De Verloren Ring DESCHODT-COLAERT f in ns Kommwe m - ff ie rue Ons Vrouwenhoekje Ons KINDERHOEKJE GEDACHTEN HOE KUNNEN WIJ EIEREN BEWAREN? Brood en Aardappelen voor onze Bevolking fszsoasx* VOOR ONZE KLEUTERS WWW DE MANDENMAKER ONS WEKEUJKSCH RAADSEL HET OUD GEKENDE HUIS és overgebracht naar 't gekend Huis: Die dood wenscht te gaan, ts wel te beklagen; nog erger is net gesteld met Iemand die voor den dood te vreezen beeft. Bil de afgunstigen stemt eigen ongeluk minder pessimistisch dan geluk van an deren. De reine liefde van de vrouw is als een zegening, een wijding van bet buis. HfcT MANNEKE UIT DE ALDERLIEFSTE LEZERESSEN Vrienden lezers, wel, voortaan Zult ge bier ln de kronijke Steeds een kleine lijst aen staan. En, we maken in dat lijstje Week voer «'eek en dag voor dag Van de viering en vereering Onzer heiligen gewag. Daarmeê zult ge op voorhand weten Dus, onthoudt het maar heel goed, Wien ge 's avonds, vóór z'n feestdag Op z'n Vlaamsch besteken moet. En de, alzoo komen de volgende hei ligen aan de beurt: Zondag 3 November: SS. Huibrecht, Ma- lacmas, Pyrmijn, Sylvia. Maanuag 4: SS. Karet iBorromeus). Mo dests, Emerik. Dinsdag 5: SS. Zacharias, Epistemis, Odraaa, Maiachytas. Woensdag 6: SS. Leonaard, Winok, At- ticus. Donoei-riag 7: O. Is Vrouw van Bijstand, S. Willebrord. Vrijdag 8: De 4 Gekroonde Broeders, S. Govaart. Zaterdag SS. Theodoor [Tiro) Mathu- rijii, Estella. Met die namen hier neer te schrijven, peis ik aan 'n historie die echt gebeurd is. Ik woonde toen nog op 't gehucht Baanveld, zoo vertelt Knuileken en op nen goeien dag kreeg ik bezoek van Nan te Polle, die peter ging zijn bij den doop van den jongstgeborene van zijn zoon Dolf. Knuileken, zei Nante alzoo, ik zou dat kind nen schoonen naam willen ge ven maar nen naam die klinkt. Daar zijn hier op 't gehucht al veel kinders die Albert heeten Nante sprak dat uit op z'n Fransch, dus, gelijk Albair. Dan zijn er die Philibair heeten, Eleuthère, Robair... Kende gij nog geenen naam die op air uitgaat, maar 't moet nen naam zijn die hier nog niemand heeft... Zeker, Nante, zei ik: heet dan den kleine maar Voltaire. Ge hadt moeten zien wat 'n gezicht meneer de paster trok. toen Nante met dien naam afkwam; maar Nante trok nog 'n raarder gezicht, toen meneer de paster hem had uitgelegd wie die Vol taire was geweest. Knuileken zeg ik: *t Is 't schoonste niet van uw historie, De menseden foppen, immer aan... Vroeg of laat van 't zelfde laken Trekken ze u een broeksken aan. BROEKSKEN rijmt op boeksken en zoo lees ik daar in 'n boeksken 't vol gende: «iedereen wil het hebben en ver langt er naar maar als men 't heeft, zou men het liever niet hebben Alderliefste Lezeressen Vrienden Lezers, zeer gewis Kunt gij allen seffens raden Wat het is? Simpliester: de leeftijd! de ouderdom! We snakken er naar oud te worden en oude menschen zuchtenwas ik nog maar jong. 't Was dus geen moeilijk raadselken. HIER NOG 'N RAADSELKEN. Maar daarvoor moet ge goed kunnen rekenen. Andernalf kalf half en "n half kalf, haif... hoeveel kalvers zijn dat? Anderhalf, dat wil zeggen één en 'n nalf. Reken het nu zelf maar uit. UIT WAS HET met de liefde en gedaan voor alti.;d, toen Gustaaf aan Marieker. vroeg: Z-iede mij geeme?... Nu moet ik u zeggen, alderliefste Lezerssen, dai die Gustaaf precies geen schoone jongen was. Hij had 'n mager lijf en was ne me ter negentig lang, zoodat ze hem in t dorp den naam van boonstaakgaven. Daarenboven droeg hij 'n hoedje num mer 73. Als ik 'n hoedje opzet van nummer 63 is 't nog groot genoeg, zegt Knuileken. We hebben met Knuileken's hoedje nie- mendale te maken en zijn met Gustaaf bezig en Gustaaf vroeg dus: Ziece mij geere? Ja, dik op! antwoordde Marieken en 't antwoord kwam uit 't diepst van heur harteken. Maar Gustaaf sprong recht... nam z'n hoedje... ik bedoel z'n hoed... snauwde driftig: 'k laat me door ouw nio affronteeren» en was de deur uit... En, met de liefde was 't gedaan Gustaaf, och arm, had niet verstaan Hetgeen Marieken zoo oprecht Uit t diepst van 't harte had gezegd Ja, dik op!luidde 't antwoord en Gustaaf had begrepen, dat Marieken spottend had geantwoord: Ja, dikkop Ge ziet het, alderliefste Lezeressen, hoe één letterken over 't lot, het levenslot van twee menschen kan beslissen. Dik op, beduidt: volop! veel! 't Was dat, wat dat arm Marieken bedoelde. En Gustaaf dacht aan z'n hoedje nummer 73: dikkop. Triestig, niewaar? TRIESTIG NIEWAAR is 't ook, als er ln 'n huishouden altijd ruzie is tusschen vader en moeder... Als ze voor t minste woordeken. als hond en kat tegenover mekaar staan. Dat gebeurt pertang. Ik weet. wel... daar is 'n Vlaamsche spreuke die zegt: Het leven brengt veel zaken meê Waardat er nooit een haan naar kraait... Maar 'k houd niet van de spreuk die zegt: 't Is stille waar het nimmer waait. Twee menschen, die altijd 't eigenste peizan en het in alles, alles, alles volop t' akkoord zijn, die moeten er nog ge boren worden en zijn ze geboren, hewel, dan rijn 't twee labzoesen... Maar 't kan ook kontrarie zijn. Zoo vertelde madam meken Selder: Ik en mijn man, wij maken nooit of jamais ruzie waardat de kinderen bij rijn. Als we merken dat er geharrewar ISlBBRBSSBBHBBBBBBiaaSBHBailBB Mengelwerk van 3 November 194®. - Nr 16. ROMAN van H. COURTHS-MAHLER. Gunter Warned, zoon van een rijken industrieel, tt'or wettelijk getrouwd met erm zeer sluwe, maar mooi actrice, Lori Letuner, dit spijts ket verbod ven zijn vader en de bedreigde onterving die daarop volgde. Graag had Gunier's vader hem zien huwen snel Kate Har.end, een jlink wees meisje, dat hij tn zijn huis had opgenomendoch dit lukte met. Op zijn huwe lijksreis in Zwitseriend hei Gszntcr onwaard dat latri niet wat wat hij weszschte, ooi kad ze gejuijd met een rijken Amer.kjan. Gunier's vader, in woede ont stoken om dit huwelijk, had ondertussohen inlichtte 5en