MEUBELS
POPERINGE
rHEMOFORT*
KOLEN
I
NA ZOOVEEL EEUWEN...
l tamj-Demte
GELD?
ROBRECHT DE FRIES
GELOOVE OF...
I; MIETJE MANDEMAKERS Cc
Warner Wind en
onweer woeden
KERKELIJK NIEUWS
Kolenhandelaars
HET GEWIJZIGDE PLAN
WAAGT UW. KANS!
IN ENKELE REGELS
EtabLG. VAN EMMERIK N.V.
WINTERHULP GEGEVEN!
GOD GELEEND!
SPEOAUTEITEN
Groote Keys
KEUKENMIUBELS
III POST DEUM PRINCEPS
PRINSES JULIANA VERWACHT
HAAR DERDE KIND
VERHOOGING VAN HET
AANTAL MIDDENLOTEN,
en de
PRIESTERLIJKE BENOEMINGEN
DE ZAAK WIJFFELS VOOR
HET HOF VAN VERBREKING
HANDHAVING DER 8 GROOTE
LOTEN VAN 100.009 FRANK
en der super groote loten van
EEN EN TWEE MILLIOEN.
GEO.
IMSma3S!2£mBH£mEI3IIKI
VLAMINGEN GESNEUVELD
OP HET OOSTFRONT
LEVENSLUSTIG EN GEZOND!
AUes in haar verraadt kracht en ge
zondheid, dank zij de versterkende
Hemofort dragees, die de kostbare
roode bloedlichaampjes vermenigvuldi
gen en het bloed verjongen. Zij bevat
ten assimileerbaar ijzer als. voornaamste
bestanddeelzij sterken het organisme
en vullen Uw voeding op de juiste
svijze aan. Begint onmiddellijk Uw
versterkingskuur vraagt vandaag nog
een doos versterkende Hemofort dra
gees bij Uw apotheker!
VIJF BRANDEN IN BOERDE
RIJEN TE MOEN-HEESTERT
aQBBBBBBBESBaflBflBBBBBBBBBBBa
BERICHT
TRAGISCHE BRAND UITGE-
BROKEN TE WAARMAARDE
KEURINGEN VOOR
DE WAFFEN SS
BKsasESSHaaiasBjisHaaiaaiasaasaa
een ezel aan zijn gat, ge krijgt nog een
kraker toe. Nooitgenoeg is op de wereld.
iaBBBaaaB|BBBEB9BBaSgBBBBBBB
een Abonnement op
«DE POPERINGENAAR».
1 CNUDDE en V. GEVAERT
sssasasHHsaaajasafflSiaaiBdSifiifiBsa
GOEDE RAADGEVINGEN
VOOR RHEUMATIEKLIJDERS:
KLOKKENGELUID BIJ MIDDEL
VAN GRAMOFOONPLATEN
IN NEDERLAND
GROOTE BRAND
IN EEN WEVERIJ TE DEERLIJK
OOSTENDSCH VISSCHERS-
VAARTUIG VERGAAN
JTjËL NAAIMACHIENEN
wisselstukken, herstellingen aller merken,
wendt U in volle vertrouwen
tot het gekende huis
UITTREKSEL VAN VONNIS
«BnBHBBBSBSBBiasaSBaBBËBHBBBB
UITTREKSEL VAN VONNIS
UITTREKSEL VAN VONNIS
UITTREKSEL VAN VONNIS
UITTREKSEL VAN VONNIS
UITTREKSEL VAN VONNIS
iiimiiwiiiiiiira^
(MET WAARBORG)
18 GASTHUISSTRAAT
E.
tllllllllllllllillllillllllllllillIlIlllllilllH^
Alle Meubels worden vracht
vrij t’huisbesteld en opgezet.
der
Loterij Winterhulp
HEEFT ALS KLEINSTE LOT,
DAT VAN HONDERD FRANK
getrokken op. één enkel cijfer,
Daarbij brengt dit plan een
kunnen vervangen worden door
OUD FOSS1EL-HOUT
Z. Hoogw. Excellentie heeft benoemd:
Pastoor te Emelgem: Eerw. Heer Jozef
Delodder, Pastoor te Zedelgem;
Pastoor te Zedelgem: Eerw. Heer Alfons
Remaut, Pastoor te Hollebeke;
Pastoor te Doomkerke: Eerw. Heer L.
Lelieur, Bestuurder te Aarsele (gewezen
Onderpastoor op Sint-Bertinus te Pope-
ringe).
1BBBBBBBBBBBBBBBBBBBKBBBB9BB
Het agentschap Reuter meldt uit Otta
wa: In een speciale uitgave deelt het of-
ficieele blad Canadamede, dat de ka
mer de kliniek waarin Prinses Juliana
aan haar derde kind het leven zal schen
ken, als exterritoriaal gebied zal worden
beschouwd, teneinde toe te laten dat de
geboorte op Nederlandschen grond zou
geschieden.
Op een parochie te Schiedam heeft met
Kerstdag en Nieuwjaar toch klokkenge
luid weerklonken alhoewel de klokken der
kerk bij de overheid waren ingeleverd. De
Z. E. H. Pastoor der parochie had name
lijk klankopnamen doen nemen van de
klokken en deed deze gramofoonplaten
ten gehoore brengen bij middel van zeer
sterke pick-upps. Dit initiatief is zoo goed
uitgevallen dat ook in talrijke andere Ne-
derlandsche kerken klokkengeluid op der
gelijke wijze voortaan ten gehoore zal ge
geven worden tot opnieuw klokken aan
wezig zijn. Zelfs w'erden reeds verster-
kingsinstallaties gemonteerd in kerkto
rens.
tBBSBBlBBBaBBBBBaBSBBSBBBBKB
Op Woensdag 20 Januari zal de zaak
Wijffels opgeroepen worden voor het Hof
van Verbreking. Denkelijk zal het Hof
van Verbreking' beslissen tot een herzie
ning van dit proces, welke dan zal moeten
worden verzonden naar een Assisenhof
van een andere Provincie den ®West-
Vlaanderen.
PIJNLIJK ONTWAKEN NA
DRINKPARTIJ te MOESKROEN
Nells, ge zijt aan ’t prediken’
't Kan zijn, maar ge moet toch maar
uw gezond verstand te rade gaan en van
uw oud, goed geloove houden om tot dat
besluit te komen... Die Balsac ging mis
schien nooit naar de-kerk, maar hij had
gezond verstand genoeg om te zien waar
de kwale van zijn tiid lag...
...Louis, mijn gebuur, kwam binnen.
Nelis, ik kom u halen, ’t zal nu
gaan, de menschen hebben overal assche
gestrooid, 't Is maar Nette die ’t voor...
de anderen liet.
Ik kenne Nette, een oude rentenierster.
de assche mocht er niet af: ’t is met
moeite dat de rook door de schouwe mag!
Goed zoo van de buren, zei ik. Zon
dag Coen we 't zelfde. Voor vele menschen
is ’t leven nu een ijsspiegel. waar ze weg
noch weére over kunnen. Zondag strooien
we... geen assche, maar geld en ware,
strooien we dik en er zij Zondag geen
één. Nette!
En in dien vreeselijken tijd wordt van
op den predikstoel, overal, in alle kerken,
■met de harde vuist geklopt op uw cons
ciëntie. Er is nog iets anders dan geld-
belang. Er is nog uw geloof. En waar het
noodig is: Kiest nu tusschen die twee.
Christen mensch ófonmensch?
Kiest neen dat is niet voor de boeren
alleen, dat is voor al wie... verdient,
de eenen in natura,
de anderen in waren.
nog andoren in specie of papier.
Kiest: Christen mensch of... onmensch
te zijn.
