STADSNIEUWS.
IYr 204.
28c Janr.
Zondag, 24n November 1889.
Zondagsblad van Stad en Arrondissement YPEREftf.
Mob schrijft in:
Te Yperen, DIXMUDES1 RAAT, 18, en op at tie postbnrcclen van't land.
Alle aflichen bij den drukker van dit blad gedrukt,
worden onvorgeld in hetzelve geplaatst tot den dag der verkooping.
Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikelen
uiterlijk legen. Vrijdag middag, Vrachtvrijen onderteekend, toe te zenden.
ABONNEMENTSPRIJS VOOROP BETAALBAAR:
3 fr. janr» voor (lc sliati; fp. 3-50 voor geheel BdgtCo
Bnitenlandsche verzendingen, 't port daarboven.
5 CENTIEMEN IIET NUMMER.
Aankondigingen: 10 centiemen den regel.
Rcklanien:
id.
Rechterlijke eerherstellingen 1 frank
id. id.
id. id.
Akkoord per maand of per jaar.
TWEE LIJKDIENSTEN. ^schokken. In de kerk was het een over
liet was kwart voor acht ure. j*n wéér geloop van kerkuilen, alsof heel
De kleinste doodsklok klepte eentonig wns uitgestorven,
in den toren der parochiale kerk. ®enc dubbele rij geestelijken met ba-
Een lijkstoet keerde den hoek der straat.n'C(jn heersen, verlieten de kerk en kvva-
om en kwam de kerkdeur binnen. jmen eenige minuten nadien terug al zin-
Do ovcrlcOoie a con werkman, <lic!8!" en. voorafejaan door
voor velen als een toonbeeld mocht die- va" f1
tal kennissen van den overledene.
Men zong, men zegende, men deed
lange ceremoniën rond de kist, dat de
hemel onmogelijk kon doof blijven, om
nen.
Vlijtig en oppassend als werkman: def
tig en eerlijk als mensch, waren zijne bij
zonderste eigenschappen.
Zoolang hij gezond bleef, had hij steeds
den kost voor zijn huisgezin gewonnen;
doch, sinds hij de werkbank moet verla
ten uit oorzaak van een pleuris, was zijne
vrouw verplicht geweest, uit wasschen en
schuren te gaan om een centje le verdie
nen..
Wel is waar had de patroon een klein
voorschot gedaan, doch dit was voldoen
de voor een paar weken, zoodat do vrouw,
zich eindelijk verplicht zag de zilveren
horlogie en ketting van den zieke te ver
panden om de noodige medecijnen aan le
koopen en hare 4 kindertjes te voeden.
Den dag van het overlijden van den
echtgenoot, ging de weduwe den lieer
pastoor der parochie vinden, hem verzoe
kende uit medelijden \oor hare vier wees
jes, den lijkdienst gratis te willen doen.
De zoogezegde trooster der bedrukten
antwoordde: dat het bisdom zulke gunsten
verbood, dat eene mis van derde klas
slechts 40 frank kostte, dat zij gemakke
lijk dit geld zoo bijeen krijgen.
II alle geval, voegde hij er bij, haar
tot aan de deur leidende, zorg dal het
geld morgen avond bij den koster ligt,
anders....
Het vervolg hoorde de weduwe niek
meer; zij ijlde naar den baas van het
werkhuis, wien zij haar geval uitlegde.
De werklieden deden eene omhaling
voor den overleden makker en daags voor
de begrafenis werd de fiere, moeder de
heilige kerk, op voorhand betaald, zooals
den doode in haren school te ontvangen.
Drij kwart uurs duurde de dienst,
waarna men de prachtige kist in de lijk
koets dunde en wegreed, gevolgd door
de geestelijken...
Wie was hij dan, voor wie de geeste
lijkheid zooveel beslag maakte?
