VAN IJPEKEN. EEN SCHOON VROÜWMENSCH. HHS 4 FRANKMV 'S JAARS Mr 350. Zevenste Jaar. Politiek. Stads;- Kunst- en Letternieuws. Yerschillige Tijdingen. Markten. Bekendmakingen. Politieke berichten. VOOR IJPEREN. Fr. 4-50 YOOR BUITEN STAD. Aankondigingen 12 centimen den regel. Reklamen 25 centimen. ZONDAG, 6 DECEMBER 4868. Bureel: Dixmudestraat, 59. Alle inzendingen vrachtvrij. YT(ÏV=FrUpü2ï De personen welke een abonne- A ment voor 18Ö9 aan De Toekomst nemen, zullen dit blad tot Nieuwjaar gratis ont vangen. De Daily Telegraph zegt, dat M. Gladstone reeds bij de koningin geroepen is, en voegt er bij, dat het ontslag van het kabinet-Disraëli definitief is aangenomen. De depechen uit Madrid overgemaakt geven tot nadenken aanleiding. Het voorloopig gouvernement is wel beraden ten allen prijze de order te handha ven en er zijn in dien zin bevelen aan al de overhe den van het koningrijk gezonden. Indien de orde ten alien prijze moet worden gehandhaafd dan moet zij toch bedreigd zijn of wel de betoogingen die plaats hebben moeten strekkingen hebben, die het voorloopig gouvernement niet kan goedkeuren. In het eerste geval heeft het voorloopig bestuur ge lijk en iedereen zal die beslissing goedkeuren. Maar indien er kwestie is beletsels te stellen aan de be toogingen omdat zij met de zienswijze van de man nen door de omwenteling aan het bestuur gebracht, niet overeenkomen, zou men dit moeten betreuren want dit ware het begin eener tegen-om wenteling en men weet waar men van achteruitgang tot ach teruitgang, van wanorders lot wanorders, een land naar toe leidt. Spanje kan niet onbewust zijn wat het gevolg daar van is het is den terugkeer tol het despotism De koning van Italië heeftop eenc weerdige wij ze op de uildading geantwoord, die den paus hem had gedaan door de dubbele uitvoering der dood straf te Rome. Hij heeft genade geschonken aan de personen, ter dood veroordeeld voor aanslagen binst de wanorders waarvan de stad van Peruzza het tooneel is geweest. De italiaansche Kamer der Gedeputeerden heeft eene meerderheid van 1 68 stemmen tegen 48 het wetsontwerp aanveerd de naturalisatie vergunnen de aan al de Italianen. Dit is een zeer merkelijk feit, want op die wijze zou men mogen zeggen dat Rome bij Italië is inge lijfd, daar al de romeinen zich kunnen doen natu raliseren. L'Écho. van Oran, zegt dat de ongersnood op nieuw in Algiers zich vertoont. Men ziet op de openbare wegen, kinderen die meer op een geraam te dan op levende wezens trekken. Iets dat melding verdient, is, dat de Arabieren van honger sterven en de Franschen uitwijken. De Temps heeft een brief uit Oran ontvangen, mel dende dat er 100 famillien naar Brazillië zijn uil- geweken om eene eerste algeriaansch dorp te stich ten. De Gemeenteraad van S4 Genois had zijn ontslag gegeven, aangedreven door het ongerijmd verbod van Monseigneur ten gevolge van hetwelk 15' branden in 14 daggn aldaar plaats hadden, en in twijfef zijnde of de maatregel van een nienw kerkhof, in vervanging van het oude, hetwelk in het midden des dorps bestond, te hebben ingericht, de goedkeuring der bevolking had verworven. Daardoor wilden de ontslaggevers eenen oproep aan de gevoelens der bevolking doen. Diesvolgens moest eene nieuwe kiezing plaats hebben. De eenparigheid van de liberale stemmen, (de andere zich onthouden hebbende), werd ver worven aan de aftredende leden. Dit was eene afkeuring van de handelwijze des Bissehops, en dus de Bestendige Deputatie, die een werktuig van het Bisdom is geworden, trachtte ten gelijke of ten ongelijke, beweegredens te vinden om deze kiezing te vernietigen en eene nieuwe te bevelen. Ditmaal werd alles in het werk gelegd om de sukkelaars van S4 Genois te bewilligen tot het stemmen voor de candidaten van Monseigneur. 