Gazelle van 't arrondissement IJ peren.
1888.
POLITIEKE BERICHTEN.
Mr 105
Jaar.
'Ziondag In Januari 1888.
Politiek. Stads-, Kunst- en Letternieuws. Verschillige Tijdingen, Markten, Bekendmakingen.
BureelBiirandeitraat, 18.
AANKONDIGINGEN 10 centiemen den regel.
BKCLAMEM 95 ceatlenten dea regel.
®ri»T«n en pakken «loeten vrtohtYrij toegezonden worden.
ABONNEMENT
ft». 4-88 'i jaar* 8e etad; fr. 4-50 veer geheel Beigie,
Buitenlandsche verzendingen, 't port daarboven.
10 eentlemen het aaommer.
Men schrijft in op ai de postbureelen.
Heden treden wij een nieuwjaar in
en een gevoel van dankbaarheid noopt
op dezen dag iedereen tot het vol
brengen van een heiligen plicht
Men stuurt zijne oprechtste heilwen-
scben aan zijne oversten, meesters
en weldoeners en aan zijnen even-
mensch.
gebruik willen
ïjven.
ïen onze lezers
Aan dat loffelijk
wij ook niet te kort b
Wij ook, wij wensc
en lezeressen veel geluk en heil, zoo
wel op stoffelijk als op zedelijk en
verstandelijk gebied. Dat zij dus wel
slagen in al hunne ondernemingen!
dat zij in voorspoed, welstand en
weelde leven!
Ziedaar voor wat het stoffelijke be
treft.
Wij wenschen hun, op zedelijk ge
bied, een gestadige tevredenheid
mochten zij onophoudelijk streven
naar zelfvolmaking, naar eene on
verdroten loutering van het zedelijk
gevoel, dat hun die zelfvoldoening
schenken moet, waarin het eenig
geluk opgesloten licht.
Op het verstandelijk gebied, wen
schen wij dat zij allen zonder vaar
of vrees mogen gaan putten aan de
eenige bron van geestesvoedsel, de
drukpers, die hun den rechten weg
door het aardsche leven wijzen zal
en die hun verstand met de noodige
kennis verrijken moet en hen boven
den ongelukkigen onwetende verhef
fen. Dat zij er moed, volharding en
hulp vinden om den strijd voor het
leven met goeden uitslag vol te hou
den.
Aan de rijken, die in hunne prach
tige woningen in rijkdom en over
vloed leven, wenschen wij een ge
voelig, medelijdend hart, opdat zij
hunne arme, noodlijdende broeders
fedurende het gure wintergetijde
erdenken en ter hulp snellen zou
den. Dat zij op eene milde wijze hun
overtollige gebruiken om het bitter
lijden van den arme te verzachten
en te lenigen!
Aan den armen werkman, die in
deze slechte tijden zoo zeer geteisterd
wordt en met al de zijnen zooveel te
verduren heeft, wenschen wij werk,
winstgevend werk in overvloed, dat
hem in staat stellen moet zijn heel
gezin behoorlijk te voeden te kleeden
en te huisvesten zonder tot de open
bare liefdadigheid te moeten zijnen
toevlucht nemen.
Aan de liberalen van alle tinten
wenschen wij eindelijk eene volle
dige en duurzame overeenkomst, op
dat allen te zamen als een man
mogen den strijd aanvangen tegen
het zwarte monster, het klerikalism
en het, binst het kiezingsjaar, dat
wij ingetreden zijn, eens voor goed
mogen der. kop verpletteren.
Mochten al onze wenschen ver
hoord worden! De Toekomst.
De dagbladen houden zich nog altijd
bezig met het geschil dat tusschen Rus
land en Oostenrijk zou bestaan.
Graaf von Kallay zou door het Oosten-
rijksch gouvernement gelast zijn met eene
diplomatieke zending te St-Petersburg.
Men denkt dat die kwestie in verband
staat met de kwestie van Bosnië en Her-
zégovine.
Er zou kwestie zijn van zich wederzijds
eenige voordeelen toe te eigenen. Moge
lijks zullen zij op die wijze wel overeen
komen.
