De Gemeenie kiezingen.
Maskers af!
Een nieuwe Koopman.
De kiezingen hebben eene groote be
langrijkheid, niet enkel onder het opzicht
der gemeente-besturen, maar ook als
politieke beteekenis voor de Kamers.
Wij hebben in de kiezingen vooral het
oog op de plaatsen waar er wetgevende
kiezingen moeten plaats hebben en waar
er kans is de klerikale volksvertegen
woordigers door liberalen te doen ver
vangen en alzoo het klerikaal gouverne
ment te dwingen af te treden.
Antwerpen, waar de zoo gezegde
meeting uitgebloed is, heeft in de laatste
kiezing voor eenen volksvertegenwoordi
ger aan den heer De Waal. toen maar
eene minderheid van 180 stemmen ge
geven, en nu hebben de liberalen eene
meerderheid van 600 stemmen in do
gemcente-kiezing behaald. Wij mogen
daar stoutweg uil opmaken, dat de Ant
werpenaars in 1876 aan de Cooremans
en Delaats een definitief congé zullen
geven.
Namen, die insgelijks klerikale gede
puteerden naar de Kamer zendt, is ook
geheel liberaal en heeft de gemeenteraad
van het ongedierte verlost, welke hem
belette vooruil te gaan. De belangrijke
gemeenten rond Namen gelegen, die ook
mede kiezen voor de Kamers zijn insge
lijks liberaal en men mag daardoor
vooruit zien, dat Neuzius Wasseige en
zijnen aanhang in juni aanstaande voor
goed in vakantie zullen mogen gaan.
In Luxemburg hebben de liberalen in
al de arrondissements hoofdplaatsen
gezegepraald en in geheel Henegouwen
bestaat geen enkel klerikaal gemeente
bestuur meer.
Dit zijn uitslagen die rijkelijk kunnen
opwegen tegen de verliezen die wij ge
daan hebben te Brugge, te Audenaarde
en te Mechelen, die sinds langen lijd
klerikale gedeputeerden naar de Kamer
zenden en hoe jammer die nederlaag ook
is, toch te voorzien was.
De kiezing van 26 October is dus eene
verwittiging voor het klerikaal kabinet,
het mag rekenen dat het in zijn veertien
dagen gesteld is en weldra zijn congé zal
krijgen.
De klerikale meerderheid in de Kamer,
dal men het niet vergele, is tegenwoordig
maar van 16 stemmen meer, zoo dat er
niet veel stemmen moeten verplaatst
worden om gedaan te maken met het
klerikaal bestuur, waarvan het land zoo
beu is, dat iedereen zal medewerken om
het aan de deur te zetten.
Dat de liberalen van alle plaatsen zich
maar terstond aan 't werk stellen niet
uitstellen tot bij de kiezingen, maar het
terrein gereed maken, opdat wij niet
onverhoeds door de klerikalen worden
overrompeld, die gestadig, even als de
mollen, in 't duister werken,
Als de liberalen deze woorden uitspre
ken, als zij roepen maskers af dan
pogen de klerikalen te lachen, maar zij
lachen bitter want zij zijn overtuigd
dat zij behooren tot eene partij die nooit
anders gedaan heeft dan haar aanzicht,
hare woorden en werken onder een
masker van deugd, van goedheid en hei
ligheid te verbergen. Ja als men aan de
brave klerikalen van maskers of van
bedrog spreekt, dan houden zij zich als
of zij daarmede mochten lachen, en
zenden zij die woorden terug naar hunne
tegenstrevers de liberalen, die nooit een
masker gedragen hebben en die voor
vaste zending hebben aangenomen de
klerikalen hun masker af te rukken.
Wie droeg er een masker als het volk
door de heilige inquisitie ten bloede wierd
gemarteld Wie droeg er toen een mas
ker De klerikalen en wie rukte het
hun af? De liberalen En wie draagt er
nog een masker in alles wal men hoort
en ziet gebeuren in de vvereldsche samen
leving
De klerikalen hebben nooit anders
betracht dan het volk te misleiden of te
bedwingen, om het onder hunne macht
te houden.