Zaterdag 9 Januari omstreeks 8 uur in
den avond, is plotseling een geweldige
brand losgebroken in een streomijt van
cte Kinders Montevne, landbouwers, wo
nende Steenweg cp Tiegem te Waarmaar-
de. Onmiddeiliik werden de pompiers van
Avelgem telefonisch opgebeld, die zich
spoedig ter plaatse begaven. Doch daar
gekomen was de groote streomijt reeds
in een aanzienlijke vuurpoel herschapen
zoodat er aan blusschen niet meer te den
ken viel. De pompiers hadden zelfs alle
moeite om de aanpalende stallingen te
vrijwaren. Zekere Henri Verdonck, tim
merman, wonende Ouden aardesteenweg te
Waarmaarde, was op de stroomijt ge
klauterd om zooveel mogelijk nog te red
den wat er nog te redden viel. Doch de
man viel ongelukkiglijk van de mijt. Toe
gesnelde personen kwamen hem onmid-
dsllijk ter hulp, een geneesheer werd ont
boden, die vaststelde dat de ongelukkige
den schedel werd gekloven. Hii is dan
ook den volgenden morgen overleden zon
der hit bewustzijn terug te hebben ge
kregen.
Deze tragische brandramp heeft in het
omliggende een groote opschudding ver
wekt en de oorzaak ervan is ongekend.
aaSEüE!SESS3®SS33!3SIS!3333SS35aBH
Pol! zuchtte Mietje, en ’t bleef, met
de oogen half-toe, aan het droomen. Het
droomde zoo wel, dat het de trapdeur niet
hoorde opengaan, a’ piepte ze, maar het
sprong op van ’t verschot, als ’t moeder
hoorde roepen: Mietje, waar zit je zoo
lang?
Hier, moeder, riep het tegen, ’k ran
geer mijn kamer.
Kom eens beneên, beval Rozeke,. d’r
is hier iemand.
Mietje spoeterde de trappen af en vond
Leonie Pasters bij moeder, in de keuken.
Leonie zou geerne een pinte zoete
melk hebben, begon moeder, en ze komt
U vragen, of gij haai’ ’t plezier niet ’n
zoudt willen doen er achter te gaan naar...
Waar was ’t dan Leonie?
Naar Zeghers, zei Leonie, ’t is wel
verre, maar ’t is zulke veie melk daar.
Mietje monkelde en keek van de bate
weg.
Ge wilt dat doen voor mij, Mietje?
vroeg Leonie innemend.
Seffens, zei Mietje, in een-twee-drie
ben ik weg, lijk een vlieg op een planke.
Werkelijk, in een hanengekraai had
’t meiske een versche schorte aan en
stond het met het nielkpintje in de hand
gaansgereed.
Ge zijt een koekestuitje, bofte Leonie.
God beware jou.
Mietje was de pijp uit, èn, ééns buiten
den huize, mommelde ’t: 'k was er te veel;
ze komt voorzeker met een vent voor mij,
maar moeder zal wel uitlangen als ik te
rugkom.
Mietje had juist geraden. Als het te
rugkwam. zag het met één oogslag, dat
Leonie en moeder uitgeklapt waren; ook
’n duurde ’t niet lang, eer Leonie haar
haswen en spillen vergaarde en met haar
pintje melk voortging.
Op het Oostfront sneuvelden nog vol
gende Vlamingen: jRomain Vande Putte,
uit Zingem; Michel Vermassen, uit Moes-
kroen; Joris Meys uit Gent; Florimond
Pieters, uit St-Gillis-Waas.
ilBBEEBBBBSBBBBBBBISBSBaaBBBBB
Vraagt inlichtingen en voorwaarden aan
H. Serruyslaan 22,
OOSTENDE
Gadimme! vloekte Thuur, en met
wie?
Met jou! riep Mietje, tranen lachend.
Met mij! tierde Thuur, eerst ver
stomd en dan zottebollend.
Met hem! gaapte Fientje, zonder
leute.
Jamaar, Piene, gromde Mietje, die
Tientjes verschot met de oogen opving,
ge ’n moet daarom niet weerlichten, wee’
je; ik ’n zou hem niet willen, Ge moogt
fijn gerust zijn.
Moeder Vanbesien, die in ’t hoekske
van den heerd lachend te kijken en te
luisteren zat, kwam nu tusschen.
Toe, Mietje, porde ze aan, zij toch
ééns serieus, als je kunt, en vertel ons die
versche keure van Leonie met kanten en
abouten.
Mietje kruiste de handen op den schoot
en lei al de onderdmmsche werkingen van
Leonie bloot, wel in 't bijzonder deze der
laatste dagen. Het bootste zoo fijn Leonie
na in woord en gebaar, dat al de aanwe
zigen hun buik vasthielden van leute.
En nu? vroeg Mietje, hoe eigenlijk
nu die vlage afgekeerd?
Thuur speelde met de vingers in het
haar en zat te peizen.
Wil ik een beetje helpen scharten?
gekte Mietje, maar ge 'n zult het er niet
uitscharten. Hoort eens hier: volgens mij,
wil Leonie Pasters over mijn toekomen
den vent beschikken om er een kerke-
suisse van te maken.
Da’s goed om te weten en zal te pas
komen voor mijn plan. En wat zou ze nog
in den mot hebben? vroeg Thuur.
Vanzelf zal de pijkevent ook putte-
maker zijn, zei Mietje.
’t Stuk is afgesponnen en ligt gereed,
knikte Thuur, zij nu maar gerust en blijf
koes. Gij verdwijnt van de planken en ik
speel mijn roile. Morgen ga ik naar de
pasterij en kan Leonie met haar combi
natie voor den dag komen, ’k zal ze plat
leggen met zotten klap, zoodat ze noch
van Zuid, noch van Noord meer ’n weet.
Maar, om van wat anders te klappen,
zoudt je gelooven, Mietje, als ik jou be-
SSBBBBBBBBBBBBHBflBaBBBBBBflU
•aan de
ïSS2EB3a2BS335EE3nSBSSSHaO35H
cok aan hun wénschen.
De Voorzienigheid schonk aan het bis
dom Terenburg, kort daarop den groeten
en heiligen bisschop Joannas van Waas
ten, dien wij als een heilige van het bis
dom vereeren op 27 Januari. Hij was er
noedig om orde te scheppen!
Robrecht was kerk en klooster zeer ge
negen, dcch wel op zijn manier! Hij wilde
ze in alles helpen, begiftigen... doch was
er de 'baas ever. Hij wilde zijn, wat zijn
zoon, Robrecht van Jerusalem, hem noem
de post cieum princeps (na God de
eerste). Laten we het in den naïeven zin
dezer miadeleeuwschen harten goed be
grijpen!
Kloosters, kerken of abdijen te Bergen,
Winokg'bei'gen, Watten, Sint-Pieters te
Gent. Harelbeke, Dowaai, Meesen, Kas
sei,Kint-Bertijn, Ham, Torhout (die hij
tot collegiale kapittelkerk verhief) hebben
veel van hem ontvangen.
Toen de Godsvrede door de Kerk werd
afgekondigd, was hij een der eersten om
zijn aanhankelijkheid te verklaren. Hij
aanzag dien Godsvrede als een uitstekend
middel tot vrede.en orde. In 1092 legt hij
dan ook den eed af de bepalingen van
de synode van Soissons te eerbiedigen.
Niet alleen het geestelijk belang, cok de
directe binnenlanasche staatsbelangen wa
ren het voorwerp van Robrechts bijzon
dere zorgen. Oneer zijn vast? hand kreeg
het graafschap een bestuurlijk bestel, dat
veel geslachten lang, in zijn groet? lijnen
bewaard bleef. Niet dat hij dit alles
nieuw inveerde, doch hij, ordende en be
paalde gezag en 'bevoegdheid der bestuur
lijke lichamen.
