VAN IJPEREN. 4 FRANKEN 'S JAARS Nr .307;. - Zevenste Jaar. Politiek. Stads.» Kunst- en Letternieuws. YurschiUigft Tijdingen. Markten. Bekendmakingen. Politieke berichten. ees er gelukkig. Victories Van de Wegihï. VOOR ÏJPEREN. Fr. 4-30 VOOR BUITEN STAD. Aankondigingen 12 centime» den regel. Reklamen 23 centimen. Sii'SSfis1 Tn rrVrA^ ZONDAG, 9 FEBRUARI 1868. Bureel: Dixmudeslraat, 59. Alle inzendingen vrachtvrij. Het fransch gouvernement heeft begrepen, dat het geen recht kon doen aan de eischen der terug werkende partij. De staatsminister, M. Rouher, heeft dinsdag in het wetgevende Korps verklaard, dat zekere onrust zich had verspreid over de tijdig heid van de wet op de drukpers maar dat, na een rijp onderzoek, het gouvernement vast besloten had haar te handhaven. De Moniteur universel heeft dinsdag laatst het dekreet van uitveerdiging der wet op de leger-in- richting en de mobile nationale afgekondigd. De wet op de drukpers is zoo het schijnt donder dag in het Wetgevende Korps gestemd, de boek drukkerij en het boekverkoopen zijn vrij geworden. Het zijn twee groote vooruitgangen, waarover de drukpers zich zal verheugen, ondanks de uitzon deringswetten, waaraan zij nog onderworpen blijft. De tweede Saksische Kamer heeft in hare zitting van 1 dezer mededeeling hekomen van een konink- lijk besluit, de afschaffing der doodstraf medebren gende. Te Florenlie is; Garibaldi weder het onderwerp der gesprekken. Vrij algemeen is men daar van ge voelen dat hij weldra zijnen veldtocht op nieuw zal aanvangen. Te Londen hebben dertien duizend aldaar ge vestigde Ieren hunnen naam gezet onder het adres aan de koningin, hetwelk door het parlementslid Digby Seymour was opgesteld en aanbevolen met doel om te doen uitkomen, dat geenszins alle Ieren leden van de feniansche broederschap zijn of hare bedrijven goedkeuren. Het adres zal den 10 dezer der koningin worden aangeboden. Het spaansche gouvernement heeft eene wet voorgedragen, waarhij het gemachtigd wordt, om spoorwegondernemingen, wier finantien in ver warring raken, door zijne rechtstreeksch tusschen- komst in haar beheer weder in goeden gang te brengen. Met 17 tegen 13 stemmen heeft de landdag van Saksen-Weimar den i dezer verworpen het voor stel tot invoering van het algemeen stemrecht. Hoe langer de beraadslaging over de herinrich ting van ons krijgswezen duurt, hoe minder belang onze volksvertegenwoordigers daarin schijnen te stellen. Bij de eerste naamoproeping waren dinsdag de leden der Kamer niet in bevoegd getal en men heeft drij kwartieren moeten wachten, vooraleer men tol de tweede naamoproeping kon overgaan. En nogtans geld het eene zaak, welke voor het vaderland van hel hoogste gewicht is namelijk zijne verdediging tegen huitenlandsche aanvallen. e Als de Kamer der Volksvertegenwoordigers niet meer spoed aan den dag begint te leggen, dan is het te vreezen dat zij dit jaar met het wetsontwerp op de legerherinrichting niet zal gedaan krijgen. Bijna geheel de zitting van woen dag is gewijd geweest aan net onderzoek van een punt van di plomatische geschiedenis. IPÜS a a/êO=\ 'k Stond op den drempel der deur, mistroostig' Jjij vader en moeder Daar zou de afscheidskus gaan tusschen ons drieën herklinken Daar zou 't laatst vaarwel t van der lippen ontvliên en tot weêrziens. Broeders en zusterkens zaten beklemd in den huize te vveenen Allen zij hadden mij lief, lief als men 'nen broeder kan minnen. Moeielik had ik rhij uit der geliefden omhelzing zoo even Kunnen ontrukken. Der kleinen gejammer bekneep mij den boezem. Enkel een stond nog, en klinken zou de ure die haast mij als lootling Ver van het huis ging drijven, en ver van het dorp dat ik liefhad Waar reeds twintig lenten de zon op mijn hoofd had geblonken, Eu waar twintig maal ik de koude des winters gevoeld had. Waar 'k in den eenvoud smaakte het zoete des veldliken levens, Ver van der steden gewoel en den ijdlen gejubel der wereld. Andere lootlingen kwamen alreeds in der verte genaderd, Doende de lucht en de buurt niet wilde gezangen hergalmen. Thans sloeg de ure der afreis en het harte vol weemoed, Sloot ik vader en moeder Nog eens op den zwoegenden boezem. Nimmer vergeet ik het, neen, hoe vader mij drukte de handen, En hoe moeder mij weêr nog kuste en herkuste het voorhoofd Beide zij weenden, en beide zij spraken vertroostende woorden, Die mij de ziele verkwikten als dauwdrop 't zengende hloemken Nimmer vergeet ik ze neen, die woorden van hemelschen balsem <i Gode zij immer met u, kind wees er, o wees er gelukkig. Wees er gelukkig! o wensch die als gids der onzekere toekomst, Immer den zwervenden kinde in der grauwe versmeltende verte, Als een onsterfelik licht, hem zal leiden, bewaken en voorgaan Of soins donkere wolken verduistren het hemelgeweifsel, Of ook de starre des heils op der loopbaan helder moog' blinken. Wees er gelukkig dat is dat immer uw engelbewaarder, Ziel en gemoed u bevrije van smetten en schuldige vlekken Dat hij dit zalige pand, u zuiver ais immer beware, Zoo als de schepper het u bij uwe geboorte verleend heeft. Dat hij u 't schoone leer' kennen van alles wat edel en goed is, Immer het goed van het kwaad, en het valsch van het ware leer' scheiden. U steeds wekke ter deugd - en ter heiligste plichtenbetrachting. Dat hij het hobblige pad steeds onder de voeten vereffen', Waar bij dc rozige bloem, ook wast het verlokkender onkruid Waar steeds huichlarij in den mantel der deugd is gewikkeld, En waar logen en laster verschuilt in den listigen glimlach. (Wordt voortgezet).

HISTORISCHE KRANTEN

De Toekomst (1862-1894) | 1868 | | pagina 1