l l Vcrséhilligc lijdingen. YERPACMTO G AAN HET BUREEL VAN WELDADIGHEID van IJ pre. Maandag: 24» Juni 1872, ijzeren-v* ix; VERTREKUREN VAN I.JPEREN Sommaire du numéro du 1 Juin, de ITlI.üSTRATION EljttOPÉEXNE. nrn 9 uren 's morgens zal liet Bestuur van Welda digheid van IJ pre-, in zijne gewoonte zittingszaal, Bukkerslraat n° 19, binnen IJ pre, open baarlijk verpachten, voor eenen termijn van. 9 jaren, res pectievelijk aanvang te nemen den I" October 1872, en ln October 1875, verschelde LANDGOE DEREN gelegen in de gemeenten Boesinghe, Lan- ghemarek, Moorslede, Passchcndacle. Reninghe. Vlamerlinghe. en IJ pre, bij de gedrukte plakbrie ven beschreven. Door't ambt van den Notaris VANDEBMEEPiSClI te IJ pre residerende. IJPEREK. 1 Juni. andere rechten bestonden dan die der Ileeren en der Pastors, er waren op de wereld geene ongelukkiger menschen dan de boeren. Een peerd en een ezel zijn heden meer in weerde ge houden dan eertijds de boeren, üitsluiteiijk gebruikt tot het beploegen der aarde en tot de opvoeding der beesten zij be hoorden toe aan den grond gelijk de boomen en de hagen, en de Heer die eéne landhoef kocht vond in zijnen koop begre pen den boer met zijn huisgezin waarover hij recht vanjeigen- dom had, en welk recht zich overzette aan zijne erfgenamen. De boer en zijne kinders werden dan beroofd van alle persoon lijke vrijheid en waren gansch ten dienste van den propriela- ris, ten wiens opzichte zij de zwaarste en de slavelijkste plichten te vervullen hadden. Zonder andere bestaanmiddels dan hel vruchtgebruik van een afgezonderden grond waarvan de opbrengst juist groot genoeg was om niet te vergaan van honger, hij was verplicht gansch de Heerlijkheid te beboeren, en niet alleenlijk had hij onbetaalde leendiensten of karweien te volbrengen, maar, indien hij zelf eenig land of erfgoed be zat, moest hij het tiende zijner opgedane vruchten aan den Heer of aan de Kerk afslaan. In sommige streken de rechten van den Heer en de ver plichtingen van den hoer bestonden maar als een gewoonlijk gebruik; maar in andere streken waren zij vastgesteld door bijzondere wetten. Deze wetten, die van den eenen kant eene zekere bescherming aan den boer verzekerden, legden hem van den anderen kant sommige loegevenheden op die hart- grievend waren en hoogst streeden met de zedelijke weerdig- heid van den inensch. Van dit slach was het eerloos recht van Prelibatie, 't welk aan den Heer toestond van, wanneer de hoer of zijne zoenen trouwden, den eersten nacht te mogen slapen met hunne vrouw, en van welk recht, volgens de ge schiedenis, de geestelijke Heeren zoo wel gebruik maakten als de wereldlijke. In :t algemeen de hoer was altijd in zijnen persoon, in zijne kinders eu in zijne goederen afhankelijk van de willekeur van den Heer die hem voor de minste wederspannigheid mocht straffen met lichamelijke kastijdingen. Dit schoon regiem heeft langen tijd bestaan in Europa en het is maar allengskens, door de ontwikkeling der liberale princiepen, die altijd gestreefd hebben naar beschaving en vooruitgang, dat men de boeren heeft begonnen aanzien als menschen en als leden der burgerlijke maatschappij. Het is zelfs maar sedert de fransche revolutie van 1789 dat men de lijfeigendommen die op het einde der verledene eeuw nog in Frankrijk, zoo wel als in andere landen bestonden, gansch af geschaft heeft, en dat de ontvoogding der boeren aldaar alge meen geworden is onder het geroep van Liberté, Egalité, Fratemilé. Niettegenstaande de groote hervormingen welke de fran