BARON SERMONT, CO L A ER T, SORRY, De drij leeuwen, die dc verwaandhcid'dansers zoo cene geduchte ranseling ge- Douw, lie»! zooveel Bij wilt, dc icemdo* hebben de Y perlingen bij den neusde zullen ven wel te verstaan met hunne slem-jlingen zult gij misschien iets wijs maken leiden zijn: 1° De volksminnende die zijn geld verteert, niet te Ypercn, maar bij den vreemde. Al wat bij noodig heelt, ja zelfs zijne hemden, met dubbele en enkele steppen, komt van dc groole ■deden, 't Is waar hij heeft veel bewijzen van liefdadigheid gegeven tijdens het feest Ier pompiers, veel medelijden met den werkman getoond in het opbouwen van zijn huis waarvan hij zelf de brijken kuischte, maar nu dat de kiezingen aan staande zijn, zal hij, op bevel der geeste lijkheid, een briefje van honderd franks in de slad verteeren en zoo den kiezers wat poeier in de oogen werpen. Dal noemt men een vischje smijten om een snoekje te vangen. 2° De onmisbare de welsprekende controleur, die zich reeds een Woeste waant. IJdelheid, domme glorie en pretentie, ziedaar zijne drie,bij zonderste hoedanigheden. Zijne eerzucht om eens Gouverneur van West-VLaandc- ren le worden dagteekent van dén tijd dat hij nog student was te Leuven. Yan daar zijne pogingen om te schitteren in de kamers en den gemeenteraad, van daar die vermaarde welsprekendheid, die hem overal belachelijk maakt .Keel geschreenio en weinig wol. 3" De schranderste advokaat der ballie van Ypercn, den doorlach ligen hc-tr die zijne eerste proeven van welsprekend heid aflegde in dc vermaarde gekkenpro- cessie van Vearne. Als men hem door de straten, ziet wan delen, zou men denken dat hij de zoon is van den Grooien Turk (van Reusje niet), en bet is- slechts een kaal hoertje van Veurne-Ambacht. Het schijnt dal men liet ventje toegelaten beeft een staaltje van zijn vernuft te geven met zijne proza als proefstuk in liet Journal d'Ypres op le nemen, maar hij trekt zich zoo ellendig uit den slag, dat, indien bij niet betert, hij do,or zijne eigene parlijgenooten over boord zal geworpen worden. O! IJdelheid der ijdeihedenl. Waar gaan wij naartoe? Ziedaar nu de drie leeuwen die men briefjes den. Die leeuwen zullen zich immer die klopping herrinneren, want zeggen wij het rechtuit, zij spelen hunne laatste troe ven en hunne kaart is reeds doorslecht. kwame onderwijzeressen, die de volks kinderen eene goede geleerdheid geven en er handige en bevoegde huismoeders van maken. Volgens hen zouden onze werk meisjes nog alloos moeten opgesloten zit ten te wroeten op het spellewerkraam, zonder onderwijs, zonder eenige kennis van handwerk, zonder ooit in staat gesteld tc worden een huishouden te doen draaien; zij vergelen of verzwijgen dat de kanten- nijverheid totaal vervallen is, dat dc vrou wen, die eertijds met het spellewerker nog iels verdienden, nu hun kusje aan den duivel zouden geven voor een nieuwjaar; zij willen doen gelooven dat onze werk manskinderen nu V,el ongelukkiger ziji> dan eertijds en ecne opvoeding genieten die le wenschen laat onder alle betrek kingen. Maar dit alles is boter aan de galg. De onderwijzeressen, die zij voor pronk juffers en modepoppen uitgeven, hebben bewezen dat zij op de hoogte zijn van de taak die men van haar verwachtte; onze kinderen ontvangen een zedelijk en stoffelijk onder richt, zij leeren al wat men aan meisjes van hunnen sland leeren kan, maar zij worden niet verkwezeld, zij worden niet gevoed roet domme en aehteruitkruipende vooroordeelen, zij leeren menseh zijn en liet volle besef hebben van lmnne eigen waarde. 