VAN IJPEREN.
4 FRANKEN 'S JAARS
Nr 297. Zesde Jaar.
Politiek. Stads?- Kunst- en Letternieuws. Verg
Ti
ingen. Markten. Bekendmakingen.
Politieke berichten.
DE DlUJl'PEL BLOED,
VOOR IJPEREN. Fr. 4-50 VOOR BUITEN STAD.
Aankondigingen 12 cenlimcn den regel.
Reklamen 23 cenlimcn.
ZONDAG, 1 DECEMBER 1867.
Bureel: Dixmudcslraat, 39. Alle inzendingen vrachtvrij
iaffe
j
Het engelsch gouvernement, niet tegenstaande al
de betoogingen en smeckingen in voordeel der gra
tie der veroordeelde fenians, is hardnekkig geble
ven. Het heeft Larkin, Gould en Allen doen op
hangen. Zullen de drij lijken, die daar in de lucht
zwieren, het fenianism uilroeien? Het is te vreezen
dat de aanslagen, welke men door een schrikkelik
voorbeeld heeft willen beletten, zich zullen verme
nigvuldigen.
Eene depeehe uil Londen meldt, dat hel volk te
Belfast de bakkers heeft geplunderd. De wanorde
Is groot genoeg geweest opdat de politie op bel volk
heeft moeten schieten.
Men schijnt voor onlusten te vreezen bij de ope
ning van het italiaansch gouvernement; men zegt
zelfs openil ijk dat er te Napels cenen opstand
wordt ingericht.
Eene depeehe uit Florentie meldt, dat Garibaldi
naar Caprera is vertrokken. Hei is ten gevolge der
verslagen van de genéesheeren over de gezondheid-
staat van den gevangene, dat de ministerraad de
AUG. vakbeekkkhove.
Y.
beslissing genomen hcefl Garibaldi naar zijne oude
verblijfplaats te laten tcrugkeeren.
De ontruiming van Rome is dinsdag begonnen.
Een groot gedeelte der fransche bezetting is naar
Civita-Vecchia vertrokken.
De ofïicieuse dagbladen gaan voort met als zeker
de bijtredingen te melden van al de mogendheden
tot de conferentie, gelast eene oplossing te zoeken
voor de romeinsche kwestie. Engeland gaat er ook
deel aan nemen, enkel omdat het de eenigste mo
gendheid niet zijn wil die nablijft.
De Times kondigt ten opzichte der romeinsche
kwestie en der aanslaande opening der italiaanscue
Kamers een zeer onrustbaar artikel af over den le-
genwoordigen toestand van Italië Men beeft ge
zegd, dal de romeinsche kwestie niet kan worden
opgelost, dan door de uitroeiing van liet pauslijk
gezag of door de ontbinding van bat italiaansch rijk.
Het is te vreezen dal het de laatste oplossing
is die zich zal verwczcnüijken, indien men de re
geling der kwestie nog uitstelt.
De Times van dit standpunt uitgaande, toont de
VI.
Bourbons of het möratisme in Napels den hoogen
toon aannemende, de clericalen en de roovers weêr
in Sicilië verschijnende, Piemont zijn municipaal
vaandel opstekende, Mazini.de republiek in Mila-
nen uitroepende, en Frankrijk, ten gevolge zijner
buurschap jen door de rol van beschermer, welke
het tegenover het wereldlijk gezag van den Paus
heeft genomen, verplicht 25' miljoen Italianen, die
in opstand zijn, tot reden te brengen.
Al de korrespondenlien en bijzondere inlichtin
gen zijn het hierop eens: dc werkdadigc partij, een
oogenblik door de nederlaag van Montana ter ncêr
geslagen, is weêr in 't leven gekomen.
Een dagblad van Amsterdam had gemeld, dat de
Koning der Nederlanden geweigerd had de confe
rentie bij te wonen, voor reden gevende, dat hij
een proteslantsche prins is. Deze tijding is heden
gelogenstraft.
De tweede Kamer der Staten-gcneraal van Hol
land heeft den budjet van binnenlandsche zaken
verworpen met 58 «temmen tegen 36. Deze stem
ming is eene betooging tegen het kabinet. De mi-
(Wordt voortgezet).
r
DE TOEKOMST,
DOOR
VERVOLG.
De schande was niet alleen in Emma's moeders huisje geko
men. De elende volgde haar van nabij, want ziet ge, eerlijke
vrouwen zouden geen kleed willen dragen dat door een arm
verleid meisje werd gemaakt!
