De GÉiiinnioG Derde
YERSCHE SOEP
Ons Vrouwenhoekje
a//e chwen
VERBUIGING
VOGR BESCHAAFDE OMGANGSTAAL
3 F5 HET PAKJE VAN 5 B LO K J E S -"6 O'C 'iï DE C TA RUFTTE M
GEDACHTEN
HETjV.ANNEKE
UIT OE
MAAN
WILLIAM HOLT
LIEFDE PER TELEVISIE
SPREEK EN SCHRIJF BESCHAAFD!
HANDELSBELANGEN
Maar tegen welken prijs, mijn
beste, en welke karwei
MisHet kost mij slechts 20 cen
tiem per persoon en 1 minuut koken
volstaat.
Welk goeds kunt ge wel veror
beren
Het is integendeel uitste
kend de voortreffelijke smaak
van het sappigste vleesch ge
paard met den heerlijken geur
van versche groenten. Neem
dit Liebig Blokje ik verlang
dat ge mij anders dan op het
woord gelooft.
BIJVOEGSEL AAN DE EoPEïtïNGENAAR BW DE TALLE VAM ZOND.% G 4 JUNI 4939. Mr
23.
Dj? hooger klimt als hem betaamt
Velt lager als hij had geraamd.
Wil aan de armen bijstand biên
En gij zult u gelukkig zien.
Niet al te traag', noch al te snel,
Tv,,-, n--all de dingen wonder wel.
rssuasasïSHHBBRBNaaBEBHiasaBi
'T STAAT GESCHREVEN
'n Mensch moet eten om te leven
Maar mag in geweten
Niet leven om te eten!...
Als 't maar waar is, want weet ge:
dat iemand van 70 jaar een hoeveelheid
van 10.000 kgr. voedsel aan eten en drin
ken heeft genomen, gedurende zijn le
vensloop? Hij zou nogal verwonderd op
kijken, wanneer hij 't menu van het ach
ter hem liggende leven kon zien: een op
tocht van 52 vrachtauto's, elk beladen
met 2.000 kilo's. En sedert hij in de wieg
kwam heeft hij meer dan 1.000 maal zijn
eigen gewicht in voedsel opgenomen.
Aannemende dat hij een gezonden eet
lust heeft en rekening houdende met zijn
kinderjaren, zou 't brood dat hij gegeten
heeft, 12.000 kgr. bedragen en voorgesteld
worden door een brood van 3 li nrter
lang en breed en 4 meter hoog, dat 100
sterke mannen nauwelijks van den grond
zouden kunnen heffen. Zijn verbruikte
aardappel zou twee meter boven zijn
hoofd reiken en zoo dik zijn, dat twee van
de grootste mannen hem niet zouden kun
nen omvatten. Die patat zou zoo maar
5.500 kilos wegen en voor 't verplaatsen
er van zouden drie sterke paarden noo-
dig zijn... als 'm niet rond moest zijn,
anders bolt 'm toch van zelf.
En dan hebben we nog niet gesproken
over de groenten, 't vleesch, enz... enz...
maar g'hebt er toch al een klein gedacht
van... en de rest zal voor 't naaste weke
zijn! Anders krijgen we toch 'n indigestie!
HOE IS dat gisteravond afgeloopen,
toen ik u thuis bracht en uw vrouw zoo
vreeselijk kwaad op u was?
Oh, best! Ze is later op haar knieën
naar me toegekropen.
Hoe bestaat 't?
Ja, ze zei: Kom eens onder dat bed
vandaan als ge durft!
THANS BESTE SNAKEN
Wil 'k iets
Diets
U maken
Dat U moet stellen tevreê
't Zal gaan
Over 't ontstaan
Der kleur van de zee!
Zooals ge weet vertoont het zeewater
niet altijd dezelfde kleuren. Nu eens is
't groen, dan weer blauw of grijs, soms
geelachtig of donkerbruin, bijwijlen zelfs
betrekkelijk zwart.
En dat verschijnsel heeft verschillends
oorzaken. Wanneer het water grijs en
donker is, wordt dit teweeggebracht dooi
de weerspiegeling van donkere wolken.
Vele kleurvariaties ontstaan echter door
microscopisch kleine planten en dieren.
Ook het zoutgehalte van het zeewater be-
invloedt er de kleur van. Hoe meer zout.
hoe blauwer de kleur. Ingesloten zeeën,
zooals de Middellandsche Zee, hebben om
die reden een prachtige dieoblauwe tint,.
In de Poolzéën is 't zoutgehalte, ten
gevolge van den toevoer van versch wa
ter, van 't smeltend ijs, minder groot en
daar is de kleur dan ook groener. Dat
groen wordt dan veroorzaakt door het
microscopische liven in 't water en door
't weerkaatste licht van den klauwen he
mel dat zich mengt met geelachtige tin
ten van zand en rotsen op den bodem dei-
zee.
En daarmee ziet gs nog lie keer... schijn
bedriegt.
PAT KOMT EEN horlogewinkel binnen
en vraagt een wekker.
Hier hebt g'er een, prees de horloge
maker. Loopt secuur! Hoe laat hebben we
het nu? Twee minuten voor drie. Nu, op
klokslag drie, geen seconde vroeger, geen
seconde later, zal hij afloopen.
En werkelijk, op klokslag drie, begon
't geratel.