genomen over Lort en ren alles behalve mooi Oir: r wetm over haar cp te maken. Hij gaf Kale opdracht dit Gunter op te sturen. Toen Gnntcr irzrn bnrj ontzint, stond lori op het punt te gaan ski- loopen en vroeg hem: Ga je vandaag niet ski loopen? vroeg Lori voorzichtig. Misschien als ik tijdig genoeg klaar ben en het dan nog de moeite waard is, anders kom ik je achter op. Lori stond op en ging met de andere mee. Gunter keek haar na. Ze droeg een wit wollen spert-costuum met groene en witte strepen. Om den hals een eveneens grorn en wit gestreepte'sjaal en op het korte, uitstaande haar een wit en groen gestreepte muts. Gunter moest onwille keurig de slanke, frisse he verschijning vai zijn vrouw bewonderen en maakte zich verwijten, dat hij haar de laatste dagen ln rijn groote behoefte- aan alleen zijn wat verwaarloosd had. Hij besloot haar te vol gén zoodra hij Kate's brief rustig geieren had. De ontbijttafel was nagenoeg leeg. Alleen een echtpaar van middelbaren leeftijd, det den vorigen avond was aan gekomen en dat men den nieuw verwor ven rijkdom goed kon aanzien, zat in een verwijd :rden hoek en keek tamelijk suffig hear buiten. Gunter nam Kate's brief uit zijn zak en maakte hem open. Hij haalde Kate's brief er uit en de enveloppe waarop zijn vader zijn adres geschreven had. Voor hij of ruzie op komst is, dan laten we ze buiten gaan. Acht1 zei toen madame Tafelpoot... 1 is daarom dat ze kontinuweliemaan op straat spelen. SPELEN EN SPELEN is twee. En zoo geven wij den raad Spelen kinderen op straat Och! herhaalt het honderd maal In een duidelijke taal: Handen af! Als ge iets vindt Oorlogstuig of zulke dingen... Raakt ge 't aan, ge kunt gezwind Boemlala! de lucht inspringen. 't Is stom gezegd! zegt Knuileken. maar 't Is goed bedoeld, Manneken uit de Maan en daarom zal u door de groote dichters en veritabele poe weten veel wor den vergeven. Knuileken, antwoord ik daarop, groo te dichters en veritabele poeweten die schrijven soms gedichten waarvan ge geen letter kimt begrijpen. Hier is het de hoofdzaak dat vaders, moeders en school meesters verstaan wat ik met die raad geving bedoel. BEDOEL, van het werkwoord bedoelen, wil zeggen: een doei hebben. Een spreek woord luidt: Wie een doel wil bereiken, moet de middelen gebruiken Een middel deel ik u hier meê Gij allen moet het weten Zet stokvisch op de tafel en Ge hebt goedkoop geëten. Hier, alderliefste Lezeressen, een scho tel, om er duimen en vingers van af te lekken en heel gemakkelijk gereed te ma ken... Ge kookt patatten. Ge kookt "h handvolleken rijst, of tapioca of afval van brood... Ge moogt er ook *n stuksken van "n witte kool of van 'n bloemkool bijdoen... of wat witte boonen. Als dat goed gaar is gekookt, legt ge uw stok visch in de kokemazie... Nu 'n beetje vet, of boter ,of margarine of olie... en goed kruiden met peper, zout en "n snuif- kea notenmuskaat. Maar oppassen dat uw stove ling niet aanbrandt. Dus: Roeren! Roeren! Roeren! En volgt ge aldus mijn raad "k Ben zeker dat er "s noenens Iets goeds op tafel staat. Goed en goedkoop. En 'n goeie mos terdsaus komt er dan ook bij te pas. Toen 't Manneke uit de Maan nog ne kadee was van 'n jaar of tien, elf. hadden ze bij hem thuis altijd, tegen dat de winter begon 'n kip stokvisch op zolder. Ge zult zeggen: 'n Kip stokvisch, wat is datte. Kip wil toch zeggen: kieken of hen?... Zeker, maar kip wil ook zeggen: houten band, waarmee iets wordt bijeen gehouden en een kip stokvisch beduidt: twee en dertig stokvisschen in een bun del of bussel te samen. Die stokvisschen waren zoo hard als 'n eikenstok. Om goeie stokvisch te hebben, moet zoo'n stokvisch dan gebeukt worden. Beuken dat is met 'n houten hamer op den stokvisch klop pen, die op een arduinsteen ligt. Hon derd keer neb ik zoo mijn vader zaliger hooren zeggen, den Donderdag in den na middag, als 't geen school wasManne ken, vóór dat ge gaat spelen, stokvisch beukenDan was 't van hameren en kloppen, van kloppen en hameren, dat t zweet me van t voorhoofd drupte, in druppel sals erwten zoo dik... Ik- staat ergens geschreven: in 't zweet uws aan- schijns, zult gij uw brood verdienen. In 't zweet mijns aanschijns moest ik mijn stokvisch verdienen... Maar 't was stok visch zulle. Na dat beuken werd de stok visch te weeken gelegd in "n kuip met regenwater. Niet in kalkwafeer, gelijk men tegenwoordig doet en waarin men de stokvisch soms een dag of vijf laat liggen, zonder hem gebeukt te hebben. Zoo'n stokvisch kookt tot pap. Neen! dan onze stokvisch, als die op tafel kwam en waarvan ge schijven kost snijden van 'n manshand groot... GROOT WORDT M'N APPETIJT Nu gij daarover bezig rijt zucht Knuileken en hij voegt er bij Voor de bewaring Van den haring Wordt de haring, lijk men zegt Gemarineerd of opgelegd. 'k Had, zoo gaat Knuileken voort, twaalf haringen broederlijk bij mekaar in een bokaal gestoken... 't Was schoon om zien hoe ze daar lagen in den azijn, tue- schen schijven ajuin, citroen, wortelen, stukken tomaten, geparfumeerd met 'n laurierblad en wat peperbollen. Zonder gekken Om er duimen en vingers Van af te lekken. Weer zoo iets lijk de stokvisch: goed en goedkoop, 'k Had m'n bokaal in den kel- aer gezet kontent over m'n werk, want ik had zelf de haringen, mijn haringen op- gelged, ingelegd of gemarineerd... 