De Graaf heeft de hoogste macht in
handen: hij regelt zijn troonopvolging,
heeft de opperste rechtspraak in handen,
en benoemt de leden der groote bestuurs
lichamen. De hoogste na hem is de proost
van St-Donaas, die hét in 1089 ingestelde
kanselierschap van Vlaanderen waarnam:
van hem gingen de tosstuurlijke stukken
uit, en de rekeningen van het grafelijk
grondbezit in handen hield.
De notarissen (notarii) waren priesters
(klerken, zooals men toen zei) dis den
kanselier in zijn werk bijstonden.
Het graafschap was verdeeld in kastel-
nijen, met een kastelein of burggraaf aan
het hoofd, te leper, Veurne, enz.’ Deze
kasteleinen vervingen den graaf en be
schikten ever heel wat gezag.
In den hoogsten adel sprak men van
barons, baroenen of baandenheeren, die
zeer machtig waren, zij stonden alleen
maar onder den graaf door het feit dat
zij hem trouwheid en onderdanigheid
hadden gezworen.
De ridders waren de ruiters, de mili
tairen, die hun koene daden met leenen
beloond zagen, en aldus meester werden
over een burcht met domein. Maar velen
worden weldra door hun buitensporig en
verkwistend leven zoo arm, dat zij moe
ten stelen om er nog te komen. Zij vor
men de groep der roofridders, waartegen
Boudewijn Hapken (met den bijl) zoo
vreeselijk zal in ’t krijt treden.
De geestelijkheid bleef een groot gezag
handhaven, wijl ze over hooge ambten
beschikken, met interdict en excommuni
catie macht hebben over de grootsten, en
steeds rijker worden door de giften van
vrome ot wroetende schenkers.
Het was de tijd dat de edelen en rid
ders hun oude houten torens en wonin
gen, stilaan door steenen vervingen.
Zoo bouwde Graaf Robrecht te Wij-
nendale op een mote het beroemde slot,
achthoekig, als sterkte tegen de mogelijke
vijanden, niet ver van ’t Noorden, dicht
bij de Torhoutsohe jaarmarkt, en als cen
trum van een gedroomd jachtdomein, dat
zich tot Eesen uitstrekt, het bekende
«Bosch zonder Genade».
Daar kon Robrecht nog vele schoons
jaren slijten, genietend van al zijn roem,
doch zijn vroom hart roept hem ter pel
grimage naar den heiligen Levant, om
kort nadien zijn laatste pelgrimage naar
de Eeuwigheid te ondernemen.
In ons volgend slotartikel moeten wij
u daarover nog heel interessante dingen
verhalen.
Uit dit alles moge blijken dat Robrecht
niet alleen bij name doch ook metter
daad wilde zijn zooals zijn zoon hem
noemde; Post deuni princeps!de eerste
na God. F. R.
Door het buiten zijn oevers treden
van den Ohio-stroom in de V. S. van
Amerika zijn 20.000 personen dakloos ge
worden.
Tijdens den geweldigen wervelstorm
welke vorigen Herfst woedde aan de kust
van Bengalen kwamen in totaal 40.000
personen om het leven.
Te Antwerpen hebben gemaskerde
personen een 89-jarigen ouderling in zijn
woning overvallen en overmeesterd. De
vrouw des huizes wilde haar man ter hulp
komen maar zij werd door de schurken
met een stomp voorwerp doodgeslagen.
Uit Cognac wordt gemeld dat aldaar
in de jongste tijden voor 4 millioen frank
Cognac-liKeur gestolen werd.
Te Chatelineau werd de Ondersta-
tionchef door een trein gevat en gedood.
Te Mol kwamen twee personen bijna
om het leven door verstikking. Zij had
den namelijk de kachel aangemaakt op
hun kamer en de onvoorzichtigheid be
gaan die dicht te doen vooraleer slapen
te gaan.
Te Lissabon is een Britsch handels-
vliegtuig verongelukt. Veertien personen
kwamen om het leven bij deze ramp.
Te Haine-St-Pierre werd, met het
doel haar te bestelen, een 80-jarige vrouw
door een jeugdigen bandiet overvallen en
zwaar verwond.
Te Gent is een rustend priester, ten
gevolge van de duisternis in een diepe
gracht gesukkeld en kwam erin om het
ieven door verdrinking.
Te Binche werd, om een onbekende
reden een overval gepleegd op een. burger
die een revolverschot in den arm opliep.
Te Visé was een bende jonge heden
een wagon aan 't plunderen in de statie
aldaar; Zij hadden den wagen opengebro
ken en waren bezig met alle kisten en
pakken epen te maken. Zij werden op de
vlucht gedreven en naderhand werden al
len, twaalf in getal, door de lokale politie
aangehouden.
In do Braziliaansche Staat Rio de
Janeiro verdronken 100 personen tenge
volge groote overstroomingen.
Zeg nooit: Neen, ’k heb niets te geven!.,.
Waarom deden z’alles op?
Niemand ziet den eind van ’t leven,
Als van zijnen vingertop!
Kent ge weelde arme jaren,
In geluk of bij verdriet!
Immer kunt ge neg iets sparen,
Waar ’n arme van geniet!
Geef aan Winterhulp, van herte,
Blijgemoed, lachend, gemeend!
Kristen menschen lenigen smerte!
Hier gegeven!... God geleend!
Beselare 1943.
Maar wat die dwazerik zei, dat doen
hem velen na. Dat menschen zonder ge
loove dat doen, dat kan ik begrijpen. Als
ge God buitenslaat. komt het gouden kalf
van zelf binnen. Ik las over kort, zoo
ik me niet vergis ’t moet de Fransche
schrijver Balsac zijn en Balsac was
geen pastoor! «EN EP. WAS GEEN
GELOOVE MEER, ER WAREN ALLEEN
NOG BELANGEN
Bij hoevelen is ’t nu zoo niet?
Belangen: er zijn er van soorten, maar
onder de voornaamste is wel: geld en
rijkdom. En daarom wordt de consciën
tie eenvoudig uitgeschakeld, wordt ze
verkocht of gratis weggegeven voor een...
judasbeurze, voor ’t verejachelen van
dutsen die niet weten wat eten, die geen
branding hebben, geen dekking, die
schoenen noch kleederen hebben, die
’t mirakel moeten doen van voort te le
ven en voort te doen met niemendal!
SaB^.--
De Heer A. Mayeur, burgemeester der
stad Kortrijk, heeft op 17 December 1942
de ouderdomsgrens bereikt en is dienten
gevolge afgetreden. Op 6 Januari 1943
werd de leiding der bestuurszaken over
gedragen aan Heer Schepen Ryckeboer.
Deze werd voorloopig belast met het
waarnemen van het Burgemeestersambt.
Onmiddellijk na de officieele overdracht
der bestuurszaken heeft de Heer Ir
Ryckeboer als Burgemeester de zitting
van het Schepencollege voorgezeten.
De Heer Luc Ryckeboer werd geboren
te Adinkerke op 22 Maart 1906. Hij stu
deerde te Veurne en te Gent en behaalde
aan de Gentsche Hoogesehool den titel
van Burgerlijk Scheikundige. Jarenlang
was hij verbonden aan de Kortrijksche
Katoenspinnerij. Tijdelijk was hij ver
bonden aan het Commissariaat-Generaal
voor ’s Lands Wederopbouw. Tegenwoor
dig is hij leider v£n het bureau der Tex-
tielcentrale te Kortrijk. Sinds Juli 1942
fungeert hij als Schepen van Finan tien
en Urbanisatie.