Prachtig! zei Pat. Prachtig. Maar
zoo'n ding moet ik niet hebben, 's Nachts
om drie uur slaap ik en 's namiddags om
drie uur werk ik, want vandaag is het
mijn vrije dag. 'k Moet een wekker heb
ben, die mij 's morgens om half zeven
wekt
Nog ne slimmerik!
ALLO! ALLO! RING! RING...
't Was de belle die ging
En, met 'n hart lijk 'n boon,
Liep 'k naar de telefoon
En ziehier zonder veel tam-tam
Wat 'k zoo al vernam!...
't Is de moeite waarde... want 't was
mijnen particulieren correspondent in
Amerika die mij aan 't opbellen was, om
mij 'n interessant nieuws te vermelden
over den... telefoon in Amerika!... Ge ziet
dat w'op geen kosten zien om U van alles
op d'hoogte te brengen, hé! beste Lezers
en alderliefste Lezereskens.
Ehwel, luistert dan waarover 't gaat.
De jongste cijfers... dat zijn de laat
ste... ieeren ons dat in 1940, rond de 41
miltioen telefoons in de geheele wereld
zullen in gebruik zijn en dat Amerika,
ofschoon het slechts 1/17' van de wereld
bevolking bevat, ongeveer de helft van die
telefoons zal bezitten.
In ons land is 't een hooge uitzondering,
wanneer telefoonboeken, die in de open
bare telefooncellen ten gebruike van het
publiek liggen, alvorens 't halve jaar ver
streken is, moeten vervangen worden.
Mengelwerk van 4 Juni 1939. Nr 12.
t
oorspronkelijke detective-roman
door
Ik geloof niet dat hij zelf het bekend
zal maken. En als hij het niet weten wil
is hij slim genoeg om het verborgen te
houden.
Goed, maar hoor eens vader, U moet
mij nu meer vertellen, dan u gedaan hebt.
Ik ben geen kind meer. Ik heb nooit
eenige belangstelling voor uw zaken ge
had.
Zeg eerder dat gij er minachting
voor hadt.
Misschien wel, dat gewroet om goud
steeds meer goud te verdienen heeft mij
nooit kunnen bekoren.
Welnu houd je er dan ook verder
buiten.
Ja maar hier geldt het heel iets an
ders. U zult mij onmogelijk kunnen over
tuigen, dat de moord op Evan, het zon
derlinge gedrag van Jozef en de uitvin
ding, waarvan u gesproken hebt niet in
eenig verband met elkaar zouden staan.
Ik heb de overtuiging, dat U in dit alles
wel degelijk een draad vinden kunt.
De bankier zweeg.
Je bedoelt, zei hij na eenigen tijd be
daard, dat ik comedie zou spelen.
Als u het zoo noemen wilt, ja in ze
keren zin wel.
Wel luister dan, dat is ook zoo. Da
delijk toen de professor vermoord werd,
had ik reden te veronderstellen, dat zijn
zoon Jozef -n deze niet vrij uitging, hoe
verschrikkelijk die veronders elling ook is.
Ik hoopte, dat niemand anders die verden
king zou opvatten. Waarom ik hem wel
'.verdacht kun ik je niet zegden. Maar nu
Meestal zien zij er na het verstrijken van
het halve jaar nog uitstekend uit. Maar
in New-York is 't gemiddelde leven van
een telefoonboek in zoo'n cel niet langer
dan... twee dagen... zoo rap zijn ze ver
sleten door 't doorbladeren. Zelfs in de
buitenwijken van de millioenenstad moe
ten de telefoonboeken, die ongeveer 1
kilo wegen, minstens eenmaal per week
vernieuwd worden!
We zijn hier nog zoo ver niet... geluk
kig maar ook!
PAT heeft een baantje op een kruitfa
briek gekregen, maar neemt het met de
voorzichtigheid niet zoo nauw op en op
een ochtend betrapt zijn voorman hem
er op, dat hij een sigaret rookt.
Weet ge wel, dat door een zelfde
stommiteit hier jaren geleden twintig
menschen de lucht ingevlogen zijn?
Zoo, antwoordt Pat kalm! Nu, daar
hoeft ge nu niet bang voor te zijn!
Waarom niet? vraagt de verbaasde
voorman.
Omdat we hlej; maar met zijn tienen
werken.
'T IS WAARHEID, DAT
't Meervoud van blad
Ge kunt er naar raden,
Is bladeren of bladen.
Men zegt bladen als er spraak is van papier
't Staat zoo vast als twee en twee is vier
En bladeren, geldt, zonder verder geknoei
Als er spraak is van den plantengroei.
En toch durf 'k beweren dat er een tijd
geweest is dat men schreef op... bladeren!
Op Ceylon namelijk, groeit er een reu-
zenpalm, de Talipotpalm, als ge toch alles
wilt weten ook nog genoemd met zijn
scientifieken naam de Cor.vpha Umbra-
culifera, als ge nog meer dan alles wilt
weten! Alle deelen van dezen boom wor
den voor 't een of 't andere doel gebruikt.
't Eigenaardigste van deze palmsoort is
evenwel dat de bladeren vroeger door de
Boeddhistische monniken gebruikt wer
den als schrijfoampier. Ze schreven er op
met metalen stiften en als deze velletjes
schrijfpapier gedroogd waren, konden ze
jarenlang bewaard blijven.
