VAN IJPEREN.
4 FRANKEN ?S JAARS
IV" 383. Achtste Jaar.
Politiek. Stads.- kunst- en Letternieuws. Verscliillige Tijdingen. Markten. Bekendmakingen.
Politieke berichten.
BE St'llliEDBEKEM'KMS.
VOOR IJ PEREN. Fr. 4-50 VOOR BUITEN STAD.
Aankondigingen 12 centimen den regel.
Reklanien 23 eentimen.
Illlnrtillil
ZONDAG. 25" JULI 1809.
ÉgPI BdreeL: Dixmudeslraat, 59. Alle inzendingen'vrachtvrij
De ministeriële krïsis in Frankrijk is geëindigd.
Er blijven vijf der oude ministers aan het bewind:
MM. de Foreade la Roquette, Magne, maarschalk
Asiel, admiraal Rigault de Genouilly en Gressier;
de vier eerste behouden de portefeuillen van bin-
nenlandsche zaken, van finanticn, van oorlog en
van zeewezen de vijfde verlaat den landbouw en
den koophandel, om het nieuw ministerie van
openbare werken te nemen.
De vijf nieuwe ministers zijn: MM. Duvergier,
sectie-voorzitter in den Staatsraad, die het ministe
rie van justicie en van eerediensten neemt; M. de
la Tour d'Auvergne, gezant te Londen, wordt mi
nister van buitenlandsche zaken; M. Alfred Le
Roux, onder-voorzitter van het Wetgevend Korps,
minister van koophandel en landbouw; M. Bour-
beau, gedeputeerde, vervangt M. Durny in het de
partement van openbaar onderwijs en M. de Chas-
seloup-Laubat, senateur, volgt M. Vuilry op in
het voorzitterschap van den Staatsraad.
Zooals men het verwachtte, heeft het nieuw
fransch ministerie beslist, dat de onbepaalde ver
daging van het Wetgevend Korps zal behouden
blijven.
liet dekreet, waarbij M. Rouher voorzitter van
den Senaat voor 1869 wordt benoemd, zal de on
tevredenheid nog vermeerderen.
Maarschalk Serrano, hertog de la Torre, regent
van het koninkrijk Spanje, bewoont thans met
zijne familie het kasteel te San Ildefonse de la
Granja, waar koningin Isabella gewoon was een
deel van den zomer door te brengen.
De Corlès zijn tot 1 October uiteen gegaan.
I)e toestand van Spanje is verergerd. De tele
graaf van Madrid meldt de aanhouding van ver
scheidene opper-officieren. Volgens men verzekert,
zouden die aanhoudingen in verband staan met
Carlistische samenzweringen. Eene depeche van
22 dezer meldt het vertrek van troepen naar Bar
celona en naar Navarra. Men denkt dat deze ver
zending van troepen is gebeurd, omdat 't gerucht is
verspreid, dat don Carlos geheimzinnig Parijs
heeft verlaten en zich reeds in de baskische pro-
vintien bevindt.
Uit Warschau wordt van eene wel onderrichte
zijde gemeld, dat de rijkskanselier, prins Gortscha-
koff, het verzoek van den II. Stoel, om aan de
russische bisschoppen vergunning tot bijwoning
van hel Koncilie te verleenen, onvoorwaardelijk
van de hand gewezen heeft.
De Itidépendance meldde donderdag, volgens
eenen brief uit Rome, dat er kwestie zou zijn van
een drijdubbel traktaat, strekkende om die stad
honds- en onzijdige stad te verklaren, met eenebe-
zelting van troepen door de drij mogendheden
Frankrijk, Oostenrijk en Italië geleverd. Wat
er hier waar van is, dat zullen wij later weten.
De Lordskamer heeft met 175 stemmen tegen
95. de wijzigingen behouden, die zij aan den bill
op de iersche kerk had gebracht.
Het Nieuwsbladdoor baatzuchtige driften be
wogen, omdat het de aanhalingen van ons bladje
niet kan wederleggen, doet ons dingen zeggen, die
wij noch geschreven, noeh gedacht hebben; het is
aldus dat het uit ons gezegde beslist dat wij den II.
vader voor eenen nieweerd uitmaken, iels waar-
gmau
TOEKOMST
Xwcc ossxea» abonnentra Itclilie» gerekla-
meci»d omdat zsjj Zondag laatst het mminicr
tiet' VOtSKO-UtSV niet ontvangen hebben:
een heer ssït Watou (een nummer) en een uit
I*o|»ering9ie (vijf n«miners Wij bidden al
degene die ons nummer niet ontvangen er
ons dadelijk kennis van te geven, want daar
dit geval sedert eenige weken verscheidene
malen plaats heeft gehad, zullen wijalles
aanwenden om de oorzaak er van te ontdek
ken.
De nachtwacht riep elf ure.
Langzamerhand verminderde het gedruisch der rijdende
equipagien; donkerder en stiller werd de schoone Koningstraat,
donkerder en stiller werd het in heihuis der famillie Bom.