Een rijke jongman, wiens loopbaan
eene afwisseling was geweest van slem
perijen, braspartijen en pleziertochtjes en
die, afgemat zijnde van de wereldsche
vermaken, sinds een drietal jaren zich in
zijne geboortestad had neërgezet, lijdende
aan eene longziekte, welke oorsprong
vond in het wisselvallige leven dal hij had
gesleten.
Nu hij van de wereld niet meer kon ge
nieten, had hij troost gevonden in eenen
anderen kring van menschen: de geeste
lijkheid.
Pas in de stad aangekomen, kreeg hij
het bezoek van den eerweerdigen pastoor
der parochie; men dronk op de rassche
genezing van den zieke en er werd over
eengekomen om gezelschap te houden.
Kortom, toen de afgeleefde zieke einde
Hoort ge daar nog altijd die doodenysten ook onophoudende toejuichingen in.Het
klok? dal Zijn de laatste woorden van een z'jn beile gekende zangers die eens te meer
rijken vrek, die God en «alleman bedroog,
en wiens fortuin thans aan de kerk be
hoort!
Die man,mijne brave kinderen was... j
uw oom, de broeder van uw overleden lachen.
bewezen hebben dat zij hunne faam oprecht
verdie. i en.
De beer Daweerdt heeft veel bijval gehad
met zijn klachtlied en hij heeft hartelijk doen
vader, die ons verloochende, omdat ik
arm en eerlijk was!
Die harlelooze kerel stierf denzelfden
dag als uw vader en werd ook denzelfden
dag begraven! Dat is gelijkheid! Uw vader
was eerlijk en braaf en indien er een he
mel beslaat zal hij er worden opgenomen
met zijn miske van 3de klas, maar eeuwig
zal uw rijke oom branden, omdat hij u
verloochende en op aarde iedereen be
droog! Zijne mis van eerste klas, noch de
waskaarsen, noch wijwater, wierook,
klokkengebrom, orgelspel of ialijngezang
zuilen hem redden.
De betaalde gebeden, de prachtige
grafzerk en a! het geld dat hij aan de koop
lieden van Godstempel gaf, zullen hem
niet baten en indien er eene bel beslaat
zal hij er heen gezonden worden, omdat
De jonge heer R. B. speelde op 't klavier*
een stuk, liet Onwederdat hij meesterlijk
weergaf. liet is ook een jonge liefhebber, dm
veel belooft. In hem steekt de kiepj, waaruit
een vernuftig kunstenaar opwassen zal. Dat
hij op de baan der kunsi onverpoosd vooruit
ga! Tot slot, badden wij een puik stuk voor
bandonium, door den lieer A. Igodt. tiet
talent van dien beer is genoeg gekend, en
het is overbodig te zeggen hoezeer die mee
slepende tonen welkom waren en toegejuicht
werden.
Wat de voordracht betrefi, wij moge ft
stoutweg zeggen dat bet ecu der beste ia, dia
wij ooit te hooren kregen. De heer Van
Wilder is een goed redenaar, die.eene Zui
vere, gloedvolle, boeiende en opwekkende
taal spreekt. Op eene echt meesterlijke wijze
heeft hij a! het hatelijke, het onzedelijke, bet
onrechtvaardige en het noodlottige van de
h.j zijne eigene fonnhe, omdat h.j u, arme bloedwet( de gevloekte soldatenlotmg én het
schaapjes, onterfde, en in armoede hel. verderfelijk piaatsvervangen doen uitschij
nen. Ons aanwervingsstelsel werd door hem
in een klaar, duidelijk, waar, maar verfoei
lijk daglicht gesteld en alle aanwezigen voel
den maar al te zeer hoe«ee! gelijk hij had eh
hoe noodig het is dat de soldate naamver ving
radikaal hervormd worde. Ons tegenwoordig
leger kost ons veel te duur en wij kunnen ér
bitter weinig roede verrichten. De landver-
dediging is een heilige plicht voor allen, en
voor die plicht mag noch kan er niet geloot
worden en wat nog erger is men koopt zich
voor geld niet van dergel ijken plicht vrij.