't Is waar dat geen kortgebroekte arlequin daar nog zijnen staart mag roe ren, zijnen wil opdringen en wetten stel len, maar de kindérs zijn er te beter om en kunnen de voogdij dier ongeluksvogels missen. De kaloten weten zoo wel als wij dat dc toestand merkelijk verbeterd is, maar daar zij vijand zijn van licht, onderwijs en vooruitgang, willen zij al wat op ver lichting trekt dwarsboomen en beknibbe len; zij willen de kiezers van Yperen doea gelooven dat hunne kinderen ver liezen met in wereldlijke scholen le gaan en dat zij veel meer voortgang zouden gedaan hebben indiende nonnen de scho len bestuurde». Ons Gouvernement, nochtans, dat men niet van liberalism kan beschuldigen,heeft de pogingen onzer stadsbestuurders ten volle goedgekeurd, bet stelt de kostelooze lagere school van Ypercn vóór als eene modelschool, die overal navolgers zou moeien vinden; bet zendt vreemde onder wijzeressen om inlichtingen le bekomen over de leermethode die hier iii zwang is, kortom, het bewijst met woorden en da den dal al het geschreeuw der katholieke 1 rood schrijvers ij dele praal is, die door afgunst en jaloerschbc-id wórdt ingegeven. Ziedaar de klerikale logiek.. Eets ts-ïo ïïesswctï. Onze klerikale broodschrijvers zijn zoo zeer ingenomen met Reusje en al wat de feesten van Tuindag betreft, dat zij verge ten lc spreken van de mannen die aij moe ten aanprijzen-en doen uitschijnen als dc'bereiken. Ycrtossers der stad Yperen, als-de-verdd-J De ware Yperlingcn wachten moedig fers der misbruiken die de geuzen lifer op den- strijd' ran October af, zi] zullen op toekomt zoo ecne breedc schaal plegen. ,'dieu roemrijken dag die vreemde greppe-1 Lastert maar voort dal zij het lang zullen onthou-'maar de Ypcrlingen leeren u van langs om beter kennen en wij zeggen met hen: de kruik gaat zoolang te Water, tot zij breekt. icciiB'ca en ezels. Over honderd duizend jaren Hield liet dierenras congres, En men zag er gansche scharen Domme en slimme op de bres. Apen waren er bij hoopen, Beeren, vossen en zoo voort, Maai' men zag veel leeuwen loopen, Ja, te vele volgens 't oord. Iedereen stond fel verwonderd Op het zicht van zooveel macht, Maar een wolf kwam afgedonderd En hij zeide stil en zacht Wilt gij weten welke teeuwen Gij daar te bewonderen staat? Gaat er hij en doet ze schreeuwen En bemerkt wel hun gelaat. Elkeen haastte zich le loopen Langs den kant der leeuw' tribuun En men zag z hun tanden doopen In den hals en in de kruin Van die zoogezegde Ie uwen En meu hoorde er een gebalk. Net alsof hier de ezels schreeuwen. O riep 't Vosje, slim en schalk: 't Zijn al ezels, lieve vrinden,. Ziet hunne liooren steken uit. Kan men wel iets dommer vinden Ezels in een leeuwenhuid '(Goliath). Nog ecu pa'niisalje voor de kaluteu. Onze kadodders zijn zoo verwoed op het welgelukken der Tuindagfecsten, dat Prijsdccliog. Donderdag, om 3 ure 's namiddags,was bet prijsdeeling aan de leerlingen der be talende meisjesschool bestuurd door Madame Juncker-Vander Haegen. Men moet bekennen dat deze school van jaar lot jaar in bloei toeneemt en meer en meer bet vertrouwen der ouders wint. Talrijk was de schaar ouilèrs en vrien den, die de prijsuildeeling bijwoonden. Het muziek onzer pompiers voerden er eenige mooie stukjes uit en bief liet vader lands lied aan, toen de beeren arrondisse- ments-commissaris,dc d.d. Burgemeester, schepen, raadsheeren, leeraren, officieren der burgerwacht, en menige andere over heidspersonen hunne intrede in de zaal deden, en op deze oogenblikkcn was den: blik op die mooigeklee.de juffertjes indruk