De Verloren Ring
DESCHODT-COLAERT f
in ns Kommwe m - ff ie rue
Ons Vrouwenhoekje
Ons KINDERHOEKJE
GEDACHTEN
HOE KUNNEN WIJ
EIEREN BEWAREN?
Brood
en Aardappelen
voor
onze Bevolking
fszsoasx* VOOR ONZE KLEUTERS WWW
DE MANDENMAKER
ONS WEKEUJKSCH
RAADSEL
HET OUD GEKENDE HUIS
és overgebracht naar 't gekend Huis:
Die dood wenscht te gaan, ts wel te
beklagen; nog erger is net gesteld met
Iemand die voor den dood te vreezen
beeft.
Bil de afgunstigen stemt eigen ongeluk
minder pessimistisch dan geluk van an
deren.
De reine liefde van de vrouw is als een
zegening, een wijding van bet buis.
HfcT MANNEKE
UIT DE
ALDERLIEFSTE LEZERESSEN
Vrienden lezers, wel, voortaan
Zult ge bier ln de kronijke
Steeds een kleine lijst aen staan.
En, we maken in dat lijstje
Week voer «'eek en dag voor dag
Van de viering en vereering
Onzer heiligen gewag.
Daarmeê zult ge op voorhand weten
Dus, onthoudt het maar heel goed,
Wien ge 's avonds, vóór z'n feestdag
Op z'n Vlaamsch besteken moet.
En de, alzoo komen de volgende hei
ligen aan de beurt:
Zondag 3 November: SS. Huibrecht, Ma-
lacmas, Pyrmijn, Sylvia.
Maanuag 4: SS. Karet iBorromeus). Mo
dests, Emerik.
Dinsdag 5: SS. Zacharias, Epistemis,
Odraaa, Maiachytas.
Woensdag 6: SS. Leonaard, Winok, At-
ticus.
Donoei-riag 7: O. Is Vrouw van Bijstand,
S. Willebrord.
Vrijdag 8: De 4 Gekroonde Broeders,
S. Govaart.
Zaterdag SS. Theodoor [Tiro) Mathu-
rijii, Estella.
Met die namen hier neer te schrijven,
peis ik aan 'n historie die echt gebeurd
is. Ik woonde toen nog op 't gehucht
Baanveld, zoo vertelt Knuileken en op
nen goeien dag kreeg ik bezoek van Nan
te Polle, die peter ging zijn bij den doop
van den jongstgeborene van zijn zoon
Dolf.
Knuileken, zei Nante alzoo, ik zou
dat kind nen schoonen naam willen ge
ven maar nen naam die klinkt. Daar
zijn hier op 't gehucht al veel kinders
die Albert heeten Nante sprak dat uit
op z'n Fransch, dus, gelijk Albair. Dan
zijn er die Philibair heeten, Eleuthère,
Robair... Kende gij nog geenen naam
die op air uitgaat, maar 't moet nen
naam zijn die hier nog niemand heeft...
Zeker, Nante, zei ik: heet dan den
kleine maar Voltaire.
Ge hadt moeten zien wat 'n gezicht
meneer de paster trok. toen Nante met
dien naam afkwam; maar Nante trok
nog 'n raarder gezicht, toen meneer de
paster hem had uitgelegd wie die Vol
taire was geweest.
Knuileken zeg ik:
*t Is 't schoonste niet van uw historie,
De menseden foppen, immer aan...
Vroeg of laat van 't zelfde laken
Trekken ze u een broeksken aan.
BROEKSKEN rijmt op boeksken en
zoo lees ik daar in 'n boeksken 't vol
gende: «iedereen wil het hebben en ver
langt er naar maar als men 't heeft,
zou men het liever niet hebben
Alderliefste Lezeressen
Vrienden Lezers, zeer gewis
Kunt gij allen seffens raden
Wat het is?
Simpliester: de leeftijd! de ouderdom!
We snakken er naar oud te worden en
oude menschen zuchtenwas ik nog maar
jong. 't Was dus geen moeilijk raadselken.
HIER NOG 'N RAADSELKEN. Maar
daarvoor moet ge goed kunnen rekenen.
Andernalf kalf half en "n half kalf, haif...
hoeveel kalvers zijn dat? Anderhalf, dat
wil zeggen één en 'n nalf. Reken het nu
zelf maar uit.
UIT WAS HET met de liefde en gedaan
voor alti.;d, toen Gustaaf aan Marieker.
vroeg: Z-iede mij geeme?... Nu moet
ik u zeggen, alderliefste Lezerssen, dai
die Gustaaf precies geen schoone jongen
was. Hij had 'n mager lijf en was ne me
ter negentig lang, zoodat ze hem in t dorp
den naam van boonstaakgaven.
Daarenboven droeg hij 'n hoedje num
mer 73.
Als ik 'n hoedje opzet van nummer
63 is 't nog groot genoeg, zegt Knuileken.
We hebben met Knuileken's hoedje nie-
mendale te maken en zijn met Gustaaf
bezig en Gustaaf vroeg dus: Ziece mij
geere?
Ja, dik op! antwoordde Marieken en
't antwoord kwam uit 't diepst van heur
harteken. Maar Gustaaf sprong recht...
nam z'n hoedje... ik bedoel z'n hoed...
snauwde driftig: 'k laat me door ouw
nio affronteeren» en was de deur uit...
En, met de liefde was 't gedaan
Gustaaf, och arm, had niet verstaan
Hetgeen Marieken zoo oprecht
Uit t diepst van 't harte had gezegd
Ja, dik op!luidde 't antwoord en
Gustaaf had begrepen, dat Marieken
spottend had geantwoord: Ja, dikkop
Ge ziet het, alderliefste Lezeressen, hoe
één letterken over 't lot, het levenslot
van twee menschen kan beslissen.
Dik op, beduidt: volop! veel! 't Was
dat, wat dat arm Marieken bedoelde. En
Gustaaf dacht aan z'n hoedje nummer
73: dikkop. Triestig, niewaar?
TRIESTIG NIEWAAR is 't ook, als er
ln 'n huishouden altijd ruzie is tusschen
vader en moeder... Als ze voor t minste
woordeken. als hond en kat tegenover
mekaar staan. Dat gebeurt pertang.
Ik weet. wel... daar is 'n Vlaamsche
spreuke die zegt:
Het leven brengt veel zaken meê
Waardat er nooit een haan naar kraait...
Maar 'k houd niet van de spreuk die zegt:
't Is stille waar het nimmer waait.
Twee menschen, die altijd 't eigenste
peizan en het in alles, alles, alles volop
t' akkoord zijn, die moeten er nog ge
boren worden en zijn ze geboren, hewel,
dan rijn 't twee labzoesen... Maar 't kan
ook kontrarie zijn. Zoo vertelde madam
meken Selder:
Ik en mijn man, wij maken nooit
of jamais ruzie waardat de kinderen bij
rijn. Als we merken dat er geharrewar
ISlBBRBSSBBHBBBBBBiaaSBHBailBB
Mengelwerk van 3 November 194®. - Nr 16.
ROMAN van H. COURTHS-MAHLER.
Gunter Warned, zoon van een rijken industrieel,
tt'or wettelijk getrouwd met erm zeer sluwe, maar
mooi actrice, Lori Letuner, dit spijts ket verbod ven
zijn vader en de bedreigde onterving die daarop volgde.
