VAN IJPEKEN.
EEN SCHOON VROÜWMENSCH.
HHS
4 FRANKMV 'S JAARS
Mr 350. Zevenste Jaar.
Politiek. Stads;- Kunst- en Letternieuws. Yerschillige Tijdingen. Markten. Bekendmakingen.
Politieke berichten.
VOOR IJPEREN. Fr. 4-50 YOOR BUITEN STAD.
Aankondigingen 12 centimen den regel.
Reklamen 25 centimen.
ZONDAG, 6 DECEMBER 4868.
Bureel: Dixmudestraat, 59. Alle inzendingen vrachtvrij.
YT(ÏV=FrUpü2ï De personen welke een abonne-
A ment voor 18Ö9 aan De Toekomst
nemen, zullen dit blad tot Nieuwjaar gratis ont
vangen.
De Daily Telegraph zegt, dat M. Gladstone
reeds bij de koningin geroepen is, en voegt er bij,
dat het ontslag van het kabinet-Disraëli definitief
is aangenomen.
De depechen uit Madrid overgemaakt geven tot
nadenken aanleiding. Het voorloopig gouvernement
is wel beraden ten allen prijze de order te handha
ven en er zijn in dien zin bevelen aan al de overhe
den van het koningrijk gezonden. Indien de orde
ten alien prijze moet worden gehandhaafd dan
moet zij toch bedreigd zijn of wel de betoogingen
die plaats hebben moeten strekkingen hebben, die
het voorloopig gouvernement niet kan goedkeuren.
In het eerste geval heeft het voorloopig bestuur ge
lijk en iedereen zal die beslissing goedkeuren. Maar
indien er kwestie is beletsels te stellen aan de be
toogingen omdat zij met de zienswijze van de man
nen door de omwenteling aan het bestuur gebracht,
niet overeenkomen, zou men dit moeten betreuren
want dit ware het begin eener tegen-om wenteling
en men weet waar men van achteruitgang tot ach
teruitgang, van wanorders lot wanorders, een land
naar toe leidt. Spanje kan niet onbewust zijn wat
het gevolg daar van is het is den terugkeer tol
het despotism
De koning van Italië heeftop eenc weerdige wij
ze op de uildading geantwoord, die den paus hem
had gedaan door de dubbele uitvoering der dood
straf te Rome. Hij heeft genade geschonken aan de
personen, ter dood veroordeeld voor aanslagen
binst de wanorders waarvan de stad van Peruzza
het tooneel is geweest.
De italiaansche Kamer der Gedeputeerden heeft
eene meerderheid van 1 68 stemmen tegen 48 het
wetsontwerp aanveerd de naturalisatie vergunnen
de aan al de Italianen.
Dit is een zeer merkelijk feit, want op die wijze
zou men mogen zeggen dat Rome bij Italië is inge
lijfd, daar al de romeinen zich kunnen doen natu
raliseren.
L'Écho. van Oran, zegt dat de ongersnood op
nieuw in Algiers zich vertoont. Men ziet op de
openbare wegen, kinderen die meer op een geraam
te dan op levende wezens trekken.
Iets dat melding verdient, is, dat de Arabieren
van honger sterven en de Franschen uitwijken. De
Temps heeft een brief uit Oran ontvangen, mel
dende dat er 100 famillien naar Brazillië zijn uil-
geweken om eene eerste algeriaansch dorp te stich
ten.
De Gemeenteraad van S4 Genois had zijn ontslag
gegeven, aangedreven door het ongerijmd verbod
van Monseigneur ten gevolge van hetwelk 15'
branden in 14 daggn aldaar plaats hadden, en in
twijfef zijnde of de maatregel van een nienw
kerkhof, in vervanging van het oude, hetwelk in
het midden des dorps bestond, te hebben ingericht,
de goedkeuring der bevolking had verworven.
Daardoor wilden de ontslaggevers eenen oproep
aan de gevoelens der bevolking doen.
Diesvolgens moest eene nieuwe kiezing plaats
hebben. De eenparigheid van de liberale stemmen,
(de andere zich onthouden hebbende), werd ver
worven aan de aftredende leden.
Dit was eene afkeuring van de handelwijze des
Bissehops, en dus de Bestendige Deputatie, die een
werktuig van het Bisdom is geworden, trachtte ten
gelijke of ten ongelijke, beweegredens te vinden
om deze kiezing te vernietigen en eene nieuwe te
bevelen.
Ditmaal werd alles in het werk gelegd om de
sukkelaars van S4 Genois te bewilligen tot het
stemmen voor de candidaten van Monseigneur. 5
hemel en hel, beloften en bedreigingen, niets werd
"A
AÜ.J)
ajaJ
,un:i fUiriQ
DE TOEKOMST,
1.
In gansch de provincie leefde geen behendiger noch moe
digere wildstrooper dan vader Hiel. Meer dan tien urén in
het ronde, kende men de klank van zijn geweer, en van
boschwachters geheugen had hij in gansch zijn leven, geen
vier keeren zijn schot gemist.
