Officieels Berichten en Besluiten
De Strijd tegen de Woekerhandel
De Vrouwe van Retzbach II
door H. COURTHS-MAHLER
De Kroniek onzer Bevoorrading
<DE POPERINGENAAR>
Z. E. P. GEORGES SEYS uit leper
®DE POPERINGENAAR
van 27-6-42. 2’ BL
ONZE MÏSSÏEVETERANEN
Vraag
z
MISSIONARIS VAN SCHEUT IN CHINA
SCHADELOOSSTELLING
VOOR DE DOOR DE MILITAI
REN VERLOREN VOORWER
PEN TIJDENS DEN VELD
TOCHT 1940
VERORDENING BETREFFENDE
DE PRODUKTIE EN DE
BENUTTIGING
EEN LUIKENAAR TERECHT
GESTELD
ibbesbsbbbeixsbbbhbbbsbbdbsibbb
WOEDENDE STIER
VERWONDT ZIJN BEGELEIDER
TE OUDENAARDE
ibbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbè
DE PAUS
LICHTJES ONGESTELD
AARDBEVING IN SPANJE
asaaBaasBBBBBBBBQEBBBaaasiBBa
OPZIENER
VAN DEN TOLDIENST MET
11 KGR. CIGAREN GESNAPT
ENGELSCHE VLIEGERS KEL
DEREN EEN VISSCHERS-
BOOTJE UIT HEIST
AANVRAAG
VAN GEBOORTETOESLAG
BIJ DE KOMPENSATIEKAS
DE MOORDENAARS VAN
ADJUNKT-REICHSPROTEKTOR
HEYDRICH ONTDEKT
EN NEERGESCHOTEN
VOOR DE
STAATSBEDIENDEN
lESBEBgESEBBSSEEEBEEBaaBBBBB
1 heid chronisch wordt
HET PRODUCENTENRANT
SOEN VAN DEN OOGST 1942
Wie is exploitant?
Voor wie mag een producenten
rantsoen behouden worden?
DE RANTSOENEN
VOOR PAARDEN EN MELKVEE
COLLI VOOR
KRIJGSGEVANGENEN
aBBBBBBBBBBBaBSBBBSDBBBBSaBB
BEVOORRADING IN ZEEP
VOOR LEDEN VAN DE WAF-
FEN SS. VLAAMSCH. LEGIOEN.
N.S.K.K. EN ARBEIDERS DIE
IN DUITSCHLAND OF FRANK
RIJK WERKEN
DE BIJDRAGEN AAN DE
BEDRIJFSGROEPEERING
KLEINHANDEL
EN VOEDINGSWAREN
OPNIEUW WORDEN KOLEN
RANTSOENEN BEDEELD AAN
BEDLEGERIGE
EN KOORTSIGE ZIEKEN
ROOKARTIKELEN VOOR DE
KRIJGSGEVANGENEN
BEGIJNHOF VAN GENT|
Wit met groen de geveltjes,
Lief en schilderachtig schoon.
Witgekapte kw^seltjes
Hebben daar hun stille woon!
KONTROLEUR
DOOR WINKELIER
DOODGESLAGEN TE UKKEL
en nog voor dat hij de kaarten uit zijn
t
collo
trit' Zie vervolg hiernevens.
vreugde
had hij gekend doch ook kruiskes waren
OM
Z. E. P. GEORGES SETS
Archief <t De Poperingenaar
I
5
lOg
werd
buigen.
«Mijn L.
gekregen als een zoon. Ik weet dat het
by mi;
zorgen ik ben bereid. Maai
niet, wat je mij hebt beloofd. Niet waar,
je neemt de zorgen voor mijn dochtei en
mijn zuster op je, je blijft voor haar een
zei
aan uw Briefdrager
g van Imprimatur
Te verkrijgen ter drukkerij
Sansen-Vanneste, Poperinge.
10 Pr. het 100 verzendingskosten, g
J Gebeden voorgeschreven door Z. H.
Exc. den Bisschap van Brugge, aan s
dl rlp G&lOQViOGTL Vfi'n vin-n hisrlnm v>
i w
Da Centrale van de Oud-krijgsgevangenen,
Gulden Hoofdstraat 1, ta Brussel, deelt mede
dat de noodige schikkingen getroffen werden
tot het vaststellen der waarde van de door
de militairen verloren voorwerpen tijdens
den veldtocht 1940.
D? leden van de Centrale worden diens-
volgens verzocht formulier E, met de noo
dige gegevens, zoo spoedig mogelijk aan het
secretariaat van de Centrale over te maken.
-«o»--
Een verordening betreffende de produktle
en de benuttiging van het vlas bepaalt o.m.
het volgende:
Het is verboden stroovlas groen, gedroogd
of geroot, voor een ander doel aan te wen
den dan de vlasvezelbereiding.
Onverminderd artikel 2 wordt de minl-
mum-opbrengst van droog stroovlas samen
met lijnzaad vastgesteld op 5.500 kgr.' per
hectare. Wordt het vlas door den voortbren
ger groen bewerkt, dan wordt deze minimum
hoeveelheid van 5.500 kgr. stroovlas gelijk
gesteld met 500 kgr. vlaszaad en 8.000 kgr.
groen gerepeld vlas.
De voortbrenger, die de mlnlmum-pro-
duktie voorzien bij artikel 5 als gemiddeld
cijfer voor zijn ganschen oogst niet aam
vaardt. moet ten laatste veertien dagen vóór
het slijten hiervan medédeeling doen bij
aangeteekend schrijven aan de Hoofdgroe-
peerlng Suiker en NIJverheidsteelten en
de totale opbrengst van het vlas op het veld
van voortbrengst laten gedurende minstens
14 dagen na het slijten.
De voortbrenger van vlos, mag het vlas
alleen leveren aan vlasfabrikanten of vlas-
makelaars, erkend door de Textielcentrale
en tegen ontvangst van een met de ver
kochte hoeveelheid overeenstemmende aan-
koonmwchtiging, afgeleverd door de Textiel
centrale.
Hij is verplicht enkele dagen rust
te nemen.
Door het Vatikaan werd van officieel®
zijde een verklaring gepubliceerd, over een
lichte ongesteldheid van den Paus. Lul-
dens dit communiqué, heeft Pius XII ten
gevolge der overspanning, veroorzaakt
door de talrijke audiënties, een zware ver
koudheid, gepaard gaande met koorts, op
gedaan, wat hem verplicht enkele dagen
rust te nemen. De toestand van den Paus
geeft echter geen aanleiding tot bezorgd
heid. Alle audiënties werden intusschen
at gelast. Zij kunnen ten vroegste niet
vóór toekomende week worden hervat.
iBflBBSBBBflSBBBBBBBBBBBBBaiiiiB
gen werden aangeslagen, wijl de overtre
ders ingerekend werden.
Bij de baankontrole te Groot-Ant-
werpen werden in enkele dagen 1.000
eieren, 1.000 kgr. groenten, 800 kgr. fruit
en 600 kgr. aardappelen in beslag geno
men.
In de streek van Namen werden
2.535 kgr. vet en 1.446 kgr. olie, bestemd
om in den zwarten handel te worden ver-
kacht aan restaurants, aangeslagen. In
zelfde streek werden 3.000 ton brandstof
in beslag genomen. Kolen werden te koop
aangeboden aan 3.000 en 3.500 fr. per ton,
maar in feite verkocht men schilferstee-
nen. Een 40-tal perspnen werden aldus
bedrogen.
Een onderzoek ten laste van groot
handelaars in tabak in het Brusselsche,
leidde tot de inbeslagneming van 200.000
cigaretten. 1500 cigarillos, enz.
Te Pari is werd een vervalscher van
rantsoenzegels veroordeeld tot levenslan
ge dwangarbeid. Voor het opzettelijk laten
bederven van levensmiddelen kunnen in
Frankrijk straffen worden toegepast van
5 A 10 laar opsluiting en boeten gaande
van 100.000 tot 5 millioen frank.