Graag had Gunier's vader hem zien huwen snel Kate
Har.end, een jlink wees meisje, dat hij tn zijn huis
had opgenomendoch dit lukte met. Op zijn huwe
lijksreis in Zwitseriend hei Gszntcr onwaard dat latri
niet wat wat hij weszschte, ooi kad ze gejuijd met
een rijken Amer.kjan. Gunier's vader, in woede ont
stoken om dit huwelijk, had ondertussohen inlichtte
5en genomen over Lort en ren alles behalve mooi
Oir: r wetm over haar cp te maken. Hij gaf Kale
opdracht dit Gunter op te sturen. Toen Gnntcr irzrn
bnrj ontzint, stond lori op het punt te gaan ski-
loopen en vroeg hem:
Ga je vandaag niet ski loopen?
vroeg Lori voorzichtig.
Misschien als ik tijdig genoeg klaar
ben en het dan nog de moeite waard is,
anders kom ik je achter op.
Lori stond op en ging met de andere
mee. Gunter keek haar na. Ze droeg een
wit wollen spert-costuum met groene en
witte strepen. Om den hals een eveneens
grorn en wit gestreepte'sjaal en op het
korte, uitstaande haar een wit en groen
gestreepte muts. Gunter moest onwille
keurig de slanke, frisse he verschijning
vai zijn vrouw bewonderen en maakte
zich verwijten, dat hij haar de laatste
dagen ln rijn groote behoefte- aan alleen
zijn wat verwaarloosd had. Hij besloot
haar te vol gén zoodra hij Kate's brief
rustig geieren had.
De ontbijttafel was nagenoeg leeg.
Alleen een echtpaar van middelbaren
leeftijd, det den vorigen avond was aan
gekomen en dat men den nieuw verwor
ven rijkdom goed kon aanzien, zat in een
verwijd :rden hoek en keek tamelijk suffig
hear buiten.
Gunter nam Kate's brief uit zijn zak
en maakte hem open. Hij haalde Kate's
brief er uit en de enveloppe waarop zijn
vader zijn adres geschreven had. Voor hij
of ruzie op komst is, dan laten we ze
buiten gaan.
Acht1 zei toen madame Tafelpoot...
1 is daarom dat ze kontinuweliemaan
op straat spelen.
SPELEN EN SPELEN is twee.
En zoo geven wij den raad
Spelen kinderen op straat
Och! herhaalt het honderd maal
In een duidelijke taal:
Handen af! Als ge iets vindt
Oorlogstuig of zulke dingen...
Raakt ge 't aan, ge kunt gezwind
Boemlala! de lucht inspringen.
't Is stom gezegd! zegt Knuileken.
maar 't Is goed bedoeld, Manneken uit
de Maan en daarom zal u door de groote
dichters en veritabele poe weten veel wor
den vergeven.
Knuileken, antwoord ik daarop, groo
te dichters en veritabele poeweten die
schrijven soms gedichten waarvan ge geen
letter kimt begrijpen. Hier is het de
hoofdzaak dat vaders, moeders en school
meesters verstaan wat ik met die raad
geving bedoel.
BEDOEL, van het werkwoord bedoelen,
wil zeggen: een doei hebben. Een spreek
woord luidt: Wie een doel wil bereiken,
moet de middelen gebruiken
Een middel deel ik u hier meê
Gij allen moet het weten
Zet stokvisch op de tafel en
Ge hebt goedkoop geëten.
Hier, alderliefste Lezeressen, een scho
tel, om er duimen en vingers van af te
lekken en heel gemakkelijk gereed te ma
ken... Ge kookt patatten. Ge kookt "h
handvolleken rijst, of tapioca of afval
van brood... Ge moogt er ook *n stuksken
van "n witte kool of van 'n bloemkool
bijdoen... of wat witte boonen. Als dat
goed gaar is gekookt, legt ge uw stok
visch in de kokemazie... Nu 'n beetje
vet, of boter ,of margarine of olie... en
goed kruiden met peper, zout en "n snuif-
kea notenmuskaat. Maar oppassen dat
uw stove ling niet aanbrandt. Dus:
Roeren! Roeren! Roeren!
En volgt ge aldus mijn raad
"k Ben zeker dat er "s noenens
Iets goeds op tafel staat.
Goed en goedkoop. En 'n goeie mos
terdsaus komt er dan ook bij te pas. Toen
't Manneke uit de Maan nog ne kadee
was van 'n jaar of tien, elf. hadden ze
bij hem thuis altijd, tegen dat de winter
begon 'n kip stokvisch op zolder.
Ge zult zeggen: 'n Kip stokvisch, wat
is datte. Kip wil toch zeggen: kieken of
hen?... Zeker, maar kip wil ook zeggen:
houten band, waarmee iets wordt bijeen
gehouden en een kip stokvisch beduidt:
twee en dertig stokvisschen in een bun
del of bussel te samen. Die stokvisschen
waren zoo hard als 'n eikenstok. Om goeie
stokvisch te hebben, moet zoo'n stokvisch
dan gebeukt worden. Beuken dat is met
'n houten hamer op den stokvisch klop
pen, die op een arduinsteen ligt. Hon
derd keer neb ik zoo mijn vader zaliger
hooren zeggen, den Donderdag in den na
middag, als 't geen school wasManne
ken, vóór dat ge gaat spelen, stokvisch
beukenDan was 't van hameren en
kloppen, van kloppen en hameren, dat
t zweet me van t voorhoofd drupte, in
druppel sals erwten zoo dik... Ik- staat
ergens geschreven: in 't zweet uws aan-
schijns, zult gij uw brood verdienen. In
't zweet mijns aanschijns moest ik mijn
stokvisch verdienen... Maar 't was stok
visch zulle. Na dat beuken werd de stok
visch te weeken gelegd in "n kuip met
regenwater. Niet in kalkwafeer, gelijk
men tegenwoordig doet en waarin men
de stokvisch soms een dag of vijf laat
liggen, zonder hem gebeukt te hebben.
Zoo'n stokvisch kookt tot pap. Neen! dan
onze stokvisch, als die op tafel kwam en
waarvan ge schijven kost snijden van
'n manshand groot...
GROOT WORDT M'N APPETIJT
Nu gij daarover bezig rijt
zucht Knuileken en hij voegt er bij
Voor de bewaring
Van den haring
Wordt de haring, lijk men zegt
Gemarineerd of opgelegd.
'k Had, zoo gaat Knuileken voort,
twaalf haringen broederlijk bij mekaar in
een bokaal gestoken... 't Was schoon om
zien hoe ze daar lagen in den azijn, tue-
schen schijven ajuin, citroen, wortelen,
stukken tomaten, geparfumeerd met 'n
laurierblad en wat peperbollen.
Zonder gekken
Om er duimen en vingers
Van af te lekken.
Weer zoo iets lijk de stokvisch: goed en
goedkoop, 'k Had m'n bokaal in den kel-
aer gezet kontent over m'n werk, want ik
had zelf de haringen, mijn haringen op-
gelged, ingelegd of gemarineerd... 't is
eender hoe ge 't noemen wilt... En "k
peisde: Zondag avond ga ik me eens met
zoo'n koppel haringen trakteeren.