't is eender hoe ge 't noemen wilt... En "k peisde: Zondag avond ga ik me eens met zoo'n koppel haringen trakteeren. Maar krijg ik me daar dien Zondag avond bezoek van Mieken Teutel met heur dochter Palmyre... Mieken Teutel is pre cies van de armsten niet en Palmierken is precies van de leeiijksten niet en ik, Knuleken, ben precies van de domsten niet. Ge kunt nooit weten, hoe 'n stuiver rollen kan en m'n zuster, onze Klazina, dia gaarne naar 't klooster zou gaan, maar mij niet ongetrouwd wil laten zit ten, hewel, Klazina begon al dadelijk te stoefen dat ik verstand had van alles en dat ik nen ganschen bokaal haringen had opgelegd... Ik stoefte natuurlijk meê en Mieken Teutel zei, dat ze er 't water van in heuren mond kreeg. En gij, Palmierken, vroeg ze... En Palmierken antwoordde, ol zoo stil en beleefd: Ik ook, moede re... Subito was mijn besluit genomen... Op het altaar van de liefde zou ik mijn ha ringen offeren... Ik liep den keloer in, ik liep den kelder uit... en zette, fier, den bokaal op tafel... waar m'n zuster Klazina reeds de teljooren en tassen en schotels had neergezet en messen en vor- ketten had klaargelegd... Ge hebt zeker wijnazijn gebruikt? vroeg Mieken Teutel; terwijl ze naar den bokaal keek... Wijnazijn? «vroeg ik, waarom? Welie... omdat die azijn er zoo bruin uitziet. Oh, antwoordde ik luchtig en zeker van mijn stuk; dat komt, omdat er to maten en wortelen inliggen... Bedien u maar, ging ik voort... Mieken Teutel vischte 'n haring... be gon hem in stukken te snijden... Pal myre... 'k bedoel Palmierken, deed het zelfde en ik keek naar haar blanke handjes, die zoo ijverig mes en vorket bewogenMaar opeens gebeurde er iets dat ik van m'n leven niet zal vergeten. Mieken Teutel had, met 'n bah!haar stuk haring uitgespuwd... Bah! klonk het nogmaals, 't is puur toebak wa da 'k proeve! Helaas! alderliefste Lezeressen, helaas! 't Was gelijk Mieken Teutel zei: puur toebak! M'n opgelegde haringen stonken IBBBBBBBBBBBSBfitüBBSBB die opende las hij Kate's brief en zijn oogen werden grooter en brandenden hoe verder hij kwam. Haar woorden vervul den hem met een angstig voorgevoel. Toen hij den brief gelezen had, liet hij dien zakken en greep met nerveuze han den naar het nog gesloten couvert. Wat zou dat behelzen? Wat deze papieren bevatten zal een slag voor jé zijn», schreef Kate. Het duurde een poosje voor hij er toe komen kon de enveloppe te openen. Hij keek met brandende oogen naar buiten naar de start. Daar stond de slan ke, witte gestalte van zijn vrouw. Hij herkende haar aan de groene strepen. Ze stond te midden van een groep dames en heeren en was op het punt op een bobslee plaats te nemen. Schertsen en lachen klonk duidelijk door de klare lucht Met geweld maakte hij zich van haar aanblik los. Waarom zat hij hier en staar de hij zoo angstig naar zijn vrouw, die hem het liefste op de wereld was nog was? Waarvoor was hij zoo bang? Hij gaf zichzelf een ruk, greep de en veloppe en scheurde die open. Hij haalde er de papieren uit, de beide rekeningen, den brief van Walter Korner aan zijn vader, Lori's brief aan Korner en het rapport van het detectievebureau. Hij las alles door en alleen reeds de beide reke ningen openbaarden hem zoo iets ver schrikkelijks, dat hij het bijna niet be grijpen kon. Hij werd vaalbleek. De bont mantel van zijn vrouw die leeren jas dat waren geschenken van vreemde mannen aan haar? En ze had hem leu gens verteld, had gezegd, dat ze die beide stukken als reclame voor een modemaga zijn droeg en ze daar nu billijk had kun nen koopen. Alles danste voor rijn oogen. HIJ sloot ze en beet de tanden op elkaar. Hij had het wel willen uitgillen en toch kwam er slechts een dof gesteun over rijn lippen. Hij vermarde zich eindelijk en las nog maals den brief, dien Lori aan den heer Korner geschreven had. Dus haar Juwee- len, die ze beweerde, dat erfstukken wa- Ditmaal behandelt onze medewerk ster twee onderwerpen van actueelen, maar zeer uiteenloopenden aard. In de eerste plaats vertelt ze, hoe eieren op diverse manieren kunnen worden inge maakt, en welke voorzorgen moeten worden genomen, om de aank niet te doen mislukken. Daarna heeft zij het over de reeds en wekt onze lezers op, om bij die ge legenheid vooral aan anderen te den ken, en de dagen tot een feest te ma ken voor degenen, die minder bedeeld zijn met aardscbe goederen, zoowel op bet gebied van levensmiddelen als op dat van kleeding en dekking, dan wijzelf. Nu de eieren ook al schaarsch begin nen te worden, kreeg ik enkele vragen van lezeressen over de beste manier, ora er wat in te maken voor later. Wat nu eigenlijk de beste manier is, zon ik niet kunnen zeggen. Een ei is een teer ding, en zoodra er een bijsmaakie aan is, is het voor veel menschen niet aantrekkelijk meer. Maar dat neemt niet weg, dat het dan nog vaak heel goed in het eten kan worden gebruikt, wanneer het namelijk niet bedorven is. Daarvoor zijn ingemaakte eieren over het algemeen wel te gebruiken. Welnu, er zijn meer dan een methode, om ze te bewaren. De meest bekende is die met waterglas, dat bij den drogist te koop is. Het waterglas wordt met ongeveer 9 keer zooveel water aangelengd en goed dooreen gemengd. De eieren moeten goed schoon zijn. maar bij voorkeur niet wor den schoongewasschen. Men legt ze in een inmaakpot of een geëmailleerden emmer en giet er het waterglas overheen, zoodat ze er geheel onder staan. Dan wordt de pot afgesloten. Na eenigen tijd wordt het waterglas troebel, en dat is wel eens aanleiding, dat men zich zorg maakt, maar geheel ten onrechte, In zout, kalk, garantol. Men kan de eieren ook inmaken in zout of met kalk en zout. De eieren kun nen in dit geval schoon gewasschen wor den, maar het verdient de voorkeur eieren te nemen, die reeds schoon zijn. Er zit namelijk om de bast een dun bescher mend laagje, dat men liever niet moet wegwasschen. In een pot of emmer wordt nu een laag kalk gestrooid, daarop een laag zout, daarop worden de eieren ge plaatst, zoo dat ze elkaar niet raken, ver volgens komlt weer een laag kalk en een laag zout, enzoovoorts, tot de pot vol is. Telkens wordt er wat water bij gevoegd, zoodat de kalk door en door vochtig is. En ook tot slot moet er een laagje water op de bovenste laag staan. De pot of emmer dient te voren goed te worden gereinigd met warm sodawater. Garantol is een uitstekend middel, en bij drogisten verkrijgbaar in pakjes met