De liberalen hebben nooit anders ge
werkt, gesproken en gehandeld, dan voor
het volk de vrijheid te bekomen waartoe
het recht heeft.
Bij de klerikalen beslaat er eene be
stendige streving om den mensch in al
zijne redelijke en verstandelijke vermo
gens te onderdrukken, te doen kruipen
als een wezen zonder wil, zonder eigen
waarde, zonder eergevoel.
Bij de liberalen bestaat er een welwil
lende strekking om al de klassen der
samenleving vrij en gelukkig temaken.
Inderdaad de klerikale denkwijze is
verstompend zij maakt den mensch
eene slaaf van superstitie en afgoderij
zij is sijstematiek strijdig met allen voor
uitgang op het verstandelijk gebied.
De liberale opinie daarentegen is gun
stig voor alle interesten der burgerij, zij
is gunstig zoo wel aan den vooruitgang
van het onderwijs als aan de ontwikke
ling van alle stoffelijke belangen, zij is
gunstig zoo wel voor de bijzondere als
voor de algemeene of staatkundige vrij
heden.
De liberale denkwijze is de ware leer,
die een vrijheidslievend volk dient te
volgen. De liberale denkwijze slicht
werkhuizen of fabrieken, waar het volk
eerlijk en onbedwongen zijn bestaan kan
winnen, waar den werkman geene verne
derende noch onteerende aalmoes wordt
toegereikt, waar men hem niet leert
bedelen, maar hem deftig en met vermaak
het loon van zijnen dienst betaalt.
De liberale denkwijze zegtGeene
voorrechten, geene casten van familie
meer Alle burgers zijn gelijk voor den
Slaat en de wet, en de geringste arbeider
is zoo waardig in zijne ambachtskleeding
als een groote edele heer in zijne koste
lijke kazakke. of als een priester in zijn
kerkelijk gewaad. Ja een brave en werk
zame burger in zijnen werkwinkel is
duizendmaal waardiger als sommigen
geestelijken politieker
De klerikale denkwijze is de partij der
priesterregcering of theocratie en van het
féodaal of leenroerig stelsel.
De liberale denkwijze is de partij der
volksregeering, en zij is het die niette
genstaande al de tegenstrevingen der kle
rikalen er toch in gelukt is het grondwet
telijk of constitutionneel Staatsbestuur
in te voeren.
Zoo Kiezers, Burgers, gij ziet maar al
te duidelijk niet waar wie er het recht
heeft, maskers af! te roepen, gij ziet
maar te duidelijk wie er recht en reden
heeft van lachen als er van bedrog of van
maskers wordt gesproken.
Men schrijft uit Campiègne aan de
République francaise
Indien hel toeval u heden in Campiègne
gebracht had, voorzeker zoudt gij het
volgend verhaal, waar veel van gespro
ken wordt, gehoord hebben.
Dezen morgend vóór zes ure, kwam
een eerlijken werkman nabij zijnen win
kel, als hij gewaar werd dat hij iets ver
geten had hij keerde terug en was
verwonderd in zijn huis niet te kunnen.
Zijne vrouw was met hem builen gegaan
om insgelijks naar haar werk te gaan_;
zij hadden een slapend meisje van 15
jaar te huis gelaten.
De vader had het voorgevoel van een
ongeluk en stampte de deur in. Een man
stond daar gansch ontkleed, en die man
was een jonge priester, pastor der paro
chie, zegt men, almoesenier van het
College.
Het schandaal was groot en de geburen
zijn op het geschreeuw van den vader
toegesneld de politie is er ook tusschcn
gesprongen en heeft den priester naar de
gevangenis geleid.
De Opiniondie het verhaal dezer
daden, volgens het fransch blad mede-
deeld, voegt er het volgende bij
Dit feit is niet ongehoord, zoo als de
République francaise zegt: in Belgie is
dit feit maar te alledaagsch, waar er geene
week voorhij gaat zonder dat een priester
zich aan dergelijke dingen schuldig
maakt.
In Frankrijk houdt men die ongeluk-
kigen die de zuiverheid der meisjes
trachten te schenden aan, en in Belgie
Iaat men hen gewoonlijk ontsnappen,
daar de geestelijkheid medeplichtig is.
