De Verloren Ring Officseele Berichten en Besluiten LANDB0UWKR0NIJK Ons Vrouwenhoekje GEDACHTEN c 6, GRAANOOGST 1940 LANDBOUWTELLING ZAAIZAAD VOOR DEN OOGST 1940-1941 f Het Staatsblad van 19 September De- Ivat een besluit waarbij de uitvoering van 'het Ken. Besluit d.d. 28 November 1939, houdende reglementeering van den leur- handel wordt geregeld. Het luidt: OOGSTEN EN BEWAREN VAN GROENTEN av DOE ZAKEN DOE ZAKEN Kunst Is altijd idealisme, juist door dat ze ons iets meer geeft, dan de waar heid; en een kunstenaar is altijd idea list, omdat hij met z'n werk iets meer bedoelt dan enkel waarheid. De waarheid is een grondbeginsel op zich zelf en eigendom van het verstand, ■egt de H. Anselmus. een lichtende vlam volgens St Thomas en een deugd die ons onafscheidelijk aan God verbindt, vol gens St Augustinus. Vraag uzelf bij elke daad niet alleen al. wat zijn de gevolgen daarvan voor mij? maar evenzeer welke gevolgen sleept ■ij na voor anderen. -BaBBBBBBaBBBBaBBBBBBBBBBBBB HÉT/^ANNtKr MAAN Alderliefste Lezeressen, "Vrienden Lezers, 't is verdraaid, Goed geweten dat het haantje 's Morgens steeds wat later kraait. En des avonds, stapt het haantje Met zijn hennen, heel kontent. Eiken dag een beetje vroeger Naar zijn kieken-logement -. Wilt ge licht en vuur besparen, 't Komt er meer dan ooit op aan, 't Spreekwoord zegt het: wel, dan moet ge Met de kiekens slapen gaan VAN SLAPEN GAAN GESPROKEN; Ik zag deze week, zoo vertelt Knulleken, een portret en dat portret was gemaakt in een pensionaat en daar stonden twee en dertig meiskens op. Niet op dat pen sionaat, maar op dat portret. Schoone meiskens, lieve meiskens, aardige meis kens, van rond de achttien, negentien jaren... Mijn tante Fien stond er ook bij. Mijn tante Fien is nu 'n mensch van rond de zestig... Dat portret is dus zoo wat veertig jaar geleden gemaakt... En als ik nu aan tant? Fien vroeg; Wie is dat? Dan antwoordde tante Fien: Hortense De Koorder. DOODt En deze? Melanie Verhalst. DOOD, En deze? Maria Tekels. DOOD En 't was gedurig: Dood! Dood! Dood! Van die twee en dertig schoone meis kens, die allegaar met zooveel hoop in 't harte, de wereld zijn ingegaan... blij ven er nog drie over. Drie!... Tante Fien en nog twee andere, waarvan er dan nog een in 't zothuis zit... Negen en twintig zijn er Van die hier op de foto staaa Binnen de veertig jaren Voor goed in slaap gegaan. Alderliefste Leznessen, vrienden Le zers, misschien hebt ge ook wel ergens zoo 'n portret liggen van 'n groep... van 'n congregatie van 'n dorpsfanfare... van 'n bruiloft of 't is eender wat- Als ge dat portret beziet, Merkt ge dra met veel verariet. Dat reeds velen zijn vertrokken. En. dan zist ge ook dat de Dood Komt voor klein en komt voor groot, Lijk de duvel op zijn sokken. SOKKEN EN KOUSEN ZIJN ZEER truttige dingen, als 't koud begint te wor den. In den zomer kunt ge dat missen. Dan loopen de boeren en boerinnen bar revoets in hun kloefen en de schoon ge verfde meiskens in Brussel loopen dan barrevoets met de r.agels van hun teenen geschilderd, in 'n soort schoenen, waar dat hun teenen doorsteken. 't Was een nieuwe modegrt En de mode heeft veel kuren— Wat vandaag de mode wil Blijft niet lange duren. In elk geval, zegt Knulleken,die schoon geverfde meiskens, zijn dikwijls niets anders dan leelijke duvels, die schoon geverfd zijn... En, met verf en kleursel iets schoon maken, dat leelijk is, dat en is niet moeilijk. Zoo kunt ge van 'n varkenskot, 'n villa maken. Een beetje rood alhier. Een beetje zwart aldaar Een bsetje poeder en 't Is klaar. Knulleken, zeg ik, 'n beetje respect voor de meiskens en vrouwen. Ge moet weten dat er duizenden alderliefste Lezeressen van dees gazet zijn, die lezen wat hier geschreven staat. Die mogen dat lezen. Manneke hit de Maan... Want de alderliefste Lezeres sen van dees gazet, zijn veel te verstan dig om huldcr gezicht te beschilderen als 'n schilderij! Dat z? huider gezichteken ne keer bepoeieren, dat is te begrijpen... Ais de mannen bij den kwaf eur gaan, om huider baard te latsn afkrabben, krij gen ze ook 'n veegsken poeder. Allee! Knulleken heeft weer ne keer gelijk, precies lijk Jan Bolus. JAN BOLUS WAS GETROUWD, maar 't Ging er in zijn huis Niet al te weL Hij ondervond: Het huwelijk Dat is geen kinderspel. Jan Bolus kwam op een goeien dag me ieer de paster tegen. Hewel, Jan, hoe is 't met 't leven? Triestig, meneer de paster... M'n trouw dat is m'n kruis. Ieder huisken Heeft zijn kruisten zei meneer de paster en 't is 'n verdienste voor den hemel, uw kruis geduldig te dra gen. Twee dagen later wandelde meneer de paster weer door de velden, als hij al- Mengclwerk v. 29 September 1940. - Xr 11. meteens Jan ziet afkomen met nen zak op zijnen rug. Uit dien zak nen kop en dat was de kop van Jan z'n vrouw. En lamenteeren dat 't mensch deed Maar, Jan, wat doet genu, vroeg meneer de paster. Hewel. zei Jan. met 't onnoozelste gezicht van de wereld: ik draag mijn kruis. EEN KRUIS IS T OOK als ge 't uit de vlooienstreek van la douce f-rance zijt teruggekomen en daar met honderd duizend en nog meer vlooien, luizen, spinnenkoppen en ander ongedierte, hebt te doen gehad. Ik km Jongens, die al meer dan drie weken thuis zijn en er nog uitzien als martelaren... door die luizenhistorie. VAN LUIZENHISTORIE GESPROKEN, zegt Knulleken: moet ik u ne keer iets vragen. Manneke uit de Maan. Ik zeg; vraag maar op. Knulleken; vragen is vrij en 't antwoorden er bij. Hewel, zegt Knulleken: geloofde gij aan tooveressen en heksen? Zeker, Knulleken, zeker, want: Al ons jonge Lerezessen. Zijn gewis ook