Van eenen anderen kant meldt men uit
St-Petersburg, dat de keizer aan M. de
Laboulaye, gezant van Frankrijk, geheel
zijne voldoening heeft uitgedrukt, over
de goede betrekkingen die bestaan sinds
een jaar, tusschen Frankrijk en Rusland.
De heer de Laboulaye heeft den keizer
de verzekering gegeven, dat het fransch
gouvernement wel besloten is, niets te
verwaarloozen, om die betrekkingen nog
nauwer aan te knoopen indien het moge
lijk is.
De Journal des débals heeft gevraagd
dat het fransch gouvernement het besluit
van verbanning tegen den hertog van
Aumale zou intrekken, die nooit, zegt
het blad, zich in eene samenzweering
tegen Republiek heeft gemengd, en die
zulk schoon geschenk, het domein van
Ghantilly, aan Frankrijk heeft gedaan.
Men verzekert dat M. Carnot niet ge
neigd schijnt aan die vraag to voldoen.
Er wordt bitter geklaagd in Frankrijk
over de zwakheid waarmede de republie-
keinen de verkiezingen leiden voor den
Senaat,uitgeschreven tegen den 5 Januari.
Op 31 departementen hebben er nog slecht
9 hunne kandidaten gekozen en in som
mige departementen zullen waarschijnlijk
drie stemopnemingen noodig wezen.
Uit Rome meldt men dat de stad over
rompeld is door deputatiën, bedevaarders
en eene menigte vreemdelingen. De aarts
bisschoppen en kardinaals zijn verplicht
in de hotels aan de tables d'hötes te eten.
Men rekent dat er 40.000 vreemdelin
gen zijn aangekomen sinds eenige dagen.
De pastoors hebben bevel ontvangen
olie en kaarsen uit te deelen aan de arme
familliën voor de verlichting van 1 Ja
nuari.
Uit San-Remo meldt men dat doktor
Mackenzie heden moet vertrekken, na
eene raadpleging met al de geneesheeren
die zich te San Remo bevinden, raadple
ging waarin men de te volgen behande
ling zal vaststellen.
Men meldt dat doktor Mackenzie aan
iemand zou gezegd hebben over de ge
zondheid van den duitschen prins: Of
schoon de kansen voor de aanstaande
dagen voordeeliger zijn, is het alleen de
tijd, die ons juist kan zeggen wat den
aard der ziekte is.
STRIJD
TEGEN HET KLERIKALISM.
Er is een punt, zegt men, waarop de
liberale partij het geheel eens is: het is de
strijd tegen het klerikalism.
Er zijn dan, verzekert men, noch doc-
trinairen, noch vooruitstrevers, maar nog
enkel liberalen, vijanden van het klerika
lism en bijgevolg van de katholieke kerk.
Uit een pennetwïst tusschen de Réfor-
me en den Précurseur, schijnt te blijken,
dat dit feit zoo bepaald niet is als men het
wel zou willen doen gelooven.
De discussie, waarvan wij spreken,
heeft tot uitgangspunt eene vraag tot sub
sidie aan den gemeenteraad van Antwerpen
gericht, ten vosrdeele van het bouwen
eener kerk ia eene nieuwe wijk.
De Ré forme had doen opmerken, hoe
weinig logiek het zou wezen, liberalen
het geld der belastingschuldigen! te zien
gebruiken aan een gebouw, dal geheel ten
dienste staat van de roomsche priesters.
De Précurseur verhaastte zich de te
genstrijdige thesis te verdedigen, door
redeneeringen, waarvan eene der voor
naamste verdient aangehaald te worden:
De kerk oorzaak van het debat
is niet bestemd om afgezonderd te blij-
ven; zij wordt het middenpunt eener
parochie, van eene wijk, waarvan de
inwoners zoo vele belastingschuldigen
zijn, die geld in de stadskas brengen.
Het is onder dat opzicht dat men de
kwestie onderzoekt.
Wij kunnen de denkwijze van den Pré
curseur niet deelen, omdat de openbare
besturen ais eerste plicht hebben, de,
overtuiging van degenen die hen hebben
gekozen niet te kwetsen.