Albert Hinderyckx, kellner te Moes-
kroen, had den avond doorgebracht in en
kele herbergen en had ten slotte nog al
diep in het glas nekeken, den heelen nacht
door, ’s Anderdaags, toen hij nuchter
werd, stelde hii vast dat zijn brieven-
tasch, inhoudende 20.000 fr., verdwenen
was met den ganschen inhoud. Klacht
werd ingediend bii de Rijkswacht. Na
derhand werden alle papieren van den
kellner in de bus der Rijkswacht gevon
den, maar niet het geld.
CBBBSBBBBflBBBflBHBBBaBHBBBBBa
’k Was er vol van.
’t Was inderdaad maanden geleên, dat
ik geen voet verzet had en nu opeens die
eendelijke bespreking in ’t gemeente
huisen mijn wrevel tegen Nette!
Ik vertelde Zondag avond mijn gevaar-
tenissen <en Amelie zei plots: Nelis, ik
zou naar mijn penne grijpen en ’k zou
daarover schrijven; ge kunt er een goê
werk meê doen».
Vandaag heb ik mijn penne bekeken...
beroest
Ik heb nog provisie loech Amelie
en begin er maar dadelijk aan, of ge
zaagt heel de weke over die ijsbaan van
Zondag.
Daar! mijn historie staat zwart op wit.
Geloove of... geld!
’t Zij Zondag: veel geloove, veel geld
in de schalen; en ’t zij in de eerste dagen:
veel geloove, veel in natura en vele wa
ren!...
Naar ’t oud, goed geloove!
BOER NELIS.
lUBBBBHBBBBBBBBBaBBBBBBBBBBBBHBBBBBBBBBBBBBEffiBBBBBBBBSI
Hcimatstudie in Verzekens!
In allo opotbsken 6.- en 10.-Jr.
Das waar, kieome, stemde Thuur
meê, om entwat te zeggen.
Zi en ’t moet van mijn herte
snabberde Leonie, ze zullen algauw uit
d'eerde kruipen, om menheere paster te
pluimen. Is dat geen schande, Artheur?
De koster kwam van de weze ook afge
lodderd om menheere te spreken, en, ik
mag in den Hemel vliegen, maar ’t was
süikernullegjes! ook om te schokken en
te schooien. Vaneigen n was 't voor hem
zelf niet, maar, peis, Artheur. ’t was voor
dutsen die in zijn eigendom wonen. E,
dat hijzelf geve, die kei! hij wint geld lijk
hooi. Wadde! koster en secretaris. Telt
dat te gaar.
Wat zegt je, zei Thuur, al op zijn
spabopm leunend, volk uit zijn huizen?
jamaar, Artheur, vermaande ze, dat
blijft onder ons, enve? En ge ’n moogt
niet peizen, dat ik hem afluisterde, en ook,
wat zou het baten? ’t Is toejoer parlee
fransee met hem; mensche mag niet we
ten wat die menheere brabbelt; mensche
is maar een maarte; mensche staat te
leeg'. Maar, 'k moet jou dit zeggen: men
heere en de koster waren in de eetzaal
en de scheiddeur van de keuken was
peronsanse met een gerreken open geble
ven, zoodat ik, zonder het te willen, het
gerul tot aan den watersteen hoorde en...
’k Heb alzoo nog gevaren in den
biechtstoel, maar ’k ’n verstond algelijk
niet duidelijk waarover het liep, onder
brak Thuur.
Ik wel, Artheur, 'k verstond klaar
en duidelijk, dat de koster ’t woord Sa-
ritee loste, 'k Zegge in mijn eigen: Sisa,
weerom al van dien Saritee
Saritee? knulde Thuur.
('t Vervolgt).
Vraag aan uw Briefdrager
•k Weet zelf niet meer hoe ’k Zondag
laatst van de kerk tot aan ’t gemeente
huis gesukkeld was. Er was geen sprake
van naar huis te gaan; ’t was immers
één spiegel van klaar ijs en op twee
pooten staat ge niet vast.
Kijk, wien we daar hebben... Nells,
’t Is maanden geleên dat we u niet meer
zagen! Ik had liever t'huis bij de kachel
gezeten; 't was immers al steerten en vra
gen en op d’b.age slaan; tot op het einde
de praatjes int waren.
Nelis. wat zegt ge van dien brief dien
ze daar in de kerk gelezen hebben? De
boeren moeten geven in natura, de an
deren moeten in hun beurs schieten.
Vindt ge niet dat er danig veel begint
gevraagd t? worden? En nu moeten de
boeren nog van hun rantsoen afstaan.
Nu beginnen ze tot in de kerk toe aan
opeisc.hingen te doen.
Ga maar uw gang... wie nood heeft
verlangt veel te bekomen en wie moet
geven is er geren met een kleintje van af.
We hoeren 't al, Nelis, ge doet weer
met den pastoor.
- - Hij heeft ook nog iets te zeggen ze
ker aan die menschen die beweren dat ze
parochianen zijn; aan menschen. die nog
meenen dat ze echt christelijk zijn?
Maar Nelis toch, dat zijn we alle
maal, maar vindt ge niet dat er toch een
linde moet komen aan al dat geven!
Niet meer dan aan ’t geld... verdie
nen. zei ik kort weg.
En zoo was de conversatie aan den
gang... Of is ’t geen waar misschien?
We zijn altijd gereed om te sputteren
als er op onze beurs wordt geklopt: we
hebben altijd een excuse of drie bij de
hand... we geven noó.
Maar air; ’t gegeven is, dan zouden we
’t aan de boomen vertellen, ’k Heb gister
zooveel gegeven, ’t was Zondag laatst
voor dit. ’t is Zondag voor iets anders,
heele dagen schooiers on ’t hof of in huis;
de pastoor komt voor dit. de onderpastoor
voor dat. ’t komt dan al eens een pater
of een zuster. En als we tegen onzen zin,
tegen heuge en meuge gegeven hebben,
zijn we dan nog zot-preusch genoeg om
er meê te boffen. Ons Heere zei dat op
Zijn manier: Als ge geeft, maak dat uw
eene hand niet weet wat de andere geeft
Verdiensten
Verdienen doen we gérén genoeg; er
zijn gaaien die vertellen dat ze niet we
ten wat gedaan met hun geld. Er zijn er
die ’t niet moeten zeggen ge ziet het
aan him doening, aan hun kleêren, aan
hun zot verteer. Anderen zwijgen en nij
pen de briefkes profijtig toe; en zien dat
ze voor alles den hoogsten prijs vragen.
De boeren alléén niet hoor! Al wie ver
dienen kan zoekt te verdienen en ’t is
maar aan 't geven dat er een einde moet
komen.
En nu zegt de pastoor in de kerk dat ge
geven moet?
Is cat de eerste keer dat hij dat zegt?...
of is ’t de eerste keer dat ge zoo goed ge
luisterd hebt? Of is ’t nooit zoo klaar en
zoo... hard gezeid geweest voor diegenen
die van Houthem zijn?
Houthem bii lener-is niet groot.
Houthem bij Veurne is nog kleiner.
STiemand wordt geren gezien dat hii van
Houthem is maar op' ieder gemeente
is er een Houthem
Zwijg me van dat eeuwig verdienen, van
dat eeuwig oppotten, van die geldziekte;
en van de dwaze spreuken van die rijken.
Ik ga mijn consciëntie wegsteken tót na
den oorlogdat hoorde ik zelf iemand
beweren. Maar Ons Heere heeft hem
al gevonden en ’k wete niet hoe hij daar
zal gevaren hebben!
En waarom? En waarmee? vroeg
Rozefce ongeduldig.
Maar, sermfoeter-de-fceter! Göd-
gleremenschen toch! omdat Thuur op
zijn trouwen staat met Fientje Vanbe
sien, mijn beste vriendinne.
