De Verloren Ring
OMREKENir im
Ons Vrouwenhoekje
GEDACHTEN
8. DE POPERINCENAAR
't Manneke uit de Maan.
HET BOEK VOOR DEN
SOLDAAT» GELIKWIDEERD
Omrekening van
FRANKS
<n Reichsmarken
Omrekening vessi
RE'CHSMARKEN
in Franks
Voorbeeld van berekening 3
375,50 fr.
30,04 Mark
30.04 Mk.
4860 fr.
Mark 388,80
388.80 Mk.
Voorbeeld van berekening
3,75 Mark
46,875 fr.
425,50 Mark
-
C2-L
IVyhters. die tot elven «lapen
En veel in de vensters gapen
En veel voor den «p"ieg*! staan.
T-a'en t huiswerk ongedaan.
Deugd Is gevaarlijk, wanneer rij niet
Vergezeld wordt door nederigheid.
Voedt uw eerste kind het best van
allen op, want bet moet meehelpen,
om de jongeren op te voeden.
Hoe vaak droomt men van toekom
stig geluk en verslaapt het tegenwoor
dige.
bET&ANf&Kfe
UIT DE
MAAN
alderliefste lezeressen
.Vrienden Lezers, groot en klein
Moge't voor u allen eenen
Goeden, schoonen Zondag zijn.
Met dien wensch begint het Man
neke uit de Maan zijn epistel.
Ja, ja, zegt Knulleken. Wenschen
is gemakkelijk, dat en kost geen cent.
We zullen Knulleken maar laten
klappen, v;ant hij ioopt met een ge
zicht, zoo triestig als nen drinkebroer
zonder duiten.
DUITEN rijmt met fluiten. En als
ge naar iets rr.oegt fluiten is 't een
teeken dat ge 't kwijt zijt.
Een zekere Alfons Schipkool was alzoo
verleden week bij nen notaris te
Brussel een erfenisken komen trekken
van rond de dertig duizend Irank. Dat
en is precies wel geen fortuin, maar
't doet toch altijd plezier als ge zoo'n
kadoken moogt meêdragen.
En Schipkool die had ook plezier.
Hij ging eens lustig op den zwier
Trakteerde met sampanjewijn
En zong: Waar kunnen zijn nog be-
Dan bij ons goede vrinden [ter zijn
Die vrinden, dat waren hier vrln-
dinnekens... En, toen die meneer
Schipkool een stuk in zijn voeten
kreeg en in slaap viel, bleef hij daar
een uur of twee met zijn kop op tafel
liggen, totdat de staminee moest slui
ten. Als 't nu op betalen aankwam,
kwam hij tot de konkluzie dat zijn
kapitaaltje naar de vaantjes was en
dat die lieve kinderkens waren gaan
vliegen, lijk nacht- en dagvlinders dat
kunnen...
Tja! zegt Knuleken: dat is hon
derd duizend keeren gebeurd, dat ge
beurt nog en zal nog gebeuren, zoo
lang er bankbiljetten, geslepen vrou
wen en stommelingen van mannen
zijn.
Zeer waar Knulleken, en ge verdient
den eersten prijs.
Maar Knulleken lacht niet, hij trekt
'n gezicht nog triestiger dan straks.
Als 'k hem vraag wat er scheelt, klaagt
hij: «tandpijn». Ik tracht hem te
troosten en deklameer gelijk nen ar
tist van den Vlaamschen Schouwburg,
zoo met de hand op 't harte:
Tandpijn, ja, dat doet fel zeer
Maar liefdepijn, toch nog veel meer.
Zwijg! zegt Knulleken, zwijg,
want met liefdepijn zit ik ook op m'n
nekke. En hij krijgt tranen in z'n
ocgen.
TRANEN IN 'R OOGEN, van liefde
pijn of sjagrindamoerkreeg ook
Katrien Blauwbeen, van Antwerpen,
toen ze gewaar werd dat zs door een
valsche minnaar was verlaten.
En Katrien, na zuchten en smeeken
Besloot zich te wreken...
Niet met een mes of met een pistool
Niet met vergift of zulke zaken
Ze zou er eens kort spel meê maken
En kocht een fleschje vitriool.
Heure vent, die verliefd was gewor
den op 'n andere, ligt nu in 't hos
pitaal met uitgebranoe oogen en 'n
gezicht ciat eeuwig en drie dagen ge
schonden zal blijven. En Katrien zit
in Cs gevangenis, te mediteeren over
de verliefdheid van de mannen.
Tja, zegt Knulleken:
Verliefd worden is niemendal.-
Dat moogt ge als Evangelie schrijven...
Maar moeilijker is 't geval
Verliefd te blijven.
Wijl Knulleken zoo spreekt, heb ik
het 'recht hem te vragen of hij al
meer dan eens verliefd is geweest.
En hij knikt.
En hij vertelt:
Ze heette Veva. Ze woonde ver, heel
ver buiten 't dorp, waar ik m'n vacan-
tie doorbracht, bij m'n tante Fien, die
'n braaf mensch was. Alle dagen zond
ik haar 'n brief, 'n Brief met 'n ge
dicht. Niet naar tante Fien maar naar
die Veva.
Nu wil ik gaan langs bosch en haag
Om blommekens te plukken,
Waarmee ik dan, lief kindje, graag
Uw kroezelkop wou smukken.
Die brieven met gedichtekens kreeg
ze 's morgens, 's Avonds kreeg ze 'n
postkaart, die 'k zelf geschilderd had...''
Wie 't meest te beklagen was, dat was
de facteur van 't dorp, Lange Lowie!