sche omwenteling te weeg gebracht heeft, de misachting welke men algemeenlijk voor de boeren gevoelde heeft in onze ka- tholijke streken veel moeite gehad om uit te slijten. Gedu rende langen tijd aanzag men nog een boer als een dom, onbeschoft en ruw schepsel, tot zoo verre dat men het dieren rijk op eene spollige wijze verdeelde in menschen, boeren en beesten. En inderdaad de boeren, gewoon aan hunnen nede- rigen staat, zonder de minste geleerdheid en zonder manier van léven, liepen langs de straat gelijk bedelaars met eenen lijnwaden kazak en een smoutigën itoed in den nek, en nie mand had voor hen de minste achting noch de minste beleefd heid. Zelfs in de eerste zeventien jaren van onze onafhanke lijkheid, toen de katholijken in ons land nog almachtig waren, een boer mocht in het huis van zijnen próprietaris niet verder gaan dan de keuken, en, wanneer hij in het geval was van al bevende eene aanvraag te moeten doen aan M. Malou of aan een anderen Minister of Representant, hij werd zoo verachte lijk onthaald dal hij zelfs geenen stoel aangeboden was. Nooit zag men de katholijke Heeren de hand toereiken aan eenen hoer, 't geen voor hen eene onteerende vernedering zoude geweest zijn. In tegendeel de groote aristokratie, die altijd ie samen gespannen heeft met de geestelijkheid, zoekt al hare verhevenheid in de verootmoediging en de verslaving barer pachters en onderdanen, lot zoo verre dat zij nog hedendaags haren hoogmoed gekwetst vindt wanneer deze te schoon ge kleed gaan. Het is maar sedert 1847, tijdens de aankomst van het libc- i'aal Ministerie, dat de hoeren in de maatschappij de plaats ontvangen hebben die hun toekomt, dat zij in het gezelschap en in de salons der Heeren eenen vrijen toegang gevonden hebben en dat vele van hen zelve Heeren geworden zijn. Het Eiberaal Gouvernement, overtuigd dat de landbouw hij alle volkeren steeds de grootste bron van rijkdom is geweest, heeft de landbouwkunst willen benuttigen om ons land tot voorspoed te brengen en uit den verarmoeden staat te trekken waarin het gedompeld lag. Ten dien einde hebben onze nieuwe Staatsmannen de handen uitgereikt aan de boeren en eenen oproep gedaan aan al de landslieden om, door de in richting van comiecen en landbouwrnaatschappijen, de mid dels te beramen die konden strekken tot de ontwikkeling, de verbetering en de opburing eener kunst die sedert eeuwen maar bestond in eene onveranderlijke routine. Menigvuldige konkoersen en tentoonstellingen werden ingericht om de nieuwe studiën en de nieuwe ontdekkidgen aen te moedigen, en de overwinnaars werdén plechtiglijk bekroond in de aan wezigheid der aanzienlijkste persoonen van het land. Deze landbouwfeesten, dikwijls opgehelderd door een luis- terlijk banket ter eer der bekroonden, hebben niet weinig toegebracht aan de maatschappelijke ontvoogding der lands lieden, aan de verheerlijking van den landbouw en aan den vooruitgang welken deze nijverheid sedert vijf en twintig jaren gedaan heeft. Ten zelfden tijde werden langs alle kanten de landsgeinecn- ten, die te vooren in het slijk begraven lagen, onder elkander verbonden door paveien en allerhande gemeenschapswegen strekkende om de werken van den landbouw en den handel van deszelfs voortbrengsels te vergemakkelijken en te doen bloeien. 