Zaterdag, i O dezer, omtrent 2 ure namiddag, is cr bij de
Groote-mai'kt, in het begin der Dixmudestraat alhier, eene
vrouw door het peerd eener boterkoopmanskar omver gewor
pen geweest. De ongelukkige zwaar gekneusd is bij M»
Bouckenaere-Dehuysser binnengedragen en den heer doctor
Coppieters heeft haar de eerste zorgen toegebragt; verders
weten wij geene uitbreiding dan ten zij dit eene vrouw onzer
stad is die in daghuur in verschillige huizen gaat steperen
(schuinen).
Ziehier de dagen en uren op welke de loting voor de ver
schillige milicie-kantons van ons arrondissement zal plaats
hebben
17" kanton. Yper, Vrijdag 5" Februarij 1864, ten 10 ure.
18" idem. I'operinghe, Maandag 1" Februarij ten H ure.
19° idem. Proven, Maandag 15" February, ten 11 ore.
20e idem. Elverdinghe, Woensdag 3" Februarij, ten 11 ure
2Ie idem. Langemarck, Donderdag 4" Februarij, ten 11 ure.
22° idem. Gheluvelt,Donderdag 18nFebruarij, ten 11 1/2 u.
23" idem. Nieuw kerke, Donderdag 11" Februarij, ten 11 u.
24" idem. Waesten, Dinsdag 16" Februarij, ten 11 ure.
25" idem. Wervick, Donderdag 18" Februarij, ten 9 1/2 u.
ïT»
De verlooning van Maandag laatst, door de Vlaamsche
Steu gegeven, heeft iets met zich mede die wonderweerdig is:
wij willen spreken over een artikel in le Progrèseen
fransch blad onzer stad.
De zoo edele pogingen dezer Maatschappij vonden nergens
geene aanmoediging, geen ééne gazet, dan onlangs I'Opinion,
nam acht dat zij bestond
Alleenlijk de Toekomst gaf eenigzins een verslag over de
werking der Vlaamsche Ster maar hoe werdt deze aanhaling
aanzien? als eigen lof, omdat de uitgever van bovengemeld
bladjen deel van dit genootschap maakt. Eindelijk kunnen wij
met fierheid overnemen hetgeen men over den voortgang
van deze kunstenaren meent. Zie hier onder
Onze uitmuntende tooneelmaalschappij de Vlaamsche Ster,
vergastte ons, maandag laatst, met eene vertooning weerdig
eens theaters uit grootere steden. Het programma, samenge
steld uit drij blijspelen, een kluchtlied en eene romance, is
meesterlijk in alle zijne deelen vervuld gevveest. De twee blij
spelen de Duivel op t dorp en Zoo de ouden zongenzoo
piepen de jongen, sedert verleden winter deel van 'l reperto
rium der maatschappij makende, zijn reeds van 't ypersch pu
bliek gekend, liet zij ons hier genoeg te bestaligen dat deze
stukken nogmaals met dit vuur, deze levendigheid en bovenal
met dezen samenhang, aan de goede vertooningen ontbeerlijk,
werden voorgedragen, iets die voornamelijk alle de vertoo-
ningen dezer voortreffelijke maatschappij kenmert. De rol van
Felicitas in de duivel op dorp, diende voor debut aan eene
jonge liefhebster, welke voor de eerste maal het tooneel be
trad. Zeggen wij hier met voldoening dat zij veel beloofd en
zonder twijfel volstrekt onze kundige Emerence, hare loonei 1-
zuster, die bij elke verschijning op het tooneel begroetingen
van voldoening en goedkeuring ontvangt, zal medehelpen.
Gemakkelijke spraak, schoone stem, een muziekaal gevoel, een
voorkomend wezen en een goed geheugen, ziedaar hoedanig
heden die deze beginnelinge ver zullen leiden, indien zij met
aanhouding studeert en aan onbedachte lofspraak, die haar
zoude kunnen verwanen, geen gehoor geeft.
Aan Mejuffer M.... moeten wij hier zeggen dat het spijtig
is haar niet meer op de planken te zien komen, want zij heeft
zich in hare rol in Zoo de ouden zongen, zoo piepen de jon
gen, goed uil den slag getrokken.
Blaar het bonket van den avond was Ogarila of de wilde
vrouw, een niieuw stuk voor de eerste maal te Yper opge
voerd. Het is in dit stuk dat wij de tooneelkundige hoedanig
heden der Vlaamsche Ster hebben kunnen bestatigen. De tnise
en scène was grootsch en onberispelijk onder alle betrekking.