Die moest lederen avond naar die villa
loopen, om die geschilderde kaart te
brengen. Dat was voor dien man een
wanaelir.g van drie kwartier om te
gaan, en drie kwartier om terug te
komen. Meer dan eens had hij mij
gevraagd die geschilderde kaart ach
terwege te laten... Ik trok me z'n ver
zoek niet aan en schilderde voort
Veva kwam eens per week naar t
dorp, 's Zondags, als ze naar de hoog
mis ging. Dan zag ik haar... en zag
Mengelwerk van 4 Augustus. Nr 3.
ROMAN van H. COURTHS-MAHLER
Ze zei nu met tconlooze stem:
I Ja, dat moet hij inzien.
J Hij knikte overtuigd.
Niet waar. Kate, wij laten ons
niet dwingen tot een huwelijk, waar
aan ons hart part noch deel heeft.
Ik sterf nog liever, riep ze.
i Hij wist niet hoe wreed hij was.
Gelukkig, cat we het daarover
eens zijn, Katc. Je moet me niet ver
keerd begrijpen eigenlijk klinken
mijn woorden heel onbeleefd, maar ik
weet zeker, dat je evenmin van mij
houdt als ik van jou. Ik ben vrouwen
kenner genoeg om te weten, cat ik
je hoogstens sympatihek ben. als een
goed vriend en de man, die jou eens
als liefhebbende en geliefde vrouw
zijn huis binnenvoert, mag van geluk
spreken. Maar jij en ik hebben allebei
een te hooge opvatting van het huwe
lijk om ons te laten dwingen.
Ze streek het haar uit haar voor
hoofd:
Je hebt gelijk, Gunter, en dat zal
ik je vader ook zeggen, wanneer hij
soms met mij over zijn wensch mocht
spreken.
Hij ging weer zitten en lachte op
gelucht.
Gelukikg, dat dat er uit is.
Ze slaagde er in te glimlachen. God
aleen wist, wat die lach haar kostte,
evenals de 'poging om te schertsen,
toen ze zsi:
Heeft het je erg gehinderd,
Gunter?
Hij knikte:
Ja. om bijzondere redenen, Kate,
en die zal ik je ook vertellen, ik zal
je geheel in mijn vertrouwen nemen,
hc heb het gevoel, of we elkaar in dit
zij mij. Dan kwam ze even bij tante
op bezoek... Knulleken zweeg.
En. hoe is "t dan verder gegaan,
vroeg ik nieuwsgierig. Nieuwsgier.;,
lijk «ij. alderliefste Lezeres, nu ock
nieuwsgierig zijt, om t eind van die
historie te kennen.
Wel, zei Knulleken Mij zag ze
ééns per week... de lakteur zag ze
twee keer per dag: 's morgens met
m'n verzekens, 's avonds met m'n ge
schilderde kaart...
...Ze is met den fakieur getrouwd.
Dat is potdorie
"n Triestige historie
Niet tot uw glorie
Knulleken
*k Zou bijna zeggen: Snulleken.
SNCLLEKENS, zijn de Vlamingen
altijd geweest tegenover hun broeders
en zusters van Belgenland, die 'n tong
hadden om te doen Mjk t honderd
Jaar de mode is geweest: parler fran
cais contre alle menschen -.
Maar weet ge wat er nu in Brussel
gebeurt? Val niet omver, alderliefste
Lezeressen en houdt u vast aan nen
stoel op vier soliede pikkels: in de
groote magazijnen krijgen de bedien
den nu ale dagen 'n uur les in 't
Duitsch...
Wie er nimmer Vlomseh wou leeren
Leert nu flink de Duitsche taal.
Doet ge 't geere of niet geere
't Moet he! Brusselaar en WaaL
VAN «BRUSSELAAR» gesproken,
zegt Knulleken, herinner ik me nog
'n liefdeshistorie... Die Brusselaar was
ne brave kadee... Op 'n goeien morgen
kwam ik hem tegen, aan de visch-
markt, de vischmetliek ze in Brus
sel zeggen en hij zei me:
Knulleken, gij die zoo van alles
verstand hebt... van remedies tegen
de eksteroogen en de snotvalling van
kanarievogels, ge zoudt mij ne keer
in 't licht van uwen esprit en verstand
moeten helpen...
Goed, zei ik... tot uwen dienst
en wa' wilde weten?
Eh bien! ik sta daar vcor "n
kwestie, waar dat ik nie uitgeraak.
Ge moogt alles vragen, behalve
centen, want die heb ik niet.
't Gaat over 'n liefdeshistorie, zei
hij.
In liefdeshistories ben ik zoo ge
leerd, als in mijnen catechismus, zei ik.
Toen zei hij:
He wel luister: ik zou willen trou
wen... En ik kan kiezen uit twee. De
eene is 'n jong meisken: zoo iets van
rond de duizend weken... dus kort bij
de twintig... En schoon!
Twee oogen zoo blauw
Scliit'rend als sterren.
En donzig als dauw.
Twee oogen zoo blauw.
En 'n koppeken met blonde krullen...
om er 'n Lieve Vrouwken uit de pro
cessie van Half Oogst jaloersch meê
te maken...
En van postuur: niet te groot, niet
te klein, niet te dun, niet te dik, niet
te vet, niet te mager, niet te kort, niet
te lang...
Hewel, proficiat! zei ik...
Ja maar, zei hij: ze staat daar
als Tieneken van Heule... zonder 'n
cent...
Luister, zei ik:
Geld is bij liefde niet noodig
Maar komen de centjes erbij...
Dan klinkt er het lied van de liefde
Lijk vogeltjes zingen in Mei.
Vertel nu maar verder.
Hewel, buiten die Veva ken ik
nog 'n andere... 'n Respectabele wedu
we van rond de vijftig... Schoon van
verre... maar voor de rest, verre van
schoon. Ze heeft echter geld en goed..,
land en pachthoeven en huizen...
Nu weet ik niet goed wie te kiezen,
sprak die Brusselaar.