tooveressen! Tot verklaring, zeg ik daarvan: Toovren doen ze met him oogen Hopend dat ze vangen mogen In hun liefdenet: een man. - Dat is waar. Manneke uit de Maan. dat is waar... Maar ik bedoel: Gelooide gij aan andere tooveressen, waardat de menschen vroegen zoo 'n schrik van hadden? Bah! neen, Knulleken, die hebben nooit bestaan. Toch wel, Manneken, en daar ga ik hier ne keer rap 'n eksempel van geven Toen ik nog ne kadee was van 'n jaar of tien, kwam er thuis alle weken 'n bede lares, Tonia, om 'n aalmoes. Dat mensch kreeg dan van moeder enkele centen en na 't middagmaal mocht ze in de keuken 't overschot opeten. Op nen goeden dag vermistte moeder 'n stuk van vijf frank, dat op 't vensterblad lag. Wie had dat gepakt? Onze meid was 'n ouwe sloor van in de zestig, die al meer dan veertig jaar de familie diende. Die zou dat stuk niet pakken. Een van de kinderen even min. Moeder durfde echter die bedelares, Tonia, niet verdenken... Maar later hoor den we, dat ze in 'n herberg, in 'n nabu rige parochie 'n flesch jenever had ge kocht en vijf frank te wisselen had ge geven. 't Gebeulde vóór den anderen oor log, toen 'n stuk van vijf frank 'n heele som was. Als vader hoerde wat er gebsurd was, zei hijDie zet hier geen voet meer in huis 'i. En, de volgende weck kreeg Tonia nog haar aalmoes, maar geen eten meer. Grommelend ging ze weg... 'k Ben bang voor dat mensch, zei moeder. Vader lachtte... 'n Tijdeken nadien, kwamen twee van m'n zusterkens uit de school, 't Was volop zomer. Tonia zat op 'n om- gewaaiden boom, langs den steenweg. Ais ze m'n zusterkens zag, riep ze er op. Dc twee meiskens gingen er naar toe... Gii- lie zijt brave kinderkens.zei Tonia, en ze klopte zoo, met 'n streelend? bewe ging, m'n twee zusterkens op het hoofd M'n twee zusterkens haaden nen schoo ne n kop met haar. Pikzwart, lang en ge kruld en proper, zulle... proper... Daal' zorgde moeder voor... Maar drie, vier da gen, nadat die Tonia hen zoo vriendelijk op den kop had geklopt, krioelden die zwarte haarbossen van de luizen... Luizen! van 'n bijzondere soort Nooit gezien, nooit van gehoord. Luizen! tot ons aller schrik Als een tarwegraan zoo dik... Luizen! smerig, vol venijn Slekkevet, gelijk een zwijn. Luizen! luizen! in dat haar Duizenden en meer voorwaar. Luizen! luizen! luizen! Thuis, Was 't oprecht een luizenhuis! Hewel, Knulleken. merci... Ge ZJUQt iemand zijnen app:tij; doen verliezen. En zeg me nu ne keer, hoe zijn ze toen van al die luizen afgeraakt? Flesschtn, zalfkens, poeiers en poni- madekens van dokters en apothekers, "t haalde allegaar niemendalle uit... Toen is Jan de barbier gekomen. Jan de bar bier heeft de soppen van m'n zusters, om zoo te zeggen, kaal geknipt... en toen was 't juizenregiment verdwenen. VERDWENEN ZIJN NU OOK De mooie Zomerdagen, We staan bij 't Bamisweêr Met wind- en regenvlagen. De fcaraplumarsjangs, zegt Knulleken, en de fabrikanten van regenmantels moeten ook leven. Ik, zoo gaat Knulleken voort, ben altijd kontent als 't slecht weer is en regent en waait of sneeuwt eu tempeest. Hewel, Knulleken, waarom datte? Simpelijk, omdat ik dan mag den ken: na regen, zonneschijn! Na slecht weêr, goed wéér. Hoop doet immers le ven, en, wat is 'n leven zonder hoop? VAN HOOP GESPROKEN: Titte Kla- veng was nen laren apostel. Hij was lie ver lui dan moe... werkte geen slag en kwam toch goed door 't leven. Want hij liet maar liggen wat er te zwaar of te warm was. Maar nu hadden de schabe letters of de sjampetters van dien tijd Titte Klaveng toch bij z'n schabbernek gepakt, toen hij bezig was, op nen don keren nacht, bij een arm vrouwken heur konijnen te stelen, 't Gebeurde in den ouden tijd, toen graven en baronnen nog alles te zeggen hadden. Dus zei meneer de graaf, dat die Titte Klaveng nen kra- vat rond zijn nekke zou krijgen, die hij niet meer behoefde los te knoopen. 't Is te zeggen: Titte Klaveng moest gehan gen worden. Als nu den dag daar was, dat Titte de groote reis moest onderne men en de beul hem kwam vragen of hij nog een wensch had uit te spreken, zei Titte: Ja, ik wensch meneere onze graaf 'nog ne keer te spreken. Dat kan niet, zei de beul; de graaf is niet sprekelijk. De wensch van een terdoodveroor- deeld» is heilig, antwoordde Titte, en zeg aan meneer e graaf dat, als hij niet doft wat ik vraag, ik, na m'n dood op z'n kas- -«o»- ONZE LUNCHSCHOTEL Ditmaal willen we eens een smakelijk wann schoteltje voor de lunch geven, be staande uit aardappelen, eieren en to maten. Men brstrljkt een vuurvast scho- met het ingekookte moes, het geraspte spek. de fijn gemaakte sneetjes brood, die in bouillon geweekt en daarna Uitgekne pen zijn, de peper, het zout, nootmuskaat en den eierdooier. Vul de tomaten met dit mengsel, zet ze in een schotel, strooi teitje met boter en legt hierin een laagje wat p7nee™ri op, leg hi^r en daar fljngemaakte^ekookte aardappelen |e£a klorltje ^ter den schotel De-e laag bedekt men met een volgende ln ef.n Tarmen nvM1 rtp tomaten «e- laag van in schijfjes gesneden tomaten. Hierop breekt men het vereischte aantal eieren waarbij men er voor zorgen moet dat ieder ei apart op de tomaten ligt. Over dit alles strooit men een laagje Permesaansche kaas en bakt dit scho teltje ln een matig warmen oven, tot de eieren gesteld zijn. EEN LEKKERNIJ VOOR DE BOTERHAM in een warmen oven tot de tomaten ge heel gaar zijn (ongeveer 20 minuten). Dien het gerecht in den schotel op. HET DROGEN VAN GROENTEN EN VRUCHTEN De oudste wijze van bewaren berust op het verschijnsel, dat micro-organismen, als rottings- en schimmelbacteriën