Stads Nieuws. rechtzinnige geloofsbelijdenissen be tuigt. Wat zegde daarvan? Kan men met meer stoutheidmet meer onbe schaamdheid eene leugen exploitee- ren, wetende dat het eene leugen is, dat het kwezelaarsblad doet Ziehier nu wat de Bien Public in een zijner laatste nummers zegt en hoe het zelf zijne meer dan lichtzin nige handelwijze moet bekennen Wij hebben gisteren, ons steu nende op een artikel van den Jour nal cle Mons, bevestigt door den Journal de Bruxelles, een gezegde medegedeeld aan M. Menetrier, pro fessor in de school de;' mijnen te Ber gen toegeschreven. Er blijkt uit de inlichtingen die ons toegekomen zijn, dat M. Mene trier katholijk is zijne kristelijke plichtan vervult en hij gevolg dat niet kan gezegd hebben. Dat is maar eene halve herroeping, maar wat de uitvallen tegen het Staatsonderwijs betreftdaar geen woord van, dat blijft bestaan. O die tartuffen. De Liberale Associatie van Antwerpen heeft hare jaarlijkschc vergadering ge houden. Onder dc merkwaardige rede voeringen welke in deze vereeniging van vrijmoedige voorslaanders onzer aloude vrijheden uitgesproken werden, bemer ken wij bovenal diegene van M. Ed. Pecher. De achtbare onder-voorzitter kenschetste de gevaren welke het ultra- montanismus ons voorbereidt, in de volgende bewoordingen: «De roomsche curie, verstout door nieuwe uilslagen, kondigde in 1864 hare beruchte Encycliek af met de lijst der 80 kettersche stellingen, de veroordeeling van de godsdienstige vrijheid en \an de vrijheid der drukpers, de. bevestiging dat de Kerk lijfstraffen mag gebruiken tegen de ketters, den banvloek tegen de stel ling dat de eerste pauzen ooit misbruik hebben gemaakt van hunne macht jegens de prinsen. Dit was met de uiterste stoutmoedigheid de aanspraak op de algemeene oppermacht van den Paus wettigen. Op het tijdstip der verschijning van de Encycliek over de stellingen een dokurnent dat men niet genoeg ruchtbaar kan maken heeft alleen de openbare onverschilligheid geantwoord op deze waanzinnigheden, waarmede men meende te mogen lachen. En nog- tans, sedert dal hel ordewoord gegeven is, zien wij de klerikalen overal eene aanrandende en bedreigende houding aannemen. De eenparigheid dezer be weging verraadt het geheim en het ge- vaar der bevelen waaraan zij gehoorza men. De lichtvaardigheid of de onwetend heid, zegt professor Henri de Sybel, waarmede de kabinetten van Europa deze verklaring van de pauselijke opper macht lieten voorbijgaan, heeft in de geschiedenis baars gelijken niet. Oostenrijk in i860 beschaamd over zijne vernedering tot welke de verstompende overbeersching van de klergé het had doen vervallen, zoekt zijne herstelling in het regiem der vrij heid. Het neemt grondwettelijke en libe rale instellingen aan, die gansch strijdig zijn met het concordaat. Het erkent de vrijheid van geweten, de vrijheid van onderwijs, de vrijheid der drukpers. Zijne nieuwe grond wel had de invoering van het burgerlijk huwelijk tot gevolg trekking; zij stelde liet onderwijs onder de bewaking van den Staat, en,-hoe verschrikkelijk zij liet de ketters toe scholen op te richten en er te onderwij zen! De Paus aarzelde niet lang. Hoewel de omstandigheden hem niet gunstig waren, veroordeelde hij, in eene plechti ge aanspraak, dc nieuwe grondwet ver klaarde de nieuwe wetten als vangeene waarde zijndeen verbood aan alle katholijke Oostenrijkers dezelve goed te keuren en er aan te gehoorzamen. Het was de toepassing der grondstellin gen in 1864 uilgcroepen. De Paus stelde zich aan als heer en meester de wetge vende machten, over den keizer en over de Oostenrijksche kamers, hij verbrak de grondwet, bedreigde hare bewerkers met al de geestelijke slraffen en gaf aan de bisschoppen van het keizerrijk het bevel om in denzelfden zin te werk te gaan. En heden wilt men ons doen geloven dat de pretentie van Rome op de alge meene oppermachtigheid slechts onschul dige zinsneden zijn! Terwijl de Paus den banvloek uitspreekt tegen de vrijheid van onderwijs, stellen onze klerikalen zich aan als dc kampvechters der waar heid, der vrijheid en van hel recht. Dit zijn zooveel akten van huiche larij die slechts