Luister, heb ik hem toen geant
woord: neemt gij die Veva... en geef
mij 't adres van die weduwe...
Aldus vertelde Knulleken. Maar tot
nu toe, alderliefste Lezeressen, is de
sukkelaar nog-steeds op zoek
Naar 'n meisjelief dat
Als een vriendlijke schat
Hem vurig beminnen kan
Om dan
Als vrouw en man
De baan
Van 't leven op te gaan.
VAN GAAN GESPROKEN... Als de
mannen op staminee gaan is 't ge
woonlijk om 'n potje bier te drinken.
Maar 't zal daar binnenkort ook hola
meê zijn. Naar 't schijnt zal er nog
maar één soort bier mogen gebrouwen
worden.
En 't zal slappekens zijn! zegt
Knulleken... Als ge er vijftig pinten
van binnen hebt... zijt ge nog zoo
nuchter als Johannes de Dooper in
de Woestijn. En die dronk niets als
water.
Maar opgepast:
Gaat ge dan op staminee
Draag dan ook uw zegels meê.
Want, zoo ge 't nog niet weten mocht
'n Pinte bier wordt dan verkocht
Per zegeltje: dus jong en oud
Ziet dat ge mijnen raad onthoudt.
ONTHOUDEN wil zeggen: niet ver
geten... En 'k zie met plezier dat som
mige alderliefste Lezeressen goed ont
houden hebben dat Het Manneken
uit de Maaneen boeksken in zijn
bezit heeft, waardat de verklaring in
staat van vele namen...
Ik heb dan eenige brieven gekregen.
De eerste brief kwam van ufïra Elisa
beth Van E... (woonachtig in een
dorpken kort tegen Brugge) en die
ulfra vraagt me wat de naam Elisa
beth beteekent? Hewel, alderliefste
Lezeres, luister; Elisabeth komt van
't Hebreeuwsch en wil zeggen: de
godvreezende de aan God gewijde.
Ge laat me zoo verstaan dat ge naar
't klooster wilt gaan.
uur nader zijn gekomen dan in al die
jaren, dat we in hetzelfde huis hebben
gewoond. Mag ik even ronduit tegen
je spreken of je mijn zuster bent?
Hij zag den droevigen trek om haar
mond niet waarmee ze antwoordde:
Vertel me gerust alles, Gunter.
Hij greep haar hand en het viel hem
op, dat die zoo koud en zwaar In de
zijne lag. hoewel al zijn gedachten
zich nu alleen op één punt concen
treerden.
Ik heb een vrouw lief, Kate, die
mijn vader, in zijn bekrompenheid,
niet wil kennen.
Kate voelde een scherpe, snijdende
pijn in haar hart, doch bleef rustig
zitten zonder zich te bewegen, alleen
een ontzettende koude kroop door haar
lichaam en ze rilde.
Vertel verder, zei ze haperend en
Gunter ging voort:
Vader heeft me alleen keus ge
laten tusschen jou of een andere dame
uit onze kringen, doch de vrouw, die
ik lief heb en die mij ook met hart
en ziel liefheeft, behoort niet tot onze
kringen. Ze is actrice. Vader zal, zoo
als ik hem ken, nooit toestaan dat ze
mijn vrouw wordt. Je kent dat trot-
sche standbegrip van onze kringen,
dat ook door de moderne tijden niet
is uitgeroeid. Wie niet tot denzelfden
stand behoort, wordt eenvoudig als
minderwaardig beschouwd, maar dat
zal mij niet beletten mijn liefde rond
uit te bekennen. Vandaag heeft vader
me tot het besluit gedreven, zoo ik
dat al niet eeraer genomen had, om
met Lori Leixner te trouwen.
Weer kromp Kate ineen. De naam
der actrice was haar niet vreemd. Ze
was dol op de comedie en kende bijna
alle acteurs en actrioes bij naam, ook
Lori Leixner,
Lori Leixner speelde weliswaar slechts
kleine bijrollen, doch ze viel op door
haar schoonheid. En op een avond
had Kate met Gunter's vader na af
loop der voorstelling op hun auto ge-
Naar 't klooster van Sint Arj aan
Waar twee paar Bielsen -f
Onder 't beddeken staan?
Of bedoelt ge 'n ander klooster? Ga
Elisabeth, ga in vrede... Uw naam
zegt het klaar en duidelijk...
Brief van nummer twee. Van 'n ufïra
en die heet Hortense D... en woont
niet ver van de stad waar dat er groo
ts Hallen staan. Gij dus ook, alder
liefste Lezeres, wilt de bediedenls ken
nen van uw naam. Hier ben ik er meê:
Hortensia komt van 't Latijn en be
duidt: de tuinierster! De bloemenmin-
nende! Dus iemand die gaarne in 'n
tuin of in' den hof vertoeft. Trouw
met nen hovenier, Hortensia. En ver
zoek mij op de bruiloft, ik zal dan
eenige liedekens zingen...
Dan ga ik ook meê, zegt Knulle
ken. Maar ik zeg dat hij mag thuis
blijven, want als Knulleken voor nie-
mendalle zijnen buik mag vullen, kan
hij eten voor twee en drinken voor
drie.
Brief van nummer drie. Komt van
Gent. Die ufïra heet Bertha De W...
Bertha, van het oud-Duitsch wil zeg
gen: de lichtende, de schitterende,
de schoone
Ach! zegt Knulleken da's eene
die mag meedoen in nen konkoerde-
boteeMaar precies lijk nen Re
demptorist die ieverans 'n missie ser-
moent, voegt hij er bijGedenk dat
gij stof zijt en tot stof zult weder
keer en
Allee! schoone Bertha, veel geluk ln
't leven en zie dat ge braaf blijft.