zich jnlet op een boedingsbodem kunnen ont wikkelen, als vocht ontbreekt. Levens middelen. waaraan op de eene of andere Een lekkernij voor den boterham. manier het water onttrokken is, zijn ste- vooral voor liefhebbers van tomaten en komkommers, is het volgende: Men schilt de tomaten en komkom mer, snijdt de tomaten in plakken en schaaft de komkommer heel fijn. Leg eerst eenige plakken tomaat op het sneetje brood, bestrooi deze met suiker en daarboven op de fijn geschaafde kom kommer, ook deze wordt eveneens met suiker bestrooid. Degene die de voorkeur aan zachte komkommer geeft, moet 'deze ongeveer een kwartier te voren in een schaaltje doen en ze dan reeds met sui ker bestrooien. Men krijgt dan een idee of ze gekonfituurd is. Dit is werkelijk zeer smakelijk. TOMATEN MET EEN PIKANT VULSEL (4 personen) 8 Tomaten, 2 eetlepels slaolie, wat pe terselie, wat bieslook, een paar sjalotjes, 75 gram vet spek, 2 sneedjes oud brood, zout, peper, nootmuskaat, 1 eierdooier, wat boter, wat bouillon, paneermeel. Hol de tomaten uit. Wrijf het moes door een zeef en iaat dit een weinig in koken. Fruit het fijn gehakte look, de peter selie en de sjalotjes ongeveer 10 minuten in de olie. Vermeng de gefruite groenten HI1II ROMAN van H. COURTHS-MAHLER Hij heeft niet langs me heen ge keken. oom, hij heeft me zijn vriendschap gegeven en die zal ik verdienen. Die is me zooveel waard. Hij streelde haar over het haar. En je draagt nu al ten martelaars kroon op je jonge hoofdje. Ik zie het en ik kan je toch niet helpen, hoe graag ik zou willen. Ze drukte haar hand tegen haar oog:n. Niet over spreken, smeekte ze zachtjes. Hij stond op. Het zal niet meer gsbeuren. En nu ga ik weer naar de fabriek ik houd het hier niet uit. Ik moet werk zoeken, veel werk, dat is de beste afleiding. Ik verwacht ook gewichtige berichten. In zijn kantoor gekomen vond hij op zijn schrijftafel een dikke enveloppe liggen. m:t in den hoek den naam Wal ter Korner. De kantoorbediende zei, dat die brief een paar minuten geleden ge bracht was. Heinrich Warneck zei, dat hij niet ge stoorde wilde worden en opende het couvert. Het bevatte twee brieven en twee cuitanti:s. De brief luidde: Hooggeachte Heer Warneck, Toen ik u hedenmorgen verliet, wilde ik me aan uw invloed onttrekken. Ik wilde de vrouw, die me mooie uren ge schonken had, niet aanklagen. Ik dacht nog altijd, dat ze eens wat voor me ge voeld had en dat ik althans korten tijd, de eenige man was met wirn ze om ging, zooals ze dat met mij deed. Toeval lig ontmoette ik op mijn terugweg mijn vriend, dokter Arndt, en deze vertelde dat hij, zonder het te weten of te willen, tegelijk met mij de gunsten van de mooie Lori Leixner gedeeld had. Het resultaat van het daarop volgende onderhoud is de hierbijgaande, door dokter Arndt be taalde, quitantle. Ik ben hierna tot de overtuiging geko men, dat kieschheid tegenover een juf frouw Leixncr niet op zijn plaats is, wan neer een goede naam als de uwe op het spel staat. Ik voeg hier dus zonder vsr- der commentaar een andere, door mij be taalde rekening en een brief van de be wuste dame bij. Ik vermoed, dat dit wel voldoende zal zijn om uw zoon te over tuigen, dat men met zoo iets niet trouwt wanneer men zoo gelukkig is een eervol len naam te dragen. Ik hoop u hiermede ern dienst te heb ben bewezen en maak er u nog op attent, dat de beide rekeningen bijna t-gelijker- tijd zijn uitgeschreven. Misschien was uw zeen in dien tijd ook al met juffrouw Leixner gelieerd. Discretie behoef ik u in deze aangelegenheid noch te verzoeken noch te beloven, wij hebben er Men even veel belang bij deze zaak dood te zwijgen. Met de meeste hoogachting, Walter Kcrner Heinrich Warneck staarde op den brief neer. Te laat. zei hij bitter. Toen richtte hij zich op. Niet te laat om mijn zoon van die onwaardige kete nen te bevrijden, dacht hij. Hij voude de beide quitanties open. De eene was geadresseerd aan den heer Walther Korner en luidde: - Een seals- kinmantel voor mej. Lori Leixner, in uw opdracht geleverd De andere was van een firma in sport- kleeding en ten name van dokter Amdt. Een leeren mantel, gegarneerd met vos, voor mej. Lori Leixner op uw bestelling vervaardigd Een minachtend? trek kwam om Hein rich Warneck's mond. Dat was duidelijk genoeg. Juffrouw leixner had haar gun sten met een bontmantel en een leeren jas laten betalen. En ze was nu de vrouw van zijn zoon en droeg zijn naam. teel kom spoken... Ze zeien 't aan den graaf en 't moet zijn dat die edelman precies geenen held was we hebben er zoo in Vlaanderen veel gehad 't moet zijn zeg ik dat die graaf precies geenen held was, want hij kwam sito-sito uit zijn kasteel naar Titte geloopen, die al op de karre zat om hem naar 't schavot te voeren. Hewel? vroeg de graaf. Hewelzei Titte. Ik heb berouw over mijn misdaden en mocht ik aan de koord ontsnappen, dan word ik de braafste mensch van gansch het graafschap van meneer de graaf. Dat is maar klap voor de vaak, zei de graaf. Is dat alles wat ge te zeggen hebt? Neen, zei Titte, die pelsde: al de mi nuten die ik hier klap, is 'n verlenging van mijn leven. Neen. meneer de graal, 't is niet alles. Ik weet dat meneer de graaf gaarne luistert naar vertsllingskens en raadsels, als hij 's avonds bij 't open vuur in de groote zaal van z'n kasteel zit. met z'n madame en z'n schoonmoeder. Hewel, ik ken ook 'n raadsel. Als meneer de graaf, die straf is in 't oplossen van dit raadsel, dan geef ik de pijp aan Mar ten en moet de beul me maar seffens aan den diksten tak van den diksten boom opknoopen. Allee! Laat hooren, zei de graaf, die misschien aan de spoken dacht. Hewel. zei Titte: Hoop en vrees Zit op den wagen. Hij zag twee poot, Vier poot dragen. Meneere de graaf, hoe straf hij ook was in de raadselkenshistories, krabde in z'n haren en begon na te peizen, nog fel ler dan nen boeteling, die 'n generale biecht van over zeven jaar wil spreken... Eindelijk moest hij bekennen dat hij er geen zier van begreep. Wel. luister dan, hoogedele graaf; Hoop en Vrees, dat ben ik, Titte Klaveng: ik hoop dat ik niet zal gehangen worden, want ik vrees die koord rond mijnen nek. Ik zit op den wagen... En terwijl ik hier zit, zag ik een ooievaar tweepoot voorbijvliegen, met nen puit vier poot in zijnen bek. 