verontwaardiging ver wekken, zooveel leugenachtige woorden die slechts worden uilgesproken om de al te lichtgeloovigc goede trouw der christene zielen te verrassen. BURGERSTAND Huwelijken. Sterfgevallen. zaak indien niet een der slechtste, doch tevens een dei' slimste en geldzuchligste aller Heilige Vaders, Alexander VI (beter bekend onder den naam van Borgia), een nieuwen gelukkigen inval gehad hadde. Alexander VI kende de menschen; hij wist dat, wat 't geloof niet langer uitwerkte, reclame en praalvertoon nog teweegbrengen zoude. Twee jaren tevoren begon hij dus de wereld op zijn Jubilieum van 1500 voor te bereiden; middelerwijl maakte hij aanstalten tot een schit terende theatrale vertooning. Hij liet o. a. een marmeren deur bouwen, de Heilige deur, op welke hij zelf, bij de opening van't Jubileum, met een hamer den eersten slag gaf, om vervol gens door de opengebroken ruimte met al zijn kardinalen en prelaten en hovelingen de basilica binnen te trekken. Niels wat aan de plechtigheid pronk kan.bijzetten, werd verzuimd. En inderdaad was 't succes volkomen. Nooit zag men zooveel volk te Rome; nooit had zoo onophoudelijk in al de kerken T zoet geklingel van goud en zilver zich doen hooren. In heilig Welle hagen over zulke ondubbelzin nige vroomhi'idsbeluigingen, verlengde dan ook de Paus den duur van dit jubileum tot twee jaren. Ook verscheiden opvolgers van Alexander VI bevonden zich nog zeer wel bij zijne methode. Zij verbeterden die zelfs nog; en zoo werd later Uperen, 50 Januari 1875. Osjgeliik. - René Kleenwerk, oud 25 jaren, dienstknecht, wonende met sieur Edouard Vandendriessche, molenaar, te Uperen, S' Nico- iuus-bniten, is maandag laatst, 25 (lezer, rond 8 b. v. de Heilige deur met eert zilveren of gouden hamer verbrijzeld; en die deur werd, na bij den aanvang van 't feest verbroken te zijn, bij den afloop telkens met tal van ceremoniën hernieuwd. Doch tenlangenleste werd de geest van den nieuwen tijd sterker dan alle ceremonieel. De bijval der Jubileums verminderde gestadig en zoodra zij niets meer opbrachten, liet men ze achterwege. Leo XII was de laatste Paus, voor Pius IX, die een jubileum uitschreef. Hij had er hoegenaamd geen gevolg op. Thans is de zaak veel eenvoudiger geworden. Pius IX, die legen gansch de wereld in een prul lige stemming verkeert, heeft 't theatrale gedeelte van 't feestprogramme geschrapt. Er zullen ditmaal geen gouden of zilveren hamers gebruikt, geen marmeren deuren inge slagen en weer opgebouwd worden; en dit is te prijzen: want al wat naar het tooneel riekt, is bij een kerkelijk feest ongepast. Aan pelgrims zal het overigens niet ontbreken al zullen er heelwat onder zijn, die meer door politieke dan door godsdienstige beweegredenen gedreven worden. Doch hoe dit zij laat ze komen. Wij zullen niet trachten hun in het hart te lezen. Zoo zij ook maai-jegens ons de uiterlijke welvoe glijkheid in acht nemen, en zich rustig gedragen als pelyrims ure 's avonds, aldaar 29 trappen boog van Je moicn gevallen. Men heeft dien jongeling des anderendaags naar hel burgerlijk hospitaal over gebracht. Gelukkig is zijnen slaat merkelijk ver beterd en is hij heden builen gevaar. Dit ongeval is aan de onvoorzichtigheid van het slachtoffer toe te schrijven. Het aardigste in dit alles is dat die jongeling drij broers en eene zuster heeft die verongelukt zijn Et.izzia. - Onze Policie komt eene ware zuivering Ie bewerken in twee huizen waar men verboden berghuis hield. Het schijnt dat sedert eenigen tijd onze "Policie-kommissaris het ver moeden had van het bestaan dezer huizen zelfs had hij eenige onderzoekingen gedaan die hem geen uitwerksel hadden opgeleverd omdat het geheim al te wel bewaard was door de leeners. Hij nam geduld, zich op zijne hoede houdende. De gelegenheid heeft zich niet lang laten wachten; ten gevolge eener huiszoeking heeft hij eene groote hoeveelheid kleinooden en kleedingsfuk- ken in beslag genomen, en, volgens hij er zich aan verwachtte zijn al de eigenaars hun goed gaan rektameeren. De ontdekking van zulk een verboden huis heeft voor gevolg gehad het bestaan van een tweede aan den dag te