De Groote Maneuvers! DE BALKANCONFERÈNTIEI BETROUWEN IN GOD Spionnage-Zaak te Charleroi Vastenavond, Carnaval L. De Kwestie der Vrijgestelden van Legerdienst s W;; I w 1 INTERNATIONAAL OVERZICHT te aanvaarden Een Poperingenaar aangehouden TREIN DOOR VUUR VERNIELD IN JAPAN Bei© liberale wetsvoorstellen zijn ónmogelijk J KATHOUEK NIEUWS-, NOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD. - VERSCHIJNT WEKELIJKS richten tegen den Donderdag «oen. I WEEKBLAD 50 CENTIEMEN. ZONDAG 4 FEBRUARI 1940. OUDE VOLKSFEESTEN. 176 REIZIGERS GEDOOD VASTENTIJD BOETEN DE POOL-DUITSCHERS TERUG NAAR HUN VADERLAND A uusaHHHraraaBnnnM«iB “BIDDEN EN Vastenbrief van Z. Exc. Mgr Lamiroy, Bisschap van Brugge Zullen de oudste zonen der Kroostrijke Gezinnen binnengeroepen en de voor den dienst ongeschikten voor den Keurraad moeten verschijnen ?siMksansnK oqb IDBSasaaidaaBBafiaaBBSBBroBSI inBBBBBaBEBBBBBBBBBSaBSSgaaanM «DE POPERINGENAAR» 37* JAAÏl - W DE ENGELSCHE VLIEGERS BEPROEVEN DE VLIEGTUIGEN DIE ZE IN AMERIKA GEKOCHT HEBZEN EEN POSTABONNEMENT 1940 IN BELGIE KOST: p i -kl| TARIEF VOOR BERICHTEN» ROSKAM. Er was heel wat leute 6p öéze da gen. Er weMen tal van rottigheden uitgericht, elkeen kan er over mee spreken. Dat. het er soms onstuimig naar toe ging kunt gé besluiten uit deze reken: Vastenavond die komt aan klinken op de bussen; hier een stoel en daar een stoel, op leder stoel een kussen; meisjes houdt uw kinnebak toe of ik sla er een pannokook iwSschen. ZEER LIEVE BROEDERS, Vóór enkele maanden, bij het begin van deze bange tijden, hebben Wij U aangespoord om uw betrouwen te stel len op de goddelijke Voorzienigheid, en nog zal geen onderwerp meer ge past blijken ter overweging dan dit, want niemand ter wereld weet waar de wereld naartoe gaat! Wij echter, die het geluk hebben te gelooven, Wij weten, hetgeen ten an dere de natuurlijke rede eveneens be wijzen kan, dat hemel en aarde en alles wat zij bevatten, dat alle men schen en alle geslachten die er ooit geweest of zijn zullen, het werk zijn van Gods handen. Wij weten en gelooven dat, zonder Gods aanhoudende en almachtige tus- Schenkomst, niets van alles wat be staat, zou blijven bestaan; meer nog dat niets en niemand, zonder Gods hulp en bijstand, bewegen of iets doen kan, en dit zoowel in de natuur lijke als in de bovennatuurlijke orde. «In Hem leven, en bewegen wij ons, en zijn wij zooals Paulus predikte op den Areopagus te Athene; en aan de Phüippiërs leerde hij dat wij door God alléén het goede kunnen én wil len én uitwerken. Wij weten en gelooven nog dat God de wereld bestuurt, en alles en allen richt naar hun einddoel, dat is zijn eeuwige glorie en het eeuwig geluk zijner schepselen. Om dit eeuwig ge luk, dat wij door de zonde venoren hadden, aan de menschen terug te schenken, heeft God ons zijn eenigen Zoon gegeven, Jezus-Christus, Onzen Heer, die mensch geworden is, die ge leden heeft en gestorven is aan het kruis, om ons te verlossen. Maar niemand ook zal aan God zijn glorie ontnemen. Eensdaags, zegt de woord vaderlandsliefde op hunne lippen hebben, doeh weinig of geen kinderen hebben om dit vaderland te verdedigen, zouden willen dat hunne eigendommen en geldbeurzen nog beter beschermd wor den, doch niet zij doen er iets voor, de anderen, de Kroostrijke Gezinnen moe ten al het menschenmateriaal leveren, dat dan nog te weinig wordt vergoed. Vliegmachines, kanonnen, munities en alles wat materiaal is, wbrdt aan vol len prijs betaald, en dikwijls nog iets meer, zooals de barakken. Het menschen materiaal, daarop wordt echter bedon gen als het moet vergoed worden, en als er eenig inkomen is, wordt de vergoeding verminderd of af geschaft! Doch genoeg. De Groote Gezinnen wil len en zullen hun vaderlandschen plicht doen, als men niet alles van hen vraagt, en dat de lasten matig verdeeld worden. Zal dit ongepast en hatelijk ontwerp aanvaard en