds bijblijven als hun verjaardag op een bijzondere wijze door moeder werd herdacht. Veel is daar voor niet noodig: een kinderhand is gauw gevuld en kinderoogen stralen gemakke lijk. Een geschenkje, dat daarom nog niet kostelijk behoeft te zijn, maar waarvan men weet dat het aan het kind aange naam is, brengt de gewenschte stemming. Op een vrijen namiddag bezoek van schoolkameraadjes of familie, welke dan getracteerd worden op pannekoeken of andere door moeder gebakken lekkernij, als bijvoorbeeld cake, enz., kan het jarige kind gelukkig maken. Men zorgt bij zulke gelegenheden voor de noodige afwisseling, want anders zou zoo'n namiddag wel eeiis kunnen vervelen. Moeder is daarvoor natuurlijk onmisbaar. Zonder dat de kinderen het voelen leidt zij de spelen, welke afwisselend moeten zijn en waarbij de kinderen nu eens in beweging en dan weer rustig aan tafel geschaard zijn. Voor het einde van het feest, dat maar een lichte inbreuk mag maken op het gewone slapensuur der kin deren, is het best dat ze rustige spelletjes doen, waardoor ze minder verhit en op gewonden naar huis gaan. De versnape ringen moeten eenvoudig gehouden wor den. De gebakjes moeten licht verteer baar zijn want door de opwinding van het feest geraakt een kindermaag al van streek. Zulke feestjes hebben voor de kin deren veel meer waarde dan dat moeder ze voor hun verjaardag eens mee uit neemt. Dat is voor haar wel veel gemak kelijker omdat ze dan geen last thuis heeft, maar de echte gezellige sfeer van een verjaardag thuis ontbreekt en deze dag zal bij de kinderen geen blijvenden indruk maken. Later zal ze het genoegen van dit werk tiendubbel terug krijgen, wanneer haar groote kinderen zullen zeg gen tegen vrouw of man: o bij moeder waren de verjaardagen zoo heerlijk! MEVROUW ROOSEVELT ZAL NIET BUIGEN Het bezoek van het Engelsche konings paar aan de Vereenigde Staten heeft o. m. ook de kwestie opgeworpen, of Mevrouw Roosevelt die natuurlijk bij de officieele ontvangst door president Roosevelt zal tegenwoordig zijn, voor den koning en de koningin de reverencemoet maken. Reeds bij het bezoek van president Le brun aan Londen en daarvoor bij het be zoek van het Engelsche koningspaar te Parijs werd deze kwestie behandeld. Daar hakte mevrouw Lebrun den knooo door met te zeggen, dat ze buigen zou op de voorgeschreven manier, met den knieval dus. Mevrouw Lebrun bezit als vrouw van den president geen officieelen status Ze heeft geen titel en geen recht op bij zondei- eerebetoon. Daarom vernederde zij zich niet, was ze niet minder dan ko ningin Elisabeth, toen ze de reverence maakte, want ze beschouwde zichzelf als een particulier persoon. Nu is men in de Vereenigde Staten erg democratisch, althans bijwijlen. En men vroeg zich af, of de vrouw van den pre sident, den eersten burger des lands, de Engelsche koningin eerebetoon mocht be wijzen. Hierbij kwam de gedachte naar voren, dat de Vereenigde Staten vroeger een kolonie van Engeland waren. Het was dus zaak, dat mevrouw Roosevelt en ko ningin Elisabeth duidelijk lieten zien, dat zij allebei even voornaam waren. En, nadat deskundigen maanden lang gebukt hebben gezeten over het proto col ofwel de handleiding van eerebetoon tegenover buitenlandsche gasten, stelden ze vast, dat volgens Amerlkaansche op vattingen geen reverence behoefde te worden gemaakt, niet door mevrouw Roo sevelt en evenmin door de dames van Amerikaansche ministers en andere auto