Verscheidene sluikhandelaars in vee
van het gewest Assche werden door het
Duitsch Krijgsgerecht veroordeeld tot ge
vangenisstraffen gaande van 3 tot 8 jaar
tuchthuis.
Te Bolland, bij Luik, had een boer
sedert 1940 geen enkel dier noch eenige
melk geleverd. Dientengevolge werd zijn
gansche veestapel, zijnde 21 dieren, aan
geslagen.
Onze lezers herinneren zich dat d®
veralgemeening van den geboortetoeslag
met terugwerkende kracht van 1 April
1941 toegepast werd. De toeslag is zelf®
verschuldigd voor de doodgeboren kin
deren. Herhalen wij hier dat hij 250 fr.
bedraagt voor de geboorten, die zich ge
durende de periode van 1 April tot 31
December 1941 hebben voorgedaan, en
300 fr. voor d'~3 vanaf 1 Januari 1942.
Dit zijn minimum-toeslagen. De primair#
kassen mogen voort de wettelijke premia
verhoogen met aanwending van'hun eigen
middelen.
Wij vernemen nu dat tal van perso
nen nog dezen geboortetoeslag niet ont
vingen. Ziehier: indien een geboortetoe
slag waarop U recht hadt, niet werd uit
betaald, dan moet U uwe aanvraag doen
bij de Kompensatiekas die uwe gezins
vergoedingen vereffent en die thans d®
noodige kredieten bezit om ook den ge
boortetoeslag te betalen. Vermeldt dui
delijk leesbaar uwe naam en voornamen
en den naam en het adres van den werk
gever.
Maandag avond waren op het station
te Oudenaarde een aantal runderen ge
lost uit tramwagens. Een stier schrok
plots voor het gefluit van den tram en
ging zijn begeleider te keer. De man werd
ten gronde geworpen met een kopstoot en
het dier bewerkte hem dan voort met den
kop. De man, alhoewel gewond, kon den
stier een harden slag toebrengen op de
oogen, zoodat de stier verblind werd,
waarvan de begeleider gebruik maakte
om te ontkomen. Twee andere mannen
poogden het dier meester te worden maar
ook deze moesten de vlucht nemen. De
stier ging vervolgens nog een hekstijl en
een woningdeur te keer om dan razend
het stationplein over te loopen. Een rijks-
wachter kwam dan toe en kon met twee
welgemikte schoten het dier vellen. De
begeleider moest naar het hospitaal wor
den overgebracht.
Te Castillejo des Romeral, Spanje, <jeed
zich op 16 Juni jl. een hevig onderaarasch
gerommel hooren, weldra gevolgd door
een aardbeving en het opstijgen van stof
wolken welke verscheidene honderden
meter reikten. Met veel gedruisch scheur
de de aarde open in den omtrek. Een
heuvel, die gansch bedekt was met olijf-
boomen en wijnstruiken, was van de bo
dem verdwenen en er bleef nog slechts
een vulkanisch terrein over, waarin ga
pende ravijnen van wel 80 m. diep zicht
baar waren.
Zekere Pr. Decoster, opziener bij den
toldienst, reisde met den trein van Brus
sel naar Parijs. Aan de grens liet hij in
een eetwagen een reiszak staan, dat 11
kgr. cigaren bevatte maar dat door de
Fransche tolbeambten gevonden werd.
Ondervraagd verklaarde de man dat de
reiszak hem niet toebehoorde en hem
was toevertrouwd door een vriend om te
Parijs op een bepaald adres af te geven.
De kieederen van Decoster werden even
eens nagezien en op hem vond men ni
25.000 fr. en 25.000 mark. Daarop
hij op staanden voet aangehouden en
veroordeeld tot 6 maanden gevang;
«BBBBBaBBSBBflBaBBBBBBBBBBBlIB
iTCTgClö, WCP1X11X
is, om nadien boter ervoor
600 KGR. VLEESCH ONTDEKT OP EEN
DAK 24 NIET-AANGEGEVEN VAR
KENS IN BESLAG GENOMEN
In de omstreken van Zinnik werd
een waakzaam oog gehouden op een per
soon die verdacht was van sluikhandel
in vleesch. Kontroleurs die hem in de
gaten hielden zagen hem binnengaan in
een hoeve bij Nrufvilles. Onmiddellijk
werd ingegrepen en de hoeve doorzocht.
Acht varkens werden er ontdekt, waarvan
er slechts 3 waren aangegeven. Zij wer-
aen dan ook in beslag genomen.
Bij ’s Gravenbrakel werd ook een
inval gedaan bij een landbouwer, die
dacht zich te kunnen onttrekken aan een
huiszoeking met zich te verschuilen in
de schuur. De huiszoeking ging toch door
en op den zolder werden 16 niet-aangege-
ven varkens onfdekt en allen aangeslagen.
In Groot-B-ussel hadden kontroleurs
ettelijke gewichtige zakken zien binnen
dragen in een private woning. Onmid-
ciellijk werd overgegaan tot een huiszoe
king. In den beginne vond men nergens
niets, tot een der kontroleurs op het ge
dacht kwam eens naar het dak te zien.
Daar werden inderdaad de zakken gevon
den. met als inhoud 600 kgr. vleesch,
voortkomende van slu'kslachtingen. De
waar werd aangeslagen en de o/ertreders
aangehouden.
In een verlaten stadsmagazijn te
Antwerpen werden twee Joodsche been
houwers ontdekt die bezig waren vleesch
■voortkomende van in den sluik geslachte
koe en vaars te ontbeenderen en te ver
knopen. 450 kgr. vleesch en de werktui-
eBSBBBaBBBflBBBBBaBBBBBBBBBaiBHBBBBBBBBBBaBBBSBBBBSBBBEE9iaB
Een kontrolcur stelde te Ukkel vast dal
bij den winkelier Adrover, steenweg op
Alsemberg 668, aardbeien ten toon waren
gesteld zónder da.t de pi ijs er op aangeduid
was. De kontrolcur ging den winkel binnen
en vroeg hierover uitleg. De winkelier
verklaarde dat geen prijs aangeduid wa®
omdat de beien reeds verkocht waren,
waarop de kontroleur hem te verstaan
gaf dat zulks niet veroorloofd was, waar
op hij heenging.
De kontroleur ging verslag uitbrengen
bij zijn overste, die hem opdracht gaf de
aardbeien tegen den vastgestelden prijs
te doen verkoopen, zonder proces-verbaal
op te stellen gezien de kleine hoeveelheid
aardbeien. De kontroleur ging dan zijn
opdracht vervullen.
Wat later bemerkte het gewesthoofd
een volkstoeloop aan de betrokken uit
bating, dia. gesloten was, en ging zien.
Hij hoorde geschreeuw en gegil en drong
het huis binnen. Hier ontdekte hij den
kontroleur heelemaal bebloed, met d®
hersenpan ingedrukt en rechterwenk
brauw gekloven, wijl de winkelier buiten
zich zelf van opwinding bleek te zijn.
De gewonde kontroleur kon nog mede-
deelcn dat hij langs achter aangevallen
werd, tegen den grond geslagen en op
beestachtige wijze werd gestampt op het
hoofd. De politie die intusschen' verwit
tigd was kwam toe en hield den winkelier
aan.
De gewonde werd overgebracht naa?
een kliniek waar overgegaan werd tot
een schedelboring, doch kort nadien gaf
de ongelukkige den geest.
Tengevolge dezen moordaanslag werden
maatregelen genomen ten einde het leven
der kontroleurs, in geval van bedreiging,
op doeltreffende wijze te beschermen.
Deze maatregelen zullen desnoods nog
verscherpt worden.
Edmond Francq, uit Luik, onlangs ter
duod veroordeeld door den Oorlogsraad
van de Oberfeldkommandantur te Luik,
wegens handel in verboden wapens, is
Zaterdagmorgen gefusiljeerd geworden.