Slechts nog in eene kamer aan de linkerzijde brandde, met
een dichten scherm bedekt, eene lamp en wierp eene scherme-
ring, aan het maanlicht gelijk, op het nachttafeltje voor het
bed der zieke weduwe van den commercie-raad Born, aan
hetwelk uit een boek voorlezende, de aanvallige Emma zat.
u Houd op, zegde de zieke, zich mismoedig omkeerende,
(i uw lezen verveelt mijik zal beproeven den slaap te vatten.»
Emma legde het hoek ter zijde, nam haar werk in de hand,
en gaf daarbij op elke ademhaling van de sluimerende zorg
vuldig acht.
Reeds menig middernachtsuur had zij in dezelfde kamer
op deze wijze met waken doorgebracht want mevrouw
Born, die reeds sedert verscheidene weken ziek was, wilde
geene andere oppasster voor zich hebben, dan Emma.
Zij had altijd voordat lieve meisje, de dochter der vriendin
harer jeugd, en nog bovendien haai'doopkind, eene bijzonde
re liefde gekoesterd, en Emma's moeder, eene weduwe, nam,
hoe zwak en eenzaam, met vreugde deze gelegenheid te baat,
om hare vriendin door den bijstand harer dochter, hare dank-
dnnkbaarheid voor het goede, dat deze haar zoo veelvuldig
bewezen had, te betoonen.
Ook was niemand beter dan Emma geschikt om zieken op te
passen; want bij haar zacht, duldend, liefderijk gemoed voeg
de zij eene ondervinding, vroegtijdig verkregen, aan het ziek
bed van haren overledenen vader, wiens langdurig lijden zij
met hare moeder gemeenschappelijk had helpen dragen en
zooveel mogelijk getracht had te verzachten,
Op deze wijze was zij aan het ziekbed gewoon en nam ge
willig de oppassing harer lieve meter op zich.
Nogtans moet niet verzwegen worden, dat in het huisgezin
van Born twee oogen haar dankbaar aanzagen, in welker
blikken zij voor alle kwade luimen, alle onrechtveerdige eischen
der zieke, een ruime vergoeding vond.
Williblad, de eenige zoon en het toekomstig hoofd van het
huis, was onlangs uit Engeland terug gekomen, had zijue
moeder op het ziekbed gevondenen bij haar het beminnelijk
ste meisje, dat hij ooit ontmoette.
Dagelijks zag hij haar hier, dagelijks ontdekte hij nieuwe
deugden, zag hij nieuwe bevalligheden aan haar, en de wensch
in zijnen boezem opstijgende, om dit lieve meisje eenmaal de
zijné te noemen, werd spoedig tot een zwijgend maar vast be
sluit.
Wel is waar, zijne moeder had, dit wist hij, geheel andere
plannen met hem in het hoofd, zij kende dc weerde van den
rijkdom, zij schatte dien misschien te hoog; doch zij be2at
onmiskenbaar een zekere grootmoedigheid van karakter, die
in gunstige oogenblikken tot de edelste handelingen in staat
stelde.
De zoon hoopte in stilte want wat hoopt de liefde niet?
haar langzamerhand tot de vervulling zijner wenschen te
bewegen
Emma vermopdde niets van dit alles.
Zij zag alleenlijk meer dan gewoonlijk naar de pendule, als
het uur waarop Williblad zijne moeder gewoonlijk bezocht,
naderde.
Trad hij in de kamer dan sierde een hooger rood bare
wangen, doch zij ruimde hem dagelijks hare plaats voor het
bed in, en werkte dus te vlijtiger in den anderen hoek der
kamer voort.
Ook heden had zij hem op deze wijze gezien, heden had
haar hart voornamelijk geklopt, toen hij tot haar trad cn
zegde
Emma! wordt 11 het nachtelijk waken niet te zwaar? Gij
ziet een weinig bleek, ik zal in den aanstaanden nacht uwe
plaats vervullen.
Emma verzekerde echter dat zij zich in het minst niet ver
moeid gevoelde, ook was de zieke geheel niet genegen Emma
door haren zoon vervangen te zien volgens gewoonte bleef
deze bij haar.
De herinnering van den verloopen morgen zweefde thans
in het stille uur van den middernacht op nieuw in het hoofd
van Emma.
Williblad dit moest zij zichzelve bekennen werd haar
met eiken dag dierbaarder.
Hij was toch een zoo goed, en ja! zij moest het er wel bij
denken een zoo schoon jongman
«Emma! riep nu de zieke die niet slapen kon, en brak
hierdoor de opvolgende gedachten van het beminnelijk meisje
af. Emma! ik heb een verzoek aan u... Hier, neem dezen
sleutel, zij nam eenen sleutel uit eenen aan de zijde van haar
bed vastgemaakten zak, doet hiermede in de kamer hier
naast de groote kas open, en breng mij uit dezelfde de derde
lade aan de rechterzijde daar zijn papieren in, die ik nog
eens wensch door te lezen.
Zonder tegenspraak, want reeds was zij aan de derge
lijke ontijdige invallen gewoon, deed Emma gelijk haar
bevolen werd.
Zij ontstak het waslicht, opende de deur naast de kamer,
die zeer ruim en met kostbaren ouderwetschen huisraad gj-
vuld was, en trad naar de aangewezene kas.
(JTorclt voortgezet).
