Gazfttle v:iti 't arrondissement IJneren.
POLITIEKE BERICHTEN.
31.
25ö Jaar.
Zondag l11 Augusiï 1886.
Vr\\'
Politiek. Stads-, kunst- en Letternieuws. Verscbiilige Tijdingen, Markten, Bekendmakingen.
Eeoe üameroiitbisïdmg
in het vooruitzicht.
AANKONDIGINGEN 10 eentieme» des regel.
RECLAMEM 95 centiemen den regel.
Brieven en pakken moeten vrashtvrij toegezo«de« worden.
ABONNEMENT
fr. 4-80 jaar» voor de etad fr. 4-50 voor geheel Belgle.
Buitenlandsche verzendingen, 't port daarboven.
10 centiemen het nummer.
Men schrijft in op al de postbureelen.
IJZEREN-WEG. 45 Juli 1886.
Vertrekuren van IJperen naar
Poperinghe, 6-SO 9-09 10-00 12-07
3-00 4-00 6-23 9-03 9-38.
Poperinghe-Hazebrouck,6-3012-07 6-23.
Houthem, 3-30 8-20 11-16. 5-20.
Comen, 3-30 8-03 8-20 9-38
10-10 11-16 2-41 2-53 3-20
8-58
Comen-Armentiers, 5-30 8-03 11-16
2-53 5 20 8-58.
Roeselare, 7-45—10-45—12-20—4-10— 6-30
Langemarck-Oostende, 7-21 12-22 3-57
6-22.
Kortrijk, 5-30—8-20 -9-38—11-16 2-41
5-20.
Kortrijk-Brussel, 5-30 9-58 11-162-41
5-20.
Kortrijk-Gent, 5-30 - 8-20 11-16 2-41
5-20.
Men verzekert in de politieke wereld dat de
monarchisten-groepen van de Kamer en van den
Senaat, een belangrijk manifest afkondigd had
den ter gelegenheid der kiezing voor de ge
deeltelijke hernieuwing der algemeene raden in
Frankrijk
Die kiezingen hebben vandaag. 1 Augustus
plaats, en ofschoon zij geene politieke kleur
hebben willen de koningsgezinden daar partij
uittrekken om hunne kandidaten te doen kiezen.
De monarchisten hebben geene moeite ge
spaand om de republiek afbreuk te doen, en de
republiekeinen wisten het en hebben zich bijge
volg ook aan het werk gesteld.
De tweede Hollandsche Kamer neemt met 45
tegen 30 stemmen het adres aan in antwoord op
de troonrede, met een paragraaf den wensch
bevatten.leom, bij de herziening der grondwet,
eene groote vrijheid te verleenen aan de aan
staande wetgeving, voor de uitbreiding van het
kiesrecht.
Voor de stemming heeft de regeering stellig
verklaard dat zij nooit zal bewilligen in eene
grondwetshervorming die het algemeen stem
recht voor gevolg zou hebben.
Al de geruchten te Madrid verspreid omtrent
eene ministerieele crisis zijn geëindigd. De mi
nisters van financiën en openbare werken den
ken e>- niet meer aan hun ontslag te geven. Men
deukt dat de Cortès morgen hunne werkingen
zullen sluiten.
Volgens de Timen zou lord Salisbury aan
lord Hartington, liberaal, eene portefeuille heb
ben aangebeden en het voorzitterschap van den
raad.
Lord Hartington heeft geweigerd, maar heeft
evenwei aan lord Salisbury, de ondersleuning
zijner partijgangers beloofd.
De markies Salisbury terugkomende van
Osberne, is Maandag middag te Londen afge
stapt.
Hij beeft de zending om een kabinet te vor
men, aanveerd.
Het r.ieuw Parlement zal den 5 Augusti
bijeenkomen om zijnen speaker te kiezen.
Na een zittijd van omtrent 9 dagen, zal liet
tot in October uiteengaan.
Een schrikkelijke hongersnood beerscht op
de kusten van Labrador en van Terre-Neuve.
Hevige koude heeft het grootste gedeelte der j
beplantingen en der kudden vernietigd. Er zijn
80 ongelukkigen van honger en koude gestor
ven in hunne hutten, tusschen de kaap Chud-
leigh en de eilanden Mugford. In zekere deelen
van Labrador en van Terre-Neuve, zou de helft
der bevolking bezweken zijn. Het getal zou reeds
tot 1,550 geklommen zijn.