Enwel, verdikkegenaanHeeremensch
toch! riep Rozeke, en wat op Gods wereld
gaan we daarmeê doen?
Mietje was al opgesprongen, had zijn
schouderdoek opgeleid en een Zondag-
schortje aangetrokken.
Wat gaat je doen? vroeg moeder.
Maar ge kunt dat wel peizen, moeder,
zei Mietje, ’k wil Fientje gaan verwitti
gen. Die menschen zouden misschien pein
zen, dat het onzen opzet is en ik aanleg
om Thuur af te spelen. Jamaar düt niet!
Al nesten! Wat al nesten; steende
Rozeke.
Da’s allegaar niks, moeder, stilde
Mietje, t’hier en een half uurke, staat
alles op zijn pootjes.
En ge zult wel toezien, dat Leonie
er niét te belachelijk uitkomt, uit die
historie, zou ik zeggen? Leonie deê het
om. wel te doen. Ze ziet ons geerne.
Zij gerust, moeder, we zuilen zorgen,
dat ze’r geen pluimen bij verliest, be
loofde Mietje, al post pakkend naar de
voordeur.
Mietje viel te Vanbesiens met de deur
in huis, zoo geweldig ging het er op los.
Thuur Bouckenooghe zat er een pijpke
te rocken nevens Fientje en geheel ’t ge
zelschap keek aardig op, naar die gewel
dige avondoverkomste.
Kijkt mw aardig, begon Mietje,
’t aardigste zal nog achterna komen.
M’hoort alle jaren van aardige din
gen, gekte Thuur, al een stoel verschui
vend. Zet je, Mietje, noodige hij uit, al
de hand op de stoelzate kletsend, zet je,
én, hebt ge aardig nieuws meê, vertel het
aardig.
Ge kunt er zelf over oordeelen, als
't aardig is of niet, zei Mietje, horkt: Leo
nie Pasters is vandage moeder komen dui
velen: ze wil dat ik trouwe, seffens, of
nog eer.
5 Groote keus van rechte, ultra kleine e
g en vleugel PIANOS der beroemde
g merken Pleyel Erard Ga- 5
gveau», «Elcke», Forsterenz. 5
P1ANOFABRIEK
g Voldersstraat 9 GENT
ZIEKTEN ’DER PROSTAAT
moeilijk wateren, vernauwing, enz.
Ziehier het oordeel van een zieke over
een der geneesmiddelen voor deze ziekte:
ANTIBnENNOLis een merkwaardig
verzachtipgsmiadel voor mijn prostaat-
kwaalVraagt brochuur Nr 68, voor
ziekten der prostaat, aan de Pharmacia
du Tröne, Troonstraat 31, te Brussel.
aaSCZECBSQBEBSEEaBBZBEUBSaa*
REUKWERKEN FüSZen
Produkten en alle benoodigdheden
voor haarkappers. - Alle her
stellingen aan toestellen.
BAUWÉNS, Tel. 52763.
Kortrijkschepocrtstraat 108 - GENT.
Onze Reiziger komt cp verzoek.
HOE RHEUMATIEK EN LUMBAGO
BLIJVEND TE VERLICHTEN
Dit beproefde en be
kende huismiddeltje te
gen rneumatleK zal uw
pijn ormiiddellijk ver
jagen en blij vende ver-
noating brengen. Het
is nsel eenvoudig, maar
afdoende. Ge behoeft
slechts bij uw apothe-
ker 100 gram Rheuma-
gic-iinernent te halen,
uie kiaar voor het ge-
- bruik verkrijgbaar is.
Ge bevochtigt de pijn-
lijke plaatsen ermede,
zonder evenwel te wrij
ven of te masseeren,
en de rheumatiekpijn
wordt uiterst snel verlicnt. Daarom vindt
men Rheumagic ook in zoovele huisgezin
nen. Neem zelf de proex; haal 1U0 grain
Rheumagic-liniment in nuis.
Robrecht de Fries was een aldurvend
en trotsch mensch. Hij bezat allerminst
de niiddeleeuwsohe 'gave van deemoed, die
past aan den christenvorst uit zijn lijd.
Voeg daarbij dat tal van geestelijken,
door toedoen van zijn vijanden. Richildis
en co'nsoorten, tot hun hcoger ambt ge
stegen waren, en door hun onvrome en
lichtzinnige levenswijze allerminst de
mannen waren om bij Robrecht eerbied
en gezag af te dwingen. Deze gcheele
eeuw is ten andere de donkere eeuw van
Vlaanderen. Alleen het zwaard en de
vuist zijn het «enige recht. Gevoelens
voor hoegers idealen schijnen gedoofd.
De godsdienst is bij den groeten hoop
tot een bijgeloovig vreesgeivoel ontaard.
En zoo kunnen we begrijpen dat deze
man de politieke belangen boven de ker
kelijke verkiest, en eigenmachtig het be
stuur der bisdommen wil regelen, wat
natuurlijk allereerst den Paus toekomt.
Vandaar zijn twist met den grooten
Paus Gregorius VII, die nochtans alles
in ’t werk stelde, om zich met Robrecht
te verzeensn.
Deze twist heeft zich vooral in dezen
Zuis-Westerhcs'k van het Graafschap af
gespeeld.
Zoo kiest hij vlakweg partij voor den.
ouden Drcgo, bisschop van Terwaan, die
zich aan simonie had plichtig' gemaakt.
D? Paus zendt een bulle, doch Robrecht
gebaart van niks. Daarop valt de Paus
uit tegen de talrijke slechte priesters, die
toen het slecht voorbeeld gaven in onze
streek, en daar het niet helpt wendt hij
zich tot de Gravin-Moeder Adela, doch
niets baat. Drogo wordt door den simo-
nist Hubrecht opgevolgd. De bisschoppen
uit het Zuiden doen Robrecht in den ban.
De Paus ontheft den ban, en vermaant
de bisschoppen niet overijld te werke te
gaan. Hij wil alles beproeven om Ro
brecht te redden.
Lambrecht van Belli, de opvolger van
Hubrecht op den bisschoppelijken zetel
van Terwaan, maakt het nog bonter,
geeft alom ergernis, doch Robrecht grijnt
naar de wapens om hem te verdedigen,
beukt de kerkdeuren in te Terwaan, richt
andere baldadigheden uit: steelt het goed
der kerken, die den slechten bisschop
niet gehoorzamen, jaagt ze van hun
goed. Steeds komen er verzcsningsbullen
van den eeuwiggeduldigen Hildebrand, die
het arme godsdienstig leven van ons be
proefde graafschap zeer ter harte neemt...
Godelteve was verwurgd te Gistel, in één
jaar telde men 3200 moorden uit het
Brugsche vrije, manslag en brandstich
ting, simonie en donker bijgeloof woe
kerden alom. Het is maar dank zij de
bemoeiing van Sint Aarnout, dat Ro
brecht zich eindelijk gewonnen geeft, veel
onrecht herstelt, en Aarnout dwars door
Vlaanderen zendt, van Zuid tot Noord,
om overal de verzoening en den kersten
vrede te prediken.
Het was een treurige twist, die om
trent 10 jaar geduurd had.
Als Urbanus II hem weer een v?rma’-
ningsbulle moet zenden, ter wille van
zijn aanslag op de erfenis der klerken,
lezen we hoe hoog in aanzien deze man
staat: en ten andere, God heeft u
voorzien van deze zoo zeldzame kennis en
beoefening der letteren, der wetenschap
en van den godsdienst. Dat gij u dan niet
ondankbaar betoont, doch God moget lo
ven in zijn kerken...