Deze palmen groeien maar één keer in
hun leven en wel tusschen hun vijftigste
en tachtigste jaar. Uit den pyramidevor-
migen bloemtros, die boven 't geweldige
bladerendak uitgroeit, en samengesteld is
uit millioenen geel-witte bloesems, groei
en de kokosnoten. Wanneer deze rijp zijn,
sterft de boom... maar hij heeft dan toch
meer dan iets goeds in zijn leven gedaan...
't geen niet van alleman kan gezegd wor
den.
MEVROUW MULLER doet zwaar aan
politiek. Op een goeden dag terugkeerend
van een politieke samenkomst, zegt zij,
nog onder den indruk van hetgeen de
spreker heeft betoogd:
We moeten Europa schoon vegen!
Prachtig, antwoordt mijnheer Muller.
En als ge nu eens met ons huis begon?
Die was iiuchter!
'K WIL U THANS VERNOEMEN
Dat ook -de bloemen
Hebban 'n vast uur van ontluiken
Waarop ze dan ook dubbel goed ruiken.
Ja, er bestaan zekere soorten van plan
ten, welker bloemen op vaste uren ont
luiken.
In Juni-Juli mag men bijvoorbeeld stipt
betrouwen op gele havikskruiden, die
stipt om 6 uur ontluiken. De gewone goud
bloem zet om 7 uur heur koppeken open;
het klokje herleeft om 8 uur; de veld-
goudbloem ontluikt om 9 uur: de giroffel...
dat begint al naar de luiaardij te rieken...
om 10 uur; de. hondsroos (pissenlit) dei-
bergen, om 11 uur; de middagblcem om
12 uur... daarvan dan heuren naam ook;
het bertramkruid om 14 uur: het roode
havikskruid om 15 uur; de nachtschoone
om 16 uur; de nachtsilene om 17 uur en
de toortsdistel om 23 uur!...
Maar... <Tr moet nog één ding aan wor
den opgemerkt, opdat ge, moest g'er aan
denken dat allemaal ne keer na te gaan,
mij niet zoudt uitmaken voor ne leuge
naar en dat is... dat deze bloemen zich na
tuurlijk niet bekommeren om onzen vet-
telijken tijd. en alleen voortgaan op de
zon.
In of we ze gelijk geven!
EEN NEGERDOMINEE, die het niet erg
breed had in de wereld, deed een beroep
op de mildheid van 't bestuur van den
kerkeraad, maar kreeg tot antwoord, dat
de tijden zeer slecht wareh èh er alleen
hulp kon verleend worden als 't absoluut
noodig was.
Een week later kreeg 't bestuur 't vol
gend schrijven:
M'n teenen steken door mijn schoe
nen, een deel van mijn zitvlak steekt door
mijn broek, mijn haar steekt door mijn
hoed. Zend hulp, want ook mijn kaak
beenderen steken buiten m'n arm hoofd!
'N GEDACHT: De vriendschap moet
niet beginnen maar eindigen met vertrou
welijkheid!
'K VERKLAAR HET MET GEWELD
Neen, 'k ben geen pantoffelheld
Hoewel ik voel me nog het best
Thuis in mijn eigen nest.
Dat 'n is geen bewijs... Maar wacht eens
even pantoffel!... nest!... Tiens! 't Komt
me voor alsof is daarover nog iets te ver
tellen heb... Ah! daar is 't! luistert.
In Bulgarije komt er veel een soort
meezen voor, die hun nesten bouwen uit
biezen en andere stollen; dat materiaal
samengebracht, doet veel denken aan vilt,
en is van zoo'n stevige kwaliteit, dat de
boeren deze nesten, zonder er ook maar
iets aan te veranderen... gebruiken als
pantoffels. Voor goedkoope pantoffels dat
zijn goedkoope pantoffels!
Wanneer men een Bulgaarsche boeren
woning betreedt, ziet men de nestpantof
fels bij deure staan. Iedereen die bin
nen gaat trekt zijn schoenen uit en ge
bruikt een paar van die slachen waar
bij men er in 't geheel niet op let welk
paar men aantrekt... d'r staat immers
geenen nummero op. ook niet! Alle... 't is
nog ne keer iets raars.
't Is 'n raar liêken uit waar z'in zingen:
En die 't werken uitgevonden heeft dat
is nen uil...
Maar hij heeft veel... slachtoffers ge
maakt want voglens de laatste internatio
nale statistieken zijn er op de wereld 865
mülioen menschen die werken om te le
ven. Daaronder zijn er 550 millioen die
hun bestaan in den landbouw vinden...
Als ge nu denkt dat er op de wereld
2 milliard menschen zijn, moet ge be
kennen dat er bij de rest... veel chan-
gards zijn ook!
HOE KOMT HET, dat ge uw vinger
tje pijn gedaan hebt, liefje?
Ik heb er met den hamer op gesla
gen.
Maar ik heb u niet eens hooren hui
len.
Ik wist niet dat ge thuis waart,
mama.
EN OM TE SLUITEN hier 'n liêken
over:
UITZOEKEN MAAR!
I.
Meer dan eens heb ik gelezen
In de bladen groot en klein
Dat het mansvolk tegenwoordig
Zeker niet bevreesd moet zijn
Om een lieveken te vinden...
Daar is vrouwvolk met de macht
Dat sinds vele, vele jaren
Zuchtend op een ventje wacht.
