De Arbeid aan de eer!
GOUD
RIJKSKANSELIER ADOLF HITLER
DE WEEK IN ONS LAND
DE OORLOGSTOESTAND
OPGEI ET!
1
den Rijksdag
sprak
voor
I
1
i
JP 7ERDAG 10 MEI 1941.
IWEEKBLAD: 60 CENTIEMEN.
33’ JL ARNr 19.
KATHOLIEK NIEUWS-, NOTARIEEL- EN AANKONDIGINGSBLAD.
VERSCHIJNT WEKELIJKS.
ma
V.
RIJKSKANSELIER
ADOLF HITLER
VOOR DE RIJKSDAG
DE INSCHRIJVINGEN
OP HET
HANDELSREGISTER
I TABEL DER
RANTSOENEERING
vindt ge op 6e Blad
«DE POPERINGENAAR
WAT MAG MEN MEE- 1
I NEMEN IN EEN VALIES 1
F OP DEN TREIN?
Een groote rede waarin de Führer, Churchill, het internationaal Jodendom
en de plutocratie aanldaagt als de ware schuldigen van den oorlog
De Führer maakt het bilan van den veldtocht in den Balkan, die uiterst
geringe verliezen bracht voor het Duitsché Leger. Het heeft er zich zelf
overtroffen. Ook de Grieksche soldaat heeft dapper gestreden.
Volledig vertrouwen én de toekomst en 1941 moet in de
geschiedenis worden opgeschreven als het grootste jaar
der Duitsché opstanding
STORT 19,80 FR.
DE LES VAN DEN ARBEID
DE VERNIELDE HAVENAANLEGPLAATSEN VAN
DEN PIRCEUS
IN DEN BALKAN
Eenheid in de Vlaamse he
gelederen,,
DE BEDRIJVIGHEID VAN
WINTERHULP
I3ï JfiBEBiB3aS3£K3BEEEaaBaaaKlMEEa]iEEiaSBSIIiXEBaK£iaBaESBafiEa
DE KAPITULATIEONDERHANDELINGEN IN LARISSA
ABONNEMENTSPRIJS ’41:
IN IRAK
IN HET WESTEN
DE VELDTOCHT IN
GRIEKENLAND TEN EINDE
VIJANDELIJKHEDEN
INGEZET IN IRAK
TUSSCHEN ENGELSCHE EN
IRAKEESCHE TROEPEN
B
DUITSCHLAND ZOEKT
BELGISCHE LEVERANCIERS
TOESPRAAK VAN DEN HEER
DEGRELLE TOT DE REXISTI-
SCHE LEIDERS v. WALLONIË
REDE VAN HENDRIK DE MAN
TE CHARLEROI
I
DE F0FE8M
ES
DE MYSTIEK VAN HET GOUD
ROSKAM.
w
--U
ra
fr? y f
De groote omwenteling van onzen tijd,
zal er niet weinig toe bijdragen om de
menschheid van de eeuwenoude begoo
cheling te bevrijden. De prestaties van
het natlonaal-socialisme op economisch
gebied binnen de grenzen van het Reich
en door de weergalooze veroveringskracht
van de Wehrmacht in dezen oorlog leve
ren het bewijs dat macht en rijkdom niet
noodzakelijk op goud steunen.
DE REALITEIT VAN DEN ARBEID
t-
1*—
TARIEF VOOR R CHTENs
Uitgever:
Sansen-Vanneste, Poperinge.
Telefoon Nr 9. Poitch. Nr 155.70.
Dit magische woord heeft eeuwenlang
volkeren en enkelingen in zijn ban ge
houden. Als symbool van rijkdom werd
het veelal de hoogste bestreving van het
menschelijke handelen. Het is een waar
demeter geweest waarmee hoogste schoon
heid en deugd en de uitzonderlijkste pres
taties gemeten werden, ’n Gouden hart,
’n gouden tijd, een boek, een schilderij
dat goud waard is, het zijn zoovele woor
den die ons aantoonen hoe hoog het goud
steeds geschat werd. In de spreekwoorden,
in de literatuur wordt het woord telkens
weer gebruikt om optimale begrippen weer
te geven. De sprookjes wemelen van le
gendarische wezens die op zoek tijgen
naar den klassieken goudschat, verborgen
diep onder de aarde waar draken en mon
sters hem beschermen. Tot in de jongste
tijden hebben menschen langs tal van
avonturen, de tocht, ondernomen naar
het goudland: de conquistadores uit de
eerste tijden van de kolonisatie, de Euro-
peesche emigranten naar de goudmijnen
van Califomië en Alaska, de guerimperos
in Brazilië, enz.
Het bezit van goud werd door de re-
geeringen en natiën nagestreefd als bron
van macht. Economische stelsels werden
opgebouwd om goud in het land te lok
ken, zoo het mercantilisme. En zelfs het
economisch liberalisme dat een reactie
was op het mercantilisme is er niet in ge
lukt zich te bevrijden van de goudbeko-
ring; het heeft integendeel door zijn ge
loof aan het goud het herstel uit de ge
weldige crisis, die we sedert 1930 kennen,
onmogelijk gemaakt.
Maar de onredelijke zucht naar goud
heeft ook telkens de laagste driften bij
de menschen en de natiën opgewekt.