Altijd had men ruzie en moeite om
hem m de veilige .wegen van het jus
canonte doen wandelen. Na een nieuw
beroep op den aartbisschop en na een
concilie werd besloten een vastberaden
beroep te doen op Robrecht. Daartoe wer
den aangesteld: Arnold, proost van Sint-
Omaars; Joannes, abt van Sint-Bertijn
van Poperinge; Geert-, abt van Ham, en
Bernard, proost van Watten. Ze troffen
den graaf aan in de Sint-Bertijnsabdij
te Poperinge waar hij alsdan den gehee-
len langen vastentijd m boete, voedsel-
derven en lichamelijke onthouding leef
de. Iets wat wel overeenstemt met de al-
gemeene gedachte die alle historieschrij
vers over hem hadden, dat hij van nature
een zéér vroom man was. Vóór Palmen-
zondag' moest hij alles herstellen wat hij
aan onrecht had gedaan, zoo niet zou
geheel fait graafschap door het inderdict
worde» getroffen. Robrecht voldeed dan
f DE HEER Ir RYCKEBOER,
/ALS BURGEMEESTER VAN
fKORTRIJK «AD INTERIM»
AANGESTELD
feestdag gevierd, die alom de menschen
aan 't bidden en beêvaarten zet: Sint An-
toon, genoemd met zijn zwijntje...
Hoe zou Toonanders, in zijn we-
kelijksch praatje, anders kunnen dan U
iets vertellen over zijn grooten en wel
beminden patroon.
Ik wil U daarom vandaag een paar
schuifjes uit zijn leven vertoonen. Ze pre
diken voor zich zelf!
Wat een ramp voor den jengen toen
hij omtrent tegen zijn twintigste jaar zijn
ouders verloren had. Hij en zijn zuster
stonden nu als twee schamele weezen
alleen op de wereld. Doch geen moed ver
loren. A’ntonius zocht troost in een vuri
ger belijden van het schoon christen ge-
Icoven.
Hij was een flinke mooie jongen, rijk
en goed, die in de wereld een schitteren
de toekomst mocht tegemoet zien. Maar
daarop vischte hij niet. Hij droomde al
een tljdeke van de vrijwillige armoede
der eerste christenen, die hun heele heb-
en houden aan de Apostelen gaven. Toen
hij een half jaar na zijn oudysf dood, in
een kerk de Evangeliewoord^/ hoorde:
Indian gij wilt volmaakt zijn, verkoop
al wat gij bezit, geef het aan den arme,
en gij zult een schat hebben in den he
mel was het hem of dit de blijde roep
stem was van den Heer. Antcnius trad
de kerk uit, met een onwrikbare beslist
heid te handelen naar den raad van de
goddelijke roepstem uit het Evangelie.
Zijn zuster was echter nog minderjarig
en hij rekende zich verplicht voor haar
te zorgen. Hij vond opeens een flink be
sluit: Het meisje was van haar eerste
jaren af een kind geweest vol godsvrucht
en deemoed, en zou dus wel een plaatsje
vinden in een soort vrouwenklooster niet
ver van daar af. Antonius zorgde er voor
en toen hij zijn goede zuster in ziele-
veiligheid wist, deelde hij heel zijn bezit
aan den arme uit.
Wat zal het kermis geweest zijn bij
de dompelaars van Coma, die zoo onver
wachts een stuk van Antonius’ rijk for
tuin in handen kregen. Och wat gaf hij
nog om geld en goed! Zijn ziele smachtte
naar de 'eenzaamheid, waarniets ter we
reld hem nog onttrekken zou van een
innig leven met God.
Linies en rechts woonde er in dien tijd
al menig eenzaat in ’t gebuurte van hun
geboortestad. Verder in de wildernis gin
gen ze niet. Bij hen ging Antonius ter
school. Hij bleef eerst geruimen tijd bij
en onder hen en leerde' van hen wat
gebed, medida-tie en stilzwijgen voor een
eremijt te beteekenen hebben,
Weer gingen de jaren hun gang. Anto
nius was reeds mfeer dan een eeuw oud.
Op zekeren dag vernam hij van den Heer
dat straks zijn laatste uur zou aanbre
ken. Met een kinderlijk blijgemoed greep
hij nog eens naar zijn staf en daalde zijn
kluisberg af, om een laatste vaarwel aan
zijn broeders te gaan wenschen. Antonius
was hun geestelijken vader, hun trots en
hun steun. En nu kwam hij maar zoo
onbewimpeld .zijn dood voorspellen. Als
ouderlooze kinders gingen ze aan 't
schreien. Antonius niet! Want zijn hart
■BBBBBBBBBBBOBBBBSBBaBBBHBEfBflBBBBBBflBBBBBBBBBBflBflBSBBBBa
Op 17 Januari wordt in Vlaanderen een verlangde zoo zeer naar den dageraad
teétdag gevierd, die alom de menschen van het hemelsch licht. Mina-tn al ’t ge-
a„_ ween, stond de oude maar neg taaie man
daar, zijn bedroefde monniken te troosten
en vaderlijk te vermanen.
Geliefde kinderen sprak hij, slijt
uw leven met de gedachte dat de deed
u eiken dag kan treffen. De ziel zuiver
houden van alle smet! Dit weze uw eerste
en grootste bekommernis. Doe uw best
om de heiligen na te volgen en schuw u
van alle ketters. Blijft onwrikbaar ge
trouw in uw geloof.
Onvergefelijk stonden deze laatste woor
den diep in ieders hart geschreven. Het
was als een geestelijk testament waarvan
zij de erfgenamen waren.
Zijn levenslicht doofde stilaan uit. Hij
vreesde dat men na zijn dood zijn li
chaam zou balsemen. Sedert onheugelijKe
tijden bestond dit gebruik in Egypte. De
dooden werden gebalsemd en omwonden,
zoodat ze soms jaren lang vrij bleven van
alle bederf. Aan twee leerlingen. Macha-
rius en Amathas, legde hij de zorg op
zijn lichaam ergens ongezien in een een
zamen hoek te begraven.
Waarom zou ik de verrotting van mijn
lichaam vreezen zei hij hun, ten jong-
sten dag zal ik het wel gaaf en onsterfe
lijk terug' krijgen.
Zijn laatste wilsbesluiten betroffen zijn
stoffelijke goederen. Zijn testament be
wijst genoeg dat hij er geen grooten rijk
dom noch weelde op nahield.
Het luidt aldus:
Mijn kleederen zult ge verdeelen:
geeft aan den bisschop Athanasius een
van mijn schapenvellen niet den mantel
waaron ik slaap; aan den bisschop Sera-
pion mijn ander schapenvel, en mijn ha
ren kleed is voor u.
Zijn laatste levenstooneel was al even
waardig als zijn heele leven.
«Mijn zonen, vaarwel!», zei hij. kalm.
Antcnius vertrekt, en zal in dit leven
niet meer bij u zijn.
Er lag op zijn schoon gelaat een blij
heid bovenmate, als een weerglans van
't heerlijk geluk dat hem te wachten
stond hierboven. Zijn leerlingen knielden
ootmoediglijk naast zijn legerstee. En de
man die zoovelen den weg naar den He
mel had getoond, kuste zijn ontroerde
discipelen met al de liefde van zijn groot
hart. Toen vielen zijn klare oogen toe,
en de schocne ziel van den ouden eremijt
vloog jubelend, als een leeuwerik, naar
den hemel toe. Hot was den 17 Januari
356. Antonius was daaromtrent 105 jaar
oud.
Tachtig jaar had hij in de woestijn
geleefd en voor de wereld een voorbeeld
o-egeven van grocte deugd, en waardig
betrouwen in Christus en zijn Kruis.