Refrein
Uitzoeken maar: 'k heb keus genoeg
Ik laat de meisjes 't zoet verlangen
Want ik vind 't nog steeds te vroeg
Om mij in 't net te laten vangen
Eenmaal getrouwd dan zit ge vast
Dus Jongens lief, goed opgepast.
II.
Mieken is pas 20 jaren
En als Mieken mij ontmoet
Geeft ze zedig met haar oogskens
Vrlend'lijk mij een stillen groet
En hoe dat het toch wil lukken
Ga ik 's Zondags naar de Mis
'k Zie dat Mieken dan. toevallig
Met mij... aan de kerkdeur is.
Refrein:
0 III.
Veva is een aardig kindje
Niet te groot en niet te klein
En van leden en manieren
Als geen ander net en fijn
Maar hoe dat 't alweer wil lukken
Zet 'k een voetje op de baan
Zwierezwaaiend met heur rokskes
Zie ik Veva vóór mij gaan.
Refrein:
IV.
En Karlientje van den slachter
Schoon gevormd en wel gedraaid
Heeft twee oogskens, waaruit immer
't Vuur ken van de liefde laait.
En, hoedat 't nog eens wil lukken...
Als 'k bij dat lieve wicht
Ga bestellen, karbonaadjes
Krijg ik dubbel mijn gewicht.
Refrein:
Pietemelle van thuis neven
Heeft voor dactylo geleerd
't Is een alleraardigst kopje,
Naar de mode gefriseerd.
En hoe 't alweer wil lukken
Alle weken krijg ik zoo
Twee dozijnen mooie kaarten
Onderteekend: Dactylo
Refrein
VI.
Tecla Tops, die lange jaren
In de boter handel dreef...
Zit met duiten, en potdorie
't Is een flinke, knappe weef.
H-oe dat nu ook weer wil lukken
Gist'ren sprak zij, onbeschroomd
Toen 'k haar op de baan ontmoette
o 'k Heb dees' nacht van U gedroomd
Refrein:
VII.
Het besluit nu van mijn liedje...
Wel ge weet er alles van...
Ieder meisje spant heur strikken
Als ze vangen wil 'n man
Maar of 't meisje nu Karlientje
Pieternelle of Tecla heet...
't Kan me bitter weinig schelen
Want... ze... krijgen... mij... niet... beet!
Refrein:
't Manneken uit de Maan.
IBEB1
jij door toevallige omstandigheden ook dit
gelooven moet, zeg ik je, help mij dat
vreeselijk geheim te bewaren.
Zal dat gelukken, vader?
Ik heb- reden om te veronderstellen,
dat dit zeker het geval zal zijn, dat Jozef
Evan van de onverwachte ontmoeting die
gij met hem gehad hebt dezen nacht, niet
zal spreken. Het moet een geheim blijven
reeds terwille van Alice alleen.
Ik zal er niet over spreken. Maar ik
zou toch gaarne weten...
Neen, neen laten we er niet meer
over spreken. Ik kan en wil je er niets
meer van vertellen. Want wat ik er meer
van weet ben ik als man van eer ver
plicht te verzwijgen, ook tegenover jou.
Beiden zwegen eenige oogenblikken.
Toen zeide Antoon:
Ik zal uw aanwijzing volgen. Maar
ik voel me toch in- een valsche positie,
vooral ook tegenover Werner. Hij wil het
geheim ontdekken. Ik heb hem beloofd te
zamen met hem te trachten de oplossing
te vinden.
O maar hij zal die niet in de goede
richting zoeken en niets vinden. En als
hij een spoor vindt zal het een valsch
spoor zijn. Ge volgt hem maar op dat
dwaalspoor. Doe het terwille, ik zeg het
je nog eens van Alice.
Goed, dan zal ik het doen, papa, want
als gij zegt, dat het noodig is, dan zal het
ook inderdaad noodig zijn.
Terwijl vader en zoon hierover nog
spraken, was Werner den tuin doorgeloo-
pen en had dezen door het achterhek ver
laten. Het was al weer bijna donker ge
worden. Hij ontmoette op den zandweg,
die achter den ruimen tuin van den Beu
kenhof liep denzelfden speurder, dien An
toon van Gielen den vorigen avond ge
sproken had.
Frits Werner, die den man ook herken
de was spoedig met hem in een onder
houd gewikkeld.
Nog wat ontdekt, vroeg hij.
Neen, niets bijzonders.
Apropos, zeide Frits, ik heb van Van
Een van de medewerkers van een Brit-
schen televisiezender, zag zich blootge
steld aan een trommelvuur van liefdes
verklaringen, waaraan hij zich alleen kon
onttrekken door zich zoo snel mogelijk te
verloven. De man werkte verschillende
keeren aan de televisie-uitzendingen mee
en heeft blijkbaar zelfs op grooten afstand
zoo'n goeden indruk gemaakt, dat er een
heftigen storm tegen zijn vrijgezellenle-
ven werd ontketend. Meer dan 800 lief
desverklaringen werden hem door de post
bezorgd. De vrouwen, die hem vereeren,
zijn van zeer verschillende leeftijd, deze
varieert tusschen 18 en 60 jaar!
Nu echter de verloving bekend gemaakt
is, zijn de liefdesverklaringen veel schaar-
scher geworden.
w
BIJ MOEDER WAS HET
ZOO HEERLIJK!