Manslag en oorlog zijn er dikwijls het
gevolg van geweest. Die zucht heeft het
werktuig of het middel dat goud eigenlijk
is, tot opperste doel gemaakt. De aanbid
ding van het gouden kalf is het symoool
van deze verwording.
Nkl 'tó ’’SS'1® Aü'Ö Nlnw
A He Medewerkers sun verantwoordelijk
voor hun artikels.
schaamd te werken
zagen ’t niet als een eer
werken»! Ja, zelfs de
M Den laatsten tijd schijnt er nog
al veel verwarring te bestaan nopens
g de eetwaren die men in een valies
W mag meenemen op den trein.
L Uit bevoegde bron hebben wij ver-
01 nomen dat alle niet-gerantsoeneerde
L waren die tegen den wettelijken
gj prijs aangekocht werden en eigen-
y lijk voor persoonlijk gebruik zijn
a bestemd, mogen vervoerd worden.
Wat de eieren betreft, wanneer
j deze tegen den prijs in het Staats-
0 blad verschenen, aangekocht werden
f en voor persoonlijk gebruik bestemd,
jS mogen ze gerust vervoerd worden.
L Voor de gerantsoeneerde waren
moet men zeer voorzichtig zijn. Wan-
L neer ze in regel aangekocht worden,
al kan er tegen het vervoer ervan niets
L opgemerkt worden.
op postcheckrekening 155.70 van
V. Sansen-Vanneste, Poperinge, en
ons blad zal U voor het overige
van het jaar telken Zaterdag per
post tehuis besteld worden.
160.000 Ton kolen konden reeds uitge
deeld worden;
Einde Maart hadden 1.144.741 gezinnen
deel genad aan de uitdeelingen van kolen;
Dagelijks worden circa 350.000 soep-
rantsoenen uitgereikt, en 275.000 school-
soeprantsoenen;
49.950 Pakketten werden gezonden aan
krijgsgevangenen
Het Wens van den Akker werd ge
steund;
Aan de kinder- en schoolgaande jeugd
die 1.874.850 eenheden telt werd
o. m. ter beschikking gesteld: 750 ton ge
suikerde gecondenseerde melk, 480.000 kgr,
melk in poeder, 240 ton oranjeappelen en
mandarijntjes, 62 ton chocolade; 8 ton
traanolie, 20.000 doozen zuigelingvoedsel,
54 ton sojabeschuiten, 30.000 toebereidin
gen van een mengsel met calcium en ijzel'
worden thans vervaardigd; 20.000 doozen
Maltovine zullen worden vervaardigd;
195.000 kgr, suiker werden aangeKochi
voor bepaalde kindervoeding; 10 ton
phosphaathoudend voedsel is gereed ter
uitdeeling.
Verder werden nog 2 millioen capsules
Vitaminen A-D uitgereikt alsmede meer
dan 100.000 fleschjes met vitamine D.
Op gebied van de uitdeeling van klee-
deren werden ook reeds belangrijke re
sultaten bereikt.
KENTERING DER TIJDEN
Niemand zou durven loochenen dat wij
feitelijk zijn komen te staan voor een
kentering van de tijden, op een keerpunt
in de geschiedenis... Onder den druk
eenerzijds van de levensstuwing die den
mensch vooruitjaagt naar beter en gezon
der bestaansvormen, en onder den spoor
slag anderzijds van schreeuwende wan
toestanden, hebben in deze laatste tijden
enkele fundamenteele levenswaarden zich
een weg gebaand doorheen het ge
moed van den mensch; zij hebben het
hart van den mensch veroverd en ge
weldige levenskrachten in hem doen los
komen. Twee waarden vooral zijn naar
voor getreden. Daar is eerst de zin voor
sociale rechtvaardigheid op grond van de
primauteit van den arbeid boven het
kapitaal. Daar is verder de zin voor ge
meenschap en nationale gebondenheid
als het natuurlijke levensmidden waarin
de mensch zijn bestaan uitbouwen moet
tot schoonmenschelijk leven.
DE WET VAN DEN ARBEID
Wel zoo oud als het begin zelf der
menschheid is de wet van den arbeid.
Indien zij later, zooals het overige, den
weerslag heeft ondergaan van de zede
lijke wanorde die het verval als gevolg
had, toch heeft zij, in haar zelf en in
haar wezenheid, niets gemeens met het
denkbeeld van degradatie en straf. Wel
integendeel, de wet van den arbeid ligt
in volkomen harmonie met de edelste ge
voelens en geschiktheden die de eer uit
maken van ons menschenras. Het dier
echter arbeidt alleen maar bij uitzonde
ring en onder menschendwang, die vaak
rijn aangeboren neigingen en gewoonten
diep wijzigen. Hetzelfde geldt niet voor
den mensch. Hij is geboren om te wer
ken zegt de H. Schrift, evenals de
vogel om te vliegen», en de arbeid die
eerst en vooral een onmisbaar middel is
cm ons bestaan te verzekeren, is tevens
een bestanddeel van menschelijke waar
digheid en een faktor van vooruitgang
en geluk... Zoo we ’t wel nagaan schijnt
deze wereld slechts een uitgestrekt werk
huis te zijn, een eindeloos arbeidsveld,
waarop elkeen zijn taak te vervullen heeft
volgens roeping en bekwaamheid, onder
het oog van den Meester, die ons eens-
daags rekenschap zal vragen over het ge
bruik van onzen tijd en van onze talenten
weennee Hij ons in min cf meer hoogere
uiate heeft begunstigd.