De kostumen waren allerrijkst en zindelijk gedragen, de be
goocheling, onmisselijk gevolg van de waarheid des lafcrecls,
was volledig. Wij maken ons kompliment aan het bestuur die
zich met dit alles gelast heeft. Het publiek heeft de spelers met
vurige toejuichingen overladen, voornamelijk zijne lievelinge
de bevallige Emerence, die bewezen heeft dat haar talent dat
der eerste speelsters evenaard. Zij was eene bekoorlijke wilde,
die statigere mannen dan de jonge Gustaaf uit hun vel zoude
doen springen hebben alhoewel hij nogtans tot het laatste toe
zijne rol van branden jminnaar, op eene lofweerdige wijze
volhouden heeft.
Geert de matroos, of anders gezegd de wildeman Karak-
ma-Ist was een vervaarlijk Karaïeb, die zóó wild en zóó wel
zijne duivelsche taal, met snijdende schreeuwen doormengd,
brabbelde en met alle gemak zijn zware knots rondzwaaide.
Springers, de oude dansmeester, was eene ware tiep en
heeft in het uitoefenen dezer rol ons een staalken van zijn veel
voudig talent gegeven. Westman de scheepskapitein, was op-
regt in zijne rol; die akteur heeft dezelve goed begrepen en
ter groole voldoening van alle kenners uitgevoerd.
Dit stuk heeft ons de gelegenheid verschaft een eerstbegin-
ner, Dekabel de stuurman, met handgeklap te bejegenen; hij
heeft al de hoedanigheden van eenen volkomen speler: over-
schoone stem, ongedwongene houding, klaar en gemakkelijk
van spraak. Dat hij zich toelegge, dat hij de raadgevingen der
goede artiest wel te baat neme en wij voorzeggen hem een op-
regt succes. Ten slotte, zeggen wij dat de koolzangen der
matroozen met ware kunde zijn uitgevoerd geworden en dat
geheel het stuk met den besten uitslag bekroond is geweest.
Hel tooneellied Lammeken Smeerbuikniet tegenstaande
de kunde van den uitvoerder, zijne onwederleggelijke natuur
lijkheid en zijn luimig vuur, was ons niet aangenaam; het is
een plat en vervelend factum waar er noch zout noch geest in
is; wij juichen het talent van den zanger toe, maar wenschen
dat stuk uit zijn repertorium te zien verdwijnen.
De jonge heer D.... heeft uitermaten wel zijne romance ge
zongen. Hij heeft eene lieve stem en is door het publiek herte-
lijk toegejuicht geweest.
Maar vóór wij ons misschien reeds te lang artikel sluiten,
zouden wij geern de onafgebroken bijval van eenen zeegbaren
speler aanhalen, die zich opperbest van al de aan hem toever
trouwde rollen weerdig getoont heeft. De warme toejuichin
gen gestadig aan Vader Clemens, de oude Tra-la-la gegeven,
bewijzen klaarlijk hoe zijn talent van den publieke naarwcerde
geschat wordt.
(Een geabonneerde aan het vlaamsch tooneel).
Het bovenstaande artikel zegt alles, zoo dat wij er niets
meer bij te voegen hebben, ten zij dat, niettegenstaande er
vele? familjen in de onmogelijkheidj zijn het tooneel bij te
woonen, men toch gmeer ondersteuning der weihebbenden
onzer stad zoude wenschen; ware het maar door hunne te
genwoordigheid.
Deze die Maandag de vertooning bijgewoond hebbenslaan
verbaasd over de wonderen van voortgang door dezen kunst
kring gedaan. Wij staan veibaasd van telken male de Ster
speelt de 1" plaats niet opgepropt te zien
Nogtans moet men bekcnnenj.dat deze Maatschappij geene
verdiensten tekort heeft dewijl zij in alle lokaliteiten waar er
van hunne leden gaan, men altoos hoort dat zij met palmen
overladen naar Yper terug keerenlees liever het hieronder
staande artikel van het Zondagblad.
Zondag laatst heeft de Rederijkkring Van Waereghem een
feest gegeven waarvan de inwooners maar zelden een voor
beeld hebben genoten. De prijskamp voor Solo-zang was
schitterend, ofschoon zes der ingeschrevene medekampers niet
zijn gekomen; schitterend, zeggen wij, omdat de opgeklo-
mene lief hebbers het niet ontzagen hier kunstzangen tekomen
uitvoeren, die reeds dikwerf in de hoofd- en provmtialc steden
waren bekroond geworden.
De groote zaal was letterlijk door een uitgelezen publiek
vervuld, _'t welk niettegenstaande de strenge koude, zelfs van
de naburige plaatsen was opgekomen. Zelden hoorde men
schoonere stemmen op juistere uitvoering; elke medestrever
scheen bekroond te willen worden.