Van Antonius kunnen wij in dezen
tijd dan vooral uit deze levensfragmen
ten leeren: mild te zijn voor de armen,
trouw te zijn in den dienst van God,
spijts alles, door alles.
Of denkt .gij, dat Antonius er alleen
noodig is om uw varkentjes te helpen?...
Heilig Toontje, help eerst onze men
schen klaar zien in hun plicht van lief
dadigheid en godsdienstigheid. Nu vooral!
En denk dan ook aan huis en vee en
stal
Dank U, Sint Antonius! TOON.
Kwaadwilligheid in het spel.
Te Héestert is bij niet minder dan vier
landbouwers brand uitgesproken.
Bij Alfons Eeckhout gingen 34.000 kgr.
stroo, 4.000 kgr. tarwe, 500 kgr.. rogge,
3.000 kgr. haver en landbouwmachines in
de vlammen op.
Bij de Weduwe Detollenaere werd een
stroomijt vernield.
Een drietal uren nadien geraakten drie
mijten stroo van Kamiel Depraetere ook
in brand.
’s Nachts gingen bij de Weduwe Ver-
vaecke, wonende Vierkeerstraat, eveneens
50.000 kgr. stroo in de vlammen op.
Ook te Moen heeft de roode haan ge
kraaid. Een schelf met ongedorscht graan,
toebehoorende aan R. Pauwels, St-Denijs-
straat, werd vernield.
Men vermoedt dat er kwaadwilligheid
in het spel is.
Vrijdag' 8 Januari rond den avond is
een geweldige brand uitgebroken in de
kleine weverij van Heer J. Vermoere,
wonende Schoolstraat te Deerlijk. On
middellijk werd de brandweer van Harel
beke opg'tbeld die spoedig' ter plaatse
kwam, doch niettegenstaande alle pogin
gen in het werk werden gesteld om het
vuur te bestrijden, ging gansch het.ge
bouw in de vlammen op. De inboedel kon
niet gered worden. Alleen de verkoolde
muren bleven nog recht staan. De schade
is dan ook zeer aanzienlijk.
EEN DER OPVARENDEN
JAMMERLIJK VERDRONKEN
Het kleine vaartuig, de O 218, bemand
door twee visschers, dat aan de haring
vangst langs de kust deelnam, is tenge
volge van een ongekende oorzaak ge
zonken.
Eén der opvarenden, de visscher Sal-
liau, beter gekend als Patatjein de
visschersmiddens, werd door het zinkend
vaartuig' medegesleurd. Tot nog toe werd
zijn lijk niet ontdekt. De andere opva
rende kon gered werden door een ander
visschersvaartuig.
De oorzaken van het ongeval zijn nog'
niet vastgesteld.
aflBBBESSniaSSS3BaB£SB3EBBg3QB3H
Voor uw AANKOOPEN
H. VANLER8BERGHE,
leperstraat 85bis, VLAMERTINGE.
ginnen zal, dacht Thuur, al zijn bedde
ken fijnrakelend.
Maar Leonie kon goed haar spel beleg
gen; ze klapte van alles, uitgezonderd van
wat Thuur verwachtte.
Ge moet nu een keer hooren, wat
aardige menschen er cp de wereld kreve
len. Artheur, raziaande ze, als ge peist
wat menheere paster gisteren tegenkwam.
Ge kent het weetiwke Droogenbrouck, van
den Hazelaarewijk? Goed. Da’s nu het
fraaiste wijveke van de godsche wereld
en een parochie toe, recht en rechtveer-
dig, suikergoed en inchristelijl:, maar niet
van vooruit, nooit geweest; niets kunnen
thoophouden en toejoer in de krotte, zelfs
ten tijde van zijn vent, Sarei. God wil
zijn ziele hebben, een goeilijksche blok,
hij was een brokke familie van mij.
Nu, ge weet het misschien, dat wijveke is
ziek én menheere oaster ging het bezoe
ken en futselde 't een briefke van vijf
frank in de vuist. Jamaar, Artheur, nu
moet je horken. Weet je wat dat serpent
deed? ’t Bezag dat vijffrankpapierke, niet
een wezen lijk het achterste van een hen-
ne, die versch entwat gedaan heeft, én,
zegt dat spook alzoo: dat ’n is nog niet
te vele; tegen dat je ’s uchtend een half
uurke aan den altaar gedraaid hebt, he
't je zooveel gewonnen... Peis een keer,
Artheur
Wat zei menheere paster? vroeg
Thuur lachend.
’t Oude! schoot Leonie uit, veel te
goed: te goed om dood te gaan! Zegt hij
alzoo: ’t Is waar, Siskaatje, en ’t is op
recht jammer, t'wi’ls wij er aan doende
zijn, dat wij geheel den dag niet mogen
doordraaien.
'k Zie menheere paster draaien van
hier, gebberde Thuur, al zot lachend.
jamaar, ja, Artheur, zei Leonie, dat
doet wel een keer lacnen, maar ’t 'n gaat
niet diepe voor wien ’t aangaat. Ge moet
peizen, da’s hier geheele dagen zulke thee,
nu voor de die, dan voor de gindsche;
mensche zou wel een ezelke-leg-geld mo
gen bezitten. En weet je wat, Artheur,
17 Januari, 10 uur, St-Niklaas, Casino
Statiestraat.
17 Januari, 15 uur, Dendermonde, Meis
jesschool, Dijkstraat.
18 Januari, 10 uur, Gent, Brabantdam 15.
18 Januari, 16 uur, Oostende, Hauptver-
bandsplatz, Nieuwpoortsche Stnwg 57.
19 Januari, 10 uur, Brugge, Hansahuis,
Memlingplaats.
19 Januari, 18 uur, Diksmuids, Café
«Theater», Bergstraat.
20 Januari, 9.30 uur, Roeselare, Huis
«Patria», Noordstraat 34.
20 Januari, 15 uur, Kortrijk, Stadhuis,
Groote Markt.
21 Januari, 10.30 uur, Brussel, Frontleit-
stelle, Kruidtuinlaan.
21 Januari, 17.30 uur, Leuven, Hotel Me
tropole
22 Januari, 10 uur, Hasselt, Dr. Willem-
sti'fi? t/ 17
22 Januari, «.C.‘'9 uur, Sint-Truiden, SS-
Wache. Bremstraat.
24 Januari, 9.30 uur, Antwerpen, Zaal
Gruter Mechelsche Steenweg 123.
24 Januari, 16.30 uur, Mechelen, Nieuwe
Art. Kazerne, Liersche Steenweg'.
Voor de Wafïen-SS is de minimum-
grootte 1,70 (voor degenen die den ouder
dom van 20 jaar niet bereikt hebben
1,68 m.), en voor het Vrijwilligerslegioen
Vlaanderen 1,65.
Aanmelden bij het Ersatzkommando
Vlaanderen der WaSen-SS Antwerpen,
Mengelwerk v. 16 Januari 1.943. Nr 19. l/VtVJ'AWJVVUJ.
i -door EDWARD VERMEULEN
Moeder, vroeg Mietje, als Leonie haar
hielen gekeerd had, was het simpel voor
dat klikske melk dat ze kwam?
Moeder was op haar ongemak en zat
te wrïkkelen en te wikkelen.
Maar neen ’t, kopschudde ze; z’heeft
een aardige Litanie afgelezen.
’k Heb het willen zien, zei Mietje, ze
krulde haar neuze-lijk een hond die op
wild staat, én, als ze heur neuze krult,
komt er entwat achter. Ik ken ze! En
wat is er tegen haar goeste? Of waarom
kwam ze eigenlijk?
Ge kunt het wel raden, schaap...
Ja. Is ze misschien met den ïameu-
zen vent afgekomen?
Percies!