Er wordt nog eens erop gewe
zen dat op 10 Mei aanstaande
het demonstratieve dragen van
kenteekens alsmede het neerleg
gen van bloemen, kransen, enz.
op graven, monumenten en an
dere openbare plaatsen NIET
TOEGELATEN is.
".ai <ns
RIJKSKANSELIER ADOLF HITLER
Opperbevelhebber
der Duitsché Weermacht.
Archief De Poperingcnaar
van hun goud. Zoo nam deze oorlog een
aanvang.
Eenige weken later was de staat, die
zich het eerst op lichtvaardige wijze ten
voordeele dezer oorlogsopruiers alsmeae
voor hun financieels en kapitalistische
belangen liet gebruiken, verslagen en
vernield.
VRUCHTELOOZE VREDESPOGINGEN
VAN DEN FÜHRER.
De Führer herinnerde er vervolgens aan
hoe hij dan een beroep deed op het ge
weten en het inzicht van andere staats
lieden en op 6 Oktober 1939 nogmaals
opmerkte dat Duitschland niets verlangde
noch van Engeland noch van Frankrijk
en dat het voortzetten van den oorlog
groote gebieden zou verwoesten. Hij
waarschuwde voor 'het gebruik van de
zware artillerie en het luchtwapen, wat
tot de vernietiging zou voeren van alles
wat sinds eeuwen in moeizamen arbeid
was opgebouwd en in Europa als cultuur
waarde was geschapen.
Evenals zijn eerste oproep van 1 Sep
tember 1939 tevergeefs gebleven was, werd
ook deze poging afgewezen. De Britsche
oorlogsstokers en hun Joodsche kapita
listische stroomannen vonden er slechts
een verklaring in van voorgewende Duit-
sche verzwakking.
De Führer herinnerde er vervolgens aan
hoe de Noorsche Regeering, verblind dooi
de voorspellingen van Churchill, er aan
begon te denken aan een Britsche invasie,
ten einde bij te dragen tot een vernieti
ging van Duitschland. Churchill en Rey-
naud waren zoo zeker van hun nieuwen
aanslag dat zij het niet meer noodig acht
ten hun plannen te verbergen. Door hun
spraakzaamheid kreeg de Duitsché Re
geering kennis van de tegen het Rijk ge-
smeedde plannen en ging het Duitsché
volk wellicht tot den meesten beslissen
den tegenaanval over. Eenige weken daar
na was het gevaar van wege Noorwegen
bezworen en was de Europeesche positie
van Duitschland erdoor zeer versterkt.
Door Duitschland werd een actie ont
plooid, die leidde tot de meest vernieti
gende slagen in de wereldgeschiedenis.
Frankrijk stortte ineen, België en Hol
land werden bezet, de Britsche strijd
krachten verlieten ontredderd en zonder
wapens het Europeesche Continent.
EEN NIEUW DUITSCH VREDESAAN
BOD WERD ALS BEWIJS VAN VREES
AANSCHOUWD.
Vervolgens herinnerde de Führer eraan
hoe hij op 19 Juin 1940 voor de aerde maal
ae KijKsuag bijeenriep en deze samen
komst benutte cm nogmaals de wereld
tot vrede aan te manen. Door dezen die
uen oorlog gewild hadden, met achter
hen het uooascn-uemokratisch kapitalis
me, werd zijn vreaesaanbod als een be
wijs van vrees en lafheid voorgesteld. De
Europeesche en Amerikaansche opruiers
slaagden erin door valsche voorstellingen
de volkeren opnieuw tot het voortzetien
('van den strijd te verplichten.
En verder spreekt hij:
Ook mijn waarschuwingen in verband
met het doorvoeren van de door Chur
chill bevolen nachtelijke bombardemen
ten op de burgerbevolking werden uitge
legd als teekenen van Duitsché onmacht.
Deze meest onbekwame dilettanten uit de
geschiedenis aller tijden geloofden in al
len ernst, de maandenlange gereserveerd
heid van het Duitsché luchtwapen te moe
ten beschouwen als een bewijs voor de
onbekwaamheid tot het uitvoeren van
nachtelijke vluchten.
CHURCHILL HEEFT «ZIJN OORLOG»,
GEKREGEN.
Zoo liet deze man het Engelsche volk
door zijn betaalde schrijvers voorliegen,
bewerend dat alleen het Britsch lucht
wapen in staat was op een dergelijke ma
nier oorlog te voeren, en dat men daar
mee het middel had gevonden, om door
het niets entziend optreden van het En-
gelsch luchtwapen tegen de Duitsché
burgerbevolking, alsmede met de honger-
blokkade het Reich te onderwerpen. Juist
daartegen heb ik steeds gewaarschuwd.
3 L- maand lang. Het verwondert mij
echter niet, dat deze waarschuwingen
geen indruk maakten op den H. Chur
chill. Wat geeft deze man om het leven
van andere menschen? Wat geeft hij om
kuituur, om bouwwerken? Reeds bij het
begin van den oorlog heeft hij gezegd,
dat hij zijnoorlog wilde hebben, al
moesten de Engelsche steden daarbij in
puinhoopen worden veranderd. Nu heeft
hij zijn corlog gekregen.
Mijn verzekering dat wij van af zeker
oogenblik iedere bom. zoo noodig hon
derdvoudig zouden vergelden, heeft de
man niet kunnen overhalen een enkelen
keer over het misdadige van zijn handel
wijze na te denken.