't Is zoo, zei de graaf en Titte Kla veng leefde nog lange jaren zoo vrij als een vogeltje in de lucht... Toen kwam er een olifant 1 Met een lange snuit En daarmede is Het vertelselKen uit. WAT NIET UIT IS... dat is hef vuur- ken dat in 't lijf van veel menschen brandt en dat beurskoorts wordt ge- heeten. De Beurs deed weer haar deuren open En ziet de menschen weer eens loopen Om allerlei papieren te Jtoopen. De Beurs bedroog! De Beurs die loog! En velen Kregen daar ern rossing... Nu klinkt het: Ah! wat een verlossing, De Beurs! De Beurs! gaat weer omhoog. Ja, ja! zegt Knulleken, ik weet er ook van te spreken en ik denk altijd, als 'k over de Beurs hoor klappen: Hoog, En droog, - En ver van mijn geluk! GELUK IS T TEGENOVERGESTEL DE VAN ONGELUK en tot ons aller on geluk is er nu geen plaats meer voor de roman-ekspres of de ekspres-roman van Knulleken. Dat zal. als 't God belieft. Voor naaste week dan wezen; En. hoop ik, dat ge blij. Dat nieuw verhaal zult lezen. Het Manneke uit de Maan. (Overname, zelfs van de luizen, verboden) IBBBEBBBBBCEEBSBHSIBBBBSaaaa Hij steunde. Eindelijk las hij ook nog den tweeden brief. Die stak in een gepar fumeerde lila-enveloppe en luidde: Mijn eenige lieve, aangebeden schat, Ik moet je gauw even duizend dank bare kussen zenden. Ik vond tusschen de bloemen het etui met den brillantcn ring. Hij is prachtig, nog veel mooier dan ik dacht, toen ik hem in den winkel zag. Wat lief van je om dien wensch van me te vervullen voor ik hem uitsprak. Je bent mijn lieve, lieve schat en ik zal er je voor beloonen, hoor! Kom me niet van het theater halen en laten we ook niet samen uitgaan. Me vrouw Schmsidler kan een souper voor ons klaar maken, dan zijn we alleen en niet onder vreemde menschen. Wacht me dus bij mij thuis cp om half tien. Vol innig vïrlangen cn met duizenden kussen, Je Lori Deze brief was gedateerd 10 October, de rekening voor dokter Arndt 14 October en die voor Walter Korner 21 October. Met een minachtenden biik vergeleek Heinrich Warneck deze data die voor zichzelf spraken. Nu had hij d? bewijzen in handen, dat Lori niet alleen cie maitresse van Korner doch tegelijkertijd die van dokter Arndt was geweest. Of ze in dien tijd ook al met zijn zoon bekend was geweest, zou deze zelf weten en het stond bij htm vast, dat zijn zoon deze papieren toegezonden zou krijgen. Hij moest weten dat die vrouw haar gunsten met kostbare geschenken had laten betalen. Deze dag zou den ouder heer r.og meer inlichtingen over de persoon van Lori Leixner verschaffen. De firma, die hij had opgedragen informaties in te winnen naar het voorleven van Lori Leixner, be richtte hem uitvoerig wat ze te weten was gekomen. Het waren alles behalve gunstige berichten, integendeel. Heinrich Warneck hoorde zooveel over het verle den van de jonge dame. dat het hem on mogelijk was haar als zijn schoondochter lportefeuille. riel. Het groote voordeel van onze voe ding is, dat geen enkele voedingsstof ver loren gaat. In een vele kleiner volume dan in verschen toestand, is dus een be paalde hoeveelheid aanwezig. Dit heeft zijn groote voordeelen .voor bewaren en voor transport. Behalve groenten en vruchten, worden vl?esch en visch, zelfs eieren gedroogd verkocht. Tijdens den wereldoorlog 1914- 1918 werden in vele landen verschillende drogerijen in werking gesttld, die lang nadien nog bleven bestaan. Enkele groenten, vruchten en kruiden kan men zelfs drogen als het warm, zon nig weder is. Ons klimaat is echter zoo, dat iuist als de vruchten rijp zijn, de re gentijd komt, dat dus onze appelen en peren, buiten in de zon gedroogd, kunnen wedijveren met de Californische vruchten die uitsluitend in zon en wind gedroogd zijn en hun blanke kleur danken aan de bleekende werking van zwavelzuur. Het drogen van boontjes, appelen, peren, pad destoelen, enz., moet vcoral langzaam geschieden, bij een matige warmte en zoo dat er volop gelegenheid is om de water damp. uit de vruchten, welke de lucht verzadigt, weg te voeren. Hoe gaat men nu te werk voor het drogen? Op een groot stuk papier of oud laken worden de voorbereide kruiden, die te vens van wortels en dikke stelen zijn ont daan en voor soepgroente zelfs fijnge hakt of grofgesneden zijn, in de zon ge legd, uitgespreid in een dunne laag. Nooit op den grond, omdat het drcogpro- ces dan veel meer tijd inneemt, doordat grond altijd vocht afscheidt en de gele- genheia tot verdampen aan den onder kant afgesloten is. Het beste is dus papier of linnen uit te spreiden op een droog- raam van fijn vlechtwerk of kippengaas op tafelhoogte van den grond, zoodat de lucht aan alle kanten kan toetreden. Eenige keeren per dag keert men den voorraad om, en wanneer de zon weg is, in huis. Na twee of drie dagen, op die manier gewerkt te hebben, kan men in huis nog wat nadrogen, en pas als men zeker is dat al het vocht verdwenen is, ken de voorraad