gebruiksaanwijzing, die ik hier dus niet behoef te herhalen. De zooeven genoemde methode met kalk en zout kan ook worden toegepast met uitsluitend zout. Maar dan wordt er geen water bijgedaan. Het zout blijft droog. De afsluiting van den pot of emmer be hoeft niet iuchtdicht te zijn, een krant of doek is voldoende. Het is voornamelijk de bedoeling, dat de inhoud vrij blijft van stof en vuil. Men beware de ingemaakte eieren op een koele, maar vorstvrije plaats, en niet in de nabijheid van aardappelen of zuur kool. Ook moet erop gelet worden, dat de schaal der eieren geen kneuzingen vertoont. Eren koken. Ten slotte is er nog een methode, die goede resultaten oplevert. Daarbij ko men geen kunstmiddelen te pas. Maar daarvoor hebben we absoluut versche eieren, liefst niet ouder dan een of twee dagen, noodig. We brengen een pannetje met water aan de kook, en leggen er de eieren één voor één drie tellen in. Daar na worden ze er onmiddellijk uitgehaald en men laat ze eenige uren liggen om goed af te koelen. Telkens wanneer er een nieuw ei in het water wordt gelegd, naar toebaksap... m'n opgelegde harin gen zwommen in toebaksap! Knul, ge maakt me dul! jammerde klazina... hoe hebt ge zoo iets kunnen doen? Alderliefste Lezeressen... ik moet op m'n borst slaan en zeggen: mea culpa!... Toen ik bezig was de haringen op te leg- len, moet er 'n stompken sigaar uit m'n pijpken zijn gevallen... Dat stompken is door den azijn kapot geweekt en heeft in plaats van 'n azijnsaus, 'n tabaksaus geleverd. Mieken Teutel is vertrokken met 'n zuur gezicht... Palmierken keek eveneens verre van vriendelijk en Klazina zegt dat ze niet meer wacht met naar. 't klooster te gaan. Zoo'n Zebedeus! klaagt ze. Die Zebedeus ben ik, alderliefste Lezeressen, zegt Knuileken. JA, ALDERLIEFSTE LEZERESSEN, dat rijn zoo van die dingen die gebeuren. Maar te stom toch zou het wezen Als vriend Knuileken voortaan Moest door dat sigarenstompken Alleen in de wereld staan. Gaat Klazina naar het klooster Wel dan wordt de kerel ziek... Zeker zal men van hem zeggen Knuileken is: neurastheniek- Alderliefste Lezeressen Blond of bruin of zwart van haar, Heeft er dan geen enkle van u Meêlij met dien sukkelaar? Vraag t portret maar bij den drukker Van De Poperingenaar Knuileken's portret, in soorten, Ligt daar voor u allegaar. Gaat er maar gerust eens kijken En staat Knuileken u aan. Blij klinkt dan een jubelliedje Van Het Manneke uit de Maan. (Nadruk, zelfs gedeeltelijk, verboden). iEBSSBESEBBBBi&BSBcIBBdXlSBitiSB ren. had ze ook van vrienden. Hst was zeker ook die mijnheer Korner geweest, die tegen zijn vader had gezegdMaar met zooiets trouw je toch nietHij had dien man een lasteraar genoemd en hem rekenschap willen vragen. Die man had volkomen gelijk, met zoo iets trouwde je inderdaad niet tenzij je als een domme kwajongen in de netten van een lichtzinnige vrouw liep. Walging snoerde hem de keel dicht. Hij had zich laten beetnemen als een school jongen, had de leugens en coquette truc jes van die vrouw geslikt, had zich laten wijsmaken, dat ze nog nooit een anderen man had toebehoord en had haar vrij willig rijn eerlijken naam gegeven. Daarom wilde ze dus den naam van haar aanbidders niet noemen en ook haar bezorgdheid voor hem was comedie ge weest. Hij huiverde alsof hij koorts had en sprong zoo heftig op, dat rijn stoel omviel en het echtpaar hem verschrikt aanstaarde. Zijn gezicht was doodsbleek, doch toon de, vaste lijnen. Dat gezicht bewees, dat er geen sprake kon rijn van halfheid, van een compromis. Het liefst zou hij regel recht naar het sportterein gerend rijn, om zijn vrouw te midden der omstaan- dars zijn minachting in het gericht te slingeren, doch hij wilde een schandaal vermijden en daarom moest hij eerst be daren, vóór hij zijn vrouw ontmoette. Zijn vrouw? Een doffe, brandende pijn vervulde hem. naast de walging die hem over meesterd had. Hoe vertrouwend, hoe in nig had hij die vrouw lief gehad, die hem met elk woord, met eiken blik bedrogen had. En om harentwil had hij met zijn vader gebroken, had hij hem tot ln de ziel gegriefd en zijn naam bezoedeld. Wat moest zijn trotsche vader geleden hebben onder de wetenschap, dat zijn zoon zich verslingerd had aan een onwaardige. Hij liep naar buiten. Er was voor hem geen keus meer, tusschen hem en Lori moest alles uit zijn. Ze mocht niet langer rijn vrouw blijven, want zo had door leu- -co>- raoet eerst het water weer flink koken. De eieren worden daarna stuk voor stuk in een stuk papier gewikkeld en in een kistje gelegd. Elke week wordt het geheele kistje omgekeerd, dat de dooier niet verzakt. Mij dunkt, dat er bij deze methodes wel een zal zijn, die mijn lezeressen zui len willen toepassen. Toch zou ik de eieren niet al te lang bewaren. ZUINIGHEID: NIET TEGENOVER ANDEREN! Bij het naderen van den Winter mo gen we wei eens het volgende bedenken. Wij komen er gemakkelijk toe, zuinig heid toe te passen op een zoodanige ma nier, dat anderen er onder lijden. Dan wordt zuinigheid gierigheid, een al heel leelijke ondeugd. We moeten niet tevreden zijn. wanneer wij dezen Winter maar alles hebben, wat wc verlangen. Velen hebben op volkomen geoorloofde wijze een beetje voorraad ingeslagen van een en ander. Daardoor is het mogelijk, wanneer onze toegeme ten porties van allerlei levensbehoeften wel eens wat krap rijn, daarvan wat te gebruiken, en zoodoende toch aan het noodzakelijke kwamtum voedsel te ko men. Maar laten we er nu ook aan denken, dat er anderen zijn. die er niet toe in de gelegenheid zijn geweest, een kleinen voorraad aan te leggen. Laten we dat, wat we bespaard hebben, niet beschou wen als ons particulier eigendom, maar er zoo mogelijk ook anderen mee helpen. Zoo is het bijvoorbeeld ook met de textiel. Vele mannen hebben er altijd een paar costuums op na gehouden, die ze tegen elkaar droegen. Het zal hun