Hij verklaart dat hem dat niet kwelt.
Ja, hij verzekert ons zelfs dat het Erit-
sche volk hem na dergelijke luchtaanval-
.L.ff Lij
telkens opnieuw gesterkt naar Londen
Na 31 Mei zullen er geen inschrij
vingen op het handelsregister meer
worden aangenomen.
Zondagavond 4 Mei jl., te 18 uur, kwam
de Rijksdag bijeen om kennis te nemen
van een verklaring van de Duitsché Rijks-
regeering. De verklaring werd door den
Führer zelf afgelegd en luidde, volgens
den tekst door het Agentschap Belga uit
Berlijn doorgegeven, als volgt:
Op een oogenblik, dat woorden wei
nig beteekenen doch vóór alles de daden
tellen, is het niet mijn plan vaker voer u
te treden die de gekozen vertegenwoordi
gers zijt van het Duitsché volk, dan ab
soluut noodzakelijk is.
Voor de eerste maal heb ik mij tot u
gewend bij het uitbreken van den oorlog,
op het oogenblik dat, tengevolge van ce
Engelsch-Fransche samenzwering tegen
den vrede, iedere poging schipbreuk had
geleden cm tot een vergelijk te komenfl
met Polen, wat nochtans zeer goed mo-i.
gelijk geweest was. Al mijn pogingen om
vooral met Engeland tot een vergelijk td
komen of zelfs tot een duurzame er i
vriendschappelijke samenwerking mis-l
lukten, daar een kleine kliek, hetzij uif
haat, ofwel uit materieele overwegingen,
ieder Duitsch voorstel om tot een weder,,
zijdsch begrijpen te komen afsloegen en
hun beslissing niet verborgen om den
toorlog in alle omstandigheden te wen-
jschen.
IDE VERANTWOORDELIJKHEID VAN
'CHURCHILL EN HET INTERNATIO
NAAL JOODSCHE KAPITAAL.
Hij, die de aanstichter was van dit even
fanatieke als auivelsehe plan om tot lede
ren prijs in oorlog te geraken, was toen
reeds minister Churchill, terwijl hij ge
holpen werd door hen, die nu de Britsche
Regeering vormen.
Deze pogingen, vervolgde de Führer,
werden gesteund door de zoogenaamde
demokratiën aan deze en gene zijne van,
den Oceaandit in een periode van on
tevredenheid onder de volkeren over het
in gebreke blijven van hun regeerders
De verantwoordelijke personen dachten
dooi- een suksesrijken oorlog die proble-;
men op te lossen die niet meer op te los
sen waren.
Achter hen stonden de groote interna
tionale Joodsche bank, de beurs en hete
oorlogsbedrijfskapitaal, dat juist zooalsf
het eens het geval was, de mogelijkheden:
zag, om al ware het ook een vuile, dan'
toch groote zaak te kunnen doen. En ge-1
lijk vroeger was men bereid zonder hier
voor skrupules te ondervinden, het bloed
der volken op te offeren ten voordeele
troleumbronnen en gelegen is tusschen
Turkije, Iran, Zuid-Arabië, Palestina en
Syrië, is een nieuwe strijd ontketend te
gen Engeland.
Britsche eischen, in strijd met de be
palingen van het verdrag gesloten tus-
senen Engeland en Irak, haaden de Irak-
sche Regeering er toe genoodzaakt maat
regelen te treffen om cie rechten van het
land te vrijwaren. Irak weigerae de ont
scheping van nieuwe Engelsche troepen
te Basra, zoo de reeds gelande troepen net
land niet hadden verlaten.
De Regeering van Irak had militaire
maatregelen getroffen. Engeland ander
zijds eischte de terugtrekking van Irak-
sene troepenconcentraties.
Vrijdag 2 Mei werd dan uit Bagdad en
door de Turksche Radio medegedeeld dat
vijandelijkheden waren uitgebroken tus-
senen de Irakeesche en de Engelsche troe
pen. De berichten uit Bagdad meldden
verder dat de Britsche troepen het eerst
het vuur geopend haaden op de troepen
van Irak, bij Laballi. Gevechten zouden
ook geleverd zijn geweest bij het vliegveld
van Habannyia.
De toestand van den geleverden strijd
blijkt totnogtoe niet heel duidelijk.
Volgens de bmnengekomen berichten
zouden de Irakeesche troepen alle be
langrijkste punten hebben bezet, wijl de
in Irak verblijvende Engelschsn op het
vliegveld van Habbanyia werden verza
meld. De gelande Britsche troepen zou
den door Irakeesche troepen omsingeld
zijn.
Volgens Stefani zou een afdeeling En-
gelsch-Indische troepen overgeloopen zijn
naar de Irakeezm.
Door het Opperbevel van het Irakeesch
Legei' werd o. m. het volgende gemeld:
Alle petroleumbronnen en pipe-lines wer
den door de Irakeezen bezet. Bij beschie
tingen van het vliegveld Cineldebane
werden olieopslagplaatsen in brand ge
schoten. Britsche vliegtuigen bombardeer-
(Zie vervolg 2’ bl.)