riteiten. De Amerikaansche eer is gered, maar toch zullen velen het in haar hart betreuren, nu geen elegante reverence te kunnen maken. En het is vrijwel zeker, dat er heel wat toe zullen overgaan de publieke opinie te trotseeren, met de be doeling te laten zien, hoe het hoort. PRACTISCHE WENKEN Als men linnen wil sparen, dus liefst geen bleekwater gebruikt en toch over geen grasveld beschikt, spoelt men eerst het linnen in heet water, daarna wordt het een nacht in water gezet, waarin een weinig wijnsteen is opgelost. Brandvlekken in lampekappen kan men verwijderen door ze te behandelen met keukenzout. Een kalmeerend middel: In koud of lauw water gedrenkte doeken, die uitge wrongen en om 't lichaam geslagen wor den, helpen dikwijls zeer goed tegen sla peloosheid. TER OVERWEGING Wilt gij dat men goed van u zegt? Spree'- dan nooit kwaad van anderen! Wie boven ianderen is geplaatst, ziet zich tevens in de verplichting gesteld voor anderen te zorgen. Te Antwerpen viel een 4-jarig meisje uit een venster van het vierde verdiep. Het werd in zeer bedenkelijken toestand naar het gasthuis overgebracht. Te Aarlen heeft een jongeling zijn verloofde neergeschoten omdat zij hem in den steek wilde laten. Het meisje werd erg gewond en de dader aangehouden. Te Qaregnon gingen werklieden een wedding' aan over het klimmen op een elektriekpaal. Een hunner begon met de beklimming. Boven gekomen kwam hij in aanraking met de leiding en werd geëlek- trocuteerd. Hij viel op slag dood. OVER DEN UITWENDIGEN VORM VAN BRIEVEN. Niet alleen liet opstellen van den brief dient verzorgd te worden, maat ook den uitwendigen vorm. Wat dat betreft heeft men zich te gedragen naar de bestaand9 gebruiken. I. - DAGTEEKENING: In vertrouwelijke brieven, in handels- en zakenbrieven wordt d9 dagteekening rechts boven aan de eerste bladzijde geplaatst. In brieven aan oversten en voorname personen wordt de dagtee kening gewoonlijk geplaatst onder aan den brief aan den linkerkant van de bladzijde, ofwel 'ook bovenaan. II. - TITEL: Men zet den titel van den brief op de hoogte van ongeveer het vier dB of het derde deel der bladzijde, van den bovenrand beschouwd. EenigB regels lager schrijft men den eersten regel van den brief, die wat in springen moet. Hoe hooger de persoon, tot wien de brief gericht is, in rang boven V staat, hoe grooter de ruimte moet zijn. In ceremonieele brieven valt d» eerste regel van den brief na het midden of in de tweede helft van de bladzijde. In deze ceremonieelebrieven, wordt de titel onder aan de eerste bladzijde herhaald in dezer voege: Aan zijn Excellentie den Minister van Openbaar Onderwijs. Aan de Heeren Burgemeester en Raadsleden van de gemeente Heist-aan-Zee. In handelsbrieven schrijf men het adres van den geadresseerde (naam of firma) onder de dagteekening en boven den titel. Handboekje voor het briefschrijvenA. E. De Boeck. IX druk, blz. 83.) V.B.O. Bijdragen: Beschermend Lid: fr. 100 of 50; Steunend lid: fr. 25 Gewoon Lid: fr. 15; Studenten en inwonende Leden: fr. 5. Postrekening 412.386^ V.B.O., Peurne-Antwerpcn. De Belg. N. V. Van der Graaf en Cie. 24 Zelfregeeringstr. te Brussel (afdee ling: Handelsinformaties)deelt ons mede: FAILLISSEMENTEN IN BELGIE. Et- werden over de week eindigende 19-5-39, in België 27 faillissementen uitgesproken, tegenover 17 over hetzelfde tijdperk van het vorige jaar. Uitgesproken faillissementen per branche gedurende de week 12-5-39 tot 19-5-39, 14 Diversen. 