Het is gekend dat het katholicism de
hardnekkigen en onverzoenbaren vijand
van de hedendaagsche Maatschappij is;
geen enkel liberaal heeft het recht, onder
welk voorwendsel het ook zij, belastingen
te eiscben.die belastingschuldigen treffen,
om tempels op te richten aan den eere-
dienst en winsten ie bezorgen aan de ver-
guizers onzer instellingen.
Het anti-klerikaal princiep is een der
reden van bestaan van het liberalism.
Niemand denkt er aan dit te betwisten.
Dit belet niet dat wij alle dagen, de
kopstukken, welke wij gekozen hebben,
om ons tet de zegepraal te leiden, zich
zien buigen voor degenen die zij geroepen
zijn te bestrijden.
Wat er van zij, er is uit deze penne-
tvvist tusschen de twee dagbladen eene
nuttige les te trekken.
Van den eenen kant, de gamatigden,
welke weigeren elke kwestie, die niet
geheel klerikaal is, te onderzoeken, onder
voorwendsel, al hunne krachten te be
sparen om tegen de papen te strijden,
laten zich medeslepen tot hoffelijke poli
tiek,welke onze schande en onze zwakheid
uitmaakt.
Van den anderen kant, degenen die
men doet doorgaan als verblind door de
vooruitstrevende politiek, zijn de eersten
om te protesteeren tegen de zwakheid en
gewetenstoegevingen op het anti-klerikaal
terrein.
Wie zijn nu de grootste tegenstrevers
van klerikalism, of wel degenen die sterk
tegen de prieters schreeuwen, hen even
wel kerken bouwende, of degenen die,
zonder de overige punten van hun pro
gram te verwaarloozen, er zich op toeleg
gen orn eiken oogenblik door het woord
en de daad, de priesterheerschappij te
bestrijden?
KLERIKAAL GERECHT.
De Etoile Beige brengt eene heel
erge beschuldiging uit tegen minis
ter Devolder.
Zij zegt dat de Brabantsche besten
dige deputatie aan den heer gouver
neur bevolen had al de stukken, be
trekhebben op het onderzoek over de
kieskonkelarijen door de klerikalen
te Forest gepleegd, naar den procu
reur des konings te verzenden en dat
dc boer Devolder aan don gouver
neur eenen brief zou gezonden heb
ben om dezen ambtenaar te bevelen
die stukken nog niet in de handen
van het gerecht over te leveren.
"Waarom???
Toe, heer minister, gebied maar
aan den gouverneur dat hij wachten
moet tot dat er... prescriptie is. Dan
zult gij eenige uwer vriendjes uit de
klem geholpen hebben en de prestige
van het menschelijk gerecht, die nu
al reeds te veel afgenomen heeft, kan
maar heel en gansch om zeepe gaan.
Dat de Devolders en andere gewe-
tenslooze klerikalen er dan alleen de
verantwoordelijkheid van dragen!
ROE DE BEWARENDE PARTIJ
ALLES HELPT OM VERRE WERPEN
Iedereen herinnert zich uog hoe
dikwijls en hoe luide de klerikale
partij zich voor de eenige partij van
orde uitgaf en hoe hoog de klerikale
dagbladen, onder andere het weerga
loos iMieuicsbladje, met die snoeverij
opliepen.
Welnu, weet gij hoe zij medewer
ken om alles om verre te werpen^
Onlangs hebben zij, door de wij
zigingen aan de gemeentewet de so
cialisten en anarchisten, die in de ge
meenteraden weigeren den eed van
getrouwheid aan den koning af te
leggen, in staat gesteld schepenen en
dienstdoende burgemeesters te wor
den.
Meer nog. Het is onloochenbaar
dat er in zekere onzer nijverheids
plaatsen van langs om meer van die
mannen in de gemeenteraden binnen
dringen zullen en dat het dus niet
lang meer duren zal, vooraleer wij
in die plaatsen het lokaal bestuur in
handen zullen zien van de vijanden
van het koningdom en dat dank aan
de klerikale wet.
i
DE TOEKOMST,
«U!B