Daar deze landen onder de heerschappij van
Engeland'staan, zal de Engelsche regeering er
levensmiddelen naar toe zenden.
De New-YorkWorld stelt voor in Amerika
eene nationale inschrijving te openen met het
doel aan M. Gladstone een bewijs te geven van
den eerbied, dien het amerikaansch volk voor
hem beeft, en der toegenegenheid welke de
groote strijd, waarin de aanleider der engelsche
partij gewikkeld is, aan dit volk inboezemt.
Sederl twee maanden had het Staats
blad geene koninklijke besluiten meer
afgekondigd, waaronder gemeenten van
de verplichting ontslagen werden hare
eenige ofRciëele school te behouden.
Men begon zich reeds al' te vragen of
ons ministerie er eindelijk van afzag on
derwijzers op straat te schoppen en scho
len te sluiten.
Men trachtte de reden dier plotselinge
gemaligheid te raden. Waarlijk de hou
ding van het ministerie scheen vreemd;
het beschikte over de grenzelooze macht
die de Junikiezingen hem geschonken had;
men voorspelde dat het stouter dan ooit
zijne politiek van scholenvernieling zou
doorgedreven hebben, dwars door welke
hinderpalen en moeilijkheden die nog zou
den kunnen verrijzen en zonder genade
voor de nieuwe slachtoffers die zonden
getroffen worden. Het tegendeel scheen tc
zullen gebeuren; er waren reeds optimis
ten die droomden en dweepten met eenen
wapenstilstand.
De teleurstelling is niet lang uitgeble
ven. In bet Staatsblad van Zondag, 18 j
dezer, verscheen een koninklijk besluit,
waarbij acht gemeentescholen werden
afgeschaft.
De schoolstrijd is dus herbegonnen.
Eenige dagbladen hebben staande ge
houden dat het de Koning was, die lang
geweigerd had deze besluiten te ondertee
kenen en dat de scholenvernieling aldus
gedurende eenigen lijd was gestaakt ge
weest.
Uit wel ingelichte en vertrouwbare
bron vernemen wij dal minister Tiionis-
sen niet acht, maar twee-en-twintig be
sluiten aan den Koning had onderworpen;
dat deze gedurende weken lang moedig
had geweigerd ze tc onderteekenen, zeg
gende dat hel Staatsonderwijs reeds ge
noeg was ontredderd, daler reeds genoeg
puinhoopen lagen opeengestapeld en ge
noeg onderwijzers zonder brood zaten.
Al de klerikale en jesuietische invloe
den, die zich zoo talrijk en zoo machtig
laten gelden in het Hof, werden door het
ministerie ter hulp geroepen. De Koning
liet zich eerst niet overhalen; T is maar
na langdurige, ingewikkelde en aanhou
dende onderhandelingen dat eindelijk tus
schen den Koning en het ministerie eene
overeenkomst gesloten werd, waarvan het
koninklijk besluit van Zondag, 48 dezer,
de vrucht is: alweer 8 scholen afgeschaft...
maar in plaats van 22.
Uit deze vertrouwbare bron en uit
andere nog vernemen wij nu dat er
spanning, en zelfs hevige spanning ont
staan is tusschen Koning en ministers,
sedert de laatste algemeene kiezingen.
De weigering van 22 scholen af te
schaffen zou slechts een incident zijn van
deze spanning. De Koning is bevreesd
voor de overgroote en verpletterende
meerderheid, waarover de klerikalen of
liever de ullramontanen beschikken. Hij
wacht met wantrouwen naar de maatre
gelen, die deze meerderheid zal voorstel
len en aan het ministerie opdringen onder
bedreiging het eenvoudig omver te wer
pen. Hij herinnert zich hel alomgekende
woord van zijnen vader: In Belgie,
gelijk in alle parlementaire Staten, mag
geene politieke partij zoo machtig wor-
den, dat zij tot het bestaan harer legen-
partij in gevaar brenge.
Ja, men gaat zoo ver, dat men reeds
in eenige kringen van het Hof aan den
Koning de geheime gedachte toeschrijft
tot de ontbinding der Kamers te willen
overgaan, bij de eerste gunstige gelegen
heid.
De Etoile Beige is de eerste geweest
om daarover een woordje te reppen, in
de eerste dagen dezer maand. De Etoile
was goed ingelicht; overigens is zij het
meestal, wanneer zij handelt over de za
ken die achter de schermen van het Hof
gebeuren.
