w eer blinkt de lieve naem ons tegen maetschappy de Vlaemsche Ster, van welke Jufvr. Knierenee Dewecrdl werkend lid is. De lintelglans der Vlaemsche Ster, Die haer bezielt, haer kan bewegen, Begroet als puikglans heinde en ver Weer is de blvmaer rond gevlogen, Dat Emerexce 't kunst vermogen Door kunst verwon. Met de eerekroon Versierd, in Yeurnc's stryd verkregen, Stapt ze aende volksstoet trekt haer tegen Gelyk een kruisvaert, statig, schoon Zy komt, omglansd van 't eereteeken, Dat haer verdienste heeft gebaerd, En ieder praelglans doet verbleeken, Zelfs de afgunst van vorstinnen waerd. Het staet u wel't kan u verheffen T kan op uw borst alle oogen treffen, O, Lievelinge van 't tooneel T Doet de eer der diadeem verdwynen, En u als kunstgodin versehynen, Die troon en scheptcr erft ten deel. Ja. gy moogl heerschen en bevelen, Vorstinne van een minnend volk, Dat met u 't kunstgebied wil deelen, 'T zy gy er staf verheft of dolk. 'T wil aen uw wenk en toovring hangen; "T wil liefde lezen op uw wangen, Of elk geheim van uw gemoed. 'T wil met u lyden, juichen, weenen 'T wil met u smack en zin vereenen, W aer ook tooneelvreugd u begroet! Dit féést getuigt uw kunslvcrmogen, Bevallige, die 't looden kleed Der rust, den Schouwburg hebt onttogen, Die in uw stad vermolming leed Gevoel, als wy den handdruk geven, De klopping van 't begeeslrend leven, Dat gy verwektet; by die lust, Om 't Vaderlandsch tooneel te minnen, Gy deed de vreemdzueht overwinnen, Gelyk een vuervonk dood gebluscht. Hoor, als de bra vos u onthalen, Hoe luid hel handgeklap hier spreekt, Dat davert langs 't gewelf der zalen, En muer en reuzendak doorbreekt. Dat zegt wat boogen prys wy stellen, Op Haer die nooit den band liet knellen, Van dwaes begripdie 't heilig doel Verstact van 't zedelyk volksverliehten, En steeds vooroordeels roè deed zwichten, Hoe hard ze zweept met wreed gewoel. Wy kennen 'l last der kunst bevolen, Uw vroom en moed, uw kloeken aerd, Den tyd aen jeugd en vreugd onstolen, Die u aen studie heeft gepaerd. Wy kennen 't wys beraden denken, Dat u bestiert met eedle wenken, En de eer der jonge vrouw beschut, Die, waer zy mag bewondring wekken, Ook kan den eerbied naer zich trekken, Geklommen uit paleis en hut. Met dubblen trots zien wy uw luister, Zich breed verspreiden op dit feest, Dat "t laetste slot hier van den kluister Zal afdoen aen verfranschten geest. Ons klopt het hart van fierheid, zuster, In uw triumf en eerkrans rust ei- Een nieuwe glans voor Vlaandrens tael. Gy zyt het, die haer schoon doet achten, Haer uitdrukt zacht of stout van krachten Of treffend als een licfdestrael. Als ze in het prachtkleed der vorstinne Gebiedt, hoe wekt haer toon ontzag Of by hartslochtelyke minne, Hoe liefdry k schept zy lonk en lach Hel boerenmeisje, in u herschapen, Behaegt aen prins, en heer, en knapen Als hare spraek, vol teerheên, vleit. En 'l weezekind, verarmd, vergeten, Heeft ieder boezem stuk gereten, Wen uil uw mond zyn klachte schreit. Toen in Dixmude 't lied mogt klinken Van Ilotsebotse uw teêr gevoel Zoo zalig bitter leed deed drinken, Wat ziel bleef by uw klanken koel O'k leerde u daer in 't weesjen schatten, En 'l schoone kunsttalent bevatten Dal meêslecpt en vervoert't beeld Van 't schuldloos kind roert nog myn harte; Als moeder voelde ik diep zyn smartc, En 'k heb zyn tranen mild gedeeld. Welaen! help de genie ontwikklen, In 't brein der Belgen opgegacn, Help gy hun lust en liefde prikkien Dryf's schryvers borst tot werklust aen; Doe op 't tooneel hun vruchten smaken, Die 't vlaemsche volk zoo diep vermaken, Als gy karakters toont, of list Of liefde, of haet, of schalke daden, Of boersche klucht, of barsch versmaden, Of over ramp of heil beslist. Lof Yperdie de wieg mag wezen, Der achtbre vrouw, die in dit uer De vreugd der Vaderstad mag lezen, Op gildepracht en vaendelkleur, Lof udie in uw' schoot de klanken Verheft, die hare zege danken Als de eer van 't Vlaemsche Vaderland. Uw lieve dichter (2) zal hier boven, In u dien wyzen volksgeest loven, Eens met zyn' deugd zoo nauw verwant. Komt op zyn wenk, vooruit getreden, O. broedren, van de Vlaemsche Ster! (I; Hol onlliael had placls in de grootc zael der Sladshalte. (1) Jufvrouw Deweerdl speelde to Dixmude in het stuk Ilotsebotse, do rol van Ryckelyn. (-2) De dichter Lambin, van Yper.

HISTORISCHE KRANTEN

De Toekomst (1862-1894) | 1864 | | pagina 3