gestemd worden in de Ka mer? Dat is de groote vraag die gesteld wordt door de duizende Kroostrijke Ge zinnen! Men kan nu reeds zeggen dat het in de Kamer niet goed werd onthaald; het werd Woensdag 11. in aanmerking geno men doch naar de afdeelingen verzonden in plaats van naar de Commissie. Ee neerste tegenslag voor de «Vader landers! Hopen wij dat de Kamerleden besef geoneg zullen hebben van den toestand en van de offers reeds door de Kroost rijke Gezinnen gebracht voor de verde diging van het Vaderland, en dat zij met groote meerderheid het voorstel zullen verwerpen. Van de Regeering verwachten wij eene kranige houding tegen het voorstel, en Konden we zoo eens allen dit jaar de groote manceuvers mee maken maar dan stonden we op weg om goede strijders te worden. Dan zou de Heer van ons tevreden zijn en dan zouden we ook allemaal een zoet ge luk smaken dat maar is weggelegd voor hen die door de moeilijkheden van ’t leven kunnen heenbijten en met vaste zekerheid de eeuwige be- looning te gemoet zien. 4.442 11.199 18.642 18.S57 12.302 11.120 12.921 13.205 13.635 10.494 5.614 6.103 6.303 5.527 5.431 5.093 In ons laatste nummer gaven wij reeds mededeeling van de ontdekking van een splonnage-zaak te Charleroi, we voegden eraan toe, dat tal van huiszoekingen wer den gedaan en dat drie lieden in ver band hiermede werden aangehouden. Deze lieden waren Jean Éero, 32 jaar oud, ingenieur-technieker, zooals gemeld vroeger behoord hebbend tot de Rexisti- sche Partij, verder Jozef Dcsmedt, 37 jaar, gepensionneerd onderofficier, wonen de te Marcinelle, naar verluidt een geboren Poperingenaar, en Emiel De- lattre, uit Charleroi. Delattre werd later in vrijheid gesteld. Bero en Dssmcdt werden naar Brus sel overgemaakt. Deze week nu werd het onderzoek om trent deze zaak voortgezet doeh er zou gebleken zijn dat deze zaak niet zoo be langrijk is als eerst werd voorgesteld. De aangehoudenen zouden leb even wel plichtig gemaakt hebben aan splon- nage, in den zin door ons ver’cd-a week gemeld. In verband met deze zaak werd nog een nieuwe aanhouding gedaan, namelijk van zekeren Jules Lemoine, uit Bergen. Doordat de schuldigen trachtten inlich tingen in te winnen over de troepenbe wegingen in Frankrijk enz. bij middel van ondervraging van grensarbeiders heb ben ds Fransche militaire overheden eveneens een onderzoek ingesteld en gin gen over tot de aanhouding van vijf grensarbeiders. EEN BRIEF VAN DEN HEER DEGRELLE Naar aanleiding van de splonnage-zaak, die in de streek van Charleroi aan het licht Is gekomen, betoogt de heer Léon Degrelle in zijn blad Le Pays Réeldat zijn partij geen uitstaans heeft met de bespiedingszaak. De aangehoudene, Jean Bero, is de eenige persoon, die deel heeft uitgemaakt van Rex. De heer Degrelle schrijft, dat hij sedert November 1939 op de hoogte was gebracht van de ver dachte handelwijze van Bero. Hij heeft daarop de noodige maatregelen getroffen. De betrokken persoon werd uit de partij gesloten en het gerecht werd gewaar schuwd. Buiten Bero, besluit de heer Degrelle, is niemand die van ver of dichtbij iets met zijn beweging te stellen heeft, be rokken in de spionnage-zaak. NIEUWE AANHOUDINGEN O.M. VAN EEN WIJTSCHATENAAR Omtrent de aangehouden J. I,emoinc werden Donderdag nog enkele verdere in lichtingen verstrekt. Deze persoon zou zich vroeger reeds hebben piichtig ge maakt aan spionnage-zaken. Hij had ook tot de Rexistische partij behoord maar hiervan gebruik gemaakt om zich zekere gelden eigen te maken, gelden die hij moest innen, met het gevolg dat hij voor de rechtbank gedaagd werd en straffen opliep. Donderdag werd ook nog gemeld dat de broeder van Jules Lemoine werd aan gehouden, namelijk Pierre Lemoine, wo nende te Brussel en ook nog de genaam de Emiel Devos, geboren te Wijtschate in 1898, autovoerder van beroep. Zondag morgen 1.1. is te Osaka, in Ja pan, een trein een zware