Ia lijden komt verblijden,
VAN IJPEREN.
Politick. Stads,- Kunst- en Letternieuws. Verschilïige Tijdingen. Markten. Bekendmakingen
4 FRANKEN 'S JAARS
W Megeiistc Jaar»
VOOK
Dc worsteling van Dinsdag laatst heeft hevig ge
weest; beide partijen, de eene samengesteld uil het
dweepenslc en domste gedeelte der kiezers, ver
sterkt door degene die zich voorui(gangers noemen
en geleid gelijk cenen trop schapen door hunne
pastors en door eenige intriganten wiers grondstel
sels zijn weg van daar dat wij er ons kunnen
plaatsen dc andere, daargesteld uit hel vermo-
gendste gedeelte der bevolking, die van sedert
-1847 het land heeft beheerd en tot den hoogsten
trap van bloei heeft verheven.
Beide hebben bovenmatige pogingen gedaan om
den zegepraal te behalen, en wij moeten het vrij
moedig bekennen, dc cerstgczcgdc heeft bijna over
al eene aanzienlijke meerderheid bekomen.
Wanneer wij, al den uitval der kiezing betreu
rende, onderzoeken welk de oorzaken zijn waarom
zooveel kiezers hun voorgaande hebben geloochend,
wij vinden, en eenige hebben het ons vrijmoedig
verklaard, dat het veropenbaard programma der
voornitgangers een wapen in handen der geeste
lijkheid is geweest om de liberale partij op eene
zegenpralende wijze te kunnen bevechten.
De ongelukkige die gewoonlijk hunne hersen
schimmen voor waarheden nemen, hebben gezaaid
in cenen grond die niet beploegd was, en het zaad,
de moeite en de grond zijn verloren. Zij hebben de
roede gemaakt waarmede zij de eerste, en voor
langen lijd zullen gegeescld worden, en zij zullen
later nog de verantwoordelijkheid dragen der ver
nedering van ons schoon vaderland.
Er is nooit een zoo schandelijk gebruik gemaakt
geweest van de grondstelsels van den Bisschop Ma-
Iou, die geschreven heeft dat alle middels goed
zijn zelfs de oneerlijke om het doe! te bereiken
als in de omstandigheid der laatste kiezing; leugens
en bedrog zijn de wapens waarvan de geestelijkheid
zich heeft bediend om de kiezers te misleiden, aan
dc eene, en dat lot in den preêkstoel toe, men deed
hun gelooven dat de liberalen den Godsdienst wil
den ten onderen brengen, aan de andere men gaf
hun de verzekering dat, indien dc kalhölijken de
overhand hadden, zij hun geld van Langrand met
de verachterde intresten zouden terug bekomen, en
sommige gebruikten den eerloozen middel van de
kiezers die verplichligingen aan kandidaten hadden
te bewilligen van aan dezelve hunne stem te belo
ven, cn tegen hun te stemmen
De clericale nieuwsbladeren zouden willen doen
gelooven dat het land zijnen wil heeft uitgedrukt,
terwijl de uitkomst der kiezing niet anders ver
beeldt dan den wil der Bisschoppen, daar men aan
alle ambtenaren die talrijk zijn en toch het vermo-
genste gedeelte der natie uitmaken, van afstelling
had bedreigd zoo zij zich met de kiezing bemoeiden
terwijl men aan de geestelijkheid toeliet van hun
nen godsdienstige» invloed te gebruiken om de
kiezers te misleiden.
Wanneer men door de clericalen heeft zien kan
didaten voordragen die van diefte zijn beschuldigd
of die voor valsche handteekens vóór de rechtban
ken zijn gedaagd, en nog meer wanneer men de
eereleekens, bestemd om dc diensten aan het land
gedaan te beloonen, aan mannen ziet uitreiken die
als werktuigen van den schórk Langrand, zoo veel
vaders des huisgezins hebben helpen ten onderen
brengen, wij vragen welk vertrouwen kunnen de
eerlijke lieden hebben in de kuiperijen der partij
in wiens handen de kiezing van 2 Augusti het land
heeft overgeleverd.
In Belgie is het tegenwoordig een aardigen hut
sepot. De solide liberalen die meenden voor alloos
hei clerical wangedrocht onder de voelen verplet
terd Ie hebben, zijn in eens overrompeld en moe
ten den weg ruimen voor hunne politieke aarts
vijanden de caiholijkcn
Dat men nog stof'fe over onze XIXe eeuw. In een
land van lichten vooruitgang, zijn de weldenkende
burgers van kante geschoven om plaats te maken
voor ondankbaren, intriganten, valsarissen en on
wetenden, geleid onder de zweep (de lange zweep)
der Jesuilen.
De zwarte partij overwint en op eene wijze
dal de liberalen nog nooit over zulke meerderheid
beschikt hebben. Eene clericale meerderheid is
hier nu de baas, eene meerderheid opgerezen uit
cenen modderpoel van onwetendheid, onzedelijk
heid cn oneerlijkheid, want ziet Delaat van Ant
werpen, deze is twee maal veroordeeld geweest;
Coremans, die wegens schriflvervalsching vervolgd
wordt; de Langrand's bende, wélke de familjen
beeft helpen uitplunderen, zijn thans geroepen om
IJPEREN. Fr. 4-50 VOOR BUITEN STAD.
Aankondigingen: 12 een li men den regel.
Reklarnen: 25 een li men.
ZONDAG, 7" AUGUSTI 1870.
Bureel Dixmudcstraal, 39.Alle inzendingen vrachtvrij.
I -1|-1—-|nisvs9SffSKmss73izs?t&ttï3En^i3G7Zi
DOOR
JOSEF TAM RAEBT.
Na lijden komt verblijden.
Kwam na lijden geen verblijden,
Dan ware lijden groot verdriet,
Maai' na lijden komt verblijden,
Acht daarom het lijden niet.
EATS.
Het was in de maand mei van het jaar 18Alles stond
jeugdig en groen te lande de vogels lieten hunne lieve stem
metjes ten hemel opstijgen, als zoovele dankliederen aan den
Almogende toegezonden voor de heerlijke lente,voor het groen
en de bloemen welke over dc aarde verspreid waren.
De klok klepte, op het naburige kerktorentje der gemeente
Q..., om de geloovigen naar het sermoen te roepen, het was
immers missie aldaar. Twee vreemde brechtvaders waren ge
zonden, en bijna al de inwoners hadden deze gelegenheid
waargenomen om zich met hunnen Schepper te verzocnoen
en tot de Heilige Tafel te naderen, als onderpand van hun vast
voornemen zich niet meer aan zonde plichtig te maken
en tegen de liberalen te stemmen, zoo als men in den loop
dezer korte geschiedenis zal kunnen opvatten.
Jan B... (wiens naam wij, op zijn verzoek, hier niet vol-
uitschrijven) zat nevens zijne vrouw aan zijne deur; hunne
twee kinderen speelden op het voorland. De dag was met den
iastigen veldarbeid goed besteed geweest. Jan rustte zich uit
en genoot bij vrouw en kinderen dat onuitsprekelijk huiselijk
geluk, welk maar kan begrepen worden dan door hun die het
gesmaakt hebben. De avond was aan het vallen.
Jan, Mijnheer de Pastor is vandaag hier geweest en het
verwonderd hem, zegt hij, dat hij u 's morgens en 's avonds
in de Kerk niet aantreft de missie is bij na 'ten einde en gij
zijt nog maar eens gegaan. Hij zegde nog dat hij ook heeft
bemerkt dat gij nog niet te biecht zijt geweest, en heeft mij
gelast het u te herinneren.
Luister, Lucie: Waarom ik niet meer naar het sermoen
ga, is enkel om dat.ik van den eersten keer gehoord heb, dat
het eene politieke zending is, welke deze twee vreemde predi
kanten hier komen vervullen. Ware het anders geweest, ik
zou gedaan hebben gelijk een ander, alwaar het maar om te
voldoen maar ik wil alzoo hij den neus niet geleid worden
Ik wil niet dat men kwaad spreke van onzen Burgmeester en
van de voornaamste ingezetenen onze gemeente ten anderen,
dit zijn geene sermoenen, het zijn leugens en laster uitge
kraamd door twee vreemdelingen die niemand op ons dorpje
kent, en van niemand alhier gekend zijn
Dat is waar, man. Mijnheer de Pastor zegde nog dal hij
ons veel kwaad zou kunnen doen, indien hij wilde dat hij
onze pratijken zou kunnen afnemen; dat hij ons zou kunnen
ruïneeren! Hij voegde er bij, dat hij nooit zal gedoogen, dat,
alwie van zijne parochianen, waarover hij een weinig macht
heeft, mrèdoe met die afgrijselijke liberalen, die al t'hoope
spannen om ons goddelijk geloof ten onderen te brengen.
Heeft hij dit gezegd, vrouw? Maar hij zou dit niet doen,
hij heeft te veel verstand daarvoor; ten anderen, zijn geweten
laat hem zulks niet toe. In alle geval, ik heb mij niet bedro
gen het is binnen twee maanden alhier kiezing voor onzen
gemeenteraad en zij beginnen van nu afaan te werken! Eh
wel, Lucie, indien Mijnheer de Pastor er u nogeens over
spreekt, zeg hem dat ik jaarlijks mijne plichten als christen
mensch vervul en buiten dat, dat ik hiel gerust ben in al
hunne politieke strekenMaar genoeg daarover. Laat ons
binnen gaan, het avondmaal wacht ons en ik heb goeden ape-
Het huisgezin trok naar binnen. In de keuken stond eene
gedekte tafel, waarop de vrouw een schotel metdoomende pa
laten plaatste. Men zou honger gekregen hebben door het
zien van die lachende aardappels met de pelle gekookt.
Daarnevens stond een zwijnshoofd, waarvan Lucic twee
breede dikke schillen sneedeene kruik bier werd getapt, en
het avondmaal begon. Frederik en Lowietje vouwden, op het
voorbeeld van vader en moeder, hunne poilekens samen en
met hun engelen stemmetje lazen zij luid op een Onzen Vader
en Wees gegroet. Daarna pelde vader voor zijne twee zoon-