Edmond Francq behoorde tot de kom-
munistische terroristische kringen. HIJ
bad een geheimen wapenhandel ingericht
en had een groote hoeveelheid wapens
en munitie, ontvreemd in een fabriek uit
het Luiksche, verkocht aan een terroristi
sche organisatie in den dienst van da
Engelschen.
Twee van zijn medeplichtigen werden
tot zware straffen dwangarbeid veroor
deeld.
(EBEBEBEBEEBEESaEaasaaQaaSSB
tijd om aan de twee dames te geven. Be
halve met de familie Langendorf had
men In dezen rouwtijd weinig omgang.
Slechts de beide stiftsfreules waren eenige
zomermaanden op Retzbach geweest.
Tante Jetje en Anne-Rose hadden in
de huishouding allerhande bezigheden op
zich genomen om afleiding te zoeken. Bo
vendien verdiepte zich tante Jetje met
geheel haar ziel in haar reisboek. Zij was
een zeer uitvoerig boek begonnen en tus-
schen den door haar geschreven tekst
plakte zij door haar zelf genomen photo-
graphieën als illustraties. Daarbij genoot
zij meer dan ooit in de herinnering en
het was voor haar een heerlijke troost,
dat haar broer al dit mooie nog gezien
had en er nog in tamelijke gezondheid
van had kunnen genieten.
Het was begin December. Reeds eenige
dagen had het onophoudelijk gesneeuwd,
en nu lokten de gladde wegen verleidelijk
tot het maken van sledetochten.
Lothar had de slee laten inspannen en
wilde de beide dames naar Langendorf
rijden.
Juffrouw Brigitte Engel bracht zelf een
groote warm-waterstoof en voetzak voor
de dames. De warm-waterstoof kreeg tan
te Jetje.
Deze dankte lachend. Ja. ja, lieve Juf
frouw Brigitte, u weet, dat wij oudjes niet
meer zulk warm bloed in de aderen heb
ben en u denkt altijd aan alles,zei zij.
Zich tot Anne-Rose wendend, vervolg
de- zijKom nu, kind, stap in zoodat wij
de plaid over ons heen kunnen leggen.
De 'gezonde op^ewekthed van tante
Jetje kwam weer te voorschijn. Zij had
diep en smartelijk haar geliefden broer
betreurd, maar nu wilde zij toch ook weer
het leven zijn recht laten. Het was haar
aan te zien, dat zij zich op den sledetocht
verheugde.
('t Vervolgt).
HET NIEUWE TYPE MEEL.
VOLKORENMEEL GENOEMD
Het orgaan van den sektor Handel
en DistributieIn de Nationale Land
bouw- en Voedingskorporatie, schrijft:
Voortaan zal het broodmeel samenge
steld zijn uit het volledig gemaal, on
middellijk vóór het eerste malen gewo
gen. Van dit volkorenmeelmag de
molenaar slechts ten hoogste 5 zeme
len afhouden. Welke invloed zal dit meel,
genoemd «volkorenmeel», nu hebben op
den smaak en het uitzicht van het brood?
In het algemeen is het meel, dat men
op het oogenblik gebruikt, uitsluitend uit
tarwe samengesteld, met uitsluiting van
alle andere granen, of vervangingspro-
dukten. Volgens de hoedanigheid van het
graan onderscheidt zich het volkorenmeel
van het vorige type door het uittrekkings-
gehalte, dat 3 tot 5 hooger is; zulks
verhoogt het percent van het asch- en
het zemelengehalte. Niettegenstaande het
uitzicht van het meel iets ruwer is, toch
zal het bewerkte deeg niet donkerder
zijn en de kruim van het brood niet min
der licht.
Dit is te verklaren door de samenstel
ling van het nieuwe meel: terwijl het
vroeger broodmeel een mengsel was. dat
60 en zelfs meer rogge bevatte komt
nu de tarwe in de plaats. Ook kan deze
nieuwe samenstelling het bakken alleen
ten goede komen. De omvang van het
brood zal grooter zijn en de kruim min
der dicht en kleviger. Het bakken van
brood zal minder moeilijkheden bieden,
daar al de bakkers min of meer ver
trouwd zijn met de eigenschappen van
het inlandsche tarwemeel of met gelijk
aardige soorten; dit was niet het geval
met de rogge. Ook de verbruiker zal voor
al den goeden smaak van het brood op
prijs stellen; daar hij niet gewoon was
roggebrood te eten, kon hij aan den zuur-
achtigen smaak er van moeilijk wennen.
BOTER VOOR
BIJZONDERE MARGARINE-ZEGELS
Daar de margarine-voorraden uitgeput
zijn zal er voortaan boter worden ver
strekt, dit vanaf Juli, voor de bijzondere
zegels Nr 3. De kleinhandelaar die nog
margarine in voorraad hebben moeten
deze evenwel eerst verkoopen bij voor
leggen van deze zegels, tot wanneer den
voorraad op is, -
te verstrekken.
VOORUITZICHTEN
VOOR DEN AARDAx ELOOGST 1942
Door den H. De Rammelaere, directeur
van de Hoofdgroepeering Aardappelen
werd voor de pers een uitenzetting gege
ven over de vooruitzichten van den aard
appeloogst 1942.
Spreker wees er eerst op dat voor Juli
en Augustus nagenoeg ieaereen zal moe
ten bevoorraad worden, wijl voor Sep
tember en Oktober er velen zullen uit
vallen daar deze zelf aardappelen zullen
hebben verbouwd. De vooruitzichten zijn
in ieder geval beter dan verleden jaar,
immers werden in 1942 in totaal 89.824.274
kgr. plantaardppelen ingevoerd tegen
82.596.819 kgr. in 1941. In reeds ingeko
men statiestieken doen uitschijnen dat er
dit jaar ook meer vroege aardappelen
werden verbouwd. Betreffende de half-
li.te en late aardappelen kwamen nog
geen gegevens toe.
De kontrooldiensten traden ernstig op
om alle valsche aangiften te doen uit
schijnen. Zoo werden de beplantingen
van vroege aardappelen op een gemeente
uitgemeten. Op die gemeente waren er
49 ha. aangegeven. In werkelijkheid wer
den er 73 ha. bevonden. Het verschil was
dus bestemd voor den woekerhandel.
Vroege aardappelen zullen wij krijgen,
verzekerd de H. De Rammelaere, maar
hoeveel kon kil niet bepalen. In Juli zul
len slechts nieuwe aardappelen bedeeld
worden. Het rantsoen zal minder zijn
dan het huidige rantsoen, wellicht slechts
200 gram per persoon en per dag, doch
de rantsoenen zullen werkelijk verstrekt
worden.
IBSBBBBBBEIBBflBBBBEBBBBBBBBBB
Voor de late aardappelen wordt een
beter resultaat verwacht dan voor 1941,
toen reads begin November de menschen
in de groote steden zonder aardappelen
zaten. Volgens de teeltprogramma’s wer
den dit jaar 97.000 ha. aardappelen ge
plant. Buiten het teeltplan vallen dan
nog alle landbouwbedrijven van minder
50 aren. De telling van 15 Mei zal alleen
juiste cijfers hieromtrent geven. Er dient
ook rekening gehouden met het feit dat
Dlantaardappelen verleend werden voor
7.000 ha. gescheurde welden en braak-
gronden, vallende buiten bet teeltplan.
Wordt -het vcorioonig teeltnlan het de
finitieve, dan zal de Centrale Aardap
pelen die 8.000 kgr. aardappelen ner
ha. bij voorrang moet ontvangen, beschik
ken over 600.000 ton knollen. De juiste
verdeeling zal eerst later kunnen worden
bepaald. Bij de verdeeling zullen de
kroostrijke gezinnen bij voorrang hun
wintervoorraad ontvangen, dit over gansch
het land.