Maar krijg ik me daar dien Zondag
avond bezoek van Mieken Teutel met heur
dochter Palmyre... Mieken Teutel is pre
cies van de armsten niet en Palmierken
is precies van de leeiijksten niet en ik,
Knuleken, ben precies van de domsten
niet. Ge kunt nooit weten, hoe 'n stuiver
rollen kan en m'n zuster, onze Klazina,
dia gaarne naar 't klooster zou gaan,
maar mij niet ongetrouwd wil laten zit
ten, hewel, Klazina begon al dadelijk te
stoefen dat ik verstand had van alles
en dat ik nen ganschen bokaal haringen
had opgelegd... Ik stoefte natuurlijk meê
en Mieken Teutel zei, dat ze er 't water
van in heuren mond kreeg.
En gij, Palmierken, vroeg ze... En
Palmierken antwoordde, ol zoo stil en
beleefd:
Ik ook, moede re...
Subito was mijn besluit genomen... Op
het altaar van de liefde zou ik mijn ha
ringen offeren... Ik liep den keloer in,
ik liep den kelder uit... en zette, fier,
den bokaal op tafel... waar m'n zuster
Klazina reeds de teljooren en tassen en
schotels had neergezet en messen en vor-
ketten had klaargelegd...
Ge hebt zeker wijnazijn gebruikt?
vroeg Mieken Teutel; terwijl ze naar den
bokaal keek...
Wijnazijn? «vroeg ik, waarom?
Welie... omdat die azijn er zoo bruin
uitziet.
Oh, antwoordde ik luchtig en zeker
van mijn stuk; dat komt, omdat er to
maten en wortelen inliggen... Bedien u
maar, ging ik voort...
Mieken Teutel vischte 'n haring... be
gon hem in stukken te snijden... Pal
myre... 'k bedoel Palmierken, deed het
zelfde en ik keek naar haar blanke
handjes, die zoo ijverig mes en vorket
bewogenMaar opeens gebeurde er iets
dat ik van m'n leven niet zal vergeten.
Mieken Teutel had, met 'n bah!haar
stuk haring uitgespuwd...
Bah! klonk het nogmaals, 't is puur
toebak wa da 'k proeve!
Helaas! alderliefste Lezeressen, helaas!
't Was gelijk Mieken Teutel zei: puur
toebak! M'n opgelegde haringen stonken
IBBBBBBBBBBBSBfitüBBSBB
die opende las hij Kate's brief en zijn
oogen werden grooter en brandenden hoe
verder hij kwam. Haar woorden vervul
den hem met een angstig voorgevoel.
Toen hij den brief gelezen had, liet hij
dien zakken en greep met nerveuze han
den naar het nog gesloten couvert. Wat
zou dat behelzen? Wat deze papieren
bevatten zal een slag voor jé zijn»,
schreef Kate. Het duurde een poosje voor
hij er toe komen kon de enveloppe te
openen.
Hij keek met brandende oogen naar
buiten naar de start. Daar stond de slan
ke, witte gestalte van zijn vrouw. Hij
herkende haar aan de groene strepen. Ze
stond te midden van een groep dames en
heeren en was op het punt op een bobslee
plaats te nemen. Schertsen en lachen
klonk duidelijk door de klare lucht
Met geweld maakte hij zich van haar
aanblik los. Waarom zat hij hier en staar
de hij zoo angstig naar zijn vrouw, die
hem het liefste op de wereld was nog
was? Waarvoor was hij zoo bang?
Hij gaf zichzelf een ruk, greep de en
veloppe en scheurde die open. Hij haalde
er de papieren uit, de beide rekeningen,
den brief van Walter Korner aan zijn
vader, Lori's brief aan Korner en het
rapport van het detectievebureau. Hij las
alles door en alleen reeds de beide reke
ningen openbaarden hem zoo iets ver
schrikkelijks, dat hij het bijna niet be
grijpen kon. Hij werd vaalbleek. De bont
mantel van zijn vrouw die leeren jas
dat waren geschenken van vreemde
mannen aan haar? En ze had hem leu
gens verteld, had gezegd, dat ze die beide
stukken als reclame voor een modemaga
zijn droeg en ze daar nu billijk had kun
nen koopen.
Alles danste voor rijn oogen. HIJ sloot
ze en beet de tanden op elkaar. Hij had
het wel willen uitgillen en toch kwam er
slechts een dof gesteun over rijn lippen.
Hij vermarde zich eindelijk en las nog
maals den brief, dien Lori aan den heer
Korner geschreven had. Dus haar Juwee-
len, die ze beweerde, dat erfstukken wa-
Ditmaal behandelt onze medewerk
ster twee onderwerpen van actueelen,
maar zeer uiteenloopenden aard. In de
eerste plaats vertelt ze, hoe eieren op
diverse manieren kunnen worden inge
maakt, en welke voorzorgen moeten
worden genomen, om de aank niet te
doen mislukken.
Daarna heeft zij het over de reeds
en wekt onze lezers op, om bij die ge
legenheid vooral aan anderen te den
ken, en de dagen tot een feest te ma
ken voor degenen, die minder bedeeld
zijn met aardscbe goederen, zoowel op
bet gebied van levensmiddelen als op
dat van kleeding en dekking, dan wijzelf.
Nu de eieren ook al schaarsch begin
nen te worden, kreeg ik enkele vragen
van lezeressen over de beste manier, ora
er wat in te maken voor later.
Wat nu eigenlijk de beste manier is,
zon ik niet kunnen zeggen. Een ei is een
teer ding, en zoodra er een bijsmaakie
aan is, is het voor veel menschen niet
aantrekkelijk meer. Maar dat neemt niet
weg, dat het dan nog vaak heel goed in
het eten kan worden gebruikt, wanneer
het namelijk niet bedorven is.
Daarvoor zijn ingemaakte eieren over
het algemeen wel te gebruiken. Welnu,
er zijn meer dan een methode, om ze te
bewaren. De meest bekende is die met
waterglas, dat bij den drogist te koop is.
Het waterglas wordt met ongeveer 9
keer zooveel water aangelengd en goed
dooreen gemengd. De eieren moeten goed
schoon zijn. maar bij voorkeur niet wor
den schoongewasschen. Men legt ze in
een inmaakpot of een geëmailleerden
emmer en giet er het waterglas overheen,
zoodat ze er geheel onder staan. Dan
wordt de pot afgesloten. Na eenigen tijd
wordt het waterglas troebel, en dat is
wel eens aanleiding, dat men zich zorg
maakt, maar geheel ten onrechte,
In zout, kalk, garantol.
Men kan de eieren ook inmaken in
zout of met kalk en zout. De eieren kun
nen in dit geval schoon gewasschen wor
den, maar het verdient de voorkeur eieren
te nemen, die reeds schoon zijn. Er zit
namelijk om de bast een dun bescher
mend laagje, dat men liever niet moet
wegwasschen. In een pot of emmer wordt
nu een laag kalk gestrooid, daarop een
laag zout, daarop worden de eieren ge
plaatst, zoo dat ze elkaar niet raken, ver
volgens komlt weer een laag kalk en
een laag zout, enzoovoorts, tot de pot
vol is. Telkens wordt er wat water bij
gevoegd, zoodat de kalk door en door
vochtig is. En ook tot slot moet er een
laagje water op de bovenste laag staan.
De pot of emmer dient te voren goed te
worden gereinigd met warm sodawater.