(B8»Sia«B!BEa«BBaiBaMBH»iHa3as;3tlE£5Z333a3S25SHaa3S33ES3SH2aï2J3
giiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiM
g De veldtocht geëindigd. Be- g
Het munt- en kredietwezen gebonden
aan het goud, vertoonde in de laatste ja-
ren meer en meer ziekelijke teekenen,
omdat de verhoudingen zich ontwikkeld
hadden buiten de gezonde productie- en
arbeidsverhoudingen. Het muntstelsel van
den gouden standaard, was een instru
ment, waarmee men willekeurige proef
nemingen nam onder vorm van deflatie
en devaluatie. Hierbij werd tenslotte een
verwarring gesticht in het binnenlandsch
en buitenlandsch goederenverkeer, die
uiteindelijk de productie en daardoor de
werkgelegenheid ellendig deed verschrom
pelen, en een arbeidsloosheid in het leven
riep, die tenslotte als een kanker het so
ciale leven teisterde. Het kredietwezen
los van elke reëele basis werd net ter
rein, waarop de financieele haaien reus
achtige winsten verwezenlijkten, met be
hulp van speculatieve verrichtingen op
den rug van de kleine spaarders en van
de gemeenschap.
In Duitschland, werd de toestand door
de terugtrekking van de buitenlandsche
korte termijnkredieten na 1930, buitenge
woon hachelijk. Tenslotte verdween het
goud uit de kelders van de Reichsbank.
De Reichsmark verloor zijn dekking en
de invoer van de onontbeerlijke voedings
middelen en grondstoffen kon slechts be
taald worden met de productie van den t
Duitschen arbeid. In die omstandigheden
kwam het Nationaal-Socialisme aan de
macht en tijdens de eerste maanden tot
den Zomer 1934 werd de toestand almaar-
door slechter. De Westersche democrati
sche pers juichte. De totale ineenstorting
moest volgen en daarmee zou het ook ge
daan zijn met het nationaal-socialisti-
sche experiment.
Intusschen echter werd de basis gelegd
van een economische hernieuwing die
binnen weinige jaren verbazende uitsla
gen zou opleveren. Het eenvoudige prin
ciep dat hierbij gehuldigd werd was: Ar
beid bron van alle welvaart.
In zijn eerste vierjarenplan had de
Führer een dubbel programma opgesteld:
de verheffing van den Duitschen boeren
stand en de oplossing van de werkloos
heid. Beide doeleinden werden op schit
terende wijze verwezenlijkt. De boeren
werden beloond om hun arbeid en de
landbouwproductie verhoogde in die mate
dat Duitschland zich in groote mate on
afhankelijk maakte van het buitenland.
De vreeselijke werkloosheid, waarbij 6
millioen menschen betrokken waren, ver
dween, en daarmee werd een productie-
kracht aan de natie teruggeschonken, die
jarenlang onvruchtbaar w,.s.
Verder werd door een streng geregeld
stelsel, de munt op zijn eenmaal vastge
stelde waarde behouden terwijl het bui
tenlandsch goederen- en betalingsverkeer
naar omvang en kwaliteit, volgens be
paalde richtlijnen geordend werd.
In den grond moet het iedereen logisch
en doodeenvoudig schijnen, dat iedere
arbeidsprestatie een aangroei van de na
tionale rijkdom vertegenwoordigt. Wij
hebben jarenlang millioenen betaald om i
de werkloozen in nietsdoenerlj te onder- I
houden. In Duitschland werden 6 mil- f
lioen arbeiders weer aan het werk gesteld.
Na 5 jaar vertegenwoordigde zulks voor
de natie de aangroei van de voortbrengst
van 30 millioen menschen, en als men
daarbij bedenkt dat met een grooter aan
tal arbeiders, een intensere rationalisatie
mogelijk wordt, dan begrijpt men des te
gemakkelijker de voorsprong, die Duitsch
land op alle gebied heeft kunnen nemen
t. o. v. de democratische landen, o. a. op
het gebied van de bewapenirgsindustrie.
Het kredietstelsel werd eenvoudig aan
gepast aan de noodwendigheden, volgens
het princiep dat elk krediet dat zijn te
genwaarde heeft in een reëele prestatie,
zonder gevaar kan in ’t leven geroepen
worden.
Zonder goud heeft Duitschland zijn
binnenlandsche productie optimaal kun
nen opdrijven, zijn arbeiders allen aan
het werk kunnen stellen en flink vergoe-
den, terwijl in de goudlanden, waartoe
ook België behoorde, de voortbrengst
steeds maar meer ineenkromp, de werk
loosheid een hinderlijke plaag werd en
onze te werk gestelde arbeiders, met hon-
gerloonen vergoed werden en dat terwijl
wij over overvloedige goudvoorraden be
schikten.
Het goud zal in het toekomstige Euro
pa niet noodzakelijk heelemaal verdwij
nen maar, van eén heerschende dwinge
land, zal hij hoogstens de rol van een ne
derige dienaar vervullen.
4-5-41.
DE WERKMAN VOORAAN.
Wellicht schreven we beter De Wer
kende Mensch vooraanWant werken
is werken, wat het ook weae.
