STADSNIEUWS.
IYr 214.
29e Jaar.
Zondag, 2« Februari 1890.
Zondagsblad van Stad en Arrondissement YPEREN.
Men schrijft in:
Te Yperen, DIXMtiDESTRAAT, 18, en op al de postbureelen van't land.
Alle affichen bij den drukker van dit blad gedrukt,
worden onvergeld in hetzelve geplaatst tot den dag der verkooping.
Men wordt verzocht alle hoegenaarade artikelen
uiterlijk tegen Vrijdag raiddag, vrachtvrij en onderteekend, toe te zenden.
ABONNEMENTSPRIJS VOOROP BETAALBAAR:
3-50 fr. Jaar* voor de «tnd; 3 fr. voor geheel België.
Buitenlandsche verzendingen, 't port daarboven.
5 CENTIEMEN HET NUMMER.
Aankondigingen: 10 centiemen den regel.
Reklaraen: 23 id. id. id.
Rechterlijke eerherstellingen 1 frank id. id.
Akkoord per maand of per jaar.
ons niet aan. Weg van hier en weest ver
vloekt!
En het zijn priesters van den zoogezeg
liefderijken Roomschen godsdienst, die
op zulke manier weldoende menschen met
hunnen haat vervolgen!
Wraak voor zooveel kwaad
WEGGEJAAGD.
Met gebogen hoofde zit de man in ge
dachten geslonden; en de vrouw weent.
Alles is naakt, en koud, en grauw in
die sombere woning, waar vroeger wel
stand en geluk u toelachten.
Als een knecht wordt hij weggejaagd
Eer, goede Irouw, ontelbare diensten
twintig jaren opoffering, niets heeft hem
kunnen redden.
De man, die immer zijnen plicht ver
vulde, gaat weg, zonder te welen waar
het lol hem leiden en of hij een onderko
men vinden zal.
Men jaagt hem weg.
Hij gaat de deur uit. De vrouw houdt
het jongste kind aan de hand. En daar op
den weg komen mannen en vrouwen toe-
geloopen, om hen te zien vertrekken. Men
hoont lien, men jauwl den eerlijken man
uit:
't Is wel besteed! de geus! roept
men hem toe.
En de vrouw weent, verbergt zich het
aangezicht en spreekt:
Wat hebben wij toch aan de men
schen gedaan!
Niets, antwoordt de weggejaag
de niets dan goed. Ik heb mijn leven
aan de kinderen toegewijd; ik ben tot hen
afgedaald;ik was hun gids en hun vriend!
Ik heb mijnen plicht kloekmoedig vervuld; zen dat al de klerikale klooslersscbolen
nooit beb ik geaarzeld mij voor hen op lejfransche broeinesten zijn, waaraan geene
offeren. Maar, ik heb van die kinderen hand mag geslagen worden.
juk van den ®verwinnaar, die u verplet-vrijheid van het gebruik der landstalen, zijn met de grootste juistheid enden meesteu
tert onder zijnen haat. door de grondwet gewaarborgd is. jsamenhang uitgevoerd geweest. Dat zal ove-
Weg van hier roept hij u toe: zietj Dit blad eindigt zijn artikel door den
dal gij eene schuilplaats vindt, dat gaat(\vense!i uit te drukken; dat het Beroeps
hof liet onwettig besluit van den tucht-
KAMERS.
In de Kamers beschikken de klerikalen,
over eene meerderheid van 50 stemmen
en nog durven ze niet voor den dag komen
met de wel-Devolder, die in eens 60.000
burgers van hun stemrecht, zoude willen
ierooven.
De meerderheid is zedelijk zeer ziek en
vooral het mouchards-minislerie, heeft
reeds zooveel politieke doodzonden op
iet geweien, dat het aanstaande kiezers
corps het geene absolutie meer geven zal.
raad, zoude vertrekken.
Yperen, ln Februari 1890.
Zooals wij in ons laatste nummer aange
kondigd hebben heeft het avondfeest, gege
ven teu voordeele der armen, plaats gehad
in de Tooneelzaal.
VYij moeten niet zeggen dat er vele toe
schouwers aanwezig waren, maar nog zoo
veel als dat de zaal kan bevatten, hebben
moeten, door plaatsgebrek, huiswaarts kee-
ren.
Een half uur vóór het openen der deuren,
was'er reeds volk genoeg, die stond te wach
onder het gebied van den heer Wittebroodt
staat moet wel vooruit gaan of mag niet
meedoen.
De heer Wouts gaf eene cavatine Lu-
crèce Borgia met eene zware maar aan
gename stem gelukte hij ten beste met zijn
mooi lied.
De heer Igodt, met eene fantazia op ziju
bandonium, verwonderde iedereen door zijne
kundigheid op dit speeltuig.
De kluchtzang, door den heer Aernout,1
heeft menigeen doen schaterlachen, hij mag
er ook zijn met zijn kluchtliederen.
Het Air varié, voor piston, door den heer
V. Massehelein, was zeer wel gespeeld, hij
heeft wonderen aan den dag gelegd en het
feest veel luister bijgezet.