Garantol is een uitstekend middel, en
bij drogisten verkrijgbaar in pakjes met
gebruiksaanwijzing, die ik hier dus niet
behoef te herhalen.
De zooeven genoemde methode met kalk
en zout kan ook worden toegepast met
uitsluitend zout. Maar dan wordt er geen
water bijgedaan. Het zout blijft droog.
De afsluiting van den pot of emmer be
hoeft niet iuchtdicht te zijn, een krant
of doek is voldoende. Het is voornamelijk
de bedoeling, dat de inhoud vrij blijft van
stof en vuil.
Men beware de ingemaakte eieren op
een koele, maar vorstvrije plaats, en niet
in de nabijheid van aardappelen of zuur
kool. Ook moet erop gelet worden, dat
de schaal der eieren geen kneuzingen
vertoont.
Eren koken.
Ten slotte is er nog een methode, die
goede resultaten oplevert. Daarbij ko
men geen kunstmiddelen te pas. Maar
daarvoor hebben we absoluut versche
eieren, liefst niet ouder dan een of twee
dagen, noodig. We brengen een pannetje
met water aan de kook, en leggen er de
eieren één voor één drie tellen in. Daar
na worden ze er onmiddellijk uitgehaald
en men laat ze eenige uren liggen om
goed af te koelen. Telkens wanneer er
een nieuw ei in het water wordt gelegd,
naar toebaksap... m'n opgelegde harin
gen zwommen in toebaksap!
Knul, ge maakt me dul! jammerde
klazina... hoe hebt ge zoo iets kunnen
doen?
Alderliefste Lezeressen... ik moet op
m'n borst slaan en zeggen: mea culpa!...
Toen ik bezig was de haringen op te leg-
len, moet er 'n stompken sigaar uit m'n
pijpken zijn gevallen... Dat stompken is
door den azijn kapot geweekt en heeft
in plaats van 'n azijnsaus, 'n tabaksaus
geleverd.
Mieken Teutel is vertrokken met 'n
zuur gezicht... Palmierken keek eveneens
verre van vriendelijk en Klazina zegt dat
ze niet meer wacht met naar. 't klooster
te gaan.
Zoo'n Zebedeus! klaagt ze.
Die Zebedeus ben ik, alderliefste
Lezeressen, zegt Knuileken.
JA, ALDERLIEFSTE LEZERESSEN,
dat rijn zoo van die dingen die gebeuren.
Maar te stom toch zou het wezen
Als vriend Knuileken voortaan
Moest door dat sigarenstompken
Alleen in de wereld staan.
Gaat Klazina naar het klooster
Wel dan wordt de kerel ziek...
Zeker zal men van hem zeggen
Knuileken is: neurastheniek-
Alderliefste Lezeressen
Blond of bruin of zwart van haar,
Heeft er dan geen enkle van u
Meêlij met dien sukkelaar?
Vraag t portret maar bij den drukker
Van De Poperingenaar
Knuileken's portret, in soorten,
Ligt daar voor u allegaar.
Gaat er maar gerust eens kijken
En staat Knuileken u aan.
Blij klinkt dan een jubelliedje
Van
Het Manneke uit de Maan.
(Nadruk, zelfs gedeeltelijk, verboden).
iEBSSBESEBBBBi&BSBcIBBdXlSBitiSB
ren. had ze ook van vrienden. Hst was
zeker ook die mijnheer Korner geweest,
die tegen zijn vader had gezegdMaar
met zooiets trouw je toch nietHij had
dien man een lasteraar genoemd en hem
rekenschap willen vragen.
Die man had volkomen gelijk, met zoo
iets trouwde je inderdaad niet tenzij
je als een domme kwajongen in de netten
van een lichtzinnige vrouw liep.
Walging snoerde hem de keel dicht. Hij
had zich laten beetnemen als een school
jongen, had de leugens en coquette truc
jes van die vrouw geslikt, had zich laten
wijsmaken, dat ze nog nooit een anderen
man had toebehoord en had haar vrij
willig rijn eerlijken naam gegeven.
Daarom wilde ze dus den naam van
haar aanbidders niet noemen en ook haar
bezorgdheid voor hem was comedie ge
weest. Hij huiverde alsof hij koorts had
en sprong zoo heftig op, dat rijn stoel
omviel en het echtpaar hem verschrikt
aanstaarde.
Zijn gezicht was doodsbleek, doch toon
de, vaste lijnen. Dat gezicht bewees, dat
er geen sprake kon rijn van halfheid, van
een compromis. Het liefst zou hij regel
recht naar het sportterein gerend rijn,
om zijn vrouw te midden der omstaan-
dars zijn minachting in het gericht te
slingeren, doch hij wilde een schandaal
vermijden en daarom moest hij eerst be
daren, vóór hij zijn vrouw ontmoette.
Zijn vrouw?
Een doffe, brandende pijn vervulde
hem. naast de walging die hem over
meesterd had. Hoe vertrouwend, hoe in
nig had hij die vrouw lief gehad, die hem
met elk woord, met eiken blik bedrogen
had. En om harentwil had hij met zijn
vader gebroken, had hij hem tot ln de
ziel gegriefd en zijn naam bezoedeld. Wat
moest zijn trotsche vader geleden hebben
onder de wetenschap, dat zijn zoon zich
verslingerd had aan een onwaardige.
Hij liep naar buiten. Er was voor hem
geen keus meer, tusschen hem en Lori
moest alles uit zijn. Ze mocht niet langer
rijn vrouw blijven, want zo had door leu-
-co>-
raoet eerst het water weer flink koken.
De eieren worden daarna stuk voor
stuk in een stuk papier gewikkeld en in
een kistje gelegd. Elke week wordt het
geheele kistje omgekeerd, dat de dooier
niet verzakt.
Mij dunkt, dat er bij deze methodes
wel een zal zijn, die mijn lezeressen zui
len willen toepassen. Toch zou ik de
eieren niet al te lang bewaren.
ZUINIGHEID:
NIET TEGENOVER ANDEREN!
Bij het naderen van den Winter mo
gen we wei eens het volgende bedenken.
Wij komen er gemakkelijk toe, zuinig
heid toe te passen op een zoodanige ma
nier, dat anderen er onder lijden. Dan
wordt zuinigheid gierigheid, een al heel
leelijke ondeugd.
We moeten niet tevreden zijn. wanneer
wij dezen Winter maar alles hebben, wat
wc verlangen. Velen hebben op volkomen
geoorloofde wijze een beetje voorraad
ingeslagen van een en ander. Daardoor
is het mogelijk, wanneer onze toegeme
ten porties van allerlei levensbehoeften
wel eens wat krap rijn, daarvan wat te
gebruiken, en zoodoende toch aan het
noodzakelijke kwamtum voedsel te ko
men.
Maar laten we er nu ook aan denken,
dat er anderen zijn. die er niet toe in de
gelegenheid zijn geweest, een kleinen
voorraad aan te leggen. Laten we dat,
wat we bespaard hebben, niet beschou
wen als ons particulier eigendom, maar
er zoo mogelijk ook anderen mee helpen.
Zoo is het bijvoorbeeld ook met de
textiel. Vele mannen hebben er altijd een
paar costuums op na gehouden, die ze
tegen elkaar droegen. Het zal hun geen
moeite kosten, daarmee nu wat langer te
doen, dan ze gewoon waren. Maar er zijn
armeren, die het met ééfl pak moeten
doen, dat gewoonlijk ook nog van slech
tere kwaliteit is dan het onze.