wekkend voor 't publiek: al de leerlingen der school groefteden voor ieder persoon cn het was juist gelijk de baren der zee, die heen en weer wiegelden. De Iwcc koren: Esparia en Hulde zang, en bijzonderlijk Fancy-fair, kin- dertooneel, waren oprecht 1 ietlijk uitge voerd, onder liet bestuur van den heer Witlebroodt. Men was waarlijk verrukt over zulk schoon gezang en zulke aan doenlijke kinderloonec-iljes, zoowel door de grootste als door dc kleinste kinderen meesterlijk uitgevoerd Dit strekl de bestierster en hare onder wijzeressen Ier eere en wij sturen onze boste gelukwcnsclien aan allen. Wij moeien nog bijvoegen dal, niet alleenlijk de tafereelen der prijsdeelmg 'schoon cn aangenaam zijn, maar de band- werken zijn ook bewonderenswaardig. Wij hebben oenen blik gaan werpen in zij hemel en aarde doen beven om te doen lo B[^we waar dc. menigvuldige gelooven dat dit niets dan onkosten ziji-qc. 11tonover al hetgeen eene vrouw die een wijs bestuur zou vermeden heb-den nutle strekt voor het onderhoud van ben, zonder aebt le geven op hel profijt het huisgezin en wij stonden stom bij dat die feesten le weeg brachten. Zij wil len bij hooge en bij leegc houden staan dat die feesten niet beantwoord hebben aan de algcmeene verwachting, korlom, dat alles niets dan geldverkwisting was. Janiaar, de neringdoeners van Ypcren hebben het anders gemeend, zij hebben er aan gehouden lmnne dankbaarheid te betuigen aan het Stadsbestuur voor al het profijt dat hel hun verschaft heeft. Een adres, bekleed met bij. de vier bon- zooveel schoons cn nuttigs. Voeg daarbij een goed onderwijs in al de leervakken:, 'ransch, vlaamsch, rekenen, aardrijks kunde, geschiedenis, enz., enz., al het geen, in een woord, noodig is lot de gees tesontwikkeling cener toekomende geleerde- huisvrouw. aan de Yperlingen wil opdringen: Een'derd bandleckcns is den heer d.d. Bur Genlenaar een Poperin oh en aar en een Veurne-Ambachler, en deze die hun vuil werk verricht, is de laatste dér Yper lingcn, liet is. HEHRÏETJE VAN IEFEKH0UT, de vader der BLAUWE KOUSE.Y. Uit spijt omdat zijne medeburgers nooit De- prijsdeeling. aan de leerlingen der Slads-jongensschool is vastgesteld op Zon dag, 24 Oogst, le 10 ure 's morgens, in plaats van 10-1/2 ure. ge mees ter overhandigd geweest, en dit is een pruimtje dat geweldig op de maag der kaloten wegen zal. 't Is een truc, roept liet verwoed' Jour nal d'Ypres uit, eene vleierij door de kandidaten der lijkstatie vefzind! Arme Iïet nummer 40 des Jfaandschrifls van de Hof bouwmaatschappij van Ypcren is ons toegekomen en mag onder de beste- der reeds verschenen nummers gerang schikt worden. Het artikel over de aardappelziekte en hare bestrijding is, hoewel wat te beknopt, een uitgelezen1 artikel', dat door alle landbouwers, door sukkelaar!... misschien zoudt gij die las van zijne diensten gewild'hebben, is hij tering als cene waarheid kunnen doen 'alle aardappelkweekers moet gelezen,over- oeeHooper geworden en zou alles aan- 'doorgaan, bemerkte men onder die hand-v/0£>cn en bestudeerd zijn. Het kan bun vangen om zich tc wreken cn zijn doel te'teckens deze niet van menigvuldige katho- ('e sr00t!5,c A00,<*ce'cn onschalTen 1 ickendie, rechtzinniger dan gij en uwe Het hoofdstuk, handelende over de hun vroegeren ongehoorden prijs en hun bewerkt verval, wordt iiecl gretig gelezen. Geene berookt n geit mannen zonder meer is een beet wetenswaardig schrijven Tuinen meesters, aan Gesar geven wat aan Cesar m,r o ijJ KoÉ'boiiw.

HISTORISCHE KRANTEN

De Toekomst (1862-1894) | 1890 | | pagina 2