1 Meubelhandelaar. 1 Kapper. 1 Wisselagent. 3 Marokijnhandelaars. 1 Aannemer. 1 Banketbakker. 1 Handelaar in breigoederen. 4 Industrieels. In totaal werden er van 1-1-39 tot 19-5-39, in België 317 faillissementen uit gesproken, tegenover 259 over hetzelfde tijdperk van 1938. CONCORDATEN. Van 1-1-39 tot 19-5-39, werden in België 106 aanvragen ingediend tot het bekomen van een con cordaat, en 67 aanvragen gehomologeerd, tegenover resp. 92 en 50 over hetzelfde tijdperk van 1938. PROTESTEN. Over de week ein- digende 19-5-39, werden In België 3069 protesten geregistreerd tegenover 2628 over hetzelfde tijdperk van 1938. Van 1-1-39 tot 19-5-39, werden in Bel gië 46.200 protesten geregistreerd, tegen over 36.612 over hetzelfde tijdperk van het vorige jaar. Gezien de bekendheid van ons Handels inlichtingen-bureau, vertouwen Banken, Industrieelen en Handelaars meer en meer Het Incassceren van hun achterstallig» vorderingen toe aan onze Incasso-Dienst. Belg. N. V. VAN DER GRAAF Cie. 24, Zelfregeeringstraat, 24, Brussel-Zuid. Opgericht in 1888. (BHBKBBBHnnBHVMWIiqVBBBaRUHa Te Newark, Engeland, stortte een vliegtuig te pletter en schoot in brand.. De vijf inzittende militairen werden ge dood. Nog te Antwerpen heeft een cinema bezoeker naphte over zijn zetel In de ci nema gegoten en heeft er daarna het vuur aangestoken. Hij poogde ook het scherm in brand te steken. Paniek ont stond, maar het vuur kon spoedig over meesterd worden. De dader werd aange houden. Gielen vernomen, dat ge een stukje goed gevonden hebt in een groep heesters in den tuin. Ja, dat is zoo. Ik heb het bij me. Wilt ge het zien? Graag, als ik mag. O waarom niet mijnheer Werner, het is grijsbruine wol. Hier heb ik het. De man toonde zijn vondst, Frits Wer ner nam het kleine lapje in handen. En opeens voer hem een schok door de leden. Hij herkende de kleur. O, het was zeer goed mogelijk, dat slechts een noodlottig toeval hier in hst spel was. Maar dit wist hij zeker, dat op den dag van den moord iemand, dien hij kende een pak droeg van dezelfde stof. Die iemand was niemand anders dan de vader van zijn vriend Antoon, bankier Van Gielen. Maar, zeide Werner, zonder iets van zijn verrassing te doen blijken, het is volstrekt niet zeker, dat de moordenaar daar in die heesters zich verscholen heeft en er dit spoor heeft nagelaten. Ik zal de laatste zijn om dat te be weren, luidde het antwoord, hier kan heel goed van een toeval sprake zijn. Evenwel ik heb de bedienden ondervraagd, er is den laatsten tijd niemand op den Beu kenhof geweest, die zoo'n pak droeg. En met de mogelijkheid dus, dat het stukje goed een spoor oplevert dient dus wel re kening gehouden te worden. Werner kon niet anders doen dan dit toe te stemmen. Toen hij van den man afscheid genomen had, en hij deed dat spoedig, liep hij peinzend om den zeer grooten tuin van den Beukenhof heen. Als dit kleine stukje wollen stof werkelijk van het pak van den bankier afkomstig was, dan konden daaruit de vreemdste gevolg trekkingen gemaakt zijn. Dan had deze dat spoor daar nagelaten kort voor of na den moord. Op den dag van den moord had Van Gielen een dergelijk kostuum gedragen, dat wist hij zeker. Toen hij hem op zijn bureau gezien had droeg hij het. Maar daarvóór kon de bankier zijn jas of broek niet ln die boschjes gescheurd hebben. Immers hij zou niet Cen ge scheurd pak aangehouden hebben. Het was ook onmogelijk dat dit gebeurd