Tot op heden werden reeds 1.138.400
kontrakten aanvaard, voor 3.325.000 per
sonen. Gemiddeld kwamen 25.000 kon
trakten per dag binnen. Enkele honderd
tallen kontrakten waren niet in regel. Zij
werden terggezonden om alles in orde te
brengen, zoodat er nog steeds kontrak
ten binnenkomen.
HET ROOIEN DER VROEGE AARD
APPELEN MAG AANVANGEN
OP 30 JUNI
De Voorzitter der Hoofdgroepeering
Aardappelen van de Nationale Land
bouw- en Voedingscorporatie, bericht dat,
in uitvoering met artikel 2 van de ver
ordening Nr 1/42 van 1 Juni 1942, be
treffende de mobilisatie van den oogst
der vroege aardappelen van 1942, het
rooien van de vroege aardappelen over
heel het land toegelaten is vanaf Dinsdag
30 Juni 1942.
iBBBBSBBBaEBBDBBEBBBBBSBaBflB
Het Besluit van 20 September 1940 ver
bood het cumuleeren van een invalidi
teitspensioen met een wedde van Staats
beambte, van de Provincie of Gemeente.
Het artikel, hetwelk dit verbod voorzag
is afgeschaft. De Staatsbeambten, slacht
offer van een lichamelijk nadeel, door
den oorlog veroorzaakt, mogen dus een
aanvraag tot vergoeding indienen.
Nadere Inlichtingen: N.V.B.O.I., Oost
ende, Plantenstraat 82, Oostende.
In elke landbouwexploitatie mag één en
kel persoon op de hoedanigheid van exoloi-
tant aanspraak maken; het zal de persoon
zijn die de exploitatie werkelijk bestuurt,
hij die verantwoordelijk is voor den goeden
gang van zaken, die de verklaringen moet
doen bij de telling, de leverlngen moet ult-
voeren. de leveringen moet verantwoorden
en die voor de administratieve of gewone
rechtsmachten kan gedaagd worden, indien
'hij in gebreke blijft.
Zal nooit als exploitantkunnen be
schouwd worden, de persoon die, hetzij
door om het even welke overeenkomst met
een landbouwer-producent, grond op zijn
naam en voor zijn rekening heeft laten be
bouwen, zonder zelf het bestuur ven de ex
ploitatie werkelijk in handen te hebben ge
nomen.
De exploitant zal de voorafnemingen uit
voeren
1) voor zichzelf;
2) voor de leden van zijn gezin die op
15 Juni 1942 bestendig bij hem inwonen;
3) voor de leden van zijn personeel die hij
op 15 Juni 1942 bestendig huisvest en voedt.
De beslissende maatstaf voor de gezinsle
den zal de inwoning bij-den exploitant zijn,
op 15 Juni.
De producenten mogen ook beschouwen,
als deel uitmakend van hun gezin op 15 Juni
1942, hun zoons die, op dezen datum, krijgs
gevangen zijn in Duitschland. Daarentegen
mogen zij niet rekenen als deeluitmakend
van hun gezin, diegenen onder hun kinde
ren die als vrijwillige arbeiders in het bui
tenland verblijven.
De exploitant zal een voorafneming mogen
doen voor de leden van zijn bestendig per
soneel, die de vier volgende voorwaarden
vervullen:
Zij moeten ondergeschikt zijn aan den
exploitant, betaald, bestendig gehuisvest en
gevoed worden door den exploitant.
Al de voorafnemingen, zoowel wat betreft
het graan als de aardappelen, ziln forfaitair.
Zij worden op datum van 15 Juni 1942
vastgesteld en zullen geen verdere wijziging
onderdaan, welke ook de veranderingen we
zen die nadien zouden tusschenkomen wat
den exploitant of zijn gezin betreft.
-«o»-
PAARDEN. Voor de maand Juli 1942
zijn de rantsoenen voor de paarden als volgt
vastgesteld
De nlet-landbouwpaarden van meer dan
450 kilogram hebben recht op 200 kilogram
samengesteld voeder (2 zegels).
Deze van' minder dan 450 kilogram heb
ben recht on 100 kilogram samengesteld voe
der (1 zegel).
De half-landbouwpaarden worden niet be
voorraad.
MELKVEE. Voor de maand Juli 1942
Is er geen bevoorrading voor de melkkoeien
voorzien.
STAMBOEKDIEREN. Voor de stam-
boekdleren welke voorkomen op de lijsten
der afdeeling Veeteeltdienst van het Mi
nisterie Van Landbouw en Voedselvoorzie
ning. is een bijzondere reglementeering
voorzien.
was de ergste, daar wij ons eten langs
de baan moesten gereed maken en onder
den blauwen hemel vernachten. Na drie
dagen reizen zijn wij in eenige christen-
dorpen aangeland... Na 3 of 4 maanden
zijn wij naar Ta-ing-ze kunnen terug-
keeren: alles was gestolen of vervzoest...
Weer dus met volle moed aan het
werk. Een paar jaren later echter zond
O. L. Heer opnieuw een kruiske over. Dé
Mongolen vielen nogmaals het gebied
aan en kwamen tot op 10 kilometers van
de Residentie. Gelukkig duurde de angst
slechts één dag maar ’t waren, naar het
schrijven van P. Seys zelf, verschrikke
lijke uren voor de Christenen. Van vluch
ten was ei- deze maal geen spraak, de
Mongolen hadden plots aangevallen en
belegerden reeds een stad bezuiden van
Ta-ing-ze. Naar het Noorden konden ze
niet en door deze belegering was hun de
toegang tot het Zuiden versperd. De
Christenen hebben dan niets beter ge
vonden dan de zaken hunner ziel in orde
te brengen; ik heb geheel den dag niets
anders moeten doen dan biecht hooren;
den tweeden dag, ’s morgens werden de
Mongolen door de Chineesche troepen op
de vlucht gedreven.
Alhoewel de streek van Ta-ing-ze te
dien tijde omwille van haar geringe be
volking nog niet geschikt was om vele
bekeeringen voort te brengen konden
Pater Heyns en Pater Seys er toch ieder
jaar enkele tientallen doopen.
Later zijn de twee dorpen in ’t hooge
Noorden ook Residentie geworden, met
eik een Priester. Ta-ing-ze zelf groeide
uit, dank zij de onvermoeibare werk-
kracht van Pater Heyns, die daar 20 jaar
Pastoor is geweest, tot een bloeiende
1 christenheid en werd in 1937 tot Bis-
1 schoppeli jke Residentie verheven van
1 een nieuwe Prefectuur door Canadeesche
1 Zendelingen bestuurd.
III. - OVERAL ROND
Na 5 jaar lastige arbeid te Ta-ing-ze
werd hij door zijn Oversten als Onder-
i pastoor benoemd te Lao-hou-heou (Z. E.
i P. Verbiest, stichter der Paters Scheu-
tisten, stierf op deze plaats in 1868). Pas
één jaar nadien werd hij in 1918 tot
Pastoor aangesteld van Cheu-pa-li-t’ai,
i een christenheid die te dien tijde van
s 700 tot 800 Christenen telde. Vier of vijf
families uitgezonderd, waren het alle-
maal nieuwe Christenen en as waren
verspreid over een 20 tot 30-tal dorpen.
l Twee bijkerkjes op 30 en 60 kilometer
afstand werden ten minste om de twee
maand bezocht. Naar men ziet, was het
eigenlijk een Residentie voor twee Pries-
ters, doch daar er gedurende dit jaar 4
i Paters overleden waren, moest Pater Seys
i het op zijn eentje doen. Deze tijd was
kalm aan gebeurtenissen, nochtans had
i Pater Seys het geluk binst zijn twee ja
ren verblijf aldaar, een 100-tal catechu-
men te kunnen doopen.