brengen, en men denkt er nog te ontdekken. In deze huizen leende men niet minder dan aan 5 c" per frank en per weke. Eene ongeluk kige vrouw die de kleederen haars mans belast had voor 2(i frheeft na 4 a 5 maanden, om dez Ive te kunnen lossen eene som van 50 franken moeten lossen mj-geü'witcht. - Uitslag der I2e Schieling van het wintersaizoen der maatschappij cijbelschulters. (24 Januari 1875): 1. Renier, H., 25 15 20 20 25 105 2. Vandaele, F., 20 20 25 20 20 105 o. Vergraeht, L., 25 20 20 20 20 105 4. Poot,!., 20 20 25 25 15 105 5. Ligy, F., 20 15 20 25 20 100 6. Deweerdt, Ch.25 20 20 15 20 100 MM. Swekels, L., en Ligy, A., hebben insge lijks 100 punten behaald. - BSon Mai»cüt«5, Het is waarlijk de moeite weerd om de tentoonstelling in de maga zijnen der maatschappij den GOEDKOOP, Dixmu- destraat 53 te gaan zien. Men vindt er eene groo te soorlcering van alle hare artikels in lakens en nieuwigheden voor kleederen, chals en gemaakte kleedingstukken. Er is voornamelijk op te merken dat met het eindigen van het winter saizoen, zij op hare prij zen eene merkelijke vermindering heeft gesteld. Van den 22° tot den 29" Januari 1875. GEBOORTEN Mannelijk geslacht 5) Vrouwelijk 3) te zamen, 8. en Robaeys, Didier, Amandns, timmerman, Rosalia, dienstmeid. Geerts, Elizabeth, 81 jaren, zonder beroep, weduwe van Valentinns Borreman, Meenenslraat. Windrif, Henricus, 97 jaren, zonder beroep, weduwaar van Colela Debevel', Botermarkt. Van Limbeek, Petrus, 70 jaren, onderwijzer, weduwaar van Joa ina Samyn, Paddepoelstraat. I) moor, Petrus, 63 jaren, zonder beroep, Meenenslraat. Decleer,,Audcmarus, 62 jaren, hakkei-, echtgenoot van Anna Desodt, Meenen slraat. Huys, Elisa. 48 jaren, kantwerkster, echtgenote van Ludovicus Bollaert, Meenenslraat. Kinderen hem di ri Mannelijk geslacht 3). de 7 jaren Vrouwelijk idem 1) 27 Januari 1875, ISc zoetigheden van het kloosterleven. Sedert meer dan vier weken onze gekruinde kwakzalvers zijn in slaap gevallen en hebben niets meer te schrijven over Poperinghe. Nogtans 't is de sloffe niet die hun ontbreekt, of gaven zij maar een korlbondig vei slag over de gebeurtenis die voorgevallen is in het klooster der Paulinen ten opzichte van eene treffelijke en allerdeugd zaamste medezuster welke sedert meer dan 16 jaren aldaar geplaatst is en dagelijks ter kennis van eenieder groote diensten aan het gesticht be wezen heeft. Deze jufvrouw of zuster behoort toe aan eene famillie de helft liberaal en de andere helft katho liek, waaronder eene tante, weduwe Van Re- nvnghe-Vercamer, en haren zoon kozijn Achille van 't geloovr, schepen dezer stad. Zij had, bij ongelukken, hare zusterlijke liefde willen betoo- nen ten opzichte van hare twee broedeis, haren oom en hare kozijns, mei Ie vragen aan de Overste en medezusters dat deze Irden barer famillie zou den mogen deel nemen in het werk en de leverin gen van het gesticht, gelijk Laitchaud de Bruxel les die al het bier levert omdat zijne dochter ook aldaar geplaatst is. Deze vraag, ten voordeele van liberale bloedverwanten, was zoo schrikkelijk slecht onthaald dat men haar aanstonds antwoor- <i de: uwe broeders,oom en kozijns zijn liberaal en diesvolgens onwrerdig van eenig profijt in ons gesticht te genieten, en wij zullen aan uwe pretentien een einde stellen met u alhier buiten te stemmen. En inderdaad men vergaderde en aanstonds was de stemming eenparig om deze zuster met hare zusterlijke liefde aan de deur te stellen; men gaf kennis van dezen uilslag aan Jan Van Leffinghe te Brugge die met groot genoegen alles goed keurde en eenen arleqnin met roode koussen naar Poperinghe zond om aan het weggejaagd nonrietje de kloosterlijke beloften af lenemen. Dit gedaan zijnde men onderrichtte de famillie van de voltrekking dezer formaliteiten met verzoek van op gestelde uur een rijtuig te bezorgen om haar weg te voereo bij Ko Vercamer, haren kozijn, Proost in de Geite, plaats beschikt door Jan Van Leffinghe. Noch de tusschenkomst van hare broe ders noch den invloed van tante Van Reninghe- Vercamer en van Aehille van 't geloove, niets heeft kunnen de beslissing van het klooster veranderen, en met