BLIJFT met uw handen van al wat
oorlogstuig is, zouden de ouders en de
schoolmeesters 's morgens aan de
kinderen gedurig moeten herhalen, 't Is
wreed lijk daar ongelukken meê ge
beuren.
Zegt tot de kindren
Groot en klein
Laat kogels en granaten liggen
Voorzichtig zijnl
VOORZICHTIG kunnen ae mels-
kens niet genoeg zijn als ze tegen
woordig van die verfkens koopen om
huider gezichteken te beschilderen.
Klara Despoot, van Leuven, heeft het
ondervonden... Ze had een puisteken
opengekrabd; die verfrommel was in
dat wondeken gekomen en 't scheel
de 'n haarken oi ze was voor de groote
reis vertrokken. Nu zit ze daar met
'n gezicht gelijk 'n beschimmelde
rooikool en de aokteur weet nog niet
te zeggen of dat ze ooit heur velleken
van vroeger zal terugkrijgen. JaJa!
De malheuren rusten niet; zelfs niet
op 'n gepoeierd gezichteken.
T GEZICHTEKEN van 'n alderlief
ste Lezeres, die haar schrijven voluit
onderteekent, staat vol zomersproeten
en ze vraagt of ik daar geen remedie
voor weet. Ik vraag aan Knulleken of
hij daar soms geen probaat middel
tegen kent.
Jawel, zegt Knulleken... Voor zo
mersproeten moet dat lieve kind wach
ten tot het vriest. Dan zijn 't winter -
sproeten.
Ik antwoord hem dat, als hij niets
anders te zeggen heeft, hij gerust zijn
mond mag houden.
WE HOUDEN er allegaar aan nieuws
te krijgen van ons volk, van onze jon
gens, die nog op de baan zijn. En zoo
kreeg het Manneke uit de Maan dees
week tijding van z'n jongsten zeune,
die daar ergens ver, ver, verdories ver
in Frankrijk zit... Toen heeft het
Manneke sito, sito, z'n beste penna ge
nomen en geantwoord:
BESTE BERT,
Alles hier nog kloek en wel
Na 't verduiveld oorlogsspel.
En, nu mag ik je verkonden
Lijk de spreuk zegt: «zwart op wit»
Dat je bloeder Nolke in Londen
Steeds te Koekeloeren zit.
Wies die is verleden week
Ergens uit de Duitsche streek
(Neurenberg, zou ik gelooven)
Weergekeerd, verbrand van snuit
't Ballingschap is hij te boven
En hij ziet er heel goed uit.
't Weze jou meteen bekend
Dat wij het bombardement
Kalmpjes hebben opgenomen
Tc Hoop, mijn zoon, dat jij weldra
Goed gezond naar huis moogt komen.
Hand en zoen! Ook van Rosa.
Zeg ne keer, Manneke, zegt Knul
leken: Nolle dat is 'n broer van Bert
en Wies is ook 'n broer van Bert.
Maar die Rosa, wie is datte?
Knulleken, als gij te stom zijt
om dat te begrijpen, moet ge 't maar
ne keer vragen aan de allerliefste Le
zeressen van De Poperingenaar
Die zullen 't wel begrepen hebben...
Ach! nu begrijp ik het ook, zegt
Knulleken met 'n serjeus gezicht...
't Is iets van amour, pour .toujours
Ja, Knulleken! Er staat immers
geschrevenkinderkens, bemint el
kander
VAN KINDERKENS gesproken
'k bedoel hier kleine kinderkens die
nog naar school gaan... Hier is 'n
rijmken dat ge hun kunt leeren... Ze
zullen dan vijf minuten gerust zijn,
als ge er geen weg meê kunt:
Wie weet waar Willem Wijnen woont?
Willem Wijnen woont wijd weg.
Wie weet wat Willem Wijnen weeft?
Willem Wijnen weeft witte wollen
[wantjes.
DE WANTJES of handschoenen van
't vrouwvolk tegenwoordig trekken
meer op vischnetten, dan op hand
schoenen... Voor de kou moeten ze
die dingen in elk geval niet aandoen...
Enfin 't ls de mode...
EN DE MODE van de hoedjes dan,
roept Knulleken uit... Hedde daar al
ne keer op gelet... En hij declameert:
Hoedjes met de gekste vormen.,,
't Een lijkt op een sausepan.
wacht, toen Lori Leixner voorbij ge
komen was aan den arm van een zeer
bekenden losbol. Ze had zich gichelend
en coquet tegen hem aangedrukt en
juist toen ze langs Kate kwam zei ze:
Schat, ik heb al verlangend naar
je uitgekeken en had hem daarbij
verliefd aangezien.
Deze woorden waren lang in Kate's
ooren blijven naklinken en ze had het
gevoel, aat dit mooie schepsel, dat
liaar rol op het tooneel zoo zielloos
afrafelde, die woorden met ingehouden
hartstocht uitbracht.
En met die vrouw wilde Gunter
Wameck trouwen die vrouw, die
nog enkele weken geleden een anderen
man schat noemde en hem verzekerde
dat ze verlangend op hem gewacht
had.
Het was of een ruwe hand haar keel
toekneep. Haar eigen leed verbleekte
geheel bij haar bezorgdheid voor Gun
ter. Het viel niet te betwijfelen, dat
hij zijn hart aan een onwaardige ver
loren had. Als hij werkelijk met haar
trouwde, in het gelcof aat ze hem
waard was, en als hij dan eens zou
moeten inzien hoe ze in werkelijkheid
was!
Moest ze hem niet zeggen wat ze
gehoord had? Maar het wilde haar
niet over de lippen. Juist zij mocht
niets doen om hem van een beslissen
de n stap af te houden omdat ze
hem zeif hef had, waren haar handen
gebonden. Ze kon de andere niet
aanklagen. Ze moest zonder iets te
doen toezien, en afwachten wat hij
doen zou, ze mocht hem niet waar
schuwen.