geen moeite kosten, daarmee nu wat langer te doen, dan ze gewoon waren. Maar er zijn armeren, die het met ééfl pak moeten doen, dat gewoonlijk ook nog van slech tere kwaliteit is dan het onze. Waarom zouden we nu onze garde robe niet eens nazien, en kijken, of er niet een of twee pakken bij zijn, die we om de een of andere reden niet meer willen dragen, maar die voor een minder met aardsch goed bedeelde dezen Win ter nog warmte kunnen verschaffen? Onze wereld is zoo arm aan liefde voor den naaste, velen zijn zoo moe van het zorgen, dat we hun een beetje geluk en warmte wel mogen gunnen. Verspreid wat levensvreugde! Laten we nu reeds eens gaan denken, wat we dit jaar kunnen maken van Sint- Nicolaas en Kerstmis. Dat zijn de beide dagen, die ons land het eerste sinds ouden tijd, het tweede van meer lateren datum bij uitstek bestemd zijn ge weest, om anderen wel te doen. Deze dagen zullen dit jaar meer dan ooit in het teeken moeten staan van de practijk. We hebben vroeger meestal onze eigen familieleden met prullen en lekkers ver rast, en er bestond geen bezwaar tegen dat te doen. Maar laten we nu eens rond kijken in onze naaste omgeving, en laten we zwarten Piet eens sturen naar adres sen, waar hij anders niet zou komen, en laten we hem daar eens wat vreugde la ten brengen. Niet zoo maar, om ons eraf te maken, en zelf wat rustiger te genie ten van onzen overvloed, maar met veel zorg en liefde. Dat is ook een manier, om onze eenheid als volk te toonen. En nu nog een praktische wensch die velen van ons te goed zal komen. OM BRUINE ZEEP TE MAKEN roet producten die nog voor de hand rijn. Benoodigdheden': 1 kgr. bruine zeep (met zegels te verkrijgen), 1 kgr. witte zeeppoeder, 2 pakken Vigor». 1 soeplepel cristaux; 1 liter ammoniak, 9 liters water. Alles in een grooten ketel doen, deze op het vuur zetten en van tijd tot tijd wat roeren om 't overloopen te voorko men. Als de massa kookt roeren en dan 1 Va uur laten doorkoken. In een koele plaats laten verkoelen en 's anderendaags mag men er gebruik van maken. Zoo bekomt ge in plaats van 3 kgr. zeep 2 volle emmers opgelangde zeep die in alles dezelfde dienst kunnen doen als zuivere bruine zeep. De zeep is niet meer bruin maar wel meer vuil-geel van kleur geworden. Probeer het maar eens, ge zult er, le zers. heel goed mee varen. Dit middel werd reeds in honderden huisgezinnen gedaan en bracht overal heel wat op beuring bij de huisvrouw. OPROEP TOT DE LANDBOUWERS VERHOOGING VAN DE PRODUCTIE DRINGEND NOODZAKELIJK Door het Ministerie van Economische Zaken is voor de radio de volgende op roep tot de landbouwers gericht: Nogmaals willen wij heden een oproep P1; hu doen aan de landbouwers. Het land heeft hen noodig. Dit werd hun reeds gezegd, en het zal hun nog herhaald wordien. De jongste oogst heeft de verwachtin gen teleurgesteld. Het graan is niet schoon. In veie streken rijn de opbrengsten der aardappelen laag, ingevolge de ziekte. Ondanks alles zal deze oogst en dat is een groot geluk ons toelaten te wachten op den onontbeertijken invoer uit het buitenland. Zulks behoort echter tot het verleden. De landbouwer daarentegen riet de toe komst te gemoet. Reeds is hij aan het ploegen, aan het mesten, aan het zaaien. Stellig zullen wij gerantsoeneerd blij ven. Ons meel zal nog rogge en tarwe be vatten. Maar dat onontbeerlijk minimum kan en moet in Belgische aarde kiemen. UITBREIDING VAN DE BEZAAIING Om dien uitslag te bereiken, werd een an opgevat. De wet hseft de uitvoering ervan niet opgelegd aan de landbou wers. Maar wij zijn zeker dat zij den oproep van het land zullen aanhooren en, om de voorgestelde hervo, i-.iiiRE.ii ten beste te verwezenlijken, ook alle moeilijk heden zullen overwinnen. Het bezaaiïngsplan voor 't- aanstaande jaar vergt dus, vooral, een aanzienlijke uitbreiding van de teelten van. brood graan, van tarwe en rogge. Tijdens het laatste normaal landbouw jaar 1837-1938 werden er in ons land na genoeg 180.000 Ha. tarwe en 140.000 Ha. rogge verbouwd. Voor aanstaande jaar is het noodzakelijk dat de bezaaiingen on- derscheideüik 260.000 Ha. en 160.000 Ha. bereiken, hetzij een verhooging met 80.000 Ha. of bijna de helft voor de tarwe en 20.000 Ha. voor de rogge. ZOOVEEL MOGELIJK OPBRENGST UIT DEN GROND Maar wij moeten er echter blijven voor zorgen, den grond zooveel mogelijk te doen opbrengen. Want de landbouwers zouden niet begrijpen dat er geen reke ning gehouden werd met de hoedanig heid van den grond, met hun b.v. te vra gen tarwe en rogge te verbouwen in stre ken waar deze teelt niet alle kansen zou hebben om te gelukken. Voor tarwe zal alle inspanning dus door de leemstreek van de Polders en Condroz geleverd wor den. In die streken zouden de bezaaiin gen met tarwe van het landbouwjaar 1940-1941 deze van 1937-1938 met de helft moeten te boven gaan. Voor de rogge, rekent het land vooral op den zandgrond van Vlaanderen, waar 8.000 Ha. meer zal moeten gezaaid wor den, hetzij een vermeerdering met 13 t.h. Tevens zal in de Kempen de teelt 15.000 Ha., hetzij 30 t.h. meer dan gewoonlijk omvattan. In de andere streken, zal het sommigen wellicht nog mogelijk zijn méér spelt en masteluin te zaaien. Daarvoor kunnen wij hen slechts danken, vermits dit graan onzen gemeenschappelijken voorraad zal vergrooten. MEER BROODGRAAN MAAR OOK MEER AARDAPPELEN Doch wij moeten niet alleen méér broodgraan zaaien. Want wij hebben ook aardappelen noodig. Derhalve zullen de landbouwers bereidwillig méér aardappe len planten om 's lands bevoorrading al dus te vergemakkelijken en voor de die ren meer voedsel te hebben. Daarom werd hun gevraagd 30.000 Ha. aardappelen meer te planten. In onze vruchtbare leemstreek, zal men 8.000 Ha. méér aard appelen kunnen verbouwen. In de Kem pen, 10.000 Ha., in de zandstreek van Vlaanderen 7.000 Ha. en in onze Arden nen 5.000 Ha. Gewis weten wij