Waarom zouden we nu onze garde
robe niet eens nazien, en kijken, of er
niet een of twee pakken bij zijn, die we
om de een of andere reden niet meer
willen dragen, maar die voor een minder
met aardsch goed bedeelde dezen Win
ter nog warmte kunnen verschaffen?
Onze wereld is zoo arm aan liefde voor
den naaste, velen zijn zoo moe van het
zorgen, dat we hun een beetje geluk en
warmte wel mogen gunnen.
Verspreid wat levensvreugde!
Laten we nu reeds eens gaan denken,
wat we dit jaar kunnen maken van Sint-
Nicolaas en Kerstmis. Dat zijn de beide
dagen, die ons land het eerste sinds
ouden tijd, het tweede van meer lateren
datum bij uitstek bestemd zijn ge
weest, om anderen wel te doen. Deze
dagen zullen dit jaar meer dan ooit in
het teeken moeten staan van de practijk.
We hebben vroeger meestal onze eigen
familieleden met prullen en lekkers ver
rast, en er bestond geen bezwaar tegen
dat te doen. Maar laten we nu eens rond
kijken in onze naaste omgeving, en laten
we zwarten Piet eens sturen naar adres
sen, waar hij anders niet zou komen, en
laten we hem daar eens wat vreugde la
ten brengen. Niet zoo maar, om ons eraf
te maken, en zelf wat rustiger te genie
ten van onzen overvloed, maar met veel
zorg en liefde. Dat is ook een manier,
om onze eenheid als volk te toonen.
En nu nog een praktische wensch die
velen van ons te goed zal komen.
OM BRUINE ZEEP TE MAKEN
roet producten die nog voor de hand rijn.
Benoodigdheden':
1 kgr. bruine zeep (met zegels te
verkrijgen),
1 kgr. witte zeeppoeder,
2 pakken Vigor».
1 soeplepel cristaux;
1 liter ammoniak,
9 liters water.
Alles in een grooten ketel doen, deze
op het vuur zetten en van tijd tot tijd
wat roeren om 't overloopen te voorko
men.
Als de massa kookt roeren en dan
1 Va uur laten doorkoken.
In een koele plaats laten verkoelen en
's anderendaags mag men er gebruik van
maken.
Zoo bekomt ge in plaats van 3 kgr.
zeep 2 volle emmers opgelangde zeep die
in alles dezelfde dienst kunnen doen als
zuivere bruine zeep. De zeep is niet meer
bruin maar wel meer vuil-geel van kleur
geworden.
Probeer het maar eens, ge zult er, le
zers. heel goed mee varen. Dit middel
werd reeds in honderden huisgezinnen
gedaan en bracht overal heel wat op
beuring bij de huisvrouw.
OPROEP
TOT DE LANDBOUWERS
VERHOOGING VAN DE PRODUCTIE
DRINGEND NOODZAKELIJK
Door het Ministerie van Economische
Zaken is voor de radio de volgende op
roep tot de landbouwers gericht:
Nogmaals willen wij heden een oproep
P1;
hu
doen aan de landbouwers.
Het land heeft hen noodig. Dit werd
hun reeds gezegd, en het zal hun nog
herhaald wordien.
De jongste oogst heeft de verwachtin
gen teleurgesteld. Het graan is niet
schoon.
In veie streken rijn de opbrengsten der
aardappelen laag, ingevolge de ziekte.
Ondanks alles zal deze oogst en dat
is een groot geluk ons toelaten te
wachten op den onontbeertijken invoer
uit het buitenland.
Zulks behoort echter tot het verleden.
De landbouwer daarentegen riet de toe
komst te gemoet. Reeds is hij aan het
ploegen, aan het mesten, aan het zaaien.
Stellig zullen wij gerantsoeneerd blij
ven. Ons meel zal nog rogge en tarwe be
vatten. Maar dat onontbeerlijk minimum
kan en moet in Belgische aarde kiemen.
UITBREIDING VAN DE BEZAAIING
Om dien uitslag te bereiken, werd een
an opgevat. De wet hseft de uitvoering
ervan niet opgelegd aan de landbou
wers. Maar wij zijn zeker dat zij den
oproep van het land zullen aanhooren
en, om de voorgestelde hervo, i-.iiiRE.ii ten
beste te verwezenlijken, ook alle moeilijk
heden zullen overwinnen.
Het bezaaiïngsplan voor 't- aanstaande
jaar vergt dus, vooral, een aanzienlijke
uitbreiding van de teelten van. brood
graan, van tarwe en rogge.
Tijdens het laatste normaal landbouw
jaar 1837-1938 werden er in ons land na
genoeg 180.000 Ha. tarwe en 140.000 Ha.
rogge verbouwd. Voor aanstaande jaar is
het noodzakelijk dat de bezaaiingen on-
derscheideüik 260.000 Ha. en 160.000 Ha.
bereiken, hetzij een verhooging met
80.000 Ha. of bijna de helft voor de tarwe
en 20.000 Ha. voor de rogge.
ZOOVEEL MOGELIJK OPBRENGST
UIT DEN GROND
Maar wij moeten er echter blijven voor
zorgen, den grond zooveel mogelijk te
doen opbrengen. Want de landbouwers
zouden niet begrijpen dat er geen reke
ning gehouden werd met de hoedanig
heid van den grond, met hun b.v. te vra
gen tarwe en rogge te verbouwen in stre
ken waar deze teelt niet alle kansen zou
hebben om te gelukken. Voor tarwe zal
alle inspanning dus door de leemstreek
van de Polders en Condroz geleverd wor
den. In die streken zouden de bezaaiin
gen met tarwe van het landbouwjaar
1940-1941 deze van 1937-1938 met de helft
moeten te boven gaan.
Voor de rogge, rekent het land vooral
op den zandgrond van Vlaanderen, waar
8.000 Ha. meer zal moeten gezaaid wor
den, hetzij een vermeerdering met 13 t.h.
Tevens zal in de Kempen de teelt 15.000
Ha., hetzij 30 t.h. meer dan gewoonlijk
omvattan.
In de andere streken, zal het sommigen
wellicht nog mogelijk zijn méér spelt en
masteluin te zaaien. Daarvoor kunnen wij
hen slechts danken, vermits dit graan
onzen gemeenschappelijken voorraad zal
vergrooten.
MEER BROODGRAAN MAAR OOK
MEER AARDAPPELEN
Doch wij moeten niet alleen méér
broodgraan zaaien. Want wij hebben ook
aardappelen noodig. Derhalve zullen de
landbouwers bereidwillig méér aardappe
len planten om 's lands bevoorrading al
dus te vergemakkelijken en voor de die
ren meer voedsel te hebben. Daarom werd
hun gevraagd 30.000 Ha. aardappelen
meer te planten. In onze vruchtbare
leemstreek, zal men 8.000 Ha. méér aard
appelen kunnen verbouwen. In de Kem
pen, 10.000 Ha., in de zandstreek van
Vlaanderen 7.000 Ha. en in onze Arden
nen 5.000 Ha.
Gewis weten wij dat zulks niet van een
leien dakje zal loopen. Om daartoe te ge
raken, zullen onze landbouwers met kloe
ken durf de handen uit de mouwen moe
ten slaan, met de oude sleur moeten bre
ken en weloverlegde ontwerpen moeten
prijs geven.