Ze zei dus alleen zachtjes:
Maar als je vader nu zijn toe
stemming eens niet geeft?
Hij viel weer in zijn stoel terug en
liet zijn handen hard op de stoelleu
ningen neerkomen.
Dan trouw ik zonder zijn toe-
Stemming met Lori Leixner.
Het klonk vastbesloten en ze vouw»
De andere draagt weer een hoedje
't Is precies een koffiekan.
Hoedjes, waarvan ge zoudt zweren
Dat het vogelnestjes zijn.
Hoedjes, regenboog van kleuren
Als een dcopmuts nog zoo klein,
ERN. BRENGIER OVERLEDEN
Hoedjes, hdog als waterkruiken
Hoedjes, plat als een teljoor
Hoedjes, recht op, als een toren
Hoedjes hangend op één oor.
Is 't de waarheid niet, vraagt
Knulleken.
Zeker, zeg ik, de perfecte waar
heid.
Hewel, gaat Knulleken voort: 't
vrouwvolk mag huider hoed opzetten
gelijk ze 't willen doen... recht, scheef,
schuins, voorover, achterover... 't Is
altijd de modeMaar als mijn hoed
je "n beetje scheef staat, dan zeggen
ze seffens: Zie ne keer. Knulleken
heeft 'n stuksken ln z'n voeten.., Is
't niet waar?
Om met Knulleken geen ruzie te
krijgen, zal ik maar zeggen dat 't zóó
is En daarmee herhaal ik nog eens
Wat ik straks wensch te:
Alderliefste Lezeressen
Vrienden Lezers, groot en klein
Moge 't voor u allen, eenen
Goeden, schoonen Zondag zijn.
VNadruk. zelfs gedeeltelijk, verboden.)
EEN POSTABONNEMENT
.VAN NU TOT EINDE 1940
KOST IQ 50 FRANK.
Emest Breng!er. een beroemde Vlaam-
sche toondichter, die vooral naam maak
te met het muziekdrama Gudrun naar
het werk van Albrecht Roodenbach, is op
het einde der vorige week te Gent over
leden.
Het Werlc Het Boek voor den Sol
daat dat begin September 1939 werd
gesticht door het Verbond van Vlaam-
sche Kultuurvereenigingen, waarbij zich
het Bedevaartcomité had gevoegd en dat
onder de leiding van het Verbond V.O.S.
werd geplaatst, heeft zijn werkzaamhe
den geëindigd.
Hiermede wordt nogmaals dank gezegd
aan de vereenigingen en personen die.
door milde giften in geld en boeken, het
Werk in de gelegenheid hebben gesteld
onze jongens vaix degelijke lectuur te
voorzien.
De overblijvende voorraad boeken
wordt ter beschikking gesteld van het ge
stichte boekenfonds dat hu!p verleent aan
de door de oorlogsgebeurtenissen bescha
digde of zelfs grootendeels vernielde boe
kerijen.
Het Werk vertrouwt dat de begiftigers
daarmee volledig instemmen. Het doet
tevens beroep op dezen, die nog boeken
in bruikleen mochten hebben ze te be
zorgen aan het Verbond V.O.S., 124 Em.
Jacqmainlaan, Brussel, dat zich gelast ze
aan bovenvermeld boekenfonds over te
maken.
MOGEN BE OUDERS HUN KrNDEREN
HELPEN BIJ HET HUISWERK?
De meeste ouders klagen, dat de kin
deren zooveel en zoo moeilijk huiswerk
te doen krijgen. We zullen niet onder
zoeken, of er werkelijk teveel geeischt
wordt van het schoolkind. Maar de vraag
is: Mogen de ouders het kind helpen?
Dat ligt er aan. wat men onder «helpen»
verstaat. Een kind is gemakzuchtig; het
wil zich liefst zoo weinig mogelijk inspan
nen en denkt er slechts aan, te kunnen
gaan spelen als dat vervelende huiswerk
gedaan is. Daarom zal het alles willen
vragen, zonder een oogenblik zelf te den
ken. En toch is "t het kind, dat zijn werk
moet doen, en niet vader of moeder!
Als «helpen» dus beteekent «voordoen»
of voorzeggendan is dit geheel uit
den boo ze. Men bewijst er het kmd geen
dienst mee, integendeel: op de eerste
plaats moedigt men de luiheid aan en
op de tweede plaats zal het later immers
toch blijken dat het zelf niet gewerkt
heeft en niets weet.
Maar onder helpen kan ook verstaan
worden en dat zijn verstandige ouders,
die het zoo opvatten, het kind aansporen
tot werken, tot nadenken en als het al te
moeilijk gaat, op den weg brengen. Vooral
aanmoedigen en zeggenGe weet het
wel, denk maar eens goed na
In vele huishoudens heeft moeder het
te druk om er zich mee te bekommeren.
Dat is spijtig, want het kind kan zijn
werk verwaarloozen, slordig afschrijven,
zoo niemand er eenigzins belang in stelt.