't Is onder den invloed van deze aanmoedigende en be schermende middels van het Liberaal Gouvernement dat de boeren geworden zijn 't geen zij hedendaags zijn. In plaats van hen te noemen Jan, Tjoos of Dries, men geeft aan de meest verlichten den beleefden titel van Mijnheer. Ongelukkiglijk het Liberaal Ministerie heeft hel onderwijs te lande niet genoegzaam verspreid want vele heeren Land bouwers, die hunnen voorspoed aan hel oud Gouvernement verschuldigd zijn, bezitten geene geleerdheid genoeg om te zien dat men, zoo niet onder het stoffelijk, ten minste onder het zedelijk en verstandelijk opzicht, van hen no'geens wil boeren maken. X. Men schrijft uit Wervik De aangekondigde feesten van Zondag en Maandag zijn alhier zeer schitterend geweest. De verbroedering tusschen de muzieken van Poperinghe en Wervik zijn naar ieders wenseh afgeloopen. Dij het aankomen van den trein werd den Poperinghenaars den wijn van eere aangeboden, waarna men zich in stoel dooi de voornaamste straten der stad begaf naar het lokaal dei- Fanfaren, alwaar een prachtig banket, de heeren uitgenoodig- den, de Poperinghenaars en de Wervikanen vereenigde ineen luisterlijke versierde zaal in een lusthof herschapen voorzien van zijne fonteinen, bloemen en groen. M. Van Élslande Cesair heeft in zeer wel gepaste woorden eene aanspraak ge daan die getiiigt over zijne kennissen in het vak en der edele gevoelens waarmede hij bezield is om door vriendschap en aanmoediging de schoone muziekkunst in ieders herten te printen en doordien middel de volksbeschaving te bewerken. M. Van Merris antwoordde in den zelfden zin en met de zelfde welsprekendheid zich steunende op de macht van twee steden gebonden door de handen der kunst. Eeredronken werden voorgesteld en met de daverendste toejuichingen begroet. De twee sprekers zijn meer dan eens door handgeklap onderbro ken geweest en een oorverdoovende hourawerd hun als goedkeuring door geheel het gezelschap toegezwaaid. Daarna ontrolde men een handschrift, het reglement en de namen van eere-voorzitters, voorzitter en ondervoorzitters en andere titularissen bevattende. Dit stuk, met de pen vervaar digd, is een echt meesterstuk van kunde en geduld en getuigt hij M. X... eene echte kennis der schrijfkunst. 's Avonds ten 9 ure begon het Bal. Een feest waar alle standen zich aan het vermaak van den dansovcrlcverden;waar vrolijkheid en weiovereenkomst hand aan hand lot's morgens den beker der vriendschap geledigd hebben. s Middernachts, met een express-trein, vertrokken de Po peringhenaars en êenige génoodigden. 's Anderendaags hernam het feesttot dat men een tele gram van IJpereh ontving dat de zwarte partij de overhand bad alsdan schorste alles op, tot teeken van rouw, over de gevaren waaraan de toekomst van ons land is blootgesteld. X. Cortemarck is Donderdag laatst geinige geweest van een feit, dat ons, bij dezen'die het daarslelde, een vast karakter doet veronderstellen. Minister Landsheere ging aldaar aankomen, wij weten niet waarom; Pastors en Kappellaans hadden zich geene moeite gespaard om hem schitterend te ontvangen. Zij hadden het gemeente muziek gaan afvragen, en zooals érniets officieels in het feest was, weigerde de burgmeester omdat hij het mu ziek niet politieklijk wil gebruikt zien. Men vervoegde zich hij den President die in denzelfden zin antwoordde. Men begaf zich alsdan bij de leden, eu na veel moéile gelukte men er in «enigen samen te krijgen. De instrumenten, het gild toebehoo- rende, werden geweigerd doch eenige werdén ter sluiks ge nomen, waaronder de grosse caisse. De president, daarvan onderricht, begaf zich naar het lokaal en toen de onnooze- iaars gingen vertrekken, stapte hij vooruit en, na de instru menten te doen afleggen, stampte hij den hiel