Maar, van het hoogste belang ls het,
dat dergelijk plan wordt uitgevoerd en
zulks met succes. En dat kan, vermits het
slechts afhangt van de bereidwilligheid
der belanghebbenden. Ook is het onze
vaste overtuiging, dat onze noeste zwoe
gers van land en akker met een klaar
besïf van hun plicht het hunne zullen
bijdragen tot het heil der volksgemeen
schap. België vraagt hun thans dat zij
hun landgenooten aan brood en aard
appelen zouden helpen. Wij rijn er stellig
van overtuigd dat wij op hen mogen re
kenen.
■SülEiiBBBBBBBBBBSBBBBBBüBBBBBIËBBBXBSBSBBBBBflBBBZSlBQBBBBBB
NIEUWE UURTABEL
DER AUTOBUSLIJN ROESELARE-POPERINGE
Vanaf 27 October rijdt de
Roeselare, Statie
Roeselare, Markt
Moorslede, Pir.et
Passchendale, Plaats
Zonnebeke, Plaats
leper, Markt
leper, Statie (Torentje)
Vlamertinge, Statie
Vlamertinge, Kerk
Poperinge, Statie
Poperinge, Markt
Poperinge, Markt
Poperinge, Statie
Vlamertinge, Kerk
Vlamertinge, Statie
leper, Statie (Torentj'e)
leper. Markt
Zonnebeke, Plaats
Passchendale. Plaats
Moorslede, Pinet
Roeselare, Markt
Roeselare, Statie
Autobus Zondags niet
6.32 9.4S 13.05 15.40
6.34 9.47 13.07 15.42
6.49 10.02 13.22 15.57
6.54 10.07 13.27 16.02
7.00 10.13 13.33 16.08
7.15 10.28 13.48 16.23
7.17 10.30 13.50 16.25
7.26 10.38 13.58 16.33
7.27 10.39 13.59 16.34
7.38 10.48 10.08 16.43
7.40 10.50 14.10 16.45
18.00
18.02
18.17
18.22
18.28
18.43
18.45
18.53
18.54
19.03
19.05
7.45 11.00 14.20 16.50 19.10
7.47 11.02 14.22 16.52 19.12
7.57 11.12 14.32 17.02 19.22
11.13 14.33 17.03 19.23
11.20 14.40 17.10 19.30
11-22 14.42 17.12
7.58
8.05
8.07
822 11.37 14.57 17.27
8.28 11.43 15.03 17.33
8.33 11.48
8.48 12.03
15.08 17.38
15.23 17.53
1525
19.32
19.47
19.53
19.58
20.13
17.55 20.15
8.50 12.05
Stilstanden op vraag: Roeselare: «Cour de Bruxelles», Maria's Rustoord,
Ruiter; - Moorslede: Vierkavenhoek, Kruisken, Afspanning, Masselis, Pension-
naat; - Passchendale: Tyne Cot; - Zonnebeke: De Katrol, Broodseinde, Brikke,
Frezenberg; - leper: Verlorenhoek, Fransch Kerkhof, Potyze, Bascule; - Vla
mertinge: Brandhoek: - Poperinge: De Galgestraat.
gens en bedrog rijn naam bemachtigd.
Zoo gauw mogelijk moest hij zich laten
scheiden, ook al zou het hem zijn harte-
bloed kosten. Zonder wonden zou het niet
gaan, want hij had haar lief gehad. Dat
moest voorbij rijn dat zou voorbij rijn.
Aan rijn rijde dulde hij alleen een vrouw,
waar hij trotsch op kon rijn.
Doelloos dwaalde hij rond, met strakke
blikken voor zich uitziende en worstelend
om zijn rust en zelfbeheersching terug te
krijgen. Uren lang liep hij door het be
sneeuwde bosch, ten prooi aan de marte-
lendste gevoelens. Veel werd in die uren
in hem vernield het geloof aan de
vrouw, en een minachtende bitterheid
vervulde zijn rieL Hij verachtte zich,
wat was hij een blinde dwaas geweest,
om zoo hoog over de vrouwen te denken,
en een zoo minderwaardige comedie als
Lori hem had voorgespeeld niet te door
zien.
Dat zou hem voor goed een les rijn. Hij
zou nooit meer in een vrouw gelooven
in geen enkele. Het waren aiie bereke
nende schepsels. Als Lori's kinderlijk on
schuldige oogen hadden kunnen liegen
wie kon -hij dan nog gelooven.
En hij vroeg rich af wat er nu moest
gebeuren, hoe hij zich van Lori vrij kon
maken. Dat het gebeuren moest en wel
zoo gauw mogelijk, stond voor hem vast
en hij twijfelde er geen oogenblik aan,
of hij had het recht om banden los te
maken, die alleen door leugen en bedrog
waren aangeknoopt.
Hij schaamde zich diep voor zijn vader.
Hoe moest hij dien weer onder de oogen
komen?
Ook aan Kate dacht hij. Midden in de
eenzaamheid van het bosch bleef hij
staan en las haar brief nogmaals door.
Haar woorden brachten eenigen troost,
maar de verbittering was zoo sterk, dat
er ook over Kate's lichtend, rcfn beeld
een schaduw viel. Ook tegen haar be
kroop hem een leelijk wantrouwen. Wie
weet of ook rij niet leugenachtig en on
waar was, of ook zij niet louter uit bere
kening zoo schreef en handelde. Mis
schien probeerde ze de plaats in te ne
men, die Lori verlaten zou. Misschien
wilde ze dat op sluwer manier bereiken
dan zijn vader. Ze nam hem den blind
doek van de oogen weg, zoodat hij Lori
ln een leelijk licht zag en hoopte zeker,
dat dankbaarheid en wanhoop hem dan
in haar armen zouden voeren. Maar
daarin zou ze zich toch leelijk vergissen.
Ze hield al evenmin van hem als Lox-i
hem lief had gehad, het was er haar ook
alleen maar om te doen om de schoon
dochter van den rijken Heinrich Warn eek
te worden.
Haastig stak hij Kate's brief weer in
zijn zak en stormde verder.
Eerst na langen tijd keerde hij lang-
zaamrfiaar het hotel terug. Hij wilde daar
zijn, als Lori terugkwam om voor tafel
toilet te maken, dan zou hij haar op hun
kamer spreken.
Hoe dichter hij bij het hotel kwam, des
te somberder en dreigender werd zijn ge
richt. Nu hoorde hij al het rumoeT van
het sportterrein, menschenstemmen, ge
lach, ©en gilletje, gefluit hij zag echter
nog niets, het bosch was hier te dicht.
Zoo bereikte hij geluidloos een kruising
van den weg. Hier moest hij afslaan naar
het hotel, doch hij bleef plotseling als
versteend staan. Enkele schreden van
hem af zag hij rijn vrouw en mr. Ham-
ton staan. De Amerikaan had zijn arm
vertrouwelijk om Lori heen geslagen en
haar dicht tegen zich aan getrokken. Ze
lachte schalksch coquet naar hem op en
keek hem diep en verleidelijk in de oogen.
Hamtan boog zich over haar heen en
wilde Juist zijn lippen op Lori's mond
drukken, dien ze hem béreidwlllig toe
stak, toen ae een hard, scherp lachje
hoorden.