ramp overkomen. De trein ontspoorde en sloeg om. Dit had tot gevolg dat de rnazoutvoorraad van de lokotnotief vuur vatte, het vuur groote uitbreiding nam en in korten tijd bijna alle wagens in vuur en vlam zette. De reizigers waren meestal arbeiders eencr metaalfabriek; 17ó hunner kwamen om in de brandende wagons en werden verkoold, wijl cr Ö9 zwaar gewond werden. De anderen konden zich redden door de ruiten van de wagons stuk te slaan en er door te kruipen. Apostel, zal voor den Naam van Je zus alle knie buigen van hen, die in den hemel, die op de aarde en die onder de aarde zijn»; en aan de Ga- laters schrijft hij: «Bedriegt U niet, men spot niet met God». Doch intusschen bestuurt de Heer de gansche wereld, sterk en zacht volgens het woord van den H. Geest. Véél te zacht, zijn wij dikwijls geneigd te denken, waar het om anderen gaat, of om toestanden, zooals wij er nu beleven. Wij vergeten echter dat God eeuwig Js, en alles op zijn tijd in orde brengt, met eindelooze goedheid doch ook met strenge rechtvaardigheid, en gelukkig voor ons, want de gansche wereld is voor U (o Heer) zegt het boek der Wijsheid, als de beweging eener weegschaal, en als een druppel mor gendauw, die neêrvalt op de aarde. Maar Gij erbarmt U over allen, omdat Gij alvermogend zijt, en Gij ontveinst de zonde der menschen, opdat zij zou den berouw hebben». VOOR DE BEPERKING VAN HET CONFLICT. Over d'e onbezadigde rede van den Heer Winston Churchill, die de neu trale landen aanmaande om toe te treden aan de zijde van de verban denen om het einde van den oorlog te bespoedigen, zijn alle persstemmen nog niet gaan zwijgen. Voorzeker zou een dergelijke versterking van de le germacht en een dito verruiming van de bewegingsmogelijkheden aan de zijde van Engeland-Frankrijk, zeer welkom zijn te Londen. Downingstreet heeft in het verleden bijna al zijn politieke verwezenlijkingen geoogst door andere landen voor zich te la ten strijden. De neutralen zijn zich echter bewust dat ze bij een tusschen- komst in den oorlog weinig of niets te winnen hebben maar veeleer alles te verliezen. Zij hebben daarentegen een edele taak te verrichten door de toekomst van Europa te beveiligen en te redden van zijn beschaving wat nog te redden is. Daarom is de be perking van den oorlog een noodza kelijkheid en allerminst een lafheid, zooals Winston Churchill het ons in de schoenen schuift. Het gevaar voor uitbreiding van het conflikt blijft natuurlijk steeds be staan, maar een versteviging van het nietstrijdende front behoort eveneens tot de mogelijkheden. Intusschen werd onze aandacht in de laatste tijden voortdurend gewekt door de zeer ern stige pogingen die in het taalverwan te Zuid-Afrika aangewend worden om het land uit den oorlog te trekken. Anderzijds wordt altijd weer de toe stand van den Balkan te berde ge bracht, daar men uit dien hoek een verruiming van het strijdveld meent te mogen verwachten, hl en kent de toestand. Vooral Roemenie is bedreigd door de aanspraken van drie zijner buren op stukken van zijn grondge bied. Duitsche troepenbeweging in Gallicie, dat de Russen zouden afge staan hebben aan hun bondgenoot, hebben allerlei gissingen doen ont staan en eindelijk is er nog sprake van een Balkanconferentie. We zullen eens nagaan wat er logisch uit dit alles kan gehaald worden. ^4» Z.L. B., de goddelijke Voorzienigheid strekt veel verder dan alle mensche- Ujke bezorgdheid, zooals onze Zalig maker zelf, op alle mogelijke wijzen, ons heeft voorgehouden in die vele heerlijke parabelen, waar Hij ons aan spoort tot onbegrensd betrouwen op de vaderlijke goedheid van God. «Worden niet twee musschen voor één penning verkocht? En toch zal niet één van haar op den grond val len zonder uw Vader. En al de haren van uw hoofd zijn geteld! Vreest dan niet, want gij zijt immers veel meer dan musschen! «Daarom zeg ik U: weest niet be zorgd om