Ei' zijn zoo onnoemlijk veel soorten nut
tig werK te verrichten in onze moderne
georaenue maatschappij. Evenwel is het
een lelt dat louter handenarbeid niet
aitijd goed werd begrepen, naar waarde
gesenat, de waardigneid ervan goed in
gezien. Een der redens hiervan vond men
wellicht in het feit, dat er bij zoo’n ar
beid vaak maar weinig verstand en talent
wordt vereischt en bijgevolg ook om zeg-
gens iedereen voor zoo’n menschelijke
bedrijvigheid als geschikt kan woraen
bevonden. Wat echter iedereen kan en
velen beoefenen, oogst ever ’t algemeen
maar weinig succes! Andere redenen zou
men nog kunnen ophalen, natuurlijk,
redenen b. v. van kapitalistischen aard...
In de Oudheid werd louter-lichamelijke
arbeid meestal met afkeer en misprijzen
o? zij geschoven. Men denke aan de
slaven. In de Middel eeuwen werd hij
geheiligd, dank zij de invloed der Kerk,
alhoewel de waarde en de waardigheid;
ervan door de feodale gemeenschap nog
niet genoeg werd geschat. Men denke
aan de lijfeigenen. Evenwel mag men
hier niet uit het oog verliezen, dat de
sociale bestaansvormen van die tijden
nog de onze niet konnen zijn. In de mo
derne tijden is er een kentering gekomen,
eerst door het opkomende socialisme als
reactie op dan nog bestaande onmen-
schelijke wantoestanden, en al weinig
daarop door de werking der kristene de
mocraten (men denke b.v. aan Rerum
Novarum
Edoch, zoo men overtuigd was van het
spreekwoord: «Arbeid adelt», volgde
het bittere tegenwoord nog altijd dade
lijk daarop: Maar adel arbeidt niet
Arbeid was nog steeds handarbeid, en
handarbeid kon geen achting en waar-
deering verwerven zooals dat had moe
ten zijn. Nog tot in deze laatste jaren
werd hij door de groote menigte geschuwd
en veracht. De handarbeider werd door
talloozen van zijn eigen lotgenooten en
natuurlijk nog veel meer door fortuinlijk
hoogerstaanden beschouwd als een men-
schelijk exemplaar dat handen heeft om
stuk te werken en een hoofd om een pet
op te zetten. Hoevelen waren niet be-
Hoevelen a,an-
niet te moeten
dopperzag men
weleens misprijzend den neus opsteken,
wanneer een werkendeboer sjache
rend met paard en kar over de straat
bolde! Er wil niemand meer werken
klonk het refrein.
Doch groote veranderingen zijn aan
gebroken. Reeds einde Mei hebben wij
met eigen oogen kunnen bestatigen, dat
er ijverige volkeren zijn die den arbeid
weten te achten en lief te hebben, die
weten wat werken is en die werken kun
nen, volkeren waar de werkman vooraan
mag staan, niet aan de spits hij is
geen leider maar op een plaats van eer
welke hem billijk toekomt. De les werd
ons gegeven, en ze zal ook blijven: de
werkman vooraan, nog beter: de wer
kende mensch vooraan... Nog niet lang,
geleden getuigde Rijkskanselier Adolf;
Hitler: Ik bouw op de macht van onze!
economie. De Duitsché macht van denk
arbeid, ziedaar ons goud en ons kapitaal.!'
Onze economie steunt op één enkel prin-a
ciep: de arbeid... Wat wij opbouwen is]
een. wereld van de arbeidsgemeenschap I
en van sociale verplichtingen.De les
van den arbeid zal een groote weldaadd
blijven van deze tijden.
NAAR EEN GEMEENSCHAP
VAN ARBEIDERS
Hoe in ons land de maatschappij van
morgen er precies uitzien zal, weet ik
niet. Wie kan dat weten! Doch wat ieder
een weet en iedereen zegt, is dat de toe
stand van voorheen niet terugkeert, noch
terugkeeren mag, en dat de nieuwbouw
van de maatschappij onvermijdelijk door
den nieuwen stijl geïnspireerd zal zijn,
waarvan de groote lijnen heeten: verste-,
viging en samentrekking van het gezag
onder een of andere vorm; bevestiging
van de sociale en nationale volkseenheid,;
dank zij eenerzijds een meer organische!
structuur van het staatsapparaat, dankj
zij anderzijds het toekennen van een|
meer positieve, meer opvoedende en kul-’
tuur brengende rol van den staat; het
volledig in eer herstellen van den arbeid
over ’t algemeen, van den arbeider, 1.1. z.
van den werkmanin ’t bijzonder, met
andere woorden: bevestiging van de pri
mauteit van den arbeid boven het kapi
taal.
Het is een goed zichtbaar feit, dat
gansch de sociale leer van diegenen die
de nieuwe orde zijn toegedaan, gesteund
staat op den arbeid; zij staat tegenover
elke organisatie van de gemeenschap die
den arbeid als fundamenteele waarde
niet erkent en veroordeelt elk sociaal be
drijf en elke politieke of economische
macht die haar rechtvaardiging niet
vindt in den arbeid of den bewezen dienst.
Van dit standpunt uitgaande, zijn wij op
weg naar een nieuwe volksgemeenschap
van arbeiders van werkende lieden
in dewelke het bestaan van rijke niets
doeners of van groote fortuinen, die uit
sluitend gebouwd staan op erfenis, ex
ploitatie en speculatienog moeilijk
hun rechtvaardiging zullen kunnen vin
den... Een volksgemeenschap van den
arbeid is aangebrókeii. Een volk zal her
leven waar de eene zich tegenover den
andere voelt als arbeiders naast elkaar.