Gunter was met één sprong vlak bij
hen en trok mr. Hamton met een krach -
tigen ruk weg vóór hij Lori kon kussen.
Wacht nog korten tijd, mr. Ham-
ton, dan kunt u dat genoegen hebben
zonder dat ik u daarvoor neersla, zei
Gunter hoonend en schudde den Ame
rikaan als een hond heen en weer en
IV.
Manten kon kiezen tusschen twee din
gen: oiwel op het kleine plaatsje rond
aen wonderstruik zitten uithongeren, of
wel zich een weg banen door het betoo-
verd bosch en er misschien levend uit
komen. Hij koos het laatste.
Zijn mispelaren stok laat hij liggen en
gebruikt nu de schoone twijg van den
struik. Het prachtig vogeltje zit te zin
gen boven zijn nest. Manten groet het
nog eens dankbaar met de band en dan
gaat hij naar de akelige boonven en het
verraderlijk gras. Hij zal nu goed uit zijn
oogen kijken en alle takken ea doornen
voorzichtig uit den weg gaan. Doch het
lijkt wel, alsof het tooverbosch een aan
val tegen dien mensch -boeit voorbereid.
Niet zoodra komt hij aan den eersten
boom, of verscheidene takken buigen als
grijnzende grijparmen naar hem toe om
nem in hun krauwen te vangen. Manten
krimpt ineen van angst en wil r.og weg
vluchten. Te laat! Reeds heeft een tak
zich rond rijn hand geslagen en een an
dere bedreigt zijn hals. Met wilde schrik-
oogen staal t de arme mandenmaker die
annen van den gruwelijken dood aan. Hij
zai er nog een jaatsten strijd tegen voe
ren. Hij slaat en rukt. Maar opeens riet
hij ©en wonder gebeuren vóór zijn oogen.
Onbedacht had hij geslagen met de twijg
van den tooverstruifc. De dreigende tak
ken die hij had aangeraakt kronkelden
onmiddellijk terug de hoogte iu. Toen
hij dat zag, begon Manten te roepen van
geiuk:
Gered: ik ben gered! Hij tikte eens
even op den tak, die spannend rond zijn
hand lag gewrongen. De tak loste en
ging bevend naar omhoog, alsof een ge
heime macht hem pijnlijk had geslagen.
Nu vond de mandenmaker er een ge
noegen in, al de takken van dien grijp-
bocm weg te slaan. Hij kwam aan een
tweeden boom en daar ook krompen
takken en bladeren ineen bij de minste
aanraking van de toovertwijg. Het vlijm
scherpe snijgras boog diep naar den
grond, toen Manten er eventjes langs
wreef. Bramen en doornen drongen in
elkaar bij het naderen van het wonder
baar hout. De slingerplanten kronkelden
zoo dicht mogelijk tegen de boomstam
men op.
Zoo kon de mandenmaker zich gemak
kelijk een weg banen, doorheen het be-
tooverde bosch. Hij baande rich niet één
weg, maar maakte vele kronkelwegen
tusschen die duivelsche boomen en plan
ten. Hij geeselde de takken en de bla
deren die hem gisteren zoo hadden ge
marteld. Als een koning, met een mach
tigen scepter, wandelde hij fier langs de
paden.
Vóór dat Manten het zelf wist, was hij
reeds ver weggedwaald van den wonder
baren struik en kwam opeens uit de be-
tooverde plaats. Hier bewogen de planten
zich niet meer, wanneer hij ze met de
twijg aanraakte. Ze deden hem ook geen
kwaad meer. Het was hier veel frisscher
en de mandenmaker kon eens vrij en
diep ademen. Hij was blij uit die beklem
mende plaats te zijn geraakt en toch had
hij ook spijt, omdat de struik en het
OORLOGSTUIG ONTPLOFT
TE MOEN
Ouderür.j in stukken gereten
en op slag gedood.
Donderdag namiddag, rond 4 uur, was
de genaamde Jules Vandenbroucke, oud
63 jaar, bezig op het land te werken, in
de omgeving van den onderaardscheu
tunnel der vaart Kortrijk-Bossuyt. Ter
wijl hij bezig was met zijn houweel in de
aarde te kappen, deed zich plotseling een
geweldigen knal hooren. Toegesnelde lie
den vonden nog slechts het ijselijk ver
minkt lijk van den werkman liggeneen
been was afgeslagen, terwijl het lichaam
levenloos uitgestrekt lag, met de kleede
ren gansch uiteengerukt. Het houweel
was in stukken in de lucht gevlogen, en
werd op een afstand van vijftig meter
teruggevonden.
De ouderling, die jongman was, moet
waarschijnlijk op een oorlogstuig hebben
geslagen, hetwelk de ontploffing voor ge
volg had.
NIEUWE SIAMEESCHE
TWEELING IN SPANJE
In een dorp nabij Alicante is een vis-
schersvrouw moeder geworden van een
tweeling, die van den hals tot de voeten
met elkander is vergroeid. Deze nieuwe
Siameesche tweeling ward onderzocht
door een raad van geneesheeren, die tot
de bevinding kwamen dat de inwendige
organen dezer samengegroeide kinderen
normaal functionneeren en dat de twee
ling bijgevolg levensvatbaar is.
DE BRAAKLIGGENDE
GRONDEN IN FRANKRIJK
De Fransche radio deelt mede. dat de
regeering een wet heeft afgekondigd, in
zake het bebouwen van de braakliggende
gronden.
De eigenaars zullen verplicht zijn hun
grond te verbouwen. Indien deze ver
plichting niet zou nagekomen worden,
dan zal de grond aan andere personen,
die de noodige hoedanigheden bezitten,
toevertrouwd worden.
wonderbare vogeltje nu zoo ver vsn tew
af waren.
Maar kom! hij had hier toch één vsn
die wondere twijgen m handen er. cat
was wel genoeg. Mar.ten stapte verte»
langs een wezeltje door het gewoon bosch
Hij stapte één uur, twee uren en toed
zag hij daar eindelijk, tusschen de boom*
stammen, de open lucht doorsehetnerti
't Was een groote verlichting na die
lange reis door het woud. Vóór hem tag
een groote, wijde heidevlakte en dit:-
achter begonnen wederom de velden e#
de welden.
't Is zooveel beter dan een botch,
mompelde de mandenmaker tevreden,
HIJ zocht den horizont af en zag datt
opeens tusschen wat groene vlierstniikth
het dak van een huisje.
Daar trek ik op af, al woonde at
duivel er zelf in zei Manten en hij
ging recht naar liet huisje.
('t Vervolgt).
DE JAGER
Sles De Schutter kon gerust gaan Jager:
Hij had een tweeloop, nieuw en glad;
Een weitasch, soepel en nog nooit gt-
ldragen;
Een nieuwe Jachthond, snuffelend langs
[het pad.
O wee u! arme hazen en konijnen.
Daar sluipt en loert de wreede dood.
O wee! fazanten, herten, wilde zwijnen.
Was dat De Schutter die zoo geweid^
Ja, ja, hij heeft zijn eerste scheut g>
Ischoten,
Maar niet naar dieren var. dit bosch.
Het was iets zwarts; het had precies ver-
[schoten,
En 't was, och God!... een stukje boom
[op 't mos.
De jager zei: «Neen, neen, geen moed
[verloren,
Ons tweede schot brengt meer geluk
*31, stil... daar rit er een met lange ooren.