uw leven en om wat gij eten zult, noch om uw lichaam, en waarmede gij het kleeden zult... Aan schouwt de vogelen, die in de lucht vliegen. Zij zaaien niet, zij maaien niet, en vergaderen niet in schuren, en uw hemelsche Vader voedt ze toch. Zijt gij niet veel meer waard dan de vogelen? En wie van U kan, ook met bezorgd te zijn, zijn levensdagen met één dag verlengen?... Beschouwt de leliën des velds, hoe ze groeten. Zij arbeiden en spinnen niet, en ik zeg U dat zelfs Salomon, in al zijne heer lijkheid, niet gekleed was als één van deze... Weest dus niet bezorgd voor den dag van morgen, want de dag van morgen zal zijn eigen zorgen hebben; eiken dag heeft genoeg aan zijn eigen kwelling. Zoo leerde dan ook de goddelijke Meester ons bidden: geef ons heden, Jgeef ons vandaag, ons dagelljksch orood zonder bekommernis voor den ’dag van morgen, en bij elke gelegen- heid zal Hij steunen op dit noodza kelijk betrouwen op Gods vaderlijke goedheid. Vraagt en U zal gegeven worden; zoekt en gij zult vinden; klopt en U zal open gedaan worden... Of wie on der V zal aan zijn zoon, die hem om brood vraagt, een steen geven; wie een slang, wanneer hij visch vraagt? Indien gij dan, die niet goed zijt, goe de dingen weet te geven aan uwe kin deren, hoeveel te meer uw Vader, die in den Hemel is?». <Zie vervolg 2” blad.) En daarmee Is het nu nog niet uit. God zelf heeft verklaart, dat alwie beweert God te beminnen en die de andere menschen niet gaarne ziet en weldoet, dat die mensch een leu genaar is! Daarom moet er ook gedurende de vasten meer liefde zijn en meer ge negenheid onder de menschen. Een groot deel van de ellende en de mi serie die de menschen lijden doen ze mekaar aan. Uit zelfzucht, uit gierig heid, uit hoovaardij, uit gemakzucht doen ze een ander te kort, spreken ze kwaad van mekaar, maken ze me kaar ongelukkig door eeuwig klagen en zagen! De vasten Is een tijd waarin de menschen mekaar zouden moeten helpen, waarin ze zouden moeten ver geten en vergeven, waarin ze zouden moeten vermijden van met gedurig kritiek en mistevredenheid hun zel- ven en anderen ongelukkig te maken. De vasten is een tijd waarin we allen moeten broeders en zusters worden in Christus. HET MYSTERIE VAN GALLICIE. Herhaaldelijk werd ons van Fran sche zijde (Havas), meegedeeld dat er Duitsche troepenbeweging zou plaats gegrepen hebben in Gallicie (Zuid- Polen) dat behoort tot het door de Russen bezet gebied, en dat recht streeks aan Roemenie grenst. Van Duitsche en Russische zijde werd zulks gelogenstraft. Een nader en waar schijnlijker Havasbericht, meldt vol gens inlichtingen van de correspon dent van de National Zeitung (Duitsch), dat het eigenlijk geen re gelmatige 'troepen zou gelden, maat wel zekere groepen van de ordedienst, die voor taak zouden hebben het ver keer te bewaken op een spoorweg waarlangs graangewassen en petro leum naar Dditschland zouden ver voerd worden uit Roemenie. De Rus sen zouden zich namelijk uitsluitend bezig houden met het administratief beheer van het veroverd Poolsch ge bied maar verder niet bij machte zijn om het losgelaten gepeupel in toom te houden met het gevolg dat dikwijls, wagens die geladen uit Roemenie ver trokken, ledig aankwamen in Duitsch- land. Meteen hebben we vernomen dat op de bewuste spoorweglijn, die vroeger weinig gebruikt werd, thans een zeer intens goederenverkeer zou bestaan, zoodat hieruit kan afgeleid worden, dat Duitschland groote hoeveelheden goederen uit den Balkan betrekt. Te Boekarest zelf, zijn drukke economi sche onderhandelingen aan den gang met de Duitsche afgevaardigden en Italië zou zelfs de leveringseischen van Duitschland bij de Roemeensche regeering steunen. EIGENAARDIGE VERHOUDINGEN. Men heeft dikwijls van bevoegde zijde beweerd dat Rusland feitelijk maar een geringe steun zou zijn voor Duitschland op economisch gebied, daar dit land nauwelijks in zijn