VAM IJPEREN.
Hl
4 FRANKEN '8 JAARS
ra
Nr 441» Negenste Jaar»
ZONDAG, 4" SEPTEMBER 1870.
Politiek. Stads,- Kunst-en Letternieuws. Vcrscliülige Tijdingen. Markten. Bekendmakingen.
Stads Nieuws.
VOOR IJ PEREN. Fa. 4-50 VOOR BUITER STAD.
Aankondigingeni2 cenlimen den regel.
Reklameo2-5 cenlimen.
SI®;] !l!-w
kiia a ana j/fe
jr-1 Bureel: Dixmudcstraal, 59.Alle inzendingen vrachtvrij.
De zitting der Kamer van den 24- Augusti is zeer
onstuimig geweest: de heer Frère heeft eenen
aanval gedaan tegen het Ministerie waarvan ver-
seheide leden zich onmogelijk hebben kunnen ver-
schoonen. Ra hun de naming van eenen sehepene
verweten te hebben die gekozen is builen en in
weerwil van den voorstel der burgerlijke overheid
omdat de pastor der gemeente het zoo wilde, be
wijst dat het regiem van 1846 zal herleven. De
schrandere redenaar heeft ook de onbetamelijkheid
doen uitschijnen van mannen in het .Ministerie te
zien die de gedachtenis van onzen Koning Leopold
I hebben beledigd, die in Langrand's kuiperijen*
hebben deel genomen en die-hunne naming in de
Kamer verschuldigd zijn aan de stellige beloften
dat zij gedaan hebben van het leger en den budjet
van oorlog te verminderen, terwijl zij.de thans be
slaande omstandigheden daarlatende, hebben ver
klaard dat er onder hun bestier niet éénen man,
noch éénen nagel min dan te voren zal bestaan.
M. Frère heeft bijzonderlijk geschandvlekt de
namingen in het Leopold's-orde van mannen die
van de bende Langrand hebben deel gemaakt,
waarop de heer Nolhomb ter zijner verschooning
aan den gewezen Minister van Finanlien heeft ver
weten dat hel hij was die, met de ondernemingen
Langrand te vervolgen, dezelve had ten onderen
gebracht. Het is waar, indien M. Frère de waar
heid had gedoken en het land niet gewaarschouwd;
indien hij de hand aan die zoogezegde ondernemin
gen had geleend om ook een slok uit den pot te
hebben, de listige bewerkingen om de kapitalen te
verchristelijken zouden langer kunnen gedeurd
hebben, maar alsdan in plaats van bij honderden,
het ware bij duizenden ongelukkigen geweest die
men ten onderen had gebracht.
Op dat het land niet zou uilgestroopt of bedro
gen worden en om dal alle burgers op den zelfden
voet zouden staan, hebben de treffelijke gouverne
menten liet stelsel van operulare aanbesteding inge
voerd.
Dat is nu bij ons ook al veranderd. Het ministe
rie der Langrandisten heeft voorgesteld en de bis
schoppelijke meerderheid heeft gestemd, dat het
gouvernement voortaan uil der hand de leverin
gen zal mogen aanbesteden.
Voor het oogenblik heeft hel gouvernement zeer
veel metalen voorwerpen noodig. Ru de heer Ma
lou, voogd van het ministerie, is bestuurder van
een zeergroot metaalgesticht en bij gevolg zal hij
zijne eigene zaken kunnen behartigen, zooveel hij
er maar lust toe heeft.
En dat die lust hem niet ontbreekt, dat weel
men sedert veel jaren.
Toen in 1847 hel ministerie der zes Malous
door her verbitterd volk omverre geworpen werd,
bleef de heer Malou, ondanks dit plechtig vonnis,
nog zes weken minister.
Er wil men weten waarom Destijds bestond el
ectie wet, die een pensioen gaf van zes duizend
frank aan al degenen, die gedurende twee jaren
minister geweest waren. Welnu, toen de heer Ma
lou door het volk veroordeeld werd, had hij nog
zes weken ministerschap van noode, om het pen
sioen van GOGO frank voor geheel zijn leven te mo
gen opstrijken. {Stad Gent.)
B/msaaefiSfiOKSa aeWWroMMBMBBBgigtMTO^gBBBBHBBWCaBeBMEasagBBBai^W^WCTHBgBgt
Samehkp>>:anfc tiisscBiei» «ïesa ScBaoolasieeslca»,
desa Koster ei» «Sass GoccSgcbenp.
be Rosier. Wel, Meester, wat zegt gij nu het land
heeft eindeling den 2 Augusti zijnen wil uitgedrukt.
De Meester. Zeg, Koster, dat de Bisschoppen er in ge
slagen zijn door leugens, lastering en het misbruik van hun
nen godsdienstigen invloed, in de kiezmg van den 2 eene
meerderheid hebben bekomen; maar die meerderheid ver
beeldt in geener wijze de gevoelens van het land.
De Koster. Hoe dat
De Meester. Omdat die meerderheid niet anders verte
genwoordigt dan de geestelijkheid aan welke het Ministerie
den toom op den hals heeft gesmeten en het strijdperk uit-
sluitelijk heeft overgelaten, terwij' het met aan al wie van
verre of van bij met het staatsbeheer in betrekking was heeft
verboden, op straffe van afstelling, van zich met-de kiezing te
bemoeien, waaruit volgt dat het de minst vermogende kiezers
zijn die de zegenpraal hebben behaald, in weerwil van het
geleerdste en onafhankelijkste gedeelte der bevolking die
wezentlijk de nationale partij uitmaakt.