REDEVOERING door M. Vanheule,
schepene der stad, uitgesproken bij
het graf van M. P. Bëke, burgemees
ter van IJperen, op 27 October 1875.
Mijnlieeren,
Tongeren. De klerikalen overwinnen met
50 stemmen.
LUXEMBURG.
De tijdingen uit de provintie Luxemburg zijn
in het algemeen goed. De liberalen winnen te
Bastogne, Marche, Florenville, St-Hubert.
Arlon. Zegepraal der liberalen in al de
hoofdplaatsen van het arrondissement.
Barvaux. Volledige zegepraal der libe
ralen. De raad is nu samengesteld uit negen
liberalen
Virton. De liberale lijst gaat met eene
schitterende meerderheid door. Twee klerikalen
zijn gevallen.
Batsnach. Geheel de liberale lijst gaat
door.
Durbuy. Volledige zegepraal der libera
len. Hevige worsteling nogtans.
Neufchateau. Do liberale lijst lijst wint
met eenparigheid.
Dinant. Geheel de liberale gaat door.
Twee klerikalen niet herkozen.
Gembloux. De liberalen overwinnen met
eene overgroole meerderheid, niettegenstaande
de aanwezigheid van den pastoor en den onder
pastor bij de stemopneming.
Couvin-. De liberale lijst gaat geheel door.
NAMEN.
Namen. Geldige briefjes 1515. Vol
strekte meerderheid 751.
Zijn gekozen: MM. Cuvelier heeft 855 stem
men bekomenLouvat 799; Masset 802; Piret
810; Ronvaux 797; Themon 772. AI liberalen.
Ballotering lusschen MM. Bodart, Derenne,
Pacques, liberalen, en MM. Melotte, Lambctte en
Racot klerikalen.
De liberale kandidaten hebben in de ballote
ring grzegepraald.
O iff"—i
T" T jfjl 'mSttt
Ik koom een moeilijken en tevens smartvollen
plicht vervullen. Bij deze doodkist welke de stof
felijke overblijfsels bevat van den besten onzer
vrienden, moet ik in het diepste mijns gemoeds
de aandoening welke ik gevoel smachten en u den
levensloop afschetsen van hem die een der beste
medeburgers was, en die sedert meer dan dertig
jaar zich met eene zeldzame onderscheiding,
toelegde op den bloei en welstand zijner geboor
testad. Ik zou mij onttrokken hebben aan deze
droevige eer, had ik van den eenen kant mij er
niet toe geneigd gevoeld door deze onuitlegbare
ontlasting welke men gevoelt bij het opleggen
eener schuld die uit het hert komt en het volbren
gen vaneenen plicht, en dat ik van den anderen
kant weet dat zijne bewezen diensten algemeen
gekend en door u in het bijzonder geschat zijn,
die gij door uwe tegenwoordigheid hier
bij het graf de plechtigheid zijner begraving hebt
willen verheerlijken.
Geboren in 1814, den 51 Mei, M. Pieter Beke,
deed schitterende studiën en bekwam, nog geheel
jong, (1 Augusti 1855), den graad van doktor in
de rechten. Hij vestigde zich bij zijne ouders,
koophandelaars hier ter stede, en den 51 Decem
ber 1857 werd hij benoemd tot adjunct-greffier
bij de rechtbank van 1" aanleg. Deze nederige
post kwam niet overeen met zijne neigingen noch
met de uoodige uitboezeming van zijne levendig
begrijpingskracht. Hij beminde de nijverheid en
den koophandel hij vond smaak in de reizen, en
liefkoosde de.boeken. Ook, hij wachtte niet lang
zijn ontslag te geven, leverde zich geheel over
aan de bezigheden die overeenstemden met zijn
streven en zijne neiging, hetgeen in weinige
jaren bij hem den voorraad van bekwaamheid
merkelijk uilbreidde. Het was een man met edel
moedige gevoelens en een wijze volksgezindheid,
breed van gedachten en onwrikbare overtuiging.
Hij was groote bewonderaar der vrijheden geboekt
in onze Grondwet en doordrongen van dezelve
bewerkte hij er de loyale toepassing van, bekleed
met den liberalen stempel dat het Congres van
1850 er aan gegeven had.