Wie is ’t? Als ’t mag geweten zijn.
Hamaar, dat ’n ware percies nog zoo
slecht niet, als dat je misschien wel peist.
Nu, ge kunt zelf oordeelen; d’r is kwestie
van Thuur Bouckenooghe.
PerexempelThuur Bouckenooghe!
Weet Thuur er entwat van?
Da’s een ander paar mouwen. Ik ’n
heb het niet gevraagd, maar 'k peis van
neen, om reden dat Leonie mij verzeker
de, dat ze ’r hem zou van spreken, mor
gen, als hij met hovenierswerk zal doen
de zijn.
Eenige oogenblikken was Mietje ver
stomd, dan verbauwereerd, eindelijk
schoot het in een luiden schetterlach.
Ik ’n vind dat percies zoo belachelijk
niet, knulde Rozeke.
Ik wél, moeder, en laat me lachen!
kraaide Mietje.
Zi-zi! streed Rozeke, kijk nu naar
dat zot model! 'k Zou uitscheen ware 'k
gij.
Laat mij gerust, moeder, riep Mietje,
’k zou lachen tot in-der-eeuwigheid!
Bij beslissing in datum van 31 December
1912. van de Administratieve Rechtsmacht
in Tweeden Aanleg te Brugge, werd de ge
naamde: DELAERE CAMIÈL. maalder en
landgebruiker, geboren te Poperinge, den
20 Maart 1886. wonende Duinkerkestraat 44,
te POPERINGE;
veroordeeld tot: een geldboete van 18.209
fr. (achttien duizend tweehonderd en negen
frank): verbeurverklaring van het inbeslag-
genomen varkensvleesch, tarwe en tarwe
meel; aanplakking en publicatie van een uit
treksel van het vonnis;
wegens: onwettig bezit van tarwe en tar
wemeel; slachten van een varken zonder ver
gunning; niet aangifte van 11 varkens op de
telling van 15-5-1941; verkoop' en aankoop
van varkens, bestemd voor den sluikhandel.
De Gouverneur,
M. BULCKAERT.
Bij beslissing in datum van 31 December
1942, van de Administratieve Rechtsmacht
in Tweeden Aanleg te Brugge, werd de ge
naamde: VERHAEGHE CYRIEL, landbouwer,
geboren te Komen, den 13 Februari 1877,
wonende Wijk F, 61. GELUWÈ;
veroordeeld tot: een geldboete van 26.016
fr. (zes on twintig duizend en zestien frank);
aanplakking en publicatie van een uittreksel
van het vonnis;
wegens: verkoop van inlandsche tabak,
oogst 1339, tegen overdreven prijzen.
De Gouverneur,
M. BULCKAERT.
Bij beslissing in datum van 31 December
1942, van de Administratieve Rechtsmacht
in Tweeden. Aanleg te Brugge, werd de ge
naamde: VANNESTE ODliü’L. landbouwer,
geboren te Moorsele, den 4 November 1887,
wonende Krommestraat 1, te WERVIK;
veroordeeld tot: een geldboete van 30.000
fr. (dertig duizend frank); aanplakking en
publicatie van een uittreksel van het vonnis;
wegens: verkoop van een groote hoeveel
heid tabak, oogst 1939, tegen overdreven
prijzen.
De Gouverneur,
M. BULCKAERT.
Bij beslissing in datum van 31 December
1942, van de Administratieve Rechtsmacht
in Tweeden Aanleg te Brugge, werd de ge
naamde: BOUTEN MARCEL, machinebou-
wer, geboren te Zonnebeke, den 11 November
1901, wonende leperstraat 92, GELUVELD;
veroordeeld tot: een geldboete van 15.000
fr. (vijftien duizend frank); aanplakking en
publicatie van een uittreksel van "het vonnis;
wegens: aankoop van 7.908 kgr. inlandsche
tabak tegen zeer overdreven prijzen en ver
koop dezer, na bewerking, tegen woeker
prijzen.
De Gouverneur,
M. BULCKAERT.
«aHBBSEBS3B8Bsa9iRaSSHIBBBBaaB
Bij beslissing in datum van 31 December
1942, van de Administratieve Rechtsmacht
in Tweeden Aanleg te Brugge, werd de ge
naamde: DESCAMPS JEAN-BAPTISTE, gebo
ren te Kernen, den 29-5-1881, wonende Kruis-
eekestraat 142, te WERVIK;
veroordeeld tot: een geldboete van 15.000
fr. (vijftien duizend frank); aanplakking en
publicatie van een uittreksel van het vonnis;
wegens: 1. aankoop van inlandsche tabak,
oogst 1939, tegen overdreven prijzen; 2. aan
koop van Wèrvische tabak, tegen hoogere
prljzep. dan deze normaal toegepast op 10 Mei
1940.
De Gouverneur,
M. BULCKAERT.
Bij beslissing in datum van 31 December
1942. van de Administratieve Rechtsmacht
In Tweeden Aanleg te Brugge, werd de ge
naamde: VAN RAES JOZEF, landbouwer,
geboren te Geluwe, den 23 April 1874, wo
nende Wijk E, 11, te GELUWE;
veroordeeld tot: een geldboete van 22.136
fr. (twee en twintig duizend honderd zes en
dertig frank); aanplakking en publicatie van
een uittreksel van het vonnis;
wegens: verkoop van 5.534 kgr. inlandsche
tabak, oogst 1939, tegen hoogere prijzen dan
de normale.
De Gouverneur,
M. BULCKAERT.
zie, dat Leonie geen slechten smaak
heeft.
Mietje verschoot er van en kleurde;
zi-zi, zottekul! schoot het uit.
Jamaar, ’k wil zeggen: had ik Fientje
niet gekend, gekte Thuur, want, zie je,
d’r is maar eén Fientje en 'k zou het nog
voor geen twee Mietjes uitwisselen.
Maar, dat is een paskogeltje! boertte
Mietje, die er weerom bovenop was, hoor
■een keer: ik ’n zou Pol voor geen dozijn
Thuur’s laten schieten en ze geven per-
tank veertien suikerkoeken voor een
dozijn.
Zoodat ik een suikerkceke ben? vroeg
Thuur.
In Fientje’s oogen, ja, maar in de
mijne niet.
Mietje stond op, gereed om te vertrek
ken.
Zoo, is ’t goed verstaan, vermaande
Thuur, gij en joun moeder blijven buiten
het spel; ge ’n verroert niet; ge 'n rept
geen woord; ge zijt dood. Misschien van
morgen is de pantomine gespeeld, en, als
je tijd vindt, komt ’s avonds om de knop-
kes.
Goê vangste en elk een goên avond,
wenschte Mietje.
Den volgenden morgen, al vroegtijdig,
was Thuur op zijn post in de pastorijhij
werd er bijzonder vriéndelijk door Leonie
ontvangen; hij moest zelfs in de keuken
gaan en er een borrel drinken en er zit
ten en klappen.
En rook maar eerst een pijpje; d’r zit
niemand achter jou, zei Leonie.
Thuur zat en rookte, dronk met kleine
teugen zijn glazeken uit en was et wegc
den hof in, maai’ Leonie schonk nog een
borrel en hij- zat ook 'vanher, inwendig
vol wriemeling en te peizen: ze legt het
zoet aan boord.
Eindelijk was het pijpke uitgerookt, het
glazeke ledig en Thuur aan het werk.
Mijnheer de pastoor moest dien voormid
dag op reis, en, als hij de pijp uit was,
trok Leonie den hof in tot bij den hove
nier.
’k Weet wonders hoe ze’r aan be- t’wijls.wlj van ezels doende zijn, wrijft
WimiMlllllll!ll!!llllllllllllllIIIIIIIIIIIIII!!ll^
si
