VAN MP]
DE BRUILOFTSDAG.
4 FllAAKJEM '8 JAAÈS
Nr 319. - Achtste Jaar.
Politiek. Stads,- Kunst- en Letternieuws. Verschillige Tijdingen. Markten. Bekendmakingen.
Pulitieke bericht ei s
VOOR IJPEREN. Fu. 4-50 VOOR BUITEN STAD
Aankondigingen 12 een timen den regel.
Reklamen 25 centimen.
ZONDAG, 27" JUNI 1869.
Bukkel: Dixmadeslraat, 39. Alle inzendingen vrachtvrij.
De meest tegenstrijdige geruchten blijven in om
loop op de inzichten van den keizer. Indien men
den dag na de kiezing eenige hoop had den tegen-
woordigen politieken staat van zaken te zien wijzi
gen. volgens de nieuwe noodwendigheden, die
zich hadden veropenbaard, zou men moeielijk in
die gedachte kunnen volherden naden brief door
L. Napoleon aan baron Mackau geschreven en na
de bevordering in het cere-legioen van M. Jerome
David, den vertegenwoordiger van de meest terug
werkende fraktie der oude wetgeving.
Prins Napoleon is naar Prangins vertrokken,
geheel ontmoedigd zijne raadgevingen geenen in
gang hebbende kunnen doen vinden.
lie brief van L. Napoleon aan dén beer Mackau
heeft door geheel Frankrijk eenen uitmuntend
slechten indruk gemaakt. Dit is niet te verwonde
ren. Bijna a! de burgers van Parijs en een over
groot getal kiezers der departementen zeggen tot
L. Napoleon, dat zij niet willen dal hij alleen heer
en meester blijft.
De Presse meldt dat men in de wel ingelichte
kringen als een stellig feit aanziet, dat het fransch
gouvernement pogingen aanwendt om de conventie
van September te herstellen en ten dien einde vol
doende waarborgen te bekomen van het italiaansch
gouvernement voor de veiligheid van het pauselijk
grondgebied.
De tijdingen uit Italië zijn niet goed. Te Genua,
te Floreatie en te Milaan houdt men personen aan
zooals men overeen vijftiental dagen te Parijs deed.
liet
gouvernement
heelt
strenge
maatregelen
voorgeschreven om de rust te handhaven.
De ilaliaansche Kamers zijn op eens verdaagd
geworden. Deze plotselinge maatregel is uitgelokt
door twee erge parlementaire incidentenhel slecht
onthaal door de Kamer der Gedeputeerden in ge
heim komiteit gedaan aan de linantiële ontwerpen
van M. Cambray Digny, en het bevolen enkwest op
de feiten van bedrog, die men veronderstelt in de
zaak van de tabak-regie tè zijn gepleegd.
Hel nieuw spaansch kabinet is samengesteld.
Generaal Prim het kabinet aanbiedende, iiceft ge
zegd, dat het gouvernement de grondwet zal doen
eerbiedigen.
Dit gouvernement houdt zich met de linantiële
kwestie bezig en hoopt geld aan een goedkoopen
intrest te vinden. Maarschalk Prim zegt dat de her
tog van Montpensier, als kapitein-generaal den eed
aan de Grondwet afgelegd hebbende, bijgevolg in
Spanje mag verblijven, zijne tegenwoordigheid
niet strijdig aan de wet zijnde. Niemand zal eenen
koning opdringen. De Cortès alleen zullen hem
kiezen en hunne keus zal moeten geëerbiedigd
worden.
De engelsche liberale dagbladen toonen zich
zeer voldaan over de stemming, waarbij de Lords-
kamer den bill betrekkelijk de iersehe kerk heeft
aangenomen. Zij weasehen die vergadering alsook
het gouvernement en het land er geluk mede.
De koning van Pruisen, na achtereenvolgens de
steden Aurich, Emden en Osnabruck te hebben
bezocht, is Zondag of Maandag in zijne hoofdstad
teruggekeerd. In al de plaatsen, die hij is door
getrokken, heeft de vorst een goed onthaal genoten
geen enkel incident geeft het laatste gedeelte dezer
omreis gekenmerkt.
De ko ling van Griekenland heeft den 17 Juni de
nieuwe Kamer der gedeputeerden geopend. Zijne
troonrede behelst eene belangrijke belofte, name
lijk de doorboring der landengte van Corinthe.
Dit ontwerp is reeds dikwijls
weest. Het zal nu misschien lukken.
De Kamer heeft zich onbepaald
met45 stemmen tegen 16 en 2 onthoudigen, een
wetsontwerp te hebben aangenomen, waardoor
een kredit van 1,500,009 fr. wordt toegestaan aan
het departement van openbare werken, voor het
daarstelten eens ijzeren wegs van Blaton naar Ath:
als ook met 72 stemmen het wetsontwerp, waar
door wijzigingen worden toegebracht aan het re
giem van de spaar- en pensioenkassen.
aangekondigd ge-
verdaagd na
De Moniteur des intéréts matériels zegt, dat M.