De plaats die dezen man moest bekleeden was
reeds afgeteekend. Den 24 October 1842, werd
hij slads-raadslid gekozen. Van toen af legde hij
zich toe op de studie van het bestuurlijk recht
en van al de kweslië'n het land en voornamelijk
de stad treffende. Het verslag der zittingen en de
aktenlijst, zijn daar om te bewijzen dat hij in alle
beraadslagingen zijn aandeel verlichting bijbracht,
en er bestaan van zijne hand zeer veel verslagen,
waarin pracht en reinheid van opstel doorschij
nen, en altijd merkweerdig wat aangaat de logiek
en de juistheid van oordeel.
In 1849 werd hij Provinciaal raadslid gekozen,
en daar, zoowel als bij den communalen raad,
deed hij zich onderscheiden door zijnen voor
drachtsgeest en zijne verschillige kennissen.
Den 29 Januari 1855, werd hij schepene be
noemd, en den 15 Mei van hetzelfde jaar, voor
zitter der Koophandels-Kamer van 't arrondisse
ment.
Zijne studiën de ondervinding welke hij
geoogst had gedurend zijn bestuurlijk en koop
handels leven, zijne schoone hoedanigheden van
geest en hert, schikten hem bijzonderlijk tot
hel volbrengen van dit tweevoudig mandaat op
eene wijze die bij iedereen de hoop verrechtveer-
digde welke men van hem gekoesterd had. Ook
had hij welhaast den eerbied en de toegenegen
heid van het publiek verworven, en wanneer in
1861 de achtbaren Burgemeester Mijnheer
Alphons Vandenpeereboom, tot het hooge ambt
van Minister van Binnenlandsche Zaken geroepen
werd, wees het openbaar gevoelen hem aan om
zijnen ouden en uitmuntenden collega te vervan
gen.
Hij aarzelde lang vóór hij deze zware taak on
zich wilde nemen, waarvan hij zeer wel de ver?
antwoordelijkheid wist te schatten, en het was
enkelijk den 4 November 1862 dat men het
koninklijk besluit zijner benaming zag verschij
nen. Hij nam deze taak ter herte. Dezen dje
nevens hem gezeteld hebben kunnen getuigen hoe
bezorgd hij altoos wasvoor alles wat den bloei en
de verfraaing onzer stad betrof en bovenal het
welzijn der werkende klas. Als collega, was hij
altijd inschikkelijk en rechtschapen als Burge
meester, hij was altijd recht en ontpartijdig tea
aanzien van al zijne medeburgers als bestierder
ontsnapte niets aan zijn werkzaam en doordrin
gend oog.
Niets van den openbaren dienst was er verwaar
loosd maar koophandel en nijverheid, de stads
financiën, de herstelling onzer monumenten, de
zedelijke en stoffelijke verbetering des volks
waren de voornaamste punten zijns gedurigen
overlegs en zijner onophoudende zorgen.
Hij bevond zich aan het hoofd van een belan».
rijk huis, en opgevoed door ouders die den koop
handel en de nijverheid uitoefenden, hij kende en
schatte er de noodwendigheden van en hij was er,
in alle omstandigheden, den ijvervolle verdediger
van.
De teugels van het stadsbestuur in handen ne
mende, vond hij de stads-kas in een bloeienden
toestand. Hij maakte er hem eene wet van dezelve
niet op het spel te zetten en ze aan zijnen opvol-
ger over te laten zooals hij dezelve gevonden
had, iets dat hij stiptelijk nagekomen is, alhoewel
hij blijven wandelen heeft op den weg van voor
uitgang en verbetering waarin het Bestuur zich
begeven had.