dat zulks niet van een leien dakje zal loopen. Om daartoe te ge raken, zullen onze landbouwers met kloe ken durf de handen uit de mouwen moe ten slaan, met de oude sleur moeten bre ken en weloverlegde ontwerpen moeten prijs geven. Maar, van het hoogste belang ls het, dat dergelijk plan wordt uitgevoerd en zulks met succes. En dat kan, vermits het slechts afhangt van de bereidwilligheid der belanghebbenden. Ook is het onze vaste overtuiging, dat onze noeste zwoe gers van land en akker met een klaar besïf van hun plicht het hunne zullen bijdragen tot het heil der volksgemeen schap. België vraagt hun thans dat zij hun landgenooten aan brood en aard appelen zouden helpen. Wij rijn er stellig van overtuigd dat wij op hen mogen re kenen. ■SülEiiBBBBBBBBBBSBBBBBBüBBBBBIËBBBXBSBSBBBBBflBBBZSlBQBBBBBB NIEUWE UURTABEL DER AUTOBUSLIJN ROESELARE-POPERINGE Vanaf 27 October rijdt de Roeselare, Statie Roeselare, Markt Moorslede, Pir.et Passchendale, Plaats Zonnebeke, Plaats leper, Markt leper, Statie (Torentje) Vlamertinge, Statie Vlamertinge, Kerk Poperinge, Statie Poperinge, Markt Poperinge, Markt Poperinge, Statie Vlamertinge, Kerk Vlamertinge, Statie leper, Statie (Torentj'e) leper. Markt Zonnebeke, Plaats Passchendale. Plaats Moorslede, Pinet Roeselare, Markt Roeselare, Statie Autobus Zondags niet 6.32 9.4S 13.05 15.40 6.34 9.47 13.07 15.42 6.49 10.02 13.22 15.57 6.54 10.07 13.27 16.02 7.00 10.13 13.33 16.08 7.15 10.28 13.48 16.23 7.17 10.30 13.50 16.25 7.26 10.38 13.58 16.33 7.27 10.39 13.59 16.34 7.38 10.48 10.08 16.43 7.40 10.50 14.10 16.45 18.00 18.02 18.17 18.22 18.28 18.43 18.45 18.53 18.54 19.03 19.05 7.45 11.00 14.20 16.50 19.10 7.47 11.02 14.22 16.52 19.12 7.57 11.12 14.32 17.02 19.22 11.13 14.33 17.03 19.23 11.20 14.40 17.10 19.30 11-22 14.42 17.12 7.58 8.05 8.07 822 11.37 14.57 17.27 8.28 11.43 15.03 17.33 8.33 11.48 8.48 12.03 15.08 17.38 15.23 17.53 1525 19.32 19.47 19.53 19.58 20.13 17.55 20.15 8.50 12.05 Stilstanden op vraag: Roeselare: «Cour de Bruxelles», Maria's Rustoord, Ruiter; - Moorslede: Vierkavenhoek, Kruisken, Afspanning, Masselis, Pension- naat; - Passchendale: Tyne Cot; - Zonnebeke: De Katrol, Broodseinde, Brikke, Frezenberg; - leper: Verlorenhoek, Fransch Kerkhof, Potyze, Bascule; - Vla mertinge: Brandhoek: - Poperinge: De Galgestraat. gens en bedrog rijn naam bemachtigd. Zoo gauw mogelijk moest hij zich laten scheiden, ook al zou het hem zijn harte- bloed kosten. Zonder wonden zou het niet gaan, want hij had haar lief gehad. Dat moest voorbij rijn dat zou voorbij rijn. Aan rijn rijde dulde hij alleen een vrouw, waar hij trotsch op kon rijn. Doelloos dwaalde hij rond, met strakke blikken voor zich uitziende en worstelend om zijn rust en zelfbeheersching terug te krijgen. Uren lang liep hij door het be sneeuwde bosch, ten prooi aan de marte- lendste gevoelens. Veel werd in die uren in hem vernield het geloof aan de vrouw, en een minachtende bitterheid vervulde zijn rieL Hij verachtte zich, wat was hij een blinde dwaas geweest, om zoo hoog over de vrouwen te denken, en een zoo minderwaardige comedie als Lori hem had voorgespeeld niet te door zien. Dat zou hem voor goed een les rijn. Hij zou nooit meer in een vrouw gelooven in geen enkele. Het waren aiie bereke nende schepsels. Als Lori's kinderlijk on schuldige oogen hadden kunnen liegen wie kon -hij dan nog gelooven. En hij vroeg rich af wat er nu moest gebeuren, hoe hij zich van Lori vrij kon maken. Dat het gebeuren moest en wel zoo gauw mogelijk, stond voor hem vast en hij twijfelde er geen oogenblik aan, of hij had het recht om banden los te maken, die alleen door leugen en bedrog waren aangeknoopt. Hij schaamde zich diep voor zijn vader. Hoe moest hij dien weer onder de oogen komen? Ook aan Kate dacht hij. Midden in de eenzaamheid van het bosch bleef hij staan en las haar brief nogmaals door. Haar woorden brachten eenigen troost, maar de verbittering was zoo sterk, dat er ook over Kate's lichtend, rcfn beeld een schaduw viel. Ook tegen haar be kroop hem een leelijk wantrouwen. Wie weet of ook rij niet leugenachtig en on waar was, of ook zij niet louter uit bere kening zoo schreef en handelde. Mis schien probeerde ze de plaats in te ne men, die Lori verlaten zou. Misschien wilde ze dat op sluwer manier bereiken dan zijn vader. Ze nam hem den blind doek van de oogen weg, zoodat hij Lori ln een leelijk licht zag en hoopte zeker, dat dankbaarheid en wanhoop hem dan in haar armen zouden voeren. Maar daarin zou ze zich toch leelijk vergissen. Ze hield al evenmin van hem als Lox-i hem lief had gehad, het was er haar ook alleen maar om te doen om de schoon dochter van den rijken Heinrich Warn eek te worden. Haastig stak hij Kate's brief weer in zijn zak en stormde verder. Eerst na langen tijd keerde hij lang- zaamrfiaar het hotel terug. Hij wilde daar zijn, als Lori terugkwam om voor tafel toilet te maken, dan zou hij haar op hun kamer spreken. Hoe dichter hij bij het hotel kwam, des te somberder en dreigender werd zijn ge richt. Nu hoorde hij al het rumoeT van het sportterrein, menschenstemmen, ge lach, ©en gilletje, gefluit hij zag echter nog niets, het bosch was hier te dicht. Zoo bereikte hij geluidloos een kruising van den weg. Hier moest hij afslaan naar het hotel, doch hij bleef plotseling als versteend staan. Enkele schreden van hem af zag hij rijn vrouw en mr. Ham- ton staan. De Amerikaan had zijn arm vertrouwelijk om Lori heen geslagen en haar dicht tegen zich aan getrokken. Ze lachte schalksch coquet naar hem op en keek hem diep en verleidelijk in de oogen. Hamtan boog zich over haar heen en wilde Juist zijn lippen op Lori's mond drukken, dien ze hem béreidwlllig toe stak, toen ae een hard, scherp lachje hoorden. Gunter was met één sprong vlak bij hen en trok mr. Hamton met een krach - tigen ruk weg vóór hij Lori kon kussen. Wacht