Het is toch zoo moeilijk niet voor moeder
bij afwezigheid van vader bij de
Ten voordeele van onze lezers geven wij hier eene tabelle voor het gemakkelijk
omrekenen van Franken in Marken en omgekeerd
Franks
Marken
Franks
marken
1
0,08
51
4,08
2
0,16
52
4,16
3
0,24
53
4,24
4
0,32
54
4,32
5
0,40
55
4,40
6
0,48
56
4,48
7
0,56
57
4,56
8
0,64
58
4,64
9
0,72
59
4,72
10
0,80
60
4,80
11
0,88
61
4,88
12
0,96
62
4,96
13
1,04
63
5,04
14
1,12
64
5,12
15
1,20
65
5,20
16
1,28
66
5,28
17
1,36
67
5,36
13
1,44
68
5,44
19
1,52
69
5,52
20
1,60
70
5,60
21
1,68
71
5,68
22
1,76
72
5,76
23
1,84
73
5.84
24
1,92
74
5,92
25
2,00
75
6,00
26
2,08
76
6,08
27
2,16
77
6,16
28
2,24
78
6,24
29
2,32
79
6,32
30
2,40
80
6,40
31
2,48
81
6,48
32
2,56
82
6,56
33
'i ,64
83
6,64
34
2,72
84
6,72
35
2,80
85
6,80
36
2,88
86
6,88
37
2,96
87
6,96
38
3,04
88
7,04
39
3,12
89
7,12
40
3,20
90
7,20
41
3,28
91
7,28
42
3,36
92
7,36
43
3,44
S3
7,44
44
3,52
94
7,52
45
3,60
65
7,60
46
3,68
66
7,68
47
3,76
97
7,67
48
3,84
98
7,84
49
3,92
99
7,92
50
4,00
100
8,00
300,— fr. - 24 Mark
50,fr. 4
25,— fr. 2
marken
Franks
Marken
Franks
1
12,5
51
637,5
2
25
52
650
3
37,5
53
662,5 -
4
50
54
675
5
62,5
55
687,5
6
75
56
700
7
87,5
57
712,5
8
100
58
725
9
112,5
59
737,5
10
125
60
750
11
137,5
61
762,5
12
150
62
775
13
162,5
63
787,5
14
175
64
800
15
187,5
65
812,5
16
200
66
825
17
212,5'
67
837,5
18
225
68
850
19
237,5
69
862,5
20
250
70
875
21
262,5
71
887,5
22
275
72
900
23
287,5
73
912,5
24
300
74
925
25
312,5
75
937,5
26
325
76
950
27
337,5
77
962,5
28
350
78
975
29
362.5
79
987,5
30
375
80
1000
31
387,5
81
1012,5
32
400
82
1025
33
412,5
83
1037,5
34
425
84
1050
35
437,5
85
1062,5
36
450
86
1075
37
462,5
87
1087,5
38
475
88
1100
39
487,5
89
1112,5
40
500
90
1125
41
512,5
91
1137,5
42
525
92
1150
43
537,5
93
1162,5
44
550
94
1175
45
562,5
95
1187,5
46
575
96
1200
47
587,5
97
1212,5
38
600
68
1225
49
612,5
99
1237,5
50
625
100
1250
0,50 fr. - 0,04
of 375,5 X 8 pf. 3004 pf.100
4000 fr.
800 fr.
60 fr.
40 X 8 320 Mk.
8X8= 64 Mk.
4,80 Mk.
of 4860 X 8 pf. 38880 pf.100
de in plotselingen angst de handen.
Dan zal het tot een breuk komen
tusschen jou en je vader, Gunter. Voor
zoover ik hem ken zal hij het je nooit
vergeven als je als je met een ac
trice trouwt. Ik weet. dat hij erg
streng oordeelt over dames van het
tooneel en o, waar moet dat op
uitloopen?
Hij streek over zijn voorhoofd:
Het is aardig van je, Kate, dat
Je je mijn aangelegenheden zoo aan
trekt, Je bent er bleek van geworden.
Ze worstelde met haar ongerustheid
en met haar liefde en zei dapper:
Ik ben zoo bang voor een scène
tusschen jou en je vader, Gunter.
Hij maakte een afwerend gebaar:
Stel je dat niet erger voor dan het
ls. Als mijn vader moet inzien, dat
zijn weigering niets aan de zaak ver
andert, zal hij er wel in berusten.
Ze zuchtte diep.
Het zal hard tegen hard gaan,
juist omdat jullie allebei stijfkoppen
zijn en elkaar niets wilt toegeven.
Misschien heb je werkelijk gelijk,
misschien lijken onze karakters te veel
op elkaar om een vreedzame oplos
sing mogelijk te maken. Het komt me
bijna voor of Je gelijk hebt, ik heb er
alleen maar nooit over nagedacht en
altijd gedacht, dat we te verschillend
van aard waren om met elkaar te
kunnen opschieten. Misschien vinden
we de eigen fouten in een ander het
onverdraaglijkst. Ik zal in ieder ge
val Je goed bedoelde woorden ter harte
nemen, Kate, en voortaan probeeren
vader door wat meer toegevendheid te
Ontwapenen.
Daar zal je zeker goed aan doen,
Gunter en het zal stellig een goeden
invloed hebben op jullie verhouding
tot ekaar. Je vader is te oud om nog
veel te kunnen veranderen, maar jij
bent zooveel jonger, jou zal dat mak
kelijker afgaan.
Hij lachte even.
k. TT Os»* ieï M» *00 makkelijk sal
3 Mk. 37,50 fr.
0,50 Mk. 6,25 fr.
0,25 Mk. 3,125 fr.
375 8 46,875 fr.
of 3,75 X 100
400 Mk.
20 Mk.
5 Mk.
0,50Mk.
Of 425,5 X 100
5000,— fr.
250 fr.
62.50 fr.
6,25 fr.
5318,75 fr7
42550 8 5318,75 fr.
llllllllHBIIIBIIIIlIIËaiMIIBlIMISllMIHIBIIIII»
het mij ook niet vallen maar ik zal
mijn best doen. Alleen met deze kwes
tie mag vader zich niet bemoeien. Ik
wil mijn vrouw zelf uitzoeken. Zet
toch niet zulke angstige oogen op,
kleine Kate, en help me een beetje,
ja? Vader is erg op je gesteld, mis
schien kun je hem een beetje beïn
vloeden.
Ze klemde de handen in elkaar.