Vader Hiel had zich in de struiken van het gehucht Velden
eene soort van vossenhol gebouwd, boven hetwelk hij eene
strooiwisch had vastgemaakt, ongetwijfeld met het doel om
aan de afwezigheid eener herberg te doén gelooven. Doch
vruchteloos zou men er de schaduwe van eenen soepketel of
van eene pan hebben gezocht, 't Was eene manier van zich in
schikkelijk te toonen voor de eischen van het gerecht, welk
er overigens weinig op gezet was met eenen zoo behendigen
schutter wargaren te hebben.
De oude wilddief ging nooit op strooptochten uit, zonder
vergezeld te zijn van zijnen hond en zijne dochter. Zijn hond
was een leelijk, zeer smerig en zeer spitviimig beest, welk hij
spottender wijze Gendarm had genoemd. Wat zijne dochter
betreft, zij noemde zich Johanna en was zeventien jaren oud.
Een schoon vrouwm'énsch, zegden de boeren als zij van haar
spraken, en Johanna had deze kernige lofrede waarlijk niet
gestolen. Het donkerroode lip gaf misschien al te veel min
achting te kennen en de ernstige plooi die haar voorhoofd
doorkliefde, duide wellicht een te mannelijke krachtdadigheid
aen daarentegen waren de roozerige dons harer wangen en
vooral het kuiltje harer kin meer dan genoegzaam 0111 den
ernst van zeker lijnen te doen vergeten. Haar boezem hadde
drij markiezinhenkreuslijven gebroken. Joanna was van groot
gestalte en onder al de boerinnen die des zondags onder de
olmenboomen dansten, was zij ontegenzeggelijk de schoon
ste.
De banden des bloeds waren omtrent de eenige die tusschen
Johanna en den wildstrooper bestonden: hij beschermde haar,
zij eerbiedigde hem, niets meer. Teederheid bestond tusschen
hen beide niet. Johanna had weinige plichten ten opzichte
haar vaders te vervullen. Barrevoets, het kleed opgestroopt
en vastgemaakt achter haren rok, zoo volgde zij haar vader
in zijne tochten, terwijl zij zijne weitesch droeg en van tijd
tot tijd stil bleef om onderwege aan eenen boomtak te hangen
en zich te louteren.
Johanna kreeg zooveel smaak in dit vrij wilde leven, dat
zij eindelijk zelf een geweer en poeder vroeg. De dag dat zij
hare eerste eend schoot, was voor haar een feestdag. Te reke
nen van dien dag werd zij eene koene maar gehoorzame leer
linge in het jagersambacht. De oude Hiel wiens beruchte faam
zij later in de achaduwe moest stellen, was fier, ja hoogverdig
over zijne dochter.
Deze twee onbeschaafde, half wilde karakters, vader en
dochter, gingen op de jacht gelijk alsof zij teil oorlog togen.
Beide betoonden even veel kalmte, even veel overtuiging.
Somtijds gingen zij getweeën uren ver, zonder een woord te
spreken, zonder eenen blik met eikander te wisselen. De eenig-
ste gedachten die zij soms, beide te gelijk, hadden, was voor
Gendarmdit levend verbindingsteeken tusschen hen.
Maar terzelfder tijde als Johanna jacht maakte op de lucht
en veldbewoners, jaagde de liefde in het hart der wildstroop-
ster. Meer dan eens liet zij een vogel wegvliegen, om droo-
merik te blijven staan vóór de wieken eens molens, Waarin
een knappe jongman woonde, van twintig jaren oud, die de
schoonste blonke haren had welke men onder eene wit katoe
nen slaapmuts kon zien. Meer dan eens keerde zij tegen den
avond met ledige handen en zonderling ontroerd huiswaarts.
Men kan wel denken dat vader Hiel die verandering gewaar
werd. Zekeren dag dat zij verzuimd had eene kwaartel te
schieten, die haar schier onder de neus voorbijvloog, liet hij
zich, van ongeduld eenen vloek ontsnappen, en begon tusschen
zijne tanden te fluiten gelijk hij de gewoonte had te doen als
er hem iets tegenspande. Johanna stapte met gebogen hoofde
voorwaarts.
Na eenige oogenblikken zwijgens wendde hij zich eensklaps
tot haar en zegde plotselings
Wat ik zeggen wil, Johanna, ik heb aan een huwelijk
voor u bedacht.
Voor mij, vader?
Peer Dekalk heeft uwe hand gevraagd 't is een brave
jongen en een vriend van mij ik heb ze hem toegestaan.
Maar ik zie Peer niet geerne.
't Is mogelijk, maar ik zie hem geerne.
Joanna aanzag haren vader, als 0111 zich te verzekeren dat
hij ernstig sprak.
Ik trouw niet, zegde zij met kalmte.
Doch haar vader hoorde haar reeds niet meer aan. Hij had
zijn hond achter een prachtig stuk wild gezet, waarop hij
een meesterlijk schot wilde doen. Eerst nadat hij zijn geweer
afgeschoten had, hernam hij deze bewoordingen
Peer Dekalk zal morgen komen, 't Is nu drij jaar dat
hij mijn woord heeft. Binnen veertien dagen zijt gij zijne
vrouw.
Dat was kort en bondig. Er viel daar niets tegen in te bren
gen. Johanna hield hare gepeizen voor zich.
Wordt voortgezet).