Eene Scène comique Congolaise, na
bootsing der afrikaansche tijpen, heeft veel
en hartelijk doen lachen en getoond welk
In de Kamers heeft de verwerping,
door de klerikalen, der goede amendemen
ten van Coremans, veel oogen geopend.
Dit ellendig klerikaal comediespel van
Woeste en O, heeft eens te meer bewe
willen mannen maken en dal is een mis
daad en in de tijden, die wij thans bele
ven. De menschen welen niet wat zij doen.
Later zullen zij het berouwen.
En bet sluchler kindje klampt zich aan
moeder vast en zeg schreiende:
Moederken; vaderken, waar gaan
wij henen?
Ik weet het niet, zucht bij.
Armoede wacht ons: arm kind! arme
vrouw! wat zijn de priesters toch wreed,
ons zoo woedend te vervolgen, omdat ik
mijnen eed ben getrouw gebleven!
Zij zijn onze meesier! Onder hunne sou-
taan (l®og) hebben zij noch hart noch ziel.
Gij zijl gedwongen u te bukken ouder het
De flaminganten van den Nederduit-
schen bond noemen Woeste een judas
maar gansch de rechterzijde, op weinige
uilzonderingen na, handelde op dezelfde
manier.
Klaarziende menschen zullen ditmaal
eens te meer de overtuiging hebben opge-|an(^ere uitdeelende aan het arme volk,
daan, dat liberale Vlamingen alleen rechli^eze staan v""r ^en Halletoren. Daaronder
een schild mot de kaske en de bijlen der sa-
peurs-pompiers, er onder de kroon en het
wapen van 't Graafschap IJperen, omringd
in hunne polilieke schoenen loopen, en
de ultramoataansche woestards slechts
eene ellendige comedie spelen.
ning bevestigen.
Aangaande de zaak van advoknat Jos-j
harde waarheden, die ten volle onze mee-'jaartal 1890 staat, geslingerd in bloemen en
bladeren dit alles in steendruk en vervaar
digd ten bureele van ons blad.
ftuanue ue zuaii van auvunuui jus-,
D, 'I Het concert begon met een opemngstuk,
son, schuj.t de tluomqne evenals de jjans gachs,en in het tweede deel met eene
Ré forme, dal ze het besluit van den tucht- fantazia VA/ricaineuitgevoerd door het
raad der advokalen betreurt, omdat de muziek der Pompiers; deze twee stukken
ten, om de zaal proppend vol te hebben de'verschil van zeden er bestaat tusschen ons
politie en de pompiers konnen het volk geen en het zwarte ras.
meestei- en waren ook tot in de zaal gedre- De overige stukken waren al wel vertolkt,
ven. YVij hebben nog nooit geen zulk geweld Maar het stukje Kosterliefde, was onbe-
gezien. taalbaar, zooveel te meer voor degene dia
Een kwart vóór het aanvangen van het do vertolkers kennen. De minnares yan den
feest treden de edele damen en heeren van koster was, zou men gezegd hebben, oprecht
stad binnen; maar spijtig genoeg de plaatsen eene vrouw en de woorden der rollen vloei-
die voor hen moesten open blijven, waren den er uit als van ware tooneelspelers.
door het volk stormenderhand ingenomen, Dat zoo wel gelukt feest doet eere aan de
en niemand was bij machte zulks te beletten, inrichters, zooveel te meer daar men weet
zoo onstuimig was het gedrang. Dus dat die dat al de stukken van het avondfeest uitge-
lieve dames in mooi toilet ook verplicht wa- voerd waren door de leden van het Korps
ren huiswaarts te keeren. Pompiers.
In de zaal was het volk opeen gestapeld Het is alleenlijk spijtig dat de zaal twee-
gelijk haringen in eene ton het was nutte- maal te klein was om al de bezoekers eene
loos de zaal te verwarmen, want velen plaats te verleenen.
zweetten dat het van hen aflikte. I Onder ander, was iedereen van gedacht
Bij het aanvangen van het feest deeldejdat dit feest zou gegeven geweest zijn in eene
men de programmas uit waarop eene der Hallezalen, maar men heeft voor de
schoone gelegenheidsteekening prijkte, diejkoude achteruit gedeinsd en de influenza-
ieders goedkeuring wegdroeg. Zij stelde de ziekte zou aan menigeen des andordags een
maagd aan IJperen voor met een O eer-alles behalve aangenaam bezoek kunnen
vloedshoorn» iu de eene hand en met de brengen hebben; ten anderen de decors
ontbraken er, en geene uitgaven mochten
gedaan zijn.
Met dit en dat,
Is er altijd wat.
Om te eindigen moeten wij onzen dank
betuigen, in name der armen, aan de inrich
ters van zulke merkwaardige feesten, dia
lange in het geheugen zullen geprint blijven
van alwie daar aanwezig was.
Het verslag der rekeningen van bovenge
meld feest is ons te laat toegekomen om
in dit nummer in te lijven; dus tot Zondag.
der vaderlandsche vaandels, en leliën de
M.M. Coremans en Debeuker zegden boord eindigd met een band waarop het
DE TOEKOMST
lVKI.D.iniGIIEIDSFEEST.