Kon ik het maar niets zou me
te zwaar zijn als ik je aan je geluk
zou kunnen helpen. Toe, denk niet,
dat ik er me mee bemoeien wil, daar
heb ik het recht niet toe maar
denk je dat een huwelijk met dat
meisje je werkelijk het geluk zal bren
gen dat je verwacht?
Hij lachte vol vertrouwen.
Je kent de liefde niet, Kate. Als
je liefhebt kan je alleen gelukkig wor
den als je de geliefde persoon voor
altijd bij je hebt, anders ben je on
gelukkig.
Anders ben je ongelukkig, zei ze
zacht voor zich heen en ze voelde hoe
zeer hij gelijk had.
Ja, Kate, geloof me, ik kan wer
kelijk alleen gelukkig worden als Lori
mijn vrouw wordt.
God geve je geluk, Gunter, ik zal
er voor bidden.
Hij greep haar hand:
Wat ben je vroom en goed, Kate.
Ik geloof, dat ik het bidden heelemaal
verleerd heb. Bid jij voor me, een ge
bed van een vroom, rein hart moet
heipen. Maar nu zal ik je niet langer
ophouden.
Je houdt me ln het geheel niet op
en voor je weggaat, zou ik je nog
iets willen vragen.
En dat is?
Ik zou je willen vragen heel
dringend vragen onderzoek jezelf
en de vrouw die je liefhebt goed, over
weeg rijpelijk of de winst den inzet
waard Sb. Het gaat om je geluk,
Gunter.
Hij keek merkwaardig geboeid ln
haar mooie, smeekende oogen, waar
van de bezielde uitdrukking hem van
daag voor het eerst opviel.
Het is, geloof ik, voor het eerst,
dat je me om iets vraagt, Kate, ik
weet ten minste zeker, aat je me nog
nooit zoo smeekend hebt aangekeken,
zei hij peinzend.
Ze bloosde heftig en sloeg de oogen
neer.
Ik vroeg het niet voor mijzelf,
zei ze zachtjes.
Des te liever is het van je. Van
daag over acht aagen zal de beslissing
valen dan moet ik mijn vader de
finitief mijn besluit meed-elen en hij
zal het hooren.
Ze drukte de hand op haar hart.
Ik zal doen wat ik kan om je
vader zachter te stemmen, maar hij
zal koppig zijn net als jij.
Toch zal ik je dankbaar zijn voor
elk goed woord, dat je voor me doen
wilt. En als je ooit eens raad of hulp
noodig hebt, kom dan bij me. We zijn
in dit uur trouwe vrienaen geworden,
nietwaar?
Ze legde haar hand in de zijne en
keek hem met vochtige oogen aan:
Ik zal probeeren die vriendschap
te verdienen, Gunter.
Zoo namen ze afscheid. Kate keek
Gunter na toen deze door den tuin
heenging.
Ze drukte de handen tegen het hart.
Help hem. Vader in den hemel.
Ik zal zonder klagen alles dragen,
maar help hem, bad ze vurig.
Dien avond zat Kate alleen met
Heinrich Warneck in de huiskamer.
Gunter had wel met hen samen ge
dineerd, maar was daarna uitgegaan.
Zijn vader keek hem zwijgend na,
toen zei hij tegen Kate:
Zing wat voor me kind, ik ben
vandaag in een sombere bui en jouw
zingen doet me altijd goed.
Kate stond onmiddellijk op. jé
kinderen gaan zitten met brei- of raap
werk en er het toezicht op houden. Veer
het overhooren van een iea-u het zed»
niet noodig, het boek voortdurend in nar.-
den te hebben. Men kan rusug voortent
met werken en af en toe. wanneer tf
iets hapert, op dreef brengen.
Zoo kan het gevreesde huiswerk »a
lessen leeren in den huiskring gemakke
lijk geschieden ei? rap achter den rug
zijn. zoodat er nog tijd overschiet om
te gaan spelen en ravotten.
KEUKENMEUWIGHEID
Garnaalsoep. Een half pond garnalen
uitpluizen. De pluisels bewaren. Een wor
tel, een ajuin, het wit van een porei en
een tak selder in kleine teerlingen snij
den. Die groenten leggen m een kastrol
met een stuk boter, en ze doen braden op
volle vuur, zonder te zeer te laten kleuren.
Dan voegt men er de garnaalpluiseis
bij; men bevochtigt met twee liters
vleeschsoep of water; men doet er wat
peper bij, maar geen zout; een takje
thymus en een laurierblad.
Men laat koken, toegedekt, gedurende
een uur en giet dan de vloeistof door een
verzijp, groenten en garnalen sterk uit
duwende met een houten stamper, om er
zooveel mogelijk geurige sappen uit te
persen.
Zet de soep weer aan het koken: als
zij kookt voegt men er 100 gram rijst-
meel bij, aangelengd met koud water.
Mengt vlug al ronazweepend en laat een
half uur koken, na er een weinig torna-
tenbrij te hebben bijgevoegd.
Giet weer door een fijn verzijn, proef
om te zien of zij voldoende gekruid is
en giet dan in een soepkom, waarin een
klontje boter, een tas room en een likeur
glaasje cognac wachten. Naar willekeur
voege men er de uitgepluisde garnalen bij.
VLIEGENDE VROUWEN
De Amerikanen zijn fier op de Ameri-
kaansche vliegenierster Amelia Earhaert,
die onverschrokken den Oceaan overvloog.
Ze hebben reden te over! Toch is me
vrouw Earhaert-Putnam de eerste Ameri-
kaansche vrouw niet die zich onderscheid
de op vliegeniersgebied. Twintig jaar ge
leden vloog miss Hariett Quimby het
Kanaal over op een eendekker Blénot. Ia
Mexico had diezelfde miss het hoogte
record thuis gehaald en werd ze te dien
tijde aanzien als de beste vliegenierster
van de nieuwe wereld. Nu hoort men over
Hariett Quimby niet meer spreken en
men schijnt de vliegenierster van het
eerste uur vergeten. Zoolang er gevlogen
werd, heeft men vrouwen aangetrolien,
die zich in de hoogte waagden en er in
hst geheel geen slecht figuur sloegen. De
eerste' vliegenierster was een Fransche.