opgeborgen worden. Soepgroente en kruiden in,jampotten met schoeioeksel, boonen in trommels en paddestoelen in stevige papieren, katoe nen of jute zakken. De eerste weken de potten en zakken open laten en op een kurkdroge plaats bewaren. GEBRUIK VAN BF.NZOEZURE NATRON Benzoe-natron is een onschadelijk be waarmiddel. Men gebruike echter niet meer dan strikt noodig is. Om den in maak van bederf te vrijwaren, is 250 mil ligram per kilogram ingemaakte vruchten (jams en limonades), voldoende; 259 mil ligram is door de huisvrouw echter moei lijk af te wegen. Genoemde hoeveelheid staat ongeveer gelijk met een klein af gestreken theelepeltje. Benzoezure natron is» echter ook in tabletjes te verkrijgen, die just 250 milligram wegen. Ministerie van Landbouw en Voet'»*!voorziening BmsseX Brussel, feu September '940. OPEISCHIKGSREVEL AAN DEN HEER BURGEMEESTER Mijnheer de Burgemeester, Ingevolge het besluit van 29 Juli 1940, waarbij de benuttiging van den cogst van 1940 geregeld wordt en waarbij elke ge meente in haar geheel rekenplichtig gesteld wordt, tegenover den Staat van de forfaitaire opbrengst, o.m. van tarwe en rogge, wordt U hierdoor gevordera on middellijk en ten laatste vóór 1 October 1940 een derde (1/3) van den tarwe- en rogge-oogst uwer gemeente ter beschik king van de maalderij te stellen. Deze opeisching omvat de volgende ver plichtingen: 1. - Zorg te dragen dat onmiddellijk het noodige graan bij d? boeren gedcr- schen wordt, zoo noodig door opeisching van dorschmachines. 2. - Zich in verbinding te stellen met een erkende graanmakelaar der streek, ten einde de praktische modaliteiten dei- levering t? regelen. (De H. Arrondisse ment-Commissaris bezit de lijst dezer makelaars). 3. - In verstandhouding met den er kenden graanmakelaar, het vereischte transport te organisecren, zoo noodig door opeisching der trr nsportmiddelen. 4. - Op 2 October 1940 aan dfti Heer Arrondissement-Commissaris de lijst over te maken van de landbouwers die aan hun verplichtingen zijn te kort gekomen. De H. Arrondissement-Commissaris za! deze lijst aan het Parket overmaken, dat de ncodige vervolgingen zal instellen. De lijst moet onderteekend worden door den Heer Burgemeester, de Gemeentesecreta ris en de Veldwachter (eventueel de Po litiecommissaris). Deze ambtenaars wor den solidair verantwoordelijk verklaard, voor de goede uitvoering van onderhavig bevel. De Secretaris-Generaal, (Get.) E. De Winter. -«os Brussel, 18 September 1940. Mijnheer de Burgemeester, De uitslagen van de landbouwtelling waartoe, in uitvoering van het besluit dd. 11 Juni 1340, op 15 Juni werd over gegaan, toonen aan dat talrijke landbou wers verwaarloosd hebben de voorgeschre ven aangifte te doen. Er werd een onder zoek ingesteld om de weerspannigen te ontdekken. In dit verband, herinner ik U aan de zware verantwoordelijkheid van de Bur gemeesters en van de leden der Tellings- Commissies, di? de juistheid van de tel lingsverrichtingen gewaarborgd hebben. In afwachting van de uitslagen van het loopend onderzoek, herinner ik er U aan dat al de producenten van tarwe, rogge, spelt, masteluin, haver, gerst, paaröen- boonen, droge voedererwten en aardap pelen luidens d? besluiten van 29 Juli en 4 September 1940 tenover den Staat verantwoordelijk zijn voor hun oogst. Er bestaa.t dus aanleiding om voor al oe pro ducenten, cm 't even of zij al dan niet hun aangifte hebben gedaan, de persoon lijke fiches op te maken, welke bij de be sluiten van 29 Juli en 4 September 1940 zijn voorgeschreven en waarvan het mo del in het Staatsblad van 31 Juli en 7 September 1940 is verschenen. Ten slotte, wijs Ik er U op dat de ge meenten tegenover den Staat verantwoor delijk aijn voor de gansche over het ge heel bepaalde productie der exploitaties wier zetel op hun grondgebied is geves tigd. U zult den inhoud van dezen omzend- •brief ter kennis van uw ingezetenen ge- lifven te brengen en tegelijkertijd er hen attent op te maken dat degenen die in breuk maken op de voorschriften der be sluiten, overeenkomstig de bepalingen van de artikelen 6 tot 10 der besluitwet van 27 October 1939 zullen worden ver volgd. Hoogachtend. De Secretaris-Generaal, (Get.) E. De Winter. Brussel, 23 September 1940. Mijnheer de Burgemeester, Het besluit van 31 Juli li. betreffende de benuttiging van den oogst 1940 voor ziet, dat voor de bezaaiing van den oogst 1940-'41, per Ha. bezaaide oppervlakte, 185 kgr. zaaizaad mag aangerekend worden. Tin einde misverstanden te vermijden, dient medegedeeld dat door oogst 1940-'41 dient verstaan, elke cultuur van graan gewassen, hetzij ze in rijpen toestand ge oogst worden, hetzij ze geoogst worden vóór de rijpheid, om alsdan gebruikt te worden als groenvoeder. Nochtans dient opgemerkt dat in de Lente van het volgend jaar, de plaatse lijke Tellings-Commissle zal belast wor den met het toezicht van de bezaaide op pervlakten met graangewassen of groen- voedsrs waar graangewassen zullen in voorkomen.' Ik verzoek U deze beslissing aan de be langhebbenden t? willen mededeelen. Hoogachtend. De Secretaris-Generaal, (Get.) E. De Winter. DE LEURHANDEL Artikel 1. - Buiten de verandering van het jaartal, zijn de kaarten van leur- handelaar met het jaar 1941 identiek als d?zsn ir-St het jaartal 1340. Art. 2. De herkenningsteekens van Ieurhandelaar met het jaartal 1941 zijn identiek als dezen met het jaartal 1940, uitgenomen wat betreft de aanduiding van het jaartal en de kleur van het email die zwart zal zijn. AANVULLEND BESLUIT BETREFFENDE DE UITGIFTE VAN BROODZEGELS Artikel 1. - De werklieden, wier