Langrand-Durnonceau eene circulaire heeft uitge
geven om zijne aktionnarrissen uittenöodigen in te
schrijven op den turksehen spoorweg van Rumelië.
De heer Langrand verzekert dat hij voor vast de
concessie van dien spoorweg zal hebben alhoewel
sommige beweeren dat het anders is.
Nu, de Moniteur des intéréts matériels zegt
uit goede bron te weten, dat de spoorweg van Ru
melië is geeoncedeerd aan MM. C. en L. Vandei'
ansa a ill
^SEsasHa^KXEsaraaïsiimsasHSEraBssssa^sssBW^^
Vervolg en slot).
Parijs was op dat oogenblik vüh het eene einde tot het an
dere met barrikaden bezet en leverde een droevig schouwspel
op. Het hakelig geklep der alarmklok weêrgalmde in de ver
schillende wijken van stad. Het bloed stroomde met beken op
de verscheidene punten, waar het verwoed gevecht tusschen
opstandelingen en militairen begonnen was, terwijl de natio
nale en de mobile garden in moed wedieverden.
Gedurende dien tijd was Emma voor een kruisbeeld, met
tranende oogen, neêrgeknield, voor hetwelk zij zoo dikwijls,
naar het voorbeeld harer godvruchtige moeder, verzachting
in haren druk oflijden had gevonden. Met vurigheid bad zij
voor haren geliefden echtgenoot, die, helaasniet weder
keerde. Elk kanonschot weêrklonk smertend door hare ziel,
en deze bruiloftsdag, die haar zooveel zielesmert veroorzaakte,
scheen haar eene eeuw lang te zijn. Van tijd lot tijd sprak zij
snikkend den naam van haren echtgenoet uit, die, ondanks
haar angstig wachten, niet wederkwam. De teederheid dei-
moeder was onmachtig om den doodangst harer dochter te
stillen, die op ieder oogenblik naar het venster liep en als uit
zinnig en radeloos uitriep
Ach? dood mijnen echtgenoot toch niet! laat hem toch
het leven behouden; hij is zoo goedhartig voor mij.
Wanneer het avondduister was gevallen, hield het gedom-
mel van het kanon en het geknal der geweerkogels op doch
het alarmgekiep duurde nog voort. De verslindende dood, van
haar werk vermoeid, sliep thans, met den eenen voet in het
bloed bij de barrikaden, om des anderendaags nog verschrik
kelijker te ontwaken.
Reeds was tien ure geslagen, en Emma zat nog te bidden.
Op eens voelde zij hare kniën wankelen, hsur hairen te berge
rijzen, haar hoofd zich ontstellen.
Genadige God! riep zij uit, heb medelijden met mij
Daarna stond zij op en sprong aan de deur. Menschen-
stappen werden in de straat gehoord.
Hij is het! zegde zij maar hij is niet alleen; ik erken
zijnen gang niet. Mijn God! zoo men mij hem levenloos aan
brengt, o, geef dan dat ik heden ook sterve
Een oogenblik later ging de deur open, en vier mannen
zetleden zwijgend eene draagbaar neder, op welke een lijk
lag uitgestrekt. Edward was als een dappere gesneuveld hij
den aanval der barrikaden, welke in de voorstad Poissonnière
opgericht waren.
Wanneer, na eene lange bezwijming, Emma weder tot het
bewustzijn kwam, lag het bebloede ontzielde lichaam van' ha
ren echtgenoot in een naburig vertrek op een bed uitgestrekt.
Moeder, waar is mijn echtgenoot, mijn Edward vroeg
Emma met bevende stem.
Hare moeder wees haar met den vinger den Hemel.
Ik vraag u niet waar zijne ziel is kon zij wel anders
dan ten hemel gaan? wat ik wil weten, is de plaats waar men
zijne stoffelijke overblijfsels heeft neèrgelegd.
Hare moeder antwoordde nietdoch zij plaatste zich tus
schen hare dochter en de deur die naar het naburig vertrek
geleidde.
O, daar ligt hij riep Emma uit.... ik wil hem zien
En toen hare moeder nog meer naar de deur aandrong,
voegde zij er hij
Ja, ik wil hem zien! dit kunt gij mij niet beletten, want
hij behoort mij toe.
Arm kind, antwoordde de moeder, hij behoort slechts
aan God meer toe.
En aan het grafdit weet ik, moederdoch ik wil
hem nog eens voor de laatste maal zien. 0, vrees niet, ik zal
niet bezwijken.
Voor een dergelijk besluit was een langere weêrstand eene
wreedheid geweest: overigens wist Mevrouw Dubreuil dat
zelfs de diepste smert soms verzachting bekomt bij het gezicht
van het ontwerp dat die smert heeft uitgelokt.
Welnu, kom dan, mijn kind, zegde zij.
En zelve de deur openende, geleidde zij hare dochter voor
het zielloos lijk van haren echtgenoot. Hij scheen zachtjens te
slapen. Emma knielde bij het lijk neder en weende en snikte.
Hare moeder stortte insgelijks overvloedige tranen; zij ook
wist dat de tranen de droefheid verlichten.