zijner leers door de grosse caisse, zeggende: Gaat, gij zijt nu 'meester muziek te spelen Ten gevolge der hooge tarieven öp verren afstand en ongetwijfeld met liet oog op de aanstaande kiezingen, verze kert men ons dat men zich in het ministerie van openbare werken brzig houdt met de inrichting éan plezier-lreins, die des Zondags zouden plaats hebben. De prijs der reizen zou zeer verminderd worden. De kou- pons zouden geldig zijn voor drij dagen. Die maatregel is de schoonste veroordeeling voor den tarief Wasseige, welk men kan uitdenken. Men ziet dat de ontvangsten verminderen en men wil de prijzen niet afslagen, maar men zal treinen inrichten voor half geld om alzoo te trachten de schade in te halen die de staatskas ondergaat. Het is stellig dat de badsteden Oostende, Biankenberghe, Nieuport er: ook Spa, veel door den tarief-Wasscige zullen lijden. De Bisschop van Brugge heeft 2 nieuwe dekenijen ge sticht: te Oostende en te Bouselare. Te Oostende, de heer De Costere, pastor van SS. Pieters- en Pauluskerk aldaar; te Bouselare, de heer Syoen, pastor van S' Michiel, in gemelde stad zijn lol deken benoemd. Men schrijft uit Iseghem Vrijdag 24 Mei rond den avond werd onze stad eensklaps in opschudding gebracht door eenen brandblazer van ons korps pompiers. Dadelijk was elkeen te been en men vernam alhaast dat de stallingen der schaaphofstede van Ch. Lamhrechts in vuur stonden, en de woning, die met een strooien dak bekleed is, ook groot gevaar liep. Van de stallingen is er niets kunnen gered worden, zelfs zijn er een paard, ter weerde van 1000 fi s, een stier en eene veers ingebleven. Gelukkiglijk had de troep schapen korte stonden te voren het stal verlaten. De woning is ongeschonden gebleven. Men schrijft uit Orleans, 22 Mei: Gisteren rond 3 ure namiddag, is in de omstreken dei- stad een onweer met hevige hagelvlagen losgebroken, die in eenige oogenblikken den grond met eene laag hagelbóllen van 1!) tot 20 centimeters overdekten. Alles, op eene uitgestrektheid van twee uren rond de vlakte van Orleans, van af Aubrais tol aan Olivet, is ver woest. Er beslaat geen spoor meer van wijngaarden, de granen zijn letterlijk weggemaaid, de groenten vernield en de hoornen van bladeren en vruchten ontbloot, welke als gekomv op den grond verspreid liggen. De schade wordt op verscheidene millioenrn begroot. Naar KORTRI.TK. 3-40. - 9-39. - 11-40. - 2-33. - 3-33. Naar POPERINGHE. 9-03. - 8-30. - 9-38. Naar PüPERlNGHE-HAZEBIIOUCK. 0-30. - 11-43.- 3-39. .- (i-32. Naar ROUSSELAERE. 7-33. - 12-33. - 15-40. Nos GravuresYue de Bruges. Le Beflroi. Le renard. - Le portrait du 'pèrc. Uil coup de vent. {Paysage d'au- I om ue). TexteCauserie. Correspondance d'Angleftêrre-. Le banquet du Litterary fund. A travers ia Manche. - L'almanach et Familiaire. Notice sur le mois juin. Les conseils deSancho Panca. Suite. L'héróïne du mal. Suite. Miscellanées Les pseudonyiiies. Les Lapons.- VAX TOEBEIIOOBEN«E AARD DHR GRANEN ENZ. verkocht Ie k wan li lei t. middenin*, p. 100 kilo. vorkoeh lie kwiuililt'il. middenin*, p. 100 kilo. Tarwe Rogge Haver Erweten Boontjes Aardappelen Boter I 20.300 7,300 1 ,<>00 1,100 2,800 0,000 32-87 21-30 1 7-30 19-73 19-30 9-30 243-00 De prijs van het menagie-brood, voor de week van den 2" tot 9n Juni is gesteld aan 32 c. per kilo. Boek- en Steendrukkerij Essgel Van l-eekliont; Dixmudestraat, 39, te IJperën. 33-00 20-30 17-30 19-00 18-30 i 1-30 260-00 14,300 3,300 1.200 1,800 2,300 0,000

HISTORISCHE KRANTEN

De Toekomst (1862-1894) | 1872 | | pagina 3