nog korten tijd, mr. Ham- ton, dan kunt u dat genoegen hebben zonder dat ik u daarvoor neersla, zei Gunter hoonend en schudde den Ame rikaan als een hond heen en weer en IV. Manten kon kiezen tusschen twee din gen: oiwel op het kleine plaatsje rond aen wonderstruik zitten uithongeren, of wel zich een weg banen door het betoo- verd bosch en er misschien levend uit komen. Hij koos het laatste. Zijn mispelaren stok laat hij liggen en gebruikt nu de schoone twijg van den struik. Het prachtig vogeltje zit te zin gen boven zijn nest. Manten groet het nog eens dankbaar met de band en dan gaat hij naar de akelige boonven en het verraderlijk gras. Hij zal nu goed uit zijn oogen kijken en alle takken ea doornen voorzichtig uit den weg gaan. Doch het lijkt wel, alsof het tooverbosch een aan val tegen dien mensch -boeit voorbereid. Niet zoodra komt hij aan den eersten boom, of verscheidene takken buigen als grijnzende grijparmen naar hem toe om nem in hun krauwen te vangen. Manten krimpt ineen van angst en wil r.og weg vluchten. Te laat! Reeds heeft een tak zich rond rijn hand geslagen en een an dere bedreigt zijn hals. Met wilde schrik- oogen staal t de arme mandenmaker die annen van den gruwelijken dood aan. Hij zai er nog een jaatsten strijd tegen voe ren. Hij slaat en rukt. Maar opeens riet hij ©en wonder gebeuren vóór zijn oogen. Onbedacht had hij geslagen met de twijg van den tooverstruifc. De dreigende tak ken die hij had aangeraakt kronkelden onmiddellijk terug de hoogte iu. Toen hij dat zag, begon Manten te roepen van geiuk: Gered: ik ben gered! Hij tikte eens even op den tak, die spannend rond zijn hand lag gewrongen. De tak loste en ging bevend naar omhoog, alsof een ge heime macht hem pijnlijk had geslagen. Nu vond de mandenmaker er een ge noegen in, al de takken van dien grijp- bocm weg te slaan. Hij kwam aan een tweeden boom en daar ook krompen takken en bladeren ineen bij de minste aanraking van de toovertwijg. Het vlijm scherpe snijgras boog diep naar den grond, toen Manten er eventjes langs wreef. Bramen en doornen drongen in elkaar bij het naderen van het wonder baar hout. De slingerplanten kronkelden zoo dicht mogelijk tegen de boomstam men op. Zoo kon de mandenmaker zich gemak kelijk een weg banen, doorheen het be- tooverde bosch. Hij baande rich niet één weg, maar maakte vele kronkelwegen tusschen die duivelsche boomen en plan ten. Hij geeselde de takken en de bla deren die hem gisteren zoo hadden ge marteld. Als een koning, met een mach tigen scepter, wandelde hij fier langs de paden. Vóór dat Manten het zelf wist, was hij reeds ver weggedwaald van den wonder baren struik en kwam opeens uit de be- tooverde plaats. Hier bewogen de planten zich niet meer, wanneer hij ze met de twijg aanraakte. Ze deden hem ook geen kwaad meer. Het was hier veel frisscher en de mandenmaker kon eens vrij en diep ademen. Hij was blij uit die beklem mende plaats te zijn geraakt en toch had hij ook spijt, omdat de struik en het OORLOGSTUIG ONTPLOFT TE MOEN Ouderür.j in stukken gereten en op slag gedood. Donderdag namiddag, rond 4 uur, was de genaamde Jules Vandenbroucke, oud 63 jaar, bezig op het land te werken, in de omgeving van den onderaardscheu tunnel der vaart Kortrijk-Bossuyt. Ter wijl hij bezig was met zijn houweel in de aarde te kappen, deed zich plotseling een geweldigen knal hooren. Toegesnelde lie den vonden nog slechts het ijselijk ver minkt lijk van den werkman liggeneen been was afgeslagen, terwijl het lichaam levenloos uitgestrekt lag, met de kleede ren gansch uiteengerukt. Het houweel was in stukken in de lucht gevlogen, en werd op een afstand van vijftig meter teruggevonden. De ouderling, die jongman was, moet waarschijnlijk op een oorlogstuig hebben geslagen, hetwelk de ontploffing voor ge volg had. NIEUWE SIAMEESCHE TWEELING IN SPANJE In een dorp nabij Alicante is een vis- schersvrouw moeder geworden van een tweeling, die van den hals tot de voeten met elkander is vergroeid. Deze nieuwe Siameesche tweeling ward onderzocht door een raad van geneesheeren, die tot de bevinding kwamen dat de inwendige organen dezer samengegroeide kinderen normaal functionneeren en dat de twee ling bijgevolg levensvatbaar is. DE BRAAKLIGGENDE GRONDEN IN FRANKRIJK De Fransche radio deelt mede. dat de regeering een wet heeft afgekondigd, in zake het bebouwen van de braakliggende gronden. De eigenaars zullen verplicht zijn hun grond te verbouwen. Indien deze ver plichting niet zou nagekomen worden, dan zal de grond aan andere personen, die de noodige hoedanigheden bezitten, toevertrouwd worden. wonderbare vogeltje nu zoo ver vsn tew af waren. Maar kom! hij had hier toch één vsn die wondere twijgen m handen er. cat was wel genoeg. Mar.ten stapte verte» langs een wezeltje door het gewoon bosch Hij stapte één uur, twee uren en toed zag hij daar eindelijk, tusschen de boom* stammen, de open lucht doorsehetnerti 't Was een groote verlichting na die lange reis door het woud. Vóór hem tag een groote, wijde heidevlakte en dit:- achter begonnen wederom de velden e# de welden. 