In 1920 werd hij Pastoor te Ma-hia-ze
(3.000 zielen). In het dorp zelf woonden
er slechts een honderdtal Christenen: de
andere waren verspreid over tenminste
een 50-tal dorpen. U kunt denken welk
een kolossale arbeid gevraagd werd van
Pater Seys, te meer als men bedenkt dat
hij slechts één Onderpastoor had. Het
was dus meest buitenwerk dat van ons
gevraagd werd...; wij hadden natuurlijk
ook ons werk in de Residentie zelf, met
de scholen, maar bijzonderlijk op Zon
en Feestdagen, moesten wij zien dat wij
thuis waren, want dan was het een toe
loop van Christenen uit de buitendorpen
die naar de Zondagmis kwamen en veel
onder hen naderden tot de H. Sacra-
menten. Den Zaterdag kwamen de Chris-
tenen der plaats zelf en ook deze der
dichtbij gelegen dorpen te biecht. Den
Zondag morgen was het de beurt aan
de anderen. Veel kwamen te voet met
een nuchtere maag van 7 tot 10 kilome
ters ver, zelfs vrouwen en meisjes; van
verder kwamen Er ook veel, maar dan
meest te paard. Op de groote Feestda
gen, dan was het als een bedevaartsdag;
uit alle valeikes en over alle bergen kwa
men er menschen toegestroomd naar de
kerk; dezen die een kaï- hadden, spanden
ze in, en dan was het heel de familie
op een of twee na (thuiswachters) dis
naar de Mis kwam. De Hoogmis begon
maar toen iedereen die wilde biechten,
gebiecht had. Ik herinner mij nog een
feestdag van Sinxen: van ’s morgens
vroeg waren mijn Onderpastoor en ik in
den biechtstoel en wij hoorden biecht tot
11 u.; dan slechts kon de Hoogmis be
ginnen... met sermoen...». (Brief van
Pater Seys.)
Hier moeten wij een oogenblik kunnen
stilstaan en vol bewondering uitroepen:
Hoe schoon en heldhaftig is het Mis
sionaris te zijn en zich volledig af te
werken uit liefde voor O L. Heer en zijne
zielen.
Tien jaar waren reeds voorbij van mi
nisterie in de brouse Vee.
hem niet bespaard gebleven en onder
die vele kruiskes was zeker de dood van
zijn jongere Broer-Missionaris in 1918
een der zwaarste.
IV. - OP HET KLEIN SEMINARIE
In 1922 werd hij Bestuurder benoemd
van het Klein Seminarie.
Welke een verandering voor iemand die
steeds aan reizend apostolaat heeft ge
daan. Terug tusschen de schoolmuren en
allerlei vakken moeten aanleeren. Als
ik zeg dat ik Directeur was, dan wil dit
niet zeggen alleenlijk Directeur; ik was
zoowel Professor en Bewaker als Direc
teur; daar men in de Missie maar over
weinig personeel kan beschikken, gaat
het heel anders dan in Belgie. De vak
ken die ik gegeven heb zijn de volgende:
Latijn, Fransch, Japaneesch, Godsdienst,
Stelkunde, Meetkunde, wat Driehoeks
meetkunde, Anatomie en Biologie... In
’t begin valt het tegen al die verschillen
de vakken te moeten geven, bijzonderlijk
in ’t Chineesch, maar dat wordt men ook
gewoon, en ik zou ze nu liever in ’t Chi
neesch geven dan in ’t Vlaamsch of in
’t Fransch. Dit Klein Seminarie (vroeger
Groot en Klein) werd gesticht, onmid
dellijk nadat het Vikariaat van Jehol
was opgericht (1883). De vier eerste Pries
ters werden gewijd in het jaar 1899, en
van het begin af tot nu zijn er 56 ge
wijd: onder die 58 Priesters zijn er 34
van mijn Oud-Studenten... (Brief van
Pater Seys.)
Zestien jaar mocht hij daar zijn beste
krachten besteden aan den groei en den
bloei van den inlandschen clerus. Welk
een vreugde voor een priesterhart het
zaadje dat hij zelf ook eens gekregen
heeft van O. L. Heer bij anderen te mo
gen verzorgen. «...34 van mijn Oud-
Studenten schrijft hij fier en met re
den, want ze waren voor hem de schoon
ste kroon op zijn werk.
bleef een oogenblik achter haar staan.
Zijn oogen keken met een uitdrukking
van onverholen liefde op het blonde
hoofd je neer.
Las de zieke in de oogen van Lothar?
Was hij helderziende geworden aan de
poort, die naar het onbekende leidde? Een
mooi, helder lachje gleed over het bteeke
gelaat, zijn oogen Keken I^othar aan alsof
hij wilde zeggen: «Ik begrijp je ook zon
der woorden en jij en mijn kind hebben
mijn zegen.
Nog eens reikte hij Lothar de hand en
drukte die zoo ver zjjn zwakke krachten
daartoe in staat waren. Zij keken elkaar
diep in de oogen en begrepen elkaar.
Diep ontroerd trok Lothar zich terug
om zich nu te verkleeden.
Gedurende eenige dagen bleef de kri
tieke toestand van den zieke aanhouden,
maar zijn familieleden wisten, dat zijn
einde nabij was. De beide vrouwen toon
den zich bewonderenswaardig dapper en
losten elkaar in de verpleging af. Toen
voelde Jost von Biliach zich schijnbaar
weer beter. Hij begon zelf te hopen dat
het ergste ditmaal nog niet zou gebeuren.
Zijn bloedverwanten versterkten hem in
het geloof en toonden hem hoopvolle blij
de gezichten, niettegenstaande zij zijn
einde zagen naderen. Toen kwam een
zwoele dag met een drukkende zomer
warmte. In den namiddag verhief zich
een onweer. De zieke lag stil en keek met
groote oogen naar buiten naar de ont
zettende elementen.
Het is mooi de natuur ontketent
in zulk een onweer zooveel krachten,
zei hij zacht.
Hij, de zwakke, krachtelooze, had altijd
en overal kracht en sterkte bewonderd,
waar hij die ook had ontmoet.
Het onweer was voorbijgetrokken. Het
werd stil en rustig buiten en een regen
boog van stralende kleurenpracht spande
zich over het park.
De zieke, zag een deel van dezen regen
boog en liet zijn blik er op rusten, totdat
hij verdwenen was.
Toen wendde hij zich lachend tot zijn
-«o»-
Iedere maand mag op staatskosten een
collo van 100 fr. ten hoogste door de
gezinnen aan de krijgsgevangenen wor
den gezonden.
De Dienst der Werkzaamheden van het
Gedemobiliseerd Leger vestigt de aandacht
der ouders, gevolmachtigden en correspon
denten der krijgsgevangenen, die aan de
voorgeschreven formailiteiten nog niet zou
den voldaan hebben, op het feit dat ze voor
den krijgsgevangene waarmee ze in betrek
king zijn, een boekje met zeven bons kun
nen bekomen. Dit geldt voor de militairen
van hetzij welken graad, officieren inbegre
pen, van het actieve leger of van de reserve.
Deze bons, geldig voor de maanden Juni
tot December inbegrepen, laten toe. op kos
ten van de Natie, een maandelijksch collo,
met een maximale waarde van 100 fr., aan
de krijgsgevangenen te verzenden.
Om dit boekje te bekomen, dienen de
ouders of correspondenten zich te wenden
tot het gemeentebestuur van de laatste
woonplaats van den krijgsgevangene en er
een steekkaart in te vullen.
In het belang van den krijgsgevangene,
worden de gezinnen dringend verzocht aan
bovenvermelde formaliteiten te voldoen. In
dien ze zulks tot nog toe zouden verzuimd
hebben.
giiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
EENVORMIG GEBRUIK VAN
DEZELFDE FORMULEN DER
GEWONE GEBEDEN
in al de Bisdommen.
De stuurman ging daarij verloren.