Dit stijgen van de menschelijke waar
digheid onder ons, zal voorwaar een
machtige prikkel zijn tot kultureele op-
werking van de volksgemeenschap.
PAUL VAN DUINBERGEN.
Op Maandag jl. werd te Gent een
V. w. V.-vergadering genouden tijaens de
welke het woord gevoerd werd door den
H. Toilónaere, aigemeen-propagandalei-
der van het V. N. V. bpreker nanaelde
oveï* de vorming van de eenheid in de
Vlaamsche geleoeren en weidde verder uit
over de aanwerving van enkele honder
den Vlaamsche jongens voor het vormen
van het Waffen SS
Volgens het verslag van Volk en
Staatverklaarde omtrent de vorming
van de eenheid in de Vlaamsche gelede
ren den Hr Tollenaere het volgende;
Eindelijk na een jaar onverpoosden
arbeid is ae eenheid in de Vlaamsche ge
lederen getredenDeze week zal zulks
door gansen. het land konkreet bekend
worden gemaakt.
vvïj nadden ui Vlaanderen geen handen
te veel. Het zou in deze tijden een gruwel
geweest zijn in axgezonaerae organismen
op te marcheeren. Vanaf dit uogenbiiK
bestaat nog een beweging, éen Leiaer.
Wij hopen dat de Viaainscne S.S. haar
plicht zal begrijpen en dat ook langs
daar de nieuwe weg zal betreden wor
den!
Te Luik werd door den H. Heymans,
Voorzitter van Winterhulpeen over
zicht gegeven van de bedrijvigheid van
dit werk in den Winter 1940-1941.
Hieruit blijkt dat Winterhulp reeds het
volgende verwezenlijkte
Op 15 April bedroegen de inkomsten
204 millioen. De uitgaven integendeel be-
I reikten 50 millioen per maand en zullen
j weldra 2 millioen per dag bereiken;
2.434 Gemeenten op 2.600 richtten reeds
een plaatselijk Comité in;
1 Jaar in Belgie 30 fr.
3 Maanden 8 fr.
6 Maanden 16 fr.
1 Jaar in Frankrijk 50 fr.
De Grieksche Generaal Tso!ahog!u (midden), de chef van het Grieksche Noord-
leger, onderteekent de kapituiatievoorwaarden. Sindsdien is echter de strijd in
Griekenland geëindigd en wordt het gansch door Duitschland bezet.
Bagdad. De petroleumbron-
- Mossoel werden door deS
I S
1
NJ
Hierboven bebben we een beeld van de vernielde bavenaanlegplaatsen van deB
Piroeus, de voorhaven van Athene. De vernielde aanlegplaatsen bewijxeB
het geweld van de Duitsché Stuka-aanvallen»
Kleine berichten 5fr.
Aankondigingen p. r. 2 fr.
In Stadsnieuws p. r, 3 fr.
Rouwberichten 10 fr.
Te herhalen aankondigingen
prijs op aanvraag.
Annoncen zijn vooraf te betalen en
moeten tegen den Woensdag avond
ingezonden worden, Kleine be
richten tegen den Donderdag noen.
De veldtocht geëindigd. Be-
halve Kreta zijn alle Grieksche g
H eilanden bezet. 900.000 Ton g
g Britsche scheepsruimte ging er
verloren.
In Irak zijn Britsche en Irak- g
H sche troepen slaags geraakt, g
JjlllllllllllllllllM
Nieuwe zware luchtaanvallen g
op Britsche havens en fabrie-
ken.
^.illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllW
In de Grieksche wateren verloren
de Britten 990.000 ton scheeps
ruimte.
De veldtocht in Griekenland is ten ein
de. Behalve Kreta zijn alle Grieksche
eilanden thans in de handen der Duit-
schers of der Italianen.
De laatste elementen van het Britsche
leger die ontscheept werden in Grieken
land, zijn in den zuidelijken Pelopon
neses gevangen genomen. Het aantal ge
vangen genomen Britten bedraagt tot
nogtoe 8200 man.
Volgens het DNB. is het aantal ge
sneuvelden onder de Britten nog niet te
ovevzien. Al hun zwaar materiaal moes-
sten de Britten achterlaten. Samen
.met de verliezen geleden op zee meent
anen in Duitsché kringen dat het Britsche
iexpeditie-leger er de 2/3 verloren heeft.
In de Duitsché militaire kringen wijst
men er verder op dat in de Grieksche
wateren en op de weg van Griekenland
naar Egypte, de Britten in het geheel
900.000 ton scheepsruimte hebben verlo
ren.
De nieuwe Grieksche Regeering ge
vormd te Athene, onder leiding van Ge
neraal Tsolakogloe, heeft, volgens de
Volkische Beobachter zich bereia ver
klaard tot de nieuwe Europeesche Orde
toe te treden.
Gevechten geleverd ten Westen
van 1
nen van
Irakeezen onder water gezet.
Het vervoer langs de pipeline van
petroleum afgesneden. De Ira
keesche overheid roept de bevol
king op tot den «Heiligen Oorlog».
Irak wijst bemiddeling van Tur
kije af.
In Irak, land dat zeer rijk is aan pe-
was teruggekeerd. Het is best mogelijk
dat Churcnih in zijn besluit, om den oor
log op deze wijze verder door te voeren,
ook gesterkt werd. Wij echter zijn niet
minder vast besloten, zoo noodig ook in
de toekomst iedere bom honderdvoudig te
vergelden, tot op het oogenblik dat het
Engelsche volk zich van dezen misdadi
ger en zijn methodes zal hebben ontdaan.