zou zijn toen Van Gielen daags na den moord naar den Beukenhof gekomen was. Toen was hij niet in den tuin geweest. En als dus dat gevonden stukje wollen goed was van de kleeding van den bankier, dan bestond alleen deze mogelijkheid, dat hij den dag of den avond van den moord daar geweest was. Maar dan zou Van Gielen zonder het te willen weten hier heen gereisd zijn. En met welk doel? Dan zou hij in den tuin, en natuurlijk toen het daar donker was, moeten geloo- pen hebben. Maar dan... Werner schrikte terug voor de gevolgtrekking, die daaruit gemaakt worden moest dan zou de bankier de moordenaar zijn of althans medeplichtige. Mocht hij die vreeselijke verdenking koesteren? Waren er behalve dan het vin den van dat stukje goed andere motieven, die de verdenking gegrond maakten? Frits Werner haalde de schouders op. Zeker was het, dat indien bankier Van Gielen niet de vriend maar de vijand van den vermoorden professor ware geweest, dat dan het raadsel verklaard werd, hoe de moordenaar dadelijk kon weten, dat Evan naar den Beukenhof zou gaan. Maar de theorie, die Werner bezig was op te bouwen leidde hem tot een monster achtige veronderstelling. Aangenomen dat Van Gielen voor den professor naar den Beukenhof vertrokken was, dat hij de man was, die de aanslagen op diens leven gedaan had of althans had laten doen, dan zou hij ook de oorzaak zijn van de wegversperring voor welke de automobiel zoo'n grooten omweg had moeten maken. Die versperring had zeer goed een auto ongeval kunnen veroorzaken. Zou dan de bankier behalve den pro fessor Evan en diens dochter ook zijn eigen zoon dat gevaar hébben willen doen loopen. Dat was absoluut onmogelijk. Want al IIBHI nam men aan, dat hij een ellendige moor- zooveel waarde niet aan. denaar zoude zijn, daaraan viel geen Neen, maar als u of ik of iemand oogenblik te twijfelen, hij had zijn zoon anders nu eens de man ontdekte, die op lief. En hij zou dezen zeker niet aan ge- den dag van dea moord precies toon vaar blootstellen, welke beweegredenen kostuum droe# van haat of geldzucht hem ook den dood Ja als *e zee Iemand ontdek toe. zei van professor Evan zouden doen verlan- de bankier, ln zijn auto stappend, gen. Nu ik weet zeker, dat de man, die Maar bovendien, als Van Gielen den I kort voor of na den moord, daar zich ver professor had willen dooden, dan zou hij scholen heeft en zonder het te weten na hem toch niet tot bescherming zijn eigen tuurlijk dat spoor achterliet niet zoo wel zoon medegegeven hebben. "dg beteekenis daaraan zal hechten. Dit te onderstellen ware al te dwaas. Als hij de dader is, wat nog bewezen Neen, neen de bankier kon de moorde-jzou moeten worden, naar niet geweest zijn. i Natuurlijk. Maar als hij de dader Maar door welk ellendig toeval waren niet is, dan zou hij zich wel bekend ma- dan die draden wol, geheel gelijkend op de stof waarvan de bankier dien dag een pak droeg? Vele vragen en overwegingen bestorm den Werner. Toen hij bij het hek kwam stond daar de auto klaar, die nog op den bankier wachtte. Rijdt mijnheer dadelijk terug, vroeg Werner den chauffeur. Ja mijnheer. Op hetzelfde oogenblik kwamen Van Gielen en Antoon het huls uit. Kijk, zei de bankier, ik kan nu met een nog afscheid van u nemen, mijnheer Werner, ik moet dadelijk terug. En jullie beide wensch ik met je nasporingen veel succes. Maar mijnheer Werner kijkt zoo ernstig, het schijnt, dat hij al een spoor heeft gevonden. Frits Werner