Toen stuurman Julien De Wilde, uit
Heist, met de andere kleine vaartuigen
ter garnaalvangst was uitgevaren, werd
zijn bootje door Engelsche vliegers aan
gevallen. Het bekwam een vollen treffer
en zonk na een paar minuten. De stuur
man werd medegesleurd; hij werd nog
niet teruggevonden. Twee opvarenden
werden licht gewond, maar konden op
het nippertje door de andere vaartuigen
gered worden.
De stuurman, die afkomstig is uit
Heist, laat een weduwe en twee kinde
ren achter.
aBBDBBBEBBEgaBBBBBBEBQBBBBBB
stig gelaat op.
Er is een einde gekomen aan zijn lij
den, zei hij zacht.
De beide vrouwen krompen ineen, en
traden snel nader. Haar oogen vestigden
zich op het stille, vreedzame gelaat. Dat
sprak een overtuigende taal. Snikkend
vielen zij elkaar in de armen en knielden
toen bij het doodsbed neer.
Zoo vond Lothar haar toen men hem
had geroepen.
Maanden waren voorbijgegaan sedert
den dood van Jost von Biliach. Het leven
op Retzbach was rustig zijn gang gegaan.
Daarin had de dood geen verandering ge
bracht. Slechts in het hart van zijn doch
ter en zuster was de leegte nog pijnlijk
voelbaar.
Met den tijd verminderde ook deze
smart en gaandeweg bleef slechts de, wee
moedige herinnering aan den gestorvene.
Tusschen Lothar en Anne-Rose heersch-
te nog altijd de uiterlijke, vriendschap
pelijke. bijna broederlijke en zusterlijke
verhouding. Maar in het hart der belde
jonge merschen wortelde de innige liefde
steeds vaster.
Anne-Rose wilde aan deze liefde niet
toegeven zoolang de smart over het ver
lies van haar vader nog nieuw en hevig
was. Maar hoe kalmer zij werd over het
verlies, dat haar had getroffen, des te
sterker groeide haar verlangen om door
Lothar te worden bemind.
Zij verborg dit verlangen echter door
meisj esachtige schuchterheid, e.i Lothar
toonde zich als altijd meester over zich
zelf. Hij was nu kalmer geworden. Zoo
lang Anne-Rose rouwkleederen droeg,
zou ni:mand om haar hand dingen. Ook
zijn ei jen wenschen werden stiller als hij
Anne-Rose zoo voor zich zag.
Zoo leefden de drie menschen vreed
zaam naast elkaar. De zomer was voorbij
en de herfst stond op het punt plaats te
maken voor den winter. Sedert eenige
weken had Anne-Rose door het weer voor-
loopig haar rijtoeren met Lothar moeten
onseven. Maar Lothar had nu iets nieer
Het leven van een Missionaris Is steeds
een kleurige illustratie van Jezus’ apos
telhart. Dat we dit kunnen getuigen van
het leven van Pater Seys zal iedereen
me graag toegeven, ’t zij dat hij den
Zendeling van dichtbij kent, 't zij na
het lezen van dit verhaal over zijn mis
sieleven.
I. - ZIJN JEUGD STUDIEJAREN
PRIESTERWIJDING
Pater Seys werd geboren te leper den
1 Oogst 1886, als zevende kind van een
echte en door-christelijke nijveraarsfa-
milie die aan de Katholieke Kerk 3 Mis
sionarissen schonk.
Als kleine kleuter liep hij school bij
de Zusters der H. Familie en vervolgde
nadien zijn verdere studiën aan hek
St-Vincentiuscollege te leper. Daar groei
de hij op midden een atmosfeer van edel
moedigheid en offervaardigheid: midden
studenten die droomden van verre mis
sietochten om zielen te winnen voor
Jezus-Christus. Ook thuis leefde hij mee
met vader die steeds een katholiek voor
vechter was en hoorde hij .vertellen van
zijn ouderen broer hoe schoon het is zich
te geven voor den oogst van den Heer.
Toen sprak ook hij zijn fiatuit op
den roep van den Meester.
Op 7 September 1905 begon hij zijn
noviciaat te Scheut, studeerde daarna
2 jaar Philosophic en na 3 jaar Theolo
gie te Leuven werd hij op 16 Juli 1911
te Scheut Priester gewijd.
II. - MISSIEARBEID TE TA-ING-ZE
Een paar maanden later vertrok hij
via Siberia naar de Missie van Jehol
(China). Het Seminarie van Song-chou-
tsoei-ze was er zijn eerste verblijfplaats.
Daar moest hij terug op de schoolbanken
voor het aanleeren van het Chineesch.
In September 1912 werd hij Onderpas
toor benoemd te Ta-ing-ze, in het hooge
Noorden, op 8 dagreizen van de hooger-
vermelde Bisschoppelijke Residentie. Bij
zijn aankomst waren er 1500 Christenen,
waarvan een groote helft in Ta-ing-ze
zelf of op eenige kilometers afstand, en
de rest in 2 dorpen nog een dagreis ten
Noorden in, juist aan de grens van het
door Chineezen bevolkte Mongolië. Wat
tnoet zijn jong missionarishart toen ge
jubeld hebben. Nu stond hij vóór dé
ploeg. Met beide handen dus gewerkt om
voor Christus en met Christus zielen te
veroveren...
Zware kruisen stonden die West-
Vlaamsche schouders te wachten. Na
enkele maanden vredige arbeid ver
spreidde zich het nieuws dat verschil
lende duizende gewapende Mongolen naar
pet Zuiden afdaalden om een streek, die
vroeger hun had toebehoord, te bezetten.
Chineesche troepen, meestal ex-roovers,
werden gestuurd om ze tegen te houden.
Doch laten we hier liever Pater Seys zelf
aan het woord want niemand beter dan
hij kan deze zoo tragische episode voor
zijn missiepost schetsen: zoo leefden
wij met onze christenen en ook de hei
denen van den omtrek, in een gedurige
ongerustheid, want noch de Mongolen,
noch de Chineesche soldaten waren te
betrouwen. De Christenen der 2 dorpjes
in het Noorden, waren de eerste om van
de brokken mee te deelen; in het begin
van Oogst 1913 werden hun 150 paarden
en koeien, die ’s nachts op de bergen
graasden, gestolen. Om te redden wat
nog te redden viel kwamen zij allemaal
naar Ta-ing-ze gevlucht. Maar hier zou
den zij niet lang verblijven. Kort daarop
werden de Chineesche soldaten versla
gen en trokken naar het Zuiden terug;
eenige honderden bleven bij ons in het
dorp, in de Residentie en zelfs in de
Weezenschool. ’s Avonds werd er beraad
slaagd tusschen de Priesters en de Chris
tenen: hier blijven of vluchten voor de
Mongolen die onmogelijk nog door de
Chineesche troepen konden worden tegen
gehouden. Pater Heyns (Pastoor van P.
Seys) zegde h :n: 't Is aan U te beslis
sen; blijft gij hier, dan blijven ook wij;
vertrekt gij naar het Zuiden dan gaan
wij mee: wij, Priesters, blijven bij onze
Christenen... De Christenen besloten te
blijven. Maar ’s anderendaags in den
vroegen morgen, waren zij reeds van ge
dacht veranderd, en niet zonder reden
ook. Want binst de nacht hadden de sol
daten niets anders gedaan dan geplun
derd en het ergste van allemaal, zij wa
ren reeds met de beste paarden van het
dorp weg. Indien wij niet aanstonds
vertrekken, zegden de Christenen, zullen
al onze beesten gestolen worden en dan
kunnen we niet meer weg... Er werd
dan besloten om 8 uur ’s morgens te ver
trekken en niet voor de Mongolen maar
voor de Chineesche soldaten. Men had
nog 2 uren tijd om al het noodigste op
de karren te laden. Om 8 uur luidde de
klok en de 1500 Christenen met hun twee
Priesters trokken op de vlucht. Een zeker
getal vrouwen en kinderen konden op
dé karren zitten, maar veel ook moesten
te voet gaan en dragen wat zij dragen
konden. Wat die menschen aan ontbe
ring, vermoeienis en vrees afgezien heb
ben is onbeschrijfelijk. Gelukkig dat
eenige Christenen gewapend waren en
zoo de vaandelvluchtige soldaten op af
stand konden houden, anders zouden
langs den weg al de beesten gestolen ge
weest zijn, en zouden de Christenen hun
karren met al wat zij nog bezaten in den
steek hebben moeten laten. De eerste dag
IBSBBHDBBHRIBBBIISlMBRHMRBaaiRSfBIIBaBIBBBElBBBEBBaBBBSSBBSIBBB
Mengelwerk v. 27 Juni 1942. Nr 34.
zenden salon gedragen. De heer von Lan
gendorf had om tante Jetje, Anne-Rose
en Lothar von Retzbach gezonden.