eigen behoeften kan voorzien. En zoo is het. Daarentegen zijn de Balkanlanden voor Duitschland een voorraadschuur die niet te misprijzen is. Het gaat hier hoofdzakelijk om landbouwlanden die steeds een belangrijk uitvoeroverschot aan landbouwproducten hadden. Als men dit in overweging neemt, moet het duidelijk zijn dat Duitsch land evenmin als Italië bij een uit breken van den oorlog in den Balkan zou gediend zijn. En de Balkanlanden zelf, die een verzekerd afzetgebied hebben in Duitschland voor hun pro ducten, door ruilovereenkomsten, zijn er wellicht nog zoo slecht niet aan toe. 22.686 21.434 21.664 20.747 20.109 21.228 21.627 22.146 22.163 22.745 19.713 20.345 21.592 23.944 24.044 25.111 wetsvoorstellen werden naar de bevoegde kommissies verzonden. De Senaatskommissie die het worstel De- mets diende te onderzoeken werd geoor deeld dat H. Demets wat te ver was ge gaan en bracht het voorstel terug tot de laatste 15 klassen, t.t.z. vanaf de klas 1925. Ze stelt voor niet dat in geval van mobilisatie de nieuwe keuring zou moe ten plaats vinden, maar dat de minister van Landsverdediging deze nu zou kun nen bevelen. De hoogdringendheid van deze wets voorstellen werd gevraagd. Het zal iedereen opvallen dat deze wets voorstellen hoofdzakelijk tegen de Kroost rijke Gezinnen zijn gericht, alsof die on der de huidgle wetgeving nog niet genoeg soldaten leveren voor het land, ja zelfs het grootste getal. Zoo kunnen wij b.v. het geval nemen der klas 1936 door 1.560.052 gezinnen van 1, 2 of 3 kinderen, werden 20.546 soldaten geleverd wijl de 324.781 gezinnen van 4 kinderen er meer dan 23.454 gaven. Hr Volksvertegenwoordiger Allewaert schrijft hierover dan ook terecht in De Standaard» van Dinsd-- 11. wat volgt: En als men deze r Hen voor oogen heeft, is het niet redelijk, zelfs noodig, aan deze gezinnen eenige ontlasting te schenken? En dan Is het ook dwaas en hatelijk zelfs onvaderlandsch, deze toe gevingen te willen benijden en bestrij den! Deze heeren, die in Brussel wonen, en geen groote gezinnen met hunne offers en lasten kennen, willen deze nu dus nog wat meer doen afdragen. Dia vaderlanders I) die altijd het 1 p VA# hebben voeger gezien, dat Italië alles in het werk stelt om de vrede op den Balkan te behouden. Het vreest i misje doen. En zoo ontstonden de die een vreemden naam hebben gekregen: Carnaval. Geleerd» bollen hebben zich reeds meermalen het hoofd gebroken over de beteekenls van hen woord carna val. De eenen zeiden dat het voorkwam van het latijnsche woord Carne valewat wil zeggen: «het vleesch, vaarwel! Anderen leiden het af van twee an dere Latijnsche namen: «Carrus na- valis d. 1. de scheepswagen een wagen dus die den vorm had van een schip. Dit is iets uit den juden Ger- maanschen voortijd. Rond dezen tijd immers kon de scheepvaart weer be ginnen op de ijsvrije wateren van het Noorden, en de opgetogen visscherslui trokken een blauwseute of nar renschip» over land naar den Rijn. Onderweg was het één feest. Dit ge baar was immers het teeken dat de Lente terugkwam. Laat nu nog andere geleerden den oorsprong zoeken in Grieksche en La tijnsche gebruiken, het kan ons al onverschillig laten. Het feit is er: Er werd reeds eeuwen lang gevierd op deze Vastenavonddagen, en het Vlaamsche volk heeft zoo geducht meegevierd dat het spreekwoordelijk werd: «Zoo druk als een koekepan op vastenavond! Waarom zouden wij dit gebruik in eere niet houden, op voorwaarde ten minste dat wij ook even hartsgrondig den Vasten in eere houden. VZaarom zouden wij dan ook niet de oude Vas tena vondlie dj es herzingen: Vastenavond, goede gebuur, ik heb nog geenen man ik heb nog een klein hoentje dat moet er vanavond an. Als ik mijn hennetje braden wil, dan is mijn panneken vuil als ik mijn panneke schuren wil dan tintelt mijnen duim, dan loop ik naar de geburen en laat ik mijn panneken schuren dan loop ik naar