Tn de herinneringen van veel volwassen
menschen, leven tal van gebeurtenissen
die voor -hen het ouderlijk huis zoo on
vergetelijk maken. Dat zijn de gelukkigen
die in hun jeugd thuis het vermaak en
de gezelligheid gevonden hebben, welke
anderen elders gaan of moeten zoeken.
Kerstfeestjes en Paaschdagen van vroe
ger schijnen nog steeds als lichtpunten
in hun leven. Maar vooral zijn er de ver
jaardagen van de kinderen, die moeder
tot zoo'n feest wist te maken. Huiselijke
feestjes beteelcenen inderdaad veel voor
kinderen. Het zal hen steeds bijblijven als
hun verjaardag op een bijzondere wijze
door moeder werd herdacht. Veel is daar
voor niet noodig: een kinderhand is gauw
gevuld en kinderoogen stralen gemakke
lijk. Een geschenkje, dat daarom nog niet
kostelijk behoeft te zijn, maar waarvan
men weet dat het aan het kind aange
naam is, brengt de gewenschte stemming.
Op een vrijen namiddag bezoek van
schoolkameraadjes of familie, welke dan
getracteerd worden op pannekoeken of
andere door moeder gebakken lekkernij,
als bijvoorbeeld cake, enz., kan het jarige
kind gelukkig maken.
Men zorgt bij zulke gelegenheden voor
de noodige afwisseling, want anders zou
zoo'n namiddag wel eeiis kunnen vervelen.
Moeder is daarvoor natuurlijk onmisbaar.
Zonder dat de kinderen het voelen leidt
zij de spelen, welke afwisselend moeten
zijn en waarbij de kinderen nu eens in
beweging en dan weer rustig aan tafel
geschaard zijn. Voor het einde van het
feest, dat maar een lichte inbreuk mag
maken op het gewone slapensuur der kin
deren, is het best dat ze rustige spelletjes
doen, waardoor ze minder verhit en op
gewonden naar huis gaan. De versnape
ringen moeten eenvoudig gehouden wor
den. De gebakjes moeten licht verteer
baar zijn want door de opwinding van het
feest geraakt een kindermaag al van
streek. Zulke feestjes hebben voor de kin
deren veel meer waarde dan dat moeder
ze voor hun verjaardag eens mee uit
neemt. Dat is voor haar wel veel gemak
kelijker omdat ze dan geen last thuis
heeft, maar de echte gezellige sfeer van
een verjaardag thuis ontbreekt en deze
dag zal bij de kinderen geen blijvenden
indruk maken. Later zal ze het genoegen
van dit werk tiendubbel terug krijgen,
wanneer haar groote kinderen zullen zeg
gen tegen vrouw of man: o bij moeder
waren de verjaardagen zoo heerlijk!
MEVROUW ROOSEVELT
ZAL NIET BUIGEN
Het bezoek van het Engelsche konings
paar aan de Vereenigde Staten heeft o. m.
ook de kwestie opgeworpen, of Mevrouw
Roosevelt die natuurlijk bij de officieele
ontvangst door president Roosevelt zal
tegenwoordig zijn, voor den koning en de
koningin de reverencemoet maken.
Reeds bij het bezoek van president Le
brun aan Londen en daarvoor bij het be
zoek van het Engelsche koningspaar te
Parijs werd deze kwestie behandeld. Daar
hakte mevrouw Lebrun den knooo door
met te zeggen, dat ze buigen zou op de
voorgeschreven manier, met den knieval
dus.
Mevrouw Lebrun bezit als vrouw van
den president geen officieelen status
Ze heeft geen titel en geen recht op bij
zondei- eerebetoon. Daarom vernederde
zij zich niet, was ze niet minder dan ko
ningin Elisabeth, toen ze de reverence
maakte, want ze beschouwde zichzelf als
een particulier persoon.
Nu is men in de Vereenigde Staten erg
democratisch, althans bijwijlen. En men
vroeg zich af, of de vrouw van den pre
sident, den eersten burger des lands, de
Engelsche koningin eerebetoon mocht be
wijzen. Hierbij kwam de gedachte naar
voren, dat de Vereenigde Staten vroeger
een kolonie van Engeland waren. Het was
dus zaak, dat mevrouw Roosevelt en ko
ningin Elisabeth duidelijk lieten zien, dat
zij allebei even voornaam waren.
En, nadat deskundigen maanden lang
gebukt hebben gezeten over het proto
col ofwel de handleiding van eerebetoon
tegenover buitenlandsche gasten, stelden
ze vast, dat volgens Amerlkaansche op
vattingen geen reverence behoefde te
worden gemaakt, niet door mevrouw Roo
sevelt en evenmin door de dames van
Amerikaansche ministers en andere auto
riteiten. De Amerikaansche eer is gered,
maar toch zullen velen het in haar hart
betreuren, nu geen elegante reverence
te kunnen maken. En het is vrijwel zeker,
dat er heel wat toe zullen overgaan de
publieke opinie te trotseeren, met de be
doeling te laten zien, hoe het hoort.
PRACTISCHE WENKEN
Als men linnen wil sparen, dus liefst
geen bleekwater gebruikt en toch over
geen grasveld beschikt, spoelt men eerst
het linnen in heet water, daarna wordt
het een nacht in water gezet, waarin een
weinig wijnsteen is opgelost.