't Is zooveel beter dan een botch, mompelde de mandenmaker tevreden, HIJ zocht den horizont af en zag datt opeens tusschen wat groene vlierstniikth het dak van een huisje. Daar trek ik op af, al woonde at duivel er zelf in zei Manten en hij ging recht naar liet huisje. ('t Vervolgt). DE JAGER Sles De Schutter kon gerust gaan Jager: Hij had een tweeloop, nieuw en glad; Een weitasch, soepel en nog nooit gt- ldragen; Een nieuwe Jachthond, snuffelend langs [het pad. O wee u! arme hazen en konijnen. Daar sluipt en loert de wreede dood. O wee! fazanten, herten, wilde zwijnen. Was dat De Schutter die zoo geweid^ Ja, ja, hij heeft zijn eerste scheut g> Ischoten, Maar niet naar dieren var. dit bosch. Het was iets zwarts; het had precies ver- [schoten, En 't was, och God!... een stukje boom [op 't mos. De jager zei: «Neen, neen, geen moed [verloren, Ons tweede schot brengt meer geluk *31, stil... daar rit er een met lange ooren. En pang!... hij schoot een oude kan in Istuk. Verdraaid, verdraaid! zei Sies, ge doet [mij vloeken.. Maar daar... wat kruipt daar langs den grond? Gauw, schiet! ge moet niet verder zceirn. Hij schoot... en 't was zijn splinternieuw a [hond. OPLOSSING VAN 'T VORIGE RAADSEL DO—MOOR DCMCOR. Het eerste vindt ge rond het schip; Het kruipt soms over bcord. Het tweede staat in 't bcsch. En 't brengt ook appels voort, 't Geheel versiert de aangeriehten Van menschen, die veel goeds verrichten. ■BBBBBBBSaBBBBaSESaaEHinm HEILIGSCHENNENDE DIEF- STAL TE IZEGEM De dader op heeterdaad betrapt Te Izegem bemerkte de adjunkt-kovi- missaris, rond den middag, een fiets die in het portaal der H. Hartkerk stond. De politiebeambte vond zulks eenigszins verdacht en trok de kerk binnen. Op zelfde oogenblik ging Z. E. H. Sobry, pastoor dier parochie, eveneens de kerk binnen. Al spoedig werd hun aandacht getrok ken op een verdacht gerucht. Zij ont waarden alsdan een netgekleede lieer di« zat aan het beeld van de H. Theresia, Alras werd ook bemerkt dat de offerblok opengebroken was. De man werd ondervraagd. Op hem werd inbrekersalaam gevonden. Het duur de dan ook niet lang of de man legdi bekentenissen af en verklaarde den of ferblok opengebroken te hebben en in zelfde kerk een drietal weken geleden eveneens offerblokken te hebben open gebroken. De dader bleek zekere Joz. V- uit Heule. bankbediende, te zijn. Hij vrcra dan ook ingerekend. 1.100.000 WERKLGOZEN IN FRANKRIJK Het Fransch Ministerie van Arbeid deelt mede. dat er in Frankrijk momen teel 1.103.000 wevkloozen zijn. De helft hiervan bevindt zich te Parijs, waarvan 300.000 in de metaalnijverheid en aanver wante bedrijven. ZOEKT G'IETS fhmrezz of te koopeo, Zoekt g' een meid, 'n plaats or wat? Zoekt niet langer... plaatst neg fceden 'n Kleine ZOEKERin ons blad. GROOTE SCHEEPSRAMP IN ZWEDEN 40 SOLDATEN VERDRONKEN Te Admasjaervi, in Zweden, is een veer pont dat met meer dan 100 man was be« last, gezonken. Veertig der soldaten zijn hierbij verdronken. HOEDEET EK KLAKKEU Y iiii!iiiii.iii„..;i;iiiB;Hii3i!i[M;:iiiiiiHimg!ii!ia3MmiaiuiiiimHiiiHiiitamiim).,iioiifl[iaHmiiuffi.iiiiiuiiniiiiHL:iiiiiiii;iiiiiiimmmmii—«a duwde hem toen zoo hard opzij, dat hij tegen een boom tuimelde. Hij wierp Lori een koelen, minachten den blik toe en zei hard: Ik moet je spreken ga mee. Lori was zoo geschrokken van het plot selinge verschijnen van haar man dat ze een poos sprakeloos was. Ze liep willoos met hem mee en keek onrustig in zijn hard, strak gezicht. Ze herstelde rich echter spoedig weer en zei: Gelukkig, dat je juist aankwam, Gunter, die Amerikaan wiide het me las tig maken. Tegelijkertijd wilde ze hem ^aa arm geven, doch hij duwde dien koel weg. Doe geen moeite me nieuwe leugens op de mouw te spelden. Mijn oogen rijn nog heei goed en nü beter dan ooit. Ik zag, dat je je wat graag door mr. Hamton wilde laten kussen. Ik zou je ook niet ge stoord hebben bij dat genoegen, als Je niet den naam Warneck droeg, dien Je gauw zult afleggen. Wat beteekent dat, Gunter? vroeg ze, half boos, half angstig. Dat zul je hooren zoodra we op onze kamer rijn. Zwijgend liepen ze nu naar het hotel. Lori's gedachten werkten rusteloos. Wat was er gebeurd? Waarom sprak Gunter op zoo 'n toon tegen haar? Alleen, omdat hij gezien had, dat Hamton haar wilde kussen? Dat was toch maar een onschul dige flirt, daar hoefde hij toch zoo "n drukte niet over te maken. Ze keek tersluiks om naar mr. Hamton. Hij stond'nog verbluft bij den boom. doch gaf haar een teeken. Hij hief vier vingers van zijn hand op en wees naar de plek waar hij stond. Lori begreep hem terstond ze moest om vier uur daar terugko men. Ze knikte hem voorzichtig toe. On danks de scène van daareven scheen ze niet van plan een einde te maken aan haar prettige flirt met mr. Hamton. Ze bepeinsde nu wat ze zeggen zou om Gunter's boosheid tot bedaren te bren gen. Die kusgeschledenis zou ze als een grapje behandelen. Als ze nu eerst maar wist, waarom Gunter zoo verbazend koel tegen haar deed zou dat alleen zijn om dat kleine voorvalletje met mr, Hamton? Ze haalde de schouders op. Waarom zotl ze zich benauwd maken. Ze zou hem toch wel weer om haar vinger wikkelen. Doch Lori vergiste zich. Nauwelijks was Gunter met haar nas? binnen gegaan of hij kwam mst een streng, haar gericht voor haar staan en keek haar koel aan. Je hebt er me met je leugens toé gebracht met je te trouwen. Afgezien van het voorval van daareven, waarbij mr. Hamton zoo 'n mooie rol speelde en dst alleen maar één reden me:r was, heb ik van morgen het besluit genomen om van je te scheiden. Lori werd bleek, doch herstelde zich spoedig weer. Hoe kom je daar op? Wat vertel J« nu voor onzin? Wat voor l.ugens zod ik verteld hebben? Hij zag opeens hoe gewoon Lori's ge zicht eigenlijk was, zoodra de incemei dej coquette uitdrukking die er anders altijd op lag, verdwenen was. Ik weet natuurlijk niet, hoe vaak je me voorgelogen hebt, maar ik houd aJleal rekening met een paar zeer opvallende feiten. Je hebt me verteld, dat Je Je ju» weelen geërfd had. dat je je bontmantel en je leeren mantel zelf gekocht had. na dat je ze eerst als reclame gedragen hadt Ik weet nu, dat dat alles gelogen ia Ze gooide koppig het hoofd in den net Hoa kom je daarop? Hoe wü je dal bewijzen. Hij keek haar verachtelijk aan en ver» wonderde er zich zelf over, dat de Hefdjj voor die vrouw zoo snel in zijn hart had kunnen sterven. Ze stond als een vreem de. onverschillige vrouw tegenover he# en hij voelde niets dan minachting v£X* haar, rijn liefde was gelijk met zijn ac» ting gestorven. (Wordt vervolgd*.

HISTORISCHE KRANTEN

De Poperinghenaar (1904-1944) | 1940 | | pagina 6