de pannen en laat ik mijn panneken dansen. Ons Vlaamsche Karnaval was steeds een bruisend stuk plezier.., totdat de gezonde leute er af was, door de slechte lui die in alle feesten en ker missen maar een gelegenheid zien oijj te wallebakken, te Slampampen én het beest te ontbinden, Hoe doodjammer is het niet dat tal van gezonde volksvermaken aldus zijp te niet gegaan! Althans, voor eerlijke lui! In andere landen was *t. en is *t nu nog een heel feest van belang. In Italië trok doorheen de Corso -- de grootste Roomsche Straat een feeststoet met huizenhoogs wagens vol carnavalvierders, opgezet met gruwelijke maskers waarmee ge vrou wen en kinderen kunt doen beven vatn schrik. Dat was een overblijfsel van het schrikaanjagende córlogsmaskër Van sommige oude volkeren, eeuwen nog voor het-gasmasker werd uitge vonden,... dat nu echtSr opgezet werd om zich te vrijwaren tegen het bom bardement met suikerboonen. Op de hooge balcons en voor de open vensters stonden da jolige toe schouwers, het mooie Roomsche ge slacht vooral, dat het dezen keer erg te verduren hadden in dén suikerbon- nenkrijg. Gehuil en geschater, dat moet ge niet vragen! Wie geen geld genoeg had om suikerboonen te koo- pen, smeet met kalk-boonen... Napels, een meer arme stad, zag er 's ande rendaags uit als een stad met be sneeuwde straten, louter van ’t ver brijzelde kalk. Op veel plaatsen werd een Prins Carnaval gekozen, die triomfant wordt rondgevoerd, en heel wat macht bezat om rechtspraak te houden in zeer geestige gedingen. De carnaval- prins van Nice, bij voorbeeld, is we reldberoemd. In Parijs is het in dan loop der eeuwen natuurlijk cok wat geweest. De koning zelf, vermomd natuurlijk, nam er zeer geestdriftig deel aan. Lodewijk XIII moest er niks van we ten, doch de wulpsche en lichtzinnig© koning Lodewijk XIV ialhisr meer gekend als Plet/j Katorze) vierde car naval op straat, san. 'c hof, overal. Met de Fransen© revolutie echter werd hoe zonderling ook! het carnavalfeest verboden. In Engeland heeft het carnavalfeest wat neer lofwaardig is! een meer huiselijk karakter. Het is de groote pannekoekendag (pancate-day!) Dat moet er ons aan herinneren dat .Ko ning Edward IV, uit de jaren 1400, vóór den vasten begon, zich nog eens terdege te goed deed aan zijn iieve- lingskost, pannekoekén! En al het volk dat er lust in had mocht dan eens komen kijken hoe de koning zijn koeken verorberde. Plezier thuis, wat kan er beter. En dan heeft ook de kleinste er deugd en vreugd aan. Sommige carnavalfeesten, onder an dere te Binche en ook nu te Aalst, hebben een ware beroemdheid ver worven. De «gilles» van Binche met hun hooge pluimen op den kop, met rinkelende belletjes om 't lijf, en den gedurigen danstrippel, brengen vreugd en jolijt mee. En daai’ is 't een appel sienenoorlog! En die gaan er nog een gangetje... Och ja, dat was in den goeien tijd toen er geld gewonnen werd lijk slijk, en toen men het geld niet moest sparen om oorlogsmunitie te koopen. Daarmee kunnen we sluiten! Het carnaval is een oud volksch feest, dat echter het best en déugdelijkst ge vierd wordt tehuis. Stratecarnaval is dwaas carnaval. Huiscarnaval is goê carnaval. Doch als het carnaval zijn betee- kenis verloren heeft van «carae vale», «vaarwel het malsche vleeschje», dan vraag ik me af op welken grond zoo’n feest gebouwd staat. Zonder vasten, geen carnaval. En wie vast mag gerust eens op eene nog sterkere politiek ten voordeele treffelijke en smakelijke manier zijn der Kroostrijke Gezinnen.carnavalke vieren! L. 3. Uitgever Sansen-Vanneste, Poperinge. Telefoon Nr 9. Postcb. Nr 155.70. 