Brandvlekken in lampekappen kan men
verwijderen door ze te behandelen met
keukenzout.
Een kalmeerend middel: In koud of
lauw water gedrenkte doeken, die uitge
wrongen en om 't lichaam geslagen wor
den, helpen dikwijls zeer goed tegen sla
peloosheid.
TER OVERWEGING
Wilt gij dat men goed van u zegt?
Spree'- dan nooit kwaad van anderen!
Wie boven ianderen is geplaatst, ziet
zich tevens in de verplichting gesteld
voor anderen te zorgen.
Te Antwerpen viel een 4-jarig meisje
uit een venster van het vierde verdiep.
Het werd in zeer bedenkelijken toestand
naar het gasthuis overgebracht.
Te Aarlen heeft een jongeling zijn
verloofde neergeschoten omdat zij hem in
den steek wilde laten. Het meisje werd
erg gewond en de dader aangehouden.
Te Qaregnon gingen werklieden een
wedding' aan over het klimmen op een
elektriekpaal. Een hunner begon met de
beklimming. Boven gekomen kwam hij in
aanraking met de leiding en werd geëlek-
trocuteerd. Hij viel op slag dood.
OVER DEN UITWENDIGEN VORM VAN BRIEVEN.
Niet alleen liet opstellen van den brief dient verzorgd te worden, maat
ook den uitwendigen vorm.
Wat dat betreft heeft men zich te gedragen naar de bestaand9
gebruiken.
I. - DAGTEEKENING:
In vertrouwelijke brieven, in handels- en zakenbrieven wordt d9
dagteekening rechts boven aan de eerste bladzijde geplaatst.
In brieven aan oversten en voorname personen wordt de dagtee
kening gewoonlijk geplaatst onder aan den brief aan den linkerkant van
de bladzijde, ofwel 'ook bovenaan.
II. - TITEL:
Men zet den titel van den brief op de hoogte van ongeveer het vier dB
of het derde deel der bladzijde, van den bovenrand beschouwd. EenigB
regels lager schrijft men den eersten regel van den brief, die wat in
springen moet.
Hoe hooger de persoon, tot wien de brief gericht is, in rang boven V
staat, hoe grooter de ruimte moet zijn. In ceremonieele brieven valt d»
eerste regel van den brief na het midden of in de tweede helft van de
bladzijde.
In deze ceremonieelebrieven, wordt de titel onder aan de eerste
bladzijde herhaald in dezer voege:
Aan zijn Excellentie den Minister van Openbaar Onderwijs.
Aan de Heeren Burgemeester en Raadsleden van de gemeente
Heist-aan-Zee.
In handelsbrieven schrijf men het adres van den geadresseerde (naam
of firma) onder de dagteekening en boven den titel.
Handboekje voor het briefschrijvenA. E. De Boeck.
IX druk, blz. 83.)
V.B.O. Bijdragen: Beschermend Lid: fr. 100 of 50; Steunend lid: fr. 25
Gewoon Lid: fr. 15; Studenten en inwonende Leden: fr. 5. Postrekening 412.386^
V.B.O., Peurne-Antwerpcn.
De Belg. N. V. Van der Graaf en Cie.
24 Zelfregeeringstr. te Brussel (afdee
ling: Handelsinformaties)deelt ons
mede:
FAILLISSEMENTEN IN BELGIE. Et-
werden over de week eindigende 19-5-39,
in België 27 faillissementen uitgesproken,
tegenover 17 over hetzelfde tijdperk van
het vorige jaar.
Uitgesproken faillissementen per branche
gedurende de week 12-5-39 tot 19-5-39,
14 Diversen.
1 Meubelhandelaar.
1 Kapper.
1 Wisselagent.
3 Marokijnhandelaars.
1 Aannemer.
1 Banketbakker.
1 Handelaar in breigoederen.
4 Industrieels.
In totaal werden er van 1-1-39 tot
19-5-39, in België 317 faillissementen uit
gesproken, tegenover 259 over hetzelfde
tijdperk van 1938.
CONCORDATEN. Van 1-1-39 tot
19-5-39, werden in België 106 aanvragen
ingediend tot het bekomen van een con
cordaat, en 67 aanvragen gehomologeerd,
tegenover resp. 92 en 50 over hetzelfde
tijdperk van 1938.
PROTESTEN. Over de week ein-
digende 19-5-39, werden In België 3069
protesten geregistreerd tegenover 2628
over hetzelfde tijdperk van 1938.
Van 1-1-39 tot 19-5-39, werden in Bel
gië 46.200 protesten geregistreerd, tegen
over 36.612 over hetzelfde tijdperk van
het vorige jaar.
Gezien de bekendheid van ons Handels
inlichtingen-bureau, vertouwen Banken,
Industrieelen en Handelaars meer en meer
Het Incassceren van hun achterstallig»
vorderingen toe aan onze Incasso-Dienst.
Belg. N. V. VAN DER GRAAF Cie.
24, Zelfregeeringstraat, 24, Brussel-Zuid.
Opgericht in 1888.
(BHBKBBBHnnBHVMWIiqVBBBaRUHa
Te Newark, Engeland, stortte een
vliegtuig te pletter en schoot in brand..
De vijf inzittende militairen werden ge
dood.