Het koninklijk besluit van 4 8 dezer
is niet bet eenige bewijs der spanning
tusschen Koning en ministers, niet de
eenige weerspiegeling van Koning's vree
zen en gemoedstoestand.
Een ander feit strekke nog lot bewijs
van het gegronde der door ons ingewon
nen inlichtingen
Het ministerie wilde na een duizendtal
gemeentescholen gesloten te hebben, de
Staatsnormaalscholen op hare beurt aan
tasten. De Koning kwam zoo heftig op
tegen de uitvoering van dezen hatelijken
maatregel, dat hel ministerie gedwongen
werd achteruit te wijken.
Hatelijk en slechts door partijbelang in
gegeven was de voorgestelde maatregel.
De gesloten Staatsnormaalscholen zouden
of verkocht of voor eenen spotprijs ver
huurd worden. Men raadt reeds wie
zijnen intrek zou genomen hebben in deze
groote en ruime gebouwen. De Staatsnor
maalscholen zouden veranderd worden in
klerikale normaalscholen of in kloosters.
Door 's Konings tusschenkomst is dat
heerlijke plan te water geraakt.
Ziende dat zij binnen jaren deze uitge
strekte gebouwen niet in handen zullen
kunnen krijgen, hebben de klerikale aan-
leiders den kortsten weg gekozen
Zij komen te Thielt en in het Walenland
middelbare scholen voor meisjes in te
richten en bereiden zich voor ook nog
twee andere normaalscholen voor jongens
te openen, de ééne in de Vlaamschspre-
kende, de andere in de Fransohsprekende
provinciën.
De Staatsnormaalscholen zullen niet
brutaal afgeschaft en gesloten worden;
men zal ze laten uitsterven door haar de
leerlingen te ontfutselen. Dit gebrek zal
zich voordoen wanneer de jongelieden
zullen begrepen hebben, dat er slechts
distels en geene rozen meer te plukken
zijn in de loopbaan van het officiëel on
derwijs.
De bisschoppen hechten veel prijs aan
het bezitten van normaalscholen, waar de
leerlingen zouden opgeleid worden vol
gens de zuivere leerstelsels van het ultra-
montanism; ook zullen zij zieti alle opof-
feringen getroosten om dergelijke scholen
in te richten, daar nu de hoop om in de
Staatsnormaalscholen meester te worden
verloren is.
Dit belang valt in het oog: Volgens de
nieuwe schoolwet mogen de vrije nor
maalscholen diplomas uitreiken. Hare
leerlingen staan op eene lijn met de leer
lingen der S toafen o r m a a 1 s c h o Lep
Zoo kunnen zij in hel officiëel onderwijs
benoemd worden. Eens als zij daar ge
komen zijn, is de wolf in den stal; de
kinderen deelen alras hunne gedachten, 't
Kindergemoed is immers van was
Wat baat het dat later eene andere wet,
door eene liberale meerderheid gestemd,
voorschrijve dat de onderwijzers een
diploma door den Slaat uitgereikt, zullen
moeien bezitten. Die wet gelijk alle
andere heeft slechts uilwerking voor
het toekomende, niet voor het verledene.
Zoo kan de wolf in den stal blijven.
Zoo zullen de jesuielen bondgenoten blij
ven tellen tot in de Staatsscholen, en wel
in den persoon der oud-leerlingen hunner
normaalscholen.
Deze spanning tusschen Koning en
ministers kan slechte uitloopen op eene
ontbinding der Kamers.
Dan ontstaan twee veronderstellingen
Ofwel, bet ministerie volgt den Ko
ning. Dan wordt het omvergeworpen dooi
de meerdpiheid, die ontevreden wordt
hare wenscben in den wind te zien slaan.
Nieuwe kiezingen zijn noodig; een ander
gematigd ministerie zou doodgeboren zijn.
Ofwel het ministerie weigert den Ko
ning te volgen. Dan wordt bel door den
Koning aan de deur gezet. Geene andere
mannen zouden kunnen of willen de laak
op zich nemen een ander klerikaal minis
terie le vormen.
In elke veronderstelling is dus eene
Kamerontbinding noodig.
In alle geval zij is mogelijk. Want wij
moeten ook rekening houden van het
geval dal de Koning zich op sleeptouw
zou laten nemen door het almachtige
klerikalism en afbreken met zijne kloeke
houding.
Wij mogen dus eene ontbinding als
Bureel: Dlxaandeatraat, 18.
DE TOEKOMST
9-00.