1 Jaar 6 Maanden 3 Maanden Allt Medewerkers tii» yerantwoordeliH Zooals men weet werd door H. Mun- deleer een wetsvoorstel in de Kamer in gediend strekkende tot het onder de wa pens roepen van de vrijgestelden van de klassen van 1920 tot 1940, behalve van dezen die wegens lichamelijke gebreken ongeschikt zouden verklaard worden. Door een ander Liberaal parlementslid werd een ander wetsvoorstel Ingediend strekkende tot het opnieuw voor de kern raden doen verschijnen van de militia- nen van dezelfde klassen die wegens li chamelijke gebreken ongeschikt werden verklaard. Nu is de waag hoeveel wijgestelden onder toepassing van deze voorstellen zou den vallen indien het Parlement ze tot wet maken moest. Opdat de lezer zich hiervan een Idee kunne vormen, geven we hier volgende statistiek, waarin ech ter de gegevens voor de vijf eerste jaren ontbreken, namelijk van 1920 tot 1924. De eerste kolom vermeldt het aantal vrij gestelden als zonen uit groote gezinnen of steun van gezin, de tweede kolom het aantal dienstplichtigen die voor den keur raad verschenen doch ongeschikt werden verklaard. 1925 1926 1927 1928 1S29 1930 1931 1932 1933 1934 1935 1936 1937 1938 1339 1940 Bovengemelde Een Bagelsch piloot «tapt overboord om een eerste vaM maken in bet n1e«# Amerikaanse!» vliegtuig voor Engeland speciaal vervaardigd. Voldoet bet sla» mA len er enorme bestellingen gedaan worden. IDE POPEEIÜGENAARI®® Mm A WA AIAIAA1 m AlAlAAAAAt LsgJ H ingezonden worden. Kleine be- Dat is een affaire! Dan zijn de soldaten allemaal op de been en dan valt er te maxehee- ren en te oefenen voor dag en dauw precies of er niets anders meer bestaat op Gods lieve wereld! Ze zijn te ontzien de groote ma nceuvers maar de krijgsheeren zeggen dat ze deugd doen. Ieder jaar zijn er ook vreedzame groote manceuvers bij de Kristenen al sedert eeuwen en deze doen alles zins deugd aan de menschen. Woensdag gaan ze nu weer aan gang. Dien dag trekken we allemaal naar de kerk en de priester zal ko men, zijnen duim in de gewijde asch stoken en een zwart kruiske teekenen op ons voorhoofd. Opgelet, zal hij dan zeggen, gij zult hier niet blijven rondtoopen op de wereld. Eens komt de dag dat uw lichaam op het kerkhof zal liggen. Dan zult gij rekenschap moeten ge ven hoe dat gij hier den grooten strijd van het leven uit gestreden hebt! Én daarom doet nu ook mee aan de groo te manceuvers. De kristene menschen moeten mee doen allemaal. Omdat de H. Kerk de vasten verzacht heeft en omdat er velen ontslagen worden of veront schuldigd zijn, daarom mogen we nog niet denken dat de H. Vastentijd geen boteekenis meer heeft. Verre van daar! De H. Kerk die hem ingesteld heeft, vat den vasten op als een tijd waar in dat de menschen, meer nog dan anders voor den hemel zouden leven, waarin ze hun, meer nog dan anders, Zouden inspannen om goede Kriste nen te zijn. Een Paus uit de V° eeuw, die zei alVasten is goed met gebed en ’éfdadL'-e.c’. D e dus ï'i" doet aan de groote ma nceuvers. die moet dus ten eersten vasten. Die wil goed zijn en niet ne vens de schreef loopsn, die moet zich iets kunnen ontzeggen, die moet kun nen laten al wat er verboden is. Dat is niet altijd gemakkelijk! De mensch gelijkt een beetje aan een jong paard dat vierig en geweldig staat. Van zoo haast hij zijn zelvcn een oogenblik laat gaan dan is hij op hol naar din gen aie hem niet passen en God zelf niet aanstaan. Het is daarom noodig dat hij zich in toom houdt. De mensch moet zijn zelvcn meester blijven door zich gedurig iets te leeren ontzeggen, door zich in te toornen zelfs in geoor loofde zaken. Go ziet van hier dat zulks niet gemakkelijk gebeurt! Maar daarom juist komt de H. Kerk haar kinderen ter hulp en zij verplicht ons in deze tijd van ons sommige dingen, die an ders toegelaten zijn, te ontzeggen. Daarom heeft zij haren vasten en da gen van vleeschderving ingesteld om de menschen te helpen. Er zou geen kristen mensch mogen zijn die van dezen tijd geen nuttig gebruik maakt want zelf zij die den grooten vasten niet kunnen of niet moeten onder houden, kunnen zich toch iets opleg gen dat hen versterft en pijnigt. Ten andere de beste versterving zal