Nog te Antwerpen heeft een cinema
bezoeker naphte over zijn zetel In de ci
nema gegoten en heeft er daarna het
vuur aangestoken. Hij poogde ook het
scherm in brand te steken. Paniek ont
stond, maar het vuur kon spoedig over
meesterd worden. De dader werd aange
houden.
Gielen vernomen, dat ge een stukje goed
gevonden hebt in een groep heesters in
den tuin.
Ja, dat is zoo. Ik heb het bij me. Wilt
ge het zien?
Graag, als ik mag.
O waarom niet mijnheer Werner,
het is grijsbruine wol. Hier heb ik het.
De man toonde zijn vondst, Frits Wer
ner nam het kleine lapje in handen. En
opeens voer hem een schok door de leden.
Hij herkende de kleur. O, het was zeer
goed mogelijk, dat slechts een noodlottig
toeval hier in hst spel was. Maar dit wist
hij zeker, dat op den dag van den moord
iemand, dien hij kende een pak droeg
van dezelfde stof.
Die iemand was niemand anders dan
de vader van zijn vriend Antoon, bankier
Van Gielen.
Maar, zeide Werner, zonder iets van
zijn verrassing te doen blijken, het is
volstrekt niet zeker, dat de moordenaar
daar in die heesters zich verscholen heeft
en er dit spoor heeft nagelaten.
Ik zal de laatste zijn om dat te be
weren, luidde het antwoord, hier kan heel
goed van een toeval sprake zijn. Evenwel
ik heb de bedienden ondervraagd, er is
den laatsten tijd niemand op den Beu
kenhof geweest, die zoo'n pak droeg. En
met de mogelijkheid dus, dat het stukje
goed een spoor oplevert dient dus wel re
kening gehouden te worden.
Werner kon niet anders doen dan dit
toe te stemmen. Toen hij van den man
afscheid genomen had, en hij deed dat
spoedig, liep hij peinzend om den zeer
grooten tuin van den Beukenhof heen. Als
dit kleine stukje wollen stof werkelijk van
het pak van den bankier afkomstig was,
dan konden daaruit de vreemdste gevolg
trekkingen gemaakt zijn. Dan had deze
dat spoor daar nagelaten kort voor of
na den moord. Op den dag van den moord
had Van Gielen een dergelijk kostuum
gedragen, dat wist hij zeker. Toen hij hem
op zijn bureau gezien had droeg hij het.
Maar daarvóór kon de bankier zijn jas
of broek niet ln die boschjes gescheurd
hebben. Immers hij zou niet Cen ge
scheurd pak aangehouden hebben.
Het was ook onmogelijk dat dit gebeurd
zou zijn toen Van Gielen daags na den
moord naar den Beukenhof gekomen was.
Toen was hij niet in den tuin geweest. En
als dus dat gevonden stukje wollen goed
was van de kleeding van den bankier, dan
bestond alleen deze mogelijkheid, dat hij
den dag of den avond van den moord
daar geweest was. Maar dan zou Van
Gielen zonder het te willen weten hier
heen gereisd zijn. En met welk doel?
Dan zou hij in den tuin, en natuurlijk
toen het daar donker was, moeten geloo-
pen hebben.
Maar dan... Werner schrikte terug voor
de gevolgtrekking, die daaruit gemaakt
worden moest dan zou de bankier de
moordenaar zijn of althans medeplichtige.
Mocht hij die vreeselijke verdenking
koesteren? Waren er behalve dan het vin
den van dat stukje goed andere motieven,
die de verdenking gegrond maakten?
Frits Werner haalde de schouders op.
Zeker was het, dat indien bankier Van
Gielen niet de vriend maar de vijand van
den vermoorden professor ware geweest,
dat dan het raadsel verklaard werd, hoe
de moordenaar dadelijk kon weten, dat
Evan naar den Beukenhof zou gaan.
Maar de theorie, die Werner bezig was
op te bouwen leidde hem tot een monster
achtige veronderstelling. Aangenomen dat
Van Gielen voor den professor naar den
Beukenhof vertrokken was, dat hij de
man was, die de aanslagen op diens leven
gedaan had of althans had laten doen,
dan zou hij ook de oorzaak zijn van de
wegversperring voor welke de automobiel
zoo'n grooten omweg had moeten maken.
Die versperring had zeer goed een auto
ongeval kunnen veroorzaken.
Zou dan de bankier behalve den pro
fessor Evan en diens dochter ook zijn
eigen zoon dat gevaar hébben willen doen
loopen.
Dat was absoluut onmogelijk. Want al
IIBHI
nam men aan, dat hij een ellendige moor- zooveel waarde niet aan.
denaar zoude zijn, daaraan viel geen Neen, maar als u of ik of iemand
oogenblik te twijfelen, hij had zijn zoon anders nu eens de man ontdekte, die op
lief. En hij zou dezen zeker niet aan ge- den dag van dea moord precies toon
vaar blootstellen, welke beweegredenen kostuum droe#
van haat of geldzucht hem ook den dood Ja als *e zee Iemand ontdek toe. zei
van professor Evan zouden doen verlan- de bankier, ln zijn auto stappend,
gen. Nu ik weet zeker, dat de man, die
Maar bovendien, als Van Gielen den I kort voor of na den moord, daar zich ver
professor had willen dooden, dan zou hij scholen heeft en zonder het te weten na
hem toch niet tot bescherming zijn eigen tuurlijk dat spoor achterliet niet zoo wel
zoon medegegeven hebben. "dg beteekenis daaraan zal hechten.