In 1910 haaide Mevrouw de la Roche, vau
adellijken huize, haar brevet vaii viiege-
nierster. Mevrouw de la Roche was eea
toneelspeelster met veel talent. Zekereu
dag woonde ze een viiegeniersaefenmg bij.
Ze was zoozeer onder ucn inaruk van ae
vliegersprestaties van Henri Farman, dat
ze besloot het tooneel vaarwel te zeggen
en haar diploma van vliegenierster te be
halen. In 1910 nam ze deel aan de vlie-
geniersmeeting te Reims en was er het
slachtoffer van een vreeseiijk ongeluk, Zs
bleef echter vliegen. Ze benaalae record»
van duur en afstana. Gedurende den oor
log van '14-T8 werd er mees over haar
gehoord, maar na den oorlog werd zs
wederom een beroemd figuur in de vlie-
genierswereid. In Juli 1919 verongelukte
de koene vliegenierster te Crotoy. Ze vloog
in de armen van den dooa.
Nog andere vrouwen nebben ongeluk-
kiglijK den dood gevonden tijdens huu
gevaarlijke tochten. Mrs Jane Mooie, ge
boren Wright, was de zuster van Wilburg
Wright. Ze was een Amerikaansche en
werd dooaelijk gekwetst te Etampes, op
21 Juli 1911, tijaens haar proef om het
diploma van viiegenierster te bekomen.
In 1912 telde men reeds veertien ge
diplomeerde vliegeniersters, Fransche eo
andere. Het tweede brevet werd toegekend
aan Juffrouw Helena Dutrieu, van Bel
gische afkomst. Reeas in 1910 maakte zs
zich beroemd, tijdens oefeningen te Deau-
ville. In 1913 behaalde een Spaansche aeii
prijs Senator Raymond.
Op het oogenblik mogen we wel, zender
overdrijving zeggen, dat er meer aan 1000
vliegeniersters over de geneeie wereld
zijn.
NIEMAND ZONDER GEBREKEN
Het vrouwvolk heeft zijn gebreken,
maar het mannevolk oo.:; want ae man
nen maken ruzie:
Om een woord niet wel verstaan.
Om een werk niet gauw gedaan.
Om een stoel niet recht gesteld.
Om het uur niet juist geteld,
Om het vuur te fel gestookt,
Om de spijs te rauw gekoout.
Om een deur te fel gekraakt.
Om een bed te stijf gemaakt.
Om den vlcer niet net gekeerd.
Om een slot te vet gesmeerd,
Om den pot niet dicht gestopt,
Om de saus niet wel geklopt,
Om de schouw niet schoon gevaagd,
Om den hond niet uitgejaagd,
Om het vleesch niet klem gekapt,
Om het glas niet vol getapt,
Om den jas niet uitgeklopt.
Om de kous niet dicht gestopt,
enz., enz.
MIJN ONTPLOFT te AVELGEM
Wijl een zestal werklieden aan het op
ruimen waren aan de brug achter de kerk
te Avelgem, kwam aldaar een mijn tot
ontploffing, wegens totnogtoe onbekende
oorzaak.
Een der werklieden werd er zwaar door
gewond en in de sloot geslingerd. De on
gelukkige werd er uitgehaald, maar bleek
deerlijk geraakt te zijn. Zijn hoofd was
al een wonde, wijl hij kwetsuren had op-
geloopen over het gansche lichaam. HIJ
werd naar een kliniek te Kortrijk over
gebracht.
Graag oom, wat wiit u het liefst
hooren?
Hij keek naar haar op. Ze stond
rank en sianjc voor hem in haar jonge
frissche bekoorlijkheid, een beeld van
bloeiend leven en heerlijke reinehdi.
Zooiets liefs en moois had hij zijn
zoon als levensgezellin coegew enscht.
Hoe was het mogelijk, dat hij niet
met beide handen aien schat aan
greep. Hoe kon hij een minuut twij
felen in de keus tusschen cut pracht-
meisje en een geschminkte accrice?
Ik moet hem dwingen zijn geluk te
grijpen als hij zelf zoo onverstandig
is, dacht hij.
Het doet er niet toe wat je zingt,
Kate. Je liederen zijn altijd adenia.il
medicijn voor me. Ze greep zijn hand.
Is u bedroefd, oom Heinrich?
Ja, een beetje wel er hindert
me iets.
Kan ik u niet anders helpen dan
door mijn liederen? Die zijn zoo een
voudig en onbeteekenend.
Juist ornaat ze zoo eenvoudig zijn,
spreken ze tot het hart en ik verzeker
je, dat jouw liedjes me veel beter be
vallen dan die van een beroemde zan
geres.
Dat doet me pleizier, oom, maar
ik begrijp niet hoe het kan, want ik
heb nooit zangles gehad.
De nachtsgalen hebben ook geen
zangles en de leeuweriken ook niet.
Laat je nu maar hooren, kleine zang
vogel.
Ze aarzelde r.og een oogenblik, se
zou hem zoo giaag gevraagd hebben
wat hem zoo bedrukte, doch ze durfde
niet.
Als hij er niet uit zichzelf over be
gon, kon ze niets voor Gunter doen.
De anders zoo goeldhartige oom Hein
rich kon ook tegen haar scherp en
kortaf zijn ais ze zijn stemmingen niet
respecteerde en het leek haar onmoge
lijk om hem tegen zijn zin ook maaf
één woord te ontlokken.
Ut Vervolgt), Ji