werk onder den grond geschiedt, hebben recht op 30 bijzondere broodzegels per tijdperk van dertig dagen. Art. 2. - Dit besluit treedt in werking dsn 9 Oktober 1940. Ds tekst zal door de Gemeentebesturen worden aangeplakt. DE PRODUKTEN BESTEMD VOOR DE VOEDING DER DIEREN ■BBSBBBBBBBX'KBBBBBBBBBSBBBSIlIBaiEBESEBEiai do- r Jos. Ghyselen, Land- en Twinbeuwleerciar In deze huidige economische omstan digheden is de kwestie van het goed oogsten en bewaren van groenten voor den komenden Winter van allerbelang rijkste beteekenis, vooral in verband met de bevoorrading van het gezin. Ten andere, in gewone tijden is 't ook daar oogstrijpe groenten het produkt uit maken van velerlei uitgaven en zorgen, als pachtprijs, grondbewerking, zaaien, be mesten, sproeien, onderhoudszorgeii. Ook zijn de uitgaven, besteed aan 't oogsten en bewaren, betrekkelijk zeer gering in verhouding tot tie teeltonkosteii vóór 't oogsten. Dus vertegenwoordigen oogstrijpe groenten een aanzienlijke opbrengst- waarde. Zorgen we, door goed oogsten en bewaren, voor een zoo groot moge lijke verbruiksw aarde. 't Is belangrijk te weten dat de rijp wording van groenten een levensver schijnsel is veroorzaakt door allerlei schei kundige omzettingen van de voedende bestanddeelen der plant of van de vrucht, gepaard gaande met uiterlijke verschijn selen alskleur, geur eu malscbheid, enz. Ook dient elke tuinhezitter te weten dat die rijpingsverschijnselen grooten- deels kunnen beïnvloed worden door al lerlei middelen, n.l. de gewone kweck- zorgen. We vermelden ze slechts om er, ten gepaste tijde, breedvoeriger op terug te komen, doelmatige en volledige be mesting, grondbewerkingen, ziekte- cn inscctenbestrijding. onderhoudszorgen. Ze hebben ook vooral invloed op een lang durige bewaring van hoedanigheid en ge wicht. Dat de standplaats en de grond- te beschouwen. Hij balde de vuisten. Die bewijzen moesten ook voor zijn zoon voldoende zijn en als hij zich dan nog niet van die vrouw los wilde maken, was hij verloren. Somber staarde hij voor zich uit. Was het mogelijk, dat Guntet bij die vrouw zou blijven, zelfs als hij deze bewijzen ln handen had? Als Gunter met zijn stijfhoofdigheid zich nu eens verbeeldde, dat hij dat be hoorde te doen? De oude heer viel machteloos in een stoel. Hij voelde zich al eenigen tijd zwak cn onwel en kon al deze opwinding niet meer zoo goed verdragen als hij zou will er- Hij beet de tanden op elkaar en de aderen op zijn voorhoofd zwollen op. Met esn vastberaden gebaar richtte hij zich op en legde een groot vel papier voor zich neer: Mijn laatste wil schreef hij raet zijn groot steil schrift. En zonder lang te overleggen schreef hij zijn testament neer. Hij had gezworen, zijn zoon te onterven en dien eed moest hij houden. Maar er bleef voor dezen, on danks alles liefdevollen vader, nog een achterdeurtje open. Als Gunter zich van Lori Leixner liet scheiden stond het ouderlijk huis weer voor hem open. Deed hij het niet, dan bleef hij verbannen. Voor een Lori Leixner was er geen plaats in zijn huis. Toen Heinrich Warneck dien avond van tafel opstond zei hij tegen Kate: Ga als je blieft even mee naar mijn hamer, je b?nt mijn vertrouwde gewor den. ik heb nog iets met je te bespreken. Kate keek hem vragend in het bleeke, vale gezicht, waarin deze dag een diepen lijdentrek gegrift had, doch ging zonder tegenspreken mee. In de groote, kostbaar ingerichte werk kamer gekomen ging Warneck aan zijn schrijftafel zitten en wees Kate een stoel. Toen nam hij eenige papieren uit aijn soort, je zelfs cle variëteit en 't zaaitijd- stip hun medezeggenschap hebben, be wijst de praktijd genoegzaam. Met het oog op een goede en lang durige bewaring dienen volgende punten goed in acht genomen te worden 1. - Steeds gezonde groenten oogsten cn daarom de hoogervcrmelde cultuur- zorgen goed uitvoeren en op tijd, vooral kwestie sproeien, (l)ctik maar even aan aardappelen- cn tomatenrot of plaag, sel- derroest, enz.) 2. - De oogstbare voortbrengselen niet beschadigen noch hard behandelen, daar tijdens de bewaring de ziektekiemen langs wonden cn tccre plekken binnenkomen. 3. - Groenten, al z'jn ze volgroeid of rijp, blijven planten waarvan de levens verschijnselen voortgaan te werken. Dus houd de ademhaling, waardoor zuurstof wordt opgenomen uit de lucht en kooi- dioxied wordt afgescheiden, niet op. Ver der wordt waterdamp uitgezweet en ont staat warmte. Daardoor ontstaan een reeks scheikundige omzettingen die wel eens schadelijke gistingen veroorzaken, 't Gevolg is meestal verlies aan voeden de stoffen en qualiteit. 4. - De voornaamste oorzaken van be derf zijnkwetsuren, ziekten, warmte, vocht, vorst, vuile of te weinig versche lucht, soms licht (te weinig of te veel), dieren. 