Dit te onderstellen ware al te dwaas. Als hij de dader is, wat nog bewezen
Neen, neen de bankier kon de moorde-jzou moeten worden,
naar niet geweest zijn. i Natuurlijk. Maar als hij de dader
Maar door welk ellendig toeval waren niet is, dan zou hij zich wel bekend ma-
dan die draden wol, geheel gelijkend op
de stof waarvan de bankier dien dag een
pak droeg?
Vele vragen en overwegingen bestorm
den Werner. Toen hij bij het hek kwam
stond daar de auto klaar, die nog op den
bankier wachtte.
Rijdt mijnheer dadelijk terug, vroeg
Werner den chauffeur.
Ja mijnheer.
Op hetzelfde oogenblik kwamen Van
Gielen en Antoon het huls uit.
Kijk, zei de bankier, ik kan nu met
een nog afscheid van u nemen, mijnheer
Werner, ik moet dadelijk terug. En jullie
beide wensch ik met je nasporingen veel
succes. Maar mijnheer Werner kijkt zoo
ernstig, het schijnt, dat hij al een spoor
heeft gevonden.
Frits Werner aarzelde een oogenblik.
Het lag hem op de lippen te zeggen, wat
hij wist. Maar dat durfde hij toch niet
goed. Toch wilde hij de kans niet laten
voorbijgaan om er althans op te zinspelen.
Een spoor gevonden, zei hij. Neen,
ik natuurlijk niet, maar u hebt gehoord
van het stukje wollen stof, dat men in
den tuin gevonden heeft.
Ja.
Dat zou de justitie op het spoor van
den misdadiger kunnen brengen.
Kom, riep Antoon Van Gielen, de
man die het gevonden heeft, hecht er zelf
ken. Zie eens als u of ik daar gestaan
hadden en onze jas gescheurd. En als we
vernamen, dat een paar draden van ons
costuum daar waren blijven hangen en
dat de politie meende, dat ze hiermee op
het spoor van den misdadiger gekomen
was, dan zouden we toch dadelijk er heen
gaan en zeggen: ge zijt op een verkeerd
spoor. Ik ben daar toevallig geweest.
Werner nam terwijl hij dit zeide den
bankier scherp op. Maar deze was daar
in de struiken niet geweest, de draden wa
ren niet van zijn pak, of hij was iemand,
die het uitnemend verstond, zich te be-
heerschen. Hij toonde tenminste niet de
geringste ontsteltenis en zeide:
Welnu als ln de couranten bekend
wordt, dat daar van iemands pak een
paar draden gevonden zijn, dan komt de
eigenaar van dat pak wellicht opdagen.
Maar de kans is gering.
Hij gaf zijn chauffeur bevel weg te rij
den, drukte de belde jongelui haastig de
hand en verdween.
Frits en Antoon slenterden samen naar
het huls terug. En weer zaten zij als op
den avond van den moord voor den haard.
Maar hun gesprek wilde niet vlotten. Zij
voelden zich eigenlijk geen van belden
op hun gemak en ze wilden dat voor el
kaar niet weten.
Frits Werner was met z'n vriend over
eengekomen, dat zij samen den misdadi
ger zouden zoeken. Nu koesterde hij ern
stige vermoedens tegen iemand en hij
kon, hij wilde daarover met zijn vriend
niet spreken. Want de man, dien hij ver
dacht, was de vader van zijn vriend.
Maar omgekeerd voelde ook Antoon
Van Gielen zich in eenigszins gedwongen
positie. Immers hij zou met Werner den
misdadiger zoeken en het geheim trachten
op te lossen. Werner moest natuurlijk
meenen, dat zij alles wat ontdekt werd
samen zouden weten. En hij verzweeg
hem zijn ontmoeting van den vorigen dag,
hij verzweeg hem, dat de zoon van pro
fessor Evan naar alle waarschijnlijkheid
de misdadiger was.
Het was dus begrijpelijk, dat geen der
beide vrienden erg spraakzaam was. ZIJ
voelden zich tegenover elkaar niet op
recht. Ten slotte zei Antoon Van Gielen:
Wij zijn hier nu. Maar we zullen
toch ook wat moeten doen. We zullen een
zeker plan dienen op te maken, waarnaar
we werken. Of zou het beter zijn alles aan
het toeval over te laten.
Ik weet het niet, antwoordde Werr.ar,
om Je de waarheid te zeggen, nu ik hier
ben heb ik het gevoel of het tamelijk
doelloos Is.
Ho ho, maar zoo straks dacht ik. dat
gij meende, dat het spoor eigenlijk al ge
vonden was, hetwelk we zouden moeten
wolgen. Je redeneerde er met mijn vader
zoo opgewekt over.
Maar hij hechtte er niet veel waarde
aan.
Maar Jij wel.
Och ik weet liet niet, zeide Werner
moedeloos.
Weer heerschte er een langdurig stil
zwijgen, toen eensklaps werd er geklopt.
Op het o binnen van Antoon trad da
hulsbewaarder de kamer binnen.
Heeren, zei hij, er is iets niet in orde.
De beide Jongelui sprongen op.
Niet in orde, riepen zij, wat zou «r
niet in orde zijn.
(Nadruk verboden).
Ct Vervolgt),