aarzelde een oogenblik. Het lag hem op de lippen te zeggen, wat hij wist. Maar dat durfde hij toch niet goed. Toch wilde hij de kans niet laten voorbijgaan om er althans op te zinspelen. Een spoor gevonden, zei hij. Neen, ik natuurlijk niet, maar u hebt gehoord van het stukje wollen stof, dat men in den tuin gevonden heeft. Ja. Dat zou de justitie op het spoor van den misdadiger kunnen brengen. Kom, riep Antoon Van Gielen, de man die het gevonden heeft, hecht er zelf ken. Zie eens als u of ik daar gestaan hadden en onze jas gescheurd. En als we vernamen, dat een paar draden van ons costuum daar waren blijven hangen en dat de politie meende, dat ze hiermee op het spoor van den misdadiger gekomen was, dan zouden we toch dadelijk er heen gaan en zeggen: ge zijt op een verkeerd spoor. Ik ben daar toevallig geweest. Werner nam terwijl hij dit zeide den bankier scherp op. Maar deze was daar in de struiken niet geweest, de draden wa ren niet van zijn pak, of hij was iemand, die het uitnemend verstond, zich te be- heerschen. Hij toonde tenminste niet de geringste ontsteltenis en zeide: Welnu als ln de couranten bekend wordt, dat daar van iemands pak een paar draden gevonden zijn, dan komt de eigenaar van dat pak wellicht opdagen. Maar de kans is gering. Hij gaf zijn chauffeur bevel weg te rij den, drukte de belde jongelui haastig de hand en verdween. Frits en Antoon slenterden samen naar het huls terug. En weer zaten zij als op den avond van den moord voor den haard. Maar hun gesprek wilde niet vlotten. Zij voelden zich eigenlijk geen van belden op hun gemak en ze wilden dat voor el kaar niet weten. Frits Werner was met z'n vriend over eengekomen, dat zij samen den misdadi ger zouden zoeken. Nu koesterde hij ern stige vermoedens tegen iemand en hij kon, hij wilde daarover met zijn vriend niet spreken. Want de man, dien hij ver dacht, was de vader van zijn vriend. Maar omgekeerd voelde ook Antoon Van Gielen zich in eenigszins gedwongen positie. Immers hij zou met Werner den misdadiger zoeken en het geheim trachten op te lossen. Werner moest natuurlijk meenen, dat zij alles wat ontdekt werd samen zouden weten. En hij verzweeg hem zijn ontmoeting van den vorigen dag, hij verzweeg hem, dat de zoon van pro fessor Evan naar alle waarschijnlijkheid de misdadiger was. Het was dus begrijpelijk, dat geen der beide vrienden erg spraakzaam was. ZIJ voelden zich tegenover elkaar niet op recht. Ten slotte zei Antoon Van Gielen: Wij zijn hier nu. Maar we zullen toch ook wat moeten doen. We zullen een zeker plan dienen op te maken, waarnaar we werken. Of zou het beter zijn alles aan het toeval over te laten. Ik weet het niet, antwoordde Werr.ar, om Je de waarheid te zeggen, nu ik hier ben heb ik het gevoel of het tamelijk doelloos Is. Ho ho, maar zoo straks dacht ik. dat gij meende, dat het spoor eigenlijk al ge vonden was, hetwelk we zouden moeten wolgen. Je redeneerde er met mijn vader zoo opgewekt over. Maar hij hechtte er niet veel waarde aan. Maar Jij wel. Och ik weet liet niet, zeide Werner moedeloos. Weer heerschte er een langdurig stil zwijgen, toen eensklaps werd er geklopt. Op het o binnen van Antoon trad da hulsbewaarder de kamer binnen. Heeren, zei hij, er is iets niet in orde. De beide Jongelui sprongen op. Niet in orde, riepen zij, wat zou «r niet in orde zijn. (Nadruk verboden). Ct Vervolgt),

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1939 | | pagina 11