En, wanneer Churchill van tijd tot tijd
van oordeel is dat hij de kracht van zijn
oorlog aoor propaganda moet versterken,
dan zijn wij bereia eindelijk ook den oor
log langs dezen weg te beginnen.
EEN INTERNATIONALE BRAND
STICHTER.
De Führer wees er vervolgens op hoe
Churcnih sedert 5 jaar als een zinnelooze
Europa doorreist en poogt hier en aaar
brand te veroorzaken, en dat, jammer
genoeg, er steeds weer nieuwe elementen
bereid gevonden werden om door geld, de
zen internationalen brandstichter toegang
tot hun landen te verleenen.
Om een ontnuchtering te voorkomen
bij het Britsche volk .zag churchill zich
verplicht een nieuwe brandhaard in
Europa te stichten. Daarom greep hij
weer naar het ontwerp dat reeds m 1939
en 1940 hem door het hoofd speelde, na
melijk de oorlog uit te breiaen in den
Balkan. De voornaamste medewerkers
van dit plan waren destijds Churchill,
Halifax, Daladier, Paul Reynaud, alsmede
Generaals Weygand en Gamelin. Zij re
kenden aldus 100 divisies tegen Duitsch
land te kunnen mobiliseeren. De neder
laag van Mei-Juni 1940 verijdelde deze
plannen. In den Herfst 1940 begon Chur
chill opnieuw dit probleem te overwegen.
Deze poging was moeilijker geworden
doordat Roemenië totaal verloren was
voor Engeland. Hierbij kwam nog de
Duitsché houding zelf.
DE DUITSCHÉ BALKANPOLITIEK.
De Führer gaf vervolgens een overzicht
van de Duitsché BalKanpolitiek. Deze,
verklaarde hij, beoogde in den Balkan
geen territoriale of egoïstische politieke
belangen. Het Duitsché Rijk heeft zich
veeleer moeite gegeven om met deze Sta
ten nauwe ekonomische betrekkingen aan
te knoopen en deze steeds te verstevigen.
Duitschland is een industrieel land, wijl
de Balkanstaten landbouw- en grondstoi-
gebieden zijn. Dit kon tot een buitenge
woon vruchtbare uitbating van de weder-
keerige betrekkingen leiden. Engeland als
Amerika konden in de Balkanstaten
slechts als verkoopers opkomen, maar
niet als koopers. Duitschland heeft ech
ter in de Balkanstaten niet alleen ver
kocht, maar was er bovendien nog de
grootste afnemer, en wel een duurzame
afnemer die de produkten van de boeren
(Zie vervolg 6a blad.)
3SaS3KBI3BSB£aaiBa3aES!£a3SB®S3£Sa3Ba3XBBaBaBBBBaESH3B3i!!Saa
zoo wij
België, daar ons land in het nieuwe Euro-
voor alle groote stroomingen die wij in
eeuw op het Europeesch knoop
punt, dat wij vormen, vervullen. België,
betoogde spreker, kan zijn vroegere plaats
terugvinden.
De H. Degrelle drukte verder zijn ovi
f.liio'ino' nif. dnf waar ri» Fuhtpr
organisators zal vinden om de nieuwe or-
'.ooi* te voeren, hij hun een vrijheid
handelen zal laten, maar dat zulks
’’"n ware
Europeesche socialisten worden en zulks
J len vreugdestralend aankeek, zoodat hij
Eerstdaags zal in het Wereldpaleis op
het Half-Eeuwieestplein te Brussel, een
Duitsché Technische Tentoonstelling ge
opend worden. Deze tentoonstelling heeft
tot doel een bevredigende uitbouw van de
Belgisch-Duitsche economische betrek
kingen en is aangewezen het op elkaar
zijn der Duitsché en Belgische industrie
te illustreeren en te bevorderen.
Op deze tentoonstelling zal de Duitsché
nijverheid producten uitstallen waaraan
België behoefte heeft terwijl van Belgi
sche zijde die producten zullen tentoon,
gesteld worden die in Duitschland aftrek
vinden kunnen.
Ter gelegenheid van de viering der aan
stelling van den nieuwen burgemeester
van Charleroi, hield de leider van Rex,
H. Degrelle, een rede in deze stad.
Na erop gewezen te hebben dat de toe
komst van België alleenlijk afhangt van
Rijkskanselier Adolf Hitler, verklaarde de
Rexleider verder een onwankelbaar ver-
trouwen te hebben in de toekomst van
België, daar ons land in het nieuwe Euro
pa in geographisch opzicht open zal staan
de 20' e
>unt, dat wi.
terugvinden.
De H. Degrelle drukte verder zijn over
tuiging uit dat waar de Führer geniale
organisators zal vinden om de nieuwe or
de door te voeren, hij hun een vrijheid
van 1 L.:
slechts kan geschieden
in het kader van ons eigen land.
Ook de Hr Hendrik De Man hield Zon
dag een rede voor enkele uitgenoedigden,
voornamelijk oud-syndikalistische mili
tanten.
Na er eerst op gewezen te hebben dat
het nog niet mogelijk is geweest in ons
land thans een eenheidspartij samen te;
stellen wees hij erop dat er totnogtoe
(Zié vervolg 2“ blad)