De garnizoensarts, die reeds verschei
dene keeren met Jost von Biliach ever
zijn ziekte had gesproken, was gelukkig
aanwezig en verleende den bewusteloze
de eerste hulp. Toen Anne-Rose bleek en
verschrikt met Lothar binnenkwam, Slceg
haar vader juist zijn oogen weer op Dr.
Schildbach stond naast hem en voelde
zijn pols.
Anne-Rose boog zich over haar vader.
«Papa, lieve papa, wat scheelt u? vioeg
zij angstig.
Jost von Biliach dwong zich tot een
flauwen glimlach en richtte zich op. Het
is niets, Anne-Rose, een lichte ongesteld
heid, maak je niet ongerust,antwoord
de hij.
Zij keek naar den arts. Beste dokter,
wat scheelt mijn vader?
De dokter liet de hand van den zieke
los en richtte zich op. Zijn blik rustte op
Lothar. Hij gaf hem heimelijk een teeken
om hem in de aangrenzende kamer te
volgen.
Geen zorgen hebben, freule, uw va
der heeft zich een weinig te veel inge
spannen. Laat hem rustig hier een poosje
liggen en maak, dat hij niet gesteurd
wordt. Ik wil Intusschen in de huisapo
theek zien of ik iets kalmeerends kan
vinden. Mijnheer von Retzbach, u zorgt
er wel voor, dat er niemand meer in de
kamer komt.
Met deze woorden verliet de dokter,
gevolgd door Lothar, het vertrek. Biste
mijnheer von Retzbach, zorg er als t u
belieft voor, dat de heer von Biliach da
delijk naar Retzbach terugrijdt. Hij moet
Het waren Tsjechen die met Brlt-
sche vliegtuigen waren neergelaten.
Praag, 18 Juni. Officieel wordt me
degedeeld:
De moordenaars van den waamemen-
den reichsprotector en politiegeneraal
Heydrich werden in de ochtenduren van
18 Juni, dank zij omvangrijke onderzoe
ken van het hoofdbestuur der staats
politie te Praag, in een kerk van Praag,
waar zij zich langen tijd hadden ver
scholen, gesnapt en bij de inhechtenis
neming neergeschoten. Tegelijk slaagde
men er in hun onmiddellijke helpers
kringen uit te roeien. Alle deelnemers
aan den aanslag zijn leden van het Tsje
chische volk, die door Britsche vliegtui
gen met het oog op het plegen van den
aanslag in het protektoraat werden neer
gelaten.
dochter en zuster. Nu is er rust in de
natuur. Ik voel mij zoo goed. Ik ben zoo
heerlijk moe en zou willen slapen.
Anne-Rose kuste hem feeder. «Slaap
maar rustig, beste trouwe papa.
Dat wil ik doen, mijn kind.
Tante Jetje schikte nog eens met zorg
zijn kussens recht. Hij greep haar hand.
Dank, lieve zuster.
Zij drukte him een kus op het voor
hoofd.
Ik ben zoo blij, dat je je beter voelt
en geen pijn hebt, mijn Jost.
In ’t geheel geen pjn. Ik zal heerlijk
slapen.
Hij wierp nog een vriendelijken blik op
zijn zuster en dochter, die zich geruisch-
loos naar de aangrenzende kamer bega
ven. De deur tusschen de beide vertrek
ken bleef openstaan.
Tante Jetje legde zich op een divan om
een weinig te rusten. Zij had dien nacht
gewaakt. Anne-Rose nam een boek om te
lezen. Maar het boeide haar niet. Ginds
bij haar vader was alles stil. Slechts één
keer hoorde zij een diepe, zware ademha
ling.
Zij stond zacht op en keek in het ver
trek, maar haar vader lag heel stil.
Anne-Rose nam haar plaats weer in.
Zij vermoedde niet, dat zij zoo even den
laatsten snik van haar vader had ge
hoord. Stil en zonder strijd was het leven
van dezen man geëindigd wiens voor
naamste karaktertrek een onbeperkte
goedheid was geweest, die te zwak was
voor den strijd om het bestaan, omdat
hij te zeer had liefgehad.
De schemering viel, en Dr. Schildbach
kwam om naar den zieke te zien.
Hij slaapt,zei Anne-Rose.
Zacht ging hij de ziekenkamer binnen
en boog zich over ziin patiënt. Ondanks
de schemering zag hij dadelijk wat er
was gebeurd.
Hij schrok en draaide zelf het electri-
sche licht boven het bed aan.
Anne-Rose was hem gevolgd, en nu ver-
schen ook tante Jetje op den drempel.
Dr. Schildbach richtte zich met een «rn-
--co»-
Bil besluit verschenen In het Staatsblad,
wordt de zeenkaart verleend aan de leden
der Waffen SS, van de Vlaamsche en Waal-
sche Legioenen, van de N.S.K.K., In de Ge
meenten waar zij verblijven. Zoo zij in den
vreemde vertoeven, wordt hen. evenals aan
de Belgische arbeiders die in Duitschland of
Frankrijk werken, bij gelegenheid van een
verlof, een indivldueele machtiging tot be
voorrading in zeen verleend door de Ge
meente van hun verblijf tijdens hun verlof.
-co»-
Tot dekking van de organisatiekosten van
de Hoofdgroeneering Kleinhandel, dit tot
einde Maart 1943, zullen de aangesloten le
den van deze groepeering een bijdrage moe
ten storten van 100 fr. Voor Iedere filiale of
bijhuis moet ook zelfde bedrag gestort wor
den. Voor de detailhandelaars die geen be
lastbaar bedrijfsinternen hebben van 6.000
frank wordt de bijdrage verminderd tot
25 fr. Vanaf het vierde lid van het indlenst-
staande personeel moet een bijkomstige bij
drage van 25 fr. ner ild betaald worden.
Voor de leden der groepeering Tusschen-
handel is de bijdrage bepaald op 250 fr.
--«o»--
Het Ministerie van Blnnenlandsche Zaken
en Volksgezondheid deelt mede:
Van 1 Juli eerstkomend af kunnen de
bedlegerige en aan koorts lijdende zieken die
aan huls verzorgd worden, opnieuw een bij
temende hoeveelheid steenkolen bekomen.
De belanghebbenden behooren te dien
einde aan het Ministerie van Binnenland-
sche Zaken en Volkgezondheid (dienst voor
telen aan zieken, Zutdstraat 133. Brussel),
een geneeskundige verklaring te sturen hou
dende:
1) den familienaam, de voornamen en de
woonplaats van den zieke;
2) de dfa-mose (benaming der ziekte):
31 aanduiding van den staat van koorts
en bedlegerigheid van den zieke;
4) den datum van de 1’ visite;
5) den vermoedelijken duur van de z!»kte.
Aanvragen vergezeld van een geneeskun
dige verklaring die niet aan al de hierboven
gestelde inllchtlnesvereischten beantwoordt,
zullen niet In verdere behandeling worden
genomen.
De aanvrager dient bil bedoelde verklaring
een briefje te vo»gen, waarop hij op leesbare
write zal vermelden:
1) familienaam en voornamen van den
zieke;
2) adres;
3) gemeente en provincie;
4) naam en ed-?s van den persoon aan
wlen de steenkolenbon dient gestuurd:
5) in voorkomend geval, datum en num
mer van den vroeger ontvangen bon.