dik wijls zijn van al onze dageiijksche plichten dubbel stipt en goed te ver vullen en dat Iran iedereen! Vasten is al niet veel op zijn eigen, de fakirs uit Indië kunnen dat ook en ferm en daarom zei de Paus uit de V" eeuw dat het gebed er moet bij kernen. De menschen die waarlijk wil len kristen zijn en eens groote ma nceuvers houden die moeten meer als naar gewoonte op God peinzen en tot Hem spreken. Zij moeten meer dan gewoonlijk God beminnen en niets gaat er boven het gebed om God te leeren beminnen. We mogen dat nu ook niet kwalijk verstaan. We moeten niet denken dat het noodig is van met een kerkboek of een paternoster rond te loopsn om te bidden zooals we dat in de kerk doen; het is zelfs niet noodig van heel den tijd Onze Vaderste zeggen. We moeten dat doen van tijd tot tijd en het ware goed dat al de kristene huisgezinnen nu eens wilden begin nen om volgens den wenseh van on zen Bisschep in den vasten ’s avonds te samen in hun huisgezin een kort avondgebed te bidden. Het ware ook goed en het is te hopen dat er uit al de huizen van de katholieke gemeen schap iemand de passiessrmoenen zal tijwonen. Maar daarnevens moeten wij dikwijls bidden zonder woorden e.i dikwijls er op denken dat God naar onu ziet e;i ons bemint en we moeten Hem dat ook binnensmonds herhalen da„ we ooi: Hem willen beminnen en voor Hem werken. Dat is misschien neg het beste gebed van al. Voor de Duitschers die in Oost-Po!en woonden gebied thans aan Rusland af gestaan werd te Lndsch een groot kamp opgericht in afwachting dat deze Verder over het gansche land zouden onderverdeeid worden. Ieder inwijkeling is Verplicht zich te voorzien van papieren van Duitsche nationaliteit en hier zien we ze dicht bijeengedrongen het opmaken hunner papieren afwachten. 25,frank. 13,50 frank. 7,frank. voor hun artikels. i Eer de zeer strenge vasten begon wilden de menschen in den ouden jtijd hun buikske nog eens een ziele- mid'a rlnzcn n’nfc+n'.-irlnn zeer vooraf een inval van Ruslajid en steh i vastenavondfeesten, zich schrap tegen het bolsjevlstisch gevaar. Rusland is de bondgenoot van Duitschland, naar zooals we zegden, wat de verhoudingen in den Balkan betreft hebben Duitschland en Italië gelijke belangen. We weten niet of Duitschland m zijn pact met Sovjet- Rusland aan Moskou de vrije hand gelaten heeft in het Zuid-Oosten, maar het is goed mogelijk dat het hier Rusland zal aanzetten om zich te onthouden van een mogelijke actie tegen Roemenie. De Russisch-Itali- aansche tegenstelling schijnt dus op den Balkan geneutraliseerd door de politiek van Duitschland. Wij meenen daarom, dat juist om die redenen het conflikt niet zal uit gebreid worden tot den Balkan en dat Roemenie voor het oogenblik nog niets te vreezen heeft. De Balkanconferen tie waarvan sprake is, zal waarschijn lijk een bevestiging van de neutrali teit en de vrede meetrengev- EN WIJ? Voor degenen die hopen dat onze positie zou verbeteren door het uit- breiden van den oorlog in den Bal kan, moeten bovenstaande beschou wingen ontgoochelend zijn. Daarom nog niet. Zeker zijn wij gelegen in de onmiddellijke omgeving van de kern van het conflikt, en de druk blijft aan onze grenzen zijn volle kracht behouden, maar wij kunnen niet goed begrijpen welke verlichting ons een oorlog in den Balkan zou brengen. Integendeel is er kans dat de ophef fing van de neutraliteit van de Bal kanlanden een zeer nadeelige moreele terugslag zou hebben op onze neu traliteit. De gedachte aan een beper king van het conflikt is een kracht die wij moeten steunen en het kan voor ons maar voordeelig zijn als geen andere strijdhaarden ontbran den. Trouwens om zuivere humani taire redenen en a fortiori kristelijke redenen, moeten wij wenschen dat andere volkeren van dc oorlogsgruwel gespaard blijven. (Nadruk verboden.) i 'z

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1940 | | pagina 1