Onze rijke pronkgebouwen boezemden hem
eene soort van eerbied in. Hij sprak er nooit over,
zonder de macht en den rijkdom onzer voorvade
ren aan te halen, zonder te spreken over hunne
wilskracht en hunne zelfsverloochening;2ijn volks
gezindheid maakte hem teêrgevoelig en deelne
mend aan hunne tegenslagen zooveel als aan
hunne zegepralen. De herstellingswerken der
monumenten waren begonnen en hij heeft ze met
hartstocht voortgezet. Den 8 Augusti 1869, hij
zat de inhuldiging der schepenzaal voor, en pas
dit meesterstuk voltrokken,deed hij vlijtiS voort
zetten lot de uitvoering der grootsche muur
schilderingen in de Hallezaal,die zooveel levendige
bladzijden der geschiedenis onzer stad zullen uit
maken.
Maar het is niet genoeg dat men deze roem
rijke tijdvakken onder hel oog des volks brenge
en hem aantoone hoeveel opoffering en moed het
gekost heeft om zijne vrijmaking, zijne onafhan
kelijkheid en zijne vrijheid te veroveren, men
moet werken om het zichzelve weerdig te maken
de voordeelen ervan te genieten, door het te
verzedeliiken en te onderwijzen; men moet, binst
dat men in zijn hart het gevoel van het schoone
verwerkt, in zijnen geest de weldoende stralen
doen dringen van dit licht dat een vrijen loop
geeft aan zijne wonderbare kracht.
Het is tot dit edel doel dat onze waardige
Burgemeester nooit opgehouden heeft te streven.
Onder zijn wijs bestuur heeft het openbaar onder
wijs eene groote uitbreiding ontvangen ver
schillige nieuwe gestichten werden opgericht, en
niemand dan hij, hechtte meer belang aan hunnen
vooruitgangen hloei.
Het is, bezield met de zelfde toegenegenheid
tot de jongheid, dat hij in 1859 het ambt aan
vaardde van lid der Bestuurlijke Commissie van
het gesticht van Meessen, onderwijs- en onder-
houdsgestichtdoor Maria-Theresia in 1716
ingericht ten voordeele van dochters van mili
tairen.
Ter belooning van zijne trouwe diensten,
M. P. Beke, was reeds van in 1861 vereerd met
het kruis van Leopoldsorde.
Medegesleept in den politieken dwarlwind,
werd hij, den 9 Juni 1868, benoemd tot lid van
de Kamer der Volksvertegenwoordigers, alwaar
hij gezeteld heeft tot in Augusti van '1 jaar 1870,
tijdstip op welk de wispelteurigheid der gezindheid
verandering in het gouvernement des lands
bracht.
Sedertdien hield hij zich uitsluilelijk bezig met
de zaken der stad. Hij beminde zijn cabinet van
Burgetneester als zijn eigen huis.ledereenvonder,
om zoo te zeggen, vrijen toegang. Teêrhartig en
goed, werd er iedereen door hem met dezelfde
goedwilligheid ontvangen, en hij was gelukkig
toen hij iemands verzoek voordeeliglijk kon
inwilligen. De werkman kwam er klagen over
zijne grieven of zijne ellende en vond er altoos
een vaderlijk verhoor. De jongelingen vertrouw
den hem hunne plannen en hunne hoop.
Door zijne wijze raadgevingen en zijne be
scherming waren er velen die zich eene loopbaan
zagen openen waarin zij heden een heerlijk be
staan vinden. Altijd bezorgd over een anders
zaken, scheen hij als vreemd aan zijne eigene
zaken geworden te zijn.
Middelerwijl greep het lijden hem aan. De
smarten ondermijnden zijne gezondheid. Men zag
hem met ongerustheid van dag lot dag als weg-
smelten.Eene gedurige ongesteldheid maakte hem
het werken hoe langer hoe moeilijker, en den 51
Augusti laatstleden, kwam hij voor de laatste
maal op dit stadhuis, dat hij zoo gaarne zijn ouden
fuister had willen teruggeven, en waar hij zóó
lang zijnen tijd, zijne talenten en zijne ondervin
ding besteed heeft om zich nuttig voor zijne
medeburgers te maken. Op zijn ziekebed uitge
strekt en wanneer de koude der dood hem reeds
aangreep, zijne ontkleurde lippen stamelden nog:
werkende klasse die hij altoos zoo vurig in
het hart had gedragen.
Den 25 October gaf hij den laalslen snik, alles
alhier achterlatende, bloedverwanten, vrienden,