En pang!... hij schoot een oude kan in
Istuk.
Verdraaid, verdraaid! zei Sies, ge doet
[mij vloeken..
Maar daar... wat kruipt daar langs den
grond?
Gauw, schiet! ge moet niet verder zceirn.
Hij schoot... en 't was zijn splinternieuw a
[hond.
OPLOSSING VAN 'T VORIGE RAADSEL
DO—MOOR DCMCOR.
Het eerste vindt ge rond het schip;
Het kruipt soms over bcord.
Het tweede staat in 't bcsch.
En 't brengt ook appels voort,
't Geheel versiert de aangeriehten
Van menschen, die veel goeds verrichten.
■BBBBBBBSaBBBBaSESaaEHinm
HEILIGSCHENNENDE DIEF-
STAL TE IZEGEM
De dader op heeterdaad betrapt
Te Izegem bemerkte de adjunkt-kovi-
missaris, rond den middag, een fiets die
in het portaal der H. Hartkerk stond.
De politiebeambte vond zulks eenigszins
verdacht en trok de kerk binnen. Op
zelfde oogenblik ging Z. E. H. Sobry,
pastoor dier parochie, eveneens de kerk
binnen.
Al spoedig werd hun aandacht getrok
ken op een verdacht gerucht. Zij ont
waarden alsdan een netgekleede lieer di«
zat aan het beeld van de H. Theresia,
Alras werd ook bemerkt dat de offerblok
opengebroken was.
De man werd ondervraagd. Op hem
werd inbrekersalaam gevonden. Het duur
de dan ook niet lang of de man legdi
bekentenissen af en verklaarde den of
ferblok opengebroken te hebben en in
zelfde kerk een drietal weken geleden
eveneens offerblokken te hebben open
gebroken. De dader bleek zekere Joz. V-
uit Heule. bankbediende, te zijn. Hij vrcra
dan ook ingerekend.
1.100.000 WERKLGOZEN
IN FRANKRIJK
Het Fransch Ministerie van Arbeid
deelt mede. dat er in Frankrijk momen
teel 1.103.000 wevkloozen zijn. De helft
hiervan bevindt zich te Parijs, waarvan
300.000 in de metaalnijverheid en aanver
wante bedrijven.
ZOEKT G'IETS fhmrezz of te koopeo,
Zoekt g' een meid, 'n plaats or wat?
Zoekt niet langer... plaatst neg fceden
'n Kleine ZOEKERin ons blad.
GROOTE SCHEEPSRAMP
IN ZWEDEN
40 SOLDATEN VERDRONKEN
Te Admasjaervi, in Zweden, is een veer
pont dat met meer dan 100 man was be«
last, gezonken. Veertig der soldaten zijn
hierbij verdronken.
HOEDEET EK KLAKKEU Y
iiii!iiiii.iii„..;i;iiiB;Hii3i!i[M;:iiiiiiHimg!ii!ia3MmiaiuiiiimHiiiHiiitamiim).,iioiifl[iaHmiiuffi.iiiiiuiiniiiiHL:iiiiiiii;iiiiiiimmmmii—«a
duwde hem toen zoo hard opzij, dat hij
tegen een boom tuimelde.
Hij wierp Lori een koelen, minachten
den blik toe en zei hard:
Ik moet je spreken ga mee.
Lori was zoo geschrokken van het plot
selinge verschijnen van haar man dat ze
een poos sprakeloos was. Ze liep willoos
met hem mee en keek onrustig in zijn
hard, strak gezicht. Ze herstelde rich
echter spoedig weer en zei:
Gelukkig, dat je juist aankwam,
Gunter, die Amerikaan wiide het me las
tig maken.
Tegelijkertijd wilde ze hem ^aa arm
geven, doch hij duwde dien koel weg.
Doe geen moeite me nieuwe leugens
op de mouw te spelden. Mijn oogen rijn
nog heei goed en nü beter dan ooit. Ik
zag, dat je je wat graag door mr. Hamton
wilde laten kussen. Ik zou je ook niet ge
stoord hebben bij dat genoegen, als Je
niet den naam Warneck droeg, dien Je
gauw zult afleggen.
Wat beteekent dat, Gunter? vroeg
ze, half boos, half angstig.
Dat zul je hooren zoodra we op onze
kamer rijn.
Zwijgend liepen ze nu naar het hotel.
Lori's gedachten werkten rusteloos. Wat
was er gebeurd? Waarom sprak Gunter
op zoo 'n toon tegen haar? Alleen, omdat
hij gezien had, dat Hamton haar wilde
kussen? Dat was toch maar een onschul
dige flirt, daar hoefde hij toch zoo "n
drukte niet over te maken.
Ze keek tersluiks om naar mr. Hamton.
Hij stond'nog verbluft bij den boom. doch
gaf haar een teeken. Hij hief vier vingers
van zijn hand op en wees naar de plek
waar hij stond. Lori begreep hem terstond
ze moest om vier uur daar terugko
men. Ze knikte hem voorzichtig toe. On
danks de scène van daareven scheen ze
niet van plan een einde te maken aan
haar prettige flirt met mr. Hamton.
Ze bepeinsde nu wat ze zeggen zou om
Gunter's boosheid tot bedaren te bren
gen. Die kusgeschledenis zou ze als een
grapje behandelen. Als ze nu eerst maar
wist, waarom Gunter zoo verbazend koel
tegen haar deed zou dat alleen zijn
om dat kleine voorvalletje met mr,
Hamton?
Ze haalde de schouders op. Waarom zotl
ze zich benauwd maken. Ze zou hem toch
wel weer om haar vinger wikkelen.
Doch Lori vergiste zich.
Nauwelijks was Gunter met haar nas?
binnen gegaan of hij kwam mst een
streng, haar gericht voor haar staan en
keek haar koel aan.
Je hebt er me met je leugens toé
gebracht met je te trouwen. Afgezien van
het voorval van daareven, waarbij mr.
Hamton zoo 'n mooie rol speelde en dst
alleen maar één reden me:r was, heb ik
van morgen het besluit genomen om van
je te scheiden.
Lori werd bleek, doch herstelde zich
spoedig weer.
Hoe kom je daar op? Wat vertel J«
nu voor onzin? Wat voor l.ugens zod
ik verteld hebben?
Hij zag opeens hoe gewoon Lori's ge
zicht eigenlijk was, zoodra de incemei dej
coquette uitdrukking die er anders altijd
op lag, verdwenen was.
Ik weet natuurlijk niet, hoe vaak je
me voorgelogen hebt, maar ik houd aJleal
rekening met een paar zeer opvallende
feiten. Je hebt me verteld, dat Je Je ju»
weelen geërfd had. dat je je bontmantel
en je leeren mantel zelf gekocht had. na
dat je ze eerst als reclame gedragen hadt
Ik weet nu, dat dat alles gelogen ia
Ze gooide koppig het hoofd in den net
Hoa kom je daarop? Hoe wü je dal
bewijzen.
Hij keek haar verachtelijk aan en ver»
wonderde er zich zelf over, dat de Hefdjj
voor die vrouw zoo snel in zijn hart had
kunnen sterven. Ze stond als een vreem
de. onverschillige vrouw tegenover he#
en hij voelde niets dan minachting v£X*
haar, rijn liefde was gelijk met zijn ac»
ting gestorven.
(Wordt vervolgd*.