5. - 't Grootste gevaar is de schomme lingen van de temperatuur. Daarom is 't belangrijkste punt dat uit te schakelen en daarftc gepaste middelen te gebruiken. ('t Vervolgt.) J. GHYSELEN, Je we3t, wat me nu het meest drukt, Kate. Ke knikt?. Ja oom, dat weet ik. Ik heb je vanmorgen gezegd, dat ik gewichtige berichten verwachtte. Ik zal je nu vertellen wat er vanmiddag gebeurd is. Om te beginnen, vond ik op mijn bu reau ccn brief, die me het bewijs leverde, dat d? vrouw, clie mijn zoon in haar net ten verstrikt heelt, inderdaad een min derwaardig. verachtelijk schepsel is. Wat heeft u dan gehoord, oom? Hij legde haar da bewijsstukken voor. Lees die eens. Met bevende handen vouwde ze ze open, las ze en liet haar handen krachteloos in haar schoot zinken. Vreeselijk! zei ze met bleeke lippen. De oude heer legde een ander papier voor haar neer. Leas nu dit. Het is een verslag over het vroeger? leven van die vrouw. Ze heeft met haar vader, die een zaer slech- t?n naam had, een ze:r avontuurlijk le ventje geleid. En dat is nu de vrouw van mijn zoon! Kate las ook dit document door en riep: Oom dat mag Gunter nooit weten. Ds oud? heer richtta zich op. Jawel dat MOET hij weten. Ze wrong de handen. Het zal hem gek maken. Neen. het zal hem vrij maken als hij een man is. De tranen sprongen haar in de oogen. Het zal hem zoo "n verdriet doen, zijn heele geluk zal verwoest worden. Zijn geluk? Beschouw jij het als een geluk voor een man om de echtgenoot van zoo 'n vrouw t? zijn. Ze keek bevend op. Zoolang hij haar voor rem en eer baar houdt zal hij gelukkig zijn. als dat geloof hem ontnomen wordt is hij onge lukkig. Juist omdat hij haar zoo grenze loos vertrouwt, zal hij zoo diep getroffen worden. Denk u toch eens in zijn toestand in. oom. Hij houdt innig van die vrouw, hij gelooft in haar en ziet in haar zijn. Vaststelling der maximum-prijzen. In het Staatsblad van 19 September is een besluit verschenen, waarbij het ver boden is de hierna opgesomde, voor de voeding der dieren bestemde stoffen, te verkoopen of te koop aan te bieden aan esn hoogeren prijs dan: (Prijs per 100 kgr., taksen niet inbegre pen, koopwaar op wagon of wagen). Aardnootkoek of schilfers, 165 frank; soyakoek of schilfers, 165; katoenkoek (48 eiwit) cf schilfers, 150; lijnzaad- koek of schilfers, 165; palmpitkoek of schilfers, 135; kokoskoek of schilfers, 165; raapzaadkoek of schilfers, 120; maïskoek of schilfers, 155; sesamekoek of schilfers, 160; babassukock of schilfers, 135; cacao- koek of schilfers. 65; ontvet palnrnoot- meel, 125; ontvet zonnebloemzaadmeel, 150; ontvet soyameel, 157; ontvet aard- nootmeel, 153; ontvet katoenzaadmesl, 150; ontvet cocosmeel, 155; ontvet sesamc- zaadmeel, 155; maïskiemschilfers, 150; maïs 150; dari, 135; sorgho, 135; gierst, 130; boekweit, 195; inlandsche paarden- en duivenboonen. 165; wikken, 195; voe derlinzen, 160; voederboonen, 165; zeme len (behalve van maïs), 60; maïszemeien, 130; maïs glutenferd (28% eiwit), 145; maïs glutenmeel (40 eiwit), 155; ge droogde brouwerijdraf, 130; gedroogde bietenpulp, 120; moutkiemen, 126; ma- niokmeel, 145; rijstvocdermeel, 125: been dermeel, 121; dierendeel (40% eiwit), 170; vischmeel (60% eiwit), 240; gedroogde garnalen, 250; lucernrmeel (alfalfmeel), 110; gemalen voederbrood, 175; onuitge- trokken biergist, 470; lijnzaadkaf, 35; ha verkaf, 30; graankaf, 30; suikermelasse, 85; zout, 50; krijt, 9,50; voederphosphaat, 121; houtkool, 130. Wordt een waar in niet terug te leve ren zakken verkocht, dan is het verboden een prijs voor de verpakking te eischen. VOORALSNOG GEEN VERHOO- GING DER KOLENPRIJZEN K:t Commissariaat voor 1 - ijzen en Loonen verzoent ons het volgende bekend te maken: Om een einde te stellen aan d-? voor barige geruchten, die in het publiek de ronde doen omtrent «en verhooging der Kolenprijzen, vestigt het Commissariaat IBBBBBBBBBBBBBBBB9BBBBBBBBBB ideaal. En juist nu, in de eerste dagen van zijn huwelijk, zal hij zoo gelukkig zijn. Kunt u het over uw hart verkrijgen hem dien slag toe te brengen? Het is een slag die hem gezond zal maken. Ze hief smeekend de handen op. En als het niet zoo is? Als die vrouw juist in de eerste weken van zijn huwe lijk zooveel macht over hem gekregen heeft, dat hij zich niet meer van haar los kan maken ai zou hij het willen? Lieve, lieve oom Heinrich ik smeek u gun hem nog een korten tijd vóór u hem die vreeselijke onthullingen doet. Misschien wordt hij Intusschen zelf ont nuchterd, misschien ontdekt hij fouten en zwakheden in haar, die hem de oogen ópenen. Dan treft het hem misschien niet meer zoo hard als nu. De oude heer jteek met een teederen blik in haar bleek, zenuwachtig gezichtje. Jij lief, goed kind, ik bewonder je, je denkt alleen maar aan hem en niet aan je eigen verdriet. Om jou genoegen te doen, zal ik hem een korten tijd laten om zelf tot bezinning te komen. Ho? lang moet ik hem in de klauwen van van dat mensch laten? Beslis jij. Ze zette een angstig afwijzend gericht. Neen, oom, laat de beslissing niet aan mij over, dat zou me benauwen. Gun hem een korten tijd, -zoodat hij niet zoo plotseling uit zijn hemel gestooten wordt. Hij streek teeder over haar haar. Toen stak hij de bezwarende papieren in een couvert, sloot het en schreef er den naam van zijn zoon op. Ziezoo. Kate, bewaar dit. Zend het Gunter wanneer je wilt, maar niet later dan vandaag over twee weken, daar sta ik op. Elke dag, dat mijn jongen in de handen van die vrouw blijft, drukt me als een berg. Kate greep snel het couvert. Ik dank u voor Gunter en God geve, dat hij al eerder tot inzicht komt en het hem minder verdriet zal doen, dan ik vrees. Geef Je me je woord, «Jat Je deze pa voor Prijzen en Loonen de «andiCv» belanghebbenden erop, dat roor- .L» voor gelijk welke soort kolen, de gelden van 9 Mei 1940. DE PRIJS DER AARDAPPELEN Het Ministerie van Landbouw vee*- se!voorziening deelt cms mede: Het Besluit van 10 Eeptpember !M bepaalt op 63 fr. de 1C0 kgr. der. der aardappelen op de hoeve-. Sommige landbouwers verschuilen Eed achter deze bepaling om de levering ep het dichtstbij gelegen spoorwegstation m weigeren, bewerend, dat de door de Aard- appelcentrale aangenomen verzender waar zelf op de hoeve mc?t komer. dbt- len. dan wanneer zij vroeger de gen-sent* hadden, hun aardappelen zeif naar het station te brengen. Het is wel verstaan, dat de uitdrukking op de hoevemort verstaan a-orden: aan den verbouwerzonder onder scheid tusschen den boer die zijn »»*r naar de statie dient te brengen en dei» waarvan de waar door den verzender relf, naar goeddunken, afgehaald wordt. Dit begrip zal officieel b?vesügd wor den ln d« reglementaire teksten. VERKOOP EN VERVOER VAN ZAAIGRANEN - Het Staatsblad van 21 September be vat een besluit, waarbij de verkoop en het vervoer van zaaigraan moeten geschieden met de tusschenkomst van e?n cornmir- sionnair, aangenomen door den Naitona» len Dienst vcor afzet van land- en tob)» bouwproducten. DE AANKOOP VAN BESPROEIERS TOELAGEN WORDEN VERLEEND AAN DE LANDBOUWERS Het Ministerie van Landbouw en Voed selvoorziening deelt ons mede; Het Ministerie van Landbouw en Voed selvoorziening brengt ter kennis van de belanghebbenden, dat er teelagen voor den aankoop, ln 1940, van besproeien toegekend worden. Deze toelagen, ten bedrage van 25 van den koopprijs, met een maximum van 2000 fr., worden ver leend aan dezelfde voorwaarden en mits dezelfde formaliteiten, als vroeger. Alle aardappelverbouwers werden drin gend er toe aangespoord, deze gunst te baat te nemen om zich een sproeitcestel naa te schaffen, dat hun toelaten zal, hun teelten te vrijwaren voor de rampspoedigs overvallen van d; aardappelplaag cn ds geduchte verwoestingen van den Colo radokever, De belanghebbenden kunnen bij den Rijkslandbouwkundige van hun streek alle noodige inlichtingen bekemen. De aanvragen om toelagen motten uiterlijk den 31 December 1940 toekomen DE ABONNEMENTEN OP HET SPOOR Aan alle stations werd door de Natio nale Maatschappij der Belgische Spoor wegen een regeling gestuurd, waarin wordt bepaald hce de kwestie van de! abonnementen en kilemsterboekjes. die niet werden opgebruikt voor 10 Mei, dient opgelost. Wie de zaak aanbelangt, wende ziek tot het dichtstbij gelegen station, d*t oj de hoogte is. DE VERKOOP VAN VOEDER- GRAAN EN PEULVRUCHTEN De Algemeene Granen, Zaden, Veevoe ders en Gemengde Veevoeders Associatie werd, bij Besluit verschenen in het Staatsblad van 1ST September, belast me| den handel in voedergraan en peulvrucht ten. De verkoop en het vervoer van in- landseh voedergraan en peulvruchten mogen slechts geschieden mits machti ging van d? A. G. G. A. of een door dit organisme toegelaten makeiaaar. Deze toegelaten makelaar heeft, onder meer, tot opdracht de waren in zijn magazij nen in ontvangst te nemen, de hoedanig heid ervan te keuren en c!sn prijs ervan, volgens de eventueel opgemaakt» prijV tabellen, vast te stellen. HET GEBRUIK VAN NIJVERHEIDSVETSTOFFEN Een Warencentrale werd opgericht voot het bedrijf der nijvcrheidsvetstoSen. Bij Besluit werd in verband met ckz« oprichting bepaald dat de bewerking van dierlijke en plantaardige vetstoffen, vet zuren en glycerine meet teruggebracht worden tot 30 van de gemiddelde maaru delijksche hoeveelheid verwerkt tusschen 1 Januari 1938 en 30 Juni 1939. Het be treft hier hoofdzakelijk het vervaar digen van olieverf, etnailverf, kleur?* voor het drukken van papt er. vernissen, stopverf en het sulfeneeren; cok voor het vervaardigen van oléine, stearine en kaarsen, vervaardigd met produkten zoo- als hierboven gemeld. Werden verboden het vervaardigen van linoleum en gelijkaardige produkteiv parketbodekkingen van bedrukt viit, wasdoeken, lincrusta en dergelijke, ver nist leder en geoliede muurtapijten. WIJZIGING VAN DE HUISHUURWET H;t Staatsblad van 25 September 194# kondigt een Besluit af, houdende uitzon deringsbepalingen van tijdehjken aard inzak» huurovereenkomsten. Dit basluit •tsssd «en regeling in die in de plaat» treedt van het regime dat bij de wet van 22 Maart 1940, br treffende dezelfde zaak was ingevoerd geworden. Dit besluit zegt onder meer: Afschaffing van ae verschillende kate- goriën van huurders; afschaffing van het onderscheid tusschen gemobiliseerden en anderen, afschaffing van het onderscheid tusschen gemobiliseerde militairen en an dere militairen. De vrederechter dia een ruime beschikkende bevoegdheid zal bzitten zal zelf. in elk geval, het noo- digo onderscheid maken. pieren op zijn laatst over twee weken zult wegzenden? Ik geef u mijn woord. z?i ze zuch tend en ging toen smeekend voort: Wilt u er niet een goed woordje voor hem bij doen? De oude h:er keek voor zich uit, toen gooide hij het hoofd in den nek: Neen. het is aan hem om mij eeu goed woord te geven. Maar r.u r.og iets. Ik heb gezworen mijn zoon te onterven als hij met die vrouw trouwde. li hoopt» hem met dien eed van een clc rasheid af te houden, maar hij heeft tcch doorgezet. En een eed is een eed cn men moet dien houden. Ik mag het er in geen geval cp aan laten komen dat Gunter, voor htt geval hij zich in zijn verblinding niet van die vrouw wil laten scheiden, haar na mijn dood als meesteres hier ia hui» brengt en zij de baas speelt over mijn geld. Daarom heb ii: direct vzr.dr.ag mijn testament opgemaakt en jij moet bet lezen vóór ik het verzegel. De oude heer nam zijn testament uit zijn portefeuille en legde het voor Kate neer. Deze keek hem verwonderd ran, boog zich toen over het papier en las: i't Vervolgt). met kleine aankondigingen Twijfel niet aan de waarde van kleine aankondigingen. Groote ondernemingen kwamen tot stand met kleine aankondigingen. Er zijn handelaars, waarvan geliecl de zaak bestaat, dank zij de kleine aankondigingen. Ga het relf na. Probeer het zelf. Wat ve'.en deden, kunt gij ook deen, met kleine aankondigingen in het weekblad «DE POPERIXGENAARl. 7.e kosten slecht» 1,50 fr. per regel.

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1940 | | pagina 6