Voor blizondere gevallen (alzoo besmette-
Uike ziekten) welke naar bet oordeel van
den behandelenden dokter het verleenen van
een bijkomende hoeveelheid kolen wettigen,
moet een omstandig verslag worden onge
maakt. De aanvragen voor derzelljke geval
len zullen door den advise’renden arts van
het departement welwillend onderzocht en
eventueel naar de mate van wat beschikbaar
is, Ingewilligd worden.
-«o»--
Ingevolge een schrijven van het Ministerie
van Ekonomlsche Zaken, zullen de Belgische
krijgsgevangenen eveneens regelmatig In het
bezit worden gesteld van hun rantsoen si
garetten en tabak. De persoon In het bezit
van de kleederkaart van den gevangene, kan
zich laten Inschrijven bij een leverancier;
deze kaart wordt afgeleverd door het Ge
meentebestuur.
IniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiM
V. - TERUG NAAR HET VADERLAND
Na 27 jaren missieleven zonden zijn
Oversten hem terug naar Belgie om wat
rust te nemen. In Januari 1939 kwam
hij hier aan en in September van het
zelfde jaar werd hij tot Geestelijke Va
der en Professor in het Chineesch be
noemd in het Studiehuis zijner Congre
gatie te Nijmegen. In Juli 1940 kwam hij
terug naar Belgie op verlof doch wegens
de oorlogsomstandigheden kon hij nadien
niet meer terug. Hij werd tot Professor
van het Chineesch en het Vlaamsch aan
gesteld in het Waalsch Seminarie der
Missionarissen van Scheut te Jambes
(Namen), taak die lüj tot heden waar
neemt.
Ziehier, beste Missievrienden, een mis
sionarisleven in vogelvlucht beschouwd.
Mocht deze korte levensbeschrijving een
dankbare hulde zijn aan de West-Vlaam-
sche Missiepionier en mocht ze ons aan
zetten om ook iets te offeren voor het
Katholiek Missiewerk en voor de Missies
van Pater Seys, ’t zij een gebed het
allernoodzakelijkste (1) ’t zij een aal
moes die men steeds kan storten op het
postchecknummer van Scheut 1269.90
met melding Voor de Missies van Pa
ter Georges SeysD.
(1) De scholen of godsdienstige bonden
(E. K., enz.) die Z. E. P. Georges Seys en
zijn verre Missie In hun gebeden willen,
melden hem dit en storten 1 fr. op post-
checkrekening 331961 (Pierre Dupont, Brug
ge) met melding: Voor de brochuren over
mlsslegebedsaktie en boekenprospectus
IBBBBBBBaSBBiaBBBaBHBEEBBSBSB
zoo spoedig mogelijk te bed worden ge
bracht.
Heeft de ongesteldheid een ernstige
oorzaak? vroeg Lothar bezorgd.
De gevreesde complicaties zijn blijk
baar gekomen, maar ik kan het slechts
vaststellen na een grondig onderzoek. Ik
volg u onmiddellijk in mijn rijtuig.
Dr. Schildbach had den zieke zoo reed
het kon eenige verlichting verschaft.
Schijnbaar bevond zich deze nu tets beter.
Snoadig daarop reden allen naar Retz
bach. waar de dokter Jost von Biliach on
derzocht.
Lothar bleef zich nog ter beschikking
stellen. Toen de dokter Anne-Rose ver
zocht om hem in de aangrenzende kamer
te volgen opdat hij haar eenige voor
schriften voor den nacht kon geven, ver
zocht hij Lothar in dien tijd bij het ziek
bed te waken.
Zoo was Jost von Biliach een oogenblik
alleen met Lothar. Hij keek hem aan en
wenkte hem mat zich wat naar hem toe
te bi_,
Win beste Lothar ik heb je lief
gekregen als een zoon. Ik weet dat het
by mij nu gaat om het leven. Heb gten
zorgen ik ben bereid. Mqar je vergeet
niet, wat je mij hebt beloofd. Ni't-
je neemt de zorgen voor mijn docht:
jvnin y.nsfpr nn jp ia blijft, vnnr 11?.?.!
steun wat 'er ook moge gebeuren,
hij zacht.
Wees onbezorgd, oom Jost, mijn leven
zal geen ander doel hebben dan Anne-
Rose te beschermen en tante Jetje als een
zoon ter zijde te staan. Ik verlaat de da
mes met zoolang zij mij noodig hebben.
Dat h’b ik u immers reeds beloofd.
Ma^'drukte de zieke zijn hand. Goed,
goed, daarover ben ik gerust. Je bent ster
ker dan ik, en kunt meer voor haar zijn.
Ik dank je van ganschef harte.
Lothar haalde diep adem. Hij wilde iets
zeggen wat hem op het hart lag de be
kentenis van zijn liefde voor Anne-Rose.
Maar voordat hij het onder woorden kon
brengen, kwam Anne-Rose terug en nam
haar plaata weer iu. Lothar stond ot. en
HEIMATSTUDTE IN VERZEKENS!
Herinnering aan mi in Geboot»,
testad, uit gouden kindertijd
BachteH ’t blank gordijnnetje,
Frutselt, stipt en knipt en slikt
’t Zustertje Begijnnetje,
Wijl de uurwerkslinger tikt!
In het rein Kapelletje
Knielen de Begijntjes neer.
Zilvrig klinkt het belletje.
Vredig bidden zij den Heer!
Beselare 1942. CEO.
IBBBHBBMBBBBBBBBaBiSBBBBBBHaB
Hij greep haar hand.
kalmeerend en gaf den knecht bevel ook
Henrietce von Biliach te gaan
Anne-Rose snel in
lillach had zich met
S— ;_i_ 1-
von Langendorf bevond, in diens gezellige
"j
tarok te spelen. Eerst was hij zeer opge
wekt geweest, maar midden in het spel
had hem een koude huivering overvallen
en nog voor dat hij de kaarten uit zijn
hand kon leggen, was hij bewusteloos ach
ter in zijn stoel bevallen.
Onmiddellijk hij in den aangren-
Er was iets in den toon zijner woorden
dat haar den adem benam. Zij keek
schuchter naar hem op. Maar zijn gelaat
echeen kalm en hij ontweek haar blik.
Dadelijk daarop werd zij weer voor een
dans opgeëischt. Maar na al de keeren
dat zij nog danste, keerde zij weer terug
naast Lothar. Eindelijk kwam er een pau
ze. Anne-Rose vroeg zacht:
«Laten wij eens naai' tante Jet ja en
papa gaan zien, wil je mij naar hen toe
brengen, Lothar?
Hij bood haar met een buiging den
arm. Zij gingen naar buiten naar de tent,
waar nog altijd eenige oudere heeren en
dames zaten. Voordat zij die nog bereikt
hadden, kwam een knecht haastig uit het
huis op hen toe.
De heer von Langendorf verzoekt u
dadelijk in den kleinen blauwen salon te
komen. Mijnheer von Biliach is plotseling
ongesteld geworden.
Anne-Rose keek bleek wordend naar
Lothar.
Hij greep haar hand. Kalm, Anne-
Rose, niet, dadelijk schrikkend,» zei hy
freule
waarschuwen.
Daarna bracht hij
huis. De heer von Bi
eenige andere heeren, onder wie zich ook
Vnn IhDO'Pndnrf hpvnnd in riipnc
Vil DallgLU'.lUl 1 UCVU11U, 111 V11C11O gCZik-lrigC
rookkamer teruggetrokken om een partij
tarok te spelen. Eerst was hij zeer opge
wekt geweest, maar midden in het spel
hpm ppn bnnPp hiiivprinor nvprviihpn
ter in zijn stoel invallen.
al de geloovigen van zijn bisdoms
gedrukt op klein formaat en voorzien