5 hemel en hel, beloften en bedreigingen, niets werd "A AÜ.J) ajaJ ,un:i fUiriQ DE TOEKOMST, 1. In gansch de provincie leefde geen behendiger noch moe digere wildstrooper dan vader Hiel. Meer dan tien urén in het ronde, kende men de klank van zijn geweer, en van boschwachters geheugen had hij in gansch zijn leven, geen vier keeren zijn schot gemist. Vader Hiel had zich in de struiken van het gehucht Velden eene soort van vossenhol gebouwd, boven hetwelk hij eene strooiwisch had vastgemaakt, ongetwijfeld met het doel om aan de afwezigheid eener herberg te doén gelooven. Doch vruchteloos zou men er de schaduwe van eenen soepketel of van eene pan hebben gezocht, 't Was eene manier van zich in schikkelijk te toonen voor de eischen van het gerecht, welk er overigens weinig op gezet was met eenen zoo behendigen schutter wargaren te hebben. De oude wilddief ging nooit op strooptochten uit, zonder vergezeld te zijn van zijnen hond en zijne dochter. Zijn hond was een leelijk, zeer smerig en zeer spitviimig beest, welk hij spottender wijze Gendarm had genoemd. Wat zijne dochter betreft, zij noemde zich Johanna en was zeventien jaren oud. Een schoon vrouwm'énsch, zegden de boeren als zij van haar spraken, en Johanna had deze kernige lofrede waarlijk niet gestolen. Het donkerroode lip gaf misschien al te veel min achting te kennen en de ernstige plooi die haar voorhoofd doorkliefde, duide wellicht een te mannelijke krachtdadigheid aen daarentegen waren de roozerige dons harer wangen en vooral het kuiltje harer kin meer dan genoegzaam 0111 den ernst van zeker lijnen te doen vergeten. Haar boezem hadde drij markiezinhenkreuslijven gebroken. Joanna was van groot gestalte en onder al de boerinnen die des zondags onder de olmenboomen dansten, was zij ontegenzeggelijk de schoon ste. De banden des bloeds waren omtrent de eenige die tusschen Johanna en den wildstrooper bestonden: hij beschermde haar, zij eerbiedigde hem, niets meer. Teederheid bestond tusschen hen beide niet. Johanna had weinige plichten ten opzichte haar vaders te vervullen. Barrevoets, het kleed opgestroopt en vastgemaakt achter haren rok, zoo volgde zij haar vader in zijne tochten, terwijl zij zijne weitesch droeg en van tijd tot tijd stil bleef om onderwege aan eenen boomtak te hangen en zich te louteren. Johanna kreeg zooveel smaak in dit vrij wilde leven, dat zij eindelijk zelf een geweer en poeder vroeg. De dag dat zij hare eerste eend schoot, was voor haar een feestdag. Te reke nen van dien dag werd zij eene koene maar gehoorzame leer linge in het jagersambacht. De oude Hiel wiens beruchte faam zij later in de achaduwe moest stellen, was fier, ja hoogverdig over zijne dochter. Deze twee onbeschaafde, half wilde karakters, vader en dochter, gingen op de jacht gelijk alsof zij teil oorlog togen. Beide betoonden even veel kalmte, even veel overtuiging. Somtijds gingen zij getweeën uren ver, zonder een woord te spreken, zonder eenen blik met eikander te wisselen. De eenig- ste gedachten die zij soms, beide te gelijk, hadden, was voor Gendarmdit levend verbindingsteeken tusschen hen. Maar terzelfder tijde als Johanna jacht maakte op de lucht en veldbewoners, jaagde de liefde in het hart der wildstroop- ster. Meer dan eens liet zij een vogel wegvliegen, om droo- merik te blijven staan vóór de wieken eens molens, Waarin een knappe jongman woonde, van twintig jaren oud, die de schoonste blonke haren had welke men onder eene wit katoe nen slaapmuts kon zien. Meer dan eens keerde zij tegen den avond met ledige handen en zonderling ontroerd huiswaarts. Men kan wel denken dat vader Hiel die verandering gewaar werd. Zekeren dag dat zij verzuimd had eene kwaartel te schieten, die haar schier onder de neus voorbijvloog, liet hij zich, van ongeduld eenen vloek ontsnappen, en begon tusschen zijne tanden te fluiten gelijk hij de gewoonte had te doen als er hem iets tegenspande. Johanna stapte met gebogen hoofde voorwaarts. Na eenige oogenblikken zwijgens wendde hij zich eensklaps tot haar en zegde plotselings Wat ik zeggen wil, Johanna, ik heb aan een huwelijk voor u bedacht. Voor mij, vader? Peer Dekalk heeft uwe hand gevraagd 't is een brave jongen en een vriend van mij ik heb ze hem toegestaan. Maar ik zie Peer niet geerne. 't Is mogelijk, maar ik zie hem geerne. Joanna aanzag haren vader, als 0111 zich te verzekeren dat hij ernstig sprak. Ik trouw niet, zegde zij met kalmte. Doch haar vader hoorde haar reeds niet meer aan. Hij had zijn hond achter een prachtig stuk wild gezet, waarop hij een meesterlijk schot wilde doen. Eerst nadat hij zijn geweer afgeschoten had, hernam hij deze bewoordingen Peer Dekalk zal morgen komen, 't Is nu drij jaar dat hij mijn woord heeft. Binnen veertien dagen zijt gij zijne vrouw. Dat was kort en bondig. Er viel daar niets tegen in te bren gen. Johanna hield hare gepeizen voor zich. Wordt voortgezet).

HISTORISCHE KRANTEN

De Toekomst (1862-1894) | 1868 | | pagina 1