Onmogelijk! Eene moeder zou daar hare zestienjarige
dochter laten kteeden, in dat met een zwart kruis geteekend
huisje! Vlucht het kwaad eer g'er in vergaat, zegt de opper
vlakkige wijsheid der huismoeders. De dochters mogen naar
het bal, naar het schouwburg gaan; zij mogen zelf met or
dentelijke (ordentelijk gekleede) jonge lieden wandelen gaan
en spelen, maar over den drempel vau een ongelukkig en laf
hartig bedrogen meisje treden... nooit
En zij.... zij, wier schande verborgen is onder het zijden
kleed dat met het goud, den snooden loon harer oneer, werd
gekocht, zullen zij medelijden hebben met de rampzalige! Oh
neen, zij zijn het die den gevallen enge! het eerst beleedigen
en hoonen, zij zijn het die huichelende en schaamteloos, haai
den eersten steen naar het hoofd werpen
Maar zij was zuiver als een lelie, onnoozel als het pas ge
boren wicht aan den boezem zijner moeder 't is juist omdat
zij der bedorvenheid onbewust was dat zij viel Wat is er
aan gelegen zij ligt gevallen, daarin alleen steekt het kwaad.
Was ze niet schuldig, dan was ze dwaas; is ze niet pliclilig,
dan is ze belachelijk! Des te erger voor haar!De wereld
heeft daarover hare eigene strenge zienswijze.
En met de ellende kwam de rampspoed. Emma's moeder
werd ziek van schaamte en verdriet.
De arme verworpelinge moest werk gaan zoeken, kost wat
kost. Na eene reeks vernederingen en smaad, gelukte het haar
eindelijk, tegen een karrigen loon voor lastigen uilpuitenden
arbeid, werk van eenen winkel te krijgen.
En zoo zwoegden zij voort door bet leven, gebrek aan alles
lijdende... uitgenomen aan schande en verlatenis. Gh hier
aan hadden zij weelde
Twee jaren waren verloopen.
Zij naaide, naaide, naaide, weêr.
Weder aan een bruidskleed Doch ditmaal het bare niet.
Een prachtig zijden bruidskleed was het, glanzende in zijne
oogverblindende blankheid, hel en oorstreelende ritselen, liet
moest naar den allerlaatslen smaak, naar patrooncn uitzon
derlijk van Parijs .ontvangen, gesneden en gemaakt zijn. Hare
winkeldame bad het haar toevertrouwd, dewijl Emma de be
hendigste harer meisje.s was, en er was haast bij, groote
haast, had de dame gezegd, want binnen vijf dagen was het
de trouwdag.
En er waren reeds vier dagen verloopen; ook was het
kleed bijna opgemaakt. Inwijd:: golvende plooien lag het over
haren schoot en op een paar stoelen, even zoo als haar eigen
bruidskleed van noodlottige en smartelijke gedachtenis,
er eens gelegen had, en de glinsterende stralen der werklamp
speelden en tintelden en stroomden als gouden en zilveren
zand over de kostbare stof.
ü'on achtzame In hare half verstrooide haast, school hare
naald uit en drong vrij diep in haren vinger. Doch zij scheen
het niet te gevoelen, en rusteloos naaide zij voort.
Weldra parelde er een druppel bloed aan den gekwetsten
vinger, hij wiegelde een oogenblik, en viel dan tusschen dc
blanke plooien, waar hij zich verloor.
Doch zij had het niet gezien en naaide, naaide werktuige
lijk voort.
Een stond later was het kleed afgewerkt, cn nog dien zelf
den avond droeg zij het naar den winkel, want ook zij had
haast.
Enkel toen zij haren loon ontvangen had, en weder te huis
was met brood en boter, konden de beide vrouwen avond
malen.
Het was ongeveer middernacht.
Des anderendaags vroeg bevond Emma zich bij de deme van
haren winkel om ander werk tc halen.
Eensklaps vloog de deur open, en een rijk gekleed jongman
stoof het spreekplaatsje binnen, waar Emma zich bij de win
keldame bevond.
En driftig, zelfs zeer onbetaamlijk, begon hij uit te varen,
als een krakende rollende donder.
Emma wendde zich om, en zij dacht dat de grond zich on
der hare voeten begaf; zij meende dat vlagen verkillend ijs
en verteerend vuur haar beurtelings over het lijf gestort wer
den. Dut was Frans dien ze sedert den afgrijselijken dag der
schandige verlatenis niet meer gezien had. Doch eene boven-
men'schelijke krachtinspanning deed haar die oogenblikkelijke
ontsteltenis overwinnen, en trotscn en koel blikte zij hem aan.
Hij scheen haar niet te bemerken, en vaarde voort uit tegen
dat gemeen volkje dat alles bederft waar het de handen aan
steekt, dat nergens toe goed of bekwaam is, datkortom
alles wat de grofste grammoedigheid en eene angstige teleur
stelling aan een gemeen man kunnen doen uiibraken.