Allen moeten dus den soldatendienst aaniee-
Yperen, 23 November 18S9.
liet feest j.l. /.ondag, door liet lUuVc'JHi'-
Fonds zijnen ledenen hunne uitgenoodigden
aangeboden, heeft ieders verwachting nog
overtroffen. Die concert-voordrachten vallen
betalen....
De lijkdienst was op 15 minuten uit de
Voeten. Men kon in de kerk noch hooren
noch zien door het gebots en geklop van
de behangers, die bezig waren de muren 4 weesjes en toen ze van het kerkhof bijl
in den rouw te zetten, voor een groot hare vier lievelingjes was teruggekomen
koorlijkwaaraan, zegden zij, mijnheer'riCp ze half zinneloos uit:
pastoor een oordje zou verdienen. Nu zijn we alleen, kinderen, maar
me* heeft mij waschvverk genoeg beloofd,
Het sloeg tien ure. Al de klokkenom u den kostte kunnen geven! 'k Ben
bromden om den turen uit zijnen haal; t* vol hoop.
lijk den geest gaf, bezat mijnheer pastoor,zeer \n dea smaak onzer bevolking en telken-
een testament waardoor de kerk gemaeli-;raa'e de ''u'rae;'aa' ook gestamptvol. Zon-
tigd was, eeuwigdurend eene mis te cele-^on nien er z'ch nocil roere"> noc" l,;ee'"
breeren ter nagedachtenis van den doode |ren'men was er 0Peeu 8efiuwd als haringen icn om desnoods ons vaderland op eeno
-i:. •- doeltreffende wijze tegen vreemde aanranders
te verdedigen maar iedereen treUe enktl
den noodigen op om den dienst ernstig aan la
ieeren. De persoonlijke opoffering zat voor
allen gelijk en niet te groot zijn en-de gelde-
ijke opofferingen /.uilen daarom niet hooger
stijgen dan op heden. Maar ons leger zat
tegen de grootste legers bestand zijn en bet
vaderland met goeden uitslag voor overwel
diging kunnen vrijwaren.
Onnoodig te zeggen dat die wel doordachte
rede, doorweven met vela geestige zetten én
overgangen, aan allen evenwel beviel en dat
de spreker dikwei f door algemèene toejui
chingen onderbroken werd. Doch de begees
tering steeg t«n top toen iiij eindigde met
eene slotrede, die in deze tijdsomstandighe
den te gepaster ure kwam en cp allo vrijzit -
Te meer bevatte de nolarieële akt dat een m eenc ton- kn die groote menigte heeft
kapitaal van honderd duizend franken|daar eeI1hïe 200 genotvolle als leerrijke uren
moets te beschikking gesteld worden van do°r8ebracht.
den pastoor om goede werken te doen. Het muziekaal deel heeft iedereen uiterst
En daarom, lezer, luidden de klokken bevallen. Ook het kon niet anders. De heer
zoo droevig, daarom stoorden de behan-|v- E. en zijne twee zoontjes hebben er een
Dien in sommige huizen op voorhand nioetLers zjc|, nje[ om jiej armzaj{<, acht-uren paar muziekstukken voor klavier (vier han-
dienstje van den braafsten der vaders,
het toonbeeld der werkers.
Naspel.
De arme weduwe leed honger met hare
den)en viool uitgevoerd en dat op eene wijze,
zooals echte kunstenaren in den vollen zin
des woords, alleen het bij machte zijn. On
noodig te zeggen dat zij met een oorverdoo-
jjvend handgeklap begroet werden en dat die
salvo's enkel dan ophielden, wanneer zij
terugkwamen om, ons op een tweede stuk,
even mooi en evenkundig uitgevoerd, te ver
gasten.
De heeren Duflou en Wouts zongen er, de
eerste twee liederen, do tweede een, en oo<
9:1
DE TOEKOMST
WillcIlM-i'OIHt*.
ll/llolnr. b i