rna soeur op te laden men was kwijlte. Op de aanmerking der famillie dat het publiek deze handelwijze schrikkelijk zoude beknibbelen, den pastor Anselmus van Onze Vrouwe gaf voor raad van ma soeur voor krankzinnig te doen ver klaren! Wat schoone troost!!.... En zeggen dat zulke raadgeving de gewoonelijke handelwijze is van onze gekruinde opperburgers In het klooster der Renedictinen in de zelfde straat van tut voorgaande, zijn er sedert vier maanden vreemde werklieden vanCassel (Frankrijk) aan het werk, en dat om eene goeden treffelijken liberalen werkman dezer stad te straffen om dat hij, op de vraag der nonnen, geweigerd had de maatschappij der Philhurmonie, waar van hij deel maakt, te verlaten. En zeggen dat dit religieusi n zijn welke dagelijks commuuiceeren O christelijke liefde I Den kerkuil van de Gasthuisstraat die dagelijks met zijne neus en oorenaan predik- en biechtstoel genageld is, handelt op dezelfde wijze ten opzichte zijner Iiberale neven. In zijne hoeda nigheid van president der hospicen, hij dispo seerde over eenigen tijd van een groot werk en levering van ijzer, in het geslicht der Oude-man- nen hij begaf zich bij zijne twee neven en vraagde hun of zij wilden stemmen voor de katholijken, en, op hunne weigering gaf hij het werk en levering aan vreemde maar katholijke werklieden. Is dit ook niet broederlijk gehandeld en volgens de leering van Christus voor mannen die aan de kerk genageld zijn, en drie maal te week comtnuniceeren En den cerweerden deken durft zijne verwon dering betoonen om dat er maar zoo weinig giften gedaan zijn door de welhebbende personen aan de arme gestichten dezer stad. Zoude men niet moeten geven, om daar na, door de katholijke armbestuurders, welke niets te geven, maar veel te trekken hebben, vervolgd te zijn Ziet immers hoe dat men handelt ten opzichte van den alge- meencn weldoener der gemeente Proven, en dat door het opmaken van eenen onbeschoften ge- kruinden koeiwachter, en alhier ten opzichte dei- oude familien Van Merris en Mazeman-De Goe- sleene welke zoo veel weldadigheids werken of fondatien gesticht en hevoordeeligd hebben, en nog zouden kunnen bevoordeeligen, indien wij van de gekruinde tijrans verlost waren. De heer deken is verzocht dit nauwkeurig te onderzoeken en zijne verwondering zal welhaast staken. Zondag aanstaande hebben wij bij cle maal- schappij der Philharmonie eene avondfeest gegeven door den vermaarden Patrizio, prestidi- gilateur (begochelaar) waarvan al de dagbladeren van verschelde landen met veel lof handelen. Men zegt dat hij bovennatuurlijke toeren doet, en ongetwijfeld, de zaal zal veel te klein zijn, ofschoon men Zondag in al de kerken aangekon digd heeft dat er ook, te reken van Zondag aan staande, twaalf gekruinde begochelaars hier zullen toekomen waarvan er drij in iedere kerk en een in ieder klooster zullen geplaatst worden, om eene jubilé te prediken tot de verlossing van den H. Vader. Wij zijn geheel nieuwsgierig te verne men welke begochelaars de strafste toeren zullen doen. Maandag en Dinsdag laatst zagen wij omtrent den avond nog al tamelijk vele volksgroepen de Gasthuisstraat en de Gasselstraat doortrekken in de richting van onzen stadsschouwburg. Eene vertooning moest op die dagen gegeven worden door onze eeuwenoude toeneel-maalschappij Lantjhoirs Victovienenen, 't zij dat iedereen verliefd was op het aantrekkelijk programma, t zij dat de kunstminnende burgers der stad, die meestal liberalen zijn, hebben willen toonen dat zij, even als de katholijken, hun eigen volk gene gen zijn, deze vertooning heeft in de zaal een buitengewoon en overvloedig gezelschap ver- eenigd dat zich van dezelve eene belangrijke feest scheen te maken. Ook is de algemeene verwachting niet bedro gen geweest, want, indien wij dikwijls de kunst vermaken waarmede onze twee rhetorika-maat- schappijen ons gedurende den winter vergasten, op eene voordeelige en loffelijke wijze te waarderen hebben, zelden is onze waardering zoo oogenschijnelijk verrechtveerdigd geweest als door de laatste opvoering der Victorienen.

HISTORISCHE KRANTEN

De Toekomst (1862-1894) | 1875 | | pagina 2