De Koster. Gij redeneert alsof de geestelijken geen
Belgen zouden zijn gelijk alle anderen,
De Meester. -Dat zijn zij wezentlijk niet, zij hebben we
ten al de wetten in hun belang te doen maken, zij genieten
van al de voordeelen en zijn-van-alle lasten ontslagen, zij zijn
vrij van de milicie; van de garde civiek en maken zelfs geen
deel van denjurij, daarenboven hun vaderland is Roome en
hunnen Koning is den Generaal der Jesuiten, die tot den
Paus toe onderdrukt. Het is van hem dat de Bisschoppen in
lichtingen ontvangen en voor hem dat zij het land zouden ten
onderen brengen de meerderheid waarover zij beschikken
plaatst de Bisschoppen boven den Koning, zij brengt hunne
bevelen ten uitvoer en het is waarschijnlijk zoo dat den Vorst
voor Minister heeft moeten aannemen een overdreven metin-
gist die de gedachtenis zijns vaders heeft beledigd.
Jan. En nog meer dat ijij zijn orde heeft moeten bezoe
delen met het zelve uit te deelen aan de kopstukken van Lan
grand's bende.
De Meester. Inderdead, het Leopold's-orde is ingesteld
geweest om de diensten aan het land bewezen te beloonen,
en dus de Koning moet aangedrongen geweest zijn om man
nen te decoreeren die verdacht zijn van aan de kuiperijen
Langrand de hand te hebben toegesteken.
De Koster. Onze Koning is een grondwettigen Vorst en
dus, moet hij zich aan de vorderingen van zijne Ministers on
derwerpen.
De Meester. Zoo is het. Maar waarom heeft hij de Mi
nisters gekozen onder de overdrevensle kopstukken der kleri
kale partij
De Koster. Omdat de katholijken
De Meesier. Zeg de klerikalen, want de liberalen zijn
ook katholijk en eerbiedigen meer de voorschriften van het
Evangelie dan hunne politieke tégenkanters.
De Koster. Dus om dat de klerikalen in de kiezing van
den 14 Juni de overhand hebben gehad en dat hij verlangde
dat het land zijnen wil uitdrukte.
De Meester. Indien zulks zijne verlangens hadden ge
weest hij had een vcorloopig onzijdig Ministerie moeten noe
men om de ontbinding der Kamers door hetzelve te laten
verrichten en de kiezing van den 2 Augusti buiten allen
invloed te laten doen, terwijl het nu geheel anders is geweest:
men heeft den jesuitieken invloed voorgestaan en allen ande
ren die denzelve eenigzins had kunnen tegenwegen gedoo-
digd, zoodanig dat den uitval der kiezing niet anders verte
genwoordigt dan het klerikalismus, zoo verre dat, m plaats
van het geheele land in beweging te stellen, men zich enkelijk
had kunnen bepalen met de naming der'Representanten aan
de zes Bisschoppen over te laten.
De Koster. Gij redeneert, Meester, alsof er geene tegen
kanting meer mogelijk ware en nogtans zijn er nog een aan
zienlijk getal liberale Representanten in de beide Kamers.
De Meester. Dank zij aan de groote steden die eenen af
keer hebben van het klerikaal jok, maar de meerderheid is
zoo groot dat men de herneming der Jesuitieke pogingen,
om onze vrijheden in te toornen, te vreezen heeft.
Jan. Dezelve hebben reeds een aanvang genomen. De
Ministers hebben van nu af het recht betwist dat alle Repre
sentanten hebben hun vragen toe te sturen, en met de vrijheid
derzelve te beperken zullen zij eindigen met die van eenieder
te doodigen.
De Meester. Het voorgaande van den heer Malou die tot
voogd van het Ministerie is verheven, doet zulks vreézen. M.
Malou, toen hij Minister was, is de vader der kloosterwet ge
weest die het onderwijs en de weldadigheid in handen dei-
geestelijkheid wilde stellen hij is en heeft altijd de vertegen
woordiger der Jesuitieke vorderingen geweest, die den ach
teruitgang bewerken en de maatschappij onder het regiem
der middeleeuwen zouden willen doen lerugkeeren.
Ook het is nog niet beslist of M. Malou, aan wien men een
onwettig bestaan in het Ministerie heeft verleend, aldaar is
geroepen geweest om in de onbekwaamheid van deszelfs
ambtgenoten te voorzien, ofwel of het als agent der Jesuiten
is dat hij tot Minister werd genoemd ten einde te bewaken of
het beheer van de voorschriften des orders niet afwijkt.
De Koster. Gij noemt dat een onwettig bestaan en noch
tans de Kamer heeft beslist dat de naming van M. Malou in
geener wijze tegenstrijdig met de grondwet was.
De Meester. Dat de Kamer zulks beslist heeft is niet te
verwonderen, wij moeten ons verwachten aan nogal veel an
dere beslissingen van dien aard; maar dat belet niet dat de
naming van Minister zonder portefeuille, en dus zonder ver
antwoordelijkheid, geen voorgaande heeft en met de voor
schriften der Grondwet tegenstrijdig is.
IJperen 5 September 1870.
Dinsdag avond, ten 8 1/4 ure, hoorde men op eens de
noodklok kleppen. Seffens was de geheele stad in rep en
roer; de lanteerne hing in het weste en de menigte stormde
naar de Leet, de Elverdingstraat, de Lange-en Kortemeersch,
de Boterstraat, tot dat men zich bijeen vondl op de Statie
plaats. Daar gekomen zag men gendarmen en de Pompiers
