VAIY IJPEREN.
9
NETLT EN SEINER.
4 FRANKEN 'S JAARS
]\r 337. Zevenste Jaar.
Politiek. Stads,- Kunst- en Letternieuws. Verschillige Tijdingen. Markten. Bekendmakingen.
Politieke berichten.
VOOR IJPEREN. Fr. 4-80 VOOR BUITEN STAD.
Aankondigingen 12 centimen den regel.
Reklamen 25 centimen.
ZONDAG, 6 SEPTEMBER 1868.
Bureel Dixmudestraat, 59. Alle inzendingen vrachtvrij.
Het schijnt dat het fransch gouvernement om
het even waar, geene lantaarns kan zien gelukkig
dat de gaz-lantaarns nog mogen bestaan, maar het
is wel in staat er den vorm van te veranderen.
De dagbladen le Sièclele Temps en lOpinion
nationale, hebben gemeld, dat Mev. Faudard is
aangehouden, naar de prefektuur van politie geleid,
en dat zij aldaar twee uren is opgesloten geworden,
omdat zij vergulde juweelen verkocht, sedert vijf
jaren gemaakt, die den vorm van eenen lantaarn
hebben.
Eenige fransehe Bladen hebben hunne verbazing
te kennen gegeven over het feit dat keizerin Euge
nia de zittingen van den ministerraad bijwoont.
Het groot hertogdom van Saksen-Weimar heeft
eene nieuwe wet op de drukpers gemaakt, volgens
welk de brevets van drukker, de borgstelling van
de dagbladen, het voorloopig neerleggen van num
mers in de bureelen van het bestuur, de straffen
tegen de medeplichtigheid van den drukker, enz.,
zijn afgeschaft. De onafhankelijke dagbladen van
Parijs doen uitschijnen hoe vrijzinniger die schik
kingen zijn dan de fransehe. Het feit, is dat wij
verre van de lijden zijn wanneer Europa naar Fran
krijk voorbeelden van liberalismus ging zoeken.
De koning van Pruisen, ondanks zijn hoogen ou
derdom is onvermoeibaar. Hij doorloopt al de sta
ten en wordt overal goed onthaald.
Graaf Andrassy, hoofd van het hongaarsche ka
binet, is geheelde verledene week met keizer Frans
Jozef van Oostenrijk op jacht geweest. Hoe de tij
den en ook de menschen veranderen. Over achtien
jaren, werd dezelfde graaf Andrassy, als opstande
ling door de soldalen van den zelfden keizer opge
jaagd hij werd tePesth, in gezeldschap met Al-
massy, Louis Kossuth, Ludwig enz, in afbeeldsel
opgehangen. Het blad de Hon herrinnerde nog on
langs de kurieuse lijst, welke eindigde met M. Vu-
rowich, lot gedeputeerde gekozen en die in zijn
vaderland terug keert om in den Landdag plaats te
nemen.
Men weet dat krachtens de herinrichtingswetten,
door hel Congres der Vereenigde Staden gestemd,
na den nederlaag van het Zuiden, er nog drie Sla-
ten zijnYirginie, de Mississipi en den Texas, die
nog buiten het recht, eenen president te kiezen,
gesloten zijn. Dc kopstukken der demokratieke
partij in die drij Staten, melden, dat zij zich den
22 September zullen vereenigen, om kandidaten te
kiezen tot de bediening van voorzitter en dat zij
den 3 November, ondanks de wet die hen uitsluit,
zullen stemmen.
De uitzonderlijke eerbewijzingen, welke aan den
graaf en de gravin de Gergenli (infante van Spanje)
te Fontainebleau zijn te beurt gevallen, doen de
geruchten van een geheim bondgenootschap tus-
schen Frankrijk en Spanje weêr op het tapijt ko
men. Men heeft de infanten met eene voorkomend
heid behandeld, die men mag zeggen het gevolg
van zekere berekening te zijn.
In het gezantschap van Italië schijnt men daar
niet zeer te vreden over, want men kan niet den
ken dat L. Napoleon aan den koning van Italië
aangenaam is willen zijn, door den broeder van
Frans II van Napels zoo guldhertig te ontvangen.
De kommisic te Parijs gelast met de herziening
der mexikaansche schadeloosstellingen, heeft haar
werk geëindigd. Elke schadeloosgestelde zal van
nu af voor eerste op rekening 50 p. c. ontvangen
van het kapitaal hetwelk ten zijnen voordeele is
gelikwidcerd.
De clericale drukpers kan den luisterlijken uit
slag der inhulding van het standbeeld van Leopold
de lste, welke over eenige weken te Antwerpen
heeft plaats gehad, niet slikken. Zij wendt alles
aan om te doen gelooven dat de feest door vreem
delingen was ingericht, en weinig deelneming on
der de bevolking van onze belangrijkste Koophan
delstad en in het overige van Belgie had opgewekt.
Het tegenovergestelde is nogtans de waarheid. De
personen die de feest hebben bijgewoond, bevesti
gen dat men nooit, in geene gelegenheden, zulk.
eenen geestdrift had kunnen bemerken ter uit
zondering der clericale meelinggasten, al dat treffe
lijk in Antwerpen was, heeft het zijne bijgebracht
om hulde en erkentelijkheid te bewijzen aan de
nagedachtenis van den Vorst, aan wiens toedoen
men, onder zooveel andere weldaden, de vrijma
king der Schelde te danken heeft. Wat meer is,
wij durven hel bevestigen, het is dat allen, wiers
gevoelens door de verachtelijkste dweeperij niet
zijn vervalschtzoo niet door hunne tegen-
DE TOEKOMST
EENE ZWITSERSCHE GESCHIEDENIS
UIT DEN JARE 4824.
Vervolg en slot).
Op eenen schoonen zomermorgen had Netly zich nederge
zet op hare gewone plaats, van waar zij, even als een waakzame
schildwacht, den geheelen weg, die kronkelend beneden haar
heen liep, kou overzien. Aldaar, te midden der schuldelooze
Wagen harer kinderen, liep de lijd spoedig en in onrust voor-
hij. De trouwe hond, de medegezel harer wandelingen, sliep
bij haar in het gras.
Eensklaps werd de hemel verduisterd, er stak een verschrik
kelijk orkaan op, de regen viel bij stroomen neder. Netly
werd voorzichtigheidshalve genoopt op den heuvel te blijven,
waar zij voor den regen beveiligd was door de bladeren van
den olmenboom, die, boven hare hoofden als een breed scherm
uitstekende, haar tot een ondoordringbaar dak verstrektende
zon kwam weldra weder te voorschijn alles herleefde, de
vogels begroetten de regenboog en het azuur des uitspansels.
Nadat de duisternis was opgeklaard scheen de gaansche na
tuur met nieuwe en meer schitterende schoonheden te prijken.
Van geheel deze onrust in de schepping waren geene sporen
meer te bekennen dan den vloed, die, door de bergstroomen
gezwollen, de kleine vallei al bruisende overstroomde.
Netly bleef dit schouwspel gadeslaan, doch weldra hernam
zij hare vroegere waakzaamheid.
Plotselijk staat zij op eene gewapende bende nadert in de
verte aan derzelver hoofd gaan de officieren, zich met elkan
der onderhoude en die hunne soldaten te vreden en vrolijk
verre achter zich laten. Netly klimt den heuvel af, werpt gee
ne blik op de officieren, die haar voorbij gaan, dewijl zij geen
belang in hen steld, en, achter struiken verborgen neemt zij
iederen soldaat, die haar voorbij gaat, nauwkeurig op en
tracht het gelaat haars echtgenoots te herkennen...
Eensklaps geeft zij een' doordringenden gil, snelt voort, be
klimt met de vluchheid eener wilde geit den heuvel, onvat
hare beide kinderen en stort zich in den vloed....
Om den hoek van den weg meenden de offiicieren eene
menschelijke gedaante op het water te zien drijven....
Met een edele geestdrift bezield, ontdoen zij zich van hunne
bovenkleederen en werpen zich in den stroom Helner door
menschlievendheid gedreven, was dc eerste gereed.... Geluk
kiger dan al de andere, brengt hij eene vrouw, die een kind in
hare armen geklemd houdt, aan den oever... Men dringt zich
om haar heen en onbloot het aangezicht, dat door het druip
natte haar geheel bedekt was.... Eensklaps bezwijmt Helner
hij had zijne vrouw herkend...
Toen hij tot zich zeiven kwam, maakte eene verschrikkelijke
wanhoop zich van hem meester doch ofschoon zijn hart door
diepe droefheid overstelpt werd, behield hij zijn verstand
hij bemerkte dat nog eene zijner dochters afwezend was.... te
gelijker tijd hoorde men een geblaf, en men werd een' hond
gewaar die een kind, dat hij uit den stroom gered had, bij het
kleed voortsleepteen zich aan de voeten uitstrekte van Helner,
aan wien hij zijne dochter wedergaf.... Doör smart en vreug
de overstelpt, beloonde Helner alle mogelijke hulp aan zijn
kind, dat, dank zij den spoed van haren redder, nog niet be
zweken was....
Helner wijdde zijn volgend leven geheel aan zijne dochter,
het eenigste pand, dat eene aangebedene echtgenote hem na
gelaten had; hij beweende zijne Netly, en nu nog stroomen
zijne tranen bij het minste woord, dat door hem of andere
over haar gesproken wordt. Nimmer heeft hij de oorzaak te
weten kunnen komen, welke Netly gedreven heeft, aan haar
leven een einde te maken hij denkt echter, dat zij, haren eed,
om hem niet te overleven indachtig, en onbewust van zijne
bevordering tot Kolonel, hetgeen hij haar in eenen brief (die
waarschijnlijk verloren is geraakt), gemeld had, haar verstand
verloren heeft, toen zij hem onder de soldaten niet